Patrimòni Culturau Immateriau

La Convencion per la proteccion del patrimòni mondial, cultural e natural, adoptada en 1972 per l'Organizacion Educativa, Scientifica e Culturala de las Nacions Unidas (UNESCO) concernissiá solament la preservacion del patrimòni material.

Puèi, apareguèt un interès per salvar las tradicions oralas, qu'es un patrimòni cultural immaterial, per exemple : saber-far artesanal de transmetre, lengas e culturas en dangièr, tradicions de salvagardar.

En 1997, a Marraquèsh, i aguèt una amassada d'expèrts, qu'i foguèt definit lo concèpte de « Patrimòni Oral e Immaterial de l'Umanitat » e decidit d'establir una promocion per la preservacion e la mesa en valor dels Caps d'òbras d'aqueste patrimòni.

Aquesta promocion, sonada « Proclamacion dels Caps d'Òbras del Patrimòni Oral e Immaterial de l'Umanitat », foguèt autrejada lo primièr còp en 2001, après l'estudi d'una tièra de patrimònis prepausats pels Estats. Una lista novèla es creada après 2 ans per una jurada internacionala. Los caps d'òbras proposats devon èstre una espremida culturala viva o en dangièr. Devon tanben èsser l'objècte de programas de preservacion e de promocion, perqué la lista de l'UNESCO garantís pas una proteccion totala.

En 2003, los Estats membres de l'UNESCO adoptèron la Convencion per la Salvagarda del Patrimòni Cultural Immaterial^[1]. Foguèt aplicada en abril de 2006, e la primièra Amassada Generala se tenguèt en junh de 2006^[2].

La Chambra d'Òc lancèt un ampèl en 2008, annada proclamada annada de las lengas per l'ONU, perque l'occitan venga Patrimòni Immaterial de l'Umanitat^[3]. L'apèl foguèt sostengut per Georges Frèche, president de la Region de Lengadòc-Rosselhon, e per la Region de Piemont^[4]. Un viatge de 70 jorns a travèrs Occitània foguèt organizat per defendre l'apèl, Occitània a Pè. Aquel projècte contunha en 2009, es sonat Chaminem per òc^[5].

1. ↑ (en) (fr) (es) Sauvegarde du patrimoine culturel immatériel, sul site de l'UNESCO
2. ↑ (en) (fr) (es) Assemblée générale des États parties à la Convention de 2003, sul site de l'UNESCO
3. ↑ (oc) (it) Occitània a Pè - Apèl de la Chambra d’Òc - LENGA D'ÒC PATRIMÒNI MONDIAL DE L'UMANITAT
4. ↑ Sostenitors de l’apèl de la Chambra d’Òc (41KB) (PDF)
5. ↑ (oc) (it) Chaminem per òc, sul site de la Chambra D'Òc

• UNESCO
• Patrimòni
• Patrimòni Mondial de l'Umanitat

• (fr) (es) (en) UNESCO : Masterpieces of the Oral and Intangible Heritage of Humanity
• (oc) (it) Chambra D'Òc

v · m Lista del Patrimòni Oral e Immaterial de l'UNESCO en Occitània
?? • ??
UNESCO.

v · m Lista del Patrimòni Oral e Immaterial de l'UNESCO en França
L’équitation de tradition française • Le compagnonnage, réseau de transmission des savoirs et des identités par le métier • La fauconnerie, un patrimoine humain vivant • Le repas gastronomique des Français • Le savoir-faire de la dentelle au point d’Alençon • Le Cantu in paghjella profane et liturgique de Corse de tradition orale • Le Maloya • La tapisserie d’Aubusson • La tradition du tracé dans la charpente française • Géants et dragons processionnels de Belgique et de France • [[]]
UNESCO.