Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Vejatz lo contengut

Marquènh

Aqueste article es redigit en lengadocian.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Vilatge d'Occitània
Marquènh
Marquein
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La plaça
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 18′ 22″ N, 1° 43′ 38″ E
Superfícia 5,49 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
311 m
260 m
210 m
Geografia politica
País Armas de Lengadòc Lengadòc
Parçan Lauragués
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
11
Aude Escut del Departament d'Aude
Arrondiment
111
Carcassona
Canton
1101
De la Puèja a Rasés (Salas d'Èrs abans 2015)
Intercom
200035855
CC de Castèlnau d'Arri Lauragués Audenc
Cònsol Dominique Dublois
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
84 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

84 ab.
Densitat 13,84 ab./km²
Autras informacions
Gentilici Marqueinois, Marqueinoises (en francés)
Còde postal 11410
Còde INSEE 11218

Marquènh (Marquein en francés) es una comuna lengadociana de Lengadòc en Lauragués, situada dins lo departament d'Aude e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Comuna de l'airal d'atraccion de Tolosa situada en Lauragués sul Gardijòl.

Comunas a l'entorn.
Vista generala.

Las fòrmas ancianas son : In pago Tolosano... Marcheixum en 979, Marchunium en 1191, Marqunum en 1205, Marcunh..., Marcuenh en 1246, Marcucimium en 1274, Marchonium en 1291, Decimarium S. Craparii de Marchonis en 1295, Marchenium en 1313, De Yarechano, comprene Marchuno en 1378, Le lieu de Marquin en 1613, Marquein en 1781, Château de Marquein, chapelle en 1781 [1].
Marquènh vendriá del nom germanic d'òme Marchuni[2].

La glèisa es a 500 m al nòrd-oèst de Marquènh, sul bòrn d'un puèg.
Es un ancian decimari unit a l'Òrde de Malta. Las fòrmas ancianas son : Decimarium Sancti Saturnini en 1280, Sanctus Saturninus de Marchonis en 1295, Ecclesia Sancti Saturnini en 1305, Sanctus Saturninus de Marchenio en 1313, Saint Sernin en 1781 [3].
Sant Sarnin representa Saturninus, nom latin del primièr avesque de Tolosa, martirizat en 257[4],[5],[6].

Marquènh èra una parròquia de la diocèsi de Tolosa, puèi de la diocèsi de Mirapeis. La glèisa parroquiala, dedicada a Sant Crapasi, èra unida a la dignitat de perbòst de Sant Estève de Tolosa [1].

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març de 2008 (2026) Dominique Dublois    
? 2008 Jean-Claude Méric    
1985 2002 ? Irène Combes divèrs dreta  
  1985      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 76, totala: 76

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
335 344 354

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
- - - - 252 - - - -

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
- - 224 - - - - - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
107
85
53
42
42
59
71
73
75
77
2009 2010
75
77
76
78
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 84 abitants e la densitat èra de 15,3 ab/km².

Lòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas amb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Véser tanben

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. 1,0 et 1,1 Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 227, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f319.item.texteImage
  2. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 437
  3. Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 419, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f511.item.texteImage
  4. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 591, a St-Cernin
  5. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 290
  6. https://nominis.cef.fr/contenus/saint/9431/Saint-Sernin.html