Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Vejatz lo contengut

Confolenç

Aqueste article es redigit en lengadocian.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Vilatge d'Occitània
Confolenç
Couffoulens
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Confolenç.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 09′ 22″ N, 2° 18′ 26″ E
Superfícia 9,47 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
260 m
126 m
116 m
Geografia politica
País Armas de Lengadòc Lengadòc
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
11
Aude Escut del Departament d'Aude
Arrondiment
111
Carcassona
Canton
1103
Carcassona-2 (Carcassona Èst abans 2015)
Intercom
200035715
Carcassonne Agglo
Cònsol Jean-Régis Guichou
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
605 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

613 ab.
Densitat 66,74 ab./km²
Autras informacions
Gentilici Couffoulénois (en francés)
Còde postal 11250
Còde INSEE 11102

Confolenç[1] [kufuˈlens] (Couffoulens en francés) es una comuna lengadociana, en Carcassés, situada dins lo departament d'Aude e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Comunas a l'entorn.

Las atestacions ancianas son : Fortalitia quae vocant Quofolent en 1063; Castrum de Confolent en 1067; De Comfolento en 1110; De Coffolento en 1110; Confluent en 1118; Copholencum en 1156; Confolencium en 1174; Cofolentum en 1204; Cofolench en 1242; De Coffolenco en 1319; Coffolenx en 1532; Ecclesia S. Clementis en 1115; In decimario S. Clementis de Coffolenco en 1269; Couffoulens en 1781[2].
Confolenç ven del latin confluentes [benlèu en passant per la forma Confolentis], « jonhent, ajustador, ajustant » [3],[4].

Las atestacions ancianas son : Cella... cujus vocabulum est Cornicianum en 844, Cornicianus en 881, Cornicianum cum ecclesia Sancti Pauli en 889, Cornazanum en 1240-1246, Garnezanum, comprene Cornezanum en 1247, Cornezanum en 1319, Corvesanum, comprene Cornesanum en 1377, Cornesanum en 1497, Cornezan en 1532, Conège en 1452-1587, Cournèze en 1671, Cornèze en 1781. La prononciacion occitana es Cournézo [5], dins la grafia de l'abat Antòni Savartés, donc [Kuɾ'nezɔ].
Cornesa ven d'un derivat del nom gallic *Cornos, benlèu *Cornitios, ambe'l sufixe -anum o la derivacion celtica neutra -anon. Lo reculament d'accent a partir de Cornesan data del sègle XVI.

Cornesa, incorporada a la comuna dempuèi la revolucion [6], èra una comunautat e parròquia del vocable de Sant Pau [5].

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2014 (2026) Jean-Régis Guichou sense etiqueta emplegat
abrial de 1992 2014 Régis Jaub PCF  
març de 1983 abrial de 1992 Joseph Pintus PCF  
  1983      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 632, totala: 649

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
527 - -

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
- - - - 446 - - - -

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
- - 516 - - - - - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
526
527
464
478
549
541
571
568
581
585
2009 2010
594
608
606
621
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 605 abitants e la densitat èra de 63,89 ab/km².

Véser tanben

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. https://www.oocities.org/toponimiaoccitana/11b.html
  2. «Dictionnaire topographique de la France».
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 207, a Conflans
  4. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 160
  5. 5,0 et 5,1 Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 101, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f193.item.texteImage
  6. http://cassini.ehess.fr/fr/html/fiche.php?select_resultat=10144