Fauç

La fauç o lo volam es un espleit agricòla que s'utilisa per segar o dalhar o l'èrba. Son origina ven del mesolitic e es a l'ora d'ara fòrça mens utilizada dins lo mond occidental o desvolopada a causa de la mecanizacion del sector agricòla. Compren un lama corbada de metal que la partida intèrna o concava es amolada e s'acaba per un margue cort del meteis material o de fusta. Lo mecanisme d'accion cronsistís a capturar las tijas de las cerealas las acampant dins la corvadura e las segar limpant amb la partida talhanta. Utiliza lo meteis sistèma que la dalha mas a una escala mai pichona e donc amb rendiment mendre.

Las primièras fauces trobadas dins de jaces preïstorics èran de pèira o d'argila cuècha que s'apondava, encastrats, a son entorn de pichon troces amolats, de silex mai sovent, perque l'ensems venga talhant.

Las primièras fauces son anterioras a l'agricultura e s'emplegavan per la culhida de cerealas salvatjas.

Dins lo periòde agricòla es un espleit d'utilizacion manuala, mai sovent emplegat per culhir de cerealas o de plantas que se segan ja secas e que se talhan mas aisidament.

Per evitar las feridas dins la man qu'acciona pas l'inturment, los segaires portavan una mena d'esclòp de fusta dins l'autra man que la protegissiá del talh de la fauç. Tanben las cambas èran protegidas d'un meteis biais.

Dins una granda partida del mond passèt sens transicion de segar amb la fauç per o far amb de maquinas acampairas.

• Dalhas, forcas e fauces èran d'instruments agricòlas susceptibles d'èsser utilizats tanben coma arma. Foguèron utilizadas pendent de revòltas popularas coma pendent la Revolucion Francesa o la Guèrra dels Segaires en catalonha, «bon còp de falç» en l'imne nacional de Catalonha.
• La fauç e lo martèl es lo simbòl de l'union dels obrièrs e campanhards, apareissiá dins la bandièra de l'Union Sovietica e coma simbòl dels partits comunistas pel mond.
• Dins l'antiquitat èra associada a la mòrt, que sega la vida coma la fauç l'èrbas. Mai tard lo simbolisme passèt a la dalha.