umor

Manlèu al latin humor (« liquid, fach d’èsser « molhat ») → vejatz umid.

/yˈmu(ɾ)/, /yˈmu(ɾ)/, provençau /yˈmuʀ/, /yˈmuʀ/

u|mor

Nom comun

umor femenin

(istologia) Quina que siá substància liquida del còrs d'un animal o d'una planta, normala o patologica.
- L'Umor vitrosa: Liquid gelatinós contingut dins la cambra posteriora de l'uèlh dels cefalopods e dels vertebrats, entre lo cristallin e la retina
- Segon la medecina anciana las quatras umors son: la sang, la bila roja, la bila nègle e la flegma que la bona santat seriá estat lo resultat de l'equilibri entre elas
umiditat
(figurat, psicologic) Temperament, caractèr, estat de l'arma, abitual o passadís, que se mòstra mai o mens.
- Èsser d'umor alegre.
- Èsser de bona o mala umor.
Facultat de descobrir e d'exprimir l’ironia, los elements comics, los aspèctes absurds e incongrús de las idèas, de las situacions, dels actes.