brilhant

brihant

1. Que brilha, que lusís.
2. (per extension) Çò qu'atrach bravament e agradablament los agachs pel luxe, la pompa, la magnificéncia.
   • Una fèsta brilhanta.
3. (figurat) Qualifica çò qu'es fòrça remarcable dins son genre o que pertòca vivament la ment, l’imaginacion.
   • Se li promèt un brilhant avenidor.
   • Un estil brilhant.

Derivats

• brilantament

Sinonims

• lusent

Traduccions

alemand: glänzend (de) anglés: bright (en), brilliant (en) basc: distiradun (eu), distiratsu (eu) catalan: brillant (ca)

espanhòl: brillante (es) francés: brillant (fr) italian: eclatante (it), brillante (it), notevole (it), magnifico (it), illustre (it) portugués: brilhante (pt)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
brilhant	brilhants
[βɾiˈʎan]	[βɾiˈʎans]

brihant

1. Treslús, esclat, lustre.
   • Lo brilhant d’una pèira preciosa.
   • I a de brilhant dins aquel poèma.
2. Diamant