mossegar

D'un latin morsicare qu'a remplaçat dins qualques airals mŏrdere. Comun al catalan mossegar o a l'italian morsicare.

Prononciacion

/museˈɣa/, /museˈɣa/

Sillabas

mos | se | gar (3)

Vèrb

mossegar

1. Agantar e sarrar amb las dents per far mal o manjar.

Derivats

• mossegada
• mossegaire

Sinonims

• mòrdre
• nhacar (gascon)

Traduccions

alemand: beißen (de) anglés: to bite (en) breton: dantañ (br) catalan: mossegar (ca) espanhòl: morder (es) francés: mordre (fr)

francoprovençau/arpitan: môrdre (frp) italian: mordere (it), morsicare (it) ongrés: harap (hu) polonés: gryźć (pl), kąsać (pl) sicilian: muzzicari (scn) ucraïnian: кусати (uk)

Conjugason

Lengadocian

Infinitiu	mossegar
Gerondiu	mossegant
Participi passat
	singular			plural
masculin	mossegat			mossegats
femenin	mossegada			mossegadas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	mossegui mossegue[N 1]	mossegas	mossega	mossegam	mossegatz	mossegan
Imperfach	mossegavi	mossegavas	mossegava	mossegàvem	mossegàvetz	mossegavan
Preterit	mosseguèri	mosseguères	mosseguèt	mosseguèrem	mosseguèretz	mosseguèron
Futur	mossegarai	mossegaràs	mossegarà	mossegarem	mossegaretz	mossegaràn
Condicional	mossegariái	mossegariás	mossegariá	mossegariam	mossegariatz	mossegarián
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	mossegue	mossegues	mossegue	mosseguem	mosseguetz	mosseguen
Imperfach	mosseguèssi	mosseguèsses	mosseguès mosseguèsse	mosseguèssem	mosseguèssetz	mosseguèsson
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Afirmatiu	—	mossega !	—	mosseguem !	mossegatz !	—
Negatiu	—	mossegues pas !	—	mosseguem pas !	mosseguetz pas !	—
Nòtas
↑ Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)

Catalan Etimologia

D'un latin morsicare.

Prononciacion

/musəˈɣa-ca/, /musəˈɣa-ca/ (oriental), /moseˈɣaɾ/, /moseˈɣaɾ/ (valencian)

Espanha (Manresa) : escotar « mossegar »

Vèrb

mossegar

1. Mòrdre.