sarrar
Aparença
- Del bas latin serare (« barrar »), de sera (« barra de barralha », « sarralha »)
/seˈra/ , provençau /saˈʀa/ França (Bearn) : escotar « sarrar »
ser|rar
sarrar
- Embarrar, estremar, plaçar a l’abric.
- Estrénher ; premsar.
- Serrar qualqu'un dins sos braces.
- Quichar, Metre près l’un de l’autre.
- Sèm tròp sarrats près d'aquela taula.
- Arribar al tèrne, conclure.
- Sarrar un afar.
Se sarrar
- Se'n tornar a çò sieu
- Èsser al punt de se debanar.
- Se sarrar lo temps de la secada.
|