Syncarida
| Syncarida | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||
| |||||||||
| Superorde | |||||||||
| Syncarida Packard[1], 1885 | |||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||
Syncarida op  Wikispecies
| |||||||||
| (en) World Register of Marine Species | |||||||||
| |||||||||
De Syncarida zijn een superorde van kreeftachtigen die behoren tot de klasse Malacostraca.
Anatomie
[bewerken | brontekst bewerken]Syncarida verschillen van de andere Malacostraca door het ontbreken van een carapax. De eerste thoracomeer (segment van het borststuk) is al dan niet vergroeid met de kop. Bij de orde Anaspidacea zijn er 7 vrije thoracale segmenten en bij de orde Bathynellacea zijn er 8.
Antenne 1 bezit een drieledig steeltje en twee flagella. De tweede antenne draagt twee, soms gereduceerde, flagella. De mandibel bezit meestal geen lacinia mobilis.
Er is geen marsupium (broedbuidel), de pereopoden zijn voorzien van gezwollen exopodieten en het zesde pleoniet (segment van het achterlijf) is vaak vergroeid met het telson, en vormt dan een pleotelson.
Ecologie
[bewerken | brontekst bewerken]Syncarida zijn voornamelijke kleine interstitiële kreeftachtigen: ze leven in de ruimten tussen de zandkorrels. Ze komen voor bergriviertjes en kleine poeltjes, in de holen van zoetwaterkreeftjes en tussen veenmos. De vertegenwoordigers van de familie Stygocardididae zijn blinde stygobionten.[2]
Systematiek
[bewerken | brontekst bewerken]Fossiele Syncarida zijn gevonden in zeewaterafzettingen uit het Carboon en het Perm. De superorde Syncarida wordt onderverdeeld in twee recente orden (Anaspidacea en Bathynellacea), en één fossiele:[3][4][5]
- Orde †Palaeocaridacea
- Orde Anaspidacea (Zuid-Australië (voornamelijk Tasmanië) en Zuid-Amerika)
- Orde Bathynellacea (Afrika, Madagaskar, Zuidwest-Azië, Japan, Australië, Nieuw-Zeeland, Zuid-Amerika, V.S. en Europa)
- ↑ Packard A. S. (1886). On the Syncarida, a hitherto undescribed synthetic group of extinct malacostracous Crustacea. Memoirs of the National Academy of Science, Washington 3:123-128.
- ↑ Lopretto, E.C. & Morrone, J.J. (1998). Anaspidacea, Bathynellacea (Crustacea, Syncarida), generalised tracks, and the biogeographical relationships of South America. Zoologica Scripta 27: 311-318
- ↑ Coineau, N. (1996). Sous-classe des Eumalacostracés (Eumalacostraca Grobben, 1892) Super-ordre des syncarides (Syncarida Packard, 1885). pp. 897-954 in Forest, J. (ed.) Traité de Zoologie sous la direction de P.-P. Grassé. Tom. 7 Fasc. 2. Généralités (suite) et systématique (céphalocarides à syncarides). Paris : Masson éditeur 1002 pp.
- ↑ Schminke, H.K. (1982). Syncarida. pp. 233–237 in Parker, S.P. (ed.) Synopsis and classification of living organisms. New York : McGraw-Hill Vol. 2
- ↑ Schram, F.R. (1986). Crustacea. New York : Oxford University Press xii 606 pp