Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Naar inhoud springen

Europacup I 1974/75

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De 20e editie van de Europacup I werd gewonnen door Bayern München in de finale tegen Leeds United. Het was de tweede titel op rij voor de Duitse club.

Team #1 Tot. Team #2 1ste wed 2de wed
Hvidovre IF Vlag van Denemarken 1 - 2 Vlag van Polen (1928-1980) Ruch Chorzów 0 - 0 1 - 2
Jeunesse d'Esch Vlag van Luxemburg 2 - 5 Vlag van Turkije Fenerbahçe SK 2 - 3 0 - 2
Hajduk Split Vlag van Joegoslavië (1943-1992) 9 - 1 Vlag van IJsland ÍB Keflavik 7 - 1 2 - 0
AS Saint-Étienne Vlag van Frankrijk 3 - 1 Vlag van Portugal Sporting Clube de Portugal 2 - 0 1 - 1
Bayern München Vlag van Duitsland Bye - -
1. FC Magdeburg Vlag van Duitse Democratische Republiek Bye - -
Cork Celtic Vlag van Ierland (w/o) Vlag van CyprusOmonia Nicosia - -
Viking FK Vlag van Noorwegen 2 - 6 Vlag van Sovjet-Unie Ararat Jerevan 0 - 2 2 - 4
Levski-Spartak Vlag van Bulgarije (1971-1990) 1 - 7 Vlag van Hongarije Újpest Dósza 0 - 3 1 - 4
Leeds United FC Vlag van Engeland 5 - 3 Vlag van Zwitserland FC Zürich 4 - 1 1 - 2
TJ Slovan Bratislava Vlag van Tsjechië 5 - 5 (n.v.) Vlag van België RSC Anderlecht 4 - 2 1 - 3
Celtic FC Vlag van Schotland 1 - 3 Vlag van Griekenland (1970-1975) Olympiakos Piraeus 1 - 1 0 - 2
Feyenoord Rotterdam Vlag van Nederland 11 - 1 Vlag van Noord-Ierland Coleraine FC 7 - 0 4 - 1
VÖEST Linz Vlag van Oostenrijk 0 - 5 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) FC Barcelona 0 - 0 0 - 5
Valletta FC Vlag van Malta 2 - 4 Vlag van Finland (1918-1978) HJK Helsinki 1 - 0 1 - 4
Universitatea Craiova Vlag van Roemenië (1965-1989) 3 - 4 Vlag van Zweden Åtvidabergs FF 2 - 1 1 - 3

Omonia Nicosia trok zich terug door de politieke situatie in het land.

Team #1 Tot. Team #2 1ste wed 2de wed
Ruch Chorzów Vlag van Polen (1928-1980) 4 - 1 Vlag van Turkije Fenerbahçe SK 2 - 1 2 - 0
Hajduk Split Vlag van Joegoslavië (1943-1992) 5 - 6 (n.v.) Vlag van Frankrijk AS Saint-Étienne 4 - 1 1 - 5
Bayern München Vlag van Duitsland 5 - 3 Vlag van Duitse Democratische Republiek 1. FC Magdeburg 3 - 2 2 - 1
Cork Celtic Vlag van Ierland 1 - 7 Vlag van Sovjet-Unie Ararat Jerevan 1 - 2 0 - 5
Újpest Dósza Vlag van Hongarije 1 - 5 Vlag van Engeland Leeds United FC 1 - 2 0 - 3
RSC Anderlecht Vlag van België 5 - 4 Vlag van Griekenland (1970-1975) Olympiakos CFP 5 - 1 0 - 3
Feyenoord Rotterdam Vlag van Nederland 0 - 3 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) FC Barcelona 0 - 0 0 - 3
HJK Helsinki Vlag van Finland (1918-1978) 0 - 4 Vlag van Zweden Åtvidabergs FF 0 - 3 0 - 1
Team #1 Tot. Team #2 1ste wed 2de wed
Ruch Chorzów Vlag van Polen (1928-1980) 3 - 4 Vlag van Frankrijk AS Saint-Étienne 3 - 2 0 - 2
Bayern München Vlag van Duitsland 2 - 1 Vlag van Sovjet-Unie Ararat Jerevan 2 - 0 0 - 1
Leeds United FC Vlag van Engeland 4 - 0 Vlag van België RSC Anderlecht 3 - 0 1 - 0
FC Barcelona Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) 5 - 0 Vlag van Zweden Åtvidabergs FF 2 - 0 3 - 0
Team #1 Tot. Team #2 1ste wed 2de wed
AS Saint-Étienne Vlag van Frankrijk 0 - 2 Vlag van Duitsland Bayern München 0 - 0 0 - 2
Leeds United FC Vlag van Engeland 3 - 2 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) FC Barcelona 2 - 1 1 - 1
Zie Finale Europacup I 1975 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Team #1 Tot. Team #2
Bayern München Vlag van Duitsland 2 - 0 Vlag van Engeland Leeds United

Parc des Princes, Parijs
28 mei 1975
Opkomst: 48 374 toeschouwers
Scheidsrechter: Michel Kltabdjian (Frankrijk)
Scorers: 71' Franz Roth 1-0, 81' Gerd Müller 2-0

Bayern München (trainer Dettmar Cramer):
Sepp Maier; Franz Beckenbauer (c), Hans-Georg Schwarzenbeck, Bernd Dürnberger, Björn Andersson (sub Sepp Weiss); Rainer Zobel, Franz Roth, Hans-Josef Kapellmann; Uli Hoeneß (sub Klaus Wunder), Gerd Müller, Conny Torstensson
Leeds United (trainer Jimmy Armfield):
Stewart; Paul Reaney, Frank Gray, Paul Madeley, Norman Hunter; Billy Bremner (c), Johnny Giles, Terry Yorath (sub Eddie Gray); Peter Lorimer, Allan Clarke, Joe Jordan

Europacup I – Seizoen 1974/75

Vlag van Duitsland
Bayern München
2de titel
[bewerken | brontekst bewerken]