Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Naar inhoud springen

Delphine Seyrig

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Delphine Seyrig
Delphine Seyrig in 1972
Delphine Seyrig in 1972
Algemene informatie
Volledige naam Delphine Claire Belriane Seyrig
Geboren Beiroet, 10 april 1932
Overleden Parijs, 15 oktober 1990
Land Libanon
Frankrijk
Werk
Jaren actief 1952-1990
Beroep Actrice
Regisseur
(en) IMDb-profiel
(en) IBDB-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Delphine Claire Belriane Seyrig (Beiroet, 10 april 1932Parijs, 15 oktober 1990) was een Frans actrice en regisseuse.

Leven en werk

[bewerken | brontekst bewerken]

Ze was een dochter van de archeoloog Henri Seyrig en Hermine de Saussure en een zus van componist Francis Seyrig. Ze groeide op in Libanon en verhuisde op haar tiende met het gezin naar New York. Toen haar ouders terugkeerden naar Libanon, stuurden zij haar van 1947 tot 1950 naar Le Collège-Lycée Cévenol International in Haute-Loire.

Na haar studie in komedie maakte ze haar debuut in 1952 in het Centre dramatique de l’Est. Vanaf 1954 speelde ze enige tijd voor het stadstoneel van Saint-Étienne, waar ze succes had met De meeuw van Tsjechov. In de televisieserie Sherlock Holmes uit 1954 speelde ze een gastrol.

In 1956 keerde ze korte tijd terug naar New York waar ze zich verder in het acteursvak schoolde. Daar speelde ze in 1959 ook haar eerste filmrol, in de korte film Pull My Daisy. Daarna keerde ze weer terug naar Frankrijk.

Nog relatief onbekend speelde ze de hoofdrol in de films L'Année dernière à Marienbad en Muriel ou le Temps d'un retour, beide van Alain Resnais. Ze was toonaangevend voor de toen opkomende filmstijl Nouvelle vague. Zo speelde ze voor Nouvelle vague-regisseur François Truffaut de vrouw op wie hoofdpersonage Antoine Doinel verliefd wordt in de tragikomedie Baisers volés, het derde luik van diens Doinel-cyclus.

Luis Buñuel castte haar twee keer: als prostituee in het drama La Voie lactée en als een van de bourgeoises in de tragikomedie Le Charme discret de la bourgeoisie. In de film Les lèvres rouges (Dorst naar bloed, Daughters of Darkness) van de Belgische regisseur Harry Kümel speelde ze een vampier.

Voor haar rol in Muriel ou le Temps d'un retour uit 1963 werd ze op het filmfestival van Venetië bekroond. In 1976 speelde ze de hoofdrol in de film Jeanne Dielman en werd ze genomineerd voor de César voor Beste actrice voor haar rol in het drama India Song en in 1978 opnieuw voor haar rol in het drama Repérages. In 1981 werd ze een derde keer genomineerd, deze keer voor de César voor beste vrouwelijke bijrol voor haar rol in de tragikomedie Chère inconnue.

Haar grafsteen op het Cimetière du Montparnasse in Parijs

In 1990 overleed ze op 58-jarige leeftijd aan longkanker in Parijs. Daar ligt ze begraven op het Cimetière du Montparnasse.


Zie de categorie Delphine Seyrig van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.