bijl

• Geluid:  bijl    (hulp, bestand)
• IPA: / bɛil / (1 lettergreep)
  • (Noord-Nederland): /bɛːɫ/
  • (Vlaanderen, Brabant): /bɛːɫ/
  • (Limburg): /bɛɪ̯l/

• bijl

• van Middelnederlands bile, in de betekenis van ‘werktuig’ aangetroffen vanaf 1240 ^{[1] [2] [3]}

de bijl v / m

1. (gereedschap) hakwerktuig met een smalle snee en een lange steel die vooral voor het kappen van bomen gebruikt en gewoonlijk met twee handen gehanteerd wordt

   • We gebruiken altijd een bijl bij het doorhakken van de blokken hout. 

2. (gereedschap) haktuig in het algemeen

   • De slager gebruikt een bijltje om de botten door te hakken. 

   ▸ Ik was blij dat ik ook mijn ijsbijl bij me had waarmee ik me, indien nodig, kon zekeren en een nieuw spoor door de sneeuw kon maken. Hierdoor moest ik bij de steile stukken voorop, maar ik voelde mij redelijk veilig met mijn spikes en met mijn bijl in de hand.^[4]

• hak

• bijlbrief, bijlbundel, bijlhout, bijlhouwer, bijlslag, bijlzalm

• Er met de grove (brede) bijl in hakken

• Het bijltje erbij neergooien

• Met de botte bijl

• Nadat de eindeloze onderhandelingen mislukt waren, loste de dominante bestuurder de problemen op met de botte bijl. 

• Het woord bijl staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "bijl" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.