hen

• Geluid:  hen    (hulp, bestand)
• IPA: / hɛn / (1 lettergreep), /ɦɛn/

• hen

• [A] erfwoord In de betekenis van ‘hoendervogel’ voor het eerst aangetroffen in 1240 ^[1]
• [B] erfwoord Te herleiden tot het Protogermaanse *im-. In het Middelnederlands bestonden nog meer varianten naast hen en hun. ^[2]
  • Leenvertaling van non-binair (onpersoonlijk) Engels they, them. ^[3]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	hen	hennen
verkleinwoord	hennetje	hennetjes

[A] de hen v

1. (dierkunde) vrouwtje van hoenderachtige vogels

   • De hen legt een ei in de ren. 

• kip [1]
• broedhen, eethen, janhen, klokhen, korhen, leghen

• hoen, hoender, pluimvee

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

	enkelvoud		meervoud
	onderwerp	voorwerp	onderwerp	voorwerp
1e persoon	ik 'k	mij me	wij we	ons
2e persoon (informeel)	jij je	jou je	jullie	jullie
2e persoon (formeel)	u	u	u	u
2e persoon (regionaal)	gij ge	u	gij ge	u
3e persoon (mannelijk)	hij ie	hem 'm	zij ze	(dat.) hun (acc.) hen ze
3e persoon (vrouwelijk)	zij ze	haar 'r, d'r
3e persoon (onzijdig)	het 't	het 't
	Boven: benadrukte vorm. Onder: onbenadrukte vorm

[B] hen

1. (taalkunde) persoonlijk voornaamwoord van de derde persoon meervoud in de functie van lijdend voorwerp en na voorzetsels. Voornamelijk gebruikt om te verwijzen naar personen, soms ook naar dieren.

   • Hij zag hen in de vergaderingsruimte. 
   • Met hen ging hij naar de conferentie. 

   ▸ De sfeer was altijd opgewekt, maar al snel ging iedereen over tot de orde van de dag en vertrok naar zijn of haar kamer om huiswerk te maken en ‘écht’ belangrijke mensen te bellen over de laatste drama’s op school. Wie weet inspireert mijn reis hen om later ook de wereld te verkennen.^[4]

2. (taalkunde) (lhbt) (pregnant) (niet algemeen) persoonlijk voornaamwoord van de derde persoon enkelvoud in de functie van onderwerp en lijdend voorwerp en na voorzetsels. Gebruikt om te kunnen verwijzen naar personen die zich als non-binair identificeren

   ▸ Als iemand zich geen hij en geen zij voelt, hoe kan die persoon in het Nederlands dán worden aangeduid? De non-binaire gemeenschap vindt ‘hen’ een fijn alternatief: ‘Hen loopt.’^[5]

• In de officiële grammatica van het Nederlands wordt deze vorm onderscheiden van de datiefvorm hun. Dit onderscheid (evenals de vorm hen zelf), bekend als het systeem-Van Heule, is echter historisch gezien geheel kunstmatig^[6] In de spreektaal is hen dan ook minder gebruikelijk en wordt vaak vervangen door ze, soms (in strijd met de officiële regels) door hun.

• henzelf

• Het woord hen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "hen" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.[7]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	hen	henne

• IPA: /ɦen/

• hen

• Afgeleid van het Nederlandse hen

hen

1. (dierkunde) hen; het vrouwtje van de hoenderachtige vogels

• haan

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• Afgeleid van het Middelhoogduitse haben

hen

1. hebben

• haban
• håm

• IPA: /hɛn/

• Afgeleid van het Angelsaksische hen

hen

1. (hoendervogels) hen, kip
2. (dierkunde) vrouwelijke vogel

• en
• han
• heene
• hene
• henne

• Engels: hen
• Schots: hen

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

• hen

hen

1. eerste persoon meervoud voltooide tijd aantonende wijs bedrijvende vorm van hawwe

   «Mir hen viel gesse, gedrunke un viel Kaarde gschpielt.»

   We hebben veel gegeten, gedronken en kaarten gespeeld.

• Hen is hier gebruikt als een modaal werkwoord.
• Duits: (wir) haben
• Engels: (we) have
• Nederlands: (wij) hebben

• IPA: /xɛn/

• hen

hen

1. (zeer) ver

• daleko

• blisko
• niedaleko

hen

1. een term gebruikt als een vrouw wordt aangesproken

   «Alright Mary hen?»

   Alles goed Mary?

• IPA: /ɦɛn/

• hen

hen

1. (dialect) daar; op een bepaalde plek
2. (dialect) daar, daarheen; daar naar toe

1. tam (bw.), tamhle / támhle
2. tam (bw.), tamhle / támhle

1. tady, tu, zde
2. sem (bw.), zpět, zpátky

• kam (bw.)

• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)

hen

1. genitief meervoud van hena

hen

1. oud

• Geluid:  hen    (hulp, bestand)
• IPA: /hɛn/

• hen

hen

1. (neologisme) hij of zij (genderneutrale vorm, derde persoon enkelvoud)