阳火鼠年 (машки оган-стаорец) 1943 или 1562 или 790 — до — 阴火牛年 (женски оган-вол) 1944 или 1563 или 791
1817 (MDCCCXVII) — година според општоприфатениот календар. Тоа била 1817 година од новата ера, 817. од вториот милениум, 17. од XIX век и осма од 1810-тите.
Така, во византискиот календар, којшто времето го мери од создавањето на светот според Библијата, на 1 септември 5509 г. п.н.е. според продолжениот јулијански календар, истата трае во текот на 7325 и 7326 година. Според асирскиот календар, во којшто мерењето на времето започнува од 4750 г. п.н.е, кога се проценува дека бил изграден првиот храм во граот Асур, станува збор за 6567 година. Понатаму, во еврејскиот календар, којшто започнува на 1 септември 3760 г. п.н.е. според продолжениот јулијански календар или околу една година пред создавањето на светот според Евреите, годината се протега во текот на 5577 и 5578 еврејска година. Според календарот на Римјаните, којшто започнува од 753 г. п.н.е., кога браќата Ромул и Рем го основале градот Рим (познато и како Ab urbe condita), годината е избројана како 2570.
Во рамките на кинескиот календар, пак, постојат две поделени мислења за почетокот на броењето на годините: едни сметаат дека тоа е 61 година од владеењето на легендарниот Жолт цар или 2637 г. п.н.е.; додека други сметаат дека за почеток треба да се земе годината кога Жолтиот цар станал владетел, т.е. 2697 г. п.н.е. На тој начин, според првото гледиште, 1817 година се протега во 4453 и 4454, додека според второто гледиште, годината трае во текот на 4513 и 4514 кинеска година. Будистичкиот календар започнува да го мери времето од 543 г. п.н.е., година во којашто се смета дека Буда достигнал состојба на нирвана, и годината ја брои како 2360. Според исламскиот календар, во којшто мерењето на времето започнува со 622 година, т.е. годината на пребегнувањето на пророкот Мухамед од Мека во Медина (позната и како хиџра), годината се протега во текот на 1232 и 1233 исламска година.
1 јануари - Пловејќи низ Сендвичските Острови, Ото фон Коцебуе го открива новогодишниот остров.
19 јануари - Армија од 5.423 војници, предводена од генералот Хосе де Сан Мартин, почнува да ги преминува Андите од Аргентина, за да го ослободи Чиле, а потоа и Перу.
20 јануари - Рам Мохан Рој и Дејвид Харе го нашле Хинду колеџот, Калкута, нудејќи упатства на западни јазици и предмети.
12 февруари - Битка кај Чакабуко: Аргентинско-чилеанската патриотска армија ги поразува шпанските.
Претседателот Џејмс Медисон стави вето на сметката за бонуси на Џон К. Калхун.
Конгресот на САД усвојува закон за поделба на територијата на Мисисипи, откако Мисисипи подготви устав, создавајќи ја територијата Алабама, кој стапува на сила во август.[1]
4 март - Џејмс Монро положи заклетва како петти претседател на Соединетите држави.
21 март - Знамето на бунтот во Пернамбука е јавно благословено од деканот на катедралата Ресифе, Бразил.[2]
април-јуни
3 април - Принцезата Карабу се појавува во Алмондсбери во Глостершир, Англија.
Американското училиште за глуви се отвора во Хартфорд, Конектикат.
Земјотрес го погоди Палермо во Кралството Две Сицилии. „Проф. Ферара за земјотресите во Сицилија во 1823 година“, The Edinburgh Journal of Science p366
Германскиот пронаоѓач Карл Драис го вози својот коњ („Draisine“ или Laufmaschine), најраната форма на велосипед, во Манхајм.
Трговецот Џефери Седвардс го основа Здружението за апстиненција Скиберин во Ирска, кое се смета за прва организација посветена на тетотализмот во Европа.[4]
22 јуни - Кралот Фердинанд VII од Шпанија, со кралски декрет, го прави производството и продажбата на тутун во легален потфат во Куба, со што го поттикна раѓањето на кубанската индустрија за пури.[5]
25 јуни – Избувнува голем бунт во затворот во Копенхаген; војската е испратена да ја смири.
4 јули - Во Рим, Њујорк, започнува изградбата на каналот Ири.
15 август - Со акт на Конгресот на САД (3 март), територијата на Алабама е создадена со поделба на територијата на Мисисипи на половина, на денот кога е изготвен уставот на Мисисипи, четири месеци пред Мисисипи да стане американска држава.[1]
22 февруари – Карл Вилхелм Борхард, германски математичар (р. 1880 г.)
24 февруари – Огист-Александре Дукро, француски генерал (р. 1882 г.)
4 јули: Почнува изградбата на каналот Ири.6 март - принцезата Клементина од Орлеан, ќерка на францускиот крал Луј Филип I, мајка на бугарскиот цар Фердинанд I (р. 1907 г.)
22 март - Брекстон Брег, генерал на американската конфедерација (р. 1876 година)
1 април - Нисен Шонин, јапонски будистички свештеник Хонмон Буцурју-шу, град Кјото (р. 1890 г.)
15 април - Бенџамин Џовет, мајстор на колеџот Балиол, Оксфорд (р. 1893)
19 јули - Џон Палмер, архитект Бат (р. околу 1738 година)
24 јули – Караѓорѓе Петровиќ, српски водач на Првото српско востание против Отоманската империја, основач на српската династија Караѓорѓевиќ (р. 1768 г.)
7 август – Пјер Самуел ду Понт де Немур, француски политичар (р. 1739 г.)
10 август - Леополд III, војвода од Анхалт-Десау (р. 1740)
