Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Прејди на содржината

Тиса (река)

Од Википедија — слободната енциклопедија
Тиса
Map of the Tisza
Изворно име
Местоположба
Држави
Градови
Физички особености
Извор 
 • местоИсточни Карпати, Украина
 • надм. вис.2,020 m
УстиеДунав
 • место
Кај Нови Сад, Србија
 • координати
45°8′17″N 20°16′39″E / 45.13806° СГШ; 20.27750° ИГД / 45.13806; 20.27750[1]
 • надм. вис.
70 m
Должина966 km[2]
Големина на сливот157,186 km2[2][3][4]
Особености на сливот
ТечениеДунавЦрно Море
Речен сливДунавски
Притоки 
 • левиВишеу, Иза, Тур, Самош, Красна, Кереш, Муреш, Бегеј
 • десниТересва, Теребља, Рика, Боржава, Бодрог, Шајо, Егер, Задјва
Карта
Тиса и Бодрог кај Токај од горе

Тиса (српски, украински и русински: Тиса; унгарски: Tisza; романски и словачки: Tisa) — една од главните реки во Средна Европа. Извира во Украина и настанува кај Рахов како спој од Бела Тиса, (од планината Чорногора) и Црна Тиса, (од Горгањ). Тече долж границата со Романија, па влегува во Унгарија кај Тисабеч и излегува од земјата кај Сегед. Според преданијата, хунскиот водач Атила е закопан под пренасочен ракав на Тиса.

По Сегед, реката влегува во Војводина и се влева во Дунав кај селото Нови Сланкамен, образувајќи ја границата помеѓу Банат и Бачка. Оди во кратки потези и долж унгарско-украинската и унгарско-српската граница.

Сливот на Тиса зафаќа површина од 156.087 км2,[3] и долг 965 км — најголем од сите притоки на Дунав.[3] Има среден годишен истек од 792 м³/с, и со тоа учествува со 13% од дунавскиот слив.[3]

Уредување на коритото

[уреди | уреди извор]

Некогаш Тиса течела во Унгарија цели 1.419 км, во голем дел низ Големата Унгарска Низина — една од најголемите рамници во Европа. Бидејќи реките во рамничарски предели течат мошне бавно, Тиса имала доста кривини, што редовно доведувало до поплави во поречието.

По неколку помали обиди, унгарскиот државник Иштван Сечењи го покренал уредувањето на коритото на Тиса, кое траело од 1846 до 1880 г. Со ова должината на течението во Унгарија се намалило на 966 км, покрај каналите и ракавите што играат регулативна улога.

Уреденото корито претставува еден од најголемите систми за заштита од поплави на континентот — поголем од оној на Холандија, коритото на По и Долината на Лоара.

Пловност

[уреди | уреди извор]

Тиса е пловна во голем дел од течението, но Унгарија не дозволувала сообраќај на странски пловила сè до стапувањето во ЕУ. Реката не е пловна при суша или кога е поплавена.[5]

Поважни притоки

[уреди | уреди извор]

Поважни притоки на Тиса се:

Тиса тече низ следниве земји и градови (по низводен редослед):

Поврзано

[уреди | уреди извор]
  1. Tisza - Топонимски опслужувач GEOnet (англиски)
  2. 2,0 2,1 „Tisza Basin“.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 Tockner, Klement; Uehlinger, Urs; Robinson, Christopher T., уред. (2009). Rivers of Europe (First. изд.). London: Academic Press. Sec. 3.9.5. ISBN 978-0-12-369449-2. Грешка во наводот: Неважечка ознака <ref>; називот „Rivers_of_Europe“ е зададен повеќепати со различна содржина.
  4. „Danube River“.
  5. База на водни патишта „NoorderSoft“ (англиски)
  • Administrația Națională Apelor Române – Cadastrul Apelor – București
  • Institutul de Meteorologie și Hidrologie – Rîurile României – București 1971

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]