Лестер Јанг
Лестер Вилис Јанг (27 август 1909 - 15 март 1959), со прекар „Прес“ или „През“, бил американски џез-музичар (тенор-саксофонист и повремен кларинетист).
Јанг се истакнал уште додека бил член на оркестарот на Каунт Бејзи како еден од највлијателните свирачи на саксофон. За разлика од многу негови врсници, Јанг свирел со релаксиран, извонреден тон и користел софистицирани хармонии, користејќи го она што еден критичар го нарекол „слободно лебдечки стил, тркалање и нуркање како галеб, банкарство со ниски, фанки рифови што задоволува танчери и слушатели“. Познат по неговиот интровертен стил, тој измислил или популаризирал голем дел од жанрот на Хипстерите кој бил поврзан со музиката.
Животопис
[уреди | уреди извор]Лестер Јанг е роден во Вудвил, Мисисипи, во близина на Њу Орлеанс, Луизијана, a израснал во музичко семејство. Неговиот татко, Вилис Хенди Јанг, бил учител и водач на музичка група, неговиот брат Ли Јанг бил тапанар, а неколку други роднини биле професионални музичари. Додека растел во Њу Орлеанс, Јанг работел уште од петгодишна возраст за да заработи пари за семејството, продавајќи весници и чистејќи чевли. Кога имал десет години, ги научил основите на трубата, виолината и тапаните и се приклучил кон семејната група, одејќи на турнеи во бројни градови на југозападот.
Јанг ја напуштил семејната група во 1927 година, на возраст од 18 години, бидејќи одбил да патува во Јужните американски држави, каде што биле во сила законите на Џим Кроу и каде имало расна сегрегација. Тој станал член на „Бостонците“, предводен од Арт Бронсон, и го избрал тенор-саксофонот како главен инструмент. Јанг имал навика да замине, да работи, а потоа да си оди дома. Во 1932 година се вратил дома и станал член на „Сините ѓаволи“, предводени од Волтер Пејџ.
Период со Каунт Бејзи
[уреди | уреди извор]Во 1933 година, Јанг се населил во Канзас Сити (Мисури), каде што свирел во неколку групи, по што станал познат како член на групата на Каунт Бејзи. Неговиот начин на свирење се одликувал со релаксиран стил, кој остро се разликувл со посилниот пристап на Колман Хокинс, доминантниот тенор-саксофон во тоа време. Едно од клучните влијанија врз Лестер Јанг бил Френк Трумбауер, кој станал познат во 1920-те години со Пол Витман и свирел саксофон на C-мелодија.
Надворешни врски
[уреди | уреди извор]„Лестер Јанг“ на Ризницата ? |