Аблатив

Аблативот, кратенка абл, е падеж кој се користи, општо гледано, за да се искаже движење од нешто. Сепак, значењето кое аблативот го означува варира од јазик до јазик. Зборот „аблатив“ потекнува од латинскиот „ablatus“, кое е перфектен пасивен партицип од „auferre“ и значи „да носи“. Аблативот не постои во македонскиот, бидејќи македонскиот нема падежи.

Аблативот во латинскиот воглавно се користи прилошки за да модифицира глаголи. Аблативнот има бројни употреби.

Функциите на аблативот во современите српски, хрватски, босански и црногорски се изведени со генитивот. Именката во аблативен генитив означува потекло на нешто.

Аблативот е петтиот падеж во јазикот и има слична функција како тој во латинскиот.

Во западноерменскиот, аблативот користи наставка -e (непределен) или -en (определен).

Mart - маж

Marten - од мажот

Marte - од маж

Doon - куќа

D'nen - од куќата

D'ne - од куќа

• Што е аблативот? Архивирано на 18 октомври 2012 г.
• Аблативот во унгарскиот

Оваа статија од областа на лингвистиката е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите. п р у