Римска статуа од 2. век, позната како Дијана ловецот
Дијана била божицата на ловот, месечината и раѓањето во римската митологија, ќерка на Јупитер и Латона. Таа била поврзана со дивите животни и шумите и имала моќ да разговара со нив и да ги контролира животните. Дијана се смета за римската верзија на грчката божица Артемида, иако таа има независно потекло во Италија. Дијана била позната во древната римска религија и била почитувана во римскиот Неопаганство и Стрегерија. Дијанската Вика, во голема мера феминистичка форма на пракса, е именувана по неа. Дијана била позната девица-божица на породувањето и жените. Таа била една од трите девици-божици, заедно со Минерва и Веста. Нејзиниот татко ѝ наредил да никогаш да не се омажи и ѝ дал стрели и нимфи, кои ја придружувале. Во една прилика, додека се капела, ја здогледал Актенон и таа им наредила на кучињата да го растргнат. Подоцна, таа го засакала овчарот Ендимион од пештерата Латма во Карија. Поради тоа, Дијана го замолила својот татко да го заспие Ендимион во вечен сон, со цел да ја зачува својата убавина.[1]
