Ansa
|
|
Chest artícol a l'è scricc in Lumbàrt, ortograféa orientàl unificàda. |
Ansa (... – Liegi?, dòpo 'l 774) l'è stàda regìna dei Longobàrcc e regina d'Italia endèl secol VIII, come moér del Re Desiderio (756-774).
Ansa la fàa part de 'na famìa de l'aristocrasìa bresàna e l'ìa fiöla de 'n nòbil che gh'ìa nòm Verissimo. La g'ha spuzàt Desiderio se pènsa a l'época de Liutprando e, 'ndel 753, la g'ha fondàt el monastér che en prensépe l'ìa entitulàt ai sancc Mighél e Piéro.[1] Desiderio, 'ntat, l'ìa deentàt 'na figüra de 'na sèrta 'mportànsa e i du i è nacc a stà prìma a Pavia, a la cort reàl e dòpo 'n Toscàna quan che Desiderio l'è stat numinàt duca de Tuscia. Quan che gh'è mort el re Astolf, Desiderio l'è riàt a ciapà 'l sò tròno. Ansa, deentàda regìna, la g'ha dat 'na mà al sò òm, suradetöt endèi afàre religiùs. A Brèsa, la g'ha fat slargà fò el monastér che la gh'ìa fondàt, che l'è pò deentàt el monastér de San Salvatore, la l'ha dotàt de gran richèse e la g'ha mitìt sò fiöla Anselperga a fà la Badèsa. San Salvatore el fàa de riferimènt a 'na rét de monastér sparnegàcc en Lombardia, Emilia e Toscana, isé de creà 'na sort de federasiù controlàda del Re.[2] Par che Ansa la g'hape it 'na part apò a endel'organizasiù dei matremóne pulìtich per ligà i Longobàrcc co le famìe piö 'mportànte de l'Euròpa de alùra[3].
'Na tradisiù locàla la dis che la sarès stàda sotràda endel monastér che la gh'ìa fondàt, doca l'è pusìbol che, dòpo éser stàda 'n ezìlio enden monastér a Liegi o a Corbie, Ansa oramài ansiàna, dòpo la mórt del sò spus la g'hape it el permès de turnà a Brèsa.[4]
Famìa
[Modifega | modifica 'l sorgent]Ansa l'ìa spuzàda col Re Desiderio, compagn de lé uriginàre de Brèsa e 'nsèma i g'ha ìt alméno sich fiöi che se g'habe nutìsia:
- Anselperga, badèsa del Monastér de San Salvadùr a Brèsa
- Adelperga, che gh'è nat en spùza a Arechi II de Benevento
- Liutperga (o Liutpirc), spuzàda con Tasilù III de Baviera.
- Desiderada (o Gerperga?), spuzàda e pò refüdàda de Carlo Magn (cunusìda pò a col nòm de Ermengarda per vìa del poema del Manzoni).
- Adelchi, l'ünech fiöl mascc che se g'hape nutìsia, prìncipe dei Longobàrcc e asociàt al tròno de sò pàder Desiderio
Riferimèncc
[Modifega | modifica 'l sorgent]- ↑ G.Bognetti, La Brescia dei Goti e dei Longobardi, en Storia di Brescia, I, Brèsa 1963, p. 435,
- ↑ Jörg Jarnut, Storia dei Longobardi, p. 120.
- ↑ C. Helbling, Ansa, in Dizionario Biografico degli Italiani, vol. £, Roma 1961, p. 361.
- ↑ A. Magnani, Le regine longobarde a Pavia, p. 91,"Studi sull'Oriente cristiano", 16/2012.
Bibliografìa
[Modifega | modifica 'l sorgent]- Jörg Jarnut, Stória dei Longobarcc, Türì, Einaudi, 2002. ISBN 88-464-4085-4
- Sergio Rovagnati, I Longobarcc, Milà, Xenia, 2003. ISBN 88-7273-484-3