heite

heite (Nederlands: heten)

• Mofers: hei~te (hètj, hee\t, he\te, gehei~te)

Verveuging

hèt, hoot/hètde, gehote/geheite

heite /hɛ́i̯te/

1. (koppelwirkwaord) es naam höbbe, geneump waere

   Jungske, kóns toe mich 'ns vertèlle wiets toe hèts?

2. (synoniem) (euvergenkelik) anger waord veur beteikene en inhaje

   Det hètj detj g'r baeter eur bès mót doon, wille v'r dit vaerdig kriege.

3. (synoniem) (euvergenkelik) (ajerwèts) anger waord veur neume ('ne naam gaeve)

   Die baeker heite die veljer bie Sjrieëvenhaofbreuksken en 't Pieëtersbreuksken altied "Verlaore Kos".

Aafbraeking

• hei-te

Verwantje wäörd

• neume

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 154.

		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	heit		hèts		hètj		heite	heiten	heitj		heite	heiten	heitendj
	IPA	/hɛ́i̯t/	/hɛ́i̯d/	/he̞ts/	/he̞dz/	/he̞c/	/he̞ɟ/	/hɛ́i̯te/	/hɛ́i̯ten/	/hɛ́i̯c/	/hɛ́i̯ɟ/	/hɛ́i̯te/	/hɛ́i̯ten/	/hɛ́i̯teɲɟ/
vergangen tied	sjrif	heet		heets		heet		hete	heten	heetj		hete	heten	geheite	geheiten
	IPA	/hè:t/	/hè:d/	/hè:ts/	/hè:dz/	/hè:t/	/hè:d/	/hè:te/	/hè:ten/	/hè:c/	/hè:ɟ/	/hè:te/	/hè:ten/	/ɣə'hɛ́i̯te/	/ɣə'hɛ́i̯ten/
kónjunktief	sjrif	hoot		hoots		hoot		hote	hoten	hootj		hote	hoten	—
	IPA	/hò:t/	/hò:d/	/hò:ts/	/hò:dz/	/hò:t/	/hò:d/	/hò:tə/	/hò:tən/	/hò:c/	/hò:ɟ/	/hò:tə/	/hò:tən/	—
gebi-jjendje wies	sjrif			heit!				heite-v'r		heitj!
	IPA			/hɛ́i̯t/	/hɛ́i̯d/			/hɛ́i̯tever/		/hɛ́i̯c/	/hɛ́i̯ɟ/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	heite	heiten	geheit ó		heite	heiten	heitentaere		heitentaeren		geheite		geheiten
	IPA	/hɛ́i̯te/	/hɛ́i̯ten/	/ɣə'hɛ́i̯t/	/ɣə'hɛ́i̯d/	/hɛ́i̯te/	/hɛ́i̯ten/	/hɛ́i̯ten̥'tɛ̀:re/		/hɛ́i̯ten̥'tɛ̀:ren/		/ɣə'hɛ́i̯te/		/ɣə'hɛ́i̯ten/

Raod

De kónjunktief wuuert allewiel ouch gebroek es 'nen algemeine vergangen tied.

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: heite

Albanees: quhem(sq:) Frans: s'appeler Ingels: called(en:) (be ~) Nederlandjs: heten(nl:)

Pruus: heißen Sjinees: 叫(zh:) Spaans: llamarse Zweeds: kallas, heta

heite ó /hɛ́i̯te/

1. (gerundium) gerundium II van heite
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• hei-te

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	heite	heiten	—
	IPA	/hɛ́i̯te/	/hɛ́i̯ten/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	heite	heiten	—
	IPA	/hɛ́i̯te/	/hɛ́i̯ten/	—

heite /hɛ́i̯te/

1. (neet-lemma) mannelike vorm inne positief van heit
2. (neet-lemma) vrouwelike vorm inne positief van heit
3. (neet-lemma) mieëveljelike vorm inne positief van heit

Aafbraeking

• hei-te

heite /hɛ́i̯te/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van heite
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van heite

Aafbraeking

• hei-te