avjen
Xuyakirin
Navdêr
[biguhêre]avjen mê û nêr [1]
- melevan, sovan, ajnîvan,
kesa/ê ku ajniyê dizane,
kesa/ê ku dikare bi livandina dest û piyên xwe di avê de bilive bêyî ku bikeve binê avê- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
- Kesa/ê ku pîşe yan mijûlahiya wê / wî avjenî ye.
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
Jê
[biguhêre]- avjenî
- avjenîtî
- avjentî
- (Lêker) avjen bûn
- (Lêker) avjen kirin
- (Navdêr) avjenbûn
- (Navdêr) avjenkirin
Etîmolojî
[biguhêre]Werger
[biguhêre]- ↑ Ferhenga Kurdî-Tirki. Enstîtuya Kurdî Ya Stenbolê. Amadekar, Zana Farqînî. Çapa 2. Nisan 2005. Rûpel: 69.