Garza branca

A garza branca é unha garza de tamaño grande co peteiro amarelo e patas e pés gris escuros. Mide entre 85 e 100 cm de lonxitude, e ten unha envergadura de ás que vai de 145 a 170 cm, pesa ata 1,5 kg. En xeral, os machos son algo meirandes cás femias. O bico é longo e dereito. A cola curta. A plumaxe é uniformemente branca. Voan, coma tódalas garzas, co pescozo encollido, o que as diferencia das cegoñas e as grúas.

É a garza de distribución máis ampla. Vive no continente americano ata ó sur do Canadá, no sur e centro de Europa en África e no Oriente Medio. É unha especie parcialmente migratoria: os exemplares do hemisferio norte viaxan cara ó sur nos invernos máis fríos. Habita en canavais preto de lagos, ríos e pantanos, nos que haxa tamén árbores e arbustos. Fóra da época de cría, atópase a gusto en zonas de chaira.

Come insectos, anfibios, peixes e ratos e mamíferos pequenos.

Forman colonias de cría. Constrúen niños moi grandes de garabullos nas árbores. Poñen, entre abril e xuño, tres ou catro ovos.

É unha especie en certa expansión, aínda que está en perigo nalgunhas áreas da súa distribución, como Nova Zelandia. En Australia é unha especie protexida. En Norteamérica foron cazadas en grandes cantidades a finais do século XIX para usa-las súas plumas na decoración de sombreiros, pero as súas poboacións aumentaron grazas ás medidas de protección. A destrución do seu hábitat é a ameaza máis grande para a súa supervivencia. Está incluída no AEWA (Acordo para a conservación das aves acuáticas de África e Eurasia).

Segundo os autores o nome científico desta especie é Egretta alba, Ardea alba ou Casmerodius albus. Ten catro subespecies distribuídas por diferentes partes do mundo:

• E. a. modesta - Asia e Australasia.
• E. a. alba - Europa.
• E. a. egretta - Norteamérica.
• E. a. melanorhynchos - África.

•  
  Garza branca pescando
•  
•  
  Grupo de garzas brancas
•  
  Garza branca no Brasil.