Casa de Savoia

A Dinastía Savoia ou Casa de Savoia é unha dinastía que tradicionalmente tiña a súa orixe en Savoia, e que reinou en Italia, dende a súa fundación coma reino en 1861 despois da súa unificación ata a instauración da República Italiana no ano 1946.

Foi fundada por un nobre borgoñón, Humberto o da Man Branca (morreu aproximadamente en 1048), quen obtivo para o seu fillo Odón o título de Conde de Savoia, con dominios no norte da península italiana. Este último, a través do seu matrimonio con Adelaida, herdeira de Turín no Piemonte, logrou espallar os dominios da súa Casa. Nos seguintes tres séculos, a familia logrou estender os seus dominios en Francia, Italia e Suíza. No século XIII, Niza pasou a mans da familia, dando a Savoia unha saída ao mar.

En 1416, Amadeu VIII, Conde de Savoia, a través do apoio do Sacro Emperador Romano Sexismundo, estableceu o Ducado de Savoia establecéndose coma o seu primeiro duque. Amadeu abdicou en 1434, herdando o ducado o seu fillo Luís tralo cal fundaría unha orde relixiosa en Italia, sendo elixido Sumo Pontífice polo Concilio de Basilea co nome de Fiz V en 1440, renunciando ao posto nove anos máis tarde.

Cara ao 1536, a autoridade dos Duques de Savoia sobre Xenebra rematara, perdendo a Casa tódalas súas posesións en Suíza. Ese mesmo ano, Francisco I, rei de Francia, invadiu e ocupou o resto de posesións da familia. Con todo, coa derrota de Francia fronte España en 1559, a Paz de Cateau-Cambrésis restituíu as terras a Manuel Filiberto, décimo duque de Savoia.

Baixo Vítor Amadeu II, Savoia uniuse ás guerras contra Lois XIV de Francia a finais do século XVII. Aínda que os franceses lograron moitas concesións dos Duques, Savoia uniuse á Grande Alianza contra Luís. En 1696, polo Tratado de Turín, Savoia pechou a paz con Francia e abandonou a Grande Alianza. Grazas, con todo, a que Vítor Amadeu uniuse a Austria (1703) de novo en contra de Francia na Guerra de Sucesión Española, os franceses invadiron e devastaron o Piemonte, pero finalmente foron expulsados por Vítor Amadeu e o seu curmán austríaco, o xeneral Uxío, Príncipe de Savoia, no asedio a Turín. Polo tratado de Utrecht, Vítor Amadeu recobrou tódalas terras tomadas por Francia no Piemonte, ademais de gañar o dominio de Sicilia e o título de Rei de Sicilia. Ademais, a metade da provincia de Montferrato que non fora cedida a Savoia en 1631 foi cedida á Coroa por Austria. En 1720, Savoia intercambiou a posesión de Sicilia pola de Sardeña pertencente a Austria, e Vítor Amadeu foi coroado como Rei de Sardeña.

En 1831, Carlos Alberte de Savoia foi coroado Rei de Sardeña e Duque de Savoia. En 1849, abdicou a favor do seu fillo, Vítor Manuel II quen cedeu o Ducado de Savoia e a cidade de Niza a Francia en 1860 e foi coroado Rei de Italia en 1861. Foi sucedido en 1878 por Humberto I, quen foi asasinado en 1900. O seu fillo, Vítor Manuel III abdicou en maio de 1946 a favor do herdeiro da Coroa, Humberto II, quen gobernou ata xuño dese ano, cando Italia foi proclamada república tras un plebiscito no que ademais manifestouse o rexeitamento dos italianos á tolerancia que os Savoia tiveron con Mussolini e o fascismo. Humberto II e o seu fillo, Vítor Manuel foron vivir a Portugal pouco despois. Vítor Manuel III morreu en Alexandría, Exipto en 1947.

Vítor Manuel de Savoia e Saxonia Coburgo (n. 1937), fillo de Humberto II, é a actual cabeza da Casa Real de Savoia. No ano 2002 foille permitido volver a Italia, rexeitando ao seu dereito ao Trono, e como un cidadán regular e leal da República Italiana.

Dende o palacio dos Papas, no Quirinal de Roma, á prisión de Potenza. Vítor Manuel de Savoia, herdeiro da monarquía italiana, suprimida en 1946, ingresou o 17 de xuño de 2006 no cárcere daquela cidade meridional, acusado de ter corrompido a funcionarios públicos e de organizar un bordel ambulante.

Trala súa detención, a Consulta de Senadores do Reino de Italia, organismo creado por Humberto II en 1955 (existindo xa a República Italiana) depuxo a Vítor Manuel como Xefe da Casa de Savoia en favor do seu curmán e rival Amadeu de Aosta, alegando que Vítor Manuel casara cunha muller sen título nobiliario sen pedir permiso ao seu pai Humberto II, o derradeiro rei, aínda que isto sucedera 30 anos atrás.