Vate

Series de
Mitoloxía celta
Politeísmo Deidades
Mitoloxía gaélica
Irlandesa Escocesa Hébridas Tuatha Dé Danann Ciclo mitolóxico Ciclo do Ulster Ciclo feniano
Mitoloxía britónica
Britana Galesa Bretoa Relixión da Idade de Ferro británica Llyfr Du Caerfyrddin Libro Vermello de Hergest Mabinogion Libro Branco de Rhydderch Libro de Taliesin Dafydd ap Gwilym Tríades da Illa de Bretaña
Relixión
Druídas Bardos Vates
Festivais
Samaín Calan Gaeaf Imbolc Gŵyl Fair Beltane Calan Mai Lughnasadh Calan Awst
Categoría
v c e

Os antigos escritores latinos empregaban o termo vate significando 'profeta' e 'vidente' en xeral; a palabra caeu en desuso no latín até que foi revivida por Virxilio.^[1] Posteriormente, Ovidio describiu a si mesmo coma o vates de Eros (Amores 3.9).

De acordo con Estrabón,^[2] Diodoro Sículo^[2] e Posidonio, os vates (ουατεις) eran unha das tres clases do sacerdocio celta, sendo as outras dúas os druídas e os bardos. Os vates tiñan o papel de videntes e realizaban sacrificios (inclusive –e supostamente– sacrificios humanos), baixo a dirección dun druída. O seu papel, polo tanto, corresponde ao dun Adhvaryu na relixión védica.

O termo vates orixinou o termo irlandés fáith 'profeta', 'vidente'.^[3]

• Perkins, Caroline A., "Ovid's Erotic Vates" en Helios, marzo de 2000.
• Rübekeil, Ludwig, Wodan und andere forschungsgeschichtliche Leichen: exhumiert, Beiträge zur Namenforschung (2003), 25–42.
• Peter Berresford Ellis, "The Druids", William B. Eerdmans Publishing (1995) ISBN 0-8028-3798-0

• Descricións clásicas dos vates (en inglés)
• Ovates (en inglés)