Isaac Barrow

Isaac Barrow
	;
Biografía
Nacemento	outubro de 1630 ; Londres (Reino de Inglaterra)
Morte	4 de maio de 1677 (46 anos); Londres (Reino de Inglaterra)
Lugar de sepultura	Abadía de Westminster, Poets' corner 51°29′57″N 0°07′38″O / 51.4992, -0.1272
Master (pt) Trinity College
	1673 – 1677 ; ← John Pearson (en) – John North (en) →
Capelão real (pt)
	1670 – 1673
Professor lucasiano (pt)
	1663 – 1669 ; ← primeiro – Isaac Newton →
Datos persoais
Relixión	Anglicanismo
Educación	Universidade de Cambridge (1649–1652); Trinity College (1646–1649); Felsted School (pt) (1640–1643); Charterhouse School (en) (–1640)
Director de tese	Vincenzo Viviani e Gilles de Roberval
Q89547790	Teorema fundamental do cálculo, Óptica
Actividade
Campo de traballo	Física, matemáticas e teoloxía
Ocupación	teólogo, físico, profesor universitario, historiador das matemáticas, matemático, filósofo
Empregador	Gresham College (en) (1662–1664) ; Universidade de Cambridge (1659–1669)
Membro de	Royal Society (1663–)
Alumnos	Isaac Newton
Influencias	Gilles de Roberval
Influencias en	Isaac Newton
Obra
Doutorando	Isaac Newton
Premios
	(1663) membro da Royal Society ;
Descrito pola fonte	Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron; Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron; Encyclopædia Britannica

Isaac Barrow, nado en Londres en 1630 e finado en 1677, foi un teólogo e matemático inglés, cuxo papel no desenvolvemento do cálculo moderno historicamente recibiu un mérito secundario, en concreto, no seu traballo respecto da tanxente. Barrow é famoso por ser o primeiro en calcular as tanxentes da curva kappa.

Isaac Newton foi discípulo de Barrow.^[1]

Traxectoria

Estudou no Trinity College de Cambridge, destacou en matemáticas e no estudo dos clásicos, graduouse en 1648 e conseguiu un posto de investigación en 1649. En 1655 optou a un posto de grego en Cambridge, pero as súas posturas políticas (realista) e relixiosas (anglicano), impedíronlle acceder ao posto. Pasou os seguintes catro anos viaxando por Francia, Italia e mesmo chegou a Constantinopla. Regresou a Inglaterra en 1659 e ao ano seguinte ordenouse ministro e accedeu ao posto de profesor de grego de Cambridge. En 1662 nomeárono profesor de xeometría no Gresham College e en 1663 accedeu á cátedra lucasiana de matemáticas, á que renunciou en 1669 en favor do seu discípulo Isaac Newton, nomeado capelán de Carlos II e vicerreitor do Trinity College deixou o estudo das matemáticas.
A súa primeira obra foi unha edición completa dos Elementos de Euclides, que apareceu en 1655 en latín e en 1660 en inglés. Editou as súas clases maxistrais de 1664, 1665 e 1666 no volume Lectiones Mathematicae. En 1669 sae do prelo Lectiones Opticae et Geometricae, revisada por Isaac Newton. Barrow foi un dos que prepararon a aplicación do cálculo diferencial á xeometría e foi o primeiro en recoñecer que a integración e a diferenciación son operacións inversas.

Notas

↑ "Isaac Barrow". Enciclopedia Británica 1911 (en inglés). Consultado o 23 de decembro do 2017.

Véxase tamén

Este artigo sobre matemáticas é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.

[Brit-1] "Isaac Barrow". Enciclopedia Británica 1911 (en inglés). Consultado o 23 de decembro do 2017.

[1]