Henry Folland

Henry Folland

Biografía
Nacemento	22 de xaneiro de 1889 Cambridge, Reino Unido
Morte	5 de setembro de 1954 (65 anos) Nottingham, Reino Unido
Actividade
Ocupación	Enxeñeiro de aviación, enxeñeiro, empresario
Premios
Oficial da Orde do Imperio Británico

Henry Philip Folland, OBE, nado en Cambridge o 22 de xaneiro de 1889 e finado en Nottingham o 5 de setembro de 1954, foi un enxeñeiro aeronáutico e deseñador de avións británico.

Folland naceu o 22 de xaneiro de 1889, fillo de Frederick e Mary Folland, no número 2 de King Street, en Holy Trinity, Cambridge. O seu pai traballaba como canteiro.^[1]

En 1905 Folland converteuse en aprendiz na Lanchester Motor Company en Birmingham, despois uniuse ao persoal de deseño da Swift Motor Company e posteriormente, en 1908, converteuse en delineante na Daimler Company. Foi en Daimler onde desenvolveu o seu interese polas máquinas voadoras motorizadas.^[2] Folland traballou na Royal Aircraft Factory en Farnborough dende 1912,^[3] onde foi deseñador principal do S.E.4^[4] e posteriormente do S.E.5. O S.E.4 foi o avión máis rápido de 1914, e o S.E.5 foi un importante caza durante a primeira guerra mundial. Tamén deseñou o "Aerial Target" da Royal Aircraft Factory (construído por Ruston Proctor), unha aeronave sen piloto anti-dirixibles deseñada para usar os sistemas de control de radio de A M Low.^[5][6]

Folland deixou a Royal Aircraft Factory en 1917, uníndose á compañía Nieuport & General Aircraft como deseñador xefe.^[7] Alí deseñou o Nieuport Nighthawk, que foi adoptado como caza estándar pola Royal Air Force pero non entrou en servizo debido aos problemas no desenvolvemento do seu motor ABC Dragonfly.^[8] Non moito despois de comezar a traballar en Nieuport uníuselle o deseñador Howard Preston, que continuaría traballando con el en Gloster e Folland Aircraft. Nieuport & General deixou de operar en 1920^[6] e os seus servizos foron contratados pola Gloster Aircraft Company, que fabricara Nighthawks baixo licenza durante a primeira guerra mundial, uníndose á compañía en 1921.^[9]

Folland foi o xefe de deseño de Gloster durante moitos anos, producindo unha gama de avións de combate exitosos como o Grebe, o Gamecock, o Gauntlet e finalmente o Gloster Gladiator.

Folland deixou Gloster en 1937, tras a toma da compañía por Hawker, sentindo que os deseños de Hawker serían favorecidos sobre os seus. Folland mercou a British Marine Aircraft Company en Hamble, preto de Southampton, renomeándoa como Folland Aircraft Limited.^[10]

Inicialmente, Folland Aircraft participou principalmente en traballos de subcontrata para outros fabricantes de avións, especialmente durante a segunda guerra mundial. Follands ofreceu uns 45 proxectos civís e militares para cumprir os requisitos do Ministerio do Aire. Só un deles, o Fo.108, un banco de probas voador de motores alcumado o "Aterrador" polo seu aspecto, foi aceptado e construíronse 12 deles.^[11]

En xullo de 1951, Folland sufría unha grave enfermidade e renunciou ao cargo de director xeral sendo sucedido polo deseñador W. E. W. Petter que deixara English Electric. Porén, permaneceu na xunta ata a súa morte o 4 de setembro de 1954. Tres semanas antes, o Folland Midge de Petter, o precursor do Folland Gnat realizara o seu primeiro voo.^[12] No seu libro, Sky Fever, Sir Geoffrey de Havilland describe a Folland como un recluso despois de retirarse como director xeral.

• James, Derek N. (1971). Gloster Aircraft since 1917. Londres: Putnam. ISBN 0-370-00084-6.
• James, Derek N. (2007). Fighter Master Folland and the Gladiators. Stroud: Tempus. ISBN 978-0-7524-4397-3
• Lewis, Peter (1979). The British Fighter Since 1912. Londres: Putnam. ISBN 0-370-10049-2.

• "Mr H.P Folland". Flight, 10 de setembro de 1954, p. 395.
• "Our Designing Staffs and Their Future: A Word of Warning". Flight, 20 de agosto de 1919, p. 907.