Grumman

Grumman
Fundación	6 de decembro de 1929
Localización	Bethpage, New York
Fundador	Leroy Grumman Edmund Ward Poor William T. Schwendler Jake Swirbul
[ editar datos en Wikidata ]

Grumman Aircraft Engineering Corporation, despois Grumman Aerospace Corporation, foi un produtor estadounidense de avións militares e civís.^[1] Fundada o 6 de decembro de 1929 por Leroy Grumman e os seus socios, a compañía fusionouse en 1994 con Northrop Corporation para formar Northrop Grumman.

Leroy Grumman comezou a traballar en 1920 na Loening Aircraft Engineering Corporation. En 1929 Keystone Aircraft Corporation mercou Loening Aircraft e trasladou as súas operacións dende a cidade de Nova York a Bristol, Pennsylvania. Grumman e outros tres ex-empregados de Loening Aircraft^[2] (Edmund Ward Poor, William Schwendler e Jake Swirbul) fundaron a súa propia compañía nunha antiga fábrica de Cox-Klemin Aircraft Co. en Baldwin, en Long Island, Nova York.

A compañía foi rexistrada o 6 de decembro de 1929 e comezou a traballar oficialmente o 2 de xaneiro de 1930. Mentres mantiña o negocio soldando tubos de aluminio para bastidores de camións, a empresa perseguiu con ansia contratos coa Armada dos Estados Unidos.^[2] Grumman deseñou os primeiros flotadores prácticos cun tren de aterraxe retráctil para a Armada, e isto lanzou a Grumman ao mercado da aviación. O primeiro avión Grumman tamén foi para a Armada, o Grumman FF-1, un biplano con tren de aterraxe retráctil desenvolvido en Curtiss Field en 1931. A eo seguíronlle outros deseños exitosos.^[2]

Durante a segunda guerra mundial, Grumman fíxose coñecida polos seus "Cats" (cazas da Armada): o F4F Wildcat, o F6F Hellcat,o F7F Tigercat e o Grumman F8F Bearcat,^[3] e tamén polos seus torpedeiro Grumman TBF Avenger. Grumman ocupou o posto 22 entre as corporacións dos Estados Unidos no valor dos contratos de produción en tempo de guerra.^[4]

O primeiro avión a reacción de Grumman foi o F9F Panther, seguido polo F9F/F-9 Cougar actualizado e o F-11 Tiger nos anos 50. Os grandes éxitos da posguerra da compañía chegaron na década de 1960 co A-6 Intruder e o E-2 Hawkeye e na década de 1970 co EA-6B Prowler e o F-14 Tomcat. Os produtos de Grumman foron destacados en varias longametraxes, incluíndo The Final Countdown en 1980,^[5] Top Gun en 1986 e Flight of the Intruder en 1990.^[6] A Armada dos Estados Unidos aínda emprega o Hawkeye como parte das súas Ás Aéreas Embarcadas a bordo de portaavións, mentres que o Prowler voou ata 2019 co Corpo de Marines.^[7] Grumman foi o contratista principal do Módulo Lunar Apollo, a primeira nave espacial en levar humanos á Lúa. A empresa recibiu o contrato o 7 de novembro de 1962 e construíu 13 módulos lunares. Seis deles aterraron con éxito na Lúa, un deles serviu como bote salvavidas no Apollo 13, despois de que unha explosión paralizara o módulo de servizo da nave Apollo. O LM-2 (Módulo Lunar 2), un artigo de proba que nunca voou no espazo, móstrase permanentemente na Smithsonian Institution.^[8] Cando o programa Apollo chegaba ao seu fin, Grumman foi un dos principais competidores para o contrato para deseñar e construír o transbordador espacial, pero perdeu ante Rockwell International.^[9]

En 1969 a compañía cambiou o seu nome polo de Grumman Aerospace Corporation,^[10] e en 1978 vendeu Grumman-American Division a Gulfstream Aerospace.^[11] Ese mesmo ano mercou o fabricante de autobuses Flxible. A compañía construíu o Grumman LLV (Long Life Vehicle), un camión de correo lixeiro deseñado e utilizado polo Servizo Postal dos Estados Unidos. O LLV foi producido dende 1987 ata 1994. A súa vida útil prevista era de 24 anos, pero algúns deles aínda estaban en servizo en 2020.^[12] En 1983 Grumman vendeu Flxible por 40 millóns de dólares a General Automotive Corporation de Ann Arbor.^[13]

Nos anos 50 Grumman comezou a produción de avións executivos Gulfstream, comezando co turbohélice Gulfstream I (Grumman model G-159) e o reactor Gulfstream II (Grumman model G-1159). Os avións Gulfstream foron operados por moitas empresas, particulares e axencias gobernamentais, incluíndo varias entidades militares e a NASA. Ademais, o Gulfstream I foi operado por varias compañías aéreas rexionais en servizos regulares de pasaxeiros. A versión Gulfstream I-C (Grumman model G-159C) foi "alongada" para levar 37 pasaxeiros.

A principios dos 70 Grumman adquiriu a participación maioritaria na liña de avións moi lixeiros de American Aviation, reetiquetado os seus avións como "Grumman-American" ou "Grumman American", uníndose a ela finalmente coa súa división Gulfstream antes de vender esa empresa combinada en 1978.

En 1978 Grumman vendeu Gulfstream a American Jet Industries, que adoptou o nome de Gulfstream. Dende 1999 Gulfstream é unha subsidiaria totalmente propiedade de General Dynamics.^[14]

No ano 1994 Grumman fusuionouse con Northrop Corporation para formar a empresa de tecnoloxía aeroespacial e de defensa Northrop Grumman.^[15]