Circuíto de Mónaco

Circuíto de Mónaco
Plano do Circuíto
Datos
Inauguración	Usado como circuíto desde 1929
Outros nomes	Circuíto de Montecarlo
Carreiras	Fórmula 1 Gran Premio de Mónaco Fórmula 2 Gran Premio de Mónaco Fórmula E Mónaco ePrix (anos impares) Gran Premio de Mónaco Histórico (anos pares)
Localización	Monte Carlo, Mónaco
Capacidade	37.000 espectadores
Coordenadas
	Circuíto (2015–presente) (Tabac moveuse lixeiramente)
Lonxitude km	3´337
Curvas	19 (7 esquerda, 12 dereita)
Récord tempo	1:12.909
Récord piloto	Lewis Hamilton
Récord equipo	Mercedes
Récord ano	2021
	Circuíto (2003–2014) (Estreitamento, chicana máis lenta ná saída da sección da piscina)
Lonxitude km	3´340
Curvas	19
Récord tempo	1:14.439
Récord piloto	Michael Schumacher
Récord equipo	Ferrari
Récord ano	2004
	Circuíto (1997–2002) (Redeseño ná sección da piscina)
Lonxitude km	3´370
Curvas	25
Récord tempo	1:18.023
Récord piloto	Rubens Barrichello
Récord equipo	Ferrari
Récord ano	2002
	Circuíto (1986–1996) (Engadida nova chicana)
Lonxitude km	3´328
Curvas	25
Récord tempo	1:21.076
Récord piloto	Michael Schumacher
Récord equipo	Benetton-Ford
Récord ano	1994
	Circuíto (1976–1985) (A chicana do Porto máis pequena e máis rápida)
Lonxitude km	3´312
Curvas	23
Récord tempo	1:22.637
Récord piloto	Michele Alboreto
Récord equipo	Ferrari
Récord ano	1985
	Circuíto (1973–1975) (Redeseño na sección da piscina)
Lonxitude km	3´278
Curvas	20
Récord tempo	1:27.9
Récord piloto	Ronnie Peterson
Récord equipo	Lotus-Ford
Récord ano	1974
	Circuíto orixinal (1929–1972)
Lonxitude km	3´145
Curvas	14
Récord tempo	1:22.2
Récord piloto	Jackie Stewart
Récord equipo	Tyrrell-Ford
Récord ano	1971
	Circuíto Fórmula E (2015–presente)
Lonxitude km	1´765
Curvas	12
Récord tempo	52.385 seg.
Récord piloto	Pascal Wehrlein
Récord equipo	Mahindra
Récord ano	2019
Vista do Circuíto

O Circuíto de Mónaco é un circuíto de carreiras urbano situado nas rúas dos barrios de Monte Carlo e La Condamine ao redor do porto do Principado de Mónaco que alberga o Gran Premio de Mónaco de Fórmula 1. Foi fundado en 1920 por Anthony Nogues.

Tamén se coñece como circuíto de Monte Carlo debido a que gran parte do seu percorrido está en "Monte Carlo".

Debido á súa especial configuración con curvas pechadas e rectas curtas, o que prima nel é a habilidade dos pilotos fronte á potencia das máquinas.

A idea dun Gran Premio polas rúas de Mónaco tívoa Anthony Noghès, presidente do Club Car de Mónaco e amigo próximo da familia gobernante Grimaldi. A carreira inaugural disputouse en 1929 e foi gañada por William Grover-Williams nun Bugatti.

A construción do circuíto leva seis semanas, e o desmantelamento logo da carreira tres semanas. O circuíto de carreiras ten moitos cambios de rasante, curvas pechadas, e estreitas. Estas características fan que quizais sexa a pista máis esixente das carreiras de Fórmula Un. Aínda que o trazado cambiou moitas veces durante a súa historia, aínda se considera como a última proba para demostrar a habilidade dos pilotos de Fórmula Un. Contén tanto a curva máis lenta na Fórmula Un (a pinza de Fairmont, tomada a só 46 km/h) e unha das máis rápidas (a peculiar curva do túnel, tres curvas máis aló da pinza, tomada a 260 km/h).

Debido á natureza estreita e revirada do circuíto, favorece a habilidade dos pilotos sobre a potencia dos coches, pero como o trazado é tan estreito e perigoso hai moi poucos adiantamentos. Nelson Piquet comparou a pista de carreiras como "montar unha carreira de bicicletas na túa sala de estar".^[1] Antes de 1987, o número de automóbiles na saída da carreira limitouse a 20, en comparación cos 26 doutros circuítos. A sección do famoso túnel (que se corre baixo o Hotel Fairmont, marcado en gris no esbozo do circuíto) dise que é difícil para os pilotos debido ao rápido cambio de luz á escuridade e volta á luz de novo, nunha das zonas máis rápidas da carreira. Como consecuencia, o resultado da carreira adoita decidirse pola pole position, así como polas estratexias de boxes, é extremadamente duro coas caixas de cambios e os freos.

Fixéronse varios intentos para mellorar as condicións de amoreamento nos boxes. En 2002, foi extraída unha cantidade considerable de terra do porto para cambiar un pouco a forma dunha sección do circuíto, o que deixaba máis espazo para os novos boxes, que se estrearon na carreira de 2004.

Pódese admitir que o circuíto sexa menos seguro que outros circuítos utilizados para a Fórmula Un, o piloto e ex gañador Michael Schumacher declarou antes do Gran Premio de 2012 que o risco adicional é "xustificable unha vez ao ano".^[2] Se non fose un Gran Premio xa existente, non se permitiría engadilo ao calendario da Fórmula Un, por razóns de seguridade.^[3]

A volta comeza cun sprint curto no Boulevard Alberte I, e despois hai unha estreita curva a dereitas chamada Santa Devota. Esta é unha curva de case 90 graos á dereita xeralmente tomada en primeira ou segunda marcha.^[4] Esta curva viu moitos accidentes na primeira volta, aínda que agora son menos frecuentes xa que a eliminación da rotonda no vértice da curva antes da carreira de 2003, fixo que a entrada da curva máis ampla. Os coches diríxense costa arriba ao longo da avenida d'Ostende, antes de comezar a baixar cara a esquerda ao longo de Massenet.

Fóra de Massenet, os coches pasan por diante do famoso Casino antes de alcanzar rapidamente a chamada Praza do Casino. Esta parte da pista atópase 44 metros máis alta que a parte máis baixa. Os coches pasan pola pequena recta da Avenida das Belas Artes, evitando un enorme pote na parte esquerda da pista, un recordatorio da natureza única do circuíto. Leva á estreita curva de Mirabeau, que ven seguida por un curto descenso ata á aínda máis forte forquita Fairmont (era coñecida como a forquita da estación antes de que o hotel abrise as súas portas no lugar en 1973; o nome da forquita cambia dependendo do nome do hotel)^[5]. É unha curva que se utilizou no pasado para moitas manobras de adiantamento. Pero, actualmente é case fisicamente imposible que dous coches de F1 modernos pasen á beira un do outro, xa que os pilotos deben utilizar o bloqueo completo da dirección para tomala. É tan forte que moitos equipos de Fórmula 1 deben redeseñar a súa dirección e suspensión especificamente para negociar esta curva.

Logo da forquita, os coches diríxense costa abaixo a unha dobre curva a dereitas coñecida como Portier antes de dirixirse cara ao famoso túnel que transcorre xusto por baixo do hotel Fairmont, unha característica única dun circuíto de Fórmula Un. (Ata 2009 só outro circuíto, Detroit en 1982-88, aparece un túnel, pero a F1 agora inclúe as carreiras no Circuíto de Yas Marina de Abu Zabi, que presenta un túnel máis curto na saída da rúa de boxes). Así como o cambio de luz dá unha pobre visibilidade,^[6] un coche pode perder un 20-30 % do seu downforce debido ás propiedades aerodinámicas únicas do túnel.^[6] O túnel tamén presenta un problema único cando chove. Como é interior, o túnel polo xeral permanece seco, mentres que o resto da pista está mollada. É famosa a moi chuviosa carreira de 1984, o xefe da Fórmula Un Bernie Ecclestone mandou aos bombeiros locais que mollasen o túnel para darlle o mesmo agarre na superficie que o resto da pista. Isto fíxose a petición do piloto de McLaren Niki Lauda.

Ao saír do túnel, os coches teñen que frear forte para pasar unha chicana esquerda-dereita-esquerda. Esta foi o escenario de varios grandes accidentes, incluído o de Karl Wendlinger de 1994, Jenson Button de 2003 e Sergio Pérez de 2011. A chicana é xeralmente o único lugar no circuíto onde pódense intentar os adiantamentos. Hai unha pequena recta ata a curva de Tabac, unha curva pechada de cuarta velocidade que se toma a uns 195 km/h.^[7] Acelerando ata 225 km/h, os coches chegan á Piscina, unha rápida curva dereita-esquerda seguida dunha chicana máis lenta dereita-esquerda, que leva aos coches máis aló do Estadio Náutico Rainiero III, a súa piscina dá nome á curva.

Trala Piscina, hai unha pequena recta seguida dunha forte freada para unha curva rápida a esquerda que é seguida inmediatamente por unha estreita curva de 135 graos a dereita chamada La Rascasse. Esta é outra curva, que require o completo bloqueo da dirección, e será recordada por moito tempo como o escenario dunha das manobras máis sospeitosas na recente historia da Fórmula Un. Na tempada 2006, cando Michael Schumacher detivo deliberadamente o seu coche na cualificación co fin de evitar que Fernando Alonso e Mark Webber, que eran os dous seguintes e estaban en voltas rápidas, adiantaranlle na cualificación. La Rascasse deixa aos coches nunha pequena recta que precede á última curva, Virage Antony Noghes. Leva o nome do organizador do primeiro Gran Premio de Mónaco, a curva a dereita é estreita e deixa os coches de novo na recta de meta, para iniciar unha nova volta.

O trazado é considerado como un dos máis complexos de trazar, ademais de ser un dos máis perigosos. Aquí hanse de lamentar mortes como a de Lorenzo Bandini en 1967. Ademais producíronse outros graves accidentes como o mencionado antes de Wendlinger ou de Patrick Tambay no Gran Premio de Mónaco de 1984.

.

O circuíto urbano de Mónaco impón exixencias moi diferentes aos coches en comparación coa maioría dos outros circuítos utilizados durante unha tempada de campionato. Os coches están configurados con alta carga aerodinámica; non como se cre popularmente para aumentar as velocidades de curva, xa que moitas das curvas tómanse a unha velocidade tan baixa que anulan calquera efecto aerodinámico, senón para acurtar os tempos de freada e manter os coches estables baixo aceleración.^[8] Moitos equipos usan conxuntos de ás especiais que incorporan planos activos adicionais ademais dos que se usan para outros circuítos. Os equipos Jordan e Arrows intentaron usar novas ás en 2001. O á de Arrows era similar ao dun alerón traseiro normal, pero máis pequeno e suspendido por riba do cono do nariz. Jordan tiña unha pequena á suspendida nun pequeno poste xusto diante do pilotor. Ambos deseñáronse para mellorar a carga aerodinámica, pero logo de probalos durante a práctica do xoves, a FIA prohibiu ambos.

O desgaste dos freos non é un problema durante unha carreira en Mónaco. En cambio, as baixas velocidades significan que o problema é manter os freos á temperatura de traballo. Os únicos puntos de forte freada ​​están na chicana despois do túnel e, en menor medida, nas curvas de "Sainte-Dévote" e "Mirabeau". Coa falta de temperatura, a mordedura do freo convértese nun problema, xa que a superficie do disco de freo de carbono queda liso como o vidro, reducindo a fricción entre as pastillas de freo e o disco, polo tanto, diminúe a potencia da freada ^{[Cómpre referencia]}. Para combater isto, en 2006, Juan Pablo Montoya adoptou discos con rañuras radiais que aumentaron a mordida entre o disco e as pastillas, aumentando a temperatura media dos freos.

Pola contra, a refrixeración dos motores dos coches é unha das principais preocupacións. Os coches de Fórmula Un non incorporan ningún tipo de refrixeración forzada, confiando unicamente no movemento do aire sobre o coche para eliminar a calor dos elementos do radiador. No pasado, moitos equipos axustaban as entradas do radiador para permitir un fluxo de aire adicional, creando o "nariz de Mónaco". Os equipos tamén empregan unha caixa de cambios máis curta, xa que en Mónaco case non hai longas rectas e a aceleración é moi alta. Tamén se monta unha creamalleira de dirección especial cun engrenaxe de piñón máis grande para permitir que os coches sexan conducidos ao redor das curvas máis estreitas. Algúns equipos de Fórmula 1 usan outros compoñentes deseñados especificamente para este circuíto.

• Capacidade espectadores: 37.000
• Lonxitude do circuíto: 3.340 quilómetros.
• Distancia da carreira de Fórmula 1: 78 voltas = 260´520 quilómetros. 19 curvas en total (12 dereita, 7 esquerda).
• Configuración aerodinámica: alta. Velocidade máxima estimada 295 km/h con DRS, 285 km/h sen DRS
• Aceleración a fondo: 45% do tempo de volta (moi baixo).
• Tempo de freado: 21% do tempo da volta (alto).
• Total de combustible necesario para a distancia de carreira:
• Consumo de combustible: kg por volta.
• Cambio de marchas por volta:
• Número de zonas de freado:
• Desgaste dos freos: medio
• Desgaste dos pneumáticos:
• Distancia dos Boxes:
• Perda de tempo nunha parada en boxes:
• Tempo total necesario para a parada en boxes: 25 segundos (media)
• Efecto de combustible (custo en tempo por volta de 10 kg de combustible transportado): 0´28 segundos.
• Marca volta: Michael Schumacher – Ferrari, 1.14.439 en 2004

• 
  Configuración de 3.180 metros utilizada de 1950 ao 1954
• 
  Configuración de 3.145 metros/3.180 metros utilizada de 1955 ao 1972
• 
  Configuración de 3.278 metros utilizada de 1973 ao 1975
• 
  Configuración de 3.312 metros utilizada de 1976 ao 1985
• 
  Configuración de 3.328 metros utilizada de 1986 ao 1996
• 
  Configuración de 3.367 metros utilizada de 1997 ao 1999
• 
  Configuración de 3.370 metros utilizada de 2000 ao 2002
• 
  Configuración de 3.340 metros utilizada de 2003 ao 2014
• 
  Circuíto utilizado para a Formula E no 2015

Configuración	Trazado	Clase/categoría	Evento	Tempo	Piloto	Vehiculo
Circuíto de Gran Premio (2015–presente) (Tabac moveuse lixeiramente) 3,337 km (2,074 mi)		Fórmula 1	Gran Premio de Mónaco de 2021	1:12.909	Lewis Hamilton	Mercedes-AMG F1 W12 E Performance
		GP2	2016 Monaco GP2 Series round	1:21.554	Nobuharu Matsushita	Dallara GP2/11
		Fórmula 2	2017 Monte Carlo Formula 2 round	1:21.562	Oliver Rowland	Dallara GP2/11
		Formula Renault 3.5 Series	2015 Monaco Formula Renault 3.5 Series round	1:24.517[9]	Oliver Rowland	Dallara T12
		FREC	2022 Monte Carlo FREC round	1:29.265[10]	Mari Boya	Tatuus F.3 T-318
		Fórmula 1 Histórica	Gran Premio de Mónaco de 2022 Histórico	1:30.946	Stuart Hall	McLaren M23
		Fórmula Renault Eurocup	2017 Monaco Formula Renault Eurocup round	1:31.222[11]	Max Defourny	Tatuus FR2.0/13
		Fórmula E	ePrix de Mónaco de 2022	1:32.707	Robin Frijns	Audi e-tron FE07
		GT3	2021 Monaco Porsche Supercup round	1:34.118[12]	Larry ten Voorde	Porsche 911 (992) GT3 Cup
		Fórmula 2 Histórica	Gran Premio de Mónaco de 2018 Histórico	1:53.633	Nick Padmore	Lotus 16
		Gran Premio de preguerra	2022 Historic Grand Prix of Monaco	2:00.103	Mark Gillies	ERA R3A
		Sports Cars Históricos	2022 Historic Grand Prix of Monaco	2:00.286	Frederic Wakeman	Cooper T38 (Mk2)
Circuíto de Fórmula E ampliado (2021) (cambios en Nouvelle Chicane) 3,318 km (2,062 mi)		Fórmula E	ePrix de Mónaco de 2021	1:34.428	Stoffel Vandoorne	Mercedes-EQ Silver Arrow 02
Circuíto curto de Fórmula E (2015–2019) 1,765 km (1,097 mi)		Fórmula E	ePrix de Mónaco de 2019	0:52.385	Pascal Wehrlein	Mahindra M5Electro
		Jaguar I-Pace eTrophy	2019 Monaco Jaguar I-Pace eTrophy round	1:04.817[13]	Cacá Bueno	Jaguar I-Pace eTrophy (racecar)
Cirtcuíto de Gran Premio (2003–2014) (chicane máis lenta e apertada á saída da sección da piscina) 3,340 km (2,075 mi)		Fórmula 1	Gran Premio de Mónaco de 2004	1:14.439	Michael Schumacher	Ferrari F2004
		GP2	2008 Monaco GP2 Series round	1:21.338	Bruno Senna	Dallara GP2/08
		Formula Renault 3.5 Series	2012 Monaco Formula Renault 3.5 Series round	1:22.916[14]	Jules Bianchi	Dallara T12
		F3000	2004 Monaco F3000 round	1:26.911[15]	Tomas Enge	Lola B02/50
		Fórmula 3	Gran Premio de Mónaco de 2005 de Fórmula 3	1:28.017[16]	Adrian Sutil	Dallara F305
		GP3	2012 Monaco GP3 Series round	1:28.747	Modelo:PHIb Marlon Stöckinger	Dallara GP3/10
		Fórmula 1 Histórica	Gran Premio de Mónaco Histórico de 2010	1:32.989	Bobby Verdon-Roe	McLaren M26
		Fórmula 3 2000cc Histórica	Gran Premio de Mónaco Histórico de 2022	1:40.555	Ben Barker	Lola T670
		Fórmula 2 Histórica	Gran Premio de Mónaco Histórico de 2012	1:53.113	Duncan Dayton	Lotus 16
		Fórmula Junior	Gran Premio de Mónaco Histórico de 2006	1:54.730	Denis Welch	Merlyn Mk5/7
		Fórmula 3 1000cc Histórica	Gran Premio de Mónaco Histórico de 2010	1:57.181	François Derossi	Chevron B17
		Gran Premio de pre-guerra	Gran Premio de Mónaco Histórico de 2014	1:59.058	Matthew Grist	Alfa Romeo P3
		Sports Cars Histórico	Gran Premio de Mónaco Histórico de 2014	1:59.920	Alex Buncombe	Jaguar C-Type
Circuíto de Gran Premio (1997–2002) (sección da piscina redeseñada) 3,370 km (2,094 mi)		Fórmula 1	Gran Premio de Mónaco de 2002	1:18.023	Rubens Barrichello	Ferrari F2002
		F3000	2002 Monaco F3000 round	1:28.964[17]	Tomas Enge	Lola B02/50
		Fórmula 3	Gran Premio de Mónaco de Fórmula 3 de 1997	1:32.935[18]	Nick Heidfeld	Dallara F397
		Fórmula 1 Histórica	Gran Premio de Mónaco Histórico de 2002	1:44.182	Trevor Reeves	Tyrrell 008
		Fórmula Junior	Gran Premio de Mónaco Histíco de 2002	1:56.997	Denis Welch	Merlyn
		Sports Cars Históricos	Gran Premio de Mónaco Histórico de 1997	2:02.703	Lindsay Owen-Jones	Maserati Tipo 61
		Gran Premio pre-guerra	Gran Premio de Mónaco Histórico de 2000	2:11.899	Julian Majzub	Bugatti Type 35B
Circuíto de Gran Premio (1986–1996) (Engadida nova chicana) 3,328 km (2,068 mi)		Fórmula 1	Gran Premio de Mónaco de 1994	1:21.076	Michael Schumacher	Benetton B194
		Fórmula 3	Gran Premio de Mónaco de 1996 de Fórmula 3	1:34.654[19]	Andrea Boldrini	Dallara F395
Circuíto de Gran Premio (1976–1985) (usando curvas máis pechadas de Sainte Devote e Anthony Noghes) 3,312 km (2,058 mi)		Fórmula 1	Gran premio de Mónaco de 1985	1:22.637	Michele Alboreto	Ferrari 156/85
		Fórmula 3	1984 Monaco Grand Prix Formula Three	1:33.617[20]	Claudio Langes	Ralt RT3
Circuíto de Gran Premio (1973–1975) (redeseñado con novo túnel, sección de piscina) 3,278 km (2,037 mi)		Fórmula 1	Gran Premio de Mónaco de 1974	1:27.900	Ronnie Peterson	Lotus 72E
		Fórmula 3	1975 Monaco European F3 round	1:34.600[21]	Tony Brise	Modus M1
Circuíto de Gran Premio (1972) (a chicana do porto afastouse máis do túnel) 3,145 km (1,954 mi)	150px	Fórmula 3	1972 Monaco Grand Prix Formula Three	1:32.700[22]	David Purley	Ensign LNF3/71
		Fórmula 1	Gran Premio de Mónaco de 1972	1:40.000	Jean-Pierre Beltoise	BRM P160B
Circuíto Orixinal do Gran Premio (1929–1971) 3,145 km (1,954 mi)		Fórmula 1	Gran Premio de Mónaco de 1971	1:22.200	Jackie Stewart	Tyrrell 004
		Fórmula 3	1969 Monaco Grand Prix Formula Three	1:32.300[23]	Reine Wisell	Chevron B15
		Fórmula Junior	1963 Monaco Grand Prix Formula Junior	1:39.500[24]	Frank Gardner	Brabham BT6

• 1948 – Norman Linnecar
• 1952 – Luigi Fagioli^[25]
• 1962 – Dennis Taylor^[25]
• 1967 – Lorenzo Bandini^[25]

Nº	Ano	Piloto	Construtor	Motor	Pneus.	Tempo	Lonxitude	Voltas	Velocidade media	Data	GP de
1	1950	Juan Manuel Fangio	Alfa Romeo	Alfa Romeo	P	3:13:18,700 h	3,180 km	100	098,701 km/h	21. maio	Mónaco
2	1955	Maurice Trintignant	Ferrari	Ferrari	E	2:58:09,800 h	3,145 km	100	105,914 km/h	22. maio
3	1956	Stirling Moss	Maserati	Maserati	P	3:00:32,900 h	3,145 km	100	104,515 km/h	13. maio
4	1957	Juan Manuel Fangio	Maserati	Maserati	P	3:10:12,800 h	3,145 km	105	104,165 km/h	19. maio
5	1958	Maurice Trintignant	Cooper	Climax	D	2:52:27,900 h	3,145 km	100	109,414 km/h	18. maio
6	1959	Jack Brabham	Cooper	Climax	D	2:55:51,300 h	3,145 km	100	107,304 km/h	10. maio
7	1960	Stirling Moss	Lotus	Climax	D	2:53:45,500 h	3,145 km	100	108,599 km/h	29. maio
8	1961	Stirling Moss	Lotus	Climax	D	2:45:50,100 h	3,145 km	100	113,788 km/h	14. maio
9	1962	Bruce McLaren	Cooper	Climax	D	2:46:29,700 h	3,145 km	100	113,337 km/h	3. xuño
10	1963	Graham Hill	B.R.M.	B.R.M.	D	2:41:49,700 h	3,145 km	100	116,605 km/h	26. maio
11	1964	Graham Hill	B.R.M.	B.R.M.	D	2:41:19,500 h	3,145 km	100	116,969 km/h	10. maio
12	1965	Graham Hill	B.R.M.	B.R.M.	D	2:37:39,600 h	3,145 km	100	119,688 km/h	30. maio
13	1966	Jackie Stewart	B.R.M.	B.R.M.	D	2:33:10,500 h	3,145 km	100	123,192 km/h	22. maio
14	1967	Denis Hulme	Brabham	Repco	G	2:34:34,300 h	3,145 km	100	123,079 km/h	7. maio
15	1968	Graham Hill	Lotus	Ford	F	2:00:32,300 h	3,145 km	80	125,238 km/h	26. maio
16	1969	Graham Hill	Lotus	Ford	F	1:56:59,400 h	3,145 km	80	129,037 km/h	18. maio
17	1970	Jochen Rindt	Lotus	Ford	F	1:54:36,600 h	3,145 km	80	131,716 km/h	10. maio
18	1971	Jackie Stewart	Tyrrell	Ford	G	1:52:21,300 h	3,145 km	80	134,360 km/h	23. maio
19	1972	Jean-Pierre Beltoise	B.R.M.	B.R.M.	F	2:26:54,700 h	3,145 km	80	102,756 km/h	14. maio
20	1973	Jackie Stewart	Tyrrell	Ford	G	1:57:44,300 h	3,278 km	78	130,298 km/h	3. xuño
21	1974	Ronnie Peterson	Lotus	Ford	G	1:58:03,700 h	3,278 km	78	129,941 km/h	26. maio
22	1975	Niki Lauda	Ferrari	Ferrari	G	2:01:21,310 h	3,278 km	75	121,552 km/h	11. maio
23	1976	Niki Lauda	Ferrari	Ferrari	G	1:59:51,470 h	3,278 km	78	127,994 km/h	30. maio
24	1977	Jody Scheckter	Wolf	Ford	G	1:57:52,770 h	3,312 km	76	128,120 km/h	22. maio
25	1978	Patrick Depailler	Tyrrell	Ford	G	1:55:14,660 h	3,312 km	75	129,325 km/h	7. maio
26	1979	Jody Scheckter	Ferrari	Ferrari	M	1:55:22,480 h	3,312 km	76	130,902 km/h	27. maio
27	1980	Carlos Reutemann	Williams	Ford	G	1:55:34,365 h	3,312 km	76	130,677 km/h	18. maio
28	1981	Gilles Villeneuve	Ferrari	Ferrari	M	1:54:23,380 h	3,312 km	76	132,029 km/h	31. maio
29	1982	Riccardo Patrese	Brabham	Ford	G	1:54:11,259 h	3,312 km	76	132,262 km/h	23. maio
30	1983	Keke Rosberg	Williams	Ford	G	1:56:38,121 h	3,312 km	76	129,487 km/h	15. Mai
31	1984	Alain Prost	McLaren	Porsche (TAG)	M	1:01:07,740 h	3,312 km	31	100,776 km/h	3. xuño
32	1985	Alain Prost	McLaren	Porsche (TAG)	G	1:51:58,034 h	3,312 km	78	138,435 km/h	19. maio
33	1986	Alain Prost	McLaren	Porsche (TAG)	G	1:55:41,060 h	3,328 km	78	134,634 km/h	11. maio
34	1987	Ayrton Senna	Lotus	Honda	G	1:57:54,085 h	3,328 km	78	132,102 km/h	31. maio
35	1988	Alain Prost	McLaren	Honda	G	1:57:17,077 h	3,328 km	78	132,797 km/h	15. maio
36	1989	Ayrton Senna	McLaren	Honda	G	1:53:33,251 h	3,328 km	77	135,401 km/h	7. maio
37	1990	Ayrton Senna	McLaren	Honda	G	1:52:46,982 h	3,328 km	78	138,097 km/h	27. maio
38	1991	Ayrton Senna	McLaren	Honda	G	1:53:02,334 h	3,328 km	78	137,785 km/h	12. maio
39	1992	Ayrton Senna	McLaren	Honda	G	1:50:59,372 h	3,328 km	78	140,329 km/h	31. maio
40	1993	Ayrton Senna	McLaren	Ford	G	1:52:10,947 h	3,328 km	78	138,837 km/h	23. maio
41	1994	Michael Schumacher	Benetton	Ford	G	1:49:55,372 h	3,328 km	78	141,691 km/h	15. maio
42	1995		Benetton	Renault	G	1:53:11,258 h	3,328 km	78	137,604 km/h	28. maio
43	1996	Olivier Panis	Ligier	Mugen	G	2:00:45,629 h	3,328 km	78	124,014 km/h	19. maio
44	1997	Michael Schumacher	Ferrari	Ferrari	G	2:00:05,654 h	3,367 km	62	104,295 km/h	11. maio
45	1998		McLaren	Mercedes	B	1:51:23,595 h	3,367 km	78	141,459 km/h	24. maio
46	1999	Michael Schumacher	Ferrari	Ferrari	B	1:49:31,812 h	3,367 km	78	143,865 km/h	16. maio
47	2000	David Coulthard	McLaren	Mercedes	B	1:49:28,213 h	3,370 km	78	144,072 km/h	4. xuño
48	2001	Michael Schumacher	Ferrari	Ferrari	B	1:47:22,561 h	3,370 km	78	146,882 km/h	27. maio
49	2002	David Coulthard	McLaren	Mercedes	M	1:45:39,055 h	3,370 km	78	149,280 km/h	26. maio
50	2003	Juan Pablo Montoya	Williams	BMW	M	1:42:19,012 h	3,340 km	78	152,772 km/h	1. xuño
51	2004	Jarno Trulli	Renault	Renault	M	1:45:46,601 h	3,340 km	77	145,881 km/h	23. maio
52	2005	Kimi Räikkönen	McLaren	Mercedes	M	1:45:15,556 h	3,340 km	78	148,502 km/h	22. maio
53	2006	Fernando Alonso	Renault	Renault	M	1:43:43,116 h	3,340 km	78	150,708 km/h	28. maio
54	2007	Fernando Alonso	McLaren	Mercedes	B	1:40:29,329 h	3,340 km	78	155,552 km/h	27. maio
55	2008	Lewis Hamilton	McLaren	Mercedes	B	2:00:42,742 h	3,340 km	76	126,170 km/h	25. maio
56	2009	Jenson Button	Brawn	Mercedes	B	1:40:44,282 h	3,340 km	78	155,167 km/h	24. maio
57	2010	Mark Webber	Red Bull	Renault	B	1:50:13,355 h	3,340 km	78	141,815 km/h	16. maio
58	2011	Sebastian Vettel	Red Bull	Renault	P	2:09:38,373 h	3,340 km	78	120,574 km/h	29. maio
59	2012	Mark Webber	Red Bull	Renault	P	1:46:06,557 h	3,340 km	78	147,312 km/h	27. maio
60	2013	Nico Rosberg	Mercedes	Mercedes	P	2:17:52,056 h	3,340 km	78	113,378 km/h	26. maio
61	2014	Nico Rosberg	Mercedes	Mercedes	P	1:49:27,661 h	3,340 km	78	142,802 km/h	25. maio
62	2015	Nico Rosberg	Mercedes	Mercedes	P	1:49:18,420 h	3,337 km	78	142,876 km/h	24. maio
63	2016	Lewis Hamilton	Mercedes	Mercedes	P	1:59:29,133 h	3,337 km	78	130,703 km/h	29. Mai
64	2017	Sebastian Vettel	Ferrari	Ferrari	P	1:44:44,340 h	3,337 km	78	149,105 km/h	28. maio
65	2018	Daniel Ricciardo	Red Bull	Renault (TAG Heuer)	P	1:42:54,807 h	3,337 km	78	151,750 km/h	27. maio
66	2019	Lewis Hamilton	Mercedes	Mercedes	P	1:43:28,437 h	3,337 km	78	150,928 km/h	26. maio
-	2020	Cancelada debido a Pandemia de COVID-19
67	2021	Max Verstappen	Red Bull	Honda	P	1:38:56,820 h	3,337 km	78	157,833 km/h	23. maio
68	2022	Sergio Pérez	Red Bull	RBPT	P	1:56:30.265 h	3,337 km	64	109,988 km/h	29. maio
69	2023	Max Verstappen	Red Bull	Honda RBPT	P	1:48:51,980 h	3,337 km	78	143,450 km/h	28. maio
70	2024	Charles Leclerc	Ferrari	Ferrari	P	2:23:15.554 h	3,337 km	78	km/h	26. maio

Récord
Piloto: Ayrton Senna (6), Graham Hill/Michael Schumacher (5 cada un)
País: Reino Unido (17), Alemaña (10), Francia (9)
Construtor: McLaren (15), Ferrari (9), Lotus (7)
Motor: Ford (13), Mercedes (12), Ferrari (9)
Penu.r: Goodyear (24), Pirelli (12), Dunlop (9)

A Galipedia ten un portal sobre: Fórmula 1

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Circuíto de Mónaco

• Páxina oficial do Circuíto de Mónaco
• Automobile Club de Mónaco
• Gran Premio de Mónaco
• Circuíto de Mónaco Historia e estatísticas