نظریه کنش (فلسفه)
ظاهر
نظریه کنش (به انگلیسی: Action theory) حوزهای در فلسفه است که درگیر نظریههایی در خصوص فرایندهای علی ارادی جنبشهای بدنی انسان از نوع کما بیش پیچیده است. این حوزه فکر علاقه عمیق فلاسفه را از زمان اخلاق نیکوماخوسی ارسطو تا به حال به خود جذب کردهاست. با ظهور روانشناسی و بعداً علوم عصبی بسیاری از نظریههای کنش هماکنون معطوف به آزمایشهای تجربی هستند.
نظریههای فلسفی کنش یا فلسفه کنش نباید با نظریههای جامعهشناسانه کنش اجتماعی نظیر نظریه کنش، تالکوت پارسونز اشتباه گرفته شود.
منابع
[ویرایش]http://en.wikipedia.org/wiki/Action_(philosophy)
- Maurice Blondel (1893). L'Action - Essai d'une critique de la vie et d'une science de la pratique
- G. E. M. Anscombe (1957). Intention, Basil Blackwell, Oxford.
- James Sommerville (1968). Total Commitment, Blondel's L'Action, Corpus Books.
- Donald Davidson (1980). Essays on Actions and Events, Clarendon Press, Oxford.
- Jennifer Hornsby (1980). Actions, Routledge, London.
- Christine Korsgaard (2008). The Constitution of Agency, Oxford University Press, Oxford.
- Alfred R. Mele (ed.) (1997). The Philosophy of Action, Oxford University Press, Oxford.
- John Hyman & Helen Steward (eds.) (2004). Agency and Action, Cambridge University Press, Cambridge.
- Anton Leist (ed.) (2007). Action in Context, Walter de Gruyter, Berlin.
- Peter Šajda et al (eds.) (2012). Affectivity, Agency and Intersubjectivity, L'Harmattan, Paris.
- Timothy O'Connor & Constantine Sandis (eds.) (2010). A Companion to the Philosophy of Action, Wiley-Blackwell, Oxford.
- Constantine Sandis (ed.) (2009). New Essays on the Explanation of Action, Palgrave Macmillan, Basingstoke.