Fermio

Fermioa
100 Einstenioa ← Fermioa → Mendelevioa
100 Fm                                                                                                                                                                                                                                           Taula periodikoa
Ezaugarri orokorrak
Izena, ikurra, zenbakia	Fermioa, Fm, 100
Serie kimikoa	aktinidoak
Taldea, periodoa, orbitala	[[. taldeko elementu|]], 7, f
Masa atomikoa	(257) g/mol
Konfigurazio elektronikoa	[Rn] 5f12 7s2
Elektroiak orbitaleko	2, 8, 18, 32, 30, 8, 2
Propietate fisikoak
Egoera	solidoa
Urtze-puntua	1.800 K (1.527 °C, 2.781 °F)
Lurrun-presioa P/Pa 1 10 100 1 k 10 k 100 k T/K
Propietate atomikoak
Oxidazio-zenbakia(k)	2, 3
Elektronegatibotasuna	1,3 (Paulingen eskala)
Ionizazio-potentziala	1.a: 627 kJ/mol
Isotopo egonkorrenak
Fermioaren isotopoak iso UN Sd-P D DE (MeV) DP 252Fm Sintetikoa 25,39 o SF - - α 7,153 248Cf 253Fm Sintetikoa 3 e ε 0,333 253Es α 7,197 249Cf 255Fm Sintetikoa 20,07 o SF - - α 7,241 251Cf 257Fm Sintetikoa 100,5 e α 6,864 253Cf SF - -

Fermioa elementu kimiko sintetiko bat da, Fm ikurra eta 100 zenbaki atomikoa dituena. Aktinidoen serieko elementu transuranido metaliko oso erradioaktiboa da. Plutonioa neutroiz bonbardatu ostean sortzen da. Izena Enrico Fermiri zor dio.

Orain arte fermio-kantitate urria ekoiztu ahal izan da. Bere propietate kimikoak gutxi ezagutzen dira. (III) oxidazio-egoera da ur-disoluzioetan existi daitekeen bakarra. ²⁵⁴Fm isotopoa eta hura baino astunagoak sintetizatzeko, elementu arinagoak (batez ere uranioa eta plutonioa) neutroiz biziki bonbardatu behar dira. Leherketa termonuklearretan baldintza horiek existitzen dira, eta laboratorioan ere errepikatu ahal izan dira, esaterako Estatu Batuetako Oak Ridge National Laboratory-ko fluxu handiko isotopo erreaktorean. Nobelioaren sintesia ere ²⁵⁰Fm kimikoki identifikatu zenean lortu zen. Fermioak ez dauka inolako erabilerarik, oinarrizko ikerketa ez bada.