Claudio Magris
Claudio Magris (Trieste, 1939ko apirilaren 10a) idazle, itzultzaile eta irakasle italiarra da, eta irakasten du Triesteko Unibertsitatean.
Bizitza
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Haren amaren parteko aitona, Francesco de Grisogono, matematikari eta filosofo ezaguna izan zen. Magris aseguru-enplegatu baten eta lehen hezkuntzako maistra baten semea da. 1962an graduatu zen germanista moduan Turingo Unibertsitatean. Friburgoko Unibertsitatean aldi bat eginda, Hizkuntza eta Literatura Alemaneko irakaslea izan zen Turingo Unibertsitatean (1979 – 1978). Gaur egun, berriz, irakaslea da Triesteko Unibertsitatean, Filosofia eta Letretako fakultatean, nahiz eta gonbidatua zian urtean behin ikastaro bat ematera Parisen.
Ezkonduta egon zen Marisa Madieri idazlearekin (Fiume, 1938 - Trieste, 1996), zeina minbiziak jota hil baitzen.
Hogeita bi urte zituela argitaratu zuen bere lehen liburua, bere doktore-tesiaren egokitzapena, eta hark famatu bihurtu zuen: Il mito asburgico nella letteratura austriaca moderna ("Mito habsgurgiarra austriar literatura modernoan”). Egunkarietan idatzitako artikuluak jasota daude liburu hauetan: Dietro le parole (“Hitzen atzean”, 1978) eta Itaca e oltre (“Itaka eta harago”, 1982). Saioak idatzi ditu idazle hauen inguruan: E. T. A. Hoffmann, Henrik Ibsen, Italo Svevo, Robert Musil, Hermann Hesse eta Jorge Luis Borges.
1994 eta 1996 artean senatari izan zen Italiako senatuan.
Saiogile eta zutabegilea da Corriere della Sera egunkarian, eta Europako beste aldizkari eta egunkarietan.
Aitormenak eta sariak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- 1980: Austriako Ohorezko Gurutzea, Zientzia eta Artea, 1. mailakoa
- 1987: Bagutta saria Danubio lanagatik
- 1990: Frantziako saria Atzerriko liburu onenari (saiakera), Danubio liburuagatik
- 1992: Humboldt Ikerketa saria, Alexander von Humboldt Fundazioak emana
- 1994: Viena Hiriaren Ohorezko Urrezko Domina
- 1995: Klagenfurt Unibertsitatearen Ohorezko doktoretza
- 1997: Strega saria Microcosmi lanagatik
- 2000: Würth saria Europako Literatura lanagatik
- 2001: Italiar Errepublikako Merituaren Ordenako Zaldunen Gurutze Handia
- 2001: Erasmus saria
- 2001: Leipzigeko Liburuaren saria Europa Ulertzeagatik (Sari Handia)
- 2001: Berlingo Arte Akademiako kide
- 2004: Asturiasko Printzea Saria Literaturan
- 2006: Austriako Estatuaren saria Europako Literaturagatik[1]
- 2007: Kythera saria
- 2008: Walter Hallstein saria
- 2009: Alemaniako Liburu-merkataritzaren Bakearen saria
- 2009: Charles Veillon sari europarra saiakeragatik
- 2009: Jean Monnet saria Europako Literaturagatik
- 2009: Vilenica saria - Esloveniaren nazioarteko literatura saria Europa Erdialdeko egileentzat
- 2009: Espainiako Arte eta Letren Ordenako Zalduna
- 2011: Lovainako Unibertsitate Katolikoaren Ohorezko Doktoretza (Belgika)
- 2012: Austriako Dekorazioa Zientzia eta Arteetan
- 2012: Alemaniako Errepublika Federaleko Merituaren Ordenako Gurutzea
- 2014: FIL Literatur saria Hizkuntza Erromantzeetan
- 2016: Franz Kafka saria
Lanak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Illazioni su una sciabola (1984; itzulitako Inferences batetik, Sabre, ISBN 0-7486-6036-4),
- Danubio (1986, ISBN 0-00-272074-4),
- Stadelmann (1988),
- Un altro mare (1991, ISBN 0-00-271339-X)
- Microcosmi (1997, ISBN 1-86046-618-4).
- Alla cieca (2006, ISBN 978-0-670-06856-2).
- Not luogo a procedere (2015, ISBN 978-88-11-68917-1).
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ .
Kanpoko loturak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- (Frantsesez) Claudio Magris, écrivain de frontière contre l'indifférence ( Zisneak Comentario)
- (Ingelesez) Nicoletta Pireddu, Obra, Claudio Magris. Aldi Baterako Etxebizitza, Telefono Identitateak, Europako Mugak (Palgrave, 2015)
- Claudio Magris-en lanak euskarari ekarriak. Armiarma.
Gehiago irakurri
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Nicoletta Pireddu, The Works of Claudio Magris: Temporary Homes, Mobile Identities, European Borders. (London and New York: Palgrave McMillan, 2015). ISBN 978-1-137-49262-3
- Nicoletta Pireddu, "On the Threshold, Always Homeward Bound: Claudio Magris's European Journey." The Journal of European Studies 42 (4), 2012: 333–341.