Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Μετάβαση στο περιεχόμενο

Υπηρεσιακή κυβέρνηση Ιωάννη Παρακευόπουλου 1966

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Δεύτερη κυβέρνηση Ιωάννη Παρασκευόπουλου
Βασιλευομένη Δημοκρατία
Ημερομηνία σχηματισμού22 Δεκεμβρίου 1966
Ημερομηνία διάλυσης3 Απριλίου 1967
Πρόσωπα και δομές
Αρχηγός ΚράτουςΚωνσταντίνος Β΄ της Ελλάδας
Πρόεδρος ΚυβέρνησηςΙωάννης Παρασκευόπουλος
Συνολικός αριθμός Μελών24
Κατάσταση στο νομοθετικό σώμαΥπηρεσιακή κυβέρνηση μεταβατικής μορφής, διορισμένη από τον βασιλιά
Ιστορία
Θητεία νομοθετικού σώματος19 Μαρτίου 1964 - 14 Απριλίου 1967 (Ζ΄ κοινοβουλευτική περίοδος)
ΠροηγούμενηΚυβέρνηση Στέφανου Στεφανόπουλου 1965
ΔιάδοχηΚυβέρνηση Παναγιώτη Κανελλόπουλου 1967

Η Κυβέρνηση Ιωάννη Παρασκευόπουλου 1966 (Δεκέμβριος 1966 - Απρίλιος 1967), σχηματίστηκε μετά την συμφωνία των δύο μεγαλύτερων κομμάτων (ΕΡΕ και Ένωσις Κέντρου) και του Βασιλιά, για τον σχηματισμό κυβέρνησης που θα είχε την αποδοχή τους και θα την στήριζαν κοινοβουλευτικά, προκειμένου, εν ευθέτω χρόνω να διεξαγάγει εκλογές. Ο Βασιλιάς, στο ραδιοφωνικό διάγγελμα της 23ης Δεκεμβρίου και μετά την ορκωμοσία της κυβέρνησης έθεσε το πλαίσιο λειτουργίας της λέγοντας:
«...Κατόπιν των διαβουλεύσεών μου μετά των αρχηγών των πολιτικών κομμάτων έκρινα, ότι επέστη η στιγμή δια τον σχηματισμόν κυβερνήσεως, ήτις θα παρασκευάση την χώρα δια εκλογάς. Η ορκισθείσα προ ολίγου κυβέρνησις υπό τον κ. Ιωάννη Παρασκευόπουλο, είναι εξουσιοδοτημένη όπως εκθέτουσα ενώπιον της βουλής το πρόγραμμά της, δηλώση ότι αι εκλογαί θέλουσι διεξαχθή περί τα τέλη Μαΐου του 1967. Θέλει δε εν τω μεταξύ η νέα κυβέρνησις καταβάλει πάσαν προσπάθειαν ίνα ενισχυθούν έτι πλέον απανταχού της χώρας αι συνθήκαι τάξεως και ηρεμίας, αίτινες εις τας δημοκρατικάς χώρας, αποτελούν την εγγύησιν ελευθέρας εκφράσεως της βουλήσεως του λαού. Εις την ανάγκην αυτήν ανταποκρίνεται η επιλογή μου προσωπικοτήτων εξωπολιτικών εγνωσμένης αμεροληψίας και υψηλού ήθους....»[1]
Πράγματι, την Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 1967 η νέα κυβέρνηση έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης από την Βουλή, με 215 βουλευτές να ψηφίζουν υπέρ της, 61 κατά της, ενώ 24 βουλευτές απουσίαζαν και δεν ψήφισαν. [2]

Στα τέλη Μαρτίου 1967 και με αφορμή την πρόταση που κατέθεσε η Ένωση Κέντρου για συνέχιση της βουλευτικής ασυλίας μέχρι την συγκρότηση νέας Βουλής (οι εκλογές απαιτούσαν διάλυση της Βουλής και κατά συνέπεια παύση της βουλευτικής ασυλίας), η οποία πρόταση είχε ως σκοπό να προστατέψει τον Ανδρέα Παπανδρέου από τυχόν σύλληψη λόγω της υπόθεσης ΑΣΠΙΔΑ[3],που βρισκόταν στο στάδιο της δικαστικής διερεύνησης, η ΕΡΕ ματαίωσε την συνεργασία με την Ένωση Κέντρου και ως εκ τούτου απέσυρε την υποστήριξή της από την κυβέρνηση Παρασκευόπουλου, με αποτέλεσμα την πτώση της.

Πρωτοσέλιδο της εφημερίδας Ελευθερία την ημέρα ανάληψης της εξουσίας από την κυβέρνηση Παρασκευόπουλου

Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

[4]

  1. Εφημερίδα "Μακεδονία", φύλλο 23ης Δεκεμβρίου 1966, σελ. 1
  2. Υπέρ της κυβέρνησης ψήφισαν οι βουλευτές της ΕΡΕ και της Ενώσεως Κέντρου και κατά οι βουλευτές του ΦΙ.ΔΗ.Κ., της ΕΔΑ και του Κόμματος Προοδευτικών. ό.π. φύλλο του Σαββάτου 24 Ιανουαρίου 1967, σελ.1
  3. Σωτήρης Ριζάς : «Κωνσταντίνος Καραμανλής: Η Ελλάδα από τον Εμφύλιο στη Μεταπολίτευση» ψηφιακή έκδοση "Μεταίχμιο", 2018
  4. «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης», https://gslegal.gov.gr/?p=1252