Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Μετάβαση στο περιεχόμενο

Τζόντι Ουίλιαμς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τζόντι Ουίλιαμς
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Jody Williams (Αγγλικά)
Γέννηση9  Οκτωβρίου 1950[1][2][3]
Μπράτλμπορο
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[4]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς
Πανεπιστήμιο του Βερμόντ
Paul H. Nitze School of Advanced International Studies
School for International Training
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητακαθηγήτρια πανεπιστημίου
ακτιβίστρια ανθρωπίνων δικαιωμάτων
ακτιβίστρια για την ειρήνη
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο του Χιούστον
Αξιοσημείωτο έργοΒραβείο Νόμπελ Ειρήνης
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΒραβείο Νόμπελ Ειρήνης (1997)[5][6]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Τζόντι Ουίλιαμς (Jody Williams, 9 Οκτωβρίου 1950 ) είναι Αμερικανίδα δασκάλα και ακτιβίστρια, η οποία τιμήθηκε το 1997 με το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης από κοινού με τον Οργανισμό του οποίου ηγείτο, της Διεθνούς Εκστρατείας για την Απαγόρευση των Ναρκών (International Campaign to Ban Landmines, ICBL).

Η Ουίλιαμς αρχικά σπούδασε τη «Διδασκαλία της αγγλικής ως δεύτερης γλώσσας». Στο αντικείμενο αυτό έλαβε Μπάτσελορ από το Πανεπιστήμιο του Βερμόντ το 1972 και Μάστερ, τόσο αλλά και στη διδασκαλία της ισπανικής γλώσσας από τη Σχολή Διεθνούς Εκπαίδευσης και πάλι στο Βερμόντ,το 1974. Το 1984 απέκτησε δεύτερο Μάστερ στις Διεθνείς σχέσεις από τη Σχολή Ανώτερων Διεθνών Σπουδών του Πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς. Δίδαξε την αγγλική ως δεύτερη γλώσσα στο Μεξικό, στο Ηνωμένο Βασίλειο και τελικά στην Ουάσινγκτον. Πριν ασχοληθεί με την παροχή βοήθειας, η Ουίλιαμς εργάστηκε από το 1984 έως και το 1986 στο Πρόγραμμα Εκπαίδευσης για τη Νικαράγουα και την Ονδούρα (Nicaragua-Honduras Education Project). Στη συνέχεα έγινε αναπληρώτρια διευθύντρια στον οργανισμό Ιατρικής βοήθειας για το Ελ Σαλβαδόρ (Medical Aid for El Salvador), με έδρα το Λος Άντζελες, θέση την οποία διατήρησε μέχρι το 1992, οπότε και μεταπήδησε στον πρόσφατα σχηματισμένο Οργανισμό της Διεθνούς Εκστρατείας για την Απαγόρευση Ναρκών.

Ο στόχος του οργανισμού επιτεύχθηκε το 1997 όταν υπογράφηκε μία διεθνής συνθήκη, η συνθήκη της Οττάβα, η οποία απαγόρευσε τις νάρκες ξηράς. Ωστόσο, ορισμένες χώρες μεταξύ των οποίων οι ΗΠΑ, Η Κίνα και η Ρωσία απέφυγαν να υπογράψουν τη συνθήκη.

Μια ευρύτερη πτυχή του έργου της Ουίλιαμς ήταν η καινοτόμος χρήση της λαϊκής δύναμης μαζικά, μέσω μαζικά διανεμόμενης συνεργασίας (Massively distributed collaboration) στη διακρατική πολιτική δράση, αρχικά μέσω φαξ και τελικά μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Ακολουθεί η άποψη της Ουίλιαμς για αυτό:

Φανταστείτε να προσπαθήσει κανείς να κάνει πολλούς οργανισμούς, καθένας από τους οποίους λειτουργεί ανεξάρτητα, να αισθανθούν ότι αποτελούν ένα κρίσιμο στοιχείο για την ανάπτυξη ενός νέου κινήματος. Θέλησα καθένας από αυτούς να αισθάνεται ότι οτιδήποτε ήθελε να πει σε σχέση με την οργάνωση της εκστρατείας, τον προβληματισμό, τα προγράμματα και τις δράσεις, ήταν σημαντικό. Έτσι αντί για την αποστολή αλληλογραφίας. προτίμησα την αποστολή φαξ. Αποκτήθηκε έτσι η συνήθεια της αποστολής απαντήσεων με τον ίδιο τρόπο. Αυτό εξυπηρέτησε δύο σκοπιμότητες, όλοι θα σκέφτονταν με τι είχαν ασχοληθεί, πριν γράψουν την απάντηση τους και επιπλέον έχουμε ένα γραπτό αρχείο, το οποίο περιέχει σχεδόν τα πάντα για την ανάπτυξη της εκστρατείας από την ημέρα της δημιουργίας της. [7]

Η Ουίλιαμς συνεχίζει να συνεισφέρει στη Διεθνή Εκστρατεία για την Απαγόρευση Ναρκών, ως πρέσβειρα σε διάφορες εκστρατείες και ως εκδότρια της αναφοράς του Οργανισμού για τις νάρκες. Από το 2003, κατέχει θέση διακεκριμένου διδάκτορα στον τομέα της κοινωνικής εργασίας και της παγκόσμιας δικαιοσύνης στο τμήμα κοινωνικής εργασίας του Πανεπιστημίου του Χιούστον.

Έχει συγγράψει και έχει μιλήσει εκτενώς για θέματα που αφορούν τις νάρκες ξηράς.

Ήταν επικεφαλής της αποστολής υψηλού κλιμακίου του ΟΗΕ που απεστάλλει από το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων προκειμένου να υποβάλλει αναφορά σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα στο Νταρφούρ και τις γενικότερες ανάγκες του Σουδάν σε αυτόν τον τομέα (θεσπίστηκε στην 4η ειδική σύσκεψη του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με την απόφαση S-4/101). Η αποστολή δημοσίευσε την αναφορά της στις 7 Μαρτίου 2007.[8]

  1. 1,0 1,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Jody-Williams. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 (Γερμανικά, Αγγλικά) FemBio database. 28896. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. williams-jody.
  4. CONOR.SI. 181558627.
  5. www.nobelprize.org/nobel_prizes/peace/laureates/1997/williams-facts.html.
  6. www.nobelprize.org/nobel_prizes/about/amounts/.
  7. Imagine trying to get hundreds of organizations – each one independent and working on many, many issues – to feel that each is a critical element of the development of a new movement. I wanted each to feel that what they had to say about campaign planning, thinking, programs, actions was important. So, instead of sending letters, I’d send everyone faxes. People got in the habit of faxing back. This served two purposes – people would really have to think about what they were committing to doing before writing it down, and we have a permanent, written record of almost everything in the development of the campaign from day one. [1]
  8. UN document A/HRC/4/80

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]