kaour

Da geñveriañ gant ar gerioù cawr en kembraeg, cauaros en galianeg pe famhair e gouezeleg Bro-Skos.

Anv-kadarn

kaour /ˈkɔwr/ gourel (liester : kaoured)

1. Ramz, boud a faltazi, eus ar mojennoù-pobl, kalz brasoc'h eget an dud wir
   • -Da betra ez oc'h-c'hwi deut amañ, ma bugale? -Ma feiz, mamm-gozh, da welet Kaour Sant-Jili... — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 52.)
   • Eun devez, tra ma kane evel-se e welas en eur prad druz, en tu-hont d'an aven, eur pez kaour o tiwall saoud lart ha teo. — (Dastumet ha renket gant G. DEWI, Yann e Vaz houarn, FEIZ HA BREIZ niv. 8, Eost 1929, p. 295.)

• jeant
• ramz

• Kaourintin : anv-badez hag anv-tiegezh (Corentin)