Іван Паўлавіч Пулюй

Іван Паўлавіч Пулюй
укр.: Іван Павлович Пулюй
Дата нараджэння	2 лютага 1845(1845-02-02)[1]
Месца нараджэння	Грымайліў, Цярнопальская акруга[d], Каралеўства Галіцыі і Ладамерыі, Аўстрыйская імперыя
Дата смерці	31 студзеня 1918(1918-01-31)[1][2] (72 гады)
Месца смерці	Сміхаў[d], Чэхія[2]
Месца пахавання	могілкі Малвазінкі[d]
Грамадзянства	Аўстра-Венгрыя
Род дзейнасці	фізік, мовазнавец, перакладчык, вынаходнік, выкладчык універсітэта, перакладчык Бібліі, пісьменнік, электратэхнік, мецэнат
Навуковая сфера	фізіка[3], электратэхніка[3] і мецэнацтва[d][3]
Месца працы	Венскі ўніверсітэт[4] Чэшскі тэхнічны ўніверсітэт
Альма-матар	Венскі ўніверсітэт Універсітэт Страсбурга[5] Барбарэум[d]
Навуковы кіраўнік	Аўгуст Кунт[d][5] і Viktor von Lang[d][5]
Член у	Навуковае таварыства імя Тараса Шаўчэнкі[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Іван Пулюй (укр.: Іва́н Пулю́й, ням.: Johann Puluj; 2 лютага 1845 — 31 студзеня 1918) — украінскі і аўстра-венгерскі фізік і электратэхнік, вынаходнік, арганізатар навукі, публіцыст, перакладчык Бібліі на ўкраінскую мову, грамадскі дзеяч. Прафесар і рэктар Нямецкай вышэйшай тэхнічнай школы ў Празе, Дзяржаўны саветнік па электратэхніцы Чэхіі і Маравіі. Сапраўдны член Навуковага таварыства імя Шаўчэнкі, ганаровы член Венскага электратэхнічнага таварыства. Ранні распрацоўшчык выкарыстання рэнтгенаўскага выпраменьвання для медыцынскай візуалізацыі. Яго ўклад быў у значнай ступені недаацэненым да канца XX стагоддзя.