Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]
پرش به محتوا

برتراند راسل

باغلانتیلاری دَییشدیر
ویکی‌پدیادان، آچیق بیلیک‌لیک‌دن
The Right Honourable

Bertrand Russell

OM FRS
Russell in November 1957
دوغوم
Bertrand Arthur William Russell

۱۸ مهٔ ۱۸۷۲
Trellech, Monmouthshire, United Kingdom[a]
اؤلوم۲ فوریه ۱۹۷۰ (۹۷ یاش)
Penrhyndeudraeth, Caernarfonshire, Wales
میلیتBritish
تحصیلTrinity College, Cambridge (BA, 1893)
حیات‌یولداشی(لاری)
جایزه‌لر
Era20th-century philosophy
RegionWestern philosophy
Schoolآنالیتیک فلسفه
InstitutionsTrinity College, Cambridge, London School of Economics, شیکاقو بیلیم‌یوردو, کالیفورنیا، لوس‌آنجلس بیلیم‌یوردو
Academic advisorsJames Ward[۲]
A. N. Whitehead
Doctoral studentsLudwig Wittgenstein
Other notable studentsRaphael Demos
Main interests
Notable ideas
 
Influences
Influenced
Member of the House of Lords
ایشده
4 March 1931 – 2 February 1970
Hereditary peerage
قاباقکیThe 2nd Earl Russell
سونراکیThe 4th Earl Russell
ایمضاسی

برتراند آرتور ویلیام راسل (اینگیلیس. Bertrand Arthur William Russell, 3rd Earl Russell؛ 18 مئی 1872[۶۵][۶۶][۶۷] – 2 فوریه 1970[۶۵][۶۶][۶۷][۶۸]) — اینگیلیسلی ریاضییاتچی[5]، فیلوسوف و ایجتیماعی خادیم،  " منطیقی اتومیزم "  آنلاییشی‌نین،  " توصیف نظریه‌سی "‌نین یارادیجی‌سی، عالیم‌لرین پاقواش حرکاتی‌نین یارادیلماسی نین تشبوثکارلاریندان بیری،  " راسل-انیشتاین مانیفستی "‌نین هم‌مولیفی،  "صولح فوندو " نون قوروجوسو (1963)، ادبیات اوزره نوبل اؤدولونون صاحیبی (1950). 

یاشاییشی

[دَییشدیر]

  اینگیلیس فیلوسوفو، منطیق‌شوناس، ریاضیاتچی و ایجتیماعی-سیاسی خادیم برتراند آرتور ویلیام راسلی تام اساسلا انسیکلوپدیست آدلاندیرماق مومکوندور. او، بریتانیانین سیاسی حیاتیندا 16. عصردن فعال ایشتیراک ائدن راسل نسلیندن ایدی. نسلین گؤرکملی نوماینده لریندن بیری، برتراندین باباسی لورد جان راسل 1832-جی ایلده کرالیچا 1. ویکتوریانین حاکیمیتی دؤورونده باش وزیر وظیفه‌سینی توتموشدو. ایکی یاشیندا آناسینی، دؤرد یاشیندا ایسه آتاسینی و کؤرپه باجیسینی ایتیرن برتراند ننه‌سی، قرافینیا راسلین حیمایه‌سینده بؤیوموشدو. اونون و بؤیوک قارداشی‌نین تعلیم-تربیه‌سی ایله آلمان، سوئیس حاکیم‌لری، ائلجه ده اینگیلیس موعلیم‌لر مشغول اولوردولار. 

  برتراند 1890-جی ایلده کمبریج بیلیم‌یوردونون یانینداکی ترینیتی کالجده تحصیله باشلامیش، 1894-جو ایلده اینجه صنعت لیسانس درجه‌سی آلمیشدی. علمین موختلیف ساحه‌لرینی اؤیرنسه ده، ماراق دایره‌سینه اساسن ریاضیات و فلسفه داخیل ایدی. 1897-جی ایلده او،  " هندسه‌نین اساس‌لاری "  مؤوضوسوندا یوکسک لیسانس تِزینی مودافیعه  ائتمیشدی. یئنی‌یئتمه‌لیک و ایلک گنجلیک ایللرینده برتراند راسل تنهالیقدان اذیت چکمیش، حتّی بو سببدن بیر نئچه دفعه  اینتیحار فیکرینه دوشموشدو. اعتیرافینا گؤره یالنیز ریاضیاتا ماراغی و اوزرینده ایشله‌دیگی ریاضی مسله‌لرین حلّینی سونا چاتدیرماق ایستگی اونو بو قارامسار نیتیندن چکیندیرمیشدی.    

  بریتانیا ائلچی‌لیگی‌نین فخری آتاشه‌سی کیمی 1895-جی ایلدن پاریسده یاشایان راسل ایقتیصادیاتلا باغلی تدقیقات‌لار آپارماق مقصدی ایله بیر مودت آلمان و آمریکادا دا اولموشدو.  " آلمان سوسیال دموکراسی‌سی "  (1896) و " لایبنیتس فلسفه‌سی‌نین تنقیدی شرحی‌"   (1900) کیتاب‌لاری نین یازیلماسیندا بو سفرلر موهوم رول اوینامیشدی. 1910-1913-جو ایللرده برتراند راسل ترینیتی-کالجین پروفسورو ن.اوایتهدله بیرلیکده  " ریاضیاتین اساس‌لاری "  آدلی 3 جیلدلیک فوندامنتال تدقیقات چاپ ائتدیرمیشدی. بو دؤورده عالیم هم ده ایجتیماعی-سیاسی فعالیتله مشغول اولوردو. او، اینگیلیس‌ده سوسیالیزم ایدئیالارینی یایان فابیان جمعیتی‌نین عوضوو ایدی. قادین‌لارا سئچکی حوقوقو وئریلمه‌سی ایله باغلی کئچیریلن تدبیرلرده فعال ایشتیراک ائدیردی. پارلمان سئچکی‌لرینه قاتیلسا دا، دینی باخیش‌لارینا گؤره لازیمی میقداردا سس توپلایا بیلمه‌میشدی. 

  اینگیلیس‌ین بیرینجی دونیا ساواشیندا ایشتیراکی راسل‌ین سرت تنقیدی ایله قارشی‌لانمیشدی. او،  " سوسیال یئنیدن‌قورمانین پرینسیپ‌لری "  (1916)،  " ساواش و عدالت (1916) " ،  " سیاسی ایدئال‌لار "  (1917)،  " آزادلیغا آپاران یوللار: سوسیالیزم. آنارشیسم. سیندیکالیزم "  (1918) کیتاب‌لاریندا دَییشمکده اولان دونیانین منظره‌سینی یاراتماغا چالیشمیشدی. ساواش  علئیه‌داری برتراند راسل اوردودا خیدمتدن بویون قاچیردیغینا گؤره بؤیوک مبلغده جریمه اؤدمه‌لی، حتّی بیر مودت حبسخانادا یاتمالی اولموشدو. آمریکانین  ساواشدا ایشتیراکینا کسکین تنقیدی تپکیسی نتیجه‌سینده 1918-جی ایلده او ایکینجی دفعه  حبسخانایا سالینمیشدی. 

  1920-جی ایلده برتراند راسل بئش هفته شوروی‌ده اولموش، لنین، تروتسکی و ماکسیم قورکی ایله گؤروشموشدو. سوسیالیست ایدئیالارینا موعین رغبتله یاناشسا دا، " بولشویزمین نظریه‌سی و تجروبه‌سی "  (1920) کیتابیندا شوروی رژیمینی جیدی تنقید ائتمیشدی. 1920-1921-جی ایللرده راسل آسیا اؤلکه‌لرینه اوزون مودّتلی سیاحته چیخمیش، بیر مودت پکن بیلیم‌یوردوندا موحاضیره‌لر اوخوموشدو.

  برتراند راسل تحصیل پروبلم‌لرینه موهوم دیقت یئتیرمیشدی. حتّی بیر آرا پداقوژی ایله سیخ ماراقلانمیش و اؤزونون تجروبه مکتبینی تشکیل ائتمیشدی. " تحصیل حاقیندا " (1926)،  " تحصیل و تمیز حیات "  (1926)،  " تحصیل و ایجتیماعی قورولوش "  (1932) اثرلرینده فیلوسوف-عالیمین موعاصیر تحصیلله باغلی فیکیرلری عکس اولونموشدور. ایکینجی دونیا ساواشی باشلایاندا برتراند راسل پاسیفیست باخیش‌لاریندان ایمتیناع ائتمیشدی. خوصوصاً فاشیست آلمان‌ین لهیستانا هوجوموندان سونرا ‌اینگیلیس‌ین حربی عملیات‌لارا مومکون قدر تئز قوشولماسی‌نین قیزغین طرفدارلاریندان بیری کیمی تانینمیشدی. ساواش  ایللرینده اساساً آمریکادا یاشامیشدی. شیکاقو و کالیفورنیا بیلیم‌یوردولاریندا موحاضیره‌لر اوخوموش، سیتی-کالجین و هارواردین فلسفه پروفسورو اولموشدو. آمریکا-داکی اوخودوغو موحاضیره‌لری اساسیندا 1945-جی ایلده  " غرب فلسفه‌سی‌نین تاریخی "  مونوقرافی‌سینی چاپ ائتدیرمیشدی. 

  ساواشدان سونرا یئنیدن لندنه، ترینیتی-کالجه قاییدان راسل " فلسفه و سیاست " (1947)،  " اینسان بیلیگی: حودودلار و سرحدلر "  (1948)،  " حاکیمیت و شخصیت "  (1949)، " دونیانین دَییشمه‌سینه یئنی اومیدلر "  (1950) کیتاب‌لارینی چاپ ائتدیرمیشدی. بؤیوک بریتانیا کرالیچاسی‌نین امری ایله 1932-جی ایلده قارداشی فرانکین اؤلوموندن سونرا او، راسل عاییله‌سی‌نین سایجا اوچونجو قرافی تیتولونو آلمیش، 1949-جو ایلده ایسه اؤلکه‌نین عالی اؤدولو اولان  " خیدمت‌لره گؤره "  اوردِنی ایله تلطیف ائدیلمیشدی. 1950-جی ایلده سوئد آکادمی‌سی‌نین داها اول‌لر ادبیات اوزره نوبل اؤدولو آلمیش فیلوسوف‌لار رودولف ائیکن (1908) و آنری برقسونون (1927) آردینجا فیلوسوف و ریاضیاتچی برتراند راسلی ده بو یوکسک اؤدوله لاییق گؤرموشدو. سوئد آکادمی‌سی‌نین عوضوو آندرس استرلینق یئنی لاورئاتی  " راسیونالیزم و هومانیزمین ان پارلاق نوماینده‌لریندن بیری، غربده فیکیر و سؤز آزادلیغی نین قورخماز موباریزی "  کیمی سجیه‌لندیرمیشدی. برتراند راسل نوبل موحاضیره‌سی اوخومامیشدی. نوبل صاحیبی راسل‌ین یازدیغی موهوم اثرلر سیراسینا  " علمین جمعیته تاثیری "  (1952)، " یادداش پورتره‌لری " (1956)،  " بشریتین گله‌جگی وارمی؟ "  (1961)،  " فاکت و اویدورما "  (1962) و دیگر چوخ‌سایلی کیتاب‌لاری، هابئله اوچ جیلدلیک  " اوتوبیوقرافی " سی (1967-1969) داخیلدیر.    

  بیر چوخ تدقیقاتچی‌لار راسلی چاغداش دؤورون ان بؤیوک فیلوسوفو، عئینی زاماندا ان ضیدیتلی شخصیتی کیمی کاراکتریزه ائدیرلر. اینگیلیس تدقیقاتچی‌سی مایکل هولرویدون فیکرینجه، راسل  "عصریمیزین ان غئیری-عادی حادیثه‌لریندن بیری‌دیر و حیات یولو باشدان-باشا حئیرت‌آمیز پارادوکس‌لاردان توخونموشدور " . اونو وولتره بنزه‌دن‌لر ده یوخ دئییلدیر. 

  نهایت، راسلین ان اوزون عؤمور سورن (97 ایل) و ان چوخ ائولنن (5 دفعه ) نوبل صاحیبی اولماسی دا اونون اؤزونه‌مخصوص رکوردلاری کیمی قئید ائدیله بیلر. 

 اثرلری

[دَییشدیر]
  •   ریاضیاتین پرینسیپ‌لری (The Mathematica Prinsipa) 
  •   غرب فلسفه‌سی تاریخی (1945) 
  •   نییه من مسیحی دئییلم؟ 
  •   آزادلیق یولو 
  •   علمین جمعیت اوستونده تاثیری 
  •   پولیتیکا ایدئال‌لاری 
  •   ائولی‌لیک و اخلاق 
  •   اویناق‌لیغا تعریف 
  •   ایقتیدار 
  •   بیلیک اوستونه 
  •   اینسان‌لیغین صاباحی 
  •   دین و علم 


قایناق خطاسی برچسب <ref> برای گروهی به نام «lower-alpha» وجود دارد، اما برچسب متناظر با <references group="lower-alpha"/> یافت نشد.

  1. ^ Irvine, Andrew David (1 January 2015). Zalta, Edward N. (ed.). Bertrand Russell – The Stanford Encyclopedia of Philosophy. Metaphysics Research Lab, Stanford University – via Stanford Encyclopedia of Philosophy.
  2. ^ James Ward (Stanford Encyclopedia of Philosophy)
  3. ^ Howard Wettstein, "Frege-Russell Semantics?", Dialectica 44(1–2), 1990, pp. 113–135, esp. 115: "Russell maintains that when one is acquainted with something, say, a present sense datum or oneself, one can refer to it without the mediation of anything like a Fregean sense. One can refer to it, as we might say, directly."
  4. ^ "Structural Realism": entry by James Ladyman in the Stanford Encyclopedia of Philosophy
  5. ^ Russellian Monism (Stanford Encyclopedia of Philosophy)
  6. ^ Dowe, Phil (10 September 2007). Zalta, Edward N. (ed.). Causal Processes – The Stanford Encyclopedia of Philosophy. Metaphysics Research Lab, Stanford University – via Stanford Encyclopedia of Philosophy.
  7. ^ Ronald Jager (2002). The Development of Bertrand Russell's Philosophy, Volume 11. Psychology Press. pp. 113–114. ISBN 978-0-415-29545-1.
  8. ^ Nicholas Griffin, ed. (2003). The Cambridge Companion to Bertrand Russell. Cambridge University Press. p. 85. ISBN 978-0-521-63634-6.
  9. ^ Nikolay Milkov, A Hundred Years of English Philosophy, Springer, 2003, p. 47.
  10. ^ Roberts, George W. (2013). Bertrand Russell Memorial Volume. Routledge. p. 311. ISBN 978-1-317-83302-4.
  11. ^ Rosalind Carey; John Ongley (2009). Historical Dictionary of Bertrand Russell's Philosophy. Scarecrow Press. p. 94. ISBN 978-0-8108-6292-0.
  12. ^ Basile, Pierfrancesco (14 May 2019). Zalta, Edward N. (ed.). The Stanford Encyclopedia of Philosophy. Metaphysics Research Lab, Stanford University. 14 May 2019-ده یوخلانیب – via Stanford Encyclopedia of Philosophy.
  13. ^ Schultz, Bart. "Henry Sidgwick". Stanford Encyclopedia of Philosophy. 2015.
  14. ^ Ilkka Niiniluoto (2003). Thomas Bonk (ed.). Language, Truth and Knowledge: Contributions to the Philosophy of Rudolf Carnap. Springer. p. [۱]. ISBN 978-1-4020-1206-8.
  15. ^ Wolfgang Händler; Dieter Haupt; Rolf Jelitsch; Wilfried Juling; Otto Lange (1986). CONPAR 1986. Springer. p. 15. ISBN 978-3-540-16811-9.
  16. ^ Hao Wang (1990). Reflections on Kurt Gödel. MIT Press. p. 305. ISBN 978-0-262-73087-7.
  17. ^ Phil Parvin (2013). Karl Popper. C. Black. ISBN 978-1-62356-733-0.
  18. ^ Roger F. Gibson, ed. (2004). The Cambridge Companion to Quine. Cambridge University Press. p. 2. ISBN 978-0-521-63949-1.
  19. ^ Robert F. Barsky (1998). Noam Chomsky: A Life of Dissent. MIT Press. p. 32. ISBN 978-0-262-52255-7.
  20. ^ François Cusset (2008). French Theory: How Foucault, Derrida, Deleuze, & Co. Transformed the Intellectual Life of the United States. University of Minnesota Press. p. 97. ISBN 978-0-8166-4732-3.
  21. ^ Alan Berger, ed. (2011). Saul Kripke. Cambridge University Press. ISBN 978-1-139-50066-1.
  22. ^ Dov M. Gabbay; Paul Thagard; John Woods; Theo A. F. Kuipers (2007). "The Logical Approach of the Vienna Circle and their Followers from the 1920s to the 1950s". General Philosophy of Science: Focal Issues: Focal Issues. Elsevier. p. 432. ISBN 978-0-08-054854-8.
  23. ^ Dermot Moran (2012). Husserl's Crisis of the European Sciences and Transcendental Phenomenology: An Introduction. Cambridge University Press. p. 204. ISBN 978-0-521-89536-1.
  24. ^ Nikolay Milkov (2013), "The Berlin Group and the Vienna Circle: Affinities and Divergences", in: N. Milkov & V. Peckhaus (eds.), The Berlin Group and the Philosophy of Logical Empiricism. Springer, pp. 3–32. esp. p. 19.
  25. ^ Grattan-Guinness. Russell and G.H. Hardy: A study of their Relationship. McMaster University Library Press. آرشیولنیب اصلی نۆسخه‌دن on 2014-01-04. یوْخلانیلیب2022-01-25.
  26. ^ Douglas Patterson (2012). Alfred Tarski: Philosophy of Language and Logic. Palgrave Macmillan. ISBN 978-0-230-36722-7.
  27. ^ Rosalind Carey; John Ongley (2009). Historical Dictionary of Bertrand Russell's Philosophy. Scarecrow Press. pp. 15–16. ISBN 978-0-8108-6292-0.
  28. ^ Ray Monk (2013). Robert Oppenheimer: A Life Inside the Center. Random House. ISBN 978-0-385-50413-3.
  29. ^ Anita Burdman Feferman; Solomon Feferman (2004). Alfred Tarski: Life and Logic. Cambridge University Press. p. 67. ISBN 978-0-521-80240-6.
  30. ^ Andrew Hodges (2012). Alan Turing: The Enigma. Princeton University Press. p. 81. ISBN 978-0-691-15564-7.
  31. ^ Jacob Bronowski (2008). The Origins of Knowledge and Imagination. Yale University Press. ISBN 978-0-300-15718-5.
  32. ^ Nicholas Griffin; Dale Jacquette, eds. (2008). Russell vs. Meinong: The Legacy of "On Denoting". Taylor & Francis. p. 4. ISBN 978-0-203-88802-5.
  33. ^ Sankar Ghose (1993). "V: Europe Revisited". Jawaharlal Nehru, a Biography. Allied Publishers. p. 46. ISBN 978-81-7023-369-5.
  34. ^ Street-Fighting Years: An Autobiography of the Sixties. Verso. آرشیولنیب اصلی نۆسخه‌دن on 2013-12-09. یوْخلانیلیب2022-01-25.
  35. ^ Michael Albert (2011). Remembering Tomorrow: From SDS to Life After Capitalism: A Memoir. Seven Stories Press. ISBN 978-1-60980-001-7.
  36. ^ Jon Lee Anderson (1997). Che Guevara: A Revolutionary Life. Grove Press. p. 38. ISBN 978-0-8021-9725-2.
  37. ^ Marc Joseph (2004). "1: Introduction: Davidson's Philosophical Project". Donald Davidson. McGill-Queen's Press – MQUP. p. 1. ISBN 978-0-7735-2781-2.
  38. ^ James A. Marcum (2005). "1: Who is Thomas Kuhn?". Thomas Kuhn's Revolution: An Historical Philosophy of Science. Continuum. p. 5. ISBN 978-1-84714-194-1.
  39. ^ Nathan Salmon (2007). "Introduction to Volume II". Content, Cognition, and Communication : Philosophical Papers II: Philosophical Papers II. Oxford University Press. p. xi. ISBN 978-0-19-153610-6.
  40. ^ Christopher Hitchens, ed. (2007). The Portable Atheist: Essential Readings for the Nonbeliever. Da Capo Press. ISBN 978-0-306-81608-6.
  41. ^ Gregory Landini (2010). Russell. Routledge. p. 444. ISBN 978-0-203-84649-0.
  42. ^ Carl Sagan (2006). Ann Druyan (ed.). The Varieties of Scientific Experience: A Personal View of the Search for God. Penguin. ISBN 978-1-59420-107-3.
  43. ^ George Crowder (2004). Isaiah Berlin: Liberty, Pluralism and Liberalism. Polity. p. 15. ISBN 978-0-7456-2477-8.
  44. ^ Elsie Jones-Smith (2011). Theories of Counseling and Psychotherapy: An Integrative Approach. SAGE. p. 142. ISBN 978-1-4129-1004-0.
  45. ^ Interview with Martin Gardner. American Mathematical Society (June–July 2005).
  46. ^ Peter S. Williams (2013). C S Lewis Vs The New Atheists. Authentic Media. ISBN 978-1-78078-093-1.
  47. ^ Loretta Lorance; Richard Buckminster Fuller (2009). Becoming Bucky Fuller. MIT Press. p. 72. ISBN 978-0-262-12302-0.
  48. ^ K. Sohail (February 2000). How Difficult it is to Help People Change their Thinking – Interview with Dr. Pervez Hoodbhoy. آرشیولنیب اصلی نۆسخه‌دن on 2012-07-16. یوْخلانیلیب2022-01-25.
  49. ^ Bradley W. Bateman; Toshiaki Hirai; Maria Cristina Marcuzzo, eds. (2010). The Return to Keynes. Harvard University Press. p. 146. ISBN 978-0-674-05354-0.
  50. ^ Isaac Asimov (2009). I. Asimov: A Memoir. Random House. ISBN 978-0-307-57353-7.
  51. ^ Paul Kurtz (1994). Vern L. Bullough; Tim Madigan (eds.). Toward a New Enlightenment: The Philosophy of Paul Kurtz. Transaction Publishers. p. 233. ISBN 978-1-4128-4017-0.
  52. ^ John P. Anderson (2000). Finding Joy in Joyce: A Readers Guide to Ulysses. Universal-Publishers. p. 580. ISBN 978-1-58112-762-1.
  53. ^ Paul Lee Thomas (2006). Reading, Learning, Teaching Kurt Vonnegut. Peter Lang. p. 46. ISBN 978-0-8204-6337-7.
  54. ^ Gregory L. Ulmer (2005). Electronic Monuments. U of Minnesota Press. p. 180. ISBN 978-0-8166-4583-1.
  55. ^ Paul J. Nahin (2011). "9". Number-Crunching: Taming Unruly Computational Problems from Mathematical Physics to Science Fiction. Princeton University Press. p. 332. ISBN 978-1-4008-3958-2.
  56. ^ Mie Augier; Herbert Alex; er Simon; James G. March, eds. (2004). Models of a Man: Essays in Memory of Herbert A. Simon. MIT Press. p. 21. ISBN 978-0-262-01208-9.
  57. ^ William O'Donohue; Kyle E. Ferguson (2001). The Psychology of B F Skinner. SAGE. p. 19. ISBN 978-0-7619-1759-5.
  58. ^ Gustavo Faigenbaum (2001). Conversations with John Searle. LibrosEnRed.com. p. 28. ISBN 978-987-1022-11-3.
  59. ^ William M. Brinton; Alan Rinzler, eds. (1990). Without Force Or Lies: Voices from the Revolution of Central Europe in 1989–90. Mercury House. p. 37. ISBN 978-0-916515-92-8.
  60. ^ David Wilkinson (2001). God, Time and Stephen Hawking. Kregel Publications. p. 18. ISBN 978-0-8254-6029-6.
  61. ^ Reiner Braun; Robert Hinde; David Krieger; Harold Kroto; Sally Milne, eds. (2007). Joseph Rotblat: Visionary for Peace. John Wiley & Sons. ISBN 978-3-527-61127-0.
  62. ^ Ned Curthoys; Debjani Ganguly, eds. (2007). Edward Said: The Legacy of a Public Intellectual. Academic Monographs. p. 27. ISBN 978-0-522-85357-5.
  63. ^ Frank Wilczek – Biographical. Nobel Media AB 2017. “Another thing that shaped my thinking was religious training. I was brought up as a Roman Catholic. I loved the idea that there was a great drama and a grand plan behind existence. Later, under the influence of Bertrand Russell's writings and my increasing awareness of scientific knowledge, I lost faith in conventional religion.”
  64. ^ Azurmendi, Joxe (1999): Txillardegiren saioa: hastapenen bila, Jakin, 114: pp. 17–45. ISSN 0211-495X
  65. ^ ۶۵٫۰ ۶۵٫۱ Bibliothèque nationale de France BnF identifikatoru (fr.): açıq məlumat platforması.2011.
  66. ^ ۶۶٫۰ ۶۶٫۱ MacTutor History of Mathematics archive.
  67. ^ ۶۷٫۰ ۶۷٫۱ Lundy D. R. Bertrand Arthur William Russell, 3rd Earl Russell // The Peerage (ing.).
  68. ^ Рассел Бертран // Большая советская энциклопедия (rus.): [в 30 т.]. / под ред.А. М. Прохорова 3-е изд. Москва: Советская энциклопедия, 1969.
«https://azb.wikipedia.org/w/index.php?title=برتراند_راسل&oldid=1564493»-دن آلینمیش‌دیر