‫»‪«Sammy Tippit‬‬ ‫زﻧﺪﮔﯽ ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧﮥ ﻣﺴﯿﺤﯽ‬

‫)‪(www.sammytippit.org‬‬ ‫ﻋﻨﻮان‬ ‫ﺻﻔﺤﻪ‬

‫آﯾﺎ واﻗﻌﺎً زﻧﺪﮔﯽ ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧﮥ ﻣﺴﯿﺤﯽ اﻣﮑﺎن دارد؟‬ ‫‪(3‬‬
‫اﯾﻤﺎن و ﭘﯿﺮوزی‬ ‫‪(5‬‬
‫از ﺳﻌﯽ و ﺗﻼش ﺑﺎز اﯾﺴﺘﺎده‪ ،‬ﺑﺮ ﺧﺪا ﺗﻮﮐﻞ ﮐﻨﯿﺪ‬ ‫‪(7‬‬
‫اﻃﻤﯿﻨﺎن ﺑﻪ ﻧﺠﺎت‬ ‫‪(9‬‬
‫ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﺷﮏ‬ ‫‪(11‬‬
‫ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺧﺪا از ﻃﺮﯾﻖ دﻋﺎ‬ ‫‪(13‬‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪا دﻋﺎ ﮐﺮدن را ﺑﻤﺎ ﺑﯿﺎﻣﻮز‬ ‫‪(15‬‬
‫دﻋﺎ و ﭘﯿﺮوزی‬ ‫‪(17‬‬
‫ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺧﺪا از ﻃﺮﯾﻖ ﮐﻼﻣﺶ‬ ‫‪(19‬‬
‫ﺟﺎی دادن ﮐﻼم ﺧﺪا در ﻗﻠﺒﻬﺎﯾﻤﺎن‬ ‫‪(21‬‬
‫اﻃﺎﻋﺖ از ﮐﻼم ﺧﺪا ﺑﺮای زﻧﺪﮔﯽ ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧﻪ‬ ‫‪(23‬‬
‫ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺧﺪا ﺑﻮﺳﯿﻠﮥ ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﻗﻮم او‬ ‫‪(25‬‬
‫ﺟﺎﺋﯿﮑﻪ دو ﯾﺎ ﺳﻪ ﻧﻔﺮ ﺟﻤﻊ ﺷﻮﻧﺪ‬ ‫‪(26‬‬
‫اﺣﯿﺎی رواﺑﻂ ﮔﺴﺴﺘﻪ‬ ‫‪(28‬‬
‫ﺑﺮﻗﺮاری راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ از ﻃﺮﯾﻖ ﺑﺸﺎرت دادن‬ ‫‪(29‬‬
‫ﭘﯽ ﺑﺮدن ﺑﻪ ﻗﻠﺐ ﺧﺪا‬ ‫‪(30‬‬
‫ﺧﺠﻞ ﻧﯿﺴﺘﻢ‬ ‫‪(31‬‬
‫ﻣﻮﻗﻌﯿﺘﻢ در ﻣﺴﯿﺢ‬ ‫‪(32‬‬
‫زﻧﺪﮔﯽ وﻗﻒ ﺷﺪه‬ ‫‪(33‬‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺼﻠﻮب ﺷﺪه‬ ‫‪(34‬‬
‫ﻫﺮ روزه ﺑﻤﯿﺮم‬ ‫‪(35‬‬
‫ﭘﺮی روح اﻟﻘﺪس‬ ‫‪(36‬‬
‫راه رﻓﺘﻦ در روح‬ ‫‪(37‬‬
‫ﺧﺪﻣﺖ در روح‬ ‫‪(38‬‬
‫ﭘﺮﺳﺘﺶ در روح‬ ‫‪(39‬‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﺷﺎد ﻣﺴﯿﺤﯽ‬ ‫‪(41‬‬
‫آراﻣﺶ ﻣﺎﻓﻮق ادراک‬ ‫‪(42‬‬
‫‪١‬‬
 ‫ﻏﻠﺒﻪ ﺑﺮ وﺳﻮﺳﻪ‬ ‫‪(44‬‬
‫ﻏﻠﺒﻪ ﺑﺮ ﺧﺸﻢ‬ ‫‪(45‬‬
‫ﻏﻠﺒﻪ ﺑﺮ ﺷﻬﻮت‬ ‫‪(47‬‬
‫ﻏﻠﺒﻪ ﺑﺮ ﺣﺴﺎدت‬ ‫‪(49‬‬
‫ﻏﻠﺒﻪ ﺑﺮ ﻣﺎده ﮔﺮاﯾﯽ‬ ‫‪(50‬‬
‫ﻏﻠﺒﻪ ﺑﺮ زﺑﺎن ﻋﻨﺎن ﮔﺴﯿﺨﺘﻪ‬ ‫‪(51‬‬
‫ﻏﻠﺒﻪ ﺑﺮ ﮔﻤﺮاﻫﯽ‬ ‫‪(53‬‬
‫ﻏﻠﺒﻪ ﺑﺮ ﻋﺎدات ﻧﺎﭘﺴﻨﺪ‬ ‫‪(54‬‬
‫ﻫﺮ ﻓﮑﺮﯾﺮا اﺳﯿﺮ ﻣﺴﯿﺢ ﺳﺎزﯾﻢ‬ ‫‪(55‬‬
‫ﻏﻠﺒﻪ ﺑﺮ ﺗﺮس از »ﻃﺮد ﺷﺪن«‬ ‫‪(56‬‬
‫ﻏﻠﺒﻪ ﺑﺮ »ﻗﺎﻧﻮن ﭘﺮﺳﺘﯽ«‬ ‫‪(57‬‬
‫در ﭘﯽ ﻗﺪوﺳﯿﺖ‬ ‫‪(58‬‬
‫ﻏﺮور‪ :‬ﺳﺪ راه ﺗﻘﺪس‬ ‫‪(59‬‬
‫ﻓﺮوﺗﻨﯽ‪ :‬رﻣﺰ ﺗﻘﺪس‬ ‫‪(60‬‬
‫ﻓﯿﺾ و رﺷﺪ‬ ‫‪(61‬‬
‫دﺳﺘﯿﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﺑﻠﻮغ روﺣﺎﻧﯽ ﺑﺎ داﺷﺘﻦ ﭘﯿﺮوزی‬ ‫‪(62‬‬
‫ﻫﺪف زﻧﺪﮔﯽ‬ ‫‪(63‬‬
‫اوﻟﻮﯾﺘﻬﺎی زﻧﺪﮔﯽ‬ ‫‪(64‬‬
‫در ﺟﺴﺘﺠﻮی ﺧﺪا‬ ‫‪(65‬‬
‫ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺧﺪا‬ ‫‪(66‬‬
‫ﻣﺤﺒﺖ ﺧﺪا‬ ‫‪(67‬‬
‫ﻏﻠﺒﻪ ﺑﺮ ﻇﻠﻤﺖ‬ ‫‪(68‬‬
‫ﭘﯿﺮوزی از ﻃﺮﯾﻖ اﻧﺘﺨﺎﺑﻬﺎی ﻣﺎ‬ ‫‪(70‬‬
‫ﮐﺮﯾﺴﻤﺲ ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧﻪ‬ ‫‪(71‬‬
‫ﻋﺒﻮر از ﺧﻂ ﭘﺎﯾﺎن ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ‬ ‫‪(72‬‬

‫دﻋﺎی ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧﮥ ﻣﺴﯿﺤﯽ‬ ‫‪(73‬‬

‫‪٢‬‬
 ‫‪ / 7‬ژاﻧﻮﯾـﻪ ‪2002 /‬‬ ‫آﯾﺎ واﻗﻌﺎً زﻧﺪﮔﯽ ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧـﮥ ﻣﺴـﯿﺤﯽ اﻣﮑـﺎن دارد؟‬
‫ﻻزم ﻧﯿﺴﺖ ﺳﺎﻟﻬﺎ از زﻧﺪﮔﯽ اﯾﻤﺎﻧﯿﻤﺎن ﺳﭙﺮی ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ اﯾﻦ ﺳﺆاﻻت را از ﺧﻮد ﺑﭙﺮﺳﯿﻢ‪ ”.‬آﯾـﺎ واﻗﻌـﺎً زﻧـﺪﮔﯽ‬
‫ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧﮥ ﻣﺴﯿﺤﯽ وﺟﻮد دارد؟ آﯾﺎ ﻓﻘﻂ وﻋﺪهﻫﺎی ﺧﺪا در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﺑﺨﺸﺶ و ﻧﺠـﺎت اﺑـﺪی‪ ،‬ﺷـﺎﻣﻞ ﺣﺎﻟﻤـﺎن‬
‫ﻣﯽﺷﻮد ﯾﺎ اﯾﻨﮑﻪ واﻗﻌﺎً ﻗﺎدرﯾﻢ ﺑﺮ ﻋﺎدات و ﻃﺮق ﮔﺬﺷﺘﮥ زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن ﻏﺎﻟﺐ ﺷﻮﯾﻢ؟“ ﻣﻦ ﻣﻌﺘﻘـﺪم اﮔـﺮ ﺑـﺎ ﯾﮑـﺪﯾﮕﺮ‬
‫ﮐﺎﻣﻼً روراﺳﺖ و ﺻﺎدق ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬در ﻣﯽﯾﺎﺑﯿﻢ ﮐﻪ ﺗﻌﺪاد ﺑﯿﺸﻤﺎری از ﻣﺴﯿﺤﯿﺎن ﻫﻤﯿﻦ ﺳﺆاﻻت را ﻣﻄﺮح ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﻨﺪ‬
‫و آﻧﻬﺎ ﺑﺮای ﺧﻮد دﻻﯾﻞ ﻣﻮﺟﻬﯽ ﻧﯿﺰ دارﻧﺪ‪.‬‬
‫ﮐﺎﻓﯿﺴﺖ ﺑﻪ اﻃﺮاف ﺧﻮد ﻧﮕﺮﯾﺴﺘﻪ‪ ،‬درﯾﺎﺑﯿﻢ ﮐﻪ اﮐﺜﺮ ﻣﺴﯿﺤﯿﺎن ﺑﺴﯿﺎر ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺗﺮ از ﻣﻌﯿﺎرﻫﺎی زﯾﺴﺘﻦ ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧﻪ ﮐﻪ‬
‫در ﻋﻬﺪ ﺟﺪﯾﺪ ﺗﻮﺻﯿﻒ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ ،‬زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬اﻏﻠﺐ ﺑﺎ ﻣﺮدﻣﯽ ﻣﻮاﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮم ﮐﻪ ﺑﺎ ﭼﻨﺎن ﻣﺴﺎﺋﻞ ﭘﯿﭽﯿـﺪه‬
‫و ﻏﺎﻣﻀﯽ درﮔﯿﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺗﺼﻮر وﺟﻮد راه ﺣﻠﯽ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺮای آﻧﻬﺎ ﻏﯿـﺮ ﻣﻤﮑـﻦ اﺳـﺖ‪ .‬ﺷﮑﺴـﺖ‪ ،‬ﯾـﺄس و‬
‫ﻧﺎاﻣﯿﺪی از ﻣﺴﺎﺋﻠﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ در ﺟﻮاﻣﻊ ﻣﺴﯿﺤﯽ و ﺣﺘﯽ ﻣﯿﺎن ﺑﺴﯿﺎری از رﻫﺒﺮان ﺑﻪ وﻓﻮر ﯾﺎﻓـﺖ ﻣـﯽﺷـﻮﻧﺪ‪ .‬در‬
‫ﺟﻮاﻣﻊ ﻣﺴﯿﺤﯽ‪ ،‬ﺷﮑﺴﺖ ﭼﻨﺎن ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ اﻣﺮی ﻋﺎدی ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺴـﯿﺎری ‪ ،‬از اﺻـﻮل زﯾﺴـﺘﻦ ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧـﮥ‬
‫ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪﺳﯽ روی ﮔﺮداﻧﺪه و ﺑﻪ اﺻﻮل رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ و اﻧﺴـﺎﻧﮕﺮاﯾﯽ ﻣﺘﻤﺴـﮏ ﺷـﺪهاﻧـﺪ ‪.‬در ﺳـﺎﻟﻬﺎی اﺧﯿـﺮ‪ ،‬رﺷـﺪ‬
‫روزاﻓﺰون ﻣﺮاﮐﺰ ﻣﺸﺎوره‪ ،‬ﺣﺘﯽ در ﻣﯿﺎن ﺟﻮاﻣﻊ ﻣﺴﯿﺤﯽ‪ ،‬ﺑﯿﺎﻧﮕﺮ وﺟﻮد اﯾﻦ ﺷﮑﺴﺖ اﺳﺖ‪ .‬ﻧﺘﯿﺠﺘﺎً ‪ ،‬ﺑﻄﻮر ﻃﺒﯿﻌـﯽ‬
‫اﯾﻦ ﺳﺆال ﻣﻄﺮح ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ آﯾﺎ واﻗﻌﺎً در زﻧﺪﮔﯽ روﺣﺎﻧﯽ ‪،‬ﭘﯿﺮوزی وﺟﻮد دارد ‪.‬‬
‫ﺗﻠﺨﺘﺮ از ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﮑﺴﺖ ﺑﺴﯿﺎری از ﻣﺴﯿﺤﯿﺎن اﻃﺮاف ﻣﺎ ‪ ،‬ﻣﺸﺎﻫﺪۀ ﻧﺎﮐﺎﻣﯽﻫﺎ در زﻧﺪﮔﯽ ﺧـﻮد ﻣـﺎ اﺳـﺖ‪ .‬اﮐﺜـﺮ‬
‫ﻣﺴﯿﺤﯿﺎن در ﻣﯽﯾﺎﺑﻨﺪ ﮐﻪ اﺳﯿﺮ ﺷﻬﻮت‪ ،‬ﺗﻠﺨﯽ ‪ ،‬ﺧﺸﻢ‪ ،‬اﺿﻄﺮاب و ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ از اﯾﻦ ﻗﺒﯿﻞ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ .‬آﻧﻬﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﻓﮑﺮ‬
‫ﻧﻤﯽﮐﺮدﻧﺪ ﺑﻌﺪ از اﯾﻤﺎن آوردن ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ‪ ،‬ﺑﺎ آﻧﻬﺎ ﻣﻮاﺟﻪ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﺑﺴﯿﺎری از ﻣﺎ ﺑﺮای درک ﺷﮑﺴﺘﻬﺎﯾﻤﺎن ﻧﯿـﺎزی ﺑـﻪ‬
‫ﯾﺎدآوری دﯾﮕﺮان ﻧﺪارﯾﻢ‪ ،‬زﯾﺮا ﻫﺮ روزه ﺧﻮد ﺑﺎ اﯾﻦ واﻗﻌﯿﺖ ﻣﻮاﺟﻪ ﻫﺴﺘﯿﻢ‪ .‬اﺧﯿﺮاً ﯾﮏ ﺧﺎﻧﻢ ﻣﺴﯿﺤﯽ ﺑﺎ ﺑﯽﻗﯿـﺪی‬
‫ﺗﻤﺎم ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ درﮔﯿﺮ راﺑﻄﻪای ﺟﻨﺴﯽ ﺑﺎ ﻫﻤﺴﺮ ﺧﺎﻧﻤﯽ دﯾﮕﺮ ﺑﻮده اﺳﺖ‪ .‬درﻃﺮز اﻋﺘـﺮاف او ﺑـﻪ ﮔﻨـﺎﻫﺶ‪،‬‬
‫ﻫﯿﭻ اﻣﯿﺪی ﺑﺮای ﺧﺎﺗﻤﮥ اﯾﻦ راﺑﻄﮥ ﻧﺎﻣﺸﺮوع وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ ‪ .‬ﺳﺎﻟﻬﺎ ﭘـﯿﺶ ﺑـﺎ ﺷـﺒﺎﻧﯽ ﮐـﻪ درﮔﯿـﺮ راﺑﻄـﻪای ﻏﯿـﺮ‬
‫اﺧﻼﻗﯽ ﺑﻮد‪ ،‬ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮدم‪ .‬او ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ ” ﻣﻦ دﻋﺎ ﮐﺮده از ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺗـﺎ ﻣـﺮا از اﯾـﻦ اﺣﺴﺎﺳـﺎﺗﯽ ﮐـﻪ‬
‫ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ آن زن داﺷﺘﻢ‪ ،‬آزاد ﺳﺎزد‪ ،‬وﻟﯽ ﺧﺪا اﯾﻦ ﮐﺎر را ﻧﮑﺮد‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺑﺎ اﯾﻦ ﺗﺼﻮر ﮐﻪ ﺧﺪا اﯾﻦ راﺑﻄﻪ را ﺗﺄﯾﯿـﺪ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ آﻧﺮا اداﻣﻪ دادم‪ “.‬ﺑﺴﯿﺎری از ﻣﺴﯿﺤﯿﺎن‪ ،‬ﺷﮑﺴﺖ را ﺑﻌﻨﻮان ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﯾﮏ اﯾﻤﺎﻧﺪار ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ‪ ،‬زﯾﺮا ﺣﺎﺿﺮ‬
‫ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﻣﻨﺒﻊ و ﻃﺮﯾﻖ ﭘﯿﺮوزی در زﻧﺪﮔﯿﺸﺎن دﺳﺖ ﯾﺎزﻧﺪ ‪.‬‬
‫ﻣﺴﯿﺤﯿﺎن‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺮای ﭘﻮﺷﺶ ﻧﺎﮐﺎﻣﯽﻫﺎﯾﺸﺎن در زﻧﺪﮔﯽ روﺣﺎﻧﯽ ﺧﻮد‪ ،‬ﺑﻪ آﯾﺎت ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس رﺟﻮع ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‪ .‬اﮐﺜﺮاً‬
‫ﺳﻘﻮط و ﺷﮑﺴﺖ داود ﭘﺎدﺷﺎه را ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻣﯽآورﻧﺪ و ﭼﻨﯿﻦ اﺳﺘﺪﻻل ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ‪ ”،‬ﺑﺎ وﺟﻮدﯾﮑﻪ او ﻣﺤﺒﻮب دل ﺧـﺪا‬
‫ﺑﻮد‪ ،‬ﻟﯿﮑﻦ زﻣﺎﻧﯽ ﻓﺮا رﺳﯿﺪ ﮐﻪ ﻣﻐﻠﻮب ﺷﻬﻮت ﺷﺪه ‪ ،‬ﻣﺮﺗﮑﺐ زﻧﺎ و ﻗﺘﻞ ﺷﺪ‪ .‬اﮔﺮ او ﻣﺮد ﺧﺪا و ﺷﺨﺼﯿﺘﯽ اﺻﻠﯽ‬
‫در ﻣﻠﮑﻮت ﺧﺪا ﺑﻮد ﭼﺮا ﺑﺎﯾﺪ اﻧﺘﻈﺎر داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﻬﺘﺮ از وی ﻋﻤﻞ ﮐﻨﯿﻢ ‪ “.‬ﺑﺪون ﺷﮏ‪ ،‬ﮐﺘﺎﺑﻤﻘـﺪس ﻣﻤﻠـﻮ از‬
‫ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎﯾﯽ از ﻣﺮدان ﺧﺪاﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﮑﺴﺘﻬﺎﯾﯽ ﻣﻮاﺟﻪ ﺷﺪهاﻧﺪ‪ .‬ﭘﻮﻟﺲ رﺳﻮل ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ‪” ،‬زﯾﺮا آن ﻧﯿﮑـﻮﯾﯽ را ﮐـﻪ‬
‫ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ ﻧﻤﯽﮐﻨﻢ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺪی را ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺧﻮاﻫﻢ ﻣﯽﮐﻨﻢ“ )روﻣﯿﺎن ‪. (19:7‬ﭘﻄﺮس‪ ،‬ﻣﺴﯿﺢ را اﻧﮑﺎر ﮐﺮد و ﺗﻮﻣﺎ ﺑـﻪ‬
‫او ﺷﮏ ورزﯾﺪ ‪ ،‬اﺑﺮاﻫﯿﻢ آﻧﻘﺪر ﺗﺮﺳﯿﺪ ﮐﻪ ﻃﺒﻖ ﺗﻘﺎﺿﺎی ﭘﺎدﺷﺎه ‪ ،‬ﻫﻤﺴﺮش را ﺑﻪ او ﺗﺴﻠﯿﻢ ﮐﺮد‪ .‬ﻣﻮﺳـﯽ از ﺗـﺮس‬
‫ﻓﺮﻋﻮن ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺘﯽ ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮرده ‪ ،‬ﺑﻪ ﺑﯿﺎﺑﺎن ﻣﺪﯾﺎن ﻓﺮار ﮐﺮد‪ .‬ﺑﺎ ﻣﺮور ﺳﺮﯾﻊ ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ‪ ،‬اﯾﻦ ﺗﺼﻮر ﺑﻪ ذﻫـﻦ ﻣـﺎ‬
‫ﻣﯽ آﯾﺪ ﮐﻪ ﺑﺮای ﯾﮏ اﯾﻤﺎﻧﺪار ﭘﯿﺮوزی وﺟﻮد ﻧﺪارد‪.‬‬
‫‪٣‬‬
‫ﺑﺴﯿﺎری از ﭘﯿﺮوان ﻣﺴﯿﺢ ﮐﻪ در ﺑﺎﺗﻼق ﺷﮑﺴﺖ‪ ،‬ﻏﻮﻃﻪ ور ﺷﺪهاﻧﺪ دﻟﯿﻞ دﯾﮕﺮی ﻧﯿﺰ ﺑﺮای اﯾﻦ ﮐـﺎر ﺧـﻮد دارﻧـﺪ‪.‬‬
‫آﻧﻬﺎ ﺑﻪ وﺿﻌﯿﺖ زﺷﺖ و ﻧﺎﻣﻄﻠﻮب ﺧﻮد واﻗﻔﻨﺪ و ﻣﯽداﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﻧـﻮﻋﯽ دﯾﮕـﺮ از زﻧـﺪﮔﯽ را ﺗﻮﺻـﯿﻒ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ ﻣﯽﺧﻮاﻫﻨﺪ ﮐﻪ از وﺿﻌﯿﺖ ﮔﻨﺎه آﻟﻮد ﺧﻮد ﺑﯿﺮون آﯾﻨﺪ ‪ ،‬وﻟﯽ اﯾﻦ وﺿﻊ اﺳﻔﻨﺎک را ﺑﻌﻨﻮان ﺳﺮﻧﻮﺷـﺖ‬
‫روﺣﺎﻧﯽ ﺧﻮد ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ‪ .‬اﻏﻠﺐ ﻣﺮدم درک ﻧﻤﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ رﺋﯿﺲ ﺷﺮارت و ﮔﻨـﺎه اﺳـﺖ ﮐـﻪ آﻧﻬـﺎ را ﻣﺘﻘﺎﻋـﺪ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺗﺎ در اﯾﻦ ﭘﺴﺘﯽ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ دروﻏﻬﺎی ﺷﯿﻄﺎن را ﺑﺎور ﮐﺮدهاﻧﺪ‪ .‬ﺷﯿﻄﺎن از اﺑﺘﺪای آﻓﺮﯾﻨﺶ اﻧﺴﺎن ﺗﺎ ﺣـﺎل ‪،‬‬
‫ﻫﻤﯿﻦ داﺳﺘﺎن ﻗﺪﯾﻤﯽ را ﺑﯿﺎن ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬او ﺳﻌﯽ ﻣـﯽﮐﻨـﺪ ﺗـﺎ ﻧﺴـﻠﻬﺎی ﻣﺨﺘﻠـﻒ اﯾﻤﺎﻧـﺪاران را ﻣﺘﻘﺎﻋـﺪ ﺳـﺎزد ﮐـﻪ‬
‫ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ آﻧﻬﺎ داﺷﺘﻦ زﻧﺪﮔﯽ ﮔﻨﺎه آﻟﻮد اﺳﺖ و ﻣﺎﻧﺪن در ﻟﺠﻦ ﮔﻨﺎه در زﻧﺪﮔﯽ روﺣﺎﻧﯽ ‪ ،‬اﻣﺮی ﻃﺒﯿﻌﯽ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﻣﺴﻠﻤﺎً داﺷﺘﻦ زﻧﺪﮔﯽ ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧﮥ ﻣﺴﯿﺤﯽ ‪ ،‬ﺑﺎ ﺗﮑﯿﻪ ﺑﺮ ﻗﺪرت و ﻗﻮت ﺧﻮد ‪ ،‬اﻣﺮی ﻣﺤﺎل اﺳﺖ‪ .‬اﮔﺮ ﺑﺨﻮد ﺗﮑﯿـﻪ‬
‫ﮐﻨﯿﻢ‪ ،‬ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮرده ﺑﺎﻗﯽ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﻣﺎﻧﺪ وﻟﯽ ﺑﺮای ﭘﯿﺮوان ﺣﻘﯿﻘﯽ ﻣﺴﯿﺢ‪ ،‬ﺧﺒﺮ ﺧﻮﺷﯽ وﺟﻮد دارد‪ .‬ﻋﯿﺴﯽ ﮔﻔﺖ‬
‫‪ ”،‬آﻧﭽﻪ ﻧﺰد ﻣﺮدم ﻣﺤﺎل اﺳﺖ ﻧﺰد ﺧﺪا ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ“ )ﻟﻮﻗﺎ ‪. ( 27:18‬ﺧﺪای ﻣـﺎ ﺧـﺪاﯾﯽ اﺳـﺖ ﮐـﻪ ﻣﺘﺨﺼـﺺ‬
‫ﻣﺤﺎﻻت و ﻏﯿﺮﻣﻤﮑﻦﻫﺎﺳﺖ‪ .‬او از ﭘﯿﺶ‪ ،‬ﭘﯿﺮوزی را ﺑﺮای ﻣﺎ ﺗﺪارک دﯾﺪه اﺳﺖ‪ .‬زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻈﻔﺮاﻧـﮥ ﻣﺴـﯿﺤﯽ ﺗﻨﻬـﺎ‬
‫ﯾﮏ روﯾﺎ و ﯾﺎ آرزوی ﺑﺮآورده ﻧﺸﺪﻧﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ واﻗﻌﯿﺘﯽ اﺳﺖ در زﻣﺎن ﺣﺎل‪ .‬اﯾﻨﮕﻮﻧﻪ زﻧـﺪﮔﯽ ﭼﯿـﺰی ﻧﯿﺴـﺖ‬
‫ﮐﻪ ﺑﺘﻮان آﻧﺮا ﺑﺪﺳﺖ آورد زﯾﺮا ﻗﺒﻼً ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺴﯿﺢ ﺑﺪﺳﺖ آﻣﺪه اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﻣﺴﯿﺢ ﺑﺎ ﻣﺮﮔﺶ ﺑﺮ روی ﺻﻠﯿﺐ ﺗﻤﺎم دﺷﻤﻨﺎﻧﻤﺎن را ﺷﮑﺴﺖ داده و ﻣﻬﻤﺘﺮ از ﻫﻤـﻪ ﺷـﯿﻄﺎن را ﻣﻐﻠـﻮب ﺳـﺎﺧﺘﻪ‬
‫اﺳﺖ‪ .‬ﺷﯿﻄﺎن ﺑﻌﻨﻮان ﻣﺪﻋﯽ ﺑﺮادران ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ ﺑﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﮐﻪ اﻣﯿﺪی ﻧﯿﺴﺖ و ﻣﺎ را ﻣﺘﻘﺎﻋﺪ ﻣﯽﺳﺎزد ﮐـﻪ ﺷﮑﺴـﺖ‬
‫ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﻣﺎ اﺳﺖ‪ .‬وﻟﯽ او دروﻏﮕﻮﺳﺖ ‪ .‬ﮐﻼم ﺧﺪا ﺑﻪ ﺻﺮاﺣﺖ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ‪ ”،‬ﺑﻠﮑﻪ در ﻫﻤﮥ اﯾﻦ اﻣﻮر از ﺣﺪ زﯾﺎده‬
‫ﻧﺼﺮت ﯾﺎﻓﺘﯿﻢ ﺑﻮﺳﯿﻠﮥ او ﮐﻪ ﻣﺎ را ﻣﺤﺒﺖ ﻧﻤﻮد“ )روﻣﯿﺎن ‪ .(37:8‬ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ‪ ،‬ﻋﯿﺴﯽ ﺑـﺎ ﻣـﺮگ ﺧـﻮد ﺑـﺮ‬
‫روی ﺻﻠﯿﺐ‪ ،‬ﺷﮑﺴﺖ ﺷﯿﻄﺎن را ﻋﻠﻨﺎً ﻧﺸﺎن داد )ﮐﻮﻟﺴﯿﺎن ‪ .(15:2‬ﻣﺎ دﯾﮕﺮ ﻧﺒﺎﯾﺪ دروﻏﻬﺎی اﺑﻠﯿﺲ را ﺑﺎور ﮐﻨـﯿﻢ ‪.‬‬
‫ﭘﯿﺮوزی و ﻏﻠﺒﻪ ﺑﺮ ﻓﻮﺟﻬﺎی روﺣﺎﻧﯽ ﺷﺮارت در ﺟﺎﯾﻬﺎی آﺳﻤﺎﻧﯽ‪ ،‬از ﻃﺮﯾﻖ ﻣﺮگ و ﻗﯿـﺎم ﻣﺴـﯿﺢ ﺑﺪﺳـﺖ آﻣـﺪه‬
‫اﺳﺖ و اﯾﻦ ﯾﮏ واﻗﻌﯿﺖ اﺳﺖ ‪.‬‬
‫ﺷﺎﯾﺪ ﻣﺸﮑﻠﺘﺮﯾﻦ ﻣﺒﺎرزه‪ ،‬ﮐﺸﻤﮑﺶ دروﻧﯽ اﻧﺴﺎن ﺑﺎﺷﺪ و اﯾﻦ ﻫﻤﺎن ﻣﺒﺎرزهاﯾﺴﺖ ﮐـﻪ ﭘـﻮﻟﺲ رﺳـﻮل در روﻣﯿـﺎن‬
‫ﺑﺎب ‪ 7‬ﺑﻪ آن اﺷﺎره ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬او ﻃﺎﻟﺐ ﭘﯿﺮوزی ﺑﻮد وﻟﯽ اﻋﺘﺮاف ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ در وﺟﻮد او ) ﻧﻔﺲ و ﻃﺒﯿﻌﺖ ﮐﻬﻨـﻪ (‬
‫ﻫﯿﭻ ﻧﯿﮑﻮﯾﯽ ﺳﺎﮐﻦ ﻧﯿﺴﺖ )روﻣﯿﺎن ‪ .(18:7‬ﺣﺘﯽ اﯾﻦ ﺳﺆال را ﻣﻄﺮح ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ”،‬ﮐﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺮا از ﺟﺴﻢ اﯾﻦ ﻣﻮت‬
‫رﻫﺎﯾﯽ ﺑﺨﺸﺪ“)روﻣﯿﺎن ‪ .(24:7‬ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺳﺆال ﺧﻮد ﺑﺎ ﻗﺎﻃﻌﯿﺖ ﺟﻮاب ﻣﯽدﻫﺪ‪ ”،‬ﺧﺪا را ﺷﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﺑﻮﺳـﺎﻃﺖ‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ﻋﯿﺴﯽ ﻣﺴﯿﺢ“) روﻣﯿﺎن ‪ !(25:7‬ﺑﻠﻪ‪ ،‬ﭘﻮﻟﺲ ﻃﻌﻢ ﺷﮑﺴﺖ را ﭼﺸﯿﺪه ﺑﻮد وﻟﯽ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﯽداﻧﺴﺖ ﮐـﻪ‬
‫ﻣﻨﺒﻊ ﭘﯿﺮوزی در ﻣﺴﯿﺢ اﺳﺖ ‪.‬‬
‫اﺣﺘﻤﺎﻻً اﯾﻦ ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ ﺣﻘﯿﻘﺘﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺲ از اﯾﻤﺎن آوردﻧﻢ ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ‪ ،‬آﻣﻮﺧﺘﻪام ‪ .‬زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻈﻔﺮاﻧـﮥ ﻣﺴـﯿﺤﯽ ‪،‬‬
‫ﭼﯿﺰی ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺘﻮان ﺑﻪ آن ﻧﺎﯾﻞ ﺷﺪ زﯾﺮا ﻣﺴﯿﺢ ﺧﻮد‪ ،‬آﻧﺮا ﺑﺮاﯾﻤﺎن ﻓﺮاﻫﻢ ﮐﺮده اﺳﺖ و در اﯾﻦ ﻣﻮرد از دﺳـﺖ‬
‫ﻣﺎ ﮐﺎری ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﺧﻮد او‪ ،‬ﺗﻤﺎم ﮐﺎرﻫﺎ را ﺑﺮای ﻣﺎ اﻧﺠﺎم داده اﺳﺖ‪ .‬اﻣﯿﺪ ﻋﻈﯿﻢ ﭘﯿﺮوزی ﺑﺮای ﺗﮏ ﺗـﮏ‬
‫ﻣﺎ ﻧﻪ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎی ” ﻣﻦ“ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮ اﺳﺎس ”ﻣﺴﯿﺢ در ﻣﻦ“ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﻣﺎ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐـﻪ ﺑـﻪ او ﺗﻮﮐـﻞ ﮐﻨـﯿﻢ‪.‬‬
‫ﻫﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﯿﺴﯽ ﺑﺮای ﻧﺠﺎت و ﺑﺨﺸﺶ ﮔﻨﺎﻫﺎﻧﻤﺎن اﻋﺘﻤﺎد ﮐﺮدﯾﻢ ‪ ،‬ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﺎ ﺗﻮﮐﻞ ﺑﻪ او‪ ،‬ﺑﺮ ﺧﻮاﻫﺸﻬﺎی‬
‫ﻧﻔﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ را وﺳﻮﺳﻪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﻓﺎﺋﻖ آﯾﯿﻢ‪ .‬ﻣﺴﯿﺢ ﭘﯿﺮوزی ﻣﺎﺳﺖ ‪.‬ﺑﻠﻪ‪ ،‬زﻧﺪﮔﯽ ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧﮥ ﻣﺴﯿﺤﯽ اﻣﮑﺎن ﭘﺬﯾﺮ‬
‫اﺳﺖ‪ .‬اﯾﻦ ﭘﯿﺮوزی ﻗﺎﺑﻞ ﺣﺼﻮل اﺳﺖ زﯾﺮا ﻋﯿﺴﯽ ﭘﯿﺮوزی را ﻣﻬﯿﺎ ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﺎ ﻓﻘﻂ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ او ﺗﻮﮐﻞ ﮐﻨﯿﻢ‪.‬‬

‫‪٤‬‬
 ‫‪ / 14‬ژاﻧﻮﯾـــﻪ ‪2002 /‬‬ ‫اﯾﻤـــﺎن و ﭘﯿـــﺮوزی‬
‫ﭘﯿﺮوان ﻣﺴﯿﺢ ﻗﺮار ﻧﯿﺴﺖ ﻣﺮدﻣﺎﻧﯽ ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮرده ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﻫﻤﮥ ﻣﺎ اﯾﻤﺎﻧﺪاران از ﻏﻨﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗـﺎ ﻓﻘﯿـﺮ‪ ،‬از ﭘﯿـﺮ ﺗـﺎ‬
‫ﺟﻮان و از ﺗﺤﺼﯿﻞ ﮐﺮده ﺗﺎ اُﻣﯽ ‪ ،‬ﺑﻪ ﯾﮏ ﻣﻨﺒﻊ ﭘﯿﺮوزی دﺳﺘﺮﺳﯽ دارﯾﻢ‪ .‬اﯾﻦ ﻣﻨﺒﻊ ﺑﻪ داراﯾﯽﻫﺎی ﻣﺎدی‪ ،‬ﺣﮑﻤـﺖ‬
‫ﻃﺒﯿﻌﯽ ‪ ،‬و ﺑﻪ رﺗﺒﻪﻫﺎ و ﻣﺪارج ﻣﺎ ﺑﺴﺘﮕﯽ ﻧﺪارد‪ .‬ﺑﻠﮑﻪ ﻣﺎﺣﺼﻞ ﮐﺎری اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺴﯿﺢ از ﻗﺒﻞ ﺑﺮای ﻣـﺎ اﻧﺠـﺎم داده‬
‫اﺳﺖ و در دﺳﺘﺮس ﯾﮑﺎﯾﮏ ﻣﺎﺳﺖ‪ .‬ﭘﯿﺮوزی از آن ﻣﺴﯿﺢ اﺳﺖ ‪.‬او در ﻧﺒﺮد روﺣﺎﻧﯽ ﭘﯿﺮوز ﺷﺪه اﺳﺖ ‪ .‬ﻓﻘـﻂ ﺑـﺎ‬
‫اﯾﻤﺎن ﻣﯽﺗﻮان ﺷﺮﯾﮏ ﭘﯿﺮوزی ﻣﺴﯿﺢ ﺷﺪ ‪.‬‬
‫اﮔﺮ در ﻣﻮرد ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎن اﯾﻤﺎن ﭼﻪ در دوران ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس و ﭼﻪ در ﻋﺼﺮ ﺣﺎﺿﺮ ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ ﮐﻨـﯿﻢ ﺑـﻪ اﯾـﻦ ﻧﮑﺘـﻪ ﭘـﯽ‬
‫ﻣﯽﺑﺮﯾﻢ ﮐﻪ آﻧﻬﺎ از ﻃﺮﯾﻖ اﯾﻤﺎن ﺑﻪ ﭘﯿﺮوزﯾﻬﺎﯾﺸﺎن ﻧﺎﯾﻞ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﺑﺎ اﯾﻤﺎن ﻫﺎﺑﯿﻞ ﺧﺪا را ﭘﺮﺳﺘﺶ ﻣـﯽﮐـﺮد‪ .‬ﺑـﺎ اﯾﻤـﺎن‬
‫ﻧﻮح ﺧﺪا را ﺧﺪﻣﺖ ﻣﯽﮐﺮد‪ .‬ﺧﻨﻮخ از ﻃﺮﯾﻖ اﯾﻤﺎن ﺑﺎ ﺧﺪا راه ﻣﯽرﻓﺖ‪ .‬اﺑﺮاﻫﯿﻢ ﺑﺨﺎﻃﺮ اﯾﻤﺎن زادﮔـﺎه ﺧـﻮﯾﺶ را‬
‫ﺗﺮک ﮔﻔﺖ‪ .‬ﺑﺎ اﯾﻤﺎن ﻣﻮﺳﯽ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﯿﻞ را از اﺳﺎرت و ﺑﺮدﮔﯽ رﻫﺎﯾﯽ ﺑﺨﺸـﯿﺪ‪ .‬داود از ﻃﺮﯾـﻖ اﯾﻤـﺎن ﺑـﻮد ﮐـﻪ‬
‫ﺟﻮﻟﯿﺎت را از ﭘﺎی در آورده ‪ ،‬ﺑﺮ او ﻏﻠﺒﻪ ﮐﺮد‪ .‬ﭘﻮﻟﺲ ﺧﺒﺮ ﺧﻮش اﻧﺠﯿﻞ را ﺑﺎ اﯾﻤﺎن ﻣﻮﻋﻈﻪ ﮐﺮد‪ .‬ﺑـﺎ اﯾﻤـﺎن ﻟـﻮﺗﺮ‬
‫ﻧﻬﻀﺖ ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎن را آﻏﺎز ﮐﺮد‪ .‬وﯾﺖ ﻓﯿﻠﺪ ﺑﺎ اﯾﻤﺎن ﺑﺎﻋﺚ ﺑﯿﺪاری ﻋﻈﯿﻢ روﺣﺎﻧﯽ ﺷـﺪ و ﺑـﺎ ﻫﻤـﺎن اﯾﻤـﺎن ﻣـﻮدی‬
‫ﻗﺎرهای را ﺗﮑﺎن داد‪ .‬ﻃﺮﯾﻖ ﺣﺼﻮل ﭘﯿﺮوزی ﭼﻪ در ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﭼﻪ در ﺣﺎل و آﯾﻨﺪه‪ ،‬اﯾﻤﺎن ﺑﻮده و ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪ .‬ﺗﻨﻬﺎ‬
‫ﻣﺴﺌﻠﮥ ﺣﯿﺎﺗﯽ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﭘﯿﺮوزی ﻓﺮدﯾﻤﺎن ‪ ،‬ﻣﺴﺌﻠﮥ اﯾﻤﺎن اﺳﺖ ‪.‬‬
‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ درک ﺳﺮﺷﺖ و ﻣﺎﻫﯿﺖ اﯾﻤﺎن اﻣﺮﯾﺴﺖ ﺿﺮوری‪ .‬آﯾﺎ اﯾﻤﺎن اﺣﺴﺎس ﻋﺠﯿﺐ و ﻏﺮﯾﺒﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﮔـﻮش‬
‫دادن ﺑﻪ ﻣﻮﻋﻈﮥ واﻋﻈﯽ ﻓﺼﯿﺢ در ﻣﺎ اﯾﺠﺎد ﻣﯽﺷﻮد‪ ،‬ﯾﺎ ﯾﮏ وﺿﻌﯿﺖ ﺧﺎص رواﻧﯽ ذﻫﻨﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻗﻮت ﻣﺜﺒﺖ‬
‫اﻧﺪﯾﺸﯽ ﺑﺪﺳﺖ ﻣﯽ آﯾﺪ؟ آﯾﺎ اﯾﻤﺎن ﺣﻼل ﺗﻤﺎم ﻣﺸﮑﻼت ﻣﺎ اﺳﺖ؟ آﯾﺎ ﺑﺎ اﯾﻤﺎن ﻗﺎدرﯾﻢ ﺑﻪ ﻫﺮ آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺑﻪ ذﻫﻨﻤـﺎن‬
‫ﻣﯽآﯾﺪ دﺳﺖ ﯾﺎﺑﯿﻢ؟ آﯾﺎ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﺑﻌﻀﯽﻫﺎ ادﻋﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬اﯾﻤﺎن داﺷﺖ و دﯾﮕـﺮ ﻫﺮﮔـﺰ ﻣـﺮﯾﺾ‬
‫ﻧﺸﺪ؟ اﯾﻤﺎن ﭼﯿﺴﺖ و ﻣﻨﺸﺄ آن ﮐﺪام اﺳﺖ؟ ﺟﻮاب اﯾﻦ ﺳﺆال در رﻣﺰ زﻧﺪﮔﯽ ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧﮥ ﻣﺴﯿﺤﯽ ﻧﻬﻔﺘﻪ اﺳـﺖ‪.‬‬
‫ﺑﻬﺮﺣﺎل ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﻣﺎ ﺗﻌﻠﯿﻢ ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪﺳﯽ اﯾﻤﺎن را ﺗﻐﯿﯿﺮ دادهاﯾﻢ و ﺑﻬﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ‪ ،‬ﺑﻪ ﯾﮏ ﻧﻬﻀﺖ دﯾﮕﺮی ﻧﯿـﺎز دارﯾـﻢ‬
‫ﮐﻪ ﻣﺎ را ﺑﯿﺪار ﮐﻨﺪ و ﺑﺎر دﯾﮕﺮ ﮐﻠﯿﺴﺎ را ﻧﻮر ﺟﻬﺎن ﺳﺎزد ‪.‬‬
‫اﯾﻤﺎن از ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻨﺸﺄ ﻣﯽﮔﯿﺮد ﻧﻪ از اﻧﺴﺎن‪ .‬اﯾﻤﺎن‪ ،‬اﯾﺠﺎد ﺑﺎورﻫﺎی ذﻫﻨﯽ و داﺷﺘﻦ ﺣﺎﻻت و اﺣﺴﺎﺳﺎت ﻋﺠﯿـﺐ‬
‫و ﻏﺮﯾﺐ ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ” اﯾﻤﺎن از ﺷﻨﯿﺪن اﺳﺖ و ﺷﻨﯿﺪن از ﮐﻼم ﺧﺪا‪ “.‬اﯾﻤﺎن از ﻣﺎ ﻣﻨﺸﺄ ﻧﻤﯽﮔﯿﺮد‬
‫ﺑﻠﮑﻪ از ﺧﺪا ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﻣﯽﮔﯿﺮد‪ .‬ﺑﺪون آن ‪ ،‬ﺧﻮﺷﻨﻮد ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺧﺪا ﻏﯿﺮ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ‪ ،‬وﻟﯽ اﯾﻤﺎن ﺑﺪون ﺧـﺪا ﻧﯿـﺰ‪،‬‬
‫اﻣﺮی ﻣﺤﺎل اﺳﺖ‪ .‬اﯾﻤﺎن واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ وﺟﻮدی ﺧﺎرﺟﯽ اﺳﺖ و از ﻣﻨﺒﻌﯽ ﺧﺎرج از ﻣﺎ ﺳﺮﭼﺸـﻤﻪ ﻣـﯽﮔﯿـﺮد‪ .‬ﻣﻨﺸـﺄ‬
‫اﯾﻤﺎن‪ ،‬ﺳﺨﻨﺎن ﺧﺪاوﻧﺪ و ﮐﻼم ﺧﺪاﺳﺖ‪ .‬اﯾﻤﺎن اﻃﻤﯿﻨﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷـﻨﯿﺪن ﮐـﻼم ﺧـﺪا‪ ،‬در ﻗﻠﺒﻬـﺎی ﻣـﺎ اﯾﺠـﺎد‬
‫ﻣﯽﺷﻮد ‪.‬‬
‫اﯾﻤﺎن زﻣﺎﻧﯽ اﯾﺠﺎد ﻣﯽﮔﺮدد ﮐﻪ ﺧﺪا از ﻃﺮﯾﻖ ﮐﻼﻣﺶ ﺑﺎ ﻗﻠﺒﻬﺎی ﻣﺎ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬ﻣﺎ از ﻃﺮﯾﻖ ﻋﯿﺴﯽ ﻣﺴﯿﺢ ﺑـﻪ‬
‫ﺧــﺪا اﯾﻤــﺎن ﻣــﯽآورﯾــﻢ‪ .‬ﺟﻬــﺖ و ﻣﻘﺼــﺪ اﯾﻤــﺎن ﺣﻘﯿﻘــﯽ ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪﺳــﯽ ﻫﻤﯿﺸــﻪ ﺑﺴــﻮی ﻋﯿﺴــﯽ اﺳــﺖ‪.‬‬
‫ﻋﺒﺮاﻧﯿﺎن ‪ 2:12‬ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ‪ ” ،‬ﺑﺴﻮی ﭘﯿﺸﻮا و ﮐﺎﻣﻞ ﮐﻨﻨﺪۀ اﯾﻤﺎن ﯾﻌﻨﯽ ﻋﯿﺴﯽ ﻧﮕﺮان ﺑﺎﺷﯿﻢ“‪ .‬ﻋﯿﺴﯽ آﻏﺎزﮔﺮ و ﺣـﺎﻓﻆ‬
‫اﯾﻤﺎن ﻣﺎ اﺳﺖ‪ .‬او ”راه و راﺳﺘﯽ و ﺣﯿﺎت“ اﺳﺖ‪ .‬در اﻧﺠﯿﻞ ﯾﻮﺣﻨﺎ از ﻋﯿﺴﯽ ﺑﻌﻨﻮان ﮐﻠﻤﮥ ﺧﺪا اﺷﺎره ﺷﺪه اﺳـﺖ‪.‬‬
‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ‪ ،‬اﯾﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻧﯽ و ﺣﺎﻓﻆ آن ﻣﺴﯿﺢ ﻧﺒﺎﺷﺪ اﯾﻤﺎن ﺣﻘﯿﻘﯽ ﻧﯿﺴﺖ ‪.‬‬

‫‪٥‬‬
‫ﺑﺴﯿﺎری از ﻣﺴﯿﺤﯿﺎن در وﺿﻌﯿﺖ ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮردهای ﺑﺴﺮ ﻣﯽﺑﺮﻧﺪ زﯾﺮا ﺑﺠﺎی اﯾﻨﮑﻪ اﻋﺘﻤﺎد و ﺗﻮﮐﻠﺸـﺎن ﻓﻘـﻂ ﺑـﺮ‬
‫ﻣﺴﯿﺢ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮ ﺧﻮد ‪ ،‬ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽﻫﺎ ‪ ،‬ﺛﺮوت ‪ ،‬ﯾﺎ ﺣﺘﯽ ﺗﺠﺮﺑﯿﺎﺗﺸﺎن اﺳﺖ ‪ .‬اﻏﻠﺐ ﺧﺪا ﺑﺎ ﻗﺮار دادن ﺿﻌﻔﻬﺎﯾﯽ در ﻣﺎ ‪،‬‬
‫ﻗﻮت ﺧﻮﯾﺶ را ﺑﻤﺎ آﺷﮑﺎر ﻣﯽﺳﺎزد‪ .‬او ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻣﺎ را در ﺗﻨﮕﻨﺎی ﻣﺎﻟﯽ ﻗﺮار دﻫﺪ ﺗﺎ ﻫﻤﮥ اﺣﺘﯿﺎﺟﺎت ﻣﺎ را ﺑـﺮ‬
‫ﺣﺴﺐ دوﻟﺖ ﺧﻮد در ﺟﻼل‪ ،‬در ﻣﺴﯿﺢ ﻋﯿﺴﯽ رﻓﻊ ﻧﻤﺎﯾﺪ)ﻓﯿﻠﯿﭙﯿﺎن ‪ .(19:4‬ﺣﺘﯽ ﺗﺠﺮﺑﯿﺎت ﻣﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ اﻏﻮا ﮐﻨﻨـﺪه‬
‫ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬وﻟﯽ ﻣﺴﯿﺢ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻣﻄﻠﻖ اﺳﺖ‪ .‬ﭘﯿﺮوزی ﻓﻘﻂ از ﻃﺮﯾـﻖ ﺗﻮﮐـﻞ ﺑـﺮ ﻣﺴـﯿﺢ و ﻓﻘـﻂ ﺑـﺮ ﻣﺴـﯿﺢ ‪ ،‬ﺣﺎﺻـﻞ‬
‫ﻣﯽﮔﺮدد ‪.‬‬
‫اﯾﻤﺎن زﻣﺎﻧﯽ ﺑﻮﺟﻮد ﻣﯽآﯾﺪ ﮐﻪ ﺧﺪا از ﻃﺮﯾﻖ ﮐﻼﻣﺶ ﺑﺎ ﻗﻠﺒﻬﺎی ﻣﺎ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﺪ و ﺑﺎ ﭼﺸﻢ دوﺧﺘﻦ ﺑﻪ ﮐﺎﻣﻞ ﮐﻨﻨﺪۀ‬
‫اﯾﻤﺎن ﯾﻌﻨﯽ ﻋﯿﺴﯽ ﻣﺴﯿﺢ‪ ،‬ﺗﮑﺎﻣﻞ ﯾﺎﻓﺘﻪ و از اﯾﻦ ﻃﺮﯾﻖ‪ ،‬ﺗﻤﺎم اﺣﺘﯿﺎﺟﺎﺗﻤﺎن ﺑﺮ ﻃﺮف ﻣـﯽﮔـﺮدد ‪ .‬وﻟـﯽ در ﻧﻬﺎﯾـﺖ‬
‫اﯾﻤﺎن ﻋﻤﻞ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬اﻋﻤﺎل ﻣﺎ ﺑﻮﺟﻮد آورﻧﺪۀ اﯾﻤﺎن ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﻋﮑﺲ آن ﺻﺎدق اﺳـﺖ‪ .‬اﯾﻤـﺎن ﺑﻮﺟـﻮد آورﻧـﺪۀ‬
‫اﻋﻤﺎل اﺳﺖ ـ ﻋﻤﻞ ﺧﺪا در زﻧﺪﮔﯿﻬﺎﯾﻤﺎن‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻣﺎ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻫﯿﭽﮑﺪام از ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽﻫﺎ‪ ،‬ﻣﻨﺎﺑﻊ و ﻣﻮﻓﻘﯿﺘﻬﺎﯾﻤﺎن ﻓﺨﺮ‬
‫ﻧﻤﺎﯾﯿﻢ‪ .‬ﻓﺨﺮ ﻣﺎ ﻓﻘﻂ در ﻣﺴﯿﺢ اﺳﺖ‪ .‬او ﻣﻨﺒﻊ ﮐﺎﻣﻞ ﭘﯿﺮوزی و ﻣﻮﻓﻘﯿﺘﻬﺎی ﻣﺎ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺎ ﺗﻮﮐﻞ ﮐﺎﻣﻞ ﺑﻪ ﻣﺴـﯿﺢ ‪ ،‬ﺑـﻪ‬
‫ﭘﯿﺮوزی او ﭘﯽ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺑﺮد ‪.‬‬
‫ﮔﻬﮕﺎﻫﯽ اﻇﻬﺎرات ﻓﻮقاﻟﺬﮐﺮ ﺑﺤﺜﻬﺎﯾﯽ ﭘﺪﯾﺪ ﻣﯽآورﻧﺪ‪ .‬ﻣﺮدم ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ‪ ”،‬ﺳﻤﯽ ‪ ،‬ﺑـﻪ ﻣﺴـﯿﺢ ﺗﻮﮐـﻞ ﮐـﺮدم‬
‫وﻟﯽ ﻧﺘﯿﺠﻪای ﻧﮕﺮﻓﺘﻢ “ ‪ .‬وﻗﺘﯽ از آﻧﻬﺎ ﭘﺮس و ﺟﻮ ﻣﯽﮐﻨﻢ‪ ،‬ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﭘﯽ ﻣﯽﺑﺮم ﮐـﻪ ﺗﻮﮐـﻞ آﻧﻬـﺎ ﺑﯿﺸـﺘﺮ ﺑـﺮ‬
‫ﮐﻮﺷﺸﻬﺎ و ﻣﻬﺎرﺗﻬﺎی ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﻮده اﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ ﮐﻔﺎﯾﺖ و ﻗﺪرت ﻣﺴﯿﺢ‪ .‬ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﺳـﯽ ﺳـﺎل اﺳـﺖ ﮐـﻪ در اﯾـﻦ‬
‫ﺳﯿﺎﺣﺖ روﺣﺎﻧﯽ ﺑﺎ ﻣﺴﯿﺢ راه ﻣﯽروم‪ .‬ﺑﺎ اﻋﺘﻘﺎدی راﺳﺦ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ اﻋﻼم ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ” ﺑﺎرﻫﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻋﯿﺴـﯽ ﻗﺼـﻮر‬
‫ورزﯾﺪم وﻟﯽ او ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻗﺼﻮر ﻧﻮرزﯾﺪه اﺳﺖ‪ “ .‬ﻣﻦ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺑﺰرگ ﭘﯽ ﺑـﺮدهام ـ ﭘﯿـﺮوزی در‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺴﯿﺤﯽ ‪ ،‬ﻓﻘﻂ از ﻃﺮﯾﻖ اﯾﻤﺎن ﻣﯿﺴﺮ ﻣﯽﮔﺮدد‪ .‬ﻫﺮ ﮔﺎه ﺧﺪا از ﻃﺮﯾﻖ ﻋﯿﺴﯽ ـ ﮐﻠﻤـﮥ ﺧـﺪا‪ ،‬ﺑـﺎ ﻣـﺎ ﺳـﺨﻦ‬
‫ﮔﻮﯾﺪ‪ ،‬اﯾﻤﺎن اﯾﺠﺎد ﻣﯽﮔﺮدد و اﯾﻦ اﯾﻤﺎن ﺑﺎ ﻧﮕﺎه ﮐﺮدن ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ اداﻣـﻪ ﯾﺎﻓﺘـﻪ و ﺳـﺮ اﻧﺠـﺎم ﺑـﻪ ﭘﯿـﺮوزی ﻣﻨﺘﻬـﯽ‬
‫ﻣﯽﺷﻮد‪ ،‬ﻧﻪ ﭘﯿﺮوزی ﻣﺎ ﺑﻠﮑﻪ ﭘﯿﺮوزی او‪ .‬ﻣﺎ ﻓﻘﻂ وارد ﭘﯿﺮوزﯾﯽ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ او از ﻗﺒﻞ ﺑﺮای ﻣﺎ ﻣﻬﯿﺎ ﮐـﺮده اﺳـﺖ‪.‬‬
‫ﻧﻮح ‪ ،‬اﺑﺮاﻫﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﻮﺳﯽ ‪ ،‬داود ‪ ،‬ﭘﻮﻟﺲ ‪ ،‬ﻟﻮﺗﺮ و وﯾﺖ ﻓﯿﻠﺪ ‪ ،‬ﺑﺨﻮدی ﺧـﻮد ﻣـﺮدان ﺑﺴـﯿﺎر ﺑﺰرﮔـﯽ ﻧﺒﻮدﻧـﺪ ﺑﻠﮑـﻪ‬
‫ﺑﺴﺎدﮔﯽ‪ ،‬ﺗﻮﮐﻞ و اﻋﺘﻤﺎد آﻧﻬﺎ ﺑﺮ ﺧﺪای ﻗﺎدر و ﻋﻈﯿﻢ ﺑﻮد‪ .‬آﻧﻬﺎ ﺑﺴﻮی ﻋﯿﺴﯽ ﻧﮕﺮان ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬اﯾﻦ ﺑـﺎور ﮐـﻪ ﺧـﺪای‬
‫اﺑﺮاﻫﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﻮﺳﯽ ‪ ،‬داود ‪ ،‬ﭘﻮﻟﺲ ‪ ،‬ﻟﻮﺗﺮ و ﻣﻮدی ‪ ،‬ﺧﺪای ﻣﺎ ﻧﯿﺰ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ ﺑﺴـﯿﺎر ﭘـﺮ ﺟـﻼل اﺳـﺖ‪ .‬ﺗﻮاﻧـﺎﯾﯽﻫـﺎی‬
‫ﭼﺸﻤﮕﯿﺮ ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ را ﺑﺴﻮی ﭘﯿﺮوزی ﻫﺪاﯾﺖ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﺑﻠﮑﻪ اﯾﻤﺎن ﺳﺎده ﺑﻪ ﺧﺪای ﻗـﺎدر اﺳـﺖ ﮐـﻪ ﺑﺎﻋـﺚ‬
‫ﭘﯿﺮوزی ﻣﯽﮔﺮدد‪.‬‬

‫‪٦‬‬
 ‫‪ / 21‬ژاﻧﻮﯾـﻪ ‪2002 /‬‬ ‫از ﺳﻌﯽ و ﺗﻼش ﺑﺎز اﯾﺴﺘﺎده‪ ،‬ﺑﺮ ﺧـﺪا ﺗﻮﮐـﻞ ﮐﻨﯿـﺪ‬
‫ﺑﯿﺶ از ‪ 30‬ﺳﺎل ﭘﯿﺶ ‪ ،‬ﻫﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ اﯾﻤﺎن آوردم‪ ،‬زﻧـﺪﮔﯿﻢ ﮐـﺎﻣﻼً ﻋـﻮض ﺷـﺪ ‪.‬ﺧـﺪا ﻣـﺮا از ﺑﻨـﺪ ﻏﯿـﺮ‬
‫اﺧﻼﻗﯿﺎت و ﺧﻮد ﺧﻮاﻫﯽﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﻣﺮا اﺳﯿﺮ ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ رﻫﺎﯾﯽ ﺑﺨﺸﯿﺪ‪ .‬از ﻣﺸﺎﻫﺪۀ ﮐـﺎر ﺧـﺪا در زﻧـﺪﮔﯿﻢ‬
‫ﺷﮕﻔﺖ زده ﺷﺪم‪ .‬ﻣﻦ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻢ ﻋﺎدات ﺑﺴﯿﺎری را ﺗﺮک ﮐﻨﻢ وﻟﯽ ﻗﺪرت آﻧﺮا ﻧﺪاﺷﺘﻢ‪ .‬ﻟﯿﮑﻦ وﻗﺘﯽ ﻋﯿﺴـﯽ وارد‬
‫ﻗﻠﺒﻢ ﺷﺪ‪ ،‬واﻗﻌﺎً از ﺗﻤﺎم آﻧﻬﺎ آزاد ﺷﺪم ‪.‬‬
‫اﻣﺎ ﭘﺲ از ﮔﺬﺷﺖ ﭼﻨﺪ ﻣﺎه از اﯾﻤﺎﻧﻢ‪ ،‬ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪم ﮐﻪ ﯾﮑﯽ از ﻋﺎداﺗﻢ ﻫﻨﻮز ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪهاﺳﺖ‪ .‬ﻣـﻦ ﺑﺴـﯿﺎر ﺣﺴـﻮد‬
‫ﺑﻮدم‪ .‬وﻗﺘﯽ ﭘﺴﺮی ﺑﺎ دوﺳﺖ دﺧﺘﺮم ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽﮐﺮد‪ ،‬ﺑﺴﯿﺎر ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ ﻣﯽﺷﺪم و از ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑـﺎ آن‬
‫ﭘﺴﺮ ﮔﻼوﯾﺰ ﺷﻮم‪ .‬ﻣﯽداﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ اﯾﻦ ﮐﺎر اﺷﺘﺒﺎه ﺑﻮد و اﯾﻦ اﺣﺴﺎﺳـﺎت ﺧـﺪا را ﺧﺸـﻨﻮد ﻧﻤـﯽﺳـﺎﺧﺖ‪ .‬ﺑﻨـﺎﺑﺮاﯾﻦ‬
‫ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺑﺎ ﺳﻌﯽ و ﺗﻼش ﺑﺴﯿﺎر ‪ ،‬دﯾﮕﺮ ﺣﺴﺪ ﻧﻮرزم‪ .‬ﺷﺎﯾﺪ ﺷﻤﺎ ﻧﯿﺰ ﭼﻨـﯿﻦ ﺗﺼـﻤﯿﻤﯽ را ﮔﺮﻓﺘـﻪاﯾـﺪ‪ ،‬وﻟـﯽ‬
‫ﻧﺼﯿﺤﺖ دوﺳﺘﺎﻧﻪای ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮐﻨﻢ ‪ ،‬ﺗﻼش ﺑﯿﻬﻮده ﻧﮑﻨﯿﺪ زﯾﺮا اﯾﻦ اﻣﺮی ﻏﯿﺮﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ !‬
‫ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ‪ ،‬در اﯾﻦ راﺑﻄﻪ ﮐﻮﺷﺶ ﻣﯽﮐﺮدم‪ ،‬ﺣﺴﺎدت در ﻣﻦ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽﺷﺪ‪ .‬ﺑﺎ وﺟﻮد ﭘﺸـﺘﮑﺎر و ﺻـﺮف ﺗﻤـﺎم‬
‫ﻧﯿﺮوﯾﯽ ﮐﻪ در ﺗﻮان داﺷﺘﻢ ﺣﺘﯽ ﺑﯿﺶ از ﭘﯿﺶ ﺣﺴﺎدت ﻣﯽﮐﺮدم‪ .‬ﻧﻤﯽداﻧﺴﺘﻢ ﭼﻪ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﻗـﻮا‬
‫ﺑﺎ اﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻣﺒﺎرزه ﮐﻨﻢ‪ ،‬اﻣﺎ وﺿﻊ وﺧﯿﻤﺘﺮ ﺷﺪ‪ .‬ﺑﻨﻈﺮ ﻣﯽرﺳﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺳﻌﯽ و ﺗﻼش ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺮای ﻏﻠﺒﻪ ﺑﺮ اﯾﻦ ﮔﻨﺎه‪،‬‬
‫اﺳﺎرت ﻣﻦ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ آن ﺷﺪﯾﺪﺗﺮ ﻣﯽﺷﺪ ‪.‬‬
‫ﺑﻌﺪﻫﺎ ﺑﻪ رﻣﺰ زﻧﺪﮔﯽ ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧﮥ ﻣﺴﯿﺤﯽ ﭘﯽ ﺑﺮدم‪ .‬رﻣﺰ آن ﻧﻪ در ﺗﻼش ﮐﺮدن ﺑﻠﮑﻪ در ﺗﻮﮐﻞ ﮐﺮدن اﺳﺖ‪ ،‬ﻧﻪ در‬
‫ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽﻫﺎی ﻣﺎ ﺑﻠﮑﻪ در ﮐﺎری اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺴﯿﺢ ﻗﺒﻼً ﺑﺮای ﮐﺴﺐ ﭘﯿﺮوزی اﻧﺠﺎم داده اﺳـﺖ‪ .‬ﺗﻨﻬـﺎ ﮐـﺎری ﮐـﻪ ﺑﺎﯾـﺪ‬
‫ﻣﯽﮐﺮدم اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ او ﺗﻮﮐﻞ ﮐﻨﻢ‪ .‬او ﺑﻪ ﻫﺮ ﻃﺮﯾﻘﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ وﺳﻮﺳﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ‪ ،‬آزﻣﻮده ﺷﺪ‪ ،‬وﻟـﯽ در او ﮔﻨـﺎﻫﯽ‬
‫ﯾﺎﻓﺖ ﻧﺸﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﺒﺎرﺗﯽ دﯾﮕﺮ‪ ،‬او ﻗﺒﻼً ﺑﺮ ﺣﺴﺎدت ﻏﻠﺒﻪ ﮐﺮده ﺑﻮد‪ .‬ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ او ﺗﻮﮐﻞ ﻣﯽﻧﻤﻮدم‪ .‬او در ﻣـﻦ‬
‫ﺳﺎﮐﻦ ﺑﻮد و ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻫﻤﺎن ﮐﺎری را ﮐﻪ ‪ 2000‬ﺳﺎل ﭘﯿﺶ اﻧﺠﺎم داد‪ ،‬ﻫﻢ اﮐﻨﻮن ﻧﯿﺰ اﻧﺠﺎم دﻫﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﺗﻨﻬـﺎ ﺑﺎﯾـﺪ‬
‫از ﺗﻼش ﺧﻮد ﺑﺎز اﯾﺴﺘﺎده‪ ،‬ﺑﻪ او ﺗﻮﮐﻞ ﻣﯽﮐﺮدم ـ ﺑﺎ اﯾﻦ اﯾﻤﺎن ﮐﻪ ﺧﻮد ﻋﯿﺴﯽ ﭘﯿـﺮوزی ﻣـﻦ در ﺑﺮاﺑـﺮ ﺣﺴـﺎدت‬
‫اﺳﺖ‪ .‬ﻫﻤﺎن ﻋﯿﺴﯽ ﮐﻪ ﻣﺮا ﻧﺠﺎت داده و ﮔﻨﺎﻫﺎﻧﻢ را آﻣﺮزﯾﺪه ﺑﻮد‪ ،‬ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﭘﯿﺮوزﯾﻢ را ﺑﺮ اﯾﻦ ﮔﻨﺎﻫﯽ ﮐـﻪ ﻣـﺮا‬
‫ﺑﺴﺘﻮه آورده ﺑﻮد‪ ,‬ﺗﻀﻤﯿﻦ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬
‫وﻗﺘﯿﮑﻪ ﺑﺎر دﯾﮕﺮ ﺣﺴﺎدت و ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ ﺑﻪ ﺳﺮاﻏﻢ آﻣﺪ‪ ،‬اﯾﻦ دﻋﺎ را زﻣﺰﻣﻪ ﮐﺮدم‪ ”،‬ﺧﺪاﯾﺎ‪ ،‬ﻫﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺗﻮﮐﻞ‬
‫ﮐﺮدم ﺗﺎ ﻣﺮا ﻧﺠﺎت دﻫﯽ‪ ،‬ﺣﺎل ﺑﻪ ﺗﻮ ﺗﻮﮐﻞ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﮐﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺣﺴـﺎدت و ﺧﺸـﻢ ﻣـﺮا ﻏﺎﻟـﺐ ﺳـﺎزی‪ “ .‬اﺗﻔـﺎق‬
‫ﻋﺠﯿﺒﯽ اﻓﺘﺎد‪ .‬اﺣﺴﺎس ﻧﺎاﻣﻨﯽ و ﺧﺸﻢ ﻣﻦ ﺑﺮ ﻃﺮف ﺷﺪ ‪.‬وﻟـﯽ ﭼﻨـﺪی ﻧﮕﺬﺷـﺖ ﮐـﻪ دوﺑـﺎره وﺳﻮﺳـﻪ ﺷـﺪم ﺗـﺎ‬
‫ﺣﺴﺎدت ورزم‪ .‬ﺑﺴﺎدﮔﯽ ﺑﺎر دﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﻋﯿﺴﯽ روی آورده ﮔﻔﺘﻢ ‪ ”،‬ﺧﺪاوﻧﺪا‪ ،‬دوﺑـﺎره ﺑـﻪ ﺗـﻮ ﺗﻮﮐـﻞ ﻣـﯽﮐـﻨﻢ ﮐـﻪ‬
‫ﭘﯿﺮوزی ﻣﻦ ﺑﺎﺷﯽ “ و ﻏﺎﻟﺐ آﻣﺪم‪.‬‬
‫در اﯾﻦ راﺑﻄﻪ ﺷﯿﻄﺎن ﺑﺎرﻫﺎ ﻣﺮا وﺳﻮﺳﻪ ﮐﺮد وﻟﯽ ﻫﺮ ﺑﺎر ﻣﻦ ﺑﻪ ﻋﯿﺴﯽ ﺗﻮﮐﻞ ﮐﺮده و ﺑﻪ او ﭼﺸﻢ دوﺧـﺘﻢ‪ .‬ﺑﻌـﺪ از‬
‫ﭼﻨﺪ ﻣﺎه ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﭘﯽ ﺑﺮدم ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﺷﯿﻄﺎن ﻣﺮا ﺑﻪ اﻧﺪازۀ ﮔﺬﺷﺘﻪ وﺳﻮﺳﻪ ﻧﻤـﯽﮐﻨـﺪ‪ .‬او از اﯾﻨﮑـﻪ ﺑﺠـﺎی ﻣـﻦ‬
‫ﻣﯽﺑﺎﯾﺴﺖ ﺑﺎ ﻋﯿﺴﯽ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﻣﯽﮐﺮد از ﭘﺎ در آﻣﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﻋﯿﺴﯽ در زﻧﺪﮔﯽﻫﺎﯾﻤـﺎن ﺑـﺮ ﺷـﯿﻄﺎن ﻏﺎﻟـﺐ آﻣـﺪه اﺳـﺖ‪.‬‬
‫ﭘﯿﺮوزی ﻣﺎ ﺑﺮ وﺳﻮﺳﻪ ‪ ،‬ﮔﻨﺎه و ﺷﯿﻄﺎن ﺑﺎ ﺳﻌﯽ و ﺗﻼش اﻧﺴﺎﻧﯽ ﺣﺎﺻﻞ ﻧﻤﯽﮔﺮدد‪ .‬ﺷﯿﻄﺎن از ﻧﺎﺗﻮاﻧﯽﻫﺎی اﻧﺴـﺎﻧﯽ‬
‫ﻣﺎ آﮔﺎﻫﯽ دارد‪ .‬او ﺑﻪ ﯾﮑﺎﯾﮏ ﺿﻌﻔﻬﺎ و ﻧﻘﺎط ﺷﮑﻨﻨﺪه و ﺳﺴﺘﻤﺎن واﻗﻒ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻬﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺠﺎی ﺗﻮﮐـﻞ ﺑـﻪ‬
‫ﺧﻮد ‪ ،‬ﮐﺎﻣﻼً ﺑﺮ ﻋﯿﺴﯽ ﺗﻮﮐﻞ ﮐﻨﯿﻢ‪.‬‬
‫‪٧‬‬
‫‪ 2000‬ﺳﺎل ﭘﯿﺶ‪ ،‬ﻋﯿﺴﯽ ﺑﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺎﻣﻞ و ﺑﺮی از ﮔﻨﺎه ﺧﻮد ‪ ،‬ﭘﯿﺮوزی را ﺑﺮای ﻣـﺎ ﺗﻀـﻤﯿﻦ ﮐـﺮد‪ .‬وﻗﺘـﯽ او ﺑـﺮ‬
‫ﺻﻠﯿﺐ ﺟﺎن ﺳﭙﺮد‪ ،‬ﻓﺮﯾﺎد زد ‪ ” ،‬ﺗﻤﺎم ﺷﺪ “‪ .‬ﻋﯿﺴﯽ ﮐﺎرش را ﺑﻪ ﮐﻤﺎل رﺳﺎﻧﺪه ﺑﻮد و ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﻮت ﮐﺎﻣﻼً ﻣﻄﯿﻊ ﺑﻮد‪.‬‬
‫او ﺷﮑﺴﺖ ﻫﻤﮥ ﻧﯿﺮوﻫﺎی ﺷﺮﯾﺮ را ﺑﺮای ﻋﻤﻮم آﺷﮑﺎر ﺳﺎﺧﺖ‪ .‬ﺳﻪ روز ﺑﻌﺪ‪ ،‬از ﻗﺒﺮ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ‪ .‬ﻋﯿﺴﯽ ﻣﺴـﯿﺢ ﺑـﺮ‬
‫ﺗﻤﺎﻣﯽ دﺷﻤﻨﺎن اﻧﺴﺎن ـ ﮔﻨﺎه ‪ ،‬ﻣﺮگ ‪ ،‬ﺟﻬﻨﻢ ‪ ،‬ﺷﯿﻄﺎن و ارواح ﺷﺮﯾﺮ ﻏﺎﻟﺐ آﻣﺪ‪ .‬اﯾﻦ ﭘﯿﺮوزی ﮐﺎﻣﻼً ﻣﺘﻌﻠـﻖ ﺑـﻪ او‬
‫ﺑﻮد و ﻣﺎ ﺑﺎ ﺗﻮﮐﻞ ﺑﻪ او‪ ،‬ﺑﺴﺎدﮔﯽ در اﯾﻦ ﭘﯿﺮوزی ﺷﺮﯾﮏ ﻣﯽﮔﺮدﯾﻢ‪.‬‬
‫ﺑﺰﮔﺘﺮﯾﻦ درﺳﯽ ﮐﻪ ﻫﺮ اﯾﻤﺎﻧﺪار در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧﮥ ﻣﺴﯿﺤﯽ ﻣﯿ‪Ĥ‬ﻣﻮزد اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐـﻪ ﻣﻮﻓﻘﯿـﺖ ﻧـﻪ ﺑـﺎ‬
‫ﺗﻼش و ﮐﻮﺷﺶ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﮐﻞ ﺑﺮ ﻋﯿﺴﯽ ﺣﺎﺻﻞ ﻣﯽﮔﺮدد ‪.‬ﺗﻼﺷﻬﺎی اﻧﺴﺎﻧﯽ ﻣﺎ ﺑﺮا ی ﻏﻠﺒﻪ ﺑﺮ ﮔﻨﺎه ﻣﺎﻧﻨـﺪ‬
‫ﺷﯿﺮی اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ داﻧﯿﺎﻟﻬﺎ ﻣﻐﻠﻮب و ﻧﺎﺗﻮان اﺳﺖ ﯾﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺟﻠﯿﺎﺗﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﺻـﺪﻫﺎ داود ﭘـﺮ از‬
‫اﯾﻤﺎن ‪ ،‬ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮرده اﺳﺖ ‪ ،‬و اﯾﻦ ﺷﮑﺴﺖ‪ ،‬ﺷﮑﺴﺖ ﺳﻬﻤﮕﯿﻨﯽ اﺳﺖ‪ .‬وﻟﯽ ﺑﺎ اﯾﻤﺎﻧﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ اﯾﻤﺎن داود ﺟﻮان‪،‬‬
‫ﻗﺎدرﯾﻢ ﻫﺮ ﻏﻮﻟﯽ را در زﻧﺪﮔﯽﻫﺎﯾﻤﺎن ﺷﮑﺴﺖ دﻫﯿﻢ‪ .‬در ﻧﺘﯿﺠﮥ ﺗﻮﮐﻞ داﻧﯿﺎل ﺑﻪ ﺧﺪا ‪ ،‬ﺷﯿﺮﻫﺎ در ﺑﺮاﺑـﺮ او ﻧـﺎﺗﻮان‬
‫ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬داود ﺗﻨﻬﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﻣﻐﻠﻮب ﮔﺸﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻗﻮت اﻧﺴﺎﻧﯽ ﺧﻮﯾﺶ ﻋﻤﻞ ﻧﻤﻮد‪ .‬ﺷﻤﺸﻮن زﻣﺎﻧﯽ ﻗﻮت ﺧﻮﯾﺶ را از‬
‫دﺳﺖ داد ﮐﻪ ﻣﺠﺬوب وﺳﻮﺳﻪﻫﺎ ﮔﺸﺖ‪ .‬ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻨﺸﺄ ﭘﯿﺮوزی و ﻗﻮت آﻧﻬﺎ ﻫﻤـﺎن ﺳﺮﭼﺸـﻤﻪای ﺑـﻮد ﮐـﻪ ﻣـﺎ ﻧﯿـﺰ‬
‫ﭘﯿﺮوزی ﺧﻮد را از آﻧﺠﺎ ﮐﺴﺐ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﯿﻢ‪ .‬زﻣﺎﻧﯿﮑﻪ آﻧﻬﺎ ﺑﺮ ﺧﺪا ﺗﻮﮐﻞ ﻧﻤﻮدﻧﺪ ﺑﻄﻮر ﺷﮕﻔﺖ آوری از ﺣـﺪ زﯾـﺎده‬
‫ﻧﺼﺮت ﯾﺎﻓﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻮﺳﯿﻠﮥ ﻣﺴﯿﺢ ﮐﻪ آﻧﻬﺎ را ﻣﺤﺒﺖ ﻧﻤﻮد‪ .‬از ﺳﻌﯽ و ﺗﻼش ﺧﻮد ﺑﺎز اﯾﺴﺘﺎده ‪،‬ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ ﺗﻮﮐﻞ ﮐﻨﯿﺪ!‬

‫‪٨‬‬
 ‫‪ / 28‬ژاﻧﻮﯾـﻪ ‪2002 /‬‬ ‫اﻃﻤﯿﻨـﺎن ﺑـﻪ ﻧﺠـﺎت‬
‫ﯾﮑﯽ از ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ ﻣﻮاﻧﻊ داﺷﺘﻦ زﻧﺪﮔﯽ ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧﮥ ﻣﺴﯿﺤﯽ ‪ ،‬ﻋﺪم اﻃﻤﯿﻨﺎن ﺑﻪ داﺷﺘﻦ ﻧﺠﺎت اﺳﺖ‪ .‬اﮔﺮ داﯾﻤﺎً در‬
‫زﻧﺪﮔﯽﻫﺎﯾﻤﺎن ﺑﻪ ﺑﺨﺸﺶ ﺧﺪا ﺷﮏ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺷﯿﻄﺎن ﻣﺎ را ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ اﻓﺮادی ﺿﻌﯿﻒ و ﺑﯽﺧﺎﺻﯿﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬ﺑﺴﯿﺎری‬
‫از ﻣﺴﯿﺤﯿﺎن اﺷﺘﯿﺎق ﺷﺪﯾﺪی ﺑﺮای ﮐﺴﺐ ﭘﯿﺮوزی دارﻧﺪ وﻟﯽ ﺑﻨﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ در ﺣﺎل ﻣﺒﺎرزه و ﺷﮑﺴﺖ‬
‫ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﺑﻪ راﺑﻄﻪﻣﺎن ﺑﺎ ﺧﺪا ﺑﺎ ﺷﮏ و ﺗﺮدﯾﺪ ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺷﮑﺴﺖ ﻣﺎ ﺣﺘﻤﯽ اﺳـﺖ و ﭘﯿـﺮوزی ﺳـﺮاﺑﯽ ﺑـﯿﺶ‬
‫ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ‪.‬‬
‫ﺳﺎﻟﻬﺎ ﭘﯿﺶ‪ ،‬ﯾﮑﯽ از دوﺳﺘﺎﻧﻢ ﺑﺎ وﺟﻮد اﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ اﯾﻤﺎن آورده ﺑﻮد ‪ ،‬داﯾﻤﺎً در ﻣﻮرد ﻗﺒـﻮل اﯾـﻦ ﺣﻘﯿﻘـﺖ ﮐـﻪ‬
‫ﺧﺪا او را ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ‪ ،‬در ﮐﺸﻤﮑﺶ ﺑﻮد‪ .‬او در ﺧﺎﻧﻮادهای ﭘﺮ از ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺑﺰرگ ﺷﺪه ﺑﻮد ‪ .‬ﭘﺪرش اﻟﮑﻠﯽ ﺑﻮد‬
‫و اﻏﻠﺐ ﻫﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ ﻣﺴﺖ ﻣﯽﮐﺮد ‪ ،‬ﺑﭽﻪ ﻫﺎ را ﮐﺘﮏ ﻣﯽزد‪ .‬در ﻧﺘﯿﺠﻪ‪ ،‬وﻗﺘﯿﮑﻪ دوﺳﺘﻢ ﺑـﻪ ﻣﺴـﯿﺢ اﯾﻤـﺎن آورد‪ ،‬ﺑـﺎ‬
‫ﺑﺮداﺷﺘﯽ ﻧﺎدرﺳﺖ‪ ،‬ﺧﺪا را ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﭘﺪرش ﺗﺼﻮر ﻣﯽﮐﺮد‪ .‬وﻗﺘﯿﮑﻪ اﺷﺘﺒﺎﻫﯽ از او ﺳﺮ ﻣﯽزد ‪ ،‬اﺣﺴﺎس ﻣﯽﮐﺮد ﮐـﻪ‬
‫ﺧﺪا او را رد ﮐﺮده اﺳﺖ و از ﭘﯿﺎﻣﺪﻫﺎی آن ﻣﯽﺗﺮﺳﯿﺪ‪ .‬روزی ﯾﮑﯽ از رﻫﺒﺮان ﻣﺴﯿﺤﯽ ‪ ،‬درﺳﻬﺎﯾﯽ از ﮐﺘﺎﺑﻤﻘـﺪس‬
‫را ﺑﺎ او ﺷﺮوع ﮐﺮد‪ .‬او ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺣﻘﺎﯾﻖ ﮐﻼم ﺧﺪا را ﺑﻪ او ﺗﻌﻠﯿﻢ ﻣﯽداد ﺑﻠﮑﻪ ﺧﻮد او ﻧﻤﻮﻧﮥ زﻧـﺪهای از آن ﺣﻘـﺎﯾﻖ‬
‫ﺑﻮد‪.‬‬
‫وﻗﺘﯽ دوﺳﺘﻢ ﻣﺮﺗﮑﺐ ﺧﻄﺎﯾﯽ ﻣﯽﺷﺪ‪ ،‬وی ﺑﺎ ﻣﺤﺒﺖ ﺑﺠﺎی اﯾﻨﮑﻪ او را ﺳﺮزﻧﺶ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻪ او دﻟﮕﺮﻣﯽ ﻣﯽداد‪ .‬وﻗﺘـﯽ‬
‫از ﻟﺤﺎظ روﺣﺎﻧﯽ ﺳﻘﻮط ﻣﯽﮐﺮد‪ ،‬او را ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯽﻧﻤﻮد‪ .‬دوﺳﺘﻢ ﻫﺮ روز ﺑﯿﺶ از ﭘﯿﺶ‪ ،‬زﻧﺪﮔﯽ ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧﮥ ﻣﺴﯿﺤﯽ‬
‫را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﮐﺮد‪ .‬ﭘﺲ از آن ﺑﺮای ﺳﺎﻟﻬﺎ او را ﻧﺪﯾﺪم‪ .‬ﭼﻨﺪی ﻗﺒﻞ‪ ،‬او ﺑﻪ ﺷﻬﺮی ﮐﻪ در آن زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﻢ آﻣﺪ‪ .‬ﺑـﺎ‬
‫ﻣﻦ ﺗﻤﺎس ﮔﺮﻓﺘﻪ ‪ ،‬ﻣﺮا ﺑﺮای ﺻﺮف ﺷﺎم دﻋﻮت ﮐﺮد‪ .‬ﺗﻐﯿﯿﺮ زﻧﺪﮔﯿﺶ ﺑﺎورﮐﺮدﻧﯽ ﻧﺒﻮد‪ .‬ﺣﺎل او ﺑﻪ ﻧﺠﺎﺗﺶ اﻃﻤﯿﻨﺎن‬
‫ﮐﺎﻣﻞ داﺷﺖ و دﯾﮕﺮ دﻧﺒﺎل ﺗﺄﯾﯿﺪ و ﭘﺬﯾﺮش دﯾﮕﺮان ﻧﺒﻮد‪ .‬دوﺳﺘﻢ ﻣـﯽداﻧﺴـﺖ ﮐـﻪ ﺧـﺪا او را ﭘﺬﯾﺮﻓﺘـﻪ اﺳـﺖ و‬
‫ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ ﮐﻪ او در ﻣﺴﯿﺢ رﺷﺪ ﮐﺮده ﺑﺎﻟﻎ ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﺷﯿﻄﺎن را ” ﻣﺪﻋﯽ ﺑﺮادران “ ﻣﯽﺧﻮاﻧﺪ‪ .‬ﺷﯿﻄﺎن ﻣﺎ را ﻧﺰد ﺧﺪا و اﯾﻤﺎﻧﺪاران دﯾﮕﺮ ﻣﺘﻬﻢ ﻣﯽﺳﺎزد‪ .‬وﻟـﯽ‬
‫ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ آﺳﯿﺐ‪ ،‬ﻣﻮﻗﻌﯽ ﺑﻪ ﻣﺎ وارد ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ اﺗﻬﺎﻣﺎت او را در ﻣﻮرد ﺧﻮد ﺑﺎور ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬ﺷﺨﺼﯿﺖ ﻣـﺎ آﯾﻨـﮥ ﺗﻤـﺎم‬
‫ﻧﻤﺎی ﺑﺎورﻫﺎ و اﻋﺘﻘﺎدات ﻣﺎ اﺳﺖ‪ .‬اﮔﺮ ﺑﻪ آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺧﺪا ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﯾﺪ اﯾﻤﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ‪ ،‬در ﻓﯿﺾ و ﻣﻌﺮﻓﺖ ﻣﺴـﯿﺢ‬
‫رﺷﺪ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد‪ .‬اﮔﺮ اﺗﻬﺎﻣﺎت و دروﻏﻬﺎی ﺷﯿﻄﺎن را ﺑﺎور ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ اﻓﺮادی ﻣﻐﻠﻮب و ﺷﮑﺴـﺖ ﺧـﻮرده‬
‫ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺷﺪ‪.‬‬
‫ﻣﻦ در ﻣﻮرد اﻟﻬﯿﺎت ﺟﺪﯾﺪی ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ‪ ،‬ﻫﺮ آﻧﭽﻪ را ﺑﺨﻮاﻫﯽ ‪ ،‬ﺑﺪﺳﺖ ﻣﯽ آوری ﺻﺤﺒﺖ ﻧﻤﯽﮐـﻨﻢ ﺑﻠﮑـﻪ در‬
‫ﻣﻮرد اﻟﻬﯿﺎت ﻗﺪﯾﻤﯽ ” اﯾﺴﺘﺎدن ﺑﺮ وﻋﺪهﻫﺎی ﺧﺪا “ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽﮐﻨﻢ‪ .‬ﮐﻼم ﺧﺪا ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ‪ ”،‬اﯾﻨﺮا ﻧﻮﺷﺘﻢ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮐﻪ‬
‫ﺑﻪ اﺳﻢ ﭘﺴﺮ ﺧﺪا اﯾﻤﺎن آوردهاﯾﺪ ﺗﺎ ﺑﺪاﻧﯿﺪ ﮐﻪ ﺣﯿﺎت ﺟﺎوداﻧﯽ دارﯾﺪ و ﺗﺎ ﺑﻪ اﺳﻢ ﭘﺴﺮ ﺧﺪا اﯾﻤـﺎن ﺑﯿﺎورﯾـﺪ“ )اول‬
‫ﯾﻮﺣﻨﺎ ‪ .(13:5‬ﻃﺒﻖ ﮐﻼم ﺧﺪا ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﮐﻪ ﺣﯿﺎت ﺟﺎوداﻧﯽ دارﯾﻢ ـ ﻧﻪ اﯾﻨﮑﻪ اﻣﯿـﺪوار ﺑﺎﺷـﯿﻢ ‪ ،‬آرزو‬
‫ﮐﻨﯿﻢ‪ ،‬ﯾﺎ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺣﯿﺎت ﺟﺎوداﻧﯽ دارﯾﻢ‪ .‬ﻣﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﺎ ﺧﺎﻃﺮی آﺳﻮده ‪ ،‬اﻃﻤﯿﻨﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﮐـﻪ ﻓﺮزﻧـﺪان‬
‫ﺧﺪا ﻫﺴﺘﯿﻢ ـ ﻧﻪ ﺑﻌﻠﺖ ﮐﺎرﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ اﻧﺠﺎم دادهاﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻓﯿﺾ ﺧﺪا‪.‬‬
‫ﯾﮏ آﯾﻪ ﭘﯿﺸﺘﺮ از آﯾﻪای ﮐﻪ ﺑﻪ آن اﺷﺎره ﺷﺪ ‪ ،‬ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧـﻪ ﻣـﯽﺗـﻮان ﺑـﻪ داﺷـﺘﻦ ﺣﯿـﺎت ﺟـﺎوداﻧﯽ‬
‫اﻃﻤﯿﻨﺎن ﺣﺎﺻﻞ ﮐﺮد‪ .‬اﯾﻦ آﯾﻪ ﻣـﯽﮔﻮﯾـﺪ ‪ ”،‬آﻧﮑـﻪ ﭘﺴـﺮ را دارد ﺣﯿـﺎت را دارد “ ) اول ﯾﻮﺣﻨـﺎ ‪ .( 12:5‬ﭼﮕﻮﻧـﻪ‬
‫ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﺪاﻧﯿﻢ ﮐﻪ ﺣﯿﺎت ﺟﺎوداﻧﯽ دارﯾﻢ ؟ اﮔﺮ در زﻧﺪﮔﯽﻫﺎﯾﻤﺎن ﭘﺴﺮ ﺧﺪا را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ‪ ،‬ﻣﯽﺗـﻮاﻧﯿﻢ ﻣﻄﻤـﺌﻦ‬
‫‪٩‬‬
‫ﺑﺎﺷﯿﻢ ﮐﻪ دارای ﺣﯿﺎت ﺟﺎوداﻧﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ ‪ .‬ﮐﻼم ﺧﺪا ﻧﯿﺰ ﻫﻤﯿﻦ را ﺑﯿﺎن ﻣﯽدارد‪ .‬ﭘﺲ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﯿﺎﻣﻮزﯾﻢ ﺗﺎ ﺑﺮ وﻋﺪهﻫﺎی‬
‫ﺧﺪا ﺑﺎﯾﺴﺘﯿﻢ‪.‬‬
‫ﭘﯿﺮوزی از ﯾﮏ راﺑﻄﮥ ﻣﻄﻤﺌﻦ و ﻣﺴﺘﺤﮑﻢ ﺑﺎ ﺧﺪا ﻧﺎﺷﯽ ﻣﯽﮔﺮدد و ﺑﺎ اﯾﺴﺘﺎدن ﺑﺮ وﻋﺪهﻫﺎی ﺟﺎوداﻧﯽ ﮐـﻼم ﺧـﺪا‬
‫ﺑﺪﺳﺖ ﻣﯽآﯾﺪ‪ .‬ﭘﯿﺮوزی ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻋﻤﻠﯽ ﻣﺤﺒﺖ ﺷﮕﻔﺖ اﻧﮕﯿﺰ ﺧﺪا ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺶ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻬﻤﯿﻦ دﻟﯿـﻞ ﮐـﻼم‬
‫ﺧﺪا ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ‪ ”،‬از ﺣﺪ زﯾﺎده ﻧﺼﺮت ﯾﺎﻓﺘﯿﻢ ﺑﻮﺳﯿﻠﮥ او ﮐﻪ ﻣﺎ را ﻣﺤﺒﺖ ﻧﻤﻮد“‪ .‬ﻣﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﻓﺎﺗﺤﺎن ﻧﯿﺴـﺘﯿﻢ ﺑﻠﮑـﻪ ” از‬
‫ﺣﺪ زﯾﺎده ﻧﺼﺮت ﯾﺎﻓﺘﯿﻢ‪“ .‬‬
‫ﻫﺮ ﮔﺎه اﯾﻦ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻋﻈﯿﻢ ﺑﺮای ﻣﺎ ﻣﮑﺸﻮف ﮔﺮدد‪ ،‬ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻋﻘﺎب ﭘﺮواز ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد و اﻃﻤﯿﻨﺎن‪ ،‬وﺟﻮد ﻣـﺎ را ﻓـﺮا‬
‫ﺧﻮاﻫﺪ ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﻓﺎﺗﺤﺎن ﻫﻤﯿﺸﻪ دارای اﻃﻤﯿﻨﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ ـ ﻧﻪ اﻃﻤﯿﻨﺎن ﺑﯿﺶ از اﻧﺪازه‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ در ﺣﺪ ﮐﻔﺎﯾﺖ‪ .‬آﻧﻬـﺎ ﺑـﻪ‬
‫ﻇﺮﻓﯿﺖ و ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ در ذﻫﻦ و ﻗﻠﺒﺸﺎن وﺟﻮد دارد واﻗﻔﻨﺪ‪ .‬ﺑﻌﻨﻮان اﯾﻤﺎﻧـﺪاران‪ ،‬ﻇﺮﻓﯿـﺖ و ﺗﻮاﻧﺎﯾﯿﻬـﺎی ﻣـﺎ‬
‫ﺑﺮای ﮐﺴﺐ ﭘﯿﺮوزی در زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺴﯿﺤﯽ ﻧﺎﻣﺤﺪود اﺳﺖ‪ .‬زﯾﺮا ﻣﺴﯿﺢ ﭘﯿﺮوزی را ﺑﺮای ﻣﺎ ﺗﻀﻤﯿﻦ ﮐﺮده اﺳﺖ‪ .‬ﻣﺎ ‪،‬‬
‫ﻧﻪ در ﭘﯿﺮوزی ﺧﻮد ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ در ﭘﯿﺮوزی ﻣﺴﯿﺢ ﮔﺎم ﻣﯽﻧﻬﯿﻢ‪ .‬ﭘﯿﺮوزی‪ ،‬از آﯾﻨﺪهای ﺑـﺎ ﺛﺒـﺎت در آﺳـﻤﺎن ‪ ،‬راﺑﻄـﻪای‬
‫ﻣﺴﺘﺤﮑﻢ ﺑﺎ ﻣﻨﺠﯽ ﺑﺮ روی زﻣﯿﻦ و اﻋﺘﻘﺎدی راﺳﺦ در ﻣﻮرد ﺟﺎﯾﮕﺎﻫﻤﺎن در ﻣﺴﯿﺢ ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﻣﯽﮔﯿﺮد‪ .‬اﻣﻦﺗـﺮﯾﻦ‬
‫ﻣﮑﺎن زﻧﺪﮔﯽ در ﺟﻬﺎن‪”،‬در ﻣﺴﯿﺢ“ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ و درک اﯾﻨﮑـﻪ او در ﻣـﺎ ﺳـﺎﮐﻦ اﺳـﺖ اﻃﻤﯿﻨـﺎن ﻧﺠـﺎت را ﺑـﻪ ﻣـﺎ‬
‫ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ‪.‬‬

‫‪١٠‬‬
 ‫‪ /4‬ﻓﻮرﯾـﻪ ‪2002 /‬‬ ‫ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑـﺎ ﺷـﮏ‬
‫اﻏﻠﺐ از ﻣﻦ ﺳﺆال ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‪ ” ،‬آﯾﺎ ﻫﺮﮔﺰ در ﻣﻮرد ﺧﺪا ﺷﮏ و ﺗﺮدﯾﺪﻫﺎﯾﯽ داﺷﺘﻪای؟“ اﮐﺜـﺮ ﻣـﺮدم از اﯾﻨﮑـﻪ ﻣـﻦ‬
‫ﺑﻌﻨﻮان ﯾﮏ رﻫﺒﺮ ﻣﺴﯿﺤﯽ‪ ،‬ﻣﺒﺸﺮ ﺑﯿﻦاﻟﻤﻠﻠﯽ و ﻓﺮدی ﮐﻪ ‪ 33‬ﺳﺎل از اﯾﻤﺎﻧﺶ ﻣﯽﮔﺬرد‪ ،‬ﻫﻨـﻮز ﺑـﺎ ﺷـﮏ و ﺗﺮدﯾـﺪ‬
‫روﺑﺮو ﻣﯽﺷﻮم ﺗﻌﺠﺐ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﻣﺪﺗﻬﺎ ﭘﯿﺶ ‪ ،‬ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﭘﯽ ﺑﺮدم ﮐﻪ داﺷﺘﻦ ﺷﮏ و ﺗﺮدﯾﺪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﻋﺘﻘـﺎدات‪،‬‬
‫ﮔﻨﺎه ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎور اﯾﻦ ﺗﺮدﯾﺪﻫﺎ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﻨﺎه ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽﺷﻮد ‪.‬‬
‫در اواﯾﻞ اﯾﻤﺎﻧﻢ‪ ،‬اﻏﻠﺐ ﺷﮏ و دودﻟﯽ ﺑﺴﺮاﻏﻢ ﻣﯽآﻣﺪ‪ .‬ﻫﻤﯿﺸﻪ ﭘﺲ از اﯾﻨﮑﻪ ﻣﺮﺗﮑﺐ ﮔﻨﺎﻫﯽ ﻣﯽﺷﺪم ﮐﻪ ﺧـﺪا را‬
‫ﺧﺸﻨﻮد ﻧﻤﯽﺳﺎﺧﺖ‪ ،‬ﺳﺆاﻻت ﻣﺘﻌﺪدی ﺑﺮاﯾﻢ ﻣﻄﺮح ﻣﯽﺷﺪ‪ .‬از ﺧﻮد ﻣﯽﭘﺮﺳﯿﺪم ‪ ” ،‬ﭼﻄﻮر ﻣﯽﺗﻮاﻧﯽ اﯾﻦ ﻋﻤـﻞ را‬
‫اﻧﺠﺎم دﻫﯽ و ﯾﮏ ﻣﺴﯿﺤﯽ واﻗﻌﯽ ﺑﺎﺷﯽ؟ اﮔﺮ ﺧﺪاﯾﯽ ﻫﺴﺖ ﭘﺲ ﭼﺮا اﯾﻦ ﮔﻨﺎﻫﺎن ﺗﮑﺮار ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ؟“‬
‫ﭘﺲ از ﮔﺬﺷﺖ ﭼﻨﺪ روز از اﯾﻤﺎﻧﻢ‪ ،‬ﺑﻪ اﺗﺎﻗﻢ رﻓﺘﻪ ‪ ،‬ﺑﻪ درﮔﺎه ﺧﺪا زار زار ﮔﺮﯾﺴﺘﻢ‪ .‬ﺷﮏ و دودﻟﯽ وﺟﻮد ﻣﺮا ﻓـﺮا‬
‫ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد‪ ” .‬آﯾﺎ ﺧﺪاﯾﯽ ﻫﺴﺖ؟ آﯾﺎ ﻣﺮا ﺷﺴﺘﺸﻮی ﻣﻐﺰی دادهاﻧﺪ؟ آﯾﺎ ﻫﻤﮥ اﯾﻨﻬﺎ ‪ ،‬اﺣﺴﺎﺳﯽ ﺑﯿﺶ ﻧﺒﻮده اﺳـﺖ ؟“‬
‫اﺣﺴﺎس ﺳﺮدرﮔﻤﯽ ﻣﯽﮐﺮدم‪ .‬ﺧﺪا را ﺧﻮاﻧﺪه ﮔﻔﺘﻢ ‪ ”،‬ﻋﯿﺴﯽ ‪ ،‬ﻋﯿﺴﯽ‪ ،‬ﮐﻤﮑﻢ ﮐﻦ ! “ ‪ ،‬ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﯿﺪ اﯾﻦ ﺗﻨﻬـﺎ‬
‫ﮐﻠﻤﺎﺗﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ در آن ﻟﺤﻈﺎت ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﯿﺎن ﮐﻨﻢ‪ .‬ﭘﺲ از اﯾﻨﮑﻪ ﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﻪ در ﺣﻀﻮر ﺧﺪا ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮدم‪ ،‬آراﻣﺶ‬
‫ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﻬﺮی ﺑﺴﺘﺮ وﺟﻮدم را ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬روحاﻟﻘﺪس ﺑﻪ ﻣﻦ اﻃﻤﯿﻨﺎن ﺑﺨﺸﯿﺪ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪ ﺧـﺪا ﻫﺴـﺘﻢ‪ .‬ﯾﻘـﯿﻦ ﮐﺎﻣـﻞ‬
‫ﺣﺎﺻﻞ ﮐﺮدم ﮐﻪ ﻣﺴﯿﺢ وﺟﻮدی واﻗﻌﯿﺴﺖ ‪ .‬اﯾﻦ ﯾﻘﯿﻦ ﺑﻌﻨﻮان ﻣﻌﺮﻓﺘﯽ روﺣﺎﻧﯽ ‪ ،‬ﻋﻤﯿﻘﺘﺮ از اﺣﺴﺎﺳﺎت و ﻓﺮاﺗﺮ از‬
‫ادراک اﻧﺴﺎﻧﯽ ﺑﻮد ‪.‬‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺴﯿﺤﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﯿﺎﺣﺘﯽ اﺳﺖ ‪ .‬در ﻃﻮل ﻣﺴﯿﺮ ‪ ،‬ﭼﯿﺰﻫﺎی ﺗﺎزهای را ﮐﺸﻒ ﮐﺮده و ﺑـﻪ ﯾـﺎدﮔﯿﺮی و رﺷـﺪ‬
‫ﺧﻮد اداﻣﻪ ﻣﯽدﻫﯿﻢ‪ .‬ﺷﺨﺼﯽ ﮐﻪ رﺷﺪ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ﻫﻤﯿﺸﻪ در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺑﺎ ﺷﮑﺴﺖ روﺑﺮو ﻣﯽﺷﻮد‪ .‬ﺑﺴـﯿﺎری از ﺣﻘـﺎﯾﻖ‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺴﯿﺤﯽ ﻣﻮﻗﻌﯽ ﺑﺮای ﻣﻦ ﻣﮑﺸﻮف ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻮدهام ﺑﺎ ﺗﺮدﯾـﺪﻫﺎی ﺧـﻮد روﺑـﺮو ﺷـﻮم‪ .‬ﻣـﻦ‬
‫آﻣﻮﺧﺘﻢ ﮐﻪ از ﺷﮏ و ﺗﺮدﯾﺪﻫﺎ ﺑﻌﻨﻮان ﻋﻮاﻣﻠﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﻣﺮا ﺑﻪ ﺳﻮی اﺑﻌﺎد ﺗﺎزهای از اﯾﻤﺎن ﻫـﺪاﯾﺖ ﮐﻨﻨـﺪ‪،‬‬
‫ﻧﻪ اﯾﻨﮑﻪ ﻣﺮا ﺑﻪ اﻋﻤﺎق ﻧﺎاﻣﯿﺪی ﺑﮑﺸﺎﻧﻨﺪ‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ آﻣﻮﺧﺘﻢ ﮐﻪ رﯾﺸﮥ آﻧﻬﺎ را ﭘﯿﺪا ﮐـﻨﻢ‪ .‬ﻗﺒـﻞ از اﯾﻤـﺎن ﺑـﻪ ﻣﺴـﯿﺢ‪،‬‬
‫ﺷﮏ و دودﻟﯽ ﻋﻤﯿﻘﺎً در وﺟﻮدم رﯾﺸﻪ دواﻧﯿﺪه ﺑﻮد و در روح و ﺟﺎن ﻣﻦ رﺳﻮخ ﮐﺮده وﺟﻮدم را ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد‪.‬‬
‫ﻋﻠﺖ ﺷﮏ و ﺗﺮدﯾﺪ ﻣﻦ ‪ ،‬ﻧﺪاﺷﺘﻦ راﺑﻄﻪای ﭘﻮﯾﺎ ﺑﺎ ﺧﺪا ﺑﻮد ‪.‬اﻃﻤﯿﻨﺎن ﺧـﺪا در ﻗﻠـﺒﻢ وﺟـﻮد ﻧﺪاﺷـﺖ‪ ،‬زﯾـﺮا او را‬
‫ﻧﻤﯽﺷﻨﺎﺧﺘﻢ‪ .‬ﺧﺪا روح اﺳﺖ وﻟﯽ روح او در زﻧﺪﮔﯿﻢ ﺣﻀﻮر ﻧﺪاﺷﺖ‪ .‬ﭘﺲ از اﯾﻤﺎن آوردﻧـﻢ ﺑـﻪ ﻣﺴـﯿﺢ‪ ،‬دﯾﮕـﺮ‬
‫ﺷﮏ و ﺗﺮدﯾﺪﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﺮاﻏﻢ ﻣﯽآﻣﺪﻧﺪ ﺑﺴﯿﺎر ﺳﻄﺤﯽ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﻋﻤﯿﻘﺘﺮﯾﻦ ﺑﺨﺶ وﺟﻮد اﻧﺴـﺎن‪ ،‬روح او اﺳـﺖ‪.‬‬
‫ﻣﻦ دﯾﮕﺮ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺷﮏ و ﺗﺮدﯾﺪ ﻧﺪاﺷﺘﻢ زﯾﺮا ” ﻫﻤﺎن روح ) روحاﻟﻘﺪس ( ﺑﺮ روﺣﻬﺎی ﻣﺎ ﺷﻬﺎدت ﻣﯽدﻫﺪ‬
‫ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﺪا ﻫﺴﺘﯿﻢ“ )روﻣﯿﺎن ‪ .(16:8‬ﺣﺎل ﺑﺎ ﺗﻤﺎم وﺟﻮد ﻣﯽداﻧﻢ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﺪا ﻫﺴﺘﻢ‪ ،‬زﯾﺮا روحاﻟﻘﺪس در‬
‫ﺗﻤﺎﻣﯿﺖ وﺟﻮدم ﺳﺎﮐﻦ اﺳﺖ‪.‬‬
‫او ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ ﯾﺎدآوری ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﺪا ﻫﺴﺘﻢ‪ ،‬و ﺧﻮن ﻣﺴﯿﺢ ﺑﺮای ﭘﺎک ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺗﻤﺎم ﮔﻨﺎﻫﺎﻧﻢ ﮐـﺎﻓﯽ اﺳـﺖ و‬
‫اﯾﻦ ‪ ،‬ﻧﻪ اﻟﻬﯿﺎت ﻧﻈﺮی ﺑﻠﮑﻪ واﻗﻌﯿﺘﯽ ﻋﻤﻠﯽ اﺳﺖ‪ .‬ﻫﻠﻠﻮﯾﺎه! روح ﺧﺪا در اﻋﻤﺎق وﺟﻮدم ﺳـﺎﮐﻦ اﺳـﺖ و ﭘﯿﻮﺳـﺘﻪ‬
‫ﺷﻬﺎدت ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﯿﺴﯽ ﺗﻌﻠﻖ دارم و او ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺗﻌﻠﻖ دارد! ﺣﺎل ﺗﻤﺎم اﯾﻦ ﺣﻘﺎﯾﻖ ﺑﺮاﯾﻢ ﻣﮑﺸـﻮف ﺷـﺪه‬
‫اﺳﺖ‪ .‬آﻧﻬﺎ در ﻋﻤﻖ وﺟﻮدم ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﯾﻘﯿﻦ ﮐﺎﻣﻞ دارم‪ .‬اﯾﻦ ﯾﻘﯿﻦ ﮐﻪ ﺑﯿﺎﻧﮕﺮ ﺣﻀـﻮر ﺧﺪاوﻧـﺪ در زﻧـﺪﮔﯿﻢ‬
‫ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﯾﮏ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻋﻘﻼﻧﯽ ﯾﺎ اﺣﺴﺎس ﻫﯿﺠـﺎن ﻧﯿﺴـﺖ ﺑﻠﮑـﻪ اﻣـﺮی روﺣـﺎﻧﯽ اﺳـﺖ و از ﺣﻀـﻮر او در‬
‫زﻧﺪﮔﯿﻬﺎﯾﻤﺎن ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﻣﯽﮔﯿﺮد ‪.‬‬
‫‪١١‬‬
‫ﭘﺲ ﺷﮏ و ﺗﺮدﯾﺪﻫﺎ ﭼﻪ؟ ﻣﻨﺸﺄ آﻧﻬﺎ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟ ﺑﺎ وﺟﻮد اﯾﻨﮑﻪ ‪،‬ﻋﻤﯿﻘﺎً اﻃﻤﯿﻨﺎن دارم ﮐﻪ ﻋﯿﺴﯽ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺗﻌﻠـﻖ دارد‪،‬‬
‫ﻫﻨﻮز ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﺗﺮدﯾﺪﻫﺎی ﺳﻄﺤﯽ ﺧﻮد ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﮐﻨﻢ‪ .‬آﻧﻬـﺎ از ﻗﺴـﻤﺘﻬﺎﯾﯽ از زﻧـﺪﮔﯿﻢ ﻣﺎﻧﻨـﺪ ﻋﻘـﻞ و اﺣﺴـﺎس ﻣﻨﺸـﺄ‬
‫ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ‪ .‬ﺑﺮای ﻣﺜﺎل‪ ،‬وﻗﺘﯽ از ﺧﺪا ﻧﺎاﻃﺎﻋﺘﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ‪ ،‬ﺑﺎﻃﻨﺎً از ﻟﺤﺎظ ﻋﻘﻼﻧﯽ و اﺣﺴﺎﺳﯽ ﺟﺮﯾﺤﻪدار ﻣﯽﺷـﻮم‪ .‬از‬
‫ﺧﻮد ﺳﺆال ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ آﯾﺎ واﻗﻌﺎً ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﺪا ﻫﺴﺘﻢ‪ .‬ﺑﺎ وﺟﻮد اﯾﻨﮑﻪ در اﻋﻤﺎق ﻗﻠﺒﻢ ﻣﯽداﻧﻢ ﮐـﻪ ﻣـﺮگ ﻣﺴـﯿﺢ ﺑـﺮ‬
‫روی ﺻﻠﯿﺐ ﺑﺮای ﺑﺨﺸﺶ ﻣﻦ ﮐﺎﻓﯿﺴﺖ‪ ،‬اﻣﺎ ﺑﺎز اﺳﺘﺪﻻﻻت ﻧﺎدرﺳﺘﯽ ﺑﻪ ذﻫﻨﻢ ﺧﻄﻮر ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬از ﻧﻈﺮ ﻋﻘﻼﻧـﯽ ﺑـﻪ‬
‫ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﻮاﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد ﺷﮏ ﻣﯽﮐﻨﻢ‪ ،‬ﯾﺎ ﺷﺎﯾﺪ اﺣﺴﺎس ﺷﮑﺴﺖ ﮐﻨﻢ و در داﺷﺘﻦ ﺣﯿﺎت ﺟـﺎوداﻧﯽ ﺗﺮدﯾـﺪ داﺷـﺘﻪ‬
‫ﺑﺎﺷﻢ‪ .‬ﻫﺮ ﮔﺎه ﮔﻨﺎﻫﻢ را اﻋﺘﺮاف ﮐﺮده‪ ،‬ﻋﻤﯿﻘﺎً ﺗﻮﺑﻪ ﻣﯽﮐﻨﻢ‪ ،‬دوﺑﺎره ﺑﺎ داﺷﺘﻦ اﻃﻤﯿﻨﺎن ﻧﺠﺎت ‪ ،‬آراﻣﯽ ﻣﯽﯾـﺎﺑﻢ‪ .‬اﯾـﻦ‬
‫ﺗﺮدﯾﺪﻫﺎ ﺳﻄﺤﯽ و ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻣﻮﻗﺘﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪.‬‬
‫ﺷﮏ و ﺗﺮدﯾﺪﻫﺎی ﻋﻘﻼﻧﯽ ﻣﻌﻤﻮﻻً از ﺑﺮداﺷﺘﯽ ﻧﺎدرﺳﺖ از ﺧﺪا ﻧﺎﺷﯽ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﺗﺮدﯾﺪﻫﺎی اﺣﺴﺎﺳـﯽ‬
‫اﻏﻠﺐ از اﻋﻤﺎل و رﻓﺘﺎری ﻧﺎدرﺳﺖ ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ‪ .‬ﺑﺠﺎی اﯾﻤﺎن ﺑﻪ آﻧﭽﻪ ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس در ﻣﻮرد ﺧﺪا و اﻧﺴـﺎن‬
‫ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ اﻏﻠﺐ ﺑﻪ آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺑﻤﺎ دﯾﮑﺘﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺑﺎور دارﯾﻢ‪ .‬در ﻧﺘﯿﺠـﻪ ‪ ،‬ﻣﻐﻠـﻮب ﻣـﯽﮔـﺮدﯾﻢ‪ .‬ﻣﻨﺸـﺄ ﺗﻤـﺎم‬
‫ﭘﯿﺮوزﯾﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ در ﻣﺴﯿﺢ ﮐﺴﺐ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ اﯾﻤﺎن اﺳﺖ‪ .‬در زﻧﺪﮔﯽ اﯾﻤﺎﻧﺪار‪ ،‬اﯾﻤﺎن ﭘﺎﯾﻪاﯾﺴﺖ ﮐﻪ ﭘﯿـﺮوزی ﺑـﺮ روی‬
‫آن ﺑﻨﺎ ﻣﯽﺷﻮد‪ .‬وﻟﯽ اﯾﻤﺎن ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺟﺰ ﺑﺮ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﮐﻼم ﺧﺪا ﺑﺮ ﭘﺎﯾﻪ و اﺳﺎس دﯾﮕﺮی ﺑﻨﺎ ﺷﻮد‪ .‬اﮔﺮ ﻣﯽﺧـﻮاﻫﯿﻢ‬
‫ﻋﻤﻼً ﺑﺮ ﺷﮏ و ﺗﺮدﯾﺪﻫﺎ ﻏﻠﺒﻪ ﮐﻨﯿﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮ وﻋﺪهﻫﺎی ﮐﺘﺎﺑﻤﻘـﺪس ﺑﺎﯾﺴـﺘﯿﻢ ‪.‬ﺗﺮدﯾـﺪﻫﺎی ذﻫﻨـﯽ در ﻧﺘﯿﺠـﮥ ﻋـﺪم‬
‫آﮔﺎﻫﯽ از ﮐﻼم ﺧﺪا اﯾﺠﺎد ﻣﯽﮔﺮدﻧﺪ‪ ،‬وﻟﯽ ﺷﮑﻬﺎی اﺣﺴﺎﺳﯽ اﻏﻠﺐ ﺣﺎﺻﻞ ﻧﺎاﻃﺎﻋﺘﯽ از ﮐﻼم ﺧﺪا ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﺎ‬
‫اﯾﻤﺎن ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ‪ ،‬ﺑﺎ ﺧﺪا راﺑﻄﻪ ﺑﺮ ﻗﺮار ﮐﺮده‪ ،‬ﻓﺮزﻧﺪان او ﻣﯽﮔـﺮدﯾﻢ‪ .‬وﻟـﯽ ﻫـﺮ ﮔـﺎه اﺟـﺎزه دﻫـﯿﻢ ﮐـﻪ ﮔﻨـﺎه وارد‬
‫زﻧﺪﮔﯿﻬﺎﯾﻤﺎن ﮔﺮدد‪ ،‬راﺑﻄﮥ ﺻﻤﯿﻤﯽ ﻣﺎ ﺑﺎ او از ﺑﯿﻦ رﻓﺘﻪ و دﯾﮕﺮ ﻋﻤﻼً ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﻋﺮض و ﻃﻮل و ﻋﻤﻖ و ﺑﻠﻨـﺪی‬
‫ﻣﺤﺒﺖ او را درک ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬ﻣﺤﺒﺖ او ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻧﮑﺮده اﺳﺖ‪ .‬ﻫﻨﻮز ﻓﺮزﻧﺪان او ﻣﯽﺑﺎﺷﯿﻢ‪ ،‬وﻟﯽ ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﻣـﺎ‬
‫ﺑﺎ او ﺑﻬﻢ ﺧﻮرده اﺳﺖ‪ .‬اﯾﻦ ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻮﻗﻌﯿﮑﻪ ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻫﺎن ﺧﻮد اﻋﺘﺮاف ﮐﺮده‪ ،‬ﺗﻮﺑـﻪ ﻧﻤـﺎﯾﯿﻢ‪ ،‬ﻣﺠـﺪداً ﺑﺮﻗـﺮار‬
‫ﻣﯽﺷﻮد‪ .‬ﺗﻨﻬﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﻗﺎدرﯾﻢ ﺑﺎ ﺧﺪای ﻗﺪوس راﺑﻄﻪای ﺻﻤﯿﻤﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﮐﻪ در ﺷﺎﻫﺮاه ﻗﺪوﺳﯿﺖ ﭘﯿﺶ روﯾﻢ ‪.‬‬
‫ﻫﺮ ﮔﺎه ﺑﻪ آﻧﭽﻪ ﺧﺪا در ﻣﻮرد ﻣﺎ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ اﯾﻤﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ و ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎی آن ﺣﻘﺎﯾﻖ ﻋﻈﯿﻢ رﻓﺘﺎر ﻧﻤﺎﯾﯿﻢ‪ ،‬ﺧـﻮاﻫﯿﻢ‬
‫داﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪان او ﻫﺴﺘﯿﻢ‪ .‬ﺷﮏ و ﺗﺮدﯾﺪﻫﺎ ﻧﺎﭘﺪﯾﺪ ﺷﺪه‪ ،‬اﯾﻤﺎن رﺷﺪ ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ و ﭘﯿﺮوزی‪ ،‬ﺷﻌﺎر ﻣﺎ ﻣـﯽﮔـﺮدد ‪.‬‬
‫در اﯾﻦ ﺻﻮرت ﻃﻌﻢ ﭘﯿﺮوزی و ﻇﻔﺮ را ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﭼﺸﯿﺪ‪.‬‬

‫‪١٢‬‬
 ‫‪ / 11‬ﻓﻮرﯾـﻪ ‪2002 /‬‬ ‫ﺷـﻨﺎﺧﺖ ﺧـﺪا از ﻃﺮﯾـﻖ دﻋـﺎ‬
‫ﭘﯿﺮوزی در زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺴﯿﺤﯽ از ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻋﻤﯿﻖ ﺧﺪا ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﻣﯽﮔﯿﺮد‪ .‬اﮔﺮ زﻣﺎﻧﯿﮑﻪ ﺗﺎزه ﺑـﺎ ﻫﻤﺴـﺮم آﺷـﻨﺎ ﺷـﺪه‬
‫ﺑﻮدم ﻣﯽﭘﺮﺳﯿﺪﯾﺪ‪ ”،‬آﯾﺎ ﺧﺎﻧﻢ ﺟﻮاﻧﯽ را ﺑﻪ اﺳﻢ دﺑﯽ ﺗﮑـﺲ ﺳـﺮﻣﻦ )‪ ( Debe Tex Sirman‬ﻣـﯽﺷﻨﺎﺳـﯽ؟ “‬
‫ﺟﻮاب ﻣﯽدادم ”ﺑﻠﻪ او را ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﻢ‪ .‬ﭘﺮﯾﺮوز ﺑﺎ او ﻣﻼﻗﺎت ﮐﺮدم‪ “.‬وﻟﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﮐـﻪ در آﻧـﺮوز از وی داﺷـﺘﻢ ﺑـﺎ‬
‫ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﮐﻪ ﻫﻢ اﮐﻨﻮن از او دارم‪ ،‬ﺗﻔﺎوت ﺑﺴﯿﺎری دارد‪ .‬ﺣﺎل ﻧﺴـﺒﺖ ﺑـﻪ آن زﻣـﺎن ‪ ،‬ﺷـﻨﺎﺧﺖ ﻣـﻦ از او ﺑﺴـﯿﺎر‬
‫ﻋﻤﯿﻘﺘﺮ اﺳﺖ و ﺑﻪ ﻋﻼﯾﻖ و ﺑﯽﻣﯿﻠﯿﻬﺎ‪ ،‬ﻧﻘﺎط ﻗﻮت و ﺿﻌﻒ و ﺷﺎدﯾﻬﺎ و ﻏﻤﻬﺎی او واﻗﻔﻢ ‪.‬‬
‫از ﻫﻤﺎن اﺑﺘﺪا ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﻤﺴﺮم ﻣﻼﻗﺎت ﮐﺮدم اﺣﺴﺎس ﮐﺮدم ﮐﻪ او را دوﺳﺖ دارم‪ ،‬وﻟﯽ ﻋﺸﻘﯽ ﮐﻪ اﻻن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ او‬
‫دارم ﺑﺴﯿﺎر ﻋﻤﯿﻘﺘﺮ و ﺑﺴﯿﺎر ﻏﻨﯽ ﺗﺮ اﺳﺖ‪ .‬زﯾﺮا ﺑﺎ ﻋﺒﻮر از ﻣﻮﻗﻌﯿﺘﻬـﺎی ﻣﺨﺘﻠـﻒ و ﺑـﺎ ﻣﻮاﺟـﻪ ﺷـﺪن ﺑـﺎ ﺷـﺮاﯾﻂ‬
‫ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن‪ ،‬ﻋﺸﻖ ﻣﺎ ﻋﻤﯿﻘﺎً رﺷﺪ ﯾﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ ‪.‬اﯾﻦ ﻣﻮرد‪ ،‬در راﺑﻄﮥ ﻣﺎ ﺑﺎ ﺧﺪا ﻧﯿﺰ ﺻﺎدق اﺳﺖ‪ .‬ﻫﺮ ﭼـﻪ ﺑﯿﺸـﺘﺮ او را‬
‫ﺑﺸﻨﺎﺳﯿﻢ‪ ،‬ﻣﺤﺒﺖ ﻣﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ او ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽﺷﻮد و ﺑﺎ ﻗﺪم زدن ﺑﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ در ﻓﺮاز و ﻧﺸﯿﺒﻬﺎی زﻧﺪﮔﯽ اﯾﻦ ﻣﺤﺒـﺖ‬
‫ﺷﺪت ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ‪ .‬ﺑﺮای ﺷﻨﺎﺧﺖ او ﺑﺎﯾﺪ وﻗﺖ ﺻﺮف ﮐﺮد ‪.‬‬
‫ﭘﻮﻟﺲ رﺳﻮل در ﻣﻮرد آرزوی ﻋﻤﯿﻖ ﻗﻠﺒﯿﺶ ﻣﯽ ﻧﻮﯾﺴﺪ‪ ” ،‬و ﺗﺎ ﻣﺴﯿﺢ را و ﻗـﻮت ﻗﯿﺎﻣـﺖ وی را و ﺷـﺮاﮐﺖ در‬
‫رﻧﺠﻬﺎی وی را ﺑﺸﻨﺎﺳﻢ و ﺑﺎ ﻣﻮت او ﻣﺸﺎﺑﻪ ﮔﺮدم“)ﻓﯿﻠﯿﭙﯿﺎن ‪ .(15:3‬ﭘﻮﻟﺲ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ در ﻓﺮاز و ﻧﺸﯿﺐ زﻧﺪﮔﯽ‪،‬‬
‫ﻣﺴﯿﺢ را ﺑﺸﻨﺎﺳﺪ و ﻣﺸﺘﺎق ﺑﻮد ﮐﻪ ﭼﻪ در ﺗﻨﮕﯿﻬﺎ و ﭼﻪ در ﺧﻮﺷﯽﻫﺎ ﺑﺎ ﻣﺴﯿﺢ ﻗـﺪم زﻧـﺪ‪ ،‬زﯾـﺮا ﻣـﯽداﻧﺴـﺖ ﮐـﻪ‬
‫راﺑﻄﻪاش ﺑﺎ ﻣﺴﯿﺢ ﺗﻨﻬﺎ در ﻣﺸﺎرﮐﺖ دراز ﻣﺪت ﺑﺎ او رﺷﺪ ﻣﯽﯾﺎﻓﺖ ‪.‬‬
‫وﻟﯽ ﻋﻤﻼً ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽﺗﻮان ﺧﺪا را ﺷﻨﺎﺧﺖ؟ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽﺗﻮان ﻋﺸﻖ و ﻣﺤﺒﺖ او را در زﻧﺪﮔﯽ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐـﺮد؟ ﺧـﺪا‬
‫روح اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽﺗﻮان ﺑﺎ ﺧﺪاﯾﯽ ﮐﻪ ﻗﺎﺑﻞ دﯾﺪن ﯾﺎ ﻟﻤﺲ ﮐﺮدن ﻧﯿﺴﺖ‪ ،‬راﺑﻄﻪای ﻋﻤﯿﻖ ﺑﺮ ﻗﺮار ﮐﺮد‪.‬‬
‫ﯾﮑﯽ از ﻃﺮق ﺑﺮﻗﺮاری ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﻋﻤﯿﻖ ﺑﺎ ﻣﺴﯿﺢ‪ ،‬دﻋﺎ اﺳﺖ ‪.‬‬
‫ﺑﺴﯿﺎری از ﻣﺮدم دﻋﺎ را ﻃﺮﯾﻘﯽ ﺑﺮای ﺑﺮ آورده ﺷﺪن درﺧﻮاﺳﺘﻬﺎﯾﺸﺎن از ﺧﺪا ﻣﯽداﻧﻨﺪ ‪.‬ﻣﻄﻤﺌﻨﺎً اﯾـﻦ ﻣﻮﺿـﻮع ﮐـﻪ‬
‫ﺧﺪا ﺑﻪ درﺧﻮاﺳﺖ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺶ ﺟﻮاب ﻣﯽدﻫﺪ‪ ،‬ﺣﻘﯿﻘﺖ دارد‪ .‬در واﻗﻊ ‪ ،‬او ﻗﺎدر اﺳﺖ ﺑـﺮای ﻣـﺎ ﮐﺎرﻫـﺎﯾﯽ ﺑﺴـﯿﺎر‬
‫ﻓﺮاﺗﺮ از ﺧﻮاﺳﺖ و ﻓﮑﺮ ﻣﺎ اﻧﺠﺎم دﻫﺪ‪ ،‬وﻟﯽ ﻣﻔﻬﻮم دﻋﺎ ‪،‬ﺑﺴﯿﺎر وﺳﯿﻌﺘﺮ از دﺳﺘﯿﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺘﻪﻫﺎﯾﻤﺎن اﺳﺖ‪ .‬دﻋـﺎ‪،‬‬
‫ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﻋﻤﯿﻖ ﻗﻠﺒﯽ اﺳﺖ‪ .‬در دﻋﺎ ‪ ،‬ﻣﺎ ﻣﺴﺎﺋﻞ زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن را ﺑﻄﻮر ﺻﻤﯿﻤﯽ ﺑﺎ ﺧﺪا در ﻣﯿﺎن ﻣﯽﮔﺬارﯾﻢ و وی ﻧﯿﺰ‬
‫ﻣﺘﻘﺎﺑﻼً ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻋﻤﯿﻖ ﻗﻠﺒﺶ را ﺑﺎ ﻣﺎ در ﻣﯿﺎن ﻣﯽﮔﺬارد ‪.‬‬
‫ﺑﺴﯿﺎری از ﻣﺎ در زﻧﺪﮔﯽ روﺣﺎﻧﯿﻤﺎن ﻣﻐﻠﻮب ﺷﺪهاﯾﻢ زﯾﺮا درک ﺻﺤﯿﺤﯽ از دﻋﺎ ﻧﺪاﺷﺘﻪاﯾﻢ‪ .‬ﻣﺎ ﻣﯽﭘﻨﺪارﯾﻢ ﮐﻪ دﻋﺎ‬
‫ﻫﻤﭽﻮن رﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﻧﺰد ” ﺑﺎﺑﺎﻧﻮﺋﻞ آﺳﻤﺎﻧﯽ “ و ﺑﯿﺎن ﺗﻤﺎم ﺧﻮاﺳﺘﻪﻫﺎﯾﻤﺎن اﺳﺖ‪ .‬ﭼﻨﯿﻦ ﺑﺮداﺷﺖ ﺳﻄﺤﯽ از دﻋﺎ ‪ ،‬ﻣـﺎ‬
‫را ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺴﻮی ﺷﮑﺴﺖ ﻫﺪاﯾﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬رﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﺧـﺪا ی ﻗـﺪوس و ﻗـﺎدر ﻣﻄﻠـﻖ ﻣﺎﻧﻨـﺪ رﻓـﺘﻦ ﺑـﻪ ﯾـﮏ‬
‫ﻓﺮوﺷﮕﺎه ﺑﺰرگ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺷﺘﺎﺑﺰده ﺑﺎ در دﺳﺖ داﺷﺘﻦ ﻟﯿﺴﺖ ﻧﯿﺎزﻫﺎ‪ ،‬وارد آﻧﺠﺎ ﺷـﺪه و ﭘـﺲ از ﺧﺮﯾـﺪ آﻧﺠـﺎ را‬
‫ﺗﺮک ﮐﻨﯿﻢ ‪.‬‬
‫ﺑﺮای داﺷﺘﻦ راﺑﻄﮥ ﺧﻮب و ﻣﻔﯿﺪ ﺑﺎﯾﺪ وﻗﺖ ﺻﺮف ﮐﺮد‪ .‬ﻣﻦ و ﻫﻤﺴﺮم ﺑﺎ ﻫﻢ ‪ ،‬در ﻃﻮل اﯾـﻦ ﭼﻨـﺪ ﺳـﺎل راﺑﻄـﮥ‬
‫ﻋﺎﻟﯽ و ﻋﻤﯿﻘﯽ ﺑﺮﻗﺮار ﮐﺮدهاﯾﻢ‪ ،‬زﯾﺮا ﺑﺮای در ﻣﯿـﺎن ﮔﺬاﺷـﺘﻦ ﻣﺴـﺎﺋﻞ دروﻧـﯽ ﺧـﻮد ﺑـﺎ ﯾﮑـﺪﯾﮕﺮ‪ ،‬وﻗـﺖ ﮐـﺎﻓﯽ‬
‫اﺧﺘﺼﺎص دادهاﯾﻢ‪ .‬ﻣﺎ ﺳﻌﯽ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻫﻔﺘﻪ زﻣﺎن و ﻣﺤﻠﯽ را ﺗﺮﺗﯿـﺐ دﻫـﯿﻢ ﺗـﺎ ﺑـﻪ دور از ﻣﺸـﻐﻠﮥ روزاﻧـﮥ‬
‫زﻧﺪﮔﯽ و ﻓﺎرق از ﺗﻠﻔﻦ و اداره ‪ ،‬وﻗﺘﯽ را ﺑﺮای درد و دل ﮐﺮدن ﺳـﭙﺮی ﮐﻨـﯿﻢ‪ .‬در اﯾـﻦ وﻗـﺖ ﻣﻌـﯿﻦ‪ ،‬در ﻣـﻮرد‬

‫‪١٣‬‬
‫ﻣﺸﮑﻼت ‪ ،‬رﻧﺠﺸﻬﺎ‪ ،‬ﺳﺨﺘﯿﻬﺎ و ﭘﯿﺮوزﯾﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ در ﻃﻮل ﻫﻔﺘﻪ داﺷﺘﻪاﯾﻢ‪ ،‬ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽﮐﻨـﯿﻢ‪ .‬زﻣـﺎﻧﯽ راﺑﻄـﮥ ﻣـﺎ ﺑـﺎ‬
‫ﺗﻼﻃﻢ و ﺑﺤﺮان روﺑﺮو ﺑﻮده اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﺸﺎرﮐﺖ وﻗﺖ ﻧﺪادهاﯾﻢ ‪.‬‬
‫در ﻣﻮرد دﻋﺎ ﻧﯿﺰ ﻫﻤﯿﻨﮕﻮﻧﻪ اﺳﺖ ‪ .‬اﯾﺠﺎد ﯾﮏ ارﺗﺒﺎط واﻗﻌﯽ ﺑﯿﻦ ﻣﺎ و ﺧﺪا و در ﻣﯿﺎن ﮔﺬاﺷﺘﻦ آﻧﭽﻪ در ﻗﻠﺒﻬﺎﯾﻤﺎن‬
‫اﺳﺖ‪ ،‬ﻣﺴﺘﻠﺰم ﺻﺮف وﻗﺖ اﺳﺖ‪ .‬ﺷﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ‪ ،‬ﻋﯿﺴﯽ ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﮐﻪ ﻫﺮ ﮔﺎه دﻋﺎ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﺑﻪ‬
‫ﺣﺠﺮۀ ﺧﻮد داﺧﻞ ﺷﺪه و در را ﺑﺒﻨﺪﻧﺪ‪ ،‬و ﭘﺪر ﻧﻬﺎن ﺑﯿﻦ آﻧﻬﺎ ‪ ،‬آﻧﻬﺎ را آﺷﮑﺎرا اﺟﺮ ﺧﻮاﻫﺪ داد)ﻣﺘﯽ ‪ .(6:6‬دﻋﺎ ﯾﮏ‬
‫ﻧﻤﺎﯾﺶ ﻣﺬﻫﺒﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ آن ‪ ،‬دﯾﮕﺮان را ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮ روﺣﺎﻧﯿﺖ ﺧﻮد ﻗﺮار دﻫﯿﻢ‪ ،‬ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﯾﮏ وﻇﯿﻔﻪ ﯾﺎ ﺗﻌﻬﺪ‬
‫ﻣﺬﻫﺒﯽ ﻧﻤﯽﺑﺎﺷﺪ‪ .‬دﻋﺎ ﻗﺒﻞ از ﻫﺮ ﭼﯿﺰ‪ ،‬وﻗﺘﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در آن ‪ ،‬از ﻣﺸﻐﻠﻪﻫﺎی زﻧﺪﮔﯽ دوری ﮔﺰﯾﺪه ‪ ،‬ﺳﻔﺮۀ ﻗﻠـﺐ‬
‫ﺧﻮد را ﺑﺮای ﺧﺪا ﺑﺎز ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺷﻨﯿﺪن ﺻﺪای او ﻣﯽﺑﺎﺷﯿﻢ‪ .‬دﻋﺎ ﺑﺮﻗﺮاری ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺧﺎﻟﻖ ﺟﻬﺎن اﺳﺖ ‪.‬‬
‫اﻏﻠﺐ‪ ،‬دﯾﮕﺮان در اﯾﻦ راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻣﺒﺎﺣﺜﻪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﺑﻌﻀﯽﻫﺎ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ‪ ” ،‬ﻣﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺎﯾـﺪ در روح دﻋـﺎ ﺑﺎﺷـﯿﻢ‪،‬‬
‫ﭘﺲ ﻻزم ﻧﯿﺴﺖ وﻗﺘﯽ را ﺑﻪ رازﮔﺎﻫﺎن اﺧﺘﺼﺎص دﻫﯿﻢ‪ “.‬درﺳﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ” ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ دﻋﺎ ﮐﻨـﯿﻢ “ و ﺳـﻌﯽ‬
‫ﮐﻨﯿﻢ در ﻃﻮل زﻧﺪﮔﯽ روزاﻧﻪ در روح دﻋﺎ ﺑﻤﺎﻧﯿﻢ‪ ،‬وﻟﯽ اﯾﻦ ﺑﻪ آن ﻣﻌﻨﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻧﯿﺎز ﺑـﻪ وﻗﺘـﯽ ﻣـﻨﻈﻢ و ﺛﺎﺑـﺖ‬
‫ﺑﺮای ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻮدن ﺑﺎ ﺧﺪا و ﺑﺮﻗﺮاری ارﺗﺒﺎط دوﺳﺘﺎﻧﻪ ﺑﺎ او ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ‪ .‬ﻋﯿﺴﯽ ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ آﻣﻮﺧﺖ ﮐـﻪ ﻫﻤـﯿﻦ‬
‫ﮐﺎر را اﻧﺠﺎم دﻫﻨﺪ‪ .‬اﮔﺮ آﻧﻬﺎ اﺣﺘﯿﺎج داﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ زﻣﺎن و ﻣﮑﺎﻧﯽ را ﯾﺎﻓﺘﻪ از ﻣﺸﻐﻠﻪﻫـﺎی دﻧﯿـﺎ دور ﺷـﺪه و ﺑـﺎ ﺧـﺪا‬
‫ﻣﺸﺎرﮐﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﭼﻘﺪر ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﺎ ﺑﻪ آن زﻣﺎن و ﻣﮑﺎن ﻧﯿﺎز دارﯾﻢ ‪.‬‬
‫اﮔﺮ واﻗﻌﺎً ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﺪ در زﻧﺪﮔﯽ روﺣﺎﻧﯽ ﺧﻮد ﭘﯿﺮوزی داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ‪ ،‬اﯾﺠﺎد اﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﺑﺎ ﺧـﺪا ﻣـﯽﺗﻮاﻧـﺪ‬
‫ﻧﻘﻄﮥ ﺷﺮوع ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺮای ﺷﻤﺎ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﯾﻘﯿﻨﺎً دﺳﺘﯿﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﭘﯿﺮوزی ﻣﺴﺘﻠﺰم ﻧﮑﺎت دﯾﮕﺮی ﻧﯿﺰ ﻫﺴﺖ وﻟـﯽ اﯾـﻦ ﺧـﻮد‬
‫ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻧﻘﻄﮥ ﺷﺮوع اﺳﺖ‪ .‬ﭘﺲ ﭼﺮا ﺷﻤﺎ ﻣﺤﻞ و زﻣﺎﻧﯽ را ﺑﺮای ﻣﻼﻗﺎت ﺑﺎ ﺧﺪا ﺗﺮﺗﯿﺐ ﻧﻤﯽدﻫﯿﺪ ﺗـﺎ آﻧﭽـﻪ را در‬
‫ﻗﻠﺐ دارﯾﺪ ﺑﻪ او ﺑﺎزﮔﻮ ﮐﻨﯿﺪ‪ .‬ﮐﻼﻣﺶ را ﺑﺨﻮاﻧﯿﺪ و ﺑﻪ ﺳﺨﻨﺎﻧﺶ ﮔﻮش ﻓﺮا دﻫﯿﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﻋﺰﻣﯽ راﺳﺦ از ﻫﺮ آﻧﭽﻪ ﮐـﻪ‬
‫ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ اﻃﺎﻋﺖ ﮐﻨﯿﺪ‪ .‬آﻧﮕﺎه ﺑﻪ ﭘﯿﺮوزی دﺳﺖ ﺧﻮاﻫﯿﺪ ﯾﺎﻓﺖ‪.‬‬

‫‪١٤‬‬
 ‫‪ / 18‬ﻓﻮرﯾـﻪ ‪2002 /‬‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪا دﻋﺎ ﮐﺮدن را ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﯿـﺎﻣﻮز‬
‫ﺷﺎﮔﺮدان ﻋﯿﺴﯽ ﺷﺎﻫﺪ ﮐﺎرﻫﺎی ﺧﺎرقاﻟﻌﺎدۀ او ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ دﯾﺪﻧﺪ ﮐﻪ او ﭼﮕﻮﻧـﻪ آب را ﺑـﻪ ﺷـﺮاب ﺗﺒـﺪﯾﻞ ﮐـﺮد‪،‬‬
‫ﺑﯿﻤﺎران را ﺷﻔﺎ داد‪ ،‬ارواح ﺷﺮﯾﺮ را ﺑﯿﺮون راﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﻧﺤﻮ اﺣﺴﻦ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﮐﺮد و ﺣﺘﯽ ﻣﺮدﮔﺎن را زﻧـﺪه ﮐـﺮد‪ ،‬وﻟـﯽ‬
‫ﻫﺮﮔﺰ از او ﻧﺨﻮاﺳﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻃﺮز اﻧﺠﺎم اﯾﻦ ﮐﺎرﻫﺎ را ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﺑﯿﺎﻣﻮزد‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪ ” ،‬ﺧﺪاوﻧﺪا ‪،‬دﻋـﺎ ﮐـﺮدن را ﺑـﻪ ﻣـﺎ‬
‫ﺗﻌﻠﯿﻢ ﺑﺪه “) ﻟﻮﻗﺎ ‪ .(1:11‬آﻧﻬﺎ ﻣﯽداﻧﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ رﻣﺰ اﻧﺠﺎم اﯾﻦ اﻋﻤﺎل ﻋﻈﯿﻢ ‪ ،‬در دﻋﺎﻫﺎی ﻋﯿﺴﯽ ﻧﻬﻔﺘﻪ اﺳـﺖ‪ .‬او در‬
‫ﺳﺎﻋﺎت اوﻟﯿﮥ ﺻﺒﺢ ‪ ،‬وﻗﺖ ﻃﻮﻻﻧﯽ را در دﻋﺎ ﺳﭙﺮی ﻣﯽﮐﺮد ﺷﺎﮔﺮدان ﻣﯽﺧﻮاﺳـﺘﻨﺪ ﺑـﻪ رﻣـﺰ ﭘﯿـﺮوزی او دﺳـﺖ‬
‫ﯾﺎﺑﻨﺪ ‪.‬‬
‫ﻋﯿﺴﯽ در ﻟﻮﻗﺎ ‪ 1:11‬ﻃﺮز دﻋﺎ ﮐﺮدن را ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ ﺗﻌﻠﯿﻢ داد‪ .‬ﻫﻤﯿﻦ ﻣﺒﺤﺚ در ﻣﺘﯽ‪ 13-9: 6‬ﻧﯿﺰ ﻧﻮﺷـﺘﻪ ﺷـﺪه‬
‫اﺳﺖ‪ .‬در اﯾﻦ آﯾﺎت ‪ ،‬ﻋﯿﺴﯽ ﭘﻨﺞ اﺻﻞ دﻋﺎ را آﻣﻮزش ﻣﯽدﻫﺪ‪ .‬ﻫﺮ ﮐﺪام از آﻧﻬﺎ را ﻣﯽﺗـﻮان ﺑﻌﻨـﻮان ﭘﺎﺳـﺨﯽ ﺑـﻪ‬
‫ﯾﮑﯽ از وﯾﮋﮔﯿﻬﺎی ﺧﺎص ﺧﺪا ﻗﻠﻤﺪاد ﮐﺮد‪ .‬دﻋﺎ ﯾﻌﻨﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻦ ﺧﺪا‪ .‬وﻗﺘـﯽ ﺧـﺪا را در ﺗﻤـﺎم ﺷـﮑﻮه و ﺟﻼﻟـﺶ‬
‫ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻗﻠﺒﯽ ﺧﻮد را ﺑﺎ او در ﻣﯿﺎن ﻣﯽﮔﺬارﯾﻢ و اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ دﻋﺎ ﺑﺮای ﻣﺎ ﻧﻮﻋﯽ ﻣـﺎﺟﺮاﺟﻮﯾﯽ‬
‫ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽﺷﻮد‪ .‬اﻏﻠﺐ اﯾﻦ ﺳﺆال ﻣﻄﺮح ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ اﻓﺮاد ﻫﻨﮕﺎم دﻋﺎ ﭼﻪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﻣﺮدم اﮐﺜـﺮاً ﻧﻤـﯽداﻧﻨـﺪ ﮐـﻪ‬
‫ﭼﻄﻮر ﻣﯽ ﺗﻮان ﻧﯿﻢ ﺳﺎﻋﺖ ﯾﺎ ﯾﮏ ﺳﺎﻋﺖ را در دﻋﺎ ﺳﭙﺮی ﮐﺮد‪ .‬وﻟﯽ ﭘﺲ از اﺳـﺘﻔﺎده از اﯾـﻦ اﺻـﻮل دﻋـﺎ‪ ،‬ﭘـﯽ‬
‫ﻣﯽﺑﺮﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮای دﻋﺎ ﺑﻪ وﻗﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮی ﻧﯿﺎز دارﻧﺪ ‪.‬‬
‫ﭘﺲ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎﯾﺪ دﻋﺎ ﮐﺮد و ﻋﯿﺴﯽ ﭼﻪ اﺻﻮﻟﯽ را ﺗﻌﻠﯿﻢ داد؟‬
‫اوﻟﯿﻦ اﺻﻞ ‪ ،‬اﺻﻞ ﺳﺘﺎﯾﺶ و ﺷﮑﺮ ﮔﺬاری اﺳﺖ ‪ .‬ﻋﯿﺴﯽ در ﻣﺘﯽ ‪ 9:6‬دﻋﺎ را ﺑﺎ ﺗﻤﺮﮐﺰ ﺑﺮ ﺧﺪا آﻏﺎز ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬او ﺑﻪ‬
‫ﺷﺎﮔﺮدان ﻣﯿ‪Ĥ‬ﻣﻮزد ﺗﺎ ﺑﻪ ﺳﻪ ﺻﻔﺖ ﺧﺪا ﺗﻮﺟﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ (1 :‬ﭘﺪر ﻣﺎ ‪ (2‬ﮐﻪ در آﺳﻤﺎﻧﯽ ‪ (3‬ﻧﺎم ﺗـﻮ ﻣﻘـﺪس ﺑـﺎد‪.‬‬
‫ﭘﺪر ﺑﻮدن ﺧﺪا‪ ،‬ﻧﺸﺎﻧﮕﺮ ﻧﯿﮑﻮﯾﯽ او اﺳﺖ ‪.‬درک اﯾﻦ ﻣﻮرد‪ ،‬ﻣﺨﺼﻮﺻﺎً وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺸـﮑﻼﺗﯽ در زﻧـﺪﮔﯽ روﺑـﺮو‬
‫ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ‪ ،‬ﺑﺮای ﻣﺎ ﺑﺴﯿﺎر ﺣﺎﺋﺰ اﻫﻤﯿﺖ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺪاﻧﯿﻢ ﮐﻪ ﺧﺪا ﻧﯿﮑﻮﺳﺖ و در زﻧـﺪﮔﯽ ‪ ،‬ﺑﻬﺘﺮﯾﻨﻬـﺎ را ﺑـﺮای ﻣـﺎ‬
‫ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ‪ .‬ﻫﺮ ﮔﺎه از او ﻧﺎن ﺑﺨﻮاﻫﯿﻢ ﺑﻤﺎ ﺳﻨﮓ ﻧﻤﯽدﻫﺪ‪ .‬در واﻗﻊ ‪ ،‬اﮔﺮ دﻧﯿﺎ ﯾﺎ ﺷﺮﯾﺮ ﺑﻤﺎ ﺳﻨﮓ دﻫﺪ‪ ،‬او آﻧـﺮا ﺑـﻪ‬
‫ﻧﺎن ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد ‪.‬‬
‫ﻋﺒﺎرت ” ﮐﻪ در آﺳﻤﺎﻧﯽ “ ‪ ،‬ﻋﻈﻤﺖ ﺧﺪا را ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ‪ .‬او ﺑﺮ ﺗﺨﺖ ﺳﻠﻄﻨﺘﺶ ﺟﻠـﻮس ﮐـﺮده اﺳـﺖ‪ .‬ﺗﻤـﺎﻣﯽ‬
‫ﻗﺪرت و اﺧﺘﯿﺎر در آﺳﻤﺎن و ﺑﺮ زﻣﯿﻦ در دﺳﺘﻬﺎی اوﺳﺖ‪ .‬او ﺧﺪای ﻗـﺎدر اﺳـﺖ ‪.‬ﻣﺴـﯿﺢ ﻗﺪوﺳـﯿﺖ ﺧـﺪا را در‬
‫ﻋﺒﺎرت ” ﻧﺎم ﺗﻮ ﻣﻘﺪس ﺑﺎد“ ﺑﯿﺎن ﻣﯽدارد‪ .‬ﺧﺪاوﻧﺪ‪ ،‬ﯾﮑﺘﺎ و ﺑﯽﻫﻤﺘﺎﺳﺖ ‪ .‬ﻣﺎ ﻣﺨﻠﻮق ﻫﺴﺘﯿﻢ و او ﺧﺎﻟﻖ ﻣﺎ اﺳـﺖ‪.‬‬
‫ﻣﺎ ﮔﻨﺎﻫﮑﺎر ﻫﺴﺘﯿﻢ و او ﮐﺎﻣﻼً ﻗﺪوس اﺳﺖ ‪.‬او در ﺟﻬﺎن ﺑﯽ ﻧﻈﯿﺮ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ در ﺣﻀﻮر ﺧﺪا ﺑﺎ اﺣﺘﺮام‬
‫زاﻧﻮ زﻧﯿﻢ و او را ﺑﺮای ﻧﯿﮑﻮﯾﯿﺶ ﺷﮑﺮ ﮐﻨﯿﻢ ) ﺑﺮای ﻫﻤﮥ ﮐﺎرﻫﺎی ﻧﯿﮑﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺮای ﻣﺎ اﻧﺠـﺎم داده اﺳـﺖ( و او را‬
‫ﺑﺮای آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﻫﺴﺖ ﺳﺘﺎﯾﺶ ﮐﻨﯿﻢ ) ﺑﺮای وﯾﮋﮔﯿﻬﺎ و ﺷﺨﺼﯿﺘﺶ(‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻫﻨﮕﺎم دﻋﺎ ﺑﺎﯾﺪ اﺑﺘﺪا ‪ ،‬وﻗﺘﯽ را ﺑـﺮای‬
‫ﺗﻤﺮﮐﺰ ﺑﺮ ﺷﺨﺼﯿﺖ ﺧﺪا و ﮐﺎری ﮐﻪ ﺑﺮای ﻣﺎ اﻧﺠﺎم داده اﺳـﺖ اﺧﺘﺼـﺎص دﻫـﯿﻢ و او را در زﯾﻨـﺖ ﻗﺪوﺳـﯿﺘﺶ‬
‫ﺑﭙﺮﺳﺘﯿﻢ و ﺑﺮای اﻋﻤﺎل ﻋﻈﯿﻤﺶ در زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن ‪ ،‬او را ﺷﮑﺮ ﮐﻨﯿﻢ ‪.‬‬
‫دوﻣﯿﻦ اﺻﻞ در ﻣﺘﯽ ‪ 10:6‬اﺻﻞ ﺷﻔﺎﻋﺖ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻌـﺪ از اﯾﻨﮑـﻪ ﻋﯿﺴـﯽ ﺗﻮﺟـﻪ ﺷـﺎﮔﺮدان را ﺑـﻪ وﯾﮋﮔﯿﻬـﺎی ﺧـﺪا‬
‫ﻣﻌﻄﻮف ﻣﯽدارد‪ ،‬وی ﻧﯿﺎزﻫﺎی ﺟﻬﺎن را ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ‪ .‬ﺣﺎل ﺟﻬﺖ ﺗﻤﺮﮐﺰ ‪ ،‬از ﺧﺪا ﺑﻪ ﻣﻠﮑﻮت و ارادهاش‬
‫ﺑﺮ روی زﻣﯿﻦ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺧﺪا‪ ،‬در ﻣﺎ اﺷﺘﯿﺎق ﺷﺪﯾﺪی ﺑﺮای اﻧﺠﺎم ارادۀ ﻗﻠﺒﯽ او اﯾﺠـﺎد ﻣـﯽﮔـﺮدد‪.‬‬
‫) ﯾﻮﺣﻨـﺎ‬ ‫ارادۀ ﻗﻠﺒﯽ ﺧﺪا ﭼﯿﺴﺖ ﮐﻪ در ﻃﻮل ‪ 2000‬ﺳﺎل ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻧﮑﺮده اﺳﺖ؟ ارادۀ او ﻧﺠﺎت ﺟﻬﺎن اﺳـﺖ‬
‫‪١٥‬‬
‫‪ !(16:3‬ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮای ﻣﺮدﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ ﻧﯿﺎز دارﻧﺪ دﻋﺎ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﻣﻠﮑﻮت ﺧﺪا ﺑﯿﺎﯾﺪ و ارادهاش در زﻧﺪﮔﯿﻬﺎی آﻧﻬﺎ‬
‫اﻧﺠﺎم ﺷﻮد‪ .‬اﯾﻦ دﻋﺎ‪ ،‬ﻣﺆﺛﺮﺗﺮﯾﻦ و ﻗﻮﯾﺘﺮﯾﻦ ﻧﻮع دﻋﺎ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬زﯾـﺮا ﻣﺴـﺘﻘﯿﻤﺎً ﺑـﺎ ﻗﻠـﺐ ﺧـﺪا در ارﺗﺒـﺎط اﺳـﺖ‪.‬‬
‫ﻫﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ ﺑﺎ ﻗﻠﺐ ﺧﺪا‪ ،‬ﻣﻠﮑﻮت و ارادۀ او ‪ ،‬در ﺗﻮاﻓﻖ ﺑﺎﺷﯿﻢ او آﺳﻤﺎن را ﺑﻪ زﻣﯿﻦ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد ‪.‬‬
‫اﺻﻞ ﺳﻮم‪ ،‬اﺻﻞ درﺧﻮاﺳﺖ اﺳﺖ)ﻣﺘﯽ ‪ . (11:6‬ﻋﯿﺴﯽ ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد آﻣﻮﺧﺖ ﮐﻪ ﻧﯿﺎزﻫﺎﯾﺸﺎن را ﺑـﻪ ﺣﻀـﻮر‬
‫ﺧﺪا ﺑﯿﺎورﻧﺪ و ﻧﺎن روزاﻧﮥ ﺧﻮد را از او ﺑﻄﻠﺒﻨﺪ‪ .‬ﻏﺬا ‪ ،‬اﺳﺎﺳﯿﺘﺮﯾﻦ ﻧﯿﺎز ﺑﺸﺮ اﺳﺖ‪ .‬ﻋﯿﺴﯽ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ‪،‬‬
‫ﺧﺪا را ﺑﻌﻨﻮان ”ﯾﻬﻮه ﯾﺎﯾﺮا“ ﺑﺸﻨﺎﺳﻨﺪ ﯾﻌﻨﯽ ﺧﺪاﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﻬﯿﺎ ﻣﯽﺳﺎزد‪ .‬ﺧﺪا ﻣﺸﺘﺎق اﺳﺖ ﺗﺎ ﻧﯿﺎزﻫـﺎی ﻓﺮزﻧـﺪاﻧﺶ را‬
‫ﺑﺮآورده ﺳﺎزد‪ .‬او ﻣﺎ را دوﺳﺖ دارد و از ﻣﺎ ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﺧﻮاﻫﺪ ﮐـﺮد‪ .‬ﻣـﺎ ﺑﺎﯾـﺪ ﻫـﺮ روز ﻧﯿﺎزﻫﺎﯾﻤـﺎن را ﺑـﻪ ﺣﻀـﻮر‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﯿﺎورﯾﻢ و اﯾﻦ ﻓﺮﻣﺎن ﺧﺪا اﺳﺖ‪ .‬ﺗﻮﺟﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﮐﻪ ﻋﯿﺴـﯽ در ﺗﻌﻠـﯿﻢ ﺧـﻮد ﺑـﻪ ﺷـﺎﮔﺮدان ﺑـﻪ ﭼـﻪ‬
‫ﻣﺮاﺣﻠﯽ از دﻋﺎ اﺷﺎره ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬اﺑﺘﺪا ﺗﻤﺮﮐﺰ ‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮ روی ﺧﺪاﺳﺖ ‪ .‬ﺳﭙﺲ ﺟﻬﺖ ﺗﻤﺮﮐﺰ ﺑﺴـﻮی آﻣـﺪن ﻣﻠﮑـﻮت‬
‫ﺧﺪا ﺑﺮ زﻣﯿﻦ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ و دﻋﺎی ﻣﺎ ﺑﺮای دﯾﮕﺮان اﺳﺖ‪ .‬در آﺧﺮ‪ ،‬ﻣﺎ ﻧﯿﺎزﻫﺎی ﺧﻮد را ﺑﺤﻀﻮر ﺧﺪا ﻣﯽآورﯾـﻢ‪.‬‬
‫در دﻋﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻋﯿﺴﯽ ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ آﻣﻮﺧﺖ اوﻟﻮﯾﺘﻬﺎ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿـﺐ ﺑﻮدﻧـﺪ ـ اول ﺧـﺪا ‪ ،‬دوم دﯾﮕـﺮان‪ ،‬و ﺳـﻮم‬
‫ﻧﯿﺎزﻫﺎی ﺧﻮدﻣﺎن‪ .‬اﯾﻦ در ﺣﺎﻟﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ اﮐﺜﺮ ﻣﺎ در ﺟﻬﺖ ﻋﮑﺲ اﯾﻦ ‪ ،‬دﻋﺎ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪.‬‬
‫ﭘﺲ از آوردن ﻧﯿﺎزﻫﺎﯾﻤﺎن ﺑﺤﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ‪ ،‬ﻋﯿﺴﯽ ﺗﻮﺟﻪ ﻣﺎ را ﺑﺴﻮی ﻋﻤﯿﻘﺘـﺮﯾﻦ ﻣﺴـﺎﺋﻞ ﻗﻠﺒـﯽ ﯾﻌﻨـﯽ ﻧﯿﺎزﻫـﺎی‬
‫روﺣﺎﻧﯽ ﻣﻌﻄﻮف ﻣﯽدارد‪ .‬اﺻﻞ ﭼﻬﺎرم‪ ،‬اﺻﻞ ﺑﺨﺸﺶ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻨﻌﮑﺲ ﮐﻨﻨﺪۀ ﻓﯿﺾ و ﻗﺪوﺳﯿﺖ ﺧﺪاﺳﺖ‪ .‬اﯾـﻦ‬
‫اﺻﻞ ﮐﻪ در ﻣﺘﯽ ‪ 12:6‬ﺑﯿﺎن ﺷﺪه اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻤﺎ ﻣﯿ‪Ĥ‬ﻣﻮزد ﮐﻪ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻓﯿﺾ و ﺑﺨﺸﺶ ﺧﺪا در زﻧﺪﮔﯿﻬﺎﯾﻤﺎن ﺑﺎﯾﺪ ﺑـﻪ او‬
‫اﻋﺘﻤﺎد ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬ﺑﺎ ﺳﯿﺮاب ﺷﺪن از ﭼﺎه ﻋﻤﯿﻖ ﻓﯿﺾ ﺧﺪا‪ ،‬ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺑﺨﺸﺶ دﯾﮕﺮان ﻧﯿﺰ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺑﻮد‪ .‬اﺣﺴﺎس ﮔﻨﺎه و‬
‫ﺗﻠﺨﯽ ‪ ،‬ﻣﺴﺎﺋﻞ دروﻧﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ دﻋﺎﻫﺎی ﻣﺎ را ﺑﺎ ﺷﮑﺴﺖ ﻣﻮاﺟﻪ ﻣﯽﺳﺎزﻧﺪ‪ .‬ﻋﯿﺴﯽ در اﯾﻦ ﻗﺴﻤﺖ از ﮐﻼم ﺧـﺪا‬
‫ﺑﻪ ﻫﺮ دو ﻣﺴﺌﻠﻪ اﺷﺎره ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬در آﺧﺮ‪ ،‬ﻋﯿﺴﯽ در ﻣﺘﯽ ‪ 13:6‬ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد ﻣﯿ‪Ĥ‬ﻣﻮزد ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ درﮔﯿـﺮ ﻧﺒـﺮد‬
‫روﺣﺎﻧﯽ ﮔﺮدﻧﺪ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﻪ ﻋﯿﺴﯽ ﺑﻌﻨﻮان ﺷﺒﺎن اﻋﻈﻢ ﻣﯽﻧﮕﺮﯾﻢ‪ ،‬ﺷﺒﺎﻧﯽ ﮐﻪ زﻧﺪﮔﯿﻬﺎﯾﻤﺎن را ﺑﺴـﻮی ﻣﮑـﺎﻧﯽ اﻣـﻦ و ﺑـﻪ‬
‫دور از وﺳﻮﺳﻪﻫﺎی اﯾﻦ دﻧﯿﺎ ﻫﺪاﯾﺖ ﻣﯽﮐﻨـﺪ ‪.‬ﻫﻤﭽﻨـﯿﻦ ﺑـﻪ او‪ ،‬ﺑﻌﻨـﻮان ﭘﯿﺮوزﯾﻤـﺎن ﺑـﺮ ﻧﯿﺮوﻫـﺎ و ﻗـﻮت ﺷـﺮﯾﺮ‬
‫ﻣﯽﻧﮕﺮﯾﻢ‪ .‬ﻋﯿﺴـﯽ ﭘﯿـﺮوزی ﻣـﺎ اﺳـﺖ‪ .‬وﻗﺘﯿﮑـﻪ از روش او در دﻋـﺎ ﺑـﺮای زﻧـﺪﮔﯿﻤﺎن ﭘﯿـﺮوی ﮐﻨـﯿﻢ ‪ ،‬زﻧـﺪﮔﯽ‬
‫ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧﻪای ﺧﻮاﻫﯿﻢ داﺷﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﯿﺴﯽ ﺑﻨﮕﺮﯾﺪ‪ .‬اﻣﺮوز ﺑﻪ او ﺑﮕﻮﯾﯿﺪ‪ ” ،‬ﺧﺪاوﻧﺪا‪ ،‬دﻋﺎ ﮐﺮدن را ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﯿـ‪Ĥ‬ﻣﻮز“ ‪.‬‬
‫ﻫﺮ ﮔﺎه دﻋﺎ ﮐﺮدن را از او ﺑﯿ‪Ĥ‬ﻣﻮزﯾﺪ ﺑﻪ ﭘﯿﺮوزی دﺳﺖ ﺧﻮاﻫﯿﺪ ﯾﺎﻓﺖ‪.‬‬

‫‪١٦‬‬
 ‫‪ / 25‬ﻓﻮرﯾـﻪ ‪2002 /‬‬ ‫دﻋﺎ و ﭘﯿـﺮوزی‬
‫ﺑﯿﻦ زﻧﺪﮔﯽ ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧﮥ ﻣﺴﯿﺤﯽ و دﻋﺎﻫﺎی ﻣﺎ راﺑﻄﻪای ﻧﺎﮔﺴﺴﺘﻨﯽ وﺟـﻮد دارد‪ .‬اﮔـﺮ ﺑـﻪ ﺗـﺎرﯾﺦ ﮐﻠﯿﺴـﺎ ﻧﮕـﺎﻫﯽ‬
‫ﺑﯿﺎﻧﺪازﯾﻢ ‪ ،‬ﭘﯽ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺑﺮد ﮐﻪ ﻏﻮﻟﻬﺎی اﯾﻤﺎن ﻫﻤﮕﯽ ﻣﺮدان و زﻧﺎن دﻋﺎ ﺑﻮدهاﻧﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﮐﻠﯿﺴﺎی ﻋﻬﺪ ﺟﺪﯾﺪ‬
‫در ﻣﯽﯾﺎﺑﯿﻢ ﮐﻪ ﭘﯿﺮوان ﻣﺴﯿﺢ را ﮔﺮوﻫﯽ از ﻣﺎﻫﯿﮕﯿﺮان ‪ ،‬ﺑﺎﺟﮕﯿﺮان و اﻓﺮاد ﺷﮑﺎک ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ از ﺑﻄﻦ ﻣﺮدم ﮐﻮﭼﻪ و‬
‫ﺑﺎزار ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﯽدادﻧﺪ ﮐﻪ اﻣﭙﺮاﺗﻮری روم را زﯾﺮ و رو ﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ ﺟﻬﺎن را ﻟﺮزاﻧﺪﻧﺪ زﯾﺮا ﺑﺎ ﺳـﮑﻮت در ﺣﻀـﻮر‬
‫ﺧﺪا اﯾﺴﺘﺎدﻧﺪ و اﻧﺘﻈﺎر او را ﮐﺸﯿﺪﻧﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ ﻣﺮدان و زﻧﺎن دﻋﺎ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬اﯾﻦ ﯾﮑﯽ از وﯾﮋﮔﯿﻬﺎی ﺑﺎرز ﮐﻠﯿﺴﺎ در ﮐﺘﺎب‬
‫اﻋﻤﺎل رﺳﻮﻻن اﺳﺖ ‪.‬‬
‫وﻟﯽ ﺗﻨﻬﺎ اﯾﻤﺎﻧﺪاران ﻗﺮن اول ﻣﯿﻼدی و ﮐﻠﯿﺴﺎی ﺗﺎرﯾﺦ ﻣﻌﺎﺻﺮ ﻧﺒﻮدهاﻧﺪ ﮐـﻪ از ﻃﺮﯾـﻖ دﻋـﺎ زﻧـﺪﮔﯽ ﭘﯿﺮوزﻣﻨـﺪی‬
‫داﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﻗﺪرت رﺳﯿﺪن و ﺳﻘﻮط رﻫﺒﺮان ﻋﺒﺮی ﺗﺎرﯾﺦ ﺑﺎﺳﺘﺎن ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ زﻧـﺪﮔﯽ دﻋـﺎی آﻧﻬـﺎ ﺑـﻮد‪ .‬ﻋﺰﯾـﺎ‬
‫ﭘﺎدﺷﺎه ﻧﻤﻮﻧﮥ ﺑﺎرزی از اﯾﻦ واﻗﻌﯿﺖ اﺳﺖ‪ .‬او ﺗﻨﻬﺎ ﺷﺎﻧﺰده ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎﻫﯽ رﺳﯿﺪ) دوم ﺗﻮارﯾﺦ ‪ .(1:26‬اﻣﺎ‬
‫ﭼﮕﻮﻧﻪ ﯾﮏ ﻧﻮﺟﻮان ﻗﺎدر ﺑﻮد ﮐﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﺧﻄﯿﺮی را ﺑﻌﻬﺪه ﮔﯿﺮد و ﺟﻮاﺑﮕﻮی ﻣﺴﺎﺋﻞ اﻗﺘﺼﺎدی‪ ،‬ﺣﻤﻞ و‬
‫ﻧﻘﻞ و ﻣﺴﮑﻦ و ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺣﺎد دﯾﮕﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﭼﻨﯿﻦ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺘﯽ ﺑﺮای ﯾﮏ ﻧﻮﺟﻮان ﻏﯿﺮﻣﻤﮑﻦ ﺑﻨﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ ‪.‬‬
‫ﺑﻬﺮ ﺣﺎل ﻋﺰﯾﺎ داﻧﺎ ﺑﻮد و ﺑﻪ ﺣﻘﯿﻘﺘﯽ دﺳﺖ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ وی را ﺑﻪ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﺳﻮق داد ‪ .‬ﻋﺰﯾﺎ ﺑﻌﻨﻮان ﯾﮏ ﻧﻮﺟـﻮان‬
‫ﭼﯿﺰ زﯾﺎدی ﻧﻤﯽداﻧﺴﺖ وﻟﯽ ﮐﺴﯽ را ﻣﯽﺷﻨﺎﺧﺖ ﮐﻪ ﻣﻨﺒﻊ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺣﮑﻤﺖ و داﻧﺶ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﻨـﺎﺑﺮاﯾﻦ او ﺧـﻮد را ﺑـﻪ‬
‫ﻓﯿﺾ و رﺣﻤﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺳﭙﺮد‪ .‬ﮐﻼم ﺧﺪا ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ‪ ” ،‬در روزﻫﺎی زﮐﺮﯾﺎ ﮐﻪ در رؤﯾﺎﻫﺎی ﺧﺪا ﺑﺼﯿﺮ ﺑﻮد ﺧﺪا را‬
‫ﻣﯽﻃﻠﺒﯿﺪ و ﻣﺎداﻣﯿﮑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ را ﻣﯽﻃﻠﺒﯿﺪ ﺧﺪا او را ﮐﺎﻣﯿﺎب ﻣﯽﺳـﺎﺧﺖ“ ) دوم ﺗـﻮارﯾﺦ ‪ .(5:26‬ﭘﯿـﺮوزی او در‬
‫ﻓﺮوﺗﻨﯿﺶ ﻧﻬﻔﺘﻪ ﺑﻮد‪ .‬او ﻣﯽداﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﻗﺎدر ﺑﻪ رﻫﺒﺮی ﻣﻠﺖ ﻧﯿﺴﺖ وﻟﯽ اﻃﻤﯿﻨﺎن داﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﺪا ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﻣﺤﺎل‬
‫ﻧﯿﺴﺖ ‪.‬‬
‫زﻣﺎﻧﯿﮑﻪ ﻋﺰﯾﺎ ﺑﻪ ﭘﯿﺮوزی ﻫﺎﯾﯽ ﻧﺎﺋﻞ آﻣﺪ‪ ،‬روﯾﺪاد دﯾﮕﺮی در ﺷﺮف وﻗﻮع ﺑﻮد و اﯾﻦ روﯾﺪاد ﺑﺴـﯿﺎر ﻣﺮﮔﺒـﺎر ﺑـﻮد‪.‬‬
‫ﮐﻼم ﺧﺪا اﯾﻦ روﯾﺪاد ‪ ،‬ﯾﻌﻨﯽ ﺷﮑﺴﺖ ﻧﻬﺎﯾﯽ ﻋﺰﯾﺎ را ﭼﻨﯿﻦ ﺗﻮﺻﯿﻒ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ ” ،‬ﻟـﯿﮑﻦ ﭼـﻮن زورآور ﺷـﺪ دل او‬
‫ﺑﺮای ﻫﻼﮐﺘﺶ ﻣﺘﮑﺒﺮ ﮔﺮدﯾﺪ…“ زﻣﺎﻧﯿﮑﻪ ﻋﺰﯾﺎ ﺟﻮان ﺑﻮد و ﺣﮑﻤﺘﯽ ﻧﺪاﺷﺖ ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻮد ﮐﻪ ﮐﺎﻣﻼً ﺑﻪ ﺧﺪا واﺑﺴﺘﻪ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ وﻟﯽ وﻗﺘﯿﮑﻪ ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪ ﺷﺪ دﯾﮕﺮ دﻋﺎ ﮐﺮدن را ﺑﺮای ﺧﻮد اﻣﺮی ﺿﺮوری ﻧﺪاﻧﺴﺖ ‪ .‬او ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ رﺳﯿﺪ ﮐﻪ‬
‫ﺧﻮد ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻗﺎدر ﺑﻪ رﺗﻖ و ﻓﺘﻖ اﻣﻮر اﺳﺖ و ﺑﻪ اﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﻏﺮور و ﺗﮑﺒﺮ‪ ،‬او را ﺑﺴﻮی ﺷﮑﺴﺖ ﺳﻮق داد ‪.‬‬
‫ﺗﺠﺮﺑﮥ ﻋﺰﯾﺎ ﭘﺎدﺷﺎه ﭼﻨﺪان ﻫﻢ ﻏﯿﺮ ﻣﻌﻤﻮل ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬ﻣﻦ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﭘﯽ ﺑﺮدهام ﮐﻪ ﻣﻮﻗﻌﯿﺘﻬـﺎی ﺧﻄﯿـﺮ زﻧـﺪﮔﯿﻢ ﺑـﻪ‬
‫دﻧﺒﺎل ﭘﯿﺮوزیﻫﺎی ﺑﺰرگ ﺑﻮدهاﻧﺪ‪ .‬ﮔﺎﻫﯽ اﯾﻦ اﺣﺴﺎس رﺿﺎﯾﺖ ﺷﺨﺼﯽ ﮐﻪ ”ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺗﺤﺖ اﺧﺘﯿﺎر ﻣﻦ اﺳﺖ“ ﺑﻪ‬
‫ﺳﺮاﻏﻤﺎن ﻣﯽآﯾﺪ وﻟﯽ ﺣﻘﯿﻘﺖ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اوﺿﺎع و ﺷﺮاﯾﻂ ﻧﻪ ﺗﺤﺖ اﺧﺘﯿﺎر ﻣـﺎ ﺑﻠﮑـﻪ ﺗﺤـﺖ اﺧﺘﯿـﺎر ﺧﺪاوﻧـﺪ‬
‫ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﺻﻼح ﻣﺎ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﻤﭽﻨﺎن روی ﺧﺪاوﻧﺪ را ﻃﻠﺒﯿﺪه و ﻫﺪاﯾﺖ و رﻫﺒﺮی او را ﺑﭙﺬﯾﺮﯾﻢ‪ .‬دﻋـﺎ ‪ ،‬اﺑـﺮاز‬
‫ﺑﺮوﻧﯽ ﻗﻠﺐ ﻓﺮوﺗﻦ اﺳﺖ‪ .‬زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻤﻠﻮ از دﻋﺎ‪ ،‬ﺑﺎﻧﮓ ﺑﺮﻣﯽآورد ” ای ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﯿـﺎز دارم و ﺑـﺪون ﺗـﻮ‬
‫ﻫﯿﭻ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻢ ﮐﺮد“‪ .‬در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﭘﯿﺎم ﯾﮏ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺪون دﻋﺎ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ‪ ” ،‬ﻣﻦ ﺑﺎ ﺗﻮان ﺷﺨﺼﯽ‪ ،‬ﻗﺎدر ﺑﻪ اﻧﺠـﺎم‬
‫اﻣﻮر ﻫﺴﺘﻢ و ﻣﯽداﻧﻢ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮ آن ﻓﺎﺋﻖ آﻣﺪ‪ .‬ﺗﺎ ﺑﺤﺎل ﺑﺎرﻫﺎ ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻮدهام و ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻗﺎدرم آﻧـﺮا ﺑـﻪ اﻧﺠـﺎم‬
‫رﺳﺎﻧﻢ‪“.‬‬
‫اﻏﻠﺐ ﻫﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ از ﻧﻈﺮ روﺣﺎﻧﯽ ﺟﻮان ﻫﺴﺘﯿﻢ اﺷﺘﯿﺎق ﺷﺪﯾﺪی ﺑﺮای ﺧﺪاوﻧﺪ دارﯾﻢ و ﺑﺮاو واﺑﺴﺘﻪاﯾﻢ‪ .‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ‬
‫ﻣﺎ ﭘﯿﺮوزی و ﻧﺼﺮت ﻣﯽدﻫﺪ‪ .‬ﻣﺎ از ﻃﺮﯾﻖ دﻋﺎ ﺧﺪا را ﻣﯽﻃﻠﺒﯿﻢ ‪.‬ﻫﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ آﻫﻮ ﺑﺮای ﻧﻬﺮﻫـﺎی آب اﺷـﺘﯿﺎق دارد‬
‫‪١٧‬‬
‫ﺟﺎن ﻣﺎ ﻣﺸﺘﺎق ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ ‪ .‬ﻣﺎ ﮔﺮﺳﻨﻪ و ﺗﺸﻨﮥ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ و داﺷﺘﻦ زﻧﺪﮔﯽ ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪ ﻫﺴﺘﯿﻢ‪ .‬وﻟـﯽ ﺑﻌـﺪ‬
‫از رﺳﯿﺪن ﺑﻪ ﻗﻠﻪ ﻫﺎی ﭘﯿﺮوزی‪ ،‬اﯾﻦ ﻓﮑﺮ در ﺳﺮ ﻣﺎ ﺧﻄﻮر ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻗﺪرت ﺧـﻮد ﻣـﯽﺗـﻮاﻧﯿﻢ ﭼـﺮخ زﻧـﺪﮔﯽ‬
‫روﺣﺎﻧﯽ را ﺑﻪ ﺣﺮﮐﺖ درآورﯾﻢ‪ .‬زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻃﺮز ﻓﮑﺮ ﺑﻪ دﻟﻬﺎی ﻣﺎ رﺳﻮخ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﻣﺎ را ﺑﺴﻮی ﺳﺮﻧﮕﻮﻧﯽ ﺳﻮق‬
‫ﻣﯽ دﻫﺪ ﻫﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻋﺰﯾﺎ ﺳﻘﻮط ﮐﺮد ‪.‬‬
‫ﺑﻬﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ اﺳﺖ ﮐﻪ دﻋﺎ از اﻫﻤﯿﺖ ﺧﺎﺻﯽ ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ ‪ .‬دﻋﺎ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﻣﺮاﺳﻢ ﻣـﺬﻫﺒﯽ ﺻـﺮف ﻧﯿﺴـﺖ ﮐـﻪ‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ از ﻣﺎ اﻧﺘﻈﺎر دارد آﻧﺮا اﻧﺠﺎم دﻫﯿﻢ ﺑﻠﮑﻪ ﻓﻐﺎن ﻗﻠﺒﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ” ﻣﺤﺘـﺎج ﺗـﻮ ﻫﺴـﺘﻢ“ ‪.‬‬
‫دﻋﺎ ﮔﺬراﻧﺪن وﻗﺖ و ﺑﺮ ﻗﺮاری ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺧﺎﻟﻖ و ﺣﺎﻓﻆ ﺟﻬﺎن اﺳﺖ‪ .‬دﻋﺎ اﺷﺘﯿﺎق ﻗﻠﺒﯽ ﺑﺮای ﺷـﻨﺎﺧﺖ ﺻـﻤﯿﻤﺎﻧﮥ‬
‫ﻣﻨﺠﯿﻤﺎن اﺳﺖ و در دﻋﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻣﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ او ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽﮔﺮدد‪ .‬ﺑـﺪون اﯾـﻦ ﺷـﻨﺎﺧﺖ ﮐﺴـﺐ ﭘﯿـﺮوزی‬
‫ﻣﺤﺎل اﺳﺖ ‪ .‬ﻣﻦ ﺑﺮ اﯾﻦ ﺑﺎورم ﮐﻪ ” ﺗﺎ وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ در ﺟﺴﺘﺠﻮی ﺧﺪاوﻧﺪ ﻫﺴﺘﯿﻢ‪ ،‬وی ﻣﺎ را ﮐﺎﻣﯿﺎب ﻣﯽﮔﺮداﻧـﺪ“‬
‫ﻫﻤﺎﻧﻄﻮرﮐﻪ ﺑﺎ ﻋﺰﯾﺎ و ﮐﻠﯿﺴﺎی ﻋﻬﺪ ﺟﺪﯾﺪ ﻋﻤﻞ ﮐﺮد‪ .‬در ﻃﻮل ﺗﺎرﯾﺦ‪ ،‬روش ﺧﺪاوﻧـﺪ ﺑـﺎ ﻣـﺮدان و زﻧـﺎن ﺑـﺰرگ‬
‫اﯾﻤﺎن ﻫﻤﯿﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺑﻮده اﺳﺖ و ﺑﺎ ﻣﺎ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺻﻮرت ﻋﻤﻞ ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد‪ .‬او ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻧﮑﺮده اﺳـﺖ و ﻃـﺮق وی‬
‫ﻧﯿﺰ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻧﮑﺮده اﺳﺖ‪.‬‬

‫‪١٨‬‬
 ‫‪ / 4‬ﻣـﺎرس ‪2002 /‬‬ ‫ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺧـﺪا از ﻃﺮﯾـﻖ ﮐﻼﻣـﺶ‬
‫در اواﯾﻞ دﻫﮥ‪ ، 1990‬ﺑﻪ ﮐﺸﻮر ﻣﻐﻮﻟﺴﺘﺎن ﺳﻔﺮ ﮐﺮدم ﺗﺎ اﺻﻮل دﻋﺎ را ﮐﻪ در ﮐﺘﺎﺑﻢ ﺑﻪ ﻧﺎم ”ﻋﺎﻣﻞ دﻋﺎ“ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮدم‬
‫ﺑﻪ ﮔﺮوه ﮐﻮﭼﮑﯽ از اﯾﻤﺎﻧﺪاران در ﺳﻄﺢ ﮐﺸﻮر ﺗﻌﻠﯿﻢ دﻫﻢ‪ .‬از آﻏﺎز ﻣﺴﯿﺤﯿﺖ ‪ ،‬ﭘﯿﻐﺎم اﻧﺠﯿﻞ ﻫﺮﮔﺰ ﺑـﻪ ﻣﻐﻮﻟﺴـﺘﺎن‬
‫ﻧﺮﺳﯿﺪه ﺑﻮد‪ .‬از زﻣﺎﻧﻬﺎی ﺑﺴﯿﺎر دور ﻣﺒﻠﻐﯿﻨﯽ ﭼﻨﺪ ﺑﻪ آﻧﺠﺎ ﺳﻔﺮ ﮐﺮدﻧﺪ وﻟﯽ ﻫﻤﮕﯽ ﻃﺮد ﺷﺪه ﺑﻮدﻧـﺪ‪ .‬ﺑـﺮای ﻣـﺪت‬
‫دو ﻫﺰار ﺳﺎل در اﯾﻦ ﮐﺸﻮر ﻫﯿﭽﮑﺲ ﭘﯿﻐﺎم ﺷﮕﺮف ﻧﺠﺎت ﺧﺪاوﻧﺪ را ﻧﺸﻨﯿﺪه ﺑﻮد ‪.‬‬
‫اﮔﺮ ﭼﻪ اﮐﺜﺮ ﻣﺮدم در آﻧﺠﺎ ﺑﻮداﯾﯽ ﺑﻮدﻧﺪ وﻟﯽ ﮐﻤﻮﻧﯿﺴﻢ اﻋﺘﻘﺎد ﺑﻪ ﺧﺪا را ﺑﻄﻮر ﮐﺎﻣﻞ از اﯾﻦ ﮐﺸﻮر ﺑﺮﭼﯿﺪه ﺑـﻮد‪.‬‬
‫ﺑﺎ ﺑﺮﻗﺮاری آزادی در اﯾﻦ ﮐﺸﻮر ‪ ،‬درﻫﺎ ﺑﻪ روی ﭘﯿﻐﺎم اﻧﺠﯿﻞ ﻧﯿﺰ ﺑﺎز ﺷـﺪ‪ .‬ﮔـﺮوه ﮐـﻮﭼﮑﯽ در ﭘﺎﯾﺘﺨـﺖ‪ ،‬اوﻻن‬
‫ﺑﺎﺗﺮ)‪ (Ulan Batar‬ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ اﯾﻤﺎن آوردﻧﺪ و از ﻣﻦ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ آﻧﺠﺎ رﻓﺘﻪ و در ﻣـﻮرد دﻋـﺎ ﺗﻌﻠـﯿﻢ دﻫـﻢ‪.‬‬
‫ﭼﻨﺪﯾﻦ ﺷﺐ ﭘﯽ در ﭘﯽ‪ ،‬اﺻﻮل دﻋﺎ را ﺑﻪ آﻧﻬﺎ آﻣﻮزش دادم ‪ .‬در ﻃﻮل ﺟﻠﺴﺎت ‪ ،‬ﺧﺪا ﺑﻄﺮز ﻣﺤﺴﻮﺳﯽ ﻋﻤﻞ ﮐﺮد‪.‬‬
‫ﭘﺲ از ﭘﺎﯾﺎن ﺟﻠﺴﺎت در اوﻻن ﺑﺎﺗﺮ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ دارﻫﺎن )‪ (Darhan‬دﻋﻮت ﺷﺪم‪ .‬ﺗﺎ آن زﻣﺎن ﻣﺮدم آﻧﺠﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﭘﯿﻐﺎم‬
‫اﻧﺠﯿﻞ را ﻧﺸﻨﯿﺪه ﺑﻮدﻧﺪ و ﻫﯿﭻ اﯾﻤﺎﻧﺪاری در آن ﺷﻬﺮ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ ‪.‬‬
‫ﭘﺲ از رﺳﺎﻧﺪن اﯾﻦ ﭘﯿﻐﺎم اﻧﺠﯿﻞ ﮐﻪ ﺧﺪا ﮐﯿﺴﺖ و اﯾﻨﮑﻪ ﻗﺎدر اﺳﺖ ﭼـﻪ اﻋﻤـﺎﻟﯽ را در زﻧـﺪﮔﯿﻤﺎن اﻧﺠـﺎم دﻫـﺪ‪،‬‬
‫ﭘﯿﺮﻣﺮدی ﺳﺆال ﺑﺴﯿﺎر ﻣﻬﻤﯽ را از ﻣﻦ ﭘﺮﺳﯿﺪ ‪.‬‬
‫وی ﭘﺮﺳﯿﺪ‪” ،‬ﺧﺪای ﺷﻤﺎ ﭼﮕﻮﻧﻪ اﺳﺖ؟“ ﮐﻤﯽ ﯾﮑﻪ ﺧﻮردم ‪ .‬ﺗﺎ آن ﻣﻮﻗﻊ ﻫﯿﭽﮑﺲ ﭼﻨﯿﻦ ﺳﺆاﻟﯽ را از ﻣﻦ ﻧﮑﺮده‬
‫ﺑﻮد‪ .‬ﺷﻤﺎ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺳﺆال ﺟﻮاب ﻣﯽدادﯾﺪ؟ اﯾﻦ ﯾﮑﯽ از ﻣﺸﮑﻠﺘﺮﯾﻦ ﺳﺆاﻻﺗﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﯽﺑﺎﯾﺴﺖ ﺑﻪ آن ﭘﺎﺳﺦ‬
‫ﻣﯽدادم ‪.‬‬
‫ﺑﻪ وی ﮔﻔﺘﻢ ” اﮔﺮ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﺪ ﺑﺪاﻧﯿﺪ ﺧﺪا ﭼﮕﻮﻧﻪ اﺳﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﮐﺘﺎﺑﯽ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ در اﺧﺘﯿﺎرﻣـﺎن ﮔﺬاﺷـﺘﻪ اﺳـﺖ‬
‫رﺟﻮع ﮐﻨﯿﺪ ‪ .‬در اﯾﻦ ﮐﺘﺎب ‪ ،‬ﻃﺒﯿﻌﺖ ‪ ،‬ﺳﺮﺷﺖ‪ ،‬ﺷﺨﺼﯿﺖ و ﺻﻔﺎت ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻮﺻﯿﻒ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬اﯾﻦ ﮐﺘـﺎب در‬
‫داﻣﻨﮥ وﺳﯿﻌﯽ از ﺗﺎرﯾﺦ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺮدان ﻣﻘﺪﺳﯽ ﮐﻪ از ﺧﺪا اﻟﻬﺎم ﯾﺎﻓﺘﻨﺪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻌﻀـﯽ از آﻧﻬـﺎ ﭘﺎدﺷـﺎه و‬
‫ﺑﻌﻀﯽ دﯾﮕﺮ ﻣﺎﻫﯿﮕﯿﺮان ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ﺑﻮدﻧﺪ وﻟﯽ ﻫﻤﮥ آﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﺧﺪاﯾﯽ ﮐﻪ ﺧﺎﻟﻖ ﺟﻬﺎن ﺑﻮد ﻣﻼﻗﺎت ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬آﻧﻬـﺎ از‬
‫اﻋﻤﺎل و ﺷﻬﺎدات او و اﯾﻨﮑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ آﻧﻬﺎ را ﻋﻮض ﮐﺮد ﺧﺒﺮ دادﻧﺪ و ﻗـﻮاﻧﯿﻦ و اﺻـﻮل زﻧـﺪﮔﯽ را ﮐـﻪ‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﺳﭙﺮده ﺑﻮد ﺑﻪ ﻧﮕﺎرش درآوردﻧﺪ‪ “ .‬ﺟﻮاب ﻣﻦ ﮔﻮﯾﯽ آن ﭘﯿﺮﻣﺮد را ﻗﺎﻧﻊ ﮐﺮد ‪.‬‬
‫اﮔﺮ واﻗﻌﺎً ﻣﺎﯾﻠﯿﺪ ﺧﺪاوﻧﺪ را ﻋﻤﯿﻘﺎً ﺑﺸﻨﺎﺳﯿﺪ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺪاﻧﯿﺪ ﮐﻪ ﺷﻬﺎدت ﻋﯿﻨﯽ وﺟـﻮد دارد ﮐـﻪ ﺑـﻪ ﻣـﺎ ﻣـﯽﮔﻮﯾـﺪ او‬
‫ﮐﯿﺴﺖ و ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻋﻤﻞ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس‪ ،‬ﮐﻼم ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮای ﻗﻮﻣﺶ اﺳﺖ‪ .‬اﮔﺮ ﺣﻘﯿﻘﺘﺎً ﻣﺸـﺘﺎق ﺷـﻨﺎﺧﺖ ﺧـﺪا‬
‫ﻫﺴﺘﯿﻢ و ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ در ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﯽ ﮐﺎﻣﻞ ﺑﺎ او زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﯿﻢ آﻧﮕﺎه ﻣﯽﺑﺎﯾﺴـﺖ ﮐـﻼم او را ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ ﮐـﺮده و در آن‬
‫ﺗﻔﮑﺮ ﻧﻤﺎﯾﯿﻢ‪ .‬ﭼﻬﺎر دﻟﯿﻞ ﺑﺮای ﺑﮑﺎرﮔﯿﺮی ﮐﻼم ﺧﺪا در زﻧﺪﮔﯽ روزاﻧﮥ ﻣﺎن وﺟﻮد دارد ‪.‬‬
‫ﭘﻮﻟﺲ رﺳﻮل در رﺳﺎﻟﮥ ﺧﻮد ﺑﻪ ﺗﯿﻤﻮﺗﺎوس ﺟﻮان ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﮐـﻼم ﺧـﺪا در زﻧـﺪﮔﯽ روزﻣـﺮه را ﺑـﺮای وی‬
‫ﺗﻮﺿﯿﺢ ﻣﯽدﻫﺪ‪ .‬او ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﺪ ” ﺗﻤﺎﻣﯽ ﮐﺘﺐ از اﻟﻬﺎم ﺧﺪا اﺳﺖ و ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﺗﻌﻠﯿﻢ و ﺗﻨﺒﯿﻪ و اﺻﻼح و ﺗﺮﺑﯿـﺖ در‬
‫ﻋﺪاﻟﺖ ﻣﻔﯿﺪ اﺳﺖ“ ) دوم ﺗﯿﻤﻮﺗﺎوس ‪ .(16:3‬ﭘﻮﻟﺲ اﺷﺎره ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺧﺪاوﻧـﺪ ﺑـﺎ اﻣـﻮر ﻣﺜﺒـﺖ و ﻣﻨﻔـﯽ‬
‫زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن ﺑﺮﺧﻮرد ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬اﺑﺘﺪا ﭘﻮﻟﺲ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ﮐﻪ ﮐﻼم ﺧﺪا ﺑـﻪ ﻣـﺎ ﻣـﯽآﻣـﻮزد ﮐـﻪ ﺧـﺪا ﮐﯿﺴـﺖ و ﭼﮕﻮﻧـﻪ‬
‫ﻣﯽﺑﺎﯾﺴﺖ ﺑﺎ او ارﺗﺒﺎط داﺷﺖ‪ .‬دوﻣﯿﻦ ﻧﮑﺘﻪ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﻼم ﺧﺪا ﻣﺎ را در زﻣﯿﻨﻪﻫﺎﯾﯽ از زﻧـﺪﮔﯿﻤﺎن ﮐـﻪ ﻣـﻮرد‬
‫ﭘﺴﻨﺪ ﺧﺪا ﻧﯿﺴﺖ ﺗﻮﺑﯿﺦ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﻣﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﮐﻼم ﺧﺪا ﺟﻮاﺑﮕﻮ ﺑﻮده و آن ﮐﻼم ﺣﮑﻢ ﻏﺎﯾﯽ ﻣـﺎ ﺧﻮاﻫـﺪ ﺑـﻮد ‪.‬‬
‫ﺧﺪا ﺣﺪودی را ﺑﺮای ﻣﺎ ﻣﺸﺨﺺ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ آﯾﺎ از آن ﺣﺪود ﺧﺎرج ﺷﺪهاﯾﻢ ﯾﺎ ﺧﯿﺮ ‪.‬‬
‫‪١٩‬‬
‫اﻟﺒﺘﻪ ﺧﺪا ﻓﻘﻂ اﺷﺘﺒﺎﻫﺎﺗﻤﺎن را ﺑﻪ ﻣﺎ ﮔﻮﺷﺰد ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﻣﺎ را ﺗﺼﺤﯿﺢ ﻧﯿﺰ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﯾﻌﻨﯽ ﺑـﻪ ﻣـﺎ ﻧﺸـﺎن ﻣـﯽدﻫـﺪ‬
‫ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﺣﺪود و ﻧﻮاﺣﯽ اﻣﻨﯽ ﮐﻪ از آﻧﻬﺎ ﺧﺎرج ﺷﺪهاﯾﻢ ﺑﺮﮔﺮدﯾﻢ و ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺧﺪا ﻣﺎ را ﻫﺪاﯾﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻄـﺮز‬
‫ﺻﺤﯿﺤﯽ زﯾﺴﺖ ﮐﻨﯿﻢ‪ ،‬ﺑﮕﻮﻧﻪای ﮐﻪ ﺑﺎ او راﺑﻄﮥ ﻣﻨﺎﺳﺐ و درﺳﺘﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ‪ .‬داﺷﺘﻦ زﻧـﺪﮔﯽ ﭘﯿﺮوزﻣﻨـﺪ ﺑـﺪون‬
‫داﻧﺴﺘﻦ اﯾﻨﮑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﮐﯿﺴﺖ‪ ،‬ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻋﻤﻞ ﻣﯽﮐﻨﺪ و از ﻣﺎ ﭼﻪ اﻧﺘﻈﺎری دارد ﻣﺤﺎل اﺳﺖ‪ .‬ﮐﺘﺎﺑﻤﻘـﺪس دﻓﺘﺮﭼـﮥ‬
‫راﻫﻨﻤﺎی ﺧﺪا ﺑﺮای زﻧﺪﮔﯽ ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪ ﻣﺴﯿﺤﯽ اﺳﺖ‪ .‬ﮐﻼم ﺧﺪا ﻫﻤﭽﻮن ﻧﻘﺸﻪای اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣـﺎ را ﺑﺴـﻮی ﻧﺼـﺮت‬
‫ﻫﺪاﯾﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪.‬‬
‫ﯾﮏ ورزﺷﮑﺎر ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﺮﻧﺪه ﺷﺪن ﺑﺎﯾﺪ اﺳﺘﺮاﺗﮋی و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪای داﺷـﺘﻪ ﺑﺎﺷـﺪ‪ .‬ﺧـﺪا ﻧﯿـﺰ ﺑـﺮای ﺑﺮﻧـﺪه ﺷـﺪﻧﻤﺎن‬
‫اﺳﺘﺮاﺗﮋی ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻣﺎ داده اﺳﺖ و آن در ﯾﮏ ﮐﺘﺎب ﺑﺴـﯿﺎر ﻗـﺪﯾﻤﯽ ﺑﻨـﺎم ﮐﺘﺎﺑﻤﻘـﺪس ﯾﺎﻓـﺖ ﻣـﯽﺷـﻮد ‪ .‬اﮔـﺮ‬
‫ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﺪ در اﯾﻦ ﻣﺴﺎﺑﻘﮥ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺮﻧﺪه ﺷﻮﯾﺪ‪ ،‬اﯾﻦ ﮐﺘﺎب ﮐﻪ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﻫﻤﮥ دوراﻧﻬﺎ اﺳﺖ ‪ ،‬ﯾﻌﻨﯽ ﮐﺘﺎﺑﻤﻘـﺪس را‬
‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﮐﻨﯿﺪ‪ .‬اﯾﻦ ﮐﺘﺎب ﮐﻼم ﺧﺪا و اﺳﺘﺮاﺗﮋی اﻟﻬﯽ ﺑﺮای زﯾﺴﺘﻦ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ و ﮐﺘﺎﺑﭽﮥ راﻫﻨﻤﺎﯾﯽ اﺳﺖ ﺗﺎ ﻣـﺎ را ﺑـﻪ‬
‫راﻫﻬﺎی ﻋﺪاﻟﺖ ﻫﺪاﯾﺖ ﻧﻤﺎﯾﺪ‪ .‬اﻣﺎ ﻓﺮاﺗﺮ از ﻫﻤﮥ اﯾﻨﻬﺎ ‪ ،‬ﮐﻼم ﺧﺪا ﮐﺎﻣﻠﺘﺮﯾﻦ و دﻗﯿﻘﺘﺮﯾﻦ ﺗﻮﺻﯿﻒ ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺑﻪ ﻣـﺎ‬
‫ﻣﯽدﻫﺪ‪ .‬ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس را ﺑﺨﻮاﻧﯿﺪ و ﺛﻤﺮۀ ﭘﯿﺮوزی را ﺑﺮداﺷﺖ ﮐﻨﯿﺪ‪.‬‬

‫‪٢٠‬‬
 ‫‪ / 11‬ﻣـﺎرس ‪2002 /‬‬ ‫ﺟﺎی دادن ﮐـﻼم ﺧـﺪا در ﻗﻠﺒﻬﺎﯾﻤـﺎن‬
‫ﺳﺮاﯾﻨﺪۀ ﻣﺰاﻣﯿﺮ رﻣﺰ و راز زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻮﻓﻖ ﻣﺴﯿﺤﯽ را اﯾﻨﭽﻨﯿﻦ ﺑﺎزﮔﻮ ﻣـﯽﮐﻨـﺪ‪ ”،‬ﮐـﻼم ﺗـﻮ را در دل ﺧـﻮد ﻣﺨﻔـﯽ‬
‫داﺷﺘﻢ ﮐﻪ ﻣﺒﺎدا ﺑﻪ ﺗﻮ ﮔﻨﺎه ورزم“ )ﻣﺰﻣﻮر ‪ .(11:119‬ﻋﯿﺴﯽ ﺑﺎ ﺗﺄﯾﯿﺪ اﯾﻦ ﺑﺎور ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد ﮔﻔﺖ‪ ” ،‬اﻧﺴﺎن ﻧـﻪ‬
‫ﻣﺤﺾ ﻧﺎن زﯾﺴﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻬﺮ ﮐﻠﻤﻪای ﮐﻪ از دﻫﺎن ﺧﺪا ﺻﺎدر ﮔﺮدد“ )ﻣﺘﯽ ‪ .(4:4‬در درون ﻫـﺮ ﯾـﮏ از ﻣـﺎ‬
‫ﺧﻼء و ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ ﺷﺪﯾﺪی ﺑﺮا ی ﻧﺎن ﺣﯿﺎت وﺟﻮد دارد‪ .‬اﯾﻦ ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ و ﺗﺸﻨﮕﯽ ﻋﻤﯿﻖ ﻓﻘﻂ ﺗﻮﺳﻂ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑـﺮ‬
‫ﻃﺮف ﻣﯽﮔﺮدد در ﻏﯿﺮ اﯾﻦ ﺻﻮرت‪ ،‬از ﻧﻈﺮ روﺣﺎﻧﯽ ﺿﻌﯿﻒ ﺷﺪه و ﺑﺘﺪرﯾﺞ ﻣﺄﯾﻮس و ﻣﻐﻠﻮب ﻣـﯽﮔـﺮدﯾﻢ‪ .‬اﮔـﺮ‬
‫ﺧﻮاﻫﺎن ﭘﯿﺮوزی و ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ در زﻧﺪﮔﯽ روزﻣﺮۀ ﻣﺴﯿﺤﯽ ﺧﻮد ﻫﺴﺘﯿﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﻼم ﺧﺪا وارد زﻧﺪﮔﯽﻫﺎﯾﻤﺎن ﮔﺮدد ‪.‬‬
‫وﻟﯽ ﻋﻤﻼً ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽﺗﻮان اﯾﻦ ﺑﺎور را در زﻧﺪﮔﯽ ﺧـﻮد ﭘﯿـﺎده ﮐـﺮد‪ .‬در ﻃـﻮل ﺳـﺎﻟﻬﺎی زﻧـﺪﮔﯽ اﯾﻤـﺎﻧﯽ ﺧـﻮد‪،‬‬
‫درﯾﺎﻓﺘﻪام ﮐﻪ ﺑﻮﺳﯿﻠﮥ ﭘﻨﭻ ﻃﺮﯾﻖ ﻣﯿﺘﻮان ﮐﻼم ﺧﺪا را در زﻧﺪﮔﯿﻬﺎﯾﻤﺎن ﻋﻤﻠﯽ ﺳﺎﺧﺖ‪ .‬اوﻟﯿﻦ ﻃﺮﯾﻖ اﯾـﻦ اﺳـﺖ ﮐـﻪ‬
‫ﺑﺎﯾﺪ ﮐﻼم ﺧﺪا را ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﮐﺮد‪ .‬ﻋﯿﺴﯽ ﮔﻔﺖ‪ ”،‬اﻟﺤﺎل ﺷﻤﺎ ﺑﺴﺒﺐ ﮐﻼﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺸﻤﺎ ﮔﻔﺘﻪام ﭘـﺎک ﻫﺴـﺘﯿﺪ“ ) ﯾﻮﺣﻨـﺎ‬
‫‪ .(3:15‬ﮐﻼم ﺧﺪا ﻗﺎدر اﺳﺖ زﻧﺪﮔﯽﻫﺎی ﻣﺎ را ﭘﺎک ﺳﺎزد‪ .‬اﯾﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﺑﺴﯿﺎر ﺣﺎﺋﺰ اﻫﻤﯿﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﻼم ﺧﺪا ﺑﻄﻮر‬
‫اﺻﻮﻟﯽ‪ ،‬ﻣﻨﻈﻢ و ﺑﺎ ﺳﺮ ﺳﭙﺮدﮔﯽ ﺧﻮاﻧﺪه ﺷﻮد‪ .‬ﺑﺎ ﺧﻮاﻧﺪن ﮐﻼم ﺧﺪا از روی اﺳﻠﻮب ﻣﻌﯿﻦ‪ ،‬ﺑﻪ ﻃﺒﯿﻌﺖ ﺧـﺪا ﭘـﯽ‬
‫ﻣﯽﺑﺮﯾﻢ‪ ،‬ارادۀ او ﺑﺮای ﻣﺎ ﻣﮑﺸﻮف ﻣﯽﮔﺮدد‪ ،‬و در ﻣﯽﯾﺎﺑﯿﻢ ﮐﻪ او ﮐﯿﺴﺖ و ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻋﻤﻞ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬وﻟﯽ ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ آﻧﺮا‬
‫ﺑﻄﻮر ﻣﻨﻈﻢ ﺑﺨﻮاﻧﯿﻢ‪ .‬اﮔﺮ ﺑﻪ ﺑﺪن ﻣﺎ ﺑﻄﻮر ﻣﺮﺗﺐ ﻣﻮاد ﻏﺬاﯾﯽ ﻧﺮﺳﺪ زﻧﺪه ﻧﺨﻮاﻫﯿﻢ ﻣﺎﻧﺪ‪ .‬ﺑﻬﻤﯿﻦ ﻣﻨﻮال روح ﻣﺎ ﻧﯿـﺰ‬
‫ﺑﺮای زﻧﺪه ﻣﺎﻧﺪن ﺑﻄﻮر ﻣﺮﺗﺐ ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﻏﺬای روﺣﺎﻧﯽ دارد ‪.‬‬
‫ﻃﺮﯾﻖ دوم آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﻼم ﺧﺪا را ﺑﺎ ﺳﺮﺳﭙﺮدﮔﯽ ﺑﺨﻮاﻧﯿﻢ و اﯾﻦ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﻼم ﺧـﺪا را از ﻃﺮﯾـﻖ‬
‫ﺗﺄﻣﻞ و ﺗﻌﻤﻖ در آن‪ ،‬وارد زﻧﺪﮔﯿﻬﺎﯾﻤﺎن ﻧﻤﺎﯾﯿﻢ‪ .‬در ﺣﯿﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﮥ ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﻻزم اﺳﺖ ﮐـﻪ در آن ﺗﻔﮑـﺮ ﻧﻤـﺎﯾﯿﻢ‪.‬‬
‫ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس را ﻧﻤﯽﺗﻮان ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮐﺘﺐ دﯾﮕﺮ ﺧﻮاﻧﺪ‪ .‬ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﮐﻼم ﺧﺪاﺳﺖ‪ .‬ﺧﺪا از ﻃﺮﯾﻖ آن ﺑﺎ ﻗﻠﺒﻬﺎی ﻣﺎ ﺳﺨﻦ‬
‫ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺑﺮای اﯾﻨﮑﻪ آﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﺧﻮاﻧﺪهاﯾﻢ در اﻓﮑﺎر ‪ ،‬اﺣﺴﺎﺳﺎت و رﻓﺘﺎرﻣﺎن ﺟﺬب و ﻫﻀﻢ ﮐﻨﯿﻢ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ‬
‫وﻗﺖ ﮐﺎﻓﯽ ﺻﺮف آن ﻧﻤﺎﯾﯿﻢ‪ .‬ﺑﺎﯾﺪ اول ﺑﻪ آﻧﭽﻪ ﺧﻮاﻧﺪهاﯾﻢ ﺑﯿﺎﻧﺪﯾﺸﯿﻢ و ﺳﭙﺲ آﻧﺮا در زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد ﻋﻤﻠﯽ ﺳﺎزﯾﻢ‪.‬‬
‫ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ روزﻣﺎن را ﺑﺎ ﺧﻮاﻧﺪن ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﺷﺮوع ﮐﺮده و ﺳﭙﺲ در ﺣﯿﻦ راﻧﻨﺪﮔﯽ‪ ،‬ﻗﺪم زدن‪ ،‬ﮐﺎر و ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ‬
‫در ﻃﯽ روز در آﻧﭽﻪ ﺧﺪا ﺑﻤﺎ ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ ﺗﺄﻣﻞ ﮐﻨﯿﻢ ‪.‬‬
‫ﻃﺮﯾﻖ ﺳﻮم ﺑﺮای وارد ﮐﺮدن ﮐﻼم ﺧﺪا در زﻧﺪﮔﯿﻬﺎﯾﻤﺎن ﺷﻨﯿﺪن آن اﺳﺖ‪ .‬ﭘﻮﻟﺲ رﺳﻮل ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ‪ ” ،‬ﻟﻬﺬا اﯾﻤﺎن از‬
‫ﺷﻨﯿﺪن اﺳﺖ و ﺷﻨﯿﺪن از ﮐﻼم ﺧﺪا“ )روﻣﯿﺎن ‪ .(17:10‬اﯾﻦ ﻋﺒﺎرﺗﯽ اﺳﺖ ﺷﮕﻔﺖ آور‪ .‬آﯾﺎ ﺗـﺎ ﺑﺤـﺎل اﯾـﻦ ﺳـﺆال‬
‫ﺑﺮاﯾﺘﺎن ﭘﯿﺶ آﻣﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯿﺘﻮان اﯾﻤﺎن ﺧﻮد را ﺗﻮﺳﻌﻪ داد و در اﯾﻤﺎن رﺷﺪ ﮐﺮد؟ ﭘﻮﻟﺲ رﺳﻮل ﺻﺮﯾﺤﺎً‬
‫ﺑﯿﺎن ﻣﯽ دارد ﮐﻪ ﭼﻨﯿﻦ رﺷﺪی از ﺷﻨﯿﺪن ﮐﻼم ﻣﺴﯿﺢ ﺣﺎﺻﻞ ﻣﯽﺷﻮد ‪.‬‬
‫ﺳﺎﻟﻬﺎ ﭘﯿﺶ در دو ﺷﻬﺮ ﭘﺮو ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻣﯽﮐﺮدم‪ .‬در ﯾﮑﯽ از اﯾﻦ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ﯾﮏ ﺳﻮم اﺳﺘﺎدﯾﻮم ورزﺷﯽ ﭘـﺮ ﺑـﻮد‪.‬‬
‫ﭘﯿﻐﺎم ﺳﺎده و واﺿﺤﯽ را در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻧﻘﺸﮥ ﺧﺪا ﺑﺮای ﻧﺠﺎت اﻧﺴﺎن ﻣﻮﻋﻈﻪ ﮐﺮدم‪ .‬ﺑﺎ وﺟـﻮد اﯾﻨﮑـﻪ در ﺷـﻬﺮ دوم‬
‫ﺗﻌﺪاد ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ﺑﻪ اﻧﺪازۀ ﻫﻤﺎن ﺷﻬﺮ اول ﺑﻮد‪ ،‬وﻟﯽ ﺗﻔﺎوت ﻋﻤﺪهای وﺟـﻮد داﺷـﺖ‪ .‬در ﺷـﻬﺮ دوم‬
‫ﻣﺮدم ﺑﯿﺸﺘﺮی ﻗﻠﺒﻬﺎی ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ ﺳﭙﺮده ﺗﻮﺑﻪ ﮐﺮدﻧﺪ و اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺑﺎﻋﺚ ﺗﻌﺠﺐ ﻣـﻦ ﮔﺮدﯾـﺪ‪ .‬در ﻫـﺮ دو‬
‫ﻣﮑﺎن اﯾﻤﺎﻧﺪاران ﺑﺮای ﺟﻠﺴﺎت دﻋﺎ ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ و ﺗﻌﺪاد ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﻏﯿﺮ ﻣﺴﯿﺤﯽ در اﯾﻦ ﺟﻠﺴﺎت در ﻫﺮ دو‬
‫ﺷﻬﺮ ﯾﮑﺴﺎن ﺑﻮد‪ .‬ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮم آﻣﺪ ﮐﻪ در ﺷﻬﺮ اول در ﺣﯿﻦ ﻣﻮﻋﻈﻪ در ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺻﻮﺗﯽ ﻣﺸـﮑﻼﺗﯽ وﺟـﻮد داﺷـﺖ‪.‬‬
‫ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن در ﺷﻬﺮ اول ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﮐﻼم ﺧﺪا را ﺑﻪ وﺿﻮح ﺑﺸﻨﻮﻧﺪ‪ ،‬در ﺣﺎﻟﯿﮑـﻪ در ﺷـﻬﺮ دوم ﺻـﺪا ﺑﺴـﯿﺎر‬
‫‪٢١‬‬
‫واﺿﺢ و ﻣﺸﺨﺺ ﺑﻮد‪ .‬در اﯾﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺑﺰرﮔﯽ ﺑﺮ ﻣﻦ آﺷﮑﺎر ﺷﺪ‪ .‬اﯾﻤﺎن از ﺷﻨﯿﺪن واﺿﺢ و ﻣﺸﺨﺺ ﮐﻼم‬
‫ﺧﺪا ﺣﺎﺻﻞ ﻣﯽﮔﺮدد‪ .‬اﯾﻨﮑﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﮐﻼم ﺧﺪا را ﻣﯽﺷﻨﻮﯾﻢ ﻣﺸﺨﺺ ﻣﯽﺳﺎزد ﮐﻪ ﺗﺎ ﭼﻪ ﻣﻘﺪار ﻗﺎدر ﺑـﻪ ﭘـﺬﯾﺮش‬
‫آن ﺑﺎ اﯾﻤﺎن ﻫﺴﺘﯿﻢ ‪.‬‬
‫ﻃﺮﯾﻖ ﭼﻬﺎرم ﺑﺮای اﺳﺘﻔﺎدۀ ﻋﻤﻠﯽ از ﮐﻼم ﺧﺪا ﺣﻔﻆ ﮐﺮدن آن اﺳﺖ‪ .‬اﯾﻦ روش ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ از ﺟﻨﺒﻪﻫـﺎی‬
‫ﻣﺨﺘﻠﻒ رﺷﺪ ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬اول اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺎ ﺣﻔﻆ ﮐﺮدن ﮐﻼم ﺧﺪا ﻣﯽﺗﻮان در ﻣﻮاﻗﻊ ﺿﺮوری از آن اﺳـﺘﻔﺎده ﮐـﺮد‪ .‬از اﯾـﻦ‬
‫ﻃﺮﯾﻖ ﮐﻼم ﺧﺪا را در ﻋﻤﻖ وﺟﻮدﻣﺎن اﻧﺒﺎﺷﺘﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ و در ﻟﺤﻈﻪای ﮐﻪ ﺑﻪ ﯾﮏ وﻋﺪه ‪،‬دﺳﺘﻮر اﻟﻬﯽ ‪ ،‬ﯾﺎ ﺷﻬﺎدت‬
‫ﻧﯿﺎز دارﯾﻢ آﻧﻬﺎ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ در ذﻫﻦ ﻣﺎ ﻧﻘﺶ ﻣﯽﺑﻨﺪد‪ ” .‬ﻫﺮ ﻓﮑﺮی را ﺑﻪ اﻃﺎﻋـﺖ ﻣﺴـﯿﺢ اﺳـﯿﺮ ﻣـﯽﺳـﺎزﯾﻢ “ ) دوم‬
‫ﻗﺮﻧﺘﯿﺎن ‪. (5:10‬دوم اﯾﻨﮑﻪ ‪ ،‬ﻗﺎدر ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺑﻮد ﺑﺮای ﻫﺮ ﺳﺆاﻟﯽ ﮐﻪ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ اﯾﻤﺎﻧﻤﺎن در ﺷﺮاﯾﻂ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﭘـﯿﺶ‬
‫ﻣﯽآﯾﺪ ‪ ،‬ﭘﺎﺳﺨﯽ ﺑﯿﺎﺑﯿﻢ‪ .‬ﻧﺘﯿﺠﺘﺎً ﺑﺮای در ﻣﯿﺎن ﮔﺬاﺷﺘﻦ اﯾﻤﺎن ﺧﻮد ﺑﺎ دﯾﮕﺮان‪ ،‬ﺷﻬﺎﻣﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮی ﮐﺴﺐ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪.‬‬
‫آﺧﺮﯾﻦ ﻧﮑﺘﻪ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﻼم ﺧﺪا را ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ و ﺑﺮرﺳﯽ ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬ﭘﻮﻟﺲ رﺳﻮل ﺑﻪ ﺗﯿﻤﻮﺗﺎوس ﺟﻮان ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ‪”،‬‬
‫ﺳﻌﯽ ﮐﻦ ﮐﻪ ﺧﻮد را ﻣﻘﺒﻮل ﺧﺪا ﺳﺎزی‪ ،‬ﻋﺎﻣﻠﯽ ﮐﻪ ﺧﺠـﻞ ﻧﺸـﻮد و ﮐـﻼم ﺧـﺪا را ﺑﺨـﻮﺑﯽ اﻧﺠـﺎم دﻫـﺪ“) دوم‬
‫ﺗﯿﻤﻮﺗﺎوس ‪ .(15:2‬روﺷﻬﺎی ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ ﺑﺮای ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ و ﺑﺮرﺳﯽ ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس وﺟﻮد دارد‪ ،‬وﻟﯽ در ﻫﺮ ﺣﺎل ﺑﻬﺮ روﺷﯽ‬
‫ﻫﻢ ﮐﻪ ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس را ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﮐﻨﯿﻢ ﺑﺎﯾﺴﺘﯽ اﺟﺎزه دﻫﯿﻢ ﮐﻪ ﺧﺪا از ﻃﺮﯾﻖ آن ﺑﺎ ﻗﻠﺒﻬﺎی ﻣﺎ ﺳﺨﻦ ﮔﻮﯾﺪ‪ .‬اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ‬
‫ﺻﺮﻓﺎً ﺑﺮای اﻓﺰودن داﻧﺶ ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺧﺪاﺳﺖ‪ .‬ﺑﺮای ﻣﺜﺎل‪ ،‬ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ و ﺑﺮرﺳﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻮﺳﯽ و‬
‫ﺷﺨﺼﯿﺖ او ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻋﻤﯿﻘﯽ در رﺷﺪ روﺣﺎﻧﯽ ﻣﻦ ﮔﺬاﺷﺖ و در ﺣﯿﻦ آن ﺧﺪا ﻣﺮا ﻟﻤﺲ ﮐﺮده‪ ،‬ﺟﻬﺖ زﻧـﺪﮔﯽ ﻣـﺮا‬
‫ﺗﻐﯿﯿﺮ داد‪ .‬روﺷﻬﺎی دﯾﮕﺮی ﻧﯿﺰ وﺟﻮد دارﻧﺪﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﺪ از آﻧﻬﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﯿﺪ‪ .‬ﻣﺜﻼً ﻣﻄﺎﻟﻌﮥ ﻣﺘﻨﯽ )ﻣﻄﺎﻟﻌﮥ آﯾـﻪ ﺑـﻪ‬
‫آﯾﻪ ﯾﺎ ﮐﺘﺎب ﺑﻪ ﮐﺘﺎب ﮐﻼم ﺧﺪا(‪ ،‬ﺑﺮرﺳﯽ ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ) ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻣﻮﺿﻮﻋﻬﺎی ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻓﯿﺾ ﺧﺪا و‬
‫دﻋﺎ( و ﻣﻄﺎﻟﻌﮥ ﮐﻠﻤﻪای )ﺑﺮرﺳﯽ ﻣﻌﺎﻧﯽ رﯾﺸﻪای و اﺻﻠﯽ ﮐﻠﻤﺎت ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس(‪ .‬ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺑﺴﭙﺎرﯾﺪ ﮐﻪ از ﻫـﺮ روﺷـﯽ‬
‫ﮐﻪ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ﺑﺎ ﻗﻠﺒﯽ ﺗﺸﻨﻪ در ﭘﯽ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺧﺪا ﺑﺎﺷﯿﺪ ‪.‬‬
‫ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ‪ ”،‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺎ ﻣﻮﺳﯽ روﺑﺮو ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻔﺖ ﻣﺜﻞ ﺷﺨﺼﯿﮑﻪ ﺑﺎ دوﺳـﺖ ﺧـﻮد ﺳـﺨﻦ ﮔﻮﯾـﺪ“‬
‫) ﺧﺮوج ‪ .(11:33‬ﺧﺪا ﻣﺸﺘﺎق اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﻧﯿﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﻮﺳﯽ ﺷﺨﺼﺎً ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨـﺪ و اﯾـﻦ از ﻃﺮﯾـﻖ ﮐﻼﻣـﺶ‬
‫ﻋﻤﻠﯽ ﻣﯽﺷﻮد‪ .‬اﮔﺮ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﺪ ارادۀ ﺧﺪا را در زﻧﺪﮔﯿﺘﺎن ﺑﺪاﻧﯿﺪ ﺑﮕﺬارﯾﺪ ﮐـﻼم ﺧـﺪا وارد زﻧـﺪﮔﯿﻬﺎﯾﺘﺎن ﮔـﺮدد‪.‬‬
‫زﻣﺎﻧﯿﮑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺳﺨﻦ ﮔﻮﯾﺪ‪ ،‬ﺗﻘﺪﯾﺲ ﺷﺪه‪ ،‬زﻧﺪﮔﯽ ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧﻪای ﺧﻮاﻫﯿﺪ داﺷﺖ‪.‬‬

‫‪٢٢‬‬
 ‫‪ / 18‬ﻣـﺎرس ‪2002 /‬‬ ‫اﻃﺎﻋﺖ از ﮐﻼم ﺧـﺪا ﺑـﺮای زﻧـﺪﮔﯽ ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧـﻪ‬
‫ﭘﯿﺮوزی در زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺴﯿﺤﯽ از درون ﻣﺎ ﻣﻨﺸﺄ ﻧﻤﯽﮔﯿﺮد‪ .‬ﻣـﺎ ﺑـﺎ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯿﻬـﺎ و اﻣﮑﺎﻧـﺎت ﺧـﻮﯾﺶ ﻗـﺎدر ﻧﯿﺴـﺘﯿﻢ ﺑـﺎ‬
‫زﻧﺪﮔﯿﻬﺎی ﺧﻮد ﺧﺪا را ﺧﻮﺷﻨﻮد ﺳﺎزﯾﻢ‪ .‬اﯾﻦ ﻓﯿﺾ ﺧﺪاﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ را ﻗﺎدر ﻣﯽﺳﺎزد ﺗـﺎ ﻣﻄـﺎﺑﻖ ارادۀ او زﻧـﺪﮔﯽ‬
‫ﮐﻨﯿﻢ ‪ .‬زﻧﺪﮔﯿﻬﺎی ﻣﺎ ﺑﺮ اﯾﻤﺎن ﺑﻪ ﺧﺪا و ﻧﻪ ﺑﺮ اﯾﻤﺎن ﺑﻪ ﺧﻮد ﺑﻨﺎ ﺷﺪه اﺳﺖ و اﯾﻦ واﺑﺴﺘﮕﯽ ﻣﻄﻠـﻖ ﻣـﺎ را ﺑـﻪ ﺧـﺪا‬
‫ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ‪ .‬ﺑﯿﻦ اﯾﻤﺎن و اﻃﺎﻋﺖ ارﺗﺒﺎط ﺧﺎﺻﯽ وﺟﻮد دارد‪ .‬ﻫﺮ دو در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ اراده ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬اﯾﻤﺎن‪ ،‬اﻧﺘﺨﺎﺑﯽ‬
‫ارادﯾﺴﺖ در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ اﻃﺎﻋﺖ‪ ،‬ﻧﺘﯿﺠﮥ ﻋﻤﻠﯽ اﯾﻦ اﻧﺘﺨﺎب اﺳﺖ ‪.‬‬
‫ﻋﯿﺴﯽ اﻓﺮادی را ﮐﻪ ﺑﻪ او ﻣﺤﺒﺖ ﻣﯽورزﻧﺪ اﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﺗﻮﺻﯿﻒ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ ” ،‬ﻫﺮ ﮐﻪ اﺣﮑﺎم ﻣـﺮا دارد و آﻧﻬـﺎ را ﺣﻔـﻆ‬
‫ﮐﻨﺪ‪ ،‬آﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺮا ﻣﺤﺒﺖ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ“)ﯾﻮﺣﻨﺎ ‪.(21:14‬آﺳﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﮕﻮﯾﯿﻢ ‪ ،‬ﻋﯿﺴـﯽ را ﻣﺤﺒـﺖ ﻣـﯽﮐﻨـﯿﻢ وﻟـﯽ‬
‫ﺻﺤﺖ ﮔﻔﺘﮥ ﻣﺎ در اﻃﺎﻋﺘﻤﺎن از او آﺷﮑﺎر ﻣﯽﮔﺮدد ‪.‬ﻣﯽﺗﻮان در ﻣﻮرد ﻣﺤﺒﺖ ﺳﺮود ﺧﻮاﻧـﺪه او را ﭘﺮﺳـﺘﺶ ﮐـﺮد‬
‫وﻟﯽ اﮔﺮ از ﮐﻼم او اﻃﺎﻋﺖ ﻧﮑﻨﯿﻢ ﻫﻤﮥ اﯾﻦ ﮐﺎرﻫﺎ ﻣﺮاﺳﻢ و ﺗﺸﺮﯾﻔﺎت ﻣﺬﻫﺒﯽ ﺑﯿﺶ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪ .‬ﻣﺤﺒﺖ ﺑـﻪ ﺧـﺪا‬
‫در اﻃﺎﻋﺖ از اوﺳﺖ‪ .‬ﻣﻔﻬﻮم اﻃﺎﻋﺖ ﻓﺮاﺗﺮ از اﻇﻬﺎر ﻋﺸﻖ و ﻣﺤﺒﺖ اﺳـﺖ ‪ .‬اﻃﺎﻋـﺖ اﯾـﻦ اﺳـﺖ ﮐـﻪ از ﻃﺮﯾـﻖ‬
‫اﻋﻤﺎﻟﻤﺎن ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﻧﺸﺎن دﻫﯿﻢ ﮐﻪ دوﺳﺘﺶ دارﯾﻢ ‪.‬‬
‫اﮔﺮ ﻣﻦ ﯾﮏ ﮔﻠﻪ دار ﺑﻮدم و ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﺮای ﻧﮕﻬﺪاری ﮔﻠﻪ ﺣﺼﺎری ﺑﺴﺎزم ‪ ،‬ﭘﺴﺮم ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻣﺤﺒـﺘﺶ را ﺑـﺎ‬
‫ﮔﻔﺘﻦ اﯾﻦ ﻋﺒﺎرت ﻧﺸﺎن دﻫﺪ‪ ” ،‬ﺑﺎﺑﺎ ‪ ،‬ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ در ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺣﺼﺎر ﺑﻪ ﺗﻮ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﻢ “‪ .‬اﮔﺮ او ﺑﻤﻦ ﻣﯽﮔﻔﺖ ﮐﻪ ”‬
‫ﺑﺎﺑﺎ‪ ،‬دوﺳﺘﺖ دارم“ ‪ ،‬اﯾﻦ ﻧﯿﺰ ﻣﺮا ﺷﺎد ﻣﯽﮐﺮد و اﻫﻤﯿﺖ ﺧﺎﺻﯽ ﺑﺮاﯾﻢ داﺷﺖ‪ ،‬وﻟﯽ اﮔﺮ ﯾـﮏ ﻗـﺪم ﻓﺮاﺗـﺮ رﻓﺘـﻪ و‬
‫ﻣﯽﮔﻔﺖ‪ ” ،‬ﺑﺎﺑﺎ‪،‬دوﺳﺘﺖ دارم و ﺑﻬﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ ﺟﺪاً دﺳﺖ ﺑﮑﺎر ﺷﺪه‪ ،‬ﺑﻪ ﺗـﻮ در ﺳـﺎﺧﺘﻦ ﺣﺼـﺎر ﮐﻤـﮏ‬
‫ﮐﻨﻢ“ اﯾﻦ ﻋﺒﺎرت ﺑﻪ ﻧﺤﻮ اﺣﺴﻨﺖ ﻣﺤﺒﺖ او را ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﺸﺎن ﻣﯽداد ‪.‬‬
‫ﻋﯿﺴﯽ اﺣﮑﺎم ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻣﺎ داده اﺳﺖ و ﻃﺮﯾﻖ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺴﯿﺤﺎﯾﯽ‪ ،‬اﻃﺎﻋﺖ از آﻧﻬﺎﺳﺖ‪ .‬ﻧﮑﺘﮥ ﺟﺎﻟﺐ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐـﻪ‬
‫وﻗﺘﯽ از ﮐﻼم ﺧﺪا اﻃﺎﻋﺖ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺧﺪا ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪه‪ ،‬ﺧﻮد را ﺑﺮ ﻣﺎ ﻣﮑﺸﻮف ﻣﯽﺳﺎزد‪ .‬ﺑﻪ ﻋﺒﺎرﺗﯽ دﯾﮕـﺮ اﻃﺎﻋـﺖ‪،‬‬
‫ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺧﺪا را ﺑﺪﻧﺒﺎل داﺷﺘﻪ و ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺧﺪا ﺳﺒﺐ ﭘﯿﺮوزی ﻣﯽﮔﺮدد‪ .‬اﯾﻦ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﭼﺮﺧـﻪای اﺳـﺖ ﮐـﻪ ﻫـﺮ ﭼـﻪ‬
‫ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﮐﻼم ﺧﺪا اﻃﺎﻋﺖ ﮐﻨﯿﻢ‪ ،‬ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻗﺎدر ﺑﻪ داﺷﺘﻦ زﻧﺪﮔﯽ ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧﻪ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺑﻮد ‪.‬‬
‫ﻋﮑﺲ آن ﻧﯿﺰ ﺻﺎدق اﺳﺖ‪ .‬ﻫﺮ ﮔﺎه از ﺧﺪا ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﯽ ﮐﻨﯿﻢ‪ ،‬راﺑﻄﮥ ﻣﺎ ﺑﺎ او از ﺑﯿﻦ ﻣﯽرود‪ .‬اﮔﺮ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﺎاﻃـﺎﻋﺘﯽ در‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد اداﻣﻪ دﻫﯿﻢ‪ ،‬ﺑﻄﻮر ﻋﻤﯿﻖ و ﻋﻤﯿﻘﺘﺮ در ﻣﻨﺠﻼب ﮔﻨﺎه ﻓﺮو ﺧﻮاﻫﯿﻢ رﻓﺖ و رﻓﺘـﻪ رﻓﺘـﻪ داﺷـﺘﻦ ﯾـﮏ‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧﻪ ﻣﺴﯿﺤﯽ‪ ،‬ﺑﺮای ﻣﺎ ﺳﺨﺖ ﺗﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ‪ .‬ﻣﺎ در ﻗﻠﺒﻬﺎی ﺧﻮد دارای دژﻫﺎ و ﻗﻠﻌﻪﻫﺎی روﺣﺎﻧﯽ‬
‫ﻣﯽﺑﺎﺷﯿﻢ‪ .‬ﺷﯿﻄﺎن ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ از ﺗﮏ ﺗﮏ ﻧﺎاﻃﺎﻋﺘﯿﻬﺎی ﻣﺎ ﭼﻮن آﺟﺮﻫﺎﯾﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﮐﺮده و ﺗﻮﺳـﻂ آﻧﻬـﺎ در ﻗﻠـﺐ ﻣـﺎ‬
‫ﻗﻠﻌﻪ و ﭘﺎﯾﮕﺎﻫﯽ ﺑﺮای ﺧﻮد ﺑﺴﺎزد‪ .‬ﻋﺎﻗﺒﺖ در ﻣﯽﯾﺎﺑﯿﻢ ﮐﻪ اﺳﯿﺮ اﻣﯿﺎل ﻧﻔﺴﺎﻧﯽ و ﮔﻨﺎﻫﺎن ﻣﺨﻔﯽ ﺷﺪهاﯾﻢ و زﻧـﺪﮔﯽ‬
‫روﺣﺎﻧﯽ ﻣﺎ ﺑﺎ ﺷﮑﺴﺖ ﻣﻮاﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮد ‪.‬‬
‫ﻓﻘﻂ ﯾﮏ راه ﺑﺮای رﻫﺎﯾﯽ از اﯾﻦ زﻧﺪاﻧﯽ ﮐﻪ در زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ وﺟﻮد دارد ‪.‬ﺑﺎﯾﺪ آﺟﺮ ﺑﻪ آﺟﺮ ﭘﺎﯾﮕﺎه‬
‫و ﻗﻠﻌﮥ ﺷﯿﻄﺎن را ﻓﺮو رﯾﺨﺖ‪ .‬ﻫﺮ ﭼﻘﺪر در اﻃﺎﻋﺖ از ﺧﺪا ﭘﯿﺶ روﯾﻢ‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﻧﺴﺒﺖ ﻧـﻮر و ﻇﻔـﺮ اﻟﻬـﯽ وارد‬
‫زﻧﺪﮔﯿﻬﺎﯾﻤﺎن ﻣﯽﮔﺮدد‪ .‬ﺑﺎ دﯾﺪن ﺷﮑﺴﺘﻬﺎی ﻟﺤﻈﻪای و ﮔﺬرا ﻧﺒﺎﯾﺪ دﻟﺴﺮد ﺷﺪ‪ .‬ﺧﺪا دﺳﺘﻮر اﻟﻌﻤﻠﻬﺎی ﻣﺸﺨﺼـﯽ را‬
‫داده اﺳﺖ‪ .‬او ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ‪ ” ،‬اﮔﺮ ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻫﺎن ﺧﻮد اﻋﺘﺮاف ﮐﻨﯿﻢ او اﻣﯿﻦ و ﻋﺎدل اﺳﺖ ﺗﺎ ﮔﻨﺎﻫﺎن ﻣﺎ را ﺑﯿﺎﻣﺮزد و ﻣﺎ را‬
‫از ﻫﺮ ﻧﺎراﺳﺘﯽ ﭘﺎک ﺳﺎزد“ ) اول ﯾﻮﺣﻨﺎ ‪ .(9:1‬ﻫﺮ ﮔﺎه ﺧﻄﺎﻫﺎی ﺧﻮد را ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻪ ‪،‬از آﻧﻬﺎ روﮔﺮدان ﺷﻮﯾﻢ ﺧﺪا ﻣـﺎ‬
‫را ﺑﺨﺸﯿﺪه ﻧﺠﺎت ﻣﯽدﻫﺪ و ﻗﺎدر ﻣﯽﺳﺎزد ﺗﺎ دوﺑﺎره ﺑﺎ او راه روﯾﻢ ‪.‬‬
‫‪٢٣‬‬
‫وﻗﺘﯿﮑﻪ ﭘﺴﺮم دﯾﻮ )‪ (Dave‬ﺣﺪود ﯾﮑﺴﺎﻟﻪ ﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺎ ﺳﻌﯽ و ﺗﻼش ﺷﺮوع ﺑﻪ راه رﻓﺘﻦ ﮐﺮد ‪.‬ﻫﺮﮔﺰ ﻗـﺪم اوﻟـﺶ را‬
‫ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﺨﻮاﻫﻢ ﮐﺮد‪ .‬ﻣﻦ و ﻣﺎدرش ﺑﻪ او اﻓﺘﺨﺎر ﻣﯽﮐﺮدﯾﻢ‪ .‬وﻟﯽ ﭘﺲ از اوﻟﯿﻦ ﻗﺪم او ﺑﻪ زﻣﯿﻦ اﻓﺘﺎد‪ .‬آن ﻣﻮﻗﻊ ﺑﻪ‬
‫او ﻧﮕﻔﺘﻢ” ﭼﮑﺎر داری ﻣﯽﮐﻨﯽ؟ ﭼﺮا اﯾﻨﻘﺪر دﺳﺖ و ﭘﺎ ﭼﻠﻔﺘﯽ ﻫﺴﺘﯽ؟“ ﺑﻠﮑﻪ او را ﺗﺸﻮﯾﻖ ﮐﺮدم ﮐﻪ دوﺑﺎره ﺑﻠﻨـﺪ‬
‫ﺷﻮد و راه رود ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ او ﮐﻤﯽ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮد وﻟﯽ دوﺑﺎره اﯾﺴﺘﺎد و ﺳﻌﯽ ﮐﺮدﮐﻪ ﻗﺪم ﺑﻌﺪی را ﺑـﺮدارد‪ .‬آﻧﻘـﺪر ﺳـﻌﯽ‬
‫ﮐﺮد ﺗﺎ ﺑﺎﻻﺧﺮه ﻣﻮﻓﻖ ﺷﺪ ﯾﮏ ﻗﺪم ﺑﺮدارد‪ .‬ﺳﭙﺲ ﺑﺎ ﺳﻌﯽ و ﺗﻼش ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻗﺪﻣﻬﺎی ﺑﯿﺸـﺘﺮی ﺑﺮداﺷـﺖ‪ .‬او دوﺑـﺎره‬
‫اﻓﺘﺎد وﻟﯽ ﻣﺠﺪداً ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و ﺑﻪ ﺗﻼش ﺧﻮد اداﻣﻪ داد‪ .‬دﯾﺮی ﻧﭙﺎﯾﯿﺪ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬـﺎ راه ﻣـﯽرﻓـﺖ ﺑﻠﮑـﻪ ﻣـﯽدوﯾـﺪ و‬
‫ﺟﺴﺖ و ﺧﯿﺰ ﻣﯽﮐﺮد‪ .‬ﻃﻮﻟﯽ ﻧﮑﺸﯿﺪ ﮐﻪ راه رﻓﺘﻦ و دوﯾﺪن ﺑﺮای او اﻣﺮی ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺷﺪ ‪.‬‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺴﯿﺤﯽ ﻣﺎ ﻧﯿﺰ ﻫﻤﯿﻨﮕﻮﻧﻪ اﺳﺖ‪ .‬اﮔﺮ ﭼﻪ ﺷﮑﺴﺖ ﺑﺨﺸﯽ از آﻧﺮا ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﯽ دﻫـﺪ وﻟـﯽ ﻫﺮﮔـﺰ ﻓﺮاﻣـﻮش‬
‫ﻧﮑﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﺎ ﻣﺎﺳﺖ و ﺑﻪ ﯾﺎری ﻣﺎ ﻣﯽﺷﺘﺎﺑﺪ‪ .‬او ﻣﺸﺘﺎق اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﺎ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﻗﺪم زﻧﯿﻢ‪ .‬او ﻧـﺰد ﻣـﺎ اﯾﺴـﺘﺎده‬
‫ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ‪ ” ،‬ﺑﺮﺧﯿﺰ ‪ ،‬ﺗﻮ ﻗﺎدری ﮐﻪ آﻧﺮا اﻧﺠﺎم دﻫﯽ“ او دﺳﺖ ﺧﻮد را ﺑﺴﻮی ﻣﺎ دراز ﮐﺮده و ﻣﺎ را ﺑﻠﻨﺪ ﻣـﯽﮐﻨـﺪ و‬
‫ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ” ﺣﺎل‪ ،‬ﻗﺪم ﺑﻌﺪی را ﺑﺮدار‪ “.‬ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺗﻼش ﮐﻨﯿﻢ‪ ،‬ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮی ﮐﺴﺐ ﺧـﻮاﻫﯿﻢ ﮐـﺮد‪ .‬ﻃـﻮﻟﯽ‬
‫ﻧﻤﯽﮐﺸﺪ ﮐﻪ راه رﻓﺘﻦ ﻣﻈﻔﺮاﻧﻪ در زﻧﺪﮔﯽ اﯾﻤﺎﻧﯿﻤﺎن اﻣﺮی ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺷﺪه ‪ ،‬ﻣﻌﯿﺎر زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷـﺪ‪ .‬ﺷـﺎﯾﺪ ﺑـﻪ‬
‫اﯾﻦ دﻟﯿﻞ ﺳﺮاﯾﻨﺪهای در ﺳﺮودی روﺣﺎﻧﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ اﺳﺖ‪ ” ،‬ﺗﻮﮐﻞ ﮐﻦ و اﻃﺎﻋﺖ ﻧﻤﺎ‪ ،‬زﯾﺮا ﺗﻨﻬـﺎ راه ﺷـﺎد ﺑـﻮدن در‬
‫ﻣﺴﯿﺢ ﺗﻮﮐﻞ و اﻃﺎﻋﺖ اﺳﺖ‪“.‬‬

‫‪٢٤‬‬
 ‫‪ / 25‬ﻣـﺎرس ‪2002 /‬‬ ‫ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺧـﺪا ﺑﻮﺳـﯿﻠﮥ ارﺗﺒـﺎط ﺑـﺎ ﻗـﻮم او‬
‫زﻣﺎﻧﯿﮑﻪ ﻣﻦ و ﻫﻤﺴﺮم در اواﺳﻂ دﻫﮥ ‪ 1970‬در ﮐﺸﻮر ﺳﻮﺋﯿﺲ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐـﺮدﯾﻢ‪ .‬درﯾـﺎﻓﺘﯿﻢ ﮐـﻪ ﻓﺮزﻧـﺪ دوﻣﻤـﺎن در راه‬
‫اﺳﺖ‪ .‬دﺧﺘﺮﻣﺎن در ﯾﮑﯽ از روﺳﺘﺎﻫﺎی ﮐﻮﭼﮏ آﻟﭗ ﺳﻮﯾﺲ‪ ،‬ﺑﻨﺎم ﭼﺎﺗﻮدوﮐﺲ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪ‪ .‬اﯾﻦ ﻣﮑﺎن ﯾﮑﯽ از زﯾﺒﺎﺗﺮﯾﻦ ﻧﻘﺎط‬
‫دﻧﯿﺎﺳﺖ‪ .‬ﺑﻌﺪ از ﺗﻮﻟﺪ او‪ ،‬ﻣﻄﻤﺌﻨﺎً ﻣﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ او ﻧﻤﯽﮔﻔﺘﯿﻢ‪ ”،‬رﻧﯽ‪ ،‬ﻣﺎ ﺗﻮ را ﺑﻪ اﯾﻦ ﺟﻬﺎن آوردهاﯾـﻢ و ﺣـﺎل ﺗـﻮ را در اﯾـﻦ‬
‫ﮐﻮﻫﻬﺎ ﺑﺤﺎل ﺧﻮد ﻣﯽﮔﺬارﯾﻢ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺑﺰرگ ﺷﻮی‪ .‬ﻣﺎ ﺳﻬﻢ ﺧﻮد را ﺑﺎ آوردن ﺗﻮ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺟﻬﺎن اﻧﺠﺎم دادهاﯾﻢ‪ ،‬ﺑﻘﯿﮥ اﻣﻮر‬
‫دﯾﮕﺮ ﺑﺎ ﺧﻮد ﺗﻮﺳﺖ‪“.‬‬
‫اﯾﻦ اﻓﮑﺎر ‪ ،‬اﻧﺪﯾﺸﻪﻫﺎﯾﯽ ﺑﺎور ﻧﮑﺮدﻧﯽ و ﺑﯽ رﺣﻤﺎﻧﻪ ﻣﯽﺑﻮد‪ .‬رﻧﯽ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺧﺎﻧﻮاده ﻧﯿﺎز داﺷﺖ‪ ،‬ﺑﻪ ﭘـﺪر و ﻣـﺎدری ﮐـﻪ از او‬
‫ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﮐﺮده و اﻣﻨﯿﺘﯽ را ﺑﺮای او ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﯽآوردﻧﺪ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﺮای او ﺧﻮراک ‪ ،‬ﭘﻮﺷﺎک و اﻣﻨﯿﺖ و ﺗﮑﯿﻪ ﮔﺎه ﻋﺎﻃﻔﯽ ﻣﻬﯿﺎ ﮐﺮدﯾﻢ‪.‬‬
‫ﻧﺘﯿﺠﺘﺎً او رﺷﺪ ﮐﺮده ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ دﺧﺘﺮ ﺑﺎﻟﻐﯽ ﺷﺪ ﮐﻪ از ﻧﻈﺮ ﻋﺎﻃﻔﯽ ﺑﺎ ﺛﺒﺎت و ﺷﺨﺼﯿﺘﺎً ﻣﺘﻌﺎدل اﺳﺖ ‪.‬‬
‫ﺑﻌﺪ از اﯾﻤﺎن ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ و ﯾﺎﻓﺘﻦ ﺗﻮﻟﺪ ﺗﺎزه ‪ ،‬ﻣﺎ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﻧﻮزادی ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﻣﺤﺒـﺖ روﺣـﺎﻧﯽ‪ ،‬اﻣﻨﯿـﺖ و ﺗﺸـﻮﯾﻖ دارﯾـﻢ‪ .‬اﻏﻠـﺐ‪،‬‬
‫ﻧﻮاﯾﻤﺎﻧﺎن ﻣﯽﮐﻮﺷﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻠﻮغ روﺣﺎﻧﯽ ﺧﻮد را در ﺧﺎرج از ﮐﻠﯿﺴﺎ و ﻗﻮم ﺧﺪا ﺑﯿﺎﺑﻨﺪ‪ .‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ را ﺑﻌﻨﻮان ﻋﻀﻮی ﻣﻨﻔـﺮد و‬
‫ﻣﺠﺰا ﻧﯿﺎﻓﺮﯾﺪه اﺳﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻌﻨﻮان ﻋﻀﻮی ﻣﺆﺛﺮ در ﯾﮏ ﺑﺪن‪ ،‬ﺗﺎ ﺑﺼﻮرت ﮔﺮوﻫﯽ ﻋﻤﻞ ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬در زﻧـﺪﮔﯽ روﺣـﺎﻧﯽ ﻫﻤﺎﻧﻨـﺪ‬
‫ﻧﻮزادی ﺑﺎﯾﺪ راه رﻓﺘﻦ را آﻣﻮﺧﺘﻪ و ﻧﯿﺎزﻣﺎن ﺑﻪ ﺧﻮراک روﺣﺎﻧﯽ ﯾﻌﻨﯽ ﮐﻼم ﺧﺪا ﺑﺮآورده ﺷﻮد‪ .‬ﺑﻪ ﻧﻈـﺮ ﻣـﻦ ﻣﺸـﺎرﮐﺖ ﺑـﺎ‬
‫اﯾﻤﺎﻧﺪاران دﯾﮕﺮ‪ ،‬ﯾﮑﯽ از ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ ﮐﺎرﻫﺎی اﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻣﺴﯿﺤﯽ ﺑﺎﯾﺪ اﻧﺠﺎم دﻫﺪ ‪.‬‬
‫وﻗﺘﯽ ﺧﺪا اﻧﺴﺎن را آﻓﺮﯾﺪ‪ ،‬ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﺑﺎ دﯾﮕﺮان را در وﺟﻮد او ﻗﺮار داد ‪.‬وﻗﺘﯿﮑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ را ﻧﺠﺎت داد‪ ،‬ﻧﯿـﺎز ﺑـﻪ‬
‫ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﺑﺎ دﯾﮕﺮ اﯾﻤﺎﻧﺪاران را در ﻋﻤﻖ وﺟﻮد ﻣﺎ ﺗﺰرﯾﻖ ﮐﺮد‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻫﺮ ﮐﺪام از ﻣـﺎ ﺑﺎﯾـﺪ ﻋﻀـﻮ ﮐﻠﯿﺴـﺎﯾﯽ ﮔـﺮدﯾﻢ ﮐـﻪ‬
‫ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﺑﻌﻨﻮان ﮐﻼم ﺧﺪا ﻣﻮﻋﻈﻪ ﮔﺮدد و ﺗﻌﻠﯿﻢ داده ﺷﻮد و اﻋﻀﺎی آن ﻣﺎ را در ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺑﻬﺘﺮ ﻣﺴﯿﺢ ﯾﺎری دﻫﻨﺪ ‪.‬‬
‫ﭘﺲ از ﮔﺬﺷﺖ ﺳﯽ و ﺳﻪ ﺳﺎل از اﯾﻤﺎﻧﻢ‪ ،‬ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﮑﺘﻪ واﻗﻒ ﺷﺪهام ﮐﻪ ﻫﺮ ﮐﻠﯿﺴﺎﯾﯽ ﻣﺴـﺎﺋﻞ ﺧـﺎص ﺧـﻮد را دارد‪ .‬ﻫـﯿﭻ‬
‫ﮐﻠﯿﺴﺎﯾﯽ ﮐﺎﻣﻞ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬زﯾﺮا ﮐﻠﯿﺴﺎﻫﺎ ﻣﺘﺸﮑﻞ از اﻓﺮادی ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﮐﺎﻣﻞ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﺑﻬﺮ ﺣﺎل ﮐﻠﯿﺴﺎ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ای از اﻓﺮادی‬
‫اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ آﻣﺪن ﺑﺴﻮی ﺻﻠﯿﺐ ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ اﯾﻤﺎن آوردهاﻧـﺪ‪ .‬ﮐﻠﯿﺴـﺎ ﻣﮑـﺎن ﮔﺮدﻫﻤـﺎﯾﯽ ﻣﻘﺪﺳـﯿﻦ ﻧﯿﺴـﺖ ﺑﻠﮑـﻪ ﺑﯿﻤﺎرﺳـﺘﺎن‬
‫ﮔﻨﺎﻫﮑﺎران اﺳﺖ‪ .‬ﮐﻠﯿﺴﺎ ﺟﺎﺋﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﺎ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﺑﻪ آن ﺑﺮای دردﻫﺎﯾﻤﺎن ﻣﺮﺣﻤﯽ ﯾﺎﻓﺘﻪ و از ﻟﺤﺎظ روﺣﺎﻧﯽ رﺷﺪ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‪.‬‬
‫ﻣﺴﺎﺋﻞ آﺳﺎن ﮐﻼم ﺧﺪا ﺑﺮای ﻧﻮاﯾﻤﺎﻧﺎن ﮐﻪ از ﻧﻈﺮ روﺣﺎﻧﯽ ﻧﺎﺑﺎﻟﻎ ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ ﻫﻤﭽﻮن ﺷﯿﺮ اﺳﺖ ﺑﺮای ﻧﻮزاد‪ ،‬اﻣـﺎ اﯾﻤﺎﻧـﺪاران‬
‫ﺑﺎﻟﻎ ﻗﺎدر ﺑﻪ ﻫﻀﻢ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻏﺎﻣﺾ ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﻧﯿﺰ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪.‬‬
‫ﻣﺎ ﻣﯽآﻣﻮزﯾﻢ ﮐﻪ اﺳﻠﺤﮥ ﺗﺎم ﺧﺪا را ﭘﻮﺷﯿﺪه ﺑﺎ ﻣﺸﮑﻼت زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﮐﻨﯿﻢ و ﻗﺎدر ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﮐﻼم ﺧﺪا را ﺷـﻨﯿﺪه و ﺑـﺎ‬
‫دﯾﮕﺮ اﯾﻤﺎﻧﺪاران ﮐﻪ ﻫﻤﺎن ﺣﻘﺎﯾﻖ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺮدهاﻧﺪ ﻣﺘﺤﺪ ﺷﻮﯾﻢ‪ .‬ﻧﺘﯿﺠﺘﺎً ﯾﮏ ﮐﻠﯿﺴﺎی ﺧﻮب ‪ ،‬ﻗﻮی و ﻣﻄـﺎﺑﻖ ﮐﺘﺎﺑﻤﻘـﺪس‪،‬‬
‫ﻣﺤﯿﻄﯽ را ﻣﻬﯿﺎ ﻣﯽﺳﺎزد ﮐﻪ در آن رﺷﺪ ﮐﺮده ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﻣﺮدان و زﻧﺎن ﺧﺪا ﮔﺮدﯾﻢ ‪.‬‬
‫ﺑﺮای داﺷﺘﻦ ﺣﯿﺎت و ﺳﻼﻣﺘﯽ روﺣﺎﻧﯽ‪ ،‬ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﺑﺎ اﯾﻤﺎﻧﺪاران دﯾﮕﺮ اﻣﺮی ﺿﺮوری اﺳـﺖ‪ ،‬ﻫﻤﭽﻨﺎﻧﮑـﻪ آب ﺑـﺮای ﻣـﺎﻫﯽ‬
‫‪،‬ﻫﻮا ﺑﺮای ﭘﺮﻧﺪه و ﻏﺬا ﺑﺮای اﻧﺴﺎن واﺟﺐ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﺪون آن ﻣﺤﮑﻮم ﺑﻪ ﻣﺮگ روﺣﺎﻧﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ‪ .‬ﻣﺴﯿﺤﯿﺎن زﯾﺎدی را دﯾﺪهام‬
‫ﮐﻪ ﺑﻌﻠﺖ ﻧﺪاﺷﺘﻦ ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﺑﺎ اﯾﻤﺎﻧﺪاران دﯾﮕﺮ ﭘﮋﻣﺮده ﺷﺪه‪ ،‬از ﻧﻈﺮ روﺣﺎﻧﯽ ﻣﺮدهاﻧﺪ‪ .‬اﺣﺘﻤﺎل دارد ﮐﻪ آﻧﻬـﺎ از اﯾﻤﺎﻧـﺪاران‬
‫دﯾﮕﺮ ﻧﺎراﺣﺖ ﺑﻮده ﯾﺎ ﺑﺎ ﺷﺨﺼﯽ در ﮐﻠﯿﺴﺎﯾﺸﺎن ﺗﻮاﻓﻖ ﻧﺪاﺷﺘﻪاﻧﺪ‪ ،‬ﯾﺎ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺷـﺎﻫﺪ رﯾﺎﮐـﺎری در زﻧـﺪﮔﯽ ﻣﺴـﯿﺤﯿﺎن‬
‫دﯾﮕﺮ ﺑﻮدهاﻧﺪ‪ ،‬وﻟﯽ در ﻫﺮ ﺣﺎل ﺗﺮک ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﺑﺎ دﯾﮕﺮ اﯾﻤﺎﻧﺪاران راه ﺣﻞ ﻣﺸﮑﻼت ﻓﻮقاﻟﺬﮐﺮ ﻧﺒـﻮده و ﻓﺎﯾـﺪهای ﻧـﺪارد‪.‬‬
‫اﮔﺮ ﺑﺎ اﯾﻤﺎﻧﺪاراﻧﯽ ﮐﻪ در ﺗﻤﺎس ﻫﺴﺘﯿﻢ اﺣﺴﺎس راﺣﺘﯽ ﻧﻤﯽﮐﻨﯿﻢ‪ ،‬ﺑﻬﺘﺮ آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮔﺮوﻫﯽ از اﯾﻤﺎﻧﺪاران دﯾﮕﺮ ﭘﯿﻮﺳـﺘﻪ‬
‫و ﺑﺎ آﻧﻬﺎ رﺷﺪ ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﺑﺎ ﻣﺴﯿﺤﯿﺎن دﯾﮕﺮ ﺑﺮای رﺷﺪ روﺣﺎﻧﯽ ﯾﮏ اﻣﺮ دﻟﺒﺨﻮاﻫﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ اﻣﺮﯾﺴﺖ ﺿﺮوری‪.‬‬

‫‪٢٥‬‬
 ‫‪ / 1‬آورﯾـﻞ ‪2002 /‬‬ ‫ﺟﺎﺋﯿﮑﻪ دو ﯾـﺎ ﺳـﻪ ﻧﻔـﺮ ﺟﻤـﻊ ﺷـﻮﻧﺪ‬
‫وﻗﺘﯿﮑﻪ ﺗﺎزه ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ اﯾﻤﺎن آورده ﺑﻮدم‪ ،‬از ﺗﻪ دل ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﮐﻪ دوﺳﺘﺎﻧﻢ ﻧﯿﺰ ﻣﺴـﯿﺢ را ﺷـﻨﺎﺧﺘﻪ ﺑـﻪ او اﯾﻤـﺎن‬
‫آورﻧﺪ و ﺑﺮای آﻧﻬﺎ دﻋﺎ ﻣﯽﮐﺮدم‪ .‬ﭼﻨﺪی ﻧﮕﺬﺷﺖ ﮐﻪ ﭼﻨﺪ ﺗﻦ از آﻧﺎن ﻣﺴﯿﺢ را در ﻗﻠﺐ ﺧﻮد ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻨﺪ‪ .‬ﭘﺲ از آن‬
‫ﻫﺮ ﺻﺒﺢ زود ﺑﺮا ی دﻋﺎ و ﺧﻮاﻧﺪن ﮐﻼم ﺧﺪا دور ﻫﻢ ﺟﻤﻊ ﻣﯽﺷﺪﯾﻢ‪ .‬در آن زﻣﺎن ﻣﺎ در ﺑﺘﺎن روژ ‪ ،‬ﻣﺮﮐﺰ اﯾﺎﻟـﺖ‬
‫ﻟﻮﯾﺰﯾﺎﻧﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﺮدﯾﻢ‪ .‬در ﮐﻨﺎر ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻣﺮﮐﺰی ﺷﻬﺮ‪ ،‬ﺗﭙﻪای ﻗﺮار دارد ﮐﻪ ﻣﺸﺮف ﺑﺮ درﯾﺎﭼـﻪای اﺳـﺖ‪ .‬ﻣـﺎ‬
‫ﺑﺎﻻی آن ﺗﭙﻪ دور ﻫﻢ ﺟﻤﻊ ﻣﯽﺷﺪﯾﻢ و ﺳﭙﺲ ﺑﺮای داﺷﺘﻦ رازﮔﺎﻫﺎن ﻣﻮﻗﺘﺎً از ﻫﻢ ﺟﺪا ﺷﺪه ‪،‬دﻋـﺎ ﻣـﯽﮐـﺮدﯾﻢ‪،‬‬
‫ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﻣﯽﺧﻮاﻧﺪﯾﻢ و آﯾﺎﺗﯽ را از ﮐﻼم ﺧﺪا ﺣﻔﻆ ﻣﯽﮐﺮدﯾﻢ‪ .‬ﺳﭙﺲ دوﺑﺎره دور ﻫﻢ ﺟﻤﻊ ﻣﯽﺷﺪﯾﻢ و ﺑﺮﮐﺎت‬
‫و آﻧﭽﻪ را در ﻗﻠﺐ ﻣﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮد ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ در ﻣﯿﺎن ﻣﯽﮔﺬاﺷﺘﯿﻢ ‪.‬‬
‫آن دوره ﯾﮑﯽ از ﺑﺎارزﺷﺘﺮﯾﻦ دوران زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻦ ﺑﻮد ‪ .‬ﺑﺎ ﺑﯿﺎد آوردن آن روزﻫـﺎ ﺧـﺎﻃﺮات ﺧﻮﺷـﺎﯾﻨﺪی در ذﻫـﻨﻢ‬
‫ﺗﺪاﻋﯽ ﻣﯽﮔﺮدد‪ .‬اﮔﺮ ﭼﻪ ﻫﻤﮥ ﻣﺎ از ﺑﺘﺎن روژ ﻧﻘﻞ ﻣﮑﺎن ﮐﺮده و در ﺟﺎﻫﺎی دﯾﮕﺮ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ وﻟـﯽ آن ﻣﮑـﺎن‬
‫ﺑﺮای ﻣﺎ ﻣﮑﺎﻧﯽ ﻣﻘﺪس ﺑﺸﻤﺎر ﻣﯽآﯾﺪ‪ .‬در آﻧﺠﺎ ﺑﺎ ﺧﺪا ﻣﻼﻗﺎت ﻣﯽﮐﺮدﯾﻢ و او ﻧﯿﺰ ﺑﺎ ﻣﺎ ﻣﻼﻗـﺎت ﻣـﯽﮐـﺮد‪ .‬ﻫﻤـﯿﻦ‬
‫دورۀ ﺧﺎص در زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن ﺑﻮد ﮐﻪ راه و رﺳﻢ رﺷﺪ روﺣﺎﻧﯽ را ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﺸﺎن داد‪ .‬ﻫﺮ ﮔـﺎه ﺑـﺮای دﯾـﺪار ﺧـﺎﻧﻮاده و‬
‫دوﺳﺘﺎن ﺑﻪ ﺑﺘﺎن روژ ﻣﯽروم‪ ،‬ﻫﻤﯿﺸﻪ دوﺳﺖ دارم ﺑﻪ آن ﻧﻘﻄﻪ ﺳﺮی ﺑﺰﻧﻢ و اﯾﻦ ﻣﺮا ﺑﯿﺎد ﺳﺎﻟﻬﺎﯾﯽ ﻣـﯽاﻧـﺪازد ﮐـﻪ‬
‫زﻧﺪﮔﯽ اﯾﻤﺎﻧﯽ ﻣﻦ ﺷﮑﻞ ﻣﯽﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﻣﻬﻤﺘﺮ از ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﯾﺎدآوری ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﻘﺪر ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ ﺑﻪ ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﺑﺎ دﯾﮕﺮ‬
‫اﯾﻤﺎﻧﺪاران ﻣﯽﺑﺎﺷﻢ ‪.‬‬
‫وﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﺳﺎﻟﻬﺎی ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﻨﻢ درﻣﯽﯾﺎﺑﻢ ﮐﻪ ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﺗﻨﮕﺎﺗﻨﮓ ﺑﺎ دﯾﮕـﺮان ﻣـﺮا در راه رﻓـﺘﻦ ﺑـﺎ ﺧﺪاوﻧـﺪ‬
‫ﯾﺎری ﮐﺮده اﺳﺖ‪ .‬ﻫﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ ﺷﺒﺎن ﮐﻠﯿﺴﺎﯾﯽ در آﻟﻤﺎن ﺑﻮدم ﺧﺪا ﺑﻪ ﻣﻦ دوﺳـﺘﯽ ﺑﺨﺸـﯿﺪ ﮐـﻪ وﮐﯿـﻞ ﺑـﻮد‪ .‬او ﻣـﺮا‬
‫ﺗﺸﻮﯾﻖ ﻣﯽﮐﺮد ﮐﻪ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﺷﺨﺼﯽ ﮔﺮدم ﮐﻪ ﺧﺪا از ﻣﻦ اﻧﺘﻈﺎر دارد‪ .‬وﻗﺘﯿﮑﻪ ﺑﻪ روﻣﺎﻧﯽ ﺳﻔﺮ ﮐـﺮدم ﺧـﺪا ﺑﻤـﻦ‬
‫دوﺳﺘﯽ روﻣﺎﻧﯿﺎﯾﯽ ﺑﺨﺸﯿﺪ ﮐﻪ ﭘﺰﺷﮏ ﺑﻮد‪ .‬او ﻣﺮا ﯾﺎری ﮐﺮد ﺗﺎ ﺑﻪ آن ﻣﻠﺖ ﺧﺒﺮ ﺧﻮش اﻧﺠﯿﻞ را ﺑﺮﺳﺎﻧﻢ و ﺑﻪ ﻣـﻦ‬
‫ﮐﻤﮏ ﮐﺮد ﺗﺎ در ﻧﺤﻮۀ ﺳﺨﻨﺮاﻧﯽ و ارﺗﺒﺎﻃﺎﺗﻢ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﮐﻨﻢ ‪.‬‬
‫ﻣﺆﺳﺴﮥ ﺳﻤﯽ ﺗﯿﭙﯿﺖ ﺷﺎﻣﻞ ﻫﯿﺌﺖ ﻣﺪﯾﺮﻫﺎی اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮای اﻣﻮر ﺧﺪﻣﺘﯽ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﺟﻮاﺑﮕـﻮ ﻫﺴـﺘﻢ ‪.‬اﻋﻀـﺎی اﯾـﻦ‬
‫ﮔﺮوه ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ و ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﺤﺒﺖ ﻣﯽورزﻧﺪ‪ ،‬وﻟﯽ از اﯾﻨﮑﻪ در ﻣﻮرد ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻏﺎﻣﻀﯽ ﺑﺎ ﻣـﻦ ﺻـﺤﺒﺖ ﮐﻨﻨـﺪ‬
‫ﺑﺎﮐﯽ ﻧﺪارﻧﺪ‪ .‬ﭼﻨﺪ ﻣﺎه ﻗﺒﻞ‪ ،‬از آﻧﻬﺎ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﮐﻪ ﺻﺎدﻗﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﮕﻮﯾﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﻄﻮر ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ ﺑـﺮای ﻣﺴـﯿﺢ ﻣـﺆﺛﺮﺗﺮ‬
‫واﻗﻊ ﮔﺮدم‪ .‬آﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﺟﻮاﺑﺸﺎن ﻣﺮا ﺷﻮﮐﻪ ﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬ﻣـﯽﺑﺎﯾﺴـﺖ در ﻗﺴـﻤﺘﻬﺎﯾﯽ از زﻧـﺪﮔﯽ و رﻫﺒـﺮﯾﻢ ﺷﮑﺴـﺘﻪ ﺷـﺪه‬
‫ﺗﺠﺪﯾﺪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽﮐﺮدم‪ .‬آﻧﻬﺎ آﻧﻘﺪر ﻣﺮا دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺻﺎدق ﺑﺎﺷﻨﺪ ‪.‬‬
‫اﯾﻨﮕﻮﻧﻪ رواﺑﻂ ﺷﻔﺎف و ﺻﺎدﻗﺎﻧﻪ ﻣﺎ را ﻗﺎدر ﻣﯽﺳﺎزد ﺗﺎ اﺷﺨﺎﺻﯽ ﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﺧﺪا از ﻣﺎ اﻧﺘﻈﺎر دارد‪ .‬ﻣﻦ ﻣﻌﺘﻘﺪم ﮐﻪ‬
‫ﻫﻤﮥ ﻣﺎ اﺣﺘﯿﺎج ﺑﻪ دوﺳﺘﺎﻧﯽ دارﯾﻢ ﮐﻪ ﻫﻢ ﻋﯿﺴﯽ را دوﺳﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﻫـﻢ ﻣـﺎ را ـ دوﺳـﺘﺎﻧﯽ ﮐـﻪ ﻣﺤﺒﺘﺸـﺎن‬
‫ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺗﺎ ﺣﺪی ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺻﺎدﻗﺎﻧﻪ ﻧﮑﺎت ﻣﻨﻔﯿﻤﺎن را ﺑﻪ ﻣﺎ ﮔﻮﺷﺰد ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬اﯾﻨﭽﻨﯿﻦ رواﺑﻄﯽ دارای ﺳﻪ ﻣﺸﺨﺼﻪ‬
‫اﺳﺖ‪ .‬اول اﯾﻨﮑﻪ‪ ،‬ﻣﺎ ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﺑﺎ اﻓﺮادی دارﯾﻢ ﮐﻪ ﺧﺪا را دوﺳﺖ ﻣﯽدارﻧﺪ ـ اﻓﺮادی ﮐﻪ ﻣـﺎ را در ﻣﺤﺒـﺖ‬
‫ﻗﻠﺒﯿﻤﺎن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﺮﻏﯿﺐ و ﺗﺸﻮﯾﻖ ﮐﻨﻨﺪ ‪.‬‬
‫دوم اﯾﻨﮑﻪ ﻣﺎ اﺣﺘﯿﺎج ﺑﻪ ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﺑﺎ اﻓﺮادی دارﯾﻢ ﮐﻪ ﻣﺎ را دوﺳﺖ ﻣﯽدارﻧﺪ‪ .‬ﻣﻦ اﻧﺘﻘـﺎد ﺳـﺎزﻧﺪۀ اﻋﻀـﺎی ﻫﯿﺌـﺖ‬
‫ﻣﺪﯾﺮهام را ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻢ زﯾﺮا ﻣﯽداﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ آﻧﻬﺎ ﻣﺮا دوﺳﺖ دارﻧﺪ‪ .‬ﻣﯽداﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ اﻧﺘﻘﺎد آﻧﻬﺎ از ﺧﺸﻤﺸﺎن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ‬
‫ﻧﺎﺷﯽ ﻧﻤﯽﺷﺪ و ﻧﻤﯽﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﺑﯿﺪﻟﯿﻞ ﻣﺮا ﺳﺮزﻧﺶ ﮐﺮده ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ ﻧﻘﺎط ﺿﻌﻒ ﻣﺮا ﺑﻪ اﯾﻦ دﻟﯿﻞ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻮﺷـﺰد‬
‫‪٢٦‬‬
‫ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ واﻗﻌﺎً ﻣﺮا دوﺳﺖ ﻣﯽداﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﺑﺎﻻﺧﺮه ﻣﺎ ﺑﻪ اﻓﺮادی ﻧﯿﺎز دارﯾﻢ ﮐﻪ در ﻫﺮ ﺷﺮاﯾﻄﯽ ﺑـﺎ ﻣـﺎ ﺻـﺎدق ﺑﺎﺷـﻨﺪ‬
‫ﺣﺘﯽ اﮔﺮ اﯾﻦ اﻣﺮ ﺑﺮای ﻣﺎ ﭼﻨﺪان ﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪ ﻧﺒﺎﺷﺪ ‪ .‬ﻫﻤﮥ اﻓﺮاد اﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ وﻟﯽ ﻫﺮ اﯾﻤﺎﻧﺪار ﺑﻪ ﻓﺮد ﯾﺎ ﮔﺮوﻫـﯽ‬
‫از اﻓﺮادی ﮐﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ او ﻣﺤﺒﺖ داﺷﺘﻪ ﻧﻘﺎط ﺿﻌﻔﺶ را ﺑﻪ او ﯾﺎدآوری ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﻧﯿﺎز دارد ‪.‬‬
‫ﻣﺴﯿﺢ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ‪”:‬زﯾﺮا ﺟﺎﺋﯿﮑﻪ دو ﯾﺎ ﺳﻪ ﻧﻔﺮ ﺑﻪ اﺳﻢ ﻣﻦ ﺟﻤﻊ ﺷﻮﻧﺪ آﻧﺠﺎ در ﻣﯿﺎن اﯾﺸﺎن ﺣﺎﺿﺮم“)ﻣﺘـﯽ ‪.(20:18‬‬
‫اﮔﺮ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﺪ ﭘﯿﺮوزی واﻗﻌﯽ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﯿﺪ دو ‪ ،‬ﺳﻪ ﻧﻔﺮی را ﺑﯿﺎﺑﯿﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺷﻤﺎ ﻋﯿﺴﯽ را دوﺳـﺖ دارﻧـﺪ‪.‬‬
‫ﺑﻄﻮر ﻣﻨﻈﻢ در ﯾﮏ ﺟﺎ ﺟﻤﻊ ﺷﺪه ‪ ،‬روی ﺧﺪا را ﺑﻄﻠﺒﯿﺪ و ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻫـﻢ ﺻـﺎدق و روراﺳـﺖ ﺑـﻮده اﻧﺘﻘﺎدﻫـﺎی‬
‫ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ را ﺑﭙﺬﯾﺮﯾﺪ‪ .‬ﺧﺪاوﻧﺪ از ﻃﺮﯾﻖ ﻣﺎ و در ﻣﺎ ﮐﺎر ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد و ﺑﻪ ﻓﯿﺾ او رﺷﺪ ﮐﺮده و در زﻧﺪﮔﯽ روﺣﺎﻧﯽ‬
‫ﺧﻮد ﺑﻪ ﻣﺪارج ﺑﺎﻻﺗﺮی از ﭘﯿﺮوزی ﻧﺎﺋﻞ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺷﺪ‪.‬‬

‫‪٢٧‬‬
 ‫‪ / 8‬آورﯾـﻞ ‪2002 /‬‬ ‫اﺣﯿـﺎی رواﺑـﻂ ﮔﺴﺴـﺘﻪ‬
‫در ﺟﻬﺎﻧﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﻣﻤﻠﻮ از رواﺑﻂ ﮔﺴﺴﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻠﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ در ﺟﻨﮓ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﮔﺮوﻫﻬﺎی ﻗﻮﻣﯽ ﺑﺮ‬
‫ﻋﻠﯿﻪ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ در ﺳﺘﯿﺰ ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﮔﺎﻧﮕﺴﺘﺮﻫﺎ ﺑﺮای ﺣﻔﻆ ﺣﯿﻄﮥ ﺧﻮد در ﺟﺪال ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﺧﺎﻧﻮادهﻫﺎ از ﻫﻢ ﭘﺎﺷﯿﺪه ﻣﯽﺷـﻮﻧﺪ‪.‬‬
‫رواﺑﻂ ﮔﺴﯿﺨﺘﻪ ﺑﺮوﺷﻨﯽ ﻧﻤﺎﯾﺎﻧﮕﺮ ﻧﺴﻠﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺴﯿﺢ را ﻧﭙﺬﯾﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ ‪.‬‬
‫اﻏﻠﺐ از ﻣﻦ ﺳﺆال ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﯿﮑﻮﺳﺖ ﭘﺲ ﭼﺮا اﯾﻨﻬﻤﻪ اﺗﻔﺎﻗﺎت ﻧﺎﮔﻮار در ﺟﻬﺎن ﻣﯽاﻓﺘﺪ‪ .‬ﺟﻮاب آن ﺑﺴـﯿﺎر‬
‫ﺳﺎده اﺳﺖ‪ .‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻤﺎ ﺣﻖ اﻧﺘﺨﺎب داده اﺳﺖ‪ .‬او ﻣﺎ را ﻧﻪ ﺑﺼﻮرت روﺑﺎت ﺑﻠﮑﻪ ﻧﻔﺲ زﻧﺪه آﻓﺮﯾﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﻫﺮ ﮔﺎه ﺑﻪ ﻣﯿﻞ‬
‫ﺧﻮد از ﺧﺪا ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﯽ ﮐﺮده در راﻫﻬﺎی ﺧﻮﯾﺶ ﺳﯿﺮ ﮐﻨﯿﻢ‪ ،‬ﻣﻄﻤﺌﻨﺎً ﻣﺤﺼﻮل ﻃﻐﯿﺎن و اﺳﺘﻘﻼل ﻃﻠﺒـﯽ ﺧـﻮﯾﺶ را ﺑﺮداﺷـﺖ‬
‫ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد‪ .‬اﻏﻠﺐ اﯾﻦ ﻣﺤﺼﻮل ﺷﺎﻣﻞ رواﺑﻂ ﮔﺴﯿﺨﺘﻪ در ﺧﺎﻧﻮادهﻫﺎ ‪ ،‬ﺟﺎﻣﻌﻪ‪ ،‬ﻣﻠﻞ ﯾﺎ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﺨﺘﻠﻒ دﻧﯿﺎ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ ‪.‬‬
‫ﻋﮑﺲ آن ﻧﯿﺰ ﺻﺎدق اﺳﺖ‪ .‬ﻫﺮ ﮔﺎه ﺑﻪ ﻣﯿﻞ ﺧﻮد از ﺧﺪا اﻃﺎﻋﺖ ﮐﺮده ﻣﺴﯿﺢ را ﭘﯿﺮوی ﮐﻨﯿﻢ اﯾـﻦ رواﺑـﻂ ﮔﺴـﯿﺨﺘﻪ ﺗـﺮﻣﯿﻢ‬
‫ﻣﯽﮔﺮدد‪ .‬ﻣﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﻫﻤﺰﻣﺎن ﺧﺪا را دوﺳﺖ داﺷﺘﻪ‪ ،‬از ﻫﻤﻨﻮع ﺧﻮﯾﺶ ﻣﺘﻨﻔﺮ ﺑﺎﺷﯿﻢ‪ .‬اﯾﻦ اﻣﺮی ﻏﯿﺮ ﻣﻤﮑﻦ اﺳـﺖ‪ .‬ﻗﻠـﺐ‬
‫و زﻧﺪﮔﯿﯽ ﮐﻪ در ﻣﺤﺒﺖ ﺧﺪا رﯾﺸﻪ دواﻧﯿﺪه رﺷﺪ ﮐﻨﺪ ﻣﺤﺼﻮل ﺗﻠﺨﯽ و ﺗﻨﻔﺮ ﺑﺒﺎر ﻧﺨﻮاﻫﺪ آورد‪ .‬وﺟﻮد ﺗﻨﻔﺮ ﻧﺸﺎﻧﮕﺮ ﻧﺒـﻮد‬
‫ﻓﯿﺾ ﺧﺪاﺳﺖ ‪.‬‬
‫ﮔﺎﻫﯽ در زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن زﻣﺎﻧﯽ ﻓﺮا ﻣﯽرﺳﺪ ﮐﻪ ﻣﻮرد ﻇﻠﻢ دﯾﮕﺮان واﻗﻊ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ‪ .‬ﻣﺴﺌﻠﻪای ﮐﻪ ﯾﮏ اﯾﻤﺎﻧﺪار ﺑﺎ آن روﺑﺮو اﺳـﺖ‬
‫اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﻪ ﻋﮑﺲ اﻟﻌﻤﻠﯽ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻇﻠﻤﯽ ﮐﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ او روا داﺷﺘﻪاﻧﺪ ﻧﺸﺎن دﻫﺪ‪ .‬ﺟـﻮاب اﯾـﻦ ﻣﺴـﺌﻠﻪ در ﺻـﻠﯿﺐ‬
‫ﻣﺴﯿﺢ ﻧﻬﻔﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﯽﻋﺪاﻟﺘﯿﯽ ﺑﺰرﮔﺘﺮ از آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ روا داﺷﺘﻨﺪ در ﺗﺎرﯾﺦ ﺑﺸﺮ وﺟﻮد ﻧﺪارد‪ .‬ﻫﻤـﮥ ﻣـﺎ ﮔﻨـﺎه‬
‫ﮐﺮده و ﻣﺮﺗﮑﺐ ﺧﻄﺎ ﺷﺪهاﯾﻢ‪ ،‬وﻟﯽ ﻣﺴﯿﺢ ﻫﺮﮔﺰ ﮔﻨﺎه ﻧﮑﺮد‪ .‬او از ﻫﺮ ﻟﺤﺎظ ﮐﺎﻣﻞ و ﮐﺎﻣﻼً ﻣﻄﯿﻊ ﺧﺪا ﺑﻮد ‪ .‬ﻫـﯿﭽﮑﺲ ﻣﺜـﻞ‬
‫او ﺑﻪ اﻧﺴﺎﻧﻬﺎی دﯾﮕﺮ ﻣﺤﺒﺖ ﻧﻮرزﯾﺪ‪ .‬زﻧﺪﮔﯽ وی ﺑﯽ ﻫﻤﺘﺎ و ﺑﯽ ﻧﻈﯿﺮ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺎ ﺗﻤﺎم اﯾﻦ اوﺻﺎف ﻣﺴﯿﺢ را ﺑﺮ ﺻﻠﯿﺒﯽ ﭼـﻮﺑﯽ‬
‫ﻣﯿﺨﮑﻮب ﮐﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺮ وی آب دﻫﺎن اﻧﺪاﺧﺘﻪ و او را ﻣﺴﺨﺮه ﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬وی را ﻣﻀﺮوب ﮐﺮده‪ ،‬ﻣﺼﻠﻮب ﮐﺮدﻧـﺪ‪ .‬وﻟـﯽ ﺑﻌـﺪ از‬
‫ﺗﻤﺎم اﯾﻨﻬﺎ او ﻓﺮﯾﺎد زد‪ ”،‬ﭘﺪر اﯾﻨﻬﺎ را ﺑﯿﺎﻣﺮز‪ ،‬زﯾﺮا ﻧﻤﯽداﻧﻨﺪ ﭼﻪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ“ ‪.‬‬
‫ﮐﺎری ﮐﻪ ﻣﺴﯿﺢ ﺑﺮ روی ﺻﻠﯿﺐ اﻧﺠﺎم داد ﻧﻘﻄﮥ اوج ﻓﯿﺾ ﺧﺪا ﺑﻮد‪ .‬در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﻣﺎ ﻻﯾﻖ ﻧﺒﻮدﯾﻢ‪ ،‬او ﻓﯿﺾ ﺧـﻮد را ﺑـﻪ ﻣـﺎ‬
‫اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ارزاﻧﯽ داﺷﺖ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﺑﺮ او ﻇﻠﻢ ﮐﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺤﺒﺖ ورزﯾﺪ‪ .‬ﺑﻮاﻗﻊ اﯾﻦ ﻧﺸﺎﻧﮕﺮ ﻓﯿﺾ ﻋﻈﯿﻢ ﺧﺪا ﺑﻮد ﮐﻪ از ﺻﻠﯿﺐ ﻣﺴﯿﺢ‬
‫ﺟﺎری ﺷﺪ‪ .‬ﻫﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ ﺑﻪ ﻧﺰد ﺻﻠﯿﺐ ﻣﯽآﯾﯿﻢ ﻣﺎ ﻧﯿﺰ ﻫﻤﯿﻦ ﻓﯿﺾ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‪ .‬ﻣﺎ اﯾﻤﺎﻧﺪاران‪ ،‬ﺗﻮاﻧـﺎﯾﯽ ﺧـﺎرقاﻟﻌـﺎدهای‬
‫دارﯾﻢ ﺗﺎ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻤﺎ ﻇﻠﻢ ﮐﺮدهاﻧﺪ را دوﺳﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ‪ .‬ﺑﺎ اﯾﺴﺘﺎدن در ﭘﺎی ﺻﻠﯿﺐ در ﻗﻠﺒﻬﺎی ﺧﻮد ﻓﯿﻀﯽ را ﻣﯽﯾﺎﺑﯿﻢ‬
‫ﮐﻪ ﻣﺎ را ﻗﺎدر ﻣﯽﺳﺎزد دﯾﮕﺮان را ﻣﺤﺒﺖ ﮐﺮده‪ ،‬ﺧﻄﺎﻫﺎی آﻧﺎن را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﺒﺨﺸﯿﻢ ‪.‬‬
‫اﮔﺮ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ دﯾﮕﺮان ﺧﻄﺎﯾﯽ ورزﯾﺪه ﺑﺎﺷﯿﻢ در ﭘﺎی ﺻﻠﯿﺐ ﺑﺨﺸﯿﺪه ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ‪ .‬ﻋﯿﺴﯽ ﻣﺎ را ﺑﺨﺸـﯿﺪه‪ ،‬ﺑـﻪ ﺗﻮﺑـﻪای ﻋﻤﯿـﻖ‬
‫ﻫﺪاﯾﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬در ﺻﻠﯿﺐ ‪ ،‬ﻣﺴﯿﺢ رﯾﺸﮥ ﮔﻨﺎه ﻣﺎ را ﮐﻪ ﻧﻔﺲ ﻣﺎ اﺳﺖ آﺷﮑﺎر ﻣﯽﺳﺎزد‪ .‬در آﻧﺠﺎ ﺑﺎ ﭘـﻮﻟﺲ رﺳـﻮل ﻫﻤﺼـﺪا‬
‫ﺷﺪه ﻓﺮﯾﺎد ﻣﯽزﻧﯿﻢ‪ ” ،‬ﺑﺎ ﻣﺴﯿﺢ ﻣﺼﻠﻮب ﺷﺪهام “ و ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻧﻔﺲ و ﻃﺒﯿﻌﺖ ﮐﻬﻨﻪﻣﺎن ﻣﯽﻣﯿﺮﯾﻢ‪ .‬ﻫﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ در ﭘﺎی ﺻﻠﯿﺐ‬
‫زاﻧﻮ ﻣﯿﺰﻧﯿﻢ‪ ،‬ﻓﺮوﺗﻨﯽ ﯾﮑﯽ از وﯾﮋﮔﯿﻬﺎی اﺻﻠﯽ زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن ﻣﯽﮔﺮدد‪ .‬ﺑﺎ داﺷﺘﻦ اﯾﻦ ﻓﺮوﺗﻨﯽ ﺷﻬﺎﻣﺖ ﻣﯽﯾﺎﺑﯿﻢ ﺗﺎ ﺑﺎ ﻓﯿﺾ ﺧـﺪا‬
‫از ﮐﺴﺎﻧﯿﮑﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﺧﻄﺎ ورزﯾﺪهاﯾﻢ ﻃﻠﺐ ﺑﺨﺸﺶ ﮐﻨﯿﻢ ‪.‬‬
‫در ﺻﻠﯿﺐ ﻣﺴﯿﺢ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﺧﺪا ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﻧﯿﺰ ﻣﺼﺎﻟﺤﻪ ﻣﯽﯾﺎﺑﯿﻢ و رواﺑﻂ ﮔﺴﺴﺘﻪﻣﺎن اﺣﯿﺎ ﻣﯽﮔﺮدد‪ .‬وﻟﯽ اﯾـﻦ ﻓﺮاﯾﻨـﺪ‪،‬‬
‫از ﺻﻠﯿﺐ ﺷﺮوع ﻣﯽﺷﻮد‪ .‬ﻗﻮت اراده ﯾﺎ ﻃﺮﺣﻬﺎ و ﺳﯿﺎﺳﺘﻬﺎی زﯾﺮﮐﺎﻧﮥ ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﮐﺠﯽﻫﺎ را راﺳﺖ ﻣﯽﺳﺎزد ﺑﻠﮑﻪ ﻓـﯿﺾ‬
‫ﻋﻈﯿﻢ ﺧﺪاﺳﺖ ﮐﻪ در ﻗﻠﺒﻬﺎی ﻣﺎ و در ﭘﺎی ﺻﻠﯿﺐ ﻋﻤﻞ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬ﭘﯿﺮوزی در داﺷﺘﻦ رواﺑﻂ ﺣﺴﻨﻪ ﺑـﺎ دﯾﮕـﺮان از ﺻـﻠﯿﺐ‬
‫ﻣﺴﯿﺢ ﻣﻨﺸﺄ ﻣﯽﮔﯿﺮد‪ .‬ﭘﺲ ﺑﯿﺎﯾﯿﺪ ﻧﺰد ﺻﻠﯿﺐ ﻣﺴﯿﺢ زاﻧﻮ زﻧﯿﺪ و اﯾﻦ ﻓﯿﺾ و ﭘﯿﺮوزی را از آن ﺧﻮد ﺳﺎزﯾﺪ‪.‬‬

‫‪٢٨‬‬
 ‫ﺑﺮﻗﺮاری راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ از ﻃﺮﯾﻖ دادن ﺑﺸﺎرت ﺑﻪ دﯾﮕﺮان‬
‫‪ / 15‬آورﯾــﻞ ‪2002 /‬‬

‫ﮔﺎﻫﯽ در ﻣﻮرد زﻣﺎن وﻗﻮع ﺑﯿﺪاری روﺣﺎﻧﯽ و دادن ﺑﺸﺎرت از ﻣﻦ ﺳﺆاﻻﺗﯽ ﻣﯽﺷﻮد ‪.‬آﯾﺎ اول ﺑﯿـﺪاری روﺣـﺎﻧﯽ وارد‬
‫زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن ﺷﺪه و ﺳﭙﺲ ﻣﺎ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﺷﺎﻫﺪان ﻣﺆﺛﺮی ﺑﺮای ﻣﺴﯿﺢ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ؟ ﯾﺎ اﺑﺘﺪا ﺑﺸﺎرت داده ‪ ،‬اﯾﻤﺎن ﺧـﻮد را ﺑـﻪ‬
‫دﯾﮕﺮان اﻋﻼم ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و در ﻧﺘﯿﺠﮥ آن ﺑﯿﺪاری وارد زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن ﻣﯽﺷﻮد؟ ﺟﻮاب اﯾﻦ ﺳﺆاﻻت ﻫﻢ” ﻧـﯽ“ و ﻫـﻢ ”ﺑﻠـﯽ“‬
‫ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ از اﯾﻦ ﺟﻮاﺑﻬﺎ ﮔﯿﺞ ﺷﻮﯾﺪ آﻧﻬﺎ را ﺑﺮاﯾﺘﺎن ﺗﻮﺿﯿﺢ ﻣﯽدﻫﻢ ‪.‬‬
‫اﻏﻠﺐ اﺣﯿﺎی اﯾﻤﺎﻧﻤﺎن از ﻣﺮﺣﻠﻪای ﺷﺮوع ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ درک ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‪ ،‬در زﻧﺪﮔﯽ روﺣﺎﻧﯽ ﺳﺮد ﺷـﺪهاﯾـﻢ و ﺟـﺪاً ﭘـﯽ‬
‫ﻣﯽﺑﺮﯾﻢ ﮐﻪ آﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺴﺘﻪ اﺳﺖ زﻧﺪﮔﯽ ﻧﻤﯽﮐﻨﯿﻢ‪ .‬اﯾﻦ ﺧﻮد ‪ ،‬اوﻟﯿﻦ ﻗﺪم ﺑﺴﻮی ﺑﯿﺪاری اﺳـﺖ‪ .‬ﻣـﺎ ﺑـﻪ ﻫﯿﭽﻮﺟـﻪ‬
‫ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ در ﻣﻮرد اﯾﻤﺎﻧﻤﺎن ﺑﺎ دﯾﮕﺮان ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﯿﻢ ﻣﮕﺮ اﯾﻨﮑﻪ ﺻﺎدﻗﺎﻧﻪ از ﮔﻨﺎﻫﺎن ﺧﻮد ﺗﻮﺑﻪ ﻧﻤـﺎﯾﯿﻢ‪ .‬ﺧـﺪا ﻗـﺪوس‬
‫اﺳﺖ ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ اﮔﺮ در زﻧﺪﮔﯿﻬﺎﯾﻤﺎن ﻣﻮاردی ﺧﻼ ف ارادۀ او وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ اﯾﺠﺎد ﯾﮏ راﺑﻄﮥ ﺻﻤﯿﻤﯽ ﺑﺎ او اﻣـﺮی‬
‫ﻣﺤﺎل اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺮای ﻣﺜﺎل در ﻣﺰﻣﻮر ‪ 51‬داود ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻫﺎن ﺧﻮد اﻋﺘﺮاف ﮐﺮد و ﺑﻌﺪ از اﯾﻦ ﺗﻮﺑﮥ ﺻﺎدﻗﺎﻧﻪ از ﺧﺪا ﺧﻮاﺳـﺖ‬
‫ﮐﻪ او را ﻃﺎﻫﺮ ﺳﺎﺧﺘﻪ‪ ،‬روﺣﯽ ﺗﺎزه ﺑﻪ او ﻋﻄﺎ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﭘﺲ از آن ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ‪ ” ،‬آﻧﮕﺎه ﻃﺮﯾﻖ ﺗﺮا ﺑﻪ ﺧﻄﺎﮐﺎران ﺗﻌﻠﯿﻢ ﺧـﻮاﻫﻢ‬
‫داد و ﮔﻨﺎﻫﮑﺎران ﺑﺴﻮی ﺗﻮ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻧﻤﻮد“)ﻣﺰﻣـﻮر ‪ .(13:51‬داود اول ﻣـﯽﺑﺎﯾﺴـﺖ ﺧـﻮد ﺷﺨﺼـﺎً ﺑﯿـﺪاری‬
‫روﺣﺎﻧﯽ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﮐﺮد ﺗﺎ ﻗﺎدر ﺑﻪ رﺳﺎﻧﺪن ﭘﯿﻐﺎم ﻣﺤﺒﺖ ﺧﺪا ﺑﻪ دﯾﮕﺮان ﻣﯽﺑﻮد‪ .‬او ﻣﯽداﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺑـﺎ ﻧﺪاﺷـﺘﻦ ﯾـﮏ‬
‫راﺑﻄﮥ ﺻﺤﯿﺢ ﺑﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﻄﻮر ﻣﺆﺛﺮی ﺑﺸﺎرت دﻫﺪ‪ .‬ﻣﺎ ﻧﯿﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ داود اول ﺑﺎﯾـﺪ ﮔﻨﺎﻫـﺎن ﺧـﻮد را‬
‫اﻋﺘﺮاف ﮐﻨﯿﻢ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ ﭘﯿﻐﺎم ﻣﺴﯿﺢ را ﺑﻪ دﯾﮕﺮان اﻋﻼم ﻧﻤﺎﯾﯿﻢ ‪.‬‬
‫ﺑﻬﺮ ﺣﺎل ﺑﯽﻣﯿﻠﯽ ﻣﺎ ﺑﺮای ﺑﺸﺎرت دادن ﺑﻪ دﯾﮕﺮان ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺟﺰﺋﯽ از ﮔﻨﺎﻫﺎﻧﻤﺎن ﺑﺎﺷﺪ ‪.‬ﻫﻤﭽﻨـﯿﻦ ﺑﺎﯾـﺪ ﺑـﻪ اﯾـﻦ ﻧﮑﺘـﻪ‬
‫ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ دﺳﺖ روی دﺳﺖ ﮔﺬاﺷﺘﻦ و در ﮐﻨﺠﯽ ﻧﺸﺴﺘﻦ‪ ،‬ﻧﻤﯽﺗﻮان اﻧﺘﻈﺎر ﺑﯿﺪاری روﺣﺎﻧﯽ را داﺷﺖ‪ .‬ﺑﯿﺪاری‬
‫روﺣﺎﻧﯽ ﺗﺎ اﻧﺪازهای ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ اﻃﺎﻋﺖ ﻣﺎ از ﻣﺄﻣﻮرﯾﺘﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺴﯿﺢ ﺑﻤﺎ داده اﺳﺖ‪ .‬ﻣﺄﻣﻮرﯾﺘﯽ ﮐﻪ او ﺑﻤـﺎ ﺳـﭙﺮده اﯾـﻦ‬
‫اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻤﺎم دﻧﯿﺎ رﻓﺘﻪ و ﭘﯿﻐﺎم ﻣﺤﺒﺖ ﺧﺪا ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻫﮑﺎران را ﺑـﻪ ﻫﻤـﻪ ﺑﺮﺳـﺎﻧﯿﻢ‪ .‬ﭼﮕﻮﻧـﻪ ﻣـﯽﺗـﻮاﻧﯿﻢ ﺑـﺎ او‬
‫راﺑﻄﻪای ﺻﻤﯿﻤﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ اﮔﺮ از دﺳﺘﻮرات او ﺳﺮﭘﯿﭽﯽ ﮐﻨﯿﻢ ؟ اﯾﻦ اﻣـﺮی ﻏﯿـﺮ ﻣﻤﮑـﻦ اﺳـﺖ‪ .‬اﻏﻠـﺐ ﺑﯿـﺪاری‬
‫روﺣﺎﻧﯽ زﻣﺎﻧﯽ در ﻣﺎ آﻏﺎز ﻣﯽﮔﺮدد ﮐﻪ ﻗﺪﻣﯽ ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﭘﯿﻐﺎم ﺧﻮش اﻧﺠﯿﻞ را ﺑﻪ دﯾﮕﺮان ﺑﺮﺳﺎﻧﯿﻢ ‪.‬‬
‫ﭘﯿﺎﻣﺪ ﺷﮑﺴﺘﮕﯽ و ﺗﻮﺑﻪ از ﮔﻨﺎﻫﺎن ﺷﺨﺼﯽ ﯾﺎ ﮔﻨﺎﻫﺎن اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﮐﻪ در آن زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺑﯿﺪاری اﺳﺖ‪ .‬داود ﻧﯿـﺰ در‬
‫ﻣﺰاﻣﯿﺮ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ‪ ”،‬ﻗﺮﺑﺎﻧﯿﻬﺎی ﺧﺪا روح ﺷﮑﺴﺘﻪ اﺳﺖ‪ ،‬ﺧﺪاﯾﺎ دل ﺷﮑﺴﺘﻪ و ﮐﻮﺑﯿﺪه را ﺧﻮار ﻧﺨﻮاﻫﯽ ﺷـﻤﺮد“ )ﻣﺰﻣـﻮر‬
‫‪ .(17:51‬ﺑﯿﺪاری ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﭘﺪﯾﺪ ﻣﯽ آﯾﺪ ﮐﻪ در ﺣﻀﻮر ﺧﺪا ﺷﮑﺴﺘﻪ ﮔﺮدﯾﻢ‪ .‬ﻣﻬﻢ ﻧﯿﺴـﺖ ﮐـﻪ اﯾـﻦ دﻟﺸﮑﺴـﺘﮕﯽ ﺑـﺮای‬
‫ﮔﻨﺎﻫﺎن ﻣﺎ ﺑﺎﺷﺪ ﯾﺎ ﺑﺮای ﮔﻨﺎﻫﺎن ﺟﺎﻧﻬﺎی ﮔﻤﺸﺪه‪ .‬ﭼﺸﻤﺎن ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺴﻮی ﻗﻠﺒﻬﺎی ﺷﮑﺴﺘﻪ اﺳـﺖ‪ .‬او آﻧﻬـﺎرا ﺷـﻔﺎ داده‬
‫اﺣﯿﺎ ﻣﯽﺳﺎزد‪ .‬در ﺟﻮاب ﺑﻪ ﺳﺆال اﺻﻠﯽ ﮐﻪ در اﺑﺘﺪا ﻣﻄﺮح ﮐﺮدم ﯾﻌﻨﯽ ﺗﺮﺗﯿﺐ زﻣﺎﻧﯽ وﻗﻮع ﺑﯿـﺪاری روﺣـﺎﻧﯽ و دادن‬
‫ﺑﺸﺎرت‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﺗﻘﺪم و ﺗﺄﺧﺮ وﺟﻮد ﻧﺪارد ﺑﻠﮑﻪ اﯾﻦ دو ﺑﺎﯾﺪ ﻫﻤﺰﻣﺎن ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﺎﯾـﺪ ﺑـﻪ ﮔﻨﺎﻫﺎﻧﻤـﺎن اﻋﺘـﺮاف‬
‫ﮐﻨﯿﻢ و ﻫﻤﺰﻣﺎن ﺑﺎ آن اﺷﺘﯿﺎق ﺷﺪﯾﺪی ﺑﺮای رﺳﺎﻧﺪن ﭘﯿﺎم اﻧﺠﯿﻞ ﺑﻪ دﯾﮕﺮان داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ‪ .‬ﺑﺸﺎرت ﺑﻪ دﯾﮕﺮان ﻫﻢ ﻧﺘﯿﺠﻪ‬
‫و ﻫﻢ ﻣﻨﺸﺄ ﺑﯿﺪاری روﺣﺎﻧﯽ در زﻧﺪﮔﯿﻬﺎﯾﻤﺎن اﺳﺖ‪ .‬اﮔﺮ ﺧﻮاﻫﺎن ﯾﮏ راﺑﻄﮥ ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﺎ ﺧﺪا ﻫﺴﺘﯿﻢ ﺑﺎﯾـﺪ ﭘﯿﻐـﺎم ﻋﻈـﯿﻢ‬
‫ﻣﺤﺒﺖ ﺧﺪا ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻫﮑﺎران را ﺑﻪ ﮔﻮش ﻫﻤﮕﺎن ﺑﺮﺳﺎﻧﯿﻢ‪.‬‬

‫‪٢٩‬‬
 ‫‪ / 22‬آورﯾـﻞ ‪2002 /‬‬ ‫ﭘﯽ ﺑﺮدن ﺑـﻪ ﻗﻠـﺐ ﺧـﺪا‬
‫ﺣﺪود ‪ 100‬ﺳﺎل ﭘﯿﺶ ﻣﺒﺸﺮ ﺑﺰرگ آﻣﺮﯾﮑﺎﯾﯽ دی ال ﻣﻮدی در ﻻﻧﺎرﮐﺸﺎﯾﺮ ‪ ،‬اﺳﮑﺎﺗﻠﻨﺪ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻣﯽﮐﺮد‪ .‬ﯾﮏ ﻣﺮد اﺳـﮑﺎﺗﻠﻨﺪی از‬
‫ﮐﻠﯿﺴﺎی ﺑﺮادران ﻧﺰد او آﻣﺪه ﮔﻔﺖ‪ ”،‬ﻣﻦ ﺑﻪ آﻣﺮﯾﮑﺎ ﻣﯽآﯾﻢ و ﻣﺎﯾﻠﻢ ﺷﻤﺎ را در آﻧﺠﺎ ﻣﻼﻗﺎت ﮐﻨﻢ‪ “.‬آﻗﺎی ﻣﻮدی ﻣﺆدﺑﺎﻧـﻪ ﺟـﻮاب‬
‫داد ‪ ” ،‬ﻣﻼﻗﺎت ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﺧﺮﺳﻨﺪی ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد“ اﮔﺮ ﭼﻪ در ﺧﻮد اﻧﺪﯾﺸﯿﺪ ﮐﻪ ﻫﺮﮔﺰ او را ﻧﺨﻮاﻫﺪ دﯾﺪ ‪.‬‬
‫ﺑﻌﺪ از اﯾﻨﮑﻪ ﻣﻮدی ﺑﻪ اﯾﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﺑﺮﮔﺸﺖ از آن ﺷﺨﺺ ﻧﺎﻣﻪای درﯾﺎﻓﺖ ﮐﺮد‪ .‬او ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮد ‪ ” ،‬ﻣﻦ در ﻧﯿﻮﯾـﻮرک ﻫﺴـﺘﻢ و‬
‫ﺑﺰودی ﺑﺮای ﻣﻼﻗﺎت ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺷﯿﮑﺎﮔﻮ ﻣﯽآﯾﻢ‪ “ .‬دﯾﺮی ﻧﭙﺎﯾﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﺮای اﯾﺮاد ﻣﻮﻋﻈﻪ ﺑﻪ ﺷﯿﮑﺎﮔﻮ آﻣﺪ‪ .‬ﻣﻮدی ﻗﺮار ﺑﻮد در ﮐﻠﯿﺴﺎی‬
‫دﯾﮕﺮی ﻣﻮﻋﻈﻪ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺑﺮای رﻋﺎﯾﺖ ادب از او دﻋﻮت ﮐﺮد ﮐﻪ در ﮐﻠﯿﺴﺎﯾﺶ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬
‫وﻗﺘﯽ ﻣﻮدی آﻧﺸﺐ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ آﻣﺪ از ﻫﻤﺴﺮش ﭘﺮﺳﯿﺪ‪ ”،‬ﺟﻠﺴﮥ اﻣﺸﺐ ﭼﻄﻮر ﺑﻮد؟“ ﻫﻤﺴﺮش ﺟﻮاب داد‪ ”،‬ﻋﺎﻟﯽ ﺑـﻮد وﻟـﯽ ﻓﮑـﺮ‬
‫ﻧﻤﯽﮐﻨﻢ اﮔﺮ در ﺟﻠﺴﻪ ﺣﻀﻮر ﻣﯽداﺷﺘﯽ ﻣﻮﻋﻈﻪ را ﻣﯽﭘﺴﻨﺪﯾﺪی‪ “.‬ﺑﺎ ﭘﺮس و ﺟﻮی ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻮدی ‪ ،‬ﻫﻤﺴﺮش اداﻣـﻪ داد‪” ،‬ﭘﯿﻐـﺎم‬
‫او اﯾﻦ ﺑﻮدﮐﻪ ﺧﺪا ﮔﻨﻬﮑﺎران را دوﺳﺖ دارد‪ “.‬ﻣﺒﺸﺮ ﺑﺰرگ ﺟﺎ ﺧﻮرد و ﮔﻔﺖ ‪”،‬ﻣﻨﻈﻮرش ﭼﯿﺴﺖ؟ ﮔﻨﺎﻫﮑﺎران ﺗﺤـﺖ داوری و‬
‫ﺧﺸﻢ ﺧﺪا ﻫﺴﺘﻨﺪ‪“.‬‬
‫ﺳﭙﺲ ﻫﻤﺴﺮش ﮔﻔﺖ‪ ”،‬وﻟﯽ ﻫﺮ آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﮔﻔﺖ از ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﺑﻮد‪“.‬‬
‫ﺷﺐ ﺑﻌﺪ ﻣﻮدی از ﺑﺮادر اﺳﮑﺎﺗﻠﻨﺪی دﻋﻮت ﮐﺮد ﮐﻪ دوﺑﺎره ﻣﻮﻋﻈﻪ ﮐﻨﺪ وﻟﯽ اﯾﻦ ﺑﺎر او ﻧﺸﺴﺘﻪ و ﺑﻪ او ﮔﻮش ﻣﯽداد‪ .‬واﻋـﻆ از‬
‫ﮐﺘﺎب ﭘﯿﺪاﯾﺶ ﺷﺮوع ﮐﺮده ﺑﺎ اﺷﺎره ﺑﻪ ﺑﺨﺸﻬﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﻧﺸﺎن ﻣﯽداد ﮐﻪ ﺧﺪا ﮔﻨﺎﻫﮑﺎران را دوﺳﺖ دارد‪ .‬آن ﻟﺤﻈـﻪ‬
‫ﻧﻘﻄﮥ ﻋﻄﻔﯽ ﺑﻮد ﺑﺮای دی ال ﻣﻮدی‪ .‬ﻣﻮدی از ﺷﺨﺼﯿﺖ ﺧﺪا آﮔﺎﻫﯽ داﺷﺖ ‪ .‬او دﻗﯿﻘﺎً ﻣﯽداﻧﺴﺖ ﮐـﻪ ﺧـﺪا ﻗـﺪوس اﺳـﺖ و‬
‫ﻫﯿﭽﮕﻮﻧﻪ ﻧﺎراﺳﺘﯽ و ﺑﯽﻋﺪاﻟﺘﯽ را ﺗﺤﻤﻞ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ وﻟﯽ او ﻗﻠﺐ ﭘﺮﻣﺤﺒﺖ ﺧﺪا را از ﯾﺎد ﺑﺮده ﺑﻮد ‪.‬‬
‫ﭘﺲ از ﻣﻼﻗﺎت ﺑﺎ اﯾﻦ واﻋﻆ اﺳﮑﺎﺗﻠﻨﺪی و ﻣﻬﻤﺘﺮ از آن ﭘﺲ از ﭘﯽ ﺑﺮدن ﺑﻪ ﻗﻠﺐ ﭘﺮ ﻣﺤﺒﺖ ﺧﺪا از ﻃﺮﯾـﻖ ﮐﺘﺎﺑﻤﻘـﺪس‪ ،‬ﻣـﻮدی‬
‫دﯾﮕﺮ ﺑﺎ ﻗﻠﺒﯽ ﭘﺮ از ﻣﺤﺒﺖ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﻬﺎی ﮔﻤﺸﺪه ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻣﯽﮐﺮد‪ .‬ﭼﺸﻤﺎن او ﺑﺮای دﯾـﺪن ﻣﺤﺒـﺖ ﺧـﺪا ﻧﺴـﺒﺖ ﺑـﻪ ﺟﻬـﺎن‬
‫ﮔﻤﺸﺪه ﺑﺎز ﺷﺪ‪ .‬ﺣﺘﯽ او ﺧﻮاﺳﺖ در ﯾﮑﯽ از ﻣﮑﺎﻧﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻣﯽﮐﺮد ﭘﻮﺳﺘﺮ اﯾﻦ آﯾﻪ ‪” ،‬ﺧﺪا ﻣﺤﺒﺖ اﺳﺖ “ را ﺑـﻪ دﯾـﻮار‬
‫ﺑﭽﺴﺒﺎﻧﺪ‪ .‬ﻣﻮدی ﺑﻪ ﻗﻠﺐ ﭘﺮﻣﺤﺒﺖ ﺧﺪا ﭘﯽ ﺑﺮده ﺑﻮد ‪.‬‬
‫ﻣﻦ درﯾﺎﻓﺘﻪام ﮐﻪ اﻣﺮوزه ﺑﺴﯿﺎری از ﻣﺴﯿﺤﯿﺎن در ﻫﻤﺎن وﺿﻌﯿﺘﯽ ﻗﺮار دارﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻮدی ﻗﺒﻞ از ﻣﻼﻗﺎت ﺑﺎ واﻋﻆ اﺳﮑﺎﺗﻠﻨﺪی ﻗـﺮار‬
‫داﺷﺖ‪ .‬اﻏﻠﺐ ‪،‬ﮐﺴﺎﻧﯿﺮا ﮐﻪ زﻧﺪﮔﯿﺸﺎن ﺑﺮ ﺧﻼف ﺳﺮﺷﺖ و ﺷﺨﺼﯿﺖ ﺧﺪاﺳـﺖ ﺧـﻮار ﻣـﯽﺷـﻤﺎرﯾﻢ و از اﺷﺨﺎﺻـﯽ ﮐـﻪ ﮔﻨـﺎه‬
‫زﻧﺪﮔﯿﺸﺎن را ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﺑﯿﺰارﯾﻢ‪ .‬اﯾﻦ در ﺣﺎﻟﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻗﻠﺐ ﭘﺮ ﻣﺤﺒﺖ ﺧﺪا ﺗﻮﺟﻪ ﻧﻤـﯽﮐﻨـﯿﻢ‪ .‬ﺳﺮﺷـﺖ او ﻗﺪوﺳـﯿﺖ‬
‫اﺳﺖ‪ .‬در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ اﯾﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﺳﺎزش وﺟﻮد ﻧﺪارد‪ .‬ﻗﺪوﺳﯿﺖ و ﮔﻨﺎه در ﯾﮏ ﺟﺎ ﺟﻤﻊ ﻧﻤﯽﺷﻮﻧﺪ ‪.‬ﺑﺎ اﯾﻦ وﺟﻮد ﻧﺒﺎﯾﺴـﺘﯽ از ﻗﻠـﺐ‬
‫ﭘﺮ ﻣﺤﺒﺖ ﺧﺪا ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﻬﺎی ﮔﻤﺸﺪه و دﻧﯿﺎی رو ﺑﻪ ﻣﻮت ﻏﺎﻓﻞ ﺷﺪ ‪.‬‬
‫ﮔﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﻧﻘﺎﻃﯽ از دﻧﯿﺎ ﺳﻔﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﮔﻤﮕﺸﺘﮕﯽ ﻣﺮدم ﺑﻪ ﺣﺪی اﺳﺖ ﮐﻪ دﻟﺸﮑﺴﺘﻪ ﻣـﯽﺷـﻮم‪ .‬وﻗﺘـﯽ ﻣـﺮدم ﺑﯿﺸـﻤﺎری را در‬
‫آﻓﺮﯾﻘﺎ ﻣﯽﺑﯿﻨﻢ ﮐﻪ از ﺑﯿﻤﺎری اﯾﺪز ﺗﻠﻒ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﻗﻠﺒﻢ ﻣﯽﮔﺮﯾﺪ‪ .‬ﺑﻠﻪ ﻣﯽداﻧﻢ ﮐﻪ ﺑﺴﯿﺎری در ﻧﺘﯿﺠﮥ ﮔﻨﺎﻫﺎن ﺧﻮﯾﺶ ﻣﯽﻣﯿﺮﻧﺪ‪ .‬اﯾـﻦ‬
‫درﺳﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﻼم ﺧﺪا ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ‪ ”،‬ﻣﺰد ﮔﻨﺎه ﻣﻮت اﺳﺖ “ وﻟﯽ از ﻃﺮف دﯾﮕﺮ اﯾﻦ ﻧﯿﺰ ﺣﻘﯿﻘﺖ دارد ﮐﻪ ” زﯾﺮا ﺧﺪا ﺟﻬﺎن را‬
‫اﯾﻨﻘﺪر ﻣﺤﺒﺖ ﻧﻤﻮد ﮐﻪ ﭘﺴﺮ ﯾﮕﺎﻧﮥ ﺧﻮد را داد ﺗﺎ ﻫﺮ ﮐﻪ ﺑﺮ او اﯾﻤﺎن آورد ﻫﻼک ﻧﮕﺮدد ﺑﻠﮑـﻪ ﺣﯿـﺎت ﺟـﺎوداﻧﯽ ﯾﺎﺑـﺪ“ )ﯾﻮﺣﻨـﺎ‬
‫‪ .(16:3‬ﺑﺎ ﻣﺸﺎﻫﺪۀ ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﻬﺎ ﻧﻔﺮ ﮐﻪ از راه راﺳﺖ ﻣﻨﺤﺮف ﺷﺪه در ﻫﻨﺪوﯾﺴﻢ ‪ ،‬ﺟﻬﺎن ﺑﺎوری و اﺳﻼم ﻣﻨﺤﺮف ﺷﺪهاﻧـﺪ ﭼﺸـﻤﺎﻧﻢ‬
‫ﭘﺮ از اﺷﮏ ﻣﯽﺷﻮد‪ .‬زﯾﺮا ﮐﻪ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﮑﺘﻪ واﻗﻔﻢ ﮐﻪ ﻣﺴﯿﺢ آﻧﻬﺎ را ﻣﺤﺒﺖ ﻣﯽورزد و ﺑﺮای ﺑﺨﺸﺶ ﮔﻨﺎﻫﺎن آﻧﻬﺎ ﺟﺎن ﺧﻮد را ﻓﺪا‬
‫ﮐﺮده اﺳﺖ ‪.‬‬
‫وﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﻗﻠﺐ ﺧﺪا ﻣﯽﻧﮕﺮﯾﻢ در ﻣﺎ ﭼﻨﺎن ﻣﺤﺒﺘﯽ ﺷﻌﻠﻪ ور ﻣﯽﮔﺮدد ﮐﻪ ﺑـﺮای ﺟﺎﻧﻬـﺎی ﮔﻤﺸـﺪه اﺷـﮏ از ﭼﺸـﻤﺎﻧﻤﺎن ﺟـﺎری‬
‫ﻣﯽﮔﺮدد‪ .‬اﯾﻦ ﻣﺤﺒﺖ ﺧﺪاﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﯿﺾ و رﺣﻤﺖ او را در دﻧﯿﺎی ﮔﻨﺎه آﻟﻮد و ﻧﺎﻣﻄﯿﻊ ﺟـﺎری ﻣـﯽﺳـﺎزد‪ .‬ﺧـﺪا ﺑﻌﻠـﺖ ﻣﺤﺒـﺖ‬
‫ﺑﯽﻧﻈﯿﺮش ﻧﺠﺎت دﻫﻨﺪه را ﺑﻪ ﺟﻬﺎن ﻓﺮﺳﺘﺎد‪ .‬وﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﻣﺤﺒﺖ ﺧﺪا ﻣﯽﻧﮕﺮﯾﻢ اﺷﮏ ﭼﺸﻤﺎن ﻣﺎ را ﭘﺮ ﻣـﯽﺳـﺎزد و اﯾـﻦ ﻣـﺎ را وا‬
‫ﻣﯽدارد ﺗﺎ ﭘﯿﻐﺎم اﻧﺠﯿﻞ را ﺑﻪ اﻧﺴﺎﻧﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﺤﺒﺖ او را ﻧﭽﺸـﯿﺪهاﻧـﺪ ﺑﺮﺳـﺎﻧﯿﻢ و ﻫﻤـﺎن آﯾـﻪای ﮐـﻪ آﻗـﺎی ﻣـﻮدی در ﯾﮑـﯽ از‬
‫ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻬﺎﯾﺶ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮد در ﻗﻠﺐ ﻣﺎ ﻧﻘﺶ ﻣﯽﺑﻨﺪد‪ ،‬ﯾﻌﻨﯽ” ﺧﺪا ﻣﺤﺒﺖ اﺳﺖ“‪.‬‬

‫‪٣٠‬‬
 ‫‪ / 29‬آورﯾــﻞ ‪2002 /‬‬ ‫ﺧﺠــﻞ ﻧﯿﺴــﺘﻢ‬
‫ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ‪ 2000‬ﺳﺎل ﭘﯿﺶ ﭘﻮﻟﺲ رﺳﻮل ﯾﮑﯽ از ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎن اﯾﻤﺎن ﻣﺴﯿﺤﯽ و ﻧﻮﯾﺴﻨﺪۀﮐﺘﺎﺑﻬﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻋﻬﺪ ﺟﺪﯾـﺪ ﭼﻨـﯿﻦ‬
‫ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ‪”:‬زﯾﺮا ﮐﻪ از اﻧﺠﯿﻞ ﻣﺴﯿﺢ ﻋﺎر ﻧﺪارم ﭼﻮﻧﮑﻪ ﻗﻮت ﺧﺪاﺳﺖ ﺑـﺮای ﻧﺠـﺎت ﻫـﺮ ﮐـﺲ ﮐـﻪ اﯾﻤـﺎن آورد…“‬
‫)روﻣﯿﺎن ‪. (16:1‬ﭘﻮﻟﺲ رﺳﻮل ﮐﻪ روزی ﺷﮑﻨﺠﻪ ﮔﺮ ﻣﺴﯿﺤﯿﺎن ﺑﻮد ﺗﺒـﺪﯾﻞ ﺑـﻪ ﯾﮑـﯽ از ﺑﺮﺟﺴـﺘﻪﺗـﺮﯾﻦ ﺷﺨﺼـﯿﺘﻬﺎی‬
‫ﻣﺴﯿﺤﯿﺖ ﺷﺪ‪ .‬ﺗﺒﺪﯾﻞ و ﺗﻐﯿﯿﺮ او در ﻗﺎﻟﺐ ﭘﺪﯾﺪه ﻫﺎی ﻃﺒﯿﻌﯽ ﻗﺎﺑـﻞ ﺗﻮﺻـﯿﻒ ﻧﺒـﻮد و ﺷـﻬﺎﻣﺖ او ﺑـﺲ ﻋﻈـﯿﻢ ﺑـﻮد ‪.‬‬
‫ﭼﮕﻮﻧﻪ ﯾﮑﯽ از ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ ﻣﺨﺎﻟﻔﯿﻦ ﻣﺴﯿﺤﯿﺖ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﻃﺮﻓﺪار ﺳﺮﺳﺨﺖ اﯾﻤﺎن ﻣﺴﯿﺤﯽ ﺷﺪ؟‬
‫ﯾﻘﯿﻨﺎً اﺳﺘﻌﺪادﻫﺎ و ﻓﺼﺎﺣﺖ ﮐﻼم او ﻧﺒﻮد ﮐﻪ در او اﯾﻦ ﺷﻬﺎﻣﺖ را اﯾﺠﺎد ﮐﺮده ﺑﻮد ‪.‬او ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ‪ ” ،‬ﮐﻼم و وﻋـﻆ ﻣـﻦ‬
‫ﺑﺴﺨﻨﺎن ﻣﻘﻨﻊ ﺣﮑﻤﺖ ﻧﺒﻮد ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺒﺮﻫﺎن روح و ﻗﻮت“)اول ﻗﺮﻧﺘﯿﺎن ‪ .(4:2‬ﭘﻮﻟﺲ رﺳﻮل ﻣﯽداﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺗﺒﺪﯾﻞ و ﺗﻐﯿﯿـﺮ‬
‫او دال ﺑﺮ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﻗﺪرت ﺧﺪا در او ﺑﻮد‪ .‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﭘﻮﻟﺲ را دﮔﺮﮔﻮن ﺳﺎﺧﺖ و اﯾﻦ دﮔﺮﮔﻮﻧﯽ ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ ﺑﻮد‪ .‬ﭘـﻮﻟﺲ‬
‫ﻣﯽداﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﻋﻤﻞ ﺧﺎرقاﻟﻌﺎدۀ ﺧﺪا در ﻗﻠﺒﻬﺎی اﻧﺴﺎﻧﻬﺎﺳﺖ ﮐﻪ دﮔﺮﮔﻮﻧﯽ واﻗﻌﯽ را ﺑﻮﺟﻮد ﻣﯽآورد ‪.‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ او‬
‫ﺑﺴﯿﺎر ﻣﯽﮐﻮﺷﯿﺪ ﺗﺎ ﭘﯿﻐﺎﻣﺶ ﻧﺸﺄت ﮔﺮﻓﺘﻪ از ﻗﻮت ﺧﺪا ﺑﺎﺷﺪ و ﻧﻪ از ﺗﻮاﻧﺎﯾﯿﻬﺎی اﻧﺴﺎﻧﯽ ‪.‬‬
‫ﺷﻬﺎﻣﺖ ﭘﻮﻟﺲ رﯾﺸﻪ در داﻧﺶ ﻋﻤﯿﻖ و ﻓﺮدی او از ﻗﻮت ﺧﺪا داﺷﺖ‪ .‬ﭘﻮﻟﺲ واﻗﻌﮥ راه دﻣﺸﻖ را ﻫﺮﮔﺰ از ﯾـﺎد ﻧﺒـﺮد‪.‬‬
‫در آﻧﺠﺎ ﺑﺎ ﻣﺴﯿﺢ ﻗﯿﺎم ﮐﺮده روﺑﺮو ﺷﺪ‪ .‬اﯾﻦ ﺗﺠﺮﺑﻪ در ﺑﺰرﮔﯽ را ﺑﺮای ﭘﻮﻟﺲ ﺑﺴﻮی ﺟﻬﺎن ﺑﺎز ﮐـﺮد‪ .‬او ﺣﺘـﯽ ﺣﺎﺿـﺮ‬
‫ﺷﺪ ﺟﺎن ﺧﻮد را در راه ﻣﺴﯿﺢ ﻓﺪا ﮐﻨﺪ‪ .‬اﯾﻦ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﭼﻨﺎن آﺗﺸﯽ را در وﺟﻮد او ﺷﻌﻠﻪور ﺳﺎﺧﺖ ﮐﻪ او را ﺑﻪ ﺷﺨﺼـﯽ‬
‫ﺗﺎزه ﺗﺒﺪﯾﻞ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺗﺎرﯾﺦ ﺑﺸﺮی را ﺗﻐﯿﯿﺮ داده‪ ،‬ﺟﻬﺎن را ﺗﮑﺎن داد ‪.‬‬
‫اﻏﻠﺐ اﯾﻤﺎﻧﺪاراﻧﯽ ﮐﻪ در ﺧﺎﻧﻮادهﻫﺎی ﻣﺴﯿﺤﯽ ﺑﺰرگ ﺷﺪهاﻧﺪ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ‪ ” ،‬ﻣﺎ ﺷﻬﺎدت ﺗﮑـﺎن دﻫﻨـﺪهای ﻣﺎﻧﻨـﺪ ﭘـﻮﻟﺲ‬
‫ﻧﺪارﯾﻢ‪ .‬ﻣﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ اﯾﻤﺎن ﺧﻮد را ﺑﺎ ﻏﯿﺮت و ﺷﻬﺎﻣﺖ ﭼﻮن دﯾﮕﺮان اﻋﻼم ﮐﻨﯿﻢ‪ “.‬ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻦ ﺑﻪ ﭼﻨﯿﻦ اﺳﺘﺪﻻﻟﯽ اﯾـﻦ‬
‫اﺳﺖ ﮐﻪ ” ﺷﻤﺎ ﻫﻨﻮز ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎی واﻗﻌﯽ ﺷﻬﺎدت ﺗﮑﺎن دﻫﻨﺪه ﭘﯽ ﻧﺒﺮدهاﯾﺪ‪ .‬ﻗﺪرت ﯾﮏ ﺷـﻬﺎدت ﺑـﺮای ﻣﺴـﯿﺢ در اﯾـﻦ‬
‫ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ در ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻪ ﭼﻪ اﻧﺪازه ﮔﻨﺎﻫﮑﺎر ﺑﻮدهاﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ در اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺗﺎ ﭼﻪ اﻧﺪازه ﻋﻈﯿﻢ اﺳـﺖ و اﯾـﻦ‬
‫ﻗﺪرت ﺑﻪ اﯾﻦ ﺑﺴﺘﮕﯽ ﻧﺪارد ﮐﻪ در ﮔﺬﺷﺘﻪ ﭼﻘﺪر اﺣﮑﺎم ﺧﺪا را ﺷﮑﺴﺘﻪاﯾﻢ ﯾﺎ ﭼﻘﺪر ﻣﻮاد ﻣﺨﺪر ﻣﺼﺮف ﮐﺮدهاﯾـﻢ ﯾـﺎ‬
‫ﮐﺴﯽ را ﺑﻪ ﻗﺘﻞ رﺳﺎﻧﺪهاﯾﻢ‪ .‬ﻧﺠﺎت ﻣﺎ ﻫﻤﭽﻮن ﻧﺠﺎت ﭘﻮﻟﺲ ﺑﺎ ﻣﺮگ ﻣﺴﯿﺢ ‪ ،‬ﺗﺪﻓﯿﻦ و ﻗﯿﺎم او ﻣﯿﺴﺮ ﮔﺸﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﻫﻤﺎن‬
‫ﻓﯿﺾ و ﻗﻮت اﻟﻬﯽ ﮐﻪ ﮔﻨﺎﻫﺎن ﯾﮏ ﮐﻮدک ﻧﻪ ﺳﺎﻟﻪ را ﻣﯽ ﺑﺨﺸﺪ‪ ،‬ﮔﻨﺎﻫﺎن ﯾﮏ دﺷﻤﻦ ﻣﺴﯿﺤﯿﺖ را ﻧﯿﺰ ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ‪“.‬‬
‫واﻗﻌﮥ ﻋﺠﯿﺐ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﭘﻮﻟﺲ ﻧﺒﻮد ﮐﻪ او را ﺷﺨﺼﯽ دﻟﯿـﺮ ﺳـﺎﺧﺖ ﺑﻠﮑـﻪ ” ﻗـﺪرت ﺧـﺪا در ﻧﺠـﺎت“ او را ﺗﺒـﺪﯾﻞ ﺑـﻪ‬
‫ﺷﺨﺼﯽ دﻟﯿﺮ و ﺑﺎ ﺟﺮأت ﺳﺎﺧﺖ و اﯾﻦ ﻫﻤﺎن ﭼﯿﺰی اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ را ﻧﯿﺰ ﺷﻬﺎﻣﺖ ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ‪ .‬ﻣـﻦ در ﻣﻮﻋﻈـﻪﻫـﺎﯾﻢ در‬
‫ﻧﻘﺎط ﻣﺨﺘﻠﻒ دﻧﯿﺎ ﺑﻪ ﻣﺮدم ﻣﯽﮔﻮﯾﻢ‪ ”،‬اﻣﺮوز روز ﻣﻌﺠﺰه اﺳﺖ‪ ،‬زﯾﺮا ﻫﻤﯿﻨﮑـﻪ ﻣـﻦ اﯾﻨﺠـﺎ اﯾﺴـﺘﺎدهام ﺧـﻮد ﻣﻌﺠـﺰهای‬
‫اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻦ در ﭘﯽ ﺧﺪا ﻧﺒﻮدم‪ ،‬وﻟﯽ او در ﺟﺴﺘﺠﻮی ﻣﻦ ﺑﻮد و روزی ﺗﻮﺟﻪ ﻣـﺮا ﺑﺨـﻮد ﺟﻠـﺐ ﮐـﺮد و ﻣـﺮا دﮔﺮﮔـﻮن‬
‫ﺳﺎﺧﺖ ‪ .‬اﯾﻦ ﯾﮏ ﻣﻌﺠﺰه اﺳﺖ زﯾﺮا ﻣﻦ ﺑﺪون آن ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ اﯾﻨﺠﺎ ﺑﺎﺷﻢ‪ .‬ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻌﻠﺖ ﻓﯿﺾ و ﻗﻮت ﺧﺪاﺳﺖ‬
‫ﮐﻪ اﻣﺮوز اﯾﻨﺠﺎ اﯾﺴﺘﺎدهام‪“.‬‬
‫ﺷﻤﺎ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺷﺮﻣﺴﺎر ﺑﺎﺷﯿﺪ‪ ،‬زﯾﺮا ﻫﻤﺎن ﻗﻮت ﺧﺪا ﮐﻪ در ﭘﻮﻟﺲ رﺳﻮل ﻋﻤﻞ ﮐﺮد در ﺷﻤﺎ ﻧﯿﺰ ﺑﺎﻋﺚ ﻧﺠﺎت و رﺳﺘﮕﺎری‬
‫از ﮔﻨﺎه ﺷﺪ و ﺑﺮای ﻫﻤﯿﻦ ﺷﻤﺎ ﻗﺎدرﯾﺪ ﺑﺎ ﺟﺮأت و دﻟﯿﺮ ﺑﺎﺷﯿﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﺣﻘﯿﻘﺘـﺎً ﻣﺴـﯿﺢ را ﺑﺸﻨﺎﺳـﯿﺪ آﻧﮕـﺎه ﺷـﻬﺎدﺗﯽ ﭘﻮﯾـﺎ‬
‫ﺧﻮاﻫﯿﺪ داﺷﺖ‪ .‬ﺷﻬﺎدﺗﺘﺎن در ﻣﻮرد ﮐﺎر ﺧﺪا در ﺷﻤﺎ اﺳﺖ ﻧﻪ آﻧﭽﻪ ﺷﻤﺎ اﻧﺠﺎم دادهاﯾﺪ‪ .‬ﻗﻮت ‪ ،‬ﻣﺤﺒـﺖ و ﺑﺨﺸـﺶ او‬
‫اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ را دﻟﯿﺮ ﻣﯽﺳﺎزد‪ .‬ﺷﻤﺎ ﻧﯿﺰ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﺪ ﺑﺎ اﻋﺘﻘﺎدی راﺳﺦ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﭘﻮﻟﺲ ﺑﮕﻮﯾﯿﺪ‪ ”،‬از اﻧﺠﯿﻞ ﻣﺴﯿﺢ ﻋﺎر ﻧﺪارم‪“.‬‬

‫‪٣١‬‬
 ‫‪ / 6‬ﻣــﯽ ‪2002 /‬‬ ‫ﻣــﻮﻗﻌﯿﺘﻢ در ﻣﺴــﯿﺢ‬
‫ﭼﻨﺪﯾﻦ ﺳﺎل ﭘﯿﺶ ﺧﺎﻧﻤﯽ ﻇﺮﯾﻒ و ﮐﻮﭼﮏ اﻧﺪام ﮐﻪ ﺑﺮای ﺳﺎﻟﻬﺎی ﻣﺘﻤﺎدی ﺑﻌﻨﻮان ﻣﯿﺴﯿﻮﻧﺮ ﺧﺪﻣﺖ ﻣـﯽﮐـﺮد‪ ،‬ﺑـﺮای‬
‫دﯾﺪن ﺷﺒﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺷﻬﺮی در اﯾﺎﻟﺖ ﻣﺘﺤﺪه ﮐﻪ ﮔﺎﻧﮕﺴﺘﺮﻫﺎی ﺧﯿﺎﺑﺎﻧﯽ زﯾﺎدی داﺷﺖ ﺳﻔﺮ ﮐﺮد‪ .‬زﻧﺪﮔﯽ و ﺧـﺪﻣﺖ در آن‬
‫ﺷﻬﺮ ﺑﺴﯿﺎر ﺧﻄﺮﻧﺎک ﺑﻮد‪ .‬ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ آن ﺷﺒﺎن ﺑﺮای آﻣﻮﺧﺘﻦ دﻓﺎع ﺷﺨﺼﯽ ﺑﻪ ﯾﮏ دورۀ ﮐﺎراﺗﻪ ﻣﯽرﻓـﺖ‪ .‬وﻗﺘﯿﮑـﻪ‬
‫ﺧﺎﻧﻢ ﻣﯿﺴﻮﻧﺮ ﭘﯽ ﺑﺮد ﮐﻪ آن ﺷﺒﺎن در اﯾﻦ ﮐﻼﺳﻬﺎ ﺷﺮﮐﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺘﻌﺠﺐ ﮔﺮدﯾﺪ ‪.‬‬
‫او ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﭘﺮﺳﯿﺪ” ﺑﻪ ﭼﻪ ﻋﻠﺖ ﮐﺎراﺗﻪ ﯾﺎد ﻣﯽﮔﯿﺮﯾﺪ؟ “‬
‫ﺷﺒﺎن ﺑﺎ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﺟﻮاب داد‪ ” ،‬ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺪاﻧﯿﺪ ﮐﻪ اﯾﻨﺠﺎ ﻣﮑﺎﻧﯽ ﺧﻄﺮﻧﺎک اﺳﺖ و ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺘﻮاﻧﻢ از ﺧﻮد ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﮐﻨﻢ“‬
‫”ﭘﺲ ﺷﻤﺎ از ﻣﻮﻗﻌﯿﺘﺘﺎن در ﻣﺴﯿﺢ ﺑﯽﺧﺒﺮﯾﺪ‪“.‬‬
‫ﺷﺒﺎن ﭘﺮﺳﯿﺪ” ﻣﻨﻈﻮرﺗﺎن ﭼﯿﺴﺖ؟“‬
‫ﺳﭙﺲ ﺧﺎﻧﻢ ﻣﯿﺴﻮﻧﺮ در ﻣﻮرد ﺣﻘﺎﯾﻖ ﻋﻤﻠﯽ و اﻟﻬﯿﺎﺗﯽ ﭘﯿﺮوزی در ﻣﺴﯿﺢ آﻏﺎز ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮد‪ .‬او داﯾﺮهﻫﺎﯾﯽ ﮐﺸﯿﺪ‪ .‬ﺑﻌـﺪ‬
‫ازﮐﺸﯿﺪن اوﻟﯿﻦ داﯾﺮه ﮔﻔﺖ ‪ ”،‬اﯾﻦ داﯾﺮده زﻧﺪﮔﯽ ﺷﻤﺎ را ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ‪ “.‬ﺳﭙﺲ داﯾﺮۀ دوم را ﺣـﻮل داﯾـﺮۀ اول رﺳـﻢ‬
‫ﮐﺮد‪ ” ،‬داﯾﺮۀ ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﻣﻌﺮف ﻣﺴﯿﺢ اﺳﺖ ‪ .‬ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﺷﻤﺎ در ﻣﺴﯿﺢ ﻫﺴﺘﯿﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮرم ﭘﯽ ﻣﯽﺑﺮﯾﺪ؟“‬
‫ﺑﻌﺪ از ﺷﻨﯿﺪن ﭘﺎﺳﺦ ﻣﺜﺒﺖ ﺧﺎﻧﻢ ﻣﯿﺴﯿﻮﻧﺮ داﯾﺮۀ ﺳﻮﻣﯽ را ﺣﻮل دو داﯾﺮۀ دﯾﮕﺮ ﮐﺸـﯿﺪ و ﮔﻔـﺖ‪ ”،‬اﯾـﻦ داﯾـﺮه ﻣﻌـﺮف‬
‫ﺧﺪای ﭘﺪر اﺳﺖ‪ .‬ﺷﻤﺎ در ﻣﺴﯿﺢ ﻫﺴﺘﯿﺪ و ﻣﺴﯿﺢ در ﭘﺪر اﺳﺖ‪ “.‬آﻧﮕﺎه داﯾﺮۀ ﮐﻮﭼﮑﯽ را در درون داﯾـﺮۀ اول ﮐﺸـﯿﺪ‪،‬‬
‫”اﯾﻦ داﯾﺮه ﻣﻌﺮف روحاﻟﻘﺪس اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺷﻤﺎ ﺳﺎﮐﻦ ﻣﯽﺑﺎﺷـﺪ‪ ،‬ﺷـﻤﺎ در ﻣﺴـﯿﺢ ﻫﺴـﺘﯿﺪ‪ ،‬ﻣﺴـﯿﺢ در ﭘـﺪر اﺳـﺖ و‬
‫روحاﻟﻘﺪس در ﺷﻤﺎ ﺳﺎﮐﻦ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ‪“.‬‬
‫ﺑﻌﺪ از ﺗﺼﺪﯾﻖ ﺷﺒﺎن‪ ،‬ﺧﺎﻧﻢ ﻣﯿﺴﯿﻮﻧﺮ اداﻣﻪ داد ‪ ”،‬ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ ﺷﺮﯾﺮ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ آﺳﯿﺒﯽ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ ﺑﺎﯾﺪ اول ﻧﺰد ﭘـﺪر رﻓﺘـﻪ از‬
‫او اﺟﺎزه ﺑﮕﯿﺮد‪ .‬اﮔﺮ ﺧﺪای ﭘﺪر ﺑﻪ او اﺟﺎزۀ ﺣﻤﻠﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ را ﺑﺪﻫﺪ‪،‬آﻧﮕﺎه او ﺑﺎﯾﺪ ﻧﺰد ﭘﺴﺮ ﺑﺮود اﮔﺮ ﻣﺴـﯿﺢ ﻧﯿـﺰ ﺑـﻪ او‬
‫اﺟﺎزۀ ﺣﻤﻠﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ را ﺑﺪﻫﺪ در آن ﺻﻮرت روح ﻣﺒﺎرک اﻟﻬﯽ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد و ﮐﻼم ﺧﺪا ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﮐﻪ ﮐﺴﯿﮑﻪ در‬
‫ﺷﻤﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺑﺰرﮔﺘﺮ او اوﺳﺖ ﮐﻪ در دﻧﯿﺎﺳﺖ‪ .‬ﭘﺲ ﭼﺮا ﺷﻤﺎ اﯾﻨﻘﺪر ﺗﺮﺳﺎﻧﯿﺪ؟ اﻣﻦﺗـﺮﯾﻦ ﻣﮑـﺎن در اﯾـﻦ دﻧﯿـﺎ‬
‫»ﺑﻮدن در ﻣﺴﯿﺢ« اﺳﺖ‪“.‬‬
‫ﺧﺎﻧﻢ ﻣﯿﺴﯿﻮﻧﺮ ﺑﻪ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻋﻈﯿﻢ زﻧﺪﮔﯽ ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧﮥ ﻣﺴﯿﺤﯽ ﭘﯽ ﺑﺮده ﺑﻮد‪ .‬ﭘﯿﺮوزی ﻣﺎ ﮐﺎﻣﻼً ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻌﯿﺘﻤـﺎن در ﻣﺴـﯿﺢ‬
‫ﻣﺮﺗﺒﻂ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻫﺮ روز ﺑﺎ ﭘﻮﺷﯿﺪن ﻣﺴﯿﺢ ﺑﺎﯾﺪ از ﻧﻈﺮ روﺣﺎﻧﯽ ﺑﯿﺪار و آﻣﺎده ﺑﺎﺷﯿﻢ‪ .‬ﺑﺎ دادن وﻗـﺖ ﮐـﺎﻓﯽ‪ ،‬اﯾـﻦ‬
‫واﻗﻌﯿﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ در ﻣﺴﯿﺢ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﺑﺮای ﻣﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﮑﺸﻮف ﻣـﯽﺷـﻮد‪ .‬ﻣـﺎ ﺑﺎﯾـﺪ ﺑـﺎ اﯾﻤـﺎن اﻋـﻼم ﻧﻤـﺎﯾﯿﻢ ﮐـﻪ ﻣﺴـﯿﺢ از‬
‫زﻧﮕﯿﻬﺎﯾﻤﺎن ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﺑﺎﯾﺪ اﺧﺘﯿﺎر ﮐﺎﻣﻞ زﻧﺪﮔﯿﻬﺎﯾﻤﺎن را ﺑﺪﺳﺖ روحاﻟﻘﺪس ﺑﺴﭙﺎرﯾﻢ‪ .‬وﻗﺘﯿﮑﻪ از روحاﻟﻘﺪس‬
‫ﭘﺮ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﺑﺮ ﺣﻤﻼت ﺷﯿﻄﺎن ﻋﻠﯿﻪ ﻣﺎ ﭘﯿﺮوز ﻣﯽﮔﺮدﯾﻢ ‪.‬‬
‫ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻫﻢ ﺑﺎ ﮐﺸﯿﺪن ﭼﻨﺪ داﯾﺮۀ ﮐﻮﭼﮏ ﻣﻮﻗﻌﯿﺘﻤﺎن را در ﻣﺴﯿﺢ ﺑﺨﻮد ﯾـﺎدآوری ﮐﻨـﯿﻢ‪ .‬در ﺣـﯿﻦ رﺳـﺎﻧﺪن‬
‫ﭘﯿﻐﺎم ﻣﺤﺒﺖ ﺧﺪا ﺑﻪ ﺳﺮاﺳﺮ دﻧﯿﺎ از ﺧﻄﺮات ﺑﺰرﮔـﯽ ﮔﺬﺷـﺘﻪام ﻫﻤﭽـﻮن ﺧـﺪﻣﺖ در ﮐﺸـﻮرﻫﺎی ﺑﺤﺮاﻧـﯽ و درﮔﯿـﺮ‬
‫ﺟﻨﮕﻬﺎی ﻗﻮﻣﯽ‪ ،‬ﺣﻀﻮر در ﻓﺮودﮔﺎه ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺗﺮورﯾﺴﺘﻬﺎ ﺗﻬﺪﯾﺪ ﺑﻪ اﻧﻔﺠﺎر آﻧﻬﺎ را ﮐﺮدﻧﺪ و ﺗﻬﺪﯾﺪ ﺷﺪن ﺑـﻪ ﻣـﺮگ ﺑـﺎ‬
‫اﺳﻠﺤﻪﻫﺎی ﺳﺮد و ﮔﺮم ‪ ،‬وﻟﯽ اﯾﻨﺮا آﻣﻮﺧﺘﻪام ﮐﻪ اﻣﻦﺗﺮﯾﻦ ﻣﮑﺎن دﻧﯿﺎ ” ﺑﻮدن در ﻣﺴﯿﺢ“ اﺳﺖ‪ .‬ﻫﺮ روز ﺑﺎ ﻣـﺮور اﯾـﻦ‬
‫ﺣﻘﯿﻘﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ در ﻣﺴﯿﺢ ﻫﺴﺘﻢ از او ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ ﮐﻪ ﻣﺮا ﭘﺮ ﺳﺎزد‪ .‬ﻣﮑﺎﻧﯽ اﻣﻦﺗﺮ از آﻏﻮش ﻣﺴﯿﺢ در دﻧﯿﺎ وﺟﻮد ﻧﺪارد‪.‬‬

‫‪٣٢‬‬
 ‫‪ / 13‬ﻣــﯽ ‪2002 /‬‬ ‫زﻧــﺪﮔﯽ وﻗــﻒ ﺷــﺪه‬
‫روزی ﯾﮑﯽ از دوﺳﺘﺎﻧﻢ از ﯾﮏ رﻫﺒﺮ ﻣﺴﯿﺤﯽ روﻣﺎﻧﯿﺎﯾﯽ ﭘﺮﺳﯿﺪ ﭼﺮا ﮐﻠﯿﺴﺎ در دﻧﯿﺎی ﻏﺮب ﻗـﻮت ﺧـﻮد را از دﺳـﺖ داده‬
‫اﺳﺖ‪ .‬او در ﺟﻮاب ﺧﻮد اﺷﺎره ﺑﻪ ﯾﮑﯽ از ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ ﻣﺸﮑﻼت ﺑﻨﯿﺎدی ﮐﻠﯿﺴﺎﻫﺎ ﮐﺮد‪ .‬وی ﺑﺎ ﻗﺎﻃﻌﯿﺖ ﺟﻮاب داد‪ ” ،‬ﮐﻠﯿﺴـﺎ‬
‫ﺗﻌﻬﺪ را ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﺗﺴﻠﯿﻢ ﮐﺮده اﺳﺖ“ و ﺣﻖ ﺑﺎ او ﺑﻮد ‪.‬‬
‫اﻣﺮوزه ﺑﺴﯿﺎری از اﯾﻤﺎﻧﺪاران در ﮐﻠﯿﺴﺎ ﻣﺘﻌﻬﺪ و ﮐﻮﺷﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬وﻟﯽ ﺗﻌﺪاد ﮐﻤﯽ ﺗﺴﻠﯿﻢ ﻣﺴﯿﺢ ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﺑﯿﻦ زﻧﺪﮔﯽ ﺗﺴـﻠﯿﻢ‬
‫ﺷﺪه و زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺘﻌﻬﺪ ﺗﻔﺎوت زﯾﺎدی وﺟﻮد دارد‪ .‬در زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺘﻌﻬﺪ ﺗﺄﮐﯿﺪ ﺑﺮ ﮐﺎرﻫﺎﯾﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﺎﯾـﺪ ﺑـﺮای ﻣﺴـﯿﺢ اﻧﺠـﺎم‬
‫دﻫﯿﻢ وﻟﯽ زﻧﺪﮔﯽ وﻗﻒ ﺷﺪه ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ از ﻣﺎ ﮐﺎری ﺑﺮ ﻧﻤﯽآﯾﺪ‪ .‬زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺘﻌﻬﺪ در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﮐﺎرﻫﺎﺋﯿﺴﺖ ﮐـﻪ ﻣـﺎ ﺑـﻪ ﮐﻤـﺎل‬
‫رﺳﺎﻧﺪهاﯾﻢ وﻟﯽ زﻧﺪﮔﯽ وﻗﻒ ﺷﺪه ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺴﺘﻠﺰم ﻗﻮت ﺧﺪاﺳﺖ‪ .‬زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺘﻌﻬﺪ ‪ ،‬ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ اﻓﺮاد ﺳﺨﺖ ﮐﻮش اﺳﺖ‬
‫ﺣﺎل آﻧﮑﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﺗﺴﻠﯿﻢ ﺷﺪه ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﻮن ﻏﻼﻣﯽ ﮐﺎﻣﻼً ﻣﻄﯿﻊ ﻣﺴﯿﺢ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪.‬‬
‫ﺗﺴﻠﯿﻢ ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ اﺳﺎﺳﺎً ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻨﯽ ارادۀ ﺧﺪا ﺑﺠﺎی ارادۀ ﻣﺎ اﺳﺖ ‪ ،‬ﯾﻌﻨﯽ ﻣﺎ ﻫﯿﭻ ﺣﻖ و ﺣﻘﻮﻗﯽ را ﺑﺮای ﺧﻮد ﻗﺎﺋﻞ‬
‫ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ و زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ وﻗﻒ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‪ .‬ﺑﻪ ﺟﺎﺋﯿﮑﻪ او از ﻣﺎ ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ ﻣﯽروﯾﻢ و آﻧﭽـﻪ را از ﻣـﺎ ﻣـﯽﺧﻮاﻫـﺪ‬
‫اﻧﺠﺎم ﻣﯽدﻫﯿﻢ‪ .‬ﮐﻼم ﻣﺎ ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ارادۀ او ﺑﻮده ﺷﺨﺼﯽ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ او از ﻣﺎ اﻧﺘﻈﺎر دارد‪ .‬زﻧﺪﮔﯽ ﺗﺴﻠﯿﻢ ﺷﺪه ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻦ ﻏﻠﺒﻪ‬
‫ﻣﺴﯿﺢ ﺑﺮ ارادۀ ﻣﺎ اﺳﺖ و اﯾﻦ ﺳﺒﺐ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ او در ﻣﯿﺎن ﻣﺎ و از ﻃﺮﯾﻖ ﻣﺎ ﮐﺎر ﮐﻨﺪ‪ .‬دﻋﺎی ﻣـﺎ ﻧﯿـﺰ ﻣﺎﻧﻨـﺪ دﻋـﺎی ﻣﺴـﯿﺢ‬
‫ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪ ”،‬ﻧﻪ ﺧﻮاﺳﺘﮥ ﻣﻦ ﺑﻠﮑﻪ ارادۀ ﺗﻮ اﻧﺠﺎم ﺷﻮد“ ‪.‬‬
‫زﻣﺎﻧﯽ ﺑﺮای ﮔﺮوﻫﯽ از ﺟﻮاﻧﺎن در آﻟﻤﺎن ﺷﺮﻗﯽ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻣﯽﮐﺮدم‪ .‬در آن ﺑﺮﻫﻪ از ﺗـﺎرﯾﺦ آﻟﻤـﺎن ﺷـﺮﻗﯽ‪ ،‬ﻣﻼﻗـﺎت ﺑـﺎ ﯾـﮏ‬
‫ﻣﯿﺴﻮﻧﺮ ﺧﺎرﺟﯽ ﺑﺴﯿﺎر ﺧﻄﺮﻧﺎک ﺑﻮد‪ .‬در ﺧﺎﺗﻤﮥ ﺟﻠﺴﻪ ﺟﻮاﻧﯽ ﻧﺰد ﻣﻦ آﻣﺪه ﮔﻔﺖ‪ ” ،‬ﻣـﺪﺗﯽ اﺳـﺖ ﮐـﻪ ﺑـﻪ ﻣﺴـﯿﺢ اﯾﻤـﺎن‬
‫آوردهام وﻟﯽ ﺷﻮر و ﺷﻮق ﺧﻮد را ﺑﺮای آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﻣﺴﯿﺢ در ﻗﻠﺒﻢ اﻧﺠﺎم داده اﺳﺖ از دﺳﺖ دادهام‪ .‬ﺑﺎ ﻫﻢ دﻋﺎ ﮐﺮدﯾﻢ و ﻣﻦ‬
‫ﻫﺮﮔﺰ دﻋﺎی وی را ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﺨﻮاﻫﻢ ﮐﺮد‪ .‬او دﻋﺎ ﮐﺮد‪ ”،‬ﺧﺪای ﻋﺰﯾﺰ اﺧﺘﯿﺎر زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد را ﺑﺪﺳﺘﻬﺎی ﺗﻮ ﻣﯽﺳﭙﺎرم‪ ،‬ﺣﺘـﯽ‬
‫اﮔﺮ ﺑﺮاﯾﻢ ﮔﺮان ﺗﻤﺎم ﺷﻮد‪ “.‬ﺑﻌﺪ از اﺗﻤﺎم دﻋﺎﯾﻢ ﺑﺎ آن دﺧﺘﺮ ﺟﻮان ﺑﻪ اﻃﺮاف ﻧﮕﺮﯾﺴﺘﻪ دﯾﺪم ﮐﻪ ﻫﻤﮥ ﺟﻮاﻧﺎن زاﻧﻮ زده دﻋـﺎ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﻫﺮ ﮐﺪام از آﻧﻬﺎ ﻫﻤﺎن ﻋﺒﺎرت را در اﻧﺘﻬﺎی دﻋﺎﯾﺸﺎن ﺗﮑﺮار ﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬ﺟﻮاﻧﯽ دﻋـﺎ ﮐـﺮد ‪ ”،‬ﺧـﻮد را ﺑـﻪ ﺗـﻮ ﺗﺴـﻠﯿﻢ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﻢ ‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﺮ ﻗﯿﻤﺘﯽ ﮐﻪ ﺷﺪه“ ﻫﺮ ﮐﺪام از آﻧﻬﺎ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺑﻬﺎﯾﯽ زﻧﺪﮔﯿﻬﺎی ﺧﻮد را ﺑﻄﻮر ﮐﺎﻣﻞ ﺑﻪ ﺧـﺪا ﺗﺴـﻠﯿﻢ‬
‫ﮐﻨﻨﺪ و آن ﻟﺤﻈﮥ دل اﻧﮕﯿﺰی ﺑﻮد‪ .‬اﻏﻠﺐ ﺷﻨﯿﺪهام ﮐﻪ ﻣﺴﯿﺤﯿﺎن در دﻋﺎ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺧﺪا ﻣﺘﻌﻬﺪ ﻣﯽﺳﺎزﻧﺪ وﻟﯽ آﻧﭽﻪ ﮐﻪ از آن‬
‫ﺟﻮاﻧﺎن آﻟﻤﺎن ﺷﺮﻗﯽ ﺷﻨﯿﺪم ﻓﺮاﺗﺮ از ﺗﻌﻬﺪ ﺑﻮد‪ .‬آن ﺗﺴﻠﯿﻢ ﻣﻄﻠﻖ ﺑﻪ ارادۀ ﺧﺪا ﺑﻮد‪ .‬آﻧﻬﺎ ﻣﺸﺘﺎق ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻗﯿﻤﺘـﯽ ﮐـﻪ‬
‫ﺷﺪه ﺧﺪا ﻋﻨﺎن زﻧﺪﮔﯿﺸﺎن را ﺑﺪﺳﺖ ﮔﯿﺮد ‪.‬‬
‫ﺑﺮای آﻧﻬﺎ ﮔﺮان ﺗﻤﺎم ﺷﺪ‪ .‬آن ﺟﻮاﻧﺎن ﻣﻮﻗﻌﯿﺘﻬﺎی ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ و آﯾﻨﺪۀ ﺧﻮد را از دﺳﺖ دادﻧﺪ وﻟﯽ ﺑﺮدﮔﺎن ﻣﺴﯿﺢ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧـﺪ‬
‫و ﻫﻤﯿﻦ ﺑﺮدﮔﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ آﻧﻬﺎ را در زﻧﺪﮔﯿﺸﺎن ﭘﯿﺮوز ﺳﺎﺧﺖ‪ .‬ﯾﮑﺒـﺎر از دﮐﺘـﺮ ﺑﯿـﻞ ﺑﺮاﯾـﺖ )‪ ،(Dr.Bill Bright‬ﻣﺆﺳـﺲ‬
‫ﮐﻤﭙﺲ ﮐﺮوﺳﯿﺪ )‪(Campus Crusade For Christ‬ﭘﺮﺳﯿﺪم ﮐﻪ آﯾﺎ در زﻧﺪﮔﯽ اﯾﻤﺎﻧﯿﺶ ﻧﻘﻄـﮥ ﻋﻄﻔـﯽ وﺟـﻮد داﺷـﺘﻪ‬
‫اﺳﺖ ﮐﻪ او را در ﮐﺎری ﮐﻪ ﺧـﺪا ﺑـﻪ او ﺳـﭙﺮده ﺑـﻪ ﺟﻠـﻮ ﺳـﻮق دﻫـﺪ‪ .‬در ﭘﺎﺳـﺦ ﮔﻔـﺖ‪ ” ،‬ﺳـﺎﻟﻬﺎ ﭘـﯿﺶ ﻣـﻦ و وﻧـﺖ‬
‫)‪(Vonette‬ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﯿﻢ ﺗﺎ ﺑﺮدﮔﺎن ﻣﺴﯿﺢ ﺷﻮﯾﻢ‪ .‬اﯾﻦ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻣﺴﯿﺮ ﮐﺎﻣﻞ زﻧﺪﮔﯽ و ﺧﺪﻣﺖ اﯾﻤﺎﻧﯿﻢ را ﺗﺮﺳﯿﻢ ﮐﺮد‪“ .‬‬
‫ﺗﻨﻬﺎ وﻗﺘﯽ ﭘﯿﺮوزی ﻣﺴﯿﺢ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﺮدۀ او ﺷﻮﯾﻢ و ﺗﻨﻬﺎ وﻗﺘﯽ ﺷﺎدی وارد زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ارادۀ او را ﺑﺮ‬
‫ارادۀ ﺧﻮد ﻣﻘﺪم ﺑﺪاﻧﯿﻢ‪ .‬زﻣﺎﻧﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯿﻬﺎی اﻟﻬﯽ او را ﺑﺨﻮد اﺧﺘﺼﺎص دﻫﯿﻢ ﮐﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑـﻪ ﺗﻮاﻧـﺎﯾﯽﻫـﺎی اﻧﺴـﺎﻧﯽ‬
‫ﺧﻮﯾﺶ ﺧﻮد را ﻣﺮده اﻧﮕﺎرﯾﻢ و ﺑﺎ ﺗﺴﻠﯿﻢ ﺑﻪ اوﺳﺖ ﮐﻪ اﯾﻦ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽﻫﺎی اﻟﻬﯽ را ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺷـﻨﺎﺧﺖ‪ .‬آﻧﭽﻨﺎﻧﮑـﻪ در ﺳـﺮودی‬
‫ﻗﺪﯾﻤﯽ آﻣﺪه اﺳﺖ‪ ”،‬ﻣﻦ ﻫﻤﻪ را ﺑﻪ ﻋﯿﺴﯽ ﺗﺴﻠﯿﻢ ﻣﯽﮐﻨﻢ‪ ،‬ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ را ﺑﻪ او ﻣﯽﺳـﭙﺎرم“ ‪ .‬ﭘﯿـﺮوزی از اﯾـﻦ ﻟﺤﻈـﻪ ﺷـﺮوع‬
‫ﻣﯽﺷﻮد‪.‬‬

‫‪٣٣‬‬
 ‫‪ / 20‬ﻣــﯽ ‪2002 /‬‬ ‫زﻧــﺪﮔﯽ ﻣﺼــﻠﻮب ﺷــﺪه‬
‫در ﻃﻮل ﺳﻪ ﺳﺎل اول زﻧﺪﮔﯽ روﺣﺎﻧﯿﻢ‪ ،‬ﻗﻠﺐ ﻣﻦ در ﻣﺤﺒﺖ ﻣﺴﯿﺢ ﺷﻌﻠﻪ ور ﺑﻮد‪ .‬ﻣﺸﺘﺎق ﺑﻮدم ﺗـﺎ ﺑـﺎ ﻫﻤـﻪ در ﻣـﻮرد‬
‫ﻣﺤﺒﺖ ﻋﻈﯿﻢ او ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﺑﯽ ﺻﺒﺮاﻧﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻓﺮﺻﺘﯽ ﺑﻮدم ﺗﺎ از ﻃﺮﯾﻖ دﻋﺎ و ﺧﻮاﻧﺪن ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﺑﺤﻀﻮر او ﺑﯿﺎﯾﻢ‪.‬‬
‫آن روزﻫﺎی ﺷﮕﻔﺖاﻧﮕﯿﺰ را ﻫﺮﮔﺰ ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﺨﻮاﻫﻢ ﮐﺮد‪ .‬ﻫﺮ روز ﺻﺒﺢ در ﯾﮏ ﻣﮑﺎن ﺧﺎﺻﯽ ﺑﺎ او ﻣﻼﻗﺎت ﻣﯽﮐﺮدم ‪.‬‬
‫ﺧﺎﻃﺮات آن روزﻫﺎ ﺑﻌﺪ از ﮔﺬﺷﺖ ﺳﯽ و ﺳﻪ ﺳﺎل ﻫﻨﻮز در ذﻫﻨﻢ زﻧﺪه ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪.‬‬
‫ﺑﻌﺪ از ﺳﻪ ﺳﺎل واﻗﻌﻪای در زﻧﺪﮔﯽ روﺣﺎﻧﯿﻢ اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎد‪ .‬ﺷـﻌﻠﮥ ﻣﺤﺒـﺖ ﺧـﺪا در ﻗﻠـﺒﻢ رﻓﺘـﻪ رﻓﺘـﻪ ﺧـﺎﻣﻮش ﺷـﺪ‪.‬‬
‫ﻧﻤﯽداﻧﺴﺘﻢ ﭼﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺮد‪ .‬ﻣﯽداﻧﺴﺘﻢ در اﯾﻤﺎن ﺑﻮدم وﻟﯽ دﯾﮕﺮ آن ﭘﯿﺮوزی اوﻟﯿﻪ را ﻧﺪاﺷـﺘﻢ‪ .‬ﻧﻤـﯽداﻧﺴـﺘﻢ ﭼﮕﻮﻧـﻪ آن‬
‫ﺷﻌﻠﻪای را ﮐﻪ روزی در اﻋﻤﺎق وﺟﻮدم ﺷﻌﻠﻪور ﺑﻮد ﻣﺠﺪداً اﺣﯿﺎ ﮐﻨﻢ ‪.‬‬
‫روزی ﺑﺎ ﺷﺨﺼﯽ ﺑﻨﺎم ﻟﺌﻮ ﻫﺎﻣﻔﺮی )‪ (Leo Humphrey‬ﻣﻼﻗﺎت ﮐﺮدم‪ .‬وی از ﻧﻈﺮ روﺣﺎﻧﯽ ﭘﺎرهای از آﺗﺶ ﺑـﻮد ‪.‬‬
‫او ﺑﻪ ﻫﺮﮐﺲ ﮐﻪ ﺑﺮﺧﻮرد ﻣﯽﮐﺮد ﺑﺸﺎرت ﻣﯽداد‪ .‬وﻗﺘﯿﮑﻪ آﺗﺶ ﻣﺤﺒﺖ ﺧﺪا را در اﻋﻤﺎق وﺟﻮد او ﻓـﺮوزان دﯾـﺪم ﺑـﻪ‬
‫اﯾﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﭘﯽ ﺑﺮدم ﮐﻪ واﻗﻌﺎً در زﻧﺪﮔﯽ روﺣﺎﻧﯿﻢ ﻣﻐﻠﻮب ﺷﺪهام‪ .‬ﺷﺒﯽ ﻣﻦ و ﻟﺌﻮ در اﺟﺘﻤﺎع ﮐﻨﺎر ﺳﺎﺣﻞ واﻗﻊ در ﺧﻠﯿﺞ‬
‫ﻣﮑﺰﯾﮑﻮ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻣﯽﮐﺮدﯾﻢ‪ .‬ﺑﺎ او درد دل ﮐﺮده ﮔﻔﺘﻢ‪ ”،‬ﻣﻦ ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮردهام و ﻧﻤﯽداﻧﻢ ﭼﮑﺎر ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮑﻨﻢ ‪.‬در زﻧـﺪﮔﯽ‬
‫روﺣﺎﻧﯽ ﺧﻮد دﭼﺎر ﮐﺸﻤﮑﺶ و ﺑﺤﺮان ﺷﺪهام‪“.‬‬
‫آﻧﺸﺐ ﻣﻦ و ﻟﺌﻮ ﺑﺎ ﻫﻢ دﻋﺎ ﮐﺮدﯾﻢ‪ .‬ﺑﻨﻈﺮم آﻣﺪ ﮐﻪ ﻣﺪت ﻧﯿﻢ ﺳﺎﻋﺖ در دﻋﺎ ﺑﻮدﯾﻢ وﻟﯽ از اﯾﻨﮑﻪ ﺳﭙﯿﺪۀ ﺻﺒﺢ درﺧﺸـﯿﺪ‬
‫ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺘﻌﺠﺐ ﮔﺮدﯾﺪم‪ .‬ﻣﺎ ﺗﻤﺎم ﺷﺐ را دﻋﺎ ﮐﺮده ﺑﻮدﯾﻢ‪ .‬آﻧﺸﺐ ﻧﻘﻄﮥ ﻋﻄﻔﯽ در زﻧﺪﮔﯽ روﺣﺎﻧﯿﻢ ﺑﻮد ‪.‬‬
‫آﻧﺸﺐ در دﻋﺎﯾﻢ آﻣﺎل و اﻣﯿﺎل‪ ،‬داراﯾﯽ‪ ،‬ﻟﺒﺎﺳﻬﺎ‪ ،‬اﺗﻮﻣﺒﯿﻞ‪ ،‬آﯾﻨﺪه‪ ،‬آرزوی واﻋـﻆ ﻣﺸـﻬﻮر ﺷـﺪن و ﺣﺘـﯽ ﻫﻤﺴـﺮم را در‬
‫ﺗﺎﺑﻮﺗﯽ ﮔﺬاﺷﺘﻪ و در آﺧﺮ ﺧﻮد ﻧﯿﺰ در آن ﺗﺎﺑﻮت ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﻣﺮدم ‪.‬‬
‫ﺣﺘﻤﺎً از ﮔﻔﺘﻪﻫﺎﯾﻢ ﯾﮑﻪ ﺧﻮردﯾﺪ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ اﯾﻨﻬﺎ در زﻧﺪﮔﯽ روﺣﺎﻧﯿﻢ اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎد ﻧﻪ در ﺟﻬﺎن ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ‪ .‬ﺳﻤﯽ ﺗﯿﭙﯿﺖ ﻣﺮد‪ .‬ﻣﻦ‬
‫ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﻮد ‪ ،‬ﺗﮑﺒﺮ‪ ،‬ﺧﻮد ﺧﻮاﻫﯽ و ﻧﻔﺲ‪ ،‬ﻣﺮدم‪ .‬ﭘﻮﻟﺲ رﺳﻮل ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ‪ ”:‬ﺑﺎ ﻣﺴﯿﺢ ﻣﺼﻠﻮب ﺷﺪهام وﻟـﯽ زﻧـﺪﮔﯽ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﻢ ﻟﯿﮑﻦ ﻧﻪ ﻣﻦ ﺑﻌﺪ از اﯾﻦ ﺑﻠﮑﻪ ﻣﺴﯿﺢ در ﻣﻦ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ و زﻧﺪﮔﺎﻧﯽ ﮐﻪ اﻟﺤﺎل در ﺟﺴﻢ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﺑﻪ اﯾﻤﺎن ﺑـﺮ‬
‫ﭘﺴﺮ ﺧﺪا ﻣﯽﮐﻨﻢ‪) .‬ﻏﻼﻃﯿﺎن ‪ “(20:2‬ﭘﻮﻟﺲ رﺳﻮل ﺑﻄﻮر ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ ﺑﺎ ﻣﺴﯿﺢ ﻣﺼﻠﻮب ﻧﺸﺪه ﺑﻮد وﻟـﯽ ﻧﺴـﺒﺖ ﺑـﻪ ﻧﻔـﺲ‬
‫ﺧﻮد از ﻟﺤﺎظ روﺣﺎﻧﯽ ﻣﺮده ﺑﻮد‪ .‬زﻧﺪﮔﯽ او ﻓﻘﻂ ﺗﻮﺳﻂ ”ﻣﺴﯿﺢ ﮐﻪ در او ﻣﯽزﯾﺴﺖ“ ﺗﻮﺻﯿﻒ ﻣﯽﺷﺪ ‪.‬‬
‫وﻗﺘﯿﮑﻪ اﯾﻦ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺑﺰرگ ﺑﺮای ﻣﻦ ﻣﮑﺸﻮف ﮔﺸﺖ آﺗﺶ ﻣﺤﺒﺖ اﻟﻬﯽ ﺑﺎر دﯾﮕﺮ در اﻋﻤﺎق وﺟﻮدم ﺷﻌﻠﻪ ور ﺷﺪ‪ .‬در‬
‫واﻗﻊ ﻣﻦ زﻣﺎﻧﯿﮑﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ اﯾﻤﺎن آورده ﺑﻮدم ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻧﻔﺲ ﻣﺮده ﺑﻮدم ‪ ”.‬اﻧﺴﺎﻧﯿﺖ ﮐﻬﻨﻪ“ ﻣﺮده ﺑﻮد و ﻣـﻦ در ﻣﺴـﯿﺢ‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﺟﺪﯾﺪی را آﻏﺎز ﮐﺮده ﺑﻮدم‪ .‬ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ در اﺑﺘﺪای اﯾﻤﺎﻧﻢ ﭘﯿﺮوزی ﺑﺰرﮔﯽ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺮدم وﻟﯽ در ﻣﯿﺎﻧﮥ راه‬
‫ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم ﮐﻪ ﻣﻦ ﺧﻮد ﻗﺎدرم ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﮐﻮﺷﺶ ﮐﺮدم وﻟﯽ ﺑﺎ ﺳﺮﺧﻮردﮔﯽ ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮردم ‪.‬‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧﮥ ﻣﺴﯿﺤﯽ ﯾﮏ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺼﻠﻮب ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻧﻔﺲ ﻣﺮده وﻟﯽ ﺑﺎ ﺣﻀﻮر ﻓﺮاﮔﯿـﺮ ﻋﯿﺴـﯽ‬
‫ﻣﺴﯿﺢ ﺑﻄﻮر ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧﻪ ﻗﯿﺎم ﮐﺮده اﺳﺖ و ﺣﻘﯿﻘﺘﺎً ﻣﯽداﻧﺪﮐﻪ ” ﻧﻪ ﻣﻦ ﺑﻌﺪ از اﯾﻦ ﺑﻠﮑﻪ ﻣﺴﯿﺢ در ﻣﻦ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ“‪.‬‬
‫اﯾﻦ زﻧﺪﮔﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻧﻔﺲ ﻣﺮده وﻟﯽ در ﻣﺴﯿﺢ زﻧﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺮای ﺗﺠﺮﺑﮥ زﻧﺪﮔﯽ ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧﻪ ﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪ آﻧﺸـﺐ وارد آن‬
‫ﺗﺎﺑﻮت ﺷﺪه و ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻧﻔﺲ ﻣﯽﻣﺮدم‪ .‬ﺑﺮای ﻫﺮ ﮐﺪام از ﻣﺎ ﺗﺎﺑﻮﺗﯽ در اﻧﺘﻈـﺎر اﺳـﺖ‪ .‬اﯾـﻦ ﻣـﺮگ ﻣﻨﺘﻬـﯽ ﺑـﻪ ﺣﯿـﺎت‬
‫ﻣﯽﺷﻮد‪ .‬ﻣﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﻗﻮت ﻗﯿﺎم ﻣﺴﯿﺢ ﭘﯽ ﻧﺨﻮاﻫﯿﻢ ﺑﺮد ﻣﮕﺮ اﯾﻨﮑﻪ در ﻣﺴﯿﺢ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺼﻠﻮب ﺷﺪهای داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ‪.‬‬

‫‪٣٤‬‬
 ‫‪ / 27‬ﻣــﯽ ‪2002 /‬‬ ‫ﻫــﺮ روزه ﺑﻤﯿــﺮم‬
‫” ﻫﺮ روزه در ﺑﺮاﺑﺮ ﻧﻔﺲ ﺧﻮد را ﻣﺮده ﻣﯽاﻧﮕﺎرم!“ ﺷﺎﯾﺪ داﻧﺸﻤﻨﺪان ﺑﺰرگ ﺗﺎرﯾﺦ اﯾﻦ ﮐﻠﻤﺎت را درک ﻧﮑﻨﻨﺪ وﻟﯽ ﻫﺮ ﻣﺴـﯿﺤﯽ‬
‫ﭘﯿﺮوز ﮐﺎﻣﻼً ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ آن واﻗﻒ اﺳﺖ‪ .‬راز زﻧﺪﮔﯽ ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧﮥ ﻣﺴﯿﺤﯽ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ‪ 2000‬ﺳﺎل ﭘﯿﺶ ﺗﻮﺳﻂ ﭘﻮﻟﺲ رﺳﻮل ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه‬
‫اﺳﺖ‪ .‬او در ﻣﻮرد ﻣﺮدن در ﺑﺮاﺑﺮ ﻧﻔﺲ‪ ،‬ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ اﯾﻤﺎﻧﺪاران ﻗﺮﻧﺘﯿﺎن ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﭘﯿﺮوان ﻣﺴﯿﺢ در ﻏﻼﻃﯿـﻪ و روم ﻧﯿـﺰ ﻣـﯽﻧﻮﯾﺴـﺪ‪.‬‬
‫ﭘﻮﻟﺲ ﻓﻬﻤﯿﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻈﻔﺮاﻧﻪ‪ ،‬ﻣﯿﻮۀ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺼﻠﻮب ﺷﺪه اﺳﺖ ‪.‬‬
‫وﻟﯽ دﻗﯿﻘﺎً ﻣﻨﻈﻮر او ﭼﻪ ﺑﻮد وﻗﺘﯿﮑﻪ در اول ﻗﺮﻧﺘﯿﺎن ‪ 31:15‬ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﺪ‪ ”،‬ﻫﺮ روزه ﻣﺮا ﻣﺮدﻧـﯽ اﺳـﺖ“‪ .‬ﭘـﻮﻟﺲ از ﯾـﮏ ﺣﻘﯿﻘـﺖ‬
‫روﺣﺎﻧﯽ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽﮐﺮد ﮐﻪ اﻏﻠﺐ ﻣﺴـﯿﺤﯿﺎن از درک آن ﻋﺎﺟﺰﻧـﺪ‪ .‬اﯾـﻦ ﺣﻘﯿﻘـﺖ ﮐﻠﯿـﺪی اﺳـﺖ ﺑـﺮای رﺳـﯿﺪن ﺑـﻪ زﻧـﺪﮔﯽ‬
‫ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧﮥ ﻣﺴﯿﺤﯽ‪ ،‬ﭘﺎﯾﻪاﯾﺴﺖ ﮐﻪ ﭘﯿﺮوزی ﺑﺮ آن ﺑﻨﺎ ﻣﯽﺷﻮد‪ ،‬و ﻋﺎﻣﻠﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ اﯾﻤﺎﻧﺪار را ﻗﺎدر ﻣـﯽﺳـﺎزد ﺑـﺮ ﻗﺴـﻤﺘﻬﺎﯾﯽ از‬
‫زﻧﺪﮔﯿﺶ ﮐﻪ درﮔﯿﺮ ﮐﺸﻤﮑﺶ و ﺑﺤﺮاﻧﻬﺎی ﺑﯽﭘﺎﯾﺎن اﺳﺖ ﻏﺎﻟﺐ آﯾﺪ‪ .‬در ﻧﺘﯿﺠﮥ ﻣﺮگ ﻣﺴﯿﺢ ‪ ،‬ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ ﭘﯿﺮوزی در ﺗـﺎرﯾﺦ ﺑﺸـﺮ‬
‫ﯾﻌﻨﯽ ﻗﯿﺎم ﻣﺴﯿﺢ ﺑﻪ وﻗﻮع ﭘﯿﻮﺳﺖ ‪.‬‬
‫زﻣﺎﻧﯿﮑﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ اﯾﻤﺎن ﻣﯽآورﯾﻢ در زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن دﮔﺮﮔﻮﻧﯽ ﻋﻤﯿﻖ روﺣﺎﻧﯽ ﺻﻮرت ﻣﯽﮔﯿﺮد ‪.‬زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻬﻨﮥ ﻣـﺎ ﻣـﺮده ‪ ،‬زﻧـﺪﮔﯽ و‬
‫ﺣﯿﺎﺗﯽ ﻧﻮ درﯾﺎﻓﺖ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‪ .‬ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ ﭘﻮﻟﺲ ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﺪ‪ ”،‬ﭘﺲ اﮔﺮ ﮐﺴﯽ در ﻣﺴﯿﺢ ﺑﺎﺷﺪ ﺧﻠﻘﺖ ﺗـﺎزهای اﺳـﺖ ‪ ،‬ﭼﯿﺰﻫـﺎی‬
‫ﮐﻬﻨﻪ در ﮔﺬﺷﺖ اﯾﻨﮏ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺗﺎزه ﺷﺪه اﺳﺖ“ ) دوم ﻗﺮﻧﺘﯿﺎن ‪ .(17:15‬درﺳﺖ در ﻟﺤﻈﻪای ﮐﻪ ﻣﺴـﯿﺢ را ﺑﻌﻨـﻮان ﺧﺪاوﻧـﺪ و‬
‫ﻧﺠﺎت دﻫﻨﺪۀ ﺧﻮد ﻣﯽﭘﺬﯾﺮﯾﻢ زﻧﺪﮔﯿﻬﺎﯾﻤﺎن ﺑﺮای ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻋﻤﻼً دﮔﺮﮔﻮن ﻣﯽﺷﻮد ‪.‬‬
‫روزی ﺑﺎ ﮔﺮوﻫﯽ از ﺟﻮاﻧﺎن ﻓﯿﻠﯿﭙﯿﻨﯽ ﮐﻪ ﻗﻠﺐ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ ﺳﭙﺮده ﺑﻮدﻧﺪ ﻣﻼﻗﺎت ﮐﺮدم‪ .‬آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺗﻤﺎم اروﭘـﺎ ﺳـﻔﺮ ﮐـﺮده ‪ ،‬از‬
‫ﻃﺮﯾﻖ ﺳﺮودﻫﺎی روﺣﺎﻧﯽ ﭘﯿﻐﺎم اﻧﺠﯿﻞ را ﺑﻪ ﻣﺮدم ﻣﯽرﺳﺎﻧﺪﻧﺪ‪ .‬ﯾﮑﯽ از ﺳﺮودﻫﺎﯾﺸﺎن ﺑﺎ ﻗﻠﺐ ﻣﻦ ﺻـﺤﺒﺖ ﮐـﺮد زﯾـﺮا ﺑﺴـﺎدﮔﯽ‬
‫ﺑﯿﺎﻧﮕﺮ ﺷﻬﺎدت ﻣﻦ و ﺗﻤﺎم ﭘﯿﺮوان ﺣﻘﯿﻘﯽ ﻣﺴﯿﺢ ﺑﻮد‪ ” .‬ﻣﻦ ﻫﺮﮔﺰ ﻫﻤﺎن ﺷﺨﺺ ﻗﺒﻠﯽ ﻧﺨﻮاﻫﻢ ﺷﺪ‪ .‬ﻫﺮﮔﺰ ﺷﺨﺺ ﻗﺒﻠﯽ ﻧﺨﻮاﻫﻢ‬
‫ﺷﺪ‪ .‬از وﻗﺘﯿﮑﻪ ﺑﺎ ﺧﺪا ﻣﻼﻗﺎت ﮐﺮدم دﯾﮕﺮ ﺷﺨﺺ ﻗﺒﻠﯽ ﻧﯿﺴﺘﻢ و ﻫﺮﮔﺰ ﻫﻤﺎن ﺷﺨﺺ ﻗﺒﻠﯽ ﻧﺨﻮاﻫﻢ ﺷﺪ‪ “.‬ﻫﺮ ﮔـﺎه ﻣﺴـﯿﺢ وارد‬
‫زﻧﺪﮔﯿﻬﺎﯾﻤﺎن ﺷﻮد ﻫﺮﮔﺰ ﻫﻤﺎن ﺷﺨﺺ ﻗﺒﻠﯽ ﻧﺨﻮاﻫﯿﻢ ﺑﻮد زﯾﺮا زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻬﻨﮥ ﻣـﺎ در ﮔﺬﺷـﺘﻪ و ﺗﻮﺳـﻂ روحاﻟﻘـﺪس زﻧـﺪﮔﯽ و‬
‫ﺣﯿﺎﺗﯽ ﻧﻮ ﻣﯽﯾﺎﺑﯿﻢ ‪.‬‬
‫ﭘﺲ ﭼﺮا ﺑﺎ ﺷﮑﺴﺖ ﻣﻮاﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ؟ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ اﯾﻦ دﻟﯿﻞ ﮐﻪ ﺳﻌﯽ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺑﺎ ﺗﮑﯿﻪ ﺑﺮ ﻗﻮت ﺧﻮد زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﯿﻢ ‪ .‬ﺑﺎﯾﺪ ﺑﯿﺎﻣﻮزﯾﻢ ﺗـﺎ‬
‫ﻫﺮ روز ﺑﻤﯿﺮﯾﻢ‪ .‬ﻫﺮ ﮔﺎه ﺧﻮد را در ﺑﺮاﺑﺮ ﻧﻔﺴﻤﺎن ﻣﺮده اﻧﮕﺎرﯾﻢ‪ ،‬روحاﻟﻘﺪس زﻧـﺪﮔﯽ ﻣﺴـﯿﺢ را در ﻣـﺎ ﻣﺘﺠﻠـﯽ ﻣـﯽﺳـﺎزد و از‬
‫ﻣﯿﻮهﻫﺎی زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺴﯿﺢ ﺑﺎرور ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺷﺪ‪ .‬ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﻣﺴﯿﺢ اول ﺑﺎﯾﺪ ﻣﯽﻣﺮد ﺗﺎ ﻗﯿﺎم ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﺎ ﻧﯿﺰ ﻫﺮ روزه ﺑﺎﯾﺪ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻧﻔﺲ‬
‫ﺧﻮد ﺑﻤﯿﺮﯾﻢ ﺗﺎ ﺷﺎﻫﺪ ﻗﯿﺎم ﻣﺴﯿﺢ در زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪.‬‬
‫ﺑﻪ ﺻﺮاﺣﺖ اﻋﺘﺮاف ﻣﯽﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﻫﺮﮔﺎه ﺧﻮاﺳﺘﻪام ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ زﻧﺪﮔﯽ روﺣﺎﻧﯽ ﺧﻮد را اداره ﮐﻨﻢ ﺷﺪﯾﺪاً ﺑﺎ ﺷﮑﺴﺖ ﻣﻮاﺟﻪ ﺷـﺪهام‪.‬‬
‫اﻣﺎ زﻣﺎﻧﯿﮑﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ ﮔﻔﺘﻪام ‪ ” ،‬ﻣﻦ اﻣﺮوز ﻗﺎدر ﻧﯿﺴﺘﻢ ﻣﻄﺎﺑﻖ ارادۀ ﺗﻮ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻢ‪ ،‬ﺑﻨﺎﺑﺮ اﯾﻦ در ﺑﺮاﺑﺮ اﻣﯿﺎل و ﺧﻮاﻫﺸﻬﺎﯾﻢ ﺧـﻮد‬
‫را ﻣﺮده ﻣﯽاﻧﮕﺎرم و در ﺑﺮاﺑﺮ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽﻫﺎ و ﺗﻼﺷﻬﺎ و ﺧﻮدﺧﻮاﻫﯽﻫﺎﯾﻢ ﻣﯽﻣﯿﺮم‪ “.‬در آن ﻟﺤﻈﻪ ﭘﯿﺮوزی وارد زﻧﺪﮔﯿﻢ ﺷﺪه اﺳـﺖ‪.‬‬
‫ﻣﻦ ﺣﻘﯿﻘﺘﯽ را ﮐﻪ ﭘﻮﻟﺲ ﻧﻮﺷﺘﻪ اﺳﺖ درﯾﺎﻓﺘﻪام ‪“،‬زﻧﺪﮔﯽ ﻣـﯽﮐـﻨﻢ ﻟـﯿﮑﻦ ﻧـﻪ ﻣـﻦ ﺑﻌـﺪ از اﯾـﻦ ﺑﻠﮑـﻪ ﻣﺴـﯿﺢ در ﻣـﻦ زﻧـﺪﮔﯽ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ“)ﻏﻼﻃﯿﺎن ‪. (20:2‬‬
‫ﭼﻨﺪ ﺳﺎل ﭘﯿﺶ ﯾﮑﯽ از دوﺳﺘﺎﻧﻢ ﺑﺮاﯾﻢ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮد ﮐﻪ زﻣﺎﻧﯽ در ﺻﺪد ﺧﻮدﮐﺸﯽ ﺑﻮده اﺳﺖ ‪ .‬ﺟﺮﯾﺎن از اﯾﻦ ﻗﺮار ﺑﻮد ﮐﻪ او ﺑـﺮ‬
‫روی ﻧﯿﻤﮑﺖ ﮐﻠﯿﺴﺎ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﻣﯽﮔﺮﯾﺴﺖ ﮐﻪ ﺷﺒﺎﻧﺶ او را دﯾﺪه ﻣﯽﭘﺮﺳﺪ‪ ” ،‬ﭼﺮا ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽﮐﻨﯽ؟“ دوﺳﺘﻢ ﺟﻮاب ﻣﯽدﻫﺪ‪ ” ،‬دﯾﮕﺮ‬
‫ﻧﻤﯽﺧﻮاﻫﻢ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد اداﻣﻪ دﻫﻢ‪ .‬ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ ﺑﻤﯿﺮم‪ “ .‬ﺷﺒﺎن ﺑﺎ اﯾﻦ ﺳﺨﻦ ﺧﻮد ﺑﺎﻋﺚ ﺗﻌﺠﺐ دوﺳﺘﻢ ﻣﯽﺷﻮد‪” ،‬ﺧﻮب‪ ،‬اﯾﻦ‬
‫ﮐﺎر را اﻧﺠﺎم ﺑﺪه‪ .‬ﺑﻤﯿﺮ‪“.‬‬
‫دوﺳﺘﻢ ﺑﻪ ﺷﺒﺎن ﻧﮕﺎه ﮐﺮده ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ‪ ”،‬ﻣﻘﺼﻮدﺗﺎن ﭼﯿﺴﺖ؟“ ﺷﺒﺎن ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس را ﺑﺎز ﻣﯽﮐﻨﺪ و اﯾـﻦ ﺣﻘﯿﻘـﺖ را ﺑـﺮای او ﺑـﺎزﮔﻮ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ اول ﺑﺎﯾﺪ اﻧﺴﺎن در ﺑﺮاﺑﺮ ﻧﻔﺲ ﺑﻤﯿﺮد ﺗﺎ ﻣﺴﯿﺢ در او زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬دوﺳﺘﻢ آﻧـﺮوز در ﺑﺮاﺑـﺮ ﻧﻔﺴـﺶ ﻣـﺮد‪ .‬ﺣـﺎل او در‬
‫ﻓﺮﻣﺖ ﺧﺪا ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺧﺪا از زﻧﺪﮔﯽ او ﺑﻄﻮر ﺷﮕﻔﺖآوری اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬او ﺑﻪ راز زﻧﺪﮔﯽ ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧﮥ ﻣﺴـﯿﺤﯽ ﭘـﯽ ﺑـﺮد و‬
‫آﻣﻮﺧﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻤﯿﺮد – ﻫﺮ روز ﺑﻤﯿﺮد‪.‬‬

‫‪٣٥‬‬
 ‫‪ / 3‬ژوﺋــﻦ ‪2002 /‬‬ ‫ﭘــﺮی روحاﻟﻘــﺪس‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧﮥ ﻣﺴﯿﺤﯽ ﺑﮑﻠﯽ ﺑﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ﻣﺴﯿﺤﯽ ﻓﺮق دارد‪ .‬در زﻧﺪﮔﯽ ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧﻪ ﻣﺎ ﮐﺎﻣﻼً ﺑﻪ ﺧﺪا واﺑﺴـﺘﻪاﯾـﻢ و‬
‫ﻣﺴﺘﻘﻞ از ﺧﺪا ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ‪ .‬در اﯾﻦ زﻧﺪﮔﯽ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺠﺎی ﺗﮑﯿﻪ ﺑﺮ ﻗﻮﺗﻬﺎی ﺧـﻮد ﺑـﻪ ﺧـﺪا اﻋﺘﻤـﺎد ﻣـﯽﮐﻨـﯿﻢ و از ﺧـﻮد ﺧـﺎﻟﯽ ﺷـﺪه از‬
‫روحاﻟﻘﺪس ﭘﺮ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ‪ .‬دﯾﮕﺮ اﺧﺘﯿﺎر زﻧﺪﮔﯿﻬﺎﯾﻤﺎن در دﺳﺖ ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬ﺑﻠﮑﻪ اﯾﻦ ﻣﺴﯿﺢ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﻨـﺎن زﻧـﺪﮔﯽﻫﺎﯾﻤـﺎن را در‬
‫دﺳﺖ ﻣﯽﮔﯿﺮد ‪.‬‬
‫ﺣﮑﻢ ﺧﺪاوﻧﺪ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺶ از روح ﭘﺮ ﺷﻮﻧﺪ)اﻓﺴﺴـﯿﺎن ‪ .(18:5‬وﻟـﯽ ﻋـﺪۀ ﮐﻤـﯽ ﻣـﯽداﻧﻨـﺪ ﮐـﻪ زﻧـﺪﮔﯽ در ﭘـﺮی‬
‫روحاﻟﻘﺪس ﭼﻪ ﻣﻔﻬﻮﻣﯽ دارد‪ .‬در اﯾﻦ راﺑﻄﻪ زﯾﺎد ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽﺷﻮد اﻣﺎ ﻋﻤﻼٌ ﮐﻤﺘﺮ ﺑﺎ ﻗﻮت روحاﻟﻘﺪس زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‪ .‬زﻧـﺪﮔﯽ‬
‫ﭘﺮ از روح ﯾﻌﻨﯽ ﺳﭙﺮدﮔﯽ ﮐﺎﻣﻞ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ‪.‬‬
‫دﮐﺘﺮ ﺑﯿﻞ ﺑﺮاﯾﺖ‪ ،‬ﻣﺆﺳﺲ و ﻣﺪﯾﺮ ﮐﻤﭙﺲ ﮐﺮوﺳﯿﺪ‪ ،‬ﭘﺮ ﺷﺪن ﺗﻮﺳﻂ روحاﻟﻘﺪس را ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺗﻨﻔﺲ روﺣﺎﻧﯽ ﻣﯽداﻧﺪ‪ .‬او ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ‪”،‬‬
‫ﺑﺎ اﻋﺘﺮاف ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻫﺎن ﺧﻮد در واﻗﻊ از ﻧﻈﺮ روﺣﺎﻧﯽ‪ ،‬ﻋﻤﻞ ﺑﺎزدم را اﻧﺠﺎم ﻣﯽدﻫﯿﻢ‪ “.‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ را از ﮔﻨﺎﻫﺎﻧﻤﺎن ﭘﺎک ﺳﺎﺧﺘﻪ و ﻣﺎ‬
‫را در ﺑﺮاﺑﺮ ﻧﻔﺲ ﺧﻮد را ﻣﺮده ﻣﯽاﻧﮕﺎرﯾﻢ‪ .‬ﺳﭙﺲ دﮐﺘﺮ ﺑﺮاﯾﺖ اﺿﺎﻓﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ ” ،‬ﺷﺨﺺ اﯾﻤﺎﻧﺪار در ﺗﻨﻔﺲ روﺣﺎﻧﯽ ﺧﻮد ﻧﯿﺎز ﺑﻪ‬
‫ﻋﻤﻞ دم ﻧﯿﺰ دارد‪ “.‬ﻣﯽﺑﺎﯾﺴﺖ ﺑﺎ اﯾﻤﺎن ﭘﺮی روحاﻟﻘﺪس را ﮐﺴﺐ ﮐﻨﯿﻢ ‪.‬‬
‫ﺳﺮﺳﭙﺮدﮔﯽ ‪ ،‬رﻣﺰ ﭘﺮی روحاﻟﻘﺪس در زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺪﯾﻦ ﻣﻌﻨﯽ ﮐﻪ ﻫﺮﮔﺎه ﻣﺎ از روحاﻟﻘﺪس ﭘﺮ ﻣـﯽﺷـﻮﯾﻢ ﻣﺴـﯿﺢ اﺧﺘﯿـﺎر‬
‫ﮐﺎﻣﻞ زﻧﺪﮔﯽﻫﺎﯾﻤﺎن را در دﺳﺖ ﻣﯽﮔﯿﺮد‪ .‬او ﺑﺎ ﻫﺪاﯾﺖ ﻣﺎ در ﻣﺴﯿﺮ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻗﻮت ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ ﺗﺎ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﺷﺨﺼـﯽ ﮔـﺮدﯾﻢ‬
‫ﮐﻪ ﺧﺪا از ﻣﺎ اﻧﺘﻈﺎر دارد ‪ .‬زﻧﺪﮔﯽ ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧﮥ ﻣﺴﯿﺤﯽ زﻧﺪﮔﯿﯽ اﺳﺖ ﮐﺎﻣﻼً ﺗﺤﺖ اﺧﺘﯿـﺎر روحاﻟﻘـﺪس و در ﭼﻨـﯿﻦ ﺷـﺮاﯾﻄﯽ‬
‫اﺳﺖ ﮐﻪ ﺛﻤﺮات روح در آن آﺷﮑﺎر ﮔﺸﺘﻪ و ﺑﺎﻋﺚ ﺧﻮﺷﻨﻮدی ﺧﺪا ﻣﯽﮔﺮدد ‪.‬‬
‫در اﺑﺘﺪای اﯾﻤﺎﻧﻢ در ﺣﯿﻨﯿﮑﻪ ﺑﺮای دو ﻫﻔﺘﻪ در ﮐﻤﭙﺲ ﮐﺮوﺳﯿﺪ ﺗﻌﻠﯿﻢ ﻣﯽدﯾﺪم ﺑﻪ اﺻﻞ ﭘﺮی روحاﻟﻘﺪس ﭘﯽ ﺑﺮدم‪ .‬دﮐﺘـﺮ ﺑﺮاﯾـﺖ‬
‫در ﻣﻮرد اﯾﻦ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺑﺰرگ ﯾﻌﻨﯽ ﺗﻨﻔﺲ روﺣﺎﻧﯽ ﺗﻌﻠﯿﻢ ﻣﯽداد‪ .‬او ﺑﻤﺎ ﻣﺘﺬﮐﺮ ﺷﺪ ﮐﻪ در ﺧﻠﻮﺗﯽ رﻓﺘﻪ و ﮔﻨﺎﻫﺎن و ﺧﻄﺎﻫـﺎﯾﯽ را‬
‫ﮐﻪ از آن ﺑﺎ ﺧﺒﺮﯾﻢ روی ﺗﮑﻪ ﮐﺎﻏﺬی ﯾﺎدداﺷﺖ ﮐﻨﯿﻢ و ﺑﻌﺪ از آن اﯾﻦ دﻋﺎ را ﺑﮑﻨﯿﻢ‪ ”،‬ﺧﺪاﯾﺎ ﻗﻠﺐ ﻣﺮا ﺗﻔﺘﯿﺶ ﮐﻦ و ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﺸـﺎن‬
‫ﺑﺪه ﮐﻪ آﯾﺎ در ﻣﻦ ﭼﯿﺰی ﮐﻪ ﺧﻼف ارادۀ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﺪ وﺟﻮد دارد“ ‪.‬دﮐﺘﺮ ﺑﺮاﯾﺖ اﻓﺰود‪ ”،‬اﮔﺮ او ﭼﯿﺰی ﻧﺸﺎن داد آﻧﺮا ﻧﯿﺰ ﯾﺎدداﺷـﺖ‬
‫ﮐﻨﯿﺪ و ﺧﻄﺎﻫﺎی ﺧﻮد را ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻪ آﻧﺮا ﺗﺮک ﮐﻨﯿﺪ‪ .‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺷﻤﺎ را ﺑﺨﺸﯿﺪه ﭘﺎک ﻣﯽﺳﺎزد‪ .‬ﺳﭙﺲ از ﺧﺪا ﺑﺨﻮاﻫﯿﺪ ﺗـﺎ ﺷـﻤﺎ را ﺑـﺎ‬
‫روحاﻟﻘﺪس ﭘﺮ ﺳﺎزد‪“.‬‬
‫ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد دﮐﺘﺮ ﺑﺮاﯾﺖ را ﺷﻨﯿﺪه ﺑﻪ ﮔﻮﺷﮥ ﺧﻠﻮﺗﯽ رﻓﺘﻢ ‪ ،‬ﺟﺎﺋﯿﮑﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﺎ ﺧﺪا ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎﺷﻢ و ﻫﻤﮥ ﮔﻨﺎﻫﺎﻧﻢ را ﻧﻮﺷﺘﻢ و ﺳـﭙﺲ‬
‫دﻋﺎ ﮐﺮده از ﺧﺪا ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺗﺎ اﮔﺮ ﭼﯿﺰی در زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻦ ﻣﻄﺎﺑﻖ ارادۀ او ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﺸﺎن دﻫﺪ‪ .‬ﻣﯽداﻧﯿﺪ ﭼﻪ اﺗﻔـﺎﻗﯽ اﻓﺘـﺎد؟ ﺑـﻪ‬
‫ﮐﺎﻏﺬﻫﺎی ﺑﯿﺸﺘﺮی ﻧﯿﺎز ﭘﯿﺪا ﮐﺮدم‪ .‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺣﺘﯽ ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ را ﮐﻪ آﻧﻬﺎ را ﺿﻌﻒ و ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺟﺰﺋﯽ ﻣﯽداﻧﺴﺘﻢ ﺑﻌﻨـﻮان ﮔﻨـﺎه ﺑـﺮاﯾﻢ‬
‫آﺷﮑﺎر ﺳﺎﺧﺖ و ﻫﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ آﻧﻬﺎ را اﻋﺘﺮاف ﮐﺮدم و از آﻧﻬﺎ روی ﮔﺮدان ﺷﺪم او ﻣﺮا ﭘﺎک ﺳﺎﺧﺖ ‪.‬‬
‫آﻧﮕﺎه از ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﮐﻪ ﻣﺮا ﺑﺎ روﺣﺶ ﭘﺮ ﺳﺎزد‪ .‬اﺗﻔﺎق ﻋﺠﯿﺒﯽ ﻧﯿﻔﺘﺎد‪ .‬ﻫﯿﭻ روﯾﺎﯾﯽ ﻧﺪﯾﺪم ﯾﺎ ﺑﺰﺑﺎﻧﻬﺎی ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪای ﺻـﺤﺒﺖ‬
‫ﻧﮑﺮدم‪ .‬ﻓﻘﻂ ﺑﺎ اﯾﻤﺎن اﺧﺘﯿﺎر ﮐﺎﻣﻞ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺑﺨﺸﻬﺎی زﻧﺪﮔﯿﻢ را ﺑﻪ او ﺳﭙﺮدم‪ .‬ﻫﯿﭻ ﻧﺸﺎﻧﮥ ﻣﻠﻤﻮﺳﯽ ﮐﻪ ﭘﺮی روحاﻟﻘﺪس را در ﻣـﻦ‬
‫ﺑﻪ اﺛﺒﺎت رﺳﺎﻧﺪ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ‪ ،‬وﻟﯽ ﻫﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ آﻣﻮﺧﺘﻢ ﻫﺮ روزه ﺑﺎ اﯾﻦ ﺳﺮﺳﭙﺮدﮔﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻢ ﺷﻮاﻫﺪ و ﻧﺸﺎﻧﻪﻫﺎی آن ﻫﻮﯾﺪا‬
‫ﺷﺪ‪ .‬زﻣﺎﻧﯿﮑﻪ اﺧﺘﯿﺎر زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد را ﺑﻪ روحاﻟﻘﺪس ﺳﭙﺮدم ﻣﯿﻮۀ ﻋﺪاﻟﺘﺶ در وﺟﻮدم اﯾﺠﺎد ﺷﺪ و اﯾﻦ ﻣﯿـﻮه ﺑـﻪ ﺷـﮑﻞ ﻣﺤﺒـﺖ‪،‬‬
‫ﺧﻮﺷﯽ‪ ،‬ﺳﻼﻣﺘﯽ‪ ،‬ﺣﻠﻢ‪ ،‬ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ‪ ،‬ﻧﯿﮑﻮﯾﯽ‪ ،‬اﯾﻤﺎن‪ ،‬ﺗﻮاﺿﻊ و ﭘﺮﻫﯿﺰﮐﺎری آﺷﮑﺎر ﮔﺸﺖ‪ .‬ﺑـﻪ ﻋﺒـﺎرت دﯾﮕـﺮ‪ ،‬زﻧـﺪﮔﯽ ﭘـﺮ از روح‬
‫زﻧﺪﮔﯿﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در آن ﻋﻨﺎن و اﺧﺘﯿﺎر ﺑﻪ دﺳﺘﻬﺎی روحاﻟﻘﺪس ﺳﭙﺮده ﺷﺪه اﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ دﺳﺘﻬﺎی ﻧﻔﺲ ‪.‬‬
‫اﻧﺘﺨﺎب ﺑﺎ ﺷﻤﺎﺳﺖ‪ ،‬اﻧﺘﺨﺎب ﺑﯿﻦ ﭘﯿﺮوزی ﯾﺎ ﺷﮑﺴﺖ‪ ،‬ﻗﻮت ﺧﺪا ﯾﺎ ﺿﻌﻔﻬﺎی ﺷﻤﺎ‪ ،‬ﻣﯿﻮۀ روحاﻟﻘﺪس ﯾـﺎ اﻋﻤـﺎل ﺟﺴـﻢ و دادن‬
‫اﺧﺘﯿﺎر و ﺣﺎﮐﻤﯿﺖ ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ ﯾﺎ ﻣﺤﻮل ﮐﺮدن آن ﺑﻪ ﻧﻔﺲ‪ .‬اﯾﻦ ﺷﻤﺎ ﻫﺴﺘﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ‪ .‬ﭘﻮﻟﺲ رﺳﻮل ﺳﺎﻟﻬﺎ ﭘـﯿﺶ ﺑـﺎ‬
‫اﻟﻬﺎم روحاﻟﻘﺪس ﭼﻨﯿﻦ ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﺪ‪ ”،‬از روح ﭘﺮ ﺷﻮﯾﺪ“ ) اﻓﺴﺴﯿﺎن ‪ .(18:5‬اﮔﺮ از ﮔﻨﺎه و ﻧﻔﺲ ﺧﻮد ﺧﺎﻟﯽ ﺷﺪهاﯾﺪ‪ ،‬در وﺿـﻌﯿﺘﯽ‬
‫ﻫﺴﺘﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ روح او ﭘﺮ ﺷﻮﯾﺪ‪ .‬ﭼﺮا از ﺧﺪا ﻧﻤﯽﺧﻮاﻫﯿﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﯿﻦ اﻻن اﯾﻦ ﮐﺎر را در زﻧﺪﮔﯽ ﺷﻤﺎ اﻧﺠﺎم دﻫﺪ؟‬

‫‪٣٦‬‬
 ‫‪ / 10‬ژوﺋـــﻦ ‪2002 /‬‬ ‫راه رﻓـــﺘﻦ در روح‬
‫ﺷﺨﺼﯽ ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ‪ ”،‬آﻧﭽﻪ ﮐﻪ در زﻧﺪﮔﯽ روﺣﺎﻧﯽ ﻣﻬﻢ اﺳﺖ اﯾﻦ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺗﺎ ﭼﻪ ارﺗﻔﺎﻋﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﺪ ﺑﭙﺮﯾﺪ ﺑﻠﮑﻪ‬
‫اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ از ﻓﺮود آﻣﺪن ﺗﺎ ﭼﻪ اﻧﺪازهای ﻗﺎدرﯾﺪ ﺑﻄﻮر ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺑﺮاه ﺧﻮد اداﻣـﻪ دﻫﯿـﺪ‪ “.‬اﯾـﻦ ﻣﻮﺿـﻮع در‬
‫راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﭘﺮی روحاﻟﻘﺪس ﻧﯿﺰ ﺻﺎدق اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺤﺜﻬﺎی زﯾﺎدی در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ اﯾﻨﮑﻪ اﻣـﺮوزه ﻣﻔﻬـﻮم ﭘـﺮی روحاﻟﻘـﺪس‬
‫ﭼﯿﺴﺖ‪ ،‬وﺟﻮد دارد‪ .‬در ﻫﺮ دو ﺳﻮی اﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﮥ ﻏﺎﻣﺾ اﺷﺨﺎص روﺣﺎﻧﯽ و وﻓﺎداری ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬وﻟﯽ ﺑﻪ ﻋﻘﯿﺪه ﻣﻦ‬
‫دﻟﯿﻞ اﺻﻠﯽ ﺣﮑﻢ ﺧﺪا ﺑﺮای ﭘﺮی روحاﻟﻘﺪس ﻓﺮاﻣﻮش ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﻧﮑﺘﮥ اﺻﻠﯽ در اﯾﻦ ﻗﻀﯿﻪ ارﺗﻔﺎع ﭘﺮش ﻧﯿﺴﺖ‬
‫ﺑﻠﮑﻪ آﻣﻮﺧﺘﻦ راه رﻓﺘﻦ ﺑﻄﻮر ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ در اﯾﻦ ﺟﻬﺎن ﮐﺞ و ﻣﻌﻮج اﺳﺖ ‪.‬‬
‫ﭘﻮﻟﺲ رﺳﻮل در رﺳﺎﻟﮥ ﺧﻮد ﺑﻪ ﮐﻠﯿﺴﺎی ﻏﻼﻃﯿﻪ ﺑﻪ ﻣﻔﻬﻮم ﭘﺮی روحاﻟﻘﺪس اﺷﺎره ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪.‬وی ﺑﺎ اﺷﺎره ﺑﻪ ﻣﯿـﻮۀ‬
‫روحاﻟﻘﺪس وﯾﮋﮔﯽ ﻫﺎی ﯾﮏ زﻧﺪﮔﯽ ﭘﺮ از روحاﻟﻘﺪس را ﺗﺸﺮﯾﺢ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬ﺳﭙﺲ در ﻏﻼﻃﯿﺎن ‪ 16:5‬ﻣﯽﮔﻮﯾـﺪ‪” ،‬‬
‫اﻣﺎ ﻣﯽﮔﻮﯾﻢ ﺑﺮوح رﻓﺘﺎر ﮐﻨﯿﺪ ﭘﺲ ﺷﻬﻮات ﺟﺴﻢ را ﺑﺠﺎ ﻧﺨﻮاﻫﯿﺪ آورد“ و ﺑﺎ ﺗﺄﮐﯿﺪ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﯿﺎز ﺑﺰرگ ﻣﯽاﻓﺰاﯾـﺪ‪،‬‬
‫” اﮔﺮ ﺑﺮوح زﯾﺴﺖ ﮐﻨﯿﻢ ﺑﺮوح ﻫﻢ رﻓﺘﺎر ﺑﮑﻨﯿﻢ“ ) ﻏﻼﻃﯿﺎن ‪ .(25:5‬او ﻣﯽداﻧﺴـﺖ ﮐـﻪ اﻋﻤـﺎل ﻣﻬﻤﺘـﺮ از ﺣـﺮف‬
‫اﺳﺖ ‪ .‬ﻧﯿﺎز ﻣﺒﺮم آﻧﺠﺎ زﻧﺪﮔﯽﻫﺎی ﺳﺮﺳﭙﺮده ﺑﻪ روحاﻟﻘﺪس ﺑﻮد ﻧﻪ ﺻﺮﻓﺎً ﺻﺤﺒﺖ در ﻣﻮرد ﻗﻮت آن ‪.‬‬
‫اﻣﺮوزه ﻣﺎ ﻣﺴﯿﺤﯿﺎن در ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻦ در ﻣﻮرد ﭘﺮی روحاﻟﻘﺪس ﺑﺴﯿﺎر ﺑﻬﺘﺮ از راه رﻓﺘﻦ روزاﻧﻪ و زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮدن در‬
‫ﻗﻮت آن ﻫﺴﺘﯿﻢ‪ .‬ﺑﺎﯾﺪ ﺑﯿﺎﻣﻮزﯾﻢ ﮐﻪ در روح رﻓﺘﺎر ﻧﻤﺎﯾﯿﻢ‪ .‬ﺟﺎﻟﺐ اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﻮﻟﺲ رﺳﻮل در رﺳـﺎﻟﮥ ﺧـﻮد ﺑـﻪ‬
‫اﻓﺴﺲ ﭘﺮی روحاﻟﻘﺪس را در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﺴﺘﯽ ﻗﺮار ﻣﯽدﻫﺪ‪ .‬ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺘﺨﺎر ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬وﻟﯽ ﻣـﻦ ﻗﺒـﻞ از اﯾﻤـﺎﻧﻢ ﺑﺎرﻫـﺎ‬
‫ﻣﺴﺖ ﺷﺪهام‪ .‬اوﻟﯿﻦ ﺗﺄﺛﯿﺮ آن ﺑﺮ روی ﻣﻦ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﮐﻮﺷﺶ و ﺗﻘﻼی ﺑﺴﯿﺎر ﻧﯿﺰ ﻣﯽﮐﺮدم ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ‬
‫ﺑﻄﻮر ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ راه روم ‪.‬‬
‫ﺑﺮ ﺧﻼف ﺣﺎﻟﺖ ﻣﺴﺘﯽ ‪ ،‬زﻣﺎﻧﯿﮑﻪ از روحاﻟﻘﺪس ﭘﺮ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﺑﺪون ﮐﻮﺷـﺶ و ﺗﻘـﻼی ﺑﺴـﯿﺎر از ﻧﻈـﺮ روﺣـﺎﻧﯽ‬
‫ﺑﻄﻮر ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ راه ﻣﯽروﯾﻢ‪ .‬دﯾﮕﺮ ﺑﺎ ﺗﮑﯿﻪ ﺑﺮ ﻗﻮت و ﻗﺪرت ﺷﺨﺼﯿﻤﺎن ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﻣـﯽﮐﻨـﯿﻢ ﺑﻠﮑـﻪ ﺗﺤـﺖ‬
‫ﻧﻔﻮذ و اﺧﺘﯿﺎر روحاﻟﻘﺪس رﻓﺘﺎر ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﯿﻢ‪ .‬روحاﻟﻘﺪس ﺗﻨﻬﺎ در راه ﺑﺎرﯾﮏ و ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺳﯿﺮ ﻣـﯽﮐﻨـﺪ‪ .‬او در ﻣﺴـﯿﺮ‬
‫ﭘﺎﮐﯽ و ﻗﺪوﺳﯿﺖ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬او رﻫﮕﺬر ﺟﺎدۀ راﺳﺘﯽ و درﺳﺘﯽ اﺳﺖ‪ .‬ﻫﺮ ﮔﺎه ﺗﺤﺖ ﺣﺎﮐﻤﯿـﺖ روحاﻟﻘـﺪس‬
‫ﺑﺎﺷﯿﻢ‪ ،‬ﻣﺎ ﻧﯿﺰ در ﻣﺴﯿﺮ ﻗﺪوﺳﯿﺖ ‪ ،‬ﭘﺎﮐﯽ و راﺳﺘﯽ ﻗﺪم ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﻧﻬﺎد ‪.‬‬
‫ﺑﺴﯿﺎری زﻧﺪﮔﯽ روﺣﺎﻧﯽ را ﺧﻮب ﺷﺮوع ﮐﺮده وﻟﯽ آﻧﺮا ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎن ﻧﻤﯽرﺳﺎﻧﻨﺪ‪ .‬اﻏﻠﺐ دﻟﯿﻞ آن اﯾﻦ اﺳـﺖ‬
‫ﮐﻪ از ﻧﻬﺮﻫﺎی آب زﻧﺪه ﮐﻪ در اﻋﻤﺎق وﺟﻮدﺷـﺎن ﻣـﯽﺟﻮﺷـﺪ اﺳـﺘﻔﺎده ﻧﻤـﯽﮐﻨﻨـﺪ‪ .‬ﻣـﺎ ﻫـﺮ روزه ﺑﺎﯾـﺪ از ﭘـﺮی‬
‫روحاﻟﻘﺪس در زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن ﺑﻪ ﻧﺤﻮ اﺣﺴﻨﺖ اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬اوﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ و ﻣﺎ را ﻗﺎدر ﻣﯽﺳﺎزد‬
‫ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺷﺎﯾﺴﺘﻪ اﺳﺖ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬روحاﻟﻘﺪس ﺑﺮ ﻫﺮ ﺿﻌﻒ و ﻣﺎﻧﻌﯽ ﮐﻪ در اﯾﻦ ﻣﺴـﯿﺮ در ﺳـﺮ راﻫﻤـﺎن اﺳـﺖ‬
‫ﻏﻠﺒﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪.‬او ﻣﻨﺒﻊ ﭘﯿﺮوزی ﻣﺎﺳﺖ و ﻣﺎ را از اﺑﺘﺪا ﺗﺎ ﺑﻪ اﻧﺘﻬﺎ ﻣﺸﺎﯾﻌﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﺑﻪ ﻣﺎ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ ﺗﺎ آﻧﭽﻪ‬
‫را ﮐﻪ در ﻣﺎ ﺷﺮوع ﺷﺪهاﺳﺖ ﺑﻪ ﮐﻤﺎل رﺳﺎﻧﯿﻢ ‪.‬‬
‫ﺑﺮای ﮐﺴﺐ ﻗﻮت در زﻧﺪﮔﯽ روﺣﺎﻧﯽ ﮐﺎﻣﻼً واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ روحاﻟﻘﺪس ﻣﯽﺑﺎﺷﯿﻢ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ در زﻧﺪﮔﯽ روزاﻧﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑـﻪ‬
‫او ﻣﺘﮑﯽ ﺷﻮﯾﻢ‪ .‬ﭘﺲ از آن ﺑﺎ ﺣﻀﻮر ﺧﺎرقاﻟﻌﺎدۀ روحاﻟﻘﺪس در ﭘﺎﮐﯽ و ﻗﺪوﺳﯿﺖ ﺑﻄﻮر ﻃﺒﯿﻌﯽ رﻓﺘـﺎر ﺧـﻮاﻫﯿﻢ‬
‫ﮐﺮد‪ .‬اﻣﺮوز ﺳﺆال ﻣﻦ از ﺷﻤﺎ اﯾﻦ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ از ﻧﻈﺮ روﺣﺎﻧﯽ ﺗﺎ ﭼﻪ ارﺗﻔﺎﻋﯽ ﺑﻪ ﺑﺎﻻ ﺟﺴﺘﻪاﯾﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺳﺆال ﻣﻦ اﯾـﻦ‬
‫اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺎ ﭼﻪ اﻧﺪازه ﺑﻄﻮر ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺑﺎ ﻗﻮت روحاﻟﻘﺪس در ﺣﺎل راه رﻓﺘﻦ ﺑﻮدهاﯾﺪ‪ .‬ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺳـﺆال ﻣﯿـﺰان‬
‫درک ﺷﻤﺎ را از ﭘﺮی روحاﻟﻘﺪس ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ‪.‬‬
‫‪٣٧‬‬
 ‫‪ / 17‬ژوﺋــﻦ ‪2002 /‬‬ ‫ﺧــﺪﻣﺖ در روح‬
‫ﻣﻮﺳﯽ ﻣﺮدی ﺑﻮد ﮐﻪ ﺧﺪا از او ﺑﻄﺮز ﺷﮕﻔﺖ آوری اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﮐﺮد وﻟﯽ ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ ﺧﺪا ﺑﺘﻮاﻧﺪ از زﻧﺪﮔﯽ او ﺑﻌﻨﻮان وﺳﯿﻠﻪای‬
‫در دﺳﺘﻬﺎی ﺧﻮد اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﻣﻮﺳﯽ ﻣﯽﺑﺎﯾﺴﺖ درس ﺑﺴﯿﺎر ﻣﻬﻤﯽ را ﻣﯽآﻣﻮﺧﺖ‪ .‬او ﺑﺎﯾﺪ ﻣﯽداﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﮐـﺎر ﺧـﺪا از ﻃﺮﯾـﻖ‬
‫ﻗﻮت ﺧﺪا ﺑﺎﯾﺪ ﺻﻮرت ﮔﯿﺮد‪ .‬ﺑﯿﺎﺑﺎن ﻣﺪﯾﺎن ﺑﺮای ﻣﻮﺳﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺪرﺳﻪای ﺑﻮد ﮐﻪ اﯾﻦ درس ﻣﻬﻢ را در آﻧﺠﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﯽآﻣﻮﺧﺖ‪ .‬ﮐﺎر‬
‫ﺧﺪا ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻮﺳﻂ روح ﺧﺪا اﻧﺠﺎم ﺷﻮد ﻧﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﻗﺪرت اﻧﺴﺎﻧﯽ ‪.‬‬
‫ﻣﻮﺳﯽ ﭼﻬﻞ ﺳﺎل اوﻟﯽ را ﮐﻪ در ﻣﺼﺮ ﮔﺬراﻧﯿﺪ ﺟﻮان و ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪ ﺑﻮد‪ .‬او در ﻣﺼﺮ ﺑﻌﻨﻮان ﭘﺴﺮ دﺧﺘﺮ ﻓﺮﻋـﻮن ﺑـﺰرگ ﺷـﺪ‪ .‬وی‬
‫ﺗﻼش ﮐﺮد ﺗﺎ در ﮐﻤﮏ ﺑﻪ ﺑﺮادران ﻋﺒﺮاﻧﯽ ﺧﻮﯾﺶ ﻗﺪﻣﻬﺎی ﻣﺜﺒﺘﯽ را ﺑﺮدارد وﻟﯽ ﺑﺴﺨﺘﯽ ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮرد‪ .‬وﻗﺘﯿﮑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﻇﻠﻤـﯽ‬
‫را ﮐﻪ ﺷﺨﺺ ﻣﺼﺮی ﺑﺮ ﺑﺮادر ﻋﺒﺮاﻧﯿﺶ روا ﻣﯽداﺷﺖ دﯾﺪ‪ ،‬آن ﻣﺼﺮی را ﮐﺸﺘﻪ ‪ ،‬او را در ﻣﯿﺎن ﺷﻨﻬﺎ ﭘﻨﻬﺎن ﻧﻤﻮد‪ .‬در ﻫـﺮ ﺣـﺎل‬
‫ﮐﺎرﻫﺎی او ﻧﺎﮐﺎﻣﯿﻬﺎی ﺑﯿﺸﺘﺮی را ﺑﺮای ﻗﻮﻣﺶ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه آورد‪ .‬او ﺑﻪ ﺑﯿﺎﺑﺎن ﻣـﺪﯾﺎن ﮔﺮﯾﺨـﺖ و در آﻧﺠـﺎ آﻣﻮﺧـﺖ ﺗـﺎ ﺑـﺎ ﻗـﻮت‬
‫روحاﻟﻘﺪس ﮐﺎر ﮐﻨﺪ ‪.‬‬
‫ﺷﺨﺼﯿﺖ ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻌﺪ از ﻣﻼﻗﺎﺗﺶ ﺑﺎ ﺧﺪا در ﮐﻮه ﻫﻮرﯾﺐ ﺑﮑﻠـﯽ دﮔﺮﮔـﻮن ﺷـﺪ‪ .‬او ﺑـﻪ ﻣﺼـﺮ ﺑﺎزﮔﺸـﺖ و ﺧـﺪا از او ﺑﻌﻨـﻮان‬
‫وﺳﯿﻠﻪای ﺑﺮای آزادی ﻗﻮﻣﺶ اﺳﺘﻔﺎده ﮐﺮد‪ .‬وﻟﯽ اﯾﻦ ﺑﺎر ﻣﻮﺳﯽ ﻧﻪ ﺑﺎ اﺗﮑﺎ ﺑﻪ ﻗﺪرت ﺷﺨﺼﯽ ﺧﻮد ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ اﻗﺘـﺪار و ﻗـﻮت روح‬
‫ﺧﺪا ﺑﻪ ﻣﺼﺮ ﺑﺎزﮔﺸﺖ و ﻓﻘﻂ در آن ﻣﻮﻗﻊ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ وﺳﯿﻠﻪای ﻣﻔﯿﺪ در دﺳﺘﻬﺎی ﺧﺪای ﻗﺎدر ﻣﻄﻠـﻖ ﮔﺮدﯾـﺪ و زﻣﺎﻧﯿﮑـﻪ‬
‫آﻣﻮﺧﺖ ﺗﺎ ﺑﺎ ﻗﻮت ﺧﺪا ﻋﻤﻞ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﺷﺨﺼﯽ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺧﺪا از او اﻧﺘﻈﺎر داﺷﺖ ‪.‬‬
‫در اﺑﺘﺪای اﯾﻤﺎﻧﻢ ﻓﺮﺻﺘﯽ ﭘﯿﺶ آﻣﺪ ﺗﺎ ﻣﻮﻋﻈﮥ ﺑﯿﻠﯽ ﮔﺮاﻫﺎم را ﺑﺸﻨﻮم‪ .‬ﻣﻦ ﺷﻨﯿﺪه ﺑﻮدم ﮐﻪ ﺑﯿﻠـﯽ ﮔﺮاﻫـﺎم ﻣـﺮد ﺧـﺪاﯾﯽ ﺑـﻮد ﮐـﻪ‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ از او در ﻋﺼﺮ ﺣﺎﺿﺮ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﮐﺮد‪ .‬ﺑﺮای ﮔﻮش دادن ﺑﻪ ﻣﻮﻋﻈﮥ ﺑﯿﻠﯽ ﮔﺮاﻫﺎم ﺑﻪ اﺳﺘﺎدﯾﻮم ﻋﻈﯿﻢ آﺳﺘﺮودوم واﻗـﻊ در‬
‫ﻫﯿﻮﺳﺘﻦ ﺗﮑﺰاس رﻓﺘﻢ‪ .‬در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﺑﻪ او ﮔﻮش ﻣﯽﮐﺮدم در ﺧﻮدم ﻓﮑﺮ ﮐﺮده ﮔﻔﺘﻢ‪ ” ،‬ﭼﻪ ﭼﯿﺰ ﺧﺎﺻﯽ در اﯾﻦ ﻣﺮد وﺟﻮد دارد؟‬
‫او ﺳﺨﻨﺮان ﺧﻮﺑﯽ اﺳﺖ وﻟﯽ ﻓﻮقاﻟﻌﺎده ﻧﯿﺴﺖ‪ “.‬ﻣﻦ در ﺳﺨﻨﺮاﻧﯽ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺗﻌﻠﯿﻢ دﯾﺪه ﺑﻮدم وﻟﯽ ﭼﯿﺰ ﺧﺎﺻﯽ را در دﮐﺘﺮ ﮔﺮاﻫﺎم‬
‫ﻧﺪﯾﺪم ‪.‬‬
‫زﻣﺎﻧﯿﮑﻪ او ﻣﺮدم را ﺑﺮای ﭘﺬﯾﺮش ﻣﺴﯿﺢ در ﻗﻠﺒﻬﺎی ﺧﻮد ﺑﻪ ﺟﻠﻮ دﻋﻮت ﮐﺮد‪ ،‬ﺑﯿﺎد دارم ﮐﻪ ﭼﻨﯿﻦ دﻋﺎ ﮐﺮدم ‪ ”،‬ای ﺧﺪاوﻧﺪ اﯾـﻦ‬
‫واﻋﻆ را ﮐﻤﮏ ﮐﻦ ﺗﺎ اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﺮای اﯾﻤﺎن آوردن ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ ﺑﻪ ﺟﻠﻮ ﻧﺮود او‪ ،‬دﻟﺸﮑﺴﺘﻪ ﻧﺸﻮد‪ .‬در ﮐﻤﺎل ﺣﯿﺮت و ﺗﻌﺠﺐ دﯾﺪم‬
‫ﮐﻪ ﻫﺰاران ﻧﻔﺮ ﺑﺴﻮی ﻣﻨﺒﺮ ﺑﻪ ﺟﻠﻮ رﻓﺘﻪ ﺑﺎ دﮐﺘﺮ ﮔﺮاﻫﺎم دﻋﺎ ﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬از آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ از آن ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم از ﺧﻮد ﺷـﺮﻣﻨﺪهام ‪ .‬ﭘـﯿﺶ‬
‫ﺧﻮد اﻧﺪﯾﺸﯿﺪم ﮐﻪ اﮔﺮ ﻫﺰاران ﻧﻔﺮ از ﻃﺮﯾﻖ ﻣﻮﻋﻈﮥ ﯾﮏ واﻋﻆ ﻧﺴﺒﺘﺎً ﺧﻮب ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ اﯾﻤﺎن آوردﻧﺪ‪ ،‬ﭘـﺲ ﺑـﺎ ﻣﻮﻋﻈـﮥ ﻣـﻦ ﮐـﻞ‬
‫ﺟﻬﺎن ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ اﯾﻤﺎن ﺧﻮاﻫﻨﺪ آورد ‪.‬‬
‫ﭼﻨﺪی ﻧﮕﺬﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﺮای دوﻣﯿﻦ ﺑﺎر ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺘﻌﺠﺐ ﮔﺮدﯾﺪم و آن زﻣﺎﻧﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻓﺮﺻﺖ ﯾﺎﻓﺘﻢ ﺗﺎ در ﯾﮏ ﺟﻠﺴﮥ ﺑﺸﺎرﺗﯽ ﻣﻮﻋﻈـﻪ‬
‫ﮐﻨﻢ‪ .‬ﻣﻦ از ﺗﻤﺎم ﻓﻨﻮن ﺳﺨﻨﻮری در ﺣﺪ اﻣﮑﺎن اﺳﺘﻔﺎده ﮐﺮدم ‪.‬ﭘﯿﻐﺎم ﻣﻦ دارای ﻣﻘﺪﻣﻪای ﺟـﺬاب ‪ ،‬ﻣﺤﺘـﻮاﯾﯽ ﻣﻌﻘـﻮل و ﭘﺎﯾـﺎﻧﯽ‬
‫ﻋﺎﻟﯽ ﺑﻮد‪ .‬ﺗﻤﺎم اﺷﺎرات و ﺣﺮﮐﺎت و ﺗﻦ ﺻﺪاﯾﻢ در ﺳﺨﻨﺮاﻧﯽ ﺑﺠﺎ و ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻊ ﺑﻮد‪ .‬وﻗﺘﯿﮑـﻪ ﻣـﺮدم را ﺑـﻪ ﺟﻠـﻮ دﻋـﻮت ﮐـﺮدم‬
‫ﻣﯽداﻧﯿﺪ ﭼﻪ اﺗﻔﺎﻗﯽ اﻓﺘﺎد؟ ﻫﯿﭽﮑﺲ ﺑﻪ ﺟﻠﻮ ﻧﯿﺎﻣﺪ ‪.‬‬
‫دﮐﺘﺮ ﮔﺮاﻫﺎم ﺑﻪ ﭼﯿﺰی واﻗﻒ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﻦ از آن اﻃﻼﻋﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻢ‪ .‬ﮐﺎر ﺧﺪا ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﻗﻮت روحاﻟﻘﺪس ﺑﻪ اﻧﺠﺎم رﺳﺪ ﻧﻪ ﺑـﺎ ﻗـﺪرت‬
‫اﻧﺴﺎﻧﯽ‪ .‬ﻧﻪ ﺑﺎ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽﻫﺎی ﺧﻮد ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ ﻗﻮت ﺧﺪاﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ اﻫﺪاﻓﻤﺎن ﻧﺎﯾﻞ ﻣﯽﮔﺮدﯾﻢ‪ .‬وﻇﯿﻔﮥ ﻣﺎ در اﯾﻦ ﺑﯿﻦ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﺎﻣﻼً‬
‫در اﺧﺘﯿﺎر او ﻗﺮار ﮔﯿﺮﯾﻢ و ﻓﻘﻂ در اﯾﻦ ﻣﻮﻗﻊ‪ ،‬ﺧﺪا از ﻣﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﻣﻮﺳﯽ آﻣﻮﺧﺖ ﮐﻪ ﮐﺎر ﺧﺪا از ﻃﺮﯾﻖ ﻗﻮت‬
‫روحاﻟﻘﺪس اﻧﺠﺎم ﻣﯽﮔﯿﺮد ‪ ،‬ﻣﻦ ﻧﯿﺰ ﻣﯽﺑﺎﯾﺴﺖ اﯾﻦ درس ﻣﻬﻢ را ﻣﯽآﻣﻮﺧﺘﻢ ‪.‬‬
‫ﺑﺴﯿﺎری از ﻣﺎ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺧﺪا را ﺧﺪﻣﺖ ﻧﻤﺎﯾﯿﻢ‪ .‬اﮔﺮ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ در ﻣﻠﮑﻮت ﺧﺪا ﻣﺆﺛﺮ واﻗﻊ ﺷﻮﯾﻢ‪ ،‬ﺧﺪﻣﺖ ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺎﻣﻼً ﻣﺘﮑﯽ‬
‫ﺑﻪ ﻗﻮت روحاﻟﻘﺪس ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬رﻓﺘﺎر در روح ﻣﺎ را ﻗﺎدر ﻣﯽﺳﺎزد ﺗﺎ ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬ﺧﺪﻣﺖ در روح ﻣﺎ را ﻗﺎدر ﻣﯽﺳـﺎزد‬
‫ﺗﺎ ارادۀ او را ﺑﻪ ﮐﻤﺎل رﺳﺎﻧﯿﻢ‪ .‬ﻫﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ ارادۀ ﺧﺪا از ﻃﺮﯾﻖ ﺧﺪﻣﺖ ﻣﺎ و ﻗﻮت روحاﻟﻘﺪس ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﻣﯽرﺳﺪ‪ ،‬ﻣﻤﻠـﻮ از ﺷـﺎدی‬
‫ﻣﯽﮔﺮدﯾﻢ‪ .‬آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﻪ اﻧﺒﯿﺎی ﮔﺬﺷﺘﻪ ﮔﻔﺖ اﻣﺮوز ﻧﯿﺰ ﺻﺎدق اﺳﺖ ” ﻧﻪ ﺑﻘﺪرت ﻧﻪ ﺑﻘﻮت ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮوح ﻣﻦ‪“.‬‬

‫‪٣٨‬‬
 ‫‪ / 24‬ژوﺋــﻦ ‪2002 /‬‬ ‫ﭘﺮﺳــﺘﺶ در روح‬
‫اﮔﺮ ﻫﻤﯿﻦ اﻣﺮوز زﻧﺪﮔﯿﺘﺎن ﺧﺎﺗﻤﻪ ﯾﺎﺑﺪ آﯾﺎ ﻣﻄﻤﺌﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﻫﺪف و ﻧﻘﺸﮥ ﺧﺪا را در زﻧﺪﮔﯿﺘﺎن ﺑﻪ ﮐﻤﺎل رﺳﺎﻧﺪهاﯾﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﻣﺸﺘﺎﻗﻢ‬
‫ﮐﻪ در زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد ﺑﻪ اﯾﻦ اﻃﻤﯿﻨﺎن دﺳﺖ ﯾﺎﺑﻢ‪ .‬ﻋﻤﻠﯽ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﻧﻘﺸﻪ و ﻣﻘﺼﻮد ﺧﺪا در زﻧﺪﮔﯽ ﺷﺨﺼﯽ‪ ،‬ﻣﻨﺠﺮ ﺑـﻪ داﺷـﺘﻦ‬
‫ﯾﮏ زﻧﺪﮔﯽ ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧﻪ ﻣﯽﮔﺮدد‪ .‬وﻟﯽ ﻣﺴﺌﻠﮥ اﺳﺎﺳﯽ ‪ ،‬درک و ﺷﻨﺎﺧﺖ اﯾﻦ ﻧﻘﺸﻪ و ﻣﻘﺼﻮد اﺳﺖ‪ .‬اﻫﺪاف و ﻣﻘﺎﺻﺪ اﯾـﻦ‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧﻪ ﺑﺮ ﻣﻮﻓﻘﯿﺘﻬﺎی ﺑﺰرگ‪ ،‬ﺛﺮوت و ﻧﻔﻮذ ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ‪ .‬زﻣﺎﻧﯿﮑﻪ ﺑﻪ آﺳﻤﺎن ﺑﺮﺳﯿﻢ ﺧﺪاوﻧﺪ از ﻣﺎ در ﻣـﻮرد‬
‫ﻣﯿﺰان داراﯾﯽﻣﺎن ﺳﺆال ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﮐﺮد‪ .‬ﺑﺮای او ﻣﻬﻢ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺗﺎ ﭼﻪ ﺣﺪ ﺑﻪ ﻧﻔﻮذ‪ ،‬ﻗﺪرت و ﺛﺮوت دﺳﺖ ﯾﺎﻓﺘﻪاﯾﻢ‪ .‬ﺑﺎ ﺧﺎﺗﻤﻪ‬
‫ﯾﺎﻓﺘﻦ زﻧﺪﮔﯽﻣﺎن ﻫﻤﮥ اﯾﻦ ﭼﯿﺰﻫﺎ ﻣﻌﻨﯽ و ﻣﻔﻬﻮم ﺧﻮد را از دﺳﺖ ﺧﻮاﻫﻨﺪ داد ‪.‬‬
‫ﭘﺲ ﻫﺪف و ﻣﻘﺼﻮد واﻗﻌﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﭼﯿﺴﺖ؟ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ را ﺧﻠﻖ ﮐﺮده اﺳﺖ ﺗﺎ او را ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ‪ ،‬ﻣﺤﺒﺖ و ﭘﺮﺳـﺘﺶ ﻧﻤـﺎﯾﯿﻢ‪.‬‬
‫ﻣﻦ ﻣﻌﺘﻘﺪم ﮐﻪ در ﻋﻤﻖ وﺟﻮد ﻫﺮ ﻣﺮد ‪ ،‬زن ‪ ،‬ﭘﺴﺮ و دﺧﺘﺮ ﺑﺮ روی اﯾﻦ ﮐﺮۀ ﺧﺎﮐﯽ‪ ،‬ﻧﯿﺎزی ﻋﻤﯿﻖ دروﻧـﯽ ﺑـﺮای ﭘﺮﺳـﺘﺶ‬
‫ﺧﺪاﯾﯽ ﮐﻪ آﻧﻬﺎ را ﺧﻠﻖ ﮐﺮده اﺳﺖ وﺟﻮد دارد‪ .‬وﺟﻮد ادﯾﺎن ﻣﺘﻌﺪد در اﯾﻦ دﻧﯿﺎ ﺣﺎﮐﯽ از اﯾﻦ واﻗﻌﯿﺖ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻬﻤـﯿﻦ دﻟﯿـﻞ‬
‫ﺑﻌﺪ از ﻓﺮوﭘﺎﺷﯽ ﮐﻤﻮﻧﯿﺴﺖ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﺬﻫﺐ در اﯾﻦ ﮐﺸﻮرﻫﺎ روﻧﻖ ﭘﯿﺪا ﮐﺮد‪ .‬ﺑـﺎ وﺟﻮدﯾﮑـﻪ ﺑـﺮای ﺳـﺎﻟﻬﺎ ﺑـﻪ ﻣـﺮدم اﯾـﻦ‬
‫ﮐﺸﻮرﻫﺎ آﻣﻮﺧﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺧﺪاﯾﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﺧﻮاﻫﺶ ﻋﻤﯿﻖ دروﻧـﯽ ‪ ،‬آﻧﻬـﺎ را ﺑﺴـﻮی ﺷـﻨﺎﺧﺖ و ﭘﺮﺳـﺘﺶ ﺧـﺪای زﻧـﺪه و‬
‫ﺣﻘﯿﻘﯽ ﺳﻮق داد‪ .‬اﻧﺴﺎن ﺑﺎ اﺷﺘﯿﺎق ﻋﻤﯿﻖ ﺑﺮای ﭘﺮﺳﺘﺶ ﺧﺪا آﻓﺮﯾﺪه ﺷﺪه اﺳﺖ ‪.‬‬
‫ﺳﺆال دوﻣﯽ ﮐﻪ ﻣﻄﺮح ﻣﯽﺷﻮد اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﺣﻘﯿﻘﯽ ﭼﯿﺴﺖ؟ از ﻣﯿﺎن ادﯾﺎن و اﻋﺘﻘﺎدات ﻣﺨﺘﻠـﻒ ﮐـﺪام درﺳـﺖ‬
‫اﺳﺖ‪ .‬ﻫﻤﮥ آﻧﻬﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ درﺳﺖ ﺑﺎﺷﻨﺪ زﯾﺮا اﻏﻠﺐ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻣﺘﻀﺎد ﻫﺴـﺘﻨﺪ‪ .‬ﻫﻨـﺪوﻫﺎ ﺧـﺪاﻫﺎی ﻣﺘﻌـﺪدی را ﭘﺮﺳـﺘﺶ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﺧﺪا را ﻣﯽﭘﺮﺳﺘﻨﺪ‪ .‬ﯾﻬﻮدﯾﺎن ﻧﯿﺰ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺧـﺪا اﯾﻤـﺎن دارﻧـﺪ وﻟـﯽ ﯾﻬﻮدﯾـﺖ و‬
‫اﺳﻼم در ﺗﻀﺎد ﮐﺎﻣﻞ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﺣﻖ ﺑﺎ ﮐﯿﺴﺖ؟ ﭘﺮﺳﺘﻨﺪﮔﺎن ﺣﻘﯿﻘﯽ در ﭼﻪ ﻣﮑﺎﻧﯽ ﺧﺪا را ﭘﺮﺳﺘﺶ ﻣﯽﮐﻨﻨـﺪ؟ اﯾـﻦ‬
‫ﺳﺆاﻟﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ‪ 2000‬ﺳﺎل ﭘﯿﺶ از ﻋﯿﺴﯽ ﭘﺮﺳﯿﺪﻧﺪ ‪.‬‬
‫زﻧﯽ ﺳﺎﻣﺮی از ﻋﯿﺴﯽ در ﻣﻮرد ﻣﮑﺎن ﭘﺮﺳﺘﻨﺪﮔﺎن ﺣﻘﯿﻘﯽ ﺳﺆال ﻧﻤﻮد‪ .‬ﻋﯿﺴﯽ ﺑﻪ ﻣﻮردی اﺷﺎره ﮐﺮد ﮐﻪ ﻫـﺮ ﺷـﺨﺺ را ﺑـﺮ‬
‫روی اﯾﻦ ﮐﺮۀ ﺧﺎﮐﯽ ﺑﻪ ﺗﻔﺤﺺ ﺑﯿﺸﺘﺮ در درون ﺧﻮﯾﺸﺘﻦ دﻋﻮت ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪.‬او ﮔﻔﺖ‪ ” ،‬ﻟﯿﮑﻦ ﺳﺎﻋﺘﯽ ﻣﯽآﯾﺪ ﺑﻠﮑﻪ اﻻن اﺳﺖ‬
‫ﮐﻪ در آن ﭘﺮﺳﺘﻨﺪﮔﺎن ﺣﻘﯿﻘﯽ ﭘﺪر را ﺑﺮوح و راﺳﺘﯽ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﮐﺮد زﯾﺮا ﮐﻪ ﭘﺪر ﻣﺜﻞ اﯾﻦ ﭘﺮﺳﺘﻨﺪﮔﺎن ﺧﻮد را ﻃﺎﻟﺐ‬
‫اﺳﺖ“) ﯾﻮﺣﻨﺎ ‪. (23:4‬ﺣﻘﯿﻘﺖ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﯿﺴﯽ ﭘﺴﺮ ﺧﺪای زﻧﺪه اﺳﺖ‪ -‬اﻧﺴﺎن ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮدی ﮐﻪ ﺑﺮ اﯾﻦ ﮐﺮۀ ﺧﺎﮐﯽ‬
‫ﻗﺪم ﻧﻬﺎده اﺳﺖ‪ .‬او ﺗﻤﺎﻣﺎً ﺧﺪا و ﺗﻤﺎﻣﺎً اﻧﺴﺎن ﺑﻮد‪ .‬او را ﻋﻤﺎﻧﻮﻋﯿﻞ ﻧﺎم ﻧﻬﺎدﻧﺪ ﯾﻌﻨﯽ ﺧﺪا ﺑﺎ ﻣﺎ‪ .‬ﭘﺮﺳﺘﺶ در راﺳﺘﯽ‪ ،‬ﭘﺮﺳـﺘﺶ‬
‫ﻋﯿﺴﯽ ﻣﺴﯿﺢ اﺳﺖ ‪.‬‬
‫وﻟﯽ ﭘﺮﺳﺘﺶ در روح ﭼﻪ ﻣﻌﻨﺎﯾﯽ دارد؟ در ﺑﺎب ﺳﻮم اﻧﺠﯿﻞ ﯾﻮﺣﻨﺎ ﻋﯿﺴﯽ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺷﺨﺺ ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺘﺪﯾﻦ ﯾﻬﻮدی ﻓﺮﻣﻮد ﮐـﻪ‬
‫او ﯾﺎ ﻫﺮ ﺷﺨﺺ دﯾﮕﺮی ﺑﺎﯾﺪ از روح ﻣﺘﻮﻟﺪ ﮔﺮدﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ وارد ﻣﻠﮑﻮت آﺳﻤﺎن ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﻗﺒـﻞ از اﯾﻨﮑـﻪ ﺑﺘـﻮاﻧﯿﻢ در روح‬
‫ﭘﺮﺳﺘﺶ ﻧﻤﺎﯾﯿﻢ ﺑﺎﯾﺪ از روح ﺧﺪا ﻣﺘﻮﻟﺪ ﮔﺮدﯾﻢ‪ .‬ﻣﺬﻫﺐ ﺑﺎ رﺳﻮم و ﺳﻨﻦ ﻇﺎﻫﺮی ﻣﯽﮐﻮﺷﺪ ﺗﺎ رﺿﺎﯾﺖ و ﺧﻮﺷﻨﻮدی ﺧﺪا را‬
‫ﮐﺴﺐ ﮐﻨﺪ‪ .‬وﻟﯽ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﺣﻘﯿﻘﯽ‪ ،‬ﭘﺮﺳﺘﺸﯽ اﺳﺖ ﻋﻤﯿﻖ ﻧﺎﺷـﯽ از اﯾﻤـﺎن ﺑـﻪ ﻣﺴـﯿﺢ ﮐـﻪ ﻧﺘﯿﺠـﮥ آن ﺗﻮﻟـﺪی روﺣـﺎﻧﯽ در‬
‫زﻧﺪﮔﯽﻣﺎن اﺳﺖ ‪.‬‬
‫زﻣﺎﻧﯿﮑﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ اﯾﻤﺎن آوردم دﯾﮕﺮ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻇﺎﻫﺮی ﻣﺬﻫﺐ ﺑﺮاﯾﻢ ﻣﻬﻢ ﻧﺒﻮد‪ .‬ﭘﺲ از آن دﯾﮕـﺮ ﺧـﺪا را از اﻋﻤـﺎق وﺟـﻮدم‬
‫ﭘﺮﺳﺘﺶ ﻣﯽﮐﺮدم ‪ .‬او را در روح ﭘﺮﺳﺘﺶ ﻣﯽﮐﺮدم‪ .‬ﺧﻮﺷﯽ ﻋﻈﯿﻢ در زﻧﺪﮔﯿﻢ ﺛﻤﺮۀ ﻟﺤﻈـﺎﺗﯽ اﺳـﺖ ﮐـﻪ ﻋﯿﺴـﯽ ﻣﺴـﯿﺢ را‬
‫ﻋﻤﯿﻘﺎً ﭘﺮﺳﺘﺶ ﮐﺮدهام‪ .‬زﻧﺪﮔﯽ روﺣﺎﻧﯽ ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧﻪ و ﻣﻤﻠﻮ از ﺷﺎدی ‪ ،‬زﻣﺎﻧﯽ ﺣﺎﺻﻞ ﻣﯽآﯾﺪ ﮐﻪ ﻧﺠـﺎت دﻫﻨـﺪهﻣـﺎن را از‬
‫اﻋﻤﺎق ﻗﻠﺐ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﮐﻨﯿﻢ ‪.‬‬

‫‪٣٩‬‬
‫اﮔﺮ ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﯿﺪ ﭘﯿﺮوزی را در زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﯿﺪ‪ ،‬ﮐﺎری را اﻧﺠﺎم دﻫﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﺮای آن آﻓﺮﯾﺪه ﺷﺪهاﯾﺪ‪ .‬ﻣﮑﺎﻧﯽ را ﯾﺎﻓﺘﻪ‬
‫‪ ،‬وﻗﺘﯽ را ﺑﻪ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﻣﺴﯿﺢ اﺧﺘﺼﺎص دﻫﯿﺪ‪ .‬زﻣﺎﻧﯿﮑﻪ ﻣﺸﻐﻮل ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﮐﺎری ﺑﺎﺷﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﺮای آن ﺧﻠـﻖ ﺷـﺪهاﯾـﺪ ﺗﻌﺠـﺐ‬
‫ﺧﻮاﻫﯿﺪ ﮐﺮد ﮐﻪ دﯾﺪﮔﺎه ﺷﻤﺎ ﺗﺎ ﭼﻪ ﺣﺪ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد‪.‬‬

‫‪٤٠‬‬
 ‫‪ / 1‬ﺟــﻮﻻی ‪2002 /‬‬ ‫زﻧــﺪﮔﯽ ﺷــﺎد ﻣﺴــﯿﺤﯽ‬
‫ﺑﺮای ﺳﺎﻟﻬﺎ ﻣﻦ ﻣﻌﻨﯽ و ﻣﻔﻬﻮم ﻣﺴﯿﺤﯽ ﺑﻮدن را ﺑﺪرﺳﺘﯽ درک ﻧﮑﺮده ﺑﻮدم‪ .‬ﻓﮑﺮ ﻣـﯽﮐـﺮدم ﯾـﮏ ﻣﺴـﯿﺤﯽ ﻓـﺮدی ﺑﺴـﯿﺎر‬
‫اﻓﺴﺮده ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺧﺸﻦ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ اﺳﺖ‪ .‬ﻫﺮﮔﺰ ﺗﺼﻮر ﻧﻤﯽﮐﺮدم ﮐﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺴﯿﺤﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻤﻠﻮ از ﺷﺎدی ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫اﻟﺒﺘﻪ ﻣﻦ ﺗﺼﻮر ﻧﺎدرﺳﺘﯽ از ﻣﻌﻨﺎی واﻗﻌﯽ ﺧﻮﺷﯽ و ﺷﺎدی داﺷﺘﻢ‪ .‬ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮدم ﻣﻨﺒﻊ ﺷﺎدی ﺧﺎرج از وﺟـﻮد ﻣـﻦ اﺳـﺖ‪.‬‬
‫ﺑﻌﻨﻮان ﻓﺮدی ﮐﻪ ﻫﯿﭻ راﺑﻄﮥ ﺷﺨﺼﯽ ﺑﺎ ﻣﺴﯿﺢ ﻧﺪاﺷﺖ‪ ،‬اﺳﺎس ﺷﺎدی ﻣﻦ ﺑﺮ ﺷﺮاﯾﻂ ﺧﺎرﺟﯽ و ﻣﺮدم دﯾﮕﺮ ﺑﻨﺎ ﺷﺪه ﺑﻮد ‪.‬‬
‫وﻗﺘﯿﮑﻪ ﻣﺴﯿﺢ وارد ﻗﻠﺒﻢ ﺷﺪ ﺑﻪ ﻧﮑﺘﮥ ﺟﺎﻟﺒﯽ ﭘﯽ ﺑﺮدم – ﻣﺴﯿﺤﯿﺖ ﻣﺎ را وادار ﻧﻤﯽﮐﻨﺪﮐﻪ ﻣﺎﻧﻨـﺪ ﻣـﺰدوران ﺑـﺎ ﺟـﺎن ﮐﻨـﺪن‬
‫ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﮐﺎرﻫﺎﯾﯽ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﺮاﯾﻤﺎن اﺻﻼً ﻟﺬﺗﺒﺨﺶ ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬در ﺣﻘﯿﻘﺖ درﺳﺖ ﻋﮑﺲ آن ﺻـﺎدق اﺳـﺖ‪ .‬ﻫـﺮ ﮔـﺎه‬
‫ﻣﺴﯿﺢ وارد ﻗﻠﺐ ﺷﺨﺺ ﮔﺮدد ﺳﺒﺐ ﻣﯽﺷﻮد ﺗﺎ زﻧﺪﮔﯽ او ﻣﻤﻠﻮ از ﺧﻮﺷـﯽ ﮔـﺮدد‪ .‬ﺷـﺎدی ﻣﺴـﯿﺤﯽ رﺑﻄـﯽ ﺑـﻪ ﺷـﺮاﯾﻂ‬
‫ﺧﺎرﺟﯽ ﯾﺎ دﯾﮕﺮان ﻧﺪارد ﺑﻠﮑﻪ از ﺣﻀﻮر ﻋﻤﯿﻖ روحاﻟﻘﺪس در ﻗﻠﺒﻬﺎﯾﻤﺎن ﻣﻨﺸﺎء ﻣﯽﮔﯿﺮد‪ .‬در واﻗﻊ اوﻟﯿﻦ ﻧﺸﺎﻧﻪﻫـﺎی ﮐـﺎر‬
‫روحاﻟﻘﺪس در زﻧﺪﮔﯽ اﯾﻤﺎﻧﺪار‪ ،‬ﻣﺤﺒﺖ و ﺧﻮﺷﯽ اﺳﺖ ‪.‬‬
‫ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس در ﻣﻮرد ﺳﻪ ﺟﻨﺒﮥ ﺷﺎدی ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ (1 :‬ﺟﻨﺒﮥ ﻋﻘﻼﻧـﯽ و اﺣﺴﺎﺳـﯽ ‪ (2‬ﻣﯿـﻮۀ روحاﻟﻘـﺪس ‪ (3‬رﺿـﺎﯾﺖ‬
‫ﻣﻌﻨﻮی ‪ .‬ﻗﺒﻞ از اﯾﻤﺎﻧﻢ ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ ﯾﮑﯽ از ﺳﺮودﻫﺎی ﻣﻌﺮوف ﻣﻮرد ﻋﻼﻗﻪام ﺣﺎوی اﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﺑﻮد‪ “،‬ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻢ ﺧﺸـﻨﻮدی و‬
‫رﺿﺎﯾﺖ را ﭘﯿﺪا ﮐﻨﻢ”‪ .‬اﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪ در ﺣﯿﻦ ﺳﺮود ﻣﺮﺗﺐ ﺗﮑﺮار ﻣﯽﺷﺪ‪ .‬اﯾﻦ ﮐﻠﻤﺎت زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺮا ﺗﻮﺻـﯿﻒ ﻣـﯽﮐـﺮد‪ .‬ﭘـﺲ از‬
‫اﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ اﯾﻤﺎن آوردم ﺧﺪا ﺳﺮود ﺟﺪﯾﺪی را در ﻗﻠﺒﻢ ﮔﺬاﺷﺖ‪ ”،‬ﺧﺸﻨﻮدی را ﯾﺎﻓﺘﻢ“‪ .‬وﻗﺘﯿﮑـﻪ از اﻋﻤـﺎق وﺟﻮدﺗـﺎن‬
‫ﻣﯽداﻧﯿﺪ ﮐﻪ ﻫﺪف و ﻣﻘﺼﻮد واﻗﻌﯽ زﻧﺪﮔﯽ را ﯾﺎﻓﺘﻪاﯾﺪ ﯾﻌﻨﯽ ﻧﻘﺸﮥ اﻟﻬﯽ را در زﻧﺪﮔﯿﺘﺎن ﻋﻤﻠﯽ ﻣﯽﺳﺎزﯾﺪ ﺧﺸﻨﻮد و راﺿـﯽ‬
‫ﺧﻮاﻫﯿﺪ ﺷﺪ و اﯾﻦ ﻫﻤﺎن ﺷﺎدی ﺣﻘﯿﻘﯽ اﺳﺖ ‪.‬‬
‫وﻟﯽ ﺧﻮﺷﯽ ﺑﺴﯿﺎر ﻓﺮاﺗﺮ از رﺿﺎﯾﺖ ﻣﻌﻨﻮی اﺳﺖ ‪ .‬ﺧﻮﺷﯽ وﺿﻌﯿﺖ اﺣﺴﺎﺳﯽ و رواﻧﯽ ﺷﺨﺺ را ﻣـﯽرﺳـﺎﻧﺪ‪ .‬ﺷـﺎدی از‬
‫ﺑﺎﻃﻦ ﻣﻨﺸﺄ ﻣﯽﮔﯿﺮد ﻧﻪ از ﺧﺎرج‪ .‬ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪن ﯾﺎ ﻃﺮد ﺷﺪن ﻣﺎ از ﺳﻮی ﻣﺮدم ﻫﯿﺞ ﻧﻘﺸﯽ در ﺷﺎدی ﻣﺴﯿﺤﯽ ﻧﺪارد‪ .‬ﺑﻌﻠـﺖ‬
‫ﮐﺎری ﮐﻪ ﻣﺴﯿﺢ ‪ 2000‬ﺳﺎل ﭘﯿﺶ ﺑﺮ روی ﺻﻠﯿﺐ اﻧﺠﺎم داد‪ ،‬ﺧﺪا ﻣﺎ را ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ و اﯾﻦ ﺧﻮد ﺷﺎدی دروﻧﯽ و ﻋﻈﯿﻤﯽ‬
‫را اﯾﺠﺎد ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻗﺎﺑﻞ وﺻﻒ ﻧﻤﯽﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﯾﮏ ﻣﺴﯿﺤﯽ ﺑﺮای داﺷﺘﻦ ﺷﺎدی در زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد ﻧﯿﺎزﻣﻨـﺪ ﻣـﺮدم و ﺟﺸـﻨﻬﺎ و‬
‫ﺳﺮﮔﺮﻣﯿﻬﺎ ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬ﻫﺮ ﮔﺎه ﻣﺴﯿﺢ او را ﻣﯽﭘﺬﯾﺮد ﺛﺒﺎت ﻋﺎﻃﻔﯽ‪ -‬رواﻧﯽ در او ﭘﺪﯾﺪار ﻣﯽﮔﺮدد ‪.‬‬
‫ﻣﻬﻤﺘﺮ از ﻫﻤﻪ ﺧﻮﺷﯽ در زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺴﯿﺤﯽ ﺛﻤﺮۀ ﮐﺎر روحاﻟﻘﺪس اﺳﺖ ‪ .‬ﭘﻮﻟﺲ ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺤﯿﺎن ﻏﻼﻃﯿﻪ ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﺪ‪ ”،‬ﻟﯿﮑﻦ ﺛﻤﺮۀ‬
‫روح ﻣﺤﺒﺖ ‪ ،‬ﺧﻮﺷﯽ و … اﺳﺖ“)ﻏﻼﻃﯿﺎن‪ .(22:5‬اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﺎر ﺧﺎرقاﻟﻌﺎدۀ ﻓﯿﺾ ﺧﺪاوﻧﺪ در زﻧﺪﮔﯽ ﯾﮏ اﯾﻤﺎﻧﺪار‪ .‬ﻫﺮ‬
‫ﮔﺎه ﻣﺎ اﺧﺘﯿﺎر زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن را ﺑﻪ روحاﻟﻘﺪس ﻣﯽﺳﭙﺎرﯾﻢ‪ ،‬او ﺑﻄﻮر ﺷﮕﻔﺖآوری ﺧﻮﺷـﯽ را در ﻗﻠﺒﻬﺎﯾﻤـﺎن اﯾﺠـﺎد ﻣـﯽﻧﻤﺎﯾـﺪ‪،‬‬
‫ﺧﻮﺷﯿﯽ ﮐﻪ ﻓﺮاﺳﻮی اوﺿﺎع و ﺷﺮاﯾﻂ ﺧﺎرﺟﯽ اﺳﺖ و ﻣﺎﻓﻮق ﺗﻤﺎم ﻣﺴﺎﺋﻞ و ﻣﺸﮑﻼﺗﯽ اﺳﺖ ﮐـﻪ از ﺳـﻮی ﻣـﺮدم ﺑـﺮ ﻣـﺎ‬
‫ﺗﺤﻤﯿﻞ ﻣﯽﺷﻮد‪ .‬اﯾﻦ ﺷﺎدی ﺧﺪاوﻧﺪی اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻣﺎ ﺳﺎﮐﻦ اﺳﺖ ‪.‬‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧﮥ ﻣﺴﯿﺤﯽ‪ ،‬ﻣﻤﻠﻮ او ﺷﺎدی اﺳﺖ‪ .‬اﯾﻦ ﺷﺎدی ﺑﺮ ﺷﺮاﯾﻂ زﻧﺪﮔﯽ و ﯾﺎ ﺗﺄﯾﯿﺪ ﻣﺮدم ﺑﻨﺎ ﻧﺸﺪه اﺳـﺖ ﺑﻠﮑـﻪ از‬
‫اﻋﻤﺎق وﺟﻮد ﺑﺮﻣﯽﺧﯿﺰد‪ .‬ﮐﺎر ﭘﺮﺑﻬﺎی ﻣﺴﯿﺢ ﺑﺮ روی ﺻﻠﯿﺐ و روحاﻟﻘﺪﺳﯽ ﮐﻪ در ﻗﻠﺒﻬﺎ و اذﻫﺎﻧﻤﺎن ﺳﺎﮐﻦ اﺳـﺖ ‪ ،‬ﺑﺎﻋـﺚ‬
‫اﯾﺠﺎد ﺛﺒﺎت ﻋﻘﻼﻧﯽ‪ ،‬ﻣﻌﻨﻮی و رواﻧﯿﯽ ﻣﯽﮔﺮدد ﮐﻪ ﺣﺎﮐﯽ از اﯾﻦ ﺧﻮﺷﯽ اﺳﺖ‪ .‬ﺷﺎدی ﺧﺪاوﻧﺪ ﻗﻮت ﻣﺎ اﺳﺖ‪.‬‬

‫‪٤١‬‬
 ‫‪ / 8‬ﺟــﻮﻻی ‪2002 /‬‬ ‫آراﻣــﺶ ﻣــﺎﻓﻮق ادراک‬
‫در اوﻟﯿﻦ دﯾﺪارم از روﻣﺎﻧﯽ‪ ،‬ﻣﺴﺌﻠﻪای ﺷﺪﯾﺪاً ﺗﻮﺟﻪ ﻣﺮا ﺑﺨﻮد ﺟﻠﺐ ﮐﺮد‪ .‬ﻣﻦ ﭘﯽ ﺑـﺮدم ﮐـﻪ ﻣـﺮدم آﻧﺠـﺎ ﯾﮑـﯽ از ﻣﻬﻤـﺎن‬
‫ﻧﻮازﺗﺮﯾﻦ ﻣﺮدم دﻧﯿﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬وﻟﯽ ﺑﯿﻦ ﻣﺴﯿﺤﯿﺎن رﺳﻤﯽ وﺟﻮد داﺷﺖ ﮐﻪ واﻗﻌﺎً ﮐﻨﺠﮑﺎوی ﻣﺮا ﺑﺮاﻧﮕﯿﺨﺖ‪ .‬آﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﮔﻔﺘﻦ ﮐﻠﻤﮥ‬
‫”ﭘﭽﯽ“ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ آراﻣﺶ‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﻢ ﺳﻼم ﻣﯽدادﻧﺪ‪ .‬اﯾﻦ ﻃﺮز ﺳﻼم دادن آﻧﻬﺎ ﺑﻪ اﯾﻦ دﻟﯿﻞ ﺑﺮای ﻣـﻦ ﺗﻌﺠـﺐ آور ﺑـﻮد ﮐـﻪ ﺑـﺮ‬
‫ﺧﻼف آن در آﻧﺠﺎ اوﺿﺎع و ﺷﺮاﯾﻂ ﺑﺴﯿﺎر ﻧﺎآرام ﺑﻮد ‪ ،‬ﻣﺨﺼﻮﺻﺎً ﺑﺮای ﻣﺴﯿﺤﯿﺎن ‪.‬‬
‫ﻣﺴﯿﺤﯿﺎن اﻏﻠﺐ ﺗﺤﺖ ﺗﻌﻘﯿﺐ و ﺷﮑﻨﺠﻪ ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﺷﻐﻠﺸﺎن را از دﺳﺖ ﻣﯽدادﻧﺪ و ﺑـﻪ زﻧـﺪان ﻣـﯽاﻓﺘﺎدﻧـﺪ‪ .‬ﭘـﺲ ﭼـﺮا اﯾـﻦ‬
‫اﯾﻤﺎﻧﺪاران ﺑﺎ ﮔﻔﺘﻦ ﮐﻠﻤﮥ ” آراﻣﺶ“ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺳﻼم ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ؟ در ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻏﯿﺮ ﻣﺴﯿﺤﯽ ﻣﺮدم اﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﺳﻼم ﻧﻤﯽﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬دﻟﯿﻠﺶ‬
‫ﭼﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ اﯾﻦ اﻓﺮاد ﻃﺮد ﺷﺪه از ﺟﺎﻣﻌﻪ وﻗﺘﯽ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ را ﻣﯽدﯾﺪﻧﺪ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ ” آراﻣﺶ“ اﯾﻦ ﮐﺎر ﭼﻪ ﻣﻌﻨﯽ داﺷﺖ؟‬
‫ﺑﻌﺪ از اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺎ ﺑﺴﯿﺎری از اﯾﻦ ﺑﺮادران و ﺧﻮاﻫﺮان آﺷﻨﺎ ﺷﺪم‪ ،‬ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﻃﺮز ﺳـﻼم آﻧﻬـﺎ ﭘـﯽ ﺑـﺮدم‪ .‬آﻧﻬـﺎ دﺷـﻤﻨﺎن رژﯾـﻢ‬
‫ﮐﻤﻮﻧﺴﺘﯽ ‪ ،‬وﻟﯽ دوﺳﺘﺎن ﺧﺪا ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬راﺑﻄﮥ ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﮥ آﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﺧﺪا در آﻧﻬﺎ اﯾﺠﺎد آراﻣﺸﯽ ﻓﻮق از ﺗﺼﻮر ﻣﯽﮐﺮد ﮐـﻪ ﭘـﻮﻟﺲ‬
‫رﺳﻮل ﻧﯿﺰ ﺑﻪ آن اﺷﺎره ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬داﺷﺘﻦ آراﻣﺶ ﺑﺎ وﺟﻮد ﻣﺸﮑﻼت و ﻧﺎﺑﺴﺎﻣﺎﻧﯿﻬﺎ ﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺼﻮر اﺳﺖ وﻟـﯽ ﺧـﺪای ﻗـﺎدر‬
‫ﻣﻄﻠﻖ ﺑﺎ ﻃﺮق ﺧﺎص ﺧﻮد ﻏﯿﺮ ﻣﻤﮑﻨﻬﺎ را ﻣﻤﮑﻦ ﻣﯽﺳﺎزد ‪.‬‬
‫آراﻣﺶ ﯾﮑﯽ از ﻣﺤﺼﻮﻻت زﻧﺪﮔﯽ ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧﮥ ﻣﺴﯿﺤﯽ اﺳﺖ و در اﯾﻤﺎﻧﺪاری ﮐﻪ ﮐﺎﻣﻼً ﺧﻮد را وﻗﻒ ﻣﺴﯿﺢ ﮐﺮده و ﺑﻪ او‬
‫ﺗﻮﮐﻞ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺼﻮرت ﻣﯿﻮۀ روحاﻟﻘﺪس ﭘﺪﯾﺪار ﻣﯽﮔﺮدد‪ .‬در ﻋﻬﺪ ﻋﺘﯿﻖ ﺑﻪ آراﻣﺶ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺼـﻮرت اﻣـﺮی ﻇـﺎﻫﺮی و‬
‫ﻣﺎدی اﺷﺎره ﺷﺪه اﺳﺖ ﺗﺎ در ﻋﻬﺪ ﺟﺪﯾﺪ اﻣﺎ در ﻋﻬﺪ ﺟﺪﯾﺪ ﺑﺮ آراﻣﺶ و ﺳﻼﻣﺘﯽ ﺑﻌﻨﻮان اﻣﺮی ﮐﺎﻣﻼً ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﻋﻤﯿﻖ ﺗﺮﯾﻦ‬
‫ﺑﺨﺸﻬﺎی زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن و ارﺗﺒﺎﻃﻤﺎن ﺑﺎ ﺧﺪا ﺗﺄﮐﯿﺪ ﻣﯽﺷﻮد ‪.‬‬
‫ﻣﺎ در ﻧﺘﯿﺠﮥ ﮐﺎر ﻣﺴﯿﺢ ﺑﺮ روی ﺻﻠﯿﺐ در ﺻﻠﺢ ﺑﺎ ﺧﺪا ﻣﯽﺑﺎﺷﯿﻢ‪ .‬ﭘﻮﻟﺲ ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﺪ‪ ” ،‬ﭘﺲ ﭼﻮﻧﮑﻪ ﺑﺎﯾﻤـﺎن ﻋـﺎدل ﺷـﻤﺮده‬
‫ﺷﺪﯾﻢ ﻧﺰد ﺧﺪا ﺳﻼﻣﺘﯽ دارﯾﻢ ﺑﻮﺳﺎﻃﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ﻋﯿﺴﯽ ﻣﺴﯿﺢ“ )روﻣﯿﺎن ‪ .(1:5‬ﻫﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ اﯾﻤﺎن آوردم ﺟﻨﮓ و‬
‫ﺳﺘﯿﺰ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺧﺪا ﺧﺎﺗﻤﻪ ﯾﺎﻓﺖ ‪ .‬ﻫﺮﮔﺰ آﻧﺸﺐ را از ﯾﺎد ﻧﺨﻮاﻫﻢ ﺑﺮد‪ .‬ﭘﺲ از دﻋﺎی ﺗﻮﺑﻪ از ﮐﻠﯿﺴـﺎ ﺧـﺎرج ﺷـﺪم و آراﻣـﺶ‬
‫ﺗﻤﺎم وﺟﻮدم را ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺖ‪ ،‬ﮔﻮﯾﯽ ﺑﺎر ﺳﻨﮕﯿﻨﯽ را از دوﺷﻢ ﺑﺮداﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﺑﺎ ﺧﺪاﯾﯽ ﮐﻪ ﻣـﺮا ﺧﻠـﻖ ﮐـﺮده ﺑـﻮد در ﺻـﻠﺢ و‬
‫آراﻣﺶ ﺑﻮدم ‪.‬‬
‫ﻧﮑﺘﮥ ﺟﺎﻟﺐ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺴﯿﺤﯽ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻗﺎدر ﻫﺴﺘﯿﻢ آراﻣﺶ ﺧﺪا را ﺑﯿﺎﺑﯿﻢ‪ .‬ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﻫﻢ ﺑﺎ ﺧـﺪا در ﺻـﻠﺢ و آراﻣـﺶ‬
‫ﺑﺎﺷﯿﻢ و ﻫﻢ آراﻣﺶ او را ﮐﺴﺐ ﻧﻤﺎﯾﯿﻢ‪ .‬ﻣﺴﯿﺤﯿﺎن از ﻣﺸﮑﻼت و ﺳﺨﺘﯿﻬﺎی زﻧـﺪﮔﯽ ﺑـﺪور ﻧﯿﺴـﺘﻨﺪ وﻟـﯽ آﻧﻬـﺎ ﻗﺎدرﻧـﺪ از‬
‫ﺗﻼﻃﻤﯽ ﮐﻪ در ﻗﻠﺒﻬﺎ در ﻧﺘﯿﺠﮥ اﯾﻦ ﻣﺸﮑﻼت ﺑﻮﺟﻮد ﻣﯽآﯾﺪ ﺑﺪور ﺑﺎﺷﻨﺪ ‪ .‬ﺑﻬﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ ﻧﯿﺰ ﭘﻮﻟﺲ ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﺪ ‪ ” ،‬ﺑﺮای ﻫـﯿﭻ‬
‫ﭼﯿﺰ اﻧﺪﯾﺸﻪ ﻣﮑﻨﯿﺪ ﺑﻠﮑﻪ در ﻫﺮ ﭼﯿﺰ ﺑﺎ ﺻﻠﻮت و دﻋﺎ ﺑﺎ ﺷﮑﺮﮔﺬاری ﻣﺴﺌﻮﻻت ﺧﻮد را ﺑﺨﺪا ﻋﺮض ﮐﻨﯿﺪ و ﺳﻼﻣﺘﯽ ﺧـﺪا‬
‫ﮐﻪ ﻓﻮق از ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻋﻘﻞ اﺳﺖ دﻟﻬﺎ و ذﻫﻨﻬﺎی ﺷﻤﺎ را در ﻣﺴﯿﺢ ﻋﯿﺴﯽ ﻧﮕﺎه ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ“)ﻓﯿﻠﯿﭙﯿﺎن ‪ 6:4‬و ‪. (7‬‬
‫داﺷﺘﻦ آراﻣﺶ در ﺑﻬﺒﻬﮥ دردﻫﺎ و ﻧﺎراﺣﺘﯿﻬﺎ ﻗﺎﺑﻞ ﻓﻬﻢ ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬وﺟﻮد ﻣﺸﮑﻼت و ﺳﺨﺘﯿﻬﺎی زﻧﺪﮔﯽ را ﻧﻤﯽﺗﻮان ﮐﺎﻣﻼً درک‬
‫ﮐﺮد وﻟﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧﮥ ﻣﺴﯿﺤﯽ در ﺑﻬﺒﻬﮥ دردﻫﺎ‪ ،‬آراﻣﺶ در ﺳﺨﺘﯿﻬﺎ ‪ ،‬ﺷﺎدی و در ﺑﯽ ﻣﻬﺮﯾﻬﺎ‪ ،‬ﻣﺤﺒﺖ را ﺑـﻪ ارﻣﻐـﺎن‬
‫ﻣﯽآورد‪ .‬ﻓﻘﻂ ﻋﯿﺴﯽ ﻣﺴﯿﺢ ﮐﻪ در ﻣﺎ ﺳﺎﮐﻦ اﺳﺖ ﻗﺎدر ﺑﻪ ﻓﺮاﻫﻢ ﮐﺮدن اﯾﻨﭽﻨﯿﻦ زﻧﺪﮔﯽ اﺳﺖ‪ .‬او ﻗﺎدر اﺳـﺖ زﯾـﺮا ﺳـﺮور‬
‫ﺳﻼﻣﺘﯽ اﺳﺖ ‪.‬‬
‫‪ - 1‬آراﻣﺸﯽ ﮐﻪ ﻓﻮق از ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻋﻘﻞ اﺳﺖ‬
‫آراﻣﺶ‪ -‬ﮐﻠﻤﻪای ﺑﺎ ﻣﻌﺎﻧﯽ ﻣﺨﺘﻠﻒ در ﻋﻬﺪ ﻋﺘﯿﻖ و ﻋﻬﺪ ﺟﺪﯾﺪ ‪.‬‬
‫ﻣﻌﻨﯽ آراﻣﺶ در ﻋﻬﺪ ﻋﺘﯿﻖ ‪،‬ﮐﺎﻣﻠﯿﺖ ‪ ،‬ﺻﺤﺖ و ﺗﻨﺪرﺳﺘﯽ و آﺳﺎﯾﺶ ﮐﻞ وﺟﻮد ﺷﺨﺺ ﺑﻮد‪ .‬اﯾﻦ آراﻣﺶ و ﺳﻼﻣﺘﯽ ﺗﻮﺳﻂ‬
‫ﺧﺪا داده ﻣﯽﺷﺪ و ﺑﺎ ﭘﯿﺮوی از ﺷﺮﯾﻌﺖ او ﺑﺪﺳﺖ ﻣﯽآﻣﺪ‪) .‬ﻣﺰﻣـﻮر ‪. (165:119‬ﮔـﺎﻫﯽ آراﻣـﺶ دارای ﻣﻌـﺎﻧﯽ ﻓﯿﺰﯾﮑـﯽ و‬

‫‪٤٢‬‬
‫ﻣﺎدی ﺑﻮد ﻣﺎﻧﻨﺪ اﻣﻨﯿﺖ )ﻣﺰﻣـﻮر ‪ ،(8:4‬ﻗﻨﺎﻋـﺖ ) اﺷـﻌﯿﺎ ‪ ،( 3:26‬ﺳـﻌﺎدت ) ﻣﺰﻣـﻮر ‪ 6:122‬و ‪ (7‬و ﺻـﻠﺢ ) اول ﺳـﻤﻮﺋﯿﻞ‬
‫‪ ”. (14:7‬ﺷﺎﻟﻮم“ ‪ ،‬ﺳﻼم ﺳﻨﺘﯽ ﯾﻬﻮد‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎی ﺧﻮاﺳﺘﻦ آراﻣﺶ ﺑﺮای ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﻮد ‪.‬‬
‫در ﻋﻬﺪ ﺟﺪﯾﺪ ﺻﻠﺢ و ﺳﻼﻣﺘﯽ ﺑﻪ آراﻣﺶ و ﺗﻌﺎدل دروﻧﯽ اﯾﻤﺎﻧﺪاری اﺷﺎره ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ از ﻃﺮﯾﻖ ﻣﺴﯿﺢ ﺑﺮ ﺧﺪا ﺗﻮﮐﻞ دارد‪.‬‬
‫اﯾﻦ ﺑﺮداﺷﺖ از آراﻣﺶ را ﻣﯽﺗﻮان در ﻋﻬﺪ ﻋﺘﯿﻖ در ﻗﺴﻤﺘﯿﮑﻪ در ﻣﻮرد ﻣﺴﯿﺢ ﻣﻮﻋـﻮد ﻧﻮﺷـﺘﻪ ﺷـﺪه اﺳـﺖ ﻧﯿـﺰ ﻣﺸـﺎﻫﺪه‬
‫ﮐﺮد)اﺷﻌﯿﺎ ‪ 6:9‬و ‪ (7‬آراﻣﺸﯽ ﮐﻪ ﻣﺴﯿﺢ در ﻣﻮرد آن ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺗﺮﮐﯿﺒﯽ اﺳﺖ از اﻣﯿﺪ‪ ،‬ﺗﻮﮐﻞ و آﺳﺎﯾﺶ ﻓﮑـﺮ و ﺟـﺎن‬
‫ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺻﻠﺢ و آﺷﺘﯽ ﺑﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺪﺳﺖ ﻣﯽآﯾﺪ‪ .‬ﮔﺮوﻫﯽ از ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن در زﻣﺎن ﺗﻮﻟـﺪ ﻣﺴـﯿﺢ ﭼﻨـﯿﻦ آراﻣﺸـﯽ را اﻋـﻼم‬
‫ﮐﺮدﻧﺪ) ﻟﻮﻗﺎ ‪،(14:2‬و ﺧﻮد ﻣﺴﯿﺢ در ﻣﻮﻋﻈﮥ ﺳﺮ ﮐﻮه و در ﺣﯿﻦ ﺧﺪﻣﺘﺶ در ﻣﻮرد آن ﻣﻮﻋﻈﻪ ﮐﺮد) ﻣﺘﯽ ‪ .(9:5‬او ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ‬
‫در ﻣﻮرد اﯾﻦ ﻧﻮع آراﻣﺶ در ﺷﺎم آﺧﺮ‪ ،‬ﮐﻤﯽ ﻗﺒﻞ از ﻣﺼﻠﻮب ﺷﺪﻧﺶ ﺗﻌﻠﯿﻢ داد) ﯾﻮﺣﻨﺎ ‪. (27:14‬‬
‫ﭘﻮﻟﺲ رﺳﻮل ﺑﻌﺪﻫﺎ ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﺪ ﮐﻪ ﭼﻨﯿﻦ آراﻣﺶ و ﻧﻌﻤﺖ روﺣﺎﻧﯽ ﻧﺘﯿﺠﮥ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ اﯾﻤﺎن ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ اﺳﺖ )روﻣﯿﺎن ‪. (1:5‬‬
‫روﻣﯿﺎن ‪ ” 1:5‬ﭘﺲ ﭼﻮﻧﮑﻪ ﺑﺎﯾﻤﺎن ﻋﺎدل ﺷﻤﺮده ﺷﺪﯾﻢ ﻧﺰد ﺧﺪا ﺳﻼﻣﺘﯽ دارﯾﻢ ﺑﻮﺳﺎﻃﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ﻋﯿﺴﯽ ﻣﺴﯿﺢ“‬
‫ﻓﯿﻠﯿﭙﯿﺎن ‪ ” 6:4‬ﺑﺮای ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ اﻧﺪﯾﺸﻪ ﻣﮑﻨﯿﺪ ﺑﻠﮑﻪ در ﻫﺮ ﭼﯿﺰ ﺑﺎ ﺻﻠﻮت و دﻋﺎ ﺑﺎ ﺷـﮑﺮﮔﺬاری ﻣﺴـﺌﻮﻻت ﺧـﻮد را ﺑﺨـﺪا‬
‫ﻋﺮض ﮐﻨﯿﺪ‪“.‬‬
‫ﻓﯿﻠﯿﭙﯿﺎن ‪ ” 7:4‬و ﺳﻼﻣﺘﯽ ﺧﺪا ﮐﻪ ﻓﻮق از ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻋﻘﻞ اﺳﺖ دﻟﻬﺎ و ذﻫﻨﻬﺎی ﺷﻤﺎ را در ﻣﺴﯿﺢ ﻋﯿﺴﯽ ﻧﮕﺎه ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ‪“.‬‬

‫‪٤٣‬‬
 ‫‪ / 15‬ﺟـﻮﻻی ‪2002 /‬‬ ‫ﻏﻠﺒﻪ ﺑﺮ وﺳﻮﺳﻪ‬
‫ﺑﺴﯿﺎری از ﻣﺴﯿﺤﯿﺎن ﻫﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ وﺳﻮﺳﻪ ﻫﺎ ﻣﻐﻠﻮب ﻣﯽﮔﺮدﻧﺪ ﻧﺎاﻣﯿﺪ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻏﻠﺒﻪ ﺑﺮ وﺳﻮﺳﻪﻫﺎ‬
‫اﻣﮑﺎن ﭘﺬﯾﺮ اﺳﺖ و در ﻧﺎ اﻣﯿﺪی ﮐﺎﻣﻞ ﺗﺴﻠﯿﻢ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ وﻟﯽ راه دﯾﮕﺮی ﻧﯿﺰ وﺟـﻮد دارد ‪.‬ﺧﺪاوﻧـﺪ ﺑـﺮای ﭘﯿﺮوزﯾﻤـﺎن ﺑـﺮ ﺗﻤـﺎم‬
‫وﺳﻮﺳﻪ ﻫﺎ ﺗﺪارک دﯾﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﻧﯿﺎزی ﻧﯿﺴﺖ ﺗﺎ ﻟﻨﮕﺎن ﻟﻨﮕﺎن از ﺧﻂ ﭘﺎﯾﺎﻧﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﻋﺒﻮر ﮐﻨﯿﻢ در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﮐﺒﻮد و ﺿﺮب دﯾﺪه و‬
‫ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮرده ﻫﺴﺘﯿﻢ‪ .‬ﻣﺎ ﻗﺎدرﯾﻢ ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎﻧﯽ ﻧﮕﺮان ﺑﺮ ﻣﻨﺠﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﺎ را ﺑﺴﻮی ﭘﯿـﺮوزی ﻫـﺪاﯾﺖ ﻣـﯽﮐﻨـﺪ‪ ،‬در ﻣﯿـﺪان‬
‫ﻣﺴﺎﺑﻘﮥ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺪوﯾﻢ ‪.‬‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﻤﻮﻧﻪاﯾﯽ را ﭘﯿﺶ روی ﻣﺎ ﻗﺮار داده و ﻗﺪرﺗﯽ ﺑﻤﺎ ﻋﻄﺎ ﮐﺮده اﺳﺖ ﺗﺎ ﻫﻤﻮاره ﺑﺮ وﺳﻮﺳﻪ ﻫﺎ ﻏﺎﻟﺐ آﯾﯿﻢ‪ .‬ﭘﯿـﺮوان واﻗﻌـﯽ‬
‫ﻣﺴﯿﺢ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺎ وﺳﻮﺳﻪ روﺑﺮو ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺷﺪ‪ .‬در ﺗﺎرﯾﺦ ﺑﺸﺮی‪ ،‬از ﺑﺎغ ﻋﺪن ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﮐﻨﻮن وﺳﻮﺳﻪ ﻫﻤﯿﺸـﻪ ﺑﺨﺸـﯽ از زﻧـﺪﮔﯽ‬
‫ﺑﻮده اﺳﺖ‪ .‬آدم ‪ ،‬ﻧﻮح‪ ،‬اﺑﺮاﻫﯿﻢ‪ ،‬ﻣﻮﺳﯽ‪ ،‬ﭘﻄﺮس‪،‬ﭘﻮﻟﺲ و ﯾﻮﺣﻨﺎ ﻫﻤﻪ از اﯾﻦ وادی ﮔﺬﺷﺘﻪاﻧﺪ‪ .‬زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺪون وﺳﻮﺳﻪ ﻏﯿﺮ ﻣﻤﮑـﻦ‬
‫اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻬﺮ ﺣﺎل ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﺮ وﺳﻮﺳﻪای ﺧﺪاوﻧﺪ راه ﮔﺮﯾﺰی ﺑﺮای ﻣﺎ ﻣﻬﯿﺎ ﻣﯽﺳﺎزد ‪.‬‬
‫در ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﻧﻤﻮﻧﻪای ﻋﺎﻟﯽ وﺟﻮد دارد ﮐﻪ در آن ﺷﺎﻫﺪ ﭘﯿﺮوزی ﻣﻄﻠﻖ ﻋﯿﺴﯽ ﺑﺮ وﺳﻮﺳﻪ ﻫﺴﺘﯿﻢ‪ .‬ﻋﯿﺴﯽ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻃﺮﯾﻘﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ‬
‫‪(1‬‬ ‫و ﺷﻤﺎ وﺳﻮﺳﻪ ﺷﺪهاﯾﻢ‪ ،‬ﻣﻮرد آزﻣﺎﯾﺶ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﺷﯿﻄﺎن اﯾﻤﺎﻧﺪاران را در ﺳﻪ ﻣﻮرد اﺳﺎﺳـﯽ وﺳﻮﺳـﻪ ﻣـﯽﮐﻨـﺪ‪.‬‬
‫ﺷﻬﻮت ﺟﺴﻢ ‪ (2‬ﺧﻮاﻫﺶ ﭼﺸﻢ و ‪ (3‬ﻏﺮور زﻧﺪﮔﺎﻧﯽ ‪ .‬در ﻣﺘﯽ ‪ 11– 1:4‬ﻣﮑﺘﻮب اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﯿﺴـﯽ در ﻫـﺮ ﮐـﺪام از اﯾـﻦ ﺳـﻪ‬
‫ﻧﺎﺣﯿﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺷﺪ ‪.‬اول از ﻃﺮﯾﻖ ﺷﻬﻮت ﺟﺴﻢ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺷﺪ‪ .‬ﺷﯿﻄﺎن ﻗﺼﺪ داﺷﺖ ﮐﻪ او را اﻏﻮا ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺳﻨﮓ را ﺑﻪ ﻧﺎن ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻧﻤﺎﯾﺪ‬
‫) اﯾﻦ وﺳﻮﺳﻪ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﺷﻬﻮت ﺟﺴﻢ ﺑﻮد(‪ .‬ﺳﭙﺲ ﺳﻌﯽ ﮐﺮد ﺗﺎ ﻋﯿﺴﯽ را از ﻃﺮﯾﻖ اﯾﺠﺎد ﺗﮑﺒﺮ در او ﺑﺮای ﻣﻘـﺎم و ﻣﻨﺼـﺒﺶ‬
‫ﺑﻌﻨﻮان ﭘﺴﺮ ﺧﺪا اﻏﻮا ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺷﯿﻄﺎن ﭼﻨﯿﻦ اﺳﺘﺪﻻل ﮐﺮد ﮐﻪ اﮔﺮ ﻋﯿﺴﯽ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﭘﺴﺮ ﺧﺪا ﺧﻮد را از ﺑﺎﻻی ﻣﻌﺒﺪ ﺑـﻪ زﯾـﺮ اﻧـﺪازد‬
‫ﺻﺪﻣﻪای ﻧﺨﻮاﻫﺪ دﯾﺪ‪ .‬اﯾﻦ وﺳﻮﺳﻪ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻏﺮور ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺎﻻﺧﺮه ‪ ،‬ﻋﯿﺴﯽ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﺧﻮاﻫﺶ ﭼﺸﻢ ﻧﯿﺰ وﺳﻮﺳﻪ ﺷﺪ‪ .‬اﺑﻠﯿﺲ‬
‫ﻣﻤﺎﻟﮏ ﺟﻬﺎن و ﺟﻼل آﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﻋﯿﺴﯽ ﻧﺸﺎن داده ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد ﮐﺮد ﮐﻪ آﻧﻬﺎ را ﺑﻪ او ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ ‪.‬‬
‫وﻟﯽ ﻋﯿﺴﯽ زﯾﺮ ﺑﺎر وﺳﻮﺳﻪﻫﺎی ﺷﯿﻄﺎن ﻧﺮﻓﺖ‪ .‬او ﺑﺮ دﺳﯿﺴﻪ ﻫﺎی اﺑﻠﯿﺲ ﻏﺎﻟﺐ آﻣﺪ ‪.‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻣﺴﯿﺢ ﻧﻤﻮﻧﻪ و ﻣﻨﺒﻌﯽ ﭘـﯿﺶ روی‬
‫ﻣﺎ ﻣﯽﮔﺬارد ﺗﺎ ﺑﺮ وﺳﻮﺳﻪﻫﺎ ﭘﯿﺮوز ﺷﻮﯾﻢ‪ .‬ﻧﻤﻮﻧﮥ ﻣﺎ ﺧﻮد ﻣﺴﯿﺢ اﺳﺖ‪ .‬او در ﻫﺮ ﻣﻮرد ﺑﺎ ﮐﻼم ﺧﺪا در ﻣﻘﺎﺑـﻞ وﺳﻮﺳـﻪ اﯾﺴـﺘﺎد‪.‬‬
‫زﻣﺎﻧﯿﮑﻪ ﺷﯿﻄﺎن ﻗﺼﺪ ﻓﺮﯾﺐ او را داﺷﺖ ﻋﯿﺴﯽ ﺑﺮ روی ﮐﻼم ﺧﺪا اﯾﺴﺘﺎد و ﺑﺎ آﯾﺎت ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪﺳـﯽ ﺑـﻪ او ﺟـﻮاب داده‪ ،‬اﻃﺎﻋـﺖ‬
‫ﺧﻮد را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﮐﻼم ﺧﺪا ﺛﺎﺑﺖ ﻧﻤﻮد‪ .‬ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﺷﻤﺸﯿﺮ ﭘﺮ ﻗﺪرﺗﯽ در دﺳﺘﻬﺎی ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﺑﻮد‪ .‬ﻣﺴﯿﺢ ﺑﺎ ﮐﻼم ﺧﺪا ﻫﺮ ﮐﺪام‬
‫از اﺳﺘﺪﻻﻻت ﻋﻘﻼﻧﯽ ﺷﯿﻄﺎن را در ﻫﻢ ﮐﻮﺑﯿﺪ‪ .‬زﻣﺎﻧﯿﮑﻪ ﺷﯿﻄﺎن ﺗﻼش ﮐﺮد ﺗﺎ ﺑﺎ اﺷﺎره ﺑﻪ ﻗﺴﻤﺘﯽ از ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ) ﺧﺎرج از ﻣﻌﻨﯽ‬
‫اﺻﻠﯽ آن ( ﻣﺴﯿﺢ را اﻏﻮا ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺴﯿﺢ ﺑﺴﺎدﮔﯽ آﯾﺎﺗﯽ از ﮐﻼم ﺧﺪا را در ﺟﺎی ﻣﻨﺎﺳﺐ و اﺻـﻠﯽ ﺧـﻮد ﺑﮑـﺎر ﺑـﺮد‪ .‬او ﺑـﺮای ﻣـﺎ‬
‫ﻧﻤﻮﻧﻪاﯾﺴﺖ ﮐﻪ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽﺗﻮان ﺑﺮ آزﻣﺎﯾﺸﺎت ﻏﻠﺒﻪ ﮐﺮد‪ .‬ﻣﺎ دارای ﻫﻤﺎن اﺳﻠﺤﻬﺎی ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﻣﺴﯿﺢ ﺑﺎ اﺳـﺘﻔﺎده از‬
‫آن ﺑﺮ ﺗﺠﺮﺑﯿﺎت ﭘﯿﺮوز ﺷﺪ ‪.‬‬
‫ﺑﺎ ﻧﮕﺎه ﮐﺮدن ﺑﻪ اﯾﻦ روﯾﺪاد ﺑﻪ ﻣﻨﺒﻊ روﺣﺎﻧﯽ ﺧﻮد ﺑﺮای ﮐﺴﺐ ﭘﯿﺮوزی ﭘﯽ ﻣﯽﺑﺮﯾﻢ ‪.‬درﺳﺖ ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ ﻋﯿﺴـﯽ ﺗﺠﺮﺑـﻪ ﺷـﻮد‬
‫ﺗﻌﻤﯿﺪ ﮔﺮﻓﺖ و در اﯾﻦ ﺣﯿﻦ روحاﻟﻘﺪس ﻫﻤﭽﻮن ﮐﺒﻮﺗﺮی ﻧﺰول ﮐﺮده ﺑﺮ وی ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﻋﯿﺴﯽ ﭘﺲ از اﯾﻨﮑﻪ در ﻣﯿـﺎن ﻣـﺮدم‬
‫ﺗﻌﻤﯿﺪ ﮔﺮﻓﺘﻪ‪ ،‬در ﺣﻀﻮر ﻋﺎم اﻃﺎﻋﺘﺶ را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﺪا ﻧﺸﺎن داد و ﻣﺘﻌﺎﻗﺒﺎً روحاﻟﻘﺪس ﺑﺮ او ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ‪ ،‬ﺧﺪﻣﺖ زﻣﯿﻨﯽ ﺧـﻮد‬
‫را آﻏﺎز ﮐﺮد‪ .‬رﻣﺰ ﭘﯿﺮوزی ﻋﯿﺴﯽ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﺴﺢ و ﻗﺪرت روحاﻟﻘﺪس ﺑﻮد ‪.‬‬
‫اﮔﺮ ﭼﻪ ﻋﯿﺴﯽ از ازل ﺗﺎ ﺑﻪ اﺑﺪ ﺧﺪا اﺳﺖ ‪ ،‬ﺗﺎج ﺟﻼﻟﺶ را ﺗﺮک ﮐﺮد و ﺑﻪ ﻓﺮوﺗﻨﯽ ﻣﻠﺒﺲ ﺷﺪ‪ .‬او ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮد و ﻣﺎﻧﻨـﺪ‬
‫ﻣﺎ ﺑﺎ ﻣﺴﺎﺋﻞ و ﮐﺸﻤﮑﺸﻬﺎی زﻧﺪﮔﯽ روﺑﺮو ﺷﺪ‪ ،‬اﻣﺎ ﮔﻨﺎه ﻧﻮرزﯾﺪ‪ .‬ﺑﻌﻨﻮان ﯾﮏ اﻧﺴﺎن او ﮐﺎﻣﻼً واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ روحاﻟﻘﺪس ﺑﻮد ‪ .‬ﻣﺴﺢ و‬
‫ﻗﻮت روحاﻟﻘﺪس ﺑﺮ ﻋﯿﺴﯽ ﻗﺮار داﺷﺖ‪ .‬ﻣﺎ ﻧﯿﺰ ﺑﺮای دﺳﺘﯿﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﭘﯿﺮوزی اﺣﺘﯿﺎج ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﻣﺴﺢ و ﻗﻮت روح دارﯾـﻢ‪ .‬ﻏﻠﺒـﻪ ﺑـﺮ‬
‫وﺳﻮﺳﻪ ﺑﺎ ﺗﺴﻠﯿﻢ ﺑﻪ روحاﻟﻘﺪس و ﻣﺎﻧﺪن در روح ﺣﺎﺻﻞ ﻣﯽﮔـﺮدد و اﯾـﻦ ﺧـﻮد ﻣﻨﺒـﻊ ﭘﯿـﺮوزی ﻣـﺎ اﺳـﺖ‪ .‬ﻣﺴـﯿﺢ ﻧﻤﻮﻧـﻪ و‬
‫روحاﻟﻘﺪس ﻣﻨﺒﻊ ﻣﺎ ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﭼﺸﻢ دوﺧﺘﻦ ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ از ﺑﻮﺗﮥ آزﻣﺎﯾﺸﺎت و وﺳﻮﺳﻪﻫﺎ ﺳﺮ ﺑﻠﻨﺪ و ﭘﯿﺮوز ﺑﯿﺮون ﻣﯽآﯾﯿﻢ‪.‬‬

‫‪٤٤‬‬
 ‫‪ / 22‬ﺟــﻮﻻی ‪2002 /‬‬ ‫ﻏﻠﺒــﻪ ﺑــﺮ ﺧﺸــﻢ‬
‫آﯾﺎ ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ ﺷﺪن ﺑﺮای اﻧﺴﺎن ﺟﺎﯾﺰ اﺳﺖ؟ اﻏﻠﺐ ﻣﺴﯿﺤﯿﺎن ﻧﻤﯽداﻧﻨﺪ در ﻣﻮرد ﻣﻮﺿﻮع ﺧﺸﻢ ﭼـﻪ ﺑﺎﯾـﺪ ﮐـﺮد‪.‬‬
‫ﺑﺎرﻫﺎ ﺷﻨﯿﺪهام ﮐﻪ اﯾﻤﺎﻧﺪاران ﺑﺮای دﻓﺎع از ﻃﻐﯿﺎن ﺧﺸﻤﺸﺎن ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ‪ ”،‬ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﺧﺸﻢ ﮔﯿﺮﯾـﺪ وﻟـﯽ‬
‫ﮔﻨﺎه ﻣﻮرزﯾﺪ“ ‪ .‬در ﻫﺮ ﺣﺎل ﻏﯿﺾ و ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺘﯽ ﮐﻪ اﻣﺮوزه در ﻣﺮدم دﯾـﺪه ﻣـﯽﺷـﻮد ﻫﻤـﺎن ﺧﺸـﻤﯽ ﻧﯿﺴـﺖ ﮐـﻪ‬
‫ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس در ﻣﻮرد آن ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﺪ ‪ ”،‬ﺧﻮرﺷﯿﺪ ﺑﺮ ﻏﯿﺾ ﺷﻤﺎ ﻏﺮوب ﻧﮑﻨﺪ“ ‪.‬‬
‫ﭘﺲ ﺧﺸﻢ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﭼﻪ زﻣﺎﻧﯽ ﺑﺮ ﻣﺎ رواﺳﺖ؟ اﺑﺘﺪا ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ از دﯾﺪﮔﺎه ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﺑﻪ اﯾـﻦ ﻣﻮﺿـﻮع ﻧﮕـﺎه ﮐﻨـﯿﻢ‪ .‬در‬
‫ﻋﻬﺪ ﺟﺪﯾﺪ ﺑﺮای ﺧﺸﻢ از ﺳﻪ ﮐﻠﻤﮥﯾﻮﻧﺎﻧﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﺷـﺪه اﺳـﺖ ﮐـﻪ اﻏﻠـﺐ ﺑﻌﻨـﻮان ﻓﻌـﻞ ﺧﺸـﻢ ﺗﺮﺟﻤـﻪ ﺷـﺪه‬
‫اﺳﺖ‪(1.‬ﮐﻠﻤﮥ اول ﺗﻮﻣﻮس ” ‪ ، “ Thumos‬ﯾﻌﻨﯽ اﺣﺴﺎس آﺷﻔﺘﮕﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﻃﻐﯿﺎن ﻣﯽﺷﻮد‪ (2 .‬ﮐﻠﻤﮥ ﺑﻌـﺪی‪،‬‬
‫ﭘﺎرورﮔﯿﺴﻤﻮس ” ‪“ Parorgismos‬ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ اﺣﺴﺎس ﻣﻌﻘـﻮﻟﺘﺮی اﺳـﺖ و ” ﺧﺸـﻢ ﻋﺎدﻻﻧـﻪ “ ﯾـﺎ ﺗﻨﻔـﺮ از‬
‫ﺑﯽﻋﺪاﻟﺘﯽ اﺳﺖ‪ (3 .‬ﮐﻠﻤﮥ آﺧﺮ آﮔﺎﻧﺎﮐﺘﺴﯿﺲ ” ‪ “Aganaktesis‬اﺳـﺖ ﮐـﻪ اﺷـﺎره ﺑـﻪ درد و رﻧـﺞ و آزردﮔـﯽ‬
‫ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ اﺳﺖ ‪.‬‬
‫در ﺑﺤﺚ ﺣﺎﺿﺮ ﮐﻠﻤﮥ اول ‪ ،‬ﺗﻮﻣﻮس ” ‪ “ Thumos‬ﻣﺪ ﻧﻈﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪ .‬در ﻏﻼﻃﯿﺎن ‪ 20:5‬ﮐﻪ در ﻣﻮرد اﻋﻤﺎل‬
‫ﺟﺴﻢ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه ‪ ،‬ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻠﻤﻪ ﺑﮑﺎر رﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬در ﺗﺮﺟﻤﻪﻫﺎی ﮐﯿﻨﮓ ﺟﯿﻤـﺰ ﮐﺘﺎﺑﻤﻘـﺪس ” ‪“King James‬‬
‫اﯾﻦ ﮐﻠﻤﻪ ﻏﻀﺐ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﺷﺪهاﺳﺖ‪ .‬ﺻﺮف ﻧﻈﺮ از ﺗﺮﺟﻤﻪﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ اﯾﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﻏﯿﺮﻗﺎﺑﻞ ﺑﺤﺚ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮﻣﻮس‬
‫در ﻏﻼﻃﯿﺎن ‪ 20:5‬ﯾﮑﯽ از اﻋﻤﺎل ﺟﺴﻢ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺧﻮﺷﻨﻮدی ﺧﺪا ﻧﻤﯽﮔﺮدد‪ .‬ﺑﺮای ﯾـﮏ اﯾﻤﺎﻧـﺪار ﺑﻬﺎﻧـﻪای‬
‫ﺑﺮای ﻃﻐﯿﺎن ﺧﺸﻢ وﺟﻮد ﻧﺪارد‪ .‬ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﺮ ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ ﺧﻮد ﺑﺎ اﺻﻄﻼﺣﺎت روﺣﺎﻧﯽ ﺳـﺮﭘﻮش ﮔﺬاﺷـﺘﻪ‪ ،‬آن را‬
‫ﻋﻤﻠﯽ ﻣﻘﺪس ﺟﻠﻮه دﻫﯿﻢ‪ .‬ﺧﺸﻢ ﻧﺘﯿﺠﮥ ﻋﻤﻞ ﺟﺴﻢ اﺳﺖ ﻧﻪ روح و در ﻧﻈﺮ ﺧﺪا ﻧﺎﭘﺴﻨﺪ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ ‪.‬‬
‫اﯾﻦ ﻃﻐﯿﺎن ﺧﺸﻢ ‪ ،‬ﮔﻨﺎه اﺳﺖ‪ .‬ﺷﻮﻫﺮی ﮐﻪ در ﻟﻔﺎی روﺣﺎﻧﯿﺖ ﺑﺮ ﺳـﺮ ﻫﻤﺴـﺮش ﻓﺮﯾـﺎد ﻣـﯽزﻧـﺪ ﻣﺮﺗﮑـﺐ ﮔﻨـﺎه‬
‫ﻣﯽﺷﻮد‪ .‬زن و ﺷﻮﻫﺮی ﮐﻪ از روی ﺧﺸﻢ ﻓﺮزﻧﺪﺷﺎن را ﮐﺘﮏ ﻣﯽزﻧﻨﺪ ﮔﻨﺎه ﻣﯽورزﻧﺪ‪ .‬ﻣﺴﯿﺤﯿﺎن در ﺧﺪﻣﺖ ﺧـﺪا‬
‫‪،‬ﻫﯿﭻ دﻟﯿﻞ ﻣﻮﺟﻬﯽ ﺑﺮای ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ ﺷﺪن ﻧﺪارﻧﺪ‪ .‬اﻋﻤﺎل ﺟﺴﻢ را ﺑﺸﻨﺎﺳﯿﻢ و ﺑﺮ آﻧﻬﺎ ﻏﻠﺒﻪ ﻧﻤﺎﯾﯿﻢ ‪.‬‬
‫ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽﺗﻮان ﺑﺮ ﺧﺸﻢ ﻏﻠﺒﻪ ﮐﺮد؟ ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﻧﺰدﯾﮑﺘﺮ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ در ﻣﯽ ﯾﺎﺑﯿﻢ ﮐـﻪ ﻋﻠـﺖ ﺑﯿﺸـﺘﺮ ﺧﺸـﻢﻫـﺎ و‬
‫ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖﻫﺎی ﻣﺎ ﻣﻌﻤﻮﻻً ﻧﺘﯿﺠﮥ آﺳﯿﺒﻬﺎی ﻋﻤﯿﻖ ﻣﺎ اﺳﺖ‪ .‬دﻟﯿﻞ ﺧﺸﻢ ﻣﺎ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اﺣﺴﺎس ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﻣﻮرد ﻇﻠﻢ‬
‫واﻗﻊ ﺷﺪهاﯾﻢ و در زﻧﺪﮔﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﯽﻋﺪاﻟﺘﯽ روا داﺷﺘﻪاﻧﺪ‪ .‬ﯾﺎ ﺷﺎﯾﺪ دﻟﯿﻞ آن اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﺳﻮی دﯾﮕـﺮان‬
‫ﺻﺪﻣﻪ و آﺳﯿﺐ دﯾﺪهاﯾﻢ ‪.‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ اﺣﺴﺎﺳﺎت ﺗﻠﺦ ﺗﻞ اﻧﺒﺎر ﺷﺪه و اﻧﺒﺎﺷﺘﻪ ﺷﺪه در ﻣﺎ ‪ ،‬ﺳﺮ اﻧﺠﺎم ﺑﺼﻮرت ﻃﻐﯿـﺎن‬
‫ﺧﺸﻢ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﯽﮔﺮدد و ﻃﺮز رﻓﺘﺎر ﻣﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺮدم‪ ،‬در ﺷﺮاﯾﻂ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺎ ﻋﻤﻠﮑﺮدﻣﺎن در وﺿﻌﯿﺖ ﻋﺎدی ﺗﻄﺎﺑﻖ‬
‫ﻧﺨﻮاﻫﺪ داﺷﺖ ‪.‬‬
‫داﺳﺘﺎن زﻧﺪﮔﯽ ﯾﻮﺳﻒ در ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﻣﺮا در ﻏﻠﺒﻪ ﺑﺮ ﺧﺸﻢ و ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ ﺑﻄﻮر ﺷـﮕﻔﺖ آوری ﯾـﺎری داده اﺳـﺖ‪.‬‬
‫ﺑﺮادران ﯾﻮﺳﻒ ﺑﺮ او ﻇﻠﻢ ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﯾﻮﺳﻒ دﻟﯿﻞ ﻗﺎﻃﻌﯽ ﺑﺮای ﺧﺸﻢ و ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ ﺧﻮد داﺷﺖ‪ .‬ﺑﺎ اﯾـﻦ وﺟـﻮد‬
‫ﺳﺎﻟﻬﺎ ﺑﻌﺪ وﻗﺘﯿﮑﻪ و ﺑﺎ ﺑﺮادران ﺧﻮد روﺑﺮو ﺷﺪ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻇﻠﻢ آﻧﻬﺎ را ﺑﺮا ی او ﺑﻪ ﺧﯿﺮﯾﺖ ﺗﺒـﺪﯾﻞ‬
‫ﮐﺮده اﺳﺖ‪ .‬اﯾﻦ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻋﻈﯿﻤﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺮای ﯾﻮﺳﻒ ﻣﮑﺸﻮف ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﻘﺸﻪای ﺑﺴـﯿﺎر ﺧـﺎص ﺑـﺮای‬
‫زﻧﺪﮔﯿﺶ داﺷﺖ‪ .‬اﮔﺮ ﭼﻪ او ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ اﯾﻦ روﯾﺪاد ﺗﻠﺦ را ﺑﻌﻨـﻮان ﻇﻠﻤـﯽ ﺗﻠﻘـﯽ ﮐﻨـﺪ وﻟـﯽ ﺑـﻪ ﻓﺮاﺳـﻮی اﯾـﻦ‬
‫ﻣﺸﮑﻼت ﻣﯽﻧﮕﺮﯾﺴﺖ‪ .‬او ﺑﻪ دﺳﺖ ﺧﺪا و ﺗﺪارک او ﭼﺸﻢ دوﺧﺘﻪ ﺑﻮد‪ .‬ﻧﺘﯿﺠﺘـﺎً ﺗﻠﺨـﯽ وارد زﻧـﺪﮔﯿﺶ ﻧﺸـﺪ و‬

‫‪٤٥‬‬
‫ﻃﻐﯿﺎن ﺧﺸﻢ در او ﻇﺎﻫﺮ ﻧﮕﺸﺖ‪ .‬در ﻋﻮض ﻣﺤﺒﺖ ‪ ،‬ﺻﻠﺢ و ﯾﮏ اﺣﺴﺎس آراﻣﺶ ﺑﺎور ﻧﮑﺮدﻧﯽ ﻗﻠـﺐ او را ﭘـﺮ‬
‫ﺳﺎﺧﺖ ‪.‬‬
‫ﯾﻮﺳﻒ ﻣﯽداﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺧﺪا‪ ،‬ﻗﺎدر ﻣﻄﻠﻖ اﺳﺖ‪ .‬او ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎﻫﯽ ﺧﺪا و ﺣﺎﮐﻤﯿﺖ وی در زﻧـﺪﮔﯿﺶ اﯾﻤـﺎن داﺷـﺖ‪.‬‬
‫ﻣﻦ ﻣﻌﺘﻘﺪم ﮐﻪ ﻣﺎ ﻗﺎدرﯾﻢ ﺑﺮ اﯾﻦ ﻃﻐﯿﺎن ﺗﺮﺳﻨﺎک ﺧﺸﻢ ﮐﻪ ﻣﺎ را ﺑﺴﺘﻮه آورده اﺳﺖ ﻏﻠﺒﻪ ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬ﻣﺎ ﻧﯿﺰ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺧـﺪا‬
‫ﺑﻌﻨﻮان ﺧﺪاوﻧﺪ ﻗﺎدر ﻣﻄﻠﻖ ﺗﻮﮐﻞ ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬ﺗﻮﺟﻪ ﻣﺎ ﻧﻪ ﺑﻪ ﺷﺮاﯾﻂ و اﺣﻮاﻟﻤـﺎن ﺑﻠﮑـﻪ ﺑﺎﯾـﺪ ﺑـﻪ ﺧـﺪای ﻗـﺎدر ﻣﻄﻠـﻖ‬
‫ﻣﻌﻄﻮف ﮔﺮدد‪ .‬ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺪاﻧﯿﻢ ﮐﻪ او ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺣﺎﮐﻢ اﺳﺖ‪ .‬زﻣﺎﻧﯽ اﯾﻦ ﻣﯿﺴﺮ ﻣﯽﮔﺮدد ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑـﺎ ﺧﻮاﻧـﺪن ﮐـﻼم و‬
‫دﻋﺎ ﮐﺮدن در ﺣﻀﻮر او ﺑﻤﺎﻧﯿﻢ‪ .‬ﭘﺮﻫﯿﺰﮐﺎری ﯾﮑﯽ از ﻣﯿﻮهﻫﺎی روحاﻟﻘـﺪس اﺳـﺖ ‪ .‬ﺑـﺎ ﻣﺎﻧـﺪن در ﺣﻀـﻮر ﻏﻨـﯽ‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ آراﻣﺶ وارد زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن ﻣﯽﺷﻮد‪ .‬ﻣﻦ در ﻣﻮﻗﻌﯿﺘﻬﺎی ﻃﻮﻓﺎﻧﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﺗﺴﻠﯿﻢ ﻃﻐﯿﺎن ﺧﺸﻢ ﻧﻤﯽﮔـﺮدم و ﺑـﺎ‬
‫اﯾﻦ اﯾﻤﺎن ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺣﺎﮐﻢ اﺳﺖ‪ ،‬ﺟﺎن ﻣﻦ در اﻃﻤﯿﻨﺎن و آراﻣﺶ اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﻣﯽﭘﺬﯾﺮد و از اﯾﻦ ﻃﺮﯾـﻖ‬
‫ﺑﺮ ﺧﺸﻢ ﻏﻠﺒﻪ ﻣﯽﯾﺎﺑﻢ‪.‬‬

‫‪٤٦‬‬
 ‫‪ / 29‬ﺟـﻮﻻی ‪2002 /‬‬ ‫ﻏﻠﺒـﻪ ﺑـﺮ ﺷـﻬﻮت‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧﮥ ﻣﺴﯿﺤﯽ ﻓﻘﻂ ﺑﻮﺳﯿﻠﮥ ﮐﺎری ﮐﻪ ﺧﺪا در ﻣﺎ و از ﻃﺮﯾﻖ ﻣﺎ اﻧﺠﺎم ﻣـﯽدﻫـﺪ ﺣﺎﺻـﻞ ﻣـﯽﮔـﺮدد‪.‬‬
‫ﮐﺎﻣﯿﺎﺑﯽ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯿﻬﺎ و ﻗﺎﺑﻠﯿﺘﻬﺎی ﺑﺮﺟﺴﺘﻪﻣﺎن ﺑﺴﺘﮕﯽ ﻧﺪارد ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻣﺮﺑﻮط ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﺗـﺎ ﭼـﻪ ﺣـﺪ‬
‫ﺧﻮد را در اﺧﺘﯿﺎر ﺧﺪا و ﻗﻮﺗﺶ ﻗﺮار دادهاﯾﻢ‪ .‬او ﻗﺎدر اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ را ﺑﺮ ﻫﺮ ﮔﻨﺎﻫﯽ ﮐﻪ ﮔﺮﯾﺒﺎﻧﮕﯿﺮﻣﺎن ﺷـﺪه اﺳـﺖ‬
‫ﻏﺎﻟﺐ ﺳﺎزد‪ .‬ﺧﺪا ﻣﻨﺒﻊ و ﻗﻮت ﻣﺎ اﺳﺖ‪ .‬او ﺻﺨﺮهای اﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﻫﺠﻮم وﺳﻮﺳﻪﻫﺎ ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﺮ آن ﺗﮑﯿﻪ ﮐﺮد‪.‬‬
‫وﻟﯽ ﺳﺆال آزاردﻫﻨﺪهای ﮐﻪ در ﻗﻠﺒﻬﺎ و اﻓﮑﺎرﻣﺎن ﻣﻄﺮح ﻣﯽﮔﺮدد اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺧـﺪا ﻗـﺎدر اﺳـﺖ ﮐـﻪ ﻣـﺎ را‬
‫ﻧﺠﺎت دﻫﺪ ﭘﺲ ﭼﺮا ﺗﺴﻠﯿﻢ ﮔﻨﺎﻫﺎﻧﯽ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﮔﺮﻓﺘﺎرﻣﺎن ﻣﯽﺳﺎزﻧﺪ؟‬
‫ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺳﺆال ﻣﺨﺼﻮﺻﺎً در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﺷﻬﻮات ﻣﺸﮑﻞ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﺑﺴﯿﺎری از رﻫﺒـﺮان ﻣﺴـﯿﺤﯽ در اﯾـﻦ‬
‫زﻣﯿﻨﻪ ﻣﻐﻠﻮب ﺷﺪهاﻧﺪ ﺑﺮﺧﯽ ﺧﺎﻧﻮادهﻫﺎﯾﺸﺎن را از دﺳﺖ داده و ﺑﺮﺧﯽ دﯾﮕﺮ ﺷﻬﻮات را آﻧﭽﻨﺎن در وﺟـﻮد ﺧـﻮد‬
‫ﻣﺨﻔﯽ ﮐﺮدهاﻧﺪ ﮐﻪ ﻫﯿﭽﮑﺲ در اﯾﻦ ﻣﻮرد ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﺷﮏ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ‪ .‬ﺑﺴﯿﺎری از ﻣﻦ ﺳـﺆال ﻣـﯽﮐﻨﻨـﺪ ﮐـﻪ آﯾـﺎ واﻗﻌـﺎً‬
‫ﭘﯿﺮوزی ﺑﺮ ﺷﻬﻮات دل‪ ،‬اﻣﮑﺎنﭘﺬﯾﺮ اﺳﺖ ‪.‬‬
‫ﻣﮋده اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﯿﺴﯽ ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﻃﺮﯾﻘﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ وﺳﻮﺳﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ وﺳﻮﺳﻪ ﺷﺪ اﻣﺎ در او ﮔﻨﺎﻫﯽ ﯾﺎﻓﺖ ﻧﺸﺪ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﺎ‬
‫ﺗﻮﮐﻞ ﮐﺎﻣﻞ ﺑﺮ او ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﻪ ﭘﯿﺮوزی او دﺳﺖ ﯾﺎﺑﯿﻢ‪ .‬وﺟـﻮد دو وﯾﮋﮔـﯽ در زﻧـﺪﮔﯽ ﺳـﺒﺐ ﻏﻠﺒـﻪ ﺑـﺮ ﺷـﻬﻮت‬
‫ﻣﯽﺷﻮد‪ .‬ﯾﮑﯽ از اﯾﻦ وﯾﮋﮔﯿﻬﺎ ﻋﻤﯿﻘﺎً روﺣﺎﻧﯽ و دﯾﮕﺮی ﺑﺴﯿﺎر ﻋﻤﻠﯽ اﺳﺖ‪ .‬ﺷﻬﻮت از دل اﻧﺴـﺎن ﺻـﺎدر ﺷـﺪه و‬
‫ﺑﺼﻮرت اﻋﻤﺎل ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﯽﮔﺮدد ‪.‬ﺑﺮای ﻓﺎﯾﻖ آﻣﺪن ﺑﺮ ﺷﻬﻮت ﺑﺎﯾﺪ در زﻧﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﻫـﺮ دوی اﯾـﻦ وﯾﮋﮔﯿﻬـﺎ‬
‫رﺳﯿﺪﮔﯽ ﮐﺮد ‪.‬‬
‫ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس داود را ﺑﻌﻨﻮان ﺷﺨﺼﯽ ﺗﻮﺻﯿﻒ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺤﺒﻮب دل ﺧﺪا اﺳﺖ‪ .‬او ﺧﺪا را دوﺳﺖ داﺷﺖ و ﺗﻨﻬﺎ‬
‫ﺑﺮ او ﺗﻮﮐﻞ ﻣﯽﻧﻤﻮد‪ .‬اﻣﺎ او در ﻣﺮﺣﻠﻪای از زﻧﺪﮔﯿﺶ ﺗﺴﻠﯿﻢ ﺷﻬﻮات دل ﺷﺪه ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮرد‪ .‬ﺷـﻬﻮت او ﻣﻨﺠـﺮ‬
‫ﺑﻪ زﻧﺎ و ﺣﺘﯽ ﻗﺘﻞ ﺷﺪ‪ .‬ﮔﻨﺎﻫﺎن و ﺧﻄﺎﻫﺎی داود ﯾﮏ ﺷﺐ ﻫﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ وی ﺑﺮ روی ﭘﺸﺖ ﺑﺎم ﺑﻮد در ﻗﻠﺒﺶ آﺑﺴﺘﻦ‬
‫ﺷﺪ‪ .‬او ﭼﺸﻤﺶ ﺑﻪ زﻧﯽ زﯾﺒﺎ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺑﺘﺸﺒﻪ اﻓﺘﺎد ﮐﻪ ﻣﺸﻐﻮل اﺳﺘﺤﻤﺎم ﺑﻮد‪ .‬اﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪای ﺑﺤﺮاﻧـﯽ ﺑـﻮد‪ .‬ﺣـﺎل داود‬
‫ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻣﯽﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﺷﺎ اداﻣﻪ دﻫﺪ و ﺑﮕﺬارد ﺷﻬﻮت در وﺟﻮدش رﺷﺪ ﯾﺎﺑﺪ ﯾﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﻓﻮراً ﺑﺮﮔﺸـﺘﻪ و‬
‫از وﺳﻮﺳﻪ دوری ﮔﺰﯾﻨﺪ‪ .‬ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ داود ﻃﺮﯾﻖ ﻧﺎدرﺳﺖ را ﺑﺮﮔﺰﯾﺪ ‪.‬‬
‫از ﺷﮑﺴﺖ داود ﻣﯽﺗﻮان درﺳﻬﺎی زﯾﺎدی را آﻣﻮﺧﺖ‪ .‬اول اﯾﻨﮑﻪ ﻫﺮ ﭼﻘﺪر ﻫﻢ ﮐﻪ در زﻧﺪﮔﯽ روﺣﺎﻧﯽ ﺧـﻮد ﺑـﻪ‬
‫ﭘﯿﺮوزﯾﻬﺎﯾﯽ ﻧﺎﯾﻞ ﺷﻮﯾﻢ ﺑﺎز ﺑﺎﯾﺪ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺷﻬﻮت ﺑﺎﯾﺴﺘﯿﻢ‪ .‬روزی ﯾﮏ اﺳﺘﺎد ﻣﺸﻬﻮر اﻟﻬﯿﺎت ﺑﻤـﻦ ﮔﻔـﺖ ﮐـﻪ در‬
‫ﺣﯿﻦ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺑﺎ اﯾﻤﺎﻧﺪار ﻣﺴﻨﯽ ﮐﻪ ﻫﺸﺘﺎد ﺳﺎل داﺷﺖ از وی ﭘﺮﺳﯿﺪه ﺑﻮد ‪ ”:‬از ﭼﻪ ﺳﻨﯽ دﯾﮕﺮ ﻧﯿﺎزی ﺑﻪ ﻣﻘﺎﺑﻠـﻪ ﺑـﺎ‬
‫ﺷﻬﻮت ﻧﯿﺴﺖ؟ “ ﻣﺮد ﻣﺴﻦ ﻣﺘﻔﮑﺮاﻧﻪ ﺟﻮاب داده ﺑﻮد ‪ ” ،‬واﻗﻌﺎً ﻧﻤﯽداﻧﻢ ‪ .‬وﻟﯽ اﯾﻦ را ﻣﯽداﻧﻢ ﮐـﻪ ﯾﻘﯿﻨـﺎً ﺑﻌـﺪ از‬
‫ﻫﺸﺘﺎد ﺳﺎﻟﮕﯽ اﺳﺖ“‪ .‬ﺗﺎ وﻗﺘﯿﮑﻪ ﻣﻠﺒﺲ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻃﺒﯿﻌﺖ ﮐﻬﻨﻪ ﻣﯽﺑﺎﺷﯿﻢ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﺷﻬﻮت ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﮐﻨﯿﻢ ‪.‬‬
‫دوﻣﯿﻦ درس اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﯿﺮوزی ﯾﺎ ﺷﮑﺴﺖ رﯾﺸﻪ در ﺗﺼﻤﯿﻤﺎت ﻗﻠﺒﯽ دارد‪ .‬داود ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴـﺖ ﻓـﻮراً از ﻣﺤـﻞ‬
‫اﺳﺘﺤﻤﺎم آن زن دور ﺷﻮد وﻟﯽ اﯾﻦ ﮐﺎر را ﻧﮑﺮد‪ .‬او آﻧﻘﺪر ﺑﻪ آن زن ﻧﮕﺎه ﮐﺮد ﺗﺎ در آﺧـﺮ ﺷـﻬﻮت در وﺟـﻮدش‬
‫آﺑﺴﺘﻦ ﺷﺪ‪ .‬ﮔﻨﺎه داود ﺣﺘﯽ ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ او ﻣﺮﺗﮑﺐ زﻧﺎ ﺷﻮد آﻏﺎز ﺷﺪ‪ .‬آن ﮔﻨﺎه در ﻗﻠﺒﺶ ﺷﮑﻞ ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﻫﻤـﯿﻦ‬
‫دﻟﯿﻞ ﻋﯿﺴﯽ ﺑﻪ ﺷﻬﻮت دل ﺑﻌﻨﻮان رﯾﺸﮥ زﻧﺎ اﺷﺎره ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪.‬‬
‫آﺧﺮﯾﻦ درس اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ داود ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎی ﺷﻬﻮﺗﺶ اﻗﺪام ﮐﺮد‪ .‬اﺑﺘﺪا ﺷﺨﺼﯽ را ﻓﺮﺳﺘﺎد ﺗﺎ در ﻣﻮرد آن زن ﺗﺤﻘﯿﻖ‬
‫ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺳﭙﺲ او را ﻓﺮا ﺧﻮاﻧﺪه ﻣﺮﺗﮑﺐ زﻧﺎ ﺷﺪ‪ .‬در آﺧﺮ ﻧﻘﺸﻪای ﻃﺮح ﮐﺮد ﺗﺎ ﺷﻮﻫﺮ آن زن ﮐﺸﺘﻪ ﺷﻮد‪ .‬اﯾﻦ ﺟﺮﯾﺎن‬
‫‪٤٧‬‬
‫ﮐﻪ ﺑﺎ ﯾﮏ ﻧﮕﺎه ﺳﺎده ﺷﺮوع ﺷﺪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻣﺮگ ﯾﮑﯽ از ﺳﺮﺑﺎزان داود ﮔﺮدﯾﺪ‪ .‬داود ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ در ﻫﺮ ﮐﺪام از اﯾﻦ‬
‫ﻣﺮاﺣﻞ ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻫﺶ ﺧﺎﺗﻤﻪ دﻫﺪ وﻟﯽ آﻧﻘﺪر در اﯾﻦ ﮔﻨﺎه اداﻣﻪ داد ﺗﺎ درﺧﺖ ﺗﺨﻄﯽ و ﮔﻨﺎه ﻣﯿﻮۀ ﺧﻮد را ﮐﻪ اﻋﻤـﺎل‬
‫ﻣﻮت اﺳﺖ ﺑﻪ ﺛﻤﺮ رﺳﺎﻧﺪ ‪.‬‬
‫ﺑﺮای ﻏﻠﺒﻪ ﺑﺮ ﺷﻬﻮت ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺗﮑﻮﯾﻦ ﮔﻨﺎه ﺗﻮﺟﻪ ﮐﺮد و ﺑﻪ ﮔﻨﺎه در ﻫﻤﺎن ﻣﺮﺣﻠﮥ ﺷﮑﻞ ﮔﯿﺮی در ﻗﻠﺐ ‪ ،‬رﺳـﯿﺪﮔﯽ‬
‫ﮐﺮد‪ .‬ﻻزم اﺳﺖ ﺑﯿﺎﻣﻮزﯾﻢ ﮐﻪ ﺗﺼﻤﯿﻤﺎت ﻋﺎﻗﻼﻧﻪای ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ‪.‬ﺗﺼﻤﯿﻤﺎت ﻣﺎ در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﻣﻨﺠـﺮ ﺑـﻪ ﺣﯿـﺎت ﯾـﺎ ﻣـﺮگ‬
‫ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﯿﺎﻣﻮزﯾﻢ ﺗﺎ ﻋﯿﺴﯽ را ﺑﺮﮔﺰﯾﻨﯿﻢ‪.‬‬

‫‪٤٨‬‬
 ‫‪ / 5‬آﮔﻮﺳـﺖ ‪2002 /‬‬ ‫ﻏﻠﺒـﻪ ﺑـﺮ ﺣﺴـﺎدت‬
‫ﻋﻤﻖ ﺑﺮﺧﯽ از اﺣﺴﺎﺳﺎت دروﻧﯽ ﻣﺎ ‪ ،‬ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺗﻌﺤﺐ وا ﻣﯽدارد‪ .‬ﺣﺴﺎدت ﯾﮑﯽ از آن اﺣﺴﺎﺳﺎﺗﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺷـﮑﺎﻓﻬﺎی‬
‫ﺗﺎرﯾﮏ ﻗﻠﺒﻤﺎن ﮐﻤﯿﻦ ﮐﺮده و در ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐﺗﺮﯾﻦ ﻣﻮﻗﻌﯿﺘﻬﺎ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﯽﮔﺮدد‪ .‬ﺣﺴﺎدت رﯾﺸﻪ در اﺣﺴﺎس ﻧـﺎاﻣﻨﯽ دارد و اﺻـﻮﻻً‬
‫در ﻧﺘﯿﺠﮥ ﺗﺮس از دﺳﺖ دادن اﯾﺠﺎد ﻣﯽﮔﺮدد‪ .‬ﺣﺴﺎدت وﺳﻮاس ﮔﻮﻧﮥ ﯾﮏ ﻣﺮد ﺑﻌﻠﺖ ﺗﺮس از دﺳـﺖ دادن ﻫﻤﺴـﺮ و ﯾـﺎ‬
‫دوﺳﺖ دﺧﺘﺮش اﺳﺖ‪ .‬ﮐﺎرﮔﺮ ﺑﻪ ﮐﺎرﮔﺮ دﯾﮕﺮ ﺣﺴﺎدت ﻣﯽورزد زﯾﺮا ﻣﯽﺗﺮﺳﺪ ﻣﻘﺎم و اﻋﺘﺒﺎرش را از دﺳﺖ ﺑﺪﻫـﺪ‪ .‬رﯾﺸـﮥ‬
‫ﺣﺴﺎدت ﺗﺮس و رﯾﺸﮥ ﺗﺮس‪ ،‬ﻧﺎاﻣﻨﯽ اﺳﺖ ‪.‬‬
‫ﺑﺮای زﺧﻤﻬﺎی ﻋﻤﯿﻖ روح و روان ﻣﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﯾﮏ ﻣﺮﺣﻢ وﺟﻮد دارد و آن اﯾﻤﺎن ﺑﻪ ﻋﯿﺴﯽ اﺳﺖ ‪ .‬اﯾﻤﺎن ﻧﻘﻄـﮥ ﻣﻘﺎﺑـﻞ ﺗـﺮس‬
‫اﺳﺖ و ﻋﯿﺴﯽ ﻣﻨﺒﻊ اﻃﻤﯿﻨﺎن و اﻣﻨﯿﺖ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺗﻨﻬﺎ از ﻃﺮﯾﻖ اﻋﺘﻤﺎد ﺑﻪ او ﻣﯽﺗﻮان ﺑﺮ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻧﺎ اﻣﻨﯽ و ﻧﮕﺮاﻧـﯽ ﻏﻠﺒـﻪ ﮐـﺮد‪.‬‬
‫ﻋﯿﺴﯽ ﭘﯿﺮوزی ﻣﺎ اﺳﺖ‪ .‬او ﻣﻄﻤﺌﻦﺗﺮﯾﻦ ﺷﺨﺼﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻗﺪم ﺑﺮ اﯾﻦ ﺳﯿﺎره ﮔﺬاﺷﺖ‪ .‬او ﺻﺨﺮه ‪ ،‬ﭘﻨﺎﻫﮕﺎه و ﺣﺎﻣﯽ ﻣﺎ اﺳﺖ‬
‫و در ﺗﻼﻃﻢ ﻃﻮﻓﺎﻧﻬﺎی زﻧﺪﮔﯽ ‪ ،‬ﭘﻨﺎﻫﮕﺎه ﻣﺎ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺗﻨﻬﺎ ﻫﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ ﺑﺎ اﯾﻤﺎﻧﯽ ﺑﯽرﯾﺎ ﻫﻤﭽﻮن ﮐﻮدﮐﺎن ﺑﻪ ﻧـﺰد او آﯾـﯿﻢ ‪ ،‬در‬
‫ﻃﻮﻓﺎﻧﻬﺎ آراﻣﯽ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﯾﺎﻓﺖ ‪.‬‬
‫وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﺴﯿﺢ وارد ﻗﻠﺒﻢ ﺷﺪ‪ ،‬ﺧﺪا ﻣﺮا از ﻣﺴﺎﯾﻞ ﺑﺴﯿﺎری رﻫﺎﯾﯽ داد‪ .‬ﻣﻦ دﯾﮕﺮ ﺑﺮدۀ اﻟﮑﻞ‪ ،‬ﺳﮑﺲ و ﻏﺮور ﻧﺒﻮدم‪ .‬ﺣﻘﯿﻘﺖ‬
‫ﻣﺤﺒﺖ ﺧﺪا ﻣﺮا ﻧﺠﺎت داده ﺑﻮد وﻟﯽ ﺑﺮای ﻣﺪت زﯾﺎدی ﻫﻨﻮز ﺑﺎ ﻣﺴﺌﻠﮥ ﺣﺴﺎدت در ﮐﺸﻤﮑﺶ ﺑﻮدم‪ .‬ﺗـﻼش ﮐـﺮدم ﺗـﺎ ﺑـﺮ‬
‫ﺣﺴﺎدت ﻏﺎﻟﺐ ﺷﻮم وﻟﯽ آﻧﺮا ﻏﯿﺮﻣﻤﮑﻦ ﯾﺎﻓﺘﻢ‪ .‬ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﯿﺪ ﮐﻪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺳﺨﺖ ﺗﺮ ﺗﻼش ﻣﯽﮐﺮدم‪ ،‬ﺣﺴﺎدت ﻣﻦ ﺑﯿﺸـﺘﺮ‬
‫ﻣﯽﺷﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﻧﯿﺮوﯾﯽ ﮐﻪ در ﺗﻮان داﺷﺘﻢ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﮐﻮﺷﺶ ﮐﺮدم اﻣﺎ ﺣﺴﺎدت ﻣﺮا در ﮔﻮدال ﻧﺎاﻣﻨﯽ ﺑﺪام اﻧﺪاﺧﺘﻪ ﺑﻮد ‪.‬‬
‫ﯾﮑﺮوز ﺷﺨﺼﯽ در ﻣﻮرد رﻣﺰ ﮐﺎﻣﯿﺎﺑﯽ در زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺴﯿﺤﯽ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮد‪ .‬رﻣﺰ ﮐﺎﻣﯿﺎﺑﯽ در ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽﻫﺎی ﻣﻦ ﻧﺒﻮد ﺑﻠﮑـﻪ‬
‫در ﮐﺎری ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺴﯿﺢ ‪ 2000‬ﺳﺎل ﭘﯿﺶ ﺑﺮ روی ﺻﻠﯿﺐ اﻧﺠﺎم داده ﺑﻮد‪ .‬او ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﺮ ﻗﺪرت ﺧﻮد ﺗﮑﯿـﻪ ﮐـﻨﻢ‬
‫ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ ﺗﻮﮐﻞ ﮐﻨﻢ‪ .‬آن روز دﻋﺎ ﮐﺮده ﮔﻔﺘﻢ ‪ ”:‬ﺧﺪاﯾﺎ ‪،‬ﻣﻦ واﻗﻌﺎً ﺳﻌﯽ ﮐـﺮدم ﺗـﺎ ﺑـﺮ ﺣﺴـﺎدت ﻓـﺎﺋﻖ آﯾـﻢ وﻟـﯽ‬
‫ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﻧﺎﮐﺎم ﺑﻮدهام‪ .‬ﺣﺎل ﺑﺮای ﭼﯿﺮه ﺷﺪه ﺑﺮ ﺣﺴﺎدت ﺑﻪ ﭘﺴﺮ ﯾﮕﺎﻧﻪ ات ﺗﻮﮐﻞ ﻣﯽﮐﻨﻢ‪.‬ﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻗﺎدر ﻧﯿﺴﺘﻢ ﺑﺮ اﯾـﻦ‬
‫ﻣﺸﮑﻞ ﻏﺎﻟﺐ آﯾﻢ وﻟﯽ ﺗﻮ از ﭘﯿﺶ ﺑﺮ آن ﻏﻠﺒﻪ ﮐﺮدهای ‪.‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ‪ ،‬ﺣﺎل اﻋﺘﻤﺎد ﻣﻦ ﺑﺮ ﻋﯿﺴﯽ اﺳـﺖ ﺗـﺎ در ﺑﺮاﺑـﺮ ﺣﺴـﺎدت‬
‫ﭘﯿﺮوزی ﻣﻦ ﺑﺎﺷﺪ‪“.‬‬
‫ﺣﺪس ﺑﺰﻧﯿﺪ ﭼﻪ اﺗﻔﺎﻗﯽ اﻓﺘﺎد؟ ﺑﻪ ﭘﯿﺮوزی دﺳﺖ ﯾﺎﻓﺘﻢ وﻟﯽ درﯾﺎﻓﺘﻢ ﮐﻪ اﯾﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﻗﺪم اول اﯾﻤﺎن ﺑﻮد‪ .‬ﭘﯿـﺮوزی ﺳـﻠﻮک ﻫـﺮ‬
‫روزه در اﯾﻤﺎن اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻦ آﻣﻮﺧﺘﻢ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺑﺎﻣﺪاد وﻗﺘﯽ از ﺧﻮاب ﺑﺮﻣﯽﺧﯿﺰم ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻋﯿﺴﯽ ﺗﻮﮐﻞ ﮐﻨﻢ‪ .‬در آﻏﺎز ﻫﺮ روز ﺑﺎﯾﺪ‬
‫ﺑﻪ او ﺑﮕﻮﯾﻢ ‪ ”:‬ﺧﺪاﯾﺎ‪ ،‬ﺗﻮﮐﻞ ﻣﻦ ﺑﺮ ﺗﻮ اﺳﺖ ﺗﺎ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺣﺴﺎدت ﭘﯿﺮوزی ﻣﻦ ﺑﺎﺷﯽ‪ “.‬ﻫﺮﮔﺎه ﺑﺪﯾﻨﺴﺎن ﻋﻤﻞ ﻣﯽﮐﻨﻢ‪ ،‬ﭘﯿﺮوز‬
‫ﻫﺴﺘﻢ وﻟﯽ ﻫﺮ ﮔﺎه ﺳﻌﯽ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺗﮑﯿﻪ ﺑﺮ ﻧﯿﺮوی ﺧﻮد زﻧﺪﮔﯽ روﺣﺎﻧﯽ ﺧﻮد را اداﻣﻪ دﻫﻢ ﻧﺎﮐﺎم ﻣﯽﺷﻮم ‪.‬‬
‫ﻋﯿﺴﯽ ﺑﻤﻦ اﻃﻤﯿﻨﺎن و اﻣﻨﯿﺖ ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ‪ .‬ﭘﯿﺮوزی ﺣﻘﯿﻘﯽ ﺑﺮ ﺣﺴﺎدت ﻣﻮﻗﻌﯽ ﺣﺎﺻﻞ ﻣﯽﮔﺮدد ﮐـﻪ ﻏﯿـﺮ از او ﺗﮑﯿـﻪ ﮔـﺎه و‬
‫ﻗﻠﻌﮥ دﯾﮕﺮی ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﻣﺴﯿﺢ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ واﻗﻌﯽ ﮐﻠﻤﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﭼﯿﺮه ﺷﺪن ﺑـﺮ ﺣﺴـﺎدت دﯾﮕـﺮ ﺑـﺮای ﻣـﺎ‬
‫ﻣﺸﮑﻞ ﺑﺰرﮔﯽ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪ .‬ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻦ در او اﺳﺖ ﮐﻪ آرام و ﻗﺮار ﻣﯽﯾﺎﺑﯿﻢ و روان ﭘﺮﯾﺸﺎن ﻣﺎ آراﻣﯽ ﻣﯽﭘﺬﯾﺮد‪ .‬ﻫﺮ‬
‫ﮔﺎه او ﺣﯿﺎت ﻣﺎ ﮔﺮدد‪ ،‬ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﻗﺎدر ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ﻣﺎ را آﺷﻔﺘﻪ ﺳﺎزد‪ .‬ﺗﻮﺳﻂ ﻋﯿﺴﯽ ” ﭘﯿﺮوزی ﮐﺎﻣﻞ و ﻗﻄﻌـﯽ ﻫﻤـﻮاره از‬
‫آن ﻣﺎ اﺳﺖ“ ‪ .‬ﺣﺴﺎدت و ﻧﺎاﻣﻨﯽ در ﺣﻀﻮر ﻋﯿﺴﯽ ﺑﻪ ﻟﺮزه ﻣﯽاﻓﺘﻨﺪ ‪.‬ﺑﺎ آﻣﺪن اﺳﻢ ﻋﯿﺴﯽ ﺗﺮس رﺧﺖ ﺑﺮﻣـﯽﺑﻨـﺪد‪ .‬ﻋﯿﺴـﯽ‬
‫ﻗﺎدر ‪ ،‬ﺗﻮاﻧﺎ و ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪ اﺳﺖ‪ .‬ﻫﺮ ﮔﺎه ﺑﻪ او اﻋﺘﻤﺎد ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬او ﭘﯿﺮوزی ﺧﻮد ﺑﺮ ﺣﺴﺎدت را ﻧﺼﯿﺐ ﻣﺎ ﻣﯽﮔﺮداﻧﺪ‪.‬‬

‫‪٤٩‬‬
 ‫‪ / 12‬آﮔﻮﺳـﺖ ‪2002 /‬‬ ‫ﻏﻠﺒﻪ ﺑﺮ ﻣـﺎده ﮔﺮاﯾـﯽ‬
‫ﯾﮑﯽ از ﺟﺎﻟﺒﺘﺮﯾﻦ روﯾﺪادﻫﺎی ﺟﻬﺎن اﻣﺮوز‪ ،‬رﺷﺪ ﺑﺴﯿﺎر ﺳﺮﯾﻊ ﮐﻠﯿﺴﺎ در ﮐﺸﻮرﻫﺎی در ﺣﺎل ﺗﻮﺳﻌﻪ و ﻓﻘﺪان اﯾﻦ رﺷﺪ در‬
‫ﮐﺸﻮرﻫﺎی ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ اﺳﺖ‪ .‬ﺳﺆاﻟﯽ ﮐﻪ ﻣﻄﺮح ﻣﯽﺷﻮد اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ آﯾﺎ ﺑﯿﻦ رﻓﺎه ﻏﺮب و ﻓﻘﺪان رﺷﺪ ﮐﻠﯿﺴﺎﻫﺎی آن ارﺗﺒﺎﻃﯽ‬
‫وﺟﻮد دارد‪ .‬اﮔﺮ ﮐﻠﯿﺴﺎﻫﺎی ﻏﺮب ﺑﺮای رﺳﺎﻧﺪن ﭘﯿﻐﺎم اﻧﺠﯿﻞ ﺑﻪ ﻣﺮدم اﻣﮑﺎﻧﺎت ﻻزم را دارﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﺎﻋﺚ ﺗﻌﺠﺐ اﺳﺖ ﮐـﻪ‬
‫ﭼﺮا در اﯾﻦ راﺳﺘﺎ اﻗﺪاﻣﯽ ﻧﻤﯽﮐﻨﻨﺪ ‪.‬‬
‫ﺛﺮوت ﺗﻀﻤﯿﻦ ﮐﻨﻨﺪۀ ﻇﻬﻮر ﻣﻠﮑﻮت ﺧﺪا در ﻣﯿﺎن ﯾﮏ ﺟﺎﻣﻌﻪ ‪ ،‬ﮐﻠﯿﺴﺎ ﯾﺎ ﻗﻮم ﻧﻤﯽﺑﺎﺷﺪ ‪.‬ﻣﻠﮑﻮت ﺧﺪا ﻧﻪ ﺑﺮ ﭘﺎﯾﮥ داراﺋﯿﻬـﺎی‬
‫ﻣﺎدی ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮ ﭘﺎﯾﮥ ﻋﺪاﻟﺖ ﺑﻨﺎ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻬﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ ﻋﯿﺴﯽ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ‪ ” ،‬ﻟﯿﮑﻦ اول ﻣﻠﮑﻮت ﺧﺪا و ﻋـﺪاﻟﺖ او را ﺑﻄﻠﺒﯿـﺪ‬
‫ﮐﻪ اﯾﻨﻬﻤﻪ ﺑﺮای ﺷﻤﺎ ﻣﺰﯾﺪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ“ ) ﻣﺘﯽ ‪ .( 33:6‬در ﻃﻮل ﺳﻔﺮﻫﺎﯾﻢ ﺑﻪ ﮐﺸﻮرﻫﺎی در ﺣﺎل ﺗﻮﺳﻌﻪ‪ ،‬ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﭘـﯽ‬
‫ﺑﺮدم ﮐﻪ ﮐﻠﯿﺴﺎﻫﺎی آﻧﺠﺎ ﻗﺒﻞ از ﻫﺮ ﭼﯿﺰ ﻃﺎﻟﺐ ﻣﻠﮑﻮت ﺧﺪا ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ اﻏﻠﺐ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻬﺎی ﻣﺠﻠﻞ ﺑﺎ ﭘﻨﺠﺮهﻫﺎی رﻧﮕﺎرﻧﮓ‬
‫زﯾﺒﺎ ﻧﺪارﻧﺪ وﻟﯽ در ﻋﻮض در روحاﻟﻘﺪس دارای آراﻣﺶ‪ ،‬ﺧﻮﺷﯽ و ﻣﺤﺒﺘﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪﮐﻪ ﺑﺎ ارزﺷﺘﺮ از ﺗﻤﺎم داراﺋﯿﻬـﺎی ﻣـﺎدﯾﯽ‬
‫اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮان ﺑﺪﺳﺖ آورد ‪.‬‬
‫ﺑﺮای روﺷﻦ ﺷﺪن ﻣﻄﻠﺐ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﮐﻪ داﺷﺘﻦ ﺛﺮوت اﻟﺰاﻣﺎً ﮔﻨﺎه ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬ﭘﻮل ” رﯾﺸﮥ ﺗﻤﺎم ﺑﺪﯾﻬﺎ“ ﻧﻤﯽﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻋﺸﻖ ﭘﻮل و‬
‫ﺛﺮوت اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻮﺟﺐ اﻧﻮاع ﺷﺮارﺗﻬﺎ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻌﻀﯽ از ﻓﻘﺮا ﻧﯿﺰ ﺑﺴﯿﺎر ﭘﻮل دوﺳﺖ ﻫﺴـﺘﻨﺪ‪ .‬ﻣـﺎده ﮔﺮاﯾـﯽ و ﭘـﻮل دوﺳـﺖ‬
‫ﺑﻮدن ﺷﺨﺺ رﺑﻄﯽ ﺑﻪ ﻣﻘﺪار داراﯾﯽ او ﻧﺪارد ﺑﻠﮑﻪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻧﮕﺮﺷﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺛﺮوت ﻣﺎدی دارد‪ .‬ﻣـﺎل ﭘﺮﺳـﺘﯽ‬
‫ﯾﮑﯽ از ﺣﺴﺎس ﺗﺮﯾﻦ وﺳﻮﺳﻪﻫﺎﯾﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺴﯿﺤﯿﺎن ﺑﺎ آن روﺑﺮو ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ‪.‬‬
‫ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽﺗﻮان ﺑﺮ اﯾﻨﮕﻮﻧﻪ وﺳﻮﺳﻪﻫﺎ ﻓﺎﺋﻖ آﻣﺪ؟ اول اﯾﻨﮑﻪ ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮ ﻋﯿﺴﯽ ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ ﺷﻮﯾﻢ‪ .‬ﻧﺨﺴﺖ او را ﺑﻄﻠﺒﯿﻢ‪ .‬ﻣﻮﺿﻊ ﻣﺎ‬
‫ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺛﺮوت ﻣﺎدی ﺑﺎﯾﺪ ﻃﻮری ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﯿﺶ از ﻫﺮ ﭼﯿﺰ دﯾﮕﺮی در دﻧﯿﺎ ﻃﺎﻟﺐ ﺧـﺪا ﺑﺎﺷـﯿﻢ و ﺷـﻨﺎﺧﺖ او و داﺷـﺘﻦ‬
‫ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﺎ ﻣﺴﯿﺢ ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﻫﺮ ﭼﯿﺰی ﺑﺮای ﻣﺎ اﻫﻤﯿﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻗﻨﺎﻋﺖ ﻣﺎ در ﻓﻘﺮ ﯾﺎ ﺛﺮوت ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫـﺪ ﮐـﻪ‬
‫ﻧﮕﺮش ﻣﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺎﻟﯽ ﭼﮕﻮﻧﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﭘﻮﻟﺲ رﺳﻮل اﯾﻦ ﻗﻨﺎﻋﺖ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺮده ﺑﻮد زﯾـﺮا ﺧﺮﺳـﻨﺪی او ﺗﻨﻬـﺎ ﺑـﺮ‬
‫ﻣﺴﯿﺢ اﺳﺘﻮار ﺑﻮد و رﺑﻄﯽ ﺑﻪ ﻣﻘﺪار داراﯾﯿﺶ ﻧﺪاﺷﺖ‪ .‬ﻗﻨﺎﻋﺖ او از ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻋﻤﯿﻖ ﺧﺪا ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﻣﯽﮔﺮﻓﺖ ‪.‬‬
‫ﻣﺎ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺴﯿﺢ را در اوﻟﻮﯾﺖ زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن ﻗﺮار دﻫﯿﻢ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎﯾﺪ در ﭘﯽ ﻣﻠﮑﻮت او ﻧﯿﺰ ﺑﺎﺷﯿﻢ‪ .‬ﯾﮑﯽ از دﻻﯾﻠﯽ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﺮ‬
‫ده ﯾﮏ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﯿﻞ ﺗﺄﮐﯿﺪ داﺷﺖ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﯾﺎدآوری ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ روزﯾﺸﺎن را ﻣﯽرﺳﺎﻧﺪ‪ .‬ﺧﺪا ﺗﻤـﺎم ﺛـﺮوت‬
‫ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﯿﻞ را ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﻋﻄﺎ ﮐﺮده ‪ ،‬ﻫﻤﮥ اﺣﺘﯿﺎﺟﺎﺗﺸﺎن را ﺑﺮآورده ﻣﯽﻧﻤﻮد‪ .‬وﻟﯽ در ﻋﻮض ﻗـﻮم اﺳـﺮاﺋﯿﻞ ﻧﯿـﺰ ﻣـﯽﺑﺎﯾﺴـﺖ‬
‫ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﻠﮑﻮت او را در اوﻟﻮﯾﺖ ﻗﺮار ﻣﯽدادﻧﺪ و ﻗﺒﻞ از ﻫﺮ ﭼﯿﺰ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺮﺑﻮط ﺑـﻪ ﻣﻠﮑـﻮت ﺧـﺪا ﻣـﯽﭘﺮداﺧﺘﻨـﺪ‪ .‬ﺗـﺎ‬
‫ﻣﻮﻗﻌﯿﮑﻪ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺻﻮرت ﻋﻤﻞ ﻣﯽﻧﻤﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﺧﺪا آﻧﻬﺎ را ﺑﺮﮐﺖ داده اﺣﺘﯿﺎﺟﺎﺗﺸﺎن را ﺑﺮ ﻃﺮف ﻣﯽﻧﻤﻮد ‪.‬‬
‫اﻏﻠﺐ ﺑﺮای داﻧﺴﺘﻦ اﯾﻨﮑﻪ در دام ﻣﺎدهﮔﺮاﯾﯽ و ﭘﻮل دوﺳﺘﯽ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺷﺪهاﯾﻢ ﯾﺎ ﻧﻪ ﮐﺎﻓﯽ اﺳﺖ ﺑـﻪ ﭼﮕـﻮﻧﮕﯽ ﻧﮕـﺮش ﺧـﻮد‬
‫ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻫﺪﯾﻪ دادن در راه ﻣﻠﮑﻮت ﺧﺪا ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬اﮔﺮ ﻓﻘﻂ ﺧﺪا را ﺑﺮای اﻋﻤﺎﻟﺶ ﺳﺘﺎﯾﺶ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و از ﭘﺲ ﻣﺎﻧﺪهﻫـﺎی‬
‫داراﯾﯽ ﺧﻮد ﺑﻪ او ﻣﯽدﻫﯿﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺪاﻧﯿﻢ ﮐﻪ اﺣﺘﻤﺎﻻً در دام روح ﻣﺎل ﭘﺮﺳﺘﯽ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺷﺪهاﯾﻢ‪ ،‬اﻣﺎ اﮔﺮ اوﻟﻮﯾﺘﻬﺎی ﻣﺎ در ﻣﺴـﯿﺮ‬
‫ﺻﺤﯿﺤﯽ ﺑﻮده ‪ ،‬ﺧﺪا را ﻣﺎﻓﻮق ﺧﻮاﺳﺘﻪﻫﺎ و آرزوﻫﺎﯾﻤﺎن ﻗﺮار دﻫﯿﻢ او ﺗﻤﺎم اﺣﺘﯿﺎﺟﺎت ﻣﺎ را ﺑﺮآورده ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد و ﻣـﺎ را‬
‫از روح ﻣﺎل دوﺳﺘﯽ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﺧﻮاﻫﺪ ﻧﻤﻮد ‪.‬‬
‫آﺧﺮﯾﻦ ﻧﮑﺘﻪای ﮐﻪ ﻣﺎ را از روح ﻣﺎل ﭘﺮﺳﺘﯽ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ ﻃﻠﺒﯿﺪن ﻋﺪاﻟﺖ ﺧﺪا اﺳﺖ ‪.‬ﻣﮕﺮ ﺑﺎ ﺗﺨﻠﻒ از اﺣﮑﺎم اﻟﻬـﯽ‬
‫ﭼﻪ ﻣﻘﺪار ﺳﻮد ﻋﺎﯾﺪﻣﺎن ﻣﯽﺷﻮد؟ ﺑﺎ ﮔﻔﺘﻦ ﯾﮏ ” دروغ ﻣﺼﻠﺤﺖ آﻣﯿﺰ “ ﭼﻪ ﻣﻘﺪار ﭘﻮل ﻧﺼﯿﺒﻤﺎن ﻣﯽﮔﺮدد؟ ﺑـﺮای ﺑﺪﺳـﺖ‬
‫آوردن ﭼﯿﺰﻫﺎی ﺑﯿﺸﺘﺮ ﭼﻪ اﺻﻮل ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪﺳﯿﯽ را زﯾﺮ ﭘﺎ ﻣﯽﮔﺬارﯾﻢ؟ ﻣﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻮﻗﻌﯽ ﺑﺮ ﻣﺎدهﮔﺮاﯾـﯽ و ﭘـﻮل دوﺳـﺘﯽ ﻓـﺎﯾﻖ‬
‫ﺧﻮاﻫﯿﻢ آﻣﺪ ﮐﻪ ﺑﻄﻮر ﺳﻔﺖ و ﺳﺨﺖ ﺑﻪ ﻋﺪاﻟﺖ ﻣﺴﯿﺢ ﻣﺘﻌﻬﺪ ﺑﺎﺷﯿﻢ‪ .‬اﺑﺘﺪا ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺴﯿﺢ و ﻣﻠﮑﻮﺗﺶ را ﺑﻄﻠﺒﯿﻢ و ﺑـﺎ ﺗﻌﻬـﺪی‬
‫راﺳﺦ ﻫﻤﭽﻮن ﻣﺴﯿﺢ ﺑﺎ ﻋﺪاﻟﺖ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬ﺗﻨﻬﺎ در اﯾﻦ ﺻﻮرت ﺑﺮ ﻣﺎده ﮔﺮاﯾﯽ ﭼﯿﺮه ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺷﺪ‪.‬‬

‫‪٥٠‬‬
 ‫‪ / 19‬آﮔﻮﺳـﺖ ‪2002 /‬‬ ‫ﻏﻠﺒﻪ ﺑﺮ زﺑـﺎن ﻋﻨـﺎن ﮔﺴـﯿﺨﺘﻪ‬
‫ﯾﮏ ﺳﺎل ﻗﺒﻞ از ﻓﺮوﭘﺎﺷﯽ اﺗﺤﺎد ﺟﻤﺎﻫﯿﺮ ﺷﻮروی‪ ،‬ﻣﻦ در اوﻟﯿﻦ ﺟﻠﺴﮥ ﺑﺸﺎرﺗﯽ در ﻣﻮﻟﺪوا ‪ ،‬ﯾﮑﯽ از ﺟﻤﻬﻮرﯾﻬـﺎی ﺳـﺎﺑﻖ‬
‫ﺷﻮروی‪ ،‬ﻣﻮﻋﻈﻪ ﮐﺮدم‪ .‬ﺑﯽﺻﺒﺮاﻧﻪ اﻧﺘﻈﺎر آن روز را ﻣﯽﮐﺸﯿﺪم‪ .‬در اوﻟﯿﻦ ﯾﮑﺸﻨﺒﻪای ﮐﻪ در اﺳﺘﺎدﯾﻮم ﻣﻠـﯽ ﻣﻮﻟـﺪوا ﻣﻮﻋﻈـﻪ‬
‫ﮐﺮدم‪ ،‬ﻫﯿﭽﮑﺲ ﻧﻤﯽداﻧﺴﺖ ﭼﻪ ﭘﯿﺶ ﺧﻮاﻫﺪ آﻣﺪ‪ .‬ﺟﻮ ﻣﺨﺼﻮﺻﯽ ﺣﮑﻤﻔﺮﻣﺎ ﺑﻮد‪ .‬رﺳﺎﻧﻪﻫﺎی ﺧﺒـﺮی آﻣـﺪه ﺑﻮدﻧـﺪ ﺗـﺎ آن‬
‫ﻟﺤﻈﮥ ﺗﺎرﯾﺨﯽ را ﮔﺰارش ﮐﻨﻨﺪ ‪.‬‬
‫ﯾﮑﯽ از ﺧﺒﺮﻧﮕﺎران ﺳﺆال ﺑﺴﯿﺎر ﺑﺠﺎﯾﯽ را ﻣﻄﺮح ﮐﺮد‪ .‬او ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ از ﻣﻦ ﭘﺮﺳﯿﺪ ‪ ” ،‬آﯾﺎ ﺷﻤﺎ واﻗﻌﺎً ﻓﮑـﺮ ﻣـﯽﮐﻨﯿـﺪ ﺗﻨﻬـﺎ از‬
‫ﻃﺮﯾﻖ ﮐﻠﻤﺎت ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﺪ زﻧﺪﮔﯿﻬﺎ را ﺗﻐﯿﯿﺮ دﻫﯿﺪ؟“ ﺳﺆال او ﻣﺮا ﺑﻪ ﻓﮑﺮ اﻧﺪاﺧﺖ‪ .‬ﻓﻬﻤﯿﺪم ﮐﻪ او ﻣﻠﺤﺪ و ﺑﯽﺧﺪا ﺑﺰرگ ﺷﺪه‬
‫ﺑﻮد و در ﮐﺸﻮری زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ آﻣﻮﺧﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ” ﺧﺪاﯾﯽ ﻧﯿﺴﺖ“ ‪ .‬ﺣﺘﻤﺎً ﺑﺮای او ﺑﺎور ﮐﺮدﻧﯽ ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎ‬
‫از ﻃﺮﯾﻖ ﺳﺨﻨﺮاﻧﯽ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻢ زﻧﺪﮔﯿﻬﺎی اﻓﺮاد و ﺣﺘﯽ ﻣﻠﺘﯽ را ﺗﻐﯿﯿﺮ دﻫﻢ ‪ .‬ﻗﺒـﻞ از ﻓﺮوﭘﺎﺷـﯽ ﺷـﻮروی زﻧـﺪﮔﯽ‬
‫ﻣﺮدم آﻧﺠﺎ ﺑﺎ زور اﺳﻠﺤﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽﯾﺎﻓﺖ‪ ،‬ﻧﻪ ﺑﺎ ﻗﻮت ﮐﻼم ‪.‬‬
‫ﺑﻪ ﺧﺒﺮﻧﮕﺎر ﺟﻮاب داده ﮔﻔﺘﻢ‪ ”،‬ﺑﻠﻪ ‪ ،‬ﻣﻦ اﯾﻤﺎن دارم ﮐﻪ ﺑﺎ ﺳﺨﻨﺎﻧﯽ ﮐﻪ اﻣـﺮوز ﺑﯿـﺎن ﺧـﻮاﻫﻢ ﮐـﺮد ﺷـﺎﻫﺪ ﺗﻐﯿﯿـﺮ زﻧـﺪﮔﯿﻬﺎ‬
‫ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺑﻮد‪ “.‬ﻋﻠﺖ اﯾﻦ اﻃﻤﯿﻨﺎن ﺧﺎﻃﺮ ﻧﻪ ﺑﺪﻟﯿﻞ ﻓﺼﺎﺣﺖ ﺳﺨﻨﺮاﻧﯿﻢ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺪﻟﯿﻞ ﻗﺪرﺗﯽ ﺑﻮد ﮐـﻪ در ﭘﯿﻐـﺎم اﻧﺠﯿـﻞ وﺟـﻮد‬
‫داﺷﺖ‪ .‬ﺳﺎﻟﻬﺎی زﯾﺎدی از آن روز ﻣﯽﮔﺬرد و ﺣﺎل ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ ﺻﺤﺖ ﺟﻮاب آن روز ﺧﻮد را ﺑﺴﻨﺠﻢ ‪.‬‬
‫ﺳﺮ دﺑﯿﺮ اوﻟﯿﻦ ﻣﺠﻠﮥ ﻣﺴﯿﺤﯽ در ﻣﻮﻟﺪوا ‪ ،‬ﺧﺎﻧﻤﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ زﻧﺪﮔﯽ او ﺗﻮﺳﻂ ﭘﯿﻐﺎم ﻣﻦ در آن روز ﺗﻐﯿﯿﺮ ﯾﺎﻓﺖ‪ .‬ﺑﺴـﯿﺎری از‬
‫ﻣﯿﺴﯿﻮﻧﺮﻫﺎ و ﺧﺎدﻣﯿﻦ ﻣﺴﯿﺤﯽ ﮐﻪ ﻗﺒﻼً ﻣﻠﺤﺪ ﺑﻮدﻧﺪ در ﻧﺘﯿﺠﮥ ﻫﻤﯿﻦ ﭘﯿﻐﺎم ﺑﻮد ﮐﻪ زﻧﺪﮔﯿﺸﺎن ﻋﻮض ﺷﺪ و ﺣـﺎل ﺧـﻮد ﺑـﺎ‬
‫ﺳﻔﺮﻫﺎی ﺑﺸﺎرﺗﯽ در ﺳﺮاﺳﺮ اﺗﺤﺎد ﺟﻤﺎﻫﯿﺮ ﺷﻮروی ﺳﺎﺑﻖ ﭘﯿﻐﺎم اﻧﺠﯿﻞ را ﺑﻪ ﻣﺮدم آﻧﺠﺎ ﻣﯽرﺳﺎﻧﻨﺪ‪ .‬ﺑﻠـﻪ ‪ ،‬ﺻـﺮﻓﺎً ﮐﻠﻤـﺎت‬
‫ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ در ﯾﮏ روز ﺟﻬﺖ زﻧﺪﮔﯽ ﺻﺪﻫﺎ و ﺣﺘﯽ ﻫﺰاران ﻧﻔﺮ را ﮐﺎﻣﻼً ﺗﻐﯿﯿﺮ دﻫﻨﺪ ‪.‬‬
‫ﺑﺎ ﺗﺄﻣﻞ در ﻗﺪرت ﮐﻠﻤﺎت در ﻣﯽﯾﺎﺑﯿﻢ ﮐﻪ در ﺑﮑﺎر ﺑﺮدن آﻧﻬﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺤﺘﺎط ﺑﺎﺷﯿﻢ‪ .‬ﮐﻠﻤـﺎت ﻣـﯽﺗﻮاﻧﻨـﺪ ﺑﺎﻋـﺚ ﺑﻨـﺎ ﯾـﺎ‬
‫ﺧﺮاﺑﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﮐﻠﻤﺎت‪ ،‬زﻧﺪﮔﯽ و آراﻣﺶ ﯾﺎ ﻣﺮگ و ﺧﺮاﺑﯽ را ﺑﻪ ارﻣﻐﺎن ﻣﯽآورﻧﺪ‪ .‬اﻓﺮادی ﮐﻪ ﻣﯽداﻧﻨﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑـﺎ ﺳـﺨﻨﺎن‬
‫ﺧﻮد دﯾﮕﺮان را ﻣﺴﺘﻔﯿﺾ ﮐﻨﻨﺪ ﺑﺴﯿﺎر ﻋﺎﻗﻞ و ﺧﺮدﻣﻨﺪ ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺗﺄﺛﯿﺮ ﺷﮕﺮﻓﯽ ﺑﺮ ﺧﺎﻧﻮادهﻫﺎ و ﺟﺎﻣﻌﻪﺷﺎن ﻣﯽﮔﺬارﻧﺪ ‪.‬‬
‫ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ‪ ” ،‬اﮔﺮ ﮐﺴﯽ از ﺷﻤﺎ ﮔﻤﺎن ﺑﺮد ﮐﻪ ﭘﺮﺳﺘﻨﺪۀ ﺧﺪا اﺳﺖ و ﻋﻨﺎن زﺑﺎن ﺧﻮد را ﻧﮑﺸﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺧﻮد را ﻓﺮﯾﺐ‬
‫دﻫﺪ ﭘﺮﺳﺘﺶ او ﺑﺎﻃﻞ اﺳﺖ“ ) ﯾﻌﻘﻮب ‪ . (26:1‬ﺳﺨﻨﺎن ﻣﺎ ﺻﺪاﻗﺖ ﻗﻠﺐ ﻣـﺎ را ﻣﺤـﮏ ﻣـﯽزﻧﻨـﺪ‪ .‬در ﺣﻘﯿﻘـﺖ ﭼﮕـﻮﻧﮕﯽ‬
‫اﺳﺘﻔﺎده از زﺑﺎﻧﻤﺎن ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﻧﻮع ﻣﺴﯿﺤﯿﺎﻧﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ‪ .‬اﮔﺮ در اﯾﻦ ﻗﺴﻤﺖ ﻏﺎﻟﺐ آﯾﯿﻢ ‪ ،‬اﺣﺘﻤﺎﻻً ﻗﺎدر ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺑﻮد‬
‫ﺑﺮ ﻫﺮ ﻧﻮع ﺷﺮارت ﭼﯿﺮه ﺷﻮﯾﻢ ‪.‬‬
‫ﺑﺎ ﺳﺨﻨﺎن ﻣﯽﺗﻮان ﺣﺮﻣﺖ ﻧﻔﺲ ﻫﺮ ﺑﭽﻪای را ﺑﻨﺎ ﯾﺎ ﺗﺨﺮﯾﺐ ﻧﻤﻮد‪ .‬از ﻃﺮﯾﻖ ارﺗﺒﺎﻃﺎت ﻣﯽﺗﻮان زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺸـﺘﺮک ﺳـﺎﻟﻤﯽ را‬
‫ﺗﺸﮑﯿﻞ داد ﯾﺎ ﻋﻤﯿﻘﺘﺮﯾﻦ رواﺑﻂ را از ﻣﯿﺎن ﺑﺮد‪ .‬ﺿﺮوری اﺳﺖ ﮐﻪ اﯾﻦ ﺳﮑﺎن ﮐﻮﭼـﮏ ﯾﻌﻨـﯽ زﺑـﺎن آدﻣـﯽ‪ ،‬ﺗﺤـﺖ ﮐﻨﺘـﺮل‬
‫روحاﻟﻘﺪس ﻗﺮار ﮔﯿﺮد‪ .‬وﻟﯽ ﺳﺆال اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ” ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎﯾﺪ اﯾﻦ ﮐﺎر ﺻﻮرت ﮔﯿﺮد؟“‬
‫اول اﯾﻨﮑﻪ راﺟﻊ ﺑﻪ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮﯾﯿﺪ‪ .‬ﻋﯿﺴﯽ ﺣﻘﯿﻘﺖ اﺳﺖ‪ .‬ﻫﺮ ﮔﺎه در ﻣﻮرد ﻣﻨﺠﯽ ﺳﺨﻦ ﮔـﻮﯾﯿﻢ‪ ،‬زﻧـﺪﮔﯿﻬﺎی اﻓـﺮاد‬
‫دﮔﺮﮔﻮن ﺷﺪه‪ ،‬ﻧﺠﺎت ﻣﯽﯾﺎﺑﻨﺪ‪ .‬ﮐﺎر روحاﻟﻘﺪس در زﻧﺪﮔﯿﻬﺎی ﻣﺎ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻋﯿﺴﯽ را ﺟﻼل دﻫﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺑﺎﯾـﺪ‬
‫از ﻫﺮ ﻓﺮﺻﺘﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﮐﺮده ‪ ،‬در ﻣﻮرد ﻣﻨﺠﯽ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬دوم اﯾﻨﮑﻪ ‪ ،‬ﺑﺎ ﺳﺨﻨﺎن ﺧﻮد ﺑﺠﺎی ﻧﻔﺮﯾﻦ دﯾﮕﺮان ﺑﺎﻋﺚ ﺑﺮﮐﺖ‬
‫آﻧﻬﺎ ﮔﺮدﯾﻢ ‪.‬ﺳﺨﻨﺎﻧﯽ ﺑﻪ زﺑﺎن آورﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺑﻨﺎی دﯾﮕﺮان ﺷﻮﻧﺪ ﻧﻪ اﯾﻨﮑﻪ آﻧﻬﺎ را آﺷﻔﺘﻪ ﺳـﺎزﻧﺪ‪ .‬ﺳـﻮم ‪ ،‬وﻗﺘـﯽ ﻋﺼـﺒﺎﻧﯽ‬
‫ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﻋﻨﺎن زﺑﺎن ﺧﻮد را ﺑﺪﺳﺖ ﮔﯿﺮﯾﻢ‪ .‬ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ﮐﻪ ﻣﻮﻗﻊ ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ ﻗﺒﻞ از ﻫﺮ ﻋﮑﺲ اﻟﻌﻤﻠﯽ ﺗﺎ ‪ 30‬ﺑﺸﻤﺎرﯾﻢ‪.‬‬
‫اﻏﻠﺐ ﺟﻮاﺑﻬﺎی ﺳﺮﯾﻊ ﻫﺴﺘﻨﺪﮐﻪ ﻋﻮاﻗﺐ ﺑﺪی ﺑﺒﺎر ﻣﯽآورﻧﺪ‪ .‬در آﺧﺮ‪ ،‬از روحاﻟﻘﺪس ﺑﺨﻮاﻫﯿﻢ ﮐﻪ ﮐﻨﺘﺮل زﺑﺎﻧﻤﺎن را ﺑﺪﺳﺖ‬
‫ﮔﯿﺮد‪ .‬از او ﺑﻄﻠﺒﯿﻢ ﺗﺎ ﺑﻤﺎ ﻗﺪرﺗﯽ ﻋﻄﺎ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﻫﺮ آﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﭘﺪر را ﺧﻮﺷﻨﻮد ﻣﯽﺳﺎزد ﺑﺮ زﺑﺎن آورﯾﻢ ‪.‬‬

‫‪٥١‬‬
‫وﻗﺘﯽ زﺑﺎن ﺧﻮد را در اﺧﺘﯿﺎر ﺧﺪا ﺑﮕﺬارﯾﻢ‪ ،‬ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ اﯾﻤﺎﻧﯽ ﺧﺎﻟﺺ در ﻣﺎ ﺑﻮﺟﻮد ﻣﯽآﯾﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺷﺎﻫﺪ دﮔﺮﮔـﻮﻧﯽ زﻧـﺪﮔﯿﻬﺎی‬
‫دﯾﮕﺮان ﻧﯿﺰ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ‪ .‬ﺑﻠﻪ ‪ ،‬زﻧﺪﮔﯿﻬﺎ ﺑﺎ ﺳﺨﻨﺎﻧﻤﺎن دﮔﺮﮔﻮن ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺷﺮط ﮐـﻪ ﺑـﺎ ﻗـﻮت روحاﻟﻘـﺪس ﺳـﺨﻦ‬
‫ﮔﻮﯾﯿﻢ و آﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﺧﺪا را ﺟﻼل داده‪ ،‬ﺧﻮﺷﻨﻮد ﻣﯽﺳﺎزد ﺑﯿﺎن ﮐﻨﯿﻢ‪.‬‬

‫‪٥٢‬‬
 ‫‪ / 26‬آﮔﻮﺳــﺖ ‪2002 /‬‬ ‫ﻏﻠﺒــﻪ ﺑــﺮ ﮔﻤﺮاﻫــﯽ‬
‫ﭼﻨﺪی ﭘﯿﺶ رﺋﯿﺲ ﺟﻤﻬﻮر اﯾﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪۀ آﻣﺮﯾﮑﺎ ﺑﻪ داﺷﺘﻦ راﺑﻄﮥ ﻧﺎﻣﺸﺮوع ﺑﺎ ﯾﮑﯽ از ﮐﺎر آﻣﻮزان ﮐﺎخ ﺳﻔﯿﺪ ﺑﻨﺎم ﻣﻮﻧﯿﮑـﺎ‬
‫ﻟﻮﯾﻨﺴﮑﯽ اﻋﺘﺮاف ﮐﺮد و اﻗﺮار ﻧﻤﻮد ﮐﻪ در اﯾﻦ ﻣﻮرد ﻣﺮدم را اﻏﻮا ﮐﺮده اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﯿﺎن ﺷﻬﺮوﻧﺪان آﻣﺮﯾﮑﺎ در ﻣـﻮرد‬
‫اداﻣﮥ ﮐﺎر ﮐﻠﯿﻨﺘﻮن ﺑﻌﻨﻮان ﺑﺎﻻﺗﺮﯾﻦ ﻣﻘﺎم ﮐﺸﻮر ﻣﺒﺎﺣﺜﺎﺗﯽ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ ‪ .‬ﻧﻈﺮ ﺑﺮﺧﯽ از ﻣﺮدم اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ او ﻣﯽﺑﺎﯾﺴـﺖ از‬
‫ﻣﻘﺎﻣﺶ ﺑﺮ ﮐﻨﺎر ﺷﻮد و ﺑﻨﻈﺮ دﯾﮕﺮان او ﻣﯽﺑﺎﯾﺴﺖ اﺳﺘﻌﻔﺎ ﻣﯽداد‪ .‬در ﻫﺮ ﺣﺎل ﻧﮑﺘﻪای ﮐﻪ ﺑﺮای ﻫﻤﻪ آﺷﮑﺎر ﺷﺪ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ‬
‫ﺑﺮای ﻧﺴﻞ ﺟﺪﯾﺪ آﻣﺮﯾﮑﺎ ﮔﻤﺮاﻫﯽ و ﻧﯿﺮﻧﮓ ﺟﺰو زﻧﺪﮔﯽ روزﻣﺮۀ آﻧﻬﺎ ﺷﺪه اﺳﺖ ‪.‬‬
‫ﻓﺮﯾﺐ ﭼﯿﺴﺖ و ﭼﺮا ﺑﺴﯿﺎر ﻧﺎﭘﺴﻨﺪ اﺳﺖ؟ اﮔﺮ ﺣﯿﻠﻪ و ﻧﯿﺮﻧﮓ ﺟﺰو ﺷﺨﺼﯿﺖ ﻣﺎ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽﺗﻮان ﺑـﺮ آن ﻏﺎﻟـﺐ‬
‫آﻣﺪ؟ اﺑﺘﺪا ﺑﺎﯾﺪ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺣﻘﯿﻘﺖ و ﻧﯿﺮﻧﮓ ﻣﻐﺎﯾﺮ ﻫﻢ ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ و ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺎ ﻫﻢ در ﯾـﮏ ﺟـﺎ ﺟﻤـﻊ ﺷـﻮﻧﺪ‪ .‬در واﻗـﻊ‬
‫ﻓﺮﯾﺐ اﻏﻠﺐ اﻣﺘﻨﺎع از ﺣﻘﯿﻘﺖ اﺳﺖ و در آن ﻓﻘﻂ ﺟﺰﺋﯽ از واﻗﻌﯿﺖ ﺑﯿﺎن ﻣﯽﺷـﻮد‪ ،‬ﻧـﻪ ﺣﻘﯿﻘـﺖ ﮐﺎﻣـﻞ و ﻣﻄﻠـﻖ‪ .‬ﻓﺮﯾـﺐ‬
‫ﺑﮕﻮﻧﻪای ﻣﺘﻔﺎوت از دروغ ﮔﻔﺘﻦ اﺳﺖ‪ .‬دروغ اﻧﮑﺎر ﺣﻘﯿﻘﺖ اﺳﺖ‪ ،‬اﻣﺎ ﻧﯿﺮﻧﮓ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺣﺎﻟـﺖ ﺣﯿﻠـﻪ آﻣﯿـﺰ و زﯾﺮﮐﺎﻧـﻪ دارد‪.‬‬
‫ﻧﯿﺮﻧﮓ ﺣﻘﯿﻘﺖ را ﺑﻄﻮر ﮐﺎﻣﻞ آﺷﮑﺎر ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ و اﻏﻠﺐ رﯾﺸﻪ در ﺟﺎه ﻃﻠﺒﯽ دارد ‪.‬‬
‫ﻋﺪاﻟﺖ ﺑﺮ ﭘﺎﯾﮥﺣﻘﯿﻘﺖ ﺑﻨﺎ ﺷﺪه اﺳﺖ و ﺑﺪون ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻋﺪاﻟﺘﯽ وﺟﻮد ﻧﺪارد‪ .‬ﻫﺮﮔﺎه ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺑﻄﻮر ﮐﺎﻣﻞ ﺑﯿﺎن ﻧﺸﻮد‪ ،‬ﻋـﺪاﻟﺖ‬
‫از ﻣﯿﺎن ﺧﻮاﻫﺪ رﻓﺖ‪ .‬ﺑﻬﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﮐﻠﯿﻨﺘﻮن ﺗﺄﺛﯿﺮ ﺑﺴﺰاﯾﯽ داﺷﺖ‪ .‬اﮔﺮ در اﯾﻦ ﮐﺸﻮر راﺳﺘﯽ ﺣﮑﻤﻔﺮﻣﺎ ﻧﺒﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﮐـﻞ‬
‫ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻗﻀﺎﯾﯽ آن ﺳﺮﻧﮕﻮن ﺷﺪه و در اﯾﻦ ﺻﻮرت اﯾﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﺑﺎﯾﺪ از ﺣﻀﻮر ﺧـﻮد ﺑﻌﻨـﻮان ﻣﻠﺘـﯽ ﮐـﻪ اﻣـﻮر دﻧﯿـﺎ را‬
‫رﻫﺒﺮی ﻣﯽﮐﻨﺪ اﻧﺼﺮاف دﻫﺪ ‪.‬‬
‫ﻫﺪف اﺳﺎﺳﯽ ﯾﮏ اﯾﻤﺎﻧﺪار اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﺒﺎﻫﺖ ﻣﺴﯿﺢ در آﯾﺪ‪ .‬ﯾﮑﯽ از ﺻﻔﺎت ﺧﺎﺻﯽ ﮐـﻪ در ﮐﺘﺎﺑﻤﻘـﺪس ﺑـﻪ ﻣﺴـﯿﺢ‬
‫ﻧﺴﺒﺖ داده ﺷﺪه اﺳﺖ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﺮا ﺑﻪ ﺣﯿﺮت وا ﻣﯽدارد‪ .‬ﯾﻮﺣﻨﺎ ﺑﺎ اﻟﻬﺎم روحاﻟﻘﺪس ﻋﯿﺴـﯽ را ﺷﺨﺼـﯽ ” ﭘـﺮ از ﻓـﯿﺾ و‬
‫راﺳﺘﯽ “ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ) ﯾﻮﺣﻨﺎ ‪ . (14:1‬در ﻣﺒﺎﺣﺜﺎﺗﯽ ﮐﻪ در راﺑﻄﻪ ﺑـﺎ رﺋـﯿﺲ ﺟﻤﻬـﻮر آﻣﺮﯾﮑـﺎ ﺻـﻮرت ﮔﺮﻓـﺖ دو ﻧﻈـﺮ‬
‫ﻣﺘﻔﺎوت وﺟﻮد داﺷﺖ ‪.‬ﮔﺮوﻫﯽ ﺧﻮاﻫﺎن ﺑﺮﻗﺮاری ﺣﻘﯿﻘﺖ و راﺳﺘﯽ و ﮔﺮوﻫﯽ دﯾﮕﺮ ﻃﺎﻟﺐ ﻓﯿﺾ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﮔﺮوﻫﯽ ﻋﺪاﻟﺖ و‬
‫ﮔﺮوه دﯾﮕﺮ ﺑﺨﺸﺶ را اﻣﺮی ﺿﺮوری ﻣﯽداﻧﺴﺘﻨﺪ ‪.‬‬
‫ﺑﺎ ﻧﮕﺎه ﺑﻪ ﻣﻨﺠﯽ ﺑﻪ راﺳﺘﯽ ﻣﻄﻠﻖ و ﺑﺨﺸﺶ ﮐﺎﻣﻞ او ﭘﯽ ﻣﯽﺑﺮﯾﻢ ‪ .‬او از ﯾﮑﺴﻮ ﻋﺪاﻟﺖ و از ﺳﻮﯾﯽ دﯾﮕﺮ ﺑﺨﺸﺶ را اﻋﻤﺎل‬
‫ﻣﯽﻧﻤﻮد و راﺳﺘﯽ و ﺑﺨﺸﺶ او ﮐﺎﻣﻞ و ﻣﻄﻠﻖ ﺑﻮد‪ .‬ﻣﻌﯿﺎر ﯾﮏ اﯾﻤﺎﻧﺪار ﻧﻪ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻗﻀﺎﯾﯽ آﻣﺮﯾﮑﺎ ) ﯾﺎ ﻫﺮ ﺳﯿﺴـﺘﻢ ﺳﯿﺎﺳـﯽ‬
‫دﯾﮕﺮ( و ﻧﻪ ﻧﻈﺮ اﮐﺜﺮﯾﺐ آراء اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﻗﺪوﺳﯿﺖ و ﮐﺎﻣﻠﯿﺖ ﻣﻄﻠﻖ و ﺑﺨﺸﺶ ﺑﯽ ﭼﻮن و ﭼﺮا اﺳﺖ ‪ .‬ﺗﻨﻬـﺎ ﻋﯿﺴـﯽ ﺑﺎﯾـﺪ‬
‫ﻣﻌﯿﺎر ﻫﺮ اﯾﻤﺎﻧﺪاری ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬در او ﻣﮑﺮی ﻧﯿﺴﺖ ‪ .‬او ﺣﻘﯿﻘﺖ ﮐﺎﻣﻞ و ﻣﺤﺾ اﺳﺖ ‪ .‬اﮔﺮ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺑﺨﺸﺶ او را ﺑﺸﻨﺎﺳﯿﻢ‬
‫ﺑﺎﯾﺪ در ﻣﻮرد ﮔﻨﺎﻫﺎن زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن ﺻﺎدق ﺑﺎﺷﯿﻢ‪ .‬ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻧﺴﺒﯽ و ﺟﺰﺋﯽ ﻣﻨﺘﻬﯽ ﺑﻪ ﻧﯿﺮﻧﮓ و ﻓﺮﯾﺐ ﻣﯽﮔﺮدد ‪.‬‬
‫اﮔﺮ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺑﺮ ﺣﯿﻠﻪ و ﻧﯿﺮﻧﮓ ﻓﺎﯾﻖ آﯾﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ ﺑﯿﺎﻣﻮزﯾﻢ ﮐﻪ در ﻫﺮ ﺷﺮاﯾﻄﯽ ﺻﺎدق ﺑﺎﺷﯿﻢ‪ .‬ﯾﻮﺣﻨـﺎ در رﺳـﺎﻟﮥ اول ﺧـﻮد‬
‫ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﺪ‪ ”،‬اﮔﺮ ﮔﻮﺋﯿﻢ ﮐﻪ ﮔﻨﺎه ﻧﺪارﯾﻢ ﺧﻮد را ﮔﻤﺮاه ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و راﺳﺘﯽ در ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬اﮔﺮ ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻫﺎن ﺧﻮد اﻋﺘﺮاف ﮐﻨـﯿﻢ او‬
‫اﻣﯿﻦ و ﻋﺎدل اﺳﺖ ﺗﺎ ﮔﻨﺎﻫﺎن ﻣﺎ را ﺑﯿﺎﻣﺮزد و ﻣﺎ را از ﻫﺮ ﻧﺎراﺳﺘﯽ ﭘﺎک ﺳﺎزد“ ) اول ﯾﻮﺣﻨﺎ ‪8:1‬و‪ .(9‬ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﺘﻦ ﺑﻪ‬
‫راﺑﻄﮥ ﻋﻤﯿﻖ ﺑﯿﻦ راﺳﺘﯽ ‪ ،‬ﻋﺪاﻟﺖ و ﺑﺨﺸﺶ و ارﺗﺒﺎط ﺗﻨﮕﺎﺗﻨﮓ ﺑﯿﻦ اﻧﮑـﺎر و ﮔﻤﺮاﻫـﯽ ﭘـﯽ ﻣـﯽﺑـﺮﯾﻢ ‪ .‬زﻧـﺪﮔﯽ ﻣﻈﻔﺮاﻧـﮥ‬
‫ﻣﺴﯿﺤﯽ ‪ ،‬زﯾﺴﺘﻦ در ﻧﻮر راﺳﺘﯽ اﺳﺖ و ﺗﻨﻬﺎ در ﭘﺮﺗﻮ اﯾﻦ ﻧﻮر اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﯿﺮوزی ﺧﻮد را ﻧﻤﺎﯾﺎن ﻣﯽﺳﺎزد‪.‬‬

‫‪٥٣‬‬
 ‫‪ / 2‬ﺳــﭙﺘﺎﻣﺒﺮ ‪2002 /‬‬ ‫ﻏﻠﺒــﻪ ﺑــﺮ ﻋــﺎدات ﻧﺎﭘﺴــﻨﺪ‬
‫ﻫﺮ ﻓﺮدی ﻋﺎدات ﺧﻮب و ﺑﺪی را در زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد ﭘﺮورش ﻣﯽدﻫﺪ وﻟﯽ ﻋﺒﺎرت ” اﯾﻦ ﻓﻘـﻂ ﯾـﮏ ﻋـﺎدت زﺷـﺖ اﺳـﺖ“‬
‫اﻏﻠﺐ ﺑﻌﻨﻮان ﺳﺮﭘﻮﺷﯽ ﺑﺮای ﮔﻨﺎﻫﺎن ﻣﮑﺮر اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﺷﻮد‪ .‬در واﻗﻊ ﺷﯿﻄﺎن از ” ﻋـﺎدت ﺑـﺪ “ در زﻧـﺪﮔﯿﻬﺎی ﻣـﺎ ﺑﻌﻨـﻮان‬
‫ﻗﻠﻌﻪای ﺑﺮای ﺧﻮد اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﮐﻨﺪ و در ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻣﺎ را از ﭘﯿﺮوزﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﺴﯿﺢ ‪ 2000‬ﺳﺎل ﭘﯿﺶ ﺑﺮای ﻣﺎ ﻓﺮاﻫﻢ ﮐـﺮده‬
‫اﺳﺖ دور ﻧﮕﺎه دارد‪ .‬ﻋﺎدت ﻧﺎﭘﺴﻨﺪ وﺿﻌﯿﺖ ﻓﯿﺰﯾﮑﯿﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮای ﻣﺎ ﻣﻀﺮ و ﺑﺮا ی ﺧﺪا ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪ اﺳـﺖ و اﻏﻠـﺐ از‬
‫دوران ﮐﻮدﮐﯽ در ﻣﺎ اﯾﺠﺎد ﻣﯽﺷﻮد‪ .‬ﭼﮕﻮﻧﻪ اﯾﻦ ﻋﺎدات وارد زﻧﺪﮔﯿﻬﺎﯾﻤﺎن ﻣﯽﮔﺮدد و ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽﺗﻮان از آن رﻫﺎﯾﯽ ﯾﺎﻓﺖ؟‬
‫اﺑﺘﺪا ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺪاﻧﯿﻢ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻋﺎدﺗﯽ ﻧﺎﭘﺴﻨﺪ ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬اﻏﻠﺐ دارای ﻋﺎدات ﺧﻮﺑﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﺮای ﻋﻤﻠﮑﺮد ﻃﺒﯿﻌﯽ ﻣﺎ ﻻزم ﻫﺴـﺘﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻏﺬا ﺧﻮردن ﻣﻨﻈﻢ و ﻣﺘﺪاوم ﻣﺎ‪ ،‬ﻫﻢ ﻋﺎدت ﺧﻮﺑﯽ اﺳﺖ و ﻫﻢ ﺟﺰﺋﯽ از اﻋﻤﺎل ﻃﺒﯿﻌﯽ ﻣﺎ ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽﮔﺮدد وﻟـﯽ ﺧـﻮردن‬
‫وﺳﻮاﺳﮕﻮﻧﻪ‪ ،‬ﻋﺎدت ﺑﺪی اﺳﺖ و در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﻣﺨﺮب اﺳﺖ‪ .‬اﻓﺮاط ﮐﺮدن در ﻋﻤﻠﯽ ﮐﻪ در ﺷـﺮاﯾﻂ ﻃﺒﯿﻌـﯽ ﺧـﻮب و ﻣﻔﯿـﺪ‬
‫اﺳﺖ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻋﺎدت ﺑﺪ ﻣﺤﺴﻮب ﺷﻮد ‪.‬‬
‫ﺑﺮﺧﯽ ﮔﻤﺎن ﻣﯽﺑﺮﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻗﺪرت اراده ﻣﯽﺗﻮان ﺑﺮ ﻋﺎدات ﻧﺎﭘﺴﻨﺪ ﻏﺎﻟﺐ آﻣﺪ‪ .‬درﺳﺖ اﺳـﺖ ﮐـﻪ ﺑﻌﻀـﯽ از ﻣـﺮدم ارادهای‬
‫ﭘﻮﻻدﯾﻦ دارﻧﺪ اﻣﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﮐﺴﯽ را ﻧﺪﯾﺪهام ﮐﻪ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﻏﻠﺒﻪ ﺑﺮ ﺗﻤﺎم رﻓﺘﺎر ﻧﺎﭘﺴﻨﺪش را داﺷﺘﻪﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺗﻨﻬﺎ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ اﯾﻨﮕﻮﻧﻪ‬
‫ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﻗﺪم ﺑﺮ ﮐﺮۀ زﻣﯿﻦ ﻧﻬﺎده اﺳﺖ ﻋﯿﺴﯽ اﺳﺖ‪ .‬ﮐﻠﯿﺪ ﭘﯿﺮوزی ﺑﺮ ﺗﻤﺎم ﻋﺎدات زﺷﺖ در دﺳﺘﻬﺎی اوﺳـﺖ‪ .‬ﺗﻨﻬـﺎ ﻋﯿﺴـﯽ‬
‫ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻣﺎ را از ﻋﺎدات ﻧﺎﭘﺴﻨﺪی ﮐﻪ اﺳﯿﺮﻣﺎن ﺳﺎﺧﺘﻪ ‪ ،‬ﻧﺠﺎت دﻫﺪ ‪.‬‬
‫ﻫﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ ﻣﺠﺮد ﺑﻮده در داﻧﺸﮕﺎه ﺗﺤﺼﯿﻞ ﻣﯽﮐﺮدم ‪ ،‬دﺧﺘﺮ زﯾﺒﺎﯾﯽ را دﯾﺪم ﮐﻪ ﮐﻮﺷﺶ ﻣﯽﮐﺮد ﺑﻌﻨﻮان ﻧﻤﺎﯾﻨﺪۀ داﻧﺸـﺠﻮﯾﺎن‬
‫ﺳﺎل اول اﻧﺘﺨﺎب ﺷﻮد‪ .‬او از اﯾﺎﻟﺖ ﺗﮑﺰاس ﺑﻮد و ﺑﻬﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ او را ” ﺗﮑﺲ “ ﺻﺪا ﻣﯽزدﻧﺪ‪ .‬ﺷﺨﺼﯿﺖ دروﻧـﯽ او ﻣﺎﻧﻨـﺪ‬
‫ﻇﺎﻫﺮش زﯾﺒﺎ ﺑﻮد وﻟﯽ ﯾﮏ ﻋﺎدت ﻧﺎﭘﺴﻨﺪ داﺷﺖ‪ .‬او ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺳﯿﮕﺎر ﻣﯽﮐﺸﯿﺪ‪ .‬از دوران دﺑﯿﺮﺳﺘﺎن اﯾﻦ ﻋﺎدت ﺟﺰو ﯾﮑﯽ از‬
‫ﮐﺎرﻫﺎی روزاﻧﻪاش ﺷﺪه ﺑﻮد و ﻣﯽداﻧﺴﺖ ﮐﻪ اﯾﻦ در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺑﺎﻋﺚ ﺗﺒﺎﻫﯽ ﺑﺪﻧﺶ ﻣﯽﺷﻮد ‪.‬‬
‫ﯾﮏ ﺷﺐ وﻗﺘﯽ ﺧﺪا ﺑﺎ ﻗﻠﺒﺶ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮد او ﺑﻪ اﺗﺎﻗﺶ در ﺧﻮاﺑﮕﺎه رﻓﺖ و در ﺣﻀﻮر ﺧﺪا ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻨﺎن ﮔﻔﺖ ‪ ”:‬ﺧﺪاﯾﺎ ‪ ،‬ﺑﻪ‬
‫ﺗﻮ ﻣﺤﺘﺎﺟﻢ‪ .‬ﺑﻪ ﭘﺴﺮت ﻋﯿﺴﯽ اﯾﻤﺎن ﻣﯽآورم‪ .‬ﺑﯿﺎ و در ﻗﻠﺒﻢ ﺳﺎﮐﻦ ﺷﻮ‪ “.‬در آن ﻟﺤﻈﻪ ﻣﻌﺠـﺰهای رخ داد‪ .‬او ﻫـﯿﭻ رﻋـﺪ و‬
‫ﺑﺮق و ﯾﺎ ﻧﻮﺷﺘﮥ ﻋﺠﯿﺐ و ﻏﺮﯾﺒﯽ را روی دﯾﻮار ﻧﺪﯾﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺷﺎه ﺷﺎﻫﺎن در ﻗﻠﺒﺶ ﺳـﮑﻨﯽ ﮔﺬﯾـﺪه ﺑـﺮای ﻏﻠﺒـﻪ ﺑـﺮ ﺳـﯿﮕﺎر‬
‫ﭘﯿﺮوزی او ﮔﺮدﯾﺪ ‪.‬آﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﺗﮑﺲ ﺑﺎ ﻋﺰم راﺳﺦ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻪ ﺑﻮد اﻧﺠﺎم دﻫﺪ ﻋﯿﺴﯽ ﺑﺎ ﻗﻮت اﻟﻬـﯽ در او ﺑـﻪ اﻧﺠـﺎم‬
‫رﺳﺎﻧﺪ‪ .‬او ﭘﯿﺮوزی را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺮد‪ .‬ﺑﺎ وﺟﻮد اﯾﻨﮑﻪ ﺷﯿﻄﺎن از ﻃﺮﯾﻖ ﺳﯿﮕﺎر ﺑﺮای ﺧﻮد ﭘﺎﯾﮕﺎﻫﯽ در وﺟـﻮد ﺗﮑـﺲ ﺑﻨـﺎ ﮐـﺮده‬
‫ﺑﻮد‪ ،‬اﻣﺎ ﺑﺎز ﻧﺘﻮاﻧﺴﺖ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺧﺪا ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬
‫اﻟﮑﻠﯽﻫﺎﯾﯽ را دﯾﺪهام ﮐﻪ از ﻃﺮﯾﻖ ﻣﺴﯿﺢ از اﻋﺘﯿﺎدﺷﺎن رﻫﺎﯾﯽ ﯾﺎﻓﺘﻪاﻧﺪ‪ .‬اﻓﺮادی را ﻣﻼﻗﺎت ﮐﺮدهام ﮐﻪ ﺑـﺎ ﻗـﻮت ﻋﯿﺴـﯽ ﺑـﺮ‬
‫ﺷﺪﯾﺪﺗﺮﯾﻦ ﻧﻮع اﻋﺘﯿﺎد ﺑﻪ ﻣﻮاد ﻣﺨﺪر ﻏﺎﻟﺐ آﻣﺪهاﻧﺪ ‪.‬ﻋﯿﺴﯽ ﭘﯿﺮوزی را در ﺑﺮاﺑﺮ ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﻋﺎدت ﻧﺎﭘﺴﻨﺪ ﭼﻪ ﺳﻄﺤﯽ و ﭼـﻪ‬
‫رﯾﺸﻪ دار ﻣﻬﯿﺎ ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﻫﺮ ﭼﻘﺪر ﻫﻢ ﮐﻪ ﻏﻠﺒﻪ ﺑﺮ ﻋﺎدﺗﯽ ﺑﺮای ﻣﺎ ﻏﯿﺮ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻨﻈﺮ آﯾﺪ ﺑﺮای ﺧﺪا ﮐﺎر ﻣﺸﮑﻠﯽ ﻧﯿﺴـﺖ‪.‬‬
‫او ﻗﺎدر اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺗﻤﺎم ﻏﯿﺮﻣﻤﮑﻨﻬﺎ ﻓﺎﯾﻖ آﯾﺪ‪ .‬ﻋﯿﺴﯽ ﮔﻔﺖ‪ ” ،‬ﻧﺰد اﻧﺴﺎن اﯾﻦ ﻣﺤﺎل اﺳﺖ ﻟﯿﮑﻦ ﻧﺰد ﺧﺪا ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﻣﻤﮑـﻦ‬
‫اﺳﺖ“ ) ﻣﺘﯽ ‪ .(26:19‬ﭼﻪ ﻋﺎدﺗﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﺷﮑﺴﺖ ﺳﻮق ﻣﯽدﻫﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﯿﺴﯽ ﺑﻨﮕﺮﯾﺪ‪ ،‬او ﺷﻤﺎ را ﺑـﺮ ﻫـﺮ‬
‫ﻋﺎدت ﻧﺎﭘﺴﻨﺪی ﻏﺎﻟﺐ ﺧﻮاﻫﺪ ﺳﺎﺧﺖ‪.‬‬

‫‪٥٤‬‬
 ‫‪ / 9‬ﺳـﭙﺘﺎﻣﺒﺮ ‪2002 /‬‬ ‫ﻫﺮ ﻓﮑـﺮی را اﺳـﯿﺮ ﻣﺴـﯿﺢ ﺳـﺎزﯾﻢ‬
‫اﮐﺜﺮ ﮐﺸﻤﮑﺸﻬﺎی ﻣﺮدم در زﻧﺪﮔﯽ‪ ،‬دروﻧﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﻧﺰاﻋﻬﺎی ﺧﺎرﺟﯽ در ﻧﺘﯿﺠـﮥ ﮐﺸﻤﺸـﻬﺎی دروﻧـﯽ اﺳـﺖ ﮐـﻪ در ﻃـﻮل‬
‫زﻧﺪﮔﯽ اﯾﺠﺎد ﺷﺪهاﻧﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﻣﺎ واﻗﻌﺎً ﻃﺎﻟﺐ ﭘﯿﺮوزی ﺑﺮ ﻋﺎدات ﻧﺎﭘﺴﻨﺪ و ﻋﻤﻠﮑﺮدﻫﺎی اﺷﺘﺒﺎه ﻫﺴﺘﯿﻢ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ اﻓﮑﺎر و اﺣﺴﺎﺳﺎت‬
‫ﺧﻮد را ﺗﻐﯿﯿﺮ دﻫﯿﻢ‪ .‬ﭘﻮﻟﺲ رﺳﻮل ﺑﻪ ﮐﻠﯿﺴﺎی ﻗﺮﻧﺘﺲ ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﺪ‪ ”،‬ﺧﯿﺎﻻت و ﻫﺮ ﺑﻠﻨﺪی را ﮐﻪ ﺧﻮد را ﺑﺨﻼف ﻣﻌﺮﻓﺖ ﺧﺪا‬
‫ﻣﯽاﻓﺮازد ﺑﺰﯾﺮ ﻣﯽاﻓﮑﻨﯿﻢ و ﻫﺮ ﻓﮑﺮی را ﺑﻪ اﻃﺎﻋﺖ ﻣﺴﯿﺢ اﺳﯿﺮ ﻣﯽﺳﺎزﯾﻢ “ ) دوم ﻗﺮﻧﺘﯿﺎن ‪. (5:10‬‬
‫ﭘﻮﻟﺲ در ﻣﻮرد ﻧﺒﺮد روﺣﺎﻧﯿﯽ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻫﺮ اﯾﻤﺎﻧﺪار ﺑﺎ آن روﺑﺮو ﻣﯽﺷﻮد‪ .‬او درﯾﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺰرﮔﺘـﺮﯾﻦ ﻧﺒـﺮد در‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﻧﺒﺮد روﺣﺎﻧﯽ اﺳﺖ و ذﻫﻦ و ﻓﮑﺮ اﯾﻤﺎﻧﺪار ﻧﯿﺰ ﻣﯿﺪان ﺟﻨﮓ اﺳﺖ ‪ .‬ﮐﻼم ﺧﺪا ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﻫﺮ ﺷـﺨﺺ ﻗﺒـﻞ از اﯾﻨﮑـﻪ‬
‫ﮐﺎﻣﻼً ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ اﯾﻤﺎن آورد‪ ،‬ﺑﺮده ﯾﺎ اﺳﯿﺮ ﮔﻨﺎه اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﺒﺎرﺗﯽ دﯾﮕﺮ‪ ،‬ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻧﮕـﺮش و دﯾـﺪ ﻣـﺎ ﻧﺴـﺒﺖ ﺑـﻪ زﻧـﺪﮔﯽ ﺑـﺮ‬
‫ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﺑﻨﺎ ﺷﺪهاﻧﺪ ﮐﻪ ﺧﻼف ﻧﻘﺸﮥ ﺧﺪا در زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬اﯾﻦ اﻓﮑﺎر در ﻃﻮل ﻣﺎﻫﻬﺎ و ﺣﺘﯽ ﺳﺎﻟﻬﺎ در ذﻫﻦ ﻣﺎ ﻧﻘـﺶ‬
‫ﻣﯽﺑﻨﺪﻧﺪ‪ .‬اﯾﻤﺎن آوردن ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻌﻨﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ دﯾﮕﺮ ﺑﺎ اﯾﻨﮕﻮﻧﻪ اﻓﮑﺎر ﻧﺎدرﺳﺖ ﺳﺮو ﮐﺎر ﻧﺨﻮاﻫﯿﻢ داﺷﺖ‪ .‬ﺑﻠﮑﻪ‬
‫ﻧﺸﺎﻧﮕﺮ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﺑﺮدۀ اﯾﻦ اﻓﮑﺎر ﻧﻤﯽﺑﺎﺷﯿﻢ ‪.‬‬
‫ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﯿﺎﻣﻮزﯾﻢ ﺗﺎ ” ﻫﺮ ﻓﮑﺮی را ﺑﻪ اﻃﺎﻋﺖ ﻣﺴﯿﺢ اﺳﯿﺮ ﺳﺎزﯾﻢ“‪ .‬ﻣﻦ در ﺧﺎﻧﻪای ﺑـﺰرگ ﺷـﺪم ﮐـﻪ ﻣﻨﻔـﯽ ﮔﺮاﯾـﯽ در آن‬
‫ﺣﮑﻤﻔﺮﻣﺎ ﺑﻮد‪ .‬ﻣﺎدرم ﺑﺴﯿﺎر ﺧﺮدهﮔﯿﺮ و ﻋﯿﺒﺠﻮ ﺑﻮد‪ .‬ﺗﻔﺎوت ﻇﺮﯾﻔﯽ ﺑـﯿﻦ روح اﻧﺘﻘـﺎد و روح ﺗﺤﻠﯿﻠﮕـﺮ وﺟـﻮد دارد‪ .‬روح‬
‫اﻧﺘﻘﺎد ﺷﺮاﯾﻂ را ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﮐﺮده آﻧﺮا ﻣﺤﮑﻮم ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ وﻟﯽ روح ﺗﺤﻠﯿﻞﮔﺮ ﻗﺎدر اﺳﺖ درﺳـﺖ را از ﻧﺎدرﺳـﺖ ﺗﻤﯿـﺰ‬
‫داده ‪ ،‬ﺷﺮاﯾﻄﯽ ﺑﻮﺟﻮد آورد ﮐﻪ ﺣﻘﯿﻘﺖ و راﺳﺘﯽ اﻋﻤﺎل ﮔﺮدد‪ .‬در ﻃﻮل ﺳﺎﻟﻬﺎی ﻣﺘﻤﺎدی روح ﺗﺤﻠﯿﻠﮕﺮی ﮐـﻪ ﺧـﺪا ﺑﻤـﻦ‬
‫ﺑﺨﺸﯿﺪه ﺑﻮد ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ روح اﻧﺘﻘﺎد و ﺧﻮد ﻣﺤﻮر ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬اوﻟﯿﻦ ﻧﻈﺮ ﻣﻦ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻫﺮ ﮐﺲ ﯾﺎ ﻫﺮ ﻧﻮع ﻋﻤﻠﮑﺮدی ﻣﻨﻔـﯽ و‬
‫اﻧﺘﻘﺎدی ﺑﻮد ‪.‬‬
‫وﻗﺘﯿﮑﻪ ﻣﺴﯿﺢ وارد زﻧﺪﮔﯿﻢ ﺷﺪ‪ ،‬ﻣﺮا از اﯾﻦ روح اﻧﺘﻘﺎد رﻫﺎﯾﯽ داد‪ .‬ﻣﻦ دﯾﮕﺮ اﺳﯿﺮ و ﺑﺮدۀ اﯾﻦ ﻃﺮز ﻓﮑﺮ ﻧﺒـﻮدم‪ .‬اﯾـﻦ روح‬
‫ﻣﻨﻔﯽ ﮔﺮاﯾﺎﻧﻪ در ﻋﺮض ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ در ﻗﻠﺒﻢ اﯾﺠﺎد ﻧﺸﺪه ﺑﻮد ﺑﻠﮑﻪ در ﻃﻮل زﻧﺪﮔﯽ در ﻣﻦ ﺷﮑﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﻨـﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺑﺎﯾـﺪ‬
‫ﻣﯽآﻣﻮﺧﺘﻢ ﺗﺎ اﯾﻦ ﻗﻠﻌﻪ را آﺟﺮ ﺑﻪ آﺟﺮ ﻓﺮو ﺑﭙﺎﺷﻢ و ﻫﺮ روز ﻫﺮ ﻓﮑﺮ ﻣﻨﻔﯿﯽ را ﺑﻪ اﻃﺎﻋﺖ ﻣﺴﯿﺢ اﺳﯿﺮ ﺳﺎزم ‪.‬‬
‫ﻫﺮ روز ﺻﺒﺢ ﮐﻪ از ﺧﻮا ب ﺑﺮﻣﯽﺧﯿﺰم‪ ،‬ﻃﺒﯿﻌﺘﺎً ﻓﮑﺮﻫﺎی ﻣﻨﻔﯽ ﺑﺴﺮاﻏﻢ ﻣﯽآﯾﻨﺪ‪ .‬ﭘﺲ از ﺧﺪا ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ ﮐﻪ ﺗﻤﺎم اﻓﮑـﺎرم را‬
‫اﺳﯿﺮ ﺧﻮد ﺳﺎزد‪ .‬از ﻃﺮﯾﻖ دﻋﺎ ‪ ،‬ﻫﺮ ﻓﮑﺮی را ﺑﻪ اﻃﺎﻋﺖ ﻣﺴﯿﺢ اﺳﯿﺮ ﻣﯽﺳﺎزم‪ .‬از او ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ ﮐﻪ ﻣﺮا ﺑﺎ اﻓﮑﺎری ﭘﺮ ﺳـﺎزد‬
‫ﮐﻪ او را ﺧﻮﺷﻨﻮد ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ‪ .‬ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ اﻓﮑﺎرم را ﺗﺤﺖ اﺧﺘﯿﺎر ﻣﺴﯿﺢ ﻗﺮار ﻣﯽدﻫﻢ‪ ،‬آن ﻗﻠﻌﮥ ﻣﻨﻔـﯽ ﮔﺮاﯾـﯽ در زﻧـﺪﮔﯿﻢ‬
‫ﺳﺮﯾﻌﺘﺮ ﻓﺮو ﻣﯽﭘﺎﺷﺪ ‪.‬‬
‫ﻓﺮوﭘﺎﺷﯽ آن ﻗﻠﻌﻪ ‪ ،‬ﻧﺸﺎﻧﮕﺮ اﯾﻦ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ دﯾﮕﺮ در آن ﻣﻮرد وﺳﻮﺳﻪ ﻧﻤﯽﺷﻮم وﻟﯽ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻌﻨﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﯿﻄﺎن دﯾﮕﺮ در‬
‫زﻧﺪﮔﯿﻢ ﭘﺎﯾﮕﺎﻫﯽ ﻧﺪارد‪ .‬ﺣﺎل ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺳﺮﺷﺖ ﻃﺒﯿﻌﯽام ﻣﺤﮑﻮم ﺑﻪ داﺷﺘﻦ ﺷﺨﺼﯿﺖ ﻣﻨﻔﯽ ﻧﯿﺴﺘﻢ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ اﻣﺪاد اﻟﻬﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ‬
‫ﺷﺨﺼﯿﺘﯽ ﻣﺜﺒﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ‪ .‬ﻣﻦ در ﻫﺮ ﺷﺮﯾﻄﯽ ﺧﻮد را وﻗﻒ ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ اﯾﻦ اﻓﮑﺎری ﮐﻪ ﺧـﻼف اراده و ﻃﺮﯾـﻖ ﺧﺪاﺳـﺖ‬
‫ﮐﺮدهام‪ .‬ﻣﺎ ﻗﺎدرﯾﻢ ﺑﺮ ﻃﺮز ﻓﮑﺮ ﻧﺎدرﺳﺘﻤﺎن ﻏﺎﻟﺐ آﯾﯿﻢ‪ .‬ﺧﺪا ﺑﻪ ﺷﻤﺎ اﺳﻠﺤﻪﻫﺎی روﺣﺎﻧﯽ ﺑﺨﺸﯿﺪه اﺳﺖ ﺗﺎ ﻗﻠﻌـﮥ ﺷـﯿﻄﺎن را‬
‫در زﻧﺪﮔﯿﺘﺎن ﻓﺮو رﯾﺰﯾﺪ‪ .‬از ﻫﻤﯿﻦ اﻣﺮوز ﺷﺮوع ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻓﮑﺮی را ﺑﻪ اﻃﺎﻋﺖ ﻣﺴﯿﺢ اﺳﯿﺮ ﺳﺎزﯾﺪ‪.‬‬

‫‪٥٥‬‬
 ‫‪ / 16‬ﺳـﭙﺘﺎﻣﺒﺮ ‪2002‬‬ ‫ﻏﻠﺒﻪ ﺑﺮ ﺗﺮس از »ﻃﺮد ﺷﺪن«‬
‫ﺳﺎﻟﻬﺎ ﭘﯿﺶ در آﻟﻤﺎن ﺷﺮﻗﯽ ﺳﺎﺑﻖ از ﺧﺎﻧﻮادهای ﮐﻪ ﮐﻮﻫﻨﻮرد ﺑﻮدﻧﺪ دﯾﺪن ﮐﺮدم‪ .‬آﻧﻬﺎ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﯾﮑﯽ از زﯾﺒﺎﺗﺮﯾﻦ ﻣﻨـﺎﻃﻖ‬
‫ﮐﺸﻮرﺷﺎن را ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪ‪ .‬ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺸﮑﻞ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ از ﮐﻮه ﻣﺮﺗﻔﻌﯽ ﺑﺎﻻ ﻣﯽرﻓﺘﯿﻢ و ﻣﻦ از ارﺗﻔﺎع ﻣـﯽﺗﺮﺳـﯿﺪم‪.‬‬
‫اﻣﺎ آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ اﻃﻤﯿﻨﺎن ﺧﺎﻃﺮ دادﻧﺪﮐﻪ اﯾﻦ ﮐﻮﻫﻨﻮردی ﺧﻄﺮی ﻧﺪارد و از ﻣﺴﯿﺮ اﻣﻨﯽ ﺻﻌﻮد ﺧـﻮاﻫﯿﻢ ﮐـﺮد‪ .‬ﺑﻨـﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻣـﻦ‬
‫ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ دو دوﺳﺖ آﻣﺮﯾﮑﺎﯾﯿﻢ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ آﻧﻬﺎ ﺑﺮوﯾﻢ ‪.‬‬
‫ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﭘﯿﺶ ﻣﯽرﻓﺖ ﺗﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﭘﻨﺠﺎه ﻣﺘﺮی ﻗﻠﻪ رﺳﯿﺪﯾﻢ‪ .‬آﻧﮕﺎه ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺧﻮد را از ﺻﺨﺮهﻫﺎ ﺑﺎﻻ ﻣﯽﮐﺸﯿﺪﯾﻢ و‬
‫ﮐﻮﻫﻨﻮردی واﻗﻌﯽ ﺷﺮوع ﻣﯽﺷﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﯾﮑﺒﺎره ﺗﺮس وﺟﻮدم را ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﺑﻼ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻪ ﺗﺨﺘﻪ ﺳـﻨﮕﯽ ﭼﺴـﺒﯿﺪم و در ﻫﻤـﺎن‬
‫ﺣﺎﻟﺖ ﻣﯿﺨﮑﻮب ﺷﺪم‪ .‬ﭼﻮن آﺧﺮﯾﻦ ﻧﻔﺮ ﺑﻮدم ﻫﯿﭽﮑﺲ ﻣﺘﻮﺟﮥ ﻣﻦ ﻧﺸﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﻗﻠﻪ رﺳﯿﺪﻧﺪ ﺷﻨﯿﺪم ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ‪”،‬‬
‫ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ ﭼﻘﺪر زﯾﺒﺎﺳﺖ !“ ﺳﭙﺲ ﺷﻨﯿﺪم ﮐﻪ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﮔﻔﺖ‪ ”،‬ﺳﻤﯽ ﮐﺠﺎﺳﺖ ؟“‬
‫آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻧﮕﺮﯾﺴﺘﻪ ﻣﺮا دﯾﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺑﯽﺗﺎﺑﯽ ﺗﺨﺘﻪ ﺳﻨﮕﯽ را ﻣﺤﮑﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪام ‪ .‬ﻓﻠﺞ ﺷﺪه ﺑﻮدم‪ .‬آﻧﻬﺎ ﮔﻔﺘﻨﺪ ‪ ” ،‬ﺳـﻤﯽ ‪ ،‬ﺑﯿـﺎ‬
‫ﺑﺎﻻ ‪ .‬اﯾﻦ ﺑﺎﻻ ﺧﯿﻠﯽ ﻗﺸﻨﮕﻪ“ ﺗﻨﻬﺎ ﭼﯿﺰی ﮐﻪ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﮕﻮﯾﻢ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ” ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﻢ ﺗﮑﺎن ﺑﺨﻮرم ! “ ﺑﻌﺪ از ﺟﺮو ﺑﺤﺜﻬﺎی‬
‫زﯾﺎد‪ ،‬ﺑﺎﻻﺧﺮه دوﺳﺘﺎﻧﻢ ﻣﺠﺒﻮر ﺷﺪﻧﺪ ﺑﺎ زور ﻣﺮا از ﺗﺨﺘﻪ ﺳﻨﮓ ﺟﺪا ﮐﺮده‪ ،‬ﺑﻪ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﮐﻮه ﺑﺒﺮﻧﺪ ‪.‬ﻣﻦ از ﺧﺠﺎﻟﺖ آب ﺷﺪم ‪.‬‬
‫وﻟﯽ درس ﺑﺰرﮔﯽ را در آن روز آﻣﻮﺧﺘﻢ ‪ .‬ﺑﻪ ﻗﺪرت ﺧﻮف در اﻧﺴﺎن ﭘﯽ ﺑﺮدم‪ .‬ﺗﺮس ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﻧﯽ واﻗﻌﯽ ﮐﻠﻤﻪ ﻣﺮا ﻓﻠﺞ ﮐﺮده‬
‫ﺑﻮد‪ .‬از آن ﭘﺲ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪم ﮐﻪ ﺗﺮس‪ ،‬ﻣﺮدم ﺑﺴﯿﺎی را ﻓﻠﺞ ﮐﺮده اﺳﺖ‪ .‬ﻣﺮدم ﺑﻌﻠﺖ ﺗﺮس از ﺷﮑﺴـﺖ ‪ ،‬آﯾﻨـﺪه و ﻣـﺮگ از‬
‫ﺣﺮﮐﺖ ﺑﺎز اﯾﺴﺘﺎده‪ ،‬از ﭘﺎ در ﻣﯽآﯾﻨﺪ‪ .‬ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ و راﯾﺠﺘﺮﯾﻦ ﺗﺮس ‪ ،‬ﺗﺮس از ﻃﺮد ﺷﺪن اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻌﻀﯽ از ﻣﺮدم ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ اﯾـﻦ‬
‫دﻟﯿﻞ ﺑﻪ ﺧﻮد آﺳﯿﺐ ﻣﯽرﺳﺎﻧﻨﺪ‪ .‬ﺑﻌﻀﯽ دﯾﮕﺮ اﺻﻮل اﺧﻼﻗﯽ ﺧﻮد را ﺗﻐﯿﯿﺮ داده ‪ ،‬ﺑﺎورﻫﺎﯾﺸﺎن را زﯾـﺮ ﭘـﺎ ﻣـﯽﮔﺬارﻧـﺪ و از‬
‫ﻟﺤﺎظ روﺣﺎﻧﯽ ﺷﮑﺴﺖ ﻣﯽﺧﻮرﻧﺪ ‪.‬‬
‫ﺗﻨﻬﺎ راه ﺣﻞ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺮای ﺗﺮس ‪ ،‬ﻣﺤﺒﺖ ) ﻣﺤﺒﺖ ﮐﺎﻣﻞ ( اﺳﺖ‪ .‬ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﻣـﯽﮔﻮﯾـﺪ‪ ” ،‬در ﻣﺤﺒـﺖ ﺧـﻮف ﻧﯿﺴـﺖ ﺑﻠﮑـﻪ‬
‫ﻣﺤﺒﺖ ﮐﺎﻣﻞ ﺧﻮف را ﺑﯿﺮون ﻣﯽاﻧﺪازد زﯾﺮا ﺧﻮف ﻋﺬاب دارد و ﮐﺴﯿﮑﻪ ﺧﻮف دارد در ﻣﺤﺒﺖ ﮐﺎﻣﻞ ﻧﺸﺪه اﺳﺖ“ ) اول‬
‫ﯾﻮﺣﻨﺎ ‪ . (18:4‬در ﮐﻞ ﺗﺎرﯾﺦ ﺑﺸﺮ ﺗﻨﻬﺎ در ﺻﻠﯿﺐ ” ﻣﺤﺒﺖ ﮐﺎﻣﻞ“ ﯾﺎﻓﺖ ﻣﯽﺷﻮد‪ .‬ﭘﺴﺮ ﺧﺪا در ﺗﭙـﻪای ﺧـﺎرج از اورﺷـﻠﯿﻢ‬
‫ﺑﯿﻦ دو دزد ‪ ،‬ﻣﯿﺎن آﺳﻤﺎن و زﻣﯿﻦ ﺑﻪ ﺻﻠﯿﺐ آوﯾﺨﺘﻪ ﺷﺪ‪ .‬او ﻓﺮﯾﺎد زده ﮐﻠﻤﺎﺗﯽ را ﺑﯿﺎن ﮐﺮد ﮐﻪ در ﺗﻤﺎم ﺗﺎرﯾﺦ ﺑﺸﺮ ﮔﻮاه ﺑﺮ‬
‫ﻣﺤﺒﺖ ﮐﺎﻣﻞ ﺧﺪا ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ‪ .‬او ﮔﻔﺖ‪ ” ،‬ﭘﺪر‪ ،‬اﯾﻨﻬﺎ را ﺑﺒﺨﺶ…“‬
‫ﺗﻨﻬﺎ ﻋﯿﺴﯽ اﯾﻦ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ را داﺷﺖ ﺗﺎ اﻓﺮادی را ﮐﻪ از او ﺗﻨﻔﺮ داﺷﺘﻪ دﺷﻤﻦ ﺳﺮﺳﺨﺖ او ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺒﺨﺸﺪ‪ .‬او ﺗﻤﺎم اﻧﺴـﺎﻧﻬﺎ را‬
‫ﺑﺎ ﻣﺤﺒﺖ ﺧﻮد دوﺳﺖ ﻣﯽداﺷﺖ‪ .‬او ﻣﻦ و ﺷﻤﺎ را ﺑﺎ ﻣﺤﺒﺖ ﮐﺎﻣﻠﺶ دوﺳﺖ دارد‪ .‬اﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﻣﺤﺒﺖ‪ ،‬ﺗﺮس از ﻃـﺮد ﺷـﺪن را‬
‫ﺑﯿﺮون ﻣﯽراﻧﺪ‪ .‬ﺑﺎ اﯾﻦ ﻣﺤﺒﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻣﯽﯾﺎﺑﯿﻢ ﺧﺪا ﻣﺎ را ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ و آﻧﺮا اﺣﺴﺎس ﮐﺮده ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﯿﻢ‪ .‬ﻋﯿﺴـﯽ‬
‫ﮔﻔﺖ‪ ” ،‬ﻫﺮ آﻧﭽﻪ ﭘﺪر ﺑﻤﻦ ﻋﻄﺎ ﮐﻨﺪ ﺑﺠﺎﻧﺐ ﻣﻦ آﯾﺪ و ﻫﺮ ﮐﻪ ﺑﺠﺎﻧﺐ ﻣﻦ آﯾﺪ او را ﺑﯿﺮون ﻧﺨﻮاﻫﻢ ﻧﻤﻮد“ ) ﯾﻮﺣﻨـﺎ ‪.(37:6‬‬
‫وﻗﺘﯽ ﻧﺰد ﻣﺴﯿﺢ ﻣﯽآﯾﯿﻢ ﻣﺤﺒﺖ ﮐﺎﻣﻞ ﺧﺪا وﺟﻮد ﻣﺎ را ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺘﻪ ‪ ،‬ﺗﺮس از ﻣﺎ رﺧﺖ ﺑﺮﻣﯽﺑﻨﺪد ‪.‬‬
‫اﮔﺮ ﺷﻤﺎ اﺳﯿﺮ ﺗﺮس از ﻃﺮد ﺷﺪن ﻫﺴﺘﯿﺪ ﺑﻪ ﺳﻮی ﺻﻠﯿﺐ ﺑﯿﺎﯾﯿﺪ‪ .‬در آﻧﺠﺎ ﻣﺤﺒﺖ ﮐﺎﻣﻞ ﺧﺪا را ﭼﺸﯿﺪه ‪ ،‬از اﺳـﺎرت ﺧـﻮد‬
‫رﻫﺎﯾﯽ ﺧﻮاﻫﯿﺪ ﯾﺎﻓﺖ و ﺷﺨﺼﯽ ﺧﻮاﻫﯿﺪ ﺷﺪ ﮐﻪ در ارادۀ ﺧﺪا وﻧﺪ اﺳﺖ ‪ .‬ﺷﻬﺎﻣﺖ از ﺻﻠﯿﺐ ﺟﺎری ﻣﯽﮔﺮدد‪ .‬ﺻﻠﯿﺐ ﺑـﻪ‬
‫ﻗﺴﻤﺘﻬﺎی دروﻧﯽ زﻧﺪﮔﯿﺘﺎن رﺳﻮخ ﮐﺮده ‪ ،‬ﺷﻤﺎ را ﻗﺎدر ﻣﯽﺳﺎزد ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺤﺒﺖ ﺑﯽﭘﺎﯾﺎن او ﭘﯽ ﺑﺒﺮﯾﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﺻﻠﯿﺐ ﺑﻨﮕﺮﯾﺪ! ﻧـﺰد‬
‫آن زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﯿﺪ! ﺻﻠﯿﺐ ﺧﻮد را ﺑﺮدارﯾﺪ! ﻋﯿﺴﯽ را ﭘﯿﺮوی ﮐﻨﯿﺪ!‬

‫‪٥٦‬‬
‫‪ / 23‬ﺳــﭙﺘﺎﻣﺒﺮ ‪2002 /‬‬ ‫ﻏﻠﺒــﻪ ﺑــﺮ » ﻗــﺎﻧﻮن ﭘﺮﺳــﺘﯽ«‬
‫ﭼﻨﺪﯾﻦ ﺳﺎل ﭘﯿﺶ در ﮔﻔﺘﮕﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﮔﺮوﻫﯽ از رﻫﺒﺮان ﻣﺴﯿﺤﯽ داﺷﺘﻢ‪ ،‬ﺷﺨﺼﯽ ﺑﻤﻦ ﮔﻔﺖ‪ ” ،‬ﻣﻦ واﻗﻌﺎً ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﻣﺨﺎﻟﻔﻢ ‪.‬‬
‫ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽﮐﻨﻢ ﺷﺮﯾﻌﺖ ﺧﺪا ﻧﯿﮑﻮ ﺑﺎﺷﺪ زﯾﺮا در زﻧﺪﮔﯿﻬﺎﯾﻤﺎن ﻣﺤﮑﻮﻣﯿﺖ را ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﻣﯽآورد‪“.‬‬
‫ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﻓﻬﻤﯿﺪم ﮐﻪ اﯾﻦ ﺷﺨﺺ درک ﺻﺤﯿﺤﯽ از ﺷﺮﯾﻌﺖ ﺧﺪا ﻧﺪاﺷﺖ‪ .‬ﻫﺮ آﻧﭽـﻪ را ﮐـﻪ ﺧـﺪا ﺑـﻪ اﻧﺴـﺎن ﻣـﯽﺑﺨﺸـﺪ‪،‬‬
‫ﻧﯿﮑﻮﺳﺖ زﯾﺮا ﺧﺪا ﻧﯿﮑﻮﺳﺖ و اﯾﻦ ﻧﯿﮑﻮﯾﯽ ﺟﺰو ذات او اﺳﺖ‪ .‬او ﺑﺮای ﺧﯿﺮ و ﺻﻼح ﻣﺎ ﺷﺮﯾﻌﺘﺶ را ﺑﻤﺎ ﺑﺨﺸـﯿﺪ‪ .‬او ﻣـﺎ‬
‫را ﺧﻠﻖ ﮐﺮده اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻣﯽداﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎﯾﺪ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﯿﻢ و از ﭼﺎرﭼﻮب و ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻣﺎ ﻣﻄﻠﻊ اﺳﺖ‪ .‬او ﺷﺮﯾﻌﺘﺶ را‬
‫ﺑﻤﺎ داد ﺗﺎ زﻧﺪﮔﯿﻬﺎی ﺷﺎد و ﺳﺎﻟﻤﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ‪ .‬ﺑﺮای ﻣﺜﺎل‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﯾﻬﻮدﯾﺎن ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﮔﻮﺷﺖ ﺧﻮک ﻧﺨﻮرﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪ اﯾﻦ‬
‫دﻟﯿﻞ ﻧﺒﻮد ﮐﻪ آﻧﻬﺎ را ﻫﻨﮕﺎم ﻧﺎاﻃﺎﻋﺘﯽ ﮐﺮدن از اﯾﻦ دﺳﺘﻮر ﻣﺠﺎزات ﻧﻤﺎﯾﺪ‪ .‬ﭼﻮﻧﮑﻪ او ﺧﺎﻟﻖ ﺟﻬﺎن اﺳﺖ ﺧﯿﺮ و ﺻﻼح ﻣﺎ را‬
‫ﻣﯽداﻧﺪ‪ .‬او ﻣﯽداﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﭼﻪ ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﺑﺎﻋﺚ ﺑﯿﻤﺎری و ﻣﺮگ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ و ﭼﻪ ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﻣﻮﺟﺐ زﻧﺪﮔﯽ و ﺳﻼﻣﺘﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﺧﺪا ﻧﯿﮑﻮ اﺳﺖ و زﻧﺪﮔﯿﻬﺎی ﻣﺎ را ﻏﻨﯽ ﻣﯽﺳﺎزد ‪.‬‬
‫ﺑﻬﺮﺣﺎل ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﺑﻤﺎ ﻣﯽآﻣﻮزد ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺤﺖ ﺣﺎﮐﻤﯿﺖ روحاﻟﻘﺪس زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﺗﺎ ﺣﺎﮐﻤﯿـﺖ ﺷـﺮﯾﻌﺖ‪ .‬ﺑﺴـﯿﺎری از‬
‫رﻫﺒﺮان ﻣﺬﻫﺒﯽ در دورۀ ﻣﺴﯿﺢ اﯾﻦ ﻣﻮرد را درک ﻧﻤﯽﮐﺮدﻧﺪ ‪.‬اﻣﺮوز ﻧﯿﺰ اﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺻﺎدق اﺳﺖ‪ .‬رﻫﺒﺮان ﻣﺬﻫﺒﯽ در ﺻـﺪد‬
‫ﺑﻮدﻧﺪ ﺗﺎ ﻣﺴﯿﺢ را ﺳﻨﮕﺴﺎر ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﭼﻮن در روز ﺳﺒﺖ ﻣﺮدم را ﺷﻔﺎ ﻣﯽداد‪ .‬ﻋﯿﺴﯽ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺳﺒﺖ ﺑﺮای اﻧﺴﺎن اﯾﺠﺎد‬
‫ﺷﺪه ﻧﻪ اﻧﺴﺎن ﺑﺮای ﺳﺒﺖ‪ .‬او ﻫﺪف و ﻣﻘﺼﻮد ﺷﺮﯾﻌﺖ را ﻣﯽداﻧﺴﺖ‪ .‬رﻫﺒﺮان ﻣﺬﻫﺒﯽ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺧﻮد ﻗﺎﻧﻮن ﺗﻮﺟـﻪ داﺷـﺘﻨﺪ ‪.‬‬
‫اﻓﺮادی ﮐﻪ ﻓﻘﻂ از ﻗﺎﻧﻮن ﺧﺪا ﭘﯿﺮوی ﮐﺮده‪ ،‬ﺑﻪ روح و ﻫـﺪف ﺷـﺮﯾﻌﺖ اﻋﺘﻨـﺎ ﻧﻤـﯽﮐﻨﻨـﺪ‪ ،‬در دام ﻗـﺎﻧﻮن ﭘﺮﺳـﺘﯽ ﮔﺮﻓﺘـﺎر‬
‫ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﻗﺎﻧﻮن ﭘﺮﺳﺘﯽ در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺷﮑﺴﺖ ﻣﯽﺷﻮد ‪.‬‬
‫ﭼﻨﺪی ﻗﺒﻞ‪ ،‬رﺋﯿﺲ ﺟﻤﻬﻮر آﻣﺮﯾﮑﺎ ﺑﻪ داﺷﺘﻦ راﺑﻄﻪای ﻧﺎﻣﺸﺮوع اﻋﺘﺮاف ﮐﺮد اﻣﺎ ﻫﻤﺰﻣﺎن ﺑـﺎ آن از وﮐﻼﯾـﺶ ﺧﻮاﺳـﺖ ﺗـﺎ‬
‫رواﺑﻂ ﺟﻨﺴﯽ را از دﯾﺪﮔﺎه ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﺑﻄﻮر دﻗﯿﻖ ﺑﺮرﺳﯽ ﮐﻨﻨﺪ ‪.‬اﻗﺪام او ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﮐﻪ اﻋﻀﺎی ﺟﻨﺎﺣﺶ او را ﻣﺤﮑﻮم ﮐﻨﻨﺪ و‬
‫ﺳﺮاﻧﺠﺎم در ﻋﻤﻮم ﻣﺮدم اﺛﺮ ﻧﺎﻣﻄﻠﻮﺑﯽ ﮔﺬاﺷﺖ‪ .‬او ﺑﻪ ﺗﺠﺰﯾﻪ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻗﺎﻧﻮن ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺑﻮد‪ ،‬ﺑﺪون اﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﻫﺪف و ﻣﻘﺼﻮد آن‬
‫ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬
‫ﺑﺴﯿﺎری از اﯾﻤﺎﻧﺪاران ﻫﻤﯿﻦ ﮐﺎر را اﻧﺠﺎم دادهاﻧﺪ‪ .‬ﻗﺎﻧﻮن ﭘﺮﺳﺘﯽ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﻪ ﺷﮑﺴﺖ ﻣﻨﺘﻬﯽ ﻣﯽﮔﺮدد‪ .‬ﺑﻬﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ ﮐﻼم ﺧﺪا‬
‫ﻣﺎ را ﺗﻌﻠﯿﻢ ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻪ ﺗﺤﺖ ﻗﻮت روحاﻟﻘﺪس زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬ﻫﺮ ﮔﺎه ﺑﻪ روح زﯾﺴﺖ ﮐﻨﯿﻢ‪ ،‬ﺗﺤﺖ ﺳﻠﻄﮥ ﻗـﺎﻧﻮن ﻧﺨـﻮاﻫﯿﻢ‬
‫ﺑﻮد‪ .‬اﯾﻦ ﺑﻪ آن ﻣﻌﻨﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻗﺎﻧﻮن را ﻧﺎدﯾﺪه ﮔﺮﻓﺘﻪ‪ ،‬زﯾﺮ ﭘﺎ ﺑﮕﺬارﯾﻢ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻌﻨـﯽ اﺳـﺖ ﮐـﻪ اﻫـﺪاف ﻋﻤﯿـﻖ‬
‫ﻗﺎﻧﻮن را ﺑﻪ اﺟﺮا در آورده‪ ،‬ارادۀ ﺧﺪا را از ﺗﻪ ﻗﻠﺐ اﻧﺠﺎم دﻫﯿﻢ ‪.‬‬
‫ﺷﺨﺼﯽ ﮐﻪ ﺗﺤﺖ ﻗﺪرت روحاﻟﻘﺪس زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺣﻘﯿﻘﺘﺎً ﺷﺨﺺ آزادی اﺳﺖ‪ .‬اﯾﻦ ﺷﺨﺺ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑـﻪ ﻫﻤﺴـﺮش‬
‫وﻓﺎدار اﺳﺖ ﺑﻠﮑﻪ از ﺷﻬﻮاﺗﯽ ﻧﯿﺰ ﮐﻪ او را ﺑﺴﻮی ﻏﯿﺮ اﺧﻼﻗﯿﺎت ﻣﯽﮐﺸﺎﻧﻨﺪ‪ ،‬رﻫﺎ و آزاد اﺳﺖ‪ .‬اﯾﻦ ﭘﯿﺮوزی واﻗﻌﯽ اﺳﺖ –‬
‫ﭘﯿﺮوزﯾﯽ ﮐﻪ در ﻗﻠﺐ ﻣﺎ ﻧﻘﺶ ﺑﺴﺘﻪ اﺳﺖ و در زﻧﺪﮔﯽ روزاﻧﮥ ﻣﺎ وﺟﻮد دارد وﻟﯽ وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺷﺨﺺ ﻣﯽﮐﻮﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﺮ اﺳـﺎس‬
‫ﺷﺮﯾﻌﺖ ﻋﻤﻞ ﻧﻤﺎﯾﺪ‪ ،‬در راه ﺷﮑﺴﺖ ﻗﺪم ﺑﺮﻣﯽدارد ‪.‬‬
‫اﯾﻤﺎﻧﺪار ﻣﻮﻓﻖ ﺷﺨﺼﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ آﻣﻮﺧﺘﻪ اﺳﺖ ﺗﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد را ﺗﺴﻠﯿﻢ روحاﻟﻘﺪس ﻧﻤﺎﯾﺪ ‪.‬او اﺳـﯿﺮ ﺗﺒﺼـﺮهﻫـﺎی ﻗـﺎﻧﻮن‬
‫ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ آزاداﻧﻪ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﺷﺨﺼﯽ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﺧﺪا از او اﻧﺘﻈﺎر دارد‪ .‬او ﺣﺘﯽ ﻓﺮاﺗﺮ از ﺷﺮﯾﻌﺖ را ﻧﯿﺰ اﻧﺠـﺎم ﻣـﯽدﻫـﺪ‪.‬‬
‫ﯾﮏ اﯾﻤﺎﻧﺪار ﮐﺎﻣﯿﺎب از روح و ﻫﺪف ﻗﺎﻧﻮن اﻃﺎﻋﺖ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ‪ ،‬زﯾﺮا اﻃﺎﻋﺘﺶ ﻧﺸﺎﻧﮕﺮ ﺣﻀـﻮر روحاﻟﻘـﺪس در او اﺳـﺖ ‪.‬‬
‫وﻗﺘﯿﮑﻪ ﺑﺎ ﻗﻮت روحاﻟﻘﺪس زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺷﺮﯾﻌﺖ دﯾﮕﺮ ﺑﺮای ﻣﺎ ﻣﺸﮑﻠﯽ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑـﻮد ‪ ،‬زﯾـﺮا ﻫـﺪف ﻧﻬـﺎﯾﯽ ﺧـﺪا را در‬
‫زﻧﺪﮔﯿﻬﺎﯾﻤﺎن ﻋﻤﻠﯽ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺳﺎﺧﺖ‪ .‬ﻏﻠﺒﻪ ﺑﺮ ﻗﺎﻧﻮن ﭘﺮﺳﺘﯽ از ﭘﯿﺮوی و ﻣﻄﺎﺑﻌﺖ روحاﻟﻘﺪس ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﻣﯽﮔﯿﺮد‪.‬‬

‫‪٥٧‬‬
 ‫‪ / 30‬ﺳـﭙﺘﺎﻣﺒﺮ ‪2002 /‬‬ ‫در ﭘـﯽ ﻗﺪوﺳـﯿﺖ‬
‫ﺗﻘﺪس ﮐﻠﻤﻪای اﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﻮﯾﯽ دﯾﮕﺮ در ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻟﻐﺎت ﻣﻌﺎﺻﺮ ﻣﺴﯿﺤﯽ ﯾﺎﻓﺖ ﻧﻤـﯽﺷـﻮد و اﯾﻤﺎﻧـﺪاران ﻗـﺮن ﺑﯿﺴـﺘﻢ آﻧـﺮا‬
‫ﺑﻨﺪرت درک ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ وﻟﯽ ﮐﻼم ﺧﺪا ﺑﻄﻮر ﻗﺎﻃﻊ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ‪ ”،‬در ﭘﯽ ﺳﻼﻣﺘﯽ ﺑـﺎ ﻫﻤـﻪ ﺑﮑﻮﺷـﯿﺪ و ﺗﻘﺪﺳـﯽ ﮐـﻪ ﺑﻐﯿـﺮ از آن‬
‫ﻫﯿﭽﮑﺲ ﺧﺪاوﻧﺪ را ﻧﺨﻮاﻫﺪ دﯾﺪ“ ) ﻋﺒﺮاﻧﯿﺎن ‪ . (14:12‬ﺑـﺪون داﺷـﺘﻦ ﺗﻘـﺪس در ﻗﻠﺒﻤـﺎن و در زﻧـﺪﮔﯿﻤﺎن دﯾـﺪن ﺧـﺪا‬
‫ﻏﯿﺮﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ‪ .‬ﻣﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﺪون ﺗﻘﺪس ﺑﻪ ﭘﯿﺮوزی ﺧﺪاوﻧﺪ دﺳﺖ ﻧﺨﻮاﻫﯿﻢ ﯾﺎﻓﺖ و ﺑﻪ ﺟﻼل ﺧﺪا ﭘﯽ ﻧﺨﻮاﻫﯿﻢ ﺑﺮد‪ .‬اﮔـﺮ‬
‫ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺷﺎﻫﺪ ﮐﺎر ﺧﺪا در زﻧﺪﮔﯽﻫﺎﯾﻤﺎن ﺑﺎﺷﯿﻢ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﺟﺪ و ﺟﻬﺪ در ﭘﯽ ﻗﺪوﺳﯿﺖ ﺑﮑﻮﺷﯿﻢ ‪.‬‬
‫ﺗﻘﺪس ﭼﯿﺴﺖ و ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺪﺳﺖ ﻣﯽآﯾﺪ؟ رﯾﺸﮥ ﮐﻠﻤﮥ ﺗﻘﺪس در ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس از ﮐﻠﻤﮥ ﯾﻮﻧﺎﻧﯿﯽ اﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ” زﻧﺪﮔﯽ ﺟـﺪا‬
‫ﺷﺪه ﺑﺮای ﺧﺪا “‪ .‬ﯾﮏ ﺷﺨﺺ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ ﺗﻘﺪس زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﺪ در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﻣﯽﮐﻮﺷﺪ ﻫﻢ ﺧﺪا و ﻫﻢ دﻧﯿـﺎ را داﺷـﺘﻪ ﺑﺎﺷـﺪ‪.‬‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻘﺪس زﻧﺪﮔﯿﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﺎﻣﻼً ﺑﻪ ﺧﺪا وﻗﻒ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬اﯾﻦ ﺑﻪ آن ﻣﻌﻨﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺷﺨﺺ ﮐﺎﻣﻞ اﺳﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﺗﻨﻬـﺎ‬
‫ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻌﻨﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ او زﻧﺪﮔﯿﺶ را ﺑﻪ ﺧﺪا داده و در ﻣﺴﯿﺮ ﮐﺎﻣﻠﯿﺖ ﭘﯿﺶ ﻣﯽرود ‪.‬‬
‫روﻧﺪ ﺗﻘﺪس ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪاﯾﺴﺖ ﮐﻪ اﺑﺘﺪا ﻗﺪوﺳﯿﺖ ﺑﺪﻧﺒﺎل ﻣﺎ اﺳﺖ و ﺳﭙﺲ ﻣﺎ در ﭘﯽ آن ﻣﯽﺑﺎﺷﯿﻢ‪ .‬ﻗﺪوﺳﯿﺖ‪ ،‬ﻓﺮاﯾﻨـﺪی اﺳـﺖ‬
‫ﮐﻪ از ﻟﺤﻈﮥ ﺗﻮﺑﻪ آﻏﺎز ﻣﯽﮔﺮدد‪ .‬وﻗﺘﯽ روح ﻣﺴﯿﺢ وارد ﻗﻠﺒﻤﺎن ﻣﯽﮔﺮدد ‪ ،‬ﺗﻘﺪس وارد زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن ﻣﯽﺷﻮد زﯾﺮا ﮐﻪ روح او‪،‬‬
‫روحاﻟﻘﺪس اﺳﺖ‪ .‬از آن ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ روﻧﺪ ﺗﻘﺪس ﯾﻌﻨﯽ ﺷﺒﯿﻪ ﻣﺴﯿﺢ ﺷﺪن در ﻣﺎ آﻏﺎز ﮔﺸﺘﻪ و ﺗﺎ ﭘﺎﯾﺎن ﻋﻤﺮ اداﻣﻪ ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ ‪.‬‬
‫درک دو اﺻﻞ اﺳﺎﺳﯽ اﻫﻤﯿﺖ ﺑﺴﺰاﯾﯽ دارد‪ .‬اول اﯾﻨﮑﻪ ﻣﺎ ﻧﻤـﯽﺗـﻮاﻧﯿﻢ ﺧـﻮد را ﻣﻘـﺪس ﮔـﺮداﻧﯿﻢ ﺑﻠﮑـﻪ اﯾـﻦ ﮐـﺎر ﻋﻤﯿـﻖ‬
‫روحاﻟﻘﺪس در زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن اﺳﺖ‪ .‬از ﻃﺮﻓﯽ دﯾﮕﺮ ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ در ﭘﯽ ﺗﻘﺪس ﺑﮑﻮﺷﯿﻢ‪ .‬ﺑﺎﯾﺪ ﻃﺎﻟﺐ ﮐﺎر روحاﻟﻘﺪس ﺑﺎﺷﯿﻢ ﺗﺎ ﻣـﺎ را‬
‫ﺷﺒﯿﻪ ﻣﺴﯿﺢ ﺑﺴﺎزد‪ .‬ﮐﻠﻤﮥ ﯾﻮﻧﺎﯾﯽ ﮐﻪ در ﻋﺒﺮاﻧﯿﺎن ‪ 14:12‬ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ ” در ﭘﯽ ﺳﻼﻣﺘﯽ و ﺗﻘﺪس ﺑﮑﻮﺷـﯿﺪ“ ﺑﮑـﺎر رﻓﺘـﻪ اﺳـﺖ‪،‬‬
‫ﮐﻠﻤﻪای اﺳﺖ ﮐﻪ اﻏﻠﺐ ﺑﺮای ﺗﻌﺮﯾﻒ ﺷﮑﺎرﭼﯿﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ در ﭘﯽ ﻃﻌﻤﮥ ﺧﻮد اﺳﺖ ‪ .‬ﻣﺎ ﻧﯿﺰ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻬﻤﯿﻦ ﺻـﻮرت‬
‫ﺑﺎ ﺟﺪ و ﺟﻬﺪ ﺑﺪﻧﺒﺎل ﺗﻘﺪس ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪.‬‬
‫ﻣﺎ ﺑﺮای ﻣﻘﺪس ﺑﻮدن از ﺗﻤﺎم ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺑﻬﺮهﻣﻨﺪ ﻣﯽﺑﺎﺷﯿﻢ‪ .‬ﻣﺎ دارای روحاﻟﻘﺪس‪ ،‬ﮐﺘﺎﺑﻤﻘـﺪس‪ ،‬ﭘﯿـﺮوزی ﻣﺴـﯿﺢ ﺑـﺮ ﺻـﻠﯿﺐ و‬
‫ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﻣﺴﯿﺤﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ‪ .‬ﭘﺲ ﭼﺮا ﺑﺎﯾﺪ در ﭘﯽ ﻗﺪوﺳﯿﺖ ﺑﮑﻮﺷﯿﻢ؟ ﻣﺎ ﻧﺒﺎﯾﺪ اﯾﻦ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻋﻈﯿﻢ را ﺑـﺪﯾﻬﯽ ﺑﺸـﻤﺎرﯾﻢ‪ .‬ﺑـﺮای‬
‫داﺷﺘﻦ ﭘﯿﺮوزی ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻧﻪ ﺑﺪﻧﺒﺎل ﺗﻘﺪس ﺑﺎﺷﯿﻢ‪ .‬ﺑﺮای ﻣﺜﺎل ﺑﻌﻠﺖ ﻣﺮگ ﻣﺴﯿﺢ ﺑﺮ روی ﺻﻠﯿﺐ ﻣﺎ ﺑﺎ ﯾﮑـﺪﯾﮕﺮ ﻣﺸـﺎرﮐﺖ‬
‫دارﯾﻢ وﻟﯽ ﺑﺎز اﺣﺘﯿﺎج دارﯾﻢ ﺑﻪ ﮐﻠﯿﺴﺎﯾﯽ رﻓﺘﻪ ﺑﺎ اﯾﻤﺎﻧﺪاران ﻣﺸﺎرﮐﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ و در اﯾﻤـﺎن ﺧـﻮد رﺷـﺪ ﻧﻤـﺎﯾﯿﻢ ‪ .‬اﯾـﻦ‬
‫ﻣﻮﺿﻮع در ﻣﻮرد ﺗﻘﺪس ﻧﯿﺰ ﺻﺎدق اﺳﺖ ‪ .‬ﺑﺪﻟﯿﻞ ﺣﻀﻮر روحاﻟﻘﺪس ‪ ،‬ﻣﺎ دارای ﺗﻤﺎم ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﺑـﺮای داﺷـﺘﻦ‬
‫ﭘﯿﺮوزی در زﻧﺪﮔﯽ اﺣﺘﯿﺎج اﺳﺖ وﻟﯽ ﻫﻨﻮز ﻻزم اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺪﻧﺒﺎل روح ﺧﺪا ﺑﺎﺷﯿﻢ ﺗﺎ ﻣﺎ را ﻫﺪاﯾﺖ ﮐﺮده‪ ،‬ﻗﻮت ﺑﺨﺸﺪ ﮐـﻪ‬
‫در اﯾﻦ ﭘﯿﺮوزی زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﯿﻢ ‪.‬‬
‫اﯾﻤﺎﻧﺪار ﺑﺮای ﭘﯿﺮوزی دﻋﻮت ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﮐـﻪ از ﻫـﺪاﯾﺖ روحاﻟﻘـﺪس در زﻧـﺪﮔﯿﻬﺎﯾﻤﺎن ﭘﯿـﺮوی ﻣـﯽﮐﻨـﯿﻢ‪ ،‬ﺑﻄـﻮر‬
‫ﺷﮕﻔﺖاﻧﮕﯿﺰی ﺑﻪ ﺷﺒﺎﻫﺖ ﻣﺴﯿﺢ در ﻣﯽآﯾﯿﻢ ‪ .‬ﭘﯿﺮوی از روحاﻟﻘﺪس ﺗﺪﺑﯿﺮ اﯾﻤﺎﻧﺪاران ﺑﺮای ﻧﺎﺋﻞ ﺷﺪن ﺑﻪ ﭘﯿـﺮوزی اﺳـﺖ ‪.‬‬
‫ﻣﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺪﻧﺒﺎل روحاﻟﻘﺪس ﻣﯽﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ .‬از او اﻃﺎﻋﺖ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﯿﻢ ‪ .‬از او ﻫﺪاﯾﺖ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ و در ﻧﺘﯿﺠﮥ اﯾﻦ ﭘﯿـﺮوی ﺑـﻪ ﺗﻘـﺪس‬
‫زﻧﺪﮔﯽ و ﭘﺎﮐﯽ ﻗﻠﺐ ﻧﺎﺋﻞ ﻣﯽﮔﺮدﯾﻢ‪ .‬اﻋﻤﺎل ﻣﺎ ﺧﺪا را ﺧﻮﺷﻨﻮد ﻣﯽﺳﺎزﻧﺪ‪ .‬در آﻏﺎز زﻧﺪﮔﯽ اﯾﻤﺎﻧﯽ ‪ ،‬ﺗﻘﺪس ﺑﺪﻧﺒﺎل ﻣﺎ اﺳﺖ‬
‫اﻣﺎ ﺑﺮای اﯾﻨﮑﻪ ﭘﯿﺮوزی ﻣﺴﯿﺢ در ﻣﺎ رﯾﺸﻪ ﺑﺪواﻧﺪ آﻧﮕﺎه ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ در ﭘﯽ ﺗﻘﺪس ﺑﮑﻮﺷﯿﻢ‪.‬‬

‫‪٥٨‬‬
 ‫‪ / 7‬اﮐﺘﺒــﺮ ‪2002 /‬‬ ‫ﻏــﺮور‪ :‬ﺳــﺪ راه ﺗﻘــﺪس‬
‫ﯾﮑﯽ از اﻫﺪاف اﺻﻠﯽ اﯾﻤﺎﻧﺪاران ﺑﺎﯾﺪ ﻗﺪوﺳﯿﺖ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت ﺳﺎده ﻣﯽﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﻗﺪوﺳﯿﺖ ﺑﻪ ﺷﺒﺎﻫﺖ ﻣﺴﯿﺢ در آﻣﺪن‬
‫اﺳﺖ‪ .‬در ﻃﻮل ﻗﺮﻧﻬﺎی ﻣﺘﻤﺎدی ﺗﻘﺪس ﺟﺰو ﯾﮑﯽ از وﯾﮋﮔﯿﻬﺎی ﺑﺎرز اﯾﻤﺎﻧﺪاران ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪ ﺑﻮده اﺳﺖ‪ .‬اﺳـﻘﻒ ﺟـﯽ‪ .‬ﺳـﯽ‪.‬‬
‫راﯾﻞ )‪ ( J.C.Ryle‬در ﮐﺘﺎﺑﺶ ﺑﻨﺎم رﻫﺒﺮان ﻣﺴﯿﺤﯽ ﻗﺮن ﻫﺠﺪﻫﻢ‪ ،‬ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﺪ رﻫﺒﺮا ن ﺑﯿﺪارﯾﻬﺎی ﺑﺰرگ ﮔﺬﺷﺘﻪ ‪ ،‬ﻫﻤﯿﺸـﻪ‬
‫زﻧﺎن و ﻣﺮدان ﻣﻘﺪﺳﯽ ﺑﻮدهاﻧﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ ﻫﻤﭽﻮن دﯾﮕﺮان دارای اﺷﺘﺒﺎﻫﺎت و ﺧﻄﺎﻫﺎﯾﯽ ﺑﻮدﻧﺪ اﻣﺎ آرزوی ﻗﻠﺒﯽ آﻧﺎن اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐـﻪ‬
‫ﺑﻪ ﺷﺒﺎﻫﺖ ﻣﺴﯿﺢ در آﯾﻨﺪ و او را ﺑﻄﻮر ﮐﺎﻣﻞ ﺑﺸﻨﺎﺳﻨﺪ ‪.‬‬
‫ﻫﺮ ﻓﺮدی ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺴﯿﺢ ﺷﻮد ﺑﺎﯾﺪ ﻗﻠﺒﯽ ﻓﺮوﺗﻦ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻓﺮوﺗﻨﯽ و ﺗﻘﻮی در ﯾﮏ راﺳﺘﺎ ﺣﺮﮐﺖ ﻣـﯽﮐﻨﻨـﺪ‪.‬‬
‫در ﻫﺮ ﺣﺎل در ﻗﻠﺒﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺟﺪ و ﺟﻬﺪ در ﭘﯽ ﺗﻘﺪس ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ ﺟـﺎﯾﯽ ﺑـﺮای ﻏـﺮور وﺟـﻮد ﻧـﺪارد‪ .‬ﺗﻘـﺪس ﺑﺴـﻮی ﺧـﺪا‬
‫ﻣﯽﻧﮕﺮد‪ ،‬ﺣﺎل آﻧﮑﻪ ﻏﺮور ﺷﯿﻔﺘﮥ ﺧﻮد اﺳﺖ ‪.‬ﮐﺎﻣﻠﺘﺮﯾﻦ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﺗﻘﺪس‪ ،‬ﻣﺴﯿﺢ اﺳﺖ و ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻧﻤﻮﻧﮥ ﻏﺮور‪ ،‬ﺷﯿﻄﺎن اﺳـﺖ‪.‬‬
‫اﺷﺘﯿﺎق ﺑﻪ ﺷﺒﺎﻫﺖ ﻣﺴﯿﺢ در آﻣﺪن در ﻫﺮ اﯾﻤﺎﻧﺪار ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ رﺷﺪ ﺗﻘﺪس ﻣﯽﮔﺮدد‪ .‬ﻏـﺮور ‪ ،‬ﻋﺸـﻖ ﺑـﻪ ﺟـﺎه ﻃﻠﺒـﯽ و ﺑﻠﻨـﺪ‬
‫ﭘﺮوازی اﺳﺖ ‪ .‬ﺗﻘﺪس ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪۀ ﺷﺨﺼﯿﺘﯽ ﻓﺮوﺗﻦ اﺳﺖ ‪ .‬ﻏﺮور ﭘﺮ ﻣﺪﻋﺎ ﺑﻮده وﻟﯽ ﺗﻮﺧﺎﻟﯽ اﺳﺖ ‪.‬‬
‫راه رﻓﺘﻦ در ﺗﻘﺪس و داﺷﺘﻦ ﻗﻠﺒﯽ ﻣﺘﮑﺒﺮ اﻣﺮی ﻣﺤﺎل اﺳﺖ‪ .‬ﻏﺮور و ﺗﮑﺒﺮ ﺳﺪ راه ﻗﺪوﺳﯿﺖ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬وﻗﺘـﯽ ﺑـﻪ ﻣﻌﻨـﺎی‬
‫ﻗﻠﺐ ﭘﺎک و ﻣﻘﺪس ﭘﯽ ﺑﺮﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﺴﺎدﮔﯽ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻣﯽ رﺳﯿﻢ ﮐﻪ ﻏﺮور و ﺗﻘﺪس ﺑﺎ ﻫﻢ ﻗﺎﺑﻞ ﺟﻤﻊ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﺗﻘﺪس ﮐـﺎری‬
‫اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪا در ﺑﺎﻃﻦ اﯾﻤﺎﻧﺪار اﻧﺠﺎم ﻣﯽ دﻫﺪ ﺗﺎ وﯾﺮا ﻫﻤﭽﻮن ﻣﺴﯿﺢ ﺳﺎزد‪ .‬ﻋﯿﺴﯽ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺧﺪا ﺑﻮد وﻟﯽ ﻃﺒﯿﻌﺘﯽ ﻓـﺮوﺗﻦ‬
‫داﺷﺖ ‪ .‬او آﻧﻘﺪر ﻓﺮوﺗﻦ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻟﺒﺎس اﻧﺴﺎﻧﯿﺖ را ﺑﺮ ﺗﻦ ﻧﻤﻮد‪ .‬ﻋﯿﺴﯽ‪ ،‬ﺑﻌﻨﻮان ﭘﺴـﺮ ﺧـﺪا و ﭘﺴـﺮ اﻧﺴـﺎن ﺗﻨﻬـﺎ در ﻗﺎﻟـﺐ‬
‫ﻓﺮوﺗﻨﯽ ﻣﻄﻠﻖ ‪ ،‬ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺻﯿﻒ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻬﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ‪ ،‬ﻏﯿﺮ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﺨﺺ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﻄﻮر ﻫﻤﺰﻣﺎن ﻫﻢ ﻣﻐﺮور و ﻫﻢ ﺷﺒﯿﻪ‬
‫ﻣﺴﯿﺢ ﺑﺎﺷﺪ ‪.‬‬
‫ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ‪ ” ،‬ﺧﺪا ﻣﺘﮑﺒﺮان را ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ اﻣﺎ ﻓﺮوﺗﻨﺎﻧﺮا ﻓﯿﺾ ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ“ ‪.‬اﮔﺮ ﺧﺪا ﺑﺮ ﺿﺪ ﻏﺮور اﺳﺖ ﭘـﺲ‬
‫ﻏﯿﺮ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺘﻮان ﻫﻢ ﻣﻘﺪس و ﻫﻢ ﻣﻐﺮور ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺴﯿﺎری از اوﻗﺎت ﻏﺮور ﺑﺼﻮرﺗﻬﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﯽﺷﻮد‪ .‬ﮔﺎﻫﯽ‬
‫ﺑﻪ ﻏﻠﻂ ﺗﺼﻮر ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﺮﺧﯽ از اﻧﻮاع ﻏﺮور ﮔﻨﺎه ﻧﯿﺴﺖ وﻟﯽ ﮐﺘﺎب اﻣﺜﺎل ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﺧﺪا از ﻏﺮور ﻣﺘﻨﻔﺮ اﺳـﺖ‪ .‬اﻫﻤﯿﺘـﯽ‬
‫ﻧﺪارد ﮐﻪ اﯾﻦ ﻏﺮور‪ ،‬ﻣﺬﻫﺒﯽ‪ ،‬روﺣﺎﻧﯽ ‪ ،‬ﻗﻮﻣﯽ ﯾﺎ ﻧﮋادی ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻫﺮ ﻧﻮع ﻏﺮوری رﯾﺸﻪ در ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ ﻣـﺮدم دﯾﮕـﺮ دارد وﻟـﯽ‬
‫ﺗﻘﺪس ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻋﯿﺴﯽ ﻣﯽﻧﮕﺮد‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ در آن واﺣﺪ ﻫﻢ ﻣﺘﮑﺒﺮ و ﻫﻢ ﻣﻘﺪس ﺑﺎﺷﯿﻢ‪ .‬در واﻗـﻊ ﻏـﺮور ﺑﺎزدارﻧـﺪۀ‬
‫روﻧﺪ ﺗﻘﺪس ﻣﯽﺷﻮد ‪.‬‬
‫ﺗﮑﺒﺮ اﻏﻠﺐ رﯾﺸﮥ ﮔﻨﺎﻫﺎن دﯾﮕﺮ اﺳﺖ‪ .‬در ﺑﺴﯿﺎری از ﻣﻮارد وﻗﺘﯿﮑﻪ ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻫﺎﻧﻢ اﻋﺘﺮاف ﮐﺮده‪ ،‬از ﺧﺪا ﺧﻮاﺳﺘﻪام ﺗـﺎ ﻗﻠـﺒﻢ را‬
‫ﺗﻔﺘﯿﺶ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﭘﯽ ﺑﺮدهام ﮐﻪ ﻏﺮور رﯾﺸﮥ ﺑﻌﻀﯽ از ﮔﻨﺎﻫﺎﻧﯽ ﺑﻮده ﮐﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺮا ﻣﺨﺘﻞ ﮐﺮده ﺑﻮد‪ .‬ﮔﺎﻫﯽ ﺧﺪا اﺟﺎزه ﻣـﯽدﻫـﺪ‬
‫ﺗﺎ اﯾﻤﺎﻧﺪاران‪ ،‬ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮرده ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻫﺎﻧﺸﺎن ﭘﯽ ﺑﺮﻧﺪ‪ .‬در ﻫﺴﺘﮥ ﻫﺮ ﻋﻤﻞ ﺑﺪ در اﯾﻦ دﻧﯿﺎ ﻏﺮور ﻧﻬﻔﺘﻪ اﺳﺖ ‪.‬ﺷﯿﻄﺎن ﺑﻌﻠـﺖ‬
‫ﻏﺮورش از ﺑﻬﺸﺖ ﺑﯿﺮون راﻧﺪه ﺷﺪ‪ .‬آدم و ﻫﻮا ﺑﻌﻠﺖ ﺗﮑﺒﺮﺷﺎن از ﺑﺎغ ﻋﺪن ﺑﯿﺮون راﻧﺪه ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﻣﻦ و ﺷﻤﺎ ﻫﺮ ﮔـﺎه ﺑﺨـﻮد‬
‫اﺟﺎزه دﻫﯿﻢ ﺗﺎ ﻣﺘﮑﺒﺮ ﮔﺮدﯾﻢ‪ ،‬در ﺷﺎﻫﺮاه ﺗﻘﺪس ﺑﺎز اﯾﺴﺘﺎده ‪ ،‬دﯾﮕﺮ ﻧﺨﻮاﻫﯿﻢ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺮ ﺧﻮد اداﻣﻪ دﻫﯿﻢ ‪.‬‬
‫ﺑﯿﺎﯾﯿﺪ ﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﻪای را ﺑﻪ اﯾﻦ دﻋﺎی ﺳﺮاﯾﻨﺪۀ ﻣﺰاﻣﯿﺮ اﺧﺘﺼﺎص دﻫﯿﻢ – ” ﺧﺪاﯾﺎ دل ﻣﺮا ﺗﻔﺘﯿﺶ ﮐـﻦ و ﺑﺒـﯿﻦ آﯾـﺎ ﻓﺴـﺎد و‬
‫ﻧﺎدرﺳﺘﯽ در ﻣﻦ ﻫﺴﺖ‪ “.‬از ﺧﺪا ﺑﺨﻮاﻫﯿﺪ ﺗﺎ ﻫﺮ داﻧﻪای از ﻏﺮور را ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ ﺳﺖ در ﺷﻤﺎ ﺧﻔﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ آﺷﮑﺎر ﺳﺎزد‪ .‬از او‬
‫ﺑﺨﻮاﻫﯿﺪ ﺗﺎ ﺷﻤﺎ را از ﺧﻮد ﻣﺤﻮری آزاد ﺳﺎزد‪ .‬ﺧﺪا دل ﺷﮑﺴﺘﻪ و ﮐﻮﺑﯿﺪه را ﺧﻮار ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺷﻤﺮد‪ .‬او ﻣﺸﺘﺎق دﯾﺪن ﻗﻠـﺐ‬
‫ﻓﺮوﺗﻦ اﺳﺖ و آﻧﺮا در ﻣﺴﯿﺮ ﺗﻘﺪس ﻗﺮار ﻣﯽدﻫﺪ‪.‬‬

‫‪٥٩‬‬
 ‫‪ / 14‬اﮐﺘﺒــﺮ ‪2002 /‬‬ ‫ﻓﺮوﺗﻨــﯽ‪ :‬رﻣــﺰ ﺗﻘــﺪس‬
‫ﮔﺎﻫﯽ ﻣﺮدم ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮان ﻗﺪوﺳﯿﺖ اﺷﺨﺎص را ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﮐﺮد وﻟﯽ در اﯾﻦ ﻃﺮز ﺗﻔﮑﺮ ﺗﻨﺎﻗﺾ ﻋﻤﯿﻘـﯽ‬
‫وﺟﻮد دارد‪ .‬ﯾﮏ ﻗﻠﺐ ﻣﻘﺪس ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻗﻠﺒﯽ ﻓﺮوﺗﻦ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺗﻘﺪس ﺧﻮد را ﺑﺎ دﯾﮕﺮان ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﻧﻤﯽﮐﻨـﺪ و ﻫﻤﯿﺸـﻪ ﺑﺴـﻮی‬
‫ﻋﯿﺴﯽ ﻧﮕﺮان اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮ اﯾﻦ در ﺗﻘﺪس ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﯽﻣﻌﻨﯽ اﺳﺖ‪ .‬ﺗﻘﺪس در ﻗﻠﺒﯽ ﻓﺮوﺗﻦ رﺷﺪ ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ ‪.‬‬
‫ﺑﺮای اﺛﺒﺎت اﯾﻨﮑﻪ ﻗﻠﺐ ﻓﺮوﺗﻦ رﻣﺰ داﺷﺘﻦ زﻧﺪﮔﯽ و رﻓﺘﺎری ﻣﻘﺪس اﺳﺖ دﻻﯾﻞ زﯾﺎدی وﺟﻮد دارد‪ .‬اوﻻً ﻓﺮوﺗﻨـﯽ ﺷـﺎﻟﻮدۀ‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺴﯿﺢ را ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﯽداد‪ .‬ﻋﯿﺴﯽ ﮐﻪ در ﺻﻮرت ﺧﺪا ﺑﻮد‪ ،‬ﺧﻮد را ﻓﺮوﺗﻦ ﺳﺎﺧﺘﻪ ‪ ،‬ﺑﻪ ﺷﺒﺎﻫﺖ ﻣﺮدﻣﺎن ﺷﺪ‪ .‬او ﺟﺴﻢ‬
‫اﻧﺴﺎﻧﯽ ﭘﻮﺷﯿﺪ‪ .‬او آﻧﻘﺪر ﻣﺘﻮاﺿﻊ ﺷﺪ ﺗﺎ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﻣﺎ ﮔﺮدﯾﺪ ﺗﺎ ﻣﺎ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ او را ﺑﺸﻨﺎﺳـﯿﻢ ‪ .‬در ﺗـﺎرﯾﺦ ﺑﺸـﺮ‪ ،‬ﻫﺮﮔـﺰ اﯾﻨﭽﻨـﯿﻦ‬
‫ﻧﻤﻮﻧﻪای ﺑﺮای ﻓﺮوﺗﻨﯽ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﺧﺪا اﻧﺴﺎن ﺷﺪ ‪ .‬ﻋﯿﺴﯽ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﻮد اﻧﺴﺎن ﮔﺮدﯾﺪ‪ .‬ﺣﺘﯽ اﺳﻤﯽ ﮐـﻪ ﺑـﻪ او داده‬
‫ﺷﺪ‪ ،‬ﯾﻌﻨﯽ ﻋﻤﺎﻧﻮﻋﯿﻞ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ ” ﺧﺪا ﺑﺎ ﻣﺎ “ اﺳﺖ ‪.‬‬
‫اﮔﺮ ﻫﺪف ﺗﻘﺪس ﺷﺒﯿﻪ ﻣﺴﯿﺢ ﺷﺪن اﺳﺖ‪ ،‬ﭘﺲ ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺧﻮد را ﻣﻠﺒﺲ ﺑﻪ ﻓﺮوﺗﻨﯽ ﺳﺎزﯾﻢ‪ .‬ﻣﺴﯿﺢ ﻣﻈﻬـﺮ ﺗﻮاﺿـﻊ اﺳـﺖ‪ .‬ﺑـﻪ‬
‫ﻫﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ ﻣﺎ ﻧﯿﺰ ﺑﺎﯾﺪ در ﭘﯽ ﻓﺮوﺗﻨﯽ در ﻗﻠﺐ و زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن ﺑﮑﻮﺷﯿﻢ ‪.‬ﻣﺴﯿﺢ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺎﻣﻼً ﻣﻘﺪﺳﯽ داﺷﺖ‪ ،‬و ﺗﺼﻮﯾﺮ ﮐﺎﻣﻠﯽ‬
‫ﺑﻮد از ﻓﺮوﺗﻨﯽ ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ اﮔﺮ ﻣﺎ ﻧﯿﺰ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ ﻣﻘﺪس ﺷﻮﯾﻢ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ ﺧﻮد را ﺗﺤﺖ ﻗﺪرت ﺧﺪا ﻓﺮوﺗﻦ ﺳﺎزﯾﻢ ‪.‬‬
‫دﻟﯿﻞ دﯾﮕﺮی ﮐﻪ ﻧﺸﺎﻧﮕﺮ ﺿﺮورت ﻓﺮوﺗﻨﯽ ﺑﺮای ﺗﻘﺪس اﺳﺖ وﺟﻮد دارد‪ .‬ﻏﯿﺮ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﺎ ﻗﻮت ﺧﻮد ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ ﺑـﻪ‬
‫ﺗﻘﺪس دﺳﺖ ﯾﺎﺑﯿﻢ‪ .‬ﺗﻘﺪس ﺗﻨﻬﺎ از ﻃﺮﯾﻖ ﻓﯿﺾ ﺧﺪا ﻋﻤﻠﯽ ﻣﯽﮔﺮدد‪ .‬از ﻃﺮﯾﻖ ﻓﯿﺾ ﺧﺪا اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑـﻪ ﺷﺨﺼـﯽ‬
‫ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﺧﺪا از ﻣﺎ اﻧﺘﻈﺎر دارد و ﻓﯿﺾ ﺗﻨﻬﺎ وارد ﻗﻠﺒﻬﺎی ﻓﺮوﺗﻦ ﻣـﯽﮔـﺮدد‪ .‬ﮐﺘﺎﺑﻤﻘـﺪس ﻣـﯽﮔﻮﯾـﺪ‪ ”،‬ﺧـﺪا ﻣﺘﮑﺒﺮاﻧـﺮا‬
‫ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ ،‬اﻣﺎ ﻓﺮوﺗﻨﺎن را ﻓﯿﺾ ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ‪“.‬‬
‫ﯾﮑﯽ از دوﺳﺘﺎﻧﻢ ﮐﻪ در ﺧﺪﻣﺖ ﺷﺒﺎﻧﯽ ﺑﻮد ﭼﻬﻞ روز را در روزه و دﻋـﺎ ﮔﺬراﻧـﺪ‪ .‬ﭘـﺲ از اﯾـﻦ دورهای ﮐـﻪ او ﺑـﺎ ﺧـﺪا‬
‫ﮔﺬراﻧﺪ‪ ،‬از او ﭘﺮﺳﯿﺪم ﮐﻪ ﺧﺪا در اﯾﻦ ﻣﺪت ﭼﻪ ﭼﯿﺰی را ﺑﻪ او ﻧﺸﺎن داده اﺳﺖ‪ .‬ﺟﻮاب ﺟﺎﻟﺒﯽ داد‪ .‬او ﮔﻔﺖ‪ ”،‬ﺧﺪا ﺑﻤـﻦ‬
‫ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ اﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﯾﻌﻨﯽ » ﻣﻦ ﻫﺮﮔﺰ اﯾﻦ ﮔﻨﺎه را ﻧﻤﯽﮐﺮدم« را ﺑﺮ زﺑﺎن ﻧﯿﺎورم “ و در اداﻣﻪ اﻓﺰود‪ ” ،‬وﻗﺘﯽ اﺷﺨﺎﺻﯽ را‬
‫ﮐﻪ ﻣﺮﺗﮑﺐ زﻧﺎ ﻣﯽﺷﺪﻧﺪ ﻣﯽدﯾﺪم ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺎ ﺧﻮد ﻣﯽﮔﻔﺘﻢ‪ ” ،‬ﻣﻦ اﺑﺪاً اﯾﻦ ﮐﺎر را ﻧﻤﯽﮐﺮدم“ وﻟﯽ ﺧﺪا ﺑﻤﻦ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ در‬
‫ﺟﺴﻢ اﻧﺴﺎﻧﯿﻢ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﻧﯿﮑﻮﯾﯽ ﯾﺎﻓﺖ ﻧﻤﯽﺷﻮد‪ .‬ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ اﯾﻦ را ﺑﮕﻮﯾﻢ ﮐﻪ ” ﺑﺎ ﻓﯿﺾ ﺧﺪا ‪ ،‬ﻣﻦ اﺑﺪاً اﯾـﻦ ﮐـﺎر را‬
‫ﻧﺨﻮاﻫﻢ ﮐﺮد‪“.‬‬
‫ﻣﻄﻠﺒﯽ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﻪ دوﺳﺘﻢ ﻧﺸﺎن داده ﺑﻮد ﺑﺴﯿﺎر ﺳﺎده وﻟﯽ ﻋﻤﯿﻖ و ﭘﺮ ﻣﺤﺘﻮا ﺑﻮد‪ .‬ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺪﻟﯿﻞ ﻓﯿﺾ ﺧﺪا اﺳﺖ ﮐﻪ اﯾﻤﺎﻧﺪاران‬
‫ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ در زﻧﺪﮔﯿﻬﺎﯾﺸﺎن ﺑﺮ ﮔﻨﺎه ﭘﯿﺮوز ﺷﻮﻧﺪ ‪.‬ﺗﻨﻬﺎ ﻓﯿﺾ ﺧﺪا اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﻣﺎ را ﺑﻪ آﻧﭽﻪ ﮐـﻪ ﻫﺴـﺘﯿﻢ ﺗﺒـﺪﯾﻞ‬
‫ﮐﻨﺪ و ﻫﻤﯿﻦ ﻓﯿﺾ ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺷﺒﺎﻫﺖ ﻣﺴﯿﺢ در ﻣﯽآورد‪ .‬ﻗﺪرت اراده ﯾﺎ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽﻫﺎی ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺖ ﮐـﻪ ﻣـﺎ را ﺑـﺮ ﺷـﺮﯾﺮ ﭘﯿـﺮوز‬
‫ﻣﯽﮔﺮداﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ از ﻃﺮﯾﻖ ﻓﯿﺾ ﺧﺪا ﭘﯿﺮوزی و ﺗﻘﺪس را در زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ و ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪.‬‬
‫وﻗﺘﯽ داﻧﮥ ﺗﻮاﺿﻊ در ﻗﻠﺒﻬﺎی ﻣﺎ ﮐﺎﺷﺘﻪ ﺷﻮد‪ ،‬ﺗﻮﺳﻂ ﻓﯿﺾ ﺧﺪا آﺑﯿﺎری ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ و روحاﻟﻘﺪس ﺑﺎﻋﺚ رﺷﺪ آن ﻣﯽﺷﻮد ‪.‬‬
‫وﻗﺘﯽ ﻓﺮوﺗﻨﯽ ﺑﻪ رﺷﺪ ﮐﺎﻣﻞ ﺧﻮد ﻣﯽرﺳﺪ‪ ،‬ﺷﮑﻮﻓﻪﻫﺎی ﺗﻘﺪس را ﺑﺒﺎر ﻣﯽآورد‪ .‬زﻧﺪﮔﯽ و رﻓﺘﺎر ﻣﺎ زﯾﺒﺎﯾﯽ ﺷﺨﺼﯿﺖ ﻣﺴﯿﺢ‬
‫را ﻣﻨﻌﮑﺲ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﮐﺮد‪ .‬ﻓﺮوﺗﻨﯽ رﻣﺰ ﺗﻘﺪس اﺳﺖ‪.‬‬

‫‪٦٠‬‬
 ‫‪ / 21‬اﮐﺘﺒــﺮ ‪2002 /‬‬ ‫ﻓــﯿﺾ و رﺷــﺪ‬
‫آﯾﺎ ﺗﺎ ﺑﺤﺎل دﯾﺪهاﯾﺪ ﮐﻪ دو ﻧﻔﺮ ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ اﯾﻤﺎن آورﻧﺪ و ﯾﮑﯽ از آﻧﻬﺎ در اﯾﻤﺎن واﻗﻌﺎً رﺷﺪ ﮐﻨﺪ و دﯾﮕﺮی در زﻧﺪﮔﯽ اﯾﻤﺎﻧﯽ‬
‫ﺧﻮد دﭼﺎر ﮐﺸﻤﺸﻬﺎﯾﯽ ﮔﺮدد؟ آﯾﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﻓﮑﺮ ﮐﺮدهاﯾﺪ ﮐﻪ ﻋﻠﺖ ﺗﻔﺎوت اﯾﻦ دو ﺷﺨﺺ در ﭼﯿﺴﺖ؟ ﭘﺎﺳﺦ اﯾﻦ ﺳﺆاﻻت در‬
‫ﯾﮏ ﮐﻠﻤﻪ ﺧﻼﺻﻪ ﻣﯽﺷﻮد و آن ﻓﯿﺾ اﺳﺖ ‪ .‬ﻣﻦ وﻗﺘﯿﮑﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ اﯾﻤﺎن آوردم ‪ ،‬در اﯾﻤﺎﻧﻢ ﺳﺮﯾﻌﺎً رﺷـﺪ ﮐـﺮدم‪ .‬در ﻗﻠـﺒﻢ‬
‫آﺗﺶ ﺷﻌﻠﻪور ﺑﻮد وﻟﯽ ﺑﺴﯿﺎری از دوﺳﺘﺎﻧﻢ ﺑﺎ وﺟﻮد ﮐﻮﺷﺶ و ﺗﻘﻼﯾﺸﺎن ﺑﺮای رﺷﺪ روﺣﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﻣﻮﻓﻘﯿﺘﯽ ﻧﺎﯾﻞ ﻧﺸﺪﻧﺪ ‪.‬‬
‫ﯾﮑﯽ از دوﺳﺘﺎﻧﻢ ﻧﺰد ﻣﻦ آﻣﺪه ﮔﻔﺖ‪ ”،‬ﺳﻤﯽ‪ ،‬ﺗﻮ ﺣﺘﻤﺎً ﻗـﺪرت ارادۀ ﺧـﻮﺑﯽ داری و ﺑﻬﻤـﯿﻦ دﻟﯿـﻞ در زﻧـﺪﮔﯽ روﺣﺎﻧﯿـﺖ‬
‫اﯾﻨﻘﺪر رﺷﺪ ﻣﯽﮐﻨﯽ‪ “.‬ﻣﯽداﻧﺴﺘﻢ ﮔﻔﺘﮥ او درﺳﺖ ﻧﺒﻮد‪ ،‬وﻟﯽ در آن زﻣﺎن دﻟﯿﻠﺶ را ﻧﻤﯽداﻧﺴﺘﻢ‪ .‬ﻓﻘﻂ اﯾﻨـﺮا ﻣـﯽداﻧﺴـﺘﻢ ﮐـﻪ‬
‫ﻗﺪرت ارادۀ ﻣﻦ ﺑﺮای دﮔﺮﮔﻮن ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺑﺴﯿﺎری از ﻣﺴﺎﺋﻠﯽ ﮐﻪ در زﻧﺪﮔﯿﻢ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﺎﻓﯽ ﻧﺒﻮد‪ .‬ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﯿﺸـﺘﺮ در‬
‫ﻣﻮرد ﺧﺪا آﻣﻮﺧﺘﻢ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ رﺳﯿﺪم ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﯾﮏ دﻟﯿﻞ ﺑﺮای رﺷﺪ روﺣﺎﻧﯿﻢ وﺟﻮد داﺷﺖ و آن ﻓﯿﺾ ﺧﺪا ﺑﻮد ‪.‬‬
‫وﻟﯽ ﭼﺮا دوﺳﺘﺎﻧﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﻦ در اﯾﻦ ﻣﺴﯿﺮ روﺣﺎﻧﯽ رﺷﺪ ﻧﻤﯽﮐﺮدﻧﺪ؟ ﺑﺴﯿﺎری از آﻧﻬﺎ از ﺧﺎﻧﻮادهﻫﺎی ﻣﺴﯿﺤﯽ ﺑﻮدﻧﺪ و ﮐﻼم‬
‫ﺧﺪا را ﻣﯽداﻧﺴﺘﻨﺪ وﻟﯽ آن اﺷﺘﯿﺎﻗﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﺮای ﯾﺎدﮔﯿﺮی ﮐﻼم ﺧﺪا داﺷﺘﻢ در آﻧﻬﺎ دﯾﺪه ﻧﻤﯽﺷﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ از ﮐﻮدﮐﯽ ﺑﻪ ﮐﻠﯿﺴـﺎ‬
‫رﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ و اﮐﺜﺮ آﻧﺎن اﺣﺴﺎس ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﻤﺎم ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ در ﻣﻮرد زﻧـﺪﮔﯽ اﯾﻤـﺎﻧﯽ آﻣﻮﺧـﺖ را ﻣـﯽداﻧﻨـﺪ‪ .‬از‬
‫ﻃﺮف دﯾﮕﺮ ﻣﻦ ﻣﯽداﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﻧﻤﯽداﻧﻢ‪ .‬ﻣﻦ ﺑﻪ اﯾﻦ اﻣﺮ واﻗﻒ ﺑﻮدم ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺎﻣﻼً ﺑﻪ ﺧﺪا واﺑﺴـﺘﻪ ﺑﺎﺷـﻢ و ﺧـﺪا‬
‫ﻓﺮوﺗﻨﺎن را ﻓﯿﺾ ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ ) اول ﭘﻄﺮس ‪ 5:5‬و ﯾﻌﻘﻮب ‪ . (6:4‬اﯾﻦ ﻓﯿﺾ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ رﺷﺪ روﺣﺎﻧﯽ ﻣﯽﺷﻮد ‪.‬‬
‫ﺑﺪون ﻓﯿﺾ ﻣﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﺷﺨﺼﯽ ﮔﺮدﯾﻢ ﮐﻪ ﺧﺪا اﻧﺘﻈﺎر دارد‪ .‬ﻣﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﻓﯿﺾ ﺧـﺪا ﻧﺠـﺎت ﻣـﯽﯾـﺎﺑﯿﻢ و‬
‫ﺗﻮﺳﻂ ﻓﯿﺾ او ﺑﻪ رﺷﺪ روﺣﺎﻧﯽ ﺧﻮد اداﻣﻪ ﻣﯽدﻫﯿﻢ‪ .‬راﺑﻄﮥ ﻣﺴﺘﻘﯿﻤﯽ ﺑﯿﻦ وﺿﻌﯿﺖ ﻗﻠﺒﯽ و رﺷﺪ ﻣﺎ وﺟﻮد دارد‪ .‬ﯾﮏ ﻗﻠﺐ‬
‫ﻓﺮوﺗﻦ ﻗﺎدر اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﯿﺾ را درﯾﺎﻓﺖ ﮐﻨﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﻓﯿﺾ وارد ﻗﻠﺒﻬﺎﯾﻤﺎن ﻣﯽﮔﺮدد‪ ،‬ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺷﺒﯿﻪ ﻣﺴﯿﺢ ﻣﯽﮔﺮدﯾﻢ‪ .‬در واﻗـﻊ‬
‫ﻫﺮ ﭼﻪ از ﻟﺤﺎظ روﺣﺎﻧﯽ ﺑﺎﻟﻐﺘﺮ ﮔﺮدﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﺷﺒﺎﻫﺖ ﻣﺴﯿﺢ درآﯾﯿﻢ ‪.‬‬
‫در دﻧﯿﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ در آن زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‪ ،‬ﻣﺮدم ﺑﻮﺳﯿﻠﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﺑﺮوﻧﯿﺸﺎن ﻣﻮرد ﻗﻀـﺎوت ﻗـﺮار ﻣـﯽﮔﯿﺮﻧـﺪ‪ .‬وﻟـﯽ ﮐﺘﺎﺑﻤﻘـﺪس‬
‫ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﻪ ﺷﺨﺼﯿﺖ ﺑﺎﻃﻨﯽ ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﻓﯿﺾ وارد ﻗﻠﺒﻬﺎﯾﻤﺎن ﻣﯽﮔﺮدد‪ ،‬ﻣﺎ در ﻧﻈﺮ ﺧﺪا زﯾﺒﺎﺗﺮ ﻣﯽﮔـﺮدﯾﻢ‪.‬‬
‫ﺑﻬﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ اﻟﮕﻮﻫﺎی ﻣﻦ آن اﺷﺨﺎﺻﯽ ﺑﻮدهاﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮای ﺳﺎﻟﻬﺎ ﺑﺎ ﺧﺪا راه رﻓﺘﻪاﻧﺪ‪ .‬اﯾﻦ زﯾﺒﺎﯾﯽ دروﻧﯽ ﺗﻨﻬﺎ از ﻃﺮﯾﻖ ﻋﺒﺎرات‬
‫روﺣﺎﻧﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺻﯿﻒ اﺳﺖ‪ .‬از زﻧﺪﮔﯽ اﯾﻦ اﻓﺮاد آراﻣﺶ و ﻣﺤﺒﺘﯽ ﺗﺮاوش ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ در ﻧﺘﯿﺠﮥ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﺣﻀﻮر ﻓﯿﺾ ﺧﺪا‬
‫در ﻗﻠﺒﻬﺎﯾﺸﺎن اﺳﺖ ‪ .‬آﻧﻬﺎ ﻏﻮﻟﻬﺎی اﯾﻤﺎن ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ ‪.‬‬
‫وﻟﯽ ﻣﻦ ﺳﺎﻟﻤﻨﺪاﻧﯽ را ﻧﯿﺰ دﯾﺪهام )ﺣﺘﯽ در ﻣﯿﺎن اﯾﻤﺎﻧﺪاران( ﮐﻪ اﻓﺮادی ﺗﻠﺦ و ﺑﺴﯿﺎر ﻏﻤﮕﯿﻦ ﺑﻮدهاﻧـﺪ‪ .‬ﺷﺨﺼـﯿﺖ آﻧﻬـﺎ در‬
‫ﻃﻮل ﺳﺎﻟﻬﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﺗﺤﺖ ﻗﺪرت ” ﺟﺴﻢ“ ﺻﺪﻣﻪ دﯾﺪه اﺳﺖ ‪.‬ﺗﻔﺎوت ﺑﯿﻦ ﺷﺨﺼﯽ ﮐﻪ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﻓﯿﺾ ﻣﺴﯿﺢ را در ﻗﻠﺐ ﺧﻮد‬
‫ﺟﺎی داده و ﮐﺴﯽ ﮐﻪ اﯾﻦ ﮐﺎر را ﻧﮑﺮده ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺗﻔﺎوت ﺷﺐ و روز اﺳﺖ‪ .‬ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﭘﺮ ﺷﺪن از ﻓﯿﺾ ﺧﺪا اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣـﯽﺗـﻮان‬
‫در اﯾﻤﺎن ﺧﻮد رﺷﺪ ﮐﺮده ﺑﻪ ﺑﻠﻮغ روﺣﺎﻧﯽ ﻧﺎﺋﻞ ﺷﺪ ‪.‬‬
‫ﺑﻠﻪ ‪ ،‬ﺣﻘﯿﻘﺘﺎً اﯾﻦ ﻓﯿﺾ ﻋﻈﯿﻢ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ را ﻧﺠﺎت ﻣﯽدﻫﺪ و ﻣﺎ را ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ و ﻫﻤﯿﻦ ﻓﯿﺾ ﻋﺠﯿﺐ ﺧـﺪا اﺳـﺖ‬
‫ﮐﻪ ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺷﺒﺎﻫﺖ ﻣﺴﯿﺢ در ﻣﯽآورد‪ .‬اﮔﺮ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﺪ ﻫﺮ روز زﯾﺒﺎﺗﺮ ﺷﻮﯾﺪ‪ ،‬ﺧﻮد را در ﺣﻀﻮر ﭘﺮ ﻗـﺪرت ﺧـﺪا ﻓـﺮوﺗﻦ‬
‫ﺳﺎزﯾﺪ‪ ،‬و ﻓﯿﺾ او ﻧﺼﯿﺒﺘﺎن ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ ‪.‬ﺣﺘﯽ ﺑﺎ وﺟﻮد ﭼﯿﻦ و ﭼﺮوﮐﻬﺎی ﺻﻮرﺗﺘﺎن ‪ ،‬ﻫﺮ ﺳﺎل زﯾﺒﺎﺗﺮ ﺧﻮاﻫﯿﺪ ﺷﺪ!‬

‫‪٦١‬‬
 ‫‪ / 28‬اﮐﺘﺒـﺮ ‪2002 /‬‬ ‫دﺳﺘﯿﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﺑﻠﻮغ روﺣﺎﻧﯽ ﺑـﺎ داﺷـﺘﻦ ﭘﯿـﺮوزی‬
‫اﺻﻞ ﺟﺎﻟﺒﯽ در زﻧﺪﮔﯽ ﺣﮑﻤﻔﺮﻣﺎ اﺳﺖ ‪ -‬ﭘﯿﺮوزی ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﭘﯿﺮوزﯾﻬﺎی ﺑﯿﺸﺘﺮ و ﺷﮑﺴﺖ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺷﮑﺴﺘﻬﺎی ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﻣـﯽﺷـﻮد‪.‬‬
‫اﻟﺒﺘﻪ ﻣﯽﺗﻮان اﯾﻦ روﻧﺪ را ﺗﻐﯿﯿﺮ داد وﻟﯽ ﺗﺎ وﻗﺘﯿﮑﻪ در اﯾﻦ ﭼﺮﺧﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮی وارد ﻧﺸﻮد اﯾـﻦ ﻣﻮﺿـﻮع ﮐـﺎﻣﻼً در زﻧـﺪﮔﯽ ﺻـﺎدق‬
‫اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﻣﻮﺟﺐ ﻣﻮﻓﻘﯿﺘﻬﺎی ﺑﺰرﮔﺘﺮ و ﺷﮑﺴﺖ ﻣﻮﺟﺐ ﺷﮑﺴﺘﻬﺎی ﺑﯿﺸـﺘﺮ ﻣـﯽﮔـﺮدد‪ .‬اﻟﺒﺘـﻪ در زﻧـﺪﮔﯽ اﯾﻤـﺎﻧﯽ ﭼﺮﺧـﮥ‬
‫ﺷﮑﺴﺖ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺗﻮﺳﻂ روحاﻟﻘﺪس ﮐﻪ در اﯾﻤﺎﻧﺪار ﺳﺎﮐﻦ اﺳﺖ ﻣﺘﻮﻗﻒ ﮔﺮدد‪ .‬روحاﻟﻘﺪس ﻗﺎدر اﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﺎ در ﻫـﺮ ﺷـﺮاﯾﻄﯽ‬
‫ﮐﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﭘﯿﺮوزی ﺑﺨﺸﺪ ‪.‬‬
‫در زﻧﺪﮔﯽ روﺣﺎﻧﯽ ﺑﺮای اﯾﻦ اﺻﻞ ﮐﻪ ﭘﯿﺮوزی ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﭘﯿﺮوزﯾﻬﺎی ﺑﺰرﮔﺘﺮی اﺳﺖ ‪ ،‬دﻟﯿﻠﯽ وﺟﻮد دارد‪ .‬ﻋﯿﺴﯽ ﮔﻔﺖ ‪ ” ،‬ﻫﺮ ﮐﻪ‬
‫اﺣﮑﺎم ﻣﺮا دارد و آﻧﻬﺎ را ﺣﻔﻆ ﮐﻨﺪ آﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺮا ﻣﺤﺒﺖ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ و آﻧﮑﻪ ﻣﺮا ﻣﺤﺒﺖ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ ﭘﺪر ﻣـﻦ او را ﻣﺤﺒـﺖ ﺧﻮاﻫـﺪ‬
‫ﻧﻤﻮد و ﻣﻦ او را ﻣﺤﺒﺖ ﺧﻮاﻫﻢ ﻧﻤﻮد و ﺧﻮد را ﺑﻪ او ﻇﺎﻫﺮ ﺧﻮاﻫﻢ ﺳﺎﺧﺖ“ ) ﯾﻮﺣﻨﺎ ‪ .(21:14‬ﻋﯿﺴﯽ ﺑﻤﺎ وﻋﺪه داده اﺳﺖ ﮐـﻪ‬
‫وﻗﺘﯽ در اﻃﺎﻋﺖ ﺧﺪا زﯾﺴﺖ ﻧﻤﺎﯾﯿﻢ ‪ ،‬ﺧﻮد را ﺑﻤﺎ ﻇﺎﻫﺮ ﺳﺎزد‪ .‬ﺣﻀﻮر آﺷﮑﺎر ﻋﯿﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻤﺎ ﻗﻮت ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ ﺗﺎ ﺑﺮ ﮔﻨﺎﻫﺎن‬
‫ﺧﻮد ﻓﺎﺋﻖ آﯾﯿﻢ ‪ .‬ﻋﯿﺴﯽ ﭘﯿﺮوزی ﻣﺎ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﯿﺸـﺘﺮ از او اﻃﺎﻋـﺖ ﻧﻤـﺎﯾﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﯿﺸـﺘﺮ ﺣﻀـﻮر آﺷـﮑﺎر او را ﺗﺠﺮﺑـﻪ‬
‫ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد‪ .‬ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ در ﺣﻀﻮر او ﺑﺎﺷﯿﻢ‪ ،‬ﺑﺮای اﻧﺠﺎم دادن ارادۀ او ﻗﻮت ﺑﯿﺸﺘﺮی ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﯾﺎﻓﺖ‪ .‬واﻗﻌﺎً اﯾﻦ ﭼﻪ زﻧﺠﯿـﺮۀ‬
‫ﺷﮕﻔﺖ اﻧﮕﯿﺰی اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮان در آن زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮد ‪.‬‬
‫ﻫﺮ ﻗﺪﻣﯽ ﮐﻪ در اﻃﺎﻋﺖ ﺧﺪا ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد در زﻧﺪﮔﯽ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﯿﻮه ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬ﺑﻬﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﻣﯽﮔﻮﯾـﺪ ﻣـﺎ ازاﯾﻤـﺎن ﺑـﻪ‬
‫اﯾﻤﺎﻧﯽ ﺑﺎﻻﺗﺮ و از ﺟﻼل ﺑﻪ ﺟﻼﻟﯽ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ‪ .‬ﯾﮏ ﻗﺪم در اﻃﺎﻋﺖ ﺧﺪا ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻗﺪم ﺑﻌـﺪی در اﻃﺎﻋـﺖ ﻣـﯽﺷـﻮد‪.‬‬
‫ﭘﺲ از ﭼﻨﺪﯾﻦ ﻗﺪم ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ در راﺑﻄﮥ ﺧﻮد ﺑﺎ ﻣﺴﯿﺢ در ﻣﺮﺣﻠﮥ ﺑﺎﻻﺗﺮی ﻗﺮار دارﯾﻢ‪ .‬ﻣـﺎ از ﯾـﮏ ﻣﺮﺣﻠـﻪ ﺑـﻪ ﻣﺮﺣﻠـﮥ‬
‫دﯾﮕﺮ اﯾﻤﺎن ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ .‬ﻣﺎ ﺟﻼل را در ﯾﮏ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺮده و ﺳﭙﺲ ﻗﺎدر ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﺑﻌـﺪی ﺳـﯿﺮ ﮐﻨـﯿﻢ و‬
‫ﻫﻤﯿﻦ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽﮔﺮدد ﺗﺎ زﻧﺪﮔﯽ روﺣﺎﻧﯽ ﻣﺎ ﭘﻮﯾﺎ و ﻣﻤﻠﻮ از ﺷﮕﻔﺘﯽﻫﺎ ﺑﺎﺷﺪ ‪.‬‬
‫وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺗﺎزه ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ اﯾﻤﺎن آورده ﺑﻮدم‪ ،‬از زﻧﺪﮔﯽ روﺣﺎﻧﯿﻢ ﺑﺴﯿﺎر ﺷﺎد و ﺧﺮﺳﻨﺪ ﺑﻮدم‪ .‬ﺑﯿـﺎد دارم ﮐـﻪ ﺑـﺎ ﺧـﻮد ﭼﻨـﯿﻦ ﻓﮑـﺮ‬
‫ﻣﯽﮐﺮدم‪ ”،‬از اﯾﻦ ﺑﻬﺘﺮ ﻧﻤﯽﺷﻮد “ ‪ ،‬وﻟﯽ از آن ﺑﻬﺘﺮ ﻫﻢ ﺷﺪ‪ .‬ﻗﺒﻞ از ازدواج ﺑﻪ ﻫﻤﺴﺮم ﮔﻔﺘﻢ‪ ” ،‬ﺑﻪ ﺗـﻮ ﻗـﻮل ﻧﻤـﯽدﻫـﻢ ﮐـﻪ ﻣـﺎ‬
‫ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ وﻟﯽ ﺑﻪ ﺗﻮ اﯾﻦ ﻗﻮل را ﻣﯽدﻫﻢ ﮐﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ ﮐﺴﻞ ﮐﻨﻨﺪه ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪ “.‬و ﻫﻤﯿﻨﻄﻮر ﻫﻢ ﺷﺪ ‪ .‬زﻧـﺪﮔﯽ ﻣـﺎ ﺗـﺎ‬
‫ﺑﺤﺎل ﻫﺮﮔﺰ ﮐﺴﻞ ﮐﻨﻨﺪه ﻧﺒﻮده اﺳﺖ‪ .‬ﺣﺎل ﮐﻪ اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ را ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﻢ در ﻫﻮاﭘﯿﻤـﺎ ﻫﺴـﺘﻢ و ﺑﺴـﻮی ﻣﻨﻄﻘـﮥ آﻣـﺎزون در ﺑﺮزﯾـﻞ‬
‫ﻣﯽروم ﺗﺎ اﻧﺠﯿﻞ ﻋﯿﺴﯽ ﻣﺴﯿﺢ را در آﻧﺠﺎ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﮐﻨﻢ! ﻣﻦ ﺣﺘﯽ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺗﺼﻮر ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﺮای اﯾﻦ ﺳﯽ و ﺳﻪ ﺳﺎﻟﯽ ﮐـﻪ‬
‫ﺑﺎ او ﮔﺬراﻧﺪم ﭼﻪ ﻧﻘﺸﻪﻫﺎﯾﯽ داﺷﺖ ‪ ،‬وﻟﯽ زﻧﺪﮔﯽ روﺣﺎﻧﯽ ﻣﻦ ﻫﺮ روز ﺑﻬﺘﺮ و ﺑﻬﺘﺮ ﻣﯽﺷﻮد ‪.‬ﭘﯿﺮوزی اﯾﺠﺎد ﭘﯿﺮوزی ﻣﯽﮐﻨﺪ !‬
‫ﺷﺎﯾﺪ ﺳﺆال ﮐﻨﯿﺪ ‪ ” ،‬ﭘﺲ اﮔﺮ ﺷﺨﺼﯽ در ﭼﺮﺧﮥ ﻣﻌﮑﻮس ﺑﺎﺷﺪ ﭼﻪ ﻣﯽﺷﻮد؟ ﺷﮑﺴﺖ در ﭼﺮﺧﮥ ﺧﻮد ﺑﺎﻋﺚ ﺷﮑﺴﺘﻬﺎی ﺑﯿﺸﺘﺮ‬
‫ﻣﯽﮔﺮدد‪ .‬آﯾﺎ اﯾﻦ ﺷﺨﺺ ﻣﺤﮑﻮم ﺑﻪ ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ اﺳﺖ؟ “ اﯾﻦ ﻣﻮردی اﺳﺖ ﮐﻪ در زﻧﺪﮔﯽ روﺣﺎﻧﯽ ﺣﺎﺋﺰ اﻫﻤﯿﺖ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻬﻢ ﻧﯿﺴـﺖ‬
‫ﮐﻪ ﺷﺨﺺ ﺗﺎ ﭼﻪ ﺣﺪ در ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ ﻏﻮﻃﻪ ور اﺳﺖ‪ ،‬ﻣﺴﯿﺢ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ زﻧﺪﮔﯽ او را در ﯾﮏ آن دﮔﺮﮔﻮن ﺳﺎزد‪ .‬ﻓﯿﺾ ﺧﺪا ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ‬
‫ﮔﻨﺎﻫﺎن را در ﻫﻢ ﻣﯽﺷﮑﻨﺪ‪ .‬ﭼﻨﯿﻦ ﭼﺮﺧﻪای ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻋﻮض ﺷﻮد‪ .‬اﯾﻤﺎﻧﺪار در ﻣﺴﯿﺢ دارای ﺗﻤﺎم ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﻮرد ﻧﯿﺎز ﺑﺮای ﻏﻠﺒﻪ ﺑـﺮ‬
‫ﺑﺪﺗﺮﯾﻦ ﭼﺮﺧﻪ ﻫﺎی زﻧﺪﮔﯿﺶ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ‪ .‬روحاﻟﻘﺪس ﮐﻪ در اﻋﻤﺎق ﻗﻠﺐ ﻣﺎ ﺳﺎﮐﻦ اﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻗﻮت ﻣﯽﺑﺨﺸـﺪ ﺗـﺎ ﺷـﺒﯿﻪ ﻣﺴـﯿﺢ‬
‫ﮔﺮدﯾﻢ ‪.‬‬
‫ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻫﺎن ﺧﻮد اﻋﺘﺮاف ﮐﺮده‪ ،‬ﺣﻘﯿﻘﺘﺎً ﺗﻮﺑﻪ ﻧﻤﺎﯾﯿﻢ‪ .‬ﺧﻮن ﻋﯿﺴﯽ ﺑﺮای ﭘﺎک ﮐﺮدن ﻣﺎ از ﺗﻤﺎم ﻧﺎراﺳﺘﯽﻫﺎ و ﮔﻨﺎﻫﺎﻧﻤـﺎن ﻫـﺮ‬
‫ﭼﻘﺪر ﻫﻢ ﮐﻪ ﺑﻨﻈﺮ ﺑﺪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﺎﻓﯽ اﺳﺖ ‪ .‬وﻗﺘﯿﮑﻪ ﮔﻨﺎﻫﺎن ﺧﻮد را اﻋﺘﺮاف ﮐﺮده ‪ ،‬ﭘﺎک ﺷﺪﯾﻢ‪ ،‬ﺑﺎ اﯾﻤﺎن ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ از روحاﻟﻘﺪس‬
‫ﺑﺨﻮاﻫﯿﻢ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﺎ در اﻃﺎﻋﺖ از ﮐﻼم ﺧﺪا ﻗﻮت و ﻧﯿﺮو ﺑﺨﺸﺪ‪ .‬ﻣﺎ ﻗﺪم ﺑﻪ ﻗﺪم در اﻃﺎﻋﺖ ﭘﯿﺶ ﻣﯽروﯾﻢ ‪ .‬ﻃﻮﻟﯽ ﻧﻤـﯽﮐﺸـﺪ ﮐـﻪ‬
‫وارد ﭼﺮﺧﮥ ﺟﺪﯾﺪی ﻣﯽﮔﺮدﯾﻢ و آن ﭼﺮﺧﮥ ﭘﯿﺮوزی اﺳﺖ ‪ .‬ﭘﯿﺮوزی ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﭘﯿﺮوزی ﻣﯽﮔﺮدد‪ .‬ﺑﻬﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ ﭘﻮﻟﺲ ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﺪ‪،‬‬
‫” از ﺣﺪ زﯾﺎده ﻧﺼﺮت ﯾﺎﻓﺘﻪاﯾﻢ ﺑﻮﺳﯿﻠﮥ ﻣﺴﯿﺢ ﮐﻪ ﻣﺎ را ﻣﺤﺒﺖ ﻧﻤﻮد ‪“.‬‬
‫ﭘﺲ ﻫﻢ اﮐﻨﻮن ﭼﺮﺧﮥ ﭘﯿﺮوزی را آﻏﺎز ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬ﻫﺮ ﺑﺎر ﯾﮏ ﻗﺪم ﺑﺮدارﯾﻢ ‪ .‬ﺧﻮاﻫﯿﻢ دﯾﺪ ﮐﻪ از ﭘﯿﺮوزی ﺑﻪ ﭘﯿﺮوزی واﻻﺗﺮ ‪ ،‬از اﯾﻤﺎن‬
‫ﺑﻪ اﯾﻤﺎﻧﯽ ﻋﻈﯿﻤﺘﺮ و از ﺟﻼ ل ﺑﻪ ﺟﻼﻟﯽ ﭘﺮﺷﮑﻮﻫﺘﺮ ﺳﯿﺮ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد‪.‬‬

‫‪٦٢‬‬
 ‫‪ / 4‬ﻧــﻮاﻣﺒﺮ ‪2002 /‬‬ ‫ﻫــﺪف زﻧــﺪﮔﯽ‬
‫اﻣﺘﺤﺎن ﻧﻬﺎﯾﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻈﻔﺮاﻧﮥ ﻣﺴﯿﺤﯽ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﺨﺺ ﺑﻪ ﻣﻘﺼﻮد و ﻫﺪﻓﯽ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﺮای وی ﺗﻌﯿﯿﻦ ﮐﺮده اﺳﺖ ﻧﺎﺋﻞ‬
‫ﺷﻮد‪ .‬ﭘﯿﺮوزی ﻣﺎ ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﺑﻪ اﺛﺒﺎت ﻣﯽرﺳﺪ ﮐﻪ از ﺧﻂ ﭘﺎﯾﺎﻧﯽ زﻧﺪﮔﯽ رد ﺷﺪه وارد اﺑﺪﯾﺖ ﮔﺮدﯾﻢ‪ .‬در آن ﻫﻨﮕﺎم اﺳﺖ ﮐـﻪ‬
‫از آﺳﻤﺎن اﯾﻦ ﮐﻠﻤﺎت را ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺷﻨﯿﺪ ‪ ”،‬آﻓﺮﯾﻦ ای ﻏﻼم ﻧﯿﮏ ﻣﺘﺪﯾﻦ‪ “.‬زﻧﺪﮔﯽ ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧﮥ ﻣﺴﯿﺤﯽ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻫﺪف‬
‫زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن ﭘﯿﺶ ﻣﯽرود ‪.‬‬
‫ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﺑﺴﯿﺎری از ﻣﺮدم ﻧﻤﯽداﻧﻨﺪﮐﻪ در زﻧﺪﮔﯽ ﭼﻪ ﻫﺪﻓﯽ ﺑﺎﯾﺪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﻫﻨﮕﺎم ﻓﺮوﭘﺎﺷﯽ اﺗﺤﺎد ﺟﻤـﺎﻫﯿﺮ ﺷـﻮروی‪،‬‬
‫ﻣﻦ و ﻫﻤﺴﺮم ﺑﺴﻮی ﺳﯿﺒﺮی ﺳﻔﺮ ﻣﯽﮐﺮدﯾﻢ و ﻣﯽﺑﺎﯾﺴﺖ ﯾﮏ ﺷﺐ را در ﻣﺴﮑﻮ ﻣﯽﮔﺬراﻧﺪﯾﻢ‪ .‬ﻣـﺎ در ﻣﻨـﺰل ﺧـﺎﻧﻤﯽ ﮐـﻪ‬
‫ﻣﻠﺤﺪ و ﺑﯽﺧﺪا ﺑﻮد ﺑﺴﺮ ﺑﺮدﯾﻢ ‪ .‬او اﺳﺘﺎد داﻧﺸﮕﺎه ﺑﻮد و از ﻣﺎ ﭘﺮﺳﯿﺪ ﮐﻪ در ﺳﯿﺒﺮی ﭼﻪ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد‪ .‬وﻗﺘﯽ ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ‬
‫ﻣﯽروﯾﻢ ﺗﺎ در ﻣﻮرد ﻣﺴﯿﺢ ﺑﺎ ﻣﺮدم ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﯿﻢ‪ ،‬ﭘﺮﺳﯿﺪ ﻣﻮﺿﻮع ﺻﺤﺒﺘﻢ ﭼﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪ .‬وﻗﺘﯽ ﺑﻪ او ﮔﻔـﺘﻢ ﮐـﻪ روز اول‬
‫در ﻣﻮرد ﻫﺪف زﻧﺪﮔﯽ ﺻﺤﺒﺖ ﺧﻮاﻫﻢ ﮐﺮد‪ ،‬ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺸﺘﺎق ﺷﺪ و ﮔﻔﺖ‪ “،‬ای ﮐﺎش ﻣﻦ ﻫﻢ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴـﺘﻢ ﺑـﻪ آﻧﺠـﺎ ﺑـﺮوم و‬
‫ﻣﻮﻋﻈﮥﺗﺎن را ﺑﺸﻨﻮم‪ .‬ﻣﻦ ﻫﯿﭻ ﻫﺪﻓﯽ ﺑﺮای زﻧﺪﮔﯿﻢ ﻧﺪارم‪“.‬‬
‫ﺑﺴﯿﺎری از ﻣﺮدم وﺿﻌﯿﺖ آن ﺧﺎﻧﻢ را دارﻧﺪ‪ .‬ﻧﻤﯽداﻧﻨﺪ ﭼﺮا ﺧﻠﻖ ﺷﺪهاﻧﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ ﺑﺪﻧﯿﺎ آﻣﺪه ‪ ،‬رﺷﺪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﮐﺎری ﭘﯿﺪا ﮐﺮده‪،‬‬
‫ازدواج ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺑﭽﻪ دار ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﭘﯿﺮ ﺷﺪه و ﻣﯽﻣﯿﺮﻧﺪ وﻟﯽ ﺑﺴﯿﺎری ﻧﻤﯽداﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﺮا ﺧﻠﻖ ﺷـﺪهاﻧـﺪ‪ .‬ﭼﻨـﯿﻦ اﺷـﺨﺎص‬
‫ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺄﯾﻮس و ﺳﺮﺧﻮرده ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺜﻞ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ در وﺳﻂ ﻧﯿﻮﯾﻮرک ﮔﻤﺸﺪه ﺑﺎﺷﺪ و از ﭘﻠﯿﺴﯽ در ﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻤﮏ ﮐﻨـﺪ و‬
‫وﻗﺘﯽ ﭘﻠﯿﺲ از او ﺑﭙﺮﺳﺪ ﮐﻪ ﻣﻘﺼﺪش ﮐﺠﺎﺳﺖ ‪ ،‬در ﺟﻮاب ﺑﮕﻮﯾﺪ ” ﻧﻤﯽداﻧـﻢ“‪ .‬ﺑﺴـﯿﺎری از ﻣـﺮدم در زﻧـﺪﮔﯽ اﯾﻨﭽﻨـﯿﻦ‬
‫ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ و ﻧﻤﯽداﻧﻨﺪ ﺑﻪ ﮐﺠﺎ ﻣﯽروﻧﺪ ‪.‬‬
‫ﮔﺮوه دﯾﮕﺮ دارای ﻫﺪف ﻫﺴﺘﻨﺪ وﻟﯽ ﻫﺪﻓﺸﺎن اﺷﺘﺒﺎه اﺳﺖ‪ .‬آﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﺑﯽﺗﺎﺑﯽ ﻣﯽﮐﻮﺷﻨﺪ ﺗﺎ از ﻧﺮدﺑﺎن ﻣﻮﻓﻘﯿـﺖ ‪ ،‬ﺷـﻬﺮت‪ ،‬ﯾـﺎ‬
‫ﻗﺪرت ﺑﺎﻻ روﻧﺪ‪ .‬ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻓﺮاﻫﻢ آوردن ﺛﺮوت‪ ،‬ﺷﻬﺮت ﯾﺎ ﻣﻘﺎم ﻣﻘﺼﻮد واﻗﻌﯽ زﻧﺪﮔﯽ اﺳﺖ‪ .‬در ﻫﺮ ﺣـﺎل آﻧﻬـﺎ در‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﺑﯿﺶ از ﻫﻤﻪ ﻧﺎاﻣﯿﺪ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺷﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ ﻗﺎدر ﻧﺨﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻮد ﭘﻮل ‪ ،‬ﺧﺎﻧﻪ‪ ،‬ﻣﺎﺷﯿﻦ ﯾﺎ دوﺳﺘﺎﻧﺸﺎن را ﺑـﺎ ﺧـﻮد ﺑـﻪ اﺑـﺪﯾﺖ‬
‫ﺑﺒﺮﻧﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﺨﺼﯽ ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﺮدﺑﺎن ﺧﻮد را ﺑﺮ دﯾﻮاری ﺗﮑﯿﻪ داده و ﻫﺮ ﭼﻪ ﺳﺮﯾﻌﺘﺮ از آن ﺑﺎﻻ ﻣﯽرود اﻣﺎ وﻗﺘﯿﮑﻪ‬
‫ﺑﻪ ﺑﺎﻻی دﯾﻮار ﻣﯽرﺳﺪ‪ ،‬در ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ ﮐﻪ ﻧﺮدﺑﺎﻧﺶ را ﺑﺮ دﯾﻮار اﺷﺘﺒﺎﻫﯽ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮد ‪.‬‬
‫در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻣﻘﺼﻮد زﻧﺪﮔﯽ ﮔﺮوه ﺳﻮﻣﯽ ﻧﯿﺰ وﺟﻮد دارﻧﺪ‪ .‬اﯾﻦ اﻓﺮاد ﻫﺪف واﻗﻌﯽ زﻧﺪﮔﯽ را ﮐﺸﻒ ﮐﺮدهاﻧﺪ و ﺑﯿﺶ از ﻫﻤﻪ‬
‫ﮐﺎﻣﯿﺎب ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﺳﺆال ﺑﺴﯿﺎر ﻣﻬﻤﯽ ﮐﻪ ﻣﻄﺮح ﻣﯽﺷﻮد اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺪف واﻗﻌﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﭼﯿﺴﺖ؟ وﻗﺘﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎن‬
‫رﺳﺪ ﻣﺎ ﭼﻪ ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ را ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﻣﯽرﺳﺎﻧﺪﯾﻢ؟ ﺟﻮاب ﻋﯿﺴﯽ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺳـﺆال ﺳـﺎده وﻟـﯽ اﺳﺎﺳـﯽ اﺳـﺖ‪ .‬او ﮔﻔـﺖ‪”،‬‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﺪای ﺧﻮد را ﺑﻬﻤﮥ دل و ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻧﻔﺲ و ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻓﮑﺮ ﺧﻮد ﻣﺤﺒﺖ ﻧﻤﺎ‪ .‬اﯾﻦ اﺳﺖ ﺣﮑﻢ اول و اﻋﻈﻢ‪ .‬و دوم ﻣﺜـﻞ‬
‫آن اﺳﺖ ﯾﻌﻨﯽ ﻫﻤﺴﺎﯾﮥ ﺧﻮد را ﻣﺜﻞ ﺧﻮد ﻣﺤﺒﺖ ﻧﻤﺎ“ ) ﻣﺘﯽ ‪. (39– 37:22‬‬
‫ﻫﺪف واﻗﻌﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺳﺎدﮔﯽ اﺳﺖ – ﺧﺪا را ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻣﯽ دل ﻣﺤﺒﺖ ﻧﻤﺎ و ﻫﻤﺴﺎﯾﮥ ﺧﻮد را ﻣﺜﻞ ﺧﻮد ﻣﺤﺒـﺖ ﻧﻤـﺎ‪.‬‬
‫اﮔﺮ ﻫﻤﻪ اﯾﻦ دو ﺣﮑﻢ را اﺟﺮا ﻣﯽﻧﻤﻮدﻧﺪ‪ ،‬دﻧﯿﺎ ﻣﺤﻞ ﺑﺴﯿﺎر ﺑﻬﺘﺮی ﺑﺮای زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﺷﺪ‪ .‬در ﻧﻬﺎﯾـﺖ‪ ،‬زﻧـﺪﮔﯽ ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧـﮥ‬
‫ﻣﺴﯿﺤﯽ ﺑﺪﯾﻦ ﺻﻮرت ﻣﻮرد ﻗﻀﺎوت ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮد ﮐﻪ ﻣﺎ ﭼﻘﺪر ﺧﺪا و دﯾﮕﺮان را ﻣﺤﺒﺖ ﮐﺮدهاﯾﻢ‪ .‬ﺑﺎ داﺷﺘﻦ ﭼﻨﯿﻦ ﻫـﺪﻓﯽ‬
‫اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﯿﺮوزی ﻧﺎﺋﻞ ﻣﯽﮔﺮدﯾﻢ‪.‬‬

‫‪٦٣‬‬
 ‫‪ / 11‬ﻧـﻮاﻣﺒﺮ ‪2002 /‬‬ ‫اوﻟﻮﯾﺘﻬﺎی زﻧـﺪﮔﯽ‬
‫ﺑﺮﺧﯽ ﻣﺮدم زﻧﺪﮔﯽ اﯾﻤﺎﻧﯽ ﺧﻮد را ﺑﺎ ﭘﯿﺮوزی ﺷﺮوع ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ اﻣﺎ ﭘﺲ از ﮔﺬﺷﺖ ﭼﻨﺪ ﺳﺎل از اﯾﻤﺎﻧﺸﺎن ﺑﺎ ﺷﮑﺴﺖ روﺑـﺮو‬
‫ﻣﯽﮔﺮدﻧﺪ‪ .‬زﻧﺎن و ﻣﺮدان ﺑﺴﯿﺎری را ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﻢ ﮐﻪ ﺧﻮد را وﻗﻒ دﻋﻮت اﻟﻬﯽ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﻨﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﻏﯿﺮت و ﻫﯿﺠﺎن در زﻧﺪﮔﯽ‬
‫اﯾﻤﺎﻧﯽ ﺧﻮد ﭘﯿﺸﺮﻓﺘﻪ ‪ ،‬ارادۀ ﺧﺪا را اﻧﺠﺎم ﻣﯽدﻫﻨﺪ‪ .‬اﻣﺎ ﭘﺲ از ﺳﺎﻟﻬﺎ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ از ﺧﻂ ﻣﻘﺪم ﺟﺒﻬﻪ دور ﺷﺪه و در ﭘﺸﺖ‬
‫ﺟﺒﻬﻪ ﻗﺮار ﮔﯿﺮﻧﺪ‪ .‬ﭘﺲ ﭼﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ اﯾﻦ اﯾﻤﺎﻧﺪاران ﺧﻮب ﻣﯽآﯾﺪ؟ ﺑﻌﻀﯽ از ﻣﺎ ﺷﺎﯾﺪ ﺣﺘﯽ ﺑﭙﺮﺳﯿﻢ ‪ ” ،‬ﺑﺮ ﺳـﺮﻣﻦ ﭼـﻪ آﻣـﺪه‬
‫اﺳﺖ؟ “ اﻏﻠﺐ ﻣﺎ ﺑﻌﻠﺖ اوﻟﻮﯾﺘﻬﺎی اﺷﺘﺒﺎﻫﻤﺎن در زﻧﺪﮔﯽ در ﮐﺎری ﮐﻪ ﺧﺪا ﻣﺎ را ﺑﻪ آن ﮔﻤﺎرده دﭼﺎر ﻟﻐـﺰش ﻣـﯽﮔـﺮدﯾﻢ‪.‬‬
‫ﺧﻮب ﺷﺮوع ﮐﺮده وﻟﯽ ﺑﺨﻮﺑﯽ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎن ﻧﻤﯽرﺳﺎﻧﯿﻢ زﯾﺮا اوﻟﻮﯾﺘﻬﺎ را رﻋﺎﯾﺖ ﻧﻤﯽﻧﻤﺎﯾﯿﻢ‪ .‬ﺑﺎ دﯾﺪن ﭼﯿﺰﻫﺎی ﺟﺎﻟﺒﯽ ﮐﻪ ﻣـﺎ را‬
‫ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﺟﺎ ﻧﻤﯽرﺳﺎﻧﻨﺪ از ﻣﻮﺿﻮع اﺻﻠﯽ ﻣﻨﺤﺮف ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ .‬اﻏﻠﺐ ﺑﺠﺎی اﺳﺘﻔﺎده از ﭼﯿﺰﻫﺎی ﻋـﺎﻟﯿﯽ ﮐـﻪ ﺧـﺪا ﺑـﺮای ﻣـﺎ‬
‫ﺗﺪارک دﯾﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬ﺧﻮد را ﺑﺎ ﭼﯿﺰﻫﺎی ﮐﻮﭼﮏ و ﭘﯿﺶ ﭘﺎ اﻓﺘﺎده ﺳﺮﮔﺮم ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪.‬‬
‫ﺑﺮای اﯾﻨﮑﻪ اوﻟﻮﯾﺘﻬﺎی ﻣﺎ درﺳﺖ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮ ﻫﺪﻓﯽ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﺮای زﻧـﺪﮔﯿﻤﺎن ﺗﻌﯿـﯿﻦ ﮐـﺮده ﻣﺘﻤﺮﮐـﺰ ﺷـﻮﯾﻢ‪ .‬در‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﻫﺮ ﺷﺨﺺ دورهﻫﺎی ﻣﺘﻔﺎوت و ﻓﺼﻮﻟﯽ وﺟﻮد دارد‪ .‬اﻏﻠﺐ ﺑﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮ اﯾﻦ دوره ﻫﺎ و ﻓﺼﻮل اوﻟﻮﯾﺘﻬﺎی ﻣﺎ ﻧﯿﺰ ﺗﻐﯿﯿـﺮ‬
‫ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ‪ .‬ﺑﺮای ﻣﺜﺎل ‪ ،‬ﻣﻦ و ﻫﻤﺴﺮم ﺣﺪود ﭘﻨﺞ ﺳﺎل ﭘﯿﺶ وارد دورۀ ﺟﺪﯾﺪی از زﻧﺪﮔﯽ ﺷﺪﯾﻢ ‪ .‬ﮐـﻮﭼﮑﺘﺮﯾﻦ ﻓﺮزﻧـﺪﻣﺎن‪،‬‬
‫رﻧﯽ )‪ (Renee‬ﺧﺎﻧﻪ را ﺑﺮای ﺗﺤﺼﯿﻞ در داﻧﺸﮕﺎه ﺗﺮک ﮐﺮد‪ .‬ﭘﺲ از آن ﻫﻤﺴﺮم ﻗﺎدر ﺑﻮد ﺑﺎ ﻣﻦ ﺳﻔﺮ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣـﮥ‬
‫ﺳﺨﻨﺮاﻧﯿﻬﺎ و ﺳﻔﺮﻫﺎﯾﻢ را ﻣﺘﺮاﮐﻢﺗﺮ ﮐﺮدم‪ .‬ﺗﺎ وﻗﺘﯿﮑﻪ ﺑﭽﻪﻫﺎﯾﻤﺎن در ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻮدﻧﺪ و ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑـﻪ ﺳـﻔﺮﻫﺎﯾﻢ ﺑﯿﺎﯾﻨـﺪ‬
‫ﻣﻦ ﺳﻔﺮﻫﺎﯾﻢ را ﻣﺤﺪود ﻣﯽﮐﺮدم وﻟﯽ از وﻗﺘﯿﮑﻪ اﯾﻦ دورۀ زﻧﺪﮔﯽ ﻋﻮض ﺷﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺳﻔﺮ ﮐﻨﻢ ‪.‬‬
‫ﻣﯽداﻧﻢ ﮐﻪ اوﻟﯿﻦ ﻫﺪف ﺧﺪا ﺑﺮای زﻧﺪﮔﯿﻢ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻣﯽ دل ‪ ،‬ﻓﮑﺮ و ﻧﻔﺲ او را ﻣﺤﺒﺖ ﻧﻤﺎﯾﻢ و دوﻣﯿﻦ اﯾﻦ اﺳﺖ‬
‫ﮐﻪ ﻫﻤﺴﺎﯾﮥ ﺧﻮد را ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺧﻮد ﻣﺤﺒﺖ ﻧﻤﺎﯾﻢ‪ .‬ﻧﺰدﯾﮑﺘﺮﯾﻦ و ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ ﻫﻤﺴﺎﯾﮥ ﻣﻦ ﺧﺎﻧﻮادهام ﻣـﯽﺑﺎﺷـﻨﺪ‪ .‬ﺑﻨـﺎﺑﺮاﯾﻦ آﻧﻬـﺎ در‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻦ در اوﻟﻮﯾﺖ ﻗﺮار دارﻧﺪ و ﺣﺘﯽ ﺑﺮ ﺧﺪﻣﺘﻢ ارﺟﺤﯿﺖ دارﻧﺪ‪ .‬ﺑﺴﯿﺎری را دﯾﺪهام ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ‪ ،‬از ﻗﺒﯿﻞ ﺧﺪﻣﺖ و‬
‫ﺧﺎﻧﻮادهﺷﺎن را از دﺳﺖ دادهاﻧﺪ زﯾﺮا ﺗﺮﺗﯿﺐ اوﻟﻮﯾﺘﻬﺎی آﻧﻬﺎ درﺳﺖ ﻧﺒﻮده اﺳﺖ‪ .‬ﺷﺎﯾﺪ از ﺧﻮد ﺑﭙﺮﺳﯿﺪ ﮐﻪ اوﻟﻮﯾﺘﻬـﺎی ﯾـﮏ‬
‫ﻣﺴﯿﺤﯽ ﭼﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﻣﻄﻤﺌﻨﻢ ﮐﻪ ﯾﮏ اﯾﻤﺎﻧﺪار ﻣﻮﻓﻖ‪ ،‬اوﻟﻮﯾﺘﻬﺎی ﺧﻮد را ﺑـﻪ اﯾـﻦ ﻣﻨـﻮال ﺗﻨﻈـﯿﻢ ﺧﻮاﻫـﺪ ﻧﻤـﻮد‪-1 .‬‬
‫راﺑﻄﻪام ﺑﺎ ﺧﺪا ‪ -2‬راﺑﻄﻪام ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻮاده ‪ -3‬ﮐﺎر و ﺧﺪﻣﺘﻢ‬
‫ﺑﺴﯿﺎری از ﻣﺮدم ﺑﺎ داﺷﺘﻦ ﺗﺮﺟﯿﺤﺎت ﻧﺎدرﺳﺖ ﺑﺎ ﺷﮑﺴﺖ ﻣﻮاﺟﻪ ﻣﯽﮔﺮدﻧﺪ‪ .‬دورهﻫﺎی زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ اﻣـﺎ ﻫـﺪف‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺛﺎﺑﺖ ﺑﺎﺷﺪ و اوﻟﻮﯾﺘﻬﺎی زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن ﺑﺎﯾﺪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎی ﻫﺪف ﺟﺎوداﻧﯿﯽ ﮐﻪ ﺧـﺪا ﺑـﺮای ﻫـﺮ ﮐـﺪام از ﻣـﺎ‬
‫ﺗﻌﯿﯿﻦ ﮐﺮده اﺳﺖ ﺑﻨﺎ ﺷﻮد ‪ .‬اوﻟﻮﯾﺘﻬﺎ‪ ،‬ﺑﯿﺎﻧﮕﺮ اﯾﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ در زﻧﺪﮔﯽ ﭼﻪ ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ واﻗﻌﺎً ﺑﺮای ﻣﺎ ﻣﻬﻢ ﻣﯽﺑﺎﺷـﻨﺪ ‪ .‬ﺷـﺎﯾﺪ‬
‫ﺑﮕﻮﯾﯿﻢ ﻣﺎ ﺧﺪا را ﺑﺎ ﺗﻤﺎم دل دوﺳﺖ دارﯾﻢ اﻣﺎ ﺣﻘﯿﻘﺖ اﯾﻦ اﻣﺮ از ﻃﺮﯾﻖ اوﻟﻮﯾﺘﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ در زﻧﺪﮔﯽ ﺑﻨﺎ ﮐﺮده و در دورهﻫﺎی‬
‫ﻣﺨﺘﻠﻒ زﻧﺪﮔﯽ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽدﻫﯿﻢ ﺛﺎﺑﺖ ﻣﯽﮔﺮدد ‪.‬‬
‫اوﻟﻮﯾﺘﻬﺎ از ﻃﺮﯾﻖ ﺻﺮف ﮐﺮدن وﻗﺖ ﺧﻮد را ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﻨﺪ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ وﻗﺖ ﺧﻮد را ﺑﺮ ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﺻﺮف ﮐﻨﯿﻢ ﮐـﻪ ﺑـﺮای ﻣـﺎ‬
‫ﻣﻬﻢ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﺑﻌﻀﯽﻫﺎ ﻣﯽﺧﻮاﻫﻨﺪ اﯾﻦ ﮐﺎر را اﻧﺠﺎم دﻫﻨﺪ اﻣﺎ ﺷﻬﺎﻣﺖ آﻧﺮا ﻧﺪارﻧﺪ ﮐﻪ آﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﻣﻬـﻢ اﺳـﺖ اﻧﺠـﺎم دﻫﻨـﺪ‪.‬‬
‫ﭘﺎﯾﻪ رﯾﺰی اوﻟﻮﯾﺘﻬﺎ در زﻧﺪﮔﯽ و زﯾﺴﺘﻦ ﺑﺮ ﻃﺒﻖ آﻧﻬﺎ ﻋﻤﻠﯽ دﻟﯿﺮاﻧﻪ اﺳﺖ وﻟﯽ ﭼﻨﯿﻦ دﻟﯿـﺮی اﺳـﺖ ﮐـﻪ ﻣـﺎ را در زﻧـﺪﮔﯽ‬
‫روزﻧﺎﻧﮥ ﺧﻮد ﭘﯿﺮوز ﻣﯽﺳﺎزد‪ .‬اﻣﺮوز اﯾﻦ ﻗﺪم ﻣﺜﺒﺖ را ﺑﺮدارﯾﺪ و اوﻟﻮﯾﺘﻬـﺎی اﻟﻬـﯽ را در زﻧـﺪﮔﯿﺘﺎن ﻣﺸـﺨﺺ ﻧﻤﺎﯾﯿـﺪ ‪ .‬از‬
‫ﻓﻮاﯾﺪ اﯾﻦ ﮐﺎر ﺑﺮای ﺳﺎﻟﻬﺎی ﻣﺘﻤﺎدی ﺑﻬﺮهﻣﻨﺪ ﺧﻮاﻫﯿﺪ ﺷﺪ‪.‬‬

‫‪٦٤‬‬
 ‫‪ / 18‬ﻧــﻮاﻣﺒﺮ ‪2002 /‬‬ ‫در ﺟﺴــﺘﺠﻮی ﺧــﺪا‬
‫در آن ﻋﺼﺮ ﯾﮑﺸﻨﺒﻪ وﻗﺘﯽ وارد ﮐﻠﯿﺴﺎ ﺷﺪم در ﺟﺴﺘﺠﻮی ﺧﺪا ﻧﺒﻮدم وﻟﯽ ﯾﻘﯿﻨﺎً روح او در ﺟﺴﺘﺠﻮی ﻣـﻦ ﺑـﻮد ‪ .‬آن روز‬
‫ﺗﻨﻬﺎ اﻧﮕﯿﺰۀ ﻣﻦ ﺑﺮای رﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﮐﻠﯿﺴﺎ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎ دوﺳﺖ دﺧﺘﺮم ﺑﺎﺷﻢ‪ .‬ﭘﺪرش ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ اﮔﺮ ﺑﻪ ﮐﻠﯿﺴﺎ ﻧﺮوم ﻧﻤﯽﺗـﻮاﻧﻢ‬
‫دﺧﺘﺮش را ﺑﺒﯿﻨﻢ‪ .‬ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺳﺎدهای ﺑﻮد‪ .‬ﻣﻦ ﺑﻪ ﮐﻠﯿﺴﺎ رﻓﺘﻢ‪ .‬ﺑﺎ ﮐﻤﺎل ﺗﻌﺠﺐ اﺣﺴﺎس ﮐﺮدم وﺟﻮدم ﺑﺮ اﻧﮕﯿﺨﺘﻪ ﺷﺪ‪ .‬در ﺑﺮاﺑﺮ‬
‫ﺧﺪای ﻗﺪوس ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻫﺎن و ﺧﻄﺎﻫﺎی ﺧﻮد ﭘﯽ ﺑﺮدم و ﺑﻄﻮر ﻋﺠﯿﺒﯽ ﭼﯿﺰی ﻣﺮا ﺑﺴﻮی ﺗﻮﺑﻪ و ﻃﻠﺒﯿﺪن ﺑﺨﺸﺶ و ﻣﻐﻔﺮت از‬
‫ﻣﺴﯿﺢ ﻫﺪاﯾﺖ ﮐﺮد‪.‬‬
‫ﺑﻌﺪ از اﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ اﯾﻤﺎن آوردم و ﻓﯿﺾ او ﺑﺮ ﻣﻦ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ‪ ،‬اﺷـﺘﯿﺎق ﺷـﺪﯾﺪی در دﻟـﻢ اﯾﺠـﺎد ﺷـﺪ ﺗـﺎ او را ﺑﯿﺸـﺘﺮ‬
‫ﺑﺸﻨﺎﺳﻢ‪ .‬از آن ﭘﺲ در ﭘﯽ ﻣﺴﯿﺢ ﺑﻮدم‪ .‬اﯾﻦ واﻗﻌﯿﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻃﺎﻟﺐ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮ او ﺑﻮدم در ﻧﺘﯿﺠﮥ ﺟﺴﺘﺠﻮی اوﻟﯿـﮥ او از‬
‫ﻣﻦ ﺑﻮد ‪ .‬در اﯾﻦ اﻣﺮ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺑﺰرﮔﯽ ﻧﻬﻔﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﺎ در ﭘﯽ ﺧﺪا ﻫﺴﺘﯿﻢ زﯾـﺮا در اﺑﺘـﺪا او در ﭘـﯽ ﻣـﺎ ﺑـﻮد‪ .‬ﻫﺮﮔـﺰ ﻧﺒﺎﯾـﺪ‬
‫ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﺮد ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ دﻟﯿﻠﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻣﺸﺘﺎق ﺷﻨﺎﺧﺖ او ﻫﺴﺘﯿﻢ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ در اﺑﺘﺪا او ﻣﺎ را ﻣﺤﺒﺖ ﻧﻤﻮد و ﺧـﻮد را ﺑـﺮا ی‬
‫ﻣﺎ ﻓﺪا ﮐﺮد‪ .‬ﻣﺎ در ﺟﺴﺘﺠﻮی او ﻣﯽﺑﺎﺷﯿﻢ زﯾﺮا او در ﺟﺴﺘﺠﻮی ﻣﺎ ﺑﻮد‪.‬‬
‫ﮐﺎﻣﯿﺎﺑﯽ ﻣﺎ از ﭘﯿﺮوزی او در دﻟﻬﺎی ﻣﺎ ﺣﺎﺻﻞ ﻣﯽﮔﺮدد‪ .‬ﺑﺮای ﻧﮕﻬﺪاری اﯾﻦ ﭘﯿﺮوزی ﺑﺎﯾـﺪ ﺻـﺎدﻗﺎﻧﻪ ﺑـﺪﻧﺒﺎل ﺧـﺪا ﺑﺎﺷـﯿﻢ‪.‬‬
‫ﻋﯿﺴﯽ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ‪ ” ،‬ﺳﺆال ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﺸﻤﺎ داده ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ ‪ ،‬ﺑﻄﻠﺒﯿﺪ ﮐﻪ ﺧﻮاﻫﯿﺪ ﯾﺎﻓﺖ ﺑﮑﻮﺑﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﺮای ﺷﻤﺎ ﺑﺎز ﮐﺮده ﺧﻮاﻫـﺪ‬
‫ﺷﺪ “ )ﻣﺘﯽ ‪ .(7:7‬در زﺑﺎن ﯾﻮﻧﺎﻧﯽ زﻣﺎن اﯾﻦ اﻓﻌﺎل ﻧﺸﺎﻧﮕﺮ ﺳﺆال ﮐﺮدن و ﻃﻠﺒﯿﺪن ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ اﺳﺖ ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﺒﺎرﺗﯽ دﯾﮕﺮ ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺎﯾـﺪ‬
‫در ﭘﯽ ﺧﺪا ﺑﻮده‪ ،‬اﺷﺘﯿﺎق ﺷﺪﯾﺪی ﺑﺮای ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻋﻤﯿﻖ او داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ‪.‬‬
‫ﺑﻪ دو ﻃﺮﯾﻖ ﻣﯽﺗﻮان ﺧﺪا را ﺟﺴﺘﺠﻮ ﮐﺮد‪ .‬اول اﯾﻨﮑﻪ ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ از ﻃﺮﯾﻖ دﻋﺎ او را ﻃﻠـﺐ ﻧﻤـﺎﯾﯿﻢ‪ .‬در ﻟﺤﻈـﺎﺗﯽ ﮐـﻪ ﺑﻄـﻮر‬
‫ﺧﺼﻮﺻﯽ و در ﺳﮑﻮت ﺑﺎ ﺧﺪا ﻣﯽﮔﺬراﻧﯿﻢ ﺑﺎﯾﺪ ” ﺳﺆال ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﻄﻠﺒﯿﻢ ‪ ،‬و ﺑﮑﻮﺑﯿﻢ “ ‪ .‬ﻣﺘﯽ ﺑﺎب ‪ 7‬ﻣﺘﻦ ﯾﮏ دﻋـﺎ اﺳـﺖ‪.‬‬
‫ﻫﺮ ﮔﺎه در دﻋﺎ ﺑﻪ ﺣﻀﻮر او ﻣﯽآﯾﯿﻢ ﺳﺆال ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪،‬ﻣﯽﻃﻠﺒﯿﻢ و ﻣﯽﮐﻮﺑﯿﻢ ‪ .‬ﺑﺴﯿﺎری از ﻣﺴﯿﺤﯿﺎن ﻓﻘﻂ ﻃﺎﻟﺐ اﻋﺎﻧﺘﻬﺎی ﺧﺪا‬
‫ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ روی ﺧﺪا را ﻧﻤﯽﻃﻠﺒﯿﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﻃﺎﻟﺐ دﺳﺘﻬﺎی ﺧﺪا ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﭼﯿﺰی درﯾﺎﻓﺖ ﮐﻨﻨـﺪ‪ .‬دﺳـﺘﻬﺎی ﺧـﺪا ﺷـﮕﻔﺖ‬
‫اﻧﮕﯿﺰ اﺳﺖ اﻣﺎ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﺑﺎ روی ﺧﺪا ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﻧﯿﺴﺖ‪.‬‬
‫وﻗﺘﯽ در ﻃﻠﺐ دﺳﺘﻬﺎی ﺧﺪا ﻣﯽﺑﺎﺷﯿﻢ‪ ،‬از او ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺗﺎ ﺑﺮای ﻣﺎ ﮐﺎری اﻧﺠﺎم دﻫﺪ ‪.‬وﻗﺘﯽ در ﻃﻠﺐ روی ﺧﺪا ﻣﯽﺑﺎﺷﯿﻢ‪،‬‬
‫ﻣﺸﺘﺎﻗﯿﻢ ﮐﻪ او را ﺑﺸﻨﺎﺳﯿﻢ و اﯾﻦ اﺷﺘﯿﺎق ﺑﺮای ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻋﻤﯿﻖ اوﺳﺖ ﮐﻪ ﺟﺴـﺘﺠﻮی ﺣﻘﯿﻘـﯽ ﺧـﺪا ﻣﺤﺴـﻮب ﻣـﯽﮔـﺮدد‪.‬‬
‫آرزوی ﻗﻠﺒﯽ و اوﻟﯿﻦ اوﻟﻮﯾﺖ ﻣﺎ در دﻋﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﺑﺎ ﺧﺪا ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ‪ ،‬ﺗﻌﺪاد ﮐﻤﯽ از ﻣﺴﯿﺤﯿﺎن ﺑﻪ اﯾﻦ ﺻﻮرت ﺑﻪ‬
‫دﻋﺎ ﻣﯽﻧﮕﺮﻧﺪ‪.‬‬

‫‪٦٥‬‬
 ‫‪ / 25‬ﻧــﻮاﻣﺒﺮ ‪2002 /‬‬ ‫ﺷــﻨﺎﺧﺖ ﺧــﺪا‬
‫ﯾﮑﯽ از آﯾﺎت ﭼﺸﻤﮕﯿﺮی ﮐﻪ در ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﺗﻮﺳﻂ ﭘﻮﻟﺲ رﺳﻮل ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ‪ ” ،‬ﺗـﺎ او را و ﻗـﻮت ﻗﯿﺎﻣـﺖ‬
‫وی را و ﺷﺮاﮐﺖ در رﻧﺠﻬﺎی وی را ﺑﺸﻨﺎﺳﻢ و ﺑﺎ ﻣﻮت او ﻣﺸﺎﺑﻪ ﮔﺮدم“‪ .‬ﭘﻮﻟﺲ در آن زﻣﺎن ﻣﺴﯿﺢ را ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮد ‪ .‬در راه‬
‫دﻣﺸﻖ ‪ ،‬ﻋﯿﺴﯽ ﺧﻮد را ﺑﺮ او ﻇﺎﻫﺮ ﮐﺮد‪ .‬ﺗﻮﺑﮥ ﭘﻮﻟﺲ ﺧﺎرقاﻟﻌﺎده ﺑﻮد‪ .‬در اﯾﻨﮑﻪ ﭘﻮﻟﺲ ﻣﺴﯿﺢ را ﺑﺨﻮﺑﯽ ﻣﯽﺷﻨﺎﺧﺖ ﺷـﮑﯽ‬
‫وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ‪ .‬ﭘﺲ ﭼﺮا او ﭘﺲ از آن ﺑﺎز ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ ﻋﯿﺴﯽ را ﺑﺸﻨﺎﺳﺪ؟‬
‫اﺷﺘﯿﺎق ﭘﻮﻟﺲ ﺑﺮای ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻋﯿﺴﯽ از ﺟﻬﺎت ﺧﺎﺻﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ راﺑﻄﮥ ﻣﻦ ﺑﺎ ﻫﻤﺴﺮم اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺮای ﻣﺜﺎل‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﻣـﻦ ﺑـﺎ‬
‫ﻫﻤﺴﺮم آﺷﻨﺎ ﺷﺪم‪ ”،‬ﻋﺎﺷﻖ “ او ﺷﺪم ‪ ،‬و ﭘﺲ از آن ﺑﺎ ﻫﻢ ازدواج ﮐﺮدﯾﻢ‪ .‬ﭘﺲ از ازدواج‪ ،‬ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ اﻋﺘﺮاف ﮐـﻨﻢ ﮐـﻪ از‬
‫ﻫﺮ ﻟﺤﺎظ ﻫﻤﺴﺮم را “ ﻣﯽﺷﻨﺎﺧﺘﻢ” وﻟﯽ ﺣﺎل ﭘﺲ از ﮔﺬﺷﺖ ﺳﯽ ﺳﺎل ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻣﻦ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ او ﺑﺴﯿﺎر ﻋﻤﯿﻘﺘﺮ اﺳﺖ‪ .‬ﺳﯽ‬
‫ﺳﺎل ﭘﯿﺶ او را ﻣﯽﺷﻨﺎﺧﺘﻢ وﻟﯽ ﺣﺎل او را واﻗﻌﺎً ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﻢ و ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ او را ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺸﻨﺎﺳﻢ ‪.‬ﻫﺮ ﭼﻪ ﺷـﻨﺎﺧﺖ ﻣـﻦ از او‬
‫ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽﺷﻮد‪ ،‬ﻋﺸﻖ و ﻣﺤﺒﺘﻢ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ او اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ‪ .‬ﭘﻮﻟﺲ ﻧﯿﺰ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﻄﻠﺐ را در ﻣﻮرد راﺑﻄﻪاش ﺑﺎ ﻋﯿﺴﯽ ﻣﻄﺮح‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬او ﻋﯿﺴﯽ را ﻣﯽﺷﻨﺎﺧﺖ و او را دوﺳﺖ داﺷﺖ وﻟﯽ ﺧﻮاﺳﺖ او اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ او را ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ و ﺑﯿﺸـﺘﺮ ﻣﺤﺒـﺖ‬
‫ﻧﻤﺎﯾﺪ‪.‬‬
‫ﭘﻮﻟﺲ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ ﻋﯿﺴﯽ را از ﺳﻪ ﻃﺮﯾﻖ ﺑﺸﻨﺎﺳﺪ ‪ .‬ﻣﺎ ﻧﯿﺰ ﺑﺎﯾﺪ در ﺻﺪد اﯾﻦ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﮐﻪ او را از اﯾﻦ ﻃﺮق ﺑﺸﻨﺎﺳﯿﻢ‪ .‬اﺑﺘﺪا او‬
‫ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ ﻋﯿﺴﯽ را از ﻃﺮﯾﻖ ﻗﻮت ﻗﯿﺎﻣﺘﺶ ﺑﺸﻨﺎﺳﺪ‪ .‬ﻫﻤﺎن ﻗـﻮﺗﯽ ﮐـﻪ ﻋﯿﺴـﯽ را از ﻣﺮدﮔـﺎن ﻗﯿـﺎم داد در دﺳـﺘﺮس ﻫـﺮ‬
‫اﯾﻤﺎﻧﺪار ﻗﺮار دارد‪ .‬ﻫﯿﭻ اﯾﻤﺎﻧﺪاری ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻣﻐﻠﻮب ﮔﺮدد‪ .‬ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﻣﺎ ﺑﺎ ﻋﯿﺴﯽ ﻗﯿﺎم ﮐﺮده و در ﺟﺎﯾﻬﺎی آﺳـﻤﺎﻧﯽ‬
‫ﺳﺎﮐﻦ ﻣﯽﺑﺎﺷﯿﻢ‪ .‬ﺑﺪﻟﯿﻞ ﻗﯿﺎم ﻣﺴﯿﺢ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪ ﻫﺴﺘﯿﻢ‪ .‬او ﺗﻤﺎم دﺷﻤﻨﺎن ﺑﺸﺮ ﯾﻌﻨﯽ ﮔﻨﺎه ‪ ،‬ﻣﺮگ ‪ ،‬ﺟﻬﻨﻢ و ﺷـﯿﻄﺎن را‬
‫ﺷﮑﺴﺖ داده اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ ” از ﺣﺪ زﯾﺎده ﻧﺼﺮت ﯾﺎﻓﺘﻪاﯾﻢ“ ‪.‬ﭘﻮﻟﺲ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ ﺑﻄﻮر ﻋﻤﻠﯽ ﻣﺴﯿﺢ را در اﯾﻦ ﻗﻮت‬
‫ﺑﺸﻨﺎﺳﺪ‪ .‬ﻣﺎ ﻧﯿﺰ ﺑﺎﯾﺪ ﻗﻠﺒﺎً ﻣﺸﺘﺎق ﺷﻨﺎﺧﺖ او در ﻗﻮت ﻗﯿﺎﻣﺘﺶ ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪.‬‬
‫وﻟﯽ ﭘﻮﻟﺲ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ ﻣﺴﯿﺢ را از ﻃﺮﯾﻖ ﺷﺮاﮐﺖ در رﻧﺠﻬﺎﯾﺶ ﻧﯿﺰ ﺑﺸﻨﺎﺳﺪ‪ .‬ﺑﺴﯿﺎری از ﻣﺴﯿﺤﯿﺎن ﻣﯽﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻗﻮت ﺧـﺪا‬
‫را درک ﮐﻨﻨﺪ اﻣﺎ ﮐﻤﺘﺮ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺑﺪﻧﺒﺎل درک رﻧﺠﻬﺎی ﻣﺴﯿﺢ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﭘﯽ ﺑﺮدهام ﮐﻪ ﻋﻤﻖ ﻣﺤﺒﺖ ﺧﺪا را ﺗﻨﻬﺎ‬
‫در ﻣﻮاﻗﻊ درد و رﻧﺞ ﻣﯽﺗﻮان درک ﮐﺮد‪ .‬اﻏﻠﺐ درد و ﻧﺎراﺣﺘﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ را ﺑﻪ آﻏﻮش ﻣﻨﺠﯽ ﺳﻮق ﻣﯽدﻫـﺪ‪ .‬ﻣـﺎ ﻧﺒﺎﯾـﺪ‬
‫ﺑﺮای ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻣﺴﯿﺢ از ﻃﺮﯾﻖ ﺷﺮاﮐﺖ در رﻧﺠﻬﺎﯾﺶ ﻫﺮاﺳﺎن ﺑﺎﺷﯿﻢ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎﯾﺪ از آن اﺳـﺘﻘﺒﺎل ﮐﻨـﯿﻢ و ﺑﺠـﺎی اﯾﻨﮑـﻪ ﻓﻘـﻂ‬
‫ﻣﺘﺤﻤﻞ رﻧﺞ و ﻧﺎراﺣﺘﯽ ﮔﺮدﯾﻢ از آن ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ اﺳﺘﻔﺎده ﮐﺮده‪ ،‬ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺧﻮد را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﺪا ﻋﻤﯿﻘﺘﺮ ﺳﺎزﯾﻢ‪.‬‬
‫ﻃﺮﯾﻖ ﻧﻬﺎﯾﯽ ﭘﻮﻟﺲ ﺑﺮای ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻣﺴﯿﺢ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺮدن ﺑﺎ او را درک ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺗﻤﺎﻣﯿﺖ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺴـﯿﺤﯽ ﻋﺒـﺎرت اﺳـﺖ از‬
‫”ﮐﻨﺎر ﮔﺬاﺷﺘﻦ زﻧﺪﮔﯽ ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﭘﻮﺷﯿﺪن اﻧﺴﺎﻧﯿﺖ ﺗﺎزه“‪ .‬ﻣﺎ ﺑﺮای اﻧﺠـﺎم اﯾـﻦ ﮐـﺎر ﺑﺎﯾـﺪ در ﺑﺮاﺑـﺮ ﻧﻔـﺲ ﺑﻤﯿـﺮﯾﻢ‪ .‬ﭘـﻮﻟﺲ‬
‫ﻣﯽداﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺧﺪا و روح ﺗﮑﺒﺮ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺎ ﻫﻢ در ﯾﮏ دل ﺳﺎﮐﻦ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﻫﺮ ﭼﻪ ﺧﺪا را ﺑﻬﺘﺮ ﺑﺸﻨﺎﺳـﯿﻢ‪ ،‬ﺑﯿﺸـﺘﺮ‬
‫در ﺑﺮاﺑﺮ ﻧﻔﺲ ﺧﻮد ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﻣﺮد‪ .‬ﺑﻬﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ ﯾﺤﯿﺎی ﺗﻌﻤﯿﺪ دﻫﻨﺪه ﻣـﯽﮔﻮﯾـﺪ “ او ﺑﺎﯾـﺪ روز ﺑـﺮوز ﺑﺰرﮔﺘـﺮ ﺷـﻮد و ﻣـﻦ‬
‫ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ ) ﯾﻮﺣﻨﺎ ‪ .(30:3‬ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺧﺪا ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﻣﺮدن در ﺑﺮاﺑﺮ ﺧﻮاﻫﺸﻬﺎ ‪ ،‬اﻣﯿﺎل و اﻧﮕﯿﺰه ﻫﺎی ﺧﻮد ﺧﻮاﻫﺎﻧﻪ اﺳﺖ‪.‬‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧﮥ ﻣﺴﯿﺤﯽ ﺑﺎ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻣﺴﯿﺢ ﺑﺪﺳﺖ ﻣﯽآﯾﺪ‪ .‬ﺷﻨﺎﺧﺖ او ﻣﺤﺒﺖ ﮐﺮدن او اﺳﺖ!‬

‫‪٦٦‬‬
 ‫‪ / 2‬دﺳــﺎﻣﺒﺮ ‪2002 /‬‬ ‫ﻣﺤﺒــﺖ ﺧــﺪا‬
‫اﮔﺮ از ﻣﻦ ﻣﯽﭘﺮﺳﯿﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﮐﺪام ﺻﻔﺖ ﺧﺪا در زﻧﺪﮔﯽ اﯾﻤﺎﻧﺪاران ﭘﯿﺮوزی را ﺑﻪ ارﻣﻐﺎن ﻣﯽآورد ‪ ،‬ﻣﯽﮔﻔـﺘﻢ ﻣﺤﺒـﺖ ﺧـﺪا‪.‬‬
‫ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ‪ ” ،‬ﺧﺪا ﻣﺤﺒﺖ اﺳﺖ“‪ .‬ﭘﻮﻟﺲ رﺳﻮل اﯾﻤﺎﻧﺪاران اﻓﺴﺲ را ﺗﺸﻮﯾﻖ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ در ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺧـﺪا رﺷـﺪ‬
‫ﮐﻨﻨﺪ‪ ” ،‬ﺗﺎ ﻣﺴﯿﺢ ﺑﻮﺳﺎﻃﺖ اﯾﻤﺎن در دﻟﻬﺎی ﺷﻤﺎ ﺳﺎﮐﻦ ﺷﻮد‪ .‬و در ﻣﺤﺒﺖ رﯾﺸﻪ ﮐﺮده و ﺑﻨﯿﺎد ﻧﻬﺎده اﺳﺘﻄﺎﻋﺖ ﯾﺎﺑﯿﺪ ﮐـﻪ ﺑـﺎ‬
‫ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻣﻘﺪﺳﯿﻦ ادراک ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﻋﺮض و ﻃﻮل و ﻋﻤﻖ و ﺑﻠﻨﺪی ﭼﯿﺴﺖ‪ .‬و ﻋﺎرف ﺷﻮﯾﺪ ﺑـﻪ ﻣﺤﺒـﺖ ﻣﺴـﯿﺢ ﮐـﻪ ﻓـﻮق از‬
‫ﻣﻌﺮﻓﺖ اﺳﺖ ﺗﺎ ﭘﺮ ﺷﻮﯾﺪ ﺗﺎ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﭘﺮی ﺧﺪا“ ) اﻓﺴﺴﯿﺎن ‪.(19-17:3‬‬
‫اﮔﺮ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ اﯾﻤﺎﻧﺪاراﻧﯽ ﮐﺎﻣﯿﺎب و ﺳﺮزﻧﺪه ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻣﺤﺒﺖ ﺧﺪا ﺑﺮای ﻣﺎ اﻣﺮی ﺿﺮوری ﻣﺤﺴـﻮب ﻣـﯽﮔـﺮدد‪.‬‬
‫ﺳﺮودی ﻗﺪﯾﻤﯽ اﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ‪ ” ،‬ﻣﺘﺤﯿﺮم‪ ،‬ﻣﺘﺤﯿﺮم ﮐﻪ ﮐﺘﺎب ﻋﺸﻖ را ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﻧﮕﺎﺷﺘﻪ اﺳـﺖ‪ “.‬در واﻗـﻊ ﺟـﻮاب اﯾـﻦ‬
‫ﺳﺆال دو ﻫﺰار ﺳﺎل ﭘﯿﺶ داده ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﺧﺪا اﯾﻦ ﮐﺘﺎب را ﻧﻮﺷﺘﻪ اﺳﺖ و اﺳﻢ آن ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﯾﻦ ﮐﺘـﺎب ﻧﺎﻣـﮥ‬
‫ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﮥ ﺧﺪا ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺶ اﺳﺖ و ﺷﺨﺼﯿﺖ اﺻﻠﯽ آن‪ ،‬ﺧﺎﻟﻖ و ﺑﺎﻧﯽ ﻣﺤﺒﺖ ﮐﺎﻣﻞ و ﺷـﮕﻔﺖ اﻧﮕﯿـﺰ اﺳـﺖ‪ .‬او ﮐﺴـﺎﻧﯿﺮا‬
‫ﻣﺤﺒﺖ ﻣﯽﻧﻤﻮد ﮐﻪ دﯾﮕﺮان آﻧﻬﺎ را ﻃﺮد ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﻣﺤﺒﺖ او ﻓﻮق از ادراک ﺑﻮد‪ .‬او ﺣﺘﯽ ﮐﺴﺎﻧﯿﺮا ﮐﻪ از او ﻣﺘﻨﻔـﺮ ﺑﻮدﻧـﺪ‬
‫ﻣﺤﺒﺖ ﻣﯽﻧﻤﻮد و اﻓﺮاد ﺗﻨﻬﺎ‪ ،‬ﻣﺮﯾﺾ‪ ،‬ﻓﻘﯿﺮ‪ ،‬ﻣﺤﺘﺎج و ﻃﺮد ﺷﺪه را دوﺳﺖ داﺷﺖ‪ .‬او اﺷﺨﺎﺻﯽ را ﮐﻪ ﭘﺮ از ﺧﻄﺎ ‪ ،‬ﺧﺸـﻢ ‪،‬‬
‫ﺗﻠﺨﯽ‪ ،‬ﮔﻨﺎه و ﻧﻔﺮت ﺑﻮدﻧﺪ ﻣﺤﺒﺖ ﻣﯽﻧﻤﻮد‪ .‬دﻫﻬﺎ ﻫﺰار ﮐﺘﺎب در ﻣﻮرد ﻣﺤﺒـﺖ ﻋﻈـﯿﻤﺶ ﻧﻮﺷـﺘﻪ ﺷـﺪه اﺳـﺖ و ﻣﻘـﺎﻻت‬
‫ﺑﯿﺸﻤﺎری ﺑﺮای ﺗﻮﺻﯿﻒ اﯾﻦ ﻣﺤﺒﺖ ﻋﻈﯿﻢ ﺑﻪ ﭼﺎپ رﺳﯿﺪه اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﻣﺤﺒﺖ ﺧﺪا ﮐﻪ در ﻣﺴﯿﺢ ﻣﮑﺸﻮف ﮔﺸﺘﻪ اﺳﺖ آﻧﻘﺪر ﻋﻈﯿﻢ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﻮﻟﺲ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ اﯾﻤﺎﻧـﺪاران اﻓﺴـﺲ ﺑـﻪ ﻋـﺮض ‪،‬‬
‫ﻃﻮل ‪ ،‬ﻋﻤﻖ و ﺑﻠﻨﺪی آن ﭘﯽ ﺑﺮﻧﺪ و ﺷﺨﺼﺎً ﺑﻪ ﻋﻈﻤﺖ ﻣﺤﺒﺖ ﻣﺴﯿﺢ واﻗﻒ ﮔﺮدﻧﺪ ‪.‬ﭘﻮﻟﺲ ﻣﯽداﻧﺴﺖ ﮐـﻪ رﺷـﺪ آﻧـﺎن در‬
‫ﻣﺴﯿﺢ ‪ ،‬ﺑﻪ ﺷﻨﺎﺧﺖ آﻧﻬﺎ از اﯾﻦ ﻣﺤﺒﺖ اﻟﻬﯽ ﺑﺴﺘﮕﯽ دارد ‪ .‬ﻣﺎ ﻧﯿﺰ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺣﻘﯿﻘﺖ واﻗﻒ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﮐﻪ ﭘﯿﺮوزی در زﻧـﺪﮔﯽ‬
‫اﯾﻤﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﻣﻘﺪار زﯾﺎد ﺑﻪ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺷﺨﺼﯽ ﻣﺎ از ﻣﺤﺒﺖ ﺧﺪا ﺑﺴﺘﮕﯽ دارد‪.‬‬
‫وﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ اﯾﻤﺎن آوردم ﻣﺤﺒﺖ او ﻣﺮا ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺖ ‪ .‬اﯾـﻦ ﺣﻘﯿﻘـﺖ ﮐـﻪ ﺧـﺎﻟﻖ و ﺣـﺎﻓﻆ ﺟﻬـﺎن ﻣـﺮا دوﺳـﺖ دارد ﻣـﺮا‬
‫ﺷﮕﻔﺖزده ﮐﺮده ﺑﻮد و ﻣﺨﺼﻮﺻﺎً اﯾﻨﮑﻪ ﻣﺤﺒﺘﺶ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺴﯿﺎر ﻋﻈﯿﻢ ﺑﻮد ‪ .‬او آﻧﻘﺪر ﻣﺮا ﻣﺤﺒﺖ ﻧﻤـﻮد ﺗـﺎ اﺟـﺎزه داد‬
‫ﭘﺴﺮ ﯾﮕﺎﻧﻪاش ‪ ،‬ﻋﯿﺴﯽ ﻣﺠﺎزات ﮔﻨﺎﻫﺎن ﻣﺮا ﺑﺪوش ﮔﯿﺮد‪ .‬ﻫﯿﭽﮑﺲ ﻣﺮا آﻧﮕﻮﻧﻪ ﻣﺤﺒﺖ ﻧﮑﺮده ﺑﻮد‪ .‬ﻣﺤﺒﺖ او ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﮐﻪ‬
‫ﻣﻦ ﺧﺒﺮ ﺧﻮش اﻧﺠﯿﻞ را ﺑﻪ ﻫﺮ ﮐﺲ ﮐﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ ﺷﻨﯿﺪن آن ﺑﻮد ﺑﺮﺳﺎﻧﻢ‪ .‬در ﻫﺮ ﺣﺎل وﻗﺘﯽ ﮐﻪ در اﯾﻤﺎن و ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺧـﺪا‬
‫رﺷﺪ ﮐﺮدم‪ ،‬ﭘﯽ ﺑﺮدم ﮐﻪ ﻗﺪر ﻣﺤﺒﺖ او را ﻧﺪاﻧﺴﺘﻪام‪ .‬ﺑﺎ ﺑﺪﯾﻬﯽ ﻓﺮض ﮐﺮدن ﻣﺤﺒﺖ ﺧﺪا ‪ ،‬ﺧﻮد را از ﻟﺤﺎظ روﺣﺎﻧﯽ ﺧـﺎﻟﯽ‬
‫و ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮرده ﯾﺎﻓﺘﻢ‪ .‬ﻣﻦ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺑﯿﺪاری روﺣﺎﻧﯽ ﻧﯿﺎز داﺷﺘﻢ‪.‬‬
‫ﺑﻬﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺮ روز ﺑﺎﯾﺪ از ﭼﺸﻤﮥ ﻣﺤﺒﺖ ﺧﺪا ﺑﯿﺎﺷﺎﻣﻢ‪ .‬ﭼﺸﻤﻪای ﮐﻪ اﺑﺪی اﺳﺖ و اﺑﺘﺪا و اﻧﺘﻬـﺎﯾﯽ ﻧـﺪارد‪ .‬ﻫـﺮ‬
‫ﭼﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ از اﯾﻦ ﭼﺸﻤﻪ ﻣﯽآﺷﺎﻣﻢ‪ ،‬ﺟﺮﯾﺎن آن ﺷﺪﯾﺪﺗﺮ ﻣﯽﮔﺮدد‪ .‬ﻫﺮﭼﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺳﻌﻮد ﻣﯽﮐﻨﻢ ﻣﺤﺒﺖ ﺧﺪا ﻣﻬﯿﯿﺞﺗﺮ ﻣﯽﮔﺮدد‪.‬‬
‫ﻫﺮ ﭼﻪ ﺳﺨﺘﯿﻬﺎ و ﻣﺸﮑﻼت ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻗﺪ اﻟﻢ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺷﯿﺮﯾﻨﯽ ﻣﺤﺒﺖ او ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻧﻤﺎﯾﺎن ﻣﯽﮔﺮدد‪ .‬ﻫﺮ ﭼﻪ ﺷـﻨﺎﺧﺖ و آﺷـﻨﺎﯾﯽ‬
‫ﻣﻦ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﺪا وﺳﯿﻌﺘﺮ ﻣﯽﮔﺮدد‪ ،‬ﮔﺮﻣﯽ آﻏﻮش او را ﺑﯿﺸﺘﺮ اﺣﺴﺎس ﻣﯽﮐﻨﻢ‪ .‬ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺎ او راه ﻣﯽروم‪ ،‬ﻣﺤﺒـﺖ او‬
‫را ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽﺑﯿﻨﻢ‪ .‬ﻣﺤﺒﺖ او ﻧﺸﺎط آور اﺳﺖ‪ .‬ﺟﺎن ﻣﺮا ﺗﺎزه ﮐﺮده ﺷﺎدی ﻣﺮا ﺗﺠﺪﯾﺪ ﮐﺮده‪ ،‬و روز ﻣﺮا درﺧﺸـﺎﻧﺘﺮ ﻣـﯽﮐﻨـﺪ‪.‬‬
‫ﺷﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ ﻣﺒﺸﺮ ﻗﺮن ﻧﻮزدﻫﻢ ‪ ،‬دی ال ﻣﻮدی در ﯾﮑﯽ از ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻬﺎی ﻣﻌﺮوف ﺷـﯿﮑﺎﮔﻮ ﻧﻮﺷـﺘﻪ اﺳـﺖ ‪ ”،‬ﺧـﺪا‬
‫ﻣﺤﺒﺖ اﺳﺖ“‪ .‬او ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ ﻫﺮ ﮐﺲ ﮐﻪ از ﺷﯿﮑﺎﮔﻮ دﯾﺪار ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﺣﺘﯽ ﺗﻤﺎم ﻣﺮدم دﻧﯿﺎ ﺑﺪاﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺧـﺪاﯾﯽ ﻫﺴـﺖ ﮐـﻪ‬
‫ذات و ﻃﺒﯿﻌﺘﺶ ﻣﺤﺒﺖ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫‪٦٧‬‬
 ‫‪ / 9‬دﺳـﺎﻣﺒﺮ ‪2002 /‬‬ ‫ﻏﻠﺒـﻪ ﺑـﺮ ﻇﻠﻤـﺖ‬
‫ﻫﻔﺘﮥ ﮔﺬﺷﺘﻪ را ﺑﺎ ﯾﮑﯽ از ﻫﻤﮑﺎراﻧﻢ در ﺷﻬﺮ ﻟﻮس آﻧﺠﻠﺲ ﮐﺎﻟﯿﻔﺮﻧﯿﺎ ﮔﺬراﻧﺪم‪ .‬ﺷﻨﺒﻪ ﺷﺐ ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺎ ﺷـﺒﺎﻧﯽ ﮐـﻪ اﺻـﻠﯿﺖ او از‬
‫ﯾﮑﯽ از ﮐﺸﻮرﻫﺎی ﺧﺎورﻣﯿﺎﻧﻪ ﺑﻮد ﻣﻼﻗﺎت ﮐﺮدﯾﻢ‪ .‬ﺑﻌﺪ از ﺗﺒﺎدل ﻧﻈﺮ و اراﺋﮥ ﻃﺮﺣﻬﺎﯾﯽ ﺑﺮای رﺳﺎﻧﺪن ﭘﯿﻐـﺎم اﻧﺠﯿـﻞ ﺑـﻪ آن‬
‫ﻣﻠﺖ‪ ،‬آن ﺷﺒﺎن ﮔﻔﺖ ” ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺣﺘﻤﺎً ﺑﺮای ﺳﻤﯽ دﻋﺎ ﮐﻨﯿﻢ زﯾﺮا اﮔﺮ ﺧﺪا ﻗﺼﺪ دارد ﺳﻤﯽ را در ﭘﯿﺸﺒﺮد‬
‫ﻣﻠﮑﻮﺗﺶ در ﻣﻠﺖ ﻣﺎ ﺑﮑﺎر ﺑﺮد‪ ،‬ﺑﺪون ﺷﮏ ﺷﯿﻄﺎن ﺑﺮ او ﺣﻤﻠﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد‪ “ .‬ﺳﭙﺲ ﮔﺮوه ﮐﻮﭼﮏ اﯾﻤﺎﻧـﺪاران ﺑـﺪور ﻣـﻦ‬
‫ﺟﻤﻊ ﺷﺪه و دﻋﺎ ﮐﺮدﻧﺪ ‪.‬‬
‫ﻣﻦ و دوﺳﺘﻢ ﺧﺎﻧﮥ آن ﺷﺒﺎن را در ﺣﺪود ﺳﺎﻋﺖ ده ﺷﺐ ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ ﻫﺘﻠﻤﺎن ﺗﺮک ﮐﺮدﯾﻢ‪ .‬در ﺣﯿﻦ راﻧﻨﺪﮔﯽ ﺻـﺪاﯾﯽ ﺷـﺒﯿﻪ‬
‫ﺷﻠﯿﮏ ﭘﻨﺞ ﯾﺎ ﺷﺶ ﮔﻠﻮﻟﻪ را ﺷﻨﯿﺪﯾﻢ‪ .‬ﻧﺎﮔﻬﺎن ﯾﮏ واﻧﺖ در ﺟﻠﻮی اﺗﻮﻣﺒﯿﻠﻤﺎن ﺗﻮﻗﻒ ﮐﺮد و ﻣﺎ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ آن اﯾﺴﺘﺎدﯾﻢ‪ .‬ﻣـﺎ‬
‫ﻧﻤﯽداﻧﺴﺘﯿﻢ ﮐﻪ اوﺿﺎع از ﭼﻪ ﻗﺮار اﺳﺖ‪ .‬ﭘﺲ در ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻣﺎﻧﺪﯾﻢ‪ .‬ﯾﮑﺪﻓﻌﻪ واﻧﺖ ﻣﺴﯿﺮش را در وﺳﻂ ﺟﺎده ﺗﻐﯿﯿﺮ داد و ﺑـﺎ‬
‫ﺳﺮﻋﺖ دور ﺷﺪ‪ .‬ﻣﺎ در ﻫﻤﺎن وﺿﻌﯿﺖ ﺑﻮدﯾﻢ و ﭼﻨﺪ اﺗﻮﻣﺒﯿﻞ دﯾﮕﺮ ﻧﯿﺰ ﭘﺸﺖ ﺳـﺮ ﻣـﺎ ﮐﻨـﺎر ﺟـﺎده ﺗﻮﻗـﻒ ﮐـﺮده ﺑﻮدﻧـﺪ‪.‬‬
‫اﺗﻮﻣﺒﯿﻠﯽ از ﮐﻨﺎر ﻣﺎ ﻋﺒﻮر ﮐﺮد و ﺣﺪود ﭘﻨﺠﺎه ﻣﺘﺮ از ﻣﺎ دور ﻧﺸﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ ﭼﻨﺪ ﮔﺎﻧﮕﺴـﺘﺮ ﺑـﺎ اﺳـﻠﺤﻪ ﺑـﻪ ﺧﯿﺎﺑـﺎن رﯾﺨﺘﻨـﺪ‪.‬‬
‫آﺧﺮﯾﻦ ﭼﯿﺰی ﮐﻪ دﯾﺪم اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﮐﺴﯽ داﺷﺖ در ﻣﺎﺷﯿﻨﯽ را ﺑﺎز ﻣﯽﮐﺮد‪ .‬ﻣﺎ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ دور زدﯾﻢ و از آﻧﺠﺎ دور ﺷﺪﯾﻢ ‪.‬‬
‫در ﻣﺴﯿﺮ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﻫﺘﻞ‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎ ﭼﯿﺰی ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ واﻗﻌﺎً ﺧﻄﺮ از ﺑﻐﻞ ﮔﻮﺷﻤﺎن رد ﺷﺪ‪ .‬ﻣﺎ ﻓﻘﻂ ﺑـﺎ‬
‫اﺧﺘﻼف ده‪ ،‬ﭘﺎﻧﺰده ﺛﺎﻧﯿﻪ ﺑﻪ ﻣﺤﻞ درﮔﯿﺮی ﮔﺎﻧﮕﺴﺘﺮﻫﺎ رﺳﯿﺪﯾﻢ ‪ .‬ﻧﺎﮔﻬﺎن ﮔﻔﺘﮥ آن ﺷﺒﺎن در ذﻫﻨﻢ ﻧﻘﺶ ﺑﺴﺖ ﮐﻪ ﺗﻨﻬـﺎ ﭼﻨـﺪ‬
‫دﻗﯿﻘﻪ ﻗﺒﻞ از ﺣﺎدﺛﻪ ﻣﯽﮔﻔﺖ‪ ”،‬ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺣﺘﻤﺎً ﺑﺮای ﺳﻤﯽ دﻋﺎ ﮐﻨﯿﻢ زﯾﺮا اﮔﺮ ﺧﺪا ﻗﺼﺪ دارد ﺳﻤﯽ را در‬
‫ﭘﯿﺸﺒﺮد ﻣﻠﮑﻮﺗﺶ در ﻣﻠﺖ ﻣﺎ ﺑﮑﺎر ﺑﺮد ‪ ،‬ﺑﺪون ﺷﮏ ﺷﯿﻄﺎن ﺑﺮ او ﺣﻤﻠﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد ‪“.‬‬
‫ﺧﺪا ﺑﺎر ﻣﺨﺼﻮﺻﯽ در ﻗﻠﺒﻢ ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻧﻘﺎط ﺳﺨﺖ دﻧﯿﺎ ﺳﻔﺮ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﻣﻦ آن ﻣﻨﺎﻃﻖ را ﺑﻪ اﯾﻦ دﻟﯿﻞ ﺳﺨﺖ ﻣﯽﺧﻮاﻧﻢ‬
‫ﭼﻮن اﺷﺨﺎﺻﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاﻫﻨﺪ ﭘﯿﻐﺎم اﻧﺠﯿﻞ را ﺑﻪ آن ﺟﻮاﻣﻊ و ﻣﻠﻞ ﺑﺮﺳﺎﻧﻨﺪ ﺑﺎ ﻣﺸﮑﻼت ﻋﺪﯾﺪهای ﻣﻮاﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ‪ .‬وﻟﯽ ﺑﺎ‬
‫ﺳﭙﺮی ﮐﺮدن ﺳﺎﻟﻬﺎی ﻣﺘﻤﺎدی در اﯾﻦ ﺧﺪﻣﺖ‪ ،‬ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﻣﯽداﻧﻢ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺣﺎﻓﻆ ﻣﺎﺳﺖ‪ .‬در اﯾﻦ ﻧﺒﺮد وی از ﻫﺮ ﺟﺎﻧـﺐ‬
‫ﭘﺸﺘﯿﺒﺎن ﻣﺎﺳﺖ‪ .‬ﻻزم ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻫﺮاﺳﺎن ﺑﺎﺷﯿﻢ‪ .‬ﺷﯿﻄﺎن ﻫﻤﭽﻮن ﺷﯿﺮ ﻏﺮﻧﺪه اﺳﺖ وﻟـﯽ در ﻣﻘﺎﺑـﻞ ﻣـﺎ ﻫـﯿﭻ ﻗـﻮﺗﯽ ﻧـﺪارد‪.‬‬
‫ﻣﺰﻣﻮر ‪ 91‬ﯾﮑﯽ از ﻣﺘﻮن ﻣﻮرد ﻋﻼﻗﮥ ﻣﻦ در ﮐﻼم ﺧﺪاﺳﺖ زﯾﺮا ﭘﯿﺮوزﯾﻤﺎن ﺑﺮ دﺷﻤﻦ را ﺑﻪ زﯾﺒﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﻣﯽﮐﺸﺪ ‪.‬‬
‫ﺳﺮاﯾﻨﺪۀ ﻣﺰاﻣﯿﺮ ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﺪ” آﻧﮑﻪ در ﺳﺘﺮ ﺣﻀﺮت اﻋﻠﯽ ﻧﺸﺴﺘﻪ اﺳﺖ زﯾﺮ ﺳﺎﯾﮥ ﻗـﺎدر ﻣﻄﻠـﻖ ﺳـﺎﮐﻦ ﺧﻮاﻫـﺪ ﺑـﻮد‪ .‬درﺑـﺎرۀ‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽﮔﻮﯾﻢ ﮐﻪ او ﻣﻠﺠﺎ و ﻗﻠﻌﮥ ﻣﻦ اﺳﺖ و ﺧﺪای ﻣﻦ ﮐﻪ ﺑﺮ او ﺗﻮﮐﻞ دارم ‪ .‬زﯾـﺮا ﮐـﻪ او ﺗـﺮا از دام ﺻـﯿﺎد ﺧﻮاﻫـﺪ‬
‫رﻫﺎﻧﯿﺪ و از وﺑﺎی ﺧﺒﯿﺚ ‪ .‬ﺑﻪ ﭘﺮﻫﺎی ﺧﻮد ﺗﺮا ﺧﻮاﻫﺪ ﭘﻮﺷﺎﻧﯿﺪ و زﯾﺮ ﺑﺎﻟﻬﺎﯾﺶ ﭘﻨﺎه ﺧﻮاﻫﯽ ﮔﺮﻓﺖ راﺳـﺘﯽ او ﺗـﺮا ﻣﺠـﻦ و‬
‫ﺳﭙﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪ .‬از ﺧﻮﻓﯽ در ﺷﺐ ﻧﺨﻮاﻫﯽ ﺗﺮﺳﯿﺪ و ﻧﻪ از ﺗﯿﺮی ﮐﻪ در روز ﻣﯿﭙﺮد و ﻧﻪ از وﺑﺎﺋﯿﮑﻪ در ﺗﺎرﯾﮑﯽ ﻣﯽﺧﺮاﻣـﺪ‬
‫و ﻧﻪ از ﻃﺎﻋﻮﻧﯿﮑﻪ وﻗﺖ ﻇﻬﺮ ﻓﺴﺎد ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬ﻫﺰار ﻧﻔﺮ ﺑﺠﺎﻧﺐ ﺗﻮ ﺧﻮاﻫﻨﺪ اﻓﺘﺎد و ده ﻫﺰار ﺑﺪﺳﺖ راﺳﺖ ﺗﻮ ﻟـﯿﮑﻦ ﻧـﺰد ﺗـﻮ‬
‫ﻧﺨﻮاﻫﺪ رﺳﯿﺪ ‪ .‬ﻓﻘﻂ ﺑﭽﺸﻤﺎن ﺧﻮد ﺧﻮاﻫﯽ ﻧﮕﺮﯾﺴﺖ و ﭘﺎداش ﺷﺮﯾﺮاﻧﺮا ﺧﻮاﻫﯽ دﯾﺪ‪ .‬زﯾﺮا ﮔﻔﺘﯽ ﺗﻮ ای ﺧﺪاوﻧـﺪ ﻣﻠﺠـﺎی‬
‫ﻣﻦ ﻫﺴﺘﯽ و ﺣﻀﺮت اﻋﻠﯽ را ﻣﺄوای ﺧﻮﯾﺶ ﮔﺮداﻧﯿﺪهای ‪ .‬ﻫﯿﭻ ﺑﺪی ﺑﺮ ﺗﻮ واﻗﻊ ﻧﺨﻮاﻫـﺪ ﺷـﺪ و ﺑﻼﺋـﯽ ﻧـﺰد ﺧﯿﻤـﮥ ﺗـﻮ‬
‫ﻧﺨﻮاﻫﺪ رﺳﯿﺪ‪ .‬زﯾﺮا ﮐﻪ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﺧﻮد را درﺑﺎرۀ ﺗﻮ اﻣﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﻓﺮﻣﻮد ﺗﺎ در ﺗﻤﺎﻣﯽ راﻫﻬﺎﯾـﺖ ﺗـﺮا ﺣﻔـﻆ ﻧﻤﺎﯾﻨـﺪ‪ .‬ﺗـﺮا ﺑـﺮ‬
‫دﺳﺘﻬﺎی ﺧﻮد ﺑﺮ ﺧﻮاﻫﻨﺪ داﺷﺖ ﻣﺒﺎدا ﭘﺎی ﺧﻮد را ﺑﺴﻨﮓ ﺑﺰﻧﯽ ‪ .‬ﺑﺮ ﺷﯿﺮ و اﻓﻌﯽ ﭘﺎی ﺧﻮاﻫﯽ ﻧﻬﺎد ‪ .‬ﺷﯿﺮ ﺑﭽـﻪ و اژدﻫـﺎ را‬
‫ﭘﺎﯾﻤﺎل ﺧﻮاﻫﯽ ﮐﺮد‪ .‬ﭼﻮﻧﮑﻪ ﺑﻤﻦ رﻏﺒﺖ دارد او را ﺧﻮاﻫﻢ رﻫﺎﻧﯿﺪ و ﭼﻮﻧﮑﻪ ﺑﺎﺳﻢ ﻣﻦ ﻋﺎرف اﺳﺖ او را ﺳﺮاﻓﺮاز ﺧﻮاﻫﻢ‬
‫ﺳﺎﺧﺖ‪ .‬ﭼﻮن ﻣﺮا ﺧﻮاﻧﺪ او را اﺟﺎﺑﺖ ﺧﻮاﻫﻢ ﮐﺮد‪ .‬ﻣﻦ در ﺗﻨﮕﯽ ﺑـﺎ او ﺧـﻮاﻫﻢ ﺑـﻮد و او را ﻧﺠـﺎت داده ﻣﻌـﺰز ﺧـﻮاﻫﻢ‬
‫ﺳﺎﺧﺖ‪ .‬ﺑﻄﻮل اﯾﺎم او را ﺳﯿﺮ ﻣﯽﮔﺮداﻧﻢ و ﻧﺠﺎت ﺧﻮﯾﺶ را ﺑﺪو ﻧﺸﺎن ﺧﻮاﻫﻢ داد“ ) ﻣﺰﻣﻮر ‪. (91‬‬
‫ﻣﻦ در ﺣﯿﻦ رﺳﺎﻧﺪن ﭘﯿﻐﺎم اﻧﺠﯿﻞ ﺷﺎﻫﺪ اﻧﺠﺎم اﯾﻦ وﻋﺪۀ ﺧﺪا در ﮐﺸﻮرﻫﺎی ﺑﯿﺸـﻤﺎری در ﺳﺮاﺳـﺮ ﺟﻬـﺎن ﺑـﻮدهام ﺣﺘـﯽ‬
‫ﮐﺸﻮرﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ درﮔﯿﺮ اﻧﻘﻼب‪،‬ﮐﺸﻤﮑﺸﻬﺎی ﻗﻮﻣﯽ و ﺑﺤﺮان ﺟﻨﮓ ﺑﻮدهاﻧﺪ‪ .‬ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻣﻮﻋﻈﮥ اﻧﺠﯿﻞ‪ ،‬در ﺑﺮﺧﯽ از اﯾﻦ ﻧﻘﺎط ﺑـﻪ‬

‫‪٦٨‬‬
‫ﺳﻮی ﻣﻦ ﺗﯿﺮاﻧﺪازی ﮐﺮدهاﻧﺪ‪ ،‬ﻣﻮرد ﺗﻬﺪﯾﺪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪام و ﻣﺮا از ﺷﻬﺮ ﺑﯿـﺮون راﻧـﺪهاﻧـﺪ‪ .‬در ﮐﺸـﻮرﻫﺎﯾﯽ ﮐـﻪ ﻧﺴـﺒﺖ ﺑـﻪ‬
‫ﻣﺴﯿﺤﯿﺖ ﺑﺴﯿﺎر ﺳﺨﺘﮕﯿﺮ ﺑﻮدهاﻧﺪ ﺳﻪ ﺑﺎر ﺑﺎزداﺷﺖ ﺷﺪهام وﻟﯽ در ﻫﻤﮥ اﯾﻦ اﻣﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ در اﻧﺠﺎم وﻋـﺪهاش اﻣـﯿﻦ ﺑـﻮده‬
‫اﺳﺖ ‪ .‬واﻗﻌﺎً ﮐﻪ وﻓﺎدارﯾﺶ ﭼﻘﺪر ﻋﻈﯿﻢ اﺳﺖ!‬

‫‪٦٩‬‬
 ‫‪ / 16‬دﺳـﺎﻣﺒﺮ ‪2002 /‬‬ ‫ﭘﯿﺮوزی از ﻃﺮﯾـﻖ اﻧﺘﺨﺎﺑﻬـﺎی ﻣـﺎ‬
‫ﻗﻠﺐ او از ﻣﺤﺒﺖ ﻣﺴﯿﺢ ﺷﻌﻠﻪ ور ﺑﻮد‪ .‬او ﻣﺸﺘﺎق ﺑﻮد ﺗﺎ ﭘﯿﻐﺎم اﻧﺠﯿﻞ را ﺑﺎ ﻫﻤﮥ دوﺳﺘﺎﻧﺶ در ﻣﯿﺎن ﺑﮕـﺬارد ‪ .‬او ﺑﺴـﯿﺎر ﺑـﺎ‬
‫اﺳﺘﻌﺪاد ﺑﻮد ‪ .‬ﺣﺘﯽ ﺑﻌﻀﯽ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ وی ﺷﺨﺼﯽ اﺳﺖ ﺑﺎ ” ﻣﺴﺢ اﻟﻬﯽ“ ‪ .‬ﺑﻌﻨﻮان ﻣﺒﺸـﺮ ﺟـﻮان ‪ ،‬ﺑﺴـﯿﺎری از ﺟﻮاﻧـﺎن ﺑـﻪ‬
‫ﺳﻮی او ﺟﺬب ﺷﺪه ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﻣﻮﻋﻈﻪﻫﺎی او ﮔﻮش ﻓﺮا دﻫﻨﺪ و ﭘﯿﻐﺎﻣﻬﺎی او ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻋﻤﯿﻘﯽ ﺑﺮ ﺑﺴﯿﺎری از آﻧﻬﺎ داﺷﺖ ‪.‬‬
‫ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﯿﺪ ﮐﻪ وی آﯾﻨﺪهای درﺧﺸﺎن داﺷﺖ و دﺳﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ‪ ،‬ﺑﺎ ﻗﻮت ﻫﻤﺮاه اﯾﻦ واﻋﻆ ﺟﻮان ﺑﻮد ‪.‬‬
‫ﺳﯽ و ﺳﻪ ﺳﺎل از آن ﻣﻮﻗﻊ ﻣﯽﮔﺬرد و آن واﻋﻆ ﺑﺎرﻫﺎ ﺑﺎ اﻓﺮاد ﻣﺨﺘﻠﻒ ازدواج ﮐﺮده و از رواﺑﻂ ﻣﺘﻌﺪدش ﻓﺮزﻧﺪاﻧﯽ دارد‪.‬‬
‫او دﯾﮕﺮ در ﮐﺎر ﺧﺪﻣﺖ ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬ﻫﯿﭽﮑﺪام از رواﺑﻄﺶ ﭘﺎﯾﺪار و ﻋﻤﯿﻖ ﻧﺒﻮدهاﻧﺪ‪ .‬اﻫﺪاﻓﯽ ﮐﻪ در دوران ﺟﻮاﻧﯽ ﺑﺮای زﻧـﺪﮔﯽ‬
‫داﺷﺖ زاﯾﻞ ﺷﺪﻧﺪ ‪.‬اﮐﻨﻮن زﻧﺪﮔﯿﺶ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺷﻬﺎدت ﻋﻈﯿﻤﯽ از ﭘﯿﺮوزی و ﻓﯿﺾ ﺧﺪا ﺑﺎﺷﺪ داﺳﺘﺎن ﻏﻢ اﻧﮕﯿـﺰی از‬
‫ﺷﮑﺴﺖ و ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ اﺳﺖ ‪.‬‬
‫ﺳﺮﮔﺬﺷﺖ دوﺳﺘﻢ زﯾﺎد ﻫﻢ ﻏﯿﺮﻣﻌﻤﻮل ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬زﻧﺎن و ﻣﺮدان ﺟﻮان ﺑﺴﯿﺎری را دﯾﺪهام ﮐﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺣﻀﻮر آﺗـﺶ‬
‫اﻟﻬﯽ آﻏﺎز ﮐﺮده وﻟﯽ ﺑﺎ ﺳﺮﺧﻮردﮔﯽ و ﺷﮑﺴﺖ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎن رﺳﺎﻧﺪهاﻧﺪ‪ .‬در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﺧﺪﻣﺘﺸﺎن ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﭘﯿـﺮوزی و‬
‫ﮐﺎﻣﯿﺎﺑﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﭘﺲ ﻋﻠﺖ اﯾﻦ ﻧﺎﮐﺎﻣﯽﻫﺎ ﭼﯿﺴﺖ؟ ﭼﺮا ﺑﻌﻀﯽ از ﻣﺮدان ﺑﺎذوق و ﺑﺎاﺳـﺘﻌﺪاد ﺧﺪاوﻧـﺪ ﺑـﺎ ﭼﻨـﯿﻦ وﺿـﻌﯽ ﺑـﺎ‬
‫ﺷﮑﺴﺖ ﻣﻮاﺟﻪ ﻣﯽﮔﺮدﻧﺪ؟ راﺳﺘﯽ ﭼﺮا ﺑﻌﻀﯽ از اﯾﻤﺎﻧﺪاران ﮐﻪ ﻣﻤﻠﻮ از ﻏﯿﺮت اﻟﻬﯽ ﺑﺮای ﮐﺎر ﺧﺪا ﻫﺴﺘﻨﺪ در آﺑﻬﺎی ﻋﻤﯿﻖ‬
‫ﮔﻨﺎه و ﺷﻬﻮات ﺟﺴﻢ ﻏﺮق ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ‪.‬‬
‫ﻣﻄﻤﺌﻨﺎً ﺑﺮای ﭼﻨﯿﻦ ﺳﻮاﻻﺗﯽ ‪ ،‬ﺟﻮاﻟﻬﺎی ﻣﻌﻘﻮل و ﻣﻨﻄﻘﯽ ﺑﺴﯿﺎری وﺟﻮد دارد وﻟﯽ ﺷﺎﯾﺪ ﭘﺎﺳـﺦ اوﻟﯿـﻪ اﯾـﻦ ﺑﺎﺷـﺪ ﮐـﻪ ﻫـﺮ‬
‫ﻣﺴﯿﺤﯽ در زﻧﺪﮔﯽ روزاﻧﻪ ﺑﺎ اﻧﺘﺨﺎﺑﻬﺎی ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ ﻣﻮاﺟﻪ اﺳﺖ ‪.‬در واﻗﻊ ﺑﺮﺧﯽ از اﯾﻦ اﻧﺘﺨﺎﺑﻬـﺎ و ﮔﺰﯾﻨﺸـﻬﺎ وﺳﻮﺳـﻪﻫـﺎﯾﯽ‬
‫ﺑﯿﺶ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺣﯿﻠﻪﻫﺎی ﺷﯿﻄﺎن ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻨﻔﯽ داده و ﺑﻪ ﺧﺪا ﻟﺒﯿﮏ ﮔﻮﯾﯿﻢ‪ .‬در ﻏﯿﺮ اﯾﻦ ﺻﻮرت ﺧﻮد را در راﻫﻬﺎی‬
‫ﻟﻐﺰﻧﺪهای ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﯾﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ را ﺑﺴﻮی ﻣﺮگ روﺣﺎﻧﯽ و ﺷﮑﺴﺖ ﺳﻮق ﻣﯽدﻫﻨﺪ ‪.‬‬
‫اﻧﺘﺨﺎﺑﻬﺎی ﻏﻠﻂ در زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﺎ ﯾﮏ ﻧﮕﺎه ﺣﯿﻠﻪآﻣﯿﺰ‪ ،‬ﯾﺎ ﻟﺒﺨﻨـﺪ و ﭼﺸـﻤﮏ ﻋﺸـﻮهﮔـﺮ آﻏـﺎز ﺷـﻮﻧﺪ‪ .‬ﺳـﭙﺲ ﻣـﺎ‬
‫ﮔﺰﯾﻨﺸﻬﺎی ﺑﯿﺸﺘﺮی در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ارﺿﺎی ﺷﻬﻮات ﻗﻠﺒﻤﺎن ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و ﺑﻪ اﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺣﻮل و ﺣﻮش ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﻣﯽﮔﺮدﯾﻢ ﮐﻪ ﻣﺎ‬
‫را از ﺧﺪا راﻧﺪه و ﺑﺴﻮی ﺷﮑﺴﺖ ﺳﻮق ﻣﯽدﻫﺪ‪ .‬ﮐﻼم ﺧﺪا ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ” زﯾـﺮا ﮐـﻪ آﻧﭽـﻪ در دﻧﯿﺎﺳـﺖ از ﺷـﻬﻮت ﺟﺴـﻢ و‬
‫ﺧﻮاﻫﺶ ﭼﺸﻢ و ﻏﺮور زﻧﺪﮔﺎﻧﯽ از ﭘﺪر ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ از ﺟﻬﺎن اﺳﺖ“ ) اول ﯾﻮﺣﻨﺎ ‪. (16:2‬‬
‫ﺗﺎ وﻗﺘﯿﮑﻪ در اﯾﻦ ﮐﺮۀ ﺧﺎﮐﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺑﯽﮔﻤﺎن ﺑﺎﯾﺪ در ﺳﻪ ﺣﯿﻄﮥ ﻣﺨﺘﻠﻒ زﻧﺪﮔﯽ ﮔـﺰﯾﻨﺶ ﮐﻨـﯿﻢ‪ .‬اﯾـﻦ ﺳـﻪ ﺣﯿﻄـﻪ‬
‫ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از ‪ (1 :‬ﺷﻬﻮت ﺟﺴﻢ ‪ (2‬ﺧﻮاﻫﺶ ﭼﺸﻢ ‪ (3‬ﻏﺮور زﻧﺪﮔﺎﻧﯽ ‪ .‬ﮔﻨﺎه ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﺷﺨﺎص ﻫﯿﭻ اﺣﺘﺮاﻣﯽ ﻗﺎﯾﻞ ﻧﯿﺴـﺖ‪.‬‬
‫ﺑﺎ اﻧﺘﺨﺎب ﻫﺮ ﮐﺪام از اﯾﻦ ﺳﻪ ﺣﯿﻄﻪ ﻧﺎﺑﻮدی ﻣﺎ ﺣﺘﻤﯽ اﺳﺖ‪ .‬ﭘﺲ ﻣﺎ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮ ﭼﻨﯿﻦ وﺳﻮﺳﻪﻫﺎ ﻏﺎﻟﺐ ﺷﻮﯾﻢ‪ .‬ﭼﮕﻮﻧﻪ‬
‫راه ﺻﺤﯿﺢ را در زﻧﺪﮔﯽ اﺧﺘﯿﺎر ﮐﻨﯿﻢ و ﺑﻪ ﭼﻪ ﻃﺮﯾﻖ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺠﺎی ﻏﻮﻃﻪ ور ﺷﺪن در ﻣﻨﺠﻼب ﮔﻨﺎه وارد ﺷﺎﻫﺮاه ﻗﺪوﺳـﯿﺖ‬
‫ﮔﺮدﯾﻢ ؟‬
‫ﻗﻠﺒﻬﺎی ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺧﺪا اﺧﺘﺼﺎص داده ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﻏﯿﺮت و ﺷﻮق ﻓﺮاوان ﺧﻮاﻫﺎن ﺷﻨﺎﺧﺖ و ﻣﺤﺒﺖ ﮐـﺮدن ﺧﺪاوﻧـﺪ‬
‫ﺑﺎﺷﯿﻢ ﻧﻪ ﻃﺎﻟﺐ ﻟﺬﺗﻬﺎی زودﮔﺬر ﮔﻨﺎه‪ .‬ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺸﻨﻪ و ﮔﺮﺳﻨﮥ ﻋﺪاﻟﺖ او ﺑﺎﺷﯿﻢ‪ .‬زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻗﻠﺒﻬـﺎی ﻣـﺎ ﻣﻤﻠـﻮ از ﻋﺸـﻖ ﺑـﻪ‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻗﺎدر ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺑﻮد ﺗﺎ ﺑﺎ ﻏﻠﺒﻪ ﺑﺮ ﮔﻨﺎه‪ ،‬ﻣﺴﯿﺢ را در آﻏﻮش ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ‪ .‬ﻣﺴﯿﺢ ﻣـﯽﮔﻮﯾـﺪ” ﻫـﯿﭻ ﮐـﺲ دو آﻗـﺎ را‬
‫ﺧﺪﻣﺖ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﮐﺮد زﯾﺮا ﯾﺎ از ﯾﮑـﯽ ﻧﻔـﺮت دارد و ﺑـﺎ دﯾﮕـﺮی ﻣﺤﺒـﺖ و ﯾـﺎ ﺑـﻪ ﯾﮑـﯽ ﻣـﯽﭼﺴـﺒﺪ و دﯾﮕـﺮ را ﺣﻘﯿـﺮ‬
‫ﻣﯽﺷﻤﺎرد…“ )ﻣﺘﯽ ‪ .(24:6‬ﻫﺮ ﺻﺒﺢ ﮐﻪ از ﺧﻮاب ﺑﺮﻣﯽﺧﯿﺰﯾﺪ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ و اﯾﻦ ﮔﺰﯾﻨﺶ را اﺧﺘﯿﺎر ﮐﻨﯿﺪ ﺗﺎ ﻋﯿﺴـﯽ را‬
‫دوﺳﺖ داﺷﺘﻪ و او را ﺧﺪﻣﺖ ﮐﻨﯿﺪ‪ .‬ﻗﺒﻞ از اﻧﺠﺎم ﻫﺮ ﮐﺎری اﺑﺘﺪا اﯾﻦ را ﺳﺮﻟﻮﺣﮥ زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد ﺳﺎزﯾﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻏﯿـﺮت در ﭘـﯽ‬
‫اﺛﺮ ﻗﺪﻣﻬﺎی ﻣﺴﯿﺢ ﺑﺎﺷﯿﺪ‪ .‬ﮔﺰﯾﻨﺶ ﺻﺤﯿﺢ را ﻗﺒﻞ از آﻧﮑﻪ ﺑﺎ وﺳﻮﺳﻪﻫﺎ روﺑﺮو ﮔﺮدﯾﺪ اﺧﺘﯿﺎر ﮐﻨﯿﺪ‪ .‬اﻧﺘﺨﺎﺑﻬﺎی ﺻﺤﯿﺢ ﻣﻨﺠـﺮ‬
‫ﺑﻪ ﯾﮏ زﻧﺪﮔﯽ ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧﻪ و ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﻬﺎر ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺷﺪ‪ .‬ﻣﺴﯿﺢ را ﺑﺮﮔﺰﯾﻨﯿﺪ‪ .‬او ﭘﯿﺮوزی ﻣﺎاﺳﺖ‪.‬‬

‫‪٧٠‬‬
 ‫‪ / 23‬دﺳــﺎﻣﺒﺮ ‪2002 /‬‬ ‫ﮐﺮﯾﺴــﻤﺲ ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧــﻪ‬
‫ﻣﺪت ﻫﺠﺪه ﺳﺎل ﺑﺪون اﯾﻨﮑﻪ ﻣﻌﻨﯽ واﻗﻌﯽ ﮐﺮﯾﺴﻤﺲ را درک ﮐﺮده ﺑﺎﺷﻢ اﯾﻦ ﻋﯿﺪ را ﺟﺸﻦ ﮔﺮﻓﺘﻢ‪ .‬ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل در ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن ﺳﺎل‬
‫‪ 1965‬از ﻃﺮﯾﻖ ﻋﯿﺴﯽ ﺧﺪا را ﺷﻨﺎﺧﺘﻢ‪ .‬زﻧﺪﮔﯿﻢ ﮐﺎﻣﻼً دﮔﺮﮔﻮن ﺷﺪ و ﻣﻘﺼﻮد و ﻫﺪف ﯾﺎﻓﺘﻢ‪ .‬اﺣﺴﺎس ﺷـﺎدی و ﺧﻮﺷـﯽ ﺗﻤـﺎم‬
‫زﻧﺪﮔﯿﻢ را ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﮔﻨﺎﻫﺎﻧﻢ ﺑﺨﺸﯿﺪه ﺷﺪ و اﺣﺴﺎس ﮔﻨﺎه از ﻣﻦ ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺷﺪ‪ .‬زﻧﺪﮔﯽ اﯾﻤﺎﻧﯽ ﺑﺮاﯾﻢ ﺗﺎزﮔﯽ داﺷﺖ و ﻫﻤﭽـﻮن‬
‫ﯾﮏ ﻧﻮع ﻣﺎﺟﺮاﺟﻮﯾﯽ ﺑﻮد ‪.‬‬
‫ﺣﺘﯽ ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ اﯾﻤﺎن آورم ‪،‬ﮐﺮﯾﺴﻤﺲ ﻫﻤﯿﺸﻪ دوران ﺧﻮﺷﮕﺬراﻧﯽ ﺑﻮد و زﻣﺎﻧﯽ ﺑﺮای ﭘﺎرﺗﯿﻬـﺎ ‪ ،‬ﻫـﺪاﯾﺎ و ﻋﺸـﻖ و‬
‫ﻋﺎﺷﻘﯽ ﺑﻮد وﻟﯽ ﯾﮏ اﺣﺴﺎس ﺧﻼء ﺧﺎﺻﯽ در ﻫﻤﮥ اﯾﻦ ﭘﺎرﺗﯿﻬﺎ و ﺧﻮﺷﮕﺬراﻧﯽﻫﺎ وﺟـﻮد داﺷـﺖ ‪ .‬ﺑـﻪ ﯾـﺎد دارم ﮐـﻪ در ﯾـﮏ‬
‫ﮐﺮﯾﺴﻤﺲ آﻧﻘﺪر ﻣﺴﺖ ﮐﺮده ﺑﻮدم ﮐﻪ ﻫﻨﮕﺎم راﻧﻨﺪﮔﯽ ‪ ،‬ﻣﺎﺷﯿﻨﻢ را داﻏﻮن ﮐﺮدم‪ .‬در وﺳﻂ اﯾﻦ زرق و ﺑﺮق و ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ‪ ،‬اﺣﺴﺎس‬
‫ﻧﺎاﻣﯿﺪی و ﭘﺮﯾﺸﺎﻧﯽ ﺣﮑﻤﻔﺮﻣﺎ ﺑﻮد‪ .‬در ﺗﻪ ﻗﻠﺒﻢ ‪ ،‬ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎ و ﭘﺮﯾﺸﺎن ﺑﻮدم ‪.‬‬
‫ﺳﭙﺲ اوﻟﯿﻦ ﮐﺮﯾﺴﻤﺲ واﻗﻌﯽ ﺑﺴﺮاﻏﻢ آﻣﺪ‪ .‬ﺑﺮای اوﻟﯿﻦ ﺑﺎر ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎی واﻗﻌﯽ ﮐﺮﯾﺴﻤﺲ ﭘﯽ ﺑﺮدم‪ .‬ﭘﺲ از آن وﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﯾﮏ ﭘﺎرﺗﯽ‬
‫رﻓﺘﻢ دﯾﮕﺮ ﺑﺎ دﯾﺪ ﺗﺎزهای ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﺮدم‪ .‬ﻣﺴﺖ ﮐﺮدن ﻣﺮدم ﺑﻨﻈـﺮم ﺑـﺮای آﻧﻬـﺎ ﺗﻨﻬـﺎ ﯾـﮏ راه ﻓـﺮاری از دردﻫـﺎی‬
‫زﻧﺪﮔﯿﺸﺎن ﺑﻮد ‪ .‬ﭼﻨﺪ ﺗﻦ از دوﺳﺘﺎﻧﻢ از ﻣﻦ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ آﻧﻬﺎ ﻣﺸﺮوب ﺑﺨﻮرم وﻟﯽ ﺑﺮای ﻣﻦ اﻟﮑﻞ دﯾﮕﺮ ﻣﺎﻧﻨـﺪ ﮔﺬﺷـﺘﻪ ﻧﺒـﻮد‪.‬‬
‫ﻣﻦ از درون ﺷﺎد ﺑﻮدم ‪ .‬دﯾﮕﺮ اﺣﺘﯿﺎج ﻧﺪاﺷﺘﻢ ﺗﺎ از ﺑﯿﺮون در ﺧﻮد ﺑﻄﻮر ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ ﺷﺎدی اﯾﺠﺎد ﮐﻨﻢ ‪.‬‬
‫ﻫﺮﮔﺰ اوﻟﯿﻦ ﺷﺐ ﮐﺮﯾﺴﻤﺲ را از ﯾﺎد ﻧﺨﻮاﻫﻢ ﺑﺮد‪ .‬ﺧﺎﻧﻮادۀ ﻣﻦ ﻫﻤﯿﺸﻪ در ﺷﺐ ﮐﺮﯾﺴﻤﺲ ﺑﻬﻤﺪﯾﮕﺮ ﻫﺪﯾﻪ ﻣﯽدادﻧﺪ‪ .‬ﺑﺮای اوﻟﯿﻦ‬
‫ﺑﺎر در زﻧﺪﮔﯿﻢ ‪ ،‬ﭘﺪرم ﺑﻤﻦ ﯾﮏ ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﻫﺪﯾﻪ داد ‪ .‬اﯾﻦ ﻫﺪﯾﻪ ﺑـﺮای ﻣـﻦ ارزش ﺑﺴـﺰاﯾﯽ داﺷـﺖ‪ .‬ﭘـﺲ از دادن ﻫـﺪاﯾﺎ ﺑـﻪ‬
‫ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ‪ ،‬دوﺳﺘﻢ ﺑﻤﻦ ﺗﻠﻔﻦ ﮐﺮده ﮔﻔﺖ‪ ”،‬ﺑﯿﺎ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﺮوﯾﻢ و ﺑﻤﻨﺎﺳﺒﺖ ﺗﻮﻟﺪ ﻋﯿﺴﯽ ﺑﻪ ﺧﺪا ﻫﺪﯾﻪای ﺑـﺪﻫﯿﻢ ‪ “ .‬ﭘﯿﺸـﻨﻬﺎد ﺟـﺎﻟﺒﯽ‬
‫ﺑﻮد ‪.‬‬
‫ﻣﺎ ﭼﻬﺎر ﻧﻔﺮ دﯾﺮ وﻗﺖ ﺷﺐ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﻠﺤﻖ ﺷﺪه‪ ،‬دﻧﺒﺎل ﮐﻠﯿﺴﺎﯾﯽ ﮔﺸﺘﯿﻢ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ در آ ن دﻋﺎ ﻧﻤﺎﯾﯿﻢ ‪ .‬ﺗﻤﺎم ﮐﻠﯿﺴﺎﻫﺎی ﺷﻬﺮ ﺑﺴـﺘﻪ‬
‫ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﺎﻻﺧﺮه ﻣﺎ ﺑﻪ ﺧﺎرج از ﺷﻬﺮ رﻓﺘﻪ و ﮐﻠﯿﺴﺎی ﮐﻮﭼﮑﯽ را ﯾﺎﻓﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﺗﺎزه ﺗﺄﺳﯿﺲ ﺷﺪه ﺑﻮد و درش ﺑﺎز ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺪاﺧﻞ ﮐﻠﯿﺴـﺎ‬
‫رﻓﺘﻪ و ﺑﻤﺪت دو ﺳﺎﻋﺖ دﻋﺎ ﮐﺮدﯾﻢ ‪ .‬در دﻋﺎ ‪ ،‬آرزوی ﻗﻠﺒﯽ ﺗﮏ ﺗﮏ ﻣﺎ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻫﺪﯾﻪای ﺑﻪ ﺧـﺪا ﺗﻘـﺪﯾﻢ ﮐﻨـﯿﻢ وﻟـﯽ ﭼـﻪ‬
‫ﭼﯿﺰی را ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﯿﻢ ﺑﻪ ﻣﺎﻟﮏ ﻫﻤﮥ ﻫﺴﺘﯽ ﻫﺪﯾﻪ دﻫﯿﻢ؟ در دﻋﺎ ﯾﮑﯽ از دوﺳـﺘﺎﻧﻢ ﮔﻔـﺖ‪ ”،‬ﺧـﺪاﯾﺎ ‪ ،‬ﻣـﻦ ﻣـﯽﺧـﻮاﻫﻢ در اﯾـﻦ‬
‫ﮐﺮﯾﺴﻤﺲ ﺑﺮای ﺗﻮ ﺟﺎن ﮔﻤﺸﺪهای را ﺻﯿﺪ ﮐﻨﻢ‪ “.‬ﻣﺎ ﻫﻤﮕﯽ ﺑﺎ اﯾﻦ دﻋﺎی او ﻣﺘﺤﺪ ﺷﺪه ﮔﻔﺘﯿﻢ ‪ ”،‬ﺑﻠﻪ ﺧﺪاوﻧﺪا‪ ،‬ﻣـﯽﺧـﻮاﻫﯿﻢ در‬
‫ﻃﻮل اﯾﻦ ﺗﻌﻄﯿﻼت ﯾﮏ ﻧﻔﺮ را ﺑﺮای ﺗﻮ ﺻﯿﺪ ﮐﻨﯿﻢ‪“ .‬‬
‫از آن ﺑﻪ ﺑﻌﺪ آﻣﻮﺧﺘﻢ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮان ﺑﺮای ﺧﺪا زﻣﺎن ﻣﻌﯿﻨﯽ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﮐﺮد‪ .‬ﻧﻤﯽﺗﻮان ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ در ﻣﺪﺗﯽ ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺨﺼﯽ را‬
‫ﺑﺴﻮی ﻣﺴﯿﺢ آورد و ﺗﺼﻮر ﮐﺮد ﮐﻪ ﺧﻮد ﺑﺨﻮد اﯾﻦ اﺗﻔﺎق ﺧﻮاﻫﺪ اﻓﺘﺎد‪ .‬اﯾﻦ روح ﺧﺪاﺳـﺖ ﮐـﻪ ﺑﺎﯾـﺪ ﻣـﺮدم را ﺑﺴـﻮی ﻣﺴـﯿﺢ‬
‫ﺑﮑﺸﺎﻧﺪ وﻟﯽ ﻣﺎ در زﻧﺪﮔﯽ اﯾﻤﺎﻧﯽ ﺟﺪﯾﺪ و ﺗﺎزه ﺑﻮدﯾﻢ ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺻﻮرت دﻋﺎ ﮐـﺮدﯾﻢ ‪ .‬در ﺷـﺐ ﺳـﺎل ﻧـﻮ ﺑـﻪ ﺳـﺎﺧﺘﻤﺎن‬
‫ﻣﺮﮐﺰی ﺷﻬﺮ رﻓﺘﻪ و ﺟﻠﺴﮥ دﻋﺎی دﯾﮕﺮی ﺗﺸﮑﯿﻞ دادﯾﻢ ‪ .‬اﯾﻦ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن در ﺑﺘﺎن روژ ‪ ،‬ﻟﻮﯾﺰﯾﺎﻧـﺎ ﭼﺮاﻏﻬـﺎﯾﯽ داﺷـﺖ ﮐـﻪ وﻗﺘـﯽ‬
‫روﺷﻦ ﻣﯽﺷﺪ ﻋﻼﻣﺖ ﺻﻠﯿﺐ را ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﯽداد ‪.‬‬
‫ﻣﺎ در ﯾﮏ ﺳﻮی ﺗﭙﻪ ﺧﺪا را ﭘﺮﺳﺘﺶ ﻣﯽﮐﺮدﯾﻢ ﮐﻪ ﻫﻤﺰﻣﺎن ﭼﻬﺎر ﻧﻔﺮ دﯾﮕﺮ در ﺣﺎل ﺳﺮود ﺧﻮاﻧﺪن و ﻫﯿﺎﻫﻮ ﺑﻪ ﺑﺎﻻی ﺗﭙﻪ آﻣﺪﻧﺪ‪.‬‬
‫ﻣﺎ در ﻣﻮرد ﻣﺴﯿﺢ و آﻧﻬﺎ در ﻣﻮرد ﺷﯿﻄﺎن ﺳﺮود ﻣﯽﺧﻮاﻧﺪﻧﺪ‪ .‬ﻫﺮ ﮐﺪام از آﻧﺎن ﯾﮏ ﺷﯿﺸﻪ وﺗﮑﺎ در دﺳﺖ داﺷﺘﻨﺪ‪ .‬آﻧﻬـﺎ در ﯾـﮏ‬
‫ﺳﻮی ﺗﭙﻪ و ﻣﺎ در ﺳﻮی دﯾﮕﺮ آن ﻧﺸﺴﺘﯿﻢ ‪ .‬ﺑﺎﻻﺧﺮه ﯾﮑﯽ از دوﺳﺘﺎﻧﻢ ﮔﻔﺖ‪ ” ،‬ﺑﭽﻪﻫﺎ ‪ ،‬ﺧﺪا اﯾﻦ اﻓﺮاد را ﭘﯿﺶ ﻣـﺎ آورده اﺳـﺖ‪.‬‬
‫ﺑﯿﺎﯾﯿﺪ در ﻣﻮرد ﻋﯿﺴﯽ ﺑﺎ آﻧﻬﺎ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﯿﻢ‪“ .‬‬
‫ﭘﺲ ﻣﺎ ﺧﺒﺮ ﺧﻮش ﻣﺴﯿﺢ را ﺑﻪ آﻧﻬﺎ دادﯾﻢ ‪ .‬ﺣﺪود ﺳﻪ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻌﺪ آن ﭼﻬﺎر ﻣـﺮد ﺟـﻮان دﻋـﺎ ﮐـﺮده ﻣﺴـﯿﺢ را در ﻗﻠـﺐ ﺧـﻮد‬
‫ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻨﺪ‪ .‬ﭘﺲ از آن ﻣﺎ آﻧﻬﺎ را ﻣﺮﺗﺒﺎً ﻣﻼﻗﺎت ﮐﺮده ‪ ،‬ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﮐﻤﮏ ﮐﺮدﯾﻢ ﺗﺎ در ﻣﺴﯿﺢ رﺷﺪ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﺑـﻪ ﮔﺬﺷـﺘﻪ ﻣـﯽﻧﮕـﺮم‬
‫درﻣﯽﯾﺎﺑﻢ ﮐﻪ اوﻟﯿﻦ ﮐﺮﯾﺴﻤﺲ واﻗﻌﯽ ﻣﻦ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﮐﺮﯾﺴﻤﺴﯽ ﺑﻮده اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل ﮔﺬراﻧﺪهام ‪ .‬ﭼﻪ ﻋﺎﻟﯽ ﻣﯽﺷﻮد اﮔـﺮ در اﯾـﻦ‬
‫ﮐﺮﯾﺴﻤﺲ ﻫﻨﮕﺎم دادن ﻫﺪاﯾﺎ ﺑﻪ دﯾﮕﺮان ‪ ،‬از ﺧﺪا ﺑﺨﻮاﻫﯿﺪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﺸﺎن دﻫﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﻫﺪﯾﻪای از ﺷـﻤﺎ ﻣـﯽﺧﻮاﻫـﺪ‪ .‬ﮐﺮﯾﺴـﻤﺲ‬
‫ﻣﺒﺎرک!‬

‫‪٧١‬‬
 ‫‪ / 30‬دﺳـﺎﻣﺒﺮ ‪2002 /‬‬ ‫ﻋﺒﻮر از ﺧﻂ ﭘﺎﯾﺎن ﻣﺴـﺎﺑﻘﻪ‬
‫اﯾﻦ ﮐﻠﻤﺎت در ﮔﻮﺷﻬﺎی ﺧﺎدم ﻣﺴﻦ ﺗﺮ وﻗﺘﯿﮑﻪ ﭘﺴﺮش وی را ﺗﺸﻮﯾﻖ و ﺗﻤﺠﯿﺪ ﻧﻤﻮد ﻃﻨﯿﻦاﻓﮑﻦ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﺑﻪ اﯾﻦ اﻧﺪرز‬
‫اﻋﺘﻨﺎ ﻧﻤﺎﯾﯿﻢ ﮐﺎر ﺑﺴﯿﺎر ﺷﺎﯾﺴﺘﻪای اﻧﺠﺎم ﻣﯽدﻫﯿﻢ ‪ .‬زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺴﯿﺤﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﯾﮏ ﻣﺴﺎﺑﻘﮥ دو ﻣﺎراﺗﻮن اﺳﺖ ﺗﺎ ﻣﺴـﺎﺑﻘﮥ‬
‫دو ﺳﺮﻋﺖ‪ .‬ﺧﻮاﺳﺘﮥ ﺧﺪاوﻧﺪ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ را ﺑﺨﻮﺑﯽ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎن ﺑﺮﺳﺎﻧﯿﻢ‪ .‬ﺑﺴﯿﺎری زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺴﯿﺤﯽ را ﺑـﺎ ﺷـﻮﻗﯽ‬
‫ﻋﻈﯿﻢ آﻏﺎز ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ وﻟﯽ ﻟﻨﮕﺎن ﻟﻨﮕﺎن آن را ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎن ﻣﯽرﺳﺎﻧﻨﺪ و ﺣﺘﯽ ﺑﺮﺧﯽ ﺳﯿﻨﻪ ﺧﯿﺰ از ﺧـﻂ ﭘﺎﯾـﺎن ﻋﺒـﻮر ﻣـﯽﻧﻤﺎﯾﻨـﺪ‪.‬‬
‫آرزوی ﺧﺪا اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﺎ ﻗﺪرت و ﺑﺎ ﺻﺒﺮ آﻧﺮا ﺑﻪ ﮐﻤﺎل رﺳﺎﻧﯿﻢ ‪.‬‬
‫ﻧﻮﯾﺴﻨﺪۀ ﻋﺒﺮاﻧﯿﺎن ‪،‬ﮐﻠﯿﺪ و رﻣﺰ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ در ﺑﻪ ﮐﻤﺎل رﺳﺎﻧﺪن دورۀ زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن را ﭼﻨﯿﻦ ﺗﻮﺻﯿﻒ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ ”،‬ﺑﻨـﺎﺑﺮاﯾﻦ ﭼﻮﻧﮑـﻪ‬
‫ﻣﺎ ﻧﯿﺰ ﭼﻨﯿﻦ اﺑﺮ ﺷﺎﻫﺪان را ﮔﺮداﮔﺮد ﺧﻮد دارﯾﻢ ﻫﺮ ﺑﺎر ﮔﺮان و ﮔﻨﺎﻫﯽ را ﮐﻪ ﻣﺎ را ﺳﺨﺖ ﻣﯽﭘﯿﭽﺪ دور ﺑﮑﻨﯿﻢ و ﺑـﺎ ﺻـﺒﺮ‬
‫در آن ﻣﯿﺪان ﮐﻪ ﭘﯿﺶ روی ﻣﺎ ﻣﻘﺮر ﺷﺪه اﺳﺖ ﺑﺪوﯾﻢ و ﺑﺴﻮی ﭘﯿﺸﻮا و ﮐﺎﻣﻞ ﮐﻨﻨﺪۀ اﯾﻤﺎن ﯾﻌﻨﯽ ﻋﯿﺴﯽ ﻧﮕـﺮان ﺑﺎﺷـﯿﻢ ﮐـﻪ‬
‫ﺑﺠﻬﺖ آن ﺧﻮﺷﯽ ﮐﻪ ﭘﯿﺶ او ﻣﻮﺿﻮع ﺑﻮد ﺑﯽﺣﺮﻣﺘﯽ را ﻧﺎﭼﯿﺰ ﺷﻤﺮده ﻣﺘﺤﻤﻞ ﺻﻠﯿﺐ ﮔﺮدﯾﺪ و ﺑﺪﺳﺖ راﺳﺖ ﺗﺨﺖ ﺧﺪا‬
‫ﻧﺸﺴﺘﻪ اﺳﺖ“ ) ﻋﺒﺮاﻧﯿﺎن ‪1:12‬و ‪. (2‬‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺴﯿﺤﯽ ﺑﺎ ﻧﮕﺎه ﮐﺮدن ﺑﻪ ﺧﺪا آﻏﺎز ﻣﯽﺷﻮد و ﺑﺎ ﺗﻤﺮﮐﺰ ﺑﺮ او اداﻣﻪ ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ ‪ .‬ﺗﻨﻬﺎ وﻗﺘﯽ ﺑﺎ ﭘﯿـﺮوزی آﻧـﺮا ﺑـﻪ ﭘﺎﯾـﺎن‬
‫ﻣﯽرﺳﺎﻧﯿﻢ ﮐﻪ ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺑﺴﻮی او ﻧﮕﺮان ﺑﺎﺷﯿﻢ‪ .‬ﻫﺮ ﻗﺪم اﯾﻦ را ه را ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ اﯾﻤﺎن ﺑﺮدارﯾﻢ‪ .‬ﻣـﺮدان و زﻧـﺎن اﻋﺼـﺎر ﮔﺬﺷـﺘﻪ‬
‫ﭘﯿﺮوز و ﮐﺎﻣﯿﺎب ﺑﻮدﻧﺪ زﯾﺮا ﯾﻘﯿﻦ ﮐﺎﻣﻞ داﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺴﯿﺢ ﭘﯿﺮوزی آﻧﻬﺎﺳﺖ ‪ .‬آﻧﻬـﺎ ﺑـﺮای ﭘﯿﺮوزﯾﺸـﺎن ﻓﺮﻣـﻮل ﻣﺨﺼﻮﺻـﯽ‬
‫ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﭘﯿﺮوزی آﻧﻬﺎ از ﻧﮕﺎه ﮐﺮدن ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ ﺑﻌﻨﻮان ﻣﻨﺒﻊ ﻗﻮﺗﺸﺎن ﻣﻨﺸﺎء ﻣﯽﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﭘﻮﻟﺲ ﺑﺎ ﮔﻨﺎه در ﮐﺸﺎﮐﺶ ﺑﻮد‪ .‬اﺑﺮاﻫﯿﻢ‬
‫ﺗﺴﻠﯿﻢ ﺗﺮس ﺷﺪ‪ .‬داود در ﺗﺎرﻫﺎی ﺷﻬﻮت ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺷﺪ‪ .‬ﭘﻄﺮس ﺧﺪاوﻧﺪ را اﻧﮑﺎر ﮐﺮد‪ .‬ﻫﻤﮥ آﻧﻬﺎ ﺳـﻘﻮط ﮐﺮدﻧـﺪ وﻟـﯽ ﻫﻤـﻪ‬
‫ﻣﺠﺪداً ﺑﻪ ﭘﺎ ﺧﺎﺳﺘﻪ و ﺑﺎ اﯾﻤﺎن ﻗﺪم ﺑﻪ ﺟﻠﻮ ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ ‪ .‬آﻧﻬﺎ دورۀ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﮐﻤﺎل رﺳﺎﻧﺪﻧﺪ و از ﺧﻂ ﭘﺎﯾﺎن ﮔﺬﺷﺘﻨﺪ ‪.‬‬
‫در آﻏﺎز اﯾﻦ ﻣﺴﺎﺑﻘﮥ روﺣﺎﻧﯽ ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻮﺟﻪﻣﺎن را ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ ﻣﻌﻄﻮف دارﯾﻢ‪ .‬در واﻗﻊ ﺑﺪون ﻧﮕﺎه ﮐﺮدن ﺑﻪ ﻣﺴـﯿﺢ ﻧﻤـﯽﺗـﻮان‬
‫اﯾﻦ ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ را آﻏﺎز ﻧﻤﻮد‪ .‬اﯾﻦ ﻧﻘﻄﮥ ﺷﺮوع زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺴﯿﺤﯽ اﺳﺖ و ﺗﺪاوم آن زﻣﺎﻧﯽ ﻣﯿﺴﺮ ﻣﯽﮔﺮدد ﮐﻪ ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺑﻪ ﻋﯿﺴـﯽ‬
‫ﻧﮕﺮان ﺑﻮده ﺑﺮ او ﺗﻮﮐﻞ ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬ﺑﺮای ﮐﺴﺐ ﭘﯿﺮوزی‪ ،‬ﻫﺮ روزه ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮ ﻋﯿﺴﯽ ﺗﻮﮐـﻞ ﮐﻨـﯿﻢ ﻫﻤﭽﻨﺎﻧﮑـﻪ در اﺑﺘـﺪای اﯾﻤﺎﻧﻤـﺎن‬
‫رﻓﺘﺎر ﻧﻤﻮدﯾﻢ و اﯾﻦ راز زﻧﺪﮔﯽ ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧﮥ ﻣﺴﯿﺤﯽ اﺳﺖ ‪.‬‬
‫ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺼﻤﻢ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻋﯿﺴﯽ ﺑﻌﻨﻮان ﭘﯿﺸﻮا و ﺣﺎﻓﻆ اﯾﻤﺎن ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻌﻨﻮان ﮐﺎﻣﻞ ﮐﻨﻨﺪۀ آن ﻧﯿـﺰ ﺑﻨﮕـﺮﯾﻢ‪ .‬ﻣـﺎ ﺑﺎﯾـﺪ‬
‫ﻣﺸﺘﺎق ﺷﻨﯿﺪن اﯾﻦ ﮔﻔﺘﮥ او ﺑﺎﺷﯿﻢ ” آﻓﺮﯾﻦ ﺑﺮ ﺗﻮ ای ﻏﻼم ﻧﯿﮏ ﻣﺘﺪﯾﻦ“‪ .‬ﻋﯿﺴﯽ ﺗﺎ ﺑﻪ آﺧﺮ اﻣـﯿﻦ ﺑـﻮد‪ .‬ﻣـﺎ ﻧﯿـﺰ ﻣـﯽﺑﺎﯾﺴـﺖ‬
‫” ﺗﺎ ﺑﻪ آﺧﺮ “ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ او ﻣﺘﻌﻬﺪ ﺑﻤﺎﻧﯿﻢ‪ .‬زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺴﯿﺤﯽ ﺑﺴﯿﺎر ﺑﺮﺗﺮ از ﮐﺴﺐ ﺻﺮﻓﺎً ﺗﺠﺮﺑـﻪای اﺳـﺖ‪ .‬زﻧـﺪﮔﯽ ﻣﺴـﯿﺤﯽ‬
‫ﺣﯿﺎﺗﯽ ﭘﻮﯾﺎ اﺳﺖ ‪ .‬اﯾﻤﺎﻧﺪاران اوﻟﯿﻪ را ﭘﯿﺮوان ”آن ﻃﺮﯾﻖ“ ﻣﯽﻧﺎﻣﯿﺪﻧﺪ‪ .‬زﻣﺎﻧﯿﮑﻪ آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ اﯾﻤﺎن آوردﻧـﺪ‪ ،‬ﻃﺮﯾـﻖ ﮐـﺎﻣﻼً‬
‫ﺗﺎزهای را ﺑﺮای زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد اﺗﺨﺎذ ﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬اﻏﻠﺐ اﯾﻦ ﻃﺮﯾﻖ ﺑﺎ ﺧﻮد ﻣﺸﮑﻼت و ﻣﺸﻘﺘﻬﺎﯾﯽ را ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه داﺷﺖ‪ .‬ﺑـﺎ وﺟـﻮد‬
‫اﯾﻦ آﻧﻬﺎ ﻣﺼﻤﻢ ﺑﻮدﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﻘﺼﻮد ﺧﻮد ﺑﺮﺳﻨﺪ‪ .‬ﺑﻌﻀﯽﻫﺎ ﺟﻠﻮی ﺷﯿﺮان اﻓﮑﻨﺪه ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﻋﺪهای دﯾﮕﺮ زﻧﺪه زﻧـﺪه ﺳـﻮزاﻧﺪه‬
‫ﺷﺪﻧﺪ وﻟﯽ آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ ﻧﮕﺎه ﮐﺮدﻧﺪ و ﺑﺨﻮﺑﯽ دورۀ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﮐﻤﺎل رﺳﺎﻧﺪﻧﺪ ‪.‬‬
‫در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﭼﯿﺰی ﺑﻪ اﺗﻤﺎم اﻣﺴﺎل ﺑﺎﻗﯽ ﻧﻤﺎﻧﺪه اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﯿﺎﯾﯿﺪ ﺗﻮﺟﻪ ﺧﻮد را ﺑﺮ ﻋﯿﺴﯽ ﻣﻌﻄﻮف دارﯾﻢ‪ .‬ﺑﻪ او ﻧﮕﺎه ﮐﻨـﯿﻢ‪ .‬اﮔـﺮ‬
‫در زﻧﺪﮔﯿﺘﺎن ﭼﯿﺰی ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﺒﺎﻫﺖ ﻣﺴﯿﺢ ﻧﯿﺴﺖ آﻧﺮا اﻋﺘﺮاف ﮐﺮده و از ﺧﺪا ﺑﺨﻮاﻫﯿﺪ ﺗﺎ ﺷﻤﺎ را از آن ﻃﺎﻫﺮ ﺳـﺎزد‪.‬‬
‫ﺑﻪ ﻋﯿﺴﯽ ﺑﻨﮕﺮﯾﺪ‪ .‬از ﺧﺪا ﺑﺨﻮاﻫﯿﺪ ﺗﺎ در ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻗﻮت ﻋﻤﻞ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻗﺎﻣﺖ و ﺷﺒﺎﻫﺖ ﻣﺴﯿﺢ در آﯾﯿﺪ‪ .‬ﺳﺎل آﯾﻨﺪه را ﻣﺴﯿﺢ‬
‫ﮔﻮﻧﻪ آﻏﺎز ﮐﻨﯿﺪ‪ .‬ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺗﻮﺟﻪ ﺧﻮد را ﺑﺮ او ﻣﻌﻄﻮف دارﯾﺪ و ﺑﺎ اﯾﻦ ﻧﯿﺖ ﻣﺴﻠﺢ ﺷﻮﯾﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻣﺴﺎﺑﻘﮥ روﺣﺎﻧﯽ را ﺑـﺎ ﻧﮕـﺎه‬
‫ﮐﺮدن ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎن ﺑﺒﺮﯾﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﮔﺬاﺷﺘﻦ اﻣﺴﺎل ‪ ،‬در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﺑﺮ ﻋﯿﺴﯽ ﻧﮕﺮاﻧﯿﻢ ﺑﻪ اﺳﺘﻘﺒﺎل ﺳﺎل ﺟﺪﯾﺪ ﺑﺮوﯾﻢ‪.‬‬

‫‪٧٢‬‬
 ‫دﻋﺎی ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧﮥ ﻣﺴﯿﺤﯽ‬
‫ﻋﻨﻮان‬ ‫ﺻﻔﺤﻪ‬
‫روﯾﺎی ﺷﻤﺎ ﭼﯿﺴﺖ؟‬ ‫‪(75‬‬
‫دﻋﺎی ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪ ﻣﺴﯿﺤﯽ ﭼﯿﺴﺖ؟‬ ‫‪(76‬‬
‫دﻋﺎی ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪ ﻣﺴﯿﺤﯽ‪ ،‬دﻋﺎی ﻣﻌﻤﻮل ﻣﺴﯿﺤﯽ اﺳﺖ‬ ‫‪(77‬‬
‫ﺑﯿﺪاری و دﻋﺎی ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧﻪ‬ ‫‪(78‬‬
‫ﺑﯿﺪاری ﺑﺎ ﺑﺎﻟﻬﺎی دﻋﺎ ﻓﺮود ﻣﯿ‪Ĥ‬ﯾﺪ‬ ‫‪(79‬‬
‫دﻋﺎ ﮐﺮدن – اﻟﮕﻮی ﮐﻠﯿﺴﺎی ﺑﯿﺪار‬ ‫‪(80‬‬
‫دﻋﺎ‪ ،‬ﺑﯿﺪاری و ﺗﺎرﯾﺦ‬ ‫‪(81‬‬
‫ارﺗﺒﺎط ﺑﯿﻦ دﻋﺎ‪ ،‬ﺑﯿﺪاری و ﺑﺸﺎرت‬ ‫‪(82‬‬
‫دﻋﺎ ﻧﺴﻞ ﺑﯿﺎﯾﻤﺎن را آﻣﺎده ﻣﯿﺴﺎزد‬ ‫‪(83‬‬
‫ﺷﻔﺎﻋﺖ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ‪ -‬ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎن ﭘﻨﻬﺎن آﺳﻤﺎن‬ ‫‪(84‬‬
‫دﻋﺎ اﯾﻤﺎﻧﺪاران را ﺷﻬﺎﻣﺖ ﻣﯿﺒﺨﺸﺪ‬ ‫‪(85‬‬
‫اﺷﮑﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻗﻠﺐ ﺧﺪا را ﻟﻤﺲ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ‬ ‫‪(86‬‬
‫دﻋﺎ و زﻧﺪﮔﯽ ﺗﺴﻠﯿﻢ ﺷﺪه‬ ‫‪(87‬‬
‫ﺗﺴﻠﯿﻢ ﺷﺪن از ﻃﺮﯾﻖ دﻋﺎ‬ ‫‪(88‬‬
‫ﭘﺎﻓﺸﺎری در دﻋﺎ‬ ‫‪(89‬‬
‫ﻣﺸﻐﻮﻟﯿﺖ‪ ,‬دزد دﻋﺎ‬ ‫‪(90‬‬
‫دﻋﺎ‪ ,‬ﻏﺮور و ﻓﺮوﺗﻨﯽ‬ ‫‪(91‬‬
‫ﮔﻨﺎه در زﻧﺪﮔﯽ اﯾﻤﺎﻧﺪار ﻣﺎﻧﻌﯽ ﺑﺮای دﻋﺎ‬ ‫‪(92‬‬
‫رواﺑﻂ ﮔﺴﺴﺘﻪ ﯾﮑﯽ از ﻣﻮاﻧﻊ دﻋﺎ‬ ‫‪(93‬‬
‫دﻋﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺧﺪا ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ اﺳﺖ‬ ‫‪(94‬‬
‫ﻋﺒﺎدت و ﭘﺮﺳﺘﺶ‪ -‬ورود ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﺧﺪا‬ ‫‪(95‬‬
‫دﻋﺎ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻗﻠﺐ ﺧﺪا‬ ‫‪(96‬‬
‫ﻣﻼﻗﺎت ﯾﻬﻮه ﯾﺮی در دﻋﺎ‬ ‫‪(97‬‬
‫دﻋﺎ و اﯾﻤﺎن‬ ‫‪(98‬‬
‫در اﺑﺘﺪا او را ﺑﻄﻠﺒﯿﺪ‬ ‫‪(99‬‬
‫دﻋﺎ در ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ ﻗﺪوﺳﯿﺖ ﺧﺪا‬ ‫‪(100‬‬
‫ﺗﻌﺎﻗﺐ ﻗﺪوﺳﯿﺖ در دﻋﺎ‬ ‫‪(101‬‬
‫‪٧٣‬‬
 ‫ﺑﺨﺸﺶ ﭘﺎﺳﺨﯽ ﺑﻪ ﻓﯿﺾ ﺧﺪاﺳﺖ‬ ‫‪(102‬‬
‫ﺑﺨﺸﺶ ﺳﺒﺐ آزادی ﻋﻤﻞ ﺣﻀﻮر ﺧﺪا در زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮔﺮدد‬ ‫‪(103‬‬
‫دﻋﺎ و ﻫﺪاﯾﺖ ﺷﺪن از ﺟﺎﻧﺐ روحاﻟﻘﺪس‬ ‫‪(104‬‬
‫ﻫﺪاﯾﺖ ﺧﺪا در دﻋﺎ‬ ‫‪(105‬‬
‫دﻋﺎ و ﭘﯿﺮوزی ﺑﺮ ﺷﺮﯾﺮ‬ ‫‪(106‬‬
‫دﻋﺎ و اﺳﻠﺤﮥ ﻧﯿﺮوﻣﻨﺪ ﺧﺪا‬ ‫‪(107‬‬
‫دﻋﺎ ﻣﺎ را ﺑﺮای ﺟﻨﮓ روﺣﺎﻧﯽ ﺗﺠﻬﯿﺰ ﻣﯽﮐﻨﺪ‬ ‫‪(108‬‬
‫اﺳﻠﺤﮥ ﺟﻨﮓ ﻣﺎ‬ ‫‪(109‬‬
‫ﻗﺪرت دﻋﺎ‬ ‫‪(110‬‬
‫اﻣﺘﯿﺎز دﻋﺎ‬ ‫‪(111‬‬
‫اوﻟﻮﯾﺖ دﻋﺎ‬ ‫‪(112‬‬
‫ﻫﺪف دﻋﺎ‬ ‫‪(113‬‬
‫ﺣﺎﻟﺖ ﻣﺎ در دﻋﺎ‬ ‫‪(114‬‬
‫دﻋﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻧﺴﻠﻬﺎی آﯾﻨﺪه را ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻗﺮار ﻣﯿﺪﻫﺪ‬ ‫‪(115‬‬
‫دﻋﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻣﻠﺘﻬﺎ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻣﯽﮔﺬارد‬ ‫‪(116‬‬
‫دﻋﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺧﺎﻧﻮادهﻫﺎ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻣﯽﮔﺬارد‬ ‫‪(117‬‬
‫دﻋﺎﯾﯽ ﮐﻪ آﯾﻨﺪۀ ﻣﺎ را ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻗﺮار ﻣﯽدﻫﺪ‬ ‫‪(118‬‬
‫دﻋﺎ و ﺟﺒﺮان ﮐﺮدن‬ ‫‪(119‬‬
‫دﻋﺎی ﻣﺘﺤﺪ ﺟﻼل ﺧﺪا را ﻇﺎﻫﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ‬ ‫‪(120‬‬
‫ﺟﻼل ﺧﺪا‪ -‬اﻧﮕﯿﺰه ﺑﺮای دﻋﺎی ﻣﺎ‬ ‫‪(121‬‬
‫دﻋﺎ ﺑﺎ ﻗﻠﺒﯽ ﺗﺸﻨﻪ و ﻣﺸﺘﺎق‬ ‫‪(122‬‬
‫دﻋﺎ ﺑﺎ ﻗﻠﺒﯽ ﻣﻄﯿﻊ‬ ‫‪(123‬‬
‫دﻋﺎ ﺑﺎ ﯾﮏ ﻗﻠﺐ راﺳﺖ‬ ‫‪(124‬‬
‫دﻋﺎ در اﯾﺎم ﮐﺮﯾﺴﻤﺲ‬ ‫‪(125‬‬
‫دﻋﺎ ﺑﺎ ﻗﻠﺒﯽ ﺷﮑﺮﮔﺰار‬ ‫‪(126‬‬

‫‪٧٤‬‬
 ‫‪ / 6‬ژاﻧﻮﯾﻪ ‪2003/‬‬ ‫روﯾﺎی ﺷﻤﺎ ﭼﯿﺴﺖ؟‬
‫ﻫﻢ اﮐﻨﻮن ﻣﺎ ﺑﻪ دوران ﺟﺪﯾﺪی ﻗﺪم ﻧﻬﺎدهاﯾﻢ‪ ،‬در ﺗﺎرﯾﺦ ﺑﺸﺮ ﺗﻨﻬﺎ ﮔﺮوه ﻣﻌﺪودی از اﻓﺮاد ﻓﺮﺻﺖ داﺷﺘﻪاﻧﺪ ﮐـﻪ ﭼﻨـﯿﻦ‬
‫ﭼﯿﺰی را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﻣﺎ از دﯾﻮارۀ زﻣﺎﻧﯽ ﻫﺰارۀ دوم ﻋﺒﻮر ﮐﺮدهاﯾﻢ‪ ،‬و اﯾﻦ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﻓﺮﺻﺖ ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﺨﺺ‬
‫ﻣﯿﺘﻮاﻧﺪ ﺗﻤﺎم روز را ﺻﺮف ﺗﻤﺎﺷﺎی ﻣﺮدﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﺪ ﮐﻪ در ﻫﺮ ﻧﻘﻄﻪ از ﺟﻬﺎن ﻣﺸﻐﻮل ﺑﺰرﮔﺪاﺷﺖ اﯾﺎم ورود ﺑـﻪ ﻫـﺰارۀ‬
‫ﺟﺪﯾﺪ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬اﻣّﺎ در اﯾﻦ ﻫﺰاره‪ ،‬ﻗﺮن‪ ،‬دﻫﻪ و ﺳﺎل ﺟﺪﯾﺪ ﯾﮏ ﺳﺆال ﺑﺴﯿﺎر ﺑﺰرگ ﭘﯿﺶ روی ﻫﺮ ﯾﮏ از ﻣﺎ ﻗـﺮار دارد‪،‬‬
‫ﺳﺆال ﻣﺰﺑﻮر اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ روﯾﺎی ﺷﻤﺎ ﭼﯿﺴﺖ؟ ﺷﻤﺎ ﺑﺮای ﺗﺪاﺑﯿﺮ زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد‪ ،‬ﺧﺎﻧﻮادۀ ﺧـﻮد‪ ،‬ﺟﺎﻣﻌـﮥ ﺧـﻮد‪ ،‬ﻣﻠـﺖ‬
‫ﺧﻮد و دﻧﯿﺎی ﺧﻮد ﭼﻪ روﯾﺎﯾﯽ دارﯾﺪ؟ ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ‪ » :‬ﺑﺪون روﯾﺎ ﻣﺮدم ﻣﯽاﻓﺘﻨﺪ‪ «.‬در واﻗﻊ ﮐﻠﯿﺴﺎﻫﺎ‪ ،‬ﺧـﺎدﻣﯿﻦ‬
‫و ﺳﺎزﻣﺎﻧﻬﺎ ﻧﯿﺰ ﺑﺪون ﺑﺮﺧﻮرداری از روﯾﺎ ﺗﻠﻒ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل ﺑﺮﺧﻮرداری از روﯾﺎ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﮐﺎﻓﯽ ﻧﻤﯽﺑﺎﺷـﺪ‪،‬‬
‫زﯾﺮا ﻣﺎ ﻧﯿﺎز دارﯾﻢ ﮐﻪ از روﯾﺎی ﺧﺪا ﺑﺮﺧﻮردار ﺷﻮﯾﻢ‪ .‬ﻣﺎ ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ روﯾﺎی ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪﺳﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ‪ ،‬روﯾـﺎﯾﯽ ﮐـﻪ ﺑـﻪ وﺳـﯿﻠﮥ‬
‫ﺧﺪا در ﻗﻠﺐ ﻣﺎ ﺷﮑﻞ ﻣﯽﮔﯿﺮد‪ .‬اﺷﻌﯿﺎی ﻧﺒﯽ در زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد روﯾﺎ داﺷﺖ‪ .‬ﮐﺘﺎﺑﻤﻘـﺪس روﯾـﺎی اﯾـﻦ ﻣـﺮد را در ﺑـﺎب‬
‫ﺷﺸﻢ ﮐﺘﺎب اﺷﻌﯿﺎ ﺑﻪ روﺷﻨﯽ ﺗﻮﺻﯿﻒ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬اﺷﻌﯿﺎ روﯾﺎﯾﯽ ﺳﻪ ﮔﺎﻧﻪ داﺷﺖ‪ .‬روﯾﺎی او روﯾﺎﯾﯽ رو ﺑـﻪ ﺑـﺎﻻ‪ ،‬روﯾـﺎﯾﯽ‬
‫دروﻧﯽ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ روﯾﺎﯾﯽ رو ﺑﻪ ﺑﯿﺮون ﺑﻮد‪ .‬ﻣﻦ اﻋﺘﻘﺎد دارم ﮐﻪ ﻣﺎ در آﻏﺎز ﻫﺰارۀ ﺟﺪﯾﺪ ﺑﻪ ﺷﺪت ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ ﺑﺮﺧـﻮردار‬
‫ﺷﺪن از روﯾﺎﯾﯽ ﻫﻤﭽﻮن روﯾﺎی اﺷﻌﯿﺎی ﻧﺒﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ‪ .‬ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ‪» :‬در ﺳﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻋﺰﯾﺎ ﭘﺎدﺷﺎه ﻣﺮد‪ ،‬ﺧﺪاوﻧﺪ را‬
‫دﯾﺪم ﮐﻪ ﺑﺮ ﮐﺮﺳﯽ ﺑﻠﻨﺪ و ﻋﺎﻟﯽ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد و ﻫﯿﮑﻞ از داﻣﻦﻫﺎی وی ﭘﺮ ﺑﻮد«) اﺷﻌﯿﺎ ‪ .(1 :6‬اﺷـﻌﯿﺎ در روﯾـﺎی رو ﺑـﻪ‬
‫ﺑﺎﻻ » ﺧﺪاوﻧﺪ را ﻣﯿﺪﯾﺪ‪ «.‬اﯾﻦ ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ روﯾﺎﯾﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ در اﯾﻦ دوران ﺧﺎص از ﺗﺎرﯾﺦ ﺑﻪ آن ﻧﯿﺎز دارﯾـﻢ‪ .‬ﻣـﺎ ﺑـﻪ‬
‫ﻣﮑﺎﺷﻔﻪﻫﺎی ﺟﺪﯾﺪی از ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﯿﺎز دارﯾﻢ‪ .‬ﻣﺎ ﻣﺤﺘﺎج ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﻣﮑﺎﺷﻔﻪای از ﺷﺨﺼﯿﺖ و ﺻﻔﺎت او داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷـﯿﻢ‪.‬‬
‫ﻣﺎ ﺑﯿﺶ از ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﺑﻨﺎﻫﺎی ﺑﺰرﮔﺘﺮ و ﻃﺮﺣﻬﺎی ﺣﺴﺎب ﺷﺪه‪ ،‬ﺑﻪ ﯾﺎﻓﺘﻦ دﯾﺪ ﺗﺎزﻫﺎی از ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺤﺘﺎﺟﯿﻢ ‪.‬اﺣﺴﺎﺳﺎت ﻣـﺎ‬
‫ﻣﯽﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ او آﺷﻨﺎ ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎ او راه روﯾﻢ و ﺑﻪ او در ﺟﻼﻟﺶ ﺑﻨﮕﺮﯾﻢ‪ .‬اﺷﻌﯿﺎ ﺑـﺎ ﻣﺸـﺎﻫﺪۀ ﺧﺪاوﻧـﺪ ﺟﻠـﻮس ﻧﻤـﻮده ﺑـﺮ‬
‫ﺗﺨﺖ‪ ،‬او را در اﻗﺘﺪار و ﻗﺪرﺗﺶ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬ﺗﺨﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪۀ ﻣﮑﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ اوج ﻗـﺪرت و اﻗﺘـﺪار‬
‫ﺟﻬﺎن در آن ﯾﺎﻓﺖ ﻣﯽﺷﻮد‪ .‬ﻣﺎ ﺑﻪ ﺷﺪت ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ درک اﯾﻦ واﻗﻌﯿﺖ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻫﻨﻮز ﺑﺮ ﺗﺨﺖ ﺧﻮد ﻗﺮار دارد‪.‬‬
‫او ﺗﺨﺖ ﺧﻮﯾﺶ را ﺗﺮک ﻧﮑﺮده اﺳﺖ‪ .‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻗﺪرت و اﻗﺘﺪار را در دﺳﺖ دارد‪ .‬اﻣّﺎ اﺷﻌﯿﺎ ﻋﻼوه ﺑﺮ ﻗﺪرت و‬
‫اﻗﺘﺪار ﺧﺪا‪ ،‬او را در ﻗﺪوﺳﯿﺘﺶ ﻧﯿﺰ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﮐﻪ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﻣﻘﺮب‪ ،‬او را اﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺧﻄﺎب‬
‫ﻧﻤﻮده ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ‪» :‬ﻗﺪوس‪ ،‬ﻗﺪوس‪ ،‬ﻗﺪوس ﯾﻬﻮه ﺻﺒﺎﯾﻮت‪ ،‬ﺗﻤﺎﻣﯽ زﻣﯿﻦ از ﺟﻼل او ﻣﻤﻠﻮ اﺳﺖ«)اﺷﻌﯿﺎ ‪ .(3 :6‬ﻫﺮ ﯾﮏ‬
‫از زﻧﺎن و ﻣﺮدان ﺑﺰرگ ﺧﺪا در ﻃﻮل ﺗﺎرﯾﺦ ﺑﻪ ﻧﺤﻮی ﺧﺪا را در ﻗﺪوﺳﯿﺘﺶ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪاﻧﺪ‪ .‬اﯾﻦ واﻗﻌﯿﺖ در ﻣﻮرد اﺷـﻌﯿﺎ‬
‫ﺻﺪق ﻣﯽﻧﻤﻮد‪ ،‬و در ﻣﻮرد ﻣﻦ و ﺷﻤﺎ ﻧﯿﺰ ﺻﺎدق اﺳﺖ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﮐﻪ اﺷﻌﯿﺎ ﺧﺪا را در ﭘﺎﮐﯽ ﻣﻄﻠﻘﺶ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﮐﺮد‪ ،‬ﺧـﻮد‬
‫را ﻧﯿﺰ در ﻧﻮر ﻗﺪوﺳﯿﺖ ﺧﺪا ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﻤﻮد و در ﺣﻀﻮر او ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺷﺪ‪ .‬ﻫﺮ ﻗﺪر ﮐﻪ ﻣـﺎ ﺧﺪاوﻧـﺪ را ﺑﯿﺸـﺘﺮ ﻣﺸـﺎﻫﺪه‬
‫ﮐﻨﯿﻢ‪ ،‬ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ در واﻗﻊ ﺷﺒﺎﻫﺘﯽ ﺑﻪ او ﻧﺪارﯾﻢ‪ .‬اﯾﻦ ﻧـﻮع روﯾـﺎ ﺷﮑﺴـﺘﮕﯽ و اﻋﺘﺮاﻓﻬـﺎی ﺻـﺎدﻗﺎﻧﻪ و‬
‫ﻋﻤﯿﻘﯽ را ﺑﻪ دﻧﺒﺎل دارد ‪.‬اﻣّﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻗﻠﺐ ﺷﮑﺴﺘﻪ و روح ﻧﺎدم را ﻫﺮﮔﺰ ﺧﻮار ﻧﻤﯽﺷﻤﺎرد‪ .‬درواﻗﻊ او ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﯾـﺎﻓﺘﻦ‬
‫ﭼﻨﯿﻦ ﻗﻠﻮﺑﯽ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻗﺴﻤﺖ ﻧﻬﺎﯾﯽ روﯾﺎی اﺷﻌﯿﺎ دﻧﯿﺎی اﻃﺮاف او ﺑﻮد‪ .‬اﺷﻌﯿﺎ در اﺑﺘﺪا ﺧﺪاوﻧﺪ و ﻧﯿﺰ ﺧﻮد را ﻣﺸﺎﻫﺪه‬
‫ﻧﻤﻮد و ﺳﭙﺲ ﺑﻪ دﻧﯿﺎی ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ و دردﻣﻨﺪ ﻧﮕﺮﯾﺴﺖ‪ .‬ﻗﻠﺐ او ﺷﮑﺴﺖ‪ .‬او ﺻﺪاﯾﯽ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﺷﻨﯿﺪ‪» :‬ﮐﻪ را ﺑﻔﺮﺳﺘﻢ‬
‫و ﮐﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺮای ﻣﺎ ﺑﺮود؟«)آﯾﻪ ‪. (8‬و اﺷﻌﯿﺎ ﮔﻔﺖ‪ » :‬ﻟﺒﯿﮏ ﻣﺮا ﺑﻔﺮﺳﺖ!« )آﯾﻪ ‪.(8‬‬

‫‪٧٥‬‬
 ‫‪ / 13‬ژاﻧﻮﯾﻪ ‪2003 /‬‬ ‫دﻋﺎی ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪ ﻣﺴﯿﺤﯽ ﭼﯿﺴﺖ؟‬

‫ﺗﻌﺪاد ﮐﺜﯿﺮی از ﻣﺴﯿﺤﯿﺎن ﻣﺸﺘﺎق داﺷﺘﻦ دﻋﺎﻫﺎی ﭘﻮﯾﺎ‪ ،‬ﻧﯿﺮوﻣﻨﺪ و ﺛﻤﺮدار در زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﺑﺎ اﯾـﻦ‬
‫ﺣﺎل ﺑﺴﯿﺎری از اﯾﺸﺎن ﺧﻮد را در اﯾﻦ اﻣﺮ ﻧﺎﮐﺎم ﻣﯽﯾﺎﺑﻨﺪ‪ .‬اﮔﺮ از ﯾﮏ ﻋﻀﻮ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﮐﻠﯿﺴﺎ ﺳﺆال ﺷﻮد ﮐـﻪ‬
‫ﭼﻪ ﻣﺪت زﻣﺎﻧﯽ را ﺑﻪ دﻋﺎ ﮐﺮدن اﺧﺘﺼﺎص ﻣﯽدﻫﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻪ اﺣﺘﻤﺎل ﻗﻮی از ﭘﺎﺳﺦ دادن ﺑﻪ اﯾﻦ ﺳـﺆال ﺷـﺮم‬
‫ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ‪ .‬اﯾﻦ ﯾﮏ اﻧﺘﻘﺎد ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﻓﻘﻂ ﺑﯿﺎن واﻗﻌﯿﺖ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل دﻋﺎ ﮐﻠﯿﺪ رﺷﺪ ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ‬
‫ﻣﺎ ﺑﺎ ﺧﺪا‪ ،‬و داﺷﺘﻦ راﺑﻄﮥ ﻣﻨﻄﻘﯽ در ﺳﻠﻮک ﻧﻤﻮدن ﺑﺎ او را در دﺳﺖ دارد‪ .‬دﻋﺎی ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧـﮥ ﻣﺴـﯿﺤﯽ‬
‫ﭼﯿﺴﺖ و ﻣﺎ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﻪ ﻣﺮدان دﻋﺎ و ﺷﻔﺎﻋﺖﮐﻨﻨﺪه ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﻮﯾﻢ؟ اﯾﻦ ﺳﺆال در واﻗﻊ ﺳﻪ ﺳﺆال‬
‫را در ﺧﻮد ﺟﺎی داده اﺳﺖ‪ :‬دﻋﺎ ﭼﯿﺴﺖ؟ دﻋﺎی ﻣﺴﯿﺤﯽ ﭼﯿﺴﺖ؟ و دﻋﺎی ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧﻪ ﭼﯿﺴـﺖ؟ ﺑـﺮای‬
‫ﺑﺮﺧﻮرداری از ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ در دﻋﺎ‪ ،‬ﻣﺎ ﻣﯽﺑﺎﯾﺪ ﺑﺪاﻧﯿﻢ ﮐﻪ ﭼﻪ ﭼﯿﺰی دﻋﺎﺳﺖ و ﭼﻪ ﭼﯿﺰی دﻋﺎ ﻧﯿﺴـﺖ‪ .‬دﻋـﺎ‬
‫ﯾﮏ وﻇﯿﻔﮥ ﻣﺬﻫﺒﯽ ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬دﻋﺎ ﯾﮏ آﯾﯿﻦ و ﺗﺸﺮﯾﻔﺎت رﺳﻤﯽ ﻣـﺬﻫﺒﯽ ﻧﯿـﺰ ﻧﻤـﯽﺑﺎﺷـﺪ‪ .‬دﻋـﺎ ﺟﺴـﺘﺠﻮی‬
‫ﺧﺪاﯾﯽ ﻫﻤﭽﻮن ﺑﺎﺑﺎﻧﻮﺋﻞ در آﺳﻤﺎن ﻫﻢ ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬در ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻧﺎب از دﻋﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ دﻋﺎ ﺑﻪ ﻃـﻮر ﺳـﺎده‬
‫راﺑﻄﮥ ﺻﻤﯿﻤﯽ ﺑﺎ ﺧﺪاﺳﺖ‪ .‬دﻋﺎ راﺑﻄﮥ آن ﮔـﺮوه از اﻓـﺮاد ﺑـﺎ ﺧﺪاﺳـﺖ ﮐـﻪ او را ﺷـﻨﺎﺧﺘﻪاﻧـﺪ‪ ،‬و در ﭘـﯽ‬
‫ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮ او ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬دﻋﺎ ﯾﮏ راﺑﻄﮥ ﻣﺤﺒﺖ و ﺷﻨﯿﺪن ﺑﺎ ﺧـﺪاﯾﯽ اﺳـﺖ ﮐـﻪ ﻣـﺎ را آﻓﺮﯾـﺪ و ﻧﺠـﺎت‬
‫ﺑﺨﺸﯿﺪ‪ .‬درک ﻣﻔﻬﻮم واﻗﻌﯽ دﻋﺎ دﯾﺪﮔﺎه ﻓﺮد ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ آن را دﮔﺮﮔﻮن ﺳﺎﺧﺘﻪ‪ ،‬او را ﻗﺎدر ﺑﻪ اﻧﺠﺎم دﻋـﺎی‬
‫ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧﮥ ﻣﺴﯿﺤﯽ ﻣﯽﺳﺎزد‪ .‬ﺑﺪون داﺷﺘﻦ و درک اﯾـﻦ ﺗﻌﺮﯾـﻒ درﺳـﺖ‪ ،‬دﻋـﺎ ﺑـﻪ ﺟـﺎی ﯾـﮏ ﻋﻤـﻞ‬
‫ﻣﺎﺟﺮاﺟﻮﯾﺎﻧﻪ و ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧﻪ ﺑﻪ ﯾﮏ ﮐﺎر ﺷﺎق‪ ،‬رﻧﺞ آور و وﻇﯿﻔﮥ ﺻﺮف‪ ،‬ﻣﺒﺪل ﺧﻮاﻫﺪ ﺷـﺪ‪ .‬ﺑـﺪون ﺷـﮏ‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ اﺷﺘﯿﺎق دارد ﮐﻪ ﻣﺎ از ﻧﻮع ﻧﺨﺴﺖ آن ﺑﺮﺧﻮردار ﺷﻮﯾﻢ‪ .‬ﻣﻦ ﺑﻪ ﻣﯿﺎن اﻧﻘﻼﺑﻬﺎ‪ ،‬ﺟـﻮاﻣﻌﯽ ﮐـﻪ ﻧﺴـﻞ‬
‫ﮐﺸﯽ در ﻣﯿﺎن آﻧﻬﺎ ﺣﺎدث ﺷﺪه‪ ،‬و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﻠﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ وﺳﯿﻠﮥ ﺟﻨﮕﻬﺎ درﯾﺪه ﮔﺮدﯾﺪهاﻧﺪ‪ ،‬ﻗﺪم ﮔﺬاﺷـﺘﻪام‪.‬‬
‫ﺑﺎ اﻋﻀﺎء ﻣﺠﻠﺲ‪ ،‬ﻗﻀﺎت ﺑﻠﻨﺪ ﭘﺎﯾﻪ و ارﺷﺪ‪ ،‬اﻋﻀﺎء ﻫﯿﺌﺖ دوﻟﺖ‪ ،‬و ﯾﮏ ﻧﺨﺴﺖ وزﯾﺮ ﻣﻼﻗـﺎت داﺷـﺘﻪام‪.‬‬
‫ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل ﺑﺎﯾﺪ ﺻﺎدﻗﺎﻧﻪ اﻋﺘﺮاف ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﻫﯿﭽﯿﮏ از آن ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎ‪ ،‬ﺑﺎ ﺷﻮر و ﺷﻌﻒ ﺗﻤﺎم ﻋﯿﺎر و ﻫﯿﺠـﺎﻧﯽ‬
‫ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ورود ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﺷﺎه ﺷﺎﻫﺎن و رباﻻرﺑﺎب دارم‪ ،‬ﻗﺎﺑﻞ ﻗﯿﺎس ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﺷـﺎدی ﺑـﺎﻻﺗﺮ از اﯾـﻦ‬
‫وﺟﻮد ﻧﺪارد ﮐﻪ ﺷﺨﺺ ﺑﺎ ﺧﺎﻟﻖ اﯾﻦ ﻋﺎﻟﻢ راﺑﻄﻪای ﺻﻤﯿﻤﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎ او ﮔﻔﺘﮕﻮﯾﯽ ﻣﻌﻨﯽدار ﺑﺮﻗﺮار ﺳـﺎزد‪.‬‬
‫ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯿﺪ‪ ،‬ﺧﺪاﯾﯽ ﮐﻪ دﻧﯿﺎ را در ﻓﻀﺎ آوﯾﺨﺘﻪ اﺳﺖ و ﺳﺘﺎرﮔﺎن را در ﮐﯿﻬﺎن ﻗﺮار داده‪ ،‬ﻣﺸﺘﺎق اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ‬
‫ﻣﺎ راﺑﻄﻪای ﻗﻠﺒﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬آه! ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ آن ﺑﺮاﺑﺮی ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫‪٧٦‬‬
‫‪ / 20‬ژاﻧﻮﯾـﻪ ‪2003 /‬‬ ‫دﻋﺎی ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪ ﻣﺴﯿﺤﯽ دﻋﺎی ﻣﻌﻤﻮل ﻣﺴﯿﺤﯽ اﺳﺖ‬
‫اﯾﻤﺎﻧﺪاران‪ ،‬اﻏﻠﺐ ﮔﻼﯾﻪ ﮐﺮده ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ‪» :‬ﻣﻦ ﺑﺎ اوﻗﺎت دﻋﺎی ﺧﻮد ﻣﺸﮑﻞ دارم و در ﮐﺸﻤﮑﺶ ﻫﺴﺘﻢ‪ «.‬ﺑﺴـﯿﺎری ﺑـﻪ ﻣـﻦ‬
‫ﮔﻔﺘﻪاﻧﺪ‪» ،‬دﻋﺎ در زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻦ ﺑﻪ ﯾﮏ ﻋﻤﻞ ﺗﺸﺮﯾﻔﺎﺗﯽ ﺑﺪل ﺷﺪه اﺳﺖ‪ «.‬ﯾﺎ »ﻣﻦ ﺑﻪ ﺳﺨﺘﯽ دﻋﺎی ﻣﺴﺘﻤﺮ را در زﻧﺪﮔﯽ ﺣﻔـﻆ‬
‫ﻣﯿﮑﻨﻢ‪ «.‬ﻣﺘﻮﺳﻂ ﻣﺴﯿﺤﯿﺎن در روز ﺳﻪ ﺗﺎ ﭼﻬﺎر دﻗﯿﻘﻪ دﻋﺎ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ‪ ،‬و ﻣﻌﻤﻮﻻً اﯾﻦ ﮐﺎر را ﺑﺮ ﺳﺮ ﺳﻔﺮه اﻧﺠﺎم ﻣـﯽدﻫﻨـﺪ‪ .‬اﻣّـﺎ‬
‫دﻋﺎی ﻣﻌﻤﻮل ﻣﺴﯿﺤﯽ‪ ،‬و دﻋﺎی ﺳﻨﺘﯽ ﻣﺴﯿﺤﯽ دو ﭼﯿﺰ ﮐﺎﻣﻼً ﻣﺘﻔﺎوت ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﻣﻦ درﯾﺎﻓﺘﻪام ﮐﻪ اﻏﻠـﺐ ﻣﺴـﯿﺤﯿﺎن ﻣﺸـﺘﺎق‬
‫ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺮدان دﻋﺎ ﺑﺪل ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﻟﯿﮑﻦ آﻧﻬﺎ ﻧﻤﯽداﻧﻨﺪ اﯾﻦ ﮐﺎر را از ﮐﺠﺎ آﻏﺎز ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬اﻣّـﺎ دﻋـﺎی ﭘﯿﺮوزﻣﻨـﺪ ﻣﺴـﯿﺤﯽ در‬
‫واﻗﻊ ﻫﻤﺎن دﻋﺎی ﻣﻌﻤﻮل و ﻋﺎدی ﻣﺴﯿﺤﯽ اﺳﺖ‪ .‬در واﻗﻊ اﯾﻦ دﻋﺎ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﻋﺠﯿﺐ و ﻏﯿﺮ دﺳـﺘﯿﺎﻓﺘﻨﯽ در ﺑﺮﻧـﺪارد‪ .‬ﺷـﻤﺎ‬
‫ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺪاﻧﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﺮای ﻣﺒﺪل ﺷﺪن ﺑﻪ ﯾﮏ ﺷﻔﺎﻋﺖ ﮐﻨﻨﺪه ﺑﺰرگ‪ ،‬ﻧﯿﺎزی ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﯾﮏ اﻟﻬـﯽ دان ﺑـﺰرگ ﯾـﺎ ﺳـﺨﻨﺮان ﻣـﺎﻫﺮ‬
‫ﺑﺎﺷﯿﺪ‪ ،‬زﯾﺮا دﻋﺎ ارﺗﺒﺎط و ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﻋﻘﻞ وﺧﺮد ﻧﯿﺴﺖ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ارﺗﺒﺎط و ﺷﺮاﮐﺖ ﻣﯿﺎن دو ﻗﻠﺐ اﺳـﺖ‪ ،‬ﻗﻠـﺐ ﺧـﺪا و ﻗﻠـﺐ‬
‫اﻧﺴﺎن‪ .‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﻫﻨﺮﻫﺎی ﺧﻄﺎﺑﺖ ﻧﯿﺴﺖ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ او در ﺟﺴﺘﺠﻮی ﻗﻠﻮب ﻓﺮوﺗﻦ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ‪ .‬در واﻗـﻊ ﻫـﺮ ﻓـﺮدی ﮐـﻪ‬
‫ﻗﻠﺒﯽ ﻣﺸﺘﺎق ﻣﺤﺒﺖ ﻧﻤﻮدن و ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺧﺪا داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬واﺟﺪ ﺷﺮاﯾﻂ ﻗﺮار ﮔـﺮﻓﺘﻦ در ﺻـﻔﻮف ﺳـﭙﺎه ﺷـﻔﺎﻋﺖ ﮐﻨﻨـﺪﮔﺎن‬
‫اوﺳﺖ‪ .‬ﺑﺮای اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ دﻋﺎﻫﺎی ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪی در زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺎﻫﯿﺖ دﻋﺎ را درک ﻧﻤـﺎﯾﯿﻢ‪ .‬ﻗـﺪم اول‬
‫در دﻋﺎی ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪ ﻣﺴﯿﺤﯽ درک اﯾﻦ واﻗﻌﯿﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ دﻋﺎ دﻋﻮت ﻓﯿﺾآﻣﯿﺰ ﺧﺪا ﺑﺮای ﻫﺮ ﯾـﮏ از ﻣـﺎ ﺟﻬـﺖ ورود ﺑـﻪ‬
‫ﺣﻀﻮر اوﺳﺖ‪ .‬ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﺗﺨﺖ ﺧﺪا را » ﺗﺨﺖ ﻓﯿﺾ« ﺗﻮﺻﯿﻒ ﻣﯽﮐﻨﺪ )ﻋﺒﺮاﻧﯿﺎن ‪ .(16:4‬ﺗﻨﻬﺎ راه ﻣﻤﮑﻦ ﺟﻬﺖ دﺳﺘﺮﺳﯽ‬
‫ﺑﻪ ﺧﺪای ﻣﻄﻠﻘﺎً ﻗﺪوس از ﻃﺮﯾﻖ ﻓﯿﺾ اوﺳﺖ ‪.‬زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ اﯾﻦ ﺣﻘﯿﻘـﺖ ﺑـﺰرگ را درﯾـﺎﺑﯿﻢ‪ ،‬دﻋﺎﻫـﺎی ﻣـﺎ ﺷـﮑﻠﯽ ﭘﻮﯾـﺎ‬
‫ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﯾﺎﻓﺖ و ﺳﻼﻣﺘﯽ و ﺷﺎدی در اوﻗﺎت دﻋﺎی ﻣﺎ ﺑﻪ وﻓﻮر ﯾﺎﻓﺖ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺷﺪ‪ .‬ﻫﺮ روز ﺻﺒﺢ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺷﮕﻔﺘﯽ ﺑﻪ ﺣﻀﻮر‬
‫ﺧﺪا ﻣﯽروم‪ .‬ﺑﺎ وﺟﻮد اﯾﻨﮑﻪ رﻓﺘﻦ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺣﻀﻮرش ﻓﻘﻂ ﺑﺮای ﮔﺮﻓﺘﻦ ﭼﯿﺰی از او ﻧﯿﺴﺖ‪ ،‬ﺧﺪاوﻧﺪم ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑـﯿﺶ از آﻧﭽـﻪ‬
‫ﮐﻪ ﺑﺨﻮاﻫﻢ ﯾﺎ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ ﻋﻄﺎ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﺑﻪ ﺟﺎی وادار ﮐﺮدن و ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر ﻗﺮار دادن ﺧﺪا ﺑـﺮای اﻧﺠـﺎم ﮐـﺎری‪ ،‬ﻗﻠـﺒﻢ را‬
‫ﺗﺴﻠﯿﻢ او ﻣﯽﺳﺎزم‪ .‬ﻫﺪف از آﻣﺪن ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﺧﺪا ﯾﺎﻓﺘﻦ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻋﻤﯿﻖ از اوﺳﺖ‪ .‬دﻋﺎ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻧﻤـﻮدن ﺣﻀـﻮر ﺧﺪاﺳـﺖ‪.‬‬
‫دﻋﺎ روش ﻋﻤﻠﯽ ﺑﺴﻂ راﺑﻄﮥ ﻣﺤﺒﺖ ﻣﺎ ﺑﺎ »ﭘﺪرﻣﺎن‪ ،‬ﺧﺪای ﻗﺎدر ﻣﻄﻠﻖ‪ ،‬ﺳﺮور ﺳﻼﻣﺘﯽ و ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺗﺨﺖ ﭘﺎدﺷﺎﻫﯽ‬
‫ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺟﻬﺎن ﺗﮑﯿﻪ زده اﺳﺖ‪ «.‬در دﻋﺎی ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪ ﻣﺴﯿﺤﯽ ﭼﯿﺰی ﺧﺴﺘﻪ ﮐﻨﻨﺪه ﯾﺎ ﺗﺸﺮﯾﻔﺎﺗﯽ وﺟﻮد ﻧﺪارد‪ .‬دﻋﺎ‪ ،‬ﻋﻤﻠـﯽ ﭘـﺮ‬
‫ﺷﮑﻮه و ﺗﻬﻮرآﻣﯿﺰ اﺳﺖ‪ .‬دﻋﺎ راﺑﻄﻪای ﺑﺮای ﺷﻨﺎﺧﺖ آن ﮐﺴﯽ اﺳﺖ‪ ،‬ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ را در ﻣـﻮرد ﻫـﺮ ﮐﺴـﯽ و ﻫـﺮ ﭼﯿـﺰی‬
‫ﻣﯽداﻧﺪ‪ .‬زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺑﺴﻂ اﯾﻦ دﯾﺪﮔﺎه در دﻋﺎﻫﺎﯾﻤﺎن ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‪ ،‬از آن ﭘﺲ دﻋﺎ ﺑﻪ ﺟﺎی وﻇﯿﻔﻪ ﺑﻪ ﺷﺎدی‪ ،‬ﺑﻪ ﺟـﺎی‬
‫ﻣﺬﻫﺐ ﺑﻪ راﺑﻄﮥ ﻧﺰدﯾﮏ‪ ،‬و ﺑﻪ ﺟﺎی ﺷﮑﺴﺖ ﺑﻪ ﭘﯿﺮوزی ﻣﺒـﺪل ﻣـﯽﮔـﺮدد‪ .‬در آن ﻫﻨﮕـﺎم ﺷـﮑﺮﮔﺰاری و ﭘﺮﺳـﺘﺶ ﺟـﺎی‬
‫اﺣﺴﺎس ﻣﺤﮑﻮﻣﯿﺖ و ﻏﺮﻏﺮ را ﻣﯽﮔﯿﺮد و در زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ ﺑﻪ اﻣﺮی ﻣﻌﻤﻮل ﺑﺪل ﻣﯽﺷﻮد ‪.‬ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ ﻣﺸﺨﺼﮥ ﯾـﮏ ﺷـﻔﺎﻋﺖ‬
‫ﮐﻨﻨﺪۀ ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺤﺒﺖ اﺳﺖ‪ .‬زﯾﺮا دﻋﺎ ﺑﻪ وﺳﯿﻠﮥ ﻣﺤﺒﺖ ﺟﺎری ﻣﯽﺷﻮد و ﺷﻔﺎﻋﺖ ﮐﻨﻨﺪه از ﻣﺤﺒـﺖ ﺧـﺪا ﺗﻘﻮﯾـﺖ ﯾﺎﻓﺘـﻪ‬
‫دﻟﮕﺮم ﻣﯽﮔﺮدد‪ .‬او ﻣﺤﺒﺖ ﺧﺪا را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ ،‬و اﯾﻦ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺑﻪ ﻣﺤﺒﺖ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﺪا ﺑـﺪل ﻣـﯽﺷـﻮد‪ .‬ﻓﺮاﺗـﺮ از ﺗﻤـﺎﻣﯽ‬
‫ﻧﮑﺎت ذﮐﺮ ﺷﺪه‪ ،‬دﻋﺎ ﻣﻔﻬﻮم ﻣﺸﺎرﮐﺖ و ﻣﺮاوده را ﻧﯿﺰ در ﺑﺮدارد‪ .‬ﺧﺪا ﻣﺤﺒﺖ ﺧﻮﯾﺶ را ﺑﺎ ﻣﺎ ﺑﻪ ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﻣﯽﮔﺬارد و ﻣـﺎ‬
‫ﻧﯿﺰ ﻣﺤﺒﺖ ﺧﻮد را ﺑﻪ او ادا ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‪ .‬دﻋﺎ ارﺗﺒﺎط و ﻣﺸﺎرﮐﺖ دو ﻗﻠﺐ اﺳﺖ ‪.‬ﯾﻌﻨﯽ ﻗﻠﺐ ﺧﺪا و ﻗﻠﺐ اﻧﺴﺎن‪ .‬ﻗﻠﺐ ﺧـﺪا ﺑـﻪ‬
‫ﻃﻮر ﻣﻄﻠﻖ ﭘﺎک و ﻗﺪوس اﺳﺖ‪ .‬ﻗﻠﺐ او ﺗﻮاﻧﺎی ﻣﻄﻠﻖ و اﺑﺪی اﺳﺖ‪ ،‬اﻣّﺎ ﻗﻠﺐ ﻣﺎ ﻗﻠﺒﯽ ﺑﺴﯿﺎر ﮐﻮﭼﮏ‪ ،‬ﻧﺎﭘﺎک و از ﻫﺮ ﭼﯿﺰ‬
‫ﻓﺮﯾﺒﻨﺪهﺗﺮ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل ﺑﻪ وﺳﯿﻠﮥ ﺧﻮن ﻣﺴﯿﺢ اﯾﻦ ﻓﺮﺻﺖ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻋﻄﺎ ﺷﺪه ﮐﻪ ﺑـﻪ ﺣﻀـﻮر او داﺧـﻞ ﺷـﻮﯾﻢ‪ .‬آه! اﯾـﻦ‬
‫دﻋﺎی ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﭘﺲ ﻫﻤﯿﻦ ﺣﺎﻻ اﯾﻦ دﻋﺎ را ﺟﻬﺖ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺧﺪا از ﻃﺮﯾﻖ ﻓﯿﺾ او آﻏﺎز ﮐﻨﯿﻢ‪.‬‬

‫‪٧٧‬‬
 ‫‪ / 27‬ژاﻧﻮﯾــﻪ ‪2003 /‬‬ ‫ﺑﯿــﺪاری و دﻋــﺎی ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧــﻪ‬
‫ﺑﯿﺶ از ‪ 140‬ﺳﺎل ﭘﯿﺶ ﭼﺎرﻟﺰ ﻫﺎدون اﺳﭙﺮﺟﻦ ﮐﺸﯿﺶ ﺑﺰرگ ﺑﺮﯾﺘﺎﻧﯿﺎﯾﯽ ﮔﻔـﺖ‪» :‬ﺳـﺮاﻧﺠﺎم اﯾـﺎم ﻃـﺮاوت و اﺣﯿـﺎ از‬
‫ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ ﺳﺮزﻣﯿﻦ ﻣﺎ رﯾﺨﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﻧﺸﺎﻧﻪﻫﺎی ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﻬﺎی ﺑﯿﺪاری و ﺻﺪاﻗﺖ و ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﻓﺰاﯾﻨﺪه‬
‫وﺟﻮد دارد‪ .‬روح دﻋﺎ ﮐﻠﯿﺴﺎﻫﺎی ﻣﺎ را ﻣﻼﻗﺎت ﻧﻤﻮده اﺳﺖ ‪ ...‬ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺑﺎد ﻗﺪرﺗﻤﻨـﺪ ﻗـﺒﻼً ﺑـﻪ ﻫﻨﮕـﺎم ﻗـﺮار ﮔـﺮﻓﺘﻦ‬
‫زﺑﺎﻧﻪﻫﺎی آﺗﺶ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﺒﺸﺮان ﺑﻪ وﺿﻮح ﺗﻤﯿﺰ داده ﺷﺪ‪ «.‬روح دﻋﺎﯾﯽ ﮐﻪ آﻗﺎی اﺳﭙﺮﺟﻦ آن را ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ ،‬ﻫﻤﻮاره‬
‫رﯾﺸﮥ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺑﯿﺪارﯾﻬﺎی ﺑﺰرگ ﮐﻠﯿﺴﺎی ﻣﺴﯿﺢ ﺑﻮده اﺳﺖ‪ .‬ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺷﮑﻠﯽ ﮐﻪ ﻋﻬﺪ ﺟﺪﯾﺪ را ﮐﺎوش ﮐﻨﯿﺪ ﯾﺎ ﺑﻪ داﻻن‬
‫ﺗﺎرﯾﺦ ﻧﻈﺮ ﺑﯿﺎﻓﮑﻨﯿﺪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺧﻮاﻫﯿﺪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﯿﺪاری ﻫﻤﻮاره دﻋﺎ را ﭘﯿﺶ رو داﺷﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬در ﺑﺎب ﻧﺨﺴﺖ ﮐﺘﺎب اﻋﻤﺎل‬
‫رﺳﻮﻻن ﮐﻠﯿﺴﺎ در ﯾﮏ ﺟﻠﺴﮥ دﻋﺎ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﮔﺮدﯾﺪ‪ .‬در ﺑﺎب ﺑﻌﺪی ‪ 3000‬ﻧﻔﺮ ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ اﯾﻤﺎن آوردﻧـﺪ‪ .‬در ﮐﺘـﺎب اﻋﻤـﺎل‬
‫رﺳﻮﻻن ﮐﻠﯿﺴﺎ دﻋﺎ ﻣﯽﮐﺮد و دﺳﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯽﻧﻤﻮد‪ .‬در ﮐﺘﺎب ﻣﺬﮐﻮر ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﻧﺨﺴـﺘﯿﻦ ﺟﻨـﺒﺶ‬
‫ﺑﺸﺎرﺗﯽ ﻧﯿﺰ در ﯾﮏ ﺟﻠﺴﮥ دﻋﺎ ﻣﻮﻟﻮد ﻣﯽﮔﺮدد‪ .‬در اﯾﻦ ﮐﺘﺎب ﭼﻨﺪﯾﻦ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﮐﻠﯿﺴﺎ ﻗﺪﻣﻬﺎی رو ﺑﻪ ﺟﻠـﻮ و ﺑﺰرﮔـﯽ ﺑـﺮ‬
‫ﻣﯿﺪارد‪ ،‬زﯾﺮا ﻓﺮد ﯾﺎ ﮔﺮوه ﮐﻮﭼﮑﯽ از اﻓﺮاد ﻣﺸﻐﻮل دﻋﺎ ﺑـﻮدهاﻧـﺪ‪ .‬دﻋـﺎی ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧـﻪ ﺑﺴـﺘﺮ و زﯾﺮﺑﻨـﺎی ﺑﯿـﺪاری را‬
‫ﭘﺎﯾﻪرﯾﺰی ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬در ﺳﺎﻟﻬﺎی اﺧﯿﺮ ﻣﻦ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت زﯾﺎدی ﭘﯿﺮاﻣـﻮن ﺑﯿـﺪارﯾﻬﺎی ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪﺳـﯽ داﺷﺘــﻪام‪ .‬در ﻃـﻮل اﯾـﻦ‬
‫ﮐﺎوﺷﻬﺎ دﻋﺎ را ﻫﻤﻮاره در ﻗﻠﺐ ﺗﻤﺎﻣﯽ آﻧﻬﺎ ﮐﺸﻒ ﮐﺮدهام‪ .‬در اﯾﺎم اﯾﻦ ﺑﯿﺪارﯾﻬﺎ ﻫﻤﻮاره ﻋﺪهای ﺑﺎر روﺣﺎﻧﯽ ﯾﺎﻓﺘﻪ‪ ،‬دﻋﺎ‬
‫ﮐﺮدن را آﻏﺎز ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ ﺑﺮای ﺧﺪا و اﯾﺎم ﺗﻔﻘﺪ او اﻧﺘﻈﺎر ﻣﯽﮐﺸﻨﺪ و ﺧﺪاوﻧﺪ اﯾﺸﺎن را اﺟﺎﺑﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﺧـﺪا‬
‫ﻣﻼﻗﺎت ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮد را ﺑﺮ اﯾﺸﺎن ﻣﮑﺸﻮف ﻣﯽﺳﺎزد‪ .‬اوﻟﯿﻦ ﺑـﺎری ﮐـﻪ ﻣـﻦ ﯾـﮏ ﺑﯿـﺪاری روﺣـﺎﻧﯽ را از‬
‫ﻧﺰدﯾﮏ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻧﻤﻮدم‪ ،‬ﺷﺎﻫﺪ ﺑﻮدم ﮐﻪ روح دﻋﺎ در ﮐﻠﯿﺴﺎ و ﺟﻠﺴﻪﻫﺎی ﺑﺸﺎرﺗﯽ ﻧﻔﻮذ ﮐﺮده اﺳﺖ‪ .‬آن ﺑﯿـﺪاری از ﯾـﮏ‬
‫ﮐﺸﯿﺶ آﻏﺎز ﺷﺪ‪ .‬او از دﻋﺎ ﮐﺮدن دﺳﺖ ﻧﮑﺸﯿﺪ و ﺗﺴﻠﯿﻢ ﻧﺸﺪ‪ .‬او ﻋﻠﯿﺮﻏﻢ اوﺿﺎع ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪ و دﺷﻮار ﺣﺎﮐﻢ‪ ،‬ﺑﻪ دﻋـﺎ‬
‫ﮐﺮدن اداﻣﻪ داد‪ .‬آﻧﮕﺎه ﯾﮏ روز ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ آﻣﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ آﻣﺪ‪ ،‬ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ دﭼـﺎر دﮔﺮﮔـﻮﻧﯽ ﮔﺮدﯾـﺪ‪.‬‬
‫ﺟﻠﺴﻪﻫﺎی ﺑﺸﺎرﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻣﯽﺑﺎﯾﺪ روز ﯾﮑﺸﻨﺒﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ داده ﻣﯽﺷﺪﻧﺪ ﺑـﻪ ﻫﻔﺘـﮥ ﺑﻌـﺪ ﻧﯿـﺰ ﮐﺸـﺎﻧﺪه ﺷـﺪﻧﺪ‪.‬‬
‫ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﮐﻠﯿﺴﺎ ﮔﻨﺠﺎﯾﺶ ﺣﻀﺎر را ﻧﺪاﺷﺖ‪ .‬رﺳﺎﻧﻪﻫﺎی ﮔﺮوﻫﯽ از »ﮐﺎرﻫﺎی ﺑﺰرﮔـﯽ ﮐـﻪ ﺧـﺪا اﻧﺠـﺎم ﻣـﯽداد« ﺧﺒـﺮ‬
‫دادﻧﺪ‪ .‬ﻣﻌﺘﺎدﯾﻦ از ﺑﺪﺗﺮﯾﻦ ﻣﺮاﺣﻞ اﻋﺘﯿﺎد ﻧﺠﺎت ﻣﯽﯾﺎﻓﺘﻨﺪ و از اﺳﺎرت آزاد ﻣﯽﺷﺪﻧﺪ‪ .‬دﺷـﻤﻨﺎن ﻗـﺪﯾﻤﯽ و ﺧـﻮﻧﯽ در‬
‫ﻣﺴﯿﺢ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺑﺮادر ﻣﯽﺷﺪﻧﺪ‪ .‬زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻗﻮم ﺧﺪا دﻋﺎ ﮐﺮدﻧﺪ ﺣﻀﻮر او آﻣﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﺳﻌﯽ ﻧﺨﻮاﻫﻢ ﮐـﺮد ﮐـﻪ ﺷـﻤﺎ را‬
‫ﻣﺘﻘﺎﻋﺪ ﺳﺎزم ﮐﻪ ﺑﺮ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻋﻠﻞ و ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﺗﺄﺛﯿﺮ دﻋﺎ واﻗﻔﻢ‪ .‬اﻣّﺎ آن را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﻗﺎﻧﻮن روﺣـﺎﻧﯽ ﺷـﻨﺎﺧﺘﻪام‪ .‬دﻋـﺎ‬
‫ﯾﮏ واﻗﻌﯿﺖ اﺳﺖ‪ .‬دﻋﺎ و ﺑﯿﺪاری در ﺗﺠﻠﯽ ﺟﻼل ﺧﺪاوﻧﺪ ﻫﻤﻮاره ﺑﺎ ﻫﻢ ﻋﻤﻞ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﮐـﻪ ﺣﻀـﻮر ﺧﺪاوﻧـﺪ‬
‫ﺑﯿﺎﯾﺪ‪ ،‬ﺟﻼل او ﻧﯿﺰ ﻧﻤﺎﯾﺎن ﻣﯽﮔﺮدد‪ ،‬و ﺑﺎ ﻧﻤﺎﯾﺎن ﺷﺪن ﺟﻼل ﺧﺪا‪ ،‬رﺷﺪ روﺣﺎﻧﯽ و ﮐﻤـﯽ ﮐﻠﯿﺴـﺎ ﺗﺴـﺮﯾﻊ ﻣـﯽﮔـﺮدد‪.‬‬
‫ﺑﯿﺪاری روﺣﺎﻧﯽ ﺻﯿﺪ و ﺣﺼﺎد ﺑﺰرگ را ﺑﻪ دﻧﺒﺎل دارد و دﻋﺎ ﻧﯿﺰ ﻫﻤﻮاره ﻣﻘﺪم ﺑﺮ ﺑﯿﺪارﯾﻬﺎی ﺑﺰرگ ﮐﻠﯿﺴﺎﺳﺖ‪ .‬دﻋﺎ ﺑﻪ‬
‫ﻣﻔﻬﻮم ﺳﺎده ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﺑﺎ ﺧﺪاﺳﺖ‪ .‬زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﺎ ﺧﺪا راﺑﻄﻪای ﺻﻤﯿﻤﯽ ﻣﯽﯾﺎﺑﯿﻢ در ﻣﺴﯿﺮ ﺑﯿﺪاری ﻗـﺮار ﮔﺮﻓﺘـﻪاﯾـﻢ‪.‬‬
‫اﻧﺴﺎن ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﺪ در ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﺑﺎ ﺧﺪا ﺑﺎﺷﺪ و ﻧﻘﺎب ﻣﺬﻫﺒﯽ ﺑﻮدن را ﺑﺮ ﭼﻬﺮه ﺑﮕﺬارد‪ .‬دﻋﺎی ﺧﺎﻟﺺ ﺗﻮﺑﮥ ﺧﺎﻟﺺ را ﺑـﻪ‬
‫دﻧﺒﺎل دارد‪ .‬ﺗﻮﺑﮥ ﻋﻤﯿﻖ ﺑﻪ روح ﺧﺪا در زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ آزادی ﻋﻤﻞ ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ‪ .‬زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻣﻬﻢ ﺗﺤﻘﻖ ﯾﺎﺑﺪ‪ ،‬ﻣـﺎ ﻗـﺒﻼً در‬
‫ﻣﺴﯿﺮ ﺑﯿﺪاری ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪاﯾﻢ‪ .‬راﺟﻊ ﺑﻪ ﺑﯿﺪاری ﻣﻄﺎﻟﺐ و ﺳﺨﻨﺎن زﯾﺎدی ﻣﯽﺗﻮان ﮔﻔﺖ‪ .‬اﻣّﺎ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻃﻮر ﺳﺎده ﯾﮏ ﭼﯿـﺰ‬
‫در ﻣﻮرد ﺑﯿﺪاری روﺣﺎﻧﯽ ﻣﯽداﻧﻢ و ﻧﮑﺘﮥ ﻣﺰﺑﻮر اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﯿﺪاری ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺎ ﺑﺎﻟﻬﺎی دﻋﺎ ﻓﺮود ﻣﯿ‪Ĥ‬ﯾﺪ‪ .‬ﭘﺲ ﺷﻤﺎ دﻋﺎ‬
‫ﮐﻨﯿﺪ و ﺳﭙﺲ ﺑﺎﯾﺴﺘﯿﺪ ﺗﺎ ﮐﺎر ﺧﺪا را ﻣﺸﺎﻫﺪه ﮐﻨﯿﺪ‪.‬‬

‫‪٧٨‬‬
‫‪ / 3‬ﻓﻮرﯾـﻪ ‪2003 /‬‬ ‫ﺑﯿﺪاری ﺑـﺎ ﺑﺎﻟﻬـﺎی دﻋـﺎ ﻓـﺮود ﻣﯿ‪Ĥ‬ﯾـﺪ‬
‫آن اﯾﺎم ﯾﮑﯽ از ﭘﺮ اﺑﻬﺖﺗﺮﯾﻦ دوراﻧﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ در زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺴﯿﺤﯽ ﺧﻮد ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻧﻤﻮدهام‪ .‬در آن روزﻫﺎ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﻦ ﻣﻔﻬﻮم واﻗﻌﯽ‬
‫روزه را در ﻋﻤﻞ آﻣﻮﺧﺘﻢ‪ ،‬ﭼﯿﺰی ﮐﻪ ﻗﺒﻼً ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻣﻔﻬﻮم ﻋﻘﻼﻧﯽ آن واﻗﻒ ﺑﻮدم‪ .‬در آن ﻫﻨﮕﺎم ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﺳﻌﯽ ﻣﯽﮐﺮدم ﻫـﻢ ﻗـﺎدر ﺑـﻪ‬
‫ﺧﻮردن ﭼﯿﺰی ﻧﺒﻮدم‪ .‬زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺻﺒﺤﮕﺎﻫﺎن ﺑﯿﺪار ﻣﯽﺷﺪم‪ ،‬ﻣﺸﺘﺎق داﺷﺘﻦ اوﻗﺎت ﻋﺒﺎدت ﺑﺎ ﻧﺠﺎتدﻫﻨﺪهام ﺑﻮدم‪ .‬در آن ﻫﻨﮕﺎم ﺣﻀﻮر‬
‫ﺧﺪا آﻧﭽﻨﺎن ﻣﺤﺴﻮس ﺑﻮد ﮐﻪ ﺷﺨﺺ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺳﭙﺮی ﺷﺪن زﻣﺎن را در ﺣﺠﺮۀ ﺧﻠﻮت ﺧﻮد اﺣﺴﺎس ﮐﻨﺪ‪ .‬درﺳﺖ ﻣﺜﻞ اﯾﻨﮑـﻪ زﻣـﺎن‬
‫ﻣﺘﻮﻗﻒ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺮای ﻣﻦ آن روزﻫﺎ‪ ،‬روزﻫﺎﯾﯽ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﻓﺮدوس ﺑﺮ زﻣﯿﻦ ﻣﺴﺘﻘﺮ ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬اﯾﻦ اوﻟﯿﻦ ﺗﺠﺮﺑﮥ ﻣﻦ از ﭼﯿﺰی ﺑﻮد ﮐﻪ‬
‫ﺑﺴﯿﺎری آن را »ﺑﯿﺪاری« ﻣﯽﻧﺎﻣﯿﺪﻧﺪ‪ .‬ﻣﻦ در ﻫﻤﺎن اﯾﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﯿﺪاری روﺣﺎﻧﯽ در زﻧﺪﮔﯿﻢ ﭘﺪﯾﺪ آﻣﺪه ﺑﻮد‪ ،‬ﺑﺎ ﺗﮑﺲ ازدواج ﮐـﺮدم‪ .‬در آن‬
‫ﻫﻨﮕﺎم ﻣﻦ از ﻃﺮف ﯾﮏ ﮐﺸﯿﺶ ﮐﻪ ﻣﺮد ﺧﺪا ﺑﻮد در ﻣﻮﻧﺮو ﻟﻮﺋﯿﺰﯾﺎﻧﺎ دﻋﻮت ﺷﺪم ﮐﻪ ﻫﺪاﯾﺖ ﯾﮏ ﮔﺮدﻫﻤﺎﯾﯽ ﺑﺸـﺎرﺗﯽ ﺟﻮاﻧـﺎن را ﺑـﺮ‬
‫ﻋﻬﺪه ﺑﮕﯿﺮم‪ .‬ﻣﻦ ﺳﻌﯽ ﮐﺮدم ﻣﻼﻗﺎﺗﻬﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﮔﺮوه ﺟﻮاﻧﺎن ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ‪ ،‬اﻣّﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻘﺒﺎل اﻧﺪﮐﯽ روﺑﺮو ﺷﺪم‪ .‬ﺑـﺎ اﯾـﻦ ﺣـﺎل آن‬
‫ﮐﺸﯿﺶ دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﯽ ﻣﺮا ﺗﺸﻮﯾﻖ ﻧﻤﻮده ﮔﻔﺖ‪» :‬ﻣﻦ ﺑﺮاﯾﺖ دﻋﺎ ﻣﯽﮐﻨﻢ و ﺧﺪاوﻧﺪ ﮐﺎر ﺷﮕﻔﺖاﻧﮕﯿﺰی اﻧﺠﺎم ﺧﻮاﻫـﺪ داد‪ «.‬ای ﮐـﺎش‬
‫ﻓﻘﻂ ﻣﻦ ﻫﻢ اﯾﻤﺎن او را داﺷﺘﻢ‪ .‬ﮔﺮدﻫﻤﺎﯾﯽ ﺑﺸﺎرﺗﯽ ﺟﻮاﻧﺎن در ﻋﺼﺮ ﭼﻬﺎرﺷﻨﺒﻪ در ﮐﻠﯿﺴﺎی ﮐﺸﯿﺶ ﯾﺎد ﺷﺪه آﻏـﺎز ﺷـﺪ‪ .‬اواﯾـﻞ ﺳـﺎل‬
‫‪ 1970‬ﺑﻮد و در آن اﯾﺎم ﺟﻮاﻧﺎن ﺑﻪ ﯾﮏ ﺑﺎره از ﮐﻠﯿﺴﺎ ﻏﺎﯾﺐ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬اﺳﺘﻔﺎده از داروﻫﺎی روان درﻣـﺎﻧﯽ در ﻣﯿـﺎن آﻧﻬـﺎ ﺷـﯿﻮع داﺷـﺖ‪.‬‬
‫ﺟﻨﮓ وﯾﺘﻨﺎم ﺑﻪ ﺷﺪت در ﺟﺮﯾﺎن ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺤﺮاﻧﻬﺎی ﻧﮋادی در ﺗﺰاﯾﺪ ﺑﻮدﻧﺪ و اﺷﺘﯿﺎق اﻧﺪﮐﯽ ﺑـﺮای ﻣﺴـﺎﺋﻞ روﺣـﺎﻧﯽ وﺟـﻮد داﺷـﺖ‪ .‬اﻣّـﺎ‬
‫ﮐﺸﯿﺶ ﻣﺬﮐﻮر ﺑﻪ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺣﺎﮐﻢ و ﯾﺎ ﻣﻮﻗﻌﯿﺘﻬﺎی دﺷﻮار ﻧﮕﺎه ﻧﻤﯽﮐﺮد‪ .‬او ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﻧﺠﺎت دﻫﻨﺪۀ ﺧﻮد ﭼﺸﻢ دوﺧﺘﻪ ﺑﻮد‪ .‬او دﻋﺎ ﮐـﺮد‪،‬‬
‫دﻋﺎ ﮐﺮد و دﻋﺎ ﮐﺮد‪ .‬او از ﺗﺴﻠﯿﻢ ﺷﺪن اﻣﺘﻨﺎع ورزﯾﺪ‪ .‬او ﻫﻤﻮاره ﻣﯽﮔﻔﺖ‪» :‬ﻣﻦ دﻋﺎ ﻣﯽﮐﻨﻢ و ﺧﺪاوﻧﺪ ﮐﺎرﻫﺎی ﺷﮕﻔﺖاﻧﮕﯿـﺰی اﻧﺠـﺎم‬
‫ﺧﻮاﻫﺪ داد‪ «.‬اﻣّﺎ در ﺟﻠﺴﻪ ﻧﺨﺴﺖ ﻋﺼﺮ ﭼﻬﺎرﺷﻨﺒﻪ ﻫﯿﭻ اﺗﻔﺎق ﻋﺠﯿﺒﯽ رخ ﻧﺪاد‪ .‬ﻣﻦ آﻧﭽﻪ در ﻗﻠﺐ داﺷﺘﻢ را ﺑﺮای ﺟﻤﺎﻋـﺖ ﮐﻮﭼـﮏ‬
‫ﻋﺼﺮ ﭼﻬﺎرﺷﻨﺒﻪ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﮐﺮدم‪ .‬ﻟﯿﮑﻦ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ دﻋﻮت ﻣﻦ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﺜﺒﺖ ﻧﺪاد‪ .‬ﻋﺼﺮ ﭘﻨﺠﺸﻨﺒﻪ ﻧﯿﺰ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﻗﺪرﺗﻢ ﻣﻮﻋﻈـﻪ ﮐـﺮدم‪ ،‬اﻣّـﺎ ﺑـﺎز‬
‫اﺗﻔﺎﻗﯽ ﻧﯿﻔﺘﺎد و ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺑﻪ درﺧﻮاﺳﺘﻬﺎ و دﻋﻮﺗﻬﺎی ﻣﮑﺮر ﻣﻦ ﭘﺎﺳﺦ ﻧﺪاد ‪ .‬ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺟﻠﺴﻪ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎن ﺧﻮد ﻧﺰدﯾﮏ ﻣﯽﺷﺪ‬
‫ﯾﮏ ﻣﺮد از ﻣﯿﺎن ﺟﻤﺎﻋﺖ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ﺟﻠﻮ آﻣﺪ و ﺑﺎ ﮐﺸﯿﺶ ﻣﺸﻐﻮل دﻋﺎ ﺷﺪ‪ .‬ﻓﺮد ﻣﺬﮐﻮر ﺳﭙﺲ رو ﺑﻪ ﺟﻤﺎﻋﺖ اﯾﺴﺘﺎد و از ﻣﺮدم و ﺑـﻪ‬
‫ﻃﻮر ﺧﺎص از ﺟﻮاﻧﺎن ﺣﺎﺿﺮ در ﺟﻠﺴﻪ درﺧﻮاﺳﺖ ﺑﺨﺸﺶ ﻧﻤﻮد‪ .‬او اﻋﺘﺮاف ﮐﺮد ﮐﻪ ﻧﻤﻮﻧﮥ ﺧـﻮﺑﯽ ﺑـﺮای ﺟﻮاﻧـﺎن ﻧﺒـﻮده اﺳـﺖ‪ .‬در‬
‫ﻫﻤﺎن ﻟﺤﻈﻪ ﮐﻪ ﻓﺮد ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ در ﺟﺎی ﺧﻮد ﻗﺮارﮔﺮﻓﺖ‪ ،‬اﺗﻔﺎق ﺧﺎﺻﯽ ﺑﻪ وﻗﻮع ﭘﯿﻮﺳﺖ‪ .‬ﻣﻦ ﺑﺮای وﺻﻒ روﯾﺪاد ﻣﺬﮐﻮر ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻢ‬
‫ﺟﻤﻠﻪای ﺟﺰ »ﺧﺪا آن ﮐﻠﯿﺴﺎ را ﻣﻼﻗﺎت ﮐﺮد« ﺑﻪ ﮐﺎر ﺑﺮم‪ .‬ﻗﺴﻤﺖ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﻨﺒﺮ ﮐﻠﯿﺴﺎ ﻣﻤﻠﻮ از ﻣﺴﯿﺤﯿﺎﻧﯽ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻧﺰد ﺧﺪا ﻓﺮﯾﺎد ﺑﺮآورده‪،‬‬
‫ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻫﺎﻧﺸﺎن اﻋﺘﺮاف ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ و از او ﻃﻠﺐ ﺑﺨﺸﺶ ﻣﯽﻧﻤﻮدﻧﺪ‪ .‬ﮐﻠﯿﺴﺎ در ﻋﺼﺮ ﺟﻤﻌﻪ از ﺟﻤﻌﯿﺖ ﭘﺮ ﺷﺪ‪ .‬دﺳﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑـﺎ ﻗـﻮت‬
‫ﻋﻤﻞ ﻧﻤﻮد‪ .‬ﻋﺼﺮ ﺷﻨﺒﻪ ﻧﯿﺰ ﻫﻤﯿﻦ وﺿﻊ ﺑﻪ وﺟﻮد آﻣﺪ‪ .‬اﻣّﺎ روز ﯾﮑﺸﻨﺒﻪ ﺟﻤﻌﯿﺖ ﺑﯽﺳﺎﺑﻘﻪای در ﺟﻠﺴﻪ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬در آن ﻫﻨﮕﺎم آن‬
‫ﻣﺮد ﺧﺪا ﺑﺎر دﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﺪه ﮔﻔﺖ ‪» :‬ﺳﺎﻣﯽ‪ ،‬اﯾﻦ ﭘﺎﯾﺎن ﺑﯿﺪاری ﻧﯿﺴﺖ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﻓﻘﻂ آﻏﺎز آن اﺳﺖ‪ .‬ﻣـﺎ ﺑﺎﯾـﺪ ﺟﻠﺴـﺎت را ﯾـﮏ‬
‫ﻫﻔﺘﮥ دﯾﮕﺮ ﺗﻤﺪﯾﺪ ﮐﻨﯿﻢ‪ «.‬ﻣﺎ ﺟﻠﺴﺎت ﺧﻮد را اداﻣﻪ دادﯾﻢ ‪.‬اﻣّﺎ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﮐﻤﺒﻮد ﻓﻀﺎ ﻣﺠﺒﻮر ﺑـﻮدﯾﻢ ﺟﻠﺴـﺎت را در ﺳـﺎﺧﺘﻤﺎن دﯾﮕـﺮی‬
‫ﺑﺮﮔﺰار ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬از اﯾﻦ رو ﺑﻪ ﻣﺤﻮﻃﮥ داﻧﺸﮕﺎه ﻧﻘﻞ ﻣﮑﺎن ﮐﺮدﯾﻢ‪ .‬ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻧﺨﺴﺖ ﮔﻨﺠﺎﯾﺶ اﺳﺘﻘﺒﺎل ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن از ﺟﻠﺴﺎت را ﻧﺪاﺷﺖ‪ .‬از‬
‫اﯾﻦ رو ﻣﺎ ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن دﯾﮕﺮی ﻣﻨﺘﻘﻞ ﺷﺪﯾﻢ‪ .‬اﻣّﺎ آن ﻫﻢ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ آن ﺟﻤﻌﯿﺖ را در ﺧﻮد ﺟﺎی دﻫﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺟﻬﺖ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺗﺪرﯾﺞ‬
‫ﺑﺎ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﻫﺰار ﻧﻔﺮ اﺳﺘﻘﺒﺎل ﮐﻨﻨﺪه ﺑﻪ ﻣﺮﮐﺰ ﻫﻨﺮی ﺷﻬﺮ اﻧﺘﻘﺎل ﯾﺎﻓﺘﯿﻢ‪ .‬در آن ﺟﻠﺴﺎت ﯾﮑﯽ از ﺑﺪﻧﺎﻣﺘﺮﯾﻦ دﻻﻻن ﻣﻮاد ﻣﺨﺪر ﻗﻠﺐ ﺧـﻮد‬
‫را ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ ﺳﭙﺮد‪ .‬اﮐﻨﻮن ﭘﺲ از ﺳﭙﺮی ﺷﺪن ﺳﯽ ﺳﺎل ﻫﻨﻮز آن ﺧﺎﻧﻢ ﺑﺮای ﻣﺴﯿﺢ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬در آن ﺟﻠﺴـﺎت ﺑﺴـﯿﺎری اﻓـﺮاد از‬
‫ﻣﺸﮑﻼت ﻧﮋادی آزاد ﺷﺪﻧﺪ‪ ،‬و ﺗﻌﺪادی از رﻫﺒﺮان دو ﮔﺮوه ﻧﮋادی رﻗﯿﺐ ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ اﯾﻤﺎن آوردﻧﺪ‪ .‬ﺗﯿﺘﺮ اول روزﻧﺎﻣﮥ ﻣﺤﻠﯽ ﺑﻪ ﺻـﺤﺒﺖ‬
‫از ﺑﯿﺪاری اﺧﺘﺼﺎص ﯾﺎﻓﺖ‪ .‬اﺧﺒﺎر ﺳﺎﻋﺖ ﺷﺶ از وﻗﻮع ﺑﯿﺪاری ﺧﺒﺮ داد و اﮐﻨﻮن ﭘﺲ از ﮔﺬﺷـﺖ ﺳـﯽ ﺳـﺎل ﻣـﻦ ﻫﻨـﻮز ﻧﺎﻣـﻪﻫـﺎ و‬
‫ﭘﯿﻐﺎﻣﻬﺎﯾﯽ از ﻃﺮﯾﻖ ﭘﺴﺖ اﻟﮑﺘﺮوﻧﯿﮑﯽ از اﻓﺮادی ﮐﻪ در آن ﺟﻠﺴﺎت ﻧﺠﺎت ﯾﺎﻓﺘﻪاﻧﺪ‪ ،‬درﯾﺎﻓﺖ ﻣﯽﮐﻨﻢ‪ .‬آن ﺟﻠﺴﺎت ﺑﺎ ﺗﻌﺪاد اﻧﺪﮐﯽ آﻏﺎز‬
‫ﺷﺪﻧﺪ وﺑﺎ ﻫﺰاران ﻧﻔﺮ ﭘﺎﯾﺎن ﯾﺎﻓﺘﻨﺪ‪ .‬اﻣّﺎ آن ﺑﯿﺪاری از ﯾﮏ ﮐﺸﯿﺶ ﻓﺮوﺗﻦ‪ ،‬ﻣﻘﺪس و اﻫﻞ دﻋﺎ آﻏـﺎز ﺷـﺪ‪ .‬ﺑﯿـﺪاری ﻫﻤـــــﻮاره از اﯾـﻦ‬
‫ﻃﺮﯾــﻖ آﻏﺎز ﻣﯽﺷﻮد‪ .‬ﺷﻤﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﺪ ﺗﺎرﯾﺦ ﺑﯿﺪارﯾﻬﺎی ﺑﺰرگ را ﺑﺨﻮاﻧﯿﺪ و ﺑﺎ ﺑﺮرﺳﯽ ﺗـﺎرﯾﺦ ﻣـﺬﮐﻮر درﺧﻮاﻫﯿـﺪ ﯾﺎﻓـﺖ ﮐـﻪ ﺗﻤـﺎﻣﯽ‬
‫ﺑﯿﺪارﯾﻬﺎ ﺑﺪون اﺳﺘﺜﻨﺎء ﺑﺎ ﺑﺎﻟﻬﺎی دﻋﺎی ﮔﺮوﻫﻬﺎی ﮐﻮﭼﮏ ﻣﺮدان و زﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺘﺤﺪ دﻋﺎ ﻣﯽﮐﺮدهاﻧﺪ‪ ،‬ﻓﺮود آﻣﺪهاﻧﺪ‪ .‬ﺟﻼل ﺧـﺪا‬
‫ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺎ ﺑﺎﻟﻬﺎی دﻋﺎ ﻧﺎزل ﻣﯽﮔﺮدد‪.‬‬

‫‪٧٩‬‬
 ‫‪ / 10‬ﻓﻮرﯾـﻪ ‪2003 /‬‬ ‫دﻋـﺎ ﮐـﺮدن ـ اﻟﮕـﻮی ﮐﻠﯿﺴـﺎی ﺑﯿـﺪار‬
‫ﮐﻠﯿﺴﺎی ﻋﻬﺪ ﺟﺪﯾﺪ در ﯾﮏ ﺟﻠﺴﻪ دﻋﺎ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﮔﺮدﯾﺪ و ﺑﺎ زﻧﺎن وﻣﺮدان دﻋﺎ ﺑﻪ راه ﺧـﻮد اداﻣـﻪ داد‪ .‬ﺑـﺎ وﺟـﻮد اﯾﻨﮑـﻪ دﻋـﺎ در ﻣﯿـﺎن‬
‫اﯾﻤﺎﻧﺪاران اﻣﺮوزی اﻣﺮی ﻏﯿﺮ ﻣﺘﺪاول اﺳﺖ‪ ،‬در ﻣﯿﺎن اﯾﻤﺎﻧﺪاران ﻗﺮن اول ﺗﺠﺮﺑﻪای ﮐﺎﻣﻼ ﻋﺎدی و ﺟﺎ اﻓﺘﺎده ﺑـﻮده اﺳـﺖ‪ .‬ﻣـﺎ در ﺑـﺎب‬
‫ﻧﺨﺴﺖ ﮐﺘﺎب اﻋﻤﺎل رﺳﻮﻻن‪ ،‬ﮐﻠﯿﺴﺎ را در ﺣﺎل ﻓﺮﯾﺎد زدن در ﺣﻀﻮر ﺧﺪا ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﻢ‪ .‬در ﺑﺎب ﺳﻮم ﮐﺘﺎب ﻣﺬﮐﻮر‪ ،‬رﺳﻮﻻن در ﺣﺎﻟﯽ ﺑﺎ‬
‫آن ﻣﺮد ﻟﻨﮓ ﻣﺎدرزاد روﺑﺮو ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮای دﻋﺎ ﮐﺮدن ﺑﻪ ﺳﻮی ﻫﯿﮑﻞ ﻣـﯽرﻓﺘﻨـﺪ‪ .‬در ﺑـﺎب ﭼﻬـﺎرم ﮐﻠﯿﺴـﺎ روی ﺧـﺪا را در دﻋـﺎ‬
‫ﻣﯽﻃﻠﺒﺪ‪ .‬در ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻗﺴﻤﺘﻬﺎی ﮐﺘﺎب اﻋﻤﺎل رﺳﻮﻻن‪ ،‬ﮐﻠﯿﺴﺎ در ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ اﺗﮑﺎی ﻣﻄﻠﻖ ﺑﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ دﯾﺪه ﻣـﯽﺷـﻮد‪ .‬ﮐﻠﯿﺴـﺎ در روزﻫـﺎی‬
‫ﻧﺨﺴﺖ ﺗﺎرﯾﺦ ﺧﻮد ﻧﻪ ﻓﻘﻂ دﻋﺎ ﻣﯽﮐﺮد‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ رﺷﺪ ﻧﯿﺰ ﻣﯽﻧﻤﻮد‪ .‬رﺷﺪ ﮐﻠﯿﺴﺎ رﺷﺪی ﺳﺮﯾﻊ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﻪ ﻃﻮری ﮐﻪ ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﺑﯿﺎن ﻣﯽﮐﻨـﺪ‬
‫ﮐﻪ ﻫﺰاران ﺗﻦ در ﯾﮏ روز ﺑﻪ ﮐﻠﯿﺴﺎ اﺿﺎﻓﻪ ﻣﯽﺷﺪﻧﺪ‪ .‬در واﻗﻊ دﻋﺎ ﻫﻤﻮاره ﻧﯿﺮوی ﻣﺤﺮک و ﺳﻮق دﻫﻨـﺪهای در ﮐﻠﯿﺴـﺎ ﺑـﻮده اﺳـﺖ‪.‬‬
‫ﺑﯿﺪارﯾﻬﺎی ﺑﺰرگ روﺣﺎﻧﯽ ﻫﻤﻮاره ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎن ﮔﻤﻨﺎﻣﯽ داﺷﺘﻪاﻧﺪ ﮐﻪ در ﺳﮑﻮت ﺑﺮای ﺗﺤﻘﻖ آن ﻧﻬﻀﺘﻬﺎ دﻋﺎ ﮐﺮدهاﻧﺪ‪ .‬دﻋـﺎ ﻫﻤـﻮاره ﯾـﮏ‬
‫ﻣﺨﺮج ﺑﯽﭼﻮن و ﭼﺮا و ﻋﺎدی ﻣﻌﺎدﻟﮥ ﮐﻠﯿﺴﺎی ﺑﯿﺪار اﺳﺖ‪ .‬ﺷﻮر و ﻋﻼﻗﻪ ﺗﺎزه ﺟﻬﺖ ﺑﺸﺎرت ﺑﻪ دﻧﯿﺎی ﺑﯽاﯾﻤﺎن ﻧﯿﺰ در ﮐﻠﯿﺴﺎی ﺑﯿـﺪار‬
‫ﻣﺘﻮﻟﺪ ﻣﯽﮔﺮدد‪ .‬در واﻗﻊ ﮐﻠﯿﺴﺎ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﻌﻤﻮل ﭼﻨﯿﻦ ﻃﺮﯾﻘﯽ را ﻣﯽﭘﯿﻤﺎﯾﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻃﻮری ﮐـﻪ ﻧﺎﮔﻬـﺎن دﭼـﺎر رﺧـﻮت ﮔﺸـﺘﻪ ﺑـﻪ ﺧـﻮاب‬
‫ﻣﯽرود‪ .‬اﯾﻦ ﺷﺮاﯾﻂ ﻫﻤﻮاره ﻧﺎﭘﺎﮐﯽ اﺧﻼﻗﯽ در زﻧﺪﮔﯽ و ﺑﯽﺗﻔﺎوﺗﯽ روﺣﺎﻧﯽ را ﺑﻪ دﻧﺒﺎل دارد‪ .‬ﺑﺎ اﯾـﻦ ﺣـﺎل ﺑﺎﯾـﺪ در ﻧﻈـﺮ داﺷـﺖ ﺑـﺎ‬
‫وﺟﻮد اﯾﻨﮑﻪ اﺣﺘﻤﺎل ﺧﻮاب ﮐﻠﯿﺴﺎ ﻫﻤﻮاره وﺟﻮد دارد‪ ،‬روحاﻟﻘﺪس ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﺧﻮاب ﻧﻤﯽرود ‪.‬در اﯾـﻦ واﻗﻌـﻪ روح اﻟﻬـﯽ ﺷـﺮوع ﺑـﻪ‬
‫ﺑﺮاﻧﮕﯿﺨﺘﻦ ﺑﻘﯿﺖ وﻓﺎدار ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ‪ ،‬و اﯾﻦ اﯾﻤﺎﻧﺪاران اﻣﯿﻦ ﺟﻬﺖ ﺑﯿﺪاری و اﺣﯿﺎ ﻧﺰد ﺧﺪا ﻓﺮﯾﺎد ﺑﺮﻣﯿ‪Ĥ‬ورﻧﺪ‪ ،‬و ﺧﺪا ﺑﻪ ﻓﺮﯾﺎدﻫـﺎی اﯾﺸـﺎن‬
‫ﭘﺎﺳﺦ داده ﻣﺮدان ﺧﺪا را ﺑﺮﻣﯽاﻧﮕﯿﺰد‪ .‬آﻧﻬﺎ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﻧﻮﺑﻪ ﺧﻮﯾﺶ ﺑﺎ ﻗﺪرﺗﯽ اﺣﯿﺎ ﺷﺪه و اﻗﺘﺪار‪ ،‬ﮐﻼم ﺧﺪا را ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻣـﯽﮐﻨﻨـﺪ‪ .‬در ﻧﺘﯿﺠـﻪ‬
‫ﮐﻠﯿﺴﺎی ﺑﻪ ﺧﻮاب رﻓﺘﻪ ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺣﺮﮐﺖ ﻧﻤﻮده از ﺧﻮاب ﺑﺮﻣﯽﺧﯿﺰد‪ .‬ﺳﭙﺲ ﮔﻨﺎﻫﺎن اﻋﺘﺮاف ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﻗﻠﻮب اﯾﻤﺎﻧﺪاران ﭘﺲ از ﺗﻮﺑـﻪ‬
‫ﻗﺪرت ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ ‪.‬و ﻣﺤﺒﺖ ﺑﺮای ﻧﺠﺎت دﻧﯿﺎی ﮔﻨﺎﻫﮑﺎر ﻗﻠﺐ آﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺨﺸﺶ ﻣﺴﯿﺢ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻧﻤﻮدهاﻧﺪ‪ ،‬ﻟﺒﺮﯾـﺰ ﻣـﯽﺳـﺎزد‪ .‬در ﻧﻬﺎﯾـﺖ‬
‫اﻓﺮاد ﺟﺪﯾﺪ ﺑﺴﯿﺎری در ﻣﻠﮑﻮت ﺧﺪا ﻣﺘﻮﻟﺪ ﻣﯽﮔﺮدﻧﺪ‪ .‬ﻃﺮﯾﻖ ذﮐﺮ ﺷﺪه در ﺑﺎﻻ ﻃﺮﯾﻘﯽ ﺗﺎرﯾﺨﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎرﻫـﺎ و ﺑﺎرﻫـﺎ ﺗﮑـﺮار ﺷـﺪه‬
‫اﺳﺖ‪ .‬اﻣّﺎ دﻋﺎ ﻫﻤﻮاره ﺑﻨﯿﺎد ﺗﻤﺎم ﺑﯿﺪارﯾﻬﺎ ﺑﻮده اﺳﺖ‪ .‬دﻋﺎ ﺑﯿﺎن و ﺳﺨﻦ ﻗﻠﺐ ﻓﺮوﺗﻦ اﺳﺖ‪ .‬دﻋﺎ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ‪» :‬ﺧﺪاﯾﺎ‪ ،‬ﻣﻦ ﺑـﻪ ﺗـﻮ ﻣﺤﺘـﺎﺟﻢ‬
‫ﺑﺪون ﺗﻮ ﻣﻦ ﻗﺎدر ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﮐﺎری ﻧﯿﺴﺘﻢ‪ «.‬دﻋﺎ اﺗﮑﺎی ﻣﻄﻠﻖ ﺑﺮ ﺧﺪاﺳﺖ‪ .‬از ﺳﻮی دﯾﮕﺮ ﺑﯿﺪاری ﺗﺠﻠﯽ ﻓﯿﺾ ﺧﺪا ﺑـﺮ ﻗـﻮم اوﺳـﺖ‪ .‬و‬
‫اﯾﻦ ﻓﯿﺾ ﻫﻤﻮاره در ﻗﻠﻮب ﻓﺮوﺗﻦ آزاد ﮔﺸﺘﻪ‪ ،‬ﻋﻤﻞ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس در اﯾﻦ ﺑﺎره ﻣﯽﮔﻮﯾـﺪ‪» :‬ﻟـﯿﮑﻦ او ﻓـﯿﺾ زﯾـﺎده ﻣـﯽﺑﺨﺸـﺪ‪.‬‬
‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ‪:‬ﺧﺪا ﻣﺘﮑﺒﺮان را ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ ،‬اﻣّﺎ ﻓﺮوﺗﻨﺎن را ﻓﯿﺾ ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ«)ﯾﻌﻘﻮب ‪. (6: 4‬ﺧﺪا از ﻏﺮور ﻧﻔﺮت دارد‪ ،‬ﻟﯿﮑﻦ ﺑﺎ‬
‫ﻓﺮوﺗﻨﯽ ﺑﺎ ﻣﻬﺮ و رﺣﻤﺖ ﺑﺮﺧﻮرد ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ ،‬ﮐﻠﯿﺴﺎﯾﯽ ﮐﻪ دﻋﺎ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﭘﺎﯾﻪﻫﺎی ﮐﻠﯿﺴﺎی ﺑﯿﺪار را ﺑﻨﯿﺎن ﻣـﯽﻧﻬـﺪ‪ .‬در ﺳـﺎل ‪ 1978‬ﻣـﻦ ﺑـﻪ‬
‫ﺷﺒﺎﻧﯽ ﯾﮏ ﮐﻠﯿﺴﺎی ﮐﻮﭼﮏ در آﻟﻤﺎن اﻧﺘﺼﺎب ﺷﺪم‪ .‬ﮐﻠﯿﺴﺎی ﻣﺬﮐﻮر‪ ،‬ﮐﻠﯿﺴﺎی ﺑﺎﭘﺘﯿﺴﺖ ﻫﺎن ﻧﺎم داﺷﺖ‪ .‬ﻫﺎن ﺷﮑﻞ ﮐﻮﺗﺎه ﮐﻠﻤﻪ آﻟﻤﺎﻧﯽ‬
‫»ﻫﺎﻧﭽﻦ« ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﺟﻮﺟﻪ اﺳﺖ‪ .‬در واﻗﻊ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﺒﺎﻧﯽ ﮐﻠﯿﺴﺎی ﺟﻮﺟﻪ ﺑﺎﭘﺘﯿﺴﺖ در ﺷﻬﺮ ﺟﻮﺟﻪ ﻧﺼﺐ ﺷﺪه ﺑـﻮدم! ﮐﻠﯿﺴـﺎی ﻣـﺬﮐﻮر‬
‫ﯾﮏ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﮐﻮﭼﮏ ﮐﻠﯿﺴﺎﯾﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ اﻏﻠﺐ اﻋﻀﺎی آن را ﺧﺎﻧﻮادﻫﻬﺎی ﻧﻈﺎﻣﯿﺎن آﻣﺮﯾﮑﺎﯾﯽ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﯽدادﻧﺪ‪ .‬در آن ﺳﺎل ﻗﻠﺐ ﻣﻦ ﺑﺎ‬
‫ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺑﯽﺗﻔﺎوﺗﯽ روﺣﺎﻧﯽ در ﮐﻠﯿﺴﺎی ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ ﺷﮑﺴﺖ‪ .‬در آن ﻫﻨﮕﺎم ﻣﻦ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﮐﻪ ﮔﺮوﻫـﯽ را ﮔـﺮدآورده‪ ،‬دﻋـﺎ را ﺑـﻪ‬
‫اﯾﺸﺎن ﺗﻌﻠﯿﻢ دﻫﻢ‪ .‬در ﻫﻤﯿﻦ راﺳﺘﺎ ﻣﻼﻗﺎت ﻫﻔﺘﮕﯽ ﺑﺎ ‪ 15‬ﺗﺎ ‪ 20‬ﻧﻔﺮ از اﯾﺸﺎن را آﻏﺎز ﮐﺮدم‪ .‬زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ اﯾﻦ اﻓﺮاد ﻓﺮﺻﺘﯽ را ﺑـﻪ ﻋﺒـﺎدت‬
‫ﺷﺨﺼﯽ ﺑﺎ ﺧﺪا اﺧﺘﺼﺎص دادﻧﺪ‪ ،‬او ﮐﺎر ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻃﺮز ﻋﻤﯿﻘﯽ در ﻗﻠﺐ اﯾﺸﺎن آﻏﺎز ﻧﻤﻮد‪ .‬ﺑﺪﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ دﻋﺎ ﺑـﻪ ﻧﻘﺸـﮥ ﻣﻘـﺪﻣﺎﺗﯽ ﻣـﺎ‬
‫ﺑﺮای ﺑﺸﺎرت ﺑﻪ ﺟﺎﻧﻬﺎی ﮔﻤﺸﺪه ﻣﺒﺪل ﮔﺮدﯾﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﻋﻤﯿﻘﯽ در زﻧﺪﮔﯽ اﻓﺮاد ﻣﺬﮐﻮر و ﺧﺎﻧﻮادﻫﻬﺎی اﯾﺸﺎن ﮐﺎر ﮐﺮد‪،‬‬
‫ﻣﺎ رﺷﺪ اﻧﻔﺠﺎری ﮐﻠﯿﺴﺎ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻧﻤﻮدﯾﻢ‪ .‬در واﻗﻊ در ﻋﺮض ﭼﻨﺪ ﻣﺎه‪ ،‬ﺑﺮای ﺟﺎ دادن اﻓﺮاد ﺗﺎزه وارد ﻣﺎ ﺑﻪ اﺟﺒﺎر ﻣﻨﺒﺮ را از ﻧﻤﺎزﺧﺎﻧـﻪ‬
‫ﮐﻠﯿﺴﺎ ﺧﺎرج ﮐﺮدﯾﻢ‪ ،‬ﺗﺎ آن را در ﺟﺎی وﺳﯿﻌﺘﺮی ﻗﺮار دﻫﯿﻢ‪ .‬ﭼﯿﺰی ﻧﮕﺬﺷﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻪ ﺷﺮوع ﺟﻠﺴﺎت ﻋﺒﺎدﺗﯽ ﻣﺘﻌﺪد ﺷﺪﯾﻢ‪ .‬و‬
‫ﭘﺲ از ﻣﺪﺗﯽ ﻣﺠﺪداً ﻣﺠﺒﻮر ﺷﺪﯾﻢ ﮐﻪ ﺟﻠﺴﺎت ﻋﺒﺎدﺗﯽ ﻋﺼﺮ ﯾﮑﺸﻨﺒﻪ را در ﺳﺎﻟﻦ دﺑﯿﺮﺳﺘﺎن ﻣﺤﻠﯽ ﺑﺮﮔـﺰار ﮐﻨـﯿﻢ‪ .‬ﻣـﺎ دﻋـﺎ ﮐـﺮدﯾﻢ و‬
‫دﺳﺖ ﺧﺪا ﺑﻪ ﺣﺮﮐﺖ درآﻣﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﮐﻪ دﺳﺖ ﺧﺪا ﺑﻪ ﺣﺮﮐﺖ در آﻣﺪ‪ ،‬ﻣﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﯿﻢ ﭘﺎﺳﺨﮕﻮی ﻧﯿﺎز ﺧﯿﻞ اﻓﺮاد ﮔﺮﺳﻨﻪ و ﺗﺸﻨﻪ ﮐﻼم‬
‫او ﺑﺎﺷﯿﻢ‪ .‬ﺑﻪ راﺳﺘﯽ ﭼﻪ اﺗﻔﺎﻗﯽ اﻓﺘﺎد؟ آری‪ ،‬اﯾﻤﺎﻧﺪاران ﭼﻪ زن و ﭼﻪ ﻣﺮد دﻋﺎ ﮐﺮدﻧﺪ‪ ،‬و روح ﺧﺪا ﻣﺠﺎل ﮐﺎر ﮐﺮدن ﯾﺎﻓﺖ‪ .‬اﯾﻦ ﻫﻤـﺎن‬
‫ﭼﯿﺰی اﺳﺖ ﮐﻪ در ﮐﻠﯿﺴﺎی اوﻟﯿﻪ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ وﻗﻮع ﭘﯿﻮﺳﺖ‪ .‬ﺧﺪا ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻧﮑﺮده اﺳﺖ‪ .‬ﺷﺎﯾﺪ ﺷﯿﻮه ﻣﺘﻔﺎوﺗﯽ را ﺑﻪ ﮐﺎر ﮔﯿﺮد‪ ،‬اﻣّﺎ اﺻﻮل ﮐـﺎر او‬
‫ﻫﻤﭽﻨﺎن ﭘﺎ ﺑﺮ ﺟﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﮐﻠﯿﺴﺎﯾﯽ ﮐﻪ دﻋﺎ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ ،‬ﮐﻠﯿﺴﺎی ﺑﯿﺪار را ﺑﻪ وﺟﻮد ﺧﻮاﻫﺪ آورد‪.‬‬

‫‪٨٠‬‬
 ‫‪ / 17‬ﻓﻮرﯾــﻪ ‪2003 /‬‬ ‫دﻋــﺎ‪ ،‬ﺑﯿــﺪاری و ﺗــﺎرﯾﺦ‬
‫دﻋﺎ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ در دوران ﺛﺒﺖ ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﺳﺒﺐ ﭘﺪﯾﺪ آﻣﺪن ﺑﯿﺪاری ﮔﺮدﯾﺪه‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﻧﮑﺘﻪ آﻏﺎزﯾﻦ ﻫﺮ ﺑﯿﺪاری ﺑﺰرگ دﯾﮕﺮ ﺗﺎرﯾﺦ‬
‫ﮐﻠﯿﺴﺎ ﻧﯿﺰ ﺑﻮده اﺳﺖ‪ .‬در آﻏﺎز ﻗﺮن ﻫﯿﺠﺪﻫﻢ دﺳﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎ ﻗﺪرت ﺑﺮ ﺟﺎن وﺳﻠﯽ و ﺟﻮرج واﯾﺘﻔﯿﻠﺪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘـﻪ ﺑـﻮد‪.‬‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ اﯾﻦ اﻓﺮاد را ﺑﻪ ﮐﺎر ﺑﺮد ﺗﺎ اﯾﺸﺎن ﮔﺮوﻫﻬﺎی ﮐﺜﯿﺮی از ﻣﺮدم را وارد ﻣﻠﮑﻮﺗﺶ ﺳﺎزﻧﺪ‪ .‬آﻗﺎی واﯾﺘﻔﯿﻠﺪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﺧﺎص‬
‫از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﮐﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺟﺮﻗﻪ ﺑﯿﺪاری را در ﻫﻤﺎن دوره آﻏﺎزﯾﻦ ﺗﺎرﯾﺦ اﯾﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه روﺷﻦ ﻧﻤﺎﯾﺪ‪ .‬آرﻧﻮﻟـﺪ‬
‫داﻟﯿﻤﻮر ﻧﻮﯾﺴﻨﺪۀ زﻧﺪﮔﯿﻨﺎﻣﮥ واﯾﺘﻔﯿﻠﺪ ﺷﺮح ﻣﺎﺟﺮا را ﭼﻨﯿﻦ ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﺪ‪.‬آﻗﺎی واﯾﺘﻔﯿﻠﺪ ﻣﯽﮔﻔﺖ‪» :‬ﻧـﻪ ﺗﻨﻬـﺎ ﺻـﺒﺢ زود‪ ،‬ﻇﻬـﺮ‪،‬‬
‫ﻋﺼﺮ و ﯾﺎ ﻧﺼﻒ ﺷﺐ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ در ﺗﻤﺎﻣﯽ روز ﻋﯿﺴﺎی ﻣﺒﺎرک ﻗﻠﺐ ﻣﺮا ﻣﻼﻗﺎت ﮐﺮده و ﺑﻪ آن ﺗﺎزﮔﯽ و ﻃﺮاوت ﻣـﯽﺑﺨﺸـﺪ‪.‬‬
‫اﮔﺮ آن درﺧﺘﺎن ﻧﺰدﯾﮏ اﺳﺘﻮن ﻫﺎوس ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ و ﻫﻤﺮاﻫﺎﻧﻢ در آﻧﺠﺎ ﭼﻪ ﻟـﺬاﺗﯽ‬
‫در ﺣﻀﻮر ﺧﺪای ﻣﺒﺎرک داﺷﺘﯿﻢ ‪ ...‬ﻋﻈﻤﺖ و ﻗﺪرت ﺑﯿﮑﺮان ﺧﺪا ﭼﻨﺎن ﺑﺮ ﻣﻦ اﺳﺘﯿﻼ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣـﺮا وادار ﺳـﺎﺧﺖ در‬
‫ﺣﻀﻮرش ﺑﺮ زﻣﯿﻦ اﻓﺘﺎده ﺟﺎﻧﻢ را ﻫﻤﭽﻮن ﮐﺎﻏﺬ ﺳﻔﯿﺪی ﺑﻪ دﺳﺘﻬﺎﯾﺶ ﺗﺴﻠﯿﻢ ﮐﻨﻢ‪ ،‬ﺗﺎ آﻧﭽﻪ ﻣﺪ ﻧﻈﺮ دارد را ﺑﺮ آن ﺑﻨﮕـﺎرد‪.‬‬
‫ﭘﯿﺎﻣﺪ ﭼﻨﯿﻦ دﻋﺎﯾﯽ ﭼﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد؟ واﯾﺘﻔﯿﻠﺪ ﺗﻮﺿﯿﺢ ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﭼﻪ ﺷﮑﻠﯽ ﻗﻠﻮب ﻣﺮدم را ﺷﯿﻔﺘﻪ ﺧﻮد ﺳﺎﺧﺘﻪ‬
‫ﺑﻮد‪» :‬ﻣﻦ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ﭘﻨﺞ ﺑﺎر در ﻫﻔﺘﻪ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻣﯽﮐﺮدم‪ ،‬ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل ﺗﻌﺪاد ﺟﻤﻌﯿﺖ در ﺣﺎل رﺷﺪ ﺑﻮد و ﺗﺎ ﺣﺪ اﻣﮑﺎن ﺑﯿﺸـﺘﺮ و‬
‫ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽﺷﺪ‪ .‬دﯾﺪن ﻣﺮدﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﯿﻠﻪﻫﺎی ﺟﺎﯾﮕﺎه ارگ آوﯾﺨﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬و ﺑـﺮای ﺷـﻨﯿﺪن ﻣﻮﻋﻈـﻪ از ﻧﺮدﻫـﺎی ﮐﻠﯿﺴـﺎ ﺑـﺎﻻ‬
‫ﻣﯽرﻓﺘﻨﺪ‪ ،‬ﭼﯿﺰ ﺷﮕﻔﺖاﻧﮕﯿﺰی ﺑﻮد‪ .‬ازدﺣﺎم اﯾﻦ اﻓﺮاد ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽﺷﺪ ﮐﻪ ﻫﻮای ﮐﻠﯿﺴﺎ ﺑﺴﯿﺎر ﮔﺮم ﺷﻮد و ﺑﺨﺎری ﮐﻪ از ﻧﻔـﺲ‬
‫آﻧﻬﺎ ﭘﺪﯾﺪ ﻣﯿ‪Ĥ‬ﻣﺪ از ﺳﺘﻮﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﻗﻄﺮﻫﻬﺎی آب ﺑﻪ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺳﺮازﯾﺮ ﻣﯽﺷﺪ‪ .‬اﮐﺜﺮ اوﻗﺎت در ﻫﻤﺎن ﺣﺎل ﮐﻪ ﻋﺪهای ﺑﻪ ﺟﻬﺖ‬
‫ﻧﯿﺎﻓﺘﻦ ﺟﺎی ﺧﺎﻟﯽ از ﮐﻠﯿﺴﺎ ﺧﺎرج ﻣﯽﺷﺪﻧﺪ‪ ،‬ﮔﺮوﻫﯽ دﯾﮕﺮ در ﺣﺎل وارد ﺷﺪن ﺑﻪ ﮐﻠﯿﺴﺎ ﺑﻮدﻧﺪ‪ «.‬ﺳﺮ ﺑﯿﺪاری ﻋﻈـﯿﻢ ‪1700‬‬
‫در اﯾﻦ واﻗﻌﯿﺖ ﻧﻬﻔﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺧﺪا ﺗﻌﺪادی ﻣﺮد و زن اﻫﻞ دﻋﺎ‪ ،‬ﯾﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد‪ .‬اﻣّﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻧﯿﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ ،‬او اﻣـﺮوز ﻣﺸـﺘﺎق‬
‫اﻧﺠﺎم ﮐﺎرﻫﺎی ﺑﻪ ﻣﺮاﺗﺐ ﺷﮕﻔﺖاﻧﮕﯿﺰﺗﺮی از ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬اﻣّﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺳﺆاﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ اﯾـﻦ اﺳـﺖ ﮐـﻪ آﯾـﺎ ﻣـﺎ ﺗﻐﯿﯿـﺮ‬
‫ﻧﯿﺎﻓﺘﻪاﯾﻢ؟ اﯾﻨﮏ در اﯾﺎﻣﯽ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﯽﺑﺮﯾﻢ ﮐﻪ ﻣﺎ را ﻣﺘﻤﺎﯾﻞ ﺑﻪ ﭘﺬﯾﺮش ﺗﻔﮑﺮی ﺧﺎص ﻧﻤﻮده اﺳﺖ‪ .‬اﯾـﻦ ﺗﻔﮑـﺮ دﺳـﺘﯿﺎﺑﯽ ﺑـﻪ‬
‫دﻧﯿﺎی ﺑﻬﺘﺮ را ﺑﻪ ﺟﺎی ﺗﻮﮐﻞ ﺑﻪ ﻗﺪرت ﺧﺪا‪ ،‬در ﺑﻪ ﮐﺎرﮔﯿﺮی اﺳﺘﻌﺪاد و ﻗﻮۀ ﻧﺒﻮغ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﻣﯽداﻧﺪ‪ .‬ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل ﻣﻦ درﯾﺎﻓﺘﻪام‬
‫ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﮐﻠﯿﺴﺎﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ در ﻗﺴﻤﺘﻬﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﮐﺮه ﺧﺎﮐﯽ ﻣﺎ در ﺣﺎل رﺷﺪ ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﮐﻠﯿﺴﺎﻫﺎی دﻋﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﻫﻤﯿﻦ ﻫﻔﺘـﻪ‬
‫ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﻦ در ﮐﻠﯿﺴﺎی ﺑﺰرگ ﭘﺮزﺑﯿﺘﺮی ﺷﻬﺮ ﻗﺎﻫﺮه‪ ،‬ﭘﺎﯾﺘﺨﺖ ﮐﺸﻮر ﻣﺼﺮ ﺑﻮدم‪ .‬ﮐﻠﯿﺴﺎی ﻣﺬﮐﻮر در ﺣﺎل ﺗﺠﺮﺑﻪ ﯾﮏ رﺷـﺪ‬
‫ﻓﻮقاﻟﻌﺎده اﺳﺖ‪ .‬ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﻫﻔﺖ ﻫﺰار ﻧﻔﺮ در ﻃﻮل ﻫﻔﺘﻪ در ﺟﻠﺴﻪﻫﺎی اﯾﻦ ﮐﻠﯿﺴﺎ ﺣﻀﻮر ﻣﯽﯾﺎﺑﻨﺪ‪ .‬ﺟﻠﺴـﻪﻫـﺎی ﻣﺘﻌـﺪدی در‬
‫روزﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻫﻔﺘﻪ در ﮐﻠﯿﺴﺎی ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ ﺑﺮﮔﺰار ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ از ﯾﮑﯽ از رﻫﺒﺮان ارﺷﺪ ﮐﻠﯿﺴﺎ ﻋﻠﺖ رﺷـﺪ‬
‫ﺳﺮﯾﻊ اﯾﺸﺎن را ﺟﻮﯾﺎ ﺷﺪم‪ ،‬او ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ دﻟﯿﻞ رﺷﺪ ﺳﺮﯾﻊ را »ﻣﺮد دﻋﺎ« ﺑﻮدن ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﮐﺸﯿﺶ ﮐﻠﯿﺴﺎی ﻣﺰﺑﻮر داﻧﺴﺖ‪ .‬اﯾـﻦ‬
‫واﻗﻌﯿﺖ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ در ﮐﺸﻮر ﻣﺼﺮ ﺑﻠﮑﻪ در ﻫﻨﺪ ﻧﯿﺰ ﺻﺎدق اﺳﺖ‪ .‬ﻫﻢ اﮐﻨﻮن ﺗﻌﺪاد اﻋﻀﺎی ﮐﻠﯿﺴﺎی ﺑﺰرگ ﺑﺎﭘﺘﯿﺴﺖ ﺣﯿـﺪرآﺑﺎد‬
‫ﻫﻨﺪ ﺑﻪ ‪ 10000‬ﻧﻔﺮ ﺑﺎﻟﻎ ﺷﺪه اﺳﺖ ‪.‬اﯾﻦ ﮐﻠﯿﺴﺎ در ﺷﻬﺮی واﻗﻊ ﺷﺪه ﮐﻪ اﮐﺜﺮ ﺟﻤﻌﯿﺖ آن را ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﯽدﻫﻨﺪ‪ ،‬اﻣّﺎ‬
‫ﮐﺸﯿﺸﯽ ﮐﻪ اﯾﻦ ﮐﻠﯿﺴﺎ را ﺗﺎﺳﯿﺲ ﻧﻤﻮد‪ ،‬ﺑﻨﯿﺎد آن را ﺑﺮ دﻋﺎ ﻧﻬﺎد‪ .‬وﻗﺘﯽ ﮐـﻪ ﺷـﻤﺎ وارد ﻣﺤﻮﻃـﻪ ﮐﻠﯿﺴـﺎ ﻣـﯽﺷـﻮﯾﺪ ﻣﺘﻮﺟـﻪ‬
‫ﺑﺮﺟﻬﺎی دﻋﺎ ﻣﯽﮔﺮدﯾﺪ‪ .‬ﺷﻤﺎ در ﺑﺮﺟﻬﺎی ﻣﺬﮐﻮر اﯾﻤﺎﻧﺪاراﻧﯽ را ﻣﯽﯾﺎﺑﯿﺪ ﮐﻪ ﺷﺒﺎﻧﻪ روز در ﺣﺎل دﻋﺎ و ﻃﻠﺒﯿـﺪن روی ﺧـﺪا‬
‫ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﺧﺪا ﻫﻨﻮز ﺑﺮ ﺗﺨﺖ ﺧﻮد ﻧﺸﺴﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬او ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻧﮑﺮده اﺳﺖ‪ .‬اﮔﺮ اﻣﺮوز ﻫﻢ ﻗﻮم ﺧﺪا روی او را ﺑﻄﻠﺒﻨﺪ‪ ،‬او اﯾﺸﺎن‬
‫را اﺣﯿﺎ ﺧﻮاﻫﺪ ﻧﻤﻮد‪ .‬اﯾﻦ ﯾﮏ واﻗﻌﯿﺖ اﺛﺒﺎت ﺷﺪه ﺗﺎرﯾﺨﯽ اﺳﺖ و ﺑﺮای اﻣﺮوز ﻫﻢ ﺻﺪق ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ‪ »:‬و‬
‫اﮔﺮ ﻗﻮم ﻣﻦ ﮐﻪ ﺑﻪ اﺳﻢ ﻣﻦ ﻧﺎﻣﯿﺪه ﺷﺪهاﻧﺪ ﻣﺘﻮاﺿﻊ ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬و دﻋﺎ ﮐﺮده ﻃﺎﻟﺐ ﺣﻀﻮر ﻣﻦ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬و از راﻫﻬﺎی ﺑـﺪ ﺧـﻮﯾﺶ‬
‫ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ‪ ،‬آﻧﮕﺎه ﻣﻦ از آﺳﻤﺎن اﺟﺎﺑﺖ ﺧﻮاﻫﻢ ﻓﺮﻣﻮد و ﮔﻨﺎﻫﺎن اﯾﺸـﺎن را ﺧـﻮاﻫﻢ آﻣﺮزﯾـﺪ و زﻣـﯿﻦ اﯾﺸـﺎن را ﺷـﻔﺎ‬
‫ﺧﻮاﻫﻢ داد« )‪ 2‬ﺗﻮارﯾﺦ ‪ .(14: 7‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻐﯿﯿﺮی ﻧﮑﺮده‪ ،‬او ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ در ﻃﻮل ﺗﺎرﯾﺦ ﻋﻤﻞ ﻧﻤﻮده اﻣﺮوز ﻫﻢ ﻗﻮم ﺧﻮﯾﺶ‬
‫را اﺣﯿﺎ ﺧﻮاﻫﺪ ﺳﺎﺧﺖ‪ .‬اﻣّﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺷﺮط ﻣﻮﺟﻮد ﺑﺮای ﺑﺮﺧﻮردار ﺷﺪن از ﻋﻤﻞ اﻟﻬﯽ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﯾﺪ دﻋﺎ ﮐﻨﯿﺪ‪.‬‬

‫‪٨١‬‬
 ‫‪ / 24‬ﻓﻮرﯾـﻪ ‪2003 /‬‬ ‫ارﺗﺒـﺎط ﺑـﯿﻦ دﻋـﺎ‪ ،‬ﺑﯿـﺪاری و ﺑﺸـﺎرت‬
‫اﯾﻦ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺗﺠﺮﺑﮥ ﻣﻦ ﺑﻮد‪ .‬اﺧﺒﺎری راﺟﻊ ﺑﻪ ﺣﺮﮐﺖ دﺳﺖ ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪ ﺧﺪا در روﻣﺎﻧﯽ ﺷﻨﯿﺪه ﺑﻮدم‪ .‬اﻣّﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ آﻧﺠـﺎ ﻗـﺪم‬
‫ﮔﺬاﺷﺘﻢ‪ ،‬ﯾﻌﻨﯽ ﻣﮑﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺣﻀﻮر ﺧﺪا در ﻣﯿﺎن ﻗﻮﻣﺶ ﺗﺠﻠﯽ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد‪ ،‬ﺑﻪ ﺷﺪت ﺗﺤﺖﺗﺄﺛﯿﺮ ﻗﺮار ﮔـﺮﻓﺘﻢ‪ .‬ﻣـﻦ ﻗـﺒﻼً راﺟـﻊ ﺑـﻪ‬
‫ﺑﯿﺪارﯾﻬﺎی ﺑﺰرگ روﺣﺎﻧﯽ ﻣﻄﺎﻟﺒﯽ ﺧﻮاﻧﺪه ﺑﻮدم‪ ،‬و ﺗﺼﻮر ﻣﯽﮐﻨﻢ ﮐﻪ آﻧﻬﺎ ﻣﯽﺑﺎﯾﺪ ﭼﯿﺰی ﺷﺒﯿﻪ آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﻣـﻦ در اورادای روﻣـﺎﻧﯽ‬
‫دﯾﺪم‪ ،‬ﺑﻮده ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬در روﻣﺎﻧﯽ ﺳﺎﻋﺘﻬﺎ ﻗﺒﻞ از آﻏﺎز ﺟﻠﺴﮥ ﻋﺒﺎدﺗﯽ ﮐﻠﯿﺴﺎ‪ ،‬ﻣﺮدم دور ﻫﻢ ﺟﻤﻊ ﻣﯽﺷﺪﻧﺪ ﺗﺎ دﻋﺎ ﻧﻤﻮده روی ﺧـﺪا‬
‫را ﺑﻄﻠﺒﻨﺪ‪ .‬زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺟﻠﺴﻪ در ﺷﺐ آﻏﺎز ﻣﯽﺷﺪ ﮐﻠﯿﺴﺎ ﻣﻤﻠﻮ از ﺟﻤﻌﯿﺖ ﺑﻮد‪ ،‬ﻣﺮدم در ﺳﻪ ﯾﺎ ﭼﻬﺎر ردﯾـﻒ ﭘﻬﻠـﻮ ﺑـﻪ ﭘﻬﻠـﻮ در‬
‫راﻫﺮوﻫﺎ ﺳﺮ ﭘﺎ اﯾﺴﺘﺎده ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ دور ﺗﺎ دور ﻣﻨﺒﺮ را ﭘﺮﮐﺮده و ﺣﺘﯽ در ﺧﯿﺎﺑﺎن ﻧﯿﺰ ﺟﻤﻊ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺳﺎل ‪ 1980‬ﺑـﻮد‪ ،‬در آن‬
‫ﻫﻨﮕﺎم اﯾﻤﺎﻧﺪاران روﻣﺎﻧﯽ ﺗﺤﺖ ﺟﻔﺎ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﺮﺧﯽ از ﻣﺴﯿﺤﯿﺎن ﺷﻐﻞ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﯾﻤﺎن داﺷـﺘﻦ ﺑـﻪ ﻣﺴـﯿﺢ از دﺳـﺖ داده‬
‫ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﮔﺮوﻫﯽ ﻣﻮرد ﺿﺮب و ﺷﺘﻢ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ‪ ،‬ﻋﺪهای دﯾﮕﺮ ﻧﯿﺰ در زﻧﺪان ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﺴﯿﺎری از ﺷﺎﻫﺪان اﻣﻮر اﻋﺘﻘﺎد داﺷـﺘﻨﺪ ﮐـﻪ‬
‫ﻣﺴﯿﺤﯿﺎن روﻣﺎﻧﯽ ﺳﺨﺘﺘﺮﯾﻦ ﺟﻔﺎ را در ﻣﯿﺎن ﮐﺸﻮرﻫــﺎی اروﭘﺎی ﺷﺮﻗﯽ ﻣﺘﺤﻤﻞ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ‪.‬ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣـﯽرﺳـﯿﺪ ﮐـﻪ‬
‫ﺣﺮﮐﺖ و ﮐﺎر روحاﻟﻘﺪس در روﻣﺎﻧﯽ اﻣﺮی ﺗﻮﻗﻒﻧﺎﭘﺬﯾﺮ اﺳﺖ ‪ .‬ﻣﻦ ﻫﺮﮔـﺰ ﻣﻮﻋﻈـﻪای را ﮐـﻪ در آن اﯾـﺎم در ﮐﻠﯿﺴـﺎی ﺑـﺰرگ‬
‫ﺑﺎﭘﺘﯿﺴﺖ ﻋﻤﺎﻧﻮﺋﯿﻞ اﻧﺠﺎم دادم از ﯾﺎد ﻧﺨﻮاﻫﻢ ﺑﺮد‪ .‬در آن ﺟﻠﺴﮥ ﻋﺒﺎدﺗﯽ ﺗﻌﺪاد ﮐﺜﯿﺮی از ﻣﺮدم ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ اﯾﻤـﺎن آوردﻧـﺪ‪ .‬اﻣّـﺎ در‬
‫ﭘﺎﯾﺎن ﺟﻠﺴﮥ آن ﺷﺐ ‪ ،‬ﯾﮑﯽ از رﻫﺒﺮان ﮐﻠﯿﺴﺎ ﻧﺰد ﻣﻦ آﻣﺪه ﭘﺮﺳﯿﺪ‪» :‬ﺑﺮادر ﺳﺎﻣﯽ آﯾﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ اﻣﺸﺐ ﮐﺎر ﮐﺮد؟« ﻣـﻦ از ﺳـﺆال او‬
‫ﻣﺘﻌﺠﺐ ﺷﺪه ﭘﺮﺳﯿﺪم‪» :‬آﯾﺎ ﺗﻮ ﻧﺪﯾﺪی ﮐﻪ ﮐﻠﯿﺴﺎ ﭼﮕﻮﻧﻪ از ﻗﻠﻮب ﺗﺸﻨﻪ ﻣﻤﻠﻮ و اﺣﺎﻃﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد؟ آﯾﺎ ﺗـﻮ ﻧﺪﯾـﺪی ﮐـﻪ آن ﮔـﺮوه‬
‫ﺑﺰرگ ﺑﻪ ﭘﯿﻐﺎم ﻣﻮﻋﻈﻪ ﺷﺪه ﭘﺎﺳﺦ ﻣﺜﺒﺖ داده‪ ،‬ﺧﻮد را ﺗﺴﻠﯿﻢ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﻤﻮدﻧﺪ؟ ﭼﺮا اﯾﻦ ﺳﺆال را از ﻣﻦ ﻣﯽﭘﺮﺳﯽ؟« آن ﻣﺮد ﺧﺪا‬
‫ﻟﺒﺨﻨﺪی زد و ﺑﻪ ﺳﺎدﮔﯽ ﮔﻔﺖ‪» :‬آه‪ ،‬در آن ﻫﻨﮕﺎم ﻣﻦ در ﻧﻤﺎزﺧﺎﻧﻪ ﻧﺒﻮدم‪ ،‬زﯾﺮا زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﺸﻐﻮل ﻣﻮﻋﻈـﻪ ﺑﻮدﯾـﺪ ﻣـﻦ ﺑـﻪ‬
‫اﺗﻔﺎق ﺻﺪ ﻧﻔﺮ دﯾﮕﺮ از ﺑﺮادران اﯾﻤﺎﻧﺪاران در ﯾﮑﯽ از اﺗﺎﻗﻬﺎ ﻣﺸﻐﻮل دﻋﺎ ﺑﻮدﯾﻢ‪ .‬در اﺗﺎﻗﯽ دﯾﮕﺮ ﻧﯿﺰ ﺻﺪ ﻧﻔﺮ از ﺧﻮاﻫﺮان اﯾﻤﺎﻧﺪار‬
‫ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﻣﻮﻋﻈﮥ ﺷﻤﺎ ﻣﺸﻐﻮل دﻋﺎ ﺑﻮدﻧﺪ‪ «.‬ﺑﺎ ﺷﻨﯿﺪن اﯾﻦ ﺣﺮف ﻣﻦ ﺳﺎﮐﺖ و ﻣﺘﺤﯿﺮ ﺷﺪم‪ .‬زﯾﺮا ﺗﺎ آن زﻣﺎن ﻣﻦ ﻫﺮﮔﺰ ﻣﻮﻋﻈﻪای‬
‫اﻧﺠﺎم ﻧﺪاده ﺑﻮدم ﮐﻪ دوﯾﺴﺖ ﻧﻔﺮ ﻣﺮد و زن ﭘﺸﺖ ﺳﺮ آن‪ ،‬ﻣﺸﻐﻮل دﻋﺎ ﺑﻮده ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﭘﺲ ﺟﺎی ﺗﻌﺠﺒﯽ ﺑﺎﻗﯽ ﻧﻤﯽﻣﺎﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﺮا آن‬
‫ﺗﻌﺪاد ﮐﺜﯿﺮ‪ ،‬ﻗﻠﺐ ﺧﻮد را ﺗﺴﻠﯿﻢ ﻣﺴﯿﺢ ﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﯿﺪاری ﮐﻠﯿﺴﺎی روﻣﺎﻧﯽ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﻗﺒﻞ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﯾﮑﯽ از ﺷﺒﺎﻧﺎن‪ ،‬اﯾﻤﺎﻧﺪاران ﮐﻠﯿﺴﺎی‬
‫ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺗﻮﺑﻪ و ﻃﻠﺒﯿﺪن روی ﺧﺪا ﺗﺮﻏﯿﺐ ﻧﻤﻮد‪ ،‬آﻏﺎز ﺷﺪ‪ .‬او اﯾﺸﺎن را ﺗﻌﻠﯿﻢ داد ﺗﺎ اﺳﺎﻣﯽ اﻓﺮادی ﮐﻪ ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ دارﻧـﺪ را‬
‫ﺛﺒﺖ ﮐﺮده ﺑﺮای ﻧﺠﺎﺗﺸﺎن دﻋﺎ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﺑﺪﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ اﯾﻤﺎﻧﺪاران‪ ،‬دﻋﺎ ﺑﺮای ﻧﺠﺎت ﺑﯽاﯾﻤﺎﻧﺎن‪ ،‬ﺟﻔﺎ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن‪ ،‬دوﺳﺘﺎن‪ ،‬اﻋﻀﺎ ﺧـﺎﻧﻮاده‬
‫و ﻫﻤﮑﺎران ﺧﻮد را آﻏﺎز ﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﯿﺪاری در ﻗﻠﻮب ﻗﻮم ﺧﺪا ﻣﺘﻮﻟﺪ ﮔﺮدﯾﺪ و ﺑﺴﯿﺎری از ﻏﯿﺮ ﻣﺴﯿﺤﯿﺎن ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ اﯾﻤﺎن آورﻧﺪ‪ .‬در‬
‫ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮐﻠﯿﺴﺎی ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ ﺑﻪ ﺗﺪرﯾﺞ ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ ﮐﻠﯿﺴﺎی ﺑﺸﺎرﺗﯽ اروﭘﺎ ﮔﺮدﯾﺪ‪ .‬ﺗﻮﻟـﺪ و رﺷـﺪ اﯾـﻦ ﺟﻨـﺒﺶ ﺑﺸـﺎرﺗﯽ در ﻧﺘﯿﺠـﮥ‬
‫ﺑﯿﺪاری روﺣﺎﻧﯽ ﺣﺎﺻﻞ ﮔﺮدﯾﺪ‪ ،‬و ﺑﯿﺪاری روﺣﺎﻧﯽ ﻧﯿﺰ ﭘﯿﺎﻣﺪ و ﺛﻤﺮ دﻋﺎﻫﺎی ﻗﻮم ﺧﺪا ﺑﻮد‪ .‬ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺻـﯿﺪﻫﺎی ﺑـﺰرگ ﺟﺎﻧﻬـﺎ در‬
‫ﺗﺎرﯾﺦ ﮐﻠﯿﺴﺎ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ روﯾﻪ ﺻﻮرت ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ‪ .‬ﮐﻠﯿﺴﺎی اورﺷﻠﯿﻢ ﻧﯿﺰ ﻣﻄﺎﺑﻖ آﻧﭽﻪ ﮐﻪ در ﮐﺘﺎب اﻋﻤـﺎل رﺳـﻮﻻن راﺟـﻊ ﺑـﻪ آن‬
‫ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻃﺮﯾﻖ و ﺷﮑﻠﯽ ﺳﺮﯾﻊ و ﭘﻮﯾﺎ رﺷﺪ ﻧﻤﻮد‪ .‬ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس در اﯾﻦ ﺑﺎره ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ‪» :‬و ﭼﻮن اﯾﺸﺎن دﻋﺎ ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ‬
‫ﻣﮑﺎﻧﯽ ﮐﻪ در آن ﺟﻤﻊ ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﻪ ﺣﺮﮐﺖ آﻣﺪ و ﻫﻤﻪ ﺑﻪ روحاﻟﻘﺪس ﭘﺮ ﺷﺪه ﮐﻼم ﺧﺪا را ﺑﻪ دﻟﯿﺮی ﻣﯽﮔﻔﺘﻨـﺪ)اﻋﻤـﺎل ‪ .(31:4‬در‬
‫اﯾﻦ ﻗﺴﻤﺖ از ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﭼﻬﺎر روﯾﺪاد ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺄﻣﻞ ﺛﺒﺖ ﺷﺪهاﻧﺪ ‪.‬ﻧﺨﺴﺖ آﻧﮑﻪ اﯾﺸﺎن دﻋﺎ ﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬دوﻣﯿﻦ ﻣﻮرد اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺧـﺪا‬
‫ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ را ﺑﻪ ﻟﺮزه در آورد ‪.‬ﺳﻮﻣﯿﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﺗﻤﺎﻣﯽ آن اﻓﺮاد از روحاﻟﻘﺪس ﭘﺮ ﮔﺸﺘﻨﺪ‪ ،‬و ﺳﺮاﻧﺠﺎم آﻧﻬـﺎ ﻗـﺪرت ﺗـﺎزه ﯾﺎﻓﺘﻨـﺪ ﺗـﺎ‬
‫ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﮐﻼم ﺧﺪا را ﺑﺎ ﺷﺠﺎﻋﺖ ﺑﯿﺎن ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬در ﻗﺴﻤﺖ ﻓﻮق آﺧﺮﯾﻦ ﭘﯿﺎﻣﺪ دﻋﺎ‪ ،‬ﺑﺸﺎرت دادن ﺑﻮد‪ .‬زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑـﻪ ﺧـﺪا ﻧﺰدﯾـﮏ‬
‫ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ‪ ،‬ﺣﻀﻮر او ﻣﺎ را ﭘﺮ ﻣﯽﺳﺎزد‪ .‬او ﻣﺤﺒﺖ اﺳﺖ و ﻣﺤﺒﺖ ﮐﺎﻣﻞ ﺗﺮس را ﺑﯿﺮون ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻫﻤـﯿﻦ دﻟﯿـﻞ ﺷـﺎﮔﺮدان ﻗـﺎدر‬
‫ﮔﺸﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ دﻟﯿﺮی ﮐﻼم را اﻋﻼم ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ در ﺣﻀﻮر ﺧﺪاﯾﯽ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﻄﻠﻖ ﻣﺤﺒـﺖ اﺳـﺖ و ﺗـﺮس از ﺣﻀـﻮر‬
‫ﻣﺤﺒﺖ اﻟﻬﯽ ﻣﯽﮔﺮﯾﺰد‪ .‬از ﻫﻤﯿﻦ رو ﮐﻠﯿﺴﺎﯾﯽ ﮐﻪ دﻋﺎ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﻫﻤﻮاره ﺑﻪ ﯾﮏ ﮐﻠﯿﺴﺎی ﺑﺸﺎرﺗﯽ ﻣﺒﺪل ﻣﯽﮔﺮدد‪ .‬ﺑﺸﺎرت و ﺑﯿﺪاری‬
‫ﯾﮏ ﻣﻮﺿﻮع واﺣﺪ و ﻣﺸﺎﺑﻪ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬اﻣّﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ دﻋﺎ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‪ ،‬ﻗﺒﻼً در ﻣﺴﯿﺮ ﺑﯿـﺪاری ﻗـﺮار ﮔﺮﻓﺘـﻪاﯾـﻢ‪ .‬وﻗﺘـﯽ ﮐـﻪ ﺑﯿـﺪاری‬
‫روﺣﺎﻧﯽ ﺣﻘﯿﻘﯽ ﭘﺪﯾﺪ آﻣﺪه‪ ،‬ﺣﻔﻆ ﻣﯽﮔﺮدد‪ ،‬ﺑﺸﺎرت ﻓﻮق ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺛﻤﺮۀ ﻃﺒﯿﻌﯽ آن اﺳﺖ‪.‬‬

‫‪٨٢‬‬
 ‫‪ / 3‬ﻣـﺎرس ‪2003 /‬‬ ‫دﻋﺎ ﻧﺴـﻞ ﺑـﯽاﯾﻤـﺎن را آﻣـﺎده ﻣـﯽﺳـﺎزد‬
‫ﻣﻦ اﻣﺮوز دوﺷﻨﺒﻪ ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ اﺳﮑﺎﺗﻠﻨﺪ ﭘﺮواز ﺧﻮاﻫﻢ ﮐﺮد ﺗﺎ در ﻫﻤﺎﯾﺸﯽ راﺟﻊ ﺑﻪ ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﺑﯿﺪاری روﺣﺎﻧﯽ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﮐـﻨﻢ‪ .‬در آﺧـﺮ‬
‫ﻫﻔﺘﻪ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ اﺗﯿﻮﭘﯽ ﺧﻮاﻫﻢ رﻓﺖ‪ ،‬ﺗﺎ در ﯾﮏ ﺟﻠﺴﮥ ﺑﺸﺎرﺗﯽ ﺑﺰرگ در ﯾﮑﯽ از ﺷﻬﺮﻫﺎی ﮐﺸﻮر ﻣﺰﺑـﻮر ﮐـﻪ در ﻧﺰدﯾﮑـﯽ ﻣـﺮز آن‬
‫ﮐﺸﻮر ﺑﺎ ﺳﻮدان واﻗﻊ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ ،‬ﻣﻮﻋﻈﻪ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﻋﻠﺖ ﺳﻔﺮ ﻣﺠﺪد ﻣﻦ ﺑﻪ اﺗﯿﻮﭘﯽ اﺗﻔﺎﻗﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﺎل ﻗﺒﻞ در آن ﮐﺸﻮر ﺑﻪ وﻗﻮع‬
‫ﭘﯿﻮﺳﺖ‪ .‬در آن ﺳﺎل ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻃﺮز ﺷﮕﻔﺖآوری در آﻧﺠﺎ ﮐﺎر ﮐﺮد‪ .‬درآن ﻫﻨﮕﺎم آﻧﭽﻪ ﮐﻪ در آن ﮐﺸﻮر دﯾﺪم و ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻧﻤـﻮدم‪،‬‬
‫ﻣﺮا ﺑﺴﯿﺎر ﺗﺤﺖﺗﺄﺛﯿﺮ ﻗﺮار داد‪ .‬اﺗﯿﻮﭘﯽ ﻗﺒﻼ ﺑﻪ ﻣﺪت ‪ 19‬ﺳﺎل ﺗﺤﺖ ﺗﺴﻠﻂ ﮐﻤﻮﻧﯿﺴﺘﻬﺎ ﺑﻮده اﺳـﺖ‪ .‬اﻣّـﺎ زﻣـﺎﻧﯽ ﮐـﻪ دوران آزادی‬
‫ﻋﺒﺎدت و ﻣﺬﻫﺐ ﻧﯿﺰ ﻓﺮا رﺳﯿﺪ ﻣﺴﯿﺤﯿﺎن اﻧﺠﯿﻠﯽ ﺧﻮد را ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺷـﻘﺎق و دودﺳـﺘﮕﯽ ﯾﺎﻓﺘﻨـﺪ‪ .‬در ﻧﺘﯿﺠـﻪ ﺑـﻪ ﻣـﺪت ‪ 26‬ﺳـﺎل‬
‫ﻫﯿﭽﮕﻮﻧﻪ ﺟﻠﺴﻪ ﺑﺰرگ ﺑﺸﺎرﺗﯽ در آدﯾﺴﺎﺑﺎﺑﺎ ﺑﺮﮔﺰار ﻧﮕﺮدﯾﺪ‪ .‬ﭘﺲ از اﯾﻦ دوره ﻃﻮﻻﻧﯽ ﯾﮏ ﮐﺸﯿﺶ رواﻧﺪاﯾﯽ ﺑﻪ ﻧـﺎم ژوزف ﺑـﻪ‬
‫اﺗﯿﻮﭘﯽ رﻓﺖ و ﺑﺎ رﻫﺒﺮان ﮐﻠﯿﺴﺎ در ﻣﻮرد ﺧﺪﻣﺎت ﻣﺆﺳﺴﻪ ﻣﺎ ﺻﺤﺒﺖ ﻧﻤﻮد‪ .‬ﮐﺸﯿﺶ ﻣﺬﮐﻮر ﺧﻮد ﻣﺮد دﻋﺎ ﺑﻮد و ﺑﻪ ﮐﻮﻟﻪﺑﺎری از‬
‫ﺗﺠﺮﺑﻪ و ﭘﺎﺳﺨﻬﺎی دﻋﺎ ﺗﺠﻬﯿﺰ ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬او ﻗﺒﻼً در ﺷﺮاﯾﻂ ﺳﺨﺖ ﮐﺸﻮرﻫﺎی رواﻧﺪا و ﺑﺮوﻧﺪی ﺑﺎز ﺷﺪن درﻫﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﺧﺪاوﻧﺪ‬
‫را ﻣﺸﺎﻫﺪه ﮐﺮده ﺑﻮد‪ .‬ژوزف ﻣﯽداﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﺑﺮای ﺧﺪا ﻣﺸﮑﻞ ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬ﺑﻌﺪ از اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺎ رﻫﺒﺮان ﮐﻠﯿﺴﺎ در ﻣﻮرد رﻓﺘﻦ ﻣﻦ‬
‫ﺑﻪ اﺗﯿﻮﭘﯽ ﺻﺤﺒﺖ ﺷﺪ‪ ،‬اﯾﺸﺎن دﻋﺎ ﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬و ﭘﺲ از دﻋﺎ‪ ،‬اﻃﻤﯿﻨﺎن ﯾﺎﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺳﻔﺮ ﻣﻦ ﺑﻪ اﺗﯿـﻮﭘﯽ و ﺗﺸـﮑﯿﻞ ﯾـﮏ ﺟﻠﺴـﻪ ﺑـﺰرگ‬
‫ﺑﺸﺎرﺗﯽ در اراده ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺪﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﻣﻦ ﺑﻪ ﮐﺸﻮر ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ رﻓـﺘﻢ و در آﻧﺠـﺎ ﻋﻤﻠﮑـﺮد ﺷـﮕﻔﺖآور روح ﺧـﺪا را‬
‫ﻣﺸﺎﻫﺪه ﮐﺮدم‪ .‬در آن ﻫﻨﮕﺎم اﯾﻤﺎﻧﺪاران ﺑﻪ ﺷﺪت ﻣﺸﺘﺎق و ﻣﻨﺘﻈﺮ رﯾﺨﺘﻪ ﺷﺪن روحاﻟﻘﺪس ﺑﻮدﻧـﺪ‪ .‬آﻧﻬـﺎ دﻋـﺎ ﮐﺮدﻧـﺪ‪ .‬و ﺳـﭙﺲ‬
‫ﻋﻤﻠﮑﺮد دﺳﺖ ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪ ﺧﺪا را ﻧﻈﺎره ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﯿﺶ از ‪ 300000‬ﻧﻔـﺮ در ﺟﻠﺴـﺎت ﺑﺸـﺎرﺗﯽ ﭼﻬـﺎر روزه ﻣـﺎ ﺷـﺮﮐﺖ ﮐﺮدﻧـﺪ‪،‬‬
‫وﻫﺰاران ﺗﻦ ﻗﻠﺐ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ ﺳﭙﺮدﻧﺪ‪ .‬در ﻃﻮل ﺟﻠﺴﺎت‪ ،‬ﻣﺴﺌﻠﻪای در ﺟﺮﯾﺎن ﺑﻮد ﮐﻪ ﻋﻠﺖ ﮐﺎر ﺷﮕﻔﺖاﻧﮕﯿﺰ ﺧﺪا در آﻧﺠﺎ‬
‫ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﯿﺮﻓﺖ‪ .‬ﺟﻠﺴﻪ در زﻣﯿﻦ ﻓﻮﺗﺒﺎل ﺑﺮﮔﺰار ﻣﯽﺷﺪ‪ .‬اﻣّﺎ ﻣﻦ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪم در ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻣﺎ ﻣﮑﺎﻧﯽ وﺟﻮد دارد ﮐﻪ دوﯾﺴﺖ ﻧﻔﺮ‬
‫ﻣﺮد را در ﺧﻮد ﺟﺎی داده اﺳﺖ‪ .‬ﻫﺮ ‪ 45‬دﻗﯿﻘﻪ اﯾﻦ دوﯾﺴﺖ ﻧﻔﺮ ﻣﺮد ﺟﺎی ﺧﻮد را ﺑﻪ دوﯾﺴﺖ ﻧﻔﺮ دﯾﮕﺮ ﻣﯽدادﻧـﺪ‪ ،‬و اﯾـﻦ ﮐـﺎر‬
‫ﭼﻬﺎر ﻣﺮﺗﺒﻪ دﯾﮕﺮ ﺗﮑﺮار ﺷﺪ‪ .‬ﭘﺲ از اﺗﻤﺎم ﺟﻠﺴﻪ ﻣﻦ از ﯾﮑﯽ از ﮐﺸﯿﺸﺎن ﺣﺎﺿﺮ در ﻣﻮرد آن ‪ 200‬ﻣﺮد ﮐﻪ ﻫﺮ ‪ 45‬دﻗﯿﻘـﻪ ﺟـﺎی‬
‫ﺧﻮد را ﺑﻪ ‪ 200‬ﻣﺮد دﯾﮕﺮ ﻣﯽدادﻧﺪ‪ ،‬ﺳﺆال ﮐﺮدم‪ .‬او در ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ‪» :‬آﻧﻬﺎ ﻣﺮدان دﻋﺎ ﻫﺴـﺘﻨﺪ‪ ،‬در ﻃﺒﻘـﻪ زﯾـﺮﯾﻦ ورزﺷـﮕﺎه‬
‫ﻣﮑﺎﻧﯽ وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ‪ 200‬ﻧﻔﺮ را در ﺧﻮد ﺟﺎی ﻣﯿﺪﻫﺪ ‪.‬در آﻧﺠﺎ ‪ 200‬ﻧﻔﺮ در ﺣﺎل دﻋﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﻫﺮ ‪ 45‬دﻗﯿﻘﻪ ﯾﮏ ﮔـﺮوه ‪200‬‬
‫ﻧﻔﺮی دﯾﮕﺮ ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ اﯾﺸﺎن ﻣﯽﺷﻮد‪ «.‬ﭘﺎﺳﺦ ﺳﻮأﻟﻢ ﻣﺮا ﺑﺴﯿﺎر ﺗﺤﺖﺗﺄﺛﯿﺮ ﻗﺮار داد‪ .‬اﯾﻦ ﺑﺪان ﻣﻌﻨﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻫﺮ ﺑﺎر ﮐﻪ ﻣﻦ ﻣﻮﻋﻈﻪ‬
‫ﻣﯽﮐﺮدم ‪ 800‬ﻧﻔﺮ ﺑﺮای آن دﻋﺎ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺟﺎی ﺗﻌﺠﺒﯽ ﺑﺎﻗﯽ ﻧﻤﯽﻣﺎﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﺮا ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ آن ﺷﮑﻞ و ﺑﺎ آن دﺳﺖ ﻗﻮی‬
‫ﮐﺎر ﻣﯽﮐﺮد‪ .‬ﺑﺸﺎرت دادن در دﻧﯿﺎی ﮔﻨﺎﻫﮑﺎر ﮐﺎری در اراده ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ‪ ،‬و او ﺑﻪ آن رﻏﺒﺖ دارد‪ .‬ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﺑﻪ روﺷﻨﯽ ﺑﯿﺎن‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ دﻧﯿﺎی ﮔﻤﺸﺪه و در ﺣﺎل زوال را دوﺳﺖ دارد‪ .‬ﺧﺪاوﻧـﺪ دﻧﯿـﺎ را دوﺳـﺖ دارد‪ ،‬از اﯾـﻦ رو اﯾﻤﺎﻧـﺪاران ﻧﯿـﺰ‬
‫ﻣﯽﺑﺎﯾﺪ دﻧﯿﺎی ﮔﻨﺎﻫﮑﺎر را دوﺳﺖ داﺷﻨﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻣﻬﻢ ﺗﺤﻘﻖ ﯾﺎﻓﺖ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺟﻬﺖ آﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻧﺠـﺎتدﻫﻨـﺪه‬
‫ﻧﺎﺋﻞ ﻧﺸﺪهاﻧﺪ‪ ،‬ﺗﻀﺮع ﻧﻤﻮده اﺷﮏ ﺧﻮاﻫﯿﻢ رﯾﺨﺖ‪ .‬دﻋﺎ ﺳّﺮ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺑﺸﺎرت اﺳﺖ‪ .‬دﻋﺎ ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ و ﻧﺰدﯾﮑﯽ ﺑﺎ ﺧﺪاﺳﺖ ‪.‬زﻣـﺎﻧﯽ‬
‫ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﺎ ﺧﺪا راﺑﻄﻪای ﺻﻤﯿﻤﯽ ﻣﯽﯾﺎﺑﯿﻢ‪ ،‬ﻣﺸﺘﺎق و ﺧﻮاﻫﺎن ﮔﺴﺘﺮش ﻣﻠﮑﻮت ﺧﺪا در ﻗﻠﻮب و زﻧـﺪﮔﯽ ﻣـﺮدم دﻧﯿـﺎ ﻣـﯽﺷـﻮﯾﻢ‪.‬‬
‫روش ﮐﺎر ﺧﺪا ﻫﻤﻮاره ﺑﻪ ﮐﺎرﮔﯿﺮی ﻣﺮدان وزﻧﺎن ﻓﺮوﺗﻦ‪ ،‬ﻣﻘﺪس و اﻫﻞ دﻋﺎ در ﮐـﺎر ﺑﺸـﺎرت اﺳـﺖ‪ .‬ﺧﺪاوﻧـﺪ اﻣـﺮوز ﻧﯿـﺰ در‬
‫ﺟﺴﺘﺠﻮی اﯾﻦ ﻗﺒﯿﻞ اﻓﺮاد اﺳﺖ‪ ،‬زﯾﺮا دﻋﺎ ﻗﻠﺐ ﻧﺴﻞ ﺑﯽ اﯾﻤﺎﻧﺎن را آﻣﺎده ﻣﯽﺳـﺎزد ‪ .‬ﻋﯿﺴـﺎی ﻣﺴـﯿﺢ ﻓﺮﻣـﻮد‪» :‬ﮐﺴـﯽ ﻧـﺰد ﻣـﻦ‬
‫ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ آﻣﺪ‪ ،‬ﻣﮕﺮ آﻧﮑﻪ ﭘﺪر ﻣﻦ آن را ﺑﺪو ﻋﻄﺎ ﮐﻨﺪ«)ﯾﻮﺣﻨﺎ‪ .( 65: 6‬اﮔﺮ ﻣﺎ ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻪ ﺻﯿﺪ ﺟﺎﻧﻬﺎ ﺑﺮای ﻣﺴﯿﺢ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﺑﻪ اﯾـﻦ‬
‫دﻟﯿﻞ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪﮔﺮی ﺗﻮاﻧﺎ ﯾﺎ ﺳﺨﻨﻮری ﻣﺎﻫﺮ ﻫﺴﺘﯿﻢ‪ .‬در واﻗﻊ اﯾﻦ روحاﻟﻘﺪس اﺳﺖ ﮐـﻪ ﻣـﺮدم را ﺑﺴـﻮی ﻧﺠـﺎتدﻫﻨـﺪه‬
‫ﺟﻠﺐ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬دﻋﺎ ﺳﺒﺐ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ روحاﻟﻘﺪس دﯾﻮارﻫﺎ و ﻣﻮاﻧﻊ روﺣﺎﻧﯽ ﺑﻨﺎ ﺷﺪه در ﻗﻠﻮب دﻧﯿﺎی ﮔﻤﺸﺪه و در ﺣﺎل زوال را‬
‫ﻓﺮو رﯾﺰد‪ .‬ﺳﺒﮏ و ﺷﯿﻮه ﮐﺎر ﺧﺪا ﻫﻨﻮز ﻋﻮض ﻧﺸﺪه اﺳﺖ‪ .‬او ﻫﻨﻮز ﻫﻢ در ﺟﺴﺘﺠﻮی ﻣﺮدان و زﻧﺎن ﻓـﺮوﺗﻦ‪ ،‬ﻣﻘـﺪس و اﻫـﻞ‬
‫دﻋﺎﺳﺖ‪ .‬زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﭼﻨﯿﻦ ﻓﺮدی را ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ‪ ،‬ﻣﺮاﻗﺐ ﺑﺎﺷﯿﺪ زﯾﺮا ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺧﺰاﺋﻦ آﺳﻤﺎن ﺑﺎز ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ و اﻓﺮادی ﮐﻪ ﮔﺮﻓﺘـﺎر‬
‫ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﯽ روﺣﺎﻧﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺑﯿﻨﺎ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺷﺪ‪ ،‬ﺷﮑﺴﺘﻪ دﻻن اﻟﺘﯿﺎم ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﯾﺎﻓﺖ‪.‬‬

‫‪٨٣‬‬
 ‫‪ / 10‬ﻣـﺎرس ‪2003 /‬‬ ‫ﺷﻔﺎﻋﺖ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ‪ -‬ﻗﻬﺮﻣﺎﻧـﺎن ﭘﻨﻬـﺎن آﺳـﻤﺎن‬
‫ﻟﺤﻈﻪای ﺗﺎرﯾﺨﯽ ﺑﻮد‪ .‬ﻫﺰاران ﻧﻔﺮ در ﺑﻠﺘﺴﯽ ﻣﻮﻟﺪوا در ورزﺷﮕﺎه ﻓﻮﺗﺒﺎل ﮔﺮدآﻣﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺮای ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺑـﺎر ﭘﯿﻐـﺎم‬
‫اﻧﺠﯿﻞ را ﺑﺸﻨﻮﻧﺪ‪ .‬در آن ﻫﻨﮕﺎم ﻣﻮﻟﺪوا ﻫﻨﻮز ﻗﺴﻤﺘﯽ از ﺷﻮروی ﺳﺎﺑﻖ ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﯽرﻓـﺖ‪ .‬در آﻧﺠـﺎ ﻣﺴـﯿﺤﯿﺎن ﺗﺤـﺖ‬
‫ﺟﻔﺎ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬زﻧﺪﮔﯽ دﺷﻮار ﺑﻮد‪ .‬ﻣﺮدم ﺑﻪ وﺳﯿﻠﮥ اﻟﺤﺎد ﺣﺎﮐﻢ ﺷﺴﺘﺸﻮی ﻣﻐﺰی ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل ﻣﺴـﯿﺤﯿﺎن دﻋـﺎ‬
‫ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ درﻫﺎ را ﺑﮕﺸﺎﯾﺪ‪ ،‬و آن روز ﻫﻤﺎن روزی ﺑﻮد ﮐﻪ او اﯾﻦ ﻣﻬﻢ را ﺑﻪ اﻧﺠﺎم رﺳﺎﻧﺪ‪ .‬زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑـﺮای‬
‫اﻋﻼم ﭘﯿﻐﺎم اﻧﺠﯿﻞ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻢ‪ ،‬ﺑﺴﯿﺎر ﻫﯿﺠﺎن زده و دﻟﻮاﭘﺲ ﺑﻮدم‪ .‬ﺳﺆاﻟﻬﺎی ﻣﺘﻌﺪدی ﺑﻪ ذﻫﻨﻢ ﻫﺠﻮم آورده ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﻣﺮدم‬
‫ﭼﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ؟ آﯾﺎ آﻧﻬﺎ ﺑﻪ دﻋﻮت ﻋﻠﻨﯽ ﺑﺮای ﭘﺬﯾﺮش ﻣﺴﯿﺢ ﭘﺎﺳﺦ ﺧﻮاﻫﻨﺪ داد؟ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﺳﺎل ﻗﺒﻞ‪ ،‬ﻣـﻦ ﺑـﻪ ﻋﻠـﺖ‬
‫اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺎ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن ﮐﺸﻮر ﺷﻮروی ﺳﺎﺑﻖ راﺟﻊ ﺑﻪ ﻋﯿﺴﯽ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮده ﺑﻮد‪ ،‬از آن ﮐﺸﻮر اﺧـﺮاج ﮔﺮدﯾـﺪم‪ .‬ﺣـﺎل در‬
‫اﯾﻦ ﻟﺤﻈﻪﻫﺎی ﺗﺎرﯾﺨﯽ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺟﻬﺖ اﻋﻼم ﻫﺪﯾﮥ ﻋﻈﯿﻢ ﻧﺠﺎت ﺧﺪا‪ ،‬در اﯾﻦ ﻣﮑﺎن اﯾﺴﺘﺎده ﺑﻮدم‪ .‬در ﻋﺼﺮ آن روز ﭘﺲ‬
‫از ﺧﺎﺗﻤﮥ ﭘﯿﻐﺎم‪ ،‬ﻣﻦ از ﻣﺮدم دﻋﻮت ﮐﺮدم ﮐﻪ ﺧﻮد را ﺗﺴﻠﯿﻢ ﻣﺴﯿﺢ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ‪ .‬در اﺑﺘﺪا از اﯾﺸﺎن درﺧﻮاﺳﺖ ﮐﺮدم ﮐـﻪ در‬
‫ﺻﻮرت داﺷﺘﻦ ﺗﻤﺎﯾﻞ ﺑﻪ اﯾﻦ ﮐﺎر‪ ،‬دﺳﺖ ﺧﻮد را ﺑﻠﻨﺪ ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺮای اﯾﺸﺎن دﻋﺎ ﮐﻨﻢ‪ .‬اﻣّﺎ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ دﺳﺖ ﺧﻮد را ﺑﻠﻨـﺪ‬
‫ﻧﮑﺮد‪ .‬ﺑﺎ ﻣﺸﺎﻫﺪۀ اوﺿﺎع ﻣﻦ دﻋﺎ ﮐﺮده ﮔﻔﺘﻢ‪» :‬ای ﺧﺪاوﻧﺪ ﺣﺎل ﭼﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮑﻨﻢ؟« ﭼﻨﯿﻦ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ رﺳﯿﺪ ﮐـﻪ روحاﻟﻘـﺪس‬
‫در ﻗﻠﺐ ﻣﻦ زﻣﺰﻣﻪ ﮐﺮده ﮔﻔﺖ‪» :‬اﺻﺮار ﺑﮑﻦ‪ .‬اﺻﺮار ﺑﮑﻦ‪ «.‬ﭘﺲ از ﻣﺮدم دﻋﻮت ﮐﺮدم ﮐﻪ در ﺻﻮرت داﺷﺘﻦ ﺗﻤﺎﯾﻞ ﺑﻪ‬
‫ﺗﺴﻠﯿﻢ زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ و ﭘﯿﺮوی او ﺟﻠﻮ ﻣﻨﺒﺮ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬اﻣّﺎ ﺑﺎر دﯾﮕﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ دﻋﻮت ﻣﻦ ﭘﺎﺳـﺦ ﻧـﺪاد‪ .‬ﻣـﻦ‬
‫ﻣﺮﺗﺒﻪای دﯾﮕﺮ دﻋﺎ ﮐﺮدم و ﺑﺎر دﯾﮕﺮ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ رﺳﯿﺪ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﺎﻃﺮﻧﺸﺎن ﻧﻤﻮد ﮐﻪ ﺑﺮ اوﺿﺎع ﻣﺴﻠﻂ اﺳـﺖ‪ .‬در‬
‫اﯾﻦ ﻫﻨﮕﺎم ﻣﻦ زﻧﯽ را دﯾﺪم ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ از ﺟﺎی ﺧﻮد ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ‪ .‬از ﻇﺎﻫﺮ او ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد ﮐﻪ ﯾﮏ زن روﺳـﺘﺎﯾﯽ ﻓﻘﯿـﺮ‬
‫اﺳﺖ‪ .‬آن زن دﺳﺘﻪ ﮔﻠﯽ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه داﺷﺖ‪ .‬او ﺗﻤﺎم ﻣﺴﯿﺮ ﻣﻤﻠﻮ از ﺟﻤﻌﯿﺖ ورزﺷﮕﺎه ﺗﺎ ﻣﻨﺒﺮ را ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻃـﯽ ﻧﻤـﻮد ‪.‬‬
‫ﺳﭙﺲ دﺳﺘﻪ ﮔﻞ را ﺑﻪ ﻣﻦ داد و در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﻨﺒﺮ زاﻧﻮ زده‪ ،‬ﻧﺰد ﺧﺪاوﻧﺪ ﻓﺮﯾﺎد ﺑﺮآورد‪ .‬در ﻫﻤﺎن ﺣـﺎل ﮐـﻪ اﯾـﻦ زن دﻋـﺎ‬
‫ﻣﯽﮐﺮد ﻣﻦ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﮔﺮوﻫﻬﺎی ده‪ ،‬ﺑﯿﺴﺖ‪ ،‬ﭘﻨﺠﺎه و ﺻﺪ ﻧﻔﺮﯾﯽ ﺷﺪم ﮐﻪ از ﺟﺎ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺗﺎ ﺑـﻪ دﻋـﻮت ﺗﺴـﻠﯿﻢ ﮐـﺮدن‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ‪ ،‬ﭘﺎﺳﺦ ﻣﺜﺒﺖ دﻫﻨﺪ‪ .‬ﯾﮏ ﻣﻨﻈﺮۀ ﺷﮕﻔﺖاﻧﮕﯿﺰ و ﭘﺮارزش ﺑﺮای ﻧﮕﺮﯾﺴﺘﻦ ﺧﻠﻖ ﺷـﺪه ﺑـﻮد‪ .‬ﻗﺮﯾـﺐ ﺑـﻪ‬
‫‪ 2500‬ﻧﻔﺮ زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد را در ﻋﺼﺮ آن روز ﺗﺴﻠﯿﻢ ﻣﺴﯿﺢ ﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬ﺷﺠﺎﻋﺖ آن زن روﺳﺘﺎﯾﯽ ﺗﻬﯽ دﺳﺖ ﻣﺮا ﺑﻪ ﺷـﺪت‬
‫ﺗﺤﺖﺗﺄﺛﯿﺮ ﻗﺮار داده ﺑﻮد‪ .‬از اﯾﻦ رو در ﻧﺸﺮﯾﮥ ﻣﻮﺳﺴﮥ ﺧﻮدﻣﺎن ﺣﮑﺎﯾﺖ ﻣﺰﺑﻮر را ﺑﻪ ﭼﺎپ رﺳـﺎﻧﺪم‪ .‬در ﮐﻨـﺎر ﻣﻄﻠـﺐ‬
‫ﻣﺬﮐﻮر ﻣﺎ ﻋﮑﺴﻬﺎﯾﯽ ﻧﯿﺰ از وﻗﺎﯾﻊ آن روز ورزﺷﮕﺎه ﻣﻮﻟﺪوا ﭼـﺎپ ﮐـﺮدﯾﻢ‪ .‬ﻣـﺪت زﻣـﺎن زﯾـﺎدی از ﺗﻮزﯾـﻊ روزﻧﺎﻣـﻪ‬
‫ﻧﮕﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﯾﮏ ﺧﺎﻧﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ اﺗﻔﺎق ﻫﻤﺴﺮ ﻣﻦ در ﯾﮏ ﮔﺮوه دﻋﺎ ﺷﺮﮐﺖ دارﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﻦ زﻧﮓ زد‪ .‬او ﺑﻪ ﻣـﻦ ﮔﻔـﺖ‪:‬‬
‫»ﺳﺎﻣﯽ آﯾﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ ﺑﻪ دﻓﺘﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﯿﺎﯾﻢ؟ ﭼﯿﺰی ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ آن را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﺸﺎن دﻫﻢ‪ «.‬ﻓﺮد ﻣﺬﮐﻮر ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻪ دﻓﺘﺮ‬
‫ﻣﻦ آﻣﺪ‪ .‬او دﻓﺘﺮ ﺛﺒﺖ دﻋﺎﻫﺎی روزاﻧﮥ ﺧﻮد را ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﻫﻤـﺮاه داﺷـﺖ‪ .‬آن زن در دﻓﺘـﺮ ﻣـﺬﮐﻮر ﺗﻮﺿـﯿﺢ داده ﺑـﻮد ﮐـﻪ‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﭼﻪ ﺷﮑﻠﯽ او را وا ﻣﯽداﺷﺖ ﮐﻪ ﻫﺮ روز دﻋﺎ ﮐﻨﺪ‪ .‬او ﺑﻪ ﻣﺪت دو ﻣﺎه ﺑﺮای ﺟﻠﺴﮥ ﺑﺸﺎرﺗﯽ ﻣـﺎ در ﻣﻮﻟـﺪوا‬
‫دﻋﺎ ﮐﺮده ﺑﻮد‪ .‬در آن ﻫﻨﮕﺎم ﺧﺪا در ﻗﻠﺐ او ﻧﻬﺎده ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺮای ﯾﮏ زن ﻓﻘﯿﺮ روﺳﺘﺎﯾﯽ دﻋﺎ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺷﺠﺎﻋﺖ اﻧﺠـﺎم آن‬
‫ﮐﺎری را ﮐﻪ ﺧﺪا از او ﺧﻮاﻫﺪ ﺧﻮاﺳﺖ را ﺑﯿﺎﺑﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ او اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع را در دﻋﺎﻫﺎی روزاﻧـﻪ و ﻣﺴـﺘﻤﺮ ﺧـﻮد ﺑـﻪ‬
‫ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽﺑﺮده اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻦ ﻣﺘﺤﯿﺮ ﺷﺪه ﺑﻮدم‪ .‬ﯾﮏ زن در ﺳﻦ آﻧﺘﻮﻧﯿﻮی ﺗﮕﺰاس دﻋﺎ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﺧﺪا ﯾﮏ ﻣﻠـﺖ‬
‫را ﺗﮑﺎن ﻣﯽدﻫﺪ‪ .‬دﻋﺎ ﻗﻠﺐ ﯾﮏ زن روﺳﺘﺎﯾﯽ را آﻣﺎده ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﺧﺪاوﻧﺪ ﯾﮏ ﻣﻌﺠﺰه اﻧﺠﺎم ﻣﯽدﻫﺪ‪ .‬ﻣﻦ اﻋﺘﻘﺎد دارم ﮐﻪ‬
‫ﻣﺎ در آﺳﻤﺎن ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎﻧﯽ ﺣﻘﯿﻘﯽ را ﮐﺸﻒ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد ﮐﻪ اﻟﺰاﻣﺎً از ﺷﺨﺼﯿﺘﻬﺎی ﺑﺰرگ ﺑﺎﻻی ﻣﻨﺒﺮ ﻧﺨﻮاﻫﻨﺪ ﺑـﻮد‪ .‬آﻧﻬـﺎ‬
‫اﻟﺰاﻣﺎً اﺷﺨﺎص ﻣﻌﺮوﻓﯽ ﻧﺰد ﻣﺮدم ﻧﺨﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻮد‪ ،‬اﻣّﺎ ﺑﺪون ﺷﮏ در ﻧﺰد ﺧﺪا اﯾﻨﮕﻮﻧـﻪ ﺧﻮاﻫﻨـﺪ ﺑـﻮد‪ .‬آﻧﻬـﺎ اﺷﺨﺎﺻـﯽ‬
‫ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ در ﺣﺠﺮۀ ﻧﻬﺎن ﺧﻮد در دﻋﺎ ﮐﺮدن درﻧﮓ ﻧﻤﻮدهاﻧﺪ‪.‬‬

‫‪٨٤‬‬
 ‫‪ / 17‬ﻣـﺎرس ‪2003 /‬‬ ‫دﻋـﺎ اﯾﻤﺎﻧـﺪاران را ﺷـﻬﺎﻣﺖ ﻣـﯽﺑﺨﺸـﺪ‬
‫اﮔﺮ ﺷﻤﺎ روﯾﺎﯾﯽ داﺷﺘﯿﺪ ﮐﻪ ﺣﻘﯿﻘﺘﺎً ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﺮ ﺟﻬﺎن ﺗﺎﺛﯿﺮ ﺑﮕﺬارد‪ ،‬ﺑﺮای ﺗﺤﻘﻖ ﺑﺨﺸﯿﺪن ﺑـﻪ آن ﭼـﻪ ﻣـﯽﮐﺮدﯾـﺪ؟‬
‫اﻣﺮوزه روﺷﻬﺎی ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ و رﻫﺒﺮی اﺣﺘﻤﺎﻻً ﺗﻮﺻﯿﻪ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﮐﺮد ﮐﻪ اوﻟﯿﻦ ﻗﺪم در اﯾﻦ راه ﯾﺎﻓﺘﻦ ﮔﺮوﻫـﯽ ﻣﺘﺸـﮑﻞ از‬
‫اﻓﺮاد ﺧﻼق و ﺷﺎﯾﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﺗﺎ روﯾﺎی ﺧﻮد را ﺑﺎ آﻧﻬﺎ در ﻣﯿﺎن ﺑﮕﺬارﯾﻢ‪ .‬ﻣﺎ اﺣﺘﻤﺎﻻً ﺑـﻪ دﻧﺒـﺎل ﺑﺎﻫﻮﺷـﺘﺮﯾﻦ و ﺑﻬﺘـﺮﯾﻦ‬
‫اﺷﺨﺎﺻﯽ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺑﻮد‪ .‬ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﺮای ﭘﯿﺪا ﮐﺮدن ﭼﻨﯿﻦ اﻓﺮادی ﺑﻪ ﻣﺆﺳﺴﺎت ﺑﺰرگ آﻣﻮزﺷﯽ ﯾـﺎ ﮐـﺎدر ﺗﺨﺼﺼـﯽ‬
‫ﺷﺮﮐﺘﻬﺎی ﻣﻮﻓﻖ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل ﻣﺎ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﻋﯿﺴﯽ ﻫﯿﭻ ﮐﺪام از اﯾﻦ ﮐﺎرﻫﺎ را ﻧﮑﺮد ‪.‬او ﺑﻪ ﮐﻨـﺎر‬
‫درﯾﺎ رﻓﺖ و ﻣﺎﻫﯿﮕﯿﺮان ﺳﺎده و ﻓﻘﯿﺮ را دﻋﻮت ﻧﻤﻮد‪ .‬ﯾﮏ ﻣﺎﻫﯿﮕﯿﺮ درﺑﺎرۀ ﻋﻮض ﮐﺮدن دﻧﯿﺎ ﭼـﻪ ﻣـﯽداﻧـﺪ؟ ﯾـﺎ ﯾـﮏ‬
‫ﺑﺎﺟﮕﯿﺮ درﺑﺎرۀ ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﯾﮏ دﻧﯿﺎی ﺳﻘﻮط ﮐﺮده ﭼﻪ ﻣﯽداﻧﺪ؟ ﭼﺮا ﻋﯿﺴﯽ اﻓﺮادی ﻋﺎدی را ﺑﺮای ﭼﻨﯿﻦ ﻣﺄﻣﻮرﯾﺘﯽ ﻏﯿـﺮ‬
‫ﻋﺎدی اﻧﺘﺨﺎب ﻓﺮﻣﻮد؟ ﭼﺮا او ﭼﻨﯿﻦ ﮐﺎر ﻓﻮقاﻟﻌﺎدهای را ﺑﻪ ﻣﺮدان و زﻧـﺎن ﻋـﺎﻣﯽ ﺳـﭙﺮد؟ ﻣﺴـﺆوﻟﯿﺖ ﺗﺒﺸـﯿﺮ ﺟﻬـﺎن‬
‫ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ ﻣﺴﺆوﻟﯿﺘﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﻪ ﯾﮏ ﮔﺮوﻫﯽ واﮔﺬار ﺷﻮد‪ .‬ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ ﮐﻪ او ﭼﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ را ﺑﺮﮔﺰﯾﺪ‪ .‬ﯾﮏ ﺷﮑﺎک‪،‬‬
‫ﯾﮏ اﻧﮑﺎر ﮐﻨﻨﺪه‪ ،‬ﻣﺮدان و زﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ در آن ﻟﺤﻈﺎت ﺑﺤﺮاﻧﯽ زﻧﺪﮔﯽ او‪ ،‬ﯾﻌﻨﯽ ﻟﺤﻈﺎﺗﯽ ﮐﻪ او ﻣﯽﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮای ﮔﻨـﺎه ﺟﻬـﺎن‬
‫ﻣﯿﻤﺮد‪ ،‬در آن ﻧﺰدﯾﮑﯽ ﯾﺎﻓﺖ ﻧﺸﺪﻧﺪ‪ .‬ﭼﺮا او آﻧﻬﺎ را ﺑﺮﮔﺰﯾﺪ و ﭼﺮا آﻧﻬﺎ ﺗﺎ اﯾـﻦ ﺣـﺪ ﻣﻮﻓـﻖ ﺑﻮدﻧـﺪ؟ اﮔـﺮ اﯾـﻦ ﮔـﺮوه‬
‫ﻧﺨﺴﺖ‪ ،‬آﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﻋﯿﺴﯽ ﺑﻪ اﯾﺸﺎن ﺳﭙﺮد ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﻧﻤﯽرﺳﺎﻧﯿﺪﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺴﯿﺤﯿﺖ در ﻫﻤﺎن اﺑﺘﺪای ﮐﺎر ﻣﺘﻮﻗﻒ ﻣﯿﺸﺪ‪ .‬وﻟﯽ‬
‫ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻋﮑﺲ اﯾﻦ اﺳﺖ‪ .‬ﻃﺮﯾﻘﻬﺎی ﺧﺪا از ﻃﺮﯾﻘﻬﺎی ﺟﻬﺎن ﻣﺘﻔﺎوﺗﻨﺪ‪ .‬ﻋﯿﺴﯽ اﻧﻘﻼﺑﯿﺘـﺮﯾﻦ ﻧﻬﻀـﺖ ﺷـﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷـﺪه در‬
‫ﺗﺎرﯾﺦ ﺑﺸﺮ را ﺑﻮﺟﻮد آورد‪ .‬ﻣﯿﻠﯿﺎردﻫﺎ اﻧﺴﺎن ﺑﻪ ﺳﺒﺐ آﻧﭽﻪ در ﻗﺮن اول ﻣﯿﻼدی اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎد‪ ،‬ﺑﻪ او اﯾﻤﺎن دارﻧﺪ و ﺑﻪ ﻧﺎم‬
‫او ﻣﻌﺘﺮﻓﻨﺪ‪ .‬او ﻣﺮدان ﺗﺮﺳﻮ را ﺧﻮاﻧﺪ و از آﻧﻬﺎ ﻏﻮﻟﻬﺎﯾﯽ ﺷﺠﺎع ﺳﺎﺧﺖ‪ .‬روش ﮐﺎر او از روش ﮐﺎرﯾﻬﺎﯾﯽ ﮐـﻪ ﺗﻮﺳـﻂ‬
‫رﻫﺒﺮان ﺑﺴﯿﺎری از ﮐﻠﯿﺴﺎﻫﺎی ﻣﺎ اﺗﺨﺎذ ﻣﯽﮔﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﻮد‪ .‬ﻧﻘﺸﮥ او اﻧﺘﻈﺎر ﮐﺸﯿﺪن ﺑﻮد‪ .‬اﻧﺘﻈﺎر ﮐﺸﯿﺪن؟ ﺑﻠـﻪ‪ .‬آﻧﻬـﺎ‬
‫ﻣﯽﺑﺎﯾﺪ ﻣﻨﺘﻈﺮ وﻋﺪۀ ﭘﺪر ﻣﯽﻣﺎﻧﺪﻧﺪ ﺗﺎ از اﻋﻠﯽ ﺑﻪ ﻗﻮت او آراﺳﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﻣﺴﯿﺢ ﺑﻪ ﺷـﺎﮔﺮداﻧﺶ ﻓﺮﻣـﻮد‪» :‬ﻟـﯿﮑﻦ ﭼـﻮن‬
‫روحاﻟﻘﺪس ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻣﯿ‪Ĥ‬ﯾﺪ‪ ،‬ﻗﻮت ﺧﻮاﻫﯿﺪ ﯾﺎﻓﺖ و ﺷﺎﻫﺪان ﻣﻦ ﺧﻮاﻫﯿﺪ ﺑﻮد‪ ،‬در اورﺷﻠﯿﻢ و ﺗﻤﺎﻣﯽ ﯾﻬﻮدﯾﻪ و ﺳـﺎﻣﺮه و‬
‫ﺗﺎ اﻗﺼﺎی ﺟﻬﺎن«)اﻋﻤﺎل ‪ .(8:1‬زﺑﺎن ﯾﻮﻧﺎﻧﯽ در ﺗﻮﺻﯿﻒ ﻗﺪرت داده ﺷﺪه ﺑﻪ اﯾﻦ دﺳﺘﻪ از ﻣﺮدان و زﻧﺎن ﻋـﺎﻣﯽ ﺑﺴـﯿﺎر‬
‫روﺷﻦ اﺳﺖ‪ .‬ﮐﻠﻤﻪ ﯾﻮﻧﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﮐﺎر رﻓﺘﻪ در اﯾﻦ ﻗﺴﻤﺖ »دوﻧﺎﻣﯿﺲ« ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﮐـﻪ ﻣـﺎ ﮐﻠﻤـﻪ »دﯾﻨﺎﻣﯿـﺖ« را از آن اﺧـﺬ‬
‫ﮐﺮدهاﯾﻢ‪ .‬آن ﻗﺪرت‪ ،‬ﻗﺪرﺗﯽ اﻧﻔﺠﺎری ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﺣﻮارﯾﻮن ﻣﺴﯿﺢ داده ﺷﺪ‪ ،‬و آﻧﻬﺎ را ﻗـﺎدر ﺳـﺎﺧﺖ اﻣﭙﺮاﺗـﻮری رم را‬
‫دﮔﺮﮔﻮن ﺳﺎزﻧﺪ‪ .‬وﻟﯽ ﺷﺎﯾﺪ ﻣﺮﻣﻮزﺗﺮﯾﻦ ﮐﻠﻤﻪای ﮐﻪ در اﯾﻦ ﺑﺎب ﺑﻪ ﮐﺎر رﻓﺘﻪ ﮐﻠﻤﻪ »ﻣﺎرﺗﻮس« اﺳﺖ‪ .‬اﯾﻦ ﮐﻠﻤﻪ ﯾﻮﻧﺎﻧﯽ‬
‫»ﺷﺎﻫﺪ« ﺗﺮﺟﻤﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﮐﻠﻤﻪ ﻣﺎرﺗﻮس در »ﻓﺮﻫﻨﮓ اﺳﺘﺮاﻧﮓ« ﺑﻄﻮر ﺗﺤﺖاﻟﻔﻈﯽ و ﻗﻀﺎﺋﯽ »ﺷﺎﻫﺪ« و ﺑﻄﻮر ﺗﻤﺜﯿﻠﯽ‬
‫و ﺗﺸﺒﯿﻬﯽ »ﺷﻬﯿﺪ« ﻣﻌﻨﯽ ﮔﺮدﯾﺪه اﺳﺖ‪ .‬اﯾﻦ ﻗﺪرت اﻧﻔﺠﺎری روﺣﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﮐﺴـﺎﻧﯽ داده ﻣـﯽﺷـﻮد ﮐـﻪ ﻣﻨﺘﻈـﺮ ﺧﺪاوﻧـﺪ‬
‫ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺑﻪ ﻗﺪری ﻧﯿﺮوﻣﻨﺪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺮﺳﻮﺗﺮﯾﻦ اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ را ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ دﻟﯿﺮﺗﺮﯾﻦ اﻓﺮاد ﺑﺮای ﻣﺴﯿﺢ ﻣﯽﺳﺎزد‪ ،‬ﮐﻪ ﺗﺎ ﭘﺎی‬
‫ﻣﺮگ ﻣﯽاﯾﺴﺘﻨﺪ‪ .‬و ﺑﺴﯿﺎری از ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ آن ﮐﻠﻤﺎت را ﺷﻨﯿﺪﻧﺪ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﺮای اﻧﺘﺸﺎر اﻧﺠﯿـﻞ ﺟـﺎن ﺧـﻮد را ﻓـﺪا‬
‫ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ اﺳﺖ ﮐﻪ دﻋﺎ اﻫﻤﯿﺖ ﺑﺴﯿﺎر دارد‪ .‬دﻋﺎ ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﺑﺎ ﺧﺪاﺳﺖ و وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ در ﯾﮏ ﺷﺮاﮐﺖ ﻋﻤﯿﻖ‬
‫ﺧﺪا را ﻣﻼﻗﺎت ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﻣﺤﺒﺖ ﮐﺎﻣﻞ او ﻫﺮ ﻧﻮع ﺗﺮس را از وﺟﻮد ﻣﺎ ﺑﯿﺮون ﻣﯽراﻧﺪ‪ .‬ﺗﺮﺳﯽ ﺑﺎﻗﯽ ﻧﻤﯽﻣﺎﻧﺪ ﮐـﻪ اﻧﺴـﺎن‬
‫ﺑﻪ ﻣﺎ ﭼﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﮑﻨﺪ‪ ،‬ﭼﻮن ﻣﺎ آن »دوﻧﺎﻣﯿﺲ« را ﺑﺮای ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪن ﺑﻪ ﯾﮏ »ﻣـﺎرﺗﻮس« دارﯾـﻢ‪ .‬وﻗﺘـﯽ ﻋﯿﺴـﯽ ﯾـﮏ‬
‫ﮔﺮوه از ﻣﺮدم را اﻧﺘﺨﺎب ﮐﺮد ﺗﺎ ﺟﻬﺎن را دﮔﺮﮔﻮن ﺳﺎزد ﻣﺮدان و زﻧﺎﻧﯽ را ﯾﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﺳﺎده‪ ،‬ﻓﺮوﺗﻦ‪ ،‬ﻣﻘﺪس و اﻫﻞ دﻋﺎ‬
‫ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬و ﺑﻪ وﺳﯿﻠﮥ آﻧﻬﺎ ﺟﻬﺎن را ﺗﮑﺎن داد‪ .‬ﺧﺪا ﺑﺎ ﺷﺨﺺ ﺳﺎدهای ﮐﻪ دﻋﺎ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺑﻬﺘﺮ از ﻧـﻮاﺑﻐﯽ ﮐـﻪ ﻫـﯿﭻ ﭼﯿـﺰ از‬
‫ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﺑﺎ ﺧﺪا ﻧﻤﯽداﻧﻨﺪ ﮐﺎر ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬اﯾﻦ ﻓﻠﺴﻔﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ در ﺟﻠﺴﺎت ﻫﯿﺌﺘﻬﺎی ﻋﺎﻟﯽ رﺗﺒﻪ اﯾﻦ دﻧﯿﺎ ﻣـﻮﺛﺮ واﻗـﻊ‬
‫ﻧﮕﺮدد‪ ،‬وﻟﯽ ﻗﻄﻌﺎً در ﺑﺎﻻﺧﺎﻧﻪ اورﺷﻠﯿﻢ ﻣﻮﺛﺮ واﻗﻊ ﮔﺮدﯾﺪ‪ .‬ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﻤﺎﻧﯿﺪ! دﻋﺎ ﮐﻨﯿﺪ! و ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ ﭼﻪ اﺗﻔﺎﻗﯽ ﻣﯽاﻓﺘﺪ‪.‬‬

‫‪٨٥‬‬
 ‫‪ / 24‬ﻣـﺎرس ‪2003 /‬‬ ‫اﺷﮑﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻗﻠﺐ ﺧـﺪا را ﻟﻤـﺲ ﻣـﯽﮐﻨـﺪ‬
‫اﮔﺮ وﻗﺎﯾﻊ ﺗﺎرﯾﺦ ﮐﻠﯿﺴﺎ را ﺑﺮرﺳﯽ ﮐﻨﯿﺪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺧﻮاﻫﯿﺪ ﺷﺪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﻣﻘﯿﺎﺳﯽ وﺳﯿﻊ ﺗﻮﺳـﻂ ﺧـﺪا ﺑـﻪ ﮐـﺎر ﺑـﺮده‬
‫ﺷﺪهاﻧﺪ ﻣﺮدان و زﻧﺎن دﻋﺎ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ آﻣﻮﺧﺘﻪاﻧﺪ در ﺧﻠﻮت دﻋﺎی ﺧﻮد اﻧﺘﻈﺎر ﺑﮑﺸﻨﺪ و ﺑﮕﺬارﻧﺪ ﺧﺪا ﻗﻠﺐ ﺧﻮد را ﺑﺎ‬
‫آﻧﻬﺎ ﺳﻬﯿﻢ ﮔﺮداﻧﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ اﺷﺨﺎﺻﯽ ﺑﻮدهاﻧﺪ ﮐﻪ ﻗﻠﺒﺸﺎن ﻣﺸﺘﺎق ﻫﻤﺎن ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪا ﻫﻢ ﺑﻪ آﻧﻬـﺎ اﺷـﺘﯿﺎق دارد‪.‬‬
‫ژرژ ﻣﻮﻟﺮ در ﺳﺎل ‪ 1899‬در »ﺑﺮﯾﺴﺘﻮل« ﮐﺎر و ﺧﺪﻣﺖ در ﺑﯿﻦ ﺑﭽﻪﻫﺎی ﯾﺘـﯿﻢ را آﻏـﺎز ﻧﻤـﻮد‪ .‬او ﺑـﺮای رﻓـﻊ ﺗﻤـﺎﻣﯽ‬
‫ﻧﯿﺎزﻫﺎی آﻧﻬﺎ ﺑﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻮﮐﻞ ﻧﻤﻮد‪ .‬او ﻫﺮﮔﺰ از ﮐﺴﯽ ﺗﻘﺎﺿﺎی ﭘﻮل ﻧﮑﺮد‪ ،‬ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل ﺑﺮای ﻫﺰاران ﮐﻮدک‪ ،‬ﺳـﺮﭘﻨﺎه‪،‬‬
‫ﻟﺒﺎس و ﻏﺬا ﺗﻬﯿﻪ ﻧﻤﻮد‪ .‬ژرژ ﻣﻮﻟﺮ در اواﺧﺮ ﻋﻤﺮ ﺧﻮد ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻏﯿﺮ از دو ﺗﻦ‪ ،‬ﺗﻤﺎﻣﯽ اﻓﺮادی ﮐـﻪ ﺑـﺮای ﻧﺠﺎﺗﺸـﺎن‬
‫دﻋﺎ ﻣﯽﮐﺮده‪ ،‬اﯾﻨﮏ ﻋﯿﺴﺎی ﻣﺴﯿﺢ را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﺠﺎت دﻫﻨﺪه ﺧﻮد ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﻣﻮﻟﺮ ﻓﻮت ﻧﻤـﻮد آن دو ﻧﻔـﺮ ﻧﯿـﺰ‬
‫ﺷﺨﺼﺎً ﻋﯿﺴﺎی ﻣﺴﯿﺢ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺮدﻧﺪ ‪.‬دﯾﻮﯾﺪ ﺑﺮاﻧﯿﺮد در ﺳﺎل ‪ 1700‬در ﻗﺴﻤﺘﻬﺎی ﺷﻤﺎل ﺷـﺮﻗﯽ اﯾـﺎﻻت ﻣﺘﺤـﺪه در‬
‫ﺑﯿﻦ ﻗﺒﺎﯾﻞ ﺳﺮخ ﭘﻮﺳﺖ ﺧﺪﻣﺖ ﻣﯽﮐﺮد‪ .‬درﺑﺎره او ﻧﻘﻞ ﮐﺮدهاﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻗﺪری دﻋﺎی ﺧﻮد را ﺑﺮای ﺳﺮخ ﭘﻮﺳﺘﺎن ﻃـﻮل‬
‫ﻣﯿﺪاد ﮐﻪ ﺑﺮﻓﻬﺎی زﯾﺮ ﭘﺎی او آب ﻣﯽﺷﺪﻧﺪ‪ .‬او وﺳﯿﻠﻪای در دﺳﺖ ﺧﺪا ﺑﻮد ﺗﺎ ﺑﺴﯿﺎری را ﺑـﻪ ﻣﻌﺮﻓـﺖ ﻧﺠـﺎت دﻫﻨـﺪه‬
‫ﺳﻮق دﻫﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﺿﺮﺑﺎن ﻗﻠﺐ ﻣﺎ ﺑﺎ ﻗﻠﺐ ﺧﺪا ﯾﮑﯽ ﺷﻮد‪ ،‬او ﺑﺮای آن ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ دﻋﺎ و ﺷﻔﺎﻋﺖ ﻧﻤﻮدهاﯾﻢ‪ ،‬ﻓـﻮق‬
‫از ﺗﺼﻮرﻣﺎن ﻋﻤﻞ ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد‪ .‬ﻗﻠﺐ ﺧﺪا ﺑﺮای دﻧﯿﺎی ﮔﻤﺮاه و ﻣﺮده ﻣﯽﺷﮑﻨﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﻗﻠﺒﻬـﺎی ﻣـﺎ ﻧﯿـﺰ ﻫﻤـﯿﻦ ﺑـﺎر را‬
‫اﺣﺴﺎس ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻪ او اﺳﺘﻐﺎﺛﻪ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﻧﻤﻮد و او ﺷﻨﯿﺪه ﭘﺎﺳﺦ ﺧﻮاﻫﺪ داد‪ .‬ﻧﻮﯾﺴﻨﺪۀ ﻣﺰﻣـﻮر ﻣـﯽﮔﻮﯾـﺪ‪» :‬آﻧـﺎﻧﯽ ﮐـﻪ ﺑـﺎ‬
‫اﺷﮑﻬﺎ ﻣﯽﮐﺎرﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎ ﺗﺮﻧﻢ درو ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻧﻤﻮد‪ .‬آﻧﮑﻪ ﺑﺎ ﮔﺮﯾﻪ ﺑﯿﺮون ﻣﯽرود ﺗﺨﻢ ﺑﺮای زراﻋﺖ ﻣﯽﺑﺮد ﻫﺮ آﯾﻨـﻪ ﺑـﺎ ﺗـﺮﻧﻢ‬
‫ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﺮﮔﺸﺖ و ﺑﺎﻓﻪﻫﺎی ﺧﻮﯾﺶ را ﺧﻮاﻫﺪ آورد«)ﻣﺰﻣﻮر ‪: 5126‬و‪ .(6‬وﻗﺘﯽ ﻣﺎدری ﺑـﺮای ﭘﺴـﺮ ﮔﻤـﺮاﻫﺶ ﮔﺮﯾـﻪ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ ،‬ﻗﻠﺐ ﺧﺪا را ﻟﻤﺲ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﭘﺪری ﺑﺮای ﻓﺮزﻧﺪان ﻟﻐﺰش ﺧﻮردۀ ﺧﻮد ﻧﺰد ﺧﺪا ﻓﺮﯾﺎد ﺑﺮﻣﯿ‪Ĥ‬ورد‪ ،‬ﺧﺪاوﻧـﺪ‬
‫ﺑﻪ ﺳﻌﯽ ﺗﻤﺎم ﺑﺮای او ﻋﻤﻞ ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد‪ .‬وﻗﺘﯽ ﺟﻮاﻧﺎن ﺑﺮای ﻧﺠﺎت ﻫﻤﮑﻼﺳﯽﻫﺎﯾﺸﺎن ﺷﮑﺴﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ روح ﺧﺪا از‬
‫آﺳﻤﺎن ﻓﺮو ﻣﯽرﯾﺰد و آن ﻣﺪرﺳﻪ را ﺑﺮای ﻣﺴﯿﺢ ﺗﺴﺨﯿﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬ﺧﺪا ﺑﺮای اﺷﮑﻬﺎی ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد ارزش ﻗﺎﺋﻞ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ‪» :‬ﺗﻮ آوراﮔﯿﻬﺎی ﻣﺮا ﺗﻘﺮﯾﺮ ﮐﺮدهای‪ ،‬اﺷﮑﻬﺎﯾﻢ را در ﻣﺸـﮏ ﺧـﻮد ﺑﮕـﺬار‪ ،‬آﯾـﺎ اﯾـﻦ در دﻓﺘـﺮ ﺗـﻮ‬
‫ﻧﯿﺴﺖ؟«)ﻣﺰﻣﻮر ‪ .(8 :5‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﻇﺮﻓﯽ دارد ﮐﻪ اﺷﮑﻬﺎی ﻣﺎ را در آن ﺟﻤﻊ ﻣﯿﮑﻨﺪ‪ ،‬و ﮐﺘﺎﺑﯽ ﮐﻪ ﻏﻢ و دﻟﺴـﻮزﯾﻬﺎی ﻣـﺎ‬
‫در آن ﻧﮕﺎه ﻣﯿﺪارد‪ .‬وﻗﺘﯽ ﺑﺮای ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺴﯿﺢ را ﻧﺪارﻧﺪ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻫﺮﮔـﺰ آن را‬
‫از ﯾﺎد ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﺮد‪ .‬ﯾﮏ روز‪ ،‬در وﻗﺖ ﮐﺎﻣﻠﺶ آﺳﻤﺎن را ﺧﻮاﻫﺪ ﮔﺸﻮد و ﺑﺮﮐﺎﺗﯽ ﻓﻮق از ﺗﺼﻮر ﺑﺮ ﻣـﺎ ﻓـﺮو ﺧﻮاﻫـﺪ‬
‫رﯾﺨﺖ‪ .‬ﺷﺒﺎﻧﯽ اﺧﯿﺮاً ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ وﻗﺘﯽ ﮐﻠﯿﺴﺎﯾﺶ ﺗﻘﺎﺿـﺎی ﯾـﮏ ﻓـﺮش ﺑـﺮای اﺗـﺎق دﻋـﺎ ﻧﻤـﻮد‪ ،‬او از ﺧﺪاوﻧـﺪ‬
‫درﺧﻮاﺳﺖ ﻣﺨﺼﻮﺻﯽ ﮐﺮد‪ .‬او ﮔﻔﺖ‪» :‬ﺧﺪاﯾﺎ‪ ،‬دﻋﺎ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻓـﺮش ﺑﻮﺳـﯿﻠﮥ اﺷـﮑﻬﺎی اﯾﻤﺎﻧـﺪاراﻧﺖ وﻗـﻒ ﺗـﻮ‬
‫ﮔﺮدد‪ «.‬ﻣﺪﺗﯽ ﻧﮕﺬﺷﺖ ﮐﻪ دﻋﺎﻫﺎﯾﺶ ﭘﺎﺳﺦ داده ﺷﺪ ‪.‬ﮐﻠﯿﺴﺎ ﯾﮏ ﺳﺮی »ﺟﻠﺴﺎت ﺑﯿﺪاری« ﺑﻪ ﻫﻤـﺮاه ﺧـﺪﻣﺎت ﻋﻤﻠـﯽ‬
‫ﺑﺮﮔﺰار ﻧﻤﻮد‪ .‬ﺧﺪاوﻧﺪ در آن روزﻫﺎ ﮐﺎر ﮐﺮد‪ ،‬و اﺗﺎق ﭘﺮ از ﻣﺮدﻣﯽ ﺷـﺪ ﮐـﻪ ﺑـﺎ ﺗﻮﺑـﻪ و ﻗﻠﺒﻬـﺎی ﺷﮑﺴـﺘﻪ ﺑـﻪ ﺟﻬـﺖ‬
‫ﮔﻨﺎﻫﺎﻧﺸﺎن ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬اﺷﮑﻬﺎ‪ ،‬ﻗﻠﺐ ﺧﺪا را ﻟﻤﺲ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‪ .‬او آﺳﯿﺒﻬﺎ و زﺧﻤﻬﺎی اﻧﺴﺎن را درک ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ‬
‫ﺧﺎﻃﺮ ﭘﺴﺮ ﯾﮕﺎﻧﮥ ﺧﻮد را ﺑﺮای آﻧﺎﻧﯽ ﻓﺮﺳﺘﺎد ﮐﻪ از ﮔﻨﺎﻫﺎﻧﺸﺎن آﺳﯿﺐ دﯾﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬اﺣﺘﻤﺎﻻ ﮐﻮﺗﺎﻫﺘﺮﯾﻦ و ﻗـﻮﯾﺘﺮﯾﻦ آﯾـﻪ‬
‫در ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس‪ ،‬آﯾﻪای اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﺎدﮔﯽ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ‪» :‬ﻋﯿﺴﯽ ﮔﺮﯾﺴﺖ‪ «.‬اﮔﺮ ﺧﺪا در ﺟﺴﻢ ﺑﺸﺮی ﮔﺮﯾﺴﺖ‪ ،‬ﻣﺎ ﻧﯿـﺰ ﺑـﻪ‬
‫ﻫﻨﮕﺎم ﻟﻤﺲ ﻗﻠﺐ او ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮔﺮﯾﺴﺖ‪ .‬اﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﺮای ﻧﺠﺎت ﺟﺎن اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ‪ ،‬ﺑﯿﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷـﯿﺪ ﮐـﻪ ﺧـﺪا‬
‫اﺷﮑﻬﺎی ﺷﻤﺎ را در ﯾﮏ ﻇﺮف ﻣﺨﺼﻮص ﺟﻤﻊ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬روزی‪ ،‬در ﻇﺮف را ﺑﺎز ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد ﺗﺎ ﻧﻬﺮﻫﺎی آب زﻧـﺪه از‬
‫آن ﺟﺎری ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬

‫‪٨٦‬‬
 ‫‪ / 31‬ﻣـﺎرس ‪2003 /‬‬ ‫دﻋـﺎ و زﻧـﺪﮔﯽ ﺗﺴـﻠﯿﻢ ﺷـﺪه‬
‫ﭼﻨﺪﯾﻦ ﺳﺎل ﭘﯿﺶ ﺑﺮای ﻣﻮﻋﻈﮥ اﻧﺠﯿﻞ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ »ﻧﻮرﯾﻠﺴﮏ ﺳﯿﺒﺮی« ﻣﺴﺎﻓﺮت ﮐﺮدم‪ ،‬ﺷﻬﺮی ﮐﻪ ﺑﺎ رﻧـﺞ و ﻋـﺬاب‬
‫زﻧﺪاﻧﯿﺎن در ﺑﻨﺪ رژﯾﻢ اﺳﺘﺎﻟﯿﻦ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬در آن زﻣﺎن ﻓﻘﻂ ﺗﻌﺪاد اﻧﮕﺸﺖ ﺷـﻤﺎری اﯾﻤﺎﻧـﺪار در آن ﺷـﻬﺮ‬
‫ﻗﻄﺒﯽ وﺟﻮد داﺷﺖ‪ .‬ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل در آﻧﺠﺎ ﯾﮑﯽ از ﺑﺎور ﻧﮑﺮدﻧﯽﺗﺮﯾﻦ ﮔﺮدﻫﻤﺎﯾﯽﻫﺎی دوران ﺧﺪﻣﺘﻢ ﺑﺮﮔﺰار ﮔﺮدﯾﺪ‪.‬‬
‫ﺑﺎ وﺟﻮد ﺷﺮاﯾﻂ ﺑﺪ ﻫﻮا‪ ،‬ﺗﻌﺪاد ﺣﻀﺎر ﺑﻪ ﻗﺪری ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ اﺟﺘﻤﺎع در ﺗﺎرﯾﺦ آن اﺳﺘﺎدﯾﻮم ﻣﺤﻠﯽ ﻓﻮﺗﺒﺎل ﺑﻪ‬
‫ﺷﻤﺎر ﻣﯽآﻣﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﭘﯿﻐﺎم ﺧﻮد را ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎن ﺑﺮدم ﺷﮕﻔﺖاﻧﮕﯿﺰﺗﺮﯾﻦ اﺗﻔﺎق ﻣﻤﮑﻦ رخ داد‪ .‬زﯾـﺮا وﻗﺘـﯽ ﮐـﻪ ﻣـﻦ از‬
‫ﻣﺮدم دﻋﻮت ﮐﺮدم ﮐﻪ ﻗﻠﺒﺸﺎن را ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ ﺑﺴﭙﺎرﻧﺪ‪ 95 ،‬درﺻﺪ آﻧﻬﺎ ﺑﻪ اﯾﻦ دﻋﻮت ﭘﺎﺳﺦ ﻣﺜﺒﺖ دادﻧﺪ ‪.‬آﻧﭽﻪ را ﮐﻪ‬
‫ﻣﯽدﯾﺪم ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﺎور ﮐﻨﻢ‪ .‬در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ راه ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻃﺮف ﻣﻨﺒﺮ ﺑﺎز ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ ازآﻧﻬﺎ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﮐـﻪ ﺑﺎﯾﺴـﺘﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺳﭙﺲ ﯾﮏ ﺑﺎر دﯾﮕﺮ ﻣﻌﻨﯽ اﯾﻤﺎن و ﭘﯿﺮوی ﻣﺴﯿﺢ را ﺑﻪ آﻧﺎن ﺗﻮﺿﯿﺢ دادم‪ .‬اﻣﺎ آﻧﻬﺎ ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺑﻪ ﺟﻠﻮ ﻣﯽآﻣﺪﻧﺪ‪ .‬ﺑﻌـﺪ‬
‫از ﭘﺎﯾﺎن ﺟﻠﺴﻪ ﯾﮏ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎر از ﻣﻦ ﭘﺮﺳﯿﺪ‪» :‬آﻗﺎی ﺗﯿﭙﯿﺖ‪ ،‬آﯾﺎ ﺷﻤﺎ ﻣﻌﺘﻘﺪﯾﺪ ﮐﻪ ﺷﻬﺮ ﻣـﺎ زﯾـﺮ ﻟﻌﻨـﺖ اﺳـﺖ؟‬
‫ﺑﺴﯿﺎری از ﻣﺮدم اﯾﻨﺠﺎ ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ ﺷﻬﺮ زﯾﺮ ﻟﻌﻨﺖ اﺳﺖ‪ ،‬زﯾﺮا زﻧﺪاﻧﯿﺎﻧﯽ ﮐﻪ در اردوﮔﺎﻫﻬﺎی اﯾﻨﺠﺎ ﻣـﺮدهاﻧـﺪ‪،‬‬
‫ﺷﻬﺮ را ﺳﺎﺧﺘﻪاﻧﺪ‪ .‬ﺷﻤﺎ ﭼﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ؟« ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻦ وی را ﻣﺘﻌﺠﺐ ﺳﺎﺧﺖ‪ .‬ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻢ‪» :‬ﻧﻪ‪ ،‬ﻣﻦ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﻧﯿﺴـﺘﻢ‬
‫ﮐﻪ ﺷﻬﺮ ﺷﻤﺎ زﯾﺮ ﻟﻌﻨﺖ اﺳﺖ‪ ،‬ﻣﻌﺘﻘﺪم ﮐﻪ ﺗﺤﺖ ﺑﺮﮐﺖ اﺳﺖ‪ «.‬آن زن ﮐﺎﻣﻼً ﻣﺘﻌﺠﺐ ﺷﺪه ﺑﻮد‪ ،‬ﻟﺬا ﮔﻔـﺖ‪» :‬وﻟـﯽ‬
‫اﯾﻦ ﭼﻄﻮر اﻣﮑﺎن دارد؟« ﺳﭙﺲ ﻣﻦ ﺗﻮﺿﯿﺢ دادم‪» :‬ﺑﺴـﯿﺎری از آن ﮐﺴـﺎﻧﯽ ﮐـﻪ در زﻣـﺎن ﺳـﺎﺧﺘﻦ ﺷـﻬﺮ ﻣﺮدﻧـﺪ‬
‫اﯾﻤﺎﻧﺪار ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﻣﻌﺘﻘﺪم وﻗﺘﯽ آﻧﻬﺎ ﺧﯿﺎﺑﺎﻧﻬﺎ را آﺳﻔﺎﻟﺖ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ‪ ،‬دﻋﺎ ﻧﻤﻮده ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ‪» :‬آه ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﮐﺴـﺎﻧﯽ‬
‫ﮐﻪ ﺑﺮ روی ﺧﯿﺎﺑﺎﻧﻬﺎی اﯾﻦ ﺷﻬﺮ راه ﻣﯽروﻧﺪ ﻧﺠﺎت ﺧﻮد را آﺷِﮑﺎر ﺑﺴﺎز‪ «.‬ﻣﻌﺘﻘﺪم‪ ،‬ﺣﯿﻨﯽ ﮐﻪ آﭘﺎرﺗﻤﺎﻧﻬﺎ و ادارات‬
‫را ﺑﺎ آﺟﺮ ﺑﻨﺎ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ اﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ دﻋﺎ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ‪»:‬ﺧﺪاﯾﺎ دﻋﺎ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﺧﻮدت را ﺑﺮ ﮐﺴـﺎﻧﯽ ﮐـﻪ در اﯾـﻦ آﭘﺎرﺗﻤﺎﻧﻬـﺎ‬
‫ﻣﯽﺧﻮاﺑﻨﺪ و در اﯾﻦ ادارات ﮐﺎر ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ آﺷﮑﺎر ﺳﺎزی‪ «.‬ﺳﭙﺲ ﻣﺴﺘﻘﯿﻤﺎً ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎن آن روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎر ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم و‬
‫ﮔﻔﺘﻢ ‪»:‬اﻣﺮوز روزی اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪا دﻋﺎی آن ﻣﺮدم ﻋﺰﯾﺰ را ﭘﺎﺳﺦ داده اﺳﺖ‪ .‬ﭘﺲ اﯾﻦ ﺷﻬﺮ ﺗﺤﺖ ﺑﺮﮐـﺖ اﺳـﺖ‪.‬‬
‫ﺑﺮﮐﺎت دﻋﺎﻫﺎی آن ﻣﺮدان و زﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ زﻧﺪﮔﯿﺸﺎن ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﺎﻣﻞ ﺗﺴﻠﯿﻢ ﺧﺪا ﺑﻮده اﺳﺖ ‪.‬اﻟﺒﺘﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻫـﯿﭻ ﻃﺮﯾﻘـﯽ‬
‫ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ آﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﺑﻪ آن روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎر ﻣﯽﮔﻔﺘﻢ ﺛﺎﺑﺖ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﺑﺎ وﺟﻮد اﯾﻦ ﭼﻨﺪ ﻣﺎه ﺑﻌﺪ ﺣﻘﺎﯾﻖ ﺑﺴﯿﺎری ﺟﺎﻟﺒﯽ‬
‫ﺑﺎ ﺧﺒﺮ ﺷﺪم‪ .‬ﯾﮏ ﮔﺮوه از ﺟﻮاﻧﺎن اﻫﻞ ﻣﻮﻟﺪوا ﻗﺒﻞ از ﻣﺎ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ رﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺮای آن ﺟﻠﺴﺎت ﺑﺸﺎرﺗﯽ ﺗﺪارک‬
‫ﻻزم را ﺑﺒﯿﻨﻨﺪ ‪.‬آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﻣﻦ درﯾﺎﻓﺘﻢ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺴﯿﺎری از اﺟﺪاد آن ﺟﻮاﻧﺎن ﺑﻪ ﺧـﺎﻃﺮ اﯾﻤﺎﻧﺸـﺎن ﺑـﻪ ﻣﺴـﯿﺢ ﺑـﻪ‬
‫زﻧﺪان آن اردوﮔﺎه ﻓﺮﺳﺘﺎده ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬آﯾﺎ اﯾﻦ ﺟﺎﻟﺐ ﻧﺒﻮد! آن اﺷﺨﺎص ﺧﺪاﺗﺮس ﻫﺮﮔﺰ ﭘﺎﺳﺦ دﻋﺎﻫﺎی ﺧـﻮد را‬
‫ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺧﻮد ﻧﺪﯾﺪﻧﺪ‪ .‬وﻟﯽ ﺧﺪا ﻧﻮادﮔﺎن اﯾﺸﺎن را ﺑﺮﺧﯿﺰاﻧﺪ‪ ،‬و آﻧﻬﺎ ﮐﺴـﺎﻧﯽ ﺑﻮدﻧـﺪ ﮐـﻪ ﺟـﻼل ﺧـﺪا و ﺟـﻮاب‬
‫دﻋﺎﻫﺎی اﺟﺪاد ﺧﻮﯾﺶ را ﺑﻪ ﭼﺸﻢ دﯾﺪﻧﺪ‪ .‬ﺧﺪا در ﺟﺴﺘﺠﻮی ﻣﺮدان و زﻧﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﻠـﺐ ﺧـﻮد را ﺑـﻪ ﻃـﻮر‬
‫ﮐﺎﻣﻞ ﺑﻪ او ﺳﭙﺮدهاﻧﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ او ﭼﻨﯿﻦ اﺷﺨﺎﺻﯽ را ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ‪ ،‬ﺑﺮای ﭘﺎﺳـﺦ دادن ﺑـﻪ دﻋﺎﻫﺎﯾﺸـﺎن ﻫـﺮ ﮐـﺎری اﻧﺠـﺎم‬
‫ﻣﯿﺪﻫﺪ‪ .‬او ﻣﺴﯿﺮ ﺗﺎرﯾﺦ ﺑﺸﺮ را ﻋﻮض ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ آﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻗﻠﺒﺸﺎن را ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﺎﻣﻞ ﺑﻪ او ﺗﺴﻠﯿﻢ ﻧﻤﻮدهاﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺎﺳﺦ‬
‫ﺑﺪﻫﺪ‪ .‬ﺗﺮﮐﯿﺐ دﻋﺎ و ﻗﻠﺐ ﺗﺴﻠﯿﻢ ﺷﺪه اﺳﻠﺤﻪای ﻧﯿﺮوﻣﻨﺪ در دﺳﺖ ﻣﺮدان و زﻧﺎن دﻋﺎ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﮐﻼم ﺧـﺪا ﺗﻐﯿﯿـﺮ‬
‫ﻧﯿﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬آن ﮐﻼم ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ‪» :‬زﯾﺮا ﮐﻪ ﭼﺸﻤﺎن ﺧﺪاوﻧﺪ در ﺗﻤﺎم ﺟﻬﺎن ﺗﺮدد ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﻗﻮت ﺧﻮﯾﺶ را ﺑﺮ آﻧﺎﻧﯽ‬
‫ﮐﻪ دل اﯾﺸﺎن ﺑﺎ او ﮐﺎﻣﻞ اﺳﺖ ﻧﻤﺎﯾﺎن ﺳﺎزد«)دوم ﺗﻮارﯾﺦ ‪. (16:9‬او ﻫﻨﻮز ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﻗﻠﻮﺑﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﺎﻣـﻞ‬
‫ﺗﺴﻠﯿﻢ او ﺷﺪه ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬

‫‪٨٧‬‬
 ‫‪ / 7‬آورﯾــﻞ ‪2003 /‬‬ ‫ﺗﺴــﻠﯿﻢ ﺷــﺪن از ﻃﺮﯾــﻖ دﻋــﺎ‬
‫در اﯾﺎم ﺳﺨﺖ ﺣﺎﮐﻤﯿﺖ ﮐﻤﻮﻧﯿﺴﺘﻬﺎ در اروﭘﺎی ﺷﺮﻗﯽ اﺷﺨﺎﺻﯽ را ﻣﻼﻗﺎت ﮐﺮدم ﮐﻪ ﺑﯿﺶ از ﺗﻤـﺎﻣﯽ اﻓـﺮادی ﮐـﻪ در‬
‫ﻃﻮل ﺧﺪﻣﺘﻢ ﻗﺒﻼً ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮد‪ ،‬ﺷﺒﯿﻪ ﻣﺴﯿﺢ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﺴﯿﺎری از آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﯾﻤﺎﻧﺸﺎن در ﻋﺬاب ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﻌﻀـﯽﻫـﺎ ﺑـﻪ‬
‫زﻧﺪان رﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬دﯾﮕﺮان ﮐﺎر ﺧﻮد را از دﺳﺖ داده ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﺮای ﭘﯿﺮوان ﻣﺴـﯿﺢ آن دوران ﺳـﺨﺘﺘﺮﯾﻦ و ﺗـﺎرﯾﮑﺘﺮﯾﻦ‬
‫دوران ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽﺷﺪ‪ .‬ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل ﻣﻦ در ﺑﺴﯿﺎری از ﮐﻠﯿﺴـﺎﻫﺎی روﻣـﺎﻧﯽ روح ﺑﯿـﺪاری را ﻣﺸـﺎﻫﺪه ﮐـﺮدم‪ .‬در آن‬
‫زﻣﺎن‪ ،‬ﻣﻦ در ﺟﻠﺴﺎت ﺑﺸﺎرﺗﯽ در ﺷﻬﺮ ﮔﺎﻻﺗﯽ ﮐﻪ در ﺟﻨﻮب ﺷﺮﻗﯽ ﮐﺸﻮر واﻗﻊ اﺳﺖ‪ ،‬ﯾﮏ ﺳﺮی ﻣﻮﻋﻈﻪ اﻧﺠﺎم دادم‪.‬‬
‫آن ﮐﻠﯿﺴﺎی ﮐﻮﭼﮏ ﻫﺮ ﺷﺐ از ﻣﺮدم ﭘﺮ ﻣﯽﺷﺪ‪ ،‬در آن ﻫﻨﮕﺎم ﻗﺪر ﻣﺴﻠﻢ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺴﯿﺤﯿﺎن ﻧﺒﺎﯾﺪ در ﺳﺎﻟﻦ اﺻـﻠﯽ‬
‫ﻣﯽﻧﺸﺴﺘﻨﺪ ‪.‬آﻧﻬﺎ ﻓﻘﻂ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ در ﺑﺎﻟﮑﻦ ﺑﻨﺸﯿﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﻏﯿﺮ ﻣﺴﯿﺤﯿﺎن ﺳﺎﻟﻦ اﺻﻠﯽ را ﭘـﺮ ﺳـﺎزﻧﺪ‪ .‬اﯾﻤﺎﻧـﺪاراﻧﯽ ﮐـﻪ در‬
‫ﺑﺎﻟﮑﻦ ﺟﺎﯾﯽ ﺑﺮای ﻧﺸﺴﺘﻦ ﭘﯿﺪا ﻧﻤﯽﮐﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﺑﯿﺮون در ﻫﻮای زﯾﺮ ﺻﻔﺮ ﺳﺮ ﭘﺎ ﻣﯽاﯾﺴﺘﺎدﻧﺪ‪ .‬ﺧﺪا ﻫﺮ ﺷﺐ ﮐﺎر ﻣﯽﮐـﺮد و‬
‫ﺑﺴﯿﺎری ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ ﮔﺮوﯾﺪﻧﺪ‪ .‬ﯾﮏ دوﺳﺖ ﻋﺰﯾﺰ روﻣﺎﻧﯿﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﻧﺎم دﮐﺘﺮ »ﺗﯿﻄﺲ ﮐﻮﻟﯿﺘﺎ« ﻫﺮ ﺷﺐ ﺣﺮﻓﻬـﺎی ﻣـﺮا ﺗﺮﺟﻤـﻪ‬
‫ﻣﯽﮐﺮد‪ .‬ﻣﺎ ﻫﺮ ﺷﺐ ﺑﻌﺪ از ﭘﺎﯾﺎن ﺟﻠﺴﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﻪ ﮐﻨﺎر رودﺧﺎﻧﻪ ﻣﯽرﻓﺘﯿﻢ و وﻗﺘﯽ را ﺑﻪ دﻋﺎ اﺧﺘﺼﺎص ﻣﯽدادﯾﻢ‪ .‬ﻫﻮا ﺑﻪ‬
‫ﻗﺪری ﺳﺮد ﺑﻮد ﮐﻪ زﻣﯿﻦ ﮐﺎﻣﻼ ﯾﺦ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮد‪ .‬وﻟﯽ دﻋﺎی ﺗﯿﻄﺲ را در آن ﺷﺐ ﻫﺮﮔﺰ ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﻤﯽﮐﻨﻢ‪ .‬او در ﺣـﺎﻟﯽ‬
‫ﮐﻪ ﺑﺮ روی زﻣﯿﻦ ﻣﻨﺠﻤﺪ زاﻧﻮ زده ﺑﻮد اﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ دﻋﺎ ﻣﯽﮐﺮد‪» :‬آه ای ﺧﺪاوﻧﺪ اﮔﺮ ﻻزم اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮن ﺷﻬﯿﺪان رﯾﺨﺘﻪ‬
‫ﺷﻮد ﺗﺎ ﻣﻠﺖ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ اﯾﻤﺎن آورد‪ ،‬ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ اوﻟﯿﻦ ﮐﺴﯽ ﺑﺎﺷﻢ ﮐﻪ ﺧﻮﻧﺶ را ﺑﻪ ﺗﻮ ﺗﻘﺪﯾﻢ ﻣﯽدارد‪ «.‬ﻣﻦ و دو ﻧﻔﺮ‬
‫از دوﺳﺘﺎن آﻣﺮﯾﮑﺎﯾﯿﻢ از دﻋﺎی او ﻣﺘﺤﯿﺮ ﺷﺪﯾﻢ‪ .‬ﻣﻦ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺸﻨﯿﺪه ﺑﻮدم ﮐﺴﯽ ﺑﺎ اﯾﻦ اﺷﺘﯿﺎق ﺑﺮای ﻫﻢﻣﯿﻬﻨﺎن ﺧﻮد دﻋـﺎ‬
‫ﮐﻨﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﭼﻪ دﯾﮕﺮ ﻻزم ﻧﺒﻮد ﺗﯿﻄﺲ ﺧﻮﻧﺶ رﯾﺨﺘﻪ ﺷﻮد ﺗﺎ ﻫﻢﻣﯿﻬﻨﺎن او ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ اﯾﻤﺎن آورﻧﺪ‪ ،‬وﻟﯽ دﯾﮕﺮان ﻗﺒﻼً اﯾـﻦ‬
‫ﮐﺎر را ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺧﺪا در آن ﻗﻮم ﺑﻪ ﻗﻮت ﻋﻤﻞ ﮐﺮد و ﯾﮏ ﺑﯿﺪاری روﺣﺎﻧﯽ ﻋﻈﯿﻢ ﻓﺮﺳـﺘﺎد‪ .‬آﻧﭽـﻪ ﮐـﻪ در روﻣـﺎﻧﯽ‬
‫اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎد ﯾﮑﯽ از ﻣﻌﺠﺰات ﺑﺰرگ اﯾﻦ ﻗﺮن ﺑﻮد‪ .‬ﻣﻦ ﻣﻌﺘﻘﺪم ﮐﻪ ﺑﯿﺪاری ﮐﺸﻮر ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ ﺑﻪ ﺳـﺒﺐ وﺟـﻮد ﻣﺮدﻣـﯽ‬
‫ﮐﻪ از ﻃﺮﯾﻖ دﻋﺎ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ ﺗﺴﻠﯿﻢ ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺪﯾﺪ آﻣﺪ‪ .‬دﻋﺎ ﺑﻪ ﻧﺤﻮی ﺣﯿﺎﺗﯽ در راه رﻓﺘﻦ ﺑـﺎ ﺧـﺪا اﻫﻤﯿـﺖ‬
‫دارد‪ ،‬ﭼﻮن ﻣﺎ ﺑﺎ اﯾﻦ ﻋﻤﻞ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﯿﻢ ﮐﻪ ﺗﺴﻠﯿﻢ ﻣﺴﯿﺢ ﻫﺴﺘﯿﻢ‪ .‬ﭘﻮﻟﺲ ﺑﻪ اﯾﻤﺎﻧﺪاران ﺷﻬﺮ روم ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﺪ‪» :‬ﻟﻬﺬا ای‬
‫ﺑﺮادران‪ ،‬ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ رﺣﻤﺘﻬﺎی ﺧﺪا اﺳﺘﺪﻋﺎ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺑﺪﻧﻬﺎی ﺧﻮد را ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ زﻧﺪۀ ﻣﻘﺪس ﭘﺴﻨﺪﯾﺪۀ ﺧﺪا ﺑﮕﺬراﻧﯿﺪ ﮐـﻪ‬
‫ﻋﺒﺎدت ﻣﻌﻘﻮل ﺷﻤﺎ اﺳﺖ«)روﻣﯿﺎن ‪ .(1 :12‬اﯾﻦ »ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺑﺪﻧﻬﺎی ﻣﺎ« ﻋﺒﺎدﺗﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺧﻠﻮت دﻋﺎﻫـﺎی ﻣـﺎ اﺗﻔـﺎق‬
‫ﻣﯽاﻓﺘﺪ‪ .‬ﻣﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﻣﺴﯿﺢ را ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﯿﻢ ﮐﻪ »ﻧﺎم او را ﻣﯽﺧﻮاﻧﯿﻢ«)روﻣﯿﺎن ‪ ،(13 :10‬و در ﺣـﺎﻟﯽ ﮐـﻪ ﻫـﺮ روز در دﻋـﺎ‬
‫ﺧﻮد را ﺑﻪ او ﺗﻘﺪﯾﻢ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺑﻪ رﺷﺪ ﺧﻮد اداﻣﻪ ﻣﯽدﻫﯿﻢ‪ .‬دﻋﺎ راه اﺻﻠﯽ زﻧﺪﮔﯽ اﯾﻤﺎﻧﺪاران ﻣﺴﯿﺤﯽ اﺳﺖ‪ .‬دﻋﺎ ﻃﺮﯾﻘﯽ‬
‫اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آن ﺑﺮای ﻋﺒﺎدت ﺧﺪا ﺑﻪ ﺣﻀﻮرش داﺧﻞ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ‪ .‬دﻋﺎ ﻃﺮﯾﻘﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧـﺪا آن را ﺑـﺮای‬
‫رﺷﺪ دادن ﻣﺎ در اﯾﻤﺎن ﺑﻪ ﮐﺎر ﻣﯽﮔﯿﺮد‪ .‬ﺗﺴﻠﯿﻢ ﻣﺴﯿﺢ ﺷﺪن ﺑﻮﺳﯿﻠﮥ دﻋﺎ‪ ،‬ﭘﺎﺳﺨﯽ اﺳﺖ ﺑـﻪ رﺣﻤﺘﻬـﺎی ﺧﺪاوﻧـﺪ‪ .‬دﻋـﺎ‬
‫ارﺗﺒﺎط ﺑﯿﻦ دو ﻗﻠﺐ اﺳﺖ‪ .‬ﻗﻠﺐ ﺧﺪا و ﻗﻠﺐ اﻧﺴﺎن‪ .‬ﻣﺎ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺧـﺎﻃﺮ ﻓـﯿﺾ و رﺣﻤـﺖ اوﺳـﺖ ﮐـﻪ ﻣـﯽﺗـﻮاﻧﯿﻢ ﺑـﻪ‬
‫ﺣﻀﻮرش داﺧﻞ ﺷﻮﯾﻢ‪ .‬او ﮐﺎﻣﻼً ﻣﻘﺪس اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺪون ﺑﺮﺧﻮرداری از رﺣﻤﺘﻬﺎی ﺧﺪاوﻧﺪ داﺷﺘﻦ ﯾﮏ ارﺗﺒﺎط ﺻـﻤﯿﻤﯽ‬
‫ﺑﺎ او ﻏﯿﺮ ﻣﻤﮑﻦ ﻣﯽﺑﻮد‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮﯾﻦ اوﻟﯿﻦ ﺻﻔﺘﯽ را ﮐﻪ از ﺧﺪا ﯾﺎد ﻣﯽﮔﯿﺮﯾﻢ رﺣﻤﺖ اوﺳﺖ‪ .‬رﺣﻤﺖ اوﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ را ﺑـﻪ‬
‫ﺳﻮی داﺷﺘﻦ ﯾﮏ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺎﻣﻼً وﻗﻒ ﺷﺪه ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ ﺳﻮق ﻣﯿﺪﻫﺪ‪ .‬دﻋﺎ و زﻧـﺪﮔﯽ ﺗﺴـﻠﯿﻢ ﺷـﺪه ﻏﯿـﺮ ﻗﺎﺑـﻞ ﺗﻔﮑﯿـﮏ‬
‫ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬دﻋﺎ ﻣﺎ را ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﺗﺴﻠﯿﻢ ﺷﺪه ﺳﻮق ﻣﯽدﻫﺪ و زﻧﺪﮔﯽ ﺗﺴﻠﯿﻢ ﺷﺪه آن ﭼﯿﺰی اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑـﺮای ﺟـﻼل‬
‫ﺧﻮد ﺑﻪ ﮐﺎر ﻣﯽﮔﯿﺮد‪ .‬دﻋﺎ ﮐﻨﯿﺪ‪ .‬ﺗﺴﻠﯿﻢ ﺑﺸﻮﯾﺪ‪ .‬اﯾﻦ ﻧﻮع زﻧﺪﮔﯽ اﺳﻠﺤﻪای ﻣﻬﯿﺐ ﺑﺮای روح اﻟﻘﺪس ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫‪٨٨‬‬
 ‫‪ / 14‬آورﯾــﻞ ‪2003 /‬‬ ‫ﭘﺎﻓﺸــﺎری در دﻋــﺎ‬
‫آﯾﺎ ﺑﺮای ﺷﻤﺎ ﻋﺠﯿﺐ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﭼﺮا ﺑﻌﻀﯽ از دﻋﺎﻫﺎ ﻓﻮراً ﭘﺎﺳﺦ داده ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬و ﺑﻌﻀﯽ دﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﻧﻈـﺮ ﻣـﯽرﺳـﺪ‬
‫ﮐﻪ ﭘﺎﺳﺨﺸﺎن ﺳﺎﻟﻬﺎ ﺗﺎﺧﯿﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ؟ ﻣﻦ اﻏﻠﺐ در اﯾﻦ راﺳﺘﺎ در ﻣﻮرد ﺧﺎﻧﻮادۀ ﺧﻮدم ﻓﮑﺮ ﮐﺮدهام‪ .‬اﻏﻠﺐ وﻗﺘﯽ ﮐﻪ‬
‫ﺑﺮای ﻣﺮدم دﻋﺎ ﮐﺮدهام ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ اﯾﻤﺎن ﺑﯿﺎورﻧﺪ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﻓﻘﻂ ﭼﻨﺪ روز ﯾﺎ ﭼﻨﺪ ﻫﻔﺘﻪ ﺑﻌﺪ ﺑـﻪ ﻃـﺮف ﻣﺴـﯿﺢ‬
‫آﻣﺪهاﻧﺪ‪ .‬وﻟﯽ در ﻣﻮرد ﺧﺎﻧﻮادۀ ﺧﻮدم ﻣﻮﺿﻮع ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﻣﻦ ﻣﺴﯿﺢ را ﺷﻨﺎﺧﺘﻢ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻢ دوﺳـﺘﺎن و‬
‫ﺧﺎﻧﻮادهام ﻧﯿﺰ ﻧﺠﺎت دﻫﻨﺪهای را ﮐﻪ ﻣﻦ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮدم ﺑﯿﺎﺑﻨﺪ‪ .‬ﻣﻦ از ﻣﺤﺒﺖ ﻣﺴﯿﺢ ﺑﻪ ﻫﯿﺠﺎن آﻣﺪه ﺑﻮدم وﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻢ‬
‫اﯾﻦ ﻣﺤﺒﺖ را ﺑﺎ آﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ دوﺳﺘﺸﺎن داﺷﺘﻢ‪ ،‬ﺗﻘﺴﯿﻢ ﮐﻨﻢ‪ .‬وﻗﺘﯽ آﻧﭽﻪ را ﮐﻪ در زﻧﺪﮔﯿﻢ اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎده ﺑﻮد‪ ،‬ﺑﺎ ﻣـﺎدرم‬
‫در ﻣﯿﺎن ﮔﺬاﺷﺘﻢ‪ ،‬او در ﺟﻮاب ﮔﻔﺖ‪» :‬ﻣﻦ ﯾﮏ ﻣﺴﯿﺤﯽ ﻧﯿﺴﺘﻢ‪ ،‬و ﻫﺮﮔﺰ ﻫﻢ ﻧﺨﻮاﻫﻢ ﺷـﺪ‪ .‬دﯾﮕـﺮ ﻫﺮﮔـﺰ درﺑـﺎرۀ‬
‫ﻣﺴﯿﺢ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺻﺤﺒﺖ ﻧﮑﻦ‪ «.‬وﻗﺘﯽ ﻧﺘﻮاﻧﯿﺪ در ﻣﻮرد ﺧﺪا ﺑﺎ ﻣﺎدرﺗﺎن ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﯿﺪ ﭼﮑﺎر ﺧﻮاﻫﯿـﺪ ﮐـﺮد؟ ﺑـﻪ ﺷـﻤﺎ‬
‫ﻣﯽﮔﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﻣﻦ ﭼﮑﺎر ﮐﺮدم‪ .‬در ﻣﻮرد ﻣﺎدرم ﺑﺎ ﺧﺪا ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮدم‪ .‬وﻟﯽ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳـﯿﺪ ﻫـﺮ ﭼـﻪ ﺑﯿﺸـﺘﺮ دﻋـﺎ‬
‫ﻣﯽﮐﺮدم‪ ،‬وﺿﻊ دﺷﻮارﺗﺮ ﻣﯽﺷﺪ‪ .‬ﻣﻦ او را دوﺳﺖ داﺷﺘﻢ و ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻢ ﻧﺠﺎﺗﯽ را ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻓﯿﺾ ﻣﺴﯿﺢ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ‬
‫ﺑﻮدم‪ ،‬او ﻧﯿﺰ ﺑﺸﻨﺎﺳﺪ‪ .‬وﻟﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺎری ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﮑﻨﻢ دﻋﺎ ﮐﺮدن ﺑﻮد‪ .‬اول‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﺪت ﯾﮏ ﺳﺎل ﮐﺎﻣﻞ و ﺳـﭙﺲ‬
‫ﺑﺮای ﭘﻨﺞ ﺳﺎل دﻋﺎ ﮐﺮدم‪ .‬ﺑﯿﺸﺘﺮ از ده ﺳﺎل ﺑﻪ دﻋﺎ اداﻣﻪ دادم‪ .‬ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﯿﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ ﮐﺎر ﮐﻤﮑﯽ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ‪ .‬ﺑﯿﺴﺖ‬
‫ﺳﺎل دﻋﺎ ﮐﺮدم و ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً داﺷﺘﻢ اﺣﺴﺎس ﻣﯽﮐﺮدم ﮐﻪ ﺗﺤﻘﻖ اﯾﻦ اﻣﺮ ﭼﯿﺰ ﻏﯿﺮﻣﻤﮑﻨـﯽ اﺳـﺖ ‪.‬درﺳـﺖ زﻣـﺎﻧﯽ ﮐـﻪ‬
‫ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻢ از دﻋﺎ ﮐﺮدن دﺳﺖ ﺑﮑﺸﻢ‪ ،‬ﻣﺎدرم ﺑﻪ ﻣﻦ زﻧﮓ زد و ﮔﻔﺖ‪» :‬ﺳﺎﻣﯽ‪ ،‬ﻣﻦ زن ﻣﻐﺮوری ﺑﻮدم‪ ،‬زن ﺗﻠﺨـﯽ‬
‫ﺑﻮدم‪ .‬ﻣﻦ اﺣﺘﯿﺎج ﺑﻪ ﺧﺪا دارم‪ .‬ﻣﻦ اﺣﺘﯿﺎج ﺑﻪ ﻋﯿﺴﯽ دارم‪ .‬ﻣﻦ اﺣﺘﯿﺎج ﺑﻪ ﮐﻠﯿﺴـﺎ دارم‪ «.‬آﻧﭽـﻪ را ﮐـﻪ ﻣـﯽﺷـﻨﯿﺪم‬
‫ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﺎور ﮐﻨﻢ! ﺧﺪا ﺟﻮاب دﻋﺎﻫﺎﯾﻢ را داده ﺑﻮد‪ .‬ﺑﯿﺶ از ﺑﯿﺴﺖ ﺳﺎل دﻋﺎ ﮐﺮدم‪ .‬ﺧﺪا اﻣﯿﻦ ﺑـﻮد و ﻣـﺎدرم‬
‫ﻣﺴﯿﺢ را ﺷﻨﺎﺧﺖ‪ .‬ﺗﻠﻔﻨﯽ ﺑﺎ ﻫﻢ دﻋﺎ ﮐﺮدﯾﻢ و او ﻣﺴﯿﺢ را در ﻗﻠﺐ ﺧﻮد ﭘﺬﯾﺮﻓﺖ‪ .‬و آﻧﭽﻪ ﮐـﻪ در ﻃـﻮل ده ﺳـﺎل‬
‫آﺧﺮ ﻋﻤﺮش ﺑﻪ آن ﺷﺪﯾﺪاً ﻋﻼﻗﻪ داﺷﺖ‪ ،‬ﺷﺮﮐﺖ در ﺟﻠﺴﺎت دﻋﺎ ﺑـﻮد‪ .‬وﻗﺘـﯽ ﻣﯿﺪﯾـﺪم ﻣـﺎدرم در ﻣﺴـﯿﺢ رﺷـﺪ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ ،‬ﻟﺬت ﻣﯽﺑﺮدم‪ .‬در اﯾﻦ راﺳﺘﺎ‪ ،‬ﺧﺪا در ﻃﻮل آن ﺑﯿﺴﺖ ﺳﺎل در زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻦ ﮐﺎرﻫﺎی ﻋﺠﯿﺒﯽ ﮐﺮد‪ .‬او ﻣﺮا ﺑﻪ‬
‫ﺧﻮدش ﻣﺘﮑﯽ ﺳﺎﺧﺖ‪ .‬ﻣﻦ ﺗﻤﺎم دﻻﯾﻠﯽ را ﮐﻪ ﭼﺮا اﯾﻤﺎن آوردن ﻣﺎدرم ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ آﻧﻘﺪر ﻃﻮل ﮐﺸـﯿﺪ‪ ،‬ﻧﻤـﯽﻓﻬﻤـﻢ‪.‬‬
‫وﻟﯽ ﻣﯿﺪاﻧﻢ ﮐﻪ ﻧﯿﺎﻣﺪن ﭘﺎﺳﺦ‪ ،‬ﺳﺒﺐ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﭽﻨﺎن در ﭘﯿﺸﮕﺎه ﺗﺨﺖ ﺧﺪا زاﻧﻮ ﺑﺰﻧﻢ‪ ،‬ﺳﺒﺐ ﺷﺪ ﮐﻪ ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ روی‬
‫ﺧﺪا را ﺑﻄﻠﺒﻢ‪ .‬ﻋﯿﺴﯽ در ﻣﻮرد ﭘﺎﻓﺸﺎری در دﻋﺎ ﺑﺮای ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ ﻣﺜﻠﯽ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮد‪ .‬ﺧﻼﺻﮥ ﺣﮑﺎﯾﺖ از اﯾﻦ ﻗﺮار‬
‫اﺳﺖ‪» :‬ﺑﺮای اﯾﺸﺎن ﻧﯿﺰ ﻣﺜﻠﯽ آورد در اﯾﻨﮑﻪ ﻣﯽﺑﺎﯾﺪ ﻫﻤﯿﺸـﻪ دﻋـﺎ ﮐـﺮد و ﮐـﺎﻫﻠﯽ ﻧﻮرزﯾـﺪ«)ﻟﻮﻗـﺎ ‪ (1 :18‬دﺳـﺖ‬
‫ﮐﺸﯿﺪن‪ ،‬ﻧﺎاﻣﯿﺪ ﺷﺪن و ﮐﻨﺎر ﮔﺬاﺷﺘﻦ دﻋﺎ ﺑﺴﯿﺎر آﺳﺎن اﺳﺖ‪ ،‬وﻟﯽ ﺧﺪا ﻣﺎ را دﻋﻮت ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻧـﺰد او ﺑﯿـﺎﯾﯿﻢ‪ .‬او‬
‫ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ ﻣﺎ در دﻋﺎ ﭘﺎﻓﺸﺎری ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬ﭘﺎﻓﺸﺎری در دﻋﺎ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻌﻨﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺧـﺪا را وادار ﮐﻨـﯿﻢ ﮐـﺎری را ﮐـﻪ‬
‫ﻧﻤﯽﺧﻮاﻫﺪ اﻧﺠﺎم دﻫﺪ‪ .‬ﺑﻠﮑﻪ ﺗﻼﺷﯽ اﺳﺖ در ﺟﻬﺖ ﺷﻨﺎﺧﺖ او و ﭘﯽ ﺑﺮدن ﺑﻪ ﭼﯿﺰی ﮐﻪ در ﻗﻠـﺐ اوﺳـﺖ‪ .‬ﻫـﺮ‬
‫ﭼﻘﺪر درﺑﺎرۀ ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﺣﻀﻮر او ﻣﯽآﯾﯿﻢ ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﻧﺰدﯾﮏ او را ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﯿﻢ‪ ،‬و ﻣﯽﻓﻬﻤﯿﻢ ﮐـﻪ در ﻗﻠـﺐ‬
‫او ﭼﯿﺴﺖ‪ .‬در ﻧﻬﺎﯾﺖ‪ ،‬ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﭘﺎﺳﺨﻬﺎﯾﻤﺎن را ﻣﯽﯾﺎﺑﯿﻢ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﺗﺠﺮﺑﯿﺎت ﺑﯿﺸـﺘﺮی ﻧﯿـﺰ ﮐﺴـﺐ ﻣـﯽﮐﻨـﯿﻢ ﺗـﺎ او را‬
‫ﺑﺸﻨﺎﺳﯿﻢ‪ .‬ﺑﺮﮔﺸﺖ ﻣﺎدرم ﺑﻪ ﺳﻮی ﻣﺴﯿﺢ ﺟﻮاب دﻋﺎی ﺑﺰرﮔﯽ ﺑﺮای ﻣﻦ ﺑـﻮد‪ .‬وﻟـﯽ ﺷـﺎﯾﺪ ﺑﻬﺘـﺮﯾﻦ دﺳـﺘﺎورد آن‬
‫ﺳﺎﻟﻬﺎی اﻧﺘﻈﺎر‪ ،‬اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﯿﺠﻮاﺑﯽ در دﻋﺎ‪ ،‬ﺳﺒﺐ ﺷﺪ ﺧﺪا را داﺋﻢ ﺑﻄﻠﺒﻢ‪ .‬اﺻﺮار ﮐﻨﯿﺪ و ﺧﺪا را ﺑﺸﻨﺎﺳﯿﺪ‪.‬‬

‫‪٨٩‬‬
 ‫‪ / 21‬آورﯾــﻞ ‪2003 /‬‬ ‫ﻣﺸــﻐﻮﻟﯿﺖ‪ ,‬دزد دﻋــﺎ‬
‫در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﺮای اﻋﻼم اﻧﺠﯿﻞ ﺑﻪ ﻧﻘﺎط ﻣﺨﺘﻠﻒ دﻧﯿﺎ ﺳﻔﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ‪ ،‬دزد ﺑﺰرﮔﯽ را در ﻣﯿﺎن ﻣﺴﯿﺤﯿﺎن ﮐﺸﻒ ﮐـﺮدهام ﮐـﻪ در‬
‫ﮐﻨﺎر ﻗﻠﻮب ﻣﺆﻣﻨﯿﻦ ﺑﻪ آراﻣﯽ در ﮐﻤﯿﻦ ﻧﺸﺴﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬اﯾﻦ دزد‪ ،‬ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪﺗﺮﯾﻦ اﺳﻠﺤﮥ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪۀ ﭘﯿﺮوان ﻣﺴﯿﺢ را دزدﯾـﺪه‬
‫اﺳﺖ‪ ،‬آن اﺳﻠﺤﮥ ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪ دﻋﺎی ﻣﺆﻣﻨﯿﻦ اﺳﺖ‪ .‬اﺣﺘﻤﺎﻻً اﯾﻦ دزد‪ ،‬ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﻫﺮ دﺷﻤﻦ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪۀ ﮐﻠﯿﺴﺎ ﺑـﻪ ﺑـﺪن ﻣﺴـﯿﺢ‬
‫آﺳﯿﺐ رﺳﺎﻧﺪه اﺳﺖ‪ .‬اﺟﺎزه ﺑﺪﻫﯿﺪ اﯾﻦ دزد را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺸﻨﺎﺳﺎﻧﻢ‪ .‬ﻣﺎ ﺷﺨﺼﯽ دارﯾﻢ ﮐﻪ او را »ﺷﺎﮔﺮد« ﻣﯽﺧـﻮاﻧﯿﻢ‪ .‬او ﺗﻤـﺎم‬
‫وﺳﺎﯾﻞ ﻻزم ﺑﺮای ﯾﮏ زﻧﺪﮔﯽ ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪ را در اﺧﺘﯿﺎر دارد‪ .‬او ﻫﻢ از اﺳﻠﺤﮥ ﺟﻨﮓ روﺣـﺎﻧﯽ‪ ،‬و ﻫـﻢ از ﺗﻤـﺎﻣﯽ ﻗـﺪرت و‬
‫ﻗﻮت آﺳﻤﺎن ﻧﻔﻊ ﻣﯽﺑﺮد ﺗﺎ ﻫﺮ دﺷﻤﻦ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪهای را ﺷﮑﺴﺖ دﻫﺪ‪ .‬او اﺳﻠﺤﮥ ﺗﺎم ﺧﺪا را در اﺧﺘﯿﺎر دارد‪ .‬ﺳﻼﺣﻬﺎی او‬
‫ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از راﺳﺘﯽ‪ ،‬ﻋﺪاﻟﺖ‪ ،‬اﯾﻤﺎن‪ ،‬ﻧﺠﺎت و ﺳﻼﻣﺘﯽ‪ .‬او ﺣﺘﯽ ﺷﻤﺸﯿﺮ ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪ روح را ﮐﻪ ﮐﻼم ﺧﺪاﺳﺖ در اﺧﺘﯿـﺎر دارد‪.‬‬
‫ﻫﯿﭻ اﺳﻠﺤﻪای آﻧﻘﺪر ﺑﺰرگ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ »ﺷﺎﮔﺮد« ﻏﻠﺒﻪ ﯾﺎﺑﺪ‪ .‬وﻟﯽ او ﯾﮏ ﻣﺴﺆوﻟﯿﺖ دﯾﮕﺮ ﻫﻢ دارد‪ ،‬و آن اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺮ‬
‫روز ﺻﺒﺢ ﺑﺎﯾﺪ اﺳﻠﺤﮥ ﮐﺎﻣﻞ ﺧﺪا را ﺑﻪ ﺗﻦ ﮐﻨﺪ‪ .‬در ﺳﻮی دﯾﮕﺮ دﺷﻤﻦ ﺧﻄﺮﻧﺎﮐﯽ وﺟﻮد دارد ﮐﻪ او را »دﺷﻤﻦ« ﻣـﯽﻧـﺎﻣﯿﻢ‪.‬‬
‫او ﻣﯽداﻧﺪ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺣﺮﯾﻒ »ﺷﺎﮔﺮد« ﻧﻤﯽﺷﻮد‪ .‬او ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ در زرﻫﯽ ﮐﻪ ﺷﺎﮔﺮد ﺑﻪ ﺗﻦ ﮐﺮده ﻧﻔﻮذ ﮐﻨﺪ‪ .‬دﺷـﻤﻦ ﺑﺎﯾـﺪ‬
‫ﺑﺮای ﺷﮑﺴﺖ دادن »ﺷﺎﮔﺮد« ﻧﻘﺸﻪای ﻃﺮح ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺣﺮﯾﺼﺘﺮﯾﻦ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪۀ ﺧﻮد را ﺑﺮ اﯾﻦ ﮐﺎر ﻣﯽﮔﻤﺎرد ﺗﺎ ﺑﺮای ﻏﻠﺒـﻪ‬
‫ﺑﺮ »ﺷﺎﮔﺮد« راﻫﯽ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﺪ‪ .‬ﻧﺎم اﯾﻦ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه »ﻣﺸﻐﻮﻟﯿﺖ« اﺳﺖ‪ .‬روزی »ﻣﺸـﻐﻮﻟﯿﺖ« ﭘـﯿﺶ»ﺷـﺎﮔﺮد« ﻣـﯽرود و ﻣـﯽﮔﻮﯾـﺪ‬
‫»آﻫﺎی‪ ،‬ﻣﻦ ﻧﻤﯽﺧﻮاﻫﻢ ﺗﻮ را وادار ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﮐﺎر ﺑﺪی ﺑﮑﻨﯽ‪ ،‬ﻧﻤﯽﺧﻮاﻫﻢ زﻧﺎ ﺑﮑﻨﯽ‪ ،‬ﻧﻤﯽﺧﻮاﻫﻢ ﮐﺴـﯽ را ﺑﮑﺸـﯽ‪ ،‬در واﻗـﻊ‬
‫دوﺳﺖ دارم ﮐﺎرﻫﺎی ﺧﻮﺑﯽ ﺑﮑﻨﯽ‪ .‬ﭘﺲ ﺑﯿﺎ ﺑﺎ ﮐﻠﯽ ﭼﯿﺰﻫﺎی ﺧﻮب‪ ،‬زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮدت را ﭘﺮ ﮐﻦ‪ ،‬ﻣﺸﻐﻮل ﮐﺎر ﺑـﺎش‪ ،‬ﻣﺸـﻐﻮل‬
‫ﻣﺪرﺳﻪ ﺷﻮ‪ ،‬در ﮐﻠﯿﺴﺎ ﻣﺸﻐﻮل ﺑﺎش و ﺑﺎ ﺗﻔﺮﯾﺤﺎت‪ ،‬ﺧﻮدت را ﺳﺮﮔﺮم ﺑﺴﺎز‪ .‬ﺑﯿﺎ ﺧﻮدﻣﺎن را ﻣﺸﻐﻮل ﺳﺎزﯾﻢ ‪» .‬ﺷﺎﮔﺮد« ﻓﻘﻂ‬
‫ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ ﺧﺪا را ﺧﺸﻨﻮد ﺳﺎزد‪ ،‬و ﻫﺮﮔﺰ ﻗﺼﺪ ﻧﺪارد ﺑﻪ ﻫﻤﺴﺮش ﺧﯿﺎﻧﺖ ﮐﻨﺪ ﯾﺎ ﮐﺴﯽ را ﺑﮑﺸﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ‪ ،‬اﯾﻦ ﭘﯿﺸـﻨﻬﺎدﻫﺎ‬
‫ﺑﻪ ﻧﻈﺮش ﻣﻌﻘﻮل ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬او ﺑﺎ ﮐﺎرﻫﺎی ﻧﯿﮑﻮی زﯾﺎدی ﺧﻮد را ﻣﺸﻐﻮل ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬در ﮐﻠﯿﺴﺎ ﻣﺸﻐﻮل ﻣﯽﺷﻮد‪ .‬ﺑﻪ ﺳﺨﺘﯽ ﮐﺎر‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﭼﯿﺰﻫﺎ را ﺑﺮای ﺧﺎﻧﻮادهاش ﻣﻬﯿﺎ ﺳﺎزد‪ .‬ﻓﻮﺗﺒﺎل ﺑﺎزی ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺗﺌﺎﺗﺮ ﻣﯿـﺮود و در ﻫـﺮ ﺟـﺎﯾﯽ ﮐـﻪ ﺑـﻪ او‬
‫ﺧﻮش ﻣﯽﮔﺬرد‪ ،‬ﺣﻀﻮر دارد‪ .‬ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﯾﮏ روز »دﺷﻤﻦ« از ﭘﺸﺖ ﺑﻪ او ﺣﻤﻠﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬ﺷـﺎﮔﺮد ﻣﻐﻠـﻮب ﻣﯿﺸـﻮد‪ ،‬ﭼـﻮن‬
‫وﻗﺖ ﻧﮑﺮده اﺳﻠﺤﮥ ﮐﺎﻣﻞ ﺧﺪا را ﺑﭙﻮﺷﺪ‪ .‬آﻧﻘﺪر ﻣﺸﻐﻮل ﺑﻮده ﮐﻪ در ﺑﺮﻧﺎﻣﮥ روزاﻧﻪاش وﻗﺘﯽ ﺑﺮای دﻋﺎ ﻧﻤﺎﻧﺪه اﺳﺖ‪ .‬آﻧﻘـﺪر‬
‫ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﮐﺮده و ﮐﺎرﻫﺎی ﺧﻮب اﻧﺠﺎم داده ﮐﻪ ﻓﺮﺻﺘﯽ ﻧﯿﺎﻓﺘﻪ ﺗﺎ زره ﻣﺤﺎﻓﻆ ﺧﺪا را ﺑﻪ ﺗﻦ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﻟـﺬا او در ﺑﺮاﺑـﺮ ﻣﮑﺮﻫـﺎی‬
‫»دﺷﻤﻦ« ﮐﺎﻣﻼً آﺳﯿﺐ ﭘﺬﯾﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﯾﮏ روز ﺻﺒﺢ از ﺧﻮاب ﺑﯿﺪار ﻣﯽﺷﻮد و ﺧﻮد را در ﺣـﺎل اﻧﺠـﺎم دادن ﮐﺎرﻫـﺎﯾﯽ‬
‫ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ ﮐﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﺗﺼﻮرﺷﺎن را ﻧﻤﯽﮐﺮد‪ .‬او ﮐﺎﻣﻼً ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮرده اﺳﺖ‪ .‬اﯾﻦ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﻣﺜﻞ اﺳـﺖ‪ .‬ﺑـﺎ اﯾـﻦ ﺣـﺎل اﻣـﺮوزه‬
‫ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﺑﺴﯿﺎری از اﯾﻤﺎﻧﺪاران اﯾﻦ ﭼﻨﯿﻦ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﺸﺨﺼﮥ ﻣﺴﯿﺤﯿﺎن ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮرده اﯾﻦ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ آﻧﻬﺎ ﻣﺮﺗﮑﺐ ﯾﮏ ﺳﺮی‬
‫ﮔﻨﺎه ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﺑﻠﮑﻪ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪا را ﺑﯿﺮون از ﺑﺮﻧﺎﻣﮥ روزاﻧﮥ ﺧﻮد ﻗﺮار ﻣﯽدﻫﻨﺪ‪ .‬ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮐﺎر اﯾﻦ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﻧﯿﻤﮑﺘﻬـﺎی‬
‫ﮐﻠﯿﺴﺎ ﭘﺮ از اﺷﺨﺎﺻﯽ ﻣﯽﮔﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﻓﺎﻗﺪ ﻗﻮت روﺣﺎﻧﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ ﺗﻮﺳﻂ دﺷﻤﻨﯽ ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﺑﯿﻀﺮر ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮردهاﻧﺪ‪ ،‬او‬
‫ﺗﻤﺎم ﻗﻮت و اﻗﺘﺪارﺷﺎن را ﻏﺎرت ﮐﺮده اﺳﺖ‪ .‬اﯾﻦ دﺷﻤﻦ ﺑﻪ ﺷﮑﻠﯽ ﻣﻮذﯾﺎﻧﻪ و ﻣﮑﺎراﻧﻪ‪ ،‬زره ﻣﺤﺎﻓﻆ ﺧﺪا را از ﺗـﻦ ﭘﯿـﺮوان‬
‫ﻣﺴﯿﺢ ﺑﯿﺮون ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ ،‬وآﻧﻬﺎ ﺧﻮد را ﻣﻐﻠﻮب و ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮرده ﻣﯽﯾﺎﺑﻨﺪ‪ .‬ﻫﺮ ﻣﺴﯿﺤﯽ آﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﺑﺮای ﭘﯿـﺮوزی در ﻣﺴـﯿﺢ‬
‫ﻧﯿﺎز دارد ﯾﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬او ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺳﺎدﮔﯽ اﺳﻠﺤﮥ ﺗﺎم ﺧﺪا را ﺑﭙﻮﺷﺪ‪ .‬ﺑﻄﻮر ﺧﻼﺻﻪ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻌﻨﯽ اﺳﺖ ﮐـﻪ در دﻋـﺎ ﺑـﺎ ﺧـﺪا‬
‫وﻗﺖ ﺻﺮف ﮐﻨﺪ‪ .‬دﻋﺎ ﻃﺮﯾﻘﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﻮﺳﯿﻠﮥ آن اﺳﻠﺤﮥ ﺗﺎم ﺧﺪا را ﻣﯽﭘﻮﺷﯿﻢ‪ .‬ﭼﺮا اﻣﺮوز ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺑـﺎ ﺧـﺪای ﺧـﻮد‬
‫وﻗﺖ ﻧﻤﯽﮔﺬراﻧﯿﺪ‪ .‬ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﺧﻮد را ﺑﺎز ﮐﻨﯿﺪ‪ .‬ﮐﻼم ﺧﺪا را ﺑﺨﻮاﻧﯿﺪ و دﻋﺎ ﮐﻨﯿﺪ‪ .‬از ﺧﺪا ﺑﺨﻮاﻫﯿﺪ ﮐـﻪ ﺷـﻤﺎ را ﻣﻼﻗـﺎت‬
‫ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺧﻮد را ﺑﺎ راﺳﺘﯽ‪ ،‬ﻋﺪاﻟﺖ‪ ،‬اﯾﻤﺎن‪ ،‬ﺳﻼﻣﺘﯽ و ﻧﺠﺎت ﺑﭙﻮﺷﺎﻧﯿﺪ‪ .‬اﺟﺎزه ﻧﺪﻫﯿﺪ »ﻣﺸﻐﻮﻟﯿﺖ« ﺷﻤﺎ را ﺑـﻪ ﻣﺴـﯿﺮ ﺷﮑﺴـﺖ‪،‬‬
‫ﻫﺪاﯾﺖ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺑﺎز اﯾﺴﺘﯿﺪ‪ ،‬و ﺑﺪاﻧﯿﺪ ﮐﻪ او ﺧﺪاﺳﺖ‪.‬‬

‫‪٩٠‬‬
 ‫‪ / 28‬آورﯾــﻞ ‪2003 /‬‬ ‫دﻋــﺎ‪ ,‬ﻏــﺮور و ﻓﺮوﺗﻨــﯽ‬
‫ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﺳﻔﺮ ﺑﻪ ﻧﻘﺎط ﻣﺨﺘﻠﻒ دﻧﯿﺎ از ﻣﻦ ﺳﺆال ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ‪» :‬ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺆﺛﺮ دﻋﺎ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ؟« روزی ﺷﺎﮔﺮدان ﺳـﺆال‬
‫ﻣﺸﺎﺑﻬﯽ را از ﻣﺴﯿﺢ ﭘﺮﺳﯿﺪه ﮔﻔﺘﻨﺪ‪ » :‬ﺧﺪاوﻧﺪا دﻋﺎ ﮐﺮدن را ﺑﻪ ﻣﺎ ﯾﺎد ده‪ «.‬اﺣﺘﻤﺎﻻً اﯾﻦ ﯾﮑﯽ از ﺑﺰرﮔﺘـﺮﯾﻦ ﺳـﺆاﻻت دوران‬
‫ﻣﺎ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ ﺑﺎ ﺧﺪاﯾﯽ ﮐﻪ ﺟﻬﺎن ﻫﺴﺘﯽ را آﻓﺮﯾﺪه ارﺗﺒﺎط واﻗﻌﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ؟ ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺳـﺆال‪ ،‬ﻧﻬﺎﯾﺘـﺎً‬
‫ﺟﻮاب اﻏﻠﺐ ﺳﺆاﻻت دﺷﻮار زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪ .‬ﻋﯿﺴﯽ ﭼﯿﺰﻫﺎی زﯾﺎدی ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد آﻣﻮﺧﺖ‪ ،‬وﻟـﯽ در رأس آﻧﻬـﺎ‬
‫»ﭼﮕﻮﻧﻪ دﻋﺎ ﮐﺮدن ﺑﻮد‪ «.‬او در ﺑﺎب ﺷﺸﻢ ﻣﺘﯽ ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد اﺻﻮل دﻋﺎ ﮐﺮدن را ﯾﺎد داد‪ .‬در ﺑﺎب ‪ ،7‬اﺳﺘﺤﮑﺎم دﻋـﺎ را‬
‫ﺑﻪ آﻧﻬﺎ آﻣﻮﺧﺖ‪ ،‬ﻋﯿﺴﯽ در ﺑﺎب ‪ 18‬اﻧﺠﯿﻞ ﻟﻮﻗﺎ‪ ،‬ﻣﺜﻠﯽ در ﻣﻮرد ﭘﺎﻓﺸﺎری در دﻋﺎ ﺑﯿﺎن ﻧﻤﻮد‪ .‬در ﺑﺎب ‪ 17‬اﻧﺠﯿﻞ ﯾﻮﺣﻨـﺎ‪ ،‬ﺑـﻪ‬
‫آﻧﻬﺎ ﯾﮏ ﻧﻤﻮﻧﮥ دﻋﺎ داد‪ .‬ﯾﮏ رﺷﺘﮥ ﻣﺸﺨﺺ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ در ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺗﻌﺎﻟﯿﻢ او وﺟﻮد دارد‪ ،‬اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ دﻋﺎ ﺗﺠﻠـﯽ‬
‫ﯾﮏ ﻗﻠﺐ ﻓﺮوﺗﻦ اﺳﺖ‪ .‬دﻋﺎی ﺣﻘﯿﻘﯽ از ﯾﮏ ﻗﻠﺐ ﺣﻠﯿﻢ و ﻓﺮوﺗﻦ ﺑﯿﺮون ﻣﯿ‪Ĥ‬ﯾﺪ‪ ،‬ﻧﻪ از ﯾﮏ ﻗﻠﺐ ﻣﻐﺮور‪ .‬ﺗﻔﺎوت ﺑﺰرگ ﻣﯿﺎن‬
‫دﻋﺎی ﻣﺬﻫﺒﯽ و دﻋﺎی ﺣﻘﯿﻘﯽ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ دﻋﺎ اﺷﺘﯿﺎﻗﯽ ﻗﻠﺒﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻮﯾـﺪ‪ » :‬آه ای ﺧﺪاوﻧـﺪ‪ ،‬ﻣـﻦ ﺷـﺪﯾﺪاً ﺑـﻪ ﺗـﻮ‬
‫ﻣﺤﺘﺎﺟﻢ‪ .‬ﺑﺪون ﺗﻮ ﻫﯿﭻ ﮐﺎری ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻢ‪ ،‬ﺑﮑﻨﻢ‪ «.‬در واﻗﻊ‪ ،‬ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ‪» :‬اﯾﻦ ﻣﺜﻞ را آورد ﺑﺮای ﺑﻌﻀﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺧـﻮد‬
‫اﻋﺘﻤﺎد ﻣﯽداﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻋﺎدل ﺑﻮدﻧﺪ و دﯾﮕﺮان را ﺣﻘﯿﺮ ﻣﯽﺷﻤﺮدﻧﺪ‪)«...‬ﻟﻮﻗﺎ‪ .(9 :18‬ﻣﺜﻞ درﺑﺎرۀ دو ﻣﺮد ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑـﺮای ﻋﺒـﺎدت‬
‫ﺑﻪ ﻫﯿﮑﻞ رﻓﺘﻨﺪ‪ .‬ﯾﮑﯽ از آﻧﻬﺎ ﺧﻮدﺑﯿﻦ ﺑﻮد و ﺧﻮد را ﻋﺎدل ﻣﯽداﻧﺴﺖ‪ .‬آن دﯾﮕﺮی ﻓﺮوﺗﻦ ﺑﻮد و از ﮔﻨـﺎﻫﺶ ﭘﺸـﯿﻤﺎن ﺷـﺪه‬
‫ﺑﻮد‪ .‬ﻋﯿﺴﯽ در ﻣﻮرد ﻣﺮد ﻓﺮوﺗﻦ و ﺗﻮﺑﻪﮐﺎر ﮔﻔﺖ‪» :‬ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﯾﻢ ﮐﻪ اﯾﻦ ﺷﺨﺺ ﻋﺎدل ﮐﺮده ﺷﺪه ﺑﻪ ﺧﺎﻧﮥ ﺧﻮد رﻓﺖ ﺑﻪ‬
‫ﺧﻼف آن دﯾﮕﺮ‪ ،‬زﯾﺮا ﻫﺮ ﮐﻪ ﺧﻮد را ﺑﺮاﻓﺮازد ﭘﺴﺖ ﮔﺮدد و ﻫﺮ ﮐﺲ ﺧﻮﯾﺸﺘﻦ را ﻓﺮوﺗﻦ ﺳﺎزد ﺳﺮاﻓﺮازی ﯾﺎﺑﺪ«)آﯾـﻪ ‪.(14‬‬
‫»ﭼﮕﻮﻧﻪ دﻋﺎ ﮐﺮدن« آﻧﻘﺪرﻫﺎ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ دﺷﻮار ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬ﻫﯿﭻ ﻓﺮﻣﻮل اﺳﺮارآﻣﯿﺰی وﺟﻮد ﻧﺪارد ﮐﻪ دﻋﺎ ﮐـﺮدن را‬
‫ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﯿﺎﻣﻮزد‪ .‬اوﻟﯿﻦ و ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ ﺷﺮط ﻻزم‪ ،‬داﺷﺘﻦ ﻗﻠﺒﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﺮﯾﺎد ﻣﯽزﻧﺪ‪» :‬ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﺤﺘﺎﺟﻢ!« ﻋﯿﺴﺎی ﻣﺴﯿﺢ ﻓﺮﻣﻮد‪:‬‬
‫»ﭼﻨﯿﻦ ﻗﻠﺒﯽ ﺳﺮاﻓﺮازی ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ و ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮده ﻣﯽﺷﻮد‪ ،‬وﻟﯽ ﻗﻠﺒﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ‪» :‬ﻣﻦ ﺧﻮب ﻫﺴـﺘﻢ« ﭘﺴـﺖ ﺧﻮاﻫـﺪ ﮔﺮدﯾـﺪ‪.‬‬
‫ﻓﺮوﺗﻨﯽ اوﻟﯿﻦ ﺷﺮط دﻋﺎی ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪاﻧﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻦ ﻏﺎﻟﺒﺎً دﻋﺎﻫﺎی ﻗﻮی را در ﻣﯿﺎن ﺿﻌﻔﺎ‪ ،‬ﻣﺤﺘﺎﺟـﺎن و ﺷﮑﺴـﺘﻪدﻻن ﯾﺎﻓﺘـﻪام‪.‬‬
‫وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻘﺎط ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺟﻬﺎن ﺳﻔﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ‪ ،‬ﻣﺮدﻣﯽ را ﻣﯽﺑﯿﻨﻢ ﮐﻪ از ﻧﻈﺮ ﺳﯿﺎﺳـﯽ‪ ،‬اﺟﺘﻤـﺎﻋﯽ و ﺷﺨﺼـﯽ ﺗﺤـﺖ ﻓﺸـﺎر‬
‫ﺑﻮدهاﻧﺪ‪ ،‬وﻟﯽ از ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎن ﺑﺰرگ دﻋﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﯽآﯾﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻧﻤﯽرﺳﺪ ﮐﻪ آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺟﺰ ﯾﮏ ﻗﻠﺐ ﻓﺮوﺗﻦ و ﺗﻮﺑﻪﮐﺎر‪ ،‬ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ‬
‫ﺧﺎص دﯾﮕﺮی داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﻗﻠﺐ ﻓﺮوﺗﻦ ﺑﻪ ﺳﻮی آﺳـﻤﺎن ﻓﺮﯾـﺎد ﺑﺮﻣـﯽآورد‪ ،‬ﭘﺎﺳـﺨﻬﺎی آﺳـﻤﺎﻧﯽ ﺑـﺮ زﻣـﯿﻦ ﻓـﺮو‬
‫ﻣﯽرﯾﺰﻧﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﺷﺎﻫﺪ اﺷﮑﻬﺎی ﮐﻠﯿﺴﺎﻫﺎی ﺗﺤﺖ ﺟﻔﺎ در آﻓﺮﯾﻘﺎ و اروﭘﺎی ﺷﺮﻗﯽ ﺑﻮدهام‪ ،‬اﺷﮑﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﭽـﻮن ﺑﺨـﻮر ﺑـﺎﻻ‬
‫رﻓﺘﻪ و ﺟﻼل ﺧﺪا را ﺑﺮ آن ﻧﻮاﺣﯽ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺳﺎﺧﺘﻪاﻧﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﺳﺮﺑﺎزان ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪای را دﯾﺪهام ﮐـﻪ ﺑـﺎ دﻋﺎﻫـﺎی ﻓﺮوﺗﻨﺎﻧـﮥ ﺧـﻮد‬
‫ﺟﻮاﻣﻌﯽ را ﺑﺮای ﻣﺴﯿﺢ ﺗﺴﺨﯿﺮ ﻧﻤﻮدهاﻧﺪ‪ .‬ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﻓﺮوﺗﻨﯽ ﻣﺸﺨﺼﮥ ﺑﺰرگ ﯾﮏ ﻗﻬﺮﻣﺎن دﻋﺎ اﺳﺖ‪ ،‬ﻏﺮور ﻧﯿـﺰ ﯾﮑـﯽ از‬
‫ﻧﺸﺎﻧﻪﻫﺎی ﺑﺎرزی اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮدان و زﻧﺎن ﺧﺪا را از رﺳﯿﺪن ﺑﻪ ﺟـﻮاب دﻋـﺎ ﺑـﺎز ﻣـﯽدارد‪ .‬دزدی ﻣﺼـﻤﻢ ﺑـﺎ ﯾـﮏ ﻫـﺪف‬
‫ﻣﺸﺨﺺ وﺟﻮد دارد‪ ،‬ﮐﻪ ﻗﺼﺪ دارد ﻗﺪرت ﻣﺎ را در دﻋﺎ ﺑﺪزد‪ .‬ﺑﺮای ﻣﺎ ﮐﻪ ﻣﺪت زﯾﺎدی اﺳﺖ ﻣﺴﯿﺤﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ آﺳﺎن اﺳﺖ‬
‫ﮐﻪ اﺟﺎزه ﺑﺪﻫﯿﻢ اﯾﻦ دزد وارد ﻗﻠﺒﻤﺎن ﺑﺸﻮد‪ .‬ﻣﺎ ﮐﺎر ﺧﺪا را دﯾﺪهاﯾﻢ‪ .‬ﻣﺎ ﮐـﻪ در زﻧـﺪﮔﯽ ﺧـﻮد ﺑـﺎ ﺧـﺪا ﺗﺠﺮﺑﯿـﺎﺗﯽ ﮐﺴـﺐ‬
‫ﮐﺮدهاﯾﻢ ﺑﻪ آراﻣﯽ وﻟﯽ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻗﻄﻊ‪ ،‬ﺑﻪ اﯾﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯽاﻓﺘﯿﻢ ﮐﻪ در زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺴﯿﺤﯽ اﺳﺘﺎد ﺷﺪهاﯾﻢ‪ .‬وﻟﯽ در ﻣﻠﮑﻮت ﺧﺪا ﻫـﯿﭻ‬
‫اﺳﺘﺎدی وﺟﻮد ﻧﺪارد‪ .‬ﻣﻠﮑﻮت ﺧﺪا از ﻣﺮدان و زﻧﺎن ﺳﺎده و ﻓﺮوﺗﻦ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬دﻋـﺎ ﺳـﺨﻦ و ﺑﯿـﺎن ﻗﻠـﺐ ﻓـﺮوﺗﻦ‬
‫اﺳﺖ‪ .‬ﻫﯿﭻ ﺟﺎﯾﯽ ﺑﺮای ﺗﮑﺒﺮ وﺟﻮد ﻧﺪارد‪ .‬اﮔﺮ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﺪ ﺑﺪاﻧﯿﺪ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎﯾﺪ دﻋﺎ ﮐﻨﯿﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺳﺎدﮔﯽ ﺑـﻪ روی دراﻓﺘـﺎده‪،‬‬
‫ﻓﺮﯾﺎد ﺑﺮآورﯾﺪ‪» :‬ﮐﻤﮏ«‪.‬‬

‫‪٩١‬‬
‫‪ / 5‬ﻣــﯽ ‪2003 /‬‬ ‫ﮔﻨــﺎه در زﻧــﺪﮔﯽ اﯾﻤﺎﻧــﺪار _ ﻣــﺎﻧﻌﯽ ﺑــﺮای دﻋــﺎ‬
‫وﻗﺘﯽ ﻣﺴﯿﺢ وارد زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻦ ﺷﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﻦ اﺷﺘﯿﺎﻗﯽ ﺑﺨﺸﯿﺪ ﮐﻪ او را ﺑﻪ ﻃﻮر ﺻﻤﯿﻤﯽ ﺑﺸﻨﺎﺳﻢ‪ .‬ﺻﺒﺢ زود ﺑـﺎ دوﺳـﺘﺎن ﺧـﻮد‬
‫ﻗﺮار ﻣﯽﮔﺬاﺷﺘﻢ ﺗﺎ روی ﺧﺪا را ﺑﻄﻠﺒﯿﻢ‪ ،‬و ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﺑﺨﻮاﻧﯿﻢ‪ .‬آﻧﻬﺎ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ روزﻫﺎی زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻦ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺧﺎﻃﺮۀ زﯾﺒـﺎی آن‬
‫دﻋﺎﻫﺎ ﻫﻨﻮز در ﻗﻠﺐ ﻣﻦ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ‪ .‬و اﯾﻦ در ﺣﺎﻟﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ اﮐﻨﻮن ‪ 35‬ﺳﺎل از آن دوران اﺑﺘﺪاﯾﯽ دﻋﺎﻫﺎﯾﻢ ﮔﺬﺷـﺘﻪ‬
‫اﺳﺖ ‪.‬ﭼﻨﺪ ﻣﺎه ﺑﻌﺪ از ﺷﻨﺎﺧﺘﻦ ﻣﺴﯿﺢ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه اﯾﺎﻟﺘﯽ ﻟﻮﺋﯿﺰﯾﺎﻧﺎ را ﺑﻪ ﻗﺼﺪ ﺗﺤﺼﯿﻞ در ﯾﮏ ﻣﺪرﺳﻪ ﻣﺴـﯿﺤﯽ ﺗـﺮک ﮐـﺮدم‪.‬‬
‫ﻣﻦ ﻣﺸﺘﺎق ﺑﻮدم ﮐﻪ ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس را ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺸﻨﺎﺳﻢ‪ ،‬و اﻧﺘﻈﺎر داﺷﺘﻢ ﮐﻪ ﺧﺪا ﻣﺮا ﺑﻪ ﮐـﺎر ﮔﯿـﺮد‪ .‬ﻣﺪرﺳـﮥ ﺟﺪﯾـﺪی ﮐـﻪ در آن‬
‫درس ﻣﯽﺧﻮاﻧﺪم در ﻣﻮرد ﺗﻘﻠﺐ در اﻣﺘﺤﺎﻧﺎت ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﺳﺨﺖ داﺷﺖ‪ .‬اﮔﺮ ﮐﺴﯽ در ﺣﯿﻦ ﺗﻘﻠﺐ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﯽﺷـﺪ‪ ،‬از ﻣﺪرﺳـﻪ‬
‫اﺧﺮاج ﻣﯽﮔﺮدﯾﺪ‪ .‬ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ اﯾﻤﺎن آورم‪ ،‬اﻏﻠﺐ در اﻣﺘﺤﺎﻧﺎت ﺗﻘﻠﺐ ﻣﯽﮐﺮدم‪ .‬وﻟـﯽ از زﻣـﺎﻧﯽ ﮐـﻪ در ﻣﺴـﯿﺢ‬
‫ﺣﯿﺎت ﻧﻮ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮدم‪ ،‬اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺑﺮاﯾﻢ ﺣﻞ ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬در ﻃﻮل ﺗﺤﺼﯿﻞ در ﻣﺪرﺳﮥ ﻣﺴﯿﺤﯽ‪ ،‬اوﻗﺎﺗﯽ ﺑﺴﯿﺎر ﻋـﺎﻟﯽ در دﻋـﺎ‬
‫داﺷﺘﻢ‪ .‬اﻏﻠﺐ در ﻓﺮﺻﺘﻬﺎی ﻣﺨﺼﻮص دﻋﺎ ﺑﺎ ﺧﺪا ﻣﻼﻗﺎت داﺷﺘﻢ ‪.‬در آن اﯾﺎم ﯾﮏ روز اﻣﺘﺤﺎن زﯾﺴﺖ ﺷﻨﺎﺳـﯽ داﺷـﺘﻢ‪ ،‬و‬
‫ﺑﺮای اﻣﺘﺤﺎن زﯾﺎد ﺧﻮاﻧﺪه ﺑﻮدم‪ .‬اﻣﺎ در وﻗﺖ اﻣﺘﺤﺎن‪ ،‬ﭘﺎﺳﺦ ﯾﮑﯽ از ﺳﺆاﻻت را ﺑﯿﺎد ﻧﯿﺎوردم‪ .‬ﺟـﻮاب را ﻣـﯽداﻧﺴـﺘﻢ وﻟـﯽ‬
‫اﻧﮕﺎر از ﺣﺎﻓﻈﻪام ﭘﺎک ﺷﺪه ﺑﻮد‪ ،‬دوﺳﺘﻢ ﻣﺘﻮﺟﻪ وﺿﻊ دﺷﻮارم ﺷﺪ‪ .‬او ﺑﻪ آراﻣﯽ ﺑﺮﮔـﻪ ﺧـﻮد را ﺑﺮﮔﺮداﻧـﺪ ﺗـﺎ ﻣـﻦ ﺑﺘـﻮاﻧﻢ‬
‫ﺟﻮاب ﺳﺆال را ﺑﺒﯿﻨﻢ‪ .‬وﻗﺘﯽ آﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮد دﯾﺪم‪ ،‬ﻓﻮراً ﭘﺎﺳﺦ ﺳﺆال را ﻧﻮﺷﺘﻢ‪ .‬ﻣﻦ ﮐﺎر ﺧﻮد را اﯾـﻦ ﮔﻮﻧـﻪ ﺗﻮﺟﺒـﻪ‬
‫ﮐﺮدم‪ ،‬ﮐﻪ ﻣﻦ ﺧﻮاﻧﺪه ﺑﻮدم و ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل ﺣﻘﯿﻘﺘﺎً ﺟﻮاب را ﻣﯽداﻧﺴﺘﻢ‪ .‬ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮدم ﮐﻪ اﻧﺠﺎم اﯾﻦ ﮐﺎر واﻗﻌﺎً ﻣﺴـﺌﻠﻪای‬
‫ﻧﺒﻮد‪ .‬ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻠﻮت دﻋﺎی ﺧﻮد رﻓﺘﻢ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﯿﺪ ﮐﻪ ﺧﺪا ﻫﯿﭻ ﺟـﺎ ﯾﺎﻓـﺖ ﻧﻤـﯽﺷـﻮد‪ .‬ﻣـﻦ ﻟـﺬت و‬
‫ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﺧﻮد را در دﻋﺎ از دﺳﺖ داده ﺑﻮدم‪ .‬در ﻣﻮرد ﮐﺎری ﮐﻪ ﮐﺮده ﺑﻮدم ﺑﺎ ﺧﺪا ﮐﻠﻨﺠﺎر ﻣﯽرﻓﺘﻢ‪ .‬اﻣﺎ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣـﯽرﺳـﯿﺪ‬
‫ﮐﻪ او اﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺑﺎ ﻗﻠﺐ ﻣﻦ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ‪» :‬اﮔﺮ ﻣﯿﺨﻮاﻫﯽ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺻﻤﯿﻤﯽ ﺑﺎﺷﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﻧﺰد اﺳﺘﺎد ﺧﻮد اﻋﺘﺮاف ﮐﻨﯽ‪ «.‬ﺑﺎ ﺧﺪا‬
‫ﻣﺠﺎدﻟﻪ ﮐﺮدم‪ » :‬ﺧﺪاﯾﺎ اﻧﮕﺎر ﻧﻤﯽداﻧﯽ‪ ،‬اﯾﻦ ﯾﮏ ﻣﺪرﺳﻪ ﻣﺴﯿﺤﯽ اﺳﺖ‪ .‬اﮔﺮ اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع را ﺑﮕﻮﯾﻢ ﻣـﺮا اﺧـﺮاج ﻣـﯽﮐﻨﻨـﺪ‪«.‬‬
‫آﺳﻤﺎن ﺳﺎﮐﺖ ﺑﻮد و ﺣﻀﻮر ﺧﺪا ﺑﺴﯿﺎر دور ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﯿﺪ‪ .‬ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﺧﺪا را ﺑﯿﺸـﺘﺮ از ﻧﯿﮑﻨـﺎﻣﯽ‬
‫ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻢ‪ .‬ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻢ او را ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺸﻨﺎﺳﻢ‪ ،‬ﺗﺎ اﯾﻨﮑﻪ در آن ﻣﺪرﺳﻪ ﺗﺤﺼﯿﻞ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﻣﻦ ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﺑﺎ ﺧـﺪا را ﺑـﻪ ﻫـﺮ ﭼﯿـﺰ‬
‫دﯾﮕﺮی در زﻧﺪﮔﯿﻢ ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻣﯽدادم‪ .‬ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﭘﯿﺶ آن اﺳﺘﺎد ﺑﺮوم و ﺑﻪ آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﮐﺮده ﺑـﻮدم اﻋﺘـﺮاف ﻧﻤـﺎﯾﻢ‪ .‬ﺑﻌـﺪ از‬
‫اﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ اﺳﺘﺎد ﮔﻔﺘﻢ ﭼﻪ اﺗﻔﺎﻗﯽ اﻓﺘﺎده‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ‪ » :‬ﻣﻦ ﻣﯽداﻧﺴﺘﻢ‪ ،‬ﺗﻮ را دﯾﺪم‪ .‬وﻟﯽ ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ ﯾﮏ ﻓﺮﺻﺖ دﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﺗـﻮ‬
‫ﺑﺪﻫﻢ‪ «.‬ﺑﺎ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ ﺑﻪ ﺧﻮاﺑﮕﺎه ﺧﻮد ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ‪ .‬ﻣﻦ ﺑﺎ ﺑﺨﺸﺶ و آﻣﺮزش ﻧﺠﺎﺗﺪﻫﻨﺪه آﺷﻨﺎ ﺑﻮدم‪ .‬وﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﺧﻠﻮﺗﮕـﺎه دﻋـﺎی‬
‫ﺧﻮد ﺑﺎزﮔﺸﺘﻢ‪ ،‬دوﺑﺎره ﺑﺮﮐﺎت ﺷﮕﻔﺖاﻧﮕﯿﺰ ﺣﻀﻮر آﺷﮑﺎر او را ﺑﺎز ﯾﺎﻓﺘﻢ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪای ﮐﻪ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﮔﺬاﺷـﺘﻢ ﻧﮕـﺎه‬
‫ﻣﯽﮐﻨﻢ‪ ،‬ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮم ﮐﻪ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﺑﺎ ﺧﺪا را ﺑﺎ ﯾﮏ ﻧﻤﺮه ﺧﻮب در اﻣﺘﺤﺎن ﻋﻮض ﮐﺮده ﺑﻮدم‪ .‬ﻣﻦ ﻣﯽﺗﺮﺳـﻢ ﮐـﻪ‬
‫اﯾﻦ دﻗﯿﻘﺎً ﻫﻤﺎن ﭼﯿﺰی ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ در ﻗﻠﺐ اﯾﻤﺎﻧﺪاران ﻧﻔﻮذ ﻧﻤﻮده اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺮﺧﯽ از اﯾﻤﺎﻧﺪاران زﻣﺎﻧﯽ راﺑﻄﮥ ﺷـﯿﺮﯾﻨﯽ ﺑـﺎ ﺧـﺪا‬
‫داﺷﺘﻪاﻧﺪ‪ ،‬وﻟﯽ آن را از دﺳﺖ دادهاﻧﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ ﻟﺬات آﻧﯽ ﺑﻌﻀﯽ از ﮔﻨﺎﻫﺎن ﻣﺨﻔﯽ را ﺑﺎ ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﻋﻤﯿﻘﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﺪا و ﻧﺠـﺎت‬
‫دﻫﻨﺪۀ ﺧﻮد داﺷﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺒﺎدﻟﻪ ﮐﺮدهاﻧﺪ‪ .‬ﻣﺰﻣﻮر ‪ 24‬ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ‪ ،‬در ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ ﻗﺼﺪ دارﯾﻢ ﺑﻪ ﺣﻀﻮر او داﺧـﻞ ﺷـﻮﯾﻢ‪ ،‬ﺑﺎﯾـﺪ ﺑـﺎ‬
‫دﺳﺘﻬﺎ و ﻗﻠﺒﯽ ﭘﺎک ﺑﻪ ﻧﺰد او ﺑﯿﺎﯾﯿﻢ‪ .‬ﺷﻤﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﺪ ﺑﺎ دﺳﺘﻬﺎی ﻧﺎﭘﺎک ﺑﻪ ﺧﺪای ﻗﺪوس ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﻮﯾﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﻣﻮﺳﯽ ﺑﺎ ﺧﺪا‬
‫روﺑﺮو ﺷﺪ‪ ،‬ﺧﺪا ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻧﻌﻠﯿﻦ را از ﭘﺎﻫﺎﯾﺶ ﺑﯿﺮون ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺷﻤﺎ ﭼﻪ ﭼﯿﺰی را ﺑﺎﯾﺪ از زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد ﺑﯿـﺮون ﺑﺮاﻧﯿـﺪ ﺗـﺎ‬
‫ﺑﺘﻮاﻧﯿﺪ در ﻣﮑﺎن ﻣﻘﺪس ﺑﺎﯾﺴﺘﯿﺪ‪ .‬ﻫﺮ ﭼﻪ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﺪ ارزش ﻧﮕﺎه داﺷﺘﻦ را ﻧﺪارد‪ .‬ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﺑﺎ ﺧﺪا ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ ﻟﺬﺗﯽ اﺳﺖ ﮐـﻪ‬
‫ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﺪ در ﻋﻤﺮ ﺧﻮد ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﯿﺪ‪ .‬اﻣﺎ اﯾﻦ ﮐﺎر ﻣﺸﺮوط ﺑﻪ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ آﻧﭽـﻪ را در ﻣﯿـﺎن ﺷـﻤﺎ و ﻣﮑـﺎن ﻣﻘـﺪس ﻗـﺮار‬
‫ﻣﯽﮔﯿﺮد‪ ،‬ﮐﻨﺎر ﺑﺮاﻧﯿﺪ‪.‬‬

‫‪٩٢‬‬
‫‪ / 12‬ﻣـﯽ ‪2003 /‬‬ ‫رواﺑﻂ ﮔﺴﺴﺘﻪ _ ﯾﮑـﯽ از ﻣﻮاﻧـﻊ دﻋـﺎ‬
‫ﻣﻦ و ﻫﻤﺴﺮم ﺳﺎﻟﻬﺎ ﭘﯿﺶ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻋﻬﺪ ﺑﺴﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﺎ داﺷﺘﻦ اﺧﺘﻼف ﻗﻠﺒﯽ ﺣﻞ ﻧﺸﺪه ﺑـﺎ ﻫـﻢ‪ ،‬ﺑـﻪ رﺧﺘﺨـﻮاب ﻧـﺮوﯾﻢ‪.‬‬
‫اﻏﻠﺐ اوﻗﺎت ﻋﻬﺪ ﺧﻮد را ﻧﮕﺎه داﺷﺘﻪاﯾﻢ‪ .‬وﻟﯽ ﮔﺎﻫﯽ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﻋﻬـﺪ ﺧـﻮد وﻓـﺎ ﻧﮑـﺮدهاﯾـﻢ‪ .‬در اواﯾـﻞ ازدواﺟﻤـﺎن ﺑـﺮ ﺳـﺮ‬
‫ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ اﺧﺘﻼف داﺷﺘﯿﻢ‪ .‬ﭼﻮن ﺳﺎﻟﻬﺎ ﭘﯿﺶ ﺑﻮد ﺑﯿﺎد ﻧﻤﯽآورم اﯾﻦ اﺧﺘﻼف ﺑﺮ ﺳﺮ ﭼﻪ ﭼﯿﺰی ﺑﻮد‪ .‬وﻟﯽ ﺑﯿﺎد دارم ﮐـﻪ ﻣـﻦ‬
‫ﺷﺪﯾﺪاً اﺣﺴﺎس ﺑﺮ ﺣﻖ ﺑﻮدن ﻣﯽﮐﺮدم‪ ،‬و ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﻮدم ﮐﻪ ﻫﻤﺴﺮم اﺷﺘﺒﺎه ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬آن ﺷﺐ وﻗﺘﯽ ﺑﻪ رﺧﺘﺨﻮاب رﻓﺘﻢ واﻗﻌـﺎً‬
‫ﻧﺎراﺣﺖ ﺑﻮدم‪ .‬در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺳﻌﯽ داﺷﺘﻢ ﺑﺨﻮاﺑﻢ ﻋﺠﯿﺒﺘﺮﯾﻦ ﭼﯿﺰ اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎد‪ .‬ﺣﺎﻻ ﺑﯿﺎد ﺑﯿﺎورﯾﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﮐﺎﻣﻼً ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﻮدم ﮐﻪ‬
‫او درﺑﺎرۀ آن ﻣﻮﺿﻮع اﺷﺘﺒﺎه ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ ،‬و ﺣﻖ ﺑﺎ ﻣﻦ اﺳﺖ‪ .‬وﻟﯽ او ﻓﻮراً ﺑﺎ »ﺳﻼﻣﺘﯽ ﮐﻪ ﻓﻮق از ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻋﻘﻞ اﺳﺖ« ﺑﻪ ﺧـﻮاب‬
‫رﻓﺖ‪ .‬و ﻣﻦ ﺳﺎﻋﺘﻬﺎ ﻣﻐﺸﻮش ﺑﻮدم و ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﯽﭘﯿﭽﯿﺪم‪ .‬ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﺎور ﮐﻨﻢ ﭼﻪ اﺗﻔﺎﻗﯽ ﻣﯽاﻓﺘﺪ‪ .‬ﻣﺠﺎدﻟﻪ ﮐﺮدن ﺑـﺎ ﺧـﺪا‬
‫را آﻏﺎز ﮐﺮدم‪ .‬ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻢ‪» :‬ﻣﻨﺼﻔﺎﻧﻪ ﻧﯿﺴﺖ‪ ،‬او اﺷﺘﺒﺎه ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﻣﻦ راﺳﺖ ﻣﯽﮔﻮﯾﻢ‪ ،‬ﭼﺮا او اﯾﻨﻘﺪر آرام اﺳﺖ و ﻣﻦ اﯾﻨﻘﺪر‬
‫آﺷﻔﺘﻪ؟« ﺑﻪ ﺧﺪا ﻣﯽﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﻣﯽﺑﺎﯾﺪ ﻋﮑﺲ اﯾﻦ ﻣﯽﺑﻮد‪ .‬ﺳﭙﺲ وﻗﺘﯽ ﮐﺎﻣﻼً ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪم و دﯾﮕﺮ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ﻣﺠﺎدﻟﻪ ﮐﻨﻢ‪ ،‬ﺧﺪا‬
‫ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺻﺤﺒﺖ ﺑﺎ ﻗﻠﺐ ﻣﻦ ﻧﻤﻮد‪» :‬ﻣﺸﮑﻞ ﻫﻤﺴﺮ ﺗﻮ ﻧﯿﺴﺖ‪ «.‬ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻗﻠﺐ ﻣﻦ ﻣﯽﮔﻮﯾـﺪ‪» :‬ﻣﺸـﮑﻞ ﻃـﺮز‬
‫ﺑﺮﺧﻮرد ﺗﻮﺳﺖ‪ «.‬ﺗﺴﻠﯿﻢ ﺷﺪم‪ .‬ﻓﻬﻤﯿﺪم ﮐﻪ ﻏﺮور ﻣﻦ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪه ﮐﻪ راﺑﻄﻪام ﺑﺎ ﻫﻤﺴﺮم‪ ،‬و ﺧﺪا ﻗﻄﻊ ﺷـﻮد‪ .‬آن ﺷـﺐ درس‬
‫ﺑﺰرﮔﯽ ﯾﺎد ﮔﺮﻓﺘﻢ‪ .‬ﺷﻤﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﺪ ﺑﺎ ﺧﺪا در راﺑﻄﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ‪ ،‬وﻟﯽ در ﻋﯿﻦ ﺣﺎل ﺑﺎ ﻫﻤﺴﺮﺗﺎن ﻗﻬـﺮ ﺑﺎﺷـﯿﺪ‪ .‬در ﺣﻘﯿﻘـﺖ ﺷـﻤﺎ‬
‫ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﺪ ﺑﺎ ﺧﺪا ﺻﻤﯿﻤﯽ ﺑﺎﺷﯿﺪ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ راﺑﻄﮥ ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﺑﺮادر ﯾﺎ ﺧﻮاﻫﺮﺗﺎن در ﻣﺴﯿﺢ ﮔﺴﺴﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﺑﺎ ﺧﺪا در‬
‫ﺳﻼﻣﺘﯽ ﻧﺒﻮدم ﭼﻮن ﺑﺎ ﻫﻤﺴﺮم ﻗﻬﺮ ﺑﻮدم‪ .‬ﺑﺎﻻﺧﺮه او را ﺑﯿﺪار ﮐﺮدم و ﮔﻔﺘﻢ‪» :‬ﻋﺰﯾﺰم‪ ،‬ﻣﺮا ﺑﺒﺨﺶ‪ .‬اﯾﻦ ﻣﻦ ﺑـﻮدم ﮐـﻪ اﺷـﺘﺒﺎه‬
‫ﻣﯽﮐﺮدم‪ ،‬ﻟﻄﻔﺎً ﻣﺮا ﺑﺒﺨﺶ‪ «.‬او ﮔﻔﺖ‪ » :‬ﻗﻄﻌﺎً اﯾﻦ ﮐﺎر را ﻣﯽﮐﻨﻢ‪ «.‬و ﺳﭙﺲ ﺑﺮﮔﺸﺖ و ﻓﻮراً ﺑﻪ ﺧﻮاب رﻓﺖ‪ .‬ﺣﺎﻻ ﺑﺎ ﺧﺪا در‬
‫ﺳﻼﻣﺘﯽ ﺑﻮدم و ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﺧﻮد را ﺑﺎ او ﺑﺎز ﯾﺎﻓﺘﻢ‪ .‬ﺑﺴﯿﺎری ﺳﻌﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ دﻋﺎ ﮐﻨﻨﺪ وﻟﯽ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ ﺧﺪا از آﻧﻬﺎ ﺑﺴـﯿﺎر‬
‫دور اﺳﺖ‪ .‬ﻋﻠﺖ اﻣﺮ اﻏﻠﺐ رواﺑﻂ ﮔﺴﺴﺘﻪ ﻣﺎ ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﻣﺎ دﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﺎ ﺧﺪا اوﻗﺎت ﺧﻮﺑﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﭼـﻮن ﺑﺎﯾـﺪ‬
‫رواﺑﻄﯽ را ﮐﻪ ﺑﺎ دﯾﮕﺮان ﺧﺮاب ﮐﺮدهاﯾﻢ اﺻﻼح ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬ﻋﯿﺴﯽ در اﯾﻦ ﺑﺎره ﻓﺮﻣﻮد‪» :‬ﭘﺲ ﻫﺮ ﮔﺎه ﻫﺪﯾﮥ ﺧﻮد را ﺑـﻪ ﻗﺮﺑﺎﻧﮕـﺎه‬
‫ﺑﺒﺮی و آﻧﺠﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮت آﯾﺪ ﮐﻪ ﺑﺮادرت ﺑﺮ ﺗﻮ ﺣﻘﯽ دارد‪ ،‬ﻫﺪﯾﮥ ﺧـﻮد را ﭘـﯿﺶ ﻗﺮﺑﺎﻧﮕـﺎه واﮔـﺬار و رﻓﺘـﻪ اول ﺑـﺎ ﺑـﺮادر‬
‫ﺧﻮﯾﺶ ﺻﻠﺢ ﻧﻤﺎ و ﺑﻌﺪ آﻣﺪه ﻫﺪﯾﮥ ﺧﻮد را ﺑﮕﺬران‪) «.‬ﻣﺘﯽ ‪23 :5‬و‪ .(24‬اﮔﺮ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ ﻗﻮت ﻋﻈﯿﻤﯽ در ﺧﺪاوﻧـﺪ داﺷـﺘﻪ‬
‫ﺑﺎﺷﯿﻢ ﺑﺎﯾﺪ راﺑﻄﮥ ﻋﻤﯿﻘﯽ ﺑﺎ ﺑﺮادران و ﺧﻮاﻫﺮان در ﻣﺴﯿﺢ اﯾﺠﺎد ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬ﻣﯽﺑﺎﯾﺪ ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﺧﻠﻮﺗﮕﺎه دﻋﺎی ﺧﻮد ﺑﺮوﯾـﺪ‪،‬‬
‫ﭘﯿﺶ آن ﺷﺨﺼﯽ ﮐﻪ راﺑﻄﮥ ﺧﻮد را ﺑﺎ او ﮔﺴﺴﺘﻪاﯾﺪ ﺑﺮوﯾﺪ‪ .‬آﻧﮕﺎه‪ ،‬آﻧﭽﻪ ﮐﻪ در ﺧﻠﻮﺗﮕﺎه دﻋﺎی ﺷﻤﺎ ﺑﻮﻗﻮع ﺧﻮاﻫﺪ ﭘﯿﻮﺳﺖ‬
‫ﭼﯿﺰی ﮐﺎﻣﻼً ﻣﺘﻔﺎوت ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

‫‪٩٣‬‬
 ‫‪ / 19‬ﻣـﯽ ‪2003 /‬‬ ‫دﻋﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑـﺮ ﺧـﺪا ﻣﺘﻤﺮﮐـﺰ اﺳـﺖ‬
‫ﻣﺮدﻣﯽ ﮐﻪ ﭘﯿﺶ ﻣﻦ ﻣﯿ‪Ĥ‬ﯾﻨﺪ اﻏﻠﺐ از اﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻣﻠﺰم ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ دﻋﺎﻫﺎﯾﺸﺎن دﯾﮕﺮ ﭼﯿﺰی ﺑﯿﺸـﺘﺮ از ﯾـﮏ‬
‫ﺗﺸﺮﯾﻔﺎت ﻣﺬﻫﺒﯽ ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯿﺮﺳﺪ ﮐﻪ ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ‪ ،‬اﺷﺘﯿﺎق‪ ،‬و ﺷﯿﺮﯾﻨﯽ راﺑﻄﮥ ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺧﺪا از دﺳﺖ دادهاﻧﺪ‪.‬‬
‫آﻧﻬﺎ ﻣﯽﭘﺮﺳﻨﺪ‪ » :‬ﮐﺠﺎی ﮐﺎرﻣﺎن اﺷﺘﺒﺎه اﺳﺖ؟« آﻧﻬﺎ ﺷﮑﺎﯾﺖ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ‪» :‬ﻣﻦ دﻋﺎ ﻣﯽﮐﻨﻢ‪ ،‬ﺳﻌﯽ ﻣﯽﮐـﻨﻢ‬
‫ﺑﺎ ﺧﺪا ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﻢ‪ ،‬وﻟﯽ اﯾﻨﻄﻮر ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯿﺮﺳﺪ ﮐﻪ او از ﻣﻦ ﺑﺴﯿﺎر دور اﺳﺖ‪ «.‬ﭘﺎﺳﺦ ﺳﺎدهای ﻧﻤﯽﺗﻮان ﺑـﻪ اﯾـﻦ‬
‫ﭘﺮﺳﺶ داد‪ .‬دﻻﯾﻞ ﺑﯽﺷﻤﺎری ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﺮا دﻋﺎ ﺗﺎ اﯾﻦ اﻧﺪازه ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﯾﮏ ﭼﯿـﺰ ﻋـﺎدی‬
‫ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل ﯾﮑﯽ از دﻻﯾﻞ ﻋﻤﺪه اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اﯾﻤﺎﻧﺪاران دﯾﺪ ﺧﻮد را ﻧﺴـﺒﺖ ﺑـﻪ دﻋـﺎی ﺣﻘﯿﻘـﯽ از‬
‫دﺳﺖ دادهاﻧﺪ‪ .‬دﻋﺎ ﺗﻼش ﺑﺮای ﮔﺮﻓﺘﻦ ﭼﯿـﺰی از ﺧـﺪا ﻧﯿﺴـﺖ‪ .‬ﻫـﺪف دﻋـﺎ ﺑﺪﺳـﺖ آوردن ﺷـﻨﺎﺧﺖ از ﺧـﻮد‬
‫ﺧﺪاﺳﺖ‪ .‬دﻋﺎ راﺑﻄﮥ ﺑﯿﻦ دو ﻗﻠﺐ اﺳﺖ‪ .‬ﻗﻠﺐ ﺧﺪا و ﻗﻠﺐ اﻧﺴﺎن‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ ﻣﺎ ﺑﯿﺸـﺘﺮ از ﻗﻠـﺐ ﺧـﺪا ﺑـﻪ دﺳـﺖ ﺧـﺪا‬
‫ﻋﻼﻗﻤﻨﺪﯾﻢ‪ .‬ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﻣﮑﺮراً از دﻋﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان »ﻃﻠﺒﯿﺪن روی ﺧﺪا« ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽﮐﻨـﺪ‪ .‬ﺑﺴـﯿﺎری از ﻣـﺎ دوﺳـﺖ‬
‫دارﯾﻢ ﮐﻪ دﺳﺘﯽ ﺑﻪ ﻃﺮف ﻣﺎ دراز ﺷﻮد ﺗﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﻗﻠﺒﯽ ﺑﺮ روی ﻣﺎ ﮔﺸـﻮده ﮔـﺮدد‪ .‬ﮐﺘﺎﺑﻤﻘـﺪس ﻣـﯽﮔﻮﯾـﺪ‪» :‬ﺳـﺆال‬
‫ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ و ﻧﻤﯽﯾﺎﺑﯿﺪ از اﯾﻦ رو ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﯿﺖ ﺑﺪ ﺳﺆال ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ﺗﺎ در ﻟﺬات ﺧﻮد ﺻﺮف ﻧﻤﺎﯾﯿـﺪ« )ﯾﻌﻘـﻮب‪ .(3 :4‬در‬
‫دﻋﺎی ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪ ﻣﺴﯿﺤﯽ اﻧﮕﯿﺰۀ ﻣﺎ دارای اﻫﻤﯿﺖ زﯾﺎدی اﺳﺖ‪ .‬ﺧﺪا ﺑﻪ اﻧﮕﯿﺰهﻫﺎی ﻗﻠﺒﯽ ﻣﺎ ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬او ﭼﯿﺰی‬
‫را ﻣﯽﺑﯿﻨﺪ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ آن را ﺑﺒﯿﻨﺪ‪ .‬او ﻧﯿﺎت دروﻧﯽ ﻗﻠﺐ ﻣﺎ را ﻣﯽﺑﯿﻨﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﺑﺎ اﻧﮕﯿﺰهﻫﺎی ﻧﻔﻊ ﺷﺨﺼـﯽ‬
‫وارد ﺣﻀﻮر ﺧﺪا ﺷﻮﯾﻢ‪ ،‬اوﻗﺎﺗﯽ را ﮐﻪ ﺑﺎ او در دﻋﺎ ﺧﻮاﻫﯿﻢ داﺷﺖ از ﻧﻈﺮ روﺣﺎﻧﯽ ﺿﻌﯿﻒ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑـﻮد‪ .‬در آن‬
‫ﻫﻨﮕﺎم ﺷﺎدی ﺑﺴﯿﺎر ﮐﻤﯽ ﺧﻮاﻫﯿﻢ داﺷﺖ‪ ،‬و ﺑﺎ ﻏﯿﺒﺖ ﻗﻮت و ﺣﻀﻮر او ﻣﻮاﺟﻪ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺷﺪ‪ .‬از ﺳﻮی دﯾﮕﺮ وﻗﺘﯽ‬
‫ﺗﻤﺮﮐﺰ ﻣﺎ در دﻋﺎ ﺑﺮ ﺧﻮد اوﺳﺖ‪ ،‬ﺷﺎدی وﺻﻒ ﻧﺎﭘﺬﯾﺮی را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‪ .‬وﻗﺘﯽ روی او را ﺑـﯿﺶ از دﺳـﺖ او‬
‫ﻣﯽﻃﻠﺒﯿﻢ‪ ،‬ﺷﺎدی ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﺑﺎ ﻣﺴﯿﺢ را ﺑﺎز ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﯾﺎﻓﺖ‪ ،‬و ﺑﺎ او ﭼﻨﺎن ﻣﺸﺎرﮐﺘﯽ ﺧﻮاﻫﯿﻢ داﺷﺖ‪ ،‬ﮐﻪ ﻗﺒﻼً ﺑـﺮای‬
‫ﻣﺎ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮده اﺳﺖ‪ .‬اوﻟﯿﻦ ﺑﺎری را ﮐﻪ ﺑﺮای ﻣﻮﻋﻈﻪ ﺑﻪ اوﮔﺎﻧﺪا رﻓـﺘﻢ ﻫﺮﮔـﺰ ﻓﺮاﻣـﻮش ﻧﺨـﻮاﻫﻢ ﮐـﺮد‪ .‬در آن‬
‫ﻫﻨﮕﺎم ﺗﻮﺳﻂ ﭘﯿﺘﺮ ﮐﺎﺳﺎرﯾﻮ‪ ،‬ﻣﺪﯾﺮ ﺧﺪﻣﺎت ﺑﯿﺪاری آﻓﺮﯾﻘﺎ ﺑﻪ ﻣﺮدم ﻣﻌﺮﻓﯽ ﺷﺪم‪ .‬ﭘﯿﺘﺮ در ﻣﻌﺮﻓﯽ ﺧﻮد ﭼﯿـﺰ ﺑﺴـﯿﺎر‬
‫ﺟﺎﻟﺒﯽ ﮔﻔﺖ‪ .‬او ﮔﻔﺖ‪» :‬ﺑﺮادر ﺳﺎﻣﯽ‪ ،‬ﻣﺎ ﺻﺪای ﺷﻤﺎ را در ﻧﻮار ﺷﻨﯿﺪهاﯾﻢ‪ .‬وﻟﯽ اﻣـﺮوز ﺑﺴـﯿﺎر ﺧﻮﺷـﺤﺎﻟﯿﻢ ﭼـﻮن‬
‫ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺷﻤﺎ را روﺑﺮو ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ‪ «.‬اﺳﺎﺳﺎً آﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﭘﯿﺘﺮ ﻣﯽﮔﻔﺖ اﯾﻦ ﺑﻮد‪» .‬ﻣﺎ ﺷﻤﺎ را از دور ﻣﯽﺷﻨﺎﺧﺘﯿﻢ‪ ،‬و ﻓﻘـﻂ‬
‫ﺻﺪا و ﭘﯿﻐﺎم ﺷﻤﺎ را ﺷﻨﯿﺪه ﺑﻮدﯾﻢ‪ .‬وﻟﯽ اﻣﺮوز‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﺗﺎزﻫﺎی از راﺑﻄﮥ ﺧﻮد ﺑـﺎ ﺷـﻤﺎ داﺧـﻞ ﻣـﯽﺷـﻮﯾﻢ‪ .‬ﻣـﺎ‬
‫ﻗﺎدرﯾﻢ آﻧﭽﻪ را ﮐﻪ در ﻗﻠﺐ ﺧﻮد دارﯾﻢ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ در ﻣﯿﺎن ﺑﮕﺬارﯾﻢ و آﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﺷﻤﺎ در ﻗﻠﺐ ﺧﻮد دارﯾﺪ‪ ،‬ﺑﺸﻨﻮﯾﻢ‪.‬‬
‫ﻣﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ راﺑﻄﮥ ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺗﻌﻤﻖ ﺑﺨﺸﯿﻢ‪ «.‬اﯾﻦ دﻗﯿﻘﺎً ﭼﯿﺰی اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪا از ﻣﺎ ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ‪ .‬او ﻣﯽﺧﻮاﻫـﺪ‬
‫ﮐﻪ روی او را ﺑﻄﻠﺒﯿﻢ‪ .‬او ﻣﺸﺘﺎق اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﯿﻮﻧﺪی ﺑﯿﺶ از ﯾﮏ راﺑﻄﮥ ﺳﻄﺤﯽ ﺑﺎ ﻣﺎ داﺷـﺘﻪ ﺑﺎﺷـﺪ‪ .‬او ﻣـﯽﺧﻮاﻫـﺪ‬
‫ﻗﻠﺐ ﺧﻮد را ﺑﺎ ﻣﺎ ﺳﻬﯿﻢ ﺳﺎزد‪ ،‬و ﻣﺎ ﻧﯿﺰ ﻗﻠﺐ ﺧﻮد را ﺑﺎ او ﺳﻬﯿﻢ ﺳﺎزﯾﻢ‪ .‬اﯾﻦ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﯾﮏ اﻧﮕﯿﺰۀ ﻋﺎﻟﯽ ﺑﺮای دﻋﺎ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﺷﺮاﯾﻂ اﯾﻨﮕﻮﻧﻪ اﺳﺖ‪ ،‬ﭼﯿﺰﻫﺎی ﺑﺎورﻧﮑﺮدﻧﯽ اﺗﻔﺎق ﺧﻮاﻫﻨﺪ اﻓﺘﺎد‪ .‬وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ اﻧﮕﯿﺰه ﻣﺎ اﯾـﻦ اﺳـﺖ‬
‫ﮐﻪ او را ﺑﺸﻨﺎﺳﯿﻢ ﺷﺎدی ﺟﺪﯾﺪی ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﯿ‪Ĥ‬ﯾﺪ ﮐﻪ دﻋﺎﻫﺎی ﻣﺎ را ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻗﺮار ﻣﯿﺪﻫﺪ‪ .‬ﻣﺎ دﻋـﺎ ﺑـﺎ ﺷـﻨﺎﺧﺖ‬
‫ﻋﻤﯿﻘﺘﺮ را آﻏﺎز ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‪ .‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﻗﻄﻌﺎً ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﻫﺮ آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺑﻄﻠﺒﯿﻢ ﯾﺎ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯿﻢ ﺑﺮاﯾﻤﺎن ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد‪ .‬وﻗﺘﻬﺎی دﻋﺎ‬
‫ﻋﺎﻟﯿﺘﺮﯾﻦ اوﻗﺎت روز ﺑﺮای ﻣﺎ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻮد‪ .‬ﭘﺲ دﻓﻌﮥ ﺑﻌﺪ ﮐﻪ دﻋﺎ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ اﻃﻤﯿﻨﺎن ﺣﺎﺻﻞ ﻧﻤﺎﯾﯿﺪ ﮐﻪ اﻧﮕﯿﺰۀ ﺷـﻤﺎ‬
‫ﺷﻨﺎﺧﺖ اوﺳﺖ‪ .‬روی اورا ﺑﻄﻠﺒﯿﺪ از آﻧﭽﻪ ﮐﻪ اﺗﻔﺎق ﻣﯿﺎﻓﺘﺪ اﺣﺘﻤﺎﻻً ﻣﺘﻌﺠﺐ ﺧﻮاﻫﯿﺪ ﺷﺪ‪.‬‬
‫‪٩٤‬‬
 ‫‪ / 26‬ﻣـﯽ ‪2003 /‬‬ ‫ﻋﺒﺎدت و ﭘﺮﺳﺘﺶ ‪ -‬ورود ﺑﻪ ﺣﻀـﻮر ﺧـﺪا‬
‫اواﺳﻂ دﻫﮥ ﺷﺼﺖ ﺑﻮد‪ .‬ﻣﻦ ﯾﮏ ﻣﺴﯿﺤﯽ ﻧﻮاﯾﻤﺎن ﺑﻮدم و ﻫﺮ ﭼﯿﺰ روﺣﺎﻧﯽ ﺑﺮای ﻣﻦ ﺗﺎزﮔﯽ داﺷﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻪ‬
‫ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ آﻟﺒﻮم آﻫﻨﮓ ﻣﺮدی ﮐﻪ در ﻣﻮرد ﻣﺮگ و ﻗﯿﺎم ﻣﺴﯿﺢ اﺟﺮا ﻧﻤﻮده ﺑﻮد‪ ،‬ﮔﻮش دﻫﻢ‪ .‬ﻣﻦ ﺑﺎ ﮔﻮش دادن ﺑـﻪ‬
‫آﻟﺒﻮم ﻣﺬﮐﻮر ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻣﺤﺒﺖ ﺧﺪا ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻢ‪ .‬ﺧﺪاﯾﯽ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﮐﺎﺋﻨﺎت را ﺧﻠﻖ ﮐﺮد‪ ،‬او ﮐـﻪ ﺳـﺘﺎرﮔﺎن را در‬
‫ﻓﻀﺎ ﻣﻌﻠﻖ ﻧﻤﻮد‪ ،‬اﯾﻦ ﺧﺪای ﻋﻈﯿﻢ و ﺗﻮاﻧﺎ ﺑﻪ اﻧﺪازهای ﻣﺮا دوﺳﺖ داﺷﺖ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﻮﯾﺶ را ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﮔﻨﺎﻫـﺎن‬
‫ﻣﻦ ﺑﻪ ﻣﺮگ ﺳﭙﺮد‪ .‬اﯾﻦ اﻓﮑﺎر ﺑﻪ ﺷﺪت ﺑﺮ ﻣﻦ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ‪ .‬در واﻗﻊ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺣﺪی ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑـﻮدم‬
‫ﮐﻪ اﺗﺎق ﺧﻮاب ﺧﻮد را ﺗﺮک ﮐﺮدم و ﺑﺮای ﻗﺪم زدن و دﻋﺎ ﺑﻪ ﮐﻨﺎر درﯾﺎﭼﻪای ﮐﻪ در آن ﻧﺰدﯾﮑـﯽ ﻗـﺮار داﺷـﺖ‪،‬‬
‫رﻓﺘﻢ ‪.‬در آن اوﻗﺎت ﺑﺎ وﺟﻮد اﯾﻨﮑﻪ ﻣﻦ در دﻋﺎ ﺑﻮدم‪ ،‬درﺧﻮاﺳﺘﯽ از ﺧﺪا ﻧﺪاﺷـﺘﻢ‪ .‬ﻣـﻦ ﻓﻘـﻂ ﻣـﯽﺧﻮاﺳـﺘﻢ او را‬
‫ﻋﺒﺎدت و ﭘﺮﺳﺘﺶ ﻧﻤﺎﯾﻢ‪ .‬ﺣﻀﻮر او ﻗﻠﺐ ﻣﺮا ﭘﺮ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮد‪ .‬ﻣﻦ ﻗﺴﻤﺖ ﺑﺰرﮔﯽ از ﺳﺎﻋﺎت ﺑـﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧـﺪۀ ﺷـﺐ را‬
‫در ﻟﺬت و آراﻣﯽ ﺣﻀﻮر ﺧﺪا ﺳﭙﺮی ﮐﺮدم‪ .‬ﺗﻘﺮﯾﺒﺄ ﻫﻨﻮز ﻫﻢ ﭘﺲ از ﮔﺬﺷﺖ ﺳـﯽ و ﭘـﻨﺞ ﺳـﺎل ﻣـﯽﺗـﻮاﻧﻢ ﺑـﻮی‬
‫ﺧﻮش آن ﻟﺤﻈﻪﻫﺎ را اﺣﺴﺎس ﮐﻨﻢ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ از ﻃﺮﯾﻖ ﻋﺒﺎدت و ﭘﺮﺳﺘﺶ وارد اوﻗﺎت ﺧﻠـﻮت ﺧـﻮد ﺑـﺎ ﺧـﺪا‬
‫ﺷﻮﯾﻢ دﻋﺎ ﺑﻪ ﮐﺎر ﻣﻬﯿﺠﯽ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ ‪.‬ﻣﻦ ﯾﮏ ﺧﻮاﻧﻨـﺪه ﻏﯿـﺮ ﻗﺎﺑـﻞ ﺗﺤﻤـﻞ ﻫﺴـﺘﻢ‪ .‬در واﻗـﻊ در ﻟﯿﺴـﺖ‬
‫ﺳﺮاﯾﻨﺪﮔﺎن داﻧﺸﮕﺎه ﻧﻔﺮ ﻣﺎﻗﺒﻞ آﺧﺮ ﺑﻮدم‪ .‬ﺻﺪاﯾﯽ ﮐﻪ از ﮔﻠﻮی ﻣﻦ ﺧﺎرج ﻣﯽﺷﻮد ﺑﺮای ﺷﻨﻮﻧﺪه وﺣﺸﺘﻨﺎک اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺧﺪا را ﭘﺮﺳﺘﺶ ﻣﯽﮐﻨﻢ‪ ،‬ﺻﺪاﯾﻢ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﻬﺎی او ﺑﺴﯿﺎر ﻟﻄﯿﻒ و دﻟﻨﻮاز اﺳﺖ‪ .‬او دوﺳـﺖ‬
‫دارد ﮐﻪ ﺑﻪ ﺻﺪای ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺶ در ﺣﯿﻦ ﻋﺒﺎدﺗﺶ ﮔﻮش دﻫﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ اوﻗﺎت دﻋﺎی ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺣﻤﺪ و ﭘﺮﺳﺘﺶ‬
‫ﺧﺪا آﻏﺎز ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﯿﻢ‪ ،‬ﺷﺎدی ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﺑﺎ ﺧﺪا را ﮐﺸﻒ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑـﻪ او ﻫﻤﭽـﻮن ﭘـﺪر ﺧـﻮﯾﺶ ﻧﻈـﺮ‬
‫ﮐﺮده‪ ،‬او را ﺑﻪ ﺳﺒﺐ آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﻫﺴﺖ‪ ،‬ﺷﮑﺮ و ﭘﺮﺳﺘﺶ ﮐﻨﯿﻢ‪ ،‬اﺗﻔﺎق ﺑﺴﯿﺎر ﺷﮕﻔﺘ‪Ĥ‬وری ﺣﺎدث ﻣﯽﺷﻮد‪ .‬ﺑـﻪ ﻃـﻮری‬
‫ﮐﻪ دﻋﺎﻫﺎی ﻣﺎ ﺷﮑﻠﯽ ﭘﻮﯾﺎ ﯾﺎﻓﺘﻪ روحاﻟﻘﺪس اﺳﺘﻐﺎﺛﻪﻫـﺎ را ﺑـﻪ ﺟـﺎ ﻣﯿـ‪Ĥ‬ورد‪ .‬ﺷـﺎﯾﺪ ﺑـﻪ ﻫﻤـﯿﻦ دﻟﯿـﻞ ﻋﯿﺴـﯽ ﺑـﻪ‬
‫ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ آﻣﻮﺧﺖ ﮐﻪ اﯾﻨﮕﻮﻧﻪ دﻋﺎ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬او ﺑﻪ اﯾﺸﺎن ﺗﻌﻠﯿﻢ داد ﮐﻪ دﻋﺎ را ﺑﺎ ﺗﻤﺮﮐﺰ ﺑﺮ ﺧﺪا آﻏﺎز ﻧﻤﺎﯾﻨـﺪ‪ .‬او ﺑـﻪ‬
‫ﺷﺎﮔﺮدان ﯾﺎد داد ﮐﻪ اﯾﻨﮕﻮﻧﻪ دﻋﺎ ﮐﻨﻨﺪ‪» :‬ای ﭘﺪر ﻣﺎ ﮐـﻪ در آﺳـﻤﺎﻧﯽ‪ ،‬ﻧـﺎم ﺗـﻮ ﻣﻘـﺪس ﺑـﺎد«)ﻣﺘـﯽ ‪ .(9 :6‬ﻋﯿﺴـﯽ‬
‫ﻣﯽداﻧﺴﺖ ﮐﻪ وارد ﺷﺪن ﺑﻪ اوﻗﺎت ﺧﻠﻮت دﻋﺎ‪ ،‬ﺑﺎ ﭘﺮﺳـﺘﺶ ﺑـﺎ ﺷـﮑﻮه ﺧـﺪا آﻏـﺎز ﻣـﯽﺷـﻮد‪ .‬از اﯾـﻦ رو او ﺑـﻪ‬
‫ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ آﻣﻮﺧﺖ ﮐﻪ اوﻗﺎت دﻋﺎی ﺧﻮﯾﺶ را ﺑﺎ ﺑﺎ ﻋﺒﺎدت و ﭘﺮﺳﺘﺶ ﺧﺪا ﺷﺮوع ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﺮای اﯾـﻦ ﻣﻨﻈـﻮر‬
‫آﻓﺮﯾﺪه ﺷﺪﯾﻢ ﮐﻪ ﺧﺪای ﺧﺎﻟﻖ ﺧﻮﯾﺶ را ﺑﺸﻨﺎﺳﯿﻢ‪ ،‬دوﺳﺖ ﺑﺪارﯾﻢ و ﭘﺮﺳﺘﺶ ﻧﻤﺎﯾﯿﻢ‪ .‬دﻋﺎ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﻻزم را ﺑـﺮای‬
‫ﻣﺎ ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﯽﺳﺎزد ﺗﺎ اﻫﺪاف ﻣﺬﮐﻮر را از ﻃﺮﯾﻘﯽ ﻣﺸﺨﺺ و ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ دﻧﺒﺎل ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬در واﻗﻊ ﻫﯿﭻ اﻣﺘﯿﺎز و ﺗـﻮﻓﯿﻘﯽ‬
‫ﺑﺰرﮔﺘﺮ از ﺑﺮﺧﻮرداری از ﻓﺮﺻﺖ ﻋﺒﺎدت و ﭘﺮﺳﺘﺶ ﺧﺪاوﻧﺪ وﺟﻮد ﻧﺪارد‪ .‬ﻋﺒﺎدت و ﭘﺮﺳﺘﺶ ﺧﺪا‪ ،‬ﻣﺸﺨﺼﮥ ﻗﻮم‬
‫اﺳﺮاﺋﯿﻞ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻦ و ﺳﻠﻮک در اراده ﺧﺪا ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﭘﺮﺳﺘﺶ ﻣﺸﺨﺼﮥ ﮐﻠﯿﺴﺎی اوﻟﯿﻪ ﻧﯿﺰ ﺑﻮد‪ .‬ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس‬
‫ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﯾﺪ‪» :‬ﻫﺮ روزه در ﻫﯿﮑﻞ ﺑﻪ ﯾﮑﺪل ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ و در ﺧﺎﻧﻪﻫـﺎ ﻧـﺎن را ﭘـﺎره ﻣـﯽﮐﺮدﻧـﺪ و ﺧـﻮراک را ﺑـﻪ‬
‫ﺧﻮﺷﯽ و ﺳﺎدهدﻟﯽ ﻣﯽﺧﻮردﻧﺪ‪ .‬و ﺧﺪا را ﺣﻤﺪ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ و ﻧﺰد ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺧﻠﻖ ﻋﺰﯾﺰ ﻣﯽﮔﺮدﯾﺪﻧـﺪ و ﺧﺪاوﻧـﺪ ﻫـﺮ‬
‫روزه ﻧﺎﺟﯿﺎن را ﺑﺮ ﮐﻠﯿﺴﺎ ﻣﯽاﻓﺰود«)اﻋﻤﺎل ‪ .(47-46 :2‬ﮐﻠﯿﺴﺎی اﻋﻤﺎل رﺳﻮﻻن ﮐﻠﯿﺴـﺎی ﻗـﻮی ﺑـﻮد‪ ،‬زﯾـﺮا اﯾـﻦ‬
‫ﮐﻠﯿﺴﺎ‪ ،‬ﮐﻠﯿﺴﺎی دﻋﺎ ﺑﻮد‪ .‬اﻣّﺎ آﻧﻬﺎ ﭼﮕﻮﻧﻪ دﻋﺎ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ؟ ﭘﺎﺳﺦ ﺳﺆال اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ آﻧﻬﺎ ﮐﻠﯿﺴﺎی ﭘﺮﺳﺘﺸﯽ ﺑﻮدﻧـﺪ!‬
‫اﯾﻦ ﻧﻮع ﮐﻠﯿﺴﺎ ﻗﻠﺐ ﺧﺪا را ﻟﻤﺲ ﺧﻮاﻫﺪ ﻧﻤﻮد و زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻗﻠﺐ ﺧﺪا ﻟﻤﺲ ﺷـﻮد‪ ،‬ﺗﻤـﺎﻣﯽ ﻗـﺪرت آﺳـﻤﺎن آزاد‬
‫ﻣﯽﮔﺮدد! و اﯾﻦ ﻫﻤﺎن وﻗﺘﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﯿﺪاری ﭘﺪﯾﺪ ﻣﯿ‪Ĥ‬ﯾﺪ‪.‬‬

‫‪٩٥‬‬
‫‪ / 2‬ﺟـــﻮن ‪2003 /‬‬ ‫دﻋـــﺎ ﻣﻄـــﺎﺑﻖ ﻗﻠـــﺐ ﺧـــﺪا‬
‫دﻋﺎ ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﻣﯿﺎن دو ﻗﻠﺐ اﺳﺖ‪ ،‬ﻣﺸﺎرﮐﺘﯽ ﻣﺎﺑﯿﻦ ﻗﻠﺐ ﺧﺪا و ﻗﻠﺐ اﻧﺴﺎن‪ .‬دﻋﺎ ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﺑﺎ ﺧﺪاﺳﺖ‪ .‬اﯾﻦ ﻧـﻮع‬
‫ﺗﻌﺮﯾﻒ و درک از دﻋﺎﺳﺖ ﮐﻪ آن را ﺑﻪ ﯾﮏ ﻣﺎﺟﺮاﺟﻮﯾﯽ ﻫﯿﺠﺎناﻧﮕﯿﺰ ﻣﺒﺪل ﻣﯽﺳـﺎزد‪ .‬دﻋـﺎ ﯾـﮏ آﯾـﯿﻦ ﻣـﺬﻫﺒﯽ‬
‫ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺮدم در اﺟﺮای آن ﻣﻮﻇﻒ ﺑﻪ ﺗﮑﺮار درﺧﻮاﺳﺘﻬﺎﯾﺸﺎن در ﺣﻀﻮر ﺧـﺪا ﺑﺎﺷـﻨﺪ‪ .‬در واﻗـﻊ دﻋـﺎ ﭼﯿـﺰی‬
‫ﺑﺴﯿﺎر ﻓﺮاﺗﺮ از ﯾﮏ وﻇﯿﻔﻪ ﯾﺎ ﻋﺎدت ﻣﺬﻫﺒﯽ اﺳﺖ‪ .‬دﻋﺎ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﺪن در ﺣﻀﻮر ﺷﺨﺼﯽ اﺳـﺖ ﮐـﻪ ﺧـﺎﻟﻖ ﺗﻤـﺎم‬
‫ﮐﺎﺋﻨﺎت اﺳﺖ‪ .‬ﺧﺪاﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﻄﻠﻖ ﭘﺎک ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ‪ .‬دﻋﺎ ﻓﺮﺻﺘﯽ ﺑﺮای ﺑﺎز ﮐـﺮدن ﻗﻠﺒﻤـﺎن ﺑـﻪ ﺣﻀـﻮر ﺧـﺪا‪ ،‬و‬
‫ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻓﺮﺻﺘﯽ ﺑﺮای ﺑﺎزﺷﺪن ﻗﻠﺐ ﺧﺪا ﺑﺮای ﻣﺎﺳﺖ‪ .‬زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻣﺎ از دﻋﺎ ﺷﺮاﮐﺖ ﻣﯿﺎن دو ﻗﻠﺐ ﺑﺎﺷـﺪ‪،‬‬
‫ﻗﺎدر ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻗﺪرت دﻋﺎ ﮐﻨﯿﻢ‪ ،‬و ﺑﻪ ﻃﻮر ﻗﻄﻊ دﻋﺎﻫﺎی ﻣﺎ ﭘﺎﺳﺦ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﯾﺎﻓﺖ‪ .‬در اﯾﻦ واﻗﻌﯿـﺖ ﺗﺄﻣـﻞ‬
‫ﮐﻨﯿﺪ‪ ،‬آﻧﮕﺎه درﺧﻮاﻫﯿﺪ ﯾﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎ ﻗﺪرﺗﯽ ﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺑﺎور و ﺷـﮕﻔﺖاﻧﮕﯿـﺰ دﻋـﺎ ﮐﻨﯿـﺪ‪ .‬در دﻋـﺎ دو ﻗﻠـﺐ‬
‫ﺷﺮﮐﺖ دارﻧﺪ‪ ،‬ﻗﻠﺐ ﺧﺪا و ﻗﻠﺐ اﻧﺴﺎن‪ .‬ﻗﻠﺐ ﺧﺪا ﻗﺪوس‪ ،‬ﮐﺎﻣﻞ و ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﻄﻠﻖ ﭘﺎک اﺳﺖ‪ ،‬و ﻇﺮﻓﯿﺖ و ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ‬
‫آن وﺻﻒﻧﺎﭘﺬﯾﺮ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ‪ .‬در ﺟﺎﻧﺐ دﯾﮕﺮ ﻗﻠﺐ اﻧﺴـﺎن ﻗـﺮار ﮔﺮﻓﺘـﻪ اﺳـﺖ‪ .‬ﮐﺘﺎﺑﻤﻘـﺪس ﻗﻠـﺐ اﻧﺴـﺎن را ﻗﻠﺒـﯽ‬
‫ﮔﻨﺎﻫﮑﺎر‪ ،‬ﻓﺮﯾﺒﻨﺪه و ﺑﺴﯿﺎر ﺷﺮﯾﺮ ﺗﻮﺻﯿﻒ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬ﻗﻠﺐ اﻧﺴﺎن ﮐﻮﭼﮏ و ﻓﻬﻢ و ﮔﺴﺘﺮۀ آن ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺤـﺪود اﺳـﺖ‪.‬‬
‫ﺣﺎل ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم دﻋﺎ ﻣﯽﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﮐﺪام ﯾﮏ از اﯾﻦ دو ﻗﻠﺐ ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﺗﻮﺟﻪ را ﻣﻌﻄﻮف داﺷﺖ؟ ﺑﺪون ﺷﮏ ﭘﺎﺳﺦ اﯾﻦ‬
‫ﺳﺆال‪ ،‬ﻗﻠﺐ ﺧﺪاﺳﺖ‪ .‬اﻣّﺎ ﺳﺆاﻟﯽ ﮐﻪ در اﯾﻦ ﻗﺴﻤﺖ ﻣﻄﺮح ﻣﯽﺷﻮد اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻗﻠﺐ ﺧﺪا ﭼﯿﺴﺖ؟ اﮔـﺮ ﻣـﺎ‬
‫ﭘﺎﺳﺦ اﯾﻦ ﺳﺆال را ﺑﺪاﻧﯿﻢ آﻧﮕﺎه ﺷﺮوع ﺑﻪ دﻋﺎ ﮐﺮدن ﻣﻄﺎﺑﻖ آن ﻣﻌﯿﺎرﻫﺎ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﻧﻤﻮد‪ .‬و زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺷـﺮوع ﺑـﻪ‬
‫دﻋﺎ ﺑﺮای آن ﭼﯿﺰی ﮐﻪ در ﻗﻠﺐ ﺧﺪاﺳﺖ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‪ ،‬ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﮐﻪ او ﺑﻪ دﻋﺎﻫﺎﯾﻤـﺎن ﭘﺎﺳـﺦ ﺧﻮاﻫـﺪ‬
‫داد ‪.‬ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس در اﯾﻦ ﺑﺎره ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ‪» :‬و اﯾﻦ اﺳﺖ آن دﻟﯿﺮی ﮐﻪ ﻧﺰد وی دارﯾﻢ ﮐﻪ ﻫﺮ ﭼـﻪ ﺑـﺮ ﺣﺴـﺐ اراده او‬
‫ﺳﺆال ﻧﻤﺎﯾﯿﻢ ﻣﺎ را ﻣﯽﺷﻨﻮد«)اول ﯾﻮﺣﻨﺎ ‪ .( 14 :5‬وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻣﻄـﺎﺑﻖ آﻧﭽـﻪ در ﻗﻠـﺐ ﺧﺪاﺳـﺖ دﻋـﺎ ﻣـﯽﮐﻨـﯿﻢ‪،‬‬
‫ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﮐﻪ او ﻣﺎ را ﻣﯽﺷﻨﻮد‪ .‬ﺑﺪﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ درﻣﯽﯾﺎﺑﯿﻢ ﮐﻪ دﻋﺎی ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪاﻧـﻪ‪ ،‬دﻋـﺎ ﻣﻄـﺎﺑﻖ ﻗﻠـﺐ‬
‫ﺧﺪاﺳﺖ‪ .‬اﻣّﺎ در ﻗﻠﺐ ﺧﺪا ﭼﯿﺴﺖ؟ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻗﻠﺒﯽ ﺧﺪا ﺑﺮ ﻣﺎ ﭘﻮﺷﯿﺪه ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﻗﻠﺐ ﺧﺪا ﻧﺎﭘﺎﯾﺪار ﻧﯿﺴـﺖ‪ .‬ﻗﻠـﺐ او‬
‫ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻧﻤﯽﭘﺬﯾﺮد‪ .‬از اﯾﻦ رو ﻣﯽﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻣﺤﺒﺖ دﻧﯿﺎی ﻣﺎ در ﻗﻠﺐ او ﺟﺎی دارد‪ .‬ﻋﯿﺴﯽ ﻓﺮﻣﻮد‪» :‬زﯾـﺮا ﺧـﺪا‬
‫ﺟﻬﺎن را آﻧﻘﺪر ﻣﺤﺒﺖ ﻧﻤﻮد ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪ ﯾﮕﺎﻧﻪ ﺧﻮد را داد ﺗﺎ ﻫﺮ ﮐﻪ ﺑﻪ او اﯾﻤﺎن آورد ﻫﻼک ﻧﮕـﺮدد‪ ،‬ﺑﻠﮑـﻪ ﺣﯿـﺎت‬
‫ﺟﺎوداﻧﯽ ﯾﺎﺑﺪ«)ﯾﻮﺣﻨﺎ ‪ .( 16 :3‬دﻧﯿﺎ! دﻧﯿﺎ! دﻧﯿﺎی ﻣﺎ در ﻗﻠﺐ ﺧﺪا ﺟﺎی دارد‪ .‬وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺷﺮوع ﺑﻪ دﻋﺎ ﺑﺮای دﻧﯿﺎی‬
‫ﺧﻮد ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‪ ،‬دﻋﺎی ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪاﻧﻪ‪ ،‬ﺻﻮرت ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ دﻋﺎ ﮐﺮده ﻣﯽﮔﻮﯾﯿﻢ‪» :‬ﻣﻠﮑـﻮت ﺗـﻮ ﺑﯿﺎﯾـﺪ و‬
‫اراده ﺗﻮ ﻫﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ در آﺳﻤﺎن اﺳﺖ ﺑﺮ زﻣﯿﻦ ﻧﯿﺰ ﮐﺮده ﺷﻮد« دﻋﺎی ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ را آﻏﺎز ﮐﺮدهاﯾﻢ‪ .‬اﯾﻦ دﻋـﺎ‪ ،‬دﻋـﺎ‬
‫ﺑﺮای اﯾﻤﺎن آوردن اﺷﺨﺎص ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ اﺳﺖ‪ .‬اﯾﻦ دﻋﺎ ﺑﺮای ﻧﺠﺎت اﻓـﺮادی اﺳـﺖ ﮐـﻪ ﻫﺮﮔـﺰ ﻣﺴـﯿﺢ را ﻣﻼﻗـﺎت‬
‫ﻧﻨﻤﻮدهاﻧﺪ‪ .‬اﯾﻦ دﻋﺎ ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﺑﺮﻗﺮاری ﭘﺎدﺷﺎﻫﯽ ﺧﺪاوﻧﺪ در ﻗﻠﻮب ﻣﺮدم ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻋﻠﺖ اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺴﯿﺎری از ﻣﺮدم از‬
‫دﻋﺎﻫﺎی ﺧﻮد دﻟﺴﺮد ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اﯾﺸﺎن ﺗﻮﺟﻪ و ﺗﻤﺮﮐﺰ ﺧﻮﯾﺶ را ﺑـﺮ اﻣـﻮری ﮐـﻪ در ﻗﻠـﺐ ﺧـﻮﯾﺶ‬
‫دارﻧﺪ ﻣﻌﻄﻮف ﺳﺎﺧﺘﻪاﻧﺪ‪ .‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺎ و آﻧﭽﻪ ﮐﻪ در ﻗﻠﺐ ﻣﺎﺳﺖ ﺑﺴﯿﺎر ﻋﻼﻗﻤﻨـﺪ اﺳـﺖ‪ ،‬ﻟـﯿﮑﻦ ﻣـﺎ ﺑـﻪ‬
‫ﻋﻠﺖ ﮔﺴﺘﺮۀ ﻣﺤﺪود ﻓﻬﻢ و درک ﺧﻮﯾﺶ ﻗﺎدر ﺑﻪ درک ﺻﺤﯿﺢ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ و اﻏﻠﺐ ﻓﺮﯾﺐ ﻗﻠﻮب ﺧـﻮﯾﺶ را‬
‫ﻣﯽﺧﻮرﯾﻢ‪ .‬اﻣّﺎ وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻗﻠﺐ ﺧﺪا دﻋﺎ ﮐﻨﯿﻢ‪ ،‬ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﺎ اﻃﻤﯿﻨﺎن و دﻟﯿﺮی زﯾﺎدی دﻋـﺎ ﮐﻨـﯿﻢ‪ .‬و ﺧﺪاوﻧـﺪ‬
‫اﯾﻦ دﻋﺎ را ﻣﯽﺷﻨﻮد و ﺑﻪ آن ﭘﺎﺳﺦ ﻣﯿﺪﻫﺪ‪ .‬دﻋﺎی ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪاﻧﻪ دﻋﺎ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻗﻠﺐ ﺧﺪاﺳﺖ‪.‬‬

‫‪٩٦‬‬
‫‪ / 9‬ﺟــﻮن ‪2003 /‬‬ ‫ﻣﻼﻗــﺎت ﯾﻬــﻮه ﯾــﺮی در دﻋــﺎ‬

‫زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻋﯿﺴﯽ دﻋﺎ ﮐﺮدن را ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ ﺗﻌﻠﯿﻢ ﻣﯿﺪاد ﺑﻪ اﯾﺸﺎن آﻣﻮﺧﺖ ﮐﻪ در اﺑﺘﺪا ﺗﻤﺮﮐﺰ ﺧﻮﯾﺶ را ﺑـﺮ ﺷﺨﺼـﯿﺖ و‬
‫ﺻﻔﺎت ﺧﺪا ﻗﺮار دﻫﻨﺪ‪» :‬ای ﭘﺪر ﻣﺎ ﮐﻪ در آﺳﻤﺎﻧﯽ‪ ،‬ﻧﺎم ﺗﻮ ﻣﻘﺪس ﺑﺎد …‪ «.‬او ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﺗﻌﻠﯿﻢ داد ﮐﻪ درﻫﺎی دﻋﺎ را ﺑـﺎ‬
‫ﺗﻤﺮﮐﺰ ﺑﺮ ﺧﻮد ﺧﺪا ﺑﺎز ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬دﻋﺎ اﺳﺎﺳﺎً راﺑﻄﻪ ای ﺻﻤﯿﻤﯽ ﺑﺎ ﺧﺪاﺳﺖ‪ .‬ﻋﯿﺴﯽ در ﻧﻈﺮ داﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﯿﺮوان ﺧﻮﯾﺶ ﺗﻌﻠـﯿﻢ‬
‫دﻫﺪ ﮐﻪ دﻋﺎ ﯾﮏ ﻓﺮﻣﻮل اﺳﺮارآﻣﯿﺰ‪ ،‬ﯾﺎ ﯾﮏ آﯾﯿﻦ ﻣﺬﻫﺒﯽ ﻧﯿﺴﺖ‪ ،‬ﺑﻠﮑـﻪ ﻣﺸـﺎرﮐﺖ دو ﻗﻠـﺐ اﺳـﺖ‪ .‬از اﯾـﻦ رو ﻋﯿﺴـﯽ ﺑـﻪ‬
‫ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ آﻣﻮﺧﺖ ﮐﻪ ﺧﺪا را ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﻫﺮ آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﻫﺴﺖ ﻋﺒﺎدت و ﭘﺮﺳـﺘﺶ ﻧﻤﺎﯾﻨـﺪ‪ ،‬و در ﺻـﺪد ﺷـﻨﺎﺧﺖ ﺣﻘﯿﻘـﯽ او‬
‫ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﺑﻌﺪ از اﯾﻨﮑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان دﯾﺪ درﺳﺖ و ﺷﻔﺎﻓﯽ از ﺧﺪا ﯾﺎﻓﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﻫﺮ آﻧﭽﻪ را ﮐﻪ در ﻗﻠﺐ ﺧﺪا ﺑـﻮد را درک‬
‫ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ‪ .‬زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻗﻠﺐ اﯾﺸﺎن‪ ،‬ﻗﻠﺐ ﺧﺪا را ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﻤﻮده ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺧﺖ‪ ،‬ﺑﻪ ﻃﻮر ﻃﺒﯿﻌﯽ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﺗﺤﻘﻖ آﻧﭽﻪ‬
‫ﮐﻪ در ﻗﻠﺐ او ﺑﻮد‪ ،‬دﻋﺎ ﮐﻨﺪ‪ .‬آﻧﮕﺎه ﺷﺎﮔﺮدان ﻧﯿﺎز دﻧﯿﺎی ﺧﻮد را ﻣﯿﺪﯾﺪﻧﺪ‪ ،‬و ﺑﺮای ﻋﻤﻠﯽ ﺷﺪن ارادۀ ﺧﺪا در ﺟﻬـﺎن ﻣﻮاﻓـﻖ‬
‫ﻫﺮ آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺗﻌﻠﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬دﻋﺎ ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ ‪» :‬ﻣﻠﮑﻮت ﺗﻮ ﺑﯿﺎﯾﺪ‪ ،‬و ارادۀ ﺗﻮ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ در آﺳﻤﺎن اﺳﺖ ﺑﺮ زﻣﯿﻦ ﻧﯿﺰ ﮐـﺮده‬
‫ﺷﻮد‪ «.‬آﻧﻬﺎ ﺑﺮای ﺑﺮﻗﺮاری ﺳﻠﻄﻨﺖ و ﺣﺎﮐﻤﯿﺖ او در ﻗﻠﻮب ﻣﺮدان و زﻧﺎن‪ ،‬دﻋﺎ ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻫﺮﮔﺎه ﺷﺎﮔﺮدان ﭘﺪر را‬
‫ﻋﺒﺎدت ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﺗﺤﻘﻖ آن ﭼﯿﺰی ﮐﻪ در ﻗﻠﺐ او ﻧﯿﺰ ﺑﻮد ﻓﺮﯾﺎد ﺑﺮﻣﯿ‪Ĥ‬وردﻧﺪ‪ .‬اﯾﻦ دﻋﺎ‪ ،‬دﻋﺎﯾﯽ ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫اﻣّﺎ ﺳﭙﺲ ﻋﯿﺴﯽ ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ ﺗﻌﻠﯿﻢ داد ﮐﻪ ﻧﯿﺎزﻫﺎی ﺧﻮد را ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﺧﺪا ﺑﯿﺎورﻧﺪ و ﺑﻪ اﯾﺸﺎن آﻣﻮﺧﺖ ﮐﻪ اﯾﻨﮕﻮﻧـﻪ‬
‫دﻋﺎ ﮐﻨﻨﺪ ‪» :‬ﻧﺎن ﮐﻔﺎف ﻣﺎ را اﻣﺮوز ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﺪه‪ «.‬آﻧﻬﺎ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻧﯿﺎزﻫﺎی ﺧﻮد را ﺑـﻪ ﺣﻀـﻮر ﺧـﺪا ﺑﯿﺎورﻧــﺪ‪ .‬ﻧـﺎن‬
‫ﯾﮏ ﻧﻤﻮﻧﻪ از اﺳﺎﺳﯿﺘﺮﯾﻦ ﻧﯿﺎزﻫﺎی اﻧﺴﺎن اﺳﺖ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﺪون ﻏﺬا ﻗﺎدر ﺑـﻪ اداﻣـﮥ ﺣﯿـﺎت ﺧـﻮد ﻧﯿﺴـﺘﯿﻢ از اﯾـﻦ رو ﻋﯿﺴـﯽ ﺑـﻪ‬
‫ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ آﻣﻮﺧﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﺑﺮآورده ﺷﺪن ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻧﯿﺎزﻫﺎﯾﺸﺎن ﺑﻪ ﺳﻮی ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﻈﺮ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ‪ .‬اﯾﻦ ﻧﮕﺮش‪ ،‬ﯾﮏ ﻧﮕـﺮش‬
‫ﺟﺎﻟﺐ ﺑﺮ »ﺗﻌﻠﯿﻢ دﻋﺎی« ﻋﯿﺴﯽ ﻣﺴﯿﺢ اﺳﺖ‪ .‬ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺒﯽ ﮐﻪ ﻋﯿﺴﺎی ﻣﺴﯿﺢ در ﺗﻌﻠﯿﻢ دﻋﺎ ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ آﻣﻮﺧﺖ ﺗﻮﺟـﻪ‬
‫ﮐﻨﯿﺪ‪ .‬در اﺑﺘﺪا ﺗﻤﺮﮐﺰ و ﺗﻮﺟﻪ اﯾﺸﺎن ﻣﯽ ﺑﺎﯾـﺪ ﺑـﺮ ﺧـﺪا ﻗـﺮار ﮔﯿـﺮد‪ ،‬ﺳـﭙﺲ ﻧﯿﺎزﻫـﺎی دﻧﯿـﺎی ﻣـﺎ ﻣﻄـﺮح ﻣـﯽ ﮔﺮدﻧـﺪ‪ ،‬و‬
‫ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﻧﯿﺎزﻫﺎی ﺧﻮد ﺷﺨﺺ دﻋﺎ ﮐﻨﻨﺪه اراﺋﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﻌﻤﻮل ﺑﺴﯿﺎری از ﻣﺎ ﺑﺮﺧﻼف ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺗﻌﻠﯿﻢ‬
‫داده ﺷﺪه دﻋﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬ﻣﺎ ﻣﻌﻤﻮﻻً دﻋﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ‪» :‬ای ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮐﻤﮏ ﮐﻦ‪ ،‬ﻣﻦ ﺑﻪ ﻓﻼن ﭼﯿـﺰ اﺣﺘﯿـﺎج دارم‪ .‬ﻟﻄﻔـﺎً آن‬
‫ﭼﯿﺰ دﯾﮕﺮ را ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺪه‪ «.‬اﻏﻠﺐ اوﻗﺎت ﻣﺎ درﻫﺎی دﻋﺎ را ﺑﻪ ﺟﺎی ﺗﻤﺮﮐﺰ ﺑﺮ ﺧﺪا‪ ،‬ﺑﺎ ﺗﻤﺮﮐﺰ ﺑﺮ ﻧﯿﺎزﻫﺎی ﺧﻮد ﺑﺎز ﻣﯽ ﮐﻨـﯿﻢ‪.‬‬
‫دﻋﺎی ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ دﻋﺎی ﭘﺮﺣﺮارت ﻧﯿﺴﺖ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ دﻋﺎﯾﯽ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻗﻠﺐ ﺧﺪا اﺳﺖ‪ .‬در اﯾﻦ ﻧﻮع دﻋﺎ‪ ،‬ﻣﺎ دﻋﺎی ﺧـﻮﯾﺶ‬
‫را ﺑﺎ ﺗﻤﺮﮐﺰ ﺑﺮ ﺧﺪا آﻏﺎز ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ و ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﻓﻮق ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺑﻪ دﻋﺎ ﺑﺮای دﯾﮕﺮان ﺳﻮق داده ﻣﯽ ﺷﻮﯾﻢ‪ .‬ﭘﯿﺎﻣـﺪ ﻧﻬـﺎﯾﯽ‬
‫اﯾﻦ دﻋﺎ ﻟﻤﺲ ﻧﯿﺎزﻫﺎی ﻣﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﺧﺪاﺳﺖ‪ .‬او ﯾﻬﻮه ﯾﺮی اﺳﺖ‪ ،‬او ﺑﻪ ﻣﺎ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻧﯿﺎزﻫﺎی ﻗﻠـﻮب ﻣـﺎ را ﻣـﯽ‬
‫داﻧﺪ‪ .‬ﻋﯿﺴﯽ ﻣﺴﯿﺢ ﻓﺮﻣﻮد اﮔﺮ ﻣﺎ در اﺑﺘﺪا ﻣﻠﮑﻮت ﺧﺪا را ﺑﻄﻠﺒﯿﻢ‪ ،‬او ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻧﯿﺎزﻫﺎی زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ را اﺟﺎﺑﺖ ﺧﻮاﻫﺪ ﻧﻤﻮد‪ .‬در‬
‫واﻗﻊ ﻋﯿﺴﯽ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﭘﺲ از ﺗﻌﻠﯿﻢ ﻧﺤﻮۀ دﻋﺎ ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان‪ ،‬ﺑﻪ اﯾﺸﺎن ﮔﻮﺷﺰد ﻧﻤﻮده ﻓﺮﻣـﻮد‪» :‬ﻟـﯿﮑﻦ اول ﻣﻠﮑـﻮت ﺧـﺪا و‬
‫ﻋﺪاﻟﺖ او را ﺑﻄﻠﺒﯿﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺑﺮای ﺷﻤﺎ ﻣﺰﯾﺪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ«)ﻣﺘﯽ ‪ .(33:6‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮﯾﺶ اﻣﯿﻦ اﺳﺖ‪.‬‬
‫دﻋﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﻠﮑﻮت و ﻋﺪاﻟﺖ ﺧـﺪا را در اوﻟﻮﯾـﺖ ﻗـﺮار دﻫـﺪ‪ ،‬ﺗـﺪارک و اﺟﺎﺑـﺖ اﻟﻬـﯽ را ﺑـﻪ دﻧﺒـﺎل دارد‪ .‬در ﭘﺮﺳـﺘﺶ‬
‫و ﺷﮑﺮﮔﺰاری‪ ،‬ﻣﺎ ﺧﺪا را در ﻋﻈﻤﺖ و ﻧﯿﮑﻮﯾﯽ او ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﯿﻢ‪ .‬در ﺷﻔﺎﻋﺖ ﺑﺮای دﯾﮕﺮان‪ ،‬ﻗﻠﺐ ﺧﺪا را ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﯿﻢ‪ .‬اﻣّﺎ ﺑﻪ‬
‫ﻫﻨﮕﺎم ﺑﯿﺎن ﻧﯿﺎزﻫﺎ‪ ،‬ﺑﺎ ﯾﻬﻮه ﯾﺮی ﻫﻤﭽﻮن ﺧﺪای ﻣﻬﯿﺎ ﮐﻨﻨﺪه ﺧﻮﯾﺶ ﻣﻼﻗﺎت ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬ﭼﺮا ﺷﻤﺎ اﻣﺮوز ﻓﺮﺻـﺘﯽ را ﺑـﻪ دﻋـﺎ‬
‫اﺧﺘﺼﺎص ﻧﺪﻫﯿﺪ؟ در ﺻﺪد ﺷﻨﺎﺧﺖ او ﻫﻤﭽﻮن ﭘﺪر ﺧﻮد ﺑﺎﺷﯿﺪ‪ ،‬ﭘﺪری ﮐﻪ ﺑﺮ ﺗﺨﺖ ﺧـﻮﯾﺶ ﻧﺸﺴـﺘﻪ اﺳـﺖ‪ .‬او ﺧـﺪاﯾﯽ‬
‫ﻗﺪوس و ﻗﺎدر ﻣﻄﻠﻖ اﺳﺖ ﮐﻪ دﻧﯿﺎ را ﺑﺎ ﻣﺤﺒﺘﯽ ﻋﻤﯿﻖ دوﺳﺖ دارد‪ .‬ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﺷـﻤﺎ در ﺻـﺪد ﺷـﻨﺎﺧﺖ او ﺑـﺮ ﻣﯿ‪Ĥ‬ﯾﯿـﺪ‪،‬‬
‫ﮐﺸﻒ ﺧﻮاﻫﯿﺪ ﻧﻤﻮد ﮐﻪ او ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻧﯿﺎزﻫﺎی زﻧﺪﮔﯽ ﺷﻤﺎ را اﺟﺎﺑﺖ ﻣﯿﮑﻨﺪ‪.‬‬

‫‪٩٧‬‬
‫‪ / 16‬ﺟــــــــــﻮن ‪2003 /‬‬ ‫دﻋﺎ و اﯾﻤﺎن‬
‫در ﺳﺎل ‪ 1965‬ﻣﻦ ﯾﮏ ﻧﻮاﯾﻤﺎن‪ ،‬و ﭘﯿﺮو ﭘﺮ ﺷﻮر ﻣﺴﯿﺢ ﺑﻮدم ﮐﻪ ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻫﯿﺒـﺖ و ﻧﯿﮑـﻮﯾﯽ ﺧـﺪا ﻗـﺮار داﺷـﺘﻢ‪ .‬در آن‬
‫ﻫﻨﮕﺎم ﻫﻨﻮز زﻧﺪﮔﯽ در ﯾﮏ ﺟﻤﻊ ﮐﻠﯿﺴﺎﯾﯽ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻧﮑﺮده ﺑـﻮدم‪ ،‬و اﻃﻼﻋـﺎت اﻧـﺪﮐﯽ از ﮐﺘﺎﺑﻤﻘـﺪس داﺷـﺘﻢ‪ .‬در واﻗـﻊ‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺴﯿﺤﯽ ﯾﮏ ﻣﺎﺟﺮای ﭘﺮ ﺷﮑﻮه ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﻦ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ آن ﻣﻠﺤﻖ ﺷﺪه ﺑﻮدم ‪.‬در آن اﯾﺎم ﻣﻦ زﻧﺪﮔﯽ ﮐـﺮدن ﺑـﺎ اﯾﻤـﺎن را‬
‫ﺑﺪون داﺷﺘﻦ اﻃﻼﻋﺎت زﯾﺎد در ﻣﻮرد ﻣﺎﻫﯿﺖ اﯾﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻧﻤﻮده ﺑﻮدم‪ ،‬ﻣﯿ‪Ĥ‬ﻣﻮﺧﺘﻢ‪ .‬زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺴﯿﺢ وارد زﻧـﺪﮔﯽ ﻣـﻦ‬
‫ﺷﺪ‪ ،‬ﻣﺸﻐﻮل ﺗﺤﺼﯿﻞ در داﻧﺸﮕﺎه اﯾﺎﻟﺘﯽ ﻟﻮﺋﯿﺰﯾﺎﻧﺎ ﺑﻮدم‪ .‬در آن زﻣﺎن ﻣﻦ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ درﯾﺎﻓﺘﻢ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺮا ﺑﺮای اﻋﻼم ﺧﺒـﺮ‬
‫اﻧﺠﯿﻞ ﺑﻪ ﻣﻠﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺟﻬﺎن دﻋﻮت ﻧﻤﻮده اﺳﺖ‪ .‬دو روز ﺑﻌﺪ ﻣﻦ زﻧﺪﮔﯿﻢ را وﻗﻒ اﻧﺠﺎم اﯾﻦ ﻣﺴﺆوﻟﯿﺖ ﺑﺰرگ ﻧﻤﻮدم‪ .‬ﻟﺬا‬
‫اﺣﺴﺎس ﮐﺮدم ﮐﻪ ﻣﯿﺒﺎﯾﺪ داﻧﺸﮕﺎه ﻣﺤﻞ ﺗﺤﺼﯿﻞ ﺧﻮد را ﺗﺮک ﮐﺮده‪ ،‬ﺑﺮای آﻣﻮﺧﺘﻦ ﺑﯿﺸـﺘﺮ در ﻣـﻮرد ﮐﺘﺎﺑﻤﻘـﺪس ﺑـﻪ ﯾـﮏ‬
‫ﻣﺪرﺳﮥ ﻣﺴﯿﺤﯽ ﻣﻠﺤﻖ ﺷﻮم ‪.‬از اﯾﻦ رو ﺑﻪ ﮐﺎﻟﺞ ﮐﻮﭼﮏ ﺑﺎﭘﺘﯿﺴﺖ اﯾﺎﻟﺖ ﻣﺬﮐﻮر ﭘﯿﻮﺳﺘﻢ‪ .‬ﯾﮏ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﺗﺤﺼـﯿﻞ در‬
‫ﻣﺪرﺳﮥ ﻣﺴﯿﺤﯽ‪ ،‬ﺟﻬﺖ ﺷﻨﯿﺪن ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻣﺒﺸﺮی ﺑﻪ ﻧﺎم ﻣﻨﻠﯽ ﺑﺴﻠﯽ‪ ،‬ﺑﻪ ﮐﻠﯿﺴﺎی ﮐﻮﭼﮑﯽ واﻗﻊ در ﯾﮏ روﺳﺘﺎ رﻓﺘﻢ‪ .‬ﻣﻮﺿﻮع‬
‫ﻣﻮﻋﻈﮥ واﻋﻆ ﻣﺬﮐﻮر اﯾﻤﺎن ﺑﻮد‪ .‬ﻣﻦ ﺑﺎ ﺷﻨﯿﺪن ﭘﯿﻐﺎم آﻧﭽﻨﺎن از ﺿﻌﻒ اﯾﻤﺎن ﺧﻮد ﻣﻠﺰم ﺷﺪم ﮐﻪ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﺮای ﺷﻨﯿﺪن ﺑﻘﯿﮥ‬
‫ﻣﻮﻋﻈﻪ در ﮐﻠﯿﺴﺎ ﺑﻨﺸﯿﻨﻢ‪ .‬از اﯾﻦ رو در اواﺳﻂ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻣﺠﺒﻮر ﺷﺪم ﮐﻪ ﮐﻠﯿﺴﺎ را ﺗﺮک ﮐﻨﻢ‪ .‬ﭘﺲ از ﺗﺮک ﮐـﺮدن ﮐﻠﯿﺴـﺎ ﺑـﻪ‬
‫ﭘﺎرﮐﯽ ﮐﻪ در آن ﻧﺰدﯾﮑﯽ ﻗﺮار داﺷﺖ رﻓﺘﻢ‪ ،‬و زﯾﺮ ﯾﮏ درﺧﺖ ﮐﻬﻨﺴﺎل زاﻧﻮ زده ﻧﺰد ﺧﺪا ﻓﺮﯾـﺎد ﺑـﺮآورده‪ ،‬ﮔﻔـﺘﻢ ‪» :‬آه ای‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ‪ ،‬ﻣﻦ ﻧﻤﯿﺪاﻧﻢ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻣﺮد از ﭼﻪ ﻧﻮع اﯾﻤﺎﻧﯽ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯿﮑﻨﺪ اﻣّﺎ ﻣﯿﺨﻮاﻫﻢ ﯾﮏ ﻣﺮد اﯾﻤﺎن ﺑﺎﺷﻢ‪ .‬ﺑﻪ ﻣﻦ ﺗﻌﻠﯿﻢ ده ﮐـﻪ‬
‫در ﻫﺮ ﭼﯿﺰی ﺑﺮ ﺗﻮ ﺗﻮﮐﻞ ﻧﻤﺎﯾﻢ »‪.‬ﻣﺪت زﻣﺎن زﯾﺎدی ﻧﮕﺬﺷﺖ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ دﻋﺎی ﻣﻦ ﺑﺎ راﻫﻨﻤـﺎﯾﯽ ﮐـﺮدﻧﻢ ﺑـﻪ ﻣﺪرﺳـﮥ‬
‫اﯾﻤﺎن ﭘﺎﺳﺦ داد‪ .‬ﻣﻦ ﺑﺮای ﺗﺤﺼﯿﻞ در داﻧﺸﮕﺎه اﯾﺎﻟﺘﯽ از وﺟﻮد دو ﺑﻮرﺳﯿﮥ ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﻮدم‪ ،‬اﻣّﺎ ﺑﺮای ﺗﺤﺼـﯿﻞ در‬
‫ﻣﺪرﺳﮥ ﻣﺴﯿﺤﯽ از اﯾﻦ اﻣﺘﯿﺎز ﺧﺒﺮی ﻧﺒﻮد‪ .‬ﺑﺎ اﯾﻦ وﺟﻮد ﻣـﻦ ﻣﯿﺪاﻧﺴـﺘﻢ ﮐـﻪ ﺧﺪاوﻧـﺪ ﻣـﺮا ﺑـﺮای ﺗﺤﺼـﯿﻞ در آن ﻣﺪرﺳـﻪ‬
‫ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻦ ﺑﻪ ﯾﺎد دارم ﮐﻪ ﺑﺮای ﻧﺸﺎن دادن ﻃﺮﯾﻖ ﭘﺮداﺧﺖ ﺷﻬﺮﯾﻪ ﻧﺰد ﺧﺪا دﻋﺎ ﮐـﺮدم‪ .‬روز ﺑﻌـﺪ ﺑـﺮای ﮐﺴـﺐ‬
‫آﮔﺎﻫﯽ از ﻣﯿﺰان ﺷﻬﺮﯾﻪ ﺑﻪ دﻓﺘﺮ داﻧﺸﮕﺎه ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﮐﺮدم‪ .‬ﺧﺎﻧﻤﯽ ﮐﻪ ﻣﺴﺆول ﭘﺎﺳﺨﮕﻮﯾﯽ ﺑﻮد ﭘـﺲ از ﺑﺮرﺳـﯽ ﭘﺮوﻧـﺪۀ ﻣـﻦ‬
‫ﮔﻔﺖ‪» :‬ﻫﯿﭽﯽ‪ «.‬ﻣﻦ از ﭘﺎﺳﺦ او ﺣﯿﺮت ﻧﻤﻮده ﺑﺎ دﺳﺘﭙﺎﭼﮕﯽ ﮔﻔﺘﻢ ‪» :‬اﯾﻦ اﻣﮑﺎن ﻧﺪارد ﻣﻨﻈﻮر ﺷﻤﺎ ﭼﯿﺴﺖ؟ ﺣﺘﻤﺎً اﺷـﺘﺒﺎﻫﯽ‬
‫رخ داده اﺳﺖ‪ «.‬آن ﺧﺎﻧﻢ ﻣﻬﺮﺑﺎن ﺑﺎ دﻗﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮی ﺑﻪ ﭘﺮوﻧﺪه ﻣﻦ ﻧﮕﺎه ﮐﺮد و ﺑﻌﺪ ﭼﯿﺰی ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺑﯿﺶ از ﻗﺒﻞ ﻣﺮا ﻣﺘﻌﺠﺐ‬
‫ﺳﺎﺧﺖ‪ .‬او ﮔﻔﺖ ‪» :‬وﺟﻪ ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ ﺳﺎﻣﯽ ﺗﯿﭙﺖ‪ ،‬ﺑﻪ ﮐﺎر ﺗﻮ رﺳﯿﺪﮔﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ «.‬ﻣﻦ از او ﺳﺆال ﮐﺮدم ‪» :‬ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﻮرس‬
‫ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ در اﺧﺘﯿﺎر ﻣﻦ ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﺳﺖ؟« آن زن ﭘﺎﺳﺦ داد‪» :‬او ﻓﺮد ﻧﺎﺷﻨﺎﺳﯽ اﺳﺖ‪ «.‬ﻣﻦ از دﻓﺘﺮ ﮐﺎر آن زن ﺧﺎرج ﺷـﺪم و‬
‫ﺑﻪ ﺳﻮی اﺗﺎق ﺧﻮدم دوﯾﺪم‪ .‬ﺑﻪ ﻣﺤﺾ ورود ﺑﻪ اﺗﺎق در ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ زاﻧﻮ زده او را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﻬﻮه ﯾﺮی)ﺧﺪای ﺗﺪارک‬
‫ﮐﻨﻨﺪه(‪ ،‬ﭘﺮﺳﺘﺶ ﻧﻤﻮدم‪ .‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻌﻠﯿﻢ »ﺳﻠﻮک ﻧﻤﻮدن ﺑﻪ وﺳﯿﻠﮥ اﯾﻤﺎن« را در زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻦ آﻏﺎز ﮐﺮده ﺑﻮد‪ .‬ﺗﺠﺮﺑﮥ ﻣـﺬﮐﻮر و‬
‫دﯾﮕﺮ ﺗﺠﺮﺑﯿﺎت ﻣﺸﺎﺑﻪ در آن اﯾﺎم ﺳﺒﺐ ﮔﺮدﯾﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ زﻧﺪﮔﯽ ﻧﻤﻮدن ﺑﺎ اﯾﻤﺎن را ﺑﯿﺎﻣﻮزم‪ .‬در واﻗﻊ ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﻢ اﮔﺮ در‬
‫آن روزﻫﺎی اﺑﺘﺪای اﯾﻤﺎن ﺧﻮﯾﺶ‪ ،‬زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮدن ﺑﺎ اﯾﻤﺎن را ﻧﻤﯿ‪Ĥ‬ﻣﻮﺧﺘﻢ‪ ،‬ﻫﺮﮔﺰ ﻗﺎدر ﺑﻪ اﻧﺠﺎم اﻣـﻮری ﮐـﻪ اﻣـﺮوز ﺑـﻪ آﻧﻬـﺎ‬
‫ﻣﺒﺎدرت ﻣﯽ ورزم‪ ،‬ﻧﻤﯿﺒﻮدم‪ .‬ﻧﻮﯾﺴﻨﺪۀ رﺳﺎﻟﻪ ﺑﻪ ﻋﺒﺮاﻧﯿﺎن ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ‪» :‬ﻟﯿﮑﻦ ﺑﺪون اﯾﻤﺎن ﺗﺤﺼﯿﻞ رﺿﺎﻣﻨﺪی ﺧﺪا ﻣﺤﺎل اﺳـﺖ‪،‬‬
‫زﯾﺮا ﻫﺮ ﮐﻪ ﺗﻘﺮب ﺑﻪ ﺧﺪا ﺟﻮﯾﺪ‪ ،‬ﻻزم اﺳﺖ ﮐﻪ اﯾﻤﺎن آورد ﺑﺮ اﯾﻨﮑﻪ او ﻫﺴﺖ و ﺟﻮﯾﻨﺪﮔﺎن ﺧﻮد را ﺟﺰا ﻣﯿﺪﻫﺪ‪)«.‬ﻋﺒﺮ ‪11‬‬
‫‪ .(6 :‬وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻋﯿﺴﯽ در ﻣﻮرد دﻋﺎ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯿﻨﻤﻮد ﻫﻤﻮاره آن را ﺑﺎ اﯾﻤﺎن ﻫﻤﺮاه ﻣﯿﺴﺎﺧﺖ‪ .‬اﮔﺮ ﻣﺎ ﻗﺼﺪ دارﯾﻢ ﮐﻪ ﺧـﺪا را‬
‫ﺧﺸﻨﻮد ﺳﺎزﯾﻢ ﻣﯿﺒﺎﯾﺪ ﺑﺎ اﯾﻤﺎن دﻋﺎ… و دﻋﺎ ﮐﻨﯿﻢ ‪ .‬ﺳﭙﺲ ﺑﺎ ﯾﻬﻮه ﯾﺮی روﺑﺮو ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺷﺪ‪.‬‬

‫‪٩٨‬‬
‫‪ / 23‬ﺟــﻮن ‪2003 /‬‬ ‫در اﺑﺘــﺪا او را ﺑﻄﻠﺒﯿــﺪ‬
‫آن روز ﺻﺒﺢ زود ﻣﻦ ﺑﻪ اﺗﻔﺎق ﭼﻨﺪ ﮐﺸﯿﺶ دﯾﮕﺮ ﻣﺸﻐﻮل ﻃﻠﺒﯿﺪن روی ﺧﺪا ﺑـﻮدﯾﻢ‪ .‬ﻣـﺎ ﻣﺸـﺘﺎق ﮐـﺎر ﺧﺪاوﻧـﺪ در ﻣﯿـﺎن‬
‫ﻗﻮﻣﺶ ﺑﻮدﯾﻢ و ﺑﺮای ﺑﯿﺪاری دﻋﺎ ﻣﯿﮑﺮدﯾﻢ‪ .‬ﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪ اﻋﺘﺮاف ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﮐﻤﯽ از ﺑﯿﺎن آﻧﭽﻪ ﮐﻪ در ﺻـﺒﺢ آن روز اﺗﻔـﺎق اﻓﺘـﺎد‬
‫ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻣﯽ ﮐﺸﻢ‪ .‬زﯾﺮا در آن ﻫﻨﮕﺎم ﮐﻪ ﮐﺸﯿﺸﺎن در ﺣﺎل دﻋﺎ ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﻣﻦ ﺑﻪ ﺧﻮاب رﻓﺘﻢ‪ .‬در ﺣـﺎﻟﯽ ﮐـﻪ ﻣـﻦ ﺷـﺮوع ﺑـﻪ‬
‫ﺧﺮﻧﺎس ﮐﺸﯿﺪن ﮐﺮده ﺑﻮدم‪ ،‬ﺑﻘﯿﻪ ﮐﺸﯿﺸﻬﺎ ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ دﻋﺎ ﮐﺮده ﻣﯿﮕﻔﺘﻨﺪ‪» :‬آه ای ﺧﺪاوﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﯿﺰ ﻫﻤﭽـﻮن ﺑـﺮادر‬
‫ﺳﺎﻣﯽ ﺗﺴﻠﯽ و ﺳﻼﻣﺘﯽ ﻋﻄﺎ ﻧﻤﺎ!« وﻗﺘﯽ ﮐﻪ دوﺳﺘﺎﻧﻢ ﻣﺮا از ﺧﻮاب ﺑﯿﺪار ﮐﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺴﯿﺎر ﺷﺮﻣﻨﺪه ﺷﺪم ‪.‬اﻣّﺎ ﻧﮑﺘﻪای در اﯾﻨﺠـﺎ‬
‫وﺟﻮد دارد‪ ،‬ﮐﻪ اﺣﺘﻤﺎﻻً ﺷﻤﺎ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ داﻧﺴﺘﻦ آن ﻣﺤﺘﺎﺟﯿﺪ‪ .‬ﻣﻦ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺻﺒﺢ زود از ﺧﻮاب ﺑﺮﻣﯿﺨﯿﺰم‪ ،‬ﺑﺎ ﻣﺸـﮑﻠﯽ ﻣﻮاﺟـﻪ‬
‫ﻣﯽ ﺷﻮم‪ .‬زﯾﺮا ﺑﻪ ﻋﻠﺖ داﺷﺘﻦ ﻧﻮﻋﯽ ﻧﻔﺲ ﺗﻨﮕﯽ و ﭘﺪﯾﺪ آﻣﺪن دﺷﻮاری در ﺟﺮﯾﺎن ﮔﺮدش ﺧﻮﻧﻢ‪ ،‬ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﻢ از اﺑﺘـﺪای روز‬
‫در ﺷﺮاﯾﻂ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﻗﺮار ﮔﯿﺮم‪ .‬ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺴﯿﺎری از اﺷﺨﺎﺻﯽ ﮐﻪ ﻣﺸﮑﻼت ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ دارﻧـﺪ‪ ،‬ﺧﻮاﻫﻨـﺪ ﮔﻔـﺖ‪:‬‬
‫»ﭘﺲ ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ اﺟﺒﺎری ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻫﺮروز ﺻﺒﺢ زود ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ دﻋﺎ ﮐﻨﯿﻢ‪ ،‬ﺑﺮای ﻣﺎ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ دﻋﺎی ﺧﻮد را ﺑـﻪ اﻧﺘﻬـﺎی‬
‫ﺷﺐ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﮐﻨﯿﻢ‪ «.‬ﻣﻦ ﺑﺎ وﺟﻮد آﺷﻨﺎﯾﯽ ﺑﺎ اﯾﻦ ﺷﺮاﯾﻂ دﺷﻮار ﺑﺎ اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻣﻮاﻓﻖ ﻧﯿﺴـﺘﻢ‪ ،‬و اﻋﺘﻘـﺎد راﺳـﺦ دارم ﮐـﻪ ﻣـﺎ‬
‫ﻣﯿﺒﺎﯾﺪ در ﺳﺎﻋﺎت آﻏﺎزﯾﻦ ﻫﺮ روز روی ﺧﺪا را ﻗﺒﻞ از ﻫﺮ ﭼﯿﺰ دﯾﮕﺮی ﺑﻄﻠﺒﯿﻢ‪ .‬ﺑﺪون ﺷﮏ دﻋﺎ ﮐﺮدن در ﺳﺎﻋﺎت ﺷﺐ ﻧﯿﺰ‬
‫ﮐﺎری ﺧﻮب و ﭘﺴﻨﺪﯾﺪه اﺳﺖ‪ ،‬اﻣّﺎ اﮔﺮ ﺗﻨﻬﺎ وﻗﺖ دﻋﺎی ﻣﺎ دﻋﺎی ﺷﺐ ﻫﻨﮕﺎم ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬آﻧﮕﺎه اوﻗﺎت ﺧﻠﻮت ﻣﺎ ﺑﺎ ﺧﺪا ﺗﻨﻬﺎ ﺑـﻪ‬
‫ﺗﻮﺑﻪ ﻧﻤﻮدن از اﻣﻮر اﺷﺘﺒﺎﻫﯽ ﮐﻪ در ﻃﯽ روز ﻣﺮﺗﮑﺐ ﺷﺪﻫﺎﯾﻢ‪ ،‬ﻣﺒﺪل ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﮔﺮدﯾﺪ‪ .‬دﻋﺎ ﺑﺪﯾﻦ ﻣﻌﻨـﯽ اﺳـﺖ ﮐـﻪ ﻣـﺎ ﺑـﻪ‬
‫ﺣﻀﻮر ﺧﺪا ﻣﯽ آﯾﯿﻢ‪ ،‬ﺗﺎ اﻋﺘﺮاف ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ او ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪﯾﻢ‪ .‬از اﯾﻦ رو ﺑﺎﯾﺪ در ﺳﺎﻋﺎت آﻏﺎزﯾﻦ ﻫـﺮ روز اﯾـﻦ ﮐـﺎر را اﻧﺠـﺎم‬
‫دﻫﯿﻢ‪ .‬ﻋﯿﺴﯽ ﻣﺴﯿﺢ ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ آﻣﻮﺧﺖ ﮐﻪ اﯾﻨﮕﻮﻧﻪ دﻋﺎ ﮐﻨﻨﺪ‪» :‬ﻧﺎن ﮐﻔﺎف ﻣﺎ را اﻣﺮوز ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑـﺪه«)ﻣﺘـﯽ‪ .(11 : 6‬ﻧـﺎن از‬
‫ﺟﻤﻠﻪ اﺳﺎﺳﯿﺘﺮﯾﻦ ﻧﯿﺎزﻫﺎی اﻧﺴﺎن اﺳﺖ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﻪ ﻏﺬا اﺣﺘﯿﺎج دارﯾﻢ‪ .‬ﺑﺪون ﺧﻮردن ﻏﺬا ﻗﺎدر ﺑﻪ اداﻣﻪ ﺣﯿﺎت ﺧﻮد ﻧﯿﺴـﺘﯿﻢ‪ .‬اﻣّـﺎ‬
‫ﺷﻤﺎ ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﯿﺪ در ﺳﺎﻋﺖ ‪ 11‬ﺷﺐ ﺑﺮای درﯾﺎﻓﺖ ﺳﻪ وﻋﺪه ﻏﺬا ﻧﺰد ﺧﺪا دﻋﺎ ﮐﻨﯿﺪ‪ .‬اﯾﻦ دﻋﺎ‪ ،‬دﻋﺎﯾﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﮐـﻪ در اﻧﺘﻬـﺎی‬
‫روز اﻧﺠﺎم ﮔﯿﺮد‪ .‬وﻗﺖ اﯾﻦ دﻋﺎ ﺻﺒﺢ زود اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺪﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯿﺸﻮﯾﻢ ﮐﻪ دﻋﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻋﯿﺴﯽ ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ آﻣﻮﺧﺖ‬
‫ﻣﯿﺒﺎﯾﺪ در اﺑﺘﺪای روز اﻧﺠﺎم ﮔﯿﺮد و در واﻗﻊ ﻋﯿﺴﯽ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺗﻌﻠﯿﻢ ﻣﯿﺪﻫﺪ ﮐﻪ ﻗﺒﻞ از اﻧﺠﺎم ﻫﺮ ﮐﺎری‪ ،‬در اﺑﺘﺪای روز ﺧـﺪا را‬
‫ﺑﻄﻠﺒﯿﻢ‪ .‬اﻣّﺎ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺷﻤﺎ ﻣﺸﮑﻠﯽ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﻣﺸﮑﻞ ﻣﻦ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ‪ .‬ﻟﺬا از ﺧﻮد ﺑﭙﺮﺳﯿﺪ‪» :‬ﻣﻦ ﭼﮕﻮﻧﻪ در ﺳـﺎﻋﺎت اﺑﺘـﺪای‬
‫ﻫﺮ روزم دﻋﺎ ﮐﻨﻢ؟« ﻣﻦ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﻌﻤﻮل ﻫﺮ روز ﺻﺒﺢ ﺑﻌﺪ از ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻦ از ﺧﻮاب ﺻـﺒﺤﺎﻧﻪ ﻣﯿﺨـﻮرم‪ ،‬ﺳـﭙﺲ ﺑـﻪ ﻧﻈﺎﻓـﺖ‬
‫ﺷﺨﺼﯽ ﻣﯿﭙﺮدازم و ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﻣﮑﺎن ﺧﻠﻮت ﺧﻮد ﻣﯿﺮوم‪ .‬در اوﻗﺎت ﺧﻠﻮﺗﻢ ﺑﺎ ﺧﺪا‪ ،‬ﻣﻦ اﻏﻠﺐ ﺳﻌﯽ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﮐﻪ ﻗﺪم ﺑﺰﻧﻢ‪ ،‬زﯾﺮا‬
‫اﮔﺮ زاﻧﻮ زده دﻋﺎ ﮐﻨﻢ‪ ،‬ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﻣﺸﮑﻞ ﮔﺮدش ﺧﻮن ﺑﻪ اﺣﺘﻤﺎل ﻓﺮاوان دﭼﺎر ﺧﻮاب آﻟﻮدﮔﯽ ﺧﻮاﻫﻢ ﺷﺪ‪ .‬از اﯾـﻦ رو ﻣـﻦ‬
‫در ﺣﺎل ﭘﯿﺎده روی ﺑﺎ ﺧﺪا ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯿﮑﻨﻢ‪ ،‬ﺑﻪ او ﮔﻮش ﻣﯽ دﻫﻢ و ﻗﻠﺐ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺣﻀﻮرش ﻣﯿﺮﯾﺰم‪ .‬ﻣﻦ ﻧﻤـﯽ داﻧـﻢ ﮐـﻪ‬
‫ﺷﻤﺎ روز ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺧﺪا ﭼﮕﻮﻧﻪ آﻏﺎز ﻣﯿﮑﻨﯿﺪ‪ ،‬اﻣّﺎ ﺷﻤﺎ را ﺗﺸﻮﯾﻖ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﮐﻪ ﻫﺮ روز ﺻﺒﺢ ﻣﮑﺎن ﻣﻨﺎﺳـﺒﯽ ﺑﯿﺎﺑﯿـﺪ و ﻗﺒـﻞ از‬
‫آﻏﺎز ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﻬﺎی روزاﻧﻪ روی ﺧﺪا را ﺑﻄﻠﺒﯿﺪ ‪.‬آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ در اﺑﺘﺪای ﻫﺮ روز زﻧﺪﮔﯿﺘﺎن ﺑﺪان ﻣﺤﺘﺎج ﻫﺴﺘﯿﺪ آﻣـﺎده ﻧﻤـﻮدن‬
‫ﺧﻮﯾﺶ ﺟﻬﺖ ﻣﻼﻗﺎت ﺑﺎ ﺷﺎه ﺷﺎﻫﺎن و رب اﻻرﺑﺎب اﺳﺖ‪ .‬ﭘﺲ از ﮐﺴﺐ آﻣﺎدﮔﯽ ﺷـﻤﺎ ﺑﺎﯾـﺪ اﯾـﻦ ﻣﻼﻗـﺎت را ﺑـﻪ اﻧﺠـﺎم‬
‫ﺑﺮﺳﺎﻧﯿﺪ‪ .‬ﻫﯿﭽﯿﮏ از ﮐﺎرﻫﺎی دﯾﮕﺮی ﮐﻪ در ﻃﻮل روز آﻧﻬﺎ را اﻧﺠﺎم ﻣﯿﺪﻫﯿﺪ ﺑﻪ اﻧﺪازه ﻣﻼﻗﺎت ﺑﺎ ﺧﺪا ﻣﻬﻢ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﺷﻤﺎ‬
‫روز ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺧﺪا آﻏﺎز ﮐﻨﯿﺪ‪ ،‬ﺑﻪ زودی درﺧﻮاﻫﯿﺪ ﯾﺎﻓﺖ ﮐﻪ در ﺑﻘﯿﮥ اوﻗﺎت روز ﺣﻀﻮر او ﺑﺎ ﺷﻤﺎ درﻧﮓ ﻣﯿﻨﻤﺎﯾﺪ‪ .‬ﺷﺎدﯾﯽ‬
‫ﺑﺰرﮔﺘﺮ از آﻏﺎز روز ﺑﺎ ﺧﺪا وﺟﻮد ﻧﺪارد‪ ،‬و از ﺳﻮی دﯾﮕﺮ ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ ﺑﺰرﮔﺘﺮ از آﻏﺎز ﯾﮏ روز ﺑﺎ ﻗﺪرت ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﻧﯿﺰ ﻧﻤﯿﺘﻮان‬
‫ﯾﺎﻓﺖ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺧﺪا را ﺻﺒﺢ زود ﺑﻄﻠﺒﯿﺪ و ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﮐﻪ از اﯾﻦ ﮐﺎر ﭘﺸﯿﻤﺎن ﻧﺨﻮاﻫﯿﺪ ﺷﺪ‪.‬‬

‫‪٩٩‬‬
‫‪ / 30‬ﺟﻮن ‪2003 /‬‬ ‫دﻋﺎ در ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ ﻗﺪوﺳﯿﺖ ﺧﺪا‬
‫ﻋﯿﺴﯽ ﺑﺮای دﻋﺎ ﮐﺮدن ﻃﺮﯾﻘﯽ را ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ آﻣﻮﺧﺖ‪ ،‬ﮐﻪ ﻣﺎ اﻣﺮوزه ﺑﻪ ﻧﺪرت راﺟﻊ ﺑﻪ آن ﻣﯿﺸﻨﻮﯾﻢ‪ .‬او ﺑﻪ اﯾﺸﺎن ﺗﻌﻠـﯿﻢ‬
‫داد ﮐﻪ در اﺑﺘﺪا ﺧﺪا را ﺑﻄﻠﺒﻨﺪ‪ ،‬و ﺳﭙﺲ ﮔﺴﺘﺮش ﻣﻠﮑﻮت او را ﺑﺨﻮاﻫﻨﺪ‪ ،‬و در ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺑﻌﺪی ﻧﯿﺎزﻫﺎی ﺧﻮد را ﺑـﻪ ﺣﻀـﻮر‬
‫او ﺑﯿﺎورﻧﺪ‪ .‬اﻣﺮوزه ﺑﺴﯿﺎری از ﻣﺮدم درﺳﺖ ﺑﺮﺧﻼف اﯾﻦ ﺗﻌﻠﯿﻢ ﻋﻤﻞ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ‪ .‬ﻣﺎ از ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯿﺨﻮاﻫﯿﻢ ﮐـﻪ ﻧﯿﺎزﻫـﺎی ﻣـﺎ را‬
‫ﻣﻼﻗﺎت ﻧﻤﺎﯾﺪ‪ ،‬ﺳﭙﺲ ﺑﺮای دﯾﮕﺮ اﻓﺮاد دﻋﺎ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ و اﮔﺮ ﻓﺮﺻﺘﯽ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪه ﺑﺎﺷـﺪ از ﺧـﻮد ﺧـﺪا ﺗﺸـﮑﺮ ﻧﻤـﻮده‪ ،‬ﺗﻮﺟـﻪ‬
‫ﺧﻮﯾﺶ را ﺑﺮ او ﻣﻌﻄﻮف ﻣﯿﺴﺎزﯾﻢ‪ .‬اﻣّﺎ دﻋﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻋﯿﺴﯽ ﻣﺴﯿﺢ ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ ﺗﻌﻠﯿﻢ داد‪ ،‬دﻋﺎی ﻣﺘﻔﺎوﺗﯽ ﺑﻮد‪ .‬در اﯾـﻦ ﻧـﻮع‬
‫دﻋﺎ ﺑﻌﺪ از اﯾﻨﮑﻪ ﻣﺎ روی ﺧﺪا را ﻣﯿﻄﻠﺒﯿﻢ‪ ،‬ﺑﺮای دﯾﮕﺮان دﻋﺎ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ‪ ،‬ﺳﭙﺲ ﻧﯿﺎزﻫﺎی ﺧﻮﯾﺶ را ﺑﻪ ﺣﻀﻮر او ﻣـﯽ آورﯾـﻢ‪.‬‬
‫ﻋﯿﺴﯽ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺗﻌﻠﯿﻢ داد ﮐﻪ اﺳﺎﺳﯿﺘﺮﯾﻦ ﻧﯿﺎزﻫﺎی ﺧﻮﯾﺶ را ﺑﻪ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺗﺨﺖ ﺧﺪا ﺑﯿﺎورﯾﻢ‪ ،‬و از او ﻧﺎن ﮐﻔﺎف ﺧـﻮد را ﺑﻄﻠﺒـﯿﻢ‪.‬‬
‫اﻣّﺎ ﺑﻌﺪ از آن ﺑﻪ ﻣﺎ ﺗﻌﻠﯿﻢ ﻣﯿﺪﻫﺪ ﮐﻪ ﻋﻤﯿﻘﺘﺮﯾﻦ ﻧﯿﺎز ﺧﻮﯾﺶ را ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﺣﻀﻮر او آورﯾﻢ‪ .‬اﻣّﺎ ﻋﻤﯿـﻖ ﺗـﺮﯾﻦ ﻧﯿـﺎز زﻧـﺪﮔﯽ ﻣـﺎ‬
‫ﭼﯿﺴﺖ؟ ﻋﻤﯿﻘﺘﺮﯾﻦ ﻧﯿﺎز زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ ﺑﺨﺸﺶ اﺳﺖ‪ .‬در ﻗﻠﺐ اﻧﺴﺎن ﻫﯿﭻ اﺣﺘﯿﺎﺟﯽ ﻋﻤﯿﻘﺘﺮ از ﺑﺨﺸﺶ وﺟﻮد ﻧﺪارد‪ .‬ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ‬
‫دﻟﯿﻞ ﻋﯿﺴﯽ ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ آﻣﻮﺧﺖ ﮐﻪ اﯾﻨﮕﻮﻧﻪ دﻋﺎ ﮐﻨﻨﺪ‪» :‬ﻗﺮﺿﻬﺎی ﻣﺎ را ﺑﺒﺨﺶ‪ ،‬ﭼﻨﺎن ﮐﻪ ﻣﺎ ﻧﯿﺰ ﻗﺮﺿﺪاران ﺧﻮد را ﻣـﯽ‬
‫ﺑﺨﺸﯿﻢ«)ﻣﺘﯽ ‪ .(12 :6‬ﻣﺎ ﻣﺤﺘﺎج ﺑﺨﺸﻮده ﺷﺪن ﻫﺴﺘﯿﻢ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﻪ ﺑﺨﺸﯿﺪن دﯾﮕﺮان ﻧﯿﺰ ﻧﯿﺎز دارﯾﻢ‪ .‬اﯾﻦ دو ﻧﮑﺘﻪ ﺑﻪ ﻃﺮز‬
‫ﻇﺮﯾﻔﯽ ﺑﻪ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﮔﺮه ﺧﻮردهاﻧﺪ‪ .‬دﻋﺎ اﺳﺎﺳﺎً ﭘﺎﺳﺨﯽ ﺑﻪ ﺷﺨﺼﯿﺖ و ﻃﺒﯿﻌـﺖ ﺧﺪاﺳـﺖ‪ .‬اﻣّـﺎ ﻃﺒﯿﻌـﺖ ﺧـﺪا ﭼﯿﺴـﺖ؟ او‬
‫ﻗﺪوس اﺳﺖ‪ .‬او ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﻄﻠﻖ ﭘﺎک ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ‪ .‬ﻫﯿﭻ ﻋﯿﺒﯽ در او ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬او از ﮐﻤﺎل ﻣﻄﻠﻖ ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ‪ .‬او ﺧﺪای ﺑﯽﻫﻤﺘﺎ‬
‫و ﺑﯽﻧﻈﯿﺮ اﺳﺖ‪ .‬او از ﺗﻤﺎم ﺧﻠﻘﺖ ﺧﻮﯾﺶ ﺟﺪا ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ‪ .‬زﯾﺮا او ﺧﺎﻟﻖ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﺎ ﺗﻨﻬﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﻗﺎدر ﺑـﻪ ﻣﺸـﺎﻫﺪۀ ﺧﺪاوﻧـﺪ ﺑـﻪ‬
‫ﻃﺮﯾﻖ اوﻟﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮐﻪ واﻗﻌﯿﺖ زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد و اﺣﺘﯿﺎج ﻋﻤﯿﻖ ﺧﻮﯾﺶ ﺑـﺮای آﻣﺮزﯾـﺪه ﺷـﺪن وآﻣﺮزﯾـﺪن دﯾﮕـﺮان را درک‬
‫ﻧﻤﻮده ﺑﺎﺷﯿﻢ‪ .‬زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺮدان و زﻧﺎن ﺑﺰرگ ﺧﺪاﺗﺮس را ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﮐﻨﯿﺪ‪ .‬ﻫﻤﻪ آﻧﻬﺎ ﺧﺪا را در ﻗﺪوﺳﯿﺘﺶ ﺷـﻨﺎﺧﺘﻪاﻧـﺪ‪ .‬ﻗـﺪرت‬
‫ﺧﺪا در زﻧﺪﮔﯽ اﺷﺨﺎص ﻣﺰﺑﻮر ﺛﻤﺮ راﯾﺤﮥ ﺧﻮش ﻗﺪوﺳﯿﺖ ﺧﺪا در ﻗﻠﺒﻬﺎﯾﺸﺎن ﺑﻮده اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻮﺳﯽ ﻗﺒﻞ از ﻣﺸﺎﻫﺪۀ آﯾـﺎت‪،‬‬
‫ﻋﺠﺎﯾﺐ و ﻣﻌﺠﺰهﻫﺎ‪ ،‬ﻣﯿﺒﺎﯾﺪ ﮐﻔﺶ ﺧﻮد را از ﭘﺎ در ﻣﯿ‪Ĥ‬ورد زﯾﺮا ﺑﺮ ﻣﮑﺎﻧﯽ ﻣﻘﺪس اﯾﺴﺘﺎده ﺑﻮد‪ .‬ﻋﻠﺖ ﺗﻘـﺪس ﻣﮑـﺎن ﻣﺰﺑـﻮر‬
‫ﺣﻀﻮر ﺧﺪا در آن ﺑﻮد‪ .‬ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ ﯾﻮﺷﻊ ﻓﺘﻮﺣﺎت ﺑﺰرگ ﺧﻮﯾﺶ را ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ‪ ،‬ﺧـﺪا ذﻫـﻦ و ﻗﻠـﺐ او را ﺑـﺮای‬
‫درک ﻗﺪوﺳﯿﺖ ﺧﻮﯾﺶ ﺑﺎز ﻧﻤﻮد ‪.‬اﯾﻦ ﺣﮑﺎﯾﺖ در ﻃﻮل دوراﻧﻬﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﮑﺮار ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﻣﺮدان و زﻧﺎن ﺑﺴﯿﺎری ﺧـﺪا‬
‫را ﻣﻼﻗﺎت ﮐﺮدهاﻧﺪ و دﯾﮕﺮ ﻫﺮﮔﺰ زﻧﺪﮔﯽ ﺳﺎﺑﻖ را ﻧﺪاﺷﺘﻪاﻧﺪ‪ .‬اﺷﻌﯿﺎ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﻓﺮﯾﺎد زده ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ‪» :‬ﻗﺪوس‪،‬‬
‫ﻗﺪوس‪ ،‬ﻗﺪوس‪ ،‬ﯾﻬﻮه ﺻﺒﺎﯾﻮت‪ ،‬ﺗﻤﺎﻣﯽ زﻣﯿﻦ از ﺟﻼل او ﻣﻤﻠﻮ اﺳﺖ«)اﺷﻌﯿﺎ ‪ ( 3 :6‬اﺷﻌﯿﺎ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺧﺪای ﻗﺪوس ﭘﺎﺳﺨﯽ‬
‫ﺟﺰ اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺮ ﻋﺠﺰ ﺧﻮﯾﺶ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺷﮑﻞ اﻋﺘﺮاف ﻧﻤﺎﯾﺪ‪ ،‬ﻧﺪاﺷﺖ‪» :‬وای ﺑﺮ ﻣﻦ ﮐﻪ ﻫﻼک ﺷﺪهام زﯾـﺮا ﮐـﻪ ﻣـﺮد ﻧﺎﭘـﺎک ﻟـﺐ‬
‫ﻫﺴﺘﻢ و در ﻣﯿﺎن ﻗﻮم ﻧﺎﭘﺎک ﻟﺐ ﺳﺎﮐﻨﻢ‪ ،‬و ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﯾﻬـﻮه ﺻـﺒﺎﯾﻮت ﭘﺎدﺷـﺎه را دﯾـﺪه اﺳـﺖ«)اﺷـﻌﯿﺎ ‪ .(5 :6‬ﻣـﺎ در دوران‬
‫اﻋﺘﺮاﻓﻬﺎی ﮐﻢﻋﻤﻖ و ﺳﻄﺤﯽ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﯿﺒﺮﯾﻢ‪ ،‬زﯾﺮا ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ و ﻣﻨﻈﺮ ﺧﺪای ﻗﺪوس را از دﺳﺖ دادهاﯾﻢ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣـﺎ ﺧـﺪا را‬
‫در ﻗﺪوﺳﯿﺘﺶ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﮐﻨﯿﻢ‪ ،‬ﺑﺎ اﺷﻌﯿﺎ‪ ،‬ﭘﻮﻟﺲ‪ ،‬ﻣﻮﺳﯽ و دﯾﮕﺮ ﻣﺮدان و زﻧﺎن ﺧﺪا ﻫﻢ ﺻﺪا ﺷﺪه‪ ،‬ﻓﺮﯾﺎد ﺑﺮﺧـﻮاﻫﯿﻢ آورد‪» :‬آه‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ‪ ،‬ﮔﻨﺎﻫﺎن و ﺗﺨﻄﯽ ﻣﺮا ﺑﺒﺨﺶ‪ .‬ﺑﺮ ﻣﻦ رﺣﻢ ﻧﻤﺎ‪ .‬ﻣﻦ ﺗﻔﺎوت ﺑﺴﯿﺎری ﺑﺎ ﺗﻮ دارم‪ «.‬اﯾﻦ ﻧﻮع اﻋﺘـﺮاف ﻋﻤﯿﻘﺘـﺮﯾﻦ ﻧﯿـﺎز‬
‫ﻗﻠﺐ ﻣﺎﺳﺖ و ﻋﯿﺴﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﻓﺮدی اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯿﺘﻮاﻧﺪ اﯾﻦ ﻧﯿﺎز ﻣﺎ را ﻣﻼﻗﺎت ﻧﻤﻮده ﺑﺮﻃﺮف ﺳﺎزد‪.‬‬

‫‪١٠٠‬‬
 ‫‪ / 7‬ﺟﻮﻻی ‪2003 /‬‬ ‫ﺗﻌﺎﻗﺐ ﻗﺪوﺳﯿﺖ در دﻋﺎ‬
‫ﻣﻦ ﺑﺴﯿﺎری از ﻣﻮاﻗﻊ ﻣﯿﺸﻨﻮم ﮐﻪ ﻣﺮدم از ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎی ﺑﺮﺟﺴﺘﻪای ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﺪا داﺷﺘﻪاﻧﺪ‪ ،‬ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ‪ .‬ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل ﻣﻦ ﻓﮑﺮ‬
‫ﻣﯿﮑﻨﻢ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺗﺠﺮﺑﻪای در ﺣﻀﻮر ﺧﺪا ﺗﺠﺮﺑﻪای ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ‪ .‬زﯾﺮا ﻧﺒﺎﯾﺪ از ﯾﺎد ﺑﺮد ﮐﻪ او ﺧﺎﻟﻖ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﮐﺎﺋﻨـﺎت اﺳـﺖ‪,‬‬
‫اوﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﺘﺎرﮔﺎن را در ﻓﻀﺎ ﻣﻌﻠﻖ ﺳﺎﺧﺘﻪ‪ ,‬ﻣﻦ و ﺷﻤﺎ را از ﺧﺎک زﻣﯿﻦ ﺷﮑﻞ داده اﺳﺖ‪ .‬اﯾﻦ ﺧﺪاﺳﺖ ﮐﻪ در ﺑﯿﻨﯽ ﻣﻦ و‬
‫ﺷﻤﺎ روح ﺣﯿﺎت دﻣﯿﺪ ﺗﺎ ﻧﻔﺲ زﻧﺪه ﺷﻮﯾﻢ‪ .‬او ﺧﺪای ﻗﺎدر ﻣﻄﻠﻖ اﺳﺖ‪ .‬اﻣﺎ او ﺑﯿﺶ از ﯾـﮏ ﺧـﺪای ﻗﺪرﺗﻤﻨـﺪ ﻣﯿﺒﺎﺷـﺪ‪ .‬او‬
‫ﺧﺪاﯾﯽ ﻗﺪوس ﻧﯿﺰ ﻫﺴﺖ‪ .‬ذات ﺧﺪاوﻧﺪ ﮐﺎﻣﻼً ﻗﺪوس اﺳﺖ‪» .‬ﻗﺪوﺳـﯿﺖ« در ﮐﺘﺎﺑﻤﻘـﺪس ﺑـﻪ ﻣﻌﻨـﯽ ﺟـﺪا ﺷـﺪه ﻣﯿﺒﺎﺷـﺪ‪.‬‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ از ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺧﻠﻘﺖ ﺟﺪا ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ‪ .‬او ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺧﺎﻟﻖ ﻋﺎﻟﻢ اﺳﺖ‪ .‬او ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ از ﮐﺎﻣﻠﯿﺖ ﻣﻄﻠﻖ ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ‪ ،‬و او‬
‫ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﻄﻠﻖ ﭘﺎک اﺳﺖ ‪.‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ‪ ،‬ﻣﻼﻗﺎت ﺑﺎ ﺧﺪای ﻗـﺎدر ﻣﻄﻠـﻖ ﺑـﺪون ﺗﻮﺟـﻪ ﺑـﻪ ﺣﻀـﻮر و راﯾﺤـﮥ ﺧـﻮش‬
‫ﻗﺪوﺳﯿﺖ او اﻣﺮی ﻏﯿﺮﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ‪ .‬ﻗﺪوﺳﯿﺖ ﯾﮑﯽ از ﻧﮑﺎت اﺻﻠﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﺸﺎن ﻣﯿﺪﻫﺪ ﺧﺪا ﮐﯿﺴﺖ‪ ،‬و ﻣﯽﺑﺎﯾﺪ در ﻫـﺮ‬
‫ﻣﻼﻗﺎت ﻣﻨﻄﻘﯽ ﺑﺎ او ﻧﯿﺰ ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﮐﻨﻨﺪه ﺑﻪ ﺷﻤﺎر آﯾﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪۀ ﻋﺒﺮاﻧﯿـﺎن ﻣـﯽ ﻧﻮﯾﺴـﺪ‪» :‬در‬
‫ﭘﯽ ﺳﻼﻣﺘﯽ ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﺑﮑﻮﺷﯿﺪ و ﺗﻘﺪﺳﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻏﯿﺮ از آن ﻫﯿﭽﮑﺲ ﺧﺪاوﻧﺪ را ﻧﺨﻮاﻫﺪ دﯾـﺪ«)ﻋﺒﺮاﻧﯿـﺎن ‪ .(14 :12‬ﻣـﺎ ﺑـﺪون‬
‫داﺷﺘﻦ ﺗﻘﺪس ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﯿﻢ ﺧﺪا را ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ‪ ،‬و ﺑﺪون ﺑﺮﺧﻮرداری از آن در آﯾﻨﺪه ﻧﯿﺰ او را ﻧﺨﻮاﻫﯿﻢ دﯾﺪ‪ .‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺴﯿﺎر ﺑﺰرﮔﻮار‬
‫ﺑﻮده اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ اﺟﺎزه داده او را در ﺧﻠﻮت دﻋﺎی ﺧﻮد ﻣﮑﺮراً ﻣﻼﻗﺎت ﮐﻨﻢ ‪.‬ﺗﻤﺎﻣﯽ اﯾﻦ ﻟﺤﻈﻪﻫـﺎ ﺧـﺎص ﻫﺴـﺘﻨﺪ‪ ،‬و‬
‫ﺑﻌﻀﯽ اﺳﺘﺜﻨﺎﯾﯽﺗﺮ ﻣﯿﺒﺎﺷﻨﺪ ﺑﻪ ﻃﻮری ﮐﻪ راﯾﺤﮥ دﻟﭙﺬﯾﺮ آﻧﻬﺎ ﺳﺎﻟﻬﺎی ﻣﺘﻤﺎدی ﺑﺎ ﻣﻦ ﻣﯿﻤﺎﻧﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ ﺑﺎورﻫﺎ‪ ,‬ﺷﺨﺼﯿﺖ و روﯾـﺎی‬
‫ﻣﺮا ﺻﯿﻘﻞ ﻣﯿﺪﻫﻨﺪ‪ .‬و اﯾﻦ در ﺣﺎﻟﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ آن ﻣﻼﻗﺎﺗﻬﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﻓﺮﯾﺎدﻫﺎی ﻫﻠﻠﻮﯾﺎ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ اﮐﺜﺮ اوﻗﺎت ﺑـﻪ اﯾـﻦ‬
‫ﺻﻮرﺗﻨﺪ‪» :‬آه‪ ,‬ﺧﺪاﯾﺎ در اﯾﻦ ﻣﻼﻗﺎﺗﻬﺎ ﺑﺮ ﻣﻦ ﺗﺮﺣﻢ ﻓﺮﻣﺎ‪ «.‬ﺳﺎﻟﻬﺎ ﻗﺒﻞ در ﮐﺸﻮر آﻓﺮﯾﻘﺎی ﺟﻨﻮﺑﯽ در ﻫﻤﺎﯾﺶ ﺷـﺒﺎﻧﺎن ﻣﻮﻋﻈـﻪ‬
‫ﻣﯿﮑﺮدم‪ .‬ﻗﺒﻞ از ﻫﻤﺎﯾﺶ اوﻗﺎﺗﯽ را ﺑﺎ ﺧﺪا در ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﮔﺬراﻧﺪم در آن ﻣﻼﻗﺎت او ﺑﻪ ﻣﻦ اﻟﻘﺎ ﻧﻤﻮد ﮐﻪ ﺣﻘﯿﻘﺘﺎً ﭼﻘﺪر ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪ‬
‫اﺳﺖ ‪.‬ﺗﺄﺛﯿﺮ آن ﻣﻼﻗﺎت ﭼﻨﺎن ﺑﻮد ﮐﻪ راﯾﺤﮥ دﻟﻨﺸﯿﻦ ﻣﺤﺒﺖ و ﺗﻘﺪس او ﺗﺎ اﻣﺮوز ﻧﯿﺰ در ﻣﻦ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪه اﺳـﺖ‪ .‬در آن اﯾـﺎم‬
‫ﻫﻨﺮﻣﻨﺪی ﻣﻨﻈﺮۀ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮد آن ﻣﮑﺎن را ﻧﻘﺎﺷﯽ ﻧﻤﻮد‪ ،‬ﺗﺎﺑﻠﻮی ﻣﺬﮐﻮر ﺑﺮ دﯾﻮار دﻓﺘﺮ ﮐﺎر ﻣـﻦ آوﯾﺨﺘـﻪ ﺷـﺪه اﺳـﺖ‪ .‬در‬
‫ﺧﺎﺗﻤﮥ ﭘﯿﻐﺎم ﻣﻦ در ﻫﻤﺎﯾﺶ ﺷﺒﺎﻧﺎن‪ ،‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻃﺮﯾﻘﯽ وﺻﻒﻧﺎﭘﺬﯾﺮ ﻣﺎ را ﻣﻼﻗﺎت ﻧﻤﻮد‪ .‬ﻣﺎ ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺧﻮاﻧﺪن ﺳـﺮودﻫﺎی‬
‫ﺷﮑﺮﮔﺰاری و ﭘﺮﺳﺘﺶ ﻧﻤﻮدﯾﻢ‪ .‬در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ در ﺣﻀﻮر ﺧﺪای ﻗﺪوس ﻫﻖ ﻫﻖ ﮐﻨﺎن ﻣﯿﮕﺮﯾﺴﺘﯿﻢ‪ .‬رﻫﺒﺮ ﺟﻠﺴﻪ ﺳﻌﯽ ﻣﯿﮑﺮد‬
‫ﻣﺎ را آرام ﮐﻨﺪ‪ ،‬وﻟﯽ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﺴﺖ آرام ﮔﯿﺮد‪ .‬ﻣﺎ ﺳﺎﻋﺘﻬﺎ در ﺣﻀﻮر ﺧﺪا ﺑﻮدﯾﻢ‪ .‬ﺷﺒﺎﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑـﻪ ﻫـﻢ ﺑﻐـﺾ‬
‫داﺷﺘﻨﺪ از ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻃﻠﺐ ﺑﺨﺸﺶ ﻣﯿﻨﻤﻮدﻧﺪ‪ .‬در آﻧﺠﺎ اﺑﺘﺪا اﻋﺘﺮاف ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻫﺎن ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ‪ ,‬ﺑﻌﺪ ﺗﻮﺑﻪﻫﺎ اﻧﺠﺎم ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻨﺪ و‬
‫ﺳﭙﺲ ﺑﺨﺸﺶ از ﺗﺨﺖ ﺧﺪا ﺟﺎری ﺷﺪ‪ .‬آه ﭼﺸﯿﺪن ﻓﯿﺾ ﺧﺪا ﭼﻘﺪر ﻟﺬﺗﺒﺨﺶ اﺳﺖ! ﻣﻦ ﻫﺮﮔﺰ آن ﻣﻼﻗـﺎت ﺑـﺎ ﺧـﺪا را‬
‫ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﮑﺮدهام‪ ،‬و از آن درس ﭘﺮ ارزﺷﯽ را ﯾﺎد ﮔﺮﻓﺘﻢ‪ .‬در ﭘﯽ ﺧﺪا ﺑﻮدن ﯾﻌﻨﯽ در ﭘﯽ ﻗﺪوﯾﺴﺖ ﺑﻮدن اﺳﺖ‪ .‬زﯾﺮا او ﺑـﻪ‬
‫ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻗﺪوس اﺳﺖ‪ .‬ﻗﻠﺐ ﻣﻘﺪس ﯾﮏ ﻗﻠﺐ ﻣﻐﺮور ﻧﯿﺴﺖ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﯾﮏ ﻗﻠﺐ ﻓﺮوﺗﻦ ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ‪ .‬و ﺧﺪا ﻓﻘﻂ ﻓﺮﯾﺎد ﻗﻠﺐ ﻓـﺮوﺗﻦ‬
‫را ﻣﯿﺸﻨﻮد‪ .‬در ﻫﻤﮥ اﻣﻮر ﺧﻮد ﺗﻘﺪس را ﺗﻌﺎﻗﺐ ﮐﻨﯿﺪ! ﺗﻘﺪس زﻧﺪﮔﯽ از اوﻗﺎت ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺑﺎ او ﺑﻮدن ﺣﺎﺻﻞ ﻣﯿﺸﻮد‪.‬‬

‫‪١٠١‬‬
 ‫‪ / 14‬ﺟـﻮﻻی ‪2003 /‬‬ ‫ﺑﺨﺸﺶ ﭘﺎﺳﺨﯽ ﺑﻪ ﻓﯿﺾ ﺧﺪاﺳﺖ‬
‫دو ﻧﻮع ﺣﺎﻟﺖ ﻗﻠﺒﯽ وﺟﻮد دارﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﯿﺘﻮاﻧﻨﺪ ﻗﺪرت دﻋﺎی ﯾﮏ ﺷﺨﺺ را از او ﺑﺮﺑﺎﯾﻨﺪ‪ .‬ﻧـﻮع ﻧﺨﺴـﺖ‪ ،‬ﻗﻠﺒـﯽ اﺳـﺖ ﮐـﻪ‬
‫ﺗﻘﺼﯿﺮﻫﺎی ﺧﻮد را ﻣﯿﭙﻮﺷﺎﻧﺪ‪ ،‬و ﻧﻮع دوم ﻗﻠﺒﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻠﺨﯽ را در ﺧﻮد ﺣﻔﻆ ﻣﯿﮑﻨﺪ‪ .‬ﻣﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﻣﻘﺼـﺮﯾﻢ ﮐـﻪ ﻋﻤﻠﮑـﺮد‬
‫ﻧﺎدرﺳﺘﯽ ﻣﺮﺗﮑﺐ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﯿﻢ‪ ،‬اﻣّﺎ ﺗﻠﺨﯽ ﻣﻌﻤﻮﻻً در ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﻧﺎدرﺳﺖ دﯾﮕﺮان ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺎ ﭘﺪﯾﺪ ﻣﯿ‪Ĥ‬ﯾـﺪ‪ .‬زﻣـﺎﻧﯽ ﮐـﻪ‬
‫ﻋﯿﺴﯽ دﻋﺎ ﮐﺮدن را ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﺗﻌﻠﯿﻢ ﻣﯿﺪاد‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﺮ دوی اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت ﺑﺴﯿﺎر ﻣﻬﻢ ‪،‬اﺷﺎره ﻧﻤﻮد‪ .‬او ﺑﻪ ﻣﺎ ﺗﻌﻠـﯿﻢ داد ﮐـﻪ‬
‫اﯾﻨﮕﻮﻧﻪ دﻋﺎ ﮐﻨﯿﻢ‪» :‬ﻗﺮﺿﻬﺎی ﻣﺎ را ﺑﺒﺨﺶ‪ ،‬ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻣﺎ ﻧﯿﺰ ﻗﺮﺿﺪاران ﺧﻮد را ﻣﯿﺒﺨﺸﯿﻢ«)ﻣﺘﯽ‪ .(12: 6‬ﺗﻘﺼـﯿﺮات ﻧﯿـﺰ ﺑـﺮ دو‬
‫ﻧﻮع ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺗﻘﺼﯿﺮات ﻏﯿﺮ واﻗﻌﯽ و ﺗﻘﺼﯿﺮات واﻗﻌﯽ‪ .‬ﺣﺲ ﺗﻘﺼﯿﺮ ﮐﺎذب ﯾﺎ ﻏﯿﺮ واﻗﻌـﯽ در ﻧﺘﯿﺠـﻪ اﺗﻬﺎﻣـﺎت ﺷـﯿﻄﺎن ﺑـﻪ‬
‫وﺟﻮد ﻣﯿ‪Ĥ‬ﯾﺪ‪ .‬او ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ ﮐﻪ ﺷﺨﺺ ﺧﻮﺑﯽ ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ‪ ،‬ﯾﺎ ارزﺷﯽ ﻧﺪارﯾﻢ‪ .‬او ﺗﻼش ﻣﯿﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ را ﺑﻪ اﯾـﻦ ﻓﮑـﺮ وا دارد‬
‫ﮐﻪ‪» ،‬ﺗﻮ ﭼﻄﻮر ﻣﯿﺘﻮاﻧﯽ دﻋﺎ ﮐﻨﯽ؟ ﺗﻮ ﺷﺎﯾﺴﺘﻪ دﻋﺎ ﮐﺮدن ﻧﯿﺴﺘﯽ‪ «.‬اﻟﺒﺘﻪ ﻣﺎ از ﺷﺎﯾﺴﺘﮕﯽ ﮐﺎﻓﯽ ﺑـﺮای دﻋـﺎ ﮐـﺮدن ﺑﺮﺧـﻮردار‬
‫ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ‪ .‬در واﻗﻊ ﺗﻨﻬﺎ ﯾﮏ ﻓﺮد ﺷﺎﯾﺴﺘﻪ وﺟﻮد دارد و ﻧﺎم او ﻋﯿﺴﯽ اﺳـﺖ! ﯾـﮏ ﺷـﺨﺺ ﮐﺎﻣـﻞ و ﻧﯿﮑـﻮ وﺟـﻮد دارد و او‬
‫ﻋﯿﺴﯽ اﺳﺖ! ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻣﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺗﺤﺼﯿﻞ ﺷﺎﯾﺴﺘﮕﯽ ﻧﻤﯿﺒﺎﺷﯿﻢ‪ .‬ﻣﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﯿﺘﻮاﻧﯿﻢ ﺑﺮ ﭘﺎﻫﺎی ﻧﺠﺎت دﻫﻨﺪه ﺧﻮﯾﺶ اﻓﺘﺎده‬
‫آن ﻣﺒﺎرک و ﺷﺎﯾﺴﺘﻪ را ﺑﭙﺮﺳﺘﯿﻢ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﺎ ﺗﮑﯿﻪ ﺑﺮ اﻋﻤﺎل ﺧﻮد ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﺧﺪا ﻧﻤﯿﺮوﯾﻢ‪ .‬در ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻣﺎ ﺑﺎ ﺗﮑﯿـﻪ ﺑـﺮ آﻧﭽـﻪ ﮐـﻪ‬
‫ﻋﯿﺴﯽ ﻣﺴﯿﺢ ﺑﺮای ﻣﺎ اﻧﺠﺎم داده ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﺧﺪا داﺧﻞ ﻣﯿﺸﻮﯾﻢ‪ .‬اﺗﻬﺎﻣﺎت ﺷﯿﻄﺎن ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﻌﻤﻮل ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت ﮐﻠﯽ‬
‫ﻣﻄﺮح ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ‪ ،‬در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ اﻟﺰاﻣﺎت ﺧﺎﻟﺺ روحاﻟﻘﺪس ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﺧـﺎص و ﻣﺸـﺨﺺ ﻣﯿﺒﺎﺷـﻨﺪ‪ .‬اﻟﺒﺘـﻪ در اﻏﻠـﺐ ﻣـﻮارد‬
‫اﺣﺴﺎس ﻗﺼﻮر ﺑﻪ درﺳﺘﯽ در ﻗﻠﺐ ﻣﺎ ﭘﺪﯾﺪ ﻣﯿ‪Ĥ‬ﯾﺪ‪ .‬و ﻋﻠﺖ آن ﺗﺨﻠﻒ ﻣﺎ‪ ،‬و وﺟﻮد ﻣﺸﮑﻠﯽ در زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎﺳﺖ ﮐـﻪ ﺧـﺪا را‬
‫ﻧﺎﺧﺸﻨﻮد ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬اﻣﺎ ﺑﯿﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﮐﻪ ﺗﻮﺑﻪ از »ﻓﻘﺪان ﺷﺎﯾﺴﺘﮕﯽ ﮐﺎﻓﯽ ﺟﻬﺖ دﻋﺎ« اﻣﺮی ﻏﯿﺮﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ‪ .‬زﯾﺮا ﻣﺎ‬
‫ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺨﻮاﻫﯿﻢ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﻪ اﻧﺪازه ﮐﺎﻓﯽ ﺷﺎﯾﺴﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺷﯿﻄﺎن در ﺻﺪد اﯾﺠﺎد اﯾﻦ ﻧﻮع اﺣﺴﺎس ﻗﺼـﻮر‬
‫ﮐﺎذب در زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎﺳﺖ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ اﺣﺴﺎس ﻋﺪم ﺷﺎﯾﺴﺘﮕﯽ را ﮐﻨﺎر زده‪ ،‬ﺑﺎ اﻋﺘﺮاف ﻓﯿﺾ ﺧﺪاوﻧﺪﻣﺎن ﺑﺮ ﭘﺎﻫﺎی او ﺑﯿﻔﺘﯿﻢ‪ .‬ﻣﺎ‬
‫ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺪاﻧﯿﻢ ﮐﻪ ﺗﺨﺖ ﺧﺪا‪ ،‬ﺗﺨﺘﯽ ﭘﺮ از ﻓﯿﺾ ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ و ﺗﻨﻬﺎ از ﻃﺮﯾﻖ ﭼﺸﯿﺪن و ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻓﯿﺾ اﻟﻬﯽ ﻗـﺎدر ﺑـﻪ دﺳﺘﺮﺳـﯽ ﺑـﻪ‬
‫ﺧﺪای ﻗﺪوس ﻣﯿﺒﺎﺷﯿﻢ‪ .‬ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل ﻧﻮع دوﻣﯽ از ﺗﻘﺼﯿﺮات ﻧﯿﺰ وﺟﻮد دارﻧﺪ و در اﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ روحاﻟﻘﺪس ﻣـﺎ را ﺑـﺮ ﮔﻨـﺎه‬
‫ﻣﻠﺰم ﻣﯿﺴﺎزد‪ ،‬و اﯾﻦ ﻧﻮع اﻟﺰام‪ ،‬اﻟﺰاﻣﯽ ﻣﺸﺨﺺ و ﺧﺎص ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ‪ .‬از اﯾﻦ رو اﯾﻦ ﻧـﻮع اﻟـﺰام ﻫﻤـﻮاره ﺑـﻪ ﺗﻮﺑـﻪ و درﯾﺎﻓـﺖ‬
‫ﺑﺨﺸﺶ ﻣﻨﺠﺮ ﻣﯿﮕﺮدد‪ .‬زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ را ﺑﺮ ﮔﻨﺎﻫﯽ ﻣﻠﺰم ﻣﯿﺴﺎزد‪ ،‬ﻗﺼﺪ او از اﯾﻦ ﮐﺎر رﻫﺎ ﮐﺮدن ﻣﺎ در ﮔﻨـﺎه ﻧﯿﺴـﺖ‪،‬‬
‫ﺑﻠﮑﻪ او در ﻧﻈﺮ دارد ﮐﻪ ﮔﻨﺎه را از زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ ﺑﺰداﯾﺪ و آﻣﺮزش را ﺑﻪ ﻗﻠﻮب ﻣﺎ ﺑﯿﺎورد‪ .‬ﺑﺮای رﻫﺎ ﺷﺪن از اﯾﻦ ﻧﻮع اﺣﺴﺎس‬
‫ﻗﺼﻮر ﺗﻨﻬﺎ ﯾﮏ راه وﺟﻮد دارد و آن ﻫﻢ اﻋﺘﺮاف ﺑﻪ ﮔﻨﺎه و ﺗﻮﺑﻪ ﻧﻤﻮدن از آن اﺳﺖ‪ .‬ﯾﻮﺣﻨـﺎی رﺳـﻮل در رﺳـﺎﻟﻪ ﻧﺨﺴـﺖ‬
‫ﺧﻮﯾﺶ ﻣﯿﻔﺮﻣﺎﯾﺪ‪» :‬اﮔﺮ ﮔﻮﯾﯿﻢ ﮐﻪ ﮔﻨﺎه ﻧﺪارﯾﻢ ﺧﻮد را ﮔﻤﺮاه ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ و راﺳﺘﯽ در ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺖ اﮔﺮ ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻫـﺎن ﺧـﻮد اﻋﺘـﺮاف‬
‫ﮐﻨﯿﻢ او اﻣﯿﻦ و ﻋﺎدل اﺳﺖ ﺗﺎ ﮔﻨﺎﻫﺎن ﻣﺎ را ﺑﯿﺎﻣﺮزد و ﻣﺎ را از ﻫﺮ ﻧﺎراﺳﺘﯽ ﭘﺎک ﺳﺎزد«)اول ﯾﻮﺣﻨـﺎ ‪ .( 9-8 :1‬اﻣّـﺎ اﻋﺘـﺮاف‬
‫ﻣﺴﺘﻠﺰم داﺷﺘﻦ ﺻﺪاﻗﺖ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺎﯾﻞ ﺑﻪ ﭘﺬﯾﺮش ﻋﻤﻠﮑﺮد اﺷﺘﺒﺎه ﺧﻮﯾﺶ و ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﻧﻤﻮدن از آن ﺑﺎﺷﯿﻢ‪ .‬ﺗﻮﺑﻪ ﮐﺮدن‬
‫ﭼﯿﺰی ﺑﯿﺶ از ﮔﻔﺘﻦ »ﻣﻦ ﻣﺘﺄﺳﻔﻢ« اﺳﺖ‪ .‬ﺗﻮﺑﻪ ﮔﻔﺘﻦ ﺗﻮأم ﺑـﺎ ﻓﺮﯾـﺎد و زاری »ﻣـﻦ ﻣﻘﺼـﺮم« ﻣﯿﺒﺎﺷـﺪ‪ .‬ﻣـﻦ درﯾﺎﻓﺘـﻪام ﮐـﻪ‬
‫ﺳﺨﺘﺘﺮﯾﻦ ﭼﯿﺰ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﺮای ﻣﺴﯿﺤﯿﺎن ﮔﻔﺘﻦ ﺟﻤﻠﮥ »ﻣﻦ ﻣﻘﺼﺮ ﻫﺴﺘﻢ« اﺳﺖ‪ .‬اﻣّﺎ اﯾﻦ ﻧﻮع اﻋﺘﺮاف درﺳﺖ ﻫﻤﺎن ﭼﯿـﺰی ﮐـﻪ‬
‫ﻣﺎ ﺑﻪ آن اﺣﺘﯿﺎج دارﯾﻢ و ﻣﺴﯿﺮ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ دﻋﺎی ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪ را ﻫﻤﻮار ﻣﯿﺴﺎزد‪ .‬ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﻣﯿﻔﺮﻣﺎﯾﺪ‪» :‬ﻟﯿﮑﻦ او ﻓﯿﺾ زﯾـﺎده‬
‫ﻣﯿﺒﺨﺸﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ‪ :‬ﺧﺪا ﻣﺘﮑﺒﺮان را ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﯿﮑﻨﺪ‪ ،‬اﻣّﺎ ﻓﺮوﺗﻨﺎن را ﻓﯿﺾ ﻣﯿﺒﺨﺸـﺪ«)ﯾﻌﻘـﻮب‪ .( 6: 4‬ﻗﻠـﺐ ﻣﻐـﺮور‬
‫ﻫﺮﮔﺰ ﻗﺪرﺗﯽ در دﻋﺎ ﻧﺨﻮاﻫﺪ داﺷﺖ‪ ،‬اﻣّﺎ ﻗﻠﺐ ﻓﺮوﺗﻦ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻗﺪرت ﻋﻈﯿﻢ ﺧﺪا را آزاد ﺧﻮاﻫﺪ ﻧﻤﻮد‪ ،‬زﯾﺮا ﻗﻠﺐ ﺧﺪا‬
‫را ﻟﻤﺲ ﻣﯿﮑﻨﺪ‪ .‬زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺧﺪا را در ﻗﺪوﺳﯿﺘﺶ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ‪ ،‬ﺑﻪ ﺟﻬﺖ اﻋﺘﺮاف ﮐﺮدن ﮔﻨﺎﻫﺎﻧﻤﺎن ﺑﻪ زاﻧﻮ ﻣﯿﺎﻓﺘﯿﻢ‪ .‬ﻫﺮ‬
‫ﮔﺎه ﻣﺎ ﺑﺎ ﺻﺪاﻗﺖ ﮐﺎﻣﻞ و ﻗﻠﺒﯽ ﺗﻮﺑﻬﮑﺎر و ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﺧﺪا ﻣﯿﺮوﯾﻢ ﻓﯿﺾ ﻋﺠﯿﺐ او را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﻧﻤﻮد‪.‬آه ﭼـﻪ‬
‫ﺷﺎدی و ﻗﺪرﺗﯽ در اﯾﻦ ﻗﺒﯿﻞ دﻋﺎﻫﺎ ﻧﻬﻔﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺎ ﻗﻠﺒﯽ ﻣﻘﺪس و ﻓﺮوﺗﻦ دﻋﺎ ﮐﻦ‪ ،‬آﻧﮕﺎه ﻋﻘﺐ ﺑﺎﯾﺴﺖ و ﻋﻤﻞ ﺧﺪا را ﻧﻈﺎره ﻧﻤﺎ‪.‬‬

‫‪١٠٢‬‬
‫ﺑﺨﺸــﺶ ﺳــﺒﺐ آزادی ﻋﻤــﻞ ﺣﻀــﻮر ﺧــﺪا در دﻋــﺎ ﻣﯿﮕــﺮدد‬
‫‪ / 21‬ﺟــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــﻮﻻی ‪2003 /‬‬

‫ﺧﺪا ﺑﺮای ﻣﻦ ﺑﺴﯿﺎر ﻧﯿﮑﻮ ﺑﻮده اﺳﺖ‪ .‬دﺳﺖ ﺧﺪا را در ﭘﺎﺳـﺨﻬﺎی دﻋـﺎی ﺑﺴـﯿﺎری ﮐـﻪ از او درﯾﺎﻓـﺖ ﮐـﺮدهام‪ ،‬ﻣﺸـﺎﻫﺪه‬
‫ﻧﻤﻮدهام‪ ،‬ﭘﺎﺳﺨﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻃﺮﯾﻖ ﺗﻮﺻﯿﻒ آﻧﻬﺎ اراﺋﻪ ﺣﮑﺎﯾﺘﻬﺎی ﻃﻮﻻﻧﯽ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻦ ﺷﺎﻫﺪ ﺑﻮدهام ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﭼﻪ ﻃﺮﯾﻖ‬
‫در ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ دﻋﺎ‪ ،‬اﻋﻀﺎ ﺧﺎﻧﻮاده و دوﺳﺘﺎن را ﺑﻪ اﯾﻤﺎن ﻣﺴﯿﺤﯽ آورده اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻦ ﺷﺎﻫﺪ ﺑﺎز ﺷﺪن درﻫﺎی ﺧﺪاوﻧـﺪ ﺑـﻪ روی‬
‫ﻣﻠﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ دﻋﺎی اﯾﻤﺎﻧﺪاران ﺑﻮدهام‪ .‬ﻣﻦ ﺷﺎﻫﺪ ﺑﻮدم ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﻃﻠﺒﯿﺪن روی ﺧﺪا ﺗﻮﺳﻂ رﻫﺒﺮان‪ ،‬ﯾـﮏ ﻣﻠـﺖ‬
‫ﺷﻔﺎ ﯾﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻦ ﺷﺎدی ﺑﺰرﮔﺘﺮ از ﺷﺎدی رﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﺧﺪا وﺟﻮد ﻧﺪارد‪ .‬اﻣّﺎ در ﻋﺼﺮ ﯾﮏ روز ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗـﻼش‬
‫و ﮐﻮﺷﺶ ﻗﺼﺪ داﺷﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻠﻮت ﺣﻀﻮر ﺧﺪا ﺑﺮوم‪ ،‬ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪم ﮐﻪ ﻗﻠـﺒﻢ ﺑﺴـﯿﺎر ﺳـﻨﮕﯿﻦ و ﻧﺎآﻣـﺎده اﺳـﺖ‪ .‬ﺑـﻪ ﻧﻈـﺮ‬
‫ﻣﯿﺮﺳﯿﺪ ﮐﻪ درﻫﺎی آﺳﻤﺎن ﺑﻪ روی دﻋﺎﻫﺎی ﻣﻦ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪهاﻧﺪ و اﯾﻦ وﺿﻌﯿﺖ دو ﻫﻔﺘﻪ اداﻣﻪ داﺷﺖ‪ .‬در آن اﯾﺎم در ﻓﻼﮐـﺖ‬
‫و ﺳﯿﻪروزی ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﯿﺒﺮدم‪ .‬ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯿﮑﻨﻢ ﭼﯿﺰی ﺑﺪﺗﺮ از اﯾﻦ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻓﺮد راﺑﻄﻪای ﺻﻤﯿﻤﯽ و ﻧﺰدﯾـﮏ ﺑـﺎ‬
‫ﺧﺪا داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﺳﭙﺲ آن را از دﺳﺖ ﺑﺪﻫﺪ ‪.‬زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ از روی اﺳﺘﯿﺼﺎل و ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ ﺑـﻪ ﻧـﺰد ﺧـﺪا ﻓﺮﯾـﺎد ﺑـﺮآوردم‪،‬‬
‫روحاﻟﻘﺪس ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮدن ﺑﺎ ﻗﻠﺐ ﻣﺮا ﺑﻪ آراﻣﯽ آﻏﺎز ﮐﺮد‪» :‬ﺗﻮ ﺑﺎﯾﺪ او را ﺑﺨﺸﯽ‪ ،‬ﺗﻮ ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﯽ ﺗﻠﺨﯽ را در ﻗﻠﺐ ﺧﻮد ﺣﻔﻆ‬
‫ﮐﻨﯽ و در ﻋﯿﻦ ﺣﺎل راﺑﻄﻪای ﺻﻤﯿﻤﯽ ﺑﺎ ﻣﻦ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯽ‪ «.‬ﻣﻦ ﻣﯿﺪاﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ اﯾﻦ واﻗﻌﯿﺖ دارد‪ ،‬ﻟﯿﮑﻦ در اﯾـﻦ ﺑـﺎره ﺑﺴـﯿﺎر‬
‫اﺣﺴﺎس درد داﺷﺘﻢ و ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﺮدم ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﯿﺤﺮﻣﺘﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﻣﺮدی ﮐﻪ ﺧﺪا درﺑﺎرهاش ﺑﺎ ﻣﻦ ﺳﺨﻦ ﻣﯿﮕﻔـﺖ ﮐـﺎری‬
‫اﻧﺠﺎم داده ﺑﻮد ﮐﻪ ﻗﻠﺐ ﻣﺮا ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺑﻮد‪ .‬ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯿﮑﺮدم ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻢ او را ﺑﺒﺨﺸﻢ‪ .‬ﻣﻦ ﺗﺎ آن زﻣﺎن او را ﯾﮑـﯽ از دوﺳـﺘﺎن‬
‫ﻋﺰﯾﺰ ﺧﻮد ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﯿ‪Ĥ‬وردم‪ .‬ﻟﺬا از ﺧﺪا ﭘﺮﺳﯿﺪم‪» :‬ﭼﮕﻮﻧﻪ اﯾﻦ ﺷﺨﺺ را ﺑﺒﺨﺸﻢ؟ ﺗﻮ ﻣﯿﺪاﻧﯽ ﮐﻪ او ﻋﻠﯿـﻪ ﻣـﻦ ﭼـﻪ ﮐـﺮده‬
‫اﺳﺖ!« اﻣّﺎ ﺧﺪا ﺑﺎر دﯾﮕﺮ ﺑﺎ ﻗﻠﺐ ﻣﻦ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮده ﻓﺮﻣﻮد ‪»:‬آﯾﺎ ﺗﻮ ﻣﯿﺪاﻧﯽ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺧﻄﺎﯾﺎﯾﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﺮﺗﮑﺐ ﺷﺪهای؟‬
‫ﺗﻮ ﻓﺮزﻧﺪ ﻣﺮا ﺑﻪ ﻗﺘﻞ رﺳﺎﻧﺪی ‪.‬اﯾﻦ ﯾﻬﻮدﯾﺎن و روﻣﯿﺎن ﻧﺒﻮدﻧﺪ ﮐﻪ او را ﺑﻪ ﺻﻠﯿﺐ ﮐﺸﯿﺪﻧﺪ‪ .‬او ﻣﯿﺘﻮاﻧﺴﺖ ده ﻓﻮج از ﻣﻼﺋﮑـﻪ‬
‫را ﺑﺨﻮاﻧﺪ ﺗﺎ آﻣﺪه او را از ﺻﻠﯿﺐ ﺑﺮﻫﺎﻧﻨﺪ‪ .‬اﯾﻦ ﮔﻨﺎﻫﺎن ﺗﻮ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ او را ﺑﺮ ﺻﻠﯿﺐ ﻣﯿﺨﮑـﻮب ﮐﺮدﻧـﺪ‪ .‬ﮔﻨﺎﻫـﺎن ﺗـﻮ او را‬
‫ﮐﺸﺘﻨﺪ‪ .‬ﺑﺎ اﯾﻦ وﺟﻮد ﻣﻦ ﺗﻮ را ﺑﺨﺸﯿﺪم‪ .‬ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﻣﻦ ﺗﻮ را ﺑﺨﺸﯿﺪم ﺗﻮ ﻧﯿﺰ ﻣﯿﺘﻮاﻧﯽ اﯾﻦ ﻣﺮد را ﺑﺒﺨﺸﯽ‪ «.‬ﺟﺮم ﻣـﻦ ﺑـﻪ‬
‫اﺛﺒﺎت رﺳﯿﺪه ﺑﻮد ‪.‬ﻟﺬا ﻣﻦ ﺑﻪ آراﻣﯽ دﻋﺎ ﻧﻤﻮده ﮔﻔﺘﻢ‪» :‬ﭘﺪر‪ ،‬ﻣﻦ آن ﻣـﺮد را ﻣﯿﺒﺨﺸـﻢ« ﺑﻼﻓﺎﺻـﻠﻪ روح ﺧﺪاوﻧـﺪ در ﻣﮑـﺎن‬
‫ﺧﻠﻮت ﻣﻦ ﺑﻪ ﺣﺮﮐﺖ در آﻣﺪ‪ .‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺮا ﻣﻼﻗﺎت ﻧﻤﻮد‪ ،‬ﻣﻦ ﻗﺪرت ﺑﺨﺸﺶ آن ﻣﺮد را ﻧﺪاﺷﺘﻢ‪ ،‬اﻣّﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ اﯾﻦ ﺗﻮاﻧـﺎﯾﯽ‬
‫را داﺷﺖ‪ .‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺮا ﺑﺨﺸﯿﺪه ﺑﻮد و ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺎری ﮐﻪ ﻣﻦ ﻣﯿﺒﺎﯾﺪ اﻧﺠﺎم ﻣﯿﺪادم اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ در اﻋﻤﺎق وﺟﻮد ﺧﻮد‪ ،‬ﺑﻪ ﻓﯿﻀـﯽ‬
‫ﮐﻪ ﺧﺪا ﻧﻬﺎده ﺑﻮد‪ ،‬ﺑﺎ اﯾﻤﺎن ﻧﺎﺋﻞ ﮔﺮدم‪ .‬وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ در ﭼﺸﻤﻪ ﻓﯿﺾ و ﺑﺨﺸﺶ اﻟﻬﯽ ﻏﻮﻃﻪ ورﺷﺪم‪ ،‬درﯾﺎﻓﺘﻢ ﮐﻪ ﻓـﯿﺾ او‬
‫ﺑﺮ ﻣﻦ ﻋﻈﯿﻢ و ﮐﺎﻓﯽ اﺳﺖ‪ ،‬از اﯾﻦ رو ﻣﻦ ﻗﺎدر ﻫﺴﺘﻢ دﯾﮕﺮان را ﻧﯿﺰ ﺑﺒﺨﺸﻢ‪ .‬ﺗﻠﺨﯽ ﺑﯿﺶ از ﻫﺮ ﻓﺮد دﯾﮕـﺮی ﺑـﻪ ﺣﺎﻣـﻞ و‬
‫ﻧﮕﺎه دارﻧﺪه ﺧﻮد آﺳﯿﺐ ﻣﯿﺮﺳﺎﻧﺪ‪ .‬ﺗﻠﺨﯽ دزد ﺑﯿﺼﺪاﯾﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ آراﻣﯽ ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﻣﺎ را ﺑﺎ ﺧﺪا ﻣﯿﺮﺑﺎﯾﺪ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﺎ ﭘﻨﻬﺎن ﮐﺮدن‬
‫ﺗﻠﺨﯽ در اﻋﻤﺎق وﺟﻮدﻣﺎن ﻫﺮﮔﺰ ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺣﻔﻆ ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﺑﺎ ﺧﺪا ﻧﺨﻮاﻫﯿﻢ ﺷﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ ﻋﯿﺴﯽ ﻣﺴﯿﺢ ﺑـﻪ ﺷـﺎﮔﺮدان‬
‫ﺧﻮد آﻣﻮﺧﺖ ﮐﻪ اﯾﻨﮕﻮﻧﻪ دﻋﺎ ﮐﻨﻨﺪ‪» :‬ﻗﺮﺿﻬﺎی ﻣﺎ را ﺑﺒﺨﺶ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻣﺎ ﻧﯿﺰ ﻗﺮﺿﺪاران ﺧﻮد را ﻣﯽ ﺑﺨﺸﯿﻢ«)ﻣﺘﯽ ‪ .(12 :6‬ﻣـﺎ‬
‫ﺑﺎ ﺣﻔﻆ ﺗﻠﺨﯽ در ﻗﻠﺒﻤﺎن ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺷﻨﺎﺧﺖ و ﺗﺸﺨﯿﺺ ﺣﻀﻮر ﺧﺪا ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﺎ وﺟﻮد ﺣﻔﻆ ﻋﺪاوت ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﯿﻢ ﺑﺎ ﻗـﺪرت‬
‫دﻋﺎ ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ اﻧﺘﺨﺎب ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﮐﺪاﻣﯿﮏ از اﯾﻦ دو ﺑﺮای ﻣﺎ ﻣﻬﻤﺘﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻗﺪرت و ﺣﻀﻮر ﺧـﺪا‪ ،‬ﯾـﺎ ﺧﺸـﻢ وﺗﻠﺨـﯽ؟‬
‫اﻧﺘﺨﺎب ﯾﮑﯽ از اﯾﻦ ﻣﻮرد‪ ،‬ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ راﺑﻄﻪ و ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﻣﺎ را ﺑﺎ ﺧﺪا ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد‪.‬‬

‫‪١٠٣‬‬
 ‫‪ / 28‬ﺟـﻮﻻی ‪2003 /‬‬ ‫دﻋﺎ و ﻫﺪاﯾﺖ ﺷﺪن از ﺟﺎﻧﺐ روحاﻟﻘﺪس‬
‫ﺑﺴﯿﺎری از ﻣﺴﯿﺤﯿﺎن اﻏﻠﺐ در زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد دورهﻫﺎی ﺷﮕﻔﺖاﻧﮕﯿﺰی از دﻋﺎ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ‪ ،‬اﻣّﺎ ﺑﻼﻓﺎﺻـﻠﻪ ﭘـﺲ از اﯾـﻦ‬
‫ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺧﻮد را در ﻣﯿﺎن ﯾﮏ ﺟﻨﮓ ﺷﺪﯾﺪ ﻣﯿﯿﺎﺑﻨﺪ‪ .‬ﺑﺮﺧﯽ از ﻣﺴﯿﺤﯿﺎن درﻧﮓ ﮐﺮدن در ﺣﻀﻮر ﺧﺪا را آﻣﻮﺧﺘﻪاﻧﺪ‪ ،‬ﻟـﯿﮑﻦ راه‬
‫رﻓﺘﻦ ﺑﺎ او را ﻓﺮا ﻧﮕﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ ﭘﺮی روح را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺮدهاﻧﺪ‪ ،‬ﻟﯿﮑﻦ ﻫﺪاﯾﺖ ﺷﺪن ﺗﻮﺳﻂ او را ﻧﯿﺎﻣﻮﺧﺘـﻪاﻧـﺪ‪ .‬زﻣـﺎﻧﯽ ﮐـﻪ‬
‫ﻋﯿﺴﯽ دﻋﺎ ﮐﺮدن را ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﻣﯿ‪Ĥ‬ﻣﻮﺧﺖ‪ ،‬ﺑﻪ اﯾﺸﺎن ﯾﺎد داد ﮐﻪ اﺑﺘﺪا ﺧﺪا را در ﮐﺎﻧﻮن ﺗﻮﺟﻪ ﺧﻮد ﻗﺮار دﻫﻨﺪ‪ .‬زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ‬
‫ﺑﺮ ﺧﺪا ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ ﻣﯿﺸﻮﯾﻢ‪ ،‬ﺧﻮد را از زواﯾﺎی ﮐﺎﻣﻼً ﻣﺘﻔﺎوﺗﯽ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻗﺪوﺳﯿﺖ ﺧﺪا را ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﻤـﻮده آن‬
‫را درﻣﯿﯿﺎﺑﯿﻢ‪ ،‬ﺑﺮ ﮔﻨﺎﻫﮑﺎر ﺑﻮدن ﺧﻮﯾﺶ واﻗﻒ ﻣﯿﮕﺮدﯾﻢ‪ .‬زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻋﻈﻤﺖ او را ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ از ذﻟﺖ و ﺣﻘﺎرت ﺧﻮﯾﺶ‬
‫ﺑﯿﺶ از ﭘﯿﺶ آﮔﺎﻫﯽ ﻣﯿﯿﺎﺑﯿﻢ‪ .‬و اﯾﻦ ﺑﺪان ﻣﻌﻨﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ از ﻫﻤﺎن زاوﯾﻪای ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻧﮕﺎه ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﮐـﻪ ﺧﺪاوﻧـﺪ ﺑـﺮ آﻧﻬـﺎ‬
‫ﻣﯿﻨﮕﺮد‪ .‬در اﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ و رﻫﺒﺮی او را ﺑﺮای ﻫﺮ روز زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن ﻃﻠﺐ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ‪ .‬ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻪ ﻃﺮﯾﻖ ﺧﺎﺻﯽ‬
‫ﺑﺎ ﺧﺪا ﻣﻼﻗﺎت ﻣﯿﻨﻤﻮد‪ .‬او ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺧﯿﻤﻪای ﺧﺎرج از اردوﮔﺎه ﻗﻮم ﺑﺮﭘﺎ ﻣﯿﻨﻤﻮد‪ .‬ﺳﭙﺲ وارد ﺧﯿﻤﻪ ﻣﯿﺸﺪ و در آﻧﺠﺎ ﺧـﺪا را‬
‫ﻣﻼﻗﺎت ﻣﯿﮑﺮد‪ .‬آن اوﻗﺎت‪ ،‬اوﻗﺎت ﺧﺎﺻﯽ ﺑﺮای ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﻣﻼﻗﺎﺗﻬﺎی او ﺑﺎ ﺧﺪا ﻧﻘﻄـﻪ ﻗـﻮت و اﺳـﺎس رﻫﺒـﺮی او ﺑـﻪ‬
‫ﺷﻤﺎر ﻣﯿ‪Ĥ‬ﻣﺪﻧﺪ‪ .‬ﻣﻮﺳﯽ در ﯾﮑﯽ از اﯾﻦ ﻣﻼﻗﺎﺗﻬﺎ ﺟﻤﻠﻪای ﺟﺎﻟﺐ و ﻫﯿﺠﺎﻧﺎﻧﮕﯿﺰ ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ زﺑـﺎن آورد‪» :‬ﻫـﺮ ﮔـﺎه‬
‫روی ﺗﻮ ﻧﯿﺎﯾﺪ‪ ،‬ﻣﺎ را از اﯾﻨﺠﺎ ﻣﺒﺮ«)ﺧﺮوج ‪ .(15: 33‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﯿﺰ در ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ او اﻃﻤﯿﻨﺎن داده ﻓﺮﻣﻮد‪» :‬روح ﻣﻦ ﺧﻮاﻫﺪ آﻣﺪ‬
‫و ﺗﺮا آراﻣﯽ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﺨﺸﯿﺪ«)ﺧﺮوج ‪ .(14: 33‬ﺑﻪ اﺣﺘﻤﺎل ﻓﺮاوان ﺳّﺮ زﻧﺪﮔﯽ و رﻫﺒـﺮی ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪاﻧـﻪ ﻣﻮﺳـﯽ را ﻣﯿﺒﺎﯾـﺪ در‬
‫وﻗﺎﯾﻊ ﺻﻮرت ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻪ در آن ﺧﯿﻤﻪ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﻧﻤﻮد‪ .‬او ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ در ﺣﻀﻮر ﺧﺪا ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﻣﯿﻨﻤﻮد ﺑﻠﮑﻪ رﻫﺒﺮی ﺧﻮﯾﺶ را ﻧﯿـﺰ‬
‫اﺳﺘﻮار ﻣﯿﺴﺎﺧﺖ‪ .‬ﻣﻮﺳﯽ رﻫﺒﺮی ﺑﺰرگ ﺑﻮد‪ ،‬زﯾﺮا او در اﺑﺘﺪا آﻣﻮﺧﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺧﺪا را ﭘﯿـﺮوی ﮐﻨـﺪ‪ .‬او ﻣﯿﺘﻮاﻧﺴـﺖ ﻣـﺮدم را‬
‫رﻫﺒﺮی ﮐﻨﺪ‪ ،‬زﯾﺮا ﺧﻮد او ﻗﺒﻼً رﻫﺒﺮی و ﻫﺪاﯾﺖ ﺧﺪا را در زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮﯾﺶ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺮده ﺑﻮد‪ .‬ﮐﻠﯿﺪ ﻫـﺪاﯾﺖ ﺷـﺪن ﺗﻮﺳـﻂ‬
‫روح ﺧﺪا آﻣﻮﺧﺘﻦ زﻧﺪﮔﯽ و درﻧﮓ ﮐﺮدن در روح دﻋﺎﺳﺖ‪ .‬ﺑﺮﺧﯽ اوﻗﺎت ﻣﻦ آرزو ﻣﯿﮑﻨﻢ ﮐﻪ در آراﻣﯽ دﻋـﺎ ﺑﻤـﺎﻧﻢ و آن‬
‫را ﻫﺮﮔﺰ ﺗﺮک ﻧﮑﻨﻢ‪ .‬اوﻗﺎت دﻋﺎ‪ ،‬اوﻗﺎت ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺨﺼﻮﺻﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬اﻣّﺎ اﯾﻦ ﺗﻤﺎﻣﯽ آن ﮐـﺎری ﮐـﻪ ﻣـﺎ ﻣﯿﺒﺎﯾـﺪ اﻧﺠـﺎم دﻫـﯿﻢ‬
‫ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬ﺧﺪا ﺑﺮای زﻧﺪﮔﯽ ﻫﺮ ﯾﮏ از ﻣﺎ ﻧﻘﺸﻪای دارد‪ .‬در واﻗﻊ اﯾﻦ اوﻗﺎت ﺧﻠﻮﺗﻨﺸﯿﻨﯽ‪ ،‬ﻣﺎ را آﻣﺎدۀ ﻧﺒﺮد زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯿﺴـﺎزﻧﺪ ‪.‬‬
‫ﻣﺎ ﺣﻀﻮر ﺧﺪا را ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم درﮔﯿﺮ ﺷﺪن در اﯾﻦ ﻧﺒﺮدﻫﺎ ﺗﺮک ﻧﻤﯿﮑﻨﯿﻢ ﺑﻠﮑﻪ ﺗﻮﮐﻞ ﻧﻤﻮدن ﺑـﺮ او را ﺗﻤـﺮﯾﻦ ﻣﯿﻨﻤـﺎﯾﯿﻢ‪ .‬ﺧـﺪا‬
‫ﻣﻌﻤﻮﻻً ﻣﺎ را ﺑﻪ داﺷﺘﻦ اوﻗﺎت ﻣﺨﺼﻮﺻﯽ در دﻋﺎ ﻫﺪاﯾﺖ ﻣﯿﮑﻨﺪ‪ ،‬ﺗﺎ ﻣﺎ را آﻣﺎدۀ ﻧﺒﺮدﻫﺎی ﺧﺎﺻﯽ ﺳﺎزد‪ .‬ﭼﻨﺪﯾﻦ ﻣﺎه ﻗﺒﻞ ﺑـﻪ‬
‫ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ زاﺋﺪﻫﺎﯾﯽ ﺑﺮ روی ﺗﺎرﻫﺎی ﺻﻮﺗﯽ ﻣﻦ ﺑﻪ وﺟﻮد آﻣﺪﻫﺎﻧﺪ‪ .‬از آﻧﺠﺎﯾﯽ ﮐـﻪ ﺗﻤـﺎم زﻧـﺪﮔﯽ ﻣـﻦ ﻣﺘﻤﺮﮐـﺰ ﺑـﺮ‬
‫ﻣﻮﻋﻈﻪ ﮐﺮدن اﺳﺖ‪ ،‬ﺧﺒﺮ ﻣﺬﮐﻮر ﺑﺮای ﻣﻦ ﺑﺴﯿﺎر ﺗﮑﺎﻧﺪﻫﻨﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺪت دو ﻫﻔﺘﻪ ﻣﯿﺒﺎﯾـﺪ در ﺳـﮑﻮت‬
‫ﻣﻄﻠﻖ ﺑﻪ ﺳﺮ ﺑﺮم‪ .‬زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ دﮐﺘﺮ اﯾﻦ ﺳﺨﻦ را ﺑﻪ زﺑﺎن آورد‪ ،‬ﻓﻬﻤﯿﺪم ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻗﺼﺪ دارد ﮐﺎرﻫـﺎی ﻋﻤﯿﻘـﯽ در زﻧـﺪﮔﯽ‬
‫ﻣﻦ اﻧﺠﺎم دﻫﺪ‪.‬آن دو ﻫﻔﺘﻪ ﺑﻪ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ و ﺷﮕﻔﺖاﻧﮕﯿﺰﺗﺮﯾﻦ روزﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ در زﻧﺪﮔﯿﻢ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻧﻤﻮدهام‪ ،‬ﺑﺪل ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬زﯾﺮا در‬
‫آن اﯾﺎم ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﺎرﻫﺎی ﺻﻮﺗﯽ ﻣﺮا ﺷﻔﺎ داد‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﻃﺮﯾﻖ ﮐﺎﻣﻼً ﻣﺨﺼﻮﺻﯽ ﺧﻮد را در زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻦ ﻣﺘﺠﻠﯽ ﻓﺮﻣﻮد‪.‬‬
‫در آن ﻫﻨﮕﺎم ﻣﻦ ﻫﻨﻮز ﻧﻤﯿﺪاﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ اﯾﺎم ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ‪ ،‬اوﻗﺎﺗﯽ ﺑﺮای ﮐﺴﺐ آﻣﺎدﮔﯽ ﺑﺮای روﯾـﺎروﯾﯽ ﺑـﺎ اﺗﻔﺎﻗـﺎت و اﻧﺠـﺎم‬
‫ﺧﺪﻣﺎت ﺷﺶ ﻣﺎه آﺧﺮ ﺳﺎل ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﭘﺲ از آن اﯾﺎم ﻣﻦ ﻓﺮﺻﺘﻬﺎی ﺑﺴﯿﺎر ﻟﻄﯿﻒ و ﮔﺮاﻧﻘﺪری در زﻧـﺪﮔﯽ و ﺧـﺪﻣﺖ ﺧـﻮد‬
‫داﺷﺘﻢ‪ .‬ﻣﻦ در ﺣﺎﻟﯽ در ﭘﺮو ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻣﯿﮑﺮدم ﮐﻪ ﻧﺸﺎﻧﻪﻫﺎی ﺑﺰرﮔﯽ ﺑﻪ اﻧﺠﺎم رﺳﯿﺪﻧﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﺑـﻪ ﻣﻨـﺎﻃﻖ ﺟﻨﮕﻠـﯽ ﮐﻨﮕـﻮ ﻗـﺪم‬
‫ﮔﺬاﺷﺘﻢ‪ .‬ﭘﺎﺳﺦ ﻣﺜﺒﺖ ﻫﺰاران ﻧﻔﺮ را ﺑﻪ ﭘﯿﻐﺎم اﻧﺠﯿﻞ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﮐﺮدم‪ .‬ﻣﻦ از ﺑﺎﺑﺖ آن اوﻗﺎت دﻋـﺎی ﻣﺨﺼﻮﺻـﯽ ﮐـﻪ داﺷـﺘﻢ‬
‫ﺑﺴﯿﺎر ﺳﭙﺎﺳﮕﺰار و ﺷﮑﺮﮔﺰار ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻮدم‪ .‬آن اوﻗﺎت‪ ،‬اوﻗﺎت ﻣﺨﺼﻮﺻﯽ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﻗﺒﻞ از ﻗﺪم ﻧﻬﺎدن ﺑﻪ ﻣﯿﺪان ﻧﺒﺮد ﺻﯿﺪ‬
‫ﺟﺎﻧﻬﺎ‪ ،‬ﺑﺎ ﺧﺪا داﺷﺘﻢ‪ .‬او ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﻣﻼﻗﺎت ﺧﻮاﻫﺪ ﻧﻤﻮد‪ ،‬اﻣّﺎ ﻻزم اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ او راه روﯾﺪ و ﻫﻤﺮاه او ﺑﺎﺷﯿﺪ‪ .‬ﯾﺎد ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ‬
‫ﻃﻮر ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ و ﺑﺪون وﻗﻔﻪ دﻋﺎ ﮐﻨﯿﺪ‪.‬‬

‫‪١٠٤‬‬
 ‫‪ / 4‬آﮔﻮﺳـﺖ ‪2003 /‬‬ ‫ﻫﺪاﯾﺖ ﺧﺪا در دﻋـﺎ‬
‫ﭼﻨﺪ ﺳﺎل ﻗﺒﻞ‪ ،‬ﻣﻦ در ﮐﺸﻮر آﻟﻤﺎن ﺷﺮﻗﯽ آن زﻣﺎن ﺗﻌﺪادی از دوﺳﺘﺎﻧﻢ را ﻣﻼﻗﺎت ﮐﺮدم‪ .‬آﻧﻬﺎ ﮐﻮﻫﻨﻮرد ﺑﻮدﻧﺪ و در ﻧﻈﺮ داﺷﺘﻨﺪ‬
‫ﮐﻪ ﻣﻨﻄﻘﮥ زﯾﺒﺎﯾﯽ از ﮐﺸﻮر ﺧﻮﯾﺶ را ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ ﻣﯿﺨﻮاﺳﺘﻨﺪ ﻣﺮا ﺑﻪ ﻗﻠﻪ ﮐﻮﻫﯽ ﮐﻪ ﭼﺸﻢ اﻧـﺪاز ﭘﺮﺷـﮑﻮﻫﯽ داﺷـﺖ‬
‫ﺑﺒﺮﻧﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ اﺷﺘﯿﺎق زﯾﺎدی ﺑﺮای ﻫﻤﺮاﻫﯽ آﻧﺎن دارم‪ ،‬ﻟﯿﮑﻦ ﯾﮏ ﻣﺸﮑﻞ ﺑﺰرگ ﺑﺮ ﺳﺮ راه ﭘﯿﻮﺳﺘﻨﻢ ﺑﻪ اﯾﺸﺎن وﺟﻮد‬
‫دارد‪ .‬زﯾﺮا ﻣﻦ از ارﺗﻔﺎع ﻣﯿﺘﺮﺳﻢ‪ .‬اﻣّﺎ اﯾﺸﺎن ﺑﻪ ﻣﻦ اﻃﻤﯿﻨﺎن داده ﮔﻔﺘﻨﺪ‪» :‬ﺳﺎﻣﯽ ﻫﯿﭻ ﻣﺸﮑﻠﯽ ﭘﯿﺶ ﻧﺨﻮاﻫﺪ آﻣﺪ ﻣﺴﯿﺮ ﻣـﻮرد ﻧﻈـﺮ‬
‫ﮐﺎﻣﻼً اﻣﻦ اﺳﺖ‪ «.‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻣﻦ ﺑﻪ اﺗﻔﺎق دو دوﺳﺖ اﻣﺮﯾﮑﺎﯾﯽ‪ ،‬و دوﺳﺘﺎن آﻟﻤﺎﻧﯽ ﺧﻮﯾﺶ ﮐﻮﻫﭙﯿﻤﺎﯾﯽ ﺧـﻮد را آﻏـﺎز ﮐـﺮدﯾﻢ‪ .‬ﻣـﺎ‬
‫ﺑﺮای ﭘﯿﻤﻮدن آن ﻣﺴﯿﺮ ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻮدﯾﻢ ﮐﻪ ﺧﻮد را از ﺻﺨﺮهﻫﺎ ﺑﺎﻻ ﺑﮑﺸﯿﻢ‪ ،‬و ﯾﮏ ﮐﻮﻫﭙﯿﻤﺎﯾﯽ ﺟﺪی را اﻧﺠﺎم دﻫـﯿﻢ ‪.‬اﻣّـﺎ ﻧﺎﮔﻬـﺎن‬
‫ﻗﻠﺐ ﻣﻦ از ﺗﺮس ﻣﻤﻠﻮ ﮔﺮدﯾﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﮐﻪ اﯾﻦ اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎد‪ ،‬ﻣﻦ ﺻﺨﺮهای را ﺑﻐﻞ ﮐﺮده از ﺗﺮس ﺟﺎﻧﻢ ﺑﻪ آن ﭼﺴﺒﯿﺪم‪ .‬ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣـﺎل‬
‫دوﺳﺘﺎن اﻣﺮﯾﮑﺎﯾﯽ و آﻟﻤﺎﻧﯽ ﻣﻦ ﺑﺪون آﮔﺎﻫﯽ از ﺷﺮاﯾﻂ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺻﻌﻮد ﺧﻮد ﺑﻪ ﺳﻮی ﻗﻠﻪ اداﻣـﻪ ﻣﯿﺪادﻧـﺪ‪ .‬در ﻫﻤـﺎن وﺿـﻊ ﻣـﻦ‬
‫ﻣﯿﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺻﺪای آﻧﻬﺎ را ﮐﻪ ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻣﯿﮕﻔﺘﻨﺪ‪» :‬آه ﭼﻘﺪر زﯾﺒﺎﺳﺖ‪ ،‬آﯾﺎ اﯾﻦ ﭘﺮﺷـﮑﻮه ﻧﯿﺴـﺖ« را ﺑﺸـﻨﻮم‪ .‬ﺳـﭙﺲ ﻣـﻦ‬
‫ﺷﻨﯿﺪم ﮐﻪ ﯾﮑﯽ از آﻧﻬﺎ ﭘﺮﺳﯿﺪ‪» :‬ﭘﺲ ﺳﺎﻣﯽ ﮐﺠﺎﺳﺖ ؟« در آن ﻫﻨﮕﺎم وﻗﺘﯽ ﮐﻪ آﻧﻬﺎ ﺷﺮوع ﺑﻪ ﻧﮕﺎه ﮐﺮدن ﺑﻪ ﭘـﺎﯾﯿﻦ ﻧﻤﻮدﻧـﺪ ﻣـﺮا‬
‫دﯾﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﭽﻮن ﯾﮏ ﺑﭽﻪ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺻﺨﺮه ﭼﺴﺒﯿﺪهام‪ .‬آﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﺻﺪای ﺑﻠﻨﺪ داد زدﻧﺪ‪» :‬ﺳﺎﻣﯽ ﺑﯿﺎ ﺑﺎﻻ ﻫﯿﭻ ﺧﻄﺮی وﺟـﻮد ﻧـﺪارد‪«.‬‬
‫اﻣّﺎ ﻫﻤﮥ آن ﭘﺎﺳﺨﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻣﯿﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﻪ اﯾﺸﺎن ﺑﺪﻫﻢ اﯾﻦ ﺑﻮد‪» :‬ﻣﻦ ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﻢ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻨﻢ‪ «.‬دوﺳﺘﺎن آﻣﺮﯾﮑﺎﯾﯽ ﻣﻦ از اﯾﻦ واﻗﻌـﻪ‬
‫ﺑﺴﯿﺎر ﺧﺠﺎﻟﺖ زده ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﻟﺬا آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻣﺤﻠﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ آن ﺻﺨﺮه ﭼﺴﺒﯿﺪه ﺑﻮدم آﻣﺪه ﺑﺎ ﺻﺪاﯾﯽ آرام ﮐﻪ ﺑﺮای دوﺳﺘﺎن آﻟﻤﺎﻧﯽ ﻣﺎ‬
‫ﻗﺎﺑﻞ ﺷﻨﯿﺪن ﻧﺒﻮد‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪» :‬ﺳﺎﻣﯽ ﺑﯿﺎ ﺑﺎﻻی ﻗﻠﻪ‪ .‬آﻟﻤﺎﻧﯿﻬﺎ ﻓﮑﺮ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻣﯽ اﻣﺮﯾﮑﺎﯾﯿﻬﺎ ﺗﺮﺳﻮ و ﺑﺰدل ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﭘﺲ‬
‫ﻫﻤﯿﻦ اﻵن ﺑﯿﺎ ﺑﺎﻻ‪ «.‬اﻣّﺎ ﻫﻤﮥ آن ﭼﯿﺰی ﮐﻪ ﻣﻦ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﻪ دوﺳﺘﺎﻧﻢ ﺑﮕﻮﯾﻢ‪ ،‬اﯾﻦ ﺑﻮد‪» :‬ﻣﻦ ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﻢ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻨﻢ‪ «.‬دوﺳﺘﺎن آﻟﻤﺎﻧﯽ‬
‫ﻣﺎ ﻫﻢ ﻧﺰد ﻣﻦ آﻣﺪه ﺳﻌﯽ ﻧﻤﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺮا از اﯾﻤﻦ ﺑﻮدن ﻣﺴﯿﺮ ﺻﻌﻮد ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺳﺎزﻧﺪ‪ .‬اﻣّﺎ ﻣﻦ ﻓﻘﻂ اﯾﻦ ﺟﻤﻠـﻪ را ﺗﮑـﺮار ﻣﯿﮑـﺮدم‪:‬‬
‫»ﻣﻦ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﻢ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻨﻢ‪ «.‬ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺗﻤﺎﻣﯽ دوﺳﺘﺎﻧﻢ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﻧﺎﺗﻮاﻧﯽ ﯾﺎ ﻋﺪم ﺗﻤﺎﯾﻞ ﻣﻦ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺻـﻌﻮد‪،‬‬
‫از ﮐﻮه ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺑﯿﺎﯾﯿﻢ‪ .‬اﻣّﺎ ﻣﻦ ﺑﻪ اﯾﺸﺎن ﮔﻔﺘﻢ‪» :‬ﺷﻤﺎ ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﯿﺪ ﺑﻔﻬﻤﯿﺪ‪ ،‬ﻣﻦ ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﻢ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻨﻢ‪ «.‬ﻣﻦ ﻧﻪ ﻣﯿﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺻﻌﻮد ﮐﻨﻢ و ﻧﻪ‬
‫ﻣﯿﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺑﺮوم‪ .‬و ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﺑﻪ ﺻﺨﺮه ﭼﺴﺒﯿﺪه ﺑﻮدم‪ .‬در ﻫﻤﯿﻦ ﺣﯿﻦ ﺑﺎران ﻧﯿﺰ ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺑﺎرﯾﺪن ﮐﺮد‪ .‬ﻟﺬا دوﺳﺘﺎﻧﻢ ﮔﻔﺘﻨـﺪ‪:‬‬
‫»ﺳﺎﻣﯽ ﺗﻮ ﻫﻤﯿﻦ اﻵن ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﻣﺎ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺑﯿﺎﯾﯽ‪ «.‬ﻟﺤﻈﻪای ﮐﻪ دوﺳﺘﺎﻧﻢ دﺳﺘﺎﻧﻢ را از دور ﺻﺨﺮه ﺑﺎز ﮐﺮده‪ ،‬ﻣﺮا ﻫﻤﭽـﻮن ﯾـﮏ ﺑﭽـﮥ‬
‫ﮐﻮﭼﮏ از ﮐﻮه ﺑﻪ زﯾﺮ آورﻧﺪ‪ ،‬ﯾﮑﯽ از ﺷﺮﻣ‪Ĥ‬ورﺗﺮﯾﻦ ﻟﺤﻈﻪﻫﺎی زﻧـﺪﮔﯽ ﻣـﻦ ﺑـﻮد‪ .‬ﻣـﻦ در آن روز درﺳـﻬﺎی زﯾـﺎدی آﻣـﻮﺧﺘﻢ‪.‬‬
‫ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ درﺳﯽ ﮐﻪ آﻣﻮﺧﺘﻢ آﮔﺎﻫﯽ از ﻗﺪرت ﺗﺮس اﻧﺴﺎن ﺑﻮد‪ .‬ﻋﻼوه ﺑﺮ اﯾﻦ‪ ،‬در آن روز ﻣﻦ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﮐﺮدم ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﭼﮕﻮﻧـﻪ‬
‫در زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ ﮐﺎر ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد‪ .‬ﻣﻦ درﯾﺎﻓﺘﻢ ﮐﻪ در ﻣﺴﯿﺮﻫﺎی ﺧﻄﺮﻧﺎک زﻧﺪﮔﯽ‪ ،‬ﺟـﺎی ﻣﻄﻤـﺌﻦ و اﻣﻨـﯽ ﺑـﺮای ﻣـﺎ وﺟـﻮد دارد‪.‬‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ در ﻣﺴﯿﺮﻫﺎی ﺧﻄﺮﻧﺎک ﻣﺎ را ﺑﻪ ﻣﮑﺎﻧﻬﺎی اﻣـــﻦ ﺣﻤﻞ ﻣﯿﮑﻨﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻋﯿﺴﯽ دﻋﺎ ﮐﺮدن را ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ ﺗﻌﻠﯿﻢ ﻣﯿﺪاد‬
‫ﺑﻪ اﯾﺸﺎن ﯾﺎد داد ﮐﻪ در دﻋﺎﻫﺎﯾﺸﺎن در اﺑﺘﺪا رﻫﺒﺮی ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺑﻄﻠﺒﻨﺪ‪ .‬او ﺑﻪ اﯾﺸﺎن آﻣﻮﺧﺖ ﮐﻪ اﯾﻨﮕﻮﻧﻪ دﻋﺎ ﮐﻨﻨـﺪ‪» :‬و ﻣـﺎ را در‬
‫آزﻣﺎﯾﺶ ﻣﯿﺎور‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﻣﺎ را از ﺷﺮﯾﺮ رﻫﺎﯾﯽ ده«)ﻣﺘﯽ ‪ .(13:6‬در اﯾﻦ اﺻﻞ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ دﻋﺎ دو ﻗﺴـﻤﺖ ﻣﺠـﺰا و ﻣﺸـﺨﺺ وﺟـﻮد‬
‫دارﻧﺪ‪ .‬ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﻗﺴﻤﺖ اﯾﻦ اﺳﺖ ﻣﺎ رﻫﺒﺮی ﺧﺪا را ﺑﻪ وﺳﯿﻠﮥ دﻋﺎ ﮐﺴﺐ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ‪ ،‬و در دوﻣﯿﻦ ﻗﺴﻤﺖ اﯾﻨﮑﻪ ﻣﺎ ﺑﻪ وﺳﯿﻠﮥ دﻋﺎ ﺑﺮ‬
‫ﻧﯿﺮوﻫﺎی ﺗﺎرﯾﮑﯽ ﻏﻠﺒﻪ ﻣﯿﯿﺎﺑﯿﻢ‪ .‬ﻋﯿﺴﯽ ﻣﺴﯿﺢ در ﻗﺴﻤﺖ ﻧﺨﺴﺖ اﯾﻦ اﺻﻞ‪ ،‬ﻧﻤﺎی زﯾﺒﺎﯾﯽ از ﻫﺪاﯾﺖ ﺷﺪن ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﺗﻮﺳﻂ ﺷـﺒﺎن‬
‫ﺧﻮﯾﺶ را ﺑﻪ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﻣﯿﮑﺸﺪ ‪.‬در اﯾﻦ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ در ارﺗﻔﺎﻋﺎت ﺧﻄﺮﻧﺎﮐﯽ ﻗﺮار دارد و در ﺻﻮرت ﻫﺪاﯾﺖ ﻧﺸﺪن از ﺳﻮی‬
‫ﺷﺒﺎن ﺑﻪ ﺟﺎی اﻣﻦ‪ ،‬ﺑﻪ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺳﻘﻮط ﺧﻮاﻫﺪ ﻧﻤﻮد‪ .‬ﻟﺬا ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ از ﺷﺒﺎن ﺧﻮﯾﺶ ﺗﻘﺎﺿﺎی ﻫﺪاﯾﺖ ﺷﺪن دارد‪ .‬دﻧﯿﺎی ﻣـﺎ ﻫﻤﭽـﻮن‬
‫آن ﻣﺴﯿﺮ ﺧﻄﺮﻧﺎک اﺳﺖ‪ ،‬و ﻣﺎ ﺑﻪ آﺳﺎﻧﯽ در ﭘﺮﺗﮕﺎﻫﻬﺎی وﺳﻮﺳﻪ ﺳﻘﻮط ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮ اﯾﻦ ﻣﺤﺘﺎﺟﯿﻢ ﮐﻪ ﻧﺰد ﺧﺪا ﻓﺮﯾﺎد ﺑـﺮآورﯾﻢ‪،‬‬
‫و از او ﻫﺪاﯾﺖ ﺑﻄﻠﺒﯿﻢ ‪.‬ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﻣﻦ در آن ﻣﺴﯿﺮ دﺷﻮار ﮐﻮﻫﺴﺘﺎﻧﯽ ﻣﺤﺘﺎج ﮐﻤﮏ ﺑﻮدم‪ ،‬ﻫﻤﮕﯽ ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮ ﺿـﺮورت ﻣﻄﻠـﻖ‬
‫ﻫﺪاﯾﺖ اﻟﻬﯽ در ﻣﺴﯿﺮﻫﺎی ﺧﻄﺮﻧﺎک اﯾﻦ دﻧﯿﺎ واﻗﻒ ﺷﻮﯾﻢ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺪاﻧﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﺪون ﻫﺪاﯾﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ در ﺷـﺮاﯾﻂ ﻫﻮﻟﻨـﺎﮐﯽ ﻗـﺮار‬
‫ﻣﯿﮕﯿﺮﯾﻢ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﻪ او اﺣﺘﯿﺎج دارﯾﻢ‪ .‬در ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﻓﻘﻂ ﺑﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ اﻋﺘﻤﺎد ﻧﻤﺎﯾﯿﺪ‪ ،‬او ﺷﻤﺎ را در ﻣﺴﯿﺮﻫﺎی ﺧﻄﺮﻧﺎک و دﺷﻮار‬
‫ﻫﺪاﯾﺖ ﺧﻮاﻫﺪ ﻧﻤﻮد‪ .‬اﻣﺮوز او را ﺑﺨﻮاﻧﯿﺪ و اﺟﺎزه دﻫﯿﺪ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ را ﻫﺪاﯾﺖ ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫‪١٠٥‬‬
 ‫‪ / 11‬آﮔﻮﺳـﺖ ‪2003 /‬‬ ‫دﻋﺎ و ﭘﯿـﺮوزی ﺑـﺮ ﺷـﺮﯾﺮ‬
‫ﭼﻨﺪﯾﻦ ﺳﺎل ﻗﺒﻞ ﮐﺸﯿﺸﯽ در ﮐﺸﻮر اﯾﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه در ﯾﮏ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺑﺴﯿﺎر ﺧﻄﺮﻧﺎک ﯾﮏ ﺷﻬﺮ ﺑﺰرگ ﺧـﺪﻣﺖ ﻣﯿﮑـﺮد‪ .‬او در‬
‫آن ﻫﻨﮕﺎم ﺗﺎ اﻧﺪازﻫﺎی ﻧﮕﺮان ﺳﻼﻣﺘﯽ ﺟﺎن ﺧﻮد ﺑﻮد‪ ،‬ﻟﺬا ﺑﺮای ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ از ﺟﺎن ﺧـﻮﯾﺶ ﺑـﻪ ﮐﻼﺳـﻬﺎی آﻣـﻮزش ﮐﺎراﺗـﻪ‬
‫رﻓﺖ‪ .‬ﯾﮏ روز ﯾﮏ ﻣﺒﺸﺮ ﺳﺎﻟﺨﻮرده ﺑﺮای ﺻﺤﺒﺖ ﻧﻤﻮدن ﺑﺎ او ﺑﻪ ﮐﻠﯿﺴﺎﯾﺶ آﻣﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ آن ﻣﺒﺸﺮ ﺳﺎﻟﺨﻮرده درﯾﺎﻓـﺖ ﮐـﻪ‬
‫ﮐﺸﯿﺶ ﮐﻠﯿﺴﺎ ﺗﻌﻠﯿﻢ ﮐﺎراﺗﻪ دﯾﺪه اﺳﺖ‪ ،‬ﻋﻠﺖ اﯾﻦ ﮐﺎر را ﺟﻮﯾﺎ ﺷﺪ‪ .‬ﮐﺸﯿﺶ در ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ آن زن ﮔﻔﺖ‪» :‬ﺷﻤﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺪاﻧﯿﺪ ﮐﻪ‬
‫اﯾﻦ ﻗﺴﻤﺖ از ﺷﻬﺮ‪ ،‬ﺧﻄﺮﻧﺎﮐﺘﺮﯾﻦ ﻣﻨﻄﻘﻪ آن ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ ﮔﺮوﻫﻬﺎی ﺧﻼﻓﮑﺎر ﻣﺘﻌﺪدی در اﯾﻦ ﻗﺴﻤﺖ از ﺷﻬﺮ ﯾﺎﻓـﺖ ﻣﯿﺸـﻮﻧﺪ‪،‬‬
‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻣﺎ ﻣﯿﺒﺎﯾﺪ ﻗﺎدر ﺑﻪ دﻓﺎع از ﺟﺎن ﺧﻮد ﺑﺎﺷﯿﻢ‪ «.‬آن ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﺮ ﺧﺪاﺗﺮس ﭘﺮﺳﯿﺪ‪» :‬ﺗﻮ واﻗﻌﺎً ﻧﻤﯽ داﻧﯽ‪ ،‬درﺳﺖ اﺳـﺖ ؟«‬
‫ﮐﺸﯿﺶ ﭘﺮﺳﯿﺪ‪» :‬ﭼﻪ ﭼﯿﺰی را ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺪاﻧﻢ؟« زن ﭘﺎﺳﺦ داد‪» :‬ﭘـﯽ ﺑـﺮدن ﺑـﻪ ﻣﻮﻗﻌﯿـﺖ ﺧـﻮد در ﻣﺴـﯿﺢ‪ «.‬او اداﻣـﻪ داد‪» :‬ﺗـﻮ‬
‫ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﻣﺤﺎﻓﻈﺘﺖ در ﻣﺴﯿﺢ را درک ﻧﮑﺮدهای« ﺳﭙﺲ ﺷﺮوع ﺑﻪ رﺳـﻢ ﭼﻨـﺪ داﯾـﺮه ﻧﻤـﻮده ﮔﻔـﺖ‪» :‬داﯾـﺮۀ اول ﻧﺸـﺎﻧﮕﺮ‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﺗﻮﺳﺖ‪ «.‬ﺳﭙﺲ داﯾﺮه ﺑﺰرﮔﺘﺮی ﮐﺸﯿﺪه ﮔﻔﺖ‪» :‬اﯾﻦ داﯾﺮۀ ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﻧﺸﺎﻧﮕﺮ ﻣﺴﯿﺢ اﺳﺖ و ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﻣﯿﻔﺮﻣﺎﯾﺪ ﮐﻪ ﺗﻮ‬
‫در ﻣﺴﯿﺢ ﻫﺴﺘﯽ‪ «.‬ﺑﻌﺪ از آن او داﯾﺮۀ ﺑﺴﯿﺎر ﺑﺰرﮔﺘﺮی رﺳﻢ ﻧﻤﻮده اداﻣﻪ داد‪» :‬اﯾﻦ ﻧﺸﺎﻧﮕﺮ ﺧﺪای ﭘﺪر اﺳﺖ ﺷﻤﺎ در ﻣﺴـﯿﺢ‬
‫ﻫﺴﺘﯿﺪ و ﻣﺴﯿﺢ در ﭘﺪر اﺳﺖ‪ «.‬ﺳﺮاﻧﺠﺎم آن ﺧﺎﻧﻢ ﻣﺒﺸﺮ ﺳﺎﻟﺨﻮرده و دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﯽ ﯾﮏ داﯾﺮۀ ﮐﻮﭼﮏ در ﻗﻠﺐ داﯾﺮهای‬
‫ﮐﻪ ﻧﺸﺎﻧﮕﺮ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺸﯿﺶ ﺑﻮد رﺳﻢ ﻧﻤﻮده ﮔﻔﺖ‪» :‬و اﯾﻦ ﻫﻢ ﻧﺸﺎﻧﮕﺮ روحاﻟﻘﺪس اﺳﺖ زﯾﺮا او در ﻗﻠﺐ ﺗﻮ ﺳﺎﮐﻦ ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﺷﻤﺎ در ﻣﺴﯿﺢ ﻫﺴﺘﯿﺪ‪ ،‬ﻣﺴﯿﺢ در ﭘﺪر اﺳﺖ‪ ،‬و روح ﻣﺒﺎرک اﻟﻬﯽ در درون ﻗﻠﺐ ﺷﻤﺎﺳﺖ‪ .‬ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ ﺷﯿﻄﺎن ﯾﺎ ﻫﺮ ﯾـﮏ‬
‫از ﻗﻮای ﺷﺮﯾﺮ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ آﺳﯿﺒﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺮﺳﺎﻧﻨﺪ‪ ،‬ﻣﯿﺒﺎﯾﺪ در اﺑﺘﺪا از ﺧﺪای ﭘﺪر اﺟﺎزۀ آن را ﮐﺴﺐ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﺧـﺪای ﭘـﺪر ﺑـﻪ‬
‫اﯾﺸﺎن اﺟﺎزه ﺑﺪﻫﺪ‪ ،‬آﻧﻬﺎ ﻣﯿﺒﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺳﺮاغ ﭘﺴﺮ ﺑﺮوﻧﺪ‪ ،‬اﮔﺮ ﭘﺴﺮ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ اﯾﺸﺎن اﺟﺎزه دﻫﺪ‪ ،‬ﺷﻤﺎ روحاﻟﻘﺪس را در ﻗﻠـﺐ ﺧـﻮد‬
‫دارﯾﺪ‪ ،‬و آﻧﮑﻪ در ﺷﻤﺎﺳﺖ از ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻧﯿﺮوﻫﺎی دوزخ ﻗﻮﯾﺘﺮ اﺳﺖ ‪.‬اﯾﻦ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﺷﻤﺎ در ﻣﺴﯿﺢ اﺳﺖ‪ ،‬ﭼﺮا ﺷﻤﺎ ﻣﯿﺘﺮﺳﯿﺪ؟«‬
‫ﮐﺸﯿﺶ ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ ﺑﻪ ﺷﮑﻠﯽ ﺟﺪی ﺗﻮﺑﯿﺦ ﮔﺮدﯾﺪ‪ .‬اﯾﻤﺎﻧﺪاران زﯾﺎدی ﻧﯿﺰ وﺟﻮد دارﻧﺪ ﮐﻪ در ﺷﺮاﯾﻄﯽ ﻣﺸﺎﺑﻪ اﯾـﻦ ﮐﺸـﯿﺶ‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ‪ ،‬آﻧﻬﺎ از ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ و ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﺧﻮﯾﺶ در ﻣﺴﯿﺢ آﮔﺎﻫﯽ ﻧﯿﺎﻓﺘﻪاﻧﺪ‪ .‬ﻫﻤﮥ ﻣﺎ اﯾﻤﺎﻧﺪاران از ﻧﻌﻤﺖ ﻏﻠﺒﻪ ﺑﺮ ﺷـﯿﻄﺎن‬
‫و ﻧﯿﺮوﻫﺎی ﺷﺮﯾﺮ او ﺑﺮﺧﻮردار ﻫﺴﺘﯿﻢ‪ .‬دﻋﺎ ﻃﺮﯾﻘﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﻪ وﺳﯿﻠﮥ آن ﻋﻤﻼً ﻣﺴﯿﺢ را ﻣﯿﭙﻮﺷﯿﻢ‪ .‬دﻋﺎ ﻣﮑﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐـﻪ‬
‫ﻣﺎ در آن »ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﺧﻮﯾﺶ در ﻣﺴﯿﺢ« را ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ از آن ﺑﻬﺮه ﻣﯿﮕﯿﺮﯾﻢ‪ .‬دﻋﺎ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺎ را از ﻫﺪاﯾﺖ اﻟﻬﯽ ﺑﺮﺧﻮردار ﻣﯿﺴﺎزد‪،‬‬
‫ﺑﻠﮑﻪ ﻣﺎ را در ﻣﻮﻗﻌﯿﺘﯽ ﻗﺮار ﻣﯿﺪﻫﺪ ﮐﻪ ﭘﯿﺮوزی ﺑﺮ ﻧﯿﺮوﻫﺎی ﺷﺮﯾﺮ را ﺗﺠﺮﯾﻪ ﻧﻤﺎﯾﯿﻢ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻋﯿﺴﯽ ﻧﺤﻮۀ دﻋﺎ ﮐﺮدن را ﺑـﻪ‬
‫ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ ﺗﻌﻠﯿﻢ داد ﺑﻪ اﯾﺸﺎن ﮔﻔﺖ ﮐﻪ اﯾﻨﮕﻮﻧﻪ دﻋﺎ ﮐﻨﻨﺪ‪» :‬ﻣﺎ را در آزﻣﺎﯾﺶ ﻣﯿﺎور‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ از ﺷﺮﯾﺮ ﻣﺎ را رﻫـﺎﯾﯽ ده«)ﻣﺘـﯽ‬
‫‪ .(13:6‬ﻋﯿﺴﯽ ﻣﺸﺘﺎق اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ در ﺟﺎدۀ ﭘﯿﺮوزی ﻗﺪم ﺑـﺮدارﯾﻢ‪ .‬ﻣـﺎ ﻧﺒﺎﯾـﺪ زﻧـﺪﮔﯽ ﺧـﻮد را در ﺗـﺮس ﺳـﭙﺮی ﻧﻤـﺎﯾﯿﻢ‪.‬‬
‫ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﺑﯿﺎن ﻣﯿﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ در ﻣﺴﯿﺢ زﯾﺎده از ﺣﺪ ﻧﺼﺮت ﯾﺎﻓﺘﯿﻢ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﻪ ﻃﻮر ﺳﺎده ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ اﯾﻦ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﻫـﺮ روز ﺻـﺒﺢ‬
‫از ﺧﻮاب ﺑﺮﺧﻮاﺳﺘﻪ ﻣﺴﯿﺢ را ﺑﭙﻮﺷﯿﻢ‪ .‬آﻧﮕﺎه ﺑﻪ ﺟﺎی زﻧﺪﮔﯽ ﻧﻤﻮدن ﺑﺎ ﺗﺮس‪ ،‬ﺑﺎ اﯾﻤﺎن ﺳﻠﻮک ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﻧﻤﻮد‪.‬‬

‫‪١٠٦‬‬
‫‪ / 18‬اﮔﻮﺳــﺖ ‪2003 /‬‬ ‫دﻋــﺎ و اﺳــﻠﺤﮥ ﻧﯿﺮوﻣﻨــﺪ ﺧــﺪا‬
‫ﺷﯿﻄﺎن ﺑﺎ ﻗﺪرت ﺧﻮﯾﺶ دﺳﺖ ﺑﻪ ﻫﺮ ﮐﺎری ﺧﻮاﻫﺪ زد ﺗﺎ ﺷﺨﺺ ﻣﺴﯿﺤﯽ را از دﻋﺎ ﮐﺮدن‪ ،‬ﺑﺎز دارد‪ .‬ﺷـﯿﻄﺎن ﺑـﻪ ﺧـﻮﺑﯽ‬
‫ﻣﯿﺪاﻧﺪ ﮐﻪ ﯾﮏ ﻣﺴﯿﺤـــﯽ اﻫﻞ دﻋﺎ‪ ،‬ﻧﯿﺮوی ﻫﻮﻟﻨﺎﮐﯽ ﺑﺮای روﺑﺮو ﺷﺪن ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﯿ‪Ĥ‬ﯾﺪ‪ .‬او ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﻣﯿﺪاﻧـﺪ ﮐـﻪ ﻣـﺮدان و‬
‫زﻧﺎن ﻓﺮوﺗﻦ و ﻣﻘﺪﺳﯽ ﮐﻪ اﻫﻞ دﻋﺎ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﺳﻼح ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪی در دﺳﺘﺎن ﺧﺪا ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﯿ‪Ĥ‬ﯾﻨﺪ‪ .‬از اﯾﻦ رو او ﺗـﻼش ﺧﻮاﻫـﺪ‬
‫ﮐﺮد ﮐﻪ اﯾﻤﺎﻧﺪار ﻣﺴﯿﺤﯽ را از ﺗﺨﺖ ﺧﺪا دور ﻧﮕﺎه دارد‪ .‬ﺷﯿﻄﺎن ﺑﻪ ﺷﺨﺺ اﯾﻤﺎﻧﺪار ﮐﻤﮏ ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد ﮐﻪ آﻧﻘﺪر ﻣﺸـﻐﻮل‬
‫اﻣﻮر ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺷﻮد ﮐﻪ ﻓﺮﺻﺘﯽ ﺑﺮای دﻋﺎ ﮐﺮدن ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﯾﺎ اﯾﻤﺎﻧﺪار ﻣﺴﯿﺤﯽ را اﻏﻮا ﺧﻮاﻫﺪ ﻧﻤﻮد ﺗﺎ از ﻣﺴـﯿﺮ زﻧـﺪﮔﯽ‬
‫ﻣﻘﺪس ﺧﺎرج ﺷﻮد‪ .‬از ﺳﻮی دﯾﮕﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ در ﺟﺴﺘﺠﻮی ﻣﺮدان و زﻧﺎن دﻋﺎ ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻣﺮدان و زﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮﯾﺶ را‬
‫ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﺎﻣﻞ ﺗﺴﻠﯿﻢ او ﻧﻤﻮده ﺑﺎﺷﻨﺪ ‪.‬وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﭼﻨﯿﻦ ﻓﺮدی را ﻣﯿﯿﺎﺑﺪ‪ ،‬ﻫﺮ ﮐﺎری ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد ﺗﺎ ارادۀ ﺧﻮﯾﺶ را در‬
‫زﻧﺪﮔﯽ او ﺑﻪ ﺟﺎ آورد‪ .‬ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ ﮐﻪ ﻣﺴﯿﺤﯿﺎن ﺑﺮ ﺷﯿﻄﺎن ﻏﺎﻟﺐ ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ و »اﯾﺸﺎن ﺑﻪ وﺳﺎﻃﺖ ﺧﻮن ﺑـﺮه و ﮐـﻼم‬
‫ﺷﻬﺎدت ﺧﻮد ﺑﺮ او ﻏﺎﻟﺐ آﻣﺪﻧﺪ و ﺟﺎن ﺧـﻮد را دوﺳـﺖ ﻧﺪاﺷـﺘﻨﺪ«)ﻣﮑﺎﺷـﻔﻪ ‪ (11 : 12‬ﭼﻨـﺪﯾﻦ ﺳـﺎل ﻗﺒـﻞ ﻣـﻦ ﻣـﺮدی‬
‫ﺧﺪاﺗﺮس و ﻣﺤﺘﺮﻣﯽ را ﻣﻼﻗﺎت ﮐﺮدم ﮐﻪ اﯾﻦ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺑﺰرگ را درک ﻧﻤﻮده ﺑﻮد‪ .‬او ﭘﻨﺞ ﺳﺎل از ﻋﻤﺮ ﺧﻮﯾﺶ را ﺑﻪ ﺧـﺎﻃﺮ‬
‫اﯾﻤﺎن ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ در زﻧﺪان ﮐﺸﻮر ﮐﻤﻮﻧﯿﺴﺘﯽ ﭼﮑﻮاﺳﻠﻮاﮐﯽ آن زﻣﺎن ﺳﭙﺮی ﮐﺮده ﺑﻮد‪ .‬او در ﻃـﻮل آن ﺑﺤﺮاﻧﻬـﺎ ﺑـﻪ ﺷـﮑﻠﯽ‬
‫ﻣﺼﻤﻢ ﺑﻪ اﯾﺴﺘﺎدﮔﯽ ﺧﻮد اداﻣﻪ داد‪ ،‬و ﻣﺒﺪل ﺑﻪ ﯾﮏ ﻣﺮد دﻋﺎ ﺑﺎ ﺷﺨﺼﯿﺘﯽ ﻋﻤﯿﻖ ﮔﺮدﯾﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﻫﺮﮔﺰ ﻣﻼﻗـﺎت ﺑـﺎ اﯾـﻦ ﺑـﺮادر‬
‫ﻋﺰﯾﺰ را از ﯾﺎد ﻧﺨﻮاﻫﻢ ﺑﺮد‪ .‬وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ در آﭘﺎرﺗﻤﺎن او ﺑﻮدﯾﻢ‪ ،‬ﻣﺮا ﺑﻪ ﺳﻮی ﭘﻨﺠﺮﻫﺎی ﮐﻪ ﻣﺸﺮف ﺑﻪ ﯾﮏ ورزﺷﮕﺎه ﻓﻮﺗﺒﺎل‬
‫ﺑﻮد‪ ،‬ﺑﺮد و ﮔﻔﺖ‪» :‬ﻫﺮ ﻫﻔﺘﻪ ﻫﺰاران ﺗﻦ در اﯾﻦ ورزﺷﮕﺎه ﺟﻤﻊ ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ ﺗﺎ ﺗﯿﻢ ﻣﺤﺒﻮب ﺧﻮد را ﺗﺸـﻮﯾﻖ ﻧﻤﺎﯾﻨـﺪ‪ ،‬اﻣّـﺎ ﻣـﻦ‬
‫اﯾﻤﺎن دارم ﮐﻪ ﯾﮏ روز اﯾﻦ ورزﺷﮕﺎه از ﻣﺮدﻣﯽ ﮐﻪ ﺧﺪا را ﻣﯽ ﭘﺮﺳﺘﻨﺪ ﭘﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ‪ «.‬ﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪ اﻋﺘﺮاف ﻧﻤﺎﯾﻢ ﮐـﻪ در آن‬
‫ﻟﺤﻈﻪ ﻗﻠﺒﻢ ﻣﻤﻠﻮ از ﺷﮏ ﮔﺮدﯾﺪ‪ .‬اﻣّﺎ ﺳﭙﺲ آن ﭘﯿﺮﻣﺮد ﻣﻘﺪس و دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﯽ در ﻗﻠﺐ ﺧﻮﯾﺶ را ﮔﺸﻮده ﺑﻪ ﻣـﻦ اﺟـﺎزه‬
‫داد ﮐﻪ اﺷﺘﯿﺎﻗﺎت ﻋﻤﯿﻖ او را ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﻤﺎﯾﻢ‪ .‬او ﮔﻔﺖ‪» :‬ﻣﺮدم زﯾﺎدی ﺑﻪ ﮐﺸﻮر ﻣﻦ ﻣﯿ‪Ĥ‬ﯾﻨﺪ‪ ،‬آﻧﻬﺎ ﻗﺼﺪ دارﻧﺪ ﮐﻪ آﺗﺶ ﺑﺰرﮔـﯽ‬
‫ﺑﺮای ﺧﺪا در اﯾﻦ ﮐﺸﻮر ﺑﺮاﻓﺮوزﻧﺪ‪ .‬اﻣّﺎ ﻣﻦ در ﭘﯽ ﺑﺮاﻓﺮوﺧﺘﻦ ﯾﮏ آﺗﺶ ﺑﺰرگ ﺑﺮای ﺧﺪا ﻧﯿﺴﺘﻢ ‪.‬در واﻗﻊ ﻣﻦ ﻣﯿﺨﻮاﻫﻢ ﮐﻪ‬
‫ﺑﺎ آﺗﺶ ﺧﺪا ﺳﻮﺧﺘﻪ و ﺗﻠﻒ ﺷﻮم‪ ،‬و ﺑﻪ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮ ﻣﺒﺪل ﮔﺮدم‪ .‬و وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮ ﮔﺮدم‪ ،‬آﻧﮕﺎه ﺟﻼل ﺧﺪا را ﺧﻮاﻫﻢ دﯾﺪ‪«.‬‬
‫ﺳﭙﺲ او ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﻈﺮ ﮐﺮده ﮔﻔﺖ‪» :‬آﯾﺎ ﺗﻮ ﻣﯿﺪاﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﭼﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ؟« ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم ﮐﻪ او در ﻣـﻮرد زﺑـﺎن آﻟﻤـﺎﻧﯽ ﻣـﻦ‬
‫ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯿﮑﻨﺪ‪ ،‬زﯾﺮا ﻣﺎ ﺑﻪ زﺑﺎن آﻟﻤﺎﻧﯽ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯿﮑﺮدﯾﻢ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﭘﺎﺳﺦ دادم‪» :‬ﺑﻠﻪ ﻣﻦ ﻣﯿﻔﻬﻤﻢ‪ «.‬او ﮔﻔﺖ‬
‫ﻧﻪ‪ ،‬آﯾﺎ واﻗﻌﺎً ﺗﻮ ﺳﺨﻨﺎن ﻣﺮا ﻓﻬﻤﯿﺪی؟ وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ راﺳﺘﯽ ﻫﯿﭻ ﻫﺴﺘﻢ ﺧﺪا ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ اﺳﺖ‪ ،‬و آﻧﮕﺎه ﻣﻦ ﺟـﻼل ﺧـﺪا را‬
‫ﺧﻮاﻫﻢ دﯾﺪ‪ .‬ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﻣﻦ ﻣﻨﻈﻮر او را ﻓﻬﻤﯿﺪم‪ .‬اﯾﻦ ﻣﺮد ﺑﻪ ﯾﮏ ﺳﻼح ﻣﺨﻔﯽ ﺧﺪا ﻣﺒﺪل ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﯾﮏ زﻧﺪﮔﯽ ﮐـﻪ ﮐـﺎﻣﻼً‬
‫ﺗﺴﻠﯿﻢ ﺧﺪا ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺳﻼﺣﯽ ﺑﻬﺖاﻧﮕﯿﺰ در دﺳﺘﺎن ﺧﺪای ﻗﺪوس اﺳﺖ‪.‬‬

‫‪١٠٧‬‬
 ‫‪ / 25‬آﮔﻮﺳـﺖ ‪2003 /‬‬ ‫دﻋﺎ ﻣﺎ را ﺑﺮای ﺟﻨﮓ روﺣﺎﻧﯽ ﺗﺠﻬﯿﺰ ﻣﯿﮑﻨـﺪ‬
‫وﻗﺘــــﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﺴﺮ ﻣﻦ ﺻﺒﺢ ﻫﻨﮕﺎم از ﺧﻮاب ﺑﺮﻣﯿﺨﯿﺰد ﺑﺴﯿﺎر ﺳﺮﺣﺎل اﺳﺖ‪ ،‬و وﺿﻊ او ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪای ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯿﺮﺳﺪ ﮐﻪ‬
‫ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ‪» :‬ﺻﺒﺢ ﺑﺨﯿﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ‪ «.‬او ﺻﺒﺤﮕﺎه ﺑﺴﯿﺎر ﺳﺮﺣﺎل اﺳﺖ وآﻣﺎده اﻧﺠﺎم ﻫﺮ ﮐــﺎری اﺳﺖ‪ .‬او ﺻﺒﺤﻬـــﺎ ﺑُﺮﻧﺪه و ﭘـﺮ‬
‫از ﺷـــﺎدی اﺳﺖ‪ .‬ﺳﺮﻋﺖ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﻓﮑﺮ و ﻗﻠﺐ او در ﺳﺮﯾﻌﺘﺮﯾﻦ وﺿﻌﯿﺖ ﺧﻮد ﻗﺮار دارﻧﺪ‪ .‬وﻟﯽ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﺑﺮﺧﺎﺳـﺘﻦ‬
‫از ﺧﻮاب درﺳﺖ وﺿﻌﯿﺘﯽ ﻣﺘﻀﺎد دارم‪ .‬ﻣﻦ اﻏﻠﺐ اوﻗﺎت ﺻﺒﺤﻬﺎ ﺑﻪ ﺳﺨﺘﯽ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮده و ﻧﺎﻟﻪ ﮐﻨﺎن ﻣﯿﮕﻮﯾﻢ‪» :‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ‬
‫ﻣﻦ ﮐﻤﮏ ﮐﻦ‪ «.‬در ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻣﻦ ﻣﺮد ﺻﺒﺤﻬﺎ ﻧﯿﺴﺘﻢ‪ .‬ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل ﻣﻦ ﻣﯿﺪاﻧﻢ ﮐـﻪ ﻣﺤﺘـﺎج آﻏـﺎز ﻧﻤـﻮدن روز ﺧـﻮد ﺑـﺎ ﺧـﺪا‬
‫ﻣﯿﺒﺎﺷﻢ‪ .‬ﺑﺪون او ﻣﻦ ﻗﺎدر ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﮐﺎری ﻧﯿﺴﺘﻢ ‪.‬اﮔﺮ ﻣﻦ ﺑﺮای ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮدن ﺑﺎ ﺧﺪا ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻓﺮا رﺳﯿﺪن ﺷـﺎﻣﮕﺎﻫﺎن ﺷـﻮم‪،‬‬
‫ﭼﯿﺰی ﺑﻪ ﺟﺰ ﮔﻔﺘﻦ« ‪:‬ﺧﺪاوﻧﺪا ﻣﺮا ﺑﺒﺨﺶ ﻣﻦ اﻣﺮوز ﺧﺮاب ﮐﺮدم‪ «.‬ﻧﺨﻮاﻫﻢ داﺷﺖ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ روز ﺧﻮدﻣﺎن را ﺑﺎ ﺧﺪا ﺷﺮوع‬
‫ﮐﻨﯿﻢ‪ ،‬و اﻧﺠﺎم اﯾﻦ ﮐﺎر ﺑﺮای اﻓﺮادی ﺑﺎ ﺷﺮاﯾﻂ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﻣﻦ ﮐـﺎر دﺷـﻮاری اﺳـﺖ‪ .‬ﻣـﻦ ﺑـﺎ اﻓـﺮادی ﮐـﻪ ﺑـﺎ ﻣﺸـﮑﻼﺗﯽ در‬
‫ﺻﺒﺤﮕﺎﻫﺎن روﺑﺮو ﻣﯿﺸـﻮﻧﺪ‪ ،‬اﺣﺴـﺎس ﻫﻤـﺪﻟﯽ و ﻫﻤـﺪردی دارم‪ .‬ﻣـﻦ ﺑـﺎ ﺳﯿﻨﻮﺳـﻬﺎی ﺧـﻮدم ﻣﺸـﮑﻞ دارم‪ ،‬در ﻧﺘﯿﺠـﻪ‬
‫ﺻﺒﺤﮕﺎﻫﺎن ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻦ از ﺧﻮاب ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﻌﻤﻮل ﺑﯿﻨﯽ و ﮔﻠﻮی ﻣﻦ دﭼﺎر اﺣﺘﻘﺎن و ﮔﺮﻓﺘﮕﯽ ﻣﯿﺸـﻮﻧﺪ‪ .‬از اﯾـﻦ رو‬
‫ﮐﻤﯽ ﻃﻮل ﻣﯿﮑﺸﺪ ﮐﻪ ﻋﻤﻠﮑﺮدﻫﺎی ﺑﺪن ﻣﻦ از ﺳﺮﻋﺖ ﮐﺎﻣﻞ ﺧﻮد ﺑﺮﺧﻮردار ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل ﻣﻦ ﻣﯿﺪاﻧﻢ ﮐﻪ آﻏﺎز ﻧﻤﻮدن‬
‫روز ﺑﺎ ﺧﺪا ﭼﻘﺪر اﻫﻤﯿﺖ دارد‪ .‬ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه ﻣﺰﻣﻮر در اﯾﻦ ﺑﺎره ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ‪» :‬ای ﺧﺪاوﻧﺪ ﺻـﺒﺤﮕﺎﻫﺎن آواز ﻣـﺮا ﺧـﻮاﻫﯽ ﺷـﻨﯿﺪ‪،‬‬
‫ﺑﺎﻣﺪادان )دﻋﺎی ﺧﻮد را( آراﺳﺘﻪ ﻣـﯿﮑﻨﻢ و اﻧﺘﻈﺎر ﻣﯿﮑﺸﻢ«)ﻣﺰﻣﻮر ‪ .(3:5‬او ﻣﯿﺪاﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺳﺎﻋﺎت آﻏﺎزﯾﻦ روز از ﭼﻪ ﻧﻘـﺶ‬
‫ﺣﯿﺎﺗﯽ در ﺳﻠﻮک ﻣـــﺎ ﺑﺎ ﺧﺪا ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ ‪.‬وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ روز ﺧﻮد را ﺑﺎ دﻋﺎ آﻏﺎز ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ در واﻗﻊ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻌﻨﯽ اﺳـﺖ ﮐـﻪ‬
‫ﻣﯿﮕﻮﯾﯿﻢ »ﺧﺪاﯾﺎ ﺑﻪ ﺗﻮ اﺣﺘﯿﺎج دارم‪ «.‬دﻋﺎی زود ﻫﻨﮕﺎم در ﺻﺒﺢ‪ ،‬ﮐﺎری ﺑﻮد ﮐﻪ ﻋﯿﺴﯽ ﻣﺴﯿﺢ آن را اﻧﺠﺎم ﻣﯿﺪاد‪ .‬ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس‬
‫ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ‪» :‬ﺑﺎﻣﺪادان ﻗﺒﻞ از ﺻﺒﺢ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ‪ ،‬ﺑﯿﺮون رﻓﺖ و ﺑﻪ وﯾﺮاﻧﻪای رﺳﯿﺪه در آﻧﺠﺎ ﺑﻪ دﻋﺎ ﻣﺸﻐﻮل ﺷـﺪ«)ﻣـﺮﻗﺲ ‪.(35:1‬‬
‫اﮔﺮ ﻋﯿﺴﯽ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﺪا ﻧﯿﺎز داﺷﺖ ﮐﻪ روز ﺧﻮد را ﺑﺎ اﺧﺘﺼﺎص ﺳﺎﻋﺘﯽ ﺑﻪ دﻋﺎ ﺑﺎ ﭘﺪر آﻏﺎز ﻧﻤﺎﯾﺪ‪ ،‬ﭼﻘﺪر ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﺎ‬
‫ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ اﻧﺠﺎم اﯾﻦ ﮐﺎر ﻫﺴﺘﯿﻢ‪ .‬دﻋﺎ ﻣﯿﺘﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻔﻬﻮم ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﺑﺎ ﺧﺪا ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﻣّﺎ ﭼﯿﺰی ﺑﯿﺶ از اﯾﻦ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻧﯿﺰ ﻫﺴﺖ‪ ،‬دﻋﺎ‬
‫آﻣﺎدﮔﯽ ﺑﺮای ﺟﻨﮓ روﺣﺎﻧﯽ اﺳﺖ‪ ،‬ﺟﻨﮕﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻫﺮ روزه ﺑﺎ آن روﺑﺮو ﻣﯿﺸﻮﯾﻢ‪ .‬ﻫﺮ روز ﻣﺎ ﺑﺎ ﺳﻪ ﻗﺪرت ﻣﺨﺘﻠـﻒ ﺟﺴـﻢ‪،‬‬
‫ﺷﺮﯾﺮ و دﻧﯿﺎ وارد ﻧﺒﺮد ﻣﯿﺸﻮﯾﻢ ‪.‬ﻧﺒﺮد ﺑﺎ ﺟﺴﻢ ﯾﮏ ﻧﺒﺮد دروﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻫﺮ روزه ﺑﺎ آن ﻣﻮاﺟﻪ ﻣﯿﮕﺮدﯾﻢ‪ .‬اﯾﻦ ﻧﺒﺮد‪ ،‬ﻧﺒﺮد‬
‫ﺑﺎ ﻃﺒﯿﻌﺖ ﮐﻬﻨﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﺟﻬﺖ ﭘﯿﺮوز ﺷﺪن ﺑﺮ اﯾﻦ دﺷﻤﻦ‪ ،‬ﻣﺎ ﻣﯿﺒﺎﯾﺪ از روحاﻟﻘﺪس ﭘﺮ ﺷﻮﯾﻢ ‪.‬ﺷﺮﯾﺮ دوﻣﯿﻦ دﺷﻤﻨﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ‬
‫ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ او وارد ﺟﻨﮓ ﺷﻮﯾﻢ‪ .‬ﻧﺒﺮد ﻣﺎ ﺑﺎ ﻣﺮدم ﯾﺎ ﮔﺮوﻫﻬﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ اﻃﺮاﻓﻤﺎن ﻧﯿﺴﺖ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ »ﺑﺎ رﯾﺎﺳﺘﻬﺎ و ﻗﺪرﺗﻬﺎ و ﺟﻬـﺎن‬
‫داران اﯾﻦ ﻇﻠﻤﺖ و ﺑﺎ ﻓﻮﺟﻬﺎی روﺣﺎﻧﯽ ﺷﺮارت در ﺟﺎﯾﻬﺎی آﺳﻤﺎﻧﯽ‪ «.‬ﺟﺒﻬﻪ دﯾﮕﺮ ﻧﺒﺮد ﻣﺎ‪ ،‬ﻧﺒﺮد ﺑﺎ دﻧﯿﺎﺳﺖ‪ .‬دﻧﯿﺎ ﺗﻔﮑـﺮ و‬
‫ﺷﯿﻮﻫﺎی از زﻧﺪﮔﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻃﺮﯾﻖ ﺧﺪا ﺿﺪﯾﺖ دارد‪ .‬ﻣﺎ ﺑﺎ ﻫﺮ ﺳﻪ دﺷﻤﻦ ﺧﻮد ﻫﺮ روز روﺑﺮو ﻣﯿﺸﻮﯾﻢ‪ .‬ﻣﺎ ﻣﯿﺒﺎﯾﺪ ﺑﺪاﻧﯿﻢ‬
‫ﮐﻪ ﻫﺮ ﺳﺮﺑﺎز ﺧﻮب ﮐﻪ ﺑﺮای ﮐﺴﺐ ﭘﯿﺮوزی ﻗﺪم ﺑﻪ ﻣﯿﺪان ﻣﯿﮕﺬارد ﺑﺎﯾﺪ ﺟﺎﻣﮥ ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﺑﺮ ﺗﻦ ﻧﻤﻮده ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﺑﻪ ﻣﺎ‬
‫ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ ﮐﻪ اﺳﻠﺤﮥ ﮐﺎﻣﻞ ﺧﺪا را ﺑﭙﻮﺷﯿﻢ‪ .‬اﻣّﺎ ﺷﻤﺎ اﯾﻦ ﮐﺎر را ﭼﮕﻮﻧﻪ اﻧﺠﺎم ﻣﯿﺪﻫﯿﺪ؟ ﺑﻪ ﻃﻮر ﺳﺎده ﺑﺎﯾﺪ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ اﯾـﻦ ﮐـﺎر‬
‫ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ دﻋﺎ ﻣﯿﺴﺮ ﻣﯿﮕﺮدد‪ .‬وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺻﺒﺤﮕﺎﻫﺎن از ﺧﻮاب ﺑﺮﻣﯿﺨﯿﺰﯾﻢ و ﻧﺰد او آواز ﺧـﻮﯾﺶ را ﺑﻠﻨـﺪ ﻧﻤـﻮده روی او را‬
‫ﻣﯿﻄﻠﺒﯿﻢ‪ ،‬در واﻗﻊ ﺧﻮد را ﺑﺎ راﺳﺘﯽ‪ ،‬ﻋﺪاﻟﺖ‪ ،‬اﯾﻤﺎن‪ ،‬ﺳﻼﻣﺘﯽ و ﮐﻼم او ﺗﺠﻬﯿﺰ ﻣﯿﮑﻨـﯿﻢ‪ .‬ﭘـﺲ از آن‪ ،‬و ﻓﻘـﻂ ﭘـﺲ از اﯾـﻦ‬
‫ﺗﺠﻬﯿﺰ ﺷﺪن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ آﻣﺎدۀ روﯾﺎروﯾﯽ ﺑﺎ ﺟﺴﻢ‪ ،‬ﺷﺮﯾﺮ و دﻧﯿﺎ ﻫﺴﺘﯿﻢ‪ .‬ﺟﻨﮓ ﺑﻪ ﺳﺨﺘﯽ در ﺟﺮﯾﺎن اﺳﺖ‪ .‬ﺷـﺮﯾﺮ ﻣﺸـﻐﻮل‬
‫ﺟﻨﮓ اﺳﺖ‪ .‬و ﺗﻨﻬﺎ ﯾﮏ ﺳﺆال ﭘﯿﺶ روی ﻣﺎ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﯿﻤﺎﻧﺪ‪ ،‬آﯾﺎ ﻣﺎ ﺟﺎﻣﮥ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻧﺒﺮد ﺑﺮ ﺗﻦ دارﯾﻢ‪ ،‬و آﻣﺎدۀ ورود ﺑـﻪ ﮐـﺎرزار‬
‫ﻫﺴﺘﯿﻢ؟ اﺳﻠﺤﮥ ﺗﻤﺎم ﺧﺪا را ﺑﭙﻮﺷﯿﺪ‪.‬‬

‫‪١٠٨‬‬
‫‪ / 1‬ﺳـــﭙﺘﺎﻣﺒﺮ ‪2003 /‬‬ ‫اﺳـــﻠﺤﮥ ﺟﻨـــﮓ ﻣـــﺎ‬
‫ﻫﺮ زﻣﺎن ﮐﻪ ﻣﻦ ﯾﮏ ﮐﺎر ﺑﺸﺎرﺗﯽ را ﭘﯿﮕﯿﺮی ﻣﯿﮑﻨﻢ‪ ،‬ﻧﺒﺮد روﺣﺎﻧﯽ ﺷﺪﯾﺪی را ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳـﺨﺘﯽ در ﺟﺮﯾـﺎن اﺳـﺖ‪ ،‬اﺣﺴـﺎس‬
‫ﻣﯿﮑﻨﻢ‪ .‬اﯾﻦ ﻧﺒﺮد ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﺟﺎن ﻣﺮدان و زﻧﺎن ﺑﺴﯿﺎری ﺻﻮرت ﻣﯿﮕﯿﺮد‪ .‬ﻧﺒﺮد ﻣﺬﮐﻮر‪ ،‬ﺟﻨﮓ ﻋﻠﯿـﻪ ﺧـﻮن و ﺟﺴـﻢ ﻧﯿﺴـﺖ‪،‬‬
‫ﺑﻠﮑﻪ ﻧﺒﺮدی اﺳﺖ »ﺑﺮ ﺿﺪ رﯾﺎﺳﺘﻬﺎ و ﻗﺪرﺗﻬﺎی آﺳﻤﺎﻧﯽ‪ «.‬ﺑﺮﺧﯽ اوﻗﺎت اﯾﻦ ﻧﺒﺮد‪ ،‬ﻧﺒﺮدی ﺗﻮان ﻓﺮﺳﺎ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯿ‪Ĥ‬ﯾـﺪ‪ .‬ﻣﻤﮑـﻦ‬
‫اﺳﺖ ﻓﮑﺮ ﯾﺎ اﺣﺴﺎس ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﯿﻢ ﺑﻪ اﻧﺪازۀ ﮐﺎﻓﯽ در ﺑﺮاﺑﺮ وﺳﻮﺳﻪﻫﺎ و ﭘﺮﯾﺸﺎﻧﺤﺎﻟﯿﻬﺎ دوام ﺑﯿﺎورﯾﻢ‪ ،‬ﻟﯿﮑﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ در‬
‫ﻫﺮ ﻣﻮﻗﻌﯿﺘﯽ ﻃﺮﯾﻖ ﭘﯿﺮوزی را ﻣﻬﯿﺎ ﻣﯿﺴﺎزد‪ .‬در ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﺷﺮﯾﺮ »ﺷﯿﺮ ﻏﺮان« ﺧﻮاﻧﺪه ﻣﯿﺸﻮد‪ ،‬اﻣّﺎ ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑـﺪاﻧﯿﻢ ﮐـﻪ او در‬
‫ﻋﯿﻦ ﺣﺎل ﺷﯿﺮ ﺿﻌﯿﻔﯽ ﻧﯿﺰ اﺳﺖ‪ .‬ﻋﯿﺴﺎی ﻣﺴﯿﺢ »ﺷﯿﺮی از ﺳﺒﻂ ﯾﻬﻮدا« اﺳﺖ‪ ،‬وﺷﯿﺮ ﺑﯿﺪﻧﺪان و ﺿﻌﯿﻒ ﻗﺎدر ﺑﻪ روﯾـﺎروﯾﯽ‬
‫ﺑﺎ ﺷﯿﺮ ﺳﺒﻂ ﯾﻬﻮدا ﻧﻤﯿﺒﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ‪ :‬ﮐﻪ ﻣﺎ »زﯾﺎده از ﺣﺪ ﻧﺼـﺮت ﯾـﺎﻓﺘﯿﻢ« ﺑـﻪ واﺳـﻄﮥ‬
‫ﻋﯿﺴﺎی ﻣﺴﯿﺢ ‪.‬اﻣّﺎ اﯾﻦ ﮐﻠﻤﺎت ﺗﻨﻬﺎ ﮐﻠﻤﺎﺗﯽ ﺗﺼﻨﻌﯽ و ﺗﺸﻮﯾﻖآﻣﯿﺰ ﺻﺮف ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ‪ .‬زﯾﺮا ﺧﺪا اﺳﻠﺤﻪﻫﺎﯾﯽ ﺑـﺮای اﺳـﺘﻔﺎده در‬
‫ﺟﻨﮓ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻋﻄﺎ ﻧﻤﻮده اﺳﺖ‪ .‬اﯾﻦ ﺳﻼﺣﻪﻫﺎ ﺑﻪ ﯾﺎری روحاﻟﻘﺪس ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪاﻧﻪ ﻋﻤﻞ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﭘﯿﺮوزی ﻣﺎ را ﻗﻄﻌﯽ ﺳـﺎزﻧﺪ‪.‬‬
‫ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس در ﻣﻮرد ﭼﻨﺪ اﺳﻠﺤﻪ ﺳﺨﻦ ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ‪ .‬اﺟﺎزه ﺑﺪﻫﯿﺪ ﮐﻪ ﺗﻮﺟﻪ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﺳﻪ ﻣـﻮرد از آﻧﻬـﺎ ﺟﻠـﺐ ﮐـﻨﻢ‪ .‬ﮐﺘـﺎب‬
‫ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ از ﭘﯿﺮوزی ﻧﻬﺎﯾﯽ آﯾﻨﺪه ﺑﺮ ﺷﯿﻄﺎن ﺳﺨﻦ ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ‪ .‬ﮐﺘﺎب ﻣﺬﮐﻮر ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ از ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﻏﻠﺒﮥ اﯾﻤﺎﻧﺪاران ﺑﺮ ﺷﯿﻄﺎن و‬
‫ﻧﯿﺮوﻫﺎی دوزخ در ﯾﮑﯽ از ﺳﺨﺘﺘﺮﯾﻦ ﻟﺤﻈﺎت ﺗﺎرﯾﺦ ﺳﺨﻦ ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ‪» :‬و اﯾﺸﺎن ﺑﻪ وﺳﺎﻃﺖ ﺧﻮن ﺑﺮه و ﮐﻼم ﺷﻬﺎدت ﺧـﻮد‬
‫ﺑﺮ او ﻏﺎﻟﺐ آﻣﺪﻧﺪ و ﺟﺎن ﺧﻮد را دوﺳﺖ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ«)ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ ‪ .(11 : 12‬ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺳﻼح اﯾﻤﺎﻧﺪاران در ﻧﺒـﺮد ﻋﻠﯿـﻪ ﺷـﯿﻄﺎن‬
‫»ﺧﻮن ﺑﺮه« اﺳﺖ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻋﯿﺴﯽ ﺑﺮ ﺻﻠﯿﺐ ﺟﻠﺠﺘﺎ ﻣﺮد‪ ،‬ﺷﮑﺴﺖ ﺷﯿﻄﺎن را در ﯾﮏ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﻋﻤـﻮﻣﯽ ﺑـﻪ ﺗﺼـﻮﯾﺮ ﮐﺸـﯿﺪ‪.‬‬
‫وﻗﺘﯽ ﮐﻪ او ﻓﺮﯾﺎد زد ﮐﻪ »ﺗﻤﺎم ﺷﺪ«‪ ،‬ﭘﯿﺮوزی ﮐﺎﻣﻞ و اﺳﺎﺳﯽ را ﻗﻄﻌﯽ ﺳﺎﺧﺖ‪ .‬اﯾﻦ ﭘﯿﺮوزی ﻧﻪ ﯾﮏ اﺣﺴﺎس ﺑﯽﭘﺎﯾﻪ و ﻧـﻪ‬
‫ﻣﺤﺼﻮل ﻗﻮۀ ﺗﺨﯿﻞ ﻣﺎﺳﺖ‪ .‬اﯾﻦ ﭘﯿﺮوزی ﺑﻪ ﻃﻮر ﺻﺪ در ﺻـﺪ ﻣﺘﮑـﯽ ﺑـﺮ ﮐـﺎر اﻧﺠـﺎم ﮔﺮﻓﺘـﻪ ﺗﻮﺳـﻂ ﻣﺴـﯿﺢ ﺑـﺮ ﺻـﻠﯿﺐ‬
‫ﺟﻠﺠﺘﺎﺳﺖ‪ .‬ﻋﻤﻞ ﺻﻮرت ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻪ ﺑﺮ ﺻﻠﯿﺐ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﯿﺮوزی ﮐﺎﻣﻞ ﻣﺎ را ﻗﻄﻌﯽ ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬اﻣّﺎ ﭘﯿﺮوزی ﻣﺎ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑـﻪ‬
‫ﮐﻼم ﺷﻬﺎدت ﻣﺎ ﻧﯿﺰ ﻣﺘﮑﯽ اﺳﺖ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺷﯿﻄﺎن ﻣﯿﺸﻨﻮد ﮐﻪ ﻓﺮدی در ﻣﻮرد ﮐﺎری ﮐﻪ ﻣﺴﯿﺢ اﻧﺠﺎم داده ﺷﻬﺎدت ﻣﯿﺪﻫـﺪ‪،‬‬
‫ﺑﻪ ﻟﺮزه ﻣﯿﺎﻓﺘﺪ‪ .‬او ﺑﻪ ﺳﺒﺐ آﮔﺎﻫﯽ از ﻗﺪرت ﺷﻬﺎدت درﺳﺖ و ﺷﻔﺎف ﻓﺮدی ﮐﻪ ﮐﺎر ﻧﺠﺎﺗﺒﺨﺶ ﺧﺪا را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻧﻤـﻮده‪ ،‬ﺑـﻪ‬
‫ﺧﻮد ﻣﯿﻠﺮزد‪ .‬ﻣﻦ اﻏﻠﺐ در ﮔﺮدﻫﻤﺎﯾﯿﻬﺎی رﻫﺒﺮان ﻣﺴﯿﺤﯽ ﺳﺨﻨﺮاﻧﯽ ﻣﯿﮑﻨﻢ ‪.‬ﻣـﺎ ﻫﻤﯿﺸـﻪ ﺑـﺎ ﻣﺨﺎﻟﻔﺘﻬـﺎﯾﯽ در اﯾـﻦ ﻧﺸﺴـﺘﻬﺎ‬
‫روﺑﺮو ﻣﯿﺸﻮﯾﻢ‪ .‬اﻣّﺎ اﯾﻦ ﻣﺸﮑﻼت ﮔﺮدﻫﻤﺎﯾﯿﻬﺎی ﻣﺴﯿﺤﯽ‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﯿﭻ وﺟﻪ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﯿﺎس ﺑﺎ ﻣﺨﺎﻟﻔﺘﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﺻـﺤﺒﺖ ب‬
‫اﺑﯽاﯾﻤﺎﻧﺎن ﭘﯿﺶ روی ﻣﺎ ﻗﺮار دارﻧﺪ‪ ،‬ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﺷﯿﻄﺎن از ﺷﻨﯿﺪن ﺷﻬﺎدت ﻓﺮدی ﮐﻪ زﻧﺪﮔﯿﺶ ﺑﻪ وﺳﯿﻠﮥ ﻗﺪرت اﻧﺠﯿﻞ ﻣﺘﺒـﺪل‬
‫ﮔﺮدﯾﺪه ﻣﺘﻨﻔﺮ اﺳﺖ‪ .‬زﯾﺮا اﯾﻦ اﺳﻠﺤﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺑﻪ ﻗﻠﺐ ﺗﺎرﯾﮑﯽ ﻧﻔﻮذ ﻣﯿﮑﻨﺪ ‪.‬اﻣّﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﻠﺤﮥ دﯾﮕﺮی ﻧﯿـﺰ ﺑـﻪ ﻣـﺎ‬
‫داده اﺳﺖ و آن ﯾﮏ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺎﻣﻼً ﺗﺴﻠﯿﻢ ﺷﺪه ﺑﻪ ﺧﺪاﺳﺖ‪ .‬ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس در اﯾﻦ ﺑﺎره ﻣﯿﻨﻮﯾﺴﺪ‪» :‬زﯾﺮا ﮐﻪ ﭼﺸـﻤﺎن ﺧﺪاوﻧـﺪ‬
‫در ﺗﻤﺎم ﺟﻬﺎن ﺗﺮدد ﻣﯿﮑﻨﺪ ﺗﺎ ﻗﻮت ﺧﻮﯾﺶ را ﺑﺮ آﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ دل اﯾﺸﺎن ﺑﺎ او ﮐﺎﻣﻞ اﺳـﺖ ﻧﻤﺎﯾـﺎن ﺳـﺎزد«)دوم ﺗـﻮارﯾﺦ ‪: 16‬‬
‫‪.(6‬وﻗﺘﯽ ﮐﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﺎﻣﻞ در اﺧﺘﯿﺎر ﺧﺪاﺳﺖ‪ ،‬آﻧﮕﺎه ﻣﺎ ﺑﻪ اﺳﻠﺤﮥ ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪی در دﺳﺘﺎن او ﻣﺒﺪل ﻣﯿﮕﺮدﯾﻢ‪ .‬او در‬
‫ﺟﺴﺘﺠﻮی اﯾﻦ ﻗﺒﯿﻞ اﻓﺮاد اﺳﺖ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻓﺮدی را ﺑﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺎﻣﻼً ﺗﺴﻠﯿﻢ ﺷـﺪه ﻣﯿﯿﺎﺑـﺪ‪ ،‬ﮐﺎرﻫـﺎی ﺷـﮕﻔﺖآوری‬
‫اﻧﺠﺎم ﻣﯿﺪﻫﺪ ‪.‬زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﺎﻣﻞ ﺗﺴﻠﯿﻢ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﻤﺎﯾﯿﺪ‪ ،‬ﺳﭙﺲ از ﺟﺎﻧﺐ او ﮐﺸﻒ ﺧﻮاﻫﯿﺪ ﺷﺪ‪.‬‬

‫‪١٠٩‬‬
‫‪ / 8‬ﺳــﭙﺘﺎﻣﺒﺮ ‪2003 /‬‬ ‫ﻗــﺪرت دﻋــﺎ‬
‫ﯾﮑﯽ از ﻋﺎدﯾﺘﺮﯾﻦ اﺣﺴﺎﺳﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﻣﻮﻋﻈﮥ اﻧﺠﯿﻞ در ﻧﻘﺎط ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺟﻬﺎن داﺷﺘﻪام‪ ،‬اﺣﺴﺎس ﻋـﺪم ﮐﻔﺎﯾـﺖ ﺑـﻮده‬
‫اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻦ اﻏﻠﺐ اﺣﺴﺎس ﻣﯿﮑﻨﻢ ﮐﻪ وﻇﯿﻔﻪای ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﺤﻮل ﮔﺮدﯾﺪه‪ ،‬ﮐﺎری ﺗﻮان ﻓﺮﺳﺎﺳﺖ‪ .‬اﻣّﺎ از ﺳـﻮی دﯾﮕـﺮ ﻫﻤـﯿﻦ‬
‫اﺣﺴﺎس اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮا ﺑﻪ ﺳﻮی ﻃﻠﺒﯿﺪن روی ﺧﺪا ﺳﻮق ﻣﯿﺪﻫﺪ‪ .‬روی ﺣﺸﻮن‪ ،‬ﻣﺒﺸﺮ ﺑﺰرﮔﯽ ﮐﻪ ﺑﺴﯿﺎر از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ‬
‫ﮐﺎر ﺑﺮده ﺷﺪ‪ ،‬ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ ﮐﻪ ﻣﺮدم اﻏﻠﺐ ﺗﻔﮑﺮ اﺷﺘﺒﺎﻫﯽ در ﻣﻮرد ﺑﯿﺪاری دارﻧﺪ‪ .‬او ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ‪» :‬ﻣﺮدم ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﯿﺪاری ﺑـﻪ‬
‫ﺷﺪت آﺗﺸﯿﻦ ﺷﺪن اﺳﺖ‪ .‬اﻣّﺎ واﻗﻌﯿﺖ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﯿﺪاری ﻓﺮوﮐﺶ ﮐﺮدن‪ ،‬و ﺗﻨﺰل ﻧﻤﻮدن اﺳﺖ‪ .‬زﯾﺮا در آن ﺷﺮاﯾﻂ ﺗﻨﻬﺎ‬
‫ﭼﯿﺰی ﮐﻪ ﺑﺮای ﻣﺎ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ‪ ،‬ﻧﮕﺎه ﮐﺮدن ﺑﻪ ﺑﺎﻻﺳﺖ‪ «.‬ﯾﮏ ﺳﺎل و ﻧﯿﻢ ﻗﺒﻞ ﻣﻦ ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ ﻓﺮﺻﺖ ﺑﺸﺎرﺗﯽ ﮐﻪ ﺗـﺎ ﺑـﻪ‬
‫ﺣﺎل در ﻃﻮل ﺧﺪﻣﺘﻢ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﻤﻮدهام را ﺑﻪ دﺳﺖ آوردم ‪.‬ﻫﻤﯿﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻣﺮا واداﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺑﺎﻻ و ﺑﻪ ﺳـﻮی ﺧﺪاوﻧـﺪ ﻧﻈـﺮ‬
‫ﻧﻤﻮده‪ ،‬روی او را ﺑﻄﻠﺒﻢ‪ .‬در آن زﻣﺎن ﻣﻦ ﺑﺮای ﺑﺮﭘﺎﯾﯽ ﯾﮏ ﮔﺮدﻫﻤﺎﯾﯽ ﺑﺸﺎرﺗﯽ در ﺷﻬﺮ آدﯾﺴﺎ ﺑﺎﺑﺎ ﭘﺎﯾﺘﺨﺖ اﺗﯿﻮﭘﯽ ﺑـﻪ آن‬
‫ﮐﺸﻮر ﺳﻔﺮ ﮐﺮدم‪ .‬در آن ﺷﻬﺮ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ ﺟﻤﻌﯿﺘﯽ ﮐﻪ در ﻃﻮل دوران ﺧﺪﻣﺘﻢ ﺑﻪ آن ﻣﻮﻋﻈﻪ ﮐﺮدم‪ ،‬روﺑـﺮو ﺷـﺪم‪ .‬در‬
‫ﻃﻮل ﭼﻬﺎر روز ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ‪ 300000‬ﻧﻔﺮ ﺑﺮای ﺷﻨﯿﺪن ﻣﻮﻋﻈﮥ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻣﺤﻞ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺷﺪه آﻣﺪﻧﺪ‪ .‬اﻣّﺎ وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ در ﺻﺒﺢ ﺳﻮﻣﯿﻦ‬
‫روز آن ﮔﺮدﻫﻤﺎﯾﯽ از ﺧﻮاب ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻢ‪ ،‬ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪم ﮐﻪ ﺻﺪاﯾﯽ از ﮔﻠﻮﯾﻢ ﺧﺎرج ﻧﻤﯿﺸﻮد‪ .‬ﻧﮑﺘـﮥ ﻗـﻮﺗﻢ‪ ،‬ﺗﻨـﺰل و ﻓـﺮوﮐﺶ‬
‫ﻧﻤﻮده ﺑﻮد‪ .‬ﻣﻦ در ﻫﻢ ﮐﻮﺑﯿﺪه ﺷﺪه ﺑﻮدم‪ .‬ﺑﻌﺪ از ﻇﻬﺮ آن روز ﻣﯿﺒﺎﯾﺪ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺑﺮای ‪ 75000‬ﻧﻔﺮ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻣﯿﮑﺮدم‪ .‬اﻣّﺎ در‬
‫آن زﻣﺎن ﺑﻪ ﺳﺨﺘﯽ ﻣﯿﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ﯾﮏ ﮐﻠﻤﻪ ﺑﺮ زﺑﺎن آورم‪ ،‬ﻟﺬا ﻧﺰد ﺧﺪاوﻧـﺪ ﻓﺮﯾـﺎد ﺑـﺮآوردم‪» :‬ﭼـﺮا اﺟـﺎزه دادی اﯾـﻦ اﺗﻔـﺎق‬
‫ﺑﯿﻔﺘﻨﺪ؟ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﺮدم ﮐﻪ ﺗﻮ ﻣﺮا ﺑﺮای اﯾﻦ ﮐﺎر ﻓﺮا ﺧﻮاﻧﺪهای‪ .‬ﺗﻮ‪ ،‬ﻣﯿﺪاﻧﯽ ﺟﻬﺖ دوﯾﺪن‪ ،‬ﭘﯿﺶ روی ﻣﻦ ﻣﻬﯿـﺎ ﺳـﺎﺧﺘﯽ‪ ،‬و‬
‫ﻣﻦ ﻣﯿﺨﻮاﻫﻢ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﭘﯿﺸﺮو در آن ﺑﺪوم‪ ،‬اﻣّﺎ در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﺣﺘﯽ ﻗﺎدر ﺑﻪ دوﯾﺪن در آن ﻫﻢ ﻧﯿﺴﺘﻢ‪ .«.‬ﻣـﻦ ﻫﺮﮔـﺰ از‬
‫ﯾﺎد ﻧﺨﻮاﻫﻢ ﺑﺮد ﮐﻪ در آن روز ﺻﺪاﯾﯽ را در اﻋﻤﺎق ﻗﻠﺒﻢ ﺷﻨﯿﺪم ‪.‬ﭼﻨـﯿﻦ ﺑـﻪ ﻧﻈـﺮ ﻣﯿﺮﺳـﯿﺪ ﮐـﻪ روح ﺧـﺪا ﻣﯿﮕﻮﯾـﺪ ‪» :‬در‬
‫ﻣﻠﮑﻮت ﻣﻦ ﻧﺤﻮۀ ﭘﯿﺸﺮو ﺑﻮدن در دوﯾﺪن اﯾﻨﮕﻮﻧﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﺗﻮ ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﯽ ﺑﻪ وﺳﯿﻠﮥ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯿﻬﺎی ﺧﻮﯾﺶ ﭘﯿﺸﺮو ﺑﺎﺷـﯽ‪ .‬ﻣﻬـﺎرت‬
‫ﺗﻮ در ﺳﺨﻨﻮری و ﻗﺪرت ﺗﻮ ﻧﯿﺰ ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﻨﺪ اﯾﻦ ﻣﻬﻢ را ﺑﻪ اﻧﺠﺎم رﺳﺎﻧﻨﺪ‪ .‬ﺗﻮ ﻣﯿﺒﺎﯾﺪ در ﻣﯿﺪان ﺑﺎ ﻧﯿﺮوی ﻣـﻦ ﺑـﺪوی‪ «.‬ﻣـﻦ از‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﮐﻪ ﻣﺮا ﺑﺒﺨﺸﺪ‪ .‬ﭘﺲ اﯾﻨﻄﻮر دﻋﺎ ﮐﺮدم‪» :‬آه‪ ،‬ای ﺧﺪاوﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺮا ﯾﺎری ﻧﻤﺎ ﺗﺎ ﻫﻤﻮاره ﻧـﻪ ﺑـﺎ ﻧﯿـﺮوی ﺧـﻮﯾﺶ‬
‫ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ ﻗﻮت ﺗﻮ در ﻣﯿﺪان ﺑﺪوم‪ «.‬آن روز ﺑﻌﺪ از ﻇﻬﺮ ﻣﻦ ﺑﻪ ورزﺷﮕﺎه رﻓﺘﻢ و ﭘﯿﻐﺎم ﺧﻮدم را ﺑﻪ ﺳﺨﺘﯽ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﮐـﺮدم‪ ،‬ﺑـﺎ‬
‫اﯾﻦ ﺣﺎل ﻫﺰاران ﻧﻔﺮ ﻗﻠﺐ ﺧﻮﯾﺶ را ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ ﺳﭙﺮدﻧﺪ‪ .‬آن ﻟﺤﻈﻪ‪ ،‬ﻟﺤﻈﮥ ﺷﮕﻔﺖاﻧﮕﯿﺰی ﺑﻮد ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ درس ﭘﺮارزﺷﯽ را‬
‫ﺑﻪ ﻣﻦ ﯾﺎد داد‪ .‬ﻗﺪرت ﺧﺪاوﻧﺪ از ﺗﻮاﻧﺎﯾﯿﻬﺎ ﯾﺎ ﻣﻬﺎرﺗﻬﺎی ﻣﺎ ﻧﺎﺷﯽ ﻧﻤﯿﺸﻮد‪ .‬آن ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ از ﺗﻼﺷﻬﺎ ﯾﺎ ﮐﺎرﻫﺎی ﻣـﺎ ﻧﯿـﺰ ﭘﺪﯾـﺪ‬
‫ﻧﻤﯿ‪Ĥ‬ﯾﺪ‪ .‬ﻗﺪرت ﺧﺪا ﻓﻘﻂ از ﻃﺮﯾﻖ دﻋﺎ ﺣﺎﺻﻞ ﻣﯿﮕﺮدد‪ .‬در واﻗﻊ ﯾﮏ آﻣﯿﺨﺘﮕﯽ ﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ اﻧﮑﺎر ﻣﺎﺑﯿﻦ دﻋـﺎ و ﻗـﺪرت ﺧـﺪا‬
‫وﺟﻮد دارد‪ .‬ﻣﺮدان و زﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺧﺪاوﻧﺪ در دورهﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻪ ﮐﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪهاﻧﺪ‪ ،‬اﺷﺨﺎﺻﯽ ﺑﻮدﻫﺎﻧﺪ ﮐﻪ زﻧـﺪﮔﯽ‬
‫و ﺧﺪﻣﺖ ﺧﻮﯾﺶ را ﺑﺮ ﭘﺎﯾﮥ ﻗﺪرت دﻋﺎ ﺑﻨﺎ ﮐﺮدهاﻧﺪ‪ .‬دﻟﯿﻞ ﺑﻪ ﮐﺎرﮔﯿﺮی اﺳﭙﺮﺟﻦ ﺗﻮﺳﻂ ﺧﺪا اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ او ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻣﻨﺒـﺮ ﻧﯿـﺰ‬
‫ﯾﮏ ﻣﺮد دﻋﺎ ﺑﻮد‪ .‬ﺧﺪﻣﺖ ﻣﻮدی ﺑﺎ ﺟﻠﺴﻪﻫﺎی دﻋﺎی ‪ VMCA‬راﺑﻄﻪای ﺗﻨﮕﺎﺗﻨﮓ داﺷﺖ‪ .‬واﯾﺘﻔﯿﺪ ﺑـﻪ ﮐـﺮات ﺷـﺐ را در‬
‫ﻣﺰرﻋﻪ در دﻋﺎ ﺑﻪ ﺻﺒﺢ ﻣﯿﺮﺳﺎﻧﺪ و ﺻﺒﺢ ﻫﻨﮕﺎم در راه ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ دﯾﺪه ﻣﯿﺸﺪ‪ .‬اﻓﺮادی ﮐﻪ اﺑﺰاری در دﺳﺖ ﺧﺪاوﻧـﺪ‬
‫ﺑﻮدهاﻧﺪ‪ ،‬ﻫﻤﻮاره ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ ﺗﻮﺳﻂ او ﺑﻪ ﮐﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ در دﻋﺎ ﻏﺴﻞ ﻣﯽﯾﺎﻓﺘﻪاﻧـﺪ‪ .‬زﮐﺮﯾـﺎی ﻧﺒـﯽ ﺳـﺨﻨﺎن ﺧﺪاوﻧـﺪ را‬
‫ﺷﻨﯿﺪه آﻧﻬﺎ را ﺛﺒﺖ ﻣﯿﮑﻨﺪ‪» :‬ﻧﻪ ﺑﺎ ﻗﻮت و ﻧﻪ ﺑﺎ ﻗﺪرت‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ روح او«)زﮐﺮﯾﺎ ‪ .(6:4‬اﯾﻦ روح ﺧﺪاﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺪرت ﺧـﺪا را‬
‫ﺟﺎری ﻣﯿﺴﺎزد‪ .‬و روح ﺧﺪاوﻧﺪ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻗﻮم او دﻋﺎ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ‪ ،‬ﻓﺮو ﻣﯿﺮﯾﺰد‪ .‬اﻣﺮوز ﻣﯿﺘﻮان ﺳﺨﻨﺎن زﯾـﺎدی در ﻣـﻮرد ﻗـﺪرت‬
‫ﺧﺪا ﺑﯿﺎن ﻧﻤﻮد‪ .‬اﻣّﺎ ﻗﺪرت او در ﻗﻠﻮب اﺷﺨﺎﺻﯽ ﮐﻪ درﻧﮓ ﻧﻤﻮدن در ﺣﻀﻮر او را آﻣﻮﺧﺘﻪاﻧﺪ‪ ،‬آزاد ﻣﯿﮕﺮدد‪ .‬در اﯾﻦ ﺑـﺎره‬
‫ﯾﮏ ﮔﻔﺘﮥ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺑﺪﯾﻦ ﻣﻀﻤﻮن وﺟﻮد دارد‪» :‬دﻋﺎی زﯾﺎد ‪ -‬ﻗﺪرت زﯾﺎد‪ ،‬دﻋﺎی ﮐﻢ‪ -‬ﻗﺪرت ﮐـﻢ‪ «.‬ﮐـﺪام ﯾـﮏ از اﯾـﻦ دو‬
‫ﻣﻮرد را ﺷﻤﺎ اﻧﺠﺎم ﻣﯿﺪﻫﯿﺪ؟‬

‫‪١١٠‬‬
‫‪ / 15‬ﺳـــﭙﺘﺎﻣﺒﺮ ‪2003 /‬‬ ‫اﻣﺘﯿـــﺎز دﻋـــﺎ‬
‫ﺳﺎﻋﺎت آﻏﺎزﯾﻦ ﺻﺒﺢ ﺑﻮد‪ ،‬و ﻣﻦ در ﺧﻮاﺑﯽ ﻋﻤﯿﻖ ﺑﻮدم‪ .‬اﻣّﺎ ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺑﺎ ﺻﺪاﯾﯽ ﻫﻤﭽﻮن ﺻﺪای زﻧﮓ ﺗﻠﻔﻦ از ﺟﺎ ﭘﺮﯾﺪم‪ .‬ﺑـﺎ‬
‫ﻣﻨﺰل ﺧﻮد ﻫﺰاران ﻣﺎﯾﻞ و ﯾﮏ اﻗﯿﺎﻧﻮس ﮐﺎﻣﻞ ﻓﺎﺻﻠﻪ داﺷﺘﻢ‪ ،‬و ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺷﻤﺎره ﺗﻠﻔﻦ ﻫﺘﻞ ﻣﺤﻞ اﻗﺎﻣﺖ ﻣﺮا ﻧﺪاﺷـﺖ‪ .‬ﻣـﻦ‬
‫در اﯾﻦ ﻓﮑﺮ ﺑﻮدم ﮐﻪ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در اﯾﻦ وﻗﺖ ﺻﺒﺢ ﺑﻪ ﻣﻦ زﻧﮓ ﻣﯿﺰﻧﺪ؟ اﻣّﺎ ﺻﺪای آن ﺳﻮی ﺧﻂ ﺑـﻪ ﻣـﻦ ﮔﻔـﺖ ‪:‬‬
‫»ﺻﺒﺢ ﺑﺨﯿﺮ ﺳﺎﻣﯽ‪ ،‬ﻧﺨﺴﺖ وزﯾﺮ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯿﮑﻨﺪ‪ «.‬ﺑﺎور ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ زﻣﺎن زﯾﺎدی ﻃﻮل ﻧﮑﺸﯿﺪ ﮐﻪ ﺧﻮاب ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﺎﻣﻞ از ﺳـﺮ‬
‫ﻣﻦ ﭘﺮﯾﺪ‪ ،‬و ﭘﺎﺳﺦ دادم‪» :‬ﺻﺒﺢ ﺑﺨﯿﺮ‪ ،‬آﻗﺎی ﻧﺨﺴﺖ وزﯾﺮ‪ «.‬او ﮔﻔﺖ‪» :‬ﻣﻦ ﻣﯿﺨﻮاﻫﻢ ﻣﻼﻗﺎﺗﯽ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ‪ ،‬آﯾﺎ ﺑـﺮای‬
‫ﺷﻤﺎ اﻣﮑﺎن دارد ﮐﻪ اﻣﺮوز ﺻﺒﺢ ﺑﻪ دﻓﺘﺮ ﮐﺎر ﻣﻦ ﺑﯿﺎﯾﯿﺪ؟« ﻃﻮﻟﯽ ﻧﮑﺸﯿﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑـﻪ او ﭘﺎﺳـﺦ ﻣﺜﺒـﺖ دادم‪ ،‬و ﺑـﺪون اﺗـﻼف‬
‫وﻗﺖ ﻟﺒﺎس ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮ ﺗﻦ ﮐﺮده ﺧﻮد را آﻣﺎدۀ رﻓﺘﻦ ﺑﻪ دﻓﺘﺮ ﻧﺨﺴﺖ وزﯾﺮ ﻧﻤﻮدم‪ .‬وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮوای ﯾﮏ ﻣﻠﺖ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ‬
‫ﺣﻀﻮر ﺧﻮﯾﺶ دﻋﻮت ﻣﯿﮑﻨﺪ‪ ،‬وﻗﺖ را ﺗﻠﻒ ﻧﻤﯿﮑﻨﯿﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺧﻮد را آﻣﺎده ﻧﻤﻮده‪ ،‬ﺑﻪ ﺣﻀﻮر او ﻣﯿﺮوﯾـﺪ‪ .‬ﺑـﺎ اﯾـﻦ‬
‫ﺣﺎل ﻫﺮ ﻓﺮد ﻣﺴﯿﺤﯽ ﺑﺮای رﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﻓﺮﻣﺎﻧﺮوای ﻧﺨﺴﺖ وزﯾﺮان‪ ،‬رﺋﯿﺲ رؤﺳﺎی ﺟﻤﻬﻮر‪ ،‬ﭘﺎدﺷﺎه ﭘﺎدﺷـﺎﻫﺎن‪ ،‬ﯾﻌﻨـﯽ‬
‫ﻋﯿﺴﺎی ﻣﺴﯿﺢ دﻋﻮت ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬او ﻣﺎ را ﻓﺮا ﻣﯿﺨﻮاﻧﺪ ﮐﻪ ﻫﺮ روز ﺻﺒﺢ زود ﺑﯿﺪار ﺷﺪه‪ ،‬ﺟﺎﻣﮥ ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺗﻦ ﮐﻨﯿﻢ و ﺑﺎ او‬
‫ﯾﮏ ﻣﻼﻗﺎت وﯾﮋه و ﺧﺼﻮﺻﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ‪ .‬در اﯾﻦ ﺑﺎره ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯿﺪ‪ .‬ﺧﺪاﯾﯽ ﮐـﻪ ﺳـﺘﺎرﮔﺎن را در ﺟﺎﯾﺸـﺎن ﻣﻌﻠـﻖ ﺳـﺎﺧﺘﻪ‬
‫اﺳﺖ‪ ،‬ﺧﺪاﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﺎه را در ﻣﮑﺎﻧﺶ ﻗﺮار داده و ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ را ﺧﻠﻖ ﻧﻤﻮده‪ ،‬ﻫﻤﺎن ﺧﺪا ﻣﯿﺨﻮاﻫﺪ ﮐﻪ ﻣﻼﻗﺎﺗﯽ ﺷﺨﺼﯽ و وﯾﮋه‬
‫ﺑﺎ ﻣﻦ و ﺷﻤﺎ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﻪ راﺳﺘﯽ اﻣﺘﯿﺎزی ﺑﺰرﮔﺘﺮ از ﻣﻼﻗﺎت ﺑﺎ او وﺟﻮد ﻧﺪارد ‪.‬او ﭘﺎﮐﯽ ﻣﻄﻠﻖ اﺳﺖ‪ .‬ﻫـﯿﭻ ﺷـﺮارﺗﯽ در‬
‫ذات او وﺟﻮد ﻧﺪارد‪ .‬و ﻫﯿﭻ اﺷﺘﺒﺎﻫﯽ در ﻋﻤﻠﮑﺮد او ﻧﻤﯿﺘﻮان ﯾﺎﻓﺖ‪ .‬او ﻋﺎری از ﻫﺮ ﻧﮑﺘﮥ ﺗﺎرﯾﮏ و ﻋﯿﺐ اﺳﺖ‪ .‬اﻣّﺎ زﻧﺪﮔﯽ‬
‫ﻣﺎ ﻣﻤﻠﻮ از ﮔﻨﺎه‪ ،‬ﻓﺮﯾﺐ و ﺷﮑﺴﺖ اﺳﺖ‪ .‬او ﻣﺎ را ﺑﻪ واﺳﻄﮥ ﻓﯿﺾ ﺧﻮد ﻧﺠﺎت ﺑﺨﺸﯿﺪه و ﺑﻪ ﻓﯿﺾ ﻧﯿﺰ ﺣﻔﻆ ﻣﯿﮑﻨﺪ ‪.‬ﻫﻤـﻪ‬
‫ﭼﯿﺰ ﺑﺎ ﻓﯿﺾ اوﺳﺖ‪ .‬ﻣﺎ ﻫﺮ ﭼﻪ ﮐﻪ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﺑﻪ ﻓﯿﺾ اوﺳﺖ‪ .‬او ﺑﻪ ﻓﯿﺾ ﺧﻮﯾﺶ ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺣﻀﻮرش دﻋﻮت ﻣﯿﮑﻨﺪ‪ .‬ﻣﺎ ﻣﯿﺒﺎﯾﺪ‬
‫از ﺣﻀﻮر ﭼﻨﯿﻦ ﺧﺪای ﻗﺪوﺳﯽ ﮔﺮﯾﺨﺘﻪ ﭘﻨﻬﺎن ﺷﻮﯾﻢ‪ .‬اﻣّﺎ ﺑﻪ ﻓﯿﺾ ﻣﺴﯿﺢ ﺑﻪ ﺣﻀـﻮر ﺳـﻠﻄﺎن ﻣﻄﻠـﻖ اﯾـﻦ ﺟﻬـﺎن دﻋـﻮت‬
‫ﻣﯿﮕﺮدﯾﻢ‪ .‬ﭼﻪ اﻣﺘﯿﺎز ﮔﺮاﻧﺒﻬﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻋﻄﺎ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﻋﯿﺴﺎی ﻣﺴﯿﺢ ﻣﯿﻔﺮﻣﺎﯾﺪ‪» :‬و ﻫﺮﮐـﻪ ﺑـﻪ ﺟﺎﻧـﺐ ﻣـﻦ آﯾـﺪ او را ﺑﯿـﺮون‬
‫ﻧﺨﻮاﻫﻢ ﮐﺮد«)ﯾﻮﺣﻨﺎ ‪ .(37:6‬ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﺪا ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﺧﻮﯾﺶ دﻋﻮت ﻣﯿﮑﻨﺪ‪ .‬ﺗﻠﻔﻦ آﺳﻤﺎﻧﯽ ﻫﺮ روز ﺻﺒﺢ زود ﺑـﻪ ﺻـﺪا‬
‫در ﻣﯿ‪Ĥ‬ﯾﺪ‪ ،‬و ﺻﺪاﯾﯽ ﻣﻬﺮﺑﺎن از آن ﺳﻮی ﺧﻂ ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ ‪» :‬ﺳﺎﻣﯽ‪ ،‬ﺷﺎه ﺷﺎﻫﺎن و رب و اﻻرﺑﺎب ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯿﮑﻨﺪ‪ ،‬ﻣـﻦ ﻣﺸـﺘﺎق‬
‫ﻣﻼﻗﺎت ﺑﺎ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻢ‪ ،‬آﯾﺎ ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﻣﻦ ﺧﻮاﻫﯽ آﻣﺪ؟« او ﻣﺎ را دﻋﻮت ﻣﯿﮑﻨﺪ‪ .‬ﭼﻪ ﺣﺮﻣﺘﯽ و ﭼﻪ اﻣﺘﯿﺎزی ﺑﻪ ﻣـﺎ ﻋﻄـﺎ ﺷـﺪه‬
‫اﺳﺖ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﻫﺮ روز ﺻﺒﺢ ﺑﺎ ﻫﯿﺠﺎن ﻧﺎﺷﯽ از اﯾﻦ دﻋﻮت ﺑﯿﺪار ﺷﻮﯾﻢ‪ .‬ﺟﺎﻣﮥ ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺗﻦ ﮐﻨﯿﻢ و ﺧﻮد را آﻣـﺎده ﺳـﺎزﯾﻢ‬
‫ﮐﻪ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻪ ﺣﻀﻮر او روﯾﻢ‪ .‬او ﻣﻨﺘﻈﺮ اﺳﺖ‪.‬‬

‫‪١١١‬‬
‫‪ / 22‬ﺳـــﭙﺘﺎﻣﺒﺮ ‪2003 /‬‬ ‫اوﻟﻮﯾـــﺖ دﻋـــﺎ‬
‫در ﺳﻔﺮﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻘﺎط ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺟﻬﺎن داﺷﺘﻪام‪ ،‬درﯾﺎﻓﺘﻪام ﮐﻪ ﮐﻠﯿﺴﺎﻫﺎ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ در ﺣﺎل رﺷﺪ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻋﺼﺮی ﮐﻪ ﻣـﺎ در‬
‫آن زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ‪ ،‬ﻣﯿﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ ﻋﺼﺮ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﻣﺴﯿﺤﯿﺖ در ﻃﻮل ﺗﺎرﯾﺦ ﮐﻠﯿﺴﺎ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﮔﺮوﻫﻬـﺎی ﻣﺘﻌـﺪدی از ﻣـﺮدم‬
‫ﻣﻨﺎﻃﻖ دوردﺳﺖ اﻧﺠﯿﻞ ﻋﯿﺴﺎی ﻣﺴﯿﺢ را ﺑﺮای ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺑﺎر ﻣﯿﺸﻨﻮﻧﺪ‪ .‬ﻣﺮدم ﻣﻠﻠﯽ ﮐﻪ ﺳﺎﺑﻘﮥ ﺧﺼـﻮﻣﺖ ﺑـﺎ ﻣﺴـﯿﺤﯿﺖ را در‬
‫ﺗﺎرﯾﺦ ﺧﻮد دارﻧﺪ‪ ،‬ﻗﻠﺐ ﺧﻮﯾﺶ را ﺑﻪ روی ﻣﺴﯿﺢ ﻣﯿﮕﺸﺎﯾﺪ‪ ،‬و او را ﭘﯿﺮوی ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ‪ .‬اﯾﻦ اﻣﺮ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﺿﻌﻒ ﻣﺬاﻫﺐ اﯾﺸﺎن‬
‫ﻧﯿﺴﺖ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﺟﻬﺖ ﺑﻪ اﻧﺠﺎم رﺳﯿﺪن ﻧﺒﻮﺗﻬﺎی ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس اﺳﺖ‪ .‬ﻋﯿﺴﯽ ﻓﺮﻣﻮد‪» :‬ﺑﻪ اﯾﻦ ﺑﺸـﺎرت ﻣﻠﮑـﻮت در ﺗﻤـﺎم ﻋـﺎﻟﻢ‬
‫ﻣﻮﻋﻈﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ‪ ،‬ﺗﺎ ﺑﺮ ﺟﻤﯿﻊ اﻣﺘﻬﺎ ﺷﻬﺎدﺗﯽ ﺷﻮد‪ ،‬آﻧﮕﺎه اﻧﺘﻬﺎ ﺧﻮاﻫﺪ رﺳﯿﺪ«)ﻣﺘﯽ ‪ (14 :24‬ﺷﺎﯾﺪ ﮔﺮوﻫﯽ از ﺧﻮاﻧﻨـﺪﮔﺎن‬
‫اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺑﮕﻮﯾﻨﺪ‪» :‬ﮐﺠﺎ اﯾﻦ اﺗﻔﺎﻗﺎت واﻗﻊ ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ؟ ﺑﺪون ﺷﮏ ﭼﻨﯿﻦ وﻗـﺎﯾﻌﯽ در ﮐﻠﯿﺴـﺎ‪ ،‬ﺟﺎﻣﻌـﻪ ﯾـﺎ ﻣﻠـﺖ ﻣـﺎ اﺗﻔـﺎق‬
‫ﻧﻤﯿﺎﻓﺘﻨﺪ؟« ﭘﺎﺳﺦ دادن ﺑﻪ اﯾﻦ ﺳﺆال ﮐﺎر آﺳﺎﻧﯽ اﺳﺖ‪ .‬رﺷﺪ ﺷﮕﻔﺖاﻧﮕﯿﺰ ﮐﻠﯿﺴﺎ در ﻣﯿﺎن ﻣﺮدﻣﯽ ﺣﺎدث ﻣﯿﮕﺮدد ﮐـﻪ دﻋـﺎ را‬
‫در اوﻟﻮﯾﺖ ﮐﺎر ﺧﻮﯾﺶ ﻗﺮار دادهاﻧﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﮐﻠﯿﺴﺎ دﻋﺎ ﻣﯿﮑﻨﺪ‪ ،‬دﺳﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺣﺮﮐﺖ در ﻣﯿ‪Ĥ‬ﯾﺪ‪ .‬اﯾﻦ ﮐـﺎر ﺑـﻪ ﻫﻤـﯿﻦ‬
‫ﺳﺎدﮔﯽ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﯿﺪارﯾﻬﺎی ﺑﺰرگ ﺗﺎرﯾﺦ ﻣﺴﯿﺤﯿﺖ ﻫﻤﻮاره ﻧﻬﻀﺘﻬﺎی ﺑﺰرگ دﻋﺎ را ﭘﯿﺶ روی ﺧﻮد داﺷـﺘﻪاﻧـﺪ‪ .‬ﭘﯿﺸـﺮﻓﺖ و‬
‫ﮔﺴﺘﺮش ﻣﻠﮑﻮت ﺧﺪا ﻫﻤﻮاره ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺮدان و زﻧﺎن ﻓﺮوﺗﻦ‪ ،‬ﻣﻘﺪس واﻫﻞ دﻋﺎ ﺻﻮرت ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﻋﯿﺴﯽ ﮐﻠﯿﺴـﺎ‬
‫را ﺑﻨﯿﺎن ﻧﻬﺎد‪ ،‬آن را در ﯾﮏ ﺟﻨﺒﺶ دﻋﺎ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺳﺎﺧﺖ‪ .‬او ﻗﺒﻞ از ﺻﻌﻮد ﺑﻪ آﺳﻤﺎن ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ ﻓﺮﻣﻮد‪» :‬ﭘﺲ ﺷﻤﺎ در ﺷﻬﺮ‬
‫اورﺷﻠﯿﻢ ﺑﻤﺎﻧﯿﺪ ﺗﺎ وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻗﻮت از اﻋﻠﯽ آراﺳﺘﻪ ﺷﻮﯾﺪ«)ﻟﻮﻗﺎ‪ .(49 :24‬در ﮐﺘﺎب اﻋﻤﺎلرﺳﻮﻻن اﯾﻤﺎﻧﺪاران اوﻟﯿﻪ در زﻣﺎن‬
‫ﺗﻮﻟﺪ ﮐﻠﯿﺴﺎ در دﻋﺎ دﯾﺪه ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ‪ .‬ﮐﻠﯿﺴﺎ در روزﻫﺎی آﻏﺎزﯾﻦ ﺑﻪ دﻋﺎ ﮐﺮدن اداﻣﻪ ﻣﯿﺪاد‪ ،‬و در ﻧﺘﯿﺠﻪ رﺷﺪ ﻣﯿﻨﻤـﻮد‪ .‬دﻋـﺎ در‬
‫رأس اوﻟﻮﯾﺘﻬﺎی ﮐﻠﯿﺴﺎی اوﻟﯿﻪ ﺑﻮد‪ .‬اﮔﺮ ﻣﺎ ﻧﯿﺰ ﺧﻮاﻫﺎن ﻣﺸﺎﻫﺪه ﮐﺎر ﺧﺪا در زﻧﺪﮔﯽ ﺷﺨﺼﯽ ﺧـﻮد و ﮐﻠﯿﺴـﺎﯾﻤﺎن ﻫﺴـﺘﯿﻢ‪،‬‬
‫ﻣﯿﺒﺎﯾﺪ ﻣﺮدان و زﻧﺎن دﻋﺎ ﺑﺎﺷﯿﻢ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ در زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد ﺑﻪ دﻋﺎ اوﻟﻮﯾﺖ ﺑﺪﻫﯿﻢ‪ .‬ﭼﻨﺪﯾﻦ ﺳﺎل ﻗﺒﻞ ﻣﻦ در ﯾﮏ ﻫﻤﺎﯾﺶ رﺷﺪ‬
‫ﮐﻠﯿﺴﺎ ﺳﺨﻨﺮاﻧﯽ ﻣﯿﮑﺮدم‪ .‬در آن ﻫﻤﺎﯾﺶ ﮐﺸﯿﺶ ﮐﻠﯿﺴﺎﯾﯽ ﮐﻪ از ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ رﺷﺪ ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﻮد ﻧﯿـﺰ ﺳـﺨﻨﺮاﻧﯽ ﻧﻤـﻮد‪ .‬او در‬
‫ﻣﻮرد رﺷﺪ ﺧﺎرﻗﺎﻟﻌﺎدۀ ﮐﻠﯿﺴﺎی ﺧﻮد ﺻﺤﺒﺖ ﻧﻤﻮد‪ .‬ﻋﻼوه ﺑﺮ اﯾﻦ او از روﺷﻬﺎی ﺧﺎص ﺻﯿﺪ ﺟﺎﻧﻬـﺎ ﺑـﺮای ﻣﺴـﯿﺢ ﺳـﺨﻦ‬
‫ﮔﻔﺖ‪ .‬ﺑﺎ وﺟﻮد اﯾﻦ‪ ،‬ﻣﻮرد ﻣﺜﺒﺖ دﯾﮕﺮی ﻧﯿﺰ در آن ﮐﻠﯿﺴﺎ وﺟﻮد داﺷﺖ‪ ،‬ﮐﻪ ﮐﺸﯿﺶ ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ ﺑﻪ آن اﺷﺎره ﻧﮑﺮد‪ .‬ﻣﻦ ﺑـﻪ‬
‫دﻟﯿﻞ اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺎرﻫﺎ در آن ﮐﻠﯿﺴﺎ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻧﻤﻮده ﺑﻮدم‪ ،‬از آن ﻣﺴﺌﻠﻪ آﮔﺎﻫﯽ داﺷﺘﻢ‪ .‬در ﮐﻠﯿﺴﺎی ﻣﻮرد ﺑﺤـﺚ ﻫـﺮ ﮔـﺎه ﮐﺸـﯿﺶ‬
‫ﺑﺮای ﻣﻮﻋﻈﻪ ﮐﺮدن ﭘﺸﺖ ﻣﻨﺒﺮ ﻗﺮار ﻣﯿﮕﺮﻓﺖ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﻧﻔﺮ از اﯾﻤﺎﻧﺪاران ﮐﻠﯿﺴﺎ در دﻓﺘﺮ ﮐﺎر او رو ﺑﻪ زﻣﯿﻦ اﻓﺘﺎده ﺑـﻪ اﺻـﺮار‬
‫ﺗﻤﺎم دﻋﺎ ﻣﯿﮑﺮدﻧﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﺟﺎن اﻓﺮاد ﺗﻀﺮع ﻣﯿﻨﻤﻮدﻧﺪ‪ .‬ﻟﺬا ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﯿﺸﻮد ﮐﻪ زﯾﺮﺑﻨـﺎی ﺑـﺰرگ و ﺳـﻨﮕﯽ ﮐﻠﯿﺴـﺎی‬
‫ﻣﺬﮐﻮر ﺑﺮ دﻋﺎ ﻧﻬﺎده ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﺑﻠﻪ‪ ،‬آﻧﻬﺎ ﺷﯿﻮهﻫﺎی ﺧﻼﻗﯽ ﺑﺮای اراﺋﻪ اﻧﺠﯿﻞ ﺑﻪ ﮐﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬اﻣّﺎ دﻋﺎ ﺣﻤﺎﯾﺖ ﮐﻨﻨﺪۀ ﻫـﺮ‬
‫ﺷﯿﻮه ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻪ از ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس‪ ،‬ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ‪ .‬ﺧﺪا ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻧﯿﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬او »دﯾﺮوز‪ ،‬اﻣﺮوز و ﺗﺎ اﺑـﺪ ﻫﻤـﺎن اﺳـﺖ‪ «.‬او در ﺟﺴـﺘﺠﻮی‬
‫اﻓﺮادی اﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﻠﺐ ﺧﻮﯾﺶ را ﻣﺘﻮﺟﻪ آﺳﻤﺎن ﻧﻤﻮدهاﻧﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ اوﻟﻮﯾﺘﻬﺎی زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ ﺑﺎ اﻫﺪاف ﺧﺪاوﻧﺪ ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ ﻫﺴـﺘﻨﺪ‪،‬‬
‫ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﺑﺮای ﻣﺎ ﻣﺸﮑﻞ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪ .‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﻫﻨﻮز ﺑﺮ ﺗﺨﺖ ﺧﻮﯾﺶ ﻧﺸﺴﺘﻪ اﺳﺖ‪ ،‬او ﮐﺎر ﺧﻮاﻫﺪ ﮐـﺮد‪ ،‬و وﻗﺘـﯽ ﮐـﻪ او‬
‫ﮐﺎر ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﻗﺪرت ﻋﻈﯿﻤﯽ را ﺑﻪ ﺣﺮﮐﺖ در ﺧﻮاﻫﺪ آورد‪ .‬او در اﻧﺘﻈﺎر اﺳﺖ‪ .‬اوﻟﻮﯾﺖ ﺧﻮد را ﺑﺮﮔﺰﯾﻨﯿﺪ و ﻧﺎﻇﺮ ﮐﺎر او ﺑﺎﺷﯿﺪ‪.‬‬

‫‪١١٢‬‬
‫‪ / 29‬ﺳــــﭙﺘﺎﻣﺒﺮ ‪2003 /‬‬ ‫ﻫــــﺪف دﻋــــﺎ‬
‫وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ و ﺑﺎﺷﮑﻮﻫﺘﺮﯾﻦ ﻟﺤﻈﺎت دﻋﺎی ﺧﻮد ﻣﯿﺎﻧﺪﯾﺸﻢ‪ ،‬اﻟﺰاﻣـﺎً ﺑـﻪ ﻟﺤﻈـﺎﺗﯽ ﮐـﻪ ﭘﺎﺳـﺨﻬﺎی اﺳـﺘﺜﻨﺎﯾﯽ و‬
‫ﻓﻮقاﻟﻌﺎده از ﺧﺪاوﻧﺪ درﯾﺎﻓﺖ ﮐﺮدهام ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯿﮑﻨﻢ‪ .‬ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ اﯾﺎم دﻋﺎی ﻣﻦ زﻣﺎﻧﯽ ﭘﺪﯾﺪ آﻣﺪهاﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﮑﻠﯽ ﺳﺎده و‬
‫ﺑﻪ آراﻣﯽ ﺑﺎ ﺧﺪا ﻣﻼﻗﺎت ﻧﻤﻮدهام‪ .‬آن اﯾﺎم‪ ،‬اوﻗﺎت ﻣﺸﺎرﮐﺘﯽ ﺻﻤﯿﻤﯽ ﺑﺎ ﺧﺪاﯾﯽ ﺑﻮدهاﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺮا ﻧﺠـﺎت ﺑﺨﺸـﯿﺪه اﺳـﺖ‪ .‬آن‬
‫اوﻗﺎت‪ ،‬اوﻗﺎت آراﻣﯽ ﺑﻮدهاﻧﺪ‪ ،‬و زﻣﺎﻧﯽ ﭘﺪﯾﺪ آﻣﺪهاﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻓﻘﻂ در ذات ﺧﺪاوﻧﺪ و ﻫﺮ آﻧﭽﻪ ﮐـﻪ او اﻧﺠـﺎم داده ﺗﺄﻣـﻞ و‬
‫ﺗﻤﺮﮐﺰ ﻧﻤﻮدهام‪ .‬ﯾﮑﯽ از ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ و ﭘﺮﺷﮑﻮﻫﺘﺮن اوﻗﺎت دﻋﺎی ﻣﻦ در ﺷﻬﺮ ﮐﯿﭗ ﺗﺎون ﮐﺸﻮر اﻓﺮﯾﻘﺎی ﺟﻨﻮﺑﯽ ﺑـﻮد‪ .‬در آن‬
‫ﻫﻨﮕﺎم ﻣﻦ ﺑﺮ ﺻﺨﺮهﻫﺎی ﻣﺸﺮف ﺑﻪ اﻗﯿﺎﻧﻮس ﻧﺸﺴﺘﻢ‪ ،‬و ﭼﻨﺪﯾﻦ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﺪون ادای ﯾﮏ ﮐﻠﻤﻪ در ﺣﻀـﻮر ﺧـﺪا ﺑـﻮدم‪ .‬در‬
‫آﻧﺠﺎ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺳﺎدﮔﯽ در ﺣﻀﻮر ﭘﺮ ﻫﯿﺒﺖ و ﻋﻈﯿﻢ ﺧﺪاوﻧﺪﻣﺎن ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮدم‪ .‬ﯾﮑﯽ دﯾﮕﺮ از ﻓﺮﺻﺘﻬﺎی ﻣﺒﺎرﮐﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﯾـﺎد‬
‫دارم در زﻣﺎن ﻧﻮاﯾﻤﺎﻧﯽ ﻣﻦ ﺑﻮد‪ .‬در آن ﻫﻨﮕﺎم ﻫﺮ روز ﺻﺒﺢ آﯾﻪﻫﺎﯾﯽ از ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس را ﺣﻔﻆ ﻣﯿﮑﺮدم و از ﻋﻈﻤـﺖ ﻣﺤﺒـﺖ‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺷﮕﻔﺘﺰده ﻣﯿﺸﺪم‪ .‬ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻧﯿﺰ ﻣﻦ ﯾﮑﯽ از ﺑﺮﺟﺴﺘﻪﺗﺮﯾﻦ اوﻗﺎت دﻋﺎی ﺧﻮد را زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﭘﺰﺷﮑﺎن ﻣﺮا ﺑﻪ ﻣﺪت‬
‫دو ﻫﻔﺘﻪ از ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮدن ﻣﻨﻊ ﮐﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻧﻤﻮدم ‪.‬در آن ﻫﻨﮕﺎم ﻣﻦ و ﻫﻤﺴﺮم ﺑﺮای ﯾﮏ ﻫﻔﺘﻪ ﺑﻪ ﮔﺮﻧﺪﮐﺎﻧﯿﻮن رﻓﺘﯿﻢ‪ ،‬ﺗـﺎ‬
‫»ﺑﺎز اﯾﺴﺘﯿﻢ و ﺑﺪاﻧﯿﻢ ﮐﻪ او ﺧﺪاﺳﺖ‪ «.‬ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻣﻮارد ذﮐﺮ ﺷﺪه‪ ،‬ﻓﺮﺻﺘﻬﺎی ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺨﺼﻮﺻﯽ ﺑﻮدﻧﺪ و ﻣﻦ در آن ﻣﺪت راﯾﺤﮥ‬
‫ﺧﻮش ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ را اﺣﺴﺎس ﻣﯿﮑﺮدم‪ .‬اﯾﻦ اﺣﺴﺎس ﺳﺎﻟﻬﺎ ﭘﺲ از آن ﻣﻼﻗﺎﺗﻬﺎی ﺧﺎص در زﻧـﺪﮔﯽ ﻣـﻦ دوام داﺷـﺘﻪ‬
‫اﺳﺖ‪ .‬اوﻗﺎت ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ از ﺟﻬﺖ اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺮای ﻣﻦ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﺧﻼﺻﻪ ﺷﺪهای از ﻣﺎﻫﯿﺖ و ﻫﺪف دﻋﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﯿ‪Ĥ‬ﯾﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺴـﯿﺎر‬
‫ﮔﺮاﻧﺒﻬﺎ ﻣﯿﺒﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﺑﺴﯿﺎری از ﻣﺮدم در ﻣﻮرد ﻣﺎﻫﯿﺖ دﻋﺎ دﭼﺎر ﺳﺆﺗﻔﺎﻫﻢ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬و ﯾﺎ ﻧﮕﺮﺷﯽ ﺳﻄﺤﯽ ﺑﺮ آن دارﻧﺪ‪ .‬ﺑﺴـﯿﺎری‬
‫از اﯾﻤﺎﻧﺪاران ﺑﻪ ﺧﺪا ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﻮﻋﯽ ﺑﺎﺑﺎﻧﻮﺋﻞ ﻧﮕﺎه ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ ﻓﻘﻂ ﺑﺮای ﻣﻄﺮح ﮐﺮدن درﺧﻮاﺳﺖ ﺧﻮﯾﺶ ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﺧﺪا‬
‫ﻣﯿﺮوﻧﺪ‪ ،‬و ﻫﯿﭻ ﮔﺎه در ﭘﯽ ﺷﻨﺎﺧﺖ او ﻧﻤﯿﺒﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﻣﻨﻈﻮر ﻣﺮا ﺑﺪ ﻧﮕﯿﺮﯾﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﻣﺎ ﭼﯿﺰی از ﺧﺪاوﻧﺪ ﻃﻠـﺐ ﮐﻨـﯿﻢ‪ ،‬او ﺑـﯿﺶ از‬
‫درﺧﻮاﺳﺖ ﯾﺎ ﺗﺼﻮرﻣﺎن ﺑﻪ ﻣﺎ ﭘﺎﺳﺦ ﺧﻮاﻫﺪ داد ‪.‬اﻣّﺎ او ﺑﯿﺶ از ﯾﮏ ﺧﺪای دﺳﺖ و دل ﺑﺎز و ﮐﺮﯾﻢ اﺳﺖ ﮐـﻪ ﻫـﺪاﯾﺎﯾﯽ در‬
‫ﻣﯿﺎن ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺶ ﭘﺨﺶ ﻧﻤﺎﯾﺪ‪ .‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﭘﺪر ﻣﺎﺳﺖ‪ .‬او ﻣﺸﺘﺎق اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺎ آﺷﻨﺎ ﺷﺪه راﺑﻄـﻪای ﺻـﻤﯿﻤﯽ اﯾﺠـﺎد ﮐﻨـﺪ ‪.‬او‬
‫ﻣﯿﺨﻮاﻫﺪ ﺑﺎ ﻣﺎ ﻣﺸﺎرﮐﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ اﯾﻦ واﻗﻌﯿﺖ را درﻣﯿﯿﺎﺑﯿﻢ درک ﻓﻬﻢ ﻣﺎﻫﯿﺖ و ﻫﺪف دﻋﺎ را آﻏﺎز ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ‪.‬‬
‫ﭘﺲ از وارد ﺷﺪن ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ دﻋﺎ ﺑﺮای ﻣﺎ ﺑﺴﯿﺎر ﭘﺮ ﻣﻔﻬﻮم ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ‪ .‬و از ﯾﮏ ﮐﺎر ﻧﻮﻣﯿﺪاﻧﻪ ﺑﻪ ﯾﮏ راﺑﻄﮥ ﺻﻤﯿﻤﯽ ﺑـﺎ‬
‫ﺧﺪا ﻣﺒﺪل ﺧﻮاﻫﺪ ﮔﺮدﯾﺪ ‪.‬ﯾﮏ ﺑﺎر ﯾﮏ ﻓﻘﯿﻪ ﺟﻮان از ﻋﯿﺴﯽ ﭘﺮﺳﯿﺪ ﮐﻪ ﮐﺪام ﯾـﮏ از اﺣﮑـﺎم ﺷـﺮﯾﻌﺖ ﺑﺰرﮔﺘـﺮﯾﻦ اﺳـﺖ‪.‬‬
‫ﻋﯿﺴﯽ ﻓﺮﻣﻮد‪» :‬اﯾﻨﮑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﺪای ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻣﯽ دل و ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻧﻔﺲ و ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻓﮑﺮ ﺧﻮد ﻣﺤﺒﺖ ﻧﻤﺎ«)ﻣﺘـﯽ ‪.(36 : 22‬‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ را آﻓﺮﯾﺪ و ﻧﺠﺎت ﺑﺨﺸﯿﺪ ﺗﺎ او را ﻣﺤﺒﺖ ﻧﻤﺎﯾﯿﻢ‪ .‬اﻣﺎ ﻣﺎ ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﯿﻢ ﺷﺨﺼﯽ را ﮐﻪ ﻧﻤﯿﺸﻨﺎﺳﯿﻢ ﻣﺤﺒﺖ ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬ﺑـﺮای‬
‫آﺷﻨﺎ ﺷﺪن ﺑﺎ ﯾﮏ ﻓﺮد ﻣﯿﺒﺎﯾﺪ ﺑﺎ او وﻗﺖ ﺻﺮف ﻧﻤﻮد‪ ،‬و اﯾﻦ ﮐﺎر ﯾﻌﻨﯽ دﻋﺎ‪ .‬ﺧﺪاوﻧﺪ در ﻧﻈﺮ دارد ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺎ ﻓﺮﺻﺘﻬﺎی ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ‬
‫داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﻣﻦ از ﺷﻤﺎ ﻣﯿﭙﺮﺳﯿﺪم‪» :‬آﯾﺎ واﻗﻌﺎً ﺧﺪا را دوﺳﺖ دارﯾﺪ؟« ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻫﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﭘﺎﺳـﺦ ﻣﯿﺪادﯾـﺪ‪» :‬آه ﺑﻠـﻪ‪ ،‬ﻣـﻦ‬
‫ﺧﺪا را دوﺳﺖ دارم‪ «.‬اﻣﺎ ﭘﺎﺳﺦ ﺷﻤﺎ ﭼﻪ ﻣﯿﺒﻮد اﮔﺮ ﻣﯿﭙﺮﺳﯿﺪم‪» :‬آﯾﺎ ﺷﺨﺼﺎً ﻓﺮﺻﺖ ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ در دﻋﺎ ﺑﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ دارﯾﺪ؟« ﻣـﻦ‪،‬‬
‫ﻫﻤﺴﺮ و ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻢ را دوﺳﺖ دارم‪ .‬ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ وﻗﺘﯽ را ﺑﺮای ﺑﻮدن ﺑﺎ آﻧﻬﺎ اﺧﺘﺼﺎص ﻣﯿﺪﻫﻢ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﮐـﻪ ﺷـﻤﺎ ﻓـﺮدی را‬
‫دوﺳﺖ دارﯾﺪ ﻣﯿﺨﻮاﻫﯿﺪ ﺑﺎ او وﻗﺖ ﺻﺮف ﮐﻨﯿﺪ‪ .‬ﭘﺲ اﮔﺮ ﺣﻘﯿﻘﺘﺎً ﺧﺪا را دوﺳﺖ دارﯾﺪ وﻗﺘﯽ را ﺑﺮای رﻓﺘﻦ ﺑـﻪ ﺣﻀـﻮر او‬
‫اﺧﺘﺼﺎص دﻫﯿﺪ‪ .‬ﻫﺪف ﺷﻤﺎ از رﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﺣﻀﻮر او ﻓﻘﻂ ﺑﺮای ﻣﻄﺮح ﮐﺮدن ﯾﮏ درﺧﻮاﺳﺖ ﻧﺒﺎﺷﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﮐـﻪ ﺷـﻤﺎ ﻫـﺪف‬
‫واﻗﻌﯽ ﺧﺪا را درک ﻧﻤﻮده آن را ﺑﻪ ﮐﺎر ﺑﺮﯾﺪ‪ ،‬راﯾﺤﻬﺎی ﺧﻮش و ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺑﺮای ﺳﺎﻟﻬﺎی ﻣﺘﻤﺎدی ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

‫‪١١٣‬‬
‫‪ / 6‬اﮐﺘﺒـــﺮ ‪2003 /‬‬ ‫ﺣﺎﻟـــﺖ ﻣـــﺎ در دﻋـــﺎ‬
‫در ﺳﻔﺮ ﺑﻪ ﻧﻘﺎط ﻣﺨﺘﻠﻒ دﻧﯿﺎ ﺻﺤﻨﻪای وﺟﻮد داﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ دﻓﻌﺎت ﺷﺎﻫﺪ آن ﺑﻮدهام‪ .‬ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻪ ﺳﮑﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﯾـﺪ ﻣﻮﻋﻈـﻪ‬
‫ﻣﯿﮑﺮدم‪ ،‬ﭼﺎدری ﺑﺮﭘﺎ ﻣﯿﺸﺪ‪ .‬ﯾﺎ ﻓﻀﺎﯾﯽ زﯾﺮ ﺟﺎﯾﮕﺎه ﻣﻮﻋﻈﻪ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻣﯿﺸﺪ‪ .‬ﺑﺮﺧﯽ ﻣﻮاﻗﻊ در ورزﺷﮕﺎه و ﯾـﺎ ﻣﯿـﺎدﯾﻦ ورزﺷـﯽ‬
‫اﺗﺎق ﻣﺨﺼﻮﺻﯽ ﯾﺎﻓﺖ ﻣﯿﺸﺪ‪ .‬در ﻫﺮ ﯾﮏ از اﯾﻦ ﻣﮑﺎﻧﻬﺎ ﺑﺎ وﺟﻮد اﯾﻨﮑﻪ اﻓـﺮادی ﺑـﺎ زﻣﯿﻨـﻪﻫـﺎی ﻣﻠـﯽ‪ ,‬ﻧـﮋادی و ﻓﺮﻫﻨﮕـﯽ‬
‫ﻣﺨﺘﻠﻒ‪ ,‬وﺟﻮد داﺷﺘﻨﺪ دو ﻧﮑﺘﻪ ﻣﺸﺘﺮک ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﯿﺨﻮرد‪ .‬آن دو ﻣﺸﺨﺼﮥ ﻣﺸﺘﺮک اﯾﻦ ﻣﺮدﻣﺎن‪ ،‬داﺷﺘﻦ ﻗﻠﻮب ﺷﮑﺴـﺘﻪ و‬
‫دﻋﺎﻫﺎی ﭘﺮﺷﻮر و ﻓﺮوﺗﻨﺎﻧﻪ ﺑﻮد‪ .‬در آﻓﺮﯾﻘﺎ ﯾﺎﻓﺘﻦ ﺧﯿﻤﻪﻫﺎی دﻋﺎ در ﮐﻨﺎر ﺟﺎﯾﮕﺎﻫﻬﺎی ﻣﻮﻋﻈﻪ اﻣﺮی ﺗﻘﺮﯾﺒـﺎً راﯾـﺞ اﺳـﺖ‪ .‬در‬
‫ﺑﺮزﯾﻞ‪ ,‬ﺷﺒﺎﻧﺎن ﭘﺸﺖ ﺟﺎﯾﮕﺎﻫﻬﺎ ﺑﺎ ﻫﻢ دﻋﺎ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ‪ .‬در اروﭘﺎی ﺷﺮﻗﯽ اﺗﺎﻗﯽ ﺑﺮای آﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻮاﻫﻨﺪ دﻋﺎ ﮐﻨﻨﺪ‪ ,‬ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺷـﺪه‬
‫اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻦ ﺷﺎﻫﺪ ﺑﻮدهام ﮐﻪ اﯾﻦ ﻣﺮدان و زﻧﺎن ﻧﺎزﻧﯿﻦ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺮای ﻧﺠﺎت ﻫﻤﻮﻃﻨﺎن ﺧﻮﯾﺶ اﺷﮏ ﻣﯿﺮﯾﺰﻧﺪ‪ .‬ﻣـﻦ ﻫﻤﭽﻨـﯿﻦ‬
‫ﺷﺎﻫﺪ ﺑﻮدهام ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﭼﻪ ﺷﮑﻠﯽ ﺑﻪ دﻋﺎﻫﺎﯾﺸﺎن ﭘﺎﺳﺦ ﻣﯿﺪﻫﺪ‪ .‬ﻋﻼوه ﺑﺮ اﯾﻦ ﻣﻦ اﺷﺘﯿﺎق ﻓﺰاﯾﻨﺪه ﺑﺮای دﻋـﺎ ﮐـﺮدن را‬
‫در ﮐﺸﻮرﻫﺎی اﻣﺮﯾﮑﺎی ﺷﻤﺎﻟﯽ و اروﭘﺎی ﻏﺮﺑﯽ ﻧﯿﺰ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﻤﻮدهام‪ .‬ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯿﺮﺳﺪ ﮐﻪ ﮔﺮوﻫﻬﺎی دﻋﺎ در ﻫﻤﻪ ﺟـﺎ رﯾﺸـﻪ‬
‫ﻣﯿﺪواﻧﺪ‪ .‬ﺑﺎ اﯾﻦ وﺟﻮد ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯿﺮﺳﺪ ﮐﻪ ﯾﮏ ﺗﻔﺎوت ﻋﻤﺪه در ﻧﺤﻮۀ دﻋﺎ ﮐﺮدن در ﮐﺸﻮرﻫﺎی در ﺣﺎل ﺗﻮﺳﻌﻪ و ﮐﺸﻮرﻫﺎی‬
‫ﻏﺮﺑﯽ وﺟﻮد دارد‪ .‬آن ﺗﻔﺎوت ﻧﻮﻣﯿﺪی اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻨﻈﻮر ﻣﺮا ﺑﺪ ﻧﮕﯿﺮﯾﺪ‪ .‬ﻣﻦ از اﯾﻦ اﺷﺘﯿﺎق ﺟﺪﯾﺪی ﮐﻪ در ﻏﺮب درﺣﺎل رﺷـﺪ‬
‫اﺳﺖ‪ ,‬ﺑﺴﯿﺎر ﺷﺎﮐﺮ ﻫﺴﺘﻢ‪ .‬اﯾﻦ اوﻟﯿﻦ ﻗﺪم در راه ﺑﯿﺪاری روﺣﺎﻧﯽ اﺳﺖ‪ .‬وﻟﯽ در دﻋﺎ ﺣﺎﻟﺘﯽ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ آﺳﻤﺎﻧﻬﺎ را ﻣﯿﺸﮑﺎﻓﺪ‬
‫و ﻗﺪرت و ﺟﻼل ﺧﺪا را آزاد ﻣﯿﮑﻨﺪ‪ .‬اﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ‪ ،‬ﻗﻠﺐ ﺧﺪا را ﺗﺤﺖﺗﺄﺛﯿﺮ ﻗﺮار ﻣﯿﺪﻫﺪ‪ ،‬و دل اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ را ﻣﯿﮕﺪازد‪ .‬ﻣﺤﺼﻮل‬
‫آن ﺑﺎراﻧﯽ از ﭘﺎﺳﺨﻬﺎی آﺳﻤﺎﻧﯽ در زﻣﺎن ﺧﺸﮑﺴﺎﻟﯽ روﺣﺎﻧﯽ ﺑﺮ زﻣﯿﻦ اﺳﺖ‪ .‬اﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ‪ ،‬ﺣﺎﻟﺖ اﯾﺴﺘﺎدن و زاﻧﻮ زدن ﻓـﺮد‬
‫ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬ﺣﺘﯽ دﺳﺘﻬﺎی ﺑﺮاﻓﺮاﺷﺘﻪ و ﯾﺎ آوﯾﺰان او ﻧﯿﺰ ﻧﻤﯿﺒﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﻠﮑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﻗﻠﺐ ﺷﺨﺺ اﺳﺖ ‪.‬ﻧﻮﯾﺴﻨﺪۀ ﻣﺰﻣـﻮر ﻣـﯽ ﮔﻮﯾـﺪ‪:‬‬
‫»ﻗﺮﺑﺎﻧﯿﻬﺎی ﺧﺪا روح ﺷﮑﺴﺘﻪ اﺳﺖ‪ ,‬ﺧﺪاﯾﺎ دل ﺷﮑﺴﺘﻪ و ﮐﻮﺑﯿﺪه را ﺧﻮار ﻧﺨﻮاﻫﯽ ﺷﻤﺮد« )ﻣﺰﻣﻮر ‪ .(17 :51‬روح ﺷﮑﺴﺘﻪ‬
‫آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﺪت ﻃﺎﻟﺐ ﺧﺪا ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬دل ﮐﻮﺑﯿﺪه آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﮕﻮﯾﺪ‪» :‬ﻣﻦ ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﻢ‪ ،‬وﻟـﯽ ﺗـﻮ ﻣﯿﺘـﻮاﻧﯽ‪ «.‬دل ﺷﮑﺴـﺘﻪ و‬
‫روح ﭘﺸﯿﻤﺎن در ﻣﺴﯿﺮ ﻣﻔﻬﻮم واﻗﻌﯽ دﻋﺎ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯿﮑﻨﺪ‪ .‬آن دﻋﺎ ﻣﻼﻗﺎت ﯾﮏ ﺑﭽﮥ ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ ﺑﺎ ﭘـﺪر ﺑﺰرﮔـﻮار و ﺳـﺨﺎوﺗﻤﻨﺪ‬
‫ﺧﻮد اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻦ در ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻗﺎرهﻫﺎی ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ ﺟﻬﺎن در ﻣﻮرد دﻋﺎ ﻣﻮﻋﻈﻪ‪ ،‬ﺗﺮﻏﯿﺐ‪ ،‬و ﺗﺪرﯾﺲ ﮐـﺮدهام‪ .‬اﻣـﺎ ﺑﺎﯾـﺪ ﺻـﺎدﻗﺎﻧﻪ‬
‫اﻋﺘﺮاف ﮐﻨﻢ ﺑﯿﺶ از اﯾﻦ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻮاﻫﺮان و ﺑﺮادران ﻋﺰﯾﺰ در ﻣﻠـﻞ ﻣﺨﺘﻠـﻒ ﭼﯿـﺰی ﺑﯿـﺎﻣﻮزم‪ ,‬از اﯾﺸـﺎن ﭼﯿﺰﻫـﺎی زﯾـﺎدی‬
‫آﻣﻮﺧﺘﻪام‪ .‬ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ درﺳﯽ ﮐﻪ از اﯾﺸﺎن ﻧﺼﯿﺐ ﻣﻦ ﮔﺮدﯾﺪه درک ﺣﺎﻟﺖ دﻋﺎﺳﺖ‪ .‬ﺧﺪا ﺑﻪ ﻗﻠﺒﻬﺎی ﻓﺮوﺗﻦ ﮔﻮش ﻣﯿﺪﻫﺪ‪ .‬او‬
‫ﺑﻪ دﻟﻬﺎی ﺷﮑﺴﺘﻪ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﯿﺪﻫﺪ‪ .‬او ﻓﺮﯾﺎدﻫﺎی ﻗﻠﻮب ﭘﺸﯿﻤﺎن را اﺟﺎﺑﺖ ﻣﯿﮑﻨﺪ‪ .‬ﻻزم اﺳﺖ ﻗﺒﻞ از دﻋﺎ وﺿﻌﯿﺖ ﺧﻮدﻣـﺎن را‬
‫ﺑﺮرﺳﯽ ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬آﯾﺎ ﻣﺎ ﺑﺎ ﻗﻠﺒﯽ ﺑﺮاﻓﺮاﺷﺘﻪ و ﻣﻐﺮور دﻋﺎ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ؟ ﯾﺎ ﺑﺎ ﻗﻠﺒﯽ ﺷﮑﺴـﺘﻪ و ﺧـﻢ ﺷـﺪه ﺑـﻪ ﺣﻀـﻮر ﺧـﺪا ﻣﯿـﺮوﯾﻢ؟‬
‫ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ ﺑﯿﺪاری ﮐﻪ در اواﯾﻞ ﻗﺮن ﺑﯿﺴﺘﻢ در وﻟﺰ رخ داد ﺑﺎ دﻋﺎی ﻣﺮدی آﻏﺎز ﺷﺪ ﮐﻪ اﯾﻨﮕﻮﻧﻪ دﻋﺎ ﻧﻤﻮد‪» :‬ﻣـﺮا ﺑﺸـﮑﻦ‪ ,‬آه‬
‫ﺧﺪاﯾﺎ ﻣﺮا ﺑﺸﮑﻦ! ﻣﺮا ﺑﺸﮑﻦ!« آﯾﺎ در اواﯾﻞ ﻗﺮن ﺑﯿﺴﺖ و ﯾﮑﻢ ﮐﺴﯽ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﻓﺮﯾﺎد ﺑﺮآورد‪» :‬ﺧﺪاﯾﺎ ﻣﺮا ﺑﺸﮑﻦ! آه ﺧـﺪاﯾﺎ‬
‫ﻣﺮا ﺑﺸﮑﻦ! ﻣﺮا ﺑﺸﮑﻦ!« زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺧﺪا ﻗﻠﺒﯽ را در اﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺑﯿﺎﺑﺪ ﻣﺮاﻗﺐ ﺑﺎﺷﯿﺪ! زﯾﺮا ﻣﺎ ﺷﺎﻫﺪ ﺑﯿﺪاری ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺑﻮد‪.‬‬

‫‪١١٤‬‬
‫‪ / 13‬اﮐﺘﺒـﺮ ‪2003 /‬‬ ‫دﻋﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻧﺴﻠﻬﺎی آﯾﻨﺪه را ﺗﺤﺖﺗﺄﺛﯿﺮ ﻗﺮار ﻣﯿﺪﻫﺪ‬
‫روزی ﯾﮏ ﺧﺎﻧﻢ ﻣﺤﺘﺮم و ﺧﺪاﺗﺮس ﻧﺰد ﻣﻦ آﻣﺪ و در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ اﺷﮏ در ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺟﻤـﻊ ﺷـﺪه ﺑـﻮد ﺣﮑﺎﯾـﺖ زﻧـﺪﮔﯽ‬
‫ﺧﻮﯾﺶ را ﺑﺪﯾﻦ ﻣﻀﻤﻮن ﺑﺮای ﻣﻦ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮد‪» :‬ﻣﺎدر و ﭘﺪر ﻣﻦ دﺳﺘﮕﯿﺮ ﺷﺪه ﺑﻪ زﻧﺪان ﺳﯿﺒﺮی ﻓﺮﺳﺘﺎده ﺷﺪﻧﺪ‪ «.‬او اداﻣـﻪ‬
‫داد‪» :‬ﻣﻦ ﻧﯿﺰ ﻫﻨﻮز ﺑﭽﻪ ﮐﻮﭼﮑﯽ ﺑﯿﺶ ﻧﺒﻮدم ﮐﻪ ﻣﺄﻣﻮرﯾﻦ ﻣﺮا ﺳﻮار ﻗﻄﺎر ﻧﻤﻮده ﺑﻪ ﺳﯿﺒﺮی ﻓﺮﺳﺘﺎدﻧﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﻫـﯿﭻ ﮐـﺲ را در‬
‫آﻧﺠﺎ ﻧﻤﯿﺸﻨﺎﺧﺘﻢ‪ ،‬و ﻧﻤﯿﺪاﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮑﻨﻢ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻗﻄﺎر ﺑﻪ ﺷﻬﺮ رﺳﯿﺪ‪ ،‬ﺑﺪون اﯾﻨﮑﻪ ﮐﺴﯽ را ﺑﺸﻨﺎﺳﻢ ﻣـﺮا از ﻗﻄـﺎر‬
‫ﭘﯿﺎده ﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬در ﻫﻤﺎن ﻫﻨﮕﺎم ﯾﮏ ﺧﺎﻧﻢ ﺑﻪ ﻃﺮف ﻣﻦ آﻣﺪه ﭘﺮﺳﯿﺪ ﮐﻪ آﯾﺎ ﺑﻪ ﮐﻤﮏ اﺣﺘﯿﺎج دارم‪ .‬ﺑﺪﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ او ﻣﺮا ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ‬
‫ﺧﻮد ﺑﺮد‪ ،‬و آﻧﭽﻪ واﻗﻊ ﺷﺪه ﺑﻮد را ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺎزﮔﻮ ﻧﻤﻮد‪ .‬او ﯾﮏ اﯾﻤﺎﻧﺪار ﻣﺴﯿﺤﯽ ارﺗـﺪﮐﺲ ﺑـﻮد‪ ،‬و ﺷـﺐ ﻗﺒـﻞ در ﺧـﻮاب‬
‫ﮐﻮدک ﺧﺮدﺳﺎﻟﯽ را دﯾﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺳﺮﭘﻨﺎه اﺣﺘﯿﺎج داﺷﺖ‪ .‬او در ﺧﻮاب ﺷﺐ ﻗﺒﻞ‪ ،‬ﮐﻮدک ﺧﺮدﺳﺎل را در اﯾﺴﺘﮕﺎه راه‬
‫آﻫﻦ دﯾﺪه ﺑﻮد‪ ،‬از اﯾﻦ رو ﺻﺒﺢ زود ﺑﻪ اﯾﺴﺘﮕﺎه آﻣﺪه ﺑﻮد ﺗﺎ ﻣﺮا ﺑﯿﺎﺑـﺪ‪ .‬آن زن از ﻣـﻦ ﺗـﺎ دوران ﺟـﻮاﻧﯿﻢ ﻫﻤﭽـﻮن ﻓﺮزﻧـﺪ‬
‫ﺧﻮﯾﺶ ﻧﮕﻬﺪاری ﻧﻤﻮد‪ .‬زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺑﯿﺴﺖ ﺳﺎﻟﮕﯽ رﺳﯿﺪم ﺑﻪ اوﮐﺮاﯾﻦ ﺑﺎزﮔﺸﺘﻢ‪ .‬در آن زﻣﺎن ﻣﺎدر ﻣﻦ از زﻧﺪان آزاد ﺷـﺪه‬
‫ﺑﻮد‪ ،‬و ﻣﻦ در ﺑﯿﺴﺖ ﺳﺎﻟﮕﯽ ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻪ دﯾﺪن او ﺷﺪم‪ .‬اﻣﺎ ﭘﺪر ﻣﻦ در زﻧﺪان درﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد و دﯾﮕﺮ ﻫﺮﮔﺰ او را ﻧﺪﯾﺪم‪ «.‬ﻣـﻦ‬
‫از اﯾﻦ ﺷﻬﺎدت ﺷﮕﻔﺖاﻧﮕﯿﺰ‪ ،‬ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻢ‪ .‬آﯾﺎ ﺷﻤﺎ ﻣﯿﺘﻮاﻧﯿﺪ ﺗﺼﻮر ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ واﻟﺪﯾﻦ ﺧﺪاﺗﺮس اﯾﻦ دﺧﺘـﺮ زﻣـﺎﻧﯽ‬
‫ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﯾﻤﺎﻧﺸﺎن ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ ﺑﻪ ﺳﻮی زﻧﺪان ﺳﯿﺒﺮی ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯿﻨﻤﻮدﻧﺪ ﭼﻪ اﺣﺴﺎس و ﻓﮑﺮی داﺷﺘﻪاﻧﺪ؟ ﺑﺎ ﺷـﻨﺎﺧﺘﯽ ﮐـﻪ‬
‫ﻣﻦ در دﻫﻪﻫﺎی اﺧﯿﺮ از اﯾﻤﺎﻧﺪاران اروﭘﺎی ﺷﺮﻗﯽ ﯾﺎﻓﺘﻪام ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻫﺴﺘﻢ ﮐﻪ آﻧﻬﺎ ﻣﯿﺒﺎﯾﺪ در ﺣﺎل دﻋﺎ ﺑﺮای دﺧﺘﺮ ﮐﻮﭼﮑﺸﺎن‬
‫ﺑﻮده ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﻣﻦ اﻃﻤﯿﻨﺎن دارم ﮐﻪ آﻧﻬﺎ ﻧﺰد ﺧﺪا دﻋﺎ ﻣﯿﮑﺮدﻧﺪ ﮐﻪ دﺧﺘﺮﺷﺎن ﺗﺤـﺖ ﻣﺮاﻗﺒـﺖ او ﻗـﺮار ﮔﯿـﺮد‪ ،‬و روزی ﺑـﺮای‬
‫ﺟﻼل او ﺑﻪ ﮐﺎر ﺑﺮده ﺷﻮد‪ .‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻮﺳﻂ آن زن ﻣﻬﺮﺑﺎن ارﺗﺪﮐﺲ ﺑﻪ دﻋﺎی واﻟﺪﯾﻦ دﺧﺘﺮ ﭘﺎﺳﺦ داد‪ .‬اﻣﺎ او ﮐﺎری ﺑـﯿﺶ از‬
‫اﯾﻦ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آورد‪ .‬ﺷﻤﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺪاﻧﯿﺪ ﮐﻪ ﺧﺎﻧﻤﯽ ﮐﻪ ﺣﮑﺎﯾﺖ زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد را ﺑـﺮای ﻣـﻦ ﻧﻘـﻞ ﻧﻤـﻮد‪ ،‬ﻫﻤﺴـﺮ ﺳﺮﭘﺮﺳـﺖ‬
‫ﮐﻠﯿﺴﺎﻫﺎی ﺑﺎﭘﺘﯿﺴﺖ و اﻧﺠﯿﻠﯽ ﺳﺮاﺳﺮ ﻧﺎﺣﯿﻪ ﭼﺮﻧﻮوﺗﺴﯽ اوﮐﺮاﯾﻦ اﺳﺖ ‪.‬ﺧﺪاوﻧﺪ اﯾﻦ زن را ﺑﻪ ﻃﺮز ﻓﻮقاﻟﻌﺎدهای در ﻣﯿـﺎن‬
‫زﻧﺎن ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﺬﮐﻮر ﺑﻪ ﮐﺎر ﺑﺮده اﺳﺖ ‪.‬اﮔﺮﭼﻪ ﮔﺮوﻫﯽ ﻗﺼﺪ داﺷﺘﻨﺪ ﺑﺎ ﺗﺤﻤﯿﻞ ﺷﺮاﯾﻂ ﺳﺨﺖ‪ ،‬اﯾﻤﺎن و ﺧـﺎﻧﻮادۀ اﯾـﻦ زن را‬
‫ﺗﺨﺮﯾﺐ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ‪ ،‬ﻟﯿﮑﻦ ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻪ اﻧﺠﺎم اﯾﻦ ﮐﺎر ﻧﮕﺸﺘﻨﺪ‪ .‬در ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻫﯿﭻ ﻓﺮد‪ ،‬ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ‪ ،‬ﺻﺎﺣﺐ ﻗﺪرت ﯾﺎ ﻧﯿﺮوﯾﯽ ﻗـﺎدر ﺑـﻪ‬
‫ﺑﺮاﺑﺮی ﺑﺎ دﻋﺎی واﻟﺪﯾﻦ ﻣﺆﻣﻦ ﻧﻤﯿﺒﺎﺷﺪ‪ .‬اﻣﺮوزه ﺑﺴﯿﺎری از واﻟﺪﯾﻦ اﺣﺴﺎس ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﮐﻨﺘﺮل ﺧـﻮد را ﺑـﺮ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸـﺎن از‬
‫دﺳﺖ دادهاﻧﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ اﺣﺴﺎس ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺷﺮاﯾﻂ‪ ،‬دوﺳﺘﺎن‪ ،‬ﯾﺎ ﺑﯽﻋﺪاﻟﺘﯿﻬﺎ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن را از آﯾﻨﺪۀ اﺑﺪﯾﺸﺎن رﺑﻮدهاﻧـﺪ‪ .‬اﻣـﺎ ﻣـﺎ‬
‫ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ آﺳﻤﺎن ﻣﻤﻠﻮ از ﭘﺎﺳﺨﻬﺎی دﻋﺎی ﻣﺎدران و ﭘﺪران ﻣﺆﻣﻨﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮای ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن ﺑﺎ اﺷـﮑﻬﺎ دﻋـﺎ‬
‫ﻧﻤﻮدهاﻧﺪ‪ .‬ﺣﻨﺎ‪ ،‬ﯾﮑﯽ از ﻫﻤﯿﻦ زﻧﺎن اﺳﺖ‪ .‬او ﺑﺮای داﺷﺘﻦ ﯾﮏ ﺑﭽﻪ آواز ﺧﻮد را ﻧﺰد ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻠﻨـﺪ ﻧﻤـﻮد‪ .‬ﭼﻨـﯿﻦ ﺑـﻪ ﻧﻈـﺮ‬
‫ﻣﯿﺮﺳﯿﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ اﻣﺮ ﻏﯿﺮﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ‪.‬اﻣﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ دﻋﺎی او را ﺷﻨﯿﺪه ﺑﻪ آن ﭘﺎﺳﺦ داد‪ .‬ﺣﻨﺎ در اﯾﻦ ﺑﺎره ﮔﻔﺖ‪» :‬ﻋﺮض ﻣﯿﮑﻨﻢ‬
‫ای آﻗﺎﯾﻢ! ﻣﻦ آن زن ﻫﺴﺘﻢ ﮐﻪ در اﯾﻨﺠﺎ ﻧﺰد ﺗﻮ اﯾﺴﺘﺎده‪ ،‬از ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺴﺄﻟﺖ ﻧﻤﻮدم و ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺴﺄﻟﺖ ﻣﺮا ﮐـﻪ از او ﻃﻠـﺐ‬
‫ﻧﻤﻮده ﺑﻮدم‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﻦ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﻮده اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻦ ﻧﯿﺰ او را ﺑﺮای ﺧﺪاوﻧﺪ وﻗﻒ ﻧﻤﻮدم‪ ،‬ﺗﻤﺎم اﯾﺎﻣﯽ ﮐﻪ زﻧﺪه ﺑﺎﺷﺪ وﻗـﻒ ﺧﺪاوﻧـﺪ‬
‫ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد«)اول ﺳﻤﻮﺋﯿﻞ ‪ .(28-26 :1‬ﺧﺪا ﺳﻤﻮﺋﯿﻞ را ﺑﻪ ﻃﺮﯾﻘﯽ ﻋﺠﯿﺐ و ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪاﻧﻪ ﺑﻪ ﮐﺎر ﺑﺮد‪ .‬دﻋﺎی ﺣﻨﺎ آﯾﻨﺪه اﯾﻦ‬
‫ﭘﺴﺮ ﮐﻮﭼﮏ‪ ،‬و در ﻧﻬﺎﯾﺖ آﯾﻨﺪه ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﯿﻞ را ﻧﯿﺰ ﺗﺤﺖﺗﺎﺛﯿﺮ ﻗﺮار داد‪ .‬ﺑﺮﺧﯽ ﻣﻮاﻗـﻊ ﺑـﺎور ﮐـﺮدن ﻟﻤـﺲ ﺷـﺪن ﻗﻠـﻮب‬
‫اﺷﺨﺎﺻﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻫﺮﮔﺰ اﯾﺸﺎن را ﻧﺪﯾﺪهاﯾﻢ‪ ،‬آﺳﺎﻧﺘﺮ از ﺑﺎور ﮐﺮدن اﻣﮑﺎن ﻟﻤﺲ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮدﻣﺎن از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪاﺳﺖ‪ .‬اﯾﻨﮕﻮﻧـﻪ‬
‫ﻃﺮز ﻓﮑﺮ ﺑﻪ اﯾﻦ دﻟﯿﻞ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ از ﺷﺮاﯾﻂ اﯾﺸﺎن ﮐﺎﻣﻼً ﻣﻄﻠﻊ ﻫﺴﺘﯿﻢ‪ .‬ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﻫﻤﺎن ﮐﺎری را اﻧﺠﺎم دﻫﯿﻢ ﮐـﻪ‬
‫ﺣﻨﺎ اﻧﺠﺎم داد‪ .‬ﺣﻨﺎ روی ﺧﺪا را ﻃﻠﺐ ﻧﻤﻮد‪ ،‬و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ او ﭘﺎﺳـﺦ داد‪ .‬ﻧﺴـﻞ ﺑﻌـﺪی از دﻋﺎﻫـﺎ و اﺷـﮑﻬﺎی ﺣﻨـﺎ ﺗـﺄﺛﯿﺮ‬
‫ﭘﺬﯾﺮﻓﺖ‪ .‬آﯾﺎ ﻧﺴﻠﻬﺎی ﺑﻌﺪ از ﺷﻤﺎ ﻧﯿﺰ‪ ،‬ﺗﺤﺖﺗﺄﺛﯿﺮ دﻋﺎﻫﺎی ﺷﻤﺎ ﻗﺮار ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﮔﺮﻓﺖ؟‬

‫‪١١٥‬‬
‫‪ / 20‬اﮐﺘﺒـﺮ ‪2003 /‬‬ ‫دﻋﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑـﺮ ﻣﻠﺘﻬـﺎ ﺗـﺄﺛﯿﺮ ﻣـﯽ ﮔـﺬارد‬
‫ﻫﻨﻮز ﺟﻬﺎن ﻫﺮ آﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﺧﺪا ﻣﯿﺘﻮاﻧﺪ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺮدان و زﻧﺎن دﻋﺎ اﻧﺠﺎم دﻫﺪ ﺑﻪ ﺧﻮد ﻧﺪﯾﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻦ ﻣﺘﻘﺎﻋﺪ ﺷـﺪهام ﮐـﻪ ﺑﺰرﮔﺘـﺮﯾﻦ‬
‫ﺗﻐﯿﯿﺮات در دﻧﯿﺎی ﻣﺎ‪ ،‬ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺮدان و زﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ زاﻧﻮﻫﺎی ﺧﻢ ﺷﺪه دﻋﺎ ﻧﻤﻮدهاﻧﺪ‪ ,‬ﺻﻮرت ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ‪ .‬دﻋﺎ ﻫﻢ ﺷﺨﺺ دﻋﺎ ﮐﻨﻨﺪه را‬
‫ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯿﺪﻫﺪ‪ ،‬و ﻫﻢ اﻓﺮادی ﮐﻪ دﻋﺎ ﺑﺮای اﯾﺸﺎن ﺻﻮرت ﻣﯿﮕﯿﺮد را دﮔﺮﮔﻮن ﻣﯿﺴﺎزد‪ .‬دﻋﺎ از ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﻮﻗﻌﯿﺘﻬﺎی ﻣﺨﺘﻠﻔـﯽ ﮐـﻪ در‬
‫آﻧﻬﺎ ﻗﺮار ﻣﯿﮕﯿﺮﯾﻢ‪ ،‬ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ‪ .‬دﻋﺎ ﺣﺘﯽ ﻣﯿﺘﻮاﻧﺪ ﻣﺴﯿﺮ ﺗﺎرﯾﺦ ﺑﺸﺮ را ﻧﯿﺰ ﺗﻐﯿﯿﺮ دﻫﺪ‪ .‬دﻋﺎ ﺑﺴﯿﺎر ﻗـﻮﯾﺘﺮ از ﺗﻤـﺎﻣﯽ زرادﺧﺎﻧـﻪﻫـﺎی‬
‫ﻣﻮﺟﻮد در دﺳﺖ دوﻟﺘﻬﺎﺳﺖ‪ .‬دﻋﺎ ﺣﺘﯽ ﻧﯿﺮوﻣﻨﺪﺗﺮ از ﺗﻤﺎﻣﯽ ارﺗﺸﻬﺎی ﺟﻬﺎن اﺳﺖ‪ .‬دﻋﺎ از ﺳﻮﯾﯽ ﺑﻪ واﻻﺗﺮﯾﻦ ﻣﮑﺎن آﺳﻤﺎن و از ﺳﻮی‬
‫دﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﻗﻠﺐ ﭘﺴﺖﺗﺮﯾﻦ ﮔﻨﺎﻫﮑﺎران راه ﻣﯿﯿﺎﺑﺪ‪ .‬دﻋﺎ ﻗﻠﺐ ﺧﺪا را ﻟﻤﺲ ﻣﯿﮑﻨﺪ و ﺟﺎن ﻣﺮدﻣﺎن را ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯿﺪﻫﺪ‪ .‬دﻋﺎ ﺗـﺎ ﺗﺨـﺖ ﺧﺪاوﻧـﺪ‬
‫ﺑﺎﻻ ﻣﯿﺮود و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﻪ ﻗﺼﺮ ﭘﺎدﺷﺎﻫﺎن ﻓﺮود ﻣﯿ‪Ĥ‬ﯾﺪ‪ .‬دﻋﺎ ﻫﺪﯾﮥ ﺧﺪا ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺶ‪ ،‬و ﻫﺪﯾﮥ ﻗﻮم او ﺑـﻪ دﻧﯿـﺎی ﮔﻤﺸـﺪه و رو ﺑـﻪ زوال‬
‫اﺳﺖ‪ .‬ﻃﺮﯾﻘﯽ ﺑﺰرﮔﺘﺮ از دﻋﺎ ﺟﻬﺖ ﺗﻐﯿﯿﺮ دادن ﻣﻠﻞ وﺟﻮد ﻧﺪارد‪ .‬دﻋﺎ اﺳﻠﺤﮥ ﻣﺨﻔﯽ ﺧﺪاﺳﺖ ﮐـﻪ در ﻗﻠـﻮب ﻣـﻮﻣﻨﯿﻨﺶ ﭘﻨﻬـﺎن ﺷـﺪه‬
‫اﺳﺖ‪ .‬در ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس‪ ,‬دﻋﺎ اﻣﻮری ﺑﺎورﻧﮑﺮدﻧﯽ را ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﻣﯿﺮﺳﺎﻧﺪ‪ .‬دﻋﺎ ﺟﻨﮕﻬﺎ را ﻣﺘﻮﻗﻒ ﻣﯿﺴﺎزد‪ ,‬ﻗﻠﻮب را ﺗﻐﯿﯿـﺮ ﻣﯿﺪﻫـﺪ‪ ,‬ﺑـﺎران از‬
‫آﺳﻤﺎن ﻣﯿﺒﺎراﻧﺪ‪ ,‬ﺧﺸﮑﺴﺎﻟﯽ اﯾﺠﺎد ﻣﯿﮑﻨﺪ‪ ,‬ﺑﯿﻤﺎران را ﺷﻔﺎ ﻣﯿﺪﻫﺪ‪ ,‬ﺑﯿﺪاری ﭘﺪﯾﺪ ﻣﯿ‪Ĥ‬ورد‪ ,‬ﮐﻠﯿﺴﺎ را ﺑﻪ ﺳﻮی ﺑﺸﺎرت دادن ﺳﻮق ﻣﯿﺪﻫـﺪ‪،‬‬
‫و ﻣﻠﺘﻬﺎ را ﺗﺤﺖﺗﺄﺛﯿﺮ ﻗﺮار داده‪ ،‬ﻣﺮدﮔﺎن را زﻧﺪه ﻣﯿﺴﺎزد‪ .‬دﻋﺎ ﺑﺮای اﺷﺨﺎﺻﯽ ﮐﻪ ﻣﺤﺒﺖ ﻧﺠﺎﺗﺪﻫﻨﺪه را ﺷﻨﺎﺧﺘﻪاﻧﺪ‪ ,‬ﻣﻨﺒﻊ ﻋﻈﯿﻢ ﻗـﺪرت‬
‫اﺳﺖ‪ .‬در دوران ﺗﺎرﯾﮏ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﮐﻤﻮﻧﯿﺴﺘﻬﺎ ﺑﺮ روﻣﺎﻧﯽ‪ ,‬دﻋﺎی ﻓﺮوﺗﻨﺎﻧﮥ ﻣﺮدان و زﻧﺎن ﺧﺪاﺗﺮس زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺮا ﺗﻐﯿﯿﺮ داده ﻓﻠﺴﻔﻪ ﺧﺪﻣﺘﻢ‬
‫را از اﺳﺎس ﻟﺮزاﻧﺪ‪ .‬در آن اﯾﺎم در روﻣﺎﻧﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻌﺪاد ﮐﻤﯽ از آن ﭘﯿـﺮوان ﻣﺴـﯿﺢ ﮐﺘﺎﺑﻤﻘـﺪس در اﺧﺘﯿـﺎر داﺷـﺘﻨﺪ‪ .‬ﻫـﯿﭻ ﮐﺘﺎﺑﻔﺮوﺷـﯽ‬
‫ﻣﺴﯿﺤﯽ‪ ,‬اﯾﺴﺘﮕﺎه رادﯾﻮ و ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮن‪ ,‬ﯾﺎ ﮐﺘﺎﺑﭽﻪﻫﺎی ﻋﺒﺎدﺗﯽ اﯾﻨﺘﺮﻧﺘﯽ در اﺧﺘﯿﺎر اﯾﻤﺎﻧﺪاران ﻣﺴﯿﺤﯽ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ‪ .‬رﻫﺒـﺮان ﮐﻠﯿﺴـﺎ ﺑـﻪ‬
‫زﻧﺪان اﻧﺪاﺧﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬اﻏﻠﺐ اﯾﻤﺎﻧﺪاران ﺷﻐﻞ ﺧﻮد را از دﺳﺖ داده ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬آن ﺑـﺪﺗﺮﯾﻦ دوره‪ ،‬و ﺑـﺪﺗﺮﯾﻦ دورهﻫـﺎ ﺑـﻮد‪ .‬ﺗـﺎرﯾﮑﯽ‬
‫روﺣﺎﻧﯽ آن ﺳﺮزﻣﯿﻦ را ﻓﺮو ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل ﻫﻨﻮز ﯾﮏ ﭼﯿﺰ وﺟﻮد داﺷﺖ ﮐﻪ دوﻟﺖ روﻣﺎﻧﯽ ﻗﺎدر ﺑـﻪ ﮔـﺮﻓﺘﻦ آن از ﻣﺴـﯿﺤﯿﺎن‬
‫ﻧﺒﻮد‪ ،‬و آن ﯾﮏ ﭼﯿﺰ ﻗﺪرت دﻋﺎ ﺑﻮد‪ .‬ﻣﻦ از ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﺎﻫﺪ ﺑﻮدم ﮐﻪ دﻋﺎی اﯾﻤﺎﻧﺪاران روﻣﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﭼﻪ ﺷﮑﻞ ﯾﮏ ﻣﻠﺖ را از ﺗـﺎرﯾﮑﯽ ﺑـﻪ‬
‫ﺳﻮی ﻧﻮر رﻫﻨﻤﻮن ﺳﺎﺧﺖ‪ .‬و اﯾﻦ ﯾﮑﯽ از ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ ﻣﻌﺠﺰاﺗﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ در ﻗﺮن ﺑﯿﺴﺘﻢ اﻧﺠﺎم ﭘﺬﯾﺮﻓﺖ‪ .‬ﻣﻦ اﯾﻤﺎﻧﺪاراﻧﯽ را ﻣﯿﺸﻨﺎﺳﻢ ﮐـﻪ‬
‫ﻣﺪت ﺑﯿﺴﺖ ﺳﺎل ﻧﺰد ﺧﺪا ﺟﻬﺖ ﺗﻐﯿﯿﺮ آن ﻣﻠﺖ دﻋﺎ ﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬اﯾﻦ ﮐﺎر ﻏﯿﺮﻣﻤﮑﻦ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯿﺮﺳﺪ و ﯾﮏ ﮐﺎر ﻏﯿﺮﻣﻤﮑﻦ ﻧﯿـﺰ ﻫﺴـﺖ‪ .‬اﻣـﺎ‬
‫آﻧﻬﺎ ﯾﮏ اﻣﯿﺪ ﺑﺰرگ داﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﺪا‪ ,‬ﺑﻪ راﺳﺘﯽ ﺧﺪاﺳﺖ و ﻫﻤﯿﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ اﯾﺸﺎن را ﻣﺘﺨﺼﺺ ﮐﺎر در اﻣﻮر ﻏﯿﺮﻣﻤﮑﻦ ﺳﺎﺧﺖ‪ .‬آﻧﻬﺎ دﻋـﺎ‬
‫ﮐﺮدﻧﺪ و از ﺗﻌﻄﯿﻞ ﮐﺮدن آن اﻣﺘﻨﺎع ورزﯾﺪﻧﺪ‪ .‬در آن زﻣﺎن ﯾﮏ ﮐﺸﯿﺶ روﻣﺎﻧﯿﺎﯾﯽ ﺑﻪ اﻋﻀﺎ ﮐﻠﯿﺴﺎی ﺧـﻮد ﺗﻌﻠـﯿﻢ داد ﮐـﻪ ﺑـﻪ ﮔﻮﻧـﻪای‬
‫ﻏﯿﺮﻣﻌﻤﻮل دﻋﺎ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬او ﺑﻪ اﯾﺸﺎن ﮔﻔﺖ‪» :‬از ﺧﺪا ﺑﺨﻮاﻫﯿﺪ ﮐﻪ درﻫﺎ را ﺑﺮای ﻣﻮﻋﻈﻪ در ورزﺷﮕﺎﻫﻬﺎی ﻣﻠﯽ ﺑﮕﺸﺎﯾﺪ‪ ,‬دﻋﺎ ﮐﻨﯿـﺪ ﮐـﻪ ﻣـﺎ‬
‫ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ روزی در رادﯾﻮ‪ ,‬ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮن ﻣﻮﻋﻈﻪ ﮐﻨﯿﻢ‪ ،‬و ﻧﺎم او را در روزﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎ اﻋﻼم ﻧﻤﺎﯾﯿﻢ‪ «.‬ﺑﺴﯿﺎری از اﻋﻀﺎ ﮐﻠﯿﺴﺎ از ﺗﻌﻠـﯿﻢ و ﺳـﺨﻨﺎن‬
‫ﮐﺸﯿﺶ ﻣﺬﮐﻮر ﺑﻬﺘﺰده ﺷﺪه ﮔﻔﺘﻨﺪ‪» :‬آﻗﺎی ﮐﺸﯿﺶ‪ ,‬ﺗﻮ ﻣﯿﺪاﻧﯽ ﮐﻪ ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﯿﻢ اﯾﻦ ﮐﺎر را اﻧﺠﺎم دﻫﯿﻢ‪ ,‬ﺑﺎ ﻣﺎ ﻫﻤﭽـﻮن ﮐﺜﺎﻓـﺖ روی زﻣـﯿﻦ‬
‫رﻓﺘﺎر ﻣﯿﺸﻮد‪ .‬ﻣﺎ در ﮐﺸﻮر ﺧﻮدﻣﺎن ﺣﻖ و ﺣﻘﻮﻗﯽ ﻧﺪارﯾﻢ‪ ,‬اﯾﻦ ﮐﺎرﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ راﺟﻊ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﺳﺨﻦ ﻣﯿﮕﻮﯾﯿﺪ ‪,‬ﻏﯿﺮ ﻣﻤﮑـﻦ ﻫﺴـﺘﻨﺪ‪«.‬‬
‫اﻣﺎ آن ﻣﺮد ﻋﺰﯾﺰ و ﺧﺪاﺗﺮس واﻗﻌﯿﺘﯽ را ﺑﻪ اﯾﺸﺎن ﯾﺎدآوری ﻧﻤﻮده ﮔﻔﺖ‪» :‬ﻧﺰد ﻣﺮدم اﻧﺠﺎم آن ﻣﺤﺎل اﺳﺖ‪ ,‬اﻣـﺎ ﻧـﺰد ﺧـﺪا ﻫﻤـﻪ ﭼﯿـﺰ‬
‫اﻣﮑﺎﻧﭙﺬﯾﺮ اﺳﺖ‪ «.‬ﮐﻠﯿﺴﺎ دﻋﺎ ﻧﻤﻮد ‪,‬دﻋﺎ ﻧﻤﻮد و ﺑﻪ دﻋﺎ اداﻣﻪ داد‪ ،‬و ﺧﺪا ﻓﺮاﺗﺮ از ﺗﺼـﻮرات ﺑـﻪ دﻋـﺎی اﯾﺸـﺎن ﭘﺎﺳـﺦ داد ‪.‬ﻧﯿﮑـﻮﻻس‬
‫ﭼﺎوﭼﺴﮑﻮ‪ ,‬دﯾﮑﺘﺎﺗﻮر ﺷﺮﯾﺮ ﮐﺸﻮر در دﺳﺎﻣﺒﺮ ﺳﺎل ‪ 1989‬از ﻗﺪرت ﺑﺮﮐﻨﺎر ﺷﺪ‪ ،‬و اﻧﻘﻼب در ﮐﺸﻮر ﻓﻮران ﻧﻤﻮد‪ .‬ﻫﺰاران ﻧﻔﺮ از ﻣﺮدم‬
‫در ﺧﯿﺎﺑﺎﻧﻬﺎی اﺻﻠﯽ ﺷﻬﺮﻫﺎی ﺑﺰرگ ﺟﻤﻊ ﺷﺪه ﺷﺮوع ﺑﻪ ﻓﺮﯾﺎد ﻧﻤﻮده ﮔﻔﺘﻨﺪ‪» :‬ﺧﺪا وﺟﻮد دارد‪ ،‬ﺧﺪاﯾﯽ ﻫﺴﺖ!« ﻣﻮﺿﻮع آواز ﻣـﺮدم‬
‫اﻧﻘﻼﺑﯽ‪ ،‬ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ﻫﻤﺎن ﭼﯿﺰی ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﻣﺴﯿﺢ از زﻣﯿﻦ ﺑﺮﺧﻮاﻫﺪ ﺧﺎﺳﺖ‪ .‬اﯾﻦ ﻟﺤﻈﻪ‪ ,‬ﯾﮏ ﻟﺤﻈﮥ ﺑﺎورﻧﮑﺮدﻧﯽ در ﺗﺎرﯾﺦ‬
‫اﯾﻦ ﻣﻠﺖ ﺑﻮد‪ .‬آن ﻟﺤﻈﻪ‪ ,‬ﻟﺤﻈﻪای ﺑﻮد ﮐﻪ ﺳﺮاﻧﺠﺎم دﻋﺎی ﭼﻨﺪ دﻫﮥ اﯾﻤﺎﻧﺪاران ﺟﺎﯾﮕﺎه ﺗﺨﺖ اﻟﻬﯽ را ﭘﺮ ﻧﻤﻮد ﭘﻨﺠﺮهﻫـﺎی آﺳـﻤﺎن ﺑـﺎز‬
‫ﺷﺪﻧﺪ‪ ،‬و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮﮐﺖ ﺧﻮﯾﺶ را ﺑﺮ آن ﻣﻠﺖ رﯾﺨﺖ و زﻧﮕﻬﺎی آزادی در روﻣﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺻﺪا درآﻣﺪﻧﺪ‪ .‬ﻣﻠﻞ ﺟﻬﺎن اﻣـﺮوزه ﺑـﻪ ﺳـﺒﺐ‬
‫ﻧﺎآراﻣﯽ‪ ,‬ﺟﻨﮓ و ﻗﺤﻄﯽ دﭼﺎر ﺗﺮس و ﺗﺸﻮﯾﺶ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﻪ ﺷﺪت ﺑﻪ ﻣﺮدان و زﻧﺎن دﻋﺎ ﻧﯿﺎز دارﯾﻢ ﮐﻪ ﺗﺎ ﻇﻬﻮر ﺟﻼل ﺧﺪا ﺑـﺮ ﻣﻠـﻞ‬
‫ﻣﺨﺘﻠﻒ‪ ،‬دﻋﺎ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ‪» :‬و ﭼﻮن ﺳﻠﯿﻤﺎن از دﻋﺎ ﮐﺮدن ﻓﺎرغ ﺷﺪ‪ ,‬آﺗﺶ از آﺳﻤﺎن ﻓﺮود آﻣـﺪه‪ ,‬ﻗﺮﺑﺎﻧﯿﻬـﺎی ﺳـﻮﺧﺘﻨﯽ و‬
‫ذﺑﺎﯾﺢ را ﺳﻮزاﻧﯿﺪ و ﺟﻼل ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﺎﻧﻪ را ﻣﻤﻠﻮ ﺳﺎﺧﺖ«)دوم ﺗﻮارﯾﺦ ‪. (1: 7‬ﺳﻠﯿﻤﺎن ﻓﻘﻂ دﻋﺎ ﻧﮑﺮد‪ ,‬ﺑﻠﮑﻪ دﻋﺎی ﺧـﻮد را ﺑـﻪ ﭘﺎﯾـﺎن‬
‫رﺳﺎﻧﯿﺪ‪ .‬آﻧﮕﺎه ﺟﻼل ﺧﺪا ﻧﺎزل ﮔﺮدﯾﺪ‪ .‬ﮐﺠﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻣﺮدان و زﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ روی ﺧﺪا را »ﺗﺎ زﻣﺎن آﻣﺪن ﺟﻼل او ﺑﺮ ﻣﻠﺘﻬـﺎ« ﺑﻄﻠﺒﻨـﺪ؟ دﻋـﺎ‪،‬‬
‫ﻣﻠﻞ ﺟﻬﺎن را ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯿﺪﻫﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﻧﺠﺎﺗﺪﻫﻨﺪۀ ﺧﻮﯾﺶ را ﺷﻨﺎﺧﺘﻪاﯾﺪ‪ ،‬ﻣﯿﺘﻮاﻧﯿﺪ در اﯾﻦ دﻋﺎ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﯿﺪ‪ .‬ﺷﻤﺎ ﻣﯿﺘﻮاﻧﯿﺪ ﻣﻠﻞ ﺟﻬـﺎن را‬
‫ﺗﺤﺖﺗﺄﺛﯿﺮ ﻗﺮار دﻫﯿﺪ‪.‬‬

‫‪١١٦‬‬
‫‪ / 27‬اﮐﺘﺒـﺮ ‪2003 /‬‬ ‫دﻋﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺧﺎﻧﻮادهﻫﺎ ﺗـﺄﺛﯿﺮ ﻣﯿﮕـﺬارد‬
‫ﯾﮑﯽ از ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ ﻟﺤﻈﻪﻫﺎی زﻧﺪﮔﯽ ﯾﮏ زوج‪ ،‬زﻣﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ آﻧﻬﺎ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ ﻓﺮزﻧﺪی در راه اﺳﺖ ‪.‬ﻗﻠﺐ اﯾﺸـﺎن از‬
‫ﻓﮑﺮ اﯾﻨﮑﻪ ﻣﻮﺟﻮد ﮐﻮﭼﮑﯽ در رﺣﻢ ﻣﺎدر ﻗﺮار دارد‪ ،‬از ﺷﺎدی و ﺗﺮس ﻣﻤﻠﻮ ﻣﯿﮕﺮدد‪ .‬در آن زﻣﺎن ﯾﮑﯽ از آراﻣﺸﺒﺨﺸـﺘﺮﯾﻦ‬
‫اﻓﮑﺎر ﺑﺮای واﻟﺪﯾﻦ در ﺣﺎل اﻧﺘﻈﺎر‪ ،‬ﺗﺤﻘﻖ اﯾﻦ وﻋﺪۀ ﺧﺪا ﺑﺮای ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺶ اﺳﺖ‪» :‬ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻋﯿﺴﺎی ﻣﺴﯿﺢ اﯾﻤﺎن آور‪ ،‬ﮐﻪ‬
‫ﺗﻮ و اﻫﻞ ﺧﺎﻧﻪات ﻧﺠﺎت ﺧﻮاﻫﯿﺪ ﯾﺎﻓﺖ«)اﻋﻤﺎل ‪ .( 31: 16‬در ﻫﺮ دو ﺑﺎری ﮐﻪ ﻣﻦ و ﻫﻤﺴﺮم ﺗﮑﺲ درﯾﺎﻓﺘﯿﻢ ﮐﻪ او ﺣﺎﻣﻠﻪ‬
‫اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ دﻋﺎ ﮐﺮدﯾﻢ‪ .‬ﻫﺮ دو‪ ،‬دﺳﺖ ﺑﺮ ﺷﮑﻢ ﺗﮑﺲ ﻧﻬﺎدﯾﻢ و ﻓﺮزﻧﺪﻣﺎن را ﺑﻪ ﺧﺪا ﺗﻘـﺪﯾﻢ ﻧﻤـﻮدﯾﻢ‪ .‬ﻣـﺎ از ﺧﺪاوﻧـﺪ‬
‫ﺧﻮاﺳﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﻫﺮ دو ﻓﺮزﻧﺪﻣﺎن را ﺑﻪ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻋﯿﺴﯽ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﺠﺎت دﻫﻨﺪۀ زﻧﺪﮔﯿﺸﺎن ﻧﺎﺋﻞ ﻓﺮﻣﺎﯾـﺪ‪ .‬ﻣـﺎ ﺑـﺮ وﻋـﺪۀ ﮐﺘـﺎب‬
‫اﻋﻤﺎﻟﺮﺳﻮﻻن ﺗﮑﯿﻪ ﻧﻤﻮدﯾﻢ ‪.‬ﻣﺎ ﻧﻪ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ روز‪ ،‬ﯾﮏ ﻫﻔﺘﻪ‪ ،‬و ﯾﺎ ﺗﺎ زﻣﺎن ﺑﻪ دﻧﯿﺎ آﻣﺪن آﻧﻬﺎ دﻋـﺎ ﮐـﺮدﯾﻢ‪ ،‬ﺑﻠﮑـﻪ ﻫﻔﺘـﻪﻫـﺎی‬
‫ﻣﺘﻮاﻟﯽ‪ ،‬ﻣﺎﻫﻬﺎی ﻣﺘﻮاﻟﯽ و ﺳﺎﻟﻬﺎی ﻣﺘﻮاﻟﯽ دﻋﺎ ﻧﻤﻮدﯾﻢ‪ .‬ﻣﺎ در اﺑﺘﺪا ﺑﺮای آﻧﻬﺎ‪ ،‬و ﺳﭙﺲ ﺑﻪ اﺗﻔـﺎق اﯾﺸـﺎن اﯾـﻦ دﻋـﺎ را اداﻣـﻪ‬
‫دادﯾﻢ‪ .‬اﮔﺮ ﭼﻪ ﺑﺮﺧﯽ ﻣﻮاﻗﻊ در اﯾﻦ ﮐﺎر ﻗﺼﻮر ﻧﻤﻮدﯾﻢ‪ ،‬ﻟﯿﮑﻦ ﺗﻼش ﮐﺮدﯾﻢ ﮐﻪ ﻫﻤﻮاره ﺑـﺎ اﯾﻤـﺎن ﺑـﻪ ﻣﺴـﯿﺢ‪ ،‬ﭘـﯿﺶ روی‬
‫اﯾﺸﺎن زﻧﺪﮔﯽ ﻧﻤﺎﯾﯿﻢ ‪.‬ﻫﺮ دو ﻓﺮزﻧﺪ ﻣﺎ در ﺟﺮﯾﺎن ﻋﺒﺎدت ﺧﺎﻧﻮادﮔﯽ دﻋﺎ ﮐﺮده‪ ،‬ﻣﺴﯿﺢ را ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد دﻋﻮت ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪ .‬از‬
‫ﻫﻤﺎن زﻣﺎن ﻣﺎ ﺷﺎﻫﺪ رﺷﺪ و ﺗﻼش‪ ،‬رﺷﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ و ﺗﻼش ﺑﯿﺸﺘﺮ‪ ،‬آﻧﺎن ﺑﻮدهاﯾﻢ ‪.‬ﻣـﺎ ﺧـﺮوج اﯾﺸـﺎن را از ﻣﺴـﯿﺮ ﺗﻌﻠـﯿﻢ داده‬
‫ﺷﺪه‪ ،‬و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﺎزﮔﺸﺖ اﯾﺸﺎن ﺑﻪ ﺳﻮی ﺧﺪا را ﻧﯿﺰ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﮐﺮدهاﯾﻢ‪ .‬ﻣﻦ و ﺗﮑﺲ ﺑﻪ ﺟﻬﺖ اﯾﻦ اﻣﻮر اﺷـﮏ رﯾﺨﺘـﻪ‪ ،‬از‬
‫ﺷﺎدی ﻧﺰد ﺧﺪا ﻓﺮﯾﺎد ﺑﺮآوردهاﯾﻢ‪ .‬اﻣّﺎ در ﺗﻤﺎﻣﯽ اﯾﻨﻬﺎ ﻣﯿﺘﻮاﻧﯿﻢ‪ ،‬ﺑﮕﻮﯾﯿﻢ‪ » :‬اﻣﺎﻧﺖ او ﻋﻈﯿﻢ اﺳﺖ‪ «.‬او در ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ دﻋﺎﻫﺎی ﻣﺎ‬
‫ﺑﺴﯿﺎر اﻣﯿﻦ ﺑﻮده اﺳﺖ‪ .‬ﻫﺮ دو ﻓﺮزﻧﺪ ﻣﺎ دﯾﻮﯾﺪ )ﭘﺴﺮ ﻣﺎ( و رﻧﯽ )دﺧﺘﺮ ﻣﺎ(‪ ،‬ﺧﺪا را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺧﺎدﻣﯿﻨﯽ ﺟﻮان و ﺑﺎﻟﻎ ﺧﺪﻣﺖ‬
‫ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ‪ .‬در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ دِﯾﻮﯾﺪ ﻣﺪﯾﺮ ﻣﺆﺳﺴﮥ اﯾﻠﭽﯿﺎن ﻣﺴﯿﺢ اﺳﺖ‪ .‬و رﻧﯽ ﻧﯿﺰ ﺑﺎ او ﮐﺎر ﻣﯿﮑﻨﺪ‪ .‬دِﯾﻮﯾﺪ و ﻫﻤﺴﺮش ﮐﺴﻠﯽ در‬
‫اﻧﺘﻈﺎر ﺗﻮﻟﺪ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﻓﺮزﻧﺪﺷﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﻣﺸﺎﻫﺪۀ آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺧﺪا در زﻧﺪﮔﯽ اﯾﺸﺎن اﻧﺠﺎم داده ﺑﺎﻋﺚ ﺑﺮﮐـﺖ اﺳـﺖ‪ .‬زﻧـﺪﮔﯽ‬
‫اﯾﻤﺎﻧﯽ ﻓﺮزﻧﺪان ﻣﺎ و ﺳﻠﻮک آﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﺧﺪا ﻫﻤﻮاره ﺑﺮای ﻣﺎ ﯾﮏ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﺧﻮﺷﺒﯿﻨﺎﻧﻪ ﻧﺒﻮد‪ .‬ﻫﺮ دو ﻓﺮزﻧﺪ ﻣﺎ در زﻣﺎن ﺗﺤﺼﯿﻞ در‬
‫داﻧﺸﮕﺎه ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﺰرگ ﺧﻮد را اﺗﺨﺎذ ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻣﮑﺎﻧﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ اﯾﺸﺎن را از ﻣﯿﺮاث روﺣﺎﻧﯿﺸﺎن دور ﻧﮕﺎه داﺷﺘﻪ ﺑﻮد‪.‬‬
‫در آن ﻫﻨﮕﺎم در ﻣﻮرد ﻣﺴﺎﺋﻠﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ذﻫﻦ اﯾﺸﺎن ﺧﻄﻮر ﻣﯿﮑﺮد‪ ،‬ﮐﺎری از دﺳﺖ ﻣﻦ و ﺗﮑﺲ ﺑﺮﻧﻤﯿ‪Ĥ‬ﻣﺪ‪ .‬آن اﯾﺎم ﻣﺎ ﻓﻘـﻂ ﺑـﻪ‬
‫اﯾﻦ ﻧﮑﺘﻪ اﻣﯿﺪ داﺷﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﺧﺪا دﻋﺎی اﯾﻤﺎﻧﺪاران ﺧﻮد را ﺷﻨﯿﺪه ﺑﻪ اﯾﺸﺎن ﭘﺎﺳﺦ ﻣﯿﺪﻫﺪ‪ .‬در آن روزﻫﺎ ﻣﺎ ﺑﺮ وﻋﺪۀ ذﮐﺮ ﺷـﺪه‬
‫در ﮐﺘﺎب اﻋﻤﺎل ‪ 31: 16‬و ﺳﺎﯾﺮ وﻋﺪهﻫﺎی ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﻪ ﻣﺎ ﻋﻄﺎ ﮐﺮده ﺑﻮد‪ ،‬ﺗﮑﯿﻪ ﻣﯿﮑﺮدﯾﻢ‪ .‬و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺛﺎﺑﺖ ﻧﻤـﻮد‬
‫ﮐﻪ اﻣﯿﻦ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻦ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻫﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﻣﺸﮑﻼت دﯾﮕﺮی ﺟﻬﺖ روﯾﺎروﯾﯽ در آﯾﻨﺪه وﺟﻮد ﺧﻮاﻫﻨﺪ داﺷﺖ‪ .‬اﻣّﺎ ﻣﺎ درﯾﺎﻓﺘﻪاﯾﻢ‬
‫ﮐﻪ ﺧﺪا ﺧﺎﻧﻮادۀ ﻣﺎ را ﺑﯿﺶ از آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﻣﺎ اﯾﺸﺎن را ﻣﺤﺒﺖ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ‪ ،‬دوﺳﺖ دارد‪ .‬او ﺻﺪای ﻣﺎ را ﺧﻮاﻫـﺪ ﺷـﻨﯿﺪ و ﺑـﻪ ﻣـﺎ‬
‫ﭘﺎﺳﺦ ﺧﻮاﻫﺪ داد‪ .‬ﯾﮑﯽ از ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ اﻣﺘﯿﺎزات دﻋﺎ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪا ﻣﺎ را دﻋﻮت ﻣﯿﮑﻨﺪ ﮐـﻪ ﻗﻠـﺐ ﺧـﻮﯾﺶ را ﺑـﺎ او ﺑـﻪ‬
‫ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﺑﮕﺬارﯾﻢ‪ .‬ﻗﻠﺒﯽ ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﻋﻤﯿﻘﺘﺮﯾﻦ و ﻟﻄﯿﻔﺘﺮﯾﻦ ﻗﺴﻤﺖ آن ﺑـﻪ ﺧـﺎﻧﻮادهﻫﺎﯾﻤـﺎن اﺧﺘﺼـﺎص ﯾﺎﻓﺘـﻪ اﺳـﺖ‪ .‬ﻣـﺎ از‬
‫آﺳﯿﺒﻬﺎی ﺧﺎﻧﻮاده‪ ،‬آﺳﯿﺐ ﻣﯿﺒﯿﻨﯿﻢ و از ﺑﺮﮐﺎت ﯾﺎﻓﺘﻦ آﻧﻬﺎ ﻫﯿﺠﺎﻧﺰده ﻣﯿﺸﻮﯾﻢ‪ .‬آﻧﺎن را دوﺳﺖ دارﯾﻢ‪ ،‬ﺑﺎ آﻧﻬﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ‪ ،‬و‬
‫ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮای آﻧﻬﺎ دﻋﺎ ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ اﯾﻦ واﻗﻌﯿﺖ را درﯾﺎﺑﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ وﺳﯿﻠﮥ دﻋﺎ ﻣﯿﺘﻮاﻧﯿﻢ در زﻧﺪﮔﯽ آﻧﻬـﺎ ﺳـﻬﻤﯽ اﯾﻔـﺎ ﻧﻤـﻮده و‬
‫ﺷﺮﮐﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ‪ .‬ﻣﻦ ﻣﺘﻘﺎﻋﺪ ﺷﺪهام ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ در آﺳﻤﺎن ﺣﺪود و ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﻗﺪرت و ﻧﻔﻮذ دﻋﺎی واﻟﺪﯾﻦ ﺧﺪاﺗﺮس را ﺑﺮ‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن ﮐﺸﻒ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﻧﻤﻮد‪ .‬ﻣﺎ ﻗﺪرت ﮐﺎﻣﻞ وﻋﺪهﻫﺎی ﺧﺪا در ﺧﺎﻧﻮادۀ ﺧﻮﯾﺶ را درﺧﻮاﻫﯿﻢ ﯾﺎﻓـﺖ‪ .‬ﺷـﺎﯾﺪ‬
‫ﺷﻮاﻫﺪ از اوﺿﺎع ﻧﺎﺑﺴﺎﻣﺎن ﺧﺎﻧﻮادۀ ﺷﻤﺎ ﺧﺒﺮ ﻣﯿﺪﻫﻨﺪ‪ ،‬اﻣّﺎ ﻧﺎاﻣﯿﺪ ﻣﺸﻮﯾﺪ‪ .‬ﺑﺮ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﺧﻮد اﺗّﮑﺎ ﻧﮑﻨﯿﺪ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮ وﻋـﺪهﻫـﺎی‬
‫ﺧﺪا ﺗﮑﯿﻪ ﻧﻤﺎﯾﯿﺪ‪ .‬او ﺑﺮای ﺷﻤﺎ ﺧﺪاﯾﯽ اﻣﯿﻦ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

‫‪١١٧‬‬
‫‪ / 3‬ﻧـﻮاﻣﺒﺮ ‪2003 /‬‬ ‫دﻋﺎﯾﯽ ﮐﻪ آﯾﻨﺪۀ ﻣﺎ را ﺗﺤﺖﺗﺄﺛﯿﺮ ﻗﺮار ﻣﯿﺪﻫﺪ‬
‫آن ﺷﺐ را ﻫﺮﮔﺰ از ﯾﺎد ﻧﺨﻮاﻫﻢ ﺑﺮد‪ .‬ﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﺎزﮔﯽ ﺑﺮای ﭘﺬﯾﺮش ﻣﺴﯿﺢ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﺠﺎﺗﺪﻫﻨﺪۀ زﻧﺪﮔﯿﻢ دﻋﺎ ﮐـﺮده ﺑـﻮدم‪ .‬در‬
‫آن وﻗﺖ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ داﻧﺸﺠﻮ ﻣﻔﻬﻮم و ﻫﺪف زﻧﺪﮔﯽ را ﮐﺸﻒ ﮐﺮده ﺑﻮدم‪ .‬ﻣﻦ ﺗﺤﺘﺘﺄﺛﯿﺮ ﻧﯿﮑﯽ و ﻓـﯿﺾ ﺧـﺪا ﺑـﻮدم‪ .‬ﺑـﻪ‬
‫ﻣﺮدی ﮐﻪ آن روز ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻧﻤﻮد‪ ،‬ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﺪه ﮔﻔﺘﻢ‪» :‬ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯿﺨﻮاﻫﺪ وارد ﺧﺪﻣﺖ او ﺷﻮم‪ «.‬ﺳـﺨﻨﺎن‬
‫آن ﻣﺮد ﺑﺮای اداﻣﮥ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻦ رﻫﻨﻤﻮﻧﯽ ﻣﻬﻢ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬او از ﻣﻦ ﭘﺮﺳﯿﺪ‪» :‬آﯾﺎ داﻧﺴﺘﻪای ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﻧﺠﺎت ﺗﻮ ﺑﺮ ﻋﯿﺴﯽ ﭼـﻪ‬
‫ﮔﺬﺷﺖ؟« ﻣﻦ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﯾﮏ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﭘﺎﺳﺦ دادم‪» :‬ﻧﻪ‪ ،‬ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯿﮑﻨﻢ داﻧﺴﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ‪ «.‬او ﮔﻔـﺖ‪» :‬ﻋﯿﺴـﯽ‪ ،‬ﺧـﺪا ﺑـﻮد‪ ،‬ﻫﺴـﺖ و‬
‫ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل ﺟﻼل ﺧﻮد را ﺑﺮای آﻣﺪن ﺑﻪ روی زﻣﯿﻦ ﺗﺮک ﮐﺮد‪ .‬او آﻣﺪ ﺗﺎ ﺑﺮای ﮔﻨﺎﻫﺎن ﺗﻮ ﺑﻤﯿﺮد‪ .‬او ﺑﺮ‬
‫ﺻﻠﯿﺐ دردآور روﻣﯽ‪ ،‬آوﯾﺨﺘﻪ ﺷﺪه‪ ،‬زﺧﻤﯽ و ﻓﺮاﻣﻮش ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬او ﺗﻤﺎﻣﯽ اﯾﻦ ﮐﺎرﻫﺎ را ﺑﺮای ﺗﻮ اﻧﺠـﺎم داد‪ ،‬و ﺑﯿـﺎد آور‬
‫ﮐﻪ او ﭘﺎدﺷﺎه ﺟﻼل اﺳﺖ‪ .‬اﮔﺮ او اﯾﻦ ﮐﺎرﻫﺎ را ﺑﺮای ﺗﻮ اﻧﺠﺎم داد ﺗﻮ ﻧﯿﺰ ﺑﺎﯾﺪ ﻫﺮ ﮐﺎری ﺑﺮای او اﻧﺠﺎم دﻫـﯽ‪ «.‬آن ﺳـﺨﻨﺎن‬
‫ﻗﻠﺐ ﻣﺮا ﺷﮑﺎﻓﺘﻨﺪ‪ .‬در آن ﺷﺐ ﻣﻦ اﯾﻨﻄﻮر دﻋﺎ ﮐﺮدم‪» :‬آه ﺧﺪاﯾﺎ‪ ،‬ﻣﻦ زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮﯾﺶ را ﺑﻪ دﺳﺖ ﺗﻮ ﻣﯿﺴﭙﺎرم ﺗﺎ ﻫـﺮ آﻧﭽـﻪ‬
‫ﺑﺨﻮاﻫﯽ ﺑﺎ آن اﻧﺠﺎم دﻫﯽ‪ .‬ﻣﻦ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺟﺎ ﮐﻪ ﺑﺨﻮاﻫﯽ ﺧﻮاﻫﻢ رﻓﺖ‪ ،‬ﻫﺮ آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺑﺨﻮاﻫﯽ اﻧﺠﺎم ﺧﻮاﻫﻢ داد‪ ،‬و ﻫﺮ آن ﭼـﻪ‬
‫ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻮاﻫﯽ ﺧﻮاﻫﻢ ﺷﺪ‪ «.‬ﭼﯿﺰی ﻧﮕﺬﺷﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺗﺄﺛﯿﺮ اﯾﻦ دﻋﺎ را ﺑﺮ آﯾﻨﺪه ﺧﻮﯾﺶ ﻟﻤﺲ ﻧﻤﻮدم‪ .‬ﻣﻦ ﻧﻤﯿﺪاﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺧـﺪا‬
‫ﺑﻪ ﭼﻪ ﻃﺮﯾﻘﯽ ﻣﺮا ﺑﻪ ﮐﺎر ﺧﻮاﻫﺪ ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬اﻣﺎ آن ﺷﺐ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﺎﻣﻞ ﺑﺮ او اﻋﺘﻤﺎد ﻧﻤﺎﯾﻢ‪ .‬در آن ﺷـﺐ درﺳـﯽ‬
‫را ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﺮای ﺳﺎﻟﻬﺎی ﻣﺘﻤﺎدی در ذﻫﻨﻢ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪ‪ .‬آن ﺷﺐ ﻣﻦ درﯾﺎﻓﺘﻢ ﮐﻪ وﻗﺘﯽ زﻧﺪﮔﯽ و ﺧﺪﻣﺘﻢ را ﺑﻪ دﺳـﺘﻬﺎی‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯿﺴﭙﺎرم‪ ،‬او ﺗﻤﺎﻣﯽ آن اﻣﻮری ﮐﻪ در ﻧﻈﺮ دارد ﺗﻮﺳﻂ ﻣﻦ ﺻﻮرت ﭘﺬﯾﺮﻧﺪ را ﺑﻪ ﺟﺎ ﺧﻮاﻫﺪ آورد‪ .‬ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﻌﻤـﻮل‬
‫ﻣﺎ ﺑﺮای زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد ﻧﻘﺸﻪﻫﺎﯾﯽ ﻃﺮح ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ و ﺳﭙﺲ در ﭼﻬﺎرﭼﻮب آن ﻧﻘﺸﻪﻫﺎ ﮐﺎر ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ‪ .‬اﻣﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ ﭼﯿﺰ ﻣﺘﻀﺎدی را‬
‫از ﻣﺎ ﻣﯿﺨﻮاﻫﺪ‪ ،‬او ﻣﯿﻔﺮﻣﺎﯾﺪ‪» :‬اﻋﻤﺎل ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺧﺪا ﺗﻔﻮﯾﺾ ﮐﻦ‪ ،‬ﺗﺎ ﻓﮑﺮﻫﺎی ﺗﻮ اﺳـﺘﻮار ﺷـﻮد«)اﻣﺜـﺎل ‪ .(3 : 16‬ﺧﺪاوﻧـﺪ‬
‫ﻣﯿﺨﻮاﻫﺪ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺟﻮاﻧﺐ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ ﺑﺪو ﺗﻔﻮﯾﺾ ﺷﻮد‪ .‬وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺧﺪا ﺗﻘﺪﯾﻢ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ و ﺑﺎ اﻃﺎﻋﺘﯽ ﻓﺮوﺗﻨﺎﻧـﻪ ﺑـﺎ‬
‫او ﺳﻠﻮک ﻣﯿﻨﻤﺎﯾﯿﻢ‪ ،‬ﺧﺪا ﻧﯿﺰ ﻧﻘﺸﻪﻫﺎی ﻣﺎ را اﺳﺘﻮار ﻣﯿﺴﺎزد‪ .‬وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺗﺴﻠﯿﻢ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺷﺪهاﯾﻢ‪ ،‬او ﻧﻘﺸﻪﻫـﺎی ﺧـﻮﯾﺶ را‬
‫ﺑﺮ ﻣﺎ آﺷﮑﺎر ﻣﯿﺴﺎزد و ﻗﺪرت اﻧﺠﺎم آﻧﻬﺎ را ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻋﻄﺎ ﻣﯿﮑﻨﺪ‪ .‬دﻋﺎی ﺗﺴﻠﯿﻢ ﺷﺪن ﺑﻪ ﺧﺪا ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ ﺗﻀـﻤﯿﻦ ﺑـﺮای ﻣـﺎ‬
‫ﺟﻬﺖ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮدن ﺑﺎ ﺑﺎﻻﺗﺮﯾﻦ ﻇﺮﻓﯿﺘﻬﺎی ﻣﻮﺟﻮدﻣﺎن اﺳﺖ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ دﻋﺎ ﻧﻤﻮده ﺧﻮد را ﺗﺴـﻠﯿﻢ ارادۀ ﺧـﺪا ﻣﯿﺴـﺎزﯾﻢ‪،‬‬
‫آﯾﻨﺪۀ ﻣﺎ ﺑﻪ واﻻﺗﺮﯾﻦ ﻣﺴﯿﺮ ﻣﻤﮑﻦ ﻫﺪاﯾﺖ ﻣﯿﺸﻮد‪ .‬ﻣﮑﺎﻧﯽ ﺑﯿﺎﺑﯿﺪ ﮐﻪ در آﻧﺠﺎ ﺑﺎ ﺧﺪای ﺧـﻮد ﺧﻠـﻮت ﮐﻨﯿـﺪ‪ .‬ﺳـﭙﺲ ﺗﻤـﺎﻣﯽ‬
‫ﻣﺴﺎﺋﻞ و ﮐﺎرﻫﺎی اﻣﺮوز را ﺑﻪ دﺳﺘﻬﺎی او ﺑﺴﭙﺎرﯾﺪ‪ .‬ﯾﺎد ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ ﮐﻪ ﻫﺮ روز اﯾﻦ ﮐﺎر را اﻧﺠﺎم دﻫﯿﺪ‪ .‬وﻗﺘـﯽ ﮐـﻪ اﯾـﻦ ﮐـﺎر را‬
‫اﻧﺠﺎم دﻫﯿﺪ‪ ،‬در ﺧﻮاﻫﯿﺪ ﯾﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺷﺮوع ﺑﻪ آﺷﮑﺎر ﮐﺮدن ﻧﻘﺸﮥ ﺧﻮد ﺑﺮای زﻧﺪﮔﯽ ﺷﻤﺎ ﻣﯿﻨﻤﺎﯾﺪ‪ .‬ﻧﻘﺸﮥ ﺧـﺪا ﺑـﺮای‬
‫آﯾﻨﺪه ﺷﻤﺎ‪ ،‬ﺑﻪ اﯾﻦ ﺑﺴﺘﮕﯽ دارد ﮐﻪ اﻣﺮوز زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮدﺗﺎن را ﺑﻪ او ﺗﺴـﻠﯿﻢ ﻧﻤﺎﯾﯿـﺪ‪ .‬ﺑﺴـﯿﺎری از ﻣـﺮدم ﺑـﺮای ﯾـﺎﻓﺘﻦ ﻣﺴـﯿﺮ‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮﯾﺶ در آﯾﻨﺪه‪ ،‬در ﺟﺴﺘﺠﻮی آﯾﺎت و ﻧﺸﺎﻧﻪﻫﺎی ﻋﺠﯿﺐ و ﭘﺮ ﻣﺎﺟﺮا ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬اﻣﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ را ﺗﺸﻮﯾﻖ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﮐﻪ‬
‫ﺑﺎ ﭼﯿﺰﻫﺎی ﮐﻮﭼﮏ ﺷﺮوع ﻧﻤﻮده اﻣﻮر اﻣﺮوز را ﺑﻪ دﺳﺘﺎن او ﺑﺴﭙﺎرﯾﻢ‪ .‬آﻧﮕﺎه ﺧﻮاﻫﯿﻢ دﯾﺪ ﮐﻪ ﻧﻘﺸﻪﻫﺎی ﻣﺎ‪ ،‬ﯾﺎ ﻣﯿﺒﺎﯾﺪ ﮔﻔـﺖ‬
‫ﻧﻘﺸﻪﻫﺎی ﺧﺪاوﻧﺪ در زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ اﺳﺘﻮار ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ‪.‬‬

‫‪١١٨‬‬
‫‪ / 10‬ﻧــﻮاﻣﺒﺮ ‪2003 /‬‬ ‫دﻋــﺎ و ﺟﺒــﺮان ﮐــﺮدن‬
‫ﺟﺒﺮان ﮐﺮدن ﯾﮑﯽ از اﺻﻮل دﻋﺎﺳﺖ ﮐﻪ اﻣﺮوز ﻣﺎ ﮐﻤﺘﺮ ﺷﺎﻫﺪ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮدن راﺟﻊ ﺑﻪ آن ﻫﺴﺘﯿﻢ‪ .‬ﺑﺎ اﯾـﻦ ﺣـﺎل ﻣﻮﺿـﻮﻋﯽ‬
‫اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮای داﺷﺘﻦ ﻗﺪرت در دﻋﺎ ﻣﯿﺒﺎﯾﺪ ﺑﺪان ﺑﭙﺮدازﯾﻢ‪ .‬دﻋﺎ ﯾﮏ راﺑﻄﮥ ﻋﻤﻮدی ﺻﺮف ﺑﺎ ﺧـﺪا ﻧﯿﺴـﺖ ‪.‬در واﻗـﻊ دﻋـﺎ‬
‫ﺷﺎﻣﻞ ﯾﮏ ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﻋﻤﻠﯽ ﻣﺎ ﺑﯿﻦ ﻣﺎ و ﺑﺮادران و ﺧﻮاﻫﺮان روﺣﺎﻧﯿﻤﺎن ﻧﯿﺰ ﻫﺴـﺖ ‪.‬دﻋـﺎ ﯾـﮏ راه ﻓـﺮار از ﻣﻮﺿـﻮﻋﺎت و‬
‫رواﺑﻂ ﺑﻐﺮﻧﺞ زﻧﺪﮔﯽ ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬دﻋﺎ راﺑﻄﻪای اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ را ﻗﺎدر ﻣﯿﺴﺎزد ﺑﺎ ﻣﺸﮑﻼت ﺳﺨﺖ زﻧﺪﮔﯽ روﯾﺎروﯾﯽ ﻧﻤﺎﯾﯿﻢ‪ .‬وﻗﺘﯽ‬
‫ﮐﻪ ﻋﯿﺴﯽ اﺻﻮل دﻋﺎ ﮐﺮدن را ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ ﻣﯿ‪Ĥ‬ﻣﻮﺧﺖ‪ ،‬ﺑﻪ اﯾﺸﺎن ﮔﻔﺖ‪» :‬ﭘﺲ ﻫﺮ ﮔﺎه ﻫﺪﯾﮥ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻗﺮﺑﺎﻧﮕـﺎه ﺑﺒـﺮی و‬
‫آﻧﺠﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮت آﯾﺪ ﮐﻪ ﺑﺮادرت ﺑﺮ ﺗﻮ ﺣﻘﯽ دارد‪ ،‬ﻫﺪﯾﮥ ﺧﻮد را ﭘﯿﺶ ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎه واﮔﺬار و رﻓﺘﻪ‪ ،‬اول ﺑﺎ ﺑﺮادر ﺧﻮﯾﺶ ﺻـﻠﺢ‬
‫ﻧﻤﺎ و ﺑﻌﺪ آﻣﺪه ﻫﺪﯾﮥ ﺧﻮد را ﺑﮕﺬران«)ﻣﺘﯽ ‪23 :5‬ـ‪ .(24‬ﻣﺎ اﻏﻠﺐ ﺑﺎ وﺟﻮد اﯾﻨﮑﻪ رواﺑﻄﻤـﺎن ﺑـﺎ دﯾﮕـﺮان دﭼـﺎر ﻣﺸـﮑﻞ و‬
‫ﮔﺴﺴﺘﮕﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﺧﺪا ﻣﯿ‪Ĥ‬ﯾﯿﻢ و ﻗﺮﺑﺎﻧﯿﻬﺎی ﺗﺸﮑﺮ و ﭘﺮﺳﺘﺶ ﺧﻮﯾﺶ را ﺑﻪ او ﺗﻘﺪﯾﻢ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ‪ .‬اﻣّﺎ ﺑﺮای ﺗﺠﻠـﯽ‬
‫ﺣﻀﻮر ﺧﺪا در دﻋﺎﻫﺎﯾﻤﺎن‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﺑﺮادران و ﺧﻮاﻫﺮان ﺧﻮد در ﻣﺴﯿﺢ ﻣﺼﺎﻟﺤﻪ ﻧﻤﺎﯾﯿﻢ‪ ،‬و اﻧﺠﺎم اﯾـﻦ ﻋﻤـﻞ اﻏﻠـﺐ ﺑـﻪ‬
‫ﺟﺒﺮان ﮐﺮدن ﭼﯿﺰی از ﺟﺎﻧﺐ ﻣﺎ ﻧﯿﺎز دارد‪ .‬اﮔﺮ ﻣﺎ ﻓﺮدی را ﻓﺮﯾﺐ دادهاﯾﻢ ﻣﯿﺒﺎﯾﺪ ﻋﻤﻞ ﺧﻮد را ﺟﺒﺮان ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬اﮔﺮ ﻧﺴﺒﺖ ﺑـﻪ‬
‫ﻋﺪهای ﺑﺪرﻓﺘﺎری ﮐﺮدهاﯾﻢ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ آن رﻓﺘﺎر ﺧﻮد را ﺟﺒﺮان ﻧﻤﺎﯾﯿﻢ‪ .‬اﻏﻠﺐ اوﻗﺎت‪ ،‬ﻣﺴﯿﺤﯿﺎن ﺑـﻪ وﺳـﯿﻠﮥ ﯾـﮏ ﻧﻘـﺎب و ﭼﻬـﺮۀ‬
‫روﺣﺎﻧﯽ ﺧﻮدﻧﻤﺎﯾﯽ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ‪ ،‬در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ از ﯾﮏ راﺑﻄﮥ ﺻﻤﯿﻤﯽ ﺑﺎ ﺧﺪا ﺑﺮﺧﻮردار ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﻋﻠﺖ ﻓﻘﺪان راﺑﻄﮥ ﺻﻤﯿﻤﯽ اﯾـﻦ‬
‫اﺳﺖ ﮐﻪ اﯾﺸﺎن ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ ﺟﺒﺮان ﮔﻨﺎﻫﺎن و ﮐﻮﺗﺎﻫﯽ ﺧﻮﯾﺶ ﻧﺴﺒﺖ دﯾﮕﺮان ﻧﺒﻮدهاﻧﺪ‪ .‬ﺳﺎﻟﻬﺎ ﻗﺒﻞ‪ ،‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺒﺸـﺮی ﺑـﻪ ﻧـﺎم‬
‫دﺑﻠﯿﻮ‪ .‬ﭘﯽ‪ .‬ﻧﯿﮑﻮﻟﺴﻮن را در اﯾﺮﻟﻨﺪ ﺷﻤﺎﻟﯽ ﺑﻪ ﮐﺎر ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﺑﺎ ﻣﻮﻋﻈﻪﻫﺎی اﯾﻦ ﺷﺨﺺ ﺑﯿﺪاری ﺑﺰرﮔﯽ در ﮐﻠﯿﺴﺎﻫﺎی ﺑﻠﻔﺎﺳﺖ‬
‫ﭘﺪﯾﺪ آﻣﺪ‪ .‬در اﯾﻦ ﺑﯿﺪارﯾﻬﺎ ﺑﺴﯿﺎری ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ اﯾﻤﺎن آوردﻧﺪ‪ .‬ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯿﺸﻮد ﮐﻪ ﻗﺴﻤﺘﯽ از دﯾﻮار ﯾﮏ ﮐﻠﯿﺴﺎی ﭘﺮزﺑﯿﺘـﺮی ﺷـﻬﺮ‬
‫ﻣﺬﮐﻮر ﺑﺮ اﺛﺮ ازدﺣﺎم زﯾﺎد ﺟﻤﻌﯿﺖ آﺳﯿﺐ دﯾﺪ‪ .‬ﻣﺮدم ﺳﺎﻋﺘﻬﺎ در ﺻﻒ ﻣﯿﺎﯾﺴﺘﺎدﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﻮﻋﻈﮥ ﻧﯿﮑﻮﻟﺴـﻮن ﮔـﻮش دﻫﻨـﺪ‪.‬‬
‫ﺑﻠﻔﺎﺳﺖ در آن روزﻫﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮑﯽ از ﻣﺸﻬﻮرﺗﺮﯾﻦ ﺑﻨـﺎدر ﺟﻬـﺎن ﺷـﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷـﺪه ﺑـﻮد‪ .‬ﻧﯿﮑﻮﻟﺴـﻮن در ﺳـﺎﻋﺎت ﻇﻬـﺮ در‬
‫ﺗﻌﻤﯿﺮﮔﺎﻫﻬﺎی ﮐﺸﺘﯽ ﺑﺮای ﮐﺎرﮔﺮان ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻣﯿﮑﺮد و ﺑﺴﯿﺎری از اﯾﺸﺎن ﺧﻮد را ﺗﺴﻠﯿﻢ ﻣﺴﯿﺢ ﻣﯿﺴﺎﺧﺘﻨﺪ‪ .‬اﻣّـﺎ ﻣﺴـﺌﻠﮥ ﺑﺴـﯿﺎر‬
‫ﺟﺎﻟﺒﯽ در آن اﯾﺎم ﺣﺎدث ﮔﺸﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﻃﻮری ﮐﻪ ﮐﺎرﮔﺮان ﻧﻪ ﻓﻘﻂ راﺑﻄﮥ زﻧﺪهای ﺑـﺎ ﺧـﺪا ﯾﺎﻓﺘﻨـﺪ‪ ،‬ﺑﻠﮑـﻪ رواﺑـﻂ ﺧـﻮﯾﺶ ﺑـﺎ‬
‫ﻫﻤﮑﺎران ﺧﻮد را ﻧﯿﺰ اﺻﻼح و اﺣﯿﺎ ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﺴﯿﺎری از آﻧﺎن وﺳﺎﯾﻠﯽ را ﮐﻪ ﻗﺒﻼً از ﺗﻌﻤﯿﺮﮔﺎﻫﻬﺎی ﮐﺸﺘﯽ دزدﯾﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ﺑـﻪ‬
‫آﻧﺠﺎ ﺑﺎزﮔﺮداﻧﺪﻧﺪ ‪.‬وﺳﺎﯾﻞ ﺑﺎزﮔﺮداﻧﯿﺪه ﺷﺪه ﺑﻪ ﺣﺪی ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺟﺎی ﮐﺎﻓﯽ ﺑﺮای اﻧﺒﺎر ﮐﺮدن آﻧﻬﺎ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷـﺖ‪ ،‬و اﺟـﺎرۀ‬
‫ﯾﮏ اﻧﺒﺎر ﺟﻬﺖ ﺟﺎ دادن وﺳﺎﯾﻞ ﻣﺴﺮوﻗﮥ ﺑﺎز ﮔﺮداﻧﯿﺪه ﺷﺪه‪ ،‬اﻟﺰاﻣﯽ ﺑﻮد! دﻋـﺎ و ﺑﯿـﺪاری اﻣـﻮری ﺟﻬـﺖ ﮔـﺮﻓﺘﻦ ﭘـﺎداش‬
‫اﺧﺮوی ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ‪ .‬اﯾﻦ اﺣﺴﺎس ﺧﻨﺪهداری اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﺧﯽ اوﻗﺎت ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﻓـﻮران اﺣﺴﺎﺳـﺎت ﻣـﺬﻫﺒﯽ ﺑـﻪ اﻧﺴـﺎن دﺳـﺖ‬
‫ﻣﯿﺪﻫﺪ‪ .‬دﻋﺎ ﯾﮏ ﻣﻼﻗﺎت واﻗﻌﯽ ﺑﺎ ﺧﺪای ﻗﺪوس اﺳﺖ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﻪ وﺳﯿﻠﮥ دﻋﺎ ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﺧﺪاﯾﯽ ﻣﯿﺮوﯾﻢ ﮐﻪ راﺳﺘﯽ ﻣﻄﻠﻖ اﺳﺖ‪.‬‬
‫وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ او را در دﻋﺎ ﻣﻼﻗﺎت ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ‪ ،‬ﺑﺎ ﻣﺴﺎﺋﻞ واﻗﻌﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﺧـﻮﯾﺶ ﺑﺮﺧﻮردﻫـﺎﯾﯽ اﻧﺠـﺎم ﻣﯿـﺪﻫﯿﻢ‪ .‬او ﻣـﺎ را ﻗـﺎدر‬
‫ﺧﻮاﻫﺪ ﺳﺎﺧﺖ ﮐﻪ ﺗﺼﻤﯿﻤﺎت دﺷﻮاری اﺗﺨﺎذ ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬آن ﺗﺼﻤﯿﻤﺎت ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣـﺎ را ﺑـﻪ ﺳـﻮی ﯾـﮏ ﺑﯿـﺪاری واﻗﻌـﯽ ﺳـﻮق‬
‫ﻣﯿﺪﻫﻨﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﻣﺎ ﺧﻮاﻫﺎن ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻗﺪرت واﻗﻌﯽ ﺧﺪا در دﻋﺎﻫﺎ و زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن ﻫﺴﺘﯿﻢ‪ ،‬ﻣﯿﺒﺎﯾﺪ ﻫﻤـﻪ ﭼﯿـﺰ را در ﺣﻀـﻮر ﺧـﺪا‬
‫اﺻﻼح ﮐﻨﯿﻢ‪ ،‬و ﻫﺮ ﮐﺎری ﺟﻬﺖ اﺣﯿﺎی راﺑﻄﮥ ﺧﻮﯾﺶ ﺑﺎ ﺑﺮادران و ﺧﻮاﻫﺮاﻧﻤﺎن در ﻣﺴﯿﺢ اﻧﺠﺎم دﻫﯿﻢ‪ .‬دﻋﺎ و ﺟﺒﺮان ﮐﺮدن‬
‫اﺷﺘﺒﺎﻫﺎت‪ ،‬ﺗﺮﮐﯿﺐ ﻧﯿﺮوﻣﻨﺪی ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻓﺮد را ﺑﻪ ﻃﻮر ﻗﻄﻊ ﺑﻪ ﺳﻮی ﺑﯿﺪاری ﺳﻮق ﻣﯿﺪﻫﻨﺪ‪.‬‬

‫‪١١٩‬‬
‫‪ / 17‬ﻧـﻮاﻣﺒﺮ ‪2003 /‬‬ ‫دﻋﺎی ﻣﺘﺤﺪ ﺟﻼل ﺧﺪا را ﻇﺎﻫﺮ ﻣﯿﮑﻨـﺪ‬
‫وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ اﯾﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﻋﺒﺎدﺗﯽ را ﻣﯿﺨﻮاﻧﯿﺪ ﻣﻦ در ﺷﻬﺮ ﻗﺎﻫﺮه‪ ،‬ﭘﺎﯾﺘﺨﺖ ﮐﺸﻮر ﻣﺼﺮ ﻫﺴـﺘﻢ‪ .‬ﻓﺮﯾـﺎد ﯾﮑـﺪل ﺑـﻪ ﺣﻀـﻮر‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ذﻫﻦ ﻣﺮا ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﻌﻄﻮف ﮐﺮده اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻦ ﻣﺸﺘﺎق دﯾﺪن ﺟﻼل ﺧﺪاوﻧﺪ در ﻣﺼﺮ ﻫﺴﺘﻢ‪ ،‬و ﺑﺮای آن دﻋﺎ ﻣﯿﮑﻨﻢ‪ .‬ﻣﻦ‬
‫ﺑﻪ ﺳﻮی ﺧﺪا ﻓﺮﯾﺎد ﺑﺮآوردﻫﺎم ﮐﻪ اﺟﺎزه دﻫﺪ ﻣﺎ ﺟﻼل او را ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ‪ .‬ﻣﻦ دﻋﺎ ﮐﺮدهام ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﯿﺶ از ﯾﮏ ﺻـﯿﺪ ﺑـﺰرگ‬
‫ﺟﺎﻧﻬﺎ‪ ،‬ﺑﯿﺶ از ﺑﯿﺪاری در ﻣﯿﺎن ﻗﻮﻣﺶ‪ ،‬و ﺑﯿﺶ از ﯾﮏ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﺟﻬﺖ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﺑﺮای ﮔﺮوه ﻋﻈﯿﻢ ﻣﺮدم ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﺸـﺎن دﻫـﺪ ‪.‬‬
‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ و ﺑﺮرﺳﯽ دﻋﺎﻫﺎی ﻋﯿﺴﯽ اﺷﺘﯿﺎق او ﺑﺮای ﻧﺸﺎن دادن ﺟﻼل ﭘﺪر در ﻣﯿﺎن ﻣﺮدم را آﺷﮑﺎر ﻣﯽﺳﺎزد‪ .‬ﯾﻮﺣﻨﺎی رﺳـﻮل‬
‫ﻋﻤﯿﻘﺘﺮﯾﻦ ﺑﯿﻨﺶ از دﻋﺎﻫﺎی ﻋﯿﺴﯽ را در ﺑﺎب ﻫﻔﺪﻫﻢ ﮐﺘﺎب ﺧﻮد ﺑﻪ ﻣﺎ اراﺋﻪ ﻣﯿﮑﻨﺪ‪ .‬ﻋﯿﺴﯽ در ﯾﮏ آﯾﻪ دﻋﺎ ﻧﻤﻮده ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ‪:‬‬
‫»ای ﭘﺪر ﺳﺎﻋﺖ رﺳﯿﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﭘﺴﺮ ﺧﻮد را ﺟﻼل ده ﺗﺎ ﭘﺴﺮت ﻧﯿﺰ ﺗـﻮ را ﺟـﻼل دﻫـﺪ‪ «.‬دﻋـﺎی او از اﺑﺘـﺪا ﺑـﺮای ﺟـﻼل‬
‫ﺧﺪاﺳﺖ ‪.‬ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ او ﺑﻪ دﻋﺎ ﮐﺮدن اداﻣﻪ ﻣﯿﺪﻫﺪ ﻃﺎﻟﺐ ﺗﺠﻠﯽ ﺟﻼل ﺧﺪاﺳﺖ‪ .‬در آﯾﮥ ﭼﻬﺎرم و ﭘﻨﺠﻢ او ﻣﯿﻔﺮﻣﺎﯾﺪ‪» :‬ﻣﻦ‬
‫ﺑﺮ روی زﻣﯿﻦ ﺗﻮ را ﺟﻼل دادم و ﮐﺎری را ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﭙﺮدی ﺗﺎ ﺑﮑﻨﻢ‪ ،‬ﺑﻪ ﮐﻤﺎل رﺳﺎﻧﯿﺪم‪ .‬و اﻵن ﺗﻮ ای ﭘﺪر ﻣﺮا ﻧﺰد ﺧﻮد ﺟﻼل‬
‫ده‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﺟﻼﻟﯽ ﮐﻪ ﻗﺒﻞ از آﻓﺮﯾﻨﺶ ﺟﻬﺎن ﻧﺰد ﺗﻮ داﺷﺘﻢ‪ «.‬اﻣﺎ ﻋﯿﺴﯽ اﯾﻦ واﻗﻌﯿﺖ را آﺷﮑﺎر ﻣﯿﺴﺎزد ﮐﻪ راﺑﻄﮥ ﻣﺴﺘﻘﯿﻤﯽ‬
‫ﺑﯿﻦ اﺗﺤﺎد اﯾﻤﺎﻧﺪاران و ﺟﻼل ﺧﺪا‪ ،‬وﺟﻮد دارد‪ .‬ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ ﺑﯿﻨﺶ در ﻣﻮرد اﻫﻤﯿﺖ ﻫﻤﺒﺴﺘﻪ ﺑﻮدن اﺗﺤﺎد اﯾﻤﺎﻧـﺪاران و‬
‫ﺟﻼل ﺧﺪا در آﯾﻬﻬﺎی ‪ 22‬و ‪ 23‬ﯾﺎﻓﺖ ﻣﯿﺸﻮد‪ .‬ﻋﯿﺴﯽ در اﯾﻦ ﻗﺴﻤﺖ اﯾﻨﮕﻮﻧﻪ دﻋﺎ ﻣﯿﮑﻨﺪ‪» :‬و ﻣﻦ ﺟﻼﻟﯽ را ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ دادی‬
‫ﺑﻪ اﯾﺸﺎن دادم ﺗﺎ ﯾﮏ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻣﺎ ﯾﮏ ﻫﺴﺘﯿﻢ‪ .‬ﻣﻦ در اﯾﺸﺎن و ﺗﻮ در ﻣﻦ‪ ،‬ﺗﺎ در ﯾﮑﯽ ﮐﺎﻣﻞ ﮔﺮدﻧﺪ و ﺗﺎ ﺟﻬـﺎن ﺑﺪاﻧـﺪ‬
‫ﮐﻪ ﺗﻮ ﻣﺮا ﻓﺮﺳﺘﺎدی و اﯾﺸﺎن را ﻣﺤﺒﺖ ﻧﻤﻮدی ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻣﺮا ﻣﺤﺒﺖ ﻧﻤﻮدی‪ «.‬ﺧﺪاوﻧﺪ در روز ﭘﻨﻄﯿﮑﺎﺳـﺖ روح ﺧـﻮﯾﺶ را‬
‫ﻓﺮو رﯾﺨﺖ و ﺣﺎﺻﻞ آن ﺗﻮﻟﺪ ﮐﻠﯿﺴﺎ‪ ،‬ﻣﻮﻟﻮد ﺷﺪن ﻫﺰاران ﻧﻔﺮ در ﻣﻠﮑﻮت ﺧﺪا‪ ،‬و آﻏﺎز ﯾﮏ دورۀ ﺟﺪﯾﺪ در زﻧﺪﮔﯽ ﭘﯿﺮوان‬
‫ﻣﺴﯿﺢ ﺑﻮد‪ .‬اﻣﺎ اﺷﺎره ﮐﺮدن ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﺟﺎﻟﺐ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﻋﯿﺴﯽ ﻗﺒﻞ از رﯾﺨﺘﻪ ﺷﺪن روحاﻟﻘﺪس »ﺑـﻪ ﯾـﮏ دل در‬
‫دﻋﺎ« ﺑﻮدﻧﺪ ‪.‬و ﻃﻮﻟﯽ ﻧﮑﺸﯿﺪ ﮐﻪ ﺟﻼل ﺧﺪا ﺑﻪ ﻣﯿﺎن اﯾﺸﺎن رﯾﺨﺘﻪ ﺷﺪ‪ .‬ﻣﺎ از ﺑﺎب ﭼﻬﺎرم ﮐﺘﺎب اﻋﻤﺎل رﺳﻮﻻن درﻣـﯽﯾـﺎﺑﯿﻢ‬
‫ﮐﻪ روح اﺗﺤﺎد ﻫﻤﭽﻨﺎن در ﻣﯿﺎن اﯾﺸﺎن ﺗﺪاوم داﺷﺘﻪ‪ ،‬و از ﻫﻤﯿﻦ رو ﻣﺸﺎﻫﺪۀ ﺟﻼل ﺧﺪا ﻧﯿﺰ ﺑﺮای اﯾﺸﺎن ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮده اﺳﺖ‪.‬‬
‫روح اﺗﺤﺎد زﻣﯿﻨﮥ ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﺑﺮای ﺗﺠﻠﯽ ﺟﻼل ﺧﺪاﺳﺖ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮای آﺷﮑﺎر ﺷﺪن ﺟﻼل ﺧﺪا دﻋﺎ ﮐﻨﯿﻢ‪ ،‬اﻣﺎ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﻪ ﯾـﺎد‬
‫داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﮐﻪ ﻗﺪرت ﺑﺰرﮔﯽ در دﻋﺎی ﯾﮏ ﻓﮑﺮ‪ ،‬ﯾﮏ دل و ﯾـﮏ روح وﺟـﻮد دارد‪ .‬ﮐﺸﻤﮑﺸـﻬﺎی درون ﮐﻠﯿﺴـﺎ اﻏﻠـﺐ‬
‫ﺗﺠﻠﯽ ﺟﻼل ﺧﺪا را از ﮐﻠﯿﺴﺎ ﻣﯽرﺑﺎﯾﺪ‪ .‬ﻧﺰاﻋﻬﺎ و ﮐﺸﻤﮑﺸﻬﺎی ﺧﺎدﻣﯿﻦ و ﮐﺎرﮐﻨﺎن ﮐﻠﯿﺴﺎ ﻣﺎﻧﻌﯽ ﺑـﺮ ﺳـﺮ راه رﯾﺨﺘـﻪ ﺷـﺪن‬
‫روح ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ‪ .‬ﺗﻌﺼﺒﺎت ﻧﮋادی ﻗﻮم ﺧﺪا را از ﺗﺠﺮﺑﮥ ﺟﻼل ﺧﺪا ﻣﺤﺮوم ﻣﯿﺴﺎزد‪ .‬ﻣﺎ ﻣﻮاﻧﻊ ﻓﺮﻗﻪای ﺑﺮ ﺳـﺮ راه دﻋـﺎی‬
‫ﻣﺘﺤﺪ ﻗﺮار ﻣﯿﺪﻫﯿﻢ و ﻫﻤﯿﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻣﺎ را از رﺳﯿﺪن ﺑﻪ اﯾﻦ ﺑﺮﮐﺖ ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ ﻣﺤﺮوم ﻣﯿﻨﻤﺎﯾﺪ‪ .‬ﺧﺪاوﻧﺪ در ﻧﻈﺮ دارد ﺟﻼل‬
‫ﺧﻮﯾﺶ را ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﺸﺎن دﻫﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﻏﯿﺮ از اﯾﻦ ﺑﻮد ﻋﯿﺴﯽ ﺑﺮای آن دﻋﺎ ﻧﻤﯽﻧﻤﻮد‪ .‬اﻣـﺎ او اﯾـﻦ ﮐـﺎر را اﻧﺠـﺎم داد‪ .‬و ﺧﺪاوﻧـﺪ‬
‫ﻣﺸﺘﺎق اﺳﺖ ﮐﻪ ﺟﻼل ﺧﻮﯾﺶ را ﺑﺮ ﻣﺎ ﻇﺎﻫﺮ ﺳﺎزد‪ .‬اﻣﺎ ﺑﺮای ﺑﻬﺮﻫﻤﻨﺪ ﺷﺪن از آن ﻣﯿﺒﺎﯾـﺪ ﺗﻤـﺎﯾﻼت‪ ،‬اﻓﮑـﺎر و ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﻬـﺎی‬
‫ﺧﻮدﺧﻮاﻫﺎﻧﮥ ﺧﻮد را ﻓﺪا ﻧﻤﺎﯾﯿﻢ‪ .‬ﻣﺎ ﻣﯿﺒﺎﯾﺪ ﺗﻤﺎﯾﻞ ﺑﻪ ﭘﺮداﺧﺖ ﺑﻬﺎ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑـﺎ ﻫـﻢ ﺟﻤـﻊ ﺷـﺪه روی ﺧـﺪا را‬
‫ﺑﻄﻠﺒﯿﻢ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮای ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪن ﺟﻼل ﺧﺪا ﻧﺰد او ﻓﺮﯾﺎد ﺑﺮآورﯾﻢ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺟﻼل او ﺑﯿﺎﯾﺪ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ دﯾﮕﺮی ﻣﻬﻢ ﻧﺨﻮاﻫﺪ‬
‫ﺑﻮد‪ .‬آه‪ ،‬ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺟﻼل ﺧﺪا را در ﻃﻮل اﯾﻦ ﻫﻔﺘﻪ در ﻗﺎﻫﺮه ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ‪ .‬ﻟﻄﻔﺎً ﺑﻪ ﯾﮏ دل اﯾﺴﺘﺎده ﺑـﻪ ﻫﻤـﺮاه ﻣـﺎ ﺑـﺮای آﻣـﺪن‬
‫ﺟﻼل ﺧﺪا دﻋﺎ ﮐﻨﯿﺪ‪.‬‬

‫‪١٢٠‬‬
‫‪ / 24‬ﻧـﻮاﻣﺒﺮ ‪2003 /‬‬ ‫ﺟﻼل ﺧﺪا ‪ -‬اﻧﮕﯿﺰۀ ﻣﺎ ﺑـﺮای دﻋـﺎ‬
‫در ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ ﻗﺼﺪ دارﯾﻢ در ﮐﺎری ﮐﻪ ﺑﺮای اﻧﺠﺎم آن ﺧﻮدﻣﺎن را وﻗﻒ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ‪ ،‬ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﮐﺴﺐ ﮐﻨﯿﻢ‪ ،‬ﻣﯿﺒﺎﯾﺪ ﯾﮏ ﻫـﺪف‬
‫ﺗﻌﺮﯾﻒ ﺷﺪه و ﺷﻔﺎف داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ‪ .‬اﯾﻦ ﻫﺪف ﻫﻤﺎن ﭼﯿﺰی اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻣﺸﺘﺎق ﺗﺤﻘﻖ ﯾﺎﻓﺘﻦ آن ﻫﺴـﺘﯿﻢ‪ .‬آن ﻫـﺪف ﺑﺎﯾـﺪ‬
‫ﻃﻮری ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ دﻋﺎﻫﺎی ﻣﺎ اﻧﮕﯿﺰه ﺑﺒﺨﺸﺪ‪ .‬ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻫﺪﻓﯽ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﺎ داده اﺳﺖ ﮐﺎﻣﻼً ﺗﺤﻘـﻖ ﻧﯿﺎﺑـﺪ‪ ,‬ﻋﻤﻠـﯽ‬
‫ﺷﺪن ﺗﻤﺎم ﺟﺰﯾﯿﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ آﻧﻬﺎ را ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰی ﻧﻤﻮدهاﯾﻢ‪ ،‬ﻫﯿﭻ ارزﺷﯽ ﻧﺪارﻧﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﻋﯿﺴﯽ دﻋﺎ ﮐـﺮدن را ﺑـﻪ ﺷـﺎﮔﺮداﻧﺶ‬
‫ﺗﻌﻠﯿﻢ ﻣﯿﺪاد‪ ,‬اﺳﺎس آن ﺟﻼل ﺧﺪا ﺑﻮد‪ .‬وﺟﻼل دادن ﺧﺪا‪ ،‬ﻫﻤﺎن ﯾﮕﺎﻧﻪ ﻫﺪف ﻣﺴﯿﺢ در دﻋﺎﻫﺎﯾﺶ ﺑﻮد‪ .‬وﻗﺘﯽ ﻋﯿﺴﯽ ﻧﺤـﻮۀ‬
‫دﻋﺎ ﮐﺮدن را ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ ﻣﯿ‪Ĥ‬ﻣﻮﺧﺖ‪ ,‬ﺑﺎ ﺑﯿﺎن اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺑﻪ ﺳﺨﻨﺎن ﺧﻮد ﺧﺎﺗﻤﻪ داد‪» :‬زﯾﺮا ﻣﻠﮑﻮت و ﻗﻮت و ﺟﻼل ﺗـﺎ‬
‫اﺑﺪاﻻﺑﺎد از آن ﺗﻮ اﺳﺖ‪ ،‬آﻣﯿﻦ«)ﻣﺘﯽ ‪ .(13 :6‬ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮔﯿﺮی اﺻﻠﯽ او از ﻫﻤﮥ ﺗﻌﻠﯿﻤﺎﺗﺶ‪ ،‬ﻣﻠﮑﻮت و ﺟﻼل ﺧﺪا ﺑﻮد‪ .‬وﻗﺘﯽ ﻣـﺎ‬
‫ﺑﻪ ﻗﻠﺐ ﻋﯿﺴﯽ در ﺣﺎل اﻧﺠﺎم آن دﻋﺎی ﺷﻔﺎﻋﺘﯽ در ﯾﻮﺣﻨﺎ ‪ 17‬ﻧﮕﺎه ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ‪ ,‬از ﺗﺴﺨﯿﺮ ﻗﻠـﺐ او ﺑـﺎ ﻣﻮﺿـﻮع ﺟـﻼل ﺧـﺪا‪,‬‬
‫ﺗﺤﺖﺗﺄﺛﯿﺮ ﻗﺮار ﻣﯿﮕﯿﺮﯾﻢ‪ .‬او ﮐﻠﻤﮥ »ﺟﻼل« را ﻫﺸﺖ ﺑﺎر در اﯾﻦ دﻋﺎ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ اﺳﻢ و ﯾﺎ ﻓﻌﻞ ﺑـﻪ ﮐـﺎر ﻣﯿﺒـﺮد‪ .‬ﻋﯿﺴـﯽ ﺑـﺮای‬
‫ﺟﻼل ﺧﺪا اﺷﺘﯿﺎق داﺷﺖ‪ ،‬و ﻧﯿﺰ ﻣﺸﺘﺎق ﺑﻮد ﮐﻪ ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ از ﺟﻼل ﺧﺪا ﺷﻨﺎﺧﺖ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﻣـﻦ اﻏﻠـﺐ دﻋﺎﻫـﺎی ﺑﺴـﯿﺎر‬
‫ﺧﻮب و ﺑﺎﺷﮑﻮﻫﯽ از ﻣﺮدم در ﻣﻮرد ﺑﯿﻤﺎران‪ ,‬ﺑﺸﺎرت ﺟﻬﺎﻧﯽ‪ ,‬ﮐﻠﯿﺴـﺎ‪ ،‬ﺑﯿـﺪاری و ﻣﺤﺎﻓﻈـﺖ ﻣﯿﺸـﻨﻮم‪ ،‬و اﻋﺘﻘـﺎد دارم ﮐـﻪ‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ از ﻣﺎ اﻧﺘﻈﺎر ﭼﻨﯿﻦ دﻋﺎﻫﺎﯾﯽ دارد‪ .‬اﻣﺎ ﻫﺪف ﻣﺎ در دﻋﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺴﯿﺎر ﺑﺎﻻﺗﺮ و ﻓﺮاﺗﺮ از ﻧﺎﺋﻞ ﺷﺪن ﺑـﻪ اﯾـﻦ درﺧﻮاﺳـﺘﻬﺎ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺗﻨﻬﺎ ﯾﮏ ﻫﺪف وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﺑﺮای آن ﺑﺎﯾﺪ دﻋﺎ ﮐﻨﯿﻢ و آن ﻫﻢ ﺟﻼل ﺧﺪاﺳﺖ‪ .‬ﻫﺮ دﻋﺎی دﯾﮕﺮی ﻫﺪف آن دﻋﻮت‬
‫ﻋﺎﻟﯽ ﺧﺪاوﻧﺪ از زﻧﺪﮔﯿﻬﺎی ﻣﺎ را ﻋﻘﯿﻢ ﻣﯿﮕﺬارد‪ .‬ﻣﺎ اﻏﻠﺐ ﺑﺮای ﭼﯿﺰﻫﺎی ﺑﺰرﮔﺘﺮ و ﺑﻬﺘﺮ دﻋﺎ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﺮای اﻓـﺮاد ﺑﯿﺸـﺘﺮ‪,‬‬
‫ﺟﻤﻌﯿﺖ ﺑﺰرﮔﺘﺮ و اوﺿﺎع ﻣﺎﻟﯽ ﺑﻬﺘﺮ دﻋﺎ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ‪ .‬اﻣﺎ اﺷﺘﯿﺎق ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ روی او را ﺑﻄﻠﺒﯿﻢ‪ .‬او ﺑﻪ اﻧﮕﯿـﺰهﻫـﺎی‬
‫ﻗﻠﺐ ﻣﺎ ﻣﯽﻧﮕﺮد‪ .‬وﻗﺘﯽ ﺳﻤﻮﺋﯿﻞ در ﺣﺎل ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮی ﺑﺮای ﺗﻌﯿﯿﻦ ﭘﺎدﺷﺎه اﺳﺮاﺋﯿﻞ ﺑﻮد‪ ،‬ﺧﺪاوﻧﺪ در ﮔـﻮش او ﮔﻔـﺖ‪» :‬ﺑـﻪ‬
‫ﭼﻬﺮهاش و ﺑﻠﻨﺪی ﻗﺎﻣﺘﺶ ﻧﻈﺮ ﻣﻨﻤﺎ زﯾﺮا او را رد ﮐﺮدهام ﭼﻮن ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺜﻞ اﻧﺴﺎن ﻧﻤﯽﻧﮕﺮد‪ ,‬زﯾﺮا ﮐﻪ اﻧﺴﺎن ﺑـﻪ ﻇـﺎﻫﺮ‬
‫ﻣﯽﻧﮕﺮد و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ دل ﻣﯽﻧﮕﺮد«)اول ﺳﻤﻮﺋﯿﻞ ‪ .(7 :16‬ﺑﯿﺪاری زﻣﺎﻧﯽ ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﯿ‪Ĥ‬ﯾﺪ ﮐﻪ آواز و ﻓﺮﯾـﺎد ﻗﻠـﺐ ﻣـﺎ ﺑـﺮای‬
‫ﺟﻼل ﺧﺪا ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﺸﺎرت ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ اﺛﺮ ﺧﻮد را زﻣﺎﻧﯽ دارد ﮐﻪ ﻋﻤﯿﻖﺗﺮﯾﻦ اﻣﯿﺎل و اﺷﺘﯿﺎﻗﻬﺎی زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ ﺑـﺮای ﺟـﻼل ﺧـﺪا‬
‫ﺑﺎﺷﻨﺪ ‪.‬ﮐﻠﯿﺴﺎﻫﺎ زﻣﺎﻧﯽ رﺷﺪ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺤﺮک اﯾﺸﺎن ﺟﻼل ﺧﺪا ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺟﻼل ﺧﺪا را ﺑﺎﻻﺗﺮ از ﻫـﺮ ﭼﯿـﺰ‬
‫دﯾﮕﺮی ﺑﻄﻠﺒﯿﻢ‪ ،‬ﭘﯿﺮوزﯾﻬﺎ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﺪه ﻧﺒﺮدﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﻣﯽاﻧﺠﺎﻣﻨﺪ‪ .‬ﺧﺪا ﺟﻼﻟﺶ را ﺑﺎ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ دﯾﮕﺮی ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻧﻤﯿﮑﻨـﺪ‪.‬‬
‫او ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺷﺎﯾﺴﺘﮥ ﻫﻤﮥ ﺟﻼل و اﮐﺮام و ﭘﺮﺳﺘﺶ اﺳﺖ‪ .‬ﻫﯿﭻ ﮐﺲ دﯾﮕﺮی ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ او ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬وﻗﺘﯽ اﺷﺘﯿﺎق ﻗﻠﺒﯽ ﻣﺎ ﻓﻘـﻂ‬
‫ﯾﮏ ﭼﯿﺰ‪ ،‬ﯾﻌﻨﯽ ﺟﻼل ﺧﺪا ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻣﺎ در ﻣﺮز ﻣﺸﺎﻫﺪۀ ﮐﺎرﻫﺎی ﺷﮕﻔﺖاﻧﮕﯿﺰ ﺧﺪا ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮﯾﻢ‪ .‬ﺟﻼل ﺧـﺪا ﺑﺎﯾـﺪ ﺷـﻮر و‬
‫ﻋﺸﻖ دﻋﺎﻫﺎی ﻣﺎ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺑﺎﯾﺪ ﻧﮑﺘﮥﺧﻮﺷﯽ آرزوﻫﺎی ﻣﺎ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬آه‪ ،‬ﺟﻼل ﺧﺪا !ﭼﻘﺪر ﻗﻠﻮب ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ در ﺗﺴـﺨﯿﺮ‬
‫اﺷﺘﯿﺎق دﯾﺪن ﺟﻼل او ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬آﻧﮕﺎه درک ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد ﮐﻪ دﻋﺎ ﮐﺮدن ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻗﻠﺐ ﻣﺴﯿﺢ ﭼﻪ ﻣﻔﻬﻮﻣﯽ دارد‪.‬‬

‫‪١٢١‬‬
‫‪ / 1‬دﺳـﺎﻣﺒﺮ ‪2003 /‬‬ ‫دﻋﺎ ﺑـﺎ ﻗﻠﺒـﯽ ﺗﺸـﻨﻪ و ﻣﺸـﺘﺎق‬
‫اﻏﻠﺐ اوﻗﺎت از ﻣﻦ در ﻣﻮرد ﺗﻔﺎوت ﻣﯿﺎن دﻋﺎﻫﺎی ﻣﺮدم ﮐﺸﻮرﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﺳﻔﺮ ﮐﺮدهام ﺑـﺎ دﻋـﺎی ﻫﻤﻮﻃﻨـﺎن‬
‫ﺧﻮدم ﺳﺆال ﻣﯿﺸﻮد‪ .‬ﯾﮑﯽ از ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ اﯾﻦ ﺗﻔﺎوﺗﻬﺎ ﮐﻪ ﻣﻦ آن را ﺑﻪ راﺣﺘﯽ ﺗﺸﺨﯿﺺ دادهام اﺷﺘﯿﺎق و وﻟﻊ ﺷﺪﯾﺪ ﺑﺮای دﻋﺎ‬
‫ﻧﻤﻮدن اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻦ وﻗﺘﯽ ﺷﺎﻫﺪ ﮐﺎر ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪاﻧﮥ ﺧﺪا در ﺳﺎﯾﺮ ﮐﺸﻮرﻫﺎ ﺑﻮدهام ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﻌﻤﻮل ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ و ﺗﺸﻨﮕﯽ ﺷﺪﯾﺪ‬
‫ﺑﺮای ﮔﺴﺘﺮش ﻋﺪاﻟﺖ ﺧﺪا در ﻣﯿﺎن آن ﻣﺮدﻣﺎن وﺟﻮد داﺷﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﮐﻪ درآﻣﺮﯾﮑﺎ ﻧﯿﺰ ﯾﮏ ﺟﻨﺒﺶ ﺑـﺰرگ دﻋـﺎ‬
‫آﻏﺎز ﺷﺪه اﺳﺖ‪ ،‬اﻣﺎ از ﺳﻮی دﯾﮕﺮ اﺣﺴﺎس ﻣﯿﮑﻨﻢ ﮐﻪ اﯾﻦ ﺟﻨﺒﺶ ﻓﺎﻗﺪ آن ﺷﻮر ﻻزم اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯿﺮﺳﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺧﻮاﻫـﺎن‬
‫ﯾﮏ ﺑﯿﺪاری ﻫﺴﺘﯿﻢ‪ ،‬اﻣﺎ ﻣﻦ ﺗﺸﻨﮕﯽ و اﺷﺘﯿﺎق اﻧﺪﮐﯽ ﺑﺮای ﺣﺮﮐﺖ ﻋﻤﯿﻖ دﺳﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺸﺎﻫﺪ ﻣﯿﮑﻨﻢ‪ .‬اﺷـﺘﯿﺎق ﺑـﻪ ﺧـﺪا‬
‫اﻏﻠﺐ ﺑﻪ وﺳﯿﻠﻪ اﺷﮑﻬﺎ ﺑﯿﺎن ﻣﯽﺷﻮد‪ .‬ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﺪ‪» :‬آﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ اﺷﮑﻬﺎ ﻣﯽﮐﺎرﻧﺪ ﺑﺎ ﺗﺮﻧﻢ درو ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻧﻤﻮد‪ ،‬آن ﮐﻪ‬
‫ﺑﺎ ﮔﺮﯾﻪ ﺑﯿﺮون ﻣﯽرود و ﺗﺨﻢ ﺑﺮای زراﻋﺖ ﻣﯽﺑﺮد ﻫﺮ آﯾﻨﻪ ﺑـﺎ ﺗـﺮﻧﻢ ﺧﻮاﻫـﺪ ﺑﺮﮔﺸـﺖ و ﺑﺎﻓـﻪﻫـﺎی ﺧـﻮﯾﺶ را ﺧﻮاﻫـﺪ‬
‫آورد‪)«.‬ﻣﺰﻣﻮر ‪5 :126‬و‪ .(6‬ﺧﺪا اﺷﮑﻬﺎی ﻣﻘﺪﺳﯿﻦ ﺧﻮد را در ﻗﻠﺐ ﺧﻮﯾﺶ ﻧﮕﺎه ﻣﯽدارد‪ .‬اﺷﮑﻬﺎی ﻣـﺎ ﺑـﻪ ﻧـﻮﻋﯽ ﺑﯿـﺎن آن‬
‫ﭼﯿﺰی اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻗﻠﺐ ﺧﺪاﺳﺖ‪ .‬اﺷﮑﻬﺎ دﻟﺴﻮزی ﺧﺪا را ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﺗﻠﻒ ﺷﺪن ﺟﺎﻧﻬﺎی ﺑﺴﯿﺎر ﺑﻪ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﻣﯽﮐﺸﻨﺪ‪ .‬اﺷﮑﻬﺎ‬
‫ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺗﺠﻠﯽ ﻗﺪوﺳﯿﺖ ﺧﺪا ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﻓﻘﺪان ﻋﺪاﻟﺖ در دﻧﯿﺎی ﻣﺎ‪ ،‬ﺟﺎری ﻣﯽﮔﺮدﻧﺪ‪ .‬ﭼﻨﺪﯾﻦ ﺳﺎل ﻗﺒﻞ در ﯾـﮏ‬
‫ﮔﺮدﻫﻤﺎﯾﯽ ﺑﺰرگ ﺑﺸﺎرﺗﯽ در اروﭘﺎی ﻏﺮﺑﯽ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻣﯽﮐﺮدم‪ .‬در ﻋﺼﺮ ﯾﮑﯽ از آن روزﻫﺎ ﻧﯿـﺎز ﻣﺒـﺮم ﺑـﺮای ﻓـﺮا ﺧﻮاﻧـﺪن‬
‫رﻫﺒﺮان اﯾﻦ اﺟﻼس ﺟﻬﺖ ﺷﺮﮐﺖ در ﯾﮏ ﺟﻠﺴﮥ دﻋﺎی ﺷﺒﺎﻧﮕﺎﻫﯽ دﯾﺪه ﺷﺪ‪ .‬ﭘﺲ ﻋﺼﺮ ﻫﻤﺎن ﭘﻨﺠﺸـﻨﺒﻪ ﺟﻠﺴـﻪای ﺑـﺮای‬
‫ﻃﻠﺒﯿﺪن روی ﺧﺪا ﺟﻬﺖ ﻓﺮﺳﺘﺎدن ﺑﯿﺪاری در ﮐﺸﻮر‪ ،‬ﺗﺮﺗﯿﺐ دادﯾﻢ‪ .‬در ﺣﯿﻦ ﺟﻠﺴﻪ ﯾﮑﯽ از رﻫﺒﺮان ﮐﻠﯿﺪی اﯾﻦ ﮔﺮدﻫﻤﺎﯾﯽ‬
‫از ﺗﻪ دل ﺷﺮوع ﺑﻪ ﮔﺮﯾﺴﺘﻦ ﻧﻤﻮد‪ .‬او ﺑﺮای دوﺳﺘﺎن و ﻋﺰﯾﺰان ﺧﻮد ﮐﻪ ﻣﺴﯿﺢ را ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ‪ ،‬اﺷﮏ ﻣﯽرﯾﺨﺖ‪ .‬در ﻫﻤﯿﻦ ﺣـﺎل‬
‫ﺑﺮﺧﯽ از رﻫﺒﺮان دﯾﮕﺮ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﻨﺪه در ﮔﺮدﻫﻤﺎﯾﯽ ﺟﻠﺴﮥ دﻋﺎ را ﺑﻪ دﻟﯿﻞ اﯾﻦ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ اﯾﻦ رﻫﺒﺮ ﺳﺮﺷﻨﺎس ﺑﯿﺶ‬
‫از ﺣﺪ اﺣﺴﺎﺳﺎﺗﯽ ﺷﺪه ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺘﻮﻗﻒ ﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬ﻧﮕﺮاﻧﯽ آﻧﻬﺎ ﻓﻘﻂ ﺑﺮای ﺷﺨﺼﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﯽﮔﺮﯾﺴﺖ‪ .‬اﻣﺎ اﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮا را‬
‫ﺑﺎ وﻗﺎﯾﻌﯽ ﮐﻪ اﺧﯿﺮاً در ﮐﺸﻮر ﻣﺼﺮ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﻤﻮدم‪ ،‬ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﮐﻨﯿﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺮای اوﻟﯿﻦ ﺑﺎر وارد ﮐﺸﻮر ﻣﺼﺮ ﺷﺪم در ﻣﻮرد‬
‫ﻧﺤﻮۀ دﻋﺎ ﺑﺮای ﮔﺮدﻫﻤﺎﯾﯽﻫﺎ در اﯾﻦ ﮐﺸﻮر ﭘﺮس و ﺟﻮ ﮐﺮدم‪ .‬ﯾﮑﯽ از ﮐﺸﯿﺸﺎن ﻣﺴﺆول ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔـﺖ‪» :‬ﺳـﺎﻣﯽ ﻣـﻦ ﻓﮑـﺮ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﻢ اﮐﺜﺮ ﻣﺮدم اﯾﻦ ﮐﺸﻮر ﺣﺎﺿﺮﻧﺪ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰﺷﺎن را ﺑﻪ دﯾﮕﺮان ﺑﺒﺨﺸﻨﺪ‪ «.‬ﺑﺎ ﮐﻨﺠﮑﺎوی ﭘﺮﺳﯿﺪم‪» :‬ﻣﻨﻈـﻮرت ﭼﯿﺴـﺖ؟«‬
‫دوﺳﺖ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ‪» :‬ﻣﺮدم آن ﻗﺪر ﺑﺮای اﯾﻦ ﺟﻠﺴﺎت دﻋﺎ ﮐﺮده و روزه ﮔﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ ﮐﻪ اﮐﺜﺮ آﻧﺎن وزن ﮐﻢ ﮐـﺮدهاﻧـﺪ‪ .‬ﺑﺴـﯿﺎری‬
‫ﺑﺮای ﺧﻮﯾﺸﺎوﻧﺪان و ﻧﺰدﯾﮑﺎﻧﺸﺎن اﺷﮏ رﯾﺨﺘﻪ و روزهﻫﺎی ﻃﻮﻻﻧﯽ ﻣﺪت داﺷﺘﻪاﻧﺪ‪ «.‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ دﻋﺎﻫﺎی آﻧـﺎن ﭘﺎﺳـﺦ داد‪.‬‬
‫دﻫﻬﺎ ﻫﺰار ﻧﻔﺮ در ﭘﺎدﺷﺎﻫﯽ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﻋﯿﺴﺎی ﻣﺴﯿﺢ ﻓﺮﻣﻮد‪» :‬ﺧﻮﺷﺎﺑﺤﺎل ﮔﺮﺳـﻨﮕﺎن و ﺗﺸـﻨﮕﺎن ﻋـﺪاﻟﺖ زﯾـﺮا‬
‫اﯾﺸﺎن ﺳﯿﺮ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺷﺪ«)ﻣﺘﯽ ‪ .(6 :5‬زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻧﯿﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺮدم ﻣﺼﺮ اﯾﻦ ﻧﻮع دﻋﺎ ﮐﺮدن را ﺷﺮوع ﮐﻨﯿﻢ‪ ،‬ﻋﻤﻞ ﺧﺪا را ﺑـﻪ‬
‫ﻃﺮﯾﻘﯽ ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪاﻧﻪ و ﻋﻈﯿﻢ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﻧﻤﻮد ‪.‬ﺧﺪاوﻧﺪ در ﭘﯽ زﻧـﺎن و ﻣﺮداﻧـﯽ اﺳـﺖ ﮐـﻪ ﻗﻠـﺐ او را درک ﻧﻤـﻮده‪،‬‬
‫ﻣﺸﺘﺎق ﻣﺸﺎﻫﺪۀ ﻋﺪاﻟﺖ او در ﻣﯿﺎن ﻗﻮﻣﺶ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﻣﺎ ﻣﺤﺘﺎج دﻋﺎ ﻫﺴﺘﯿﻢ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ دﻋﺎ ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬ﻫﻤﯿﻦ ﺣﺎﻻ ﺑﺎﯾـﺪ ﺑـﺎ اﺷـﺘﯿﺎﻗﯽ‬
‫ﺷﺪﯾﺪ ﺑﺮای ﮔﻤﺸﺪﮔﺎن‪ ،‬ﺑﺮای آﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻫﻨﻮز ﻣﺴﯿﺢ را ﻣﻼﻗﺎت ﻧﻨﻤﻮدهاﻧﺪ‪ ،‬دﻋﺎ ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ اﯾﻦ ﺗﺸﻨﮕﯽ و اﺷﺘﯿﺎق دﻋـﺎ‬
‫ﮐﻨﯿﻢ‪ ،‬ﻗﻠﺒﻬﺎﯾﻤﺎن از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﭘﺎﺳﺦ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻟﺒﺮﯾﺰ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺷﺪ‪.‬‬

‫‪١٢٢‬‬
‫‪ / 8‬دﺳـﺎﻣﺒﺮ ‪2003 /‬‬ ‫دﻋـﺎ ﺑـﺎ ﻗﻠﺒـﯽ ﻣﻄﯿـﻊ‬
‫ﯾﮏ ﻣﺴﺌﻠﮥ ﻣﻬﻢ در ﻣﻮرد دﻋﺎ وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﻣﺮدم اﻏﻠﺐ در ﻣﻮرد آن ﺻﺤﺒﺖ ﻧﻤﯽﮐﻨﻨﺪ وآن راﺑﻄﮥ ﺑﯿﻦ اﻃﺎﻋﺖ و دﻋﺎﺳﺖ‪.‬‬
‫در ﻗﺮون اوﻟﯿﮥ ﻣﺴﯿﺤﯽ راﻫﺒﺎن و راﻫﺒﻪﻫﺎ از زﻧﺪﮔﯽ ﻋﺎدی و ﻣﻌﺎﺷﺮت ﺑﺎ دﯾﮕﺮان ﭘﺮﻫﯿﺰ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ ﻣﮑـﺎﻧﯽ ﺑـﻪ دور از‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﻋﺎدی و وﻇﺎﯾﻒ آن ﭘﯿﺪا ﻧﻤﻮده در آﻧﺠﺎ ﺑﻪ دﻋﺎ ﻣـﯽﭘﺮداﺧﺘﻨـﺪ‪ .‬آﻧﻬـﺎ ﺑـﺮای ﻣﺒـﺪل ﺷـﺪن ﺑـﻪ ﻣـﺮدان و زﻧـﺎن دﻋـﺎ‬
‫ﻓﺪاﮐﺎرﯾﻬﺎی ﺑﺰرﮔﯽ اﻧﺠﺎم ﻣﯽدادﻧﺪ‪ .‬ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ ﮐﻪ در اﯾﻦ ﻧﻮع ﺳﺒﮏ دﻋﺎ ﻣﺴﺎﺋﻠﯽ ﻧﺎدﯾﺪه ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﯽﺷـﻮﻧﺪ‪.‬‬
‫ﻟﻄﻔﺎً دﭼﺎر ﺳﺆﺗﻔﺎﻫﻢ ﻧﺸﻮﯾﺪ‪ .‬اوﻗﺎﺗﯽ وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﻣﺎ ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﺧﻠﻮﺗﻨﺸﯿﻨﯽ و ﯾﺎﻓﺘﻦ ﯾﮏ ﻣﺤﯿﻂ آرام دارﯾﻢ‪ .‬ﻋﯿﺴﯽ ﻫﻤﯿﻦ ﮐﺎر‬
‫را اﻧﺠﺎم ﻣﯿﺪاد‪ ،‬اﮔﺮ او ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﺧﻠﻮت ﻧﻤﻮدن داﺷﺖ‪ ،‬ﭼﻘﺪر ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﺎ ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﺧﺎرج ﺷﺪن از ﻣﺤﯿﻂ و رﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﺧـﺪا‬
‫دارﯾﻢ ‪.‬اﻣّﺎ وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﻋﯿﺴﯽ ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‪ ،‬واﺿﺢ اﺳﺖ ﮐﻪ او ﯾﮏ ﮔﻮﺷﻪ ﻧﺸﯿﻦ ﻋﺰﻟـﺖ ﮔﺮﻓﺘـﻪ در دﯾـﺮ ﻧﺒـﻮد‪ .‬او‬
‫ﺧﻮد را وﻗﻒ ﻣﻼﻗﺎت ﮐﺮدن ﻧﯿﺎزﻫﺎ‪ ،‬ﺷﻔﺎی زﺧﻤﻬﺎ و ﻣﺼﺎﻟﺤﻪ دادن ﻣﺮدم ﺑﺎ ﺧﺪا ﻧﻤﻮده ﺑﻮد‪ .‬او در ﮐﺎر ﺧﺪا ﻣﺸـﻐﻮل ﺑـﻮد‪.‬‬
‫ﻋﯿﺴﯽ ﺑﺮای ﺷﻨﯿﺪن از ﭘﺪر ﺑﻪ ﺧﻠﻮت ﻣﯿﺮﻓﺖ‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻣﻬﻢ ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﻣﯿﺮﺳﯿﺪ‪ ،‬او ﻫﻤﭽﻮن ﺷﯿﺮی ﭘﺮﺷﻮر ﺑﺎز ﻣﯿﮕﺸـﺖ‪.‬‬
‫ﻋﯿﺴﯽ ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد ﻓﺮﻣﻮد‪» :‬ﻣﻦ از ﺧﻮد ﻫﯿﭻ ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﻢ ﮐﺮد ﺑﻠﮑﻪ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺷﻨﯿﺪهام داوری ﻣﯿﮑـﻨﻢ و داوری ﻣـﻦ ﻋـﺎدل‬
‫اﺳﺖ‪ ،‬زﯾﺮا ﮐﻪ ارادۀ ﺧﻮد را ﻃﺎﻟﺐ ﻧﯿﺴﺘﻢ ﺑﻠﮑﻪ ارادۀ ﭘﺪری ﮐﻪ ﻣﺮا ﻓﺮﺳﺘﺎده اﺳﺖ«)ﯾﻮﺣﻨﺎ ‪ .(30 : 5‬ﻋﯿﺴﯽ ﺑﻪ ﺻـﺪای ﺧـﺪا‬
‫ﮔﻮش ﻣﯽﺳﭙﺮد‪ ،‬و ﺳﭙﺲ ارادۀ او را ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﻣﯿﺮﺳﺎﻧﺪ ‪.‬زﯾﺮا راﺑﻄﻪای ﻧﺎﮔﺴﺴﺘﻨﯽ ﻣﺎﺑﯿﻦ دﻋﺎ و اﻃﺎﻋﺖ وﺟـﻮد دارد‪ .‬ﻋﯿﺴـﯽ‬
‫در ﻣﻮرد ﻣﺮدی ﮐﻪ در راه ﺗﻮﺳﻂ دزدان ﻣﻮرد دﺳﺘﺒﺮد ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ زﺧﻤﯽ ﺷﺪ‪ ،‬ﻣﺜﻠﯽ ﺑﯿﺎن ﻧﻤﻮد‪ .‬در اﯾﻦ ﻣﺜـﻞ ﯾـﮏ زوج از‬
‫ﻣﺮدان ﻣﺬﻫﺒﯽ از ﻧﺰد ﻓﺮد ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ ﮔﺬر ﮐﺮدﻧﺪ‪ ،‬اﻣّﺎ اﯾﺸﺎن ﺟﻬـﺖ رﺳـﯿﺪن ﺑـﻪ وﻇـﺎﯾﻒ ﻣـﺬﻫﺒﯽ ﺧـﻮﯾﺶ ﺑـﻪ او ﮐﻤـﮏ‬
‫ﻧﻨﻤﻮدﻧﺪ‪ .‬اﻣّﺎ ﯾﮏ ﺳﺎﻣﺮی اﯾﻦ ﻣﺮد را دﯾﺪ و ﺗﻮﻗﻒ ﻧﻤﻮده او را ﯾﺎری ﮐﺮد‪ .‬ﻋﯿﺴﯽ ﭘﺲ از ﺑﯿﺎن ﻧﻤﻮدن اﯾﻦ ﻣﺜﻞ‪ ،‬ﺳﺆال ﻣﻬﻤﯽ‬
‫را ﻣﻄﺮح ﻧﻤﻮد‪» :‬ﭘﺲ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺗﻮ ﮐﺪام ﯾﮏ از اﯾﻦ ﺳﻪ ﻧﻔﺮ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﺑﻮد ﺑﺎ آن ﺷﺨﺺ ﮐﻪ ﺑﻪ دﺳـﺖ دزدان اﻓﺘـﺎد؟«)ﻟﻮﻗـﺎ‪:10‬‬
‫‪ .(36‬ﯾﮑﯽ از ﻓﻘﻬﺎ ﺑﻪ ﻋﯿﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد‪» :‬آﻧﮑﻪ ﺑﺮ او رﺣﻤﺖ ﮐﺮد« ﻋﯿﺴﯽ وی را ﮔﻔﺖ‪» :‬ﺑﺮو و ﺗﻮ ﻧﯿﺰ ﻫﻤﭽﻨﺎن ﮐﻦ«)ﻟﻮﻗﺎ‪:10‬‬
‫‪ .(37‬ﻣﻔﻬﻮم ﺻﺮﯾﺢ اﯾﻦ ﻋﺒﺎرت ﺑﻪ ﻃﻮر ﺳﺎده اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻧﺒﺎﯾﺪ آﻧﻘﺪر ﻣﺸﻐﻮل ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺬﻫﺒﯽ ﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ از وﻇﯿﻔﮥ ﺧـﻮد‬
‫ﮐﻪ ﭘﺮداﺧﺘﻦ ﺑﻪ زﺧﻤﻬﺎ و ﻧﯿﺎزﻫﺎی دﻧﯿﺎی اﻃﺮاف ﻣﺎ ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻏﺎﻓﻞ ﮔﺮدﯾﻢ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﻪ زﻧـﺪﮔﯽ ﻋﯿﺴـﯽ ﻧﮕـﺎه ﻣـﯽﮐﻨـﯿﻢ‪،‬‬
‫درﻣﯽﯾﺎﺑﯿﻢ ﮐﻪ او ﻣﺘﻌﺎدﻟﺘﺮﯾﻦ ﺷﺨﺼﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺎﮐﻨﻮن در ﺟﻬﺎن زﯾﺴﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬او ﺑﺮﺧﯽ اوﻗﺎت ﺑﺮای ﺧﻠﻮت ﻧﻤﻮدن ﺑﺎ ﭘﺪر‬
‫ﺧﻮﯾﺶ از اﺟﺘﻤﺎﻋﺎت دور ﻣﯽﺷﺪ‪ .‬اﻣّﺎ از ﺳﻮی دﯾﮕﺮ ﻫﻤﻮاره زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮﯾﺶ را وﻗﻒ ﻣﺮدم ﻣﯽﮐﺮد‪ .‬ﻋﯿﺴﯽ ﻫﻢ دﻋﺎ ﻣﯿﮑﺮد‬
‫و ﻫﻢ اﻃﺎﻋﺖ ﻣﯽﻧﻤﻮد‪ .‬از ﻫﻤﯿﻦ ﻃﺮﯾﻖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺪرت ﺧﺪا آﺷﮑﺎر ﻣﯽﮔﺮدد‪ .‬در زﻧﺪﮔﯽ اﻓﺮادی ﮐﻪ ﺑﺮای ﺧﻠـﻮت ﻧﻤـﻮدن‬
‫ﺑﺎ ﺧﺪا ﮔﻮﺷﻪﻧﺸﯿﻨﯽ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﻨﺪ و ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺳﻮی ﻣﮑﺎﻧﯽ ﮐﻪ زﺧﻤﻬﺎ و ﻧﯿﺎزﻫﺎی اﻧﺴﺎﻧﯽ ﻓﺮﯾـﺎد ﻣﯿ‪Ĥ‬ورﻧـﺪ‪ ،‬ﺣﺮﮐـﺖ ﻣـﯽﮐﻨﻨـﺪ‪،‬‬
‫ﻗﺪرت ﺷﮕﻔﺖاﻧﮕﯿﺰی وﺟﻮد دارد‪ .‬وﻗﺘﯽ ﮐﻪ دﻋﺎ و اﻃﺎﻋﺖ در زﻧﺪﮔﯽ ﯾﮏ ﻓﺮد ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻫﻤﺮاه ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﻫﻤﻮاره ﺑﻪ آﺷﮑﺎر‬
‫ﺷﺪن ﻗﺪرت و ﻣﺤﺒﺖ ﺧﺪا ﻣﻨﺠﺮ ﻣﯿﮕﺮدﻧﺪ‪ .‬ﯾﮏ ﺳﺮود ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺑﺪﯾﻦ ﻣﻀﻤﻮن وﺟﻮد دارد‪» :‬اﻋﺘﻤﺎد ﻧﻤﺎ و اﻃﺎﻋﺖ ﮐﻦ‪ ،‬زﯾـﺮا‬
‫ﻃﺮﯾﻖ دﯾﮕﺮی ﺟﻬﺖ ﺷﺎدی ﻧﻤﻮدن در ﻋﯿﺴﯽ وﺟﻮد ﻧﺪارد‪ ،‬ﺑﺠﺰ اﻋﺘﻤﺎد و اﻃﺎﻋﺖ‪ «.‬ﻋﯿﺴﺎی ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﯿﮕﻮﯾـﺪ‪ » :‬دﻋـﺎ‬
‫ﻧﻤﺎ و اﻃﺎﻋﺖ ﺑﮑﻦ‪ ،‬زﯾﺮا ﺑﻪ ﻏﯿﺮ از دﻋﺎ و اﻃﺎﻋﺖ ﻃﺮﯾﻖ دﯾﮕﺮی ﺑﺮای ﺷﻨﺎﺧﺘﻦ ﻗﺪرت ﺧﺪا وﺟﻮد ﻧﺪارد‪«.‬‬

‫‪١٢٣‬‬
‫‪ / 15‬دﺳـﺎﻣﺒﺮ ‪2003 /‬‬ ‫دﻋﺎ ﺑﺎ ﯾـﮏ ﻗﻠـﺐ راﺳـﺖ‬
‫در روزﻫﺎی اﺑﺘﺪای اﯾﻤﺎﻧﻢ ﭼﯿﺰ زﯾﺎدی در ﻣﻮرد دﻋﺎ ﻧﻤﯿﺪاﻧﺴﺘﻢ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮐﻠﯿﺴﺎ رﻓﺘﻢ‪ ،‬دﻋﺎﻫﺎی زﯾﺒﺎﯾﯽ از ﻣـﺮدم ﺷـﻨﯿﺪم‪.‬‬
‫ﻣﻦ ﻧﯿﺰ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ اﻏﻠﺐ ﻧﻮاﯾﻤﺎﻧﺎن ﻣﺴﯿﺤﯽ ﺑﻮدم‪ .‬ﻣﻦ ﺑﻪ دﻋﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﻧﻮع ﺳﺒﮏ ﺳـﺨﻦ ﮔﻔـﺘﻦ در ﺟﻤـﻊ ﻣـﯽﻧﮕﺮﯾﺴـﺘﻢ‪.‬‬
‫ﺑﺴﯿﺎری از ﻣﺮدم ﺑﻪ ﻧﻮﻋﯽ ﻣﺘﻔﺎوت از ﮔﻔﺘﻤﺎن ﻋﺎدی ﺑﺎ ﺧﺪا ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻪ دﻋﺎ ﻣﯽﮐﺮدﻧـﺪ‪ .‬آﻧﻬـﺎ ﺑـﺮای ﺧﻄـﺎب ﻧﻤـﻮدن ﺧـﺪا‬
‫ﮐﻠﻤﺎﺗﯽ از ﻗﺒﯿﻞ »ﺷﻤﺎ را« و »ﺷﻤﺎ« ﺑﻪ ﮐﺎر ﻣﯽﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪ .‬از اﯾﻦ رو ﻣﻦ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﻧﻮاﯾﻤﺎن ﻣﺴﯿﺤﯽ ﻣﺮﻋﻮب ﻣﯽﮔﺮدﯾﺪم‪ .‬اﻣّﺎ‬
‫ﯾﮏ روز در ﯾﮏ ﮔﺮوه ﮐﻮﭼﮏ ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس ﮐﻪ ﻣﻦ ﻧﯿﺰ در آن ﺷﺮﮐﺖ داﺷﺘﻢ ﯾﮑﯽ از دوﺳﺘﺎﻧﻢ دﻋﺎ ﮐﺮد ‪.‬او ﻧﯿـﺰ ﻣﺎﻧﻨـﺪ ﻣـﻦ‬
‫ﯾﮏ ﻧﻮاﯾﻤﺎن ﺑﻮد‪ .‬وﻗﺘﯽ ﮐﻪ او دﻋﺎ ﮐﺮد ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯿﺮﺳﯿﺪ ﮐﻪ دﻋﺎﯾﺶ واﻗﻌﯽ اﺳﺖ‪ .‬در ﻫﻤﺎن وﻗﺖ ﺣﻀﻮر ﺧﺪا ﺟﻤﻊ ﮐﻮﭼﮏ‬
‫ﻣﺎ را ﭘﺮ ﺳﺎﺧﺖ‪ .‬ﻣﻦ ﺗﺎ آن زﻣﺎن ﭼﻨﯿﻦ دﻋﺎﯾﯽ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻧﮑﺮده ﺑﻮدم‪ .‬در آن دﻋـﺎ ﺗـﺎزﮔﯽ و ﺣﻘﯿﻘـﺖ وﺟـﻮد داﺷـﺖ‪ .‬ﭼـﻪ‬
‫ﺗﻔﺎوﺗﯽ ﻣﺎﺑﯿﻦ دﻋﺎی دوﺳﺖ ﻣﻦ و دﻋﺎی اﻓﺮاد ﻣﺘﻌﺪدی ﮐﻪ ﻣﻦ در زﻣﺎن ﻧﻮاﯾﻤﺎﻧﯽ ﺷﻨﯿﺪه ﺑﻮدم وﺟﻮد داﺷﺖ؟ ﺑﻪ ﻃﻮر ﺳﺎده‬
‫ﻣﯿﺘﻮان ﮔﻔﺖ ﮐﻪ او راﺳﺖ و ﺻﻤﯿﻤﯽ ﺑﻮد‪ .‬و دﻋﺎی او از ﺳﺎدﮔﯽ و ﺻﺪاﻗﺖ ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﻮد‪ .‬او ﺳﻌﯽ ﻧﻤﯽﮐﺮد ﻫـﯿﭽﮑﺲ را‬
‫ﺗﺤﺖﺗﺄﺛﯿﺮ روﺣﺎﻧﯿﺖ ﺧﻮد ﻗﺮار دﻫﺪ‪ .‬او ﺳﻌﯽ در ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺟﻤﻼت و ﺳﺨﻨﺎن ﻧﺪاﺷﺖ‪ .‬ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ زﺑﺎن ﺳﺎدۀ ﺧﻮد و ﺑﺎ ﮐﻠﻤﺎﺗﯽ‬
‫ﮐﻪ ﺑﺮای او آﺷﻨﺎ ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬دﻋﺎ ﻣﯿﮑﺮد‪ .‬او ﺑﻪ ﻃﻮر ﺳﺎده ﺑﺎ ﻗﻠﺒﯽ ﺻﺎدق و راﺳﺖ دﻋﺎ ﻣﯿﮑﺮد‪ .‬دﻋﺎ ﺷﺮاﮐﺖ دو ﻗﻠﺐ اﺳﺖ‪ ،‬ﯾﻌﻨﯽ‬
‫ﻗﻠﺐ ﺧﺪا ﺑﺎ ﻗﻠﺐ اﻧﺴﺎن‪ .‬دﻋﺎ ﺷﺮاﮐﺖ ﺑﺎ ﺧﺎﻟﻖ ﻋﺎﻟﻢ ﻫﺴﺘﯽ در ﻋﻤﯿﻘﺘﺮﯾﻦ ﺳﻄﺢ آن اﺳﺖ‪ .‬دﻋﺎ ﺗﻼﺷـﯽ ﺟﻬـﺖ ﺗﺤـﺖﺗـﺄﺛﯿﺮ‬
‫ﻗﺮار دادن ﺧﺪا ﯾﺎ اﻧﺴﺎن ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﻃﻮر ﺳﺎده ﺑﺎﯾﺪ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ واﻗﻌﯽ ﺑﻮدن آن اﺳﺖ ‪.‬اﮔﺮ ﻻزم ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﯾﮏ ﮐﻠﻤـﻪ در ﻣـﻮرد‬
‫دﻋﺎ ﺑﺪاﻧﯿﻢ آن ﺻﺪاﻗﺖ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ در دﻋﺎ ﺑﺪون ﺻﺪاﻗﺖ ﻋﻤﻞ ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬ﻣﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﺎ ﻧﻘﺎب و ﯾﺎ ﻫﯿﺌﺘﯽ ﻣﺘﺒـﺪل ﺑـﻪ‬
‫ﺣﻀﻮر ﺧﺪا ﺑﺮوﯾﻢ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﯾﮏ روح ﺑﯽرﯾﺎ و ﺑﯽﺗﺰوﯾﺮ در ﺣﻀﻮر ﺧﺪا ﺣﺎﺿـﺮ ﺷـﻮﯾﻢ‪ .‬اﮔـﺮ ﻣـﺎ از ﭼﯿـﺰی ﯾـﺎ ﮐﺴـﯽ‬
‫ﺻﺪﻣﻪای دﯾﺪهاﯾﻢ‪ ،‬ﻣﯿﺒﺎﯾﺪ در ﺣﻀﻮر ﺧﺪا ﺻﺎدق ﺑﺎﺷﯿﻢ‪ .‬اﮔﺮ ﮔﻨﺎﻫﯽ در زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ وﺟﻮد دارد‪ ،‬ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺳﻌﯽ در ﭘﻨﻬﺎن ﻧﻤﻮدن‬
‫آن ﻧﻤﺎﯾﯿﻢ‪ .‬اﮔﺮ در ﻣﻮرد ﻣﻮﻓﻘﯿﺘﯽ ﮐﻪ ﮐﺴﺐ ﻧﻤﻮدهاﯾﻢ ﺑﻪ ﻫﯿﺠﺎن آﻣﺪهاﯾﻢ‪ ،‬ﻣﯽﺑﺎﯾﺪ ﺷﺎدی ﻧﻤﻮده از ﺧﺪاﯾﯽ ﮐﻪ ﻓﺎﻋـﻞ ﺗﻤـﺎﻣﯽ‬
‫آن ﭘﯿﺮوزﯾﻬﺎﺳﺖ ﺗﺸﮑﺮ ﻧﻤﺎﯾﯿﻢ‪ .‬اﮔﺮ ﺷﺨﺼﯽ ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮرده ﻫﺴﺘﯿﻢ‪ ،‬ﻣﺤﺘﺎج ﻫﺴﺘﯿﻢ ﺟﻬﺖ ﮐﺴﺐ ﯾﺎری ﻧـﺰد ﺧـﺪا ﻓﺮﯾـﺎد‬
‫ﺑﺮآورﯾﻢ‪ .‬اﮔﺮ ﻣﺎ دﭼﺎر ﺑﯽﺗﻔﺎوﺗﯽ ﺷﺪهاﯾﻢ‪ ،‬ﻣﯿﺒﺎﯾﺪ ﺻﺎدﻗﺎﻧﻪ ﻋﻤﻞ ﻧﻤﻮده‪ ،‬از ﺧﺪا ﺑﺨﻮاﻫﯿﻢ ﮐﻪ ﻓﯿﺾ ﮐﺎﻓﯽ ﺟﻬﺖ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﮐﺮدن‪،‬‬
‫ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﺪﻫﺪ‪ .‬ﺻﺪاﻗﺖ ﻣﯿﺒﺎﯾﺪ ﻗﻠﺐ ﻓﺮد دﻋﺎ ﮐﻨﻨﺪه را ﻓﺮو ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬در ﻏﯿﺮ اﯾﻦ ﺻﻮرت دﻋﺎ ﭼﯿﺰی ﺑﯿﺶ از اﻧﺠﺎم وﻇﯿﻔـﻪ‬
‫ﯾﺎ ﯾﮏ رﺳﻢ ﺧﺸﮏ ﻣﺬﻫﺒﯽ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪ .‬وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﮐﺘﺎﺑﻤﻘﺪس از دﻋﺎی ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪ ﺳﺨﻦ ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ‪ ،‬ﺑﻪ دﻋﺎی ﺻـﺎدﻗﺎﻧﻪ اﺷـﺎره‬
‫ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ‪ .‬ﯾﻌﻘﻮب در اﯾﻦ ﺑﺎره ﻣﯿﻔﺮﻣﺎﯾﺪ‪» :‬ﻧﺰد ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻫﺎن ﺧﻮد اﻋﺘﺮاف ﮐﻨﯿﺪ و ﺑﺮای ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ دﻋﺎ ﮐﻨﯿﺪ ﺗﺎ ﺷﻔﺎ ﯾﺎﺑﯿﺪ‪.‬‬
‫زﯾﺮا دﻋﺎی ﻣﺮد ﻋﺎدل در ﻋﻤﻞ‪ ،‬ﻗﻮت ﺑﺴﯿﺎر دارد«)ﯾﻌﻘﻮب ‪ .(16:5‬در اﯾﻦ ﻗﺴﻤﺖ اﻋﺘﺮاف ﺻﺎدﻗﺎﻧﻪ و ﺷﻔﺎی اﻟﻬﯽ ارﺗﺒـﺎﻃﯽ‬
‫ﺗﻨﮕﺎﺗﻨﮓ دارﻧﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﻣﺸﺘﺎق ﻫﺴﺘﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﯾﮏ ﻣﺮد ﯾﺎ زن دﻋﺎ ﻣﺒﺪل ﺷﻮﯾﺪ‪ ،‬ﻣﯿﺒﺎﯾﺪ ﮐﺎر ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺻﺪاﻗﺖ ﺷﺮوع ﮐﻨﯿﺪ‪.‬‬
‫ﭘﻨﻬﺎن ﮐﺮدن ﭼﻬﺮۀ واﻗﻌﯽ در ﭘﺲ ﯾﮏ ﻧﻘﺎب در ﺣﻀﻮر ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ واﻗﻒ اﺳﺖ‪ ،‬اﻣﺮی ﻏﯿﺮﻣﻤﮑﻦ ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ‪ .‬ﻣﺎ ﻧـﻪ‬
‫ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﺟﻬﺖ زﻧﺪﮔﯽ روﺣﺎﻧﯽ ﺧﻮدﻣﺎن ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ ﺻﺪاﻗﺖ ﻫﺴﺘﯿﻢ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻗﻠﺐ ﺧﻮﯾﺶ را ﺧﺎﻟﺼـﺎﻧﻪ و‬
‫ﺑﺎ ﺻﺪاﻗﺖ ﺑﻪ روی ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽﮔﺸﺎﯾﯿﻢ‪ ،‬ﺣﻀﻮر او وارد ﻋﻤﻞ ﻣﯽﺷﻮد و ﻣﺎ را ﻣﻼﻗﺎت ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬او ﺑﻪ ﻣﺎ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﯿﺪﻫﺪ‪ .‬آری‬
‫او ﻗﻠﺐ ﺷﮑﺴﺘﻪ را ﻧﯿﺰ ﺷﻔﺎ ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ‪.‬‬

‫‪١٢٤‬‬
‫‪ / 22‬دﺳــﺎﻣﺒﺮ ‪2003 /‬‬ ‫دﻋــﺎ در اﯾــﺎم ﮐﺮﯾﺴــﻤﺲ‬
‫در ﯾﮏ ﺟﻠﺴﮥ دﻋﺎ ﺣﻀﻮر داﺷﺘﻢ ﮐﻪ ﻫﺮﮔﺰ آن را از ﯾﺎد ﻧﺨﻮاﻫﻢ ﺑﺮد‪ .‬در آن ﺳﺎل ﻣﻦ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﻧﻮاﯾﻤﺎن ﻣﺴﯿﺤﯽ اوﻟﯿﻦ‬
‫ﮐﺮﯾﺴﻤﺲ ﭘﺲ از اﯾﻤﺎﻧﻢ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﻧﻤﻮدم‪ .‬در آن ﻫﻨﮕﺎم ﻗﻠﺒﻢ ﻣﻤﻠﻮ از اﺷﺘﯿﺎق و ﺷﻮر درک ﻣﻔﻬﻮم ﮐﺮﯾﺴﻤﺲ ﺑـﻮد‪ .‬ﻗـﺒﻼً‬
‫ﮐﺮﯾﺴﻤﺲ ﺑﺮای ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ دادن و ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻫﺪاﯾﺎ‪ ،‬ﮔﺬراﻧﺪن وﻗﺖ ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻮاده و رﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﻣﻬﻤﺎﻧﯽ ﺑﻮد‪ .‬اﻣّﺎ در ﺗﺎﺑﺴـﺘﺎن‬
‫‪ 1965‬ﻣﻦ ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ اﯾﻤﺎن آوردم و از او ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﮐﻪ وارد زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻦ ﮔﺮدﯾﺪه‪ ،‬ﮔﻨﺎﻫﺎن ﻣـﺮا ﺑﺒﺨﺸـﺪ‪ .‬زﻧـﺪﮔﯽ ﻣـﻦ دﯾﮕـﺮ‬
‫ﻫﺮﮔﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻗﺒﻞ ﻧﺒﻮد‪ .‬ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ ﮐﺮﯾﺴﻤﺲ ﺳﺎل ‪ 1965‬را ﻫﺮﮔﺰ از ﯾﺎد ﻧﺨﻮاﻫﻢ ﺑﺮد‪ .‬ﮐﺮﯾﺴﻤﺲ اﯾـﺎﻣﯽ ﺟﻬـﺖ ﺷـﺎدی‬
‫ﺑﻮد‪ ،‬زﯾﺮا ﻣﺎ در ﺣﺎل ﺑﺰرﮔﺪاﺷﺖ ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ رﺧﺪاد ﺗﺎرﯾﺦ ﺑﺸﺮ ﺑﻮدﯾﻢ ‪.‬ﮐﺮﯾﺴﻤﺲ ﺑﺰرﮔﺪاﺷﺖ ﻇﻬﻮر ﺧﺪا در ﺟﺴﻢ اﻧﺴـﺎﻧﯽ‬
‫ﺑﻮد‪ .‬آن اﯾﺎم‪ ،‬اﯾﺎم ﯾﺎدآوری از ﺷﺨﺼﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺟﻬﺎن ﻗﺪم ﻧﻬﺎد و ﻧﺎم ﻋﻤﺎﻧﻮﺋﯿﻞ ﺑﻪ او اﻃـﻼق ﺷـﺪ‪ ،‬ﮐـﻪ ﻣﻔﻬـﻮم آن‬
‫»ﺧﺪا ﺑﺎ ﻣﺎ« اﺳﺖ ‪.‬وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ اﯾﻦ واﻗﻌﯿﺖ را درﯾﺎﻓﺘﻢ‪ ،‬دﯾﮕﺮ ﮐﺮﯾﺴﻤﺲ ﺑﺮاﯾﻢ‪ ،‬ﺑﮕﻮ و ﺑﺨﻨﺪ‪ ،‬ﻣﻮزﯾﮏ وﭘﻮل ﻧﺒﻮد‪ .‬ﺑﻠﮑﻪ آن‬
‫ﺗﻔﮑﺮ در ﺷﮕﻔﺘﯽ‪ ،‬اﺑﻬﺖ و ﺷﮑﻮه ﮐﺎر اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺧﺪا ﺑﻮد‪ .‬ﯾﮑﯽ از دوﺳﺘﺎن اﯾﺎم ﻋﯿﺪ ﻣﻦ‪ ،‬در ﻋﺼﺮ ﮐﺮﯾﺴﻤﺲ ﻣـﺮا‬
‫ﺻﺪا زده ﮔﻔﺖ‪» :‬ﺳﺎﻣﯽ ﺑﺮوﯾﻢ ﺑﺎ ﻫﻢ دﻋﺎ ﮐﻨﯿﻢ‪ «.‬ﻣﻦ ﻗﺒﻼً ﻫﺪاﯾﺎی ﺧﻮدم را ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻮادهام رد و ﺑﺪل ﮐﺮده ﺑﻮدم‪ ،‬ﻟـﺬا ﭘـﺲ از‬
‫ﮐﺴﺐ اﺟﺎزه ﺑﻪ اﺗﻔﺎق دوﺳﺘﺎﻧﻢ ﺑﯿﺮون رﻓﺘﻢ‪ .‬ﻣﺎ ﯾﮏ ﮐﻠﯿﺴﺎی روﺳﺘﺎﯾﯽ را در آن ﻧﺰدﯾﮑﯽ ﯾﺎﻓﺘﯿﻢ ﮐﻪ درش ﻗﻔـﻞ ﻧﺸـﺪه ﺑـﻮد‪.‬‬
‫ﻫﺮ ﭼﻬﺎر ﻧﻔﺮ ﻣﺎ در ﺣﻀﻮر ﻧﺠﺎﺗﺪﻫﻨﺪۀ ﺧﻮﯾﺶ زاﻧﻮ زده او را ﭘﺮﺳﺘﺶ و ﺳﺘﺎﯾﺶ ﻧﻤﻮدﯾﻢ‪ .‬در ﻫﻤﺎن ﺣﺎل ﮐﻪ ﻣﺎ در ﺣﻀﻮر‬
‫ﺧﺪا ﻣﺤﺒﺖ ﺧﻮﯾﺶ را اﺑﺮاز ﻣﯽﮐﺮدﯾﻢ‪ ،‬ﻧﺎﮔﻬﺎن ﻓﮑﺮی ﺑﻪ ذﻫﻦ ﻣﻦ ﺧﻄﻮر ﮐﺮده ﻣﺮا ﺑﻪ ﺷﺪت ﺗﮑﺎن داد‪ .‬ﻣـﺎ ﻣﺮاﺳـﻢ دادن و‬
‫ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻫﺪﯾﻪ از ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ را ﻗﺒﻼً ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻮادۀ ﺧﻮد اﻧﺠﺎم داده ﺑﻮدﯾﻢ‪ ،‬اﻣّﺎ ﭼﻪ ﻫﺪﯾﻪای ﺑﻪ ﻋﯿﺴﯽ ﺗﻘﺪﯾﻢ ﮐـﺮدهاﯾـﻢ؟ درواﻗـﻊ او‬
‫دﻟﯿﻞ اﺻﻠﯽ ﺑﺮﮔﺰاری اﯾﻦ اﯾﺎم اﺳﺖ‪ .‬ﻫﺮ ﭼﻬﺎر ﻧﻔﺮ در ﺣﻀﻮر ﺧﺪا ﮔﺮﯾﺴﺘﯿﻢ‪ ،‬و ﻣﻦ دﻋﺎ ﮐﺮده ﮔﻔﺘﻢ‪» :‬آه‪ ،‬ای ﺧﺪاوﻧـﺪ‪ ،‬ﻣـﻦ‬
‫ﺗﻮ را دوﺳﺖ دارم! ﻣﻦ ﺗﻮ را ﺑﺴﯿﺎر دوﺳﺖ دارم ‪.‬اﻣﺸﺐ ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ ﻫﺪﯾﻪای ﺑﻪ ﺗﻮ ﺗﻘﺪﯾﻢ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﻗﺒﻞ از ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎن رﺳﯿﺪن اﯾﻦ‬
‫اﯾﺎم‪ ،‬ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ ﻫﺪﯾﻪای ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺪﻫﻢ‪ «.‬و ﺑﻌﺪ ﺑﺎ ﺳﺎده دﻟﯽ اداﻣﻪ دادم‪» :‬ﻣﻦ ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ ﺟﺎن ﮐﺴـﯽ را ﺻـﯿﺪ ﻧﻤـﻮده ﺑـﻪ ﺗـﻮ‬
‫ﺗﻘﺪﯾﻢ ﻧﻤﺎﯾﻢ! ﺑﻠﻪ در اﯾﻦ ﮐﺮﯾﺴﻤﺲ‪ ،‬ﻣﻦ ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ ﻓﺮدی را ﺑﻪ ﺳﻮی ﺗﻮ ﻫﺪاﯾﺖ ﮐﻨﻢ‪ «.‬در ﻫﻤﺎن ﺣﺎل ﮐﻪ اﯾـﻦ دﻋـﺎ را ﺑـﻪ‬
‫زﺑﺎن ﻣﯽآوردم‪ ،‬ﻣﯽداﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﻫﺪاﯾﺖ ﯾﮏ ﺷﺨﺺ ﺑﻪ اﯾﻤﺎن ﻣﺴﯿﺤﯽ ﺑﺎ اﺗﮑﺎ ﺑﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎی ﺧﻮد اﻣﺮی ﻏﯿﺮﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻦ‬
‫ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﯾﮑﺒﺎره ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﻪ ﻫﺪاﯾﺖ ﯾﮏ ﺷﺨﺺ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﻣﺴﯿﺢ ﺑﮕﯿﺮم و ﺳﭙﺲ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺑﻪ ﻃﻮر ﺧﻮدﮐﺎر ﺑﻪ اﻧﺠﺎم‬
‫ﻣﯿﺮﺳﯿﺪ‪ .‬اﯾﻦ ﮐﺎر ﻓﻀﺎﯾﯽ ﺑﺮای ﻋﻤﻞ روحاﻟﻘﺪس ﺑﺎﻗﯽ ﻧﻤﯽﮔﺬاﺷﺖ‪ .‬ﺑﻨـﺎﺑﺮاﯾﻦ دﻋـﺎی ﺧـﻮد را اﯾﻨﮕﻮﻧـﻪ اداﻣـﻪ دادم‪» :‬آه ای‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ‪ ،‬ﻣﻦ ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ اﯾﻦ ﮐﺎر را اﻧﺠﺎم دﻫﻢ‪ ،‬اﻣّﺎ ﻣﯽداﻧﻢ ﮐﻪ از ﻋﻬﺪۀ اﻧﺠﺎم آن ﺑﺮﻧﺨﻮاﻫﻢ آﻣﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺸـﺘﺎق ﻫﺴـﺘﻢ‬
‫ﮐﻪ ﻫﺪﯾﻪای در اﯾﻦ ﮐﺮﯾﺴﻤﺲ ﺑﻪ او ﺑﺪﻫﻢ‪ ،‬اﻣّﺎ ﻣﯿﺪاﻧﻢ ﻗﺎدر ﺑﻪ اﻧﺠﺎم آن ﻧﯿﺴﺘﻢ‪ .‬اﻣّﺎ اﮔﺮ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯽ ﮐﻪ ﻫﺪﯾﻪای ﺑﻪ ﺗـﻮ ﺑـﺪﻫﻢ‬
‫ﻓﺮد آﻣﺎدهای را ﭘﯿﺶ روی ﻣﻦ ﻗﺮار ﺑﺪه‪ «.‬ﭼﻨﺪ روز ﺑﻌﺪ‪ ،‬ﺑﻪ اﺗﻔﺎق دوﺳﺘﺎﻧﻢ ﺟﻠﺴﮥ دﻋـﺎی دﯾﮕـﺮی ﺑـﺮ ﺗﭙـﻪای در ﻧﺰدﯾﮑـﯽ‬
‫ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻣﺠﻠﺲ اﯾﺎﻟﺘﯽ ﻟﻮﺋﯿﺰﯾﺎﻧﺎ داﺷﺘﯿﻢ‪ .‬در آن ﻫﻨﮕﺎم ﭼﻬﺎر ﻧﻔﺮ ﻣﺮد ﺟﻮان ﺑﻪ ﺑﺎﻻی ﺗﭙﻪ آﻣﺪه در ﺳﻮی دﯾﮕﺮ آن ﺷﺮوع ﺑﻪ‬
‫آوازﺧﻮاﻧﯽ و ﻧﻮﺷﯿﺪن ﻣﺸﺮوب ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﺎ ﻣﺸﺎﻫﺪۀ اوﺿﺎع ﻧﺰد آﻧﻬﺎ رﻓﺘﯿﻢ و راﺟﻊ ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺢ ﺑﺎ اﯾﺸﺎن ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﯿﻢ‪ .‬آﻧﻬـﺎ‬
‫ﺑﺎ ﺷﻨﯿﺪن ﻣﻮﺿﻮع ﺻﺤﺒﺖ ﻣﺎ‪ ،‬ﺧﻮردن ﻣﺸﺮوب را ﻗﻄﻊ ﻧﻤﻮدﻧﺪ و ﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﮔﻮش دادﻧﺪ‪ .‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﻗﻠﺐ اﯾـﻦ اﻓـﺮاد را‬
‫آﻣﺎده ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮد‪ .‬آﻧﻬﺎ آﻣﺎدۀ ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻦ ﻣﺴﯿﺢ در زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﻟﺬا اﯾﺸـﺎن دﻋـﺎ ﻧﻤـﻮده از ﻣﺴـﯿﺢ ﺧﻮاﺳـﺘﻨﺪ ﮐـﻪ وارد‬
‫زﻧﺪﮔﯿﯿﺸﺎن ﺷﻮد و ﮔﻨﺎﻫﺎﻧﺸﺎن را ﺑﯿﺎﻣﺮزد‪ .‬ﻣﻦ از اﺑﻬﺖ و ﺷﮕﻔﺘﯽ اوﻟﯿﻦ ﮐﺮﯾﺴﻤﺲ زﻧـﺪﮔﯽ روﺣـﺎﻧﯽ ﺧـﻮﯾﺶ ﺑـﻪ ﺷـﺪت‬
‫ﺗﺤﺖﺗﺄﺛﯿﺮ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدم‪ .‬ﻧﻪ‪ ،‬ﻣﻦ ﻫﺮﮔﺰ آن را از ﯾﺎد ﻧﺨﻮاﻫﻢ ﺑﺮد‪ .‬ﭼﺮا در اﯾﻦ ﮐﺮﯾﺴﻤﺲ ﺑﺎ دوﺳﺘﺎن ﺧﻮد‪ ،‬ﯾﺎ ﺑـﻪ ﺗﻨﻬـﺎﯾﯽ‬
‫ﻓﺮﺻﺘﯽ را در ﺣﻀﻮر ﺧﺪا ﺻﺮف ﻧﻤﯽﮐﻨﯿﺪ ﺗﺎ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﺎﻣـﻞ ﺑـﻪ دﺳـﺘﻬﺎی او ﺗﺴـﻠﯿﻢ ﻧﻤﺎﯾﯿـﺪ‪ .‬در زﻣـﺎن ﻧﺨﺴـﺘﯿﻦ‬
‫ﮐﺮﯾﺴﻤﺲ‪ ،‬ﻣﺠﻮﺳﯿﺎن ﻫﺪاﯾﺎﯾﯽ ﺗﻘﺪﯾﻢ ﻋﯿﺴﯽ ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪ .‬اﻣﺮوز ﻧﯿﺰ ﻫﻨﻮز ﻫﺴﺘﻨﺪ اﻓﺮادی ﮐﻪ ﻫﺪاﯾﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﻋﯿﺴﯽ ﺗﻘﺪﯾﻢ ﻣﯽﮐﻨﻨـﺪ‪.‬‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد را در اﯾﻦ ﮐﺮﯾﺴﻤﺲ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ زﻧﺪه ﺑﻪ ﻋﯿﺴﯽ ﺗﻘﺪﯾﻢ ﻧﻤﺎﯾﯿﺪ‪ .‬آﻧﮕﺎه اﯾﻦ ﮐﺮﯾﺴﻤﺲ‪ ،‬ﮐﺮﯾﺴﻤﺴﯽ ﺧﻮاﻫـﺪ‬
‫ﺑﻮد ﮐﻪ آن را ﻫﺮﮔﺰ از ﯾﺎد ﻧﺨﻮاﻫﯿﺪ ﺑﺮد‪.‬‬

‫‪١٢٥‬‬
‫‪ / 29‬دﺳــﺎﻣﺒﺮ ‪2003 /‬‬ ‫دﻋــﺎ ﺑــﺎ ﻗﻠﺒــﯽ ﺷــﮑﺮﮔﺰار‬
‫ﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﺎزﮔﯽ از ﮐﺸﻮر ﻣﺼﺮ ﺑﺎزﮔﺸﺘﻪام‪ .‬در آن ﮐﺸﻮر ﻣﻦ ﺷﺎﻫﺪ ﺑﻮدم ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺎ دﺳﺘﯽ ﻗﻮی ﮐﺎر ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬در آﻧﺠﺎ دﻫﻬﺎ‬
‫ﻫﺰار ﻧﻔﺮ از ﻣﺮدم ﺟﻬﺖ ﭘﺬﯾﺮش ﻣﺴﯿﺢ ﺑﻪ ﻗﻠﺒﺸﺎن‪ ،‬دﻋﺎ ﻣﯿﮑﺮدﻧﺪ‪ .‬ﺻﺪﻫﺎ ﮐﻠﯿﺴﺎ ﺗﻮﺳﻂ روح ﺑﯿﺪاری ﻟﻤـﺲ ﺷـﺪهاﻧـﺪ‪ .‬اﯾـﻦ‬
‫ﺑﯿﺪاری ﭘﯿﺎﻣﺪ ﺷﺮﮐﺖ ‪ 800‬ﺗﻦ از ﮐﺸﯿﺸﺎن و رﻫﺒﺮان در ﯾﮏ ﻫﻤﺎﯾﺶ ﺑﯿﺪاری روﺣﺎﻧﯽ اﺳﺖ‪ .‬روحاﻟﻘﺪس ﺑﻪ ﻃـﺮز ﻋﺠﯿﺒـﯽ‬
‫ﺑﺮ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن در آن ﻫﻤﺎﯾﺶ رﯾﺨﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬در آﻧﺠـﺎ ﻣـﺮدم ﺑـﺎ ﻗﻠـﻮﺑﯽ ﺷﮑﺴـﺘﻪ ﺗﻮﺑـﻪ ﻣـﯽﮐﻨﻨـﺪ‪ .‬ﻣـﻦ ﺑـﺎ روح‬
‫ﺷﮑﺮﮔﺰاری و ﺑﺎ ﻗﻠﺒﯽ ﻣﻤﻠﻮ از ﺳﭙﺎﺳﮕﺰاری از ﻫﺮ آﻧﭽﻪ ﺧﺪا در آن ﮐﺸﻮر اﻧﺠﺎم داده ﺑﻮد ﺑﻪ اﯾﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﺑﺎزﮔﺸﺘﻢ ‪.‬ﻗﻠﺐ‬
‫ﻣﻦ ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻧﺪا ﺳﺮ ﻣﯿﺪاد‪» :‬اﻣﺎﻧﺘﺖ ﭼﻪ ﻋﻈﯿﻢ اﺳﺖ! اﻣﺎﻧﺘﺖ ﭼﻪ ﻋﻈﯿﻢ‪ ،‬ای ﺧﺪاوﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻬﺮ ﻣﻦ‪ .‬ﻫﺮ آﻧﭽـﻪ‬
‫ﮐﻪ ﻣﺤﺘﺎج ﺑﻮدم ﺑﺮاﯾﻢ ﻓﺮاﻫﻢ آوردی‪ .‬اﻣﺎﻧﺘﺖ ﭼﻪ ﻋﻈﯿﻢ اﺳﺖ!« وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮐﺸﻮر ﺧﻮدم ﺑﺎزﮔﺸﺘﻢ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﮐﺎرﻫـﺎﯾﯽ ﮐـﻪ‬
‫در ﭼﻨﺪ ﻫﻔﺘﻪ اﺧﯿﺮ از ﺧﺪاوﻧﺪ دﯾﺪه ﺑﻮدم ﺷﺮوع ﺑﻪ ﭘﺮﺳﺘﺶ و ﺗﻤﺠﯿﺪ او ﻧﻤﻮدم‪ .‬و در آن ﻫﻨﮕﺎم ﺧﺪاوﻧﺪ ﺷﺮوع ﺑـﻪ ﺳـﺨﻦ‬
‫ﮔﻔﺘﻦ ﺑﺎ ﻗﻠﺐ ﻣﻦ ﻧﻤﻮد‪» :‬ای ﻓﺮزﻧﺪم« ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯿﺮﺳﯿﺪ ﮐﻪ او ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ‪» :‬ﺷﮑﺮﮔﺰاری ﻗﻠﺐ ﺗـﻮ در اﯾـﻦ ﻣﻮﻗﻌﯿـﺖ ﺑـﻪ ﺧـﺎﻃﺮ‬
‫ﮐﺎرﻫﺎﯾﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ اﻧﺠﺎم دادهام‪ .‬اﻣﺎ ﻣﻦ ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻗﻠﺐ ﺷﮑﺮﮔﺰار داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯽ‪ «.‬ﻣـﻦ ﻣﺘﻮﺟـﻪ ﺷـﺪم ﮐـﻪ‬
‫ﺑﺮای ﭘﺮﺳﺘﺶ ﺧﺪاوﻧﺪ و ﺗﻘﺪﯾﻢ ﺷﮑﺮﮔﺰاری ﺑﻪ او ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻣﻨﺘﻈﺮ وﻗﻮع ﯾﮏ ﺣﺎدﺛﮥ ﻓﻮقاﻟﻌﺎدهای ﺑﺎﺷﻢ‪ .‬ﻣﻦ ﻣﺤﺘﺎج ﻫﺴـﺘﻢ ﮐـﻪ‬
‫او را در ﻫﺮ وﻗﺖ ﺑﭙﺮﺳﺘﻢ‪ .‬ﭘﻮﻟﺲ آن رﺳﻮل ﺑﺰرگ ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﺪ‪» :‬در ﻫﺮ اﻣﺮی ﺷﺎﮐﺮ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ اﺳﺖ ارادۀ ﺧـﺪا در ﺣـﻖ‬
‫ﺷﻤﺎ در ﻣﺴﯿﺢ ﻋﯿﺴﯽ«)اول ﺗﺴﺎﻟﻮﻧﯿﮑﯿﺎن ‪ .( 18 :5‬دﻋﺎﻫﺎی ﺷﮑﺮﮔﺰاری ﻣﺎ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻓﻘﻂ در ﻣﻮﻗﻌﯿﺘﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ او ﮐﺎرﻫﺎی ﻋﻈﯿﻤﯽ‬
‫اﻧﺠﺎم ﻣﯿﺪﻫﺪ‪ ,‬ﺻﻮرت ﮔﯿﺮﻧﺪ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ در ﻫﺮ ﻣﻮﻗﻌﯿﺘﯽ و در ﻫﺮ ﻓﺮﺻﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ را ﭘﺮﺳﺘﺶ و ﺷـﮑﺮﮔﺰاری ﻧﻤـﺎﯾﯿﻢ‪ .‬ﻣـﺎ در‬
‫زﻣﺎن درﺧﺸﺶ آﻓﺘﺎب و ﺳﺎﯾﮥ اﺑﺮﻫﺎی ﺗﯿﺮهای ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯿ‪Ĥ‬ﯾﺪ ﺑﺮ ﻣﺎ ﭼﯿﺮه ﺷﺪهاﻧﺪ‪ ،‬ﺧﺪا را ﺷﮑﺮ ﺑﮕﻮﯾﯿﻢ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﮐـﻪ ﻫﻤـﻪ‬
‫ﭼﯿﺰ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﭘﯿﺶ ﻣﯿﺮود‪ ،‬و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ دﺷﻮار ﻣﯿﮕﺮدد از او ﺳﭙﺎﺳﮕﺰاری ﻧﻤﻮده ﺣﻤﺪش ﮔـﻮﯾﯿﻢ‪ .‬او را‬
‫ﺑﻪ ﺟﻬﺖ آن ﭼﻪ ﻫﺴﺖ ﺑﺴﺘﺎﯾﯿﻢ‪ ،‬و او را ﺑﺮای ﻧﯿﮑﻮﯾﯽاش در ﻫﺮ ﭼﯿﺰ ﺷﮑﺮ ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬ﻧﻮﯾﺴﻨﺪۀ ﻣﺰاﻣﯿﺮ ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ‪» :‬ﺑﻪ دروازه ﻫﺎی‬
‫او ﺑﺎ ﺣﻤﺪ ﺑﯿﺎﯾﯿﺪ و ﺑﻪ ﺻﺤﻦ ﻫﺎی او ﺑﺎ ﺗﺴﺒﯿﺢ! او را ﺣﻤﺪ ﮔﻮﯾﯿﺪ و ﻧﺎم او را ﻣﺘﺒﺎرک ﺧﻮاﻧﯿﺪ زﯾﺮا ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﯿﮑﻮﺳﺖ و‬
‫رﺣﻤﺖ او اﺑﺪی و اﻣﺎﻧﺖ وی ﺗﺎ اﺑﺪاﻻﺑﺎد«)ﻣﺰﻣﻮر ‪4 :100‬و‪ .(5‬در آﻣﺪن ﺑـﻪ ﺣﻀـﻮر ﺧـﺪا ﺑـﺎ ﻗﻠﺒـﯽ ﻣﻤﻠـﻮ از ﭘﺮﺳـﺘﺶ و‬
‫ﺷﮑﺮﮔﺰاری واﻗﻌﯿﺘﯽ اﺳﺘﺜﻨﺎﯾﯽ و ﺧﺎص وﺟﻮد دارد‪ .‬او در ﭘﺮﺳﺘﺸﻬﺎی ﻣﺎ ﺳﺎﮐﻦ ﻣﯽﺷﻮد‪ .‬او ﻗﻠﺐ ﺷﮑﺮﮔﺰار را ﺑﺎ ﻣﺤﺒـﺖ و‬
‫ﻧﯿﮑﻮﯾﯽ ﺧﻮد ﭘﺮ ﻣﯽﺳﺎزد‪ .‬ﻗﻠﺐ ﺷﮑﺮﮔﺰار ﻗﻠﺒﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ درک ﮐﺮده اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪا ﮐﯿﺴﺖ‪ ،‬و ﭼﻪ ﮐﺎری اﻧﺠﺎم داده اﺳـﺖ‪.‬‬
‫ﻗﻠﺐ ﺷﮑﺮﮔﺰار‪ ،‬ﻗﻠﺒﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ اﯾﻤﺎن را ﺗﻤﺮﯾﻦ ﻣﯿﺪﻫﺪ‪ .‬ﻗﻠﺐ ﺷﺎﮐﺮ ﺑﻪ ﺧﺪا ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺳﺮﭼﺸـﻤﻪ و ﺗﺄﯾﯿﺪﮐﻨﻨـﺪۀ ﻫﻤـﻪ ﭼﯿـﺰ‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﻧﮕـﺮد‪ .‬آن ﻗﻠـﺐ ﺧﺪاوﻧـﺪ را ﻫﻤـﺎﻧﻄﻮر ﮐـﻪ ﻫﺴـﺖ ﻣـﯽﺑﯿﻨـﺪ و اﯾﻤـﺎن دارد ﮐـﻪ او ﺟﻮﯾﻨـﺪﮔﺎن ﺧـﻮد را ﺟـﺰا‬
‫ﻣﯿﺪﻫﺪ‪).‬ﻋﺒﺮاﻧﯿﺎن‪ .(6 : 11‬ﻧﮑﺘﮥ اﺳﺎﺳﯽ در ﻣﻮرد ﻗﻠﺐ ﺷﮑﺮﮔﺰار اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ درﯾﺎﻓﺘﻪ ﻃﺒﯿﻌﺖ و ذات ﺧﺪا ﻧﯿﮑﻮﯾﯽ اﺳﺖ‪ .‬او‬
‫در ﻧﯿﮑﻮﯾﯽ ﺧﻮد ﮐﺎﻣﻞ اﺳﺖ‪ .‬ﺣﺘﯽ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯿﺮﺳﺪ اﺗﻔﺎﻗﺎت ﺑﺪ در ﺣﺎل ﺣﺎدث ﺷـﺪن در زﻧـﺪﮔﯽ ﻣـﺎ ﻫﺴـﺘﻨﺪ‪ ,‬او‬
‫اﻣﯿﻦ ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ و ﻧﯿﮑﻮﯾﯽ او ﭘﻨﻬﺎن ﻧﻤﯽﮔﺮدد‪ .‬او ﻫﻨﻮز ﻫﻢ آن ﺟﺎ اﺳﺖ‪ ،‬و او ﻣﺎ را دوﺳﺖ دارد‪ .‬وﻗﺘـﯽ ﻣـﺎ اﯾـﻦ ﻣﻮﺿـﻮع را‬
‫درک ﻧﻤﻮدﯾﻢ‪ ،‬ﺑﺎ ﻓﺮوﺗﻨﯽ ﻧﺰد ﺧﺪا ﺗﻌﻈﯿﻢ ﻧﻤـﻮده او را ﭘﺮﺳـﺘﺶ ﺧـﻮاﻫﯿﻢ ﮐـﺮد‪ .‬ﭘﺮﺳـﺘﺶ ﻫﻤـﻮاره از ﻗﻠﺒـﯽ ﻗﺪرﺷـﻨﺎس و‬
‫ﺷﮑﺮﮔﺰار ﺟﺎری ﻣﯽﺷﻮد‪.‬‬

‫‪١٢٦‬‬