Ontwikkeling van je filmsmaak

Ik ben benieuwd of er een bepaalde opbouw/ontwikkeling zit/zat in jullie favoriete genre.

Vroeger was ik helemaal weg van het genre Horror en Komedie, maar dat is heel langzaam overgegaan in Drama en Misdaad. Misschien vind je nu hetzelfde genre nog even mooi als je 1e. Dat hoor ik dan uiteraard ook graag.

Toen ik ongeveer 6 was ofzo was ik echt helemaal weg van Kung Fu maar mijn moeder was dus groot Horror fan en ik niet echt maar toen huurde ze een paar Lucio Fulci films en toen was ik echt helemaal weg van Zombi 2 en zocht ik naar meer films van Lucio en vooral Zombie films .

En nu kijk ik dus ook erg veel Horror.

Ow ik dacht dat het topic ging over de ontwikkeling binnen een genre...

Dacht dat ook . Zou ook wel interessant zijn denk ik.

Ja wat is de bedoeling eigenlijk?

Regel 1 is ontwikkeling

De rest is verandering van genre

Horror bijvoorbeeld heeft best veel verandering ondergaan sedert zijn ontstaan. Van sommige subgenres blijven er exemplaren komen (slashers) maar in mindere mate en in een modern jasje gestoken.

Zeggen jullie maar wat je liever hebt? Ontwikkeling van een genre in de loop der tijd of de ontwikkeling van je eigen genre-smaak gedurende de jaren. Beiden leuk.

Van mezelf moet ik zeggen dat ik minder geneigd ben horror op te leggen dan vroeger, ben het een beetje beu gezien (hoewel de laatste van Raimi wel weer wat losgemaakt heeft).

Mijn favoriete genres zijn niet gewijzigd gedurende de jaren, ben wel meer geinteresseert geraakt in foute exploitation en spaghettiwesterns.

Wat de genres zelf betreft merk ik dat er vooral een algemene ontwikkeling zit in pretentie (men wil er soms een dikke laag serieux op strooien zelfs bij de eenvoudigste genres wat niet altijd past), gelukkig doet niet iedereen daaraan mee en is het de laatste jaren weer flink afgenomen.

Dus een klassieker gaat door de overdrachtelijke zeef waardoor er niets meer van overblijft maar een foute sexploitation is dan wel weer okay??

Lijkt een topic i.v.m. Smaakontwikkeling dan niet beter?

Ja, misschien beter. Maar zullen we dit topic er dan naast houden?

Dit topic gaat over ontwikkeling van je smaak door de jaren heen. Lijkt me niet dat we daarover twee topics aan moeten houden (een die in genres denkt en een die niet in genres denkt). De titel genre-ontwikkeling is bovendien erg onduidelijk, dus die heb ik aangepast.

Toen ik een jonge tiener was stond mijn VHS-speler altijd klaar op vrijdagavond. Kanaal 2 zond toen altijd hele toffe films uit. (Horror, Splatter, ...)

10 jaar later is de top10-plaats voor Braindead het enige wat nog herinnert aan die periode.

Nu als jonge twintiger kan eigenlijk elk genre mij bekoren.

Vroeger toen ik een jaar of 9 was huurde ik horror omdat het stoer was. Het liefst een bloederige slasher, dan was het goed. Ik wilde dan ook wel eens per ongeluk thuiskomen met een horror zonder bloed , occult bijvoorbeeld, maar dan was hij bij voorbaat slecht.

Inmiddels kan ik alle subgenres waarderen en op waarde schatten denk ik. Door de jaren heen ben ik me ook meer gaan interesseren in Aziatische films. Ongelofelijk dat ik lange tijd het bestaan van die werkjes niet eens wist.

Hoor veel over horror, en ben het daar mee eens. Veel horrorfilms werken met dezelfde formule die werkt als je er nog weinig hebt gezien. Zodra je er meer ziet ga je zien hoe voorspelbaar en standaard sommige horrors zijn.

Zijn gewoon terugkerende kenmerken, als echte fan ga je daar juist wel van houden. Niets liever dan een good old '5 vrienden gaan kamperen' gone wrong plotje Als je diep graaft kom je altijd weer iets nieuws tegen, horror kent veel meer diversiteit dan menig filmkijker denkt.

Zo af en toe kom ik ook nog wel eens wat leuks tegen, maar het is echt goed graven. Als ik een willekeurige horrorfilm uit de videotheek pak is het 7/8 van de 10 keer - zoals eerder gezegd - het groepje jongeren dat gaat kamperen, met alle cliches daaropvolgend. Ik heb trouwens niks tegen dat uitgangspunt, als er nog dergelijke goede films zijn houd ik mij aanbevolen.

Je hebt zoveel subgenre's in het horrorwereldje, je zit echt helemaal fout. Franse horror is weer totaal anders dan Amerikaanse horror. Geestenhorror is weer hele andere horror als het slashergenre. Ieder genre heeft cliche's. Genoeg horrors die cliche's tot een minimum beperken en/of ook enorm weten te verrassen.

Laat dat nou net mijn favoriete horror sub-genre zijn . Al zijn er inderdaad heel veel sub-hgenres, voor ieder wat wils wel.

Is op zich ook niets mis mee. Maar in die categorie zitten wel de meeste grijze muizen vind ik.

Laten we weer een beetje on-topic gaan heren. Ontwikkeling van je filmsmaak.

Ben ik met je eens. Veel niemanddalletjes ook, maar als je dan een hit hebt is het ook gelijk goed raak. Wat kan ik genieten van lompe teenagers in trouble.

Haha okee sadist, om het on topic te houden is er eigenlijk veel veranderd omtrent jou filmsmaakontwikkeling Naomi?

Ik ben altijd wel into de horrors geweest, maar terwijl ik vroeger normaal gesproken de 'standaard teen slashers' keek, ben ik nu ook wel wat meer andere soorten aan het kijken. Franse horror is sinds kort wel aardig favoriet. De Masters of Horror reeks is dan misschien niet het meest goede voorbeeld wat betreft 'echte horror' maar je maakt daardoor wel kennis met verschillende soorten stijlen en de verschillende regisseurs.

Hoe kan het dat je als meisje al zo snel van juist het genre Horror hield Eline?

Waarom niet? Een nichtje van me is ook helemaal into horror. Van haar heb ik denk ik ook wel de interesse overgenomen om ook horrors te kijken en te blijven kijken.

Ik vond vroeger een film als Scream behoorlijk spannend, moet je nagaan hoe je smaak evolueert...

Ik weet het niet. Ik heb op vrij jonge leeftijd films gezien als The Shining, Cujo, Jaws, It.. en ik vond het intrigerend. Het beklemmende sfeertje, het puntje-van-je-stoel gevoel, de zwartgallige humor.. Dat sloop er al heel vroeg in. Natuurlijk was ik in die tijd ook wel van de Costa! en Volle Maan generatie, maar dat wist me nooit zo te boeien, terwijl vriendinnetjes altijd wild enthousiast waren over dat soort films.

Ben ook nooit echt van Disney geweest ofzo. Dat heb ik mezelf een beetje leren kijken. Al is het nu nog geen favoriet van me hoor. Ik vond pratende zebra's of een hond op 2 poten nooit echt interessant, ofzo.

Dat is eigenlijk ook wel opvallend aan mijn smaak. Vroeger kon ik met gemak een Lion King afwisselen met een Canydman. En stiekem nu nog steeds. Ik geniet om mensen geslacht te zien worden, maar kan nog steeds genieten van een onschuldig tekenfilmpje. Alleen die kant kennen mensen ( vrienden etc.) niet van me