Ontwikkeling van je filmsmaak

Het betreft vertellen van verhalen... heeft 100x zoveel meer met literatuur te maken dan met kunst of zo..

En wat literatuur is ...? geen Piranha 3d iig. Of expendables.

Point taken. Ook fijn dat iemand zich meldt die verhaal heel belangrijk vindt.

Andersom werkt het toch ook niet? Wanneer je de meest prachtige beelden en geluid hebt, maar het gaat 10 x nergens over, dan gaat het ook snel vervelen.

Geef mij maar een goed, op zichzelf staand verhaal. Als er mooie shots en fijn geluid bij is, is dat mooi meegenomen.

Een verhaal hoeft voor mij slechts als kapstok te dienen om alle audiovisuele pracht aan op te hangen. Het gaat diep hiero . Het moet wel iets als basis hebben maar niet meteen de diepere lagen opzoeken. Diepere lagen zijn mooi meegenomen als je het zelf in mag(!) vullen maar niet wanneer ze je opgedrongen worden (Antichrist is een mooi voorbeeld, het heeft een verhaal waar veel in zit maar voor mij slechts diende als basis voor een gruwelijke visuele nachtmerrie).

Zoiets als rebellerende uiltjes .

Rustige manier van filmen, goed acteerwerk, mooie muziek en uiteraard moet het verhaal ook pakkend zijn. Daarom houd ik ook zo van het genre Drama. Krijg ik vaak deze ingrediënten.

21 Grams nog niet gezien zie ik mafketel?

Kan ik me voorstellen maar persoonlijk nog niet meegemaakt. Maar punt is dat het verhaal allesbehalve het belangrijkste is, en gerust op de achtergrond mag blijven of uiterst minimaal zijn. Prachtige beelden wérken als er ook maar een beetje plot in zit.

Het gaat nog niet eens om pure schoonheid. Ik denk dat je zelf niet goed beseft hoe belangrijk een goeie audiovisuele aanpak wel is. Een goed verhaal blijft goed op papier, maar de hele pointe van cinema is de vertaling naar bewegend beeld en dat kan echt wel het verschil maken bij eender welke film. Neem gelijk welke film uit je top tien en stel het je voor zonder de muziek of met foute muziek of een bepaalde filmstijl die je niet graag ziet of wat dan ook (en dan heb ik het nog niet eens over film als beeldcommunicatie in de zin dat regisseurs vaak met een hoop welbepaalde shots veel meer vertellen dan 1000 woorden), het eventuele goede verhaal zal heel anders overkomen. Een goed verhaal kan nooit zomaar op zichzelf staan, enkel in boeken.

Staat in de kast. DVD-speler kapot. Blu-rayspeler die niet kan op mijn oude crt's en op de computer films kijken heb ik geen trek in. Ik koop maar vast de DVD's en als ik alles op orde heb jas ik er doorheen. O ja en mijn playstation staat bij mijn broer.

Bij De Site > Gebruikers > Wanneer begonnen jullie met actief films kijken?:

Als kind keek ik nooit graag films. Op de lagere school meestal nog wel animatie. Nooit echt into Harry Potter en dergelijke geweest, allemaal eigenlijk links laten liggen en nooit kijken. Ook omdat ik ermee niet werd opgevoed. Er waren dan wel mensen die zeiden dat Final Destination en The Butterfly Effect films voor mij zouden zijn - dat bleek toen ook wel. Maar ik was op die leeftijd vooral liefhebber van rampenfilms (2012 is een tijd mijn favoriete film geweest). Daarna verbijsterd geraakt door films zoals The Exorcist, Titanic en Hachi: a dog's tale. Dat waren mijn favorieten toen. Twilight zag ik ook graag.

Vorig jaar besloten om meer films te kijken, en aangezien ik wel een lijstjesfiel of puntenfiel ben, en vrij vertrouwd was met sites/internet/forums ben ik al vrij snel na IMDb op deze site terechtgekomen waar ik in eerste instantie enkel keek voor de ratings. Maar nadat ik een account maakte, ergerde ik me ook wel aan al die vreemde films uit die top 250 waar ik nog nooit van gehoord heb. Ik keek dus in die periode actiefilms, en superheldenfilms, maar al snel maakte dat geleidelijk plaats voor meer dramafilms, of films die gewoon goed gewaardeerd worden door een groot publiek. En rond de einde van de lente/begin van de zomer ook veel meer waardering voor arthouse en buitenlandse films. Ik zie op dit moment het liefst terug arthousefilms (drama, misdaad en van elk genre wel iets). Actie zie ik nu veel minder dan vorig jaar, en vind ik weer net zoals tijdens mijn jeugd minder mooi door het slechte verhaal (en vroeger omdat ik de actie niet leuk vond). Enkel komedie blijft nog wat achter - heb moeite om te kunnen lachen met een film en heb vooral liever een serieuze film dan één die luchtig is.

Ik geef de voorkeur aan films die visueel sterk of stunning zijn. En op dat vlak gelikt of wel gedurfd zijn, films met een sterke inhoud (soms zelfs choquerende inhoud, er moet ook iets gebeuren, je moet geintrigeerd worden), films die echt zijn (acteerprestaties echt, realistisch geregisseerd, geen verbloemde situaties). Ik merk ook dat ik films liever zie met jonge personages in een hoofdrol. Vandaar mijn liefde voor de coming-of-age film.

Met mijn 19 jaren heb ik nog een mooie toekomst hoop ik, na een rare ontwikkeling. (met dat tussenjaartje actie)

Dat hoop ik ook voor je maar voor hetzelfde geld ben je over een aantal jaren films meer dan zat.

Zou ook best kunnen... er zal wel een tijd komen dat als ik al heel veel gezien heb, ik me meer focus op films van een bepaald jaar.

Het begon allemaal vroegah! Rond een jaar of vijf begon ik altijd al te kijken naar Disney klassiekers etc. Zoals Pinocchio (1940), Lady and the Tramp (1955), een paar van mijn super favorieten: One Hundred and One Dalmatians (1961), The Aristocats (1970), The Lion King (1994) en toen ik wat ouder werd Finding Nemo (2003). Maar goed, dat waren mijn jongere jaren dus destijds speelde ik vaker buiten of ik zat een video game te spelen of met mijn Lego te spelen en mijn stad telkens weer opnieuw bouwen, dat vond ik leuk.

Rond 20 augustus 2013 toen ik mijzelf had aangemeld op MovieMeter begon ik wat meer de film kant op te gaan, ik kende wat kameraden die gingen ook veel films kijken dus daar trok ik mij ook in en toen kwam ik op de weg naar mijn liefde, films! Ik begon wat films te kijken in mijn eentje, vooral de actie en komedie films en kwam er later achter dat mijn liefde vergrote bij de films over WO II, zoals Der Untergang (2004), Unsere Mütter, Unsere Väter (2013), Saving Private Ryan (1998) en Sci-Fi films zoals Guardians of the Galaxy (2014). Hoop dat de liefde lang blijft houden want ben nu echt verzot op films!

Bij The Hills Have Eyes:

Over een jaar of tien schaam je je er mogelijk voor . Dat was idd "'jouw periode" ...Net als porno, dat gaat ook over. Smaak moet in 'beweging- ontwikkeling zijn, niet stilstaan. Vrijwel iedereen maakt dat door..Ging ik lang geleden bij bepaalde films uit mijn dak...4-5*, nu vind ik er helemaal niks meer aan 0,5* hahaha. Voorbeelden genoeg.

The Kings Speech heb ik ook afgezet..............

Ten tweede: ik heb mijn zegje al gedaan, meer heb ik daar niet aan toe te voegen.

PMs ga ik in deze niet op in, dan weet je dat ook.

-edit- Er valt me toch nog iets in: kijkend bij mijn stemmen kwam ik bv. nog 'Henry: Portrait...' en 'Angst' tegen, ook te boek staand als horror, maar veel meer met een sterk drama element. Dát blijft wel het soort films dat ik regelmatig nog eens opzet.

ik zal je wat Pm's sturen....

Jaren geleden gezien , vandaar cijfer. Gister dvd gestopt.

Jouw berichten lezen voelt ook altijd als een afslachting en een verkrachting. Maar ja, ook jij krijgt de ruimte, net als wij horrorliefhebbers van het betere slachtwerk.

Mister Horror Himself...ook een duit in het zakje??

Bij The Hills Have Eyes:

Ja, je hebt echt helemaal gelijk. Ga zo effe de dochter van de buren in elkaar rammen. Die ligt al weken vastgeketend aan mijn keukentafel. Man wat kan dat kind stinken.

Maar goed , vanmiddag komen mijn horror buddies langs. Hopelijk nemen ze een vers iemand mee.

Als je ook zin hebt om langs te komen, laat dat ff weten via een pb en neem je soldeerbout mee.

We are gonna have some serious fun!

Je trekt het je toch aan wat ik schrijf....en al die anderen hier....

Ik kende eens een Frans. Dat was een Vrolijke Frans. Maar dat ben jij niet echt hé?

Ja hoor niks veranderd...

Het is gekomen tijdens de pandemie. Het was een onrustige tijd, zelf heb ik heel veel films gekeken in die tijd en toen kwam ik tot de conclusie dat ik films eigenlijk verkeerd kijk. Mijn smaak is niet zo heel veel veranderd maar wel mijn houding en interesse. Zoals ik vroeger naar films kijk zo probeer ik nu ook weer naar films te kijken. In het oude Hollywood werden films gemaakt om mensen te vermaken verder eigenlijk niet en zo is mijn houding dus ook.

Vroeger kon ik het opbrengen om films te kijken waarbij enige inspanning wel nodig was. Nu kijk ik liever naar films die ontspanning bieden. Ik vind het nog steeds wel moeilijk om niet te kritisch naar film te kijken. Om me zelf op te vrolijken kijk ik liever toch naar komische films. Maar ja als het een dramafilm is die niet sentimenteel is dan kijk ik die ik die ook wel graag.

Vroeger keek ik graag naar sf/horrorfilms, film noirs en melodrama's. Muziekfilms (musicals met ellenlange dansscènes dan weer niet) en oude oorlogsfilms met veel actie heb ik altijd graag gekeken.

Overal waar "te" voorstaat, dus te komisch, te sentimenteel, te druk ....die gaan meestal niet goed. Familieanimatiefilms uit de periode Shrek t/m the Minions die mag ik ook graag zien. Die waren in mijn jeugdtijd niet al is het vaak eigenlijk gewoon een herhaling van de comedy capers van vroeger wat je hierin ziet.

In genre uitdrukken blijft toch wel lastig. Combinaties van genres zijn voor mij vaak toch het beste bijvoorbeeld een romantische komedie, een actie komedie....

Visueel is een heel belangrijke factor, dus een film die er mooi uit ziet is belangrijker dan dat acteurs goed of slecht spelen.