Hegel-Platon.blogspot.com

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ

384 π.Χ.–322 π.Χ.

Πώς κατανοείται η έννοια:

Ἕξις [= Κατοχή, Συνήθεια- Habitus];

1. Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, η συγκεκριμένη έννοια υποδηλώνει

«ένα είδος ενέργειας του κατόχου και του κατεχομένου, κάτι σαν πράξη ή κίνηση (γιατί όταν ένα πράγμα φτιάχνει και το άλλο φτιάχνεται, τότε υπάρχει η ποίηση, δηλαδή η ενέργεια της κατασκευής μεταξύ τους. Παρόμοια και σ’ αυτόν που είναι κάτοχος ενός ενδύματος και στο ένδυμα, του οποίου είναι κάτοχος, υπάρχει κατοχή (ἕξις)» (Μετά τα Φυσικά 1022b 4-8).

Μάρκος Αυρήλιος

121-180 μ. Χ 

§1. Από το 161-180 μ.Χ ήταν αυτοκράτορας της ρωμαϊκής κοσμοκρατορίας. Κατ’ αυτή την ιστορική εποχή γίνονται μεγάλες κοσμογονικές αλλαγές σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης ζωής. Η Ρώμη είναι το κέντρο του κόσμου και των πιο διαφορετικών φιλοσοφικών ρευμάτων, όπως ήταν παλαιότερα η Αθήνα. Κυρίαρχο φιλοσοφικό ρεύμα είναι ο Στωικισμός, ο οποίος δεν είναι δημιούργημα της συγκεκριμένης εποχής, αλλά αποτελεί συνέχεια του Στωικισμού, που ξεκίνησε με τη σχολή που ίδρυσε στην Αθήνα ο Ζήνων από το Κίτιον της Κύπρου και ο οποίος ήκμασε στα τέλη του τέταρτου και τις αρχές του τρίτου π.Χ. αιώνος. Θεμελιώδης αρχή αυτού του σημαντικού φιλοσοφικού ρεύματος είναι η απάθεια ως τρόπος του ανθρώπου να αντιμετωπίσει τα άγρια κύματα της ζωής και γενικότερα την γεμάτη περιπέτεια βιοπορεία του. Ως προς την ουσία της απάθειας πρόκειται για τη γαλήνη και την ηρεμία που υπαγορεύει στην ψυχή ο εσωτερικός μας Λόγος, ο οποίος είναι το ένθεο όλων ημών· πρόκειται δηλαδή για τη γαλήνη και την ηρεμία ως στάση ζωής, η οποία (στάση) επιτρέπει στην ψυχή να μην υποτάσσεται στις λογικές των πραγμάτων, που δεν την εγγίζουν, δεν της ιδιάζουν διόλου.

Φρίντριχ Νίτσε

1844–1900

ΕΤΣΙ ΜΙΛΗΣΕ Ο ΖΑΡΑΤΟΎΣΤΡΑ

Πρόλογος: Ενότητα 1

Ο σοφός ερημίτης κατεβαίνει στους ανθρώπους

    Παρακάτω αναλύεται η ενότητα 1 του Προλόγου, με την οποία αρχίζει ο Ζαρατούστρα του Νίτσε. Σε τούτη την ενότητα, σ’ αυτό το πρώτο τμήμα, συνοψίζονται πολλές από τις βασικές εικόνες, έννοιες και σχέσεις εννοιών του υπό συζήτηση βιβλίου, οι οποίες δείχνουν να παρουσιάζονται ως ζεύγη εννοιών: ήλιος και γη, επιφάνεια και βάθος, φως και σκοτάδι, αετός και φίδι, κοιλάδες και βουνά. Ένα άλλο επίσης τέτοιου είδους ζεύγος είναι και το πηγαίνειν πάνω και κάτω. Είναι αυτό που αποτελεί βασικό δομικό στοιχείο της ενότητας 1. Τι μαθαίνουμε λοιπόν, κατ’ αρχήν, για τον Ζαρατούστρα; Πως σε ηλικία τριάντα χρόνων εγκαταλείπει τον τόπο του, την πατρίδα του και ανεβαίνει ψηλά στα βουνά:

ΠΛΑΤΩΝ

Το έργο του:

Ευθύφρων και η Ιδέα του Όσιου

[Η απαρχή της θεωρίας των Ιδεών]

     §1. Ο Ευθύφρων ανήκει στους πρώιμους διαλόγους του Πλάτωνος, στους λεγόμενους Σωκρατικούς. Ανήκει κυριολεκτικά στη φλέβα των απορητικών διαλόγων, με τους οποίους διεξάγεται διαλογικά η φιλοσοφική αναζήτηση γενικώς, για την οποία μιλάει ο Σωκράτης στην Απολογία. Από την πλευρά των προθέσεων του Πλάτωνος που έγραψε το παρόν έργο, ο Ευθύφρων συνιστά, μεταξύ των άλλων, κι ένα έργο καθαρά απολογητικό σχετικά με σημαντικά ζητήματα, συμπεριλαμβανομένων  των άδικων κατηγοριών ενάντια στον Σωκράτη αλλά και της θρησκοληψίας από τους συκοφάντες του μεγάλου δασκάλου του Πλάτωνος. Με πειστικό τρόπο, ο κορυφαίος Έλληνας Διαλεκτικός  θέλει να δείξει το ήθος και το ποιόν αυτών που έστειλαν τον Σωκράτη στο δικαστήριο και τον θάνατο, με την κατηγορία για ασέβεια προς τους θεούς, χωρίς οι ίδιοι να έχουν ιδέα για τα θεία και για το τι είναι όσιο, ευσεβές, και τι ανόσιο, ασεβές.