| dbo:abstract
|
- Sigrid Arnoldson (20 de març de 1861 - 7 de febrer de 1943) fou una cantant d'òpera sueca amb una activa carrera internacional a la fi del segle xix i al XX. La possessió d'una fina veu de coloratura de soprano amb un rang de tres octaves, els crítics de música van creure que era la successora de Jenny Lind i se la va denominar la nova Nightingale sueca. La seva veu es conserva en diversos enregistraments realitzats a Berlín per la Gramophone Company entre 1906 i 1910. (ca)
- Sigrid Arnoldson, ab 1889 Arnoldson-Fischof (* 20. März 1861 in Stockholm; † 7. Februar 1943 ebenda), war eine schwedische Opernsängerin (Sopran) und Gesangslehrerin. Bekannt wurde sie durch ihre Koloratur und ihre dramatischen Fähigkeiten. Sie wurde von einigen Musikkritiker als Nachfolgerin von Jenny Lind befeiert und als "die neue schwedische Nachtigall" bezeichnet. (de)
- Sigrid Arnoldson (20 mars 1861 – 7 février 1943) est une cantatrice suédoise de la fin du XIXe siècle et du début du XXe. Elle possédait une voix de soprano colorature avec une gamme de trois octaves, les critiques musicaux déclaraient qu'elle était l'héritière de Jenny Lind et la surnommaient « le nouveau rossignol suédois ». Sa voix est conservée dans plusieurs enregistrements réalisés à Berlin pour la Gramophone Company entre 1906 et 1910 et dans la compilation The Record of Singing Volume 1 (1899–1919) EMI. (fr)
- Sigrid Arnoldson (20 March 1861 – 7 February 1943) was a Swedish opera singer with an active international career at the end of the 19th century and into the 20th. Possessing a fine dramatic coloratura soprano voice with a range of three octaves, music critics believed she was Jenny Lind's successor and dubbed her "the new Swedish Nightingale". Her voice is preserved on several recordings made in Berlin for the Gramophone Company between 1906 and 1910. (en)
- Sigrid Arnoldson (Stockholm, 20 maart 1861 - 7 februari 1943) was een succesvol Zweeds sopraan. Aan het eind van de 19e eeuw werd haar coloratuur met een omvang van drie octaven gezien als de opvolger van de fabuleuze stem van "de Zweedse nachtegaal" Jenny Lind. In de pers werd Sigrid Arnoldson hoopvol "de nieuwe Zweedse nachtegaal" genoemd, maar haar stem was zwakker. Tussen 1906 en 1910 maakte Arnoldson plaatopnamen voor Deutsche Grammophon. Zij debuteerde in 1885 in Praag als Rosina in Gioachino Rossini's De barbier van Sevilla. Franz Liszt voorspelde haar een "grote toekomst" en Rosina werd haar lievelingsrol. In 1886 trad zij in deze rol op in Moskou. Het Londense debuut volgde in 1887. Zij won de harten van het publiek, niet in het minst door haar bevallige toneelspel. Afgezien van een slecht ontvangen Zerlina in Don Giovanni in 1887 verliep haar carrière voorspoedig. Ze werd door het Royal Opera House in Covent Garden geëngageerd. In 1890 gaf ze in Amerika 60 concerten voor 250.000 Zwitserse frank. In 1910 werd Sigrid Arnoldson gekozen als lid van de . In 1914 ontving ze de Orde voor Kunst en Wetenschap van Mecklenburg-Strelitz in Goud. In 1911 beëindigde ze haar zangcarrière en werd ze lerares in Wenen. In 1938 trok ze zich in Stockholm terug, waar ze tot haar dood in 1943 bleef lesgeven. (nl)
- Sigrid Arnoldson-Fischhof, född 20 mars 1861 i Hedvig Eleonora församling i Stockholm, död där 7 februari 1943, var en svensk operasångare (sopran) och sångpedagog. Arnoldsons röst var inte särskilt stor, men bärkraftig, välklingande och särdeles välskolad. Särskild berömmelse vann hon genom sin belcantosång och sin koloratur. Hon hade även en stor dramatisk förmåga, som speciellt kom till uttryck där hon fick utveckla ett skälmskt behag och ett graciöst spel. (sv)
- Сигрид Арнольдсон (швед. Sigrid Arnoldson; 20 марта 1861, Стокгольм, Швеция — 7 февраля 1943, Стокгольм, Швеция) — шведская оперная певица (сопрано) и музыкальный педагог; ученица Дезире Арто. (ru)
|
| dbo:thumbnail
| |
| dbo:wikiPageExternalLink
| |
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 5571 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dcterms:subject
| |
| gold:hypernym
| |
| schema:sameAs
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- Sigrid Arnoldson (20 de març de 1861 - 7 de febrer de 1943) fou una cantant d'òpera sueca amb una activa carrera internacional a la fi del segle xix i al XX. La possessió d'una fina veu de coloratura de soprano amb un rang de tres octaves, els crítics de música van creure que era la successora de Jenny Lind i se la va denominar la nova Nightingale sueca. La seva veu es conserva en diversos enregistraments realitzats a Berlín per la Gramophone Company entre 1906 i 1910. (ca)
- Sigrid Arnoldson, ab 1889 Arnoldson-Fischof (* 20. März 1861 in Stockholm; † 7. Februar 1943 ebenda), war eine schwedische Opernsängerin (Sopran) und Gesangslehrerin. Bekannt wurde sie durch ihre Koloratur und ihre dramatischen Fähigkeiten. Sie wurde von einigen Musikkritiker als Nachfolgerin von Jenny Lind befeiert und als "die neue schwedische Nachtigall" bezeichnet. (de)
- Sigrid Arnoldson (20 mars 1861 – 7 février 1943) est une cantatrice suédoise de la fin du XIXe siècle et du début du XXe. Elle possédait une voix de soprano colorature avec une gamme de trois octaves, les critiques musicaux déclaraient qu'elle était l'héritière de Jenny Lind et la surnommaient « le nouveau rossignol suédois ». Sa voix est conservée dans plusieurs enregistrements réalisés à Berlin pour la Gramophone Company entre 1906 et 1910 et dans la compilation The Record of Singing Volume 1 (1899–1919) EMI. (fr)
- Sigrid Arnoldson (20 March 1861 – 7 February 1943) was a Swedish opera singer with an active international career at the end of the 19th century and into the 20th. Possessing a fine dramatic coloratura soprano voice with a range of three octaves, music critics believed she was Jenny Lind's successor and dubbed her "the new Swedish Nightingale". Her voice is preserved on several recordings made in Berlin for the Gramophone Company between 1906 and 1910. (en)
- Sigrid Arnoldson-Fischhof, född 20 mars 1861 i Hedvig Eleonora församling i Stockholm, död där 7 februari 1943, var en svensk operasångare (sopran) och sångpedagog. Arnoldsons röst var inte särskilt stor, men bärkraftig, välklingande och särdeles välskolad. Särskild berömmelse vann hon genom sin belcantosång och sin koloratur. Hon hade även en stor dramatisk förmåga, som speciellt kom till uttryck där hon fick utveckla ett skälmskt behag och ett graciöst spel. (sv)
- Сигрид Арнольдсон (швед. Sigrid Arnoldson; 20 марта 1861, Стокгольм, Швеция — 7 февраля 1943, Стокгольм, Швеция) — шведская оперная певица (сопрано) и музыкальный педагог; ученица Дезире Арто. (ru)
- Sigrid Arnoldson (Stockholm, 20 maart 1861 - 7 februari 1943) was een succesvol Zweeds sopraan. Aan het eind van de 19e eeuw werd haar coloratuur met een omvang van drie octaven gezien als de opvolger van de fabuleuze stem van "de Zweedse nachtegaal" Jenny Lind. In de pers werd Sigrid Arnoldson hoopvol "de nieuwe Zweedse nachtegaal" genoemd, maar haar stem was zwakker. Tussen 1906 en 1910 maakte Arnoldson plaatopnamen voor Deutsche Grammophon. (nl)
|
| rdfs:label
|
- Sigrid Arnoldson (ca)
- Sigrid Arnoldson (de)
- Sigrid Arnoldson (fr)
- Sigrid Arnoldson (nl)
- Sigrid Arnoldson (en)
- Арнольдсон, Сигрид (ru)
- Sigrid Arnoldson (sv)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:depiction
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |