| dbo:abstract
|
- الديمقراطية الاقتصادية فلسفة اقتصادية-اجتماعية تدعو إلى نقل سلطة صنع القرار من يد المساهمين إلى مجموعة أكبر من أصحاب المصلحة العامة كالعمال والموزعين وأبناء الأحياء وجماهير العامة. لا يوجد تعريف واحد للديمقراطية الاقتصادية، لكن معظم أنصارها يدعون بأن علاقات الملكية الخاصة الحديثة تضخم التكاليف وتخضع المصلحة العامة والرفاه العام لسيطرة الربح الخاص، وتمنع أي شكل من أشكال المشاركة الجماعية والديمقراطية في النشاط الاقتصادي. بالإضافة إلى هذه القضايا الأخلاقية، يدعي أنصار الديمقراطية الاقتصادية تقديم حلول عملية لمشكلة فجوة الطلب الفعال، الملازمة للرأسمالية. يدعي الليبراليون الكلاسيكيون بأن وسائل الإنتاج يجب أن تملك من قبل الأفراد أو الشركات، وبأن النظام الرأسمالي، الذي يوفر الحريات الاقتصادية ويتيح إمكانية التملك الخاص، هو ديمقراطية اقتصادية. بينما يرفض أنصار الديمقراطية الاقتصادية هذا الادعاء بحجة أن المستهلك في النظام الرأسمالي لا يشارك في إدارة الشركات ولا يتحكم بتحديد ملكية وسائل الإنتاج أو بتوزيع الدخل المتولد عنها. يشير دعاة الديمقراطية الاقتصادية بأن الرأسمالية عموماً تميل إلى عرقلة المجتمع ومنعه من كسب الدخل الكاف لشراء انتاجه.إن احتكار الشركات للموارد يخلق عادة نقصاً مصطنعاً يؤدي إلى اختلال التوازن الاجتماعي والاقتصادي وبالتالي الحد من الفرص الاقتصادية للعمال وتقلص القوة الشرائية للمستهلك. تطرح الديمقراطية الاقتصادية بشكل عام كجزء من إيديولوجيا اقتصادية-اجتماعية أوسع، حيث تعتبر نظرية قائمة بذاتها، كما في الاشتراكية الديمقراطية. كما تطرح أحياناً كجزء من برنامج إصلاحي متنوع. فالديمقراطية الاقتصادية تفتح المجال أمام الديمقراطية السياسية كاملةً والحقوق السياسية كاملةً. تم اقتراح نظريات ديمقراطية اقتصادية تستند على السوق، وأخرى تستند على نظام خال من السوق. (ar)
- Οικονομική Δημοκρατία είναι η σύμφωνα με την οποία "όλοι οι πολίτες θα έπρεπε να έχουν ισηγορία στους στόχους και στη λειτουργία του οικονομικού συστήματος της κοινωνίας τους" Η οικονομική δημοκρατία προτείνει την μεταστροφή της εξουσίας λήψης αποφάσεων από εταιρικούς μετόχους και διοικητές σε μια ευρύτερη ομάδα δημοσίων μετόχων που περιλαμβάνει εργάτες, πελάτες, προμηθευτές, γείτονες και το ευρύτερο κοινό. Η οικονομική δημοκρατία δεν έχει επίσημα καθορισμένο ορισμό ή , αλλά οι περισσότεροι συμφωνούν ότι οι σημερινές σχέσεις ιδιοκτησίας τα έξοδα, υποτάσσουν την γενική ευημερία στο ιδιωτικό κέρδος και αρνείται στην κοινότητα μια δημοκρατική φωνή σε αποφάσεις οικονομικής πολιτικής. Σε σχέση με αυτές τις ηθικές ανησυχίες, η οικονομική δημοκρατία κάνει πρακτικές διεκδικήσεις, όπως ότι μπορεί να αποζημιώσει το φυσικό κενό του καπιταλισμού. (el)
- La Democracia Económica es un movimiento filosófico y político que sugiere la transferencia del poder de decisiones desde una minoría de accionistas (stockholders en inglés) o empresarios hacia la mayoría de partes interesadas (stakeholders en inglés), dando mayor importancia a la sociedad frente a los mercados y un sistema político de democracia directa, lo que se suele denominar en su conjunto como democracia inclusiva. Mientras no haya una propuesta definitiva de cómo lograrlo, todas las propuestas de instauración y los ejemplos concretos se basan en un conjunto central de asunciones fundamentales. El término fue popularizado por el economista estadounidense J. W. Smith, quien formó el Instituto por la Democracia Económica. Sin embargo, sus ideas se basan en otras anteriores, tales como las de C.H. Douglas, Karl Polanyi, Henry George e incluso las de Adam Smith y Karl Marx. Otros teóricos modernos de la democracia económica incluyen David Schweickart y Richard C. Cook. Además, una variedad de autores y posiciones que se pueden en general definir como partidarios de la economía sostenible mantienen visiones congruentes con la propuesta. Los proponentes de la teoría están de acuerdo en que las condiciones actuales de inestabilidad o inseguridad económica (ver precarización) tienden a dificultar, o incluso a impedir, a la sociedad en general de obtener los ingresos suficientes para consumir la producción total de esa sociedad. El creciente control monopólico por parte ya sea de las empresas o el Estado sobre los bienes comunes típicamente produce una situación de "escasez artificial", resultando en un desequilibrio socioeconómico que restringe el acceso de la mayoría a oportunidades económicas y disminuye el poder adquisitivo de los ingresos en general, lo que conduce a una situación de inestabilidad política y económica. Asumiendo que los derechos políticos o constitucionales no pueden ser ejercidos plenamente sin derecho a la propiedad, las propuestas de la democracia económica sugieren una variedad de modelos para resolver los problemas de esa inestabilidad o inseguridad y la deficiencia de la demanda efectiva. En general, se promueve el acceso a los bienes comunes que hayan sido privatizados o estén controlados por el Estado. Otras propuestas secundarias abarcan la promoción de cooperativas, comercio justo, renta básica universal o crédito social, y la promoción del desarrollo a través de iniciativas a nivel local o regional. (es)
- Mit Wirtschaftsdemokratie werden verschiedene historische und zeitgenössische Gesellschaftsentwürfe bezeichnet, welche die Mitbestimmung und Beteiligung der Arbeitnehmer und ihrer Organisationen an der Ordnungs- und Prozesspolitik der Wirtschaft beziehungsweise eine demokratisch legitimierte Gestaltung und Steuerung der Wirtschaft zum Programm erheben. Geprägt wurde der Begriff von einer im Auftrag des Allgemeinen Deutschen Gewerkschaftsbundes von Fritz Naphtali geleiteten Kommission zur Ausarbeitung eines Programms zur Demokratisierung der Wirtschaft. Das von namhaften Wissenschaftlern kollektiv erarbeitete Programm zur Wirtschaftsdemokratie wurde 1928 von den Delegierten des Hamburger Gewerkschaftskongresses verabschiedet. In ihrem Verständnis stellte es ein Übergangsprogramm zum Sozialismus dar. Nach dem Zweiten Weltkrieg knüpfte der Deutsche Gewerkschaftsbund mit seinem Münchener Programm von 1949 an diese Konzeption an, mit der eine wirtschaftliche Neuordnung zwischen Kapitalismus und kommunistischer Planwirtschaft angestrebt wurde. Während und nach der Wirtschafts- und Finanzkrise in den Jahren 2008 und 2009 wurde wieder verstärkt über neue Konzepte zur Wirtschaftsdemokratie debattiert, insbesondere bei den Gewerkschaften IG Metall und Ver.di. (de)
- Economic democracy is a socioeconomic philosophy that proposes to shift decision-making power from corporate managers and corporate shareholders to a larger group of public stakeholders that includes workers, customers, suppliers, neighbours and the broader public. No single definition or approach encompasses economic democracy, but most proponents claim that modern property relations externalize costs, subordinate the general well-being to private profit and deny the polity a democratic voice in economic policy decisions. In addition to these moral concerns, economic democracy makes practical claims, such as that it can compensate for capitalism's inherent effective demand gap. Proponents of economic democracy generally argue that modern capitalism periodically results in economic crises characterized by deficiency of effective demand as society is unable to earn enough income to buy its output production. Corporate monopoly of common resources typically creates artificial scarcity, resulting in socio-economic imbalances that restrict workers from access to economic opportunity and diminish consumer purchasing power. Economic democracy has been proposed as a component of larger socioeconomic ideologies, as a stand-alone theory and as a variety of reform agendas. For example, as a means to securing full economic rights, it opens a path to full political rights, defined as including the former. Both market and non-market theories of economic democracy have been proposed. As a reform agenda, supporting theories and real-world examples can include decentralization, democratic cooperatives, public banking, fair trade and the regionalization of food production and currency. (en)
- Demokrasi ekonomi atau demokrasi pemangku kepentingan adalah filsafat sosial ekonomi yang menganjurkan penggantian kekuasaan pembuatan keputusan dari manajer korporasi dan pemegang saham korporasi ke kelompok yang lebih besar, termasuk di dalamnya pekerja, pelanggan, penyuplai, lingkungan sekitar dan publik luas. Tidak ada definisi atau pendekatan tunggal yang mencakup demokrasi ekonomi, tetapi sebagian besar pendukungnya berpendapat bahwa relasi milik di masa modern ini mengeksternalisasi biaya, mengesampingkan kepentingan publik untuk keuntungan pribadi, dan mengingkari praktik suara demokrasi dalam pembuatan kebijakan ekonomi. Selain mengenai permasalahan moral, demokrasi ekonomi membentuk klaim praktikal, seperti dapat mengkompensasi jurang permintaan efektif yang melekat pada kapitalisme. Pendukung demokrasi ekonomi secara umum berpendapat bahwa kapitalisme modern secara periodik menghasilkan krisis ekonomi yang dikarakteristikan dengan defisiensi permintaan efektif, dan masyarakat tidak bisa mendapatkan penghasilan yang cukup untuk membeli produksi keluarannya. Monopoli korporat atas secara tipikal membuat , dan menghasilkan ketidakseimbangan sosial ekonomi yang membatasi pekerja untuk mengakses kesempatan ekonomi dan menghilangkan konsumen. Demokrasi ekonomi telah diajukan sebagai bagian dari ideologi sosial-ekonomi yang lebih besar, sebagai teori berdiri sendiri, dan sebagai variasi agenda reformasi. Misalnya, dengan maksud untuk mengamankan hak ekonomi secara penuh, teori ini membuka jalan untuk mendapatkan hak politik secara penuh, termasuk juga hak yang sebelumnya. Baik teori pasar dan non-pasar dari demokrasi ekonomi telah diajukan. Sebagai agenda reformasi, teori-teori pendukung dan contoh di dunia nyata berkisar antara desentralisasi sampai koperasi demokratis, , perdagangan adil, dan regionalisasi dan . (in)
- La démocratie économique ou démocratie des parties prenantes est une philosophie socio-économique, qui propose de transférer le pouvoir décisionnel, depuis les mains des gérants et des actionnaires de l'entreprise, vers celles d'un plus grand nombre d'acteurs sociaux, y compris les travailleurs, les clients, les fournisseurs, les voisins, le grand public et les générations futures. La démocratie économique est « une démocratie censée se juxtaposer à la démocratie politique, incarnée par la démocratie parlementaire, ou censée la compléter ». En sus de ses préoccupations éthiques, la démocratie économique a également des ambitions concrètes, comme celle de compenser le déficit de la demande effective, inhérent au capitalisme. La pratique de la démocratie économique fait l'objet d'études de cas, comme celui des coopératives démocratiques de Mondragon. (fr)
- Economische democratie is een systeem waarin economische beslissingen op een democratische manier genomen worden. Economische democratie staat daarmee tegenover de uitgangspunten van het liberale kapitalisme, waarin beslissingen genomen worden door de particuliere eigenaars van grondstoffen en productiemiddelen (fabrieken enz.) volgens het principe one dollar, one vote: de stemverdeling is gebaseerd op de verdeling van aandelen. Volgens voorstanders van economische democratie is deze noodzakelijk om een ware democratie te vormen: de politieke democratie wordt in andere systemen verstoord door de politieke macht van eigenaren, vooral multinationals en andere grote bedrijven. Tegenstanders van economische democratie wijzen op een vermeend gebrek aan economisch inzicht bij anderen dan geschoolde economen en ondernemers; soortgelijke argumenten werden eerder op het politieke vlak gebruikt tegen het algemeen kiesrecht en het vrouwenkiesrecht. Economische democratie is een centraal thema in moderne vormen van marktsocialisme, ook anarchistische bewegingen streven doorgaans naar democratisch bestuur van de productiemiddelen. (nl)
- 경제민주주의(經濟民主主義, 그리스어: Οικονομική δημοκρατία, 영어: economic democracy) 또는 경제민주화(經濟民主化)는 '노동자•소비자•공급자•하청 업체 등 민중들이 폭넓게 포함된 공공의 이해 관계자'와 '기업의 이해 관계자'들 사이에서 합리적인 의사 결정 능력을 실행할 목적으로 제안된 '경제•정치 형태'이다. 경제민주주의 체제는 민중이 직접•간접으로 요청해야 궁극에 운용된다. '경제민주주의가 추구하는 이상'은 완전한 고용, 그에 상응한 사회 보장이 제대로 이루어지는 복지 사회이다. 경제민주주의는 자본주의 체제 자체를 바꾸려 하지 않지만, '경제 민주주의'의 가치를 실현하려면, 정부가 시장에 개입할 필요가 있고, 경제 조항을 제정할 필요가 있다고 주장한다. '경제민주주의'의 이상에 다가가려는 경제 정책 이행을 이른바 '경제민주화'라고 한다. 경제민주주의는 그 정의가 단일하지 않고, 그 방법이 어떻든 특정 국가의 경제 형태에 따라 다르며, 사회 혁신의 목표(정치•문화•사회 민주화)와 경제 혁신의 목표(경제 민주화)를 동시에 달성하려 한다. 경제민주주의 지지자들 가운데 대다수는 '기업 주주들의 경제 목표'가 '민중들의 민주사회 건설 목표'와 일치하기를 바란다. 세계 곳곳에서 경제민주주의를 언급하는데, 일부 정치•경제 세력은 '경제민주화의 진행으로 도덕 영역에서 시장 구조가 훨씬 선진할 수 있다'고 주장한다. 경제민주주의는 자유방임주의가 독점과 과점을 낳고, 그것을 내버려둔다는 이유로 '자유방임주의가 바라는 시장경제의 형태'를 달갑잖게 여긴다. 게다가 경제민주주의는, 경제 이론의 측면에서 자본주의 체제의 장점으로 볼 수 있는 '효율이 큰 메커니즘'을 기반으로 하되 수요의 격차를 보정하도록 여러 경제 정책을 조율하는 등 실질에 부합한 주장을 내세우려 한다. 경제민주주의는 를 포함하여 , 제정, 근로자들의 단체교섭권 확대를 주요 주장으로 내세운다. 고전적 자유주의자들은 '소유권과 생산수단의 제어'를 '개인과 기업의 자율'에 전적으로 맡겨야 한다고 주장했다. 한편 19세기 초반부터, 근로자들이 인간답게 살지 못했고, 빈부격차가 크게 벌어졌다. 그 와중에 경제 자유주의자들은 격랑스런 사회문제를 방임하고 그들 이론으로 그것을 개선하지 못했다. 당대에 일부 지식인들은 '고전적 자유주의가 구현한 시장 경제'에서 빈부에 따라 소비자의 소비 규모가 다르게 나타나, 그에 걸맞은 공급으로 경제 균형을 유지하기 어렵다고 주장했다. 자본주의 사회 질서는 이러한 한계를 뛰어넘지 못했다. 따라서 고전적 자유주의의 모순으로 빈부격차가 만연하던 19세기 초, 처음으로 등장한 정치경제학 용어가 '경제민주주의'이다. 경제민주주의를 주창한 사람들이 있었고, 1920년에 독일 노동 운동 단체에서 처음으로 이를 실용했다. 당시 원론상 의미에서 경제민주주의는 노동자, 소비자 등이 폭넓게 포함된 민중들이 여러 제품의 가치를 비평하고 이러한 가치로 민중이 토론하는 경제 체제이며, 경제민주주의의 원론대로라면 생산 수단의 준-사회화가 진행돼 '누가 생산 수단을 소유할지'에 얽매이지 않고, '누구에게 이익이 되는 경제여야 할지'를 주요 논쟁 거리로 삼는 민중의 경제 체제가 된다. 충분한 공급량이 따라온다는 장점이 현대 자본주의 체제에 있음을 '경제민주화 지지자들'은 동의한다. 그러나 이들은 '경제 자유주의자들'이 '노력한 만큼 적절한 임금 책정'을 반대하는 사회 분위기를 조성한다고 진단한다. 자본주의 체제에서 특정 개인이나 기업이 생산수단을 소유하고, 생산양식으로 노동력이 필요하며, '노동력을 제공하는 자들'과 '재화와 서비스를 소비하는 자들'은 노동자에 불과하다. 이러한 관계에서 자본주의는 노동자와 소비자가 없으면 안 되는 구조이고, 이 순환구조에서 실제로 생산력은 같지만, 상대적으로 높은 이익을 보는 당사자가 자본가이기 때문에, '노동자들이 노동력을 파급한 만큼에 해당하는 적당한 임금을 주자'고 경제민주주의자들이 제안한다. '대기업의 독과점이 대개 중소기업의 경제적 기회를 박탈함'을 지적하는 경제민주주의자들은, '노동자•소비자와 자본가 사이'만 아니라 '중소기업과 대기업 사이'에서 상호 공생하는 경제를 추구하는 이론이기도 하다. 즉, 경제민주주의 이론은 경제 개혁, 경제 자유화와 민주협동경제, 공정 무역, 통화의 지역화를 밑바탕으로 깔고 나가는 이론이라고 할 수 있다. 대한민국도 일명 '경제민주화'라는 이름으로 여러 정당이 경제민주주의에 근접한 경제 공약을 내걸었다. 실제로 대한민국 헌법 제119조 제2항에서는 "국가는 균형있는 국민경제의 성장 및 안정과 적정한 소득의 분배를 유지하고, 시장의 지배와 경제력의 남용을 방지하며, 경제주체간의 조화를 통한 경제의 민주화를 위하여 경제에 관한 규제와 조정을 할 수 있다."로 경제 민주주의적 가치를 명시하고 있다. (ko)
- Demokracja ekonomiczna – społeczno-ekonomiczna koncepcja, która zakłada przeniesienie władzy decyzyjnej z menedżerów i udziałowców korporacyjnych na większą grupę interesariuszy publicznych, która obejmuje pracowników, klientów, dostawców, sąsiadów i szerszą opinię publiczną. Nie ma pojedynczej definicji demokracji ekonomicznej, ale większość zwolenników twierdzi, że współczesne stosunki własności uzewnętrzniają koszty, podporządkowują ogólny dobrobyt prywatnym zyskom i odmawiają ustrojowi demokratycznego głosu w decyzjach dotyczących polityki gospodarczej. Oprócz politycznych aspektów, demokracja ekonomiczna, miałaby zrekompensować lukę popytu efektywnego, jaki stanowi nieodłączny element kapitalizmu. Zwolennicy demokracji ekonomicznej generalnie argumentują, że współczesny kapitalizm okresowo powoduje kryzysy gospodarcze charakteryzujące się brakiem efektywnego popytu, ponieważ społeczeństwo nie jest w stanie zarobić wystarczających dochodów, aby kupić swoją produkcję. Monopol korporacji na wspólne zasoby zazwyczaj tworzy sztuczny niedobór, co skutkuje nierównowagą społeczno-ekonomiczną, która ogranicza pracownikom dostęp do możliwości ekonomicznych i zmniejsza siłę nabywczą konsumentów. Demokrację ekonomiczną proponowano jako składnik większych ideologii społeczno-ekonomicznych, jako samodzielną teorię oraz jako różnorodne programy reform. Na przykład jako środek do zabezpieczenia pełni praw ekonomicznych otwiera drogę do pełnych praw politycznych, rozumianych jako obejmujące te pierwsze. Istnieją zarówno rynkowe, jak i nierynkowe teorie demokracji ekonomicznej. Jako program reform demokracja ekonomiczna prezentuje teorie i przykłady z rzeczywistego świata, które mogą obejmować decentralizację, demokratyczne spółdzielnie, bankowość publiczną, sprawiedliwy handel oraz regionalizację produkcji żywności i waluty. (pl)
- A democracia económica ou democracia de stakeholders é uma filosofia socioeconómica que propõe a transferência do poder de decisão, das mãos dos gestores e accionistas da empresa, para um maior número de actores sociais, incluindo trabalhadores, clientes, fornecedores, vizinhos, o público em geral e as gerações futuras. O termo foi popularizado pelo economista americano , que formou o Institute for Economic Democracy. No entanto, as suas ideias são baseadas em ideias anteriores, como as de C. H. Douglas, Karl Polanyi, Henry George e até mesmo as de Adam Smith e Karl Marx. Outros teóricos modernos da democracia económica incluem e . Além disso, uma variedade de autores e posições que podem ser geralmente definidos como defensores da economia sustentável têm opiniões consistentes com a proposta. Os proponentes da teoria concordam que as atuais condições de instabilidade económica ou insegurança (ver ) tendem a dificultar, ou mesmo impedir, que a sociedade em geral obtenha renda suficiente para consumir a produção total daquela sociedade. Aumentar o controle do monopólio pelas empresas ou pelo Estado sobre os bens comuns normalmente produz uma situação de "escassez artificial", resultando num desequilíbrio socioeconómico que restringe o acesso da maioria às oportunidades económicas e diminui o poder de compra. Os proponentes da democracia económica geralmente argumentam que o capitalismo moderno periodicamente resulta em crises económicas caracterizadas pela deficiência da demanda efetiva, pois a sociedade é incapaz de ganhar renda suficiente para comprar a sua produção. O monopólio corporativo de recursos comuns geralmente cria escassez artificial, resultando em desequilíbrios socioeconómicos que restringem o acesso dos trabalhadores às oportunidades económicas e diminuem o poder de compra do consumidor. A democracia económica é "uma democracia que se supõe estar justaposta à democracia política, corporificada pela democracia parlamentar, ou supostamente complementá-la". Partindo do pressuposto de que os direitos políticos ou constitucionais não podem ser plenamente exercidos sem o direito de propriedade, as propostas de democracia económica sugerem uma variedade de modelos para resolver os problemas dessa instabilidade ou insegurança e da deficiência de demanda efetiva. Em geral, promove-se o acesso a bens comuns privatizados ou controlados pelo Estado, como meio de garantir plenos. Outras propostas secundárias incluem a promoção de cooperativas, comércio justo, renda básica universal ou crédito social, e a promoção do desenvolvimento por meio de iniciativas a nível local ou regional.Como uma agenda de reforma, as teorias de apoio e exemplos do mundo real variam de descentralização e liberalização económica a cooperativas democráticas (como a de Mondragón), , comércio justo e regionalização da produção de alimentos e moeda. (pt)
- Ekonomisk demokrati innebär medborgarnas möjligheter att påverka den ekonomiska utvecklingen i stort eller den egna arbetsplatsens ekonomiska beslut.Begreppet förekommer oftast inom den socialistiska idétraditionen som delar upp demokratibegreppet i politisk demokrati, social demokrati och ekonomisk demokrati. Enligt socialismen krävs det ekonomisk demokrati och att den ekonomiska fördelningen i samhället är någorlunda jämn för att den politiska demokratin skall fungera i praktiken. Även liberaler har historiskt förespråkat olika typer av arbetsplatsdemokrati, däribland John Stuart Mill. Folkpartiet, Centerpartiet och Moderaterna förespråkade alla utökat löntagarinflytande i sina partiprogram under 1970-talet. Fler framstående förespråkare av ekonomisk demokrati är Ernst Wigforss, Bertrand Russell, John Dewey, Robert A. Dahl, Carole Pateman, och David Ellerman. Ellerman menar att ekonomisk demokrati innebär att de anställda på företagen har rätten att välja styrelsen på sina företag efter principen en (1) person, en (1) röst. Detta är enligt Ellerman fullt förenligt med en marknadsekonomi och en nödvändig förutsättning för att principerna bakom demokrati och privategendom ska realiseras. Begreppet har inte någon exakt definition utan används inom flera olika områden och nivåer i den politiska och ekonomiska debatten. På det individuella planet innebär ekonomisk demokrati en jämn fördelning av ekonomiska rättigheter och möjligheter. Denna del av begreppet har sitt ursprung i en liberal tradition och går ut på att individuellt arbete, ansträngningar och talang ska avgöra om man lyckades eller misslyckades i livet snarare än personens kön, etnicitet eller sociala bakgrund. För att uppnå detta förespråkas ett allmänt och jämlikt utbildningssystem, jämlika rättigheter inom det ekonomiska området och 100-procentig arvsskatt. Inom arbetslivet handlar ekonomisk demokrati om att ge löntagarna större makt över företagen genom skapandet av kooperativ eller . I Sverige är löntagarfonder det tydligaste exemplet på förslag inriktad mot ekonomisk demokrati inom arbetslivet. Enligt förslaget skulle löntagarna ges inflytande över storföretagen genom sina fackliga representanter. Ekonomisk demokrati kan även innebära demokratisk styrning av samhällsekonomin ofta genom någon form av planekonomi eller genom ett stort inflytande från arbetstagarna över beslut, vinst och produktion, på respektive företag. 2016 visades filmen Kan vi göra det själva?: en film om ekonomisk demokrati på Utbildningsradion (UR). (sv)
|
| rdfs:comment
|
- الديمقراطية الاقتصادية فلسفة اقتصادية-اجتماعية تدعو إلى نقل سلطة صنع القرار من يد المساهمين إلى مجموعة أكبر من أصحاب المصلحة العامة كالعمال والموزعين وأبناء الأحياء وجماهير العامة. لا يوجد تعريف واحد للديمقراطية الاقتصادية، لكن معظم أنصارها يدعون بأن علاقات الملكية الخاصة الحديثة تضخم التكاليف وتخضع المصلحة العامة والرفاه العام لسيطرة الربح الخاص، وتمنع أي شكل من أشكال المشاركة الجماعية والديمقراطية في النشاط الاقتصادي. بالإضافة إلى هذه القضايا الأخلاقية، يدعي أنصار الديمقراطية الاقتصادية تقديم حلول عملية لمشكلة فجوة الطلب الفعال، الملازمة للرأسمالية. (ar)
- Οικονομική Δημοκρατία είναι η σύμφωνα με την οποία "όλοι οι πολίτες θα έπρεπε να έχουν ισηγορία στους στόχους και στη λειτουργία του οικονομικού συστήματος της κοινωνίας τους" Η οικονομική δημοκρατία προτείνει την μεταστροφή της εξουσίας λήψης αποφάσεων από εταιρικούς μετόχους και διοικητές σε μια ευρύτερη ομάδα δημοσίων μετόχων που περιλαμβάνει εργάτες, πελάτες, προμηθευτές, γείτονες και το ευρύτερο κοινό. (el)
- Mit Wirtschaftsdemokratie werden verschiedene historische und zeitgenössische Gesellschaftsentwürfe bezeichnet, welche die Mitbestimmung und Beteiligung der Arbeitnehmer und ihrer Organisationen an der Ordnungs- und Prozesspolitik der Wirtschaft beziehungsweise eine demokratisch legitimierte Gestaltung und Steuerung der Wirtschaft zum Programm erheben. (de)
- Economic democracy is a socioeconomic philosophy that proposes to shift decision-making power from corporate managers and corporate shareholders to a larger group of public stakeholders that includes workers, customers, suppliers, neighbours and the broader public. No single definition or approach encompasses economic democracy, but most proponents claim that modern property relations externalize costs, subordinate the general well-being to private profit and deny the polity a democratic voice in economic policy decisions. In addition to these moral concerns, economic democracy makes practical claims, such as that it can compensate for capitalism's inherent effective demand gap. (en)
- La Democracia Económica es un movimiento filosófico y político que sugiere la transferencia del poder de decisiones desde una minoría de accionistas (stockholders en inglés) o empresarios hacia la mayoría de partes interesadas (stakeholders en inglés), dando mayor importancia a la sociedad frente a los mercados y un sistema político de democracia directa, lo que se suele denominar en su conjunto como democracia inclusiva. (es)
- Demokrasi ekonomi atau demokrasi pemangku kepentingan adalah filsafat sosial ekonomi yang menganjurkan penggantian kekuasaan pembuatan keputusan dari manajer korporasi dan pemegang saham korporasi ke kelompok yang lebih besar, termasuk di dalamnya pekerja, pelanggan, penyuplai, lingkungan sekitar dan publik luas. Tidak ada definisi atau pendekatan tunggal yang mencakup demokrasi ekonomi, tetapi sebagian besar pendukungnya berpendapat bahwa relasi milik di masa modern ini mengeksternalisasi biaya, mengesampingkan kepentingan publik untuk keuntungan pribadi, dan mengingkari praktik suara demokrasi dalam pembuatan kebijakan ekonomi. Selain mengenai permasalahan moral, demokrasi ekonomi membentuk klaim praktikal, seperti dapat mengkompensasi jurang permintaan efektif yang melekat pada kapital (in)
- La démocratie économique ou démocratie des parties prenantes est une philosophie socio-économique, qui propose de transférer le pouvoir décisionnel, depuis les mains des gérants et des actionnaires de l'entreprise, vers celles d'un plus grand nombre d'acteurs sociaux, y compris les travailleurs, les clients, les fournisseurs, les voisins, le grand public et les générations futures. La démocratie économique est « une démocratie censée se juxtaposer à la démocratie politique, incarnée par la démocratie parlementaire, ou censée la compléter ». (fr)
- 경제민주주의(經濟民主主義, 그리스어: Οικονομική δημοκρατία, 영어: economic democracy) 또는 경제민주화(經濟民主化)는 '노동자•소비자•공급자•하청 업체 등 민중들이 폭넓게 포함된 공공의 이해 관계자'와 '기업의 이해 관계자'들 사이에서 합리적인 의사 결정 능력을 실행할 목적으로 제안된 '경제•정치 형태'이다. 경제민주주의 체제는 민중이 직접•간접으로 요청해야 궁극에 운용된다. '경제민주주의가 추구하는 이상'은 완전한 고용, 그에 상응한 사회 보장이 제대로 이루어지는 복지 사회이다. 경제민주주의는 자본주의 체제 자체를 바꾸려 하지 않지만, '경제 민주주의'의 가치를 실현하려면, 정부가 시장에 개입할 필요가 있고, 경제 조항을 제정할 필요가 있다고 주장한다. '경제민주주의'의 이상에 다가가려는 경제 정책 이행을 이른바 '경제민주화'라고 한다. (ko)
- Economische democratie is een systeem waarin economische beslissingen op een democratische manier genomen worden. Economische democratie staat daarmee tegenover de uitgangspunten van het liberale kapitalisme, waarin beslissingen genomen worden door de particuliere eigenaars van grondstoffen en productiemiddelen (fabrieken enz.) volgens het principe one dollar, one vote: de stemverdeling is gebaseerd op de verdeling van aandelen. (nl)
- A democracia económica ou democracia de stakeholders é uma filosofia socioeconómica que propõe a transferência do poder de decisão, das mãos dos gestores e accionistas da empresa, para um maior número de actores sociais, incluindo trabalhadores, clientes, fornecedores, vizinhos, o público em geral e as gerações futuras. (pt)
- Demokracja ekonomiczna – społeczno-ekonomiczna koncepcja, która zakłada przeniesienie władzy decyzyjnej z menedżerów i udziałowców korporacyjnych na większą grupę interesariuszy publicznych, która obejmuje pracowników, klientów, dostawców, sąsiadów i szerszą opinię publiczną. Nie ma pojedynczej definicji demokracji ekonomicznej, ale większość zwolenników twierdzi, że współczesne stosunki własności uzewnętrzniają koszty, podporządkowują ogólny dobrobyt prywatnym zyskom i odmawiają ustrojowi demokratycznego głosu w decyzjach dotyczących polityki gospodarczej. Oprócz politycznych aspektów, demokracja ekonomiczna, miałaby zrekompensować lukę popytu efektywnego, jaki stanowi nieodłączny element kapitalizmu. (pl)
- Ekonomisk demokrati innebär medborgarnas möjligheter att påverka den ekonomiska utvecklingen i stort eller den egna arbetsplatsens ekonomiska beslut.Begreppet förekommer oftast inom den socialistiska idétraditionen som delar upp demokratibegreppet i politisk demokrati, social demokrati och ekonomisk demokrati. Enligt socialismen krävs det ekonomisk demokrati och att den ekonomiska fördelningen i samhället är någorlunda jämn för att den politiska demokratin skall fungera i praktiken. Även liberaler har historiskt förespråkat olika typer av arbetsplatsdemokrati, däribland John Stuart Mill. Folkpartiet, Centerpartiet och Moderaterna förespråkade alla utökat löntagarinflytande i sina partiprogram under 1970-talet. (sv)
|