| dbo:abstract
|
- Keltský ritus, někdy označovaný jako iroskotský, se užíval v křesťanské liturgii přibližně od 5. století v Irsku, Skotsku, u Keltů žijících v Anglii, v Bretani a zčásti také v Galicii. Jako jeho liturgický jazyk zpočátku sloužila gaelština. Byl ovlivněn galikánským ritem, neboť sv. Patrik dlouho pobýval v kontinentální části Evropy, jakož i mozarabským ritem. Na slavení mše neměl liturgický rok pravděpodobně skoro žádný vliv, přes silně rozšířenou úctu ke svatým se jednotliví světci neoslavovali v určitý den. Nejdůležitější písemnou památkou je Stowský misál, pocházející přibližně z poloviny 8. století. Kromě Bangorského antifonáře jsou všechny jeho dochované liturgické knihy ovlivněny římským ritem, jímž byl nakonec během 7. až 12. století vlivem misií anglosaských benediktinů vytlačen (v Bretani začal ustupovat v 9. století, v Irsku až po konané roku 1172). (cs)
- The term "Celtic Rite" is applied to the various liturgical rites used in Celtic Christianity in Britain, Ireland and Brittany and the monasteries founded by St. Columbanus and Saint Catald in France, Germany, Switzerland, and Italy during the early middle ages. The term is not meant to imply homogeneity; instead it is used to describe a diverse range of liturgical practices united by lineage and geography. (en)
- Die Bezeichnung keltischer Ritus oder keltische Liturgie (englisch Celtic Rite) fasst die katholischen Liturgien zusammen, die in Großbritannien, Irland und der Bretagne und teilweise auch im Königreich Galicien und auf der nördlichen Iberischen Halbinsel in Gebrauch waren, wie auch in den Klöstern, die von Iroschottischen Mönchen in Frankreich, Schweiz, Deutschland und Italien im frühen Mittelalter gegründet wurden. Der Begriff bezeichnet keine einheitliche Liturgie, sondern ist ein Sammelbegriff für eine große Vielfalt meist nur fragmentarisch bezeugter Riten. Die Beschäftigung mit außerrömischen Liturgien hat in Großbritannien eine besondere Bedeutung, da sich die hochkirchliche Bewegung der Anglikanischen Kirche immer wieder von Rom abgrenzen muss. (de)
- Rito Céltico o Rito Celta es el término aplicado al compuesto de estructuras rituales no-romanas (posiblemente antioquenas) usados en la cristiandad celta en Gran Bretaña, Irlanda y quizás en Bretaña, esporádicamente en Galicia (España) e incluso en varios monasterios establecidos por misioneros irlandeses en lo que hoy es Francia, Alemania, Suiza e Italia. Este antiguo rito era similar al rito mozárabe en muchos aspectos, antes de haber sido reemplazado por el rito romano en la Alta Edad Media por la Iglesia católica. El calificativo "celta" es probablemente un término equivocado y puede deberle su origen a la re-evangelización de las islas británicas por parte de Agustín de Canterbury en el Siglo VI. Se sabe poco de él, a pesar de que sobreviven varios textos litúrgicos.[cita requerida] Algunos grupos cristianos de la Iglesia ortodoxa, especialmente en las comunidades eclesiales en donde se practica la Divina Liturgia según la patrística o rito occidental, (por ejemplo los ortodoxos celtas), han intentado dar vida a la reconstrucción de esta práctica de fundamento relevantemente histórico. (es)
- Le terme de rite celtique désigne les différents coutumes liturgiques catholiques en vigueur en Grande-Bretagne, en Bretagne et en Irlande entre le Ve et le XIe siècle. Les monastères fondés par des moines irlandais de cette période, en particulier sur le continent, suivaient la règle de saint Colomban et pratiquaient également le rite appelé à l'époque contemporaine « celtique ». Dans l'Empire Plantagenêt, ils ont été définitivement abolis au profit du rite anglo-normand lors du concile provincial de Cashel (Irlande) (Cassiliense) en 1172, tenu sous la présidence de l'évêque de Lishmor, légat pontifical. Le principal acte de ce concile consista à recevoir le roi d'Angleterre Henri II comme roi d'Écosse et, dans la foulée, à adopter les statuts et règlements de l’Église en Angleterre et en France. Le titre VIII des actes du concile estimait que puisque les règles civiles de la vie sociale seraient désormais calquées sur celle du royaume d'Angleterre, il était « digne et très juste » d'en adopter aussi les coutumes religieuses et liturgiques. (fr)
- Ryt iryjski (inaczej liturgia iryjska) – obok liturgii północnoafrykańskiej, rzymskiej, ambrozjańskiej, galijskiej (właściwej) i hiszpańskiej jedna z rodzin liturgicznych tradycji zachodniej, klasyfikowana przy tym (łącznie ze wszystkimi wymienionymi prócz rzymskiej i północnoafrykańskiej) jako liturgia galijska. Używa się także innych określeń, jak liturgia celtycka, liturgia celtycko-anglosaska, liturgia iroszkocka. Terminami tymi określa się tradycje liturgiczne ukształtowane w Irlandii po nawróceniu tego kraju przez św. Patryka, które następnie rozpowszechniły się wśród ludów celtyckich Wysp Brytyjskich, wśród Anglosasów, na Półwyspie Bretońskim oraz w pewnej mierze w klasztorach iroszkockich licznych na kontynencie europejskim. Liturgia celtycka różniła się od liturgii rzymskiej, która później ją zdominowała, szeroką obecnością elementów pochodzenia ludowego oraz pewnymi osobliwymi zwyczajami, do których należała zwłaszcza praktyka pokuty powtarzalnej. Mimo że już we wczesnym średniowieczu uległa romanizacji, pewne jej elementy zachowały się jeszcze w kolejnych wiekach. (pl)
- Uttrycket Keltisk rit används i vår tid retroaktivt som paraplybeteckning om sådana kristna gudstjänstordningar och liturgiska sedvanor som förekom i Britannien och på Irland under fornkyrkan och tidig medeltid, d.v.s. under tiden före den stora schismen mellan västkyrkan och östkyrkorna. Uttrycket användes sannolikt inte av dåtida kristna, och skillnaden mellan lokalkyrkor i det geografiska området och mellan olika tidpunkter under perioden måste ha varit avsevärda. Keltisk rit ersattes stegvis av romersk rit och dog ut helt på 1200-talet. (sv)
- Кельтский обряд — литургический обряд кельтских народов Британии, Ирландии и Бретани I тысячелетия, один из Западных литургических обрядов. В связи с изоляцией Британских островов, после распространения христианства в начале III века там сложился литургический обряд, отличавшийся от обрядов континентальной Европы. Св. Августин Кентерберийский в VI веке предпринял первые попытки унификации кельтского обряда по латинским образцам. В Англии латинский обряд был принят как обязательный в 664 г., в Бретани кельтский обряд исчез в IX веке, в Шотландии и Ирландии — в XI веке. Кельтский обряд отличался от латинского главным образом порядком совершения мессы. При подготовке священника к мессе читалась литания с упоминанием местных святых. Святые Дары в ходе мессы приоткрывались поэтапно, существовали отличия в песнопениях и литаниях, а также их порядке. Во время причащения пелись специальные антифоны. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- The term "Celtic Rite" is applied to the various liturgical rites used in Celtic Christianity in Britain, Ireland and Brittany and the monasteries founded by St. Columbanus and Saint Catald in France, Germany, Switzerland, and Italy during the early middle ages. The term is not meant to imply homogeneity; instead it is used to describe a diverse range of liturgical practices united by lineage and geography. (en)
- Die Bezeichnung keltischer Ritus oder keltische Liturgie (englisch Celtic Rite) fasst die katholischen Liturgien zusammen, die in Großbritannien, Irland und der Bretagne und teilweise auch im Königreich Galicien und auf der nördlichen Iberischen Halbinsel in Gebrauch waren, wie auch in den Klöstern, die von Iroschottischen Mönchen in Frankreich, Schweiz, Deutschland und Italien im frühen Mittelalter gegründet wurden. Der Begriff bezeichnet keine einheitliche Liturgie, sondern ist ein Sammelbegriff für eine große Vielfalt meist nur fragmentarisch bezeugter Riten. Die Beschäftigung mit außerrömischen Liturgien hat in Großbritannien eine besondere Bedeutung, da sich die hochkirchliche Bewegung der Anglikanischen Kirche immer wieder von Rom abgrenzen muss. (de)
- Uttrycket Keltisk rit används i vår tid retroaktivt som paraplybeteckning om sådana kristna gudstjänstordningar och liturgiska sedvanor som förekom i Britannien och på Irland under fornkyrkan och tidig medeltid, d.v.s. under tiden före den stora schismen mellan västkyrkan och östkyrkorna. Uttrycket användes sannolikt inte av dåtida kristna, och skillnaden mellan lokalkyrkor i det geografiska området och mellan olika tidpunkter under perioden måste ha varit avsevärda. Keltisk rit ersattes stegvis av romersk rit och dog ut helt på 1200-talet. (sv)
- Keltský ritus, někdy označovaný jako iroskotský, se užíval v křesťanské liturgii přibližně od 5. století v Irsku, Skotsku, u Keltů žijících v Anglii, v Bretani a zčásti také v Galicii. Jako jeho liturgický jazyk zpočátku sloužila gaelština. Byl ovlivněn galikánským ritem, neboť sv. Patrik dlouho pobýval v kontinentální části Evropy, jakož i mozarabským ritem. Na slavení mše neměl liturgický rok pravděpodobně skoro žádný vliv, přes silně rozšířenou úctu ke svatým se jednotliví světci neoslavovali v určitý den. (cs)
- Rito Céltico o Rito Celta es el término aplicado al compuesto de estructuras rituales no-romanas (posiblemente antioquenas) usados en la cristiandad celta en Gran Bretaña, Irlanda y quizás en Bretaña, esporádicamente en Galicia (España) e incluso en varios monasterios establecidos por misioneros irlandeses en lo que hoy es Francia, Alemania, Suiza e Italia. Este antiguo rito era similar al rito mozárabe en muchos aspectos, antes de haber sido reemplazado por el rito romano en la Alta Edad Media por la Iglesia católica. El calificativo "celta" es probablemente un término equivocado y puede deberle su origen a la re-evangelización de las islas británicas por parte de Agustín de Canterbury en el Siglo VI. Se sabe poco de él, a pesar de que sobreviven varios textos litúrgicos.[cita requerida] (es)
- Le terme de rite celtique désigne les différents coutumes liturgiques catholiques en vigueur en Grande-Bretagne, en Bretagne et en Irlande entre le Ve et le XIe siècle. Les monastères fondés par des moines irlandais de cette période, en particulier sur le continent, suivaient la règle de saint Colomban et pratiquaient également le rite appelé à l'époque contemporaine « celtique ». (fr)
- Ryt iryjski (inaczej liturgia iryjska) – obok liturgii północnoafrykańskiej, rzymskiej, ambrozjańskiej, galijskiej (właściwej) i hiszpańskiej jedna z rodzin liturgicznych tradycji zachodniej, klasyfikowana przy tym (łącznie ze wszystkimi wymienionymi prócz rzymskiej i północnoafrykańskiej) jako liturgia galijska. Używa się także innych określeń, jak liturgia celtycka, liturgia celtycko-anglosaska, liturgia iroszkocka. Terminami tymi określa się tradycje liturgiczne ukształtowane w Irlandii po nawróceniu tego kraju przez św. Patryka, które następnie rozpowszechniły się wśród ludów celtyckich Wysp Brytyjskich, wśród Anglosasów, na Półwyspie Bretońskim oraz w pewnej mierze w klasztorach iroszkockich licznych na kontynencie europejskim. (pl)
- Кельтский обряд — литургический обряд кельтских народов Британии, Ирландии и Бретани I тысячелетия, один из Западных литургических обрядов. В связи с изоляцией Британских островов, после распространения христианства в начале III века там сложился литургический обряд, отличавшийся от обрядов континентальной Европы. Св. Августин Кентерберийский в VI веке предпринял первые попытки унификации кельтского обряда по латинским образцам. В Англии латинский обряд был принят как обязательный в 664 г., в Бретани кельтский обряд исчез в IX веке, в Шотландии и Ирландии — в XI веке. (ru)
|