| dbo:abstract
|
- المنفجة أو العِجَازَة أو العِظامة أو العُظامة هي قطعة ملابس نسائية على هيئة إطار أو هيكل أو شيء كالوسادة تعظم به المرأة عجيزتها. انتشر لبس المنفجة في أواسط إلى أواخر القرن التاسع عشر في أوروبا، وكانت تلبس عادة تحت التنورة وفي الخلف، وتخدم كالحشوة في رفع مؤخرة الثوب عن الأرض. (ar)
- El polisson o polissó és un aparell destinat a augmentar el volum o a donar suport als de la part posterior de la faldilla en els vestits femenins, que va ser usat predominantment en la segona meitat del segle xix. Els polissons se situaven sota la faldilla, tot just sota l'esquena, per evitar que la faldilla s'arrossegués per terra. Les teles pesants tendien a tibar la part posterior de la faldilla cap avall i la deformaven. Així, una faldilla podia perdre la forma amb l'ús diari, en seure o moure's, si no se la proveïa d'un polisson. Per extensió, el terme polisson també s'empra per designar el vestit integral que l'incorpora. (ca)
- Der Begriff Cul de Paris (sprich: ky də paʀi; frz. Pariser Hintern; auch cul de ouatte ‚Wattehintern‘ oder cul de la reine ‚Königinnenhintern‘; im Deutschen – beispielsweise Mannheimer Dialekt – auch verballhornt zu Kidebari(e)) bezeichnet eine Silhouette der weiblichen Mode, die im Verlauf der Kostümgeschichte mehrfach auftrat und sich durch eine starke Betonung/Überbetonung des Hinterteils auszeichnete. Woher der Hinweis auf Paris kommt, ist nicht geklärt. Möglicherweise wollte der Erfinder satirisch andeuten, dass nur Großstädter auf solch extreme, von Zeitgenossen oft als lächerlich empfundene Moden verfallen können. Der erste Cul de Paris um 1700 herum bauschte das Manteau auf. Zwar waren schon vorher Unterbauten unter dem Rock verwendet worden, um die Silhouette zu verändern (siehe Reifrock, Weiberspeck), aber gegen 1700 verschob sich der Bausch nach hinten. Der zweite Cul de Paris entwickelte sich ab 1772 parallel zur Robe à la polonaise, die ihre besondere Silhouette teils Polstern, teils dem hinten aufgebauschten Kleidrock verdankte. Er wurde später auch zur Robe à l’anglaise getragen. Diese Mode hielt sich bis ca. 1780. Im späten 19. Jahrhundert kehrte der Cul de Paris zweimal kurz hintereinander wieder, nämlich 1872–1876 und 1882–1886. Nach der Rockstütze, die zu jener Zeit verwendet wurde, nennt man diese beiden Modesilhouetten auch erste und zweite Tournüre. In jedem dieser Fälle beschränkte sich diese Mode weitgehend auf die wohlhabenden Schichten.
* Cul de Paris mit Manteau und Fontange (ca. 1685–90)
* Cul de Paris um 1775
* Erste Tournüre, 1873
* Cul de Paris, 1885 (de)
- A bustle is a padded undergarment used to add fullness, or support the drapery, at the back of women's dresses in the mid-to-late 19th century. Bustles are worn under the skirt in the back, just below the waist, to keep the skirt from dragging. Heavy fabric tended to pull the back of a skirt down and flatten it. As a result a woman's petticoated skirt would lose its shape during everyday wear (from merely sitting down or moving about). (en)
- La tournure est un vêtement de dessous ayant existé d'environ 1869 à 1888 ; elle est souvent considérée comme une évolution de la crinoline.Comme cette dernière, elle est placée sous le jupon, attachée juste en dessous de la taille, et soutient l'ensemble des jupons, jupes et draperies de dessus (en vogue surtout dans les années 1880) ; et elle est, elle aussi, constituée d'un réseau de baleines métalliques horizontales, soutenues par des bandes verticales. Cependant, elle ne couvre plus que l'arrière : elle est ouverte devant. Sa forme est également différente ; moins évasée en cloche, elle donne à l'arrière de la jupe un aspect caractéristique qui souligne les reins et justifie par ses rembourrages le terme familier de faux cul. Crinoline et tournure ont exactement la même fonction déjà recherchée à d'autres époques avec le vertugadin et ses dérivés : soutenir l'ampleur de la jupe, et par là souligner par contraste la finesse de la taille ; toute la mode du XIXe siècle visant à accentuer les courbes féminines naturelles par le double emploi du corset affinant la taille et d'éléments accentuant la largeur des hanches (crinoline, tournure, drapés bouffants…). (fr)
- El polisón (del francés «polisson») fue un armazón interior que reemplazó al miriñaque en 1870. Atado a la cintura bajo un par de enaguas, lo usaron las mujeres de finales del siglo XIX para que abultasen los vestidos por detrás, pero cayendo rectos por delante. El polisón fue un elemento fundamental en el vestuario de las mujeres acomodadas occidentales durante veinte años. Resultaba mucho más funcional que el anterior miriñaque. Pasó de moda en 1890, pues desde ese momento las prendas caerán hasta el suelo ya sin artificio alguno. El traje de calle está formado por un cuerpo y una falda, que puede ser de seda con aplicaciones de otomán y pasamanería; el cuerpo es ajustado al cuerpo como un corpiño; mangas largas adornadas con puños de encaje, haciendo juego con el del escote. La falda es recta por delante, bien con tablas capas o volantes plisados, mientras que por detrás va recogida o abullonada. Debajo de la falda se lleva una prenda formada con un cojín o una almohadilla para ahuecarla detrás. El polisón se coloca atándolo a la cintura El polisón cambió por completo la silueta femenina. Se pasó de la crinolina por recoger todo por detrás en línea ascendente pasándolo hasta la espalda para caer después en una cascada con drapeados y retocado. (es)
- La tournure (o sellino) è un tipo di sottostruttura usata per sostenere il panneggio della gonna delle dame alla fine del XIX secolo. Il suo successo decretò il definitivo tramonto della crinolina. (it)
- バッスル（バスルとも、英語：Bustle）は、女性用ファウンデーションの一種である。 19世紀半ばから20世紀初めに流行した。ヒップラインを美しく見せるための腰当である。提灯を縦半分に切ったような形をしている。材質は、初めの頃は鯨の骨を使用していたが、後には針金や木が用いられた。 日本では明治時代に鹿鳴館などで着用されたドレスにこれが用いられていた。 派生的用法として、軍艦や戦車の砲塔は初期には上から見るとおおよそ円形だったが、砲が強大化するにつれ砲塔内部にも砲尾が大きく突き出すようになり、砲員のためのスペース確保や、あるいは予備弾倉などに充てるため、砲塔後部に張り出しを設けるようになり、これもバスルと呼ばれる。 (ja)
- De Cul de Paris (Frans: "kont van Parijs", ook wel eufemistisch "Queue de Paris" oftewel "staart van Parijs") was een modetrend waarbij het zitvlak van de japon werd geaccentueerd en omhoog werd gebracht. Een Nederlandse vertaling uit 1858 was "valsche stuit" met als toelichting "voormalige modedragt". Toen moesten de tweede en derde periode dat de cul de Paris modieus werd nog komen. (nl)
- Турню́р (от фр. tournure — «осанка, манера держаться») — модное в 1870—1880-х годах приспособление в виде подушечки, которая подкладывалась дамами сзади под платье ниже талии для придания пышности фигуре. Также турнюр мог быть в виде сборчатой накладки, располагавшейся чуть ниже талии на заднем полотнище верхней части юбки, что формировало характерный силуэт с очень выпуклой нижней частью тела. (ru)
- Turniura, tiurniura, cul de Paris (fr. tournure) – stosowany głównie w drugiej połowie XIX wieku element sukni, podkreślający tył bioder i nadający kobiecej sylwetce kształt litery S. Kopulasty kształt spódnicy zaczął zmieniać się w połowie lat 60. XIX wieku – krynolina stała się mniejsza, jednocześnie wydłużając się z tyłu i tworząc tren. Ostatecznie znikła całkowicie na przełomie lat 60. i 70., zastąpiona przez turniurę; tył spódnicy zaczęły zdobić upinane draperie: spiętrzone fałdy podkreślane wstążkami. Kształt tyłowi sukni nadawał specjalny stelaż, wywodzący się początkowo ze stelaża krynolinowego. Stopniowo stelaż ten skracał się, aż pod koniec lat 70. ustąpił różnego rodzaju specjalnym konstrukcjom i poduszkom umieszczanym na pośladkach. Po krótkiej przerwie około roku 1880 – gdy spódnica stała się wąska, z rozłożystym i bogato zdobionym trenem – turniura powróciła w nieco zmienionym kształcie. Z sukni dziennych zniknął tren, zaś spódnica przestała być mocno rozkloszowana. Modne stały się drapowania asymetryczne. Wielkie turniury utrudniały poruszanie się z trenem, stąd w strojach balowych bywały mniejsze. Jako niewygodne i nadające kobiecie nienaturalny kształt stały się też przedmiotem karykatur. Turniura zaczęła zanikać w końcu lat 80. XIX wieku wraz ze zmieniającym się krojem spódnicy. Na przełomie XIX i XX wieku pojawiły się gorsety cofające biodra, a przesuwające w przód górną część ciała. W okresie secesji sylwetka kobiety nadal miała kształt litery S, jednak turniura nie była już używana. (pl)
- Turnyr[uttal saknas], från franskans tournure, vändning, var ett underplagg som användes under 1870-talet och 1880-talet. Det var en anordning som bärs under klänningen för att ge kjolen en bakåt pösande form. (sv)
- A anquinha ou tournure é uma peça de roupa íntima acolchoada usada para dar plenitude ou apoiar a saia, usada na parte de trás dos vestidos femininos de meados ao final do século XIX, surgindo no início dos anos de 1870. Anquinhas eram amarradas na cintura, sob as anáguas nas costas, perto das ancas (daí a origem do nome em português). O tecido era pesado e tendia a puxar a parte de trás da saia para baixo e depois achatá-la. A anquinha foi um essencial no guarda roupa das mulheres ricas do Ocidente por vinte anos. Era muito mais funcional do que a velha crinolina. Saiu de moda nos anos de 1890, porque a partir dessa década as saias vão cair ao chão sem qualquer artifício. Anquinhas, de forma histórica, refere-se também para qualquer vestimenta de suporte usada por baixo de uma saia ou um vestido. Sendo assim, o termo "anquinha" era usado historicamente para remeter a outras estruturas se suporte desse tipo, como ou vertugados dos séculos anteriores. (pt)
- 巴斯爾裙襯（英語：Bustle；法語：Tournure）是一種流行於19世紀後期，大約1869年至1889年期間的西方女子裙撐樣式。這種裙撐由克里諾林裙襯發展而來，並從1870年代開始逐漸取代克里諾林裙襯。其穿著在裙內腰部以下，使後臀凸起，外套的裙子也在臀部添加大量布料織物作裝飾，使整個臀部位置形成上翹的高挺視覺效果，如同假臀部。 (zh)
- Турню́р (від фр. tournure — постава) — модна у 1870-90-х роках частина жіночого одягу, яка підкладалася під сукню нижче талії ззаду для надання фігурі пишності. Також цю назву мала широка жіноча спідниця, призначена для того, щоб носити з такою конструкцією. Турнюр є одним з найхарактерніших елементів вікторіанської моди.
* Еволюція турнюра
* 1859
* 1873
* 1873
* 1881 Наприкінці моди на криноліни їхня форма почала змінюватися і видовжуватися назад. Так у 1860-х роках з'явилися кринолінетти — нижні спідниці у вигляді половини криноліна (задньої). Перші турнюри почали носити у 1869—1876 роках. У 1878—1882 роках були модними прямі непишні сукні, але потім турнюри знову повернулися. Спочатку турнюри були досить пологими, пізніше набули форми горба. Мода на великі турнюри закінчилася 1889 року. У 1890-х роках носили турнюри невеликого розміру. До 1905 року турнюри, а з ними і корсети, вийшли з моди остаточно. Турнюри мали різноманітні форми, деякі з яких навіть були запатентовані:
* з залізних обручів чи дроту
* з китового вуса
* у вигляді подушечки
* у вигляді кількох шарів складчастої тканини
* Сукні з турнюром
*
* Жак-Жозеф Тіссо. Камін (1869)
* Жак-Жозеф Тіссо. Подруга нареченої (1883–1885)
* Жак-Жозеф Тіссо. Жінка з амбіціями (1883–1885) (uk)
|
| rdfs:comment
|
- المنفجة أو العِجَازَة أو العِظامة أو العُظامة هي قطعة ملابس نسائية على هيئة إطار أو هيكل أو شيء كالوسادة تعظم به المرأة عجيزتها. انتشر لبس المنفجة في أواسط إلى أواخر القرن التاسع عشر في أوروبا، وكانت تلبس عادة تحت التنورة وفي الخلف، وتخدم كالحشوة في رفع مؤخرة الثوب عن الأرض. (ar)
- El polisson o polissó és un aparell destinat a augmentar el volum o a donar suport als de la part posterior de la faldilla en els vestits femenins, que va ser usat predominantment en la segona meitat del segle xix. Els polissons se situaven sota la faldilla, tot just sota l'esquena, per evitar que la faldilla s'arrossegués per terra. Les teles pesants tendien a tibar la part posterior de la faldilla cap avall i la deformaven. Així, una faldilla podia perdre la forma amb l'ús diari, en seure o moure's, si no se la proveïa d'un polisson. Per extensió, el terme polisson també s'empra per designar el vestit integral que l'incorpora. (ca)
- A bustle is a padded undergarment used to add fullness, or support the drapery, at the back of women's dresses in the mid-to-late 19th century. Bustles are worn under the skirt in the back, just below the waist, to keep the skirt from dragging. Heavy fabric tended to pull the back of a skirt down and flatten it. As a result a woman's petticoated skirt would lose its shape during everyday wear (from merely sitting down or moving about). (en)
- La tournure (o sellino) è un tipo di sottostruttura usata per sostenere il panneggio della gonna delle dame alla fine del XIX secolo. Il suo successo decretò il definitivo tramonto della crinolina. (it)
- バッスル（バスルとも、英語：Bustle）は、女性用ファウンデーションの一種である。 19世紀半ばから20世紀初めに流行した。ヒップラインを美しく見せるための腰当である。提灯を縦半分に切ったような形をしている。材質は、初めの頃は鯨の骨を使用していたが、後には針金や木が用いられた。 日本では明治時代に鹿鳴館などで着用されたドレスにこれが用いられていた。 派生的用法として、軍艦や戦車の砲塔は初期には上から見るとおおよそ円形だったが、砲が強大化するにつれ砲塔内部にも砲尾が大きく突き出すようになり、砲員のためのスペース確保や、あるいは予備弾倉などに充てるため、砲塔後部に張り出しを設けるようになり、これもバスルと呼ばれる。 (ja)
- De Cul de Paris (Frans: "kont van Parijs", ook wel eufemistisch "Queue de Paris" oftewel "staart van Parijs") was een modetrend waarbij het zitvlak van de japon werd geaccentueerd en omhoog werd gebracht. Een Nederlandse vertaling uit 1858 was "valsche stuit" met als toelichting "voormalige modedragt". Toen moesten de tweede en derde periode dat de cul de Paris modieus werd nog komen. (nl)
- Турню́р (от фр. tournure — «осанка, манера держаться») — модное в 1870—1880-х годах приспособление в виде подушечки, которая подкладывалась дамами сзади под платье ниже талии для придания пышности фигуре. Также турнюр мог быть в виде сборчатой накладки, располагавшейся чуть ниже талии на заднем полотнище верхней части юбки, что формировало характерный силуэт с очень выпуклой нижней частью тела. (ru)
- Turnyr[uttal saknas], från franskans tournure, vändning, var ett underplagg som användes under 1870-talet och 1880-talet. Det var en anordning som bärs under klänningen för att ge kjolen en bakåt pösande form. (sv)
- 巴斯爾裙襯（英語：Bustle；法語：Tournure）是一種流行於19世紀後期，大約1869年至1889年期間的西方女子裙撐樣式。這種裙撐由克里諾林裙襯發展而來，並從1870年代開始逐漸取代克里諾林裙襯。其穿著在裙內腰部以下，使後臀凸起，外套的裙子也在臀部添加大量布料織物作裝飾，使整個臀部位置形成上翹的高挺視覺效果，如同假臀部。 (zh)
- Der Begriff Cul de Paris (sprich: ky də paʀi; frz. Pariser Hintern; auch cul de ouatte ‚Wattehintern‘ oder cul de la reine ‚Königinnenhintern‘; im Deutschen – beispielsweise Mannheimer Dialekt – auch verballhornt zu Kidebari(e)) bezeichnet eine Silhouette der weiblichen Mode, die im Verlauf der Kostümgeschichte mehrfach auftrat und sich durch eine starke Betonung/Überbetonung des Hinterteils auszeichnete. Woher der Hinweis auf Paris kommt, ist nicht geklärt. Möglicherweise wollte der Erfinder satirisch andeuten, dass nur Großstädter auf solch extreme, von Zeitgenossen oft als lächerlich empfundene Moden verfallen können. (de)
- El polisón (del francés «polisson») fue un armazón interior que reemplazó al miriñaque en 1870. Atado a la cintura bajo un par de enaguas, lo usaron las mujeres de finales del siglo XIX para que abultasen los vestidos por detrás, pero cayendo rectos por delante. El polisón fue un elemento fundamental en el vestuario de las mujeres acomodadas occidentales durante veinte años. Resultaba mucho más funcional que el anterior miriñaque. Pasó de moda en 1890, pues desde ese momento las prendas caerán hasta el suelo ya sin artificio alguno. (es)
- La tournure est un vêtement de dessous ayant existé d'environ 1869 à 1888 ; elle est souvent considérée comme une évolution de la crinoline.Comme cette dernière, elle est placée sous le jupon, attachée juste en dessous de la taille, et soutient l'ensemble des jupons, jupes et draperies de dessus (en vogue surtout dans les années 1880) ; et elle est, elle aussi, constituée d'un réseau de baleines métalliques horizontales, soutenues par des bandes verticales. Cependant, elle ne couvre plus que l'arrière : elle est ouverte devant. Sa forme est également différente ; moins évasée en cloche, elle donne à l'arrière de la jupe un aspect caractéristique qui souligne les reins et justifie par ses rembourrages le terme familier de faux cul. (fr)
- Turniura, tiurniura, cul de Paris (fr. tournure) – stosowany głównie w drugiej połowie XIX wieku element sukni, podkreślający tył bioder i nadający kobiecej sylwetce kształt litery S. Kopulasty kształt spódnicy zaczął zmieniać się w połowie lat 60. XIX wieku – krynolina stała się mniejsza, jednocześnie wydłużając się z tyłu i tworząc tren. Ostatecznie znikła całkowicie na przełomie lat 60. i 70., zastąpiona przez turniurę; tył spódnicy zaczęły zdobić upinane draperie: spiętrzone fałdy podkreślane wstążkami. Kształt tyłowi sukni nadawał specjalny stelaż, wywodzący się początkowo ze stelaża krynolinowego. Stopniowo stelaż ten skracał się, aż pod koniec lat 70. ustąpił różnego rodzaju specjalnym konstrukcjom i poduszkom umieszczanym na pośladkach. (pl)
- A anquinha ou tournure é uma peça de roupa íntima acolchoada usada para dar plenitude ou apoiar a saia, usada na parte de trás dos vestidos femininos de meados ao final do século XIX, surgindo no início dos anos de 1870. Anquinhas eram amarradas na cintura, sob as anáguas nas costas, perto das ancas (daí a origem do nome em português). O tecido era pesado e tendia a puxar a parte de trás da saia para baixo e depois achatá-la. A anquinha foi um essencial no guarda roupa das mulheres ricas do Ocidente por vinte anos. Era muito mais funcional do que a velha crinolina. Saiu de moda nos anos de 1890, porque a partir dessa década as saias vão cair ao chão sem qualquer artifício. (pt)
- Турню́р (від фр. tournure — постава) — модна у 1870-90-х роках частина жіночого одягу, яка підкладалася під сукню нижче талії ззаду для надання фігурі пишності. Також цю назву мала широка жіноча спідниця, призначена для того, щоб носити з такою конструкцією. Турнюр є одним з найхарактерніших елементів вікторіанської моди.
* Еволюція турнюра
* 1859
* 1873
* 1873
* 1881 Турнюри мали різноманітні форми, деякі з яких навіть були запатентовані:
* з залізних обручів чи дроту
* з китового вуса
* у вигляді подушечки
* у вигляді кількох шарів складчастої тканини
* Сукні з турнюром
*
*
*
* (uk)
|
.jpg){kind=link}