| dbo:abstract
|
- Anaplazie nebo anaplázie znamená ztrátu diferenciace a návrat k primitivní nezralé formě buněk např. histologická struktura u anaplastických zhoubných nádorů ztrácí původní tvar a strukturu a může připomínat nezralou (embryonální) tkáň. Pojem je odvozen z řeckých slov: ἀνά ana, "zpět" + πλάσις plasis, "tvar, formace". Anaplazie se vyskytuje u většiny maligních nádorů, takže často výraz anaplazie je chápán také jako vyšší tendence k dělení buněk. Někdy se pro anaplazii v odborné literatuře používá termín dediferenciace. U anaplasie kmenových buněk jde více než o dediferenciaci o selhání diferenciance. Anaplastické buňky vykazují , jádra jsou hyperchromatická a velká a poměr jádro/cytoplazma (NC Ratio) dosahuje 1:1 místo obvyklých 1:5. (cs)
- Die Anaplasie bezeichnet den Übergang höher differenzierter Zellen in weniger differenzierte Zellen. Es kommt zu einer stark verschobenen Kern-Plasmarelation, einer Kernhyperchromasie und einer Nukleolenvergrößerung. Der Begriff wurde erstmals 1893 von dem deutschen Anatomen und Pathologen David Paul von Hansemann für das Fehlen bzw. den Verlust einer Differenzierung von Zellen benutzt. Eine Anaplasie führt bei Tumoren dazu, dass man nicht mehr erkennen kann, aus welchem Gewebe ein anaplastischer Tumor entstanden ist. Die Tumorzellen sind komplett entdifferenziert. Anaplastische Karzinome sind im UICC (Union internationale contre le cancer) Grading in Grad 4 eingeteilt, bei Hirntumoren in Grad III. Sie sind hochmaligne und metastasieren oft bereits sehr früh durch das Blut und die Lymphe. Die Prognose ist dennoch abhängig vom Tumorursprung. Das anaplastische Astrozytom hat beispielsweise eine mittlere 5-Jahre-Überlebensrate von ca. 31 %, das anaplastische Oligodendrogliom (ebenfalls ein Hirntumor) bei aggressiver Therapie eine etwas bessere Prognose. (de)
- فقد التمايز الخلوي أو التحول الراجع أو الكَشَم هو حالة للخلايا تتميز بفقر التمايز الخلوي، وهي حالة تعرض خاصة في السرطانات. (ar)
- Anaplasia (from Ancient Greek: ἀνά ana, "backward" + πλάσις plasis, "formation") is a condition of cells with poor cellular differentiation, losing the morphological characteristics of mature cells and their orientation with respect to each other and to endothelial cells. The term also refers to a group of morphological changes in a cell (nuclear pleomorphism, altered nuclear-cytoplasmic ratio, presence of nucleoli, high proliferation index) that point to a possible malignant transformation. Such loss of structural differentiation is especially seen in most, but not all, malignant neoplasms. Sometimes, the term also includes an increased capacity for multiplication. Lack of differentiation is considered a hallmark of aggressive malignancies (for example, it differentiates leiomyosarcomas from leiomyomas). The term anaplasia literally means "to form backward". It implies dedifferentiation, or loss of structural and functional differentiation of normal cells. It is now known, however, that at least some cancers arise from stem cells in tissues; in these tumors failure of differentiation, rather than dedifferentiation of specialized cells, account for undifferentiated tumors. Anaplastic cells display marked pleomorphism (variability). The nuclei are characteristically extremely hyperchromatic (darkly stained) and large. The nuclear-cytoplasmic ratio may approach 1:1 instead of the normal 1:4 or 1:6. Giant cells that are considerably larger than their neighbors may be formed and possess either one enormous nucleus or several nuclei (syncytia). Anaplastic nuclei are variable and bizarre in size and shape. The chromatin is coarse and clumped, and nucleoli may be of astounding size. More important, mitoses are often numerous and distinctly atypical; anarchic multiple spindles may be seen and sometimes appear as tripolar or quadripolar forms. Also, anaplastic cells usually fail to develop recognizable patterns of orientation to one another (i.e., they lose normal polarity). They may grow in sheets, with total loss of communal structures, such as gland formation or stratified squamous architecture. Anaplasia is the most extreme disturbance in cell growth encountered in the spectrum of cellular proliferations. (en)
- El término anaplasia se utiliza en medicina para describir la escasa diferenciación de las células que componen un tumor. Un tumor anaplásico es aquel cuyas células están poco diferenciadas o indiferenciadas, lo cual indica en general que su comportamiento es maligno, es decir tiene la capacidad de extenderse localmente a los tejidos vecinos y de diseminarse a otros órganos. Se considera que mientras más grande y menos diferenciado sea un tumor, más probabilidades tiene de producir metástasis. Los tumores anaplásicos muestran diferentes características en sus células que las diferencian de las normales y pueden ser determinadas mediante la observación microscópica en el laboratorio:
* Pleomorfismo. Diferencias considerables de forma y tamaño entre las células.
* Núcleos de gran tamaño. La relación entre el núcleo y el citoplasma es 1:1, mientras que normalmente oscila entre 1:4 y 1:6.
* Núcleos celulares de apariencia extraña, con tamaños y formas muy variables.
* Existencia de numerosas mitosis (células en proceso de división). Las mitosis son atípicas, extrañas, no siguen los patrones normales y se distribuyen de forma anárquica. (es)
- L'anaplasie est l’absence de différenciation complète des cellules d’un tissu qui de ce fait retournent à une forme immature, moins spécialisée. Elle est principalement observée dans les proliférations tumorales malignes où le degré de différenciation peut être faible ou nul. On parle alors de tumeur indifférenciée ou anaplasique. L’anaplasie est donc la perte anormale de certains caractères de différenciation cellulaire, sans pour autant qu’il y ait un véritable retour à l'état de cellule primaire. Les cellules anaplasiques se divisent rapidement et tant leur aspect que leur fonctionnement ne ressemblent plus à celui des cellules normales de l’organe concerné. Plus l'anaplasie est importante, plus la tumeur est jugée maligne et le pronostic mauvais. Comme adjectif, le terme entre souvent dans la dénomination des cancers anaplasiques, tumeurs anaplasiques, lymphomas anaplasiques, etc. (fr)
- Anaplasie is het verschijnsel waarbij celdeling en celgroei zodanig veranderen dat de differentiatie in de cellen, waaruit een weefsel is opgebouwd, afneemt. Er is dus sprake van een reversie van de differentiatie (dedifferentiatie) of een gebrek aan differentiatie in de eerste plaats. De cellen verliezen hun structuur en gespecialiseerde functie en er ontstaat ongedifferentieerd weefsel. Dit is kenmerkend voor kwaadaardige tumoren.De term anaplasie betekent letterlijk 'achteruit vormen'. (nl)
- 退形成（たいけいせい、英:anaplasia）は、において由来細胞の機能的、形態的特徴を失い胎生期の状態に戻ったような変化を示した状態。退形成の程度が強いほど、悪性で未熟な細胞である。 (ja)
- L'anaplasia è la scarsa differenziazione di una neoplasia. Molto spesso all'anaplasia è associata anche la malignità della neoplasia in quanto la capacità proliferativa delle cellule è inversamente proporzionale al loro grado di differenziazione.È una differenziazione degli elementi cellulari propri di tessuti nobili con riacquisizione di caratteri tipici del tessuto embriologico. (it)
- Anaplazja – brak zróżnicowania lub zatrzymanie różnicowania lub proces odróżnicowania się komórek, powstawanie z komórek nowych pokoleń komórek o coraz to mniejszym stopniu zróżnicowania albo też zatrzymanie różnicowania (dojrzewania) komórki wraz z zachowaną zdolnością do mnożenia się. Charakterystyczna cecha nowotworów złośliwych. Obecnie uważa się, że w procesie nowotworzenia nie dochodzi do odróżnicowania, a raczej do zablokowania różnicowania. (pl)
- Анаплазия (от др.-греч. ἀνα- ‘назад, обратно’ и πλάσις ‘образование’) — переход живых клеток и тканей в недифференцированное состояние, вплоть до полной невозможности определения происхождения клетки. При этом клеточная ткань теряет способность выполнять свои характерные функции, однако приобретает способность к неограниченному росту. Анаплазия часто встречается у быстро растущих злокачественных опухолей. Различают цитологическую анаплазию (разрушение внутриклеточной структуры) и позиционную или организационную анаплазию (нарушение межклеточной структуры). Ввёл понятие анаплазия Давид Ганземан (1858—1920) — немецкий патолог. (ru)
- Анаплазія — стійке порушення дозрівання клітин із зміною їхньої морфології і біологічних властивостей. При анаплазії практично неможливо встановити видову приналежність клітини через повну відсутність рис її диференціювання. Зазвичай анаплазія характерна для клітин, які переродились злоякісно. Анаплазія є:
* біологічна — втрата всіх функцій, крім розмноження клітин;
* біохімічна — втрата клітиною ферментних систем;
* морфологічна — зміни внутрішньоклітинної структури і форми з розміром (рак);
* Імунологічна — зміни антигенних властивостей пухлинної клітини; (uk)
- Anaplasia é quando a formação celular tem um desvio da normalidade. Depois que se caracteriza uma anaplasia é que se deve dar certeza de uma neoplasia maligna. Para caracterizar uma anaplasia, observa-se uma relação núcleo-citoplasma aumentada. O núcleo estará aumentado em relação ao citoplasma e terá característica de hipercromasia devido ao material genético da célula estar aumentado (núcleo mais evidente). (pt)
- 逆行性生長（Anaplasia），是指成熟的正常細胞非正常地復歸未成熟的細胞，為惡性腫瘤（malignant neoplasms）的指標性症狀。大多數癌細胞會導致細胞去分化，讓細胞無限制的分裂。但發生在幹細胞的癌症，不會導致逆行性生長，而是使幹細胞無法分化。 逆行性生長的細胞也往往形成巨核以及合胞體，正常細胞的N/C值（細胞核和細胞的比例）約為1：4或1：6，逆行性生長的細胞的N/C值約為1：1，N/C值的上升會造成細胞深染，為辨識細胞去分化與否的重要特性。除此之外，明顯非典型的大量有絲分裂現象也是重要的特徵，也可能在分裂時產生多個主軸，出現三極或四極的情形。此外，未分化的細胞通常不能識別其發展的方向（即失去正常的極性）。 逆行性生長是細胞突變最嚴重的狀態，且為不可逆性疾病。在此之前，細胞的可逆但非正常時期被稱為分生不良（dysplasia） (zh)
|
| rdfs:comment
|
- فقد التمايز الخلوي أو التحول الراجع أو الكَشَم هو حالة للخلايا تتميز بفقر التمايز الخلوي، وهي حالة تعرض خاصة في السرطانات. (ar)
- Anaplasie is het verschijnsel waarbij celdeling en celgroei zodanig veranderen dat de differentiatie in de cellen, waaruit een weefsel is opgebouwd, afneemt. Er is dus sprake van een reversie van de differentiatie (dedifferentiatie) of een gebrek aan differentiatie in de eerste plaats. De cellen verliezen hun structuur en gespecialiseerde functie en er ontstaat ongedifferentieerd weefsel. Dit is kenmerkend voor kwaadaardige tumoren.De term anaplasie betekent letterlijk 'achteruit vormen'. (nl)
- 退形成（たいけいせい、英:anaplasia）は、において由来細胞の機能的、形態的特徴を失い胎生期の状態に戻ったような変化を示した状態。退形成の程度が強いほど、悪性で未熟な細胞である。 (ja)
- L'anaplasia è la scarsa differenziazione di una neoplasia. Molto spesso all'anaplasia è associata anche la malignità della neoplasia in quanto la capacità proliferativa delle cellule è inversamente proporzionale al loro grado di differenziazione.È una differenziazione degli elementi cellulari propri di tessuti nobili con riacquisizione di caratteri tipici del tessuto embriologico. (it)
- Anaplazja – brak zróżnicowania lub zatrzymanie różnicowania lub proces odróżnicowania się komórek, powstawanie z komórek nowych pokoleń komórek o coraz to mniejszym stopniu zróżnicowania albo też zatrzymanie różnicowania (dojrzewania) komórki wraz z zachowaną zdolnością do mnożenia się. Charakterystyczna cecha nowotworów złośliwych. Obecnie uważa się, że w procesie nowotworzenia nie dochodzi do odróżnicowania, a raczej do zablokowania różnicowania. (pl)
- Анаплазія — стійке порушення дозрівання клітин із зміною їхньої морфології і біологічних властивостей. При анаплазії практично неможливо встановити видову приналежність клітини через повну відсутність рис її диференціювання. Зазвичай анаплазія характерна для клітин, які переродились злоякісно. Анаплазія є:
* біологічна — втрата всіх функцій, крім розмноження клітин;
* біохімічна — втрата клітиною ферментних систем;
* морфологічна — зміни внутрішньоклітинної структури і форми з розміром (рак);
* Імунологічна — зміни антигенних властивостей пухлинної клітини; (uk)
- Anaplasia é quando a formação celular tem um desvio da normalidade. Depois que se caracteriza uma anaplasia é que se deve dar certeza de uma neoplasia maligna. Para caracterizar uma anaplasia, observa-se uma relação núcleo-citoplasma aumentada. O núcleo estará aumentado em relação ao citoplasma e terá característica de hipercromasia devido ao material genético da célula estar aumentado (núcleo mais evidente). (pt)
- 逆行性生長（Anaplasia），是指成熟的正常細胞非正常地復歸未成熟的細胞，為惡性腫瘤（malignant neoplasms）的指標性症狀。大多數癌細胞會導致細胞去分化，讓細胞無限制的分裂。但發生在幹細胞的癌症，不會導致逆行性生長，而是使幹細胞無法分化。 逆行性生長的細胞也往往形成巨核以及合胞體，正常細胞的N/C值（細胞核和細胞的比例）約為1：4或1：6，逆行性生長的細胞的N/C值約為1：1，N/C值的上升會造成細胞深染，為辨識細胞去分化與否的重要特性。除此之外，明顯非典型的大量有絲分裂現象也是重要的特徵，也可能在分裂時產生多個主軸，出現三極或四極的情形。此外，未分化的細胞通常不能識別其發展的方向（即失去正常的極性）。 逆行性生長是細胞突變最嚴重的狀態，且為不可逆性疾病。在此之前，細胞的可逆但非正常時期被稱為分生不良（dysplasia） (zh)
- Anaplazie nebo anaplázie znamená ztrátu diferenciace a návrat k primitivní nezralé formě buněk např. histologická struktura u anaplastických zhoubných nádorů ztrácí původní tvar a strukturu a může připomínat nezralou (embryonální) tkáň. Pojem je odvozen z řeckých slov: ἀνά ana, "zpět" + πλάσις plasis, "tvar, formace". Anaplazie se vyskytuje u většiny maligních nádorů, takže často výraz anaplazie je chápán také jako vyšší tendence k dělení buněk. Někdy se pro anaplazii v odborné literatuře používá termín dediferenciace. U anaplasie kmenových buněk jde více než o dediferenciaci o selhání diferenciance. (cs)
- Anaplasia (from Ancient Greek: ἀνά ana, "backward" + πλάσις plasis, "formation") is a condition of cells with poor cellular differentiation, losing the morphological characteristics of mature cells and their orientation with respect to each other and to endothelial cells. The term also refers to a group of morphological changes in a cell (nuclear pleomorphism, altered nuclear-cytoplasmic ratio, presence of nucleoli, high proliferation index) that point to a possible malignant transformation. (en)
- Die Anaplasie bezeichnet den Übergang höher differenzierter Zellen in weniger differenzierte Zellen. Es kommt zu einer stark verschobenen Kern-Plasmarelation, einer Kernhyperchromasie und einer Nukleolenvergrößerung. Der Begriff wurde erstmals 1893 von dem deutschen Anatomen und Pathologen David Paul von Hansemann für das Fehlen bzw. den Verlust einer Differenzierung von Zellen benutzt. (de)
- El término anaplasia se utiliza en medicina para describir la escasa diferenciación de las células que componen un tumor. Un tumor anaplásico es aquel cuyas células están poco diferenciadas o indiferenciadas, lo cual indica en general que su comportamiento es maligno, es decir tiene la capacidad de extenderse localmente a los tejidos vecinos y de diseminarse a otros órganos. Se considera que mientras más grande y menos diferenciado sea un tumor, más probabilidades tiene de producir metástasis. (es)
- L'anaplasie est l’absence de différenciation complète des cellules d’un tissu qui de ce fait retournent à une forme immature, moins spécialisée. Elle est principalement observée dans les proliférations tumorales malignes où le degré de différenciation peut être faible ou nul. On parle alors de tumeur indifférenciée ou anaplasique. L’anaplasie est donc la perte anormale de certains caractères de différenciation cellulaire, sans pour autant qu’il y ait un véritable retour à l'état de cellule primaire. (fr)
- Анаплазия (от др.-греч. ἀνα- ‘назад, обратно’ и πλάσις ‘образование’) — переход живых клеток и тканей в недифференцированное состояние, вплоть до полной невозможности определения происхождения клетки. При этом клеточная ткань теряет способность выполнять свои характерные функции, однако приобретает способность к неограниченному росту. Анаплазия часто встречается у быстро растущих злокачественных опухолей. Различают цитологическую анаплазию (разрушение внутриклеточной структуры) и позиционную или организационную анаплазию (нарушение межклеточной структуры). (ru)
|