| dbo:abstract
|
- El matrimoni a l'Antiga Roma era una de les principals institucions de la societat romana que tenia com principal objectiu generar fills legítims que heretessin la propietat i la situació dels seus pares. Entre els patricis també servia per tancar aliances polítiques o econòmiques. Un exemple era el de Júlia (filla de Juli Cèsar i Cornèlia Cinna), qui inicialment s'havia compromès amb Marc Juni Brut i que va acabar casant-se amb Gneu Pompeu Magne a causa del desig del seu pare d'establir una aliança amb Pompeu que va conduir el Primer Triumvirat. Un altre exemple va ser el Tractat de Brindisi, el qual va donar lloc al matrimoni entre Octàvia i Marc Antoni. Diversos ritus del matrimoni a l'Antiga Roma van ser heretats pel món occidental contemporani, com l'existència d'un anell de compromís, el consentiment dels pares, l'ús de vel per part de la núvia, la unió de les mans dels contraients o l'acte del petó amb la núvia després que se'ls declarés legalment casats pel que dirigia la cerimònia de matrimoni, que demostra la gran influència d'una de les civilitzacions més poderoses del món antic. (ca)
- El matrimonio en la Antigua Roma era una de las principales instituciones de la sociedad y tenía como principal objetivo generar hijos legítimos que heredasen la propiedad y la situación de sus padres. Entre los patricios también servía para sellar alianzas políticas o económicas. Un ejemplo era el de Julia, hija de Julio César y Cornelia, quien inicialmente se había comprometido con Marco Junio Bruto y que terminó casándose con Pompeyo debido al deseo de su padre de establecer una alianza con este, lo que condujo al Primer Triunvirato. Otro ejemplo fue el tratado de Tarento, el cual dio lugar al matrimonio entre Octavia la Menor y Marco Antonio. En principio, no era necesario un acto jurídico o religioso para que el matrimonio fuera reconocido como tal, bastando la convivencia entre un hombre y una mujer. La estructura del matrimonio se desarrolló en la época de la República, pero fue modificada durante el Imperio. Varios ritos del matrimonio en la Antigua Roma fueron heredados por el mundo occidental contemporáneo, como la existencia de un anillo de compromiso, el consentimiento de los padres, el uso de velo por parte de la novia, la unión de las manos de los contrayentes o el acto del beso con la novia después de que quien dirigía la boda le pusiera término a la ceremonia, lo que demuestra la de esta civilización. (es)
- Ehe und Familie galten im Römischen Reich als heilig. Nicht umsonst war Concordia einerseits die Schutzgöttin des gesamten Staatswesens und gleichzeitig Beschützerin der Ehe (matrimonium). Die Ehe galt im antiken Rom als Stütze der Gesellschaft, vor allem in materieller Hinsicht. Auch das Eherecht berücksichtigte vor allem die materiellen Aspekte der Ehe. (de)
- Le mariage romain (matrimonium) est une cérémonie rituelle. Il en existe plusieurs (ius conubii) dans la société :Il y a d'abord plusieurs statuts pour la femme, Cum manu pour lequel la femme est sous l'autorité juridique de son mari et Sine manu où la femme reste sous l'autorité juridique de son père, mais devient indépendante à la mort de ce dernier.Il existe trois formes de mariage Cum manu :
* La confarreatio, union principalement pour les patriciens à la suite d'un rituel dans lequel ils devaient manger un gâteau d'épeautre ou en faire offrande à Jupiter, selon l'interprétation que l'on fait des textes.
* La coemptio ou simulacre d'achat, les femmes passent sous l'autorité maritale, grâce à la mancipatio ou simulacre de vente. En effet, en présence de cinq témoins au moins, pubères et citoyens romains, et d'un peseur avec sa balance, celui qui reçoit la femme sous son autorité l'achète contre une piécette de bronze
* L'usus : au bout d'une année de vie commune, un couple est considéré comme marié. Durant cette période, la femme ne peut rester trois nuits de suite sans venir dormir sous le même toit que son compagnon. Si elle reste absente du domicile trois nuits de suite, on considère qu'il y a abandon. Le mariage est frappé de nullité. Le cas est validé par le droit romain dans La loi des Douze tables. (fr)
- Marriage in ancient Rome (conubium) was strictly a monogamous institution: a Roman citizen by law could have only one spouse at a time. The practice of monogamy distinguished the Greeks and Romans from other ancient civilizations, in which elite males typically had multiple wives. Greco-Roman monogamy may have arisen from the egalitarianism of the democratic and republican political systems of the city-states. The aspect of a monogamous institution would later be embraced by early Christianity, which in turn perpetuated it as an ideal in later Western culture. Marriage had mythical precedents, starting with the abduction of the Sabine Women, which may reflect the archaic custom of bride abduction. Romulus and his band of male immigrants rejected conubium, the legal right to intermarriage, from the Sabines. According to Livy, Romulus and his men abducted the Sabine maidens but promised them an honorable marriage, in which they would enjoy the benefits of property, citizenship, and children. The following ben appears to define the purpose of marriage in ancient Rome. The word matrimonium, the root of the English word matrimony, defined the institution's main function. Involving the mater (mother), it carried with it the implication of the man taking a woman in marriage to have children. This was the idea conventionally shared by Romans as to the purpose of marriage, which would be to produce legitimate children; the production of citizens creating new citizens. The consortium is a word used for the sharing of property, usually used in a technical sense for the property held by heirs, but could also be used in the context of marriage. Such usage was commonly seen in Christian writings. However, the sharing of water and fire (aquae et ignis communicatio) was symbolically more important. It refers to the sharing of natural resources. Worldly possessions transferred automatically from the wife to the husband in archaic times, whereas classical marriage kept the wife's property separate. For the union of a man and woman to be legitimate, there needed to be consent both legally and morally. Both parties, often including their fathers, had to consent to the matrimony for the civil marriage to take place. During the reign of Augustus, the father had to give a valid reason for not consenting to the marriage. (en)
- Het Romeinse huwelijk (matrimonium) was in essentie een privéaangelegenheid tussen twee familiae, die echter gepaard kon gaan met een rechtshandeling, namelijk de manus (d.i. macht over de vrouw). Vandaar dat men een onderscheid maakt tussen huwelijken cum (met) en sine manu (zonder manus). In de hogere klassen was het huwelijk ook een manier om politieke of economische banden aan te halen. Zo werd het huwelijk van Julia Caesaris, de dochter van Gaius Julius Caesar en Cornelia Cinna minor, met Gnaius Pompeius Magnus maior gesloten als teken van het machtige bondgenootschap tussen Caesar en Pompeius dat de geschiedenis zou ingaan als eerste triumviraat. Hiervoor werd ook de eerdere verloving van Julia met Quintus Servilius Caepio afgebroken. Ook de banden tussen de leden van het zogenaamde tweede triumviraat werd in het aangehaald door het huwelijk van Marcus Antonius met de zus van zijn collega-triumvir Gaius Julius Caesar Octvianus (Augustus), Octavia Thurina minor, die net weduwe was geworden en zwanger was van haar overleden echtgenoot. Verscheidene Romeinse huwelijksrituelen zijn vandaag de dag nog in gebruik in het Westen, zoals een verlovingsring, een bruidssluier, het in elkaar leggen van de rechterhanden van de verloofden (dextrarum iunctio) of de bruid het huis binnen dragen. (nl)
- Il matrimonio romano come implica la stessa radice mater della locuzione ha la precipua finalità di liberorum creandorum causa, una necessità ben espressa dal censore Quinto Cecilio Metello Macedonico nel 131 a.C. in un'orazione conservata da Aulo Gellio e che fu letta da Augusto in occasione della presentazione delle sue leggi per l'incremento delle nascite: Per questa primaria finalità genetica il matrimonio romano si differenzia dal matrimonio moderno per essere una situazione di fatto, da cui l'ordinamento fa discendere effetti giuridici sia in positivo che in negativo a seconda che si tratti di matrimonium iustum (legittimo) o iniustum (illegittimo). In quanto stato di fatto il vincolo matrimoniale si può fare cessare ad libitum. Il marito raccoglie nelle sue mani la mano della moglie (dextrarum iunctio). Museo delle Terme di Diocleziano, Roma. (it)
- Брак в Дре́внем Ри́ме считался священным таинством и опорой государства. Большинство браков в богатых семьях Древнего Рима заключалось по расчёту: для продолжения рода (лат. matrimonium — «брак», от лат. mater — «мать»), для объединения владений, а также для укрепления политических союзов. Среди бедного населения нередко также преобладал расчёт, однако не исключались браки по любви.Авторы времён Римской империи придерживались мнения, что республика была периодом расцвета римского брака, так как мужчины строго следили за моралью и поведением своих жён. Партнёрства супругов в современном понимании не требовалось, было не только ненужным, но и невозможным: в Древнем Риме считалось, что жена должна была посвятить свою жизнь поддержке мужа и заботе о нём. (ru)
- Шлюб у Стародавньому Римі — священне діло і опора держави у стародавньому римському суспільстві. Більшість шлюбів у багатьох багатих сім'ях Стародавнього Риму полягало за розрахунком: для продовження роду (лат. matrimonium — «шлюб», від лат. mater — «мати»), для об'єднання володінь, а також для зміцнення політичних союзів. Серед бідного населення швидше за все також переважав розрахунок, проте не були винятком шлюби по любові. Автори часів Римської імперії вважали республіку періодом розквіту римського шлюбу за те, що чоловіки суворо контролювали мораль дружин. Партнерство подружжя в сучасному розумінні вважалося не тільки непотрібним: в Стародавньому Римі вважали, що дружина повинна присвятити життя підтримці чоловіка й турботі про нього. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Ehe und Familie galten im Römischen Reich als heilig. Nicht umsonst war Concordia einerseits die Schutzgöttin des gesamten Staatswesens und gleichzeitig Beschützerin der Ehe (matrimonium). Die Ehe galt im antiken Rom als Stütze der Gesellschaft, vor allem in materieller Hinsicht. Auch das Eherecht berücksichtigte vor allem die materiellen Aspekte der Ehe. (de)
- Брак в Дре́внем Ри́ме считался священным таинством и опорой государства. Большинство браков в богатых семьях Древнего Рима заключалось по расчёту: для продолжения рода (лат. matrimonium — «брак», от лат. mater — «мать»), для объединения владений, а также для укрепления политических союзов. Среди бедного населения нередко также преобладал расчёт, однако не исключались браки по любви.Авторы времён Римской империи придерживались мнения, что республика была периодом расцвета римского брака, так как мужчины строго следили за моралью и поведением своих жён. Партнёрства супругов в современном понимании не требовалось, было не только ненужным, но и невозможным: в Древнем Риме считалось, что жена должна была посвятить свою жизнь поддержке мужа и заботе о нём. (ru)
- El matrimoni a l'Antiga Roma era una de les principals institucions de la societat romana que tenia com principal objectiu generar fills legítims que heretessin la propietat i la situació dels seus pares. Entre els patricis també servia per tancar aliances polítiques o econòmiques. Un exemple era el de Júlia (filla de Juli Cèsar i Cornèlia Cinna), qui inicialment s'havia compromès amb Marc Juni Brut i que va acabar casant-se amb Gneu Pompeu Magne a causa del desig del seu pare d'establir una aliança amb Pompeu que va conduir el Primer Triumvirat. Un altre exemple va ser el Tractat de Brindisi, el qual va donar lloc al matrimoni entre Octàvia i Marc Antoni. (ca)
- Marriage in ancient Rome (conubium) was strictly a monogamous institution: a Roman citizen by law could have only one spouse at a time. The practice of monogamy distinguished the Greeks and Romans from other ancient civilizations, in which elite males typically had multiple wives. Greco-Roman monogamy may have arisen from the egalitarianism of the democratic and republican political systems of the city-states. The aspect of a monogamous institution would later be embraced by early Christianity, which in turn perpetuated it as an ideal in later Western culture. (en)
- El matrimonio en la Antigua Roma era una de las principales instituciones de la sociedad y tenía como principal objetivo generar hijos legítimos que heredasen la propiedad y la situación de sus padres. En principio, no era necesario un acto jurídico o religioso para que el matrimonio fuera reconocido como tal, bastando la convivencia entre un hombre y una mujer. La estructura del matrimonio se desarrolló en la época de la República, pero fue modificada durante el Imperio. (es)
- Le mariage romain (matrimonium) est une cérémonie rituelle. Il en existe plusieurs (ius conubii) dans la société :Il y a d'abord plusieurs statuts pour la femme, Cum manu pour lequel la femme est sous l'autorité juridique de son mari et Sine manu où la femme reste sous l'autorité juridique de son père, mais devient indépendante à la mort de ce dernier.Il existe trois formes de mariage Cum manu : (fr)
- Il matrimonio romano come implica la stessa radice mater della locuzione ha la precipua finalità di liberorum creandorum causa, una necessità ben espressa dal censore Quinto Cecilio Metello Macedonico nel 131 a.C. in un'orazione conservata da Aulo Gellio e che fu letta da Augusto in occasione della presentazione delle sue leggi per l'incremento delle nascite: Il marito raccoglie nelle sue mani la mano della moglie (dextrarum iunctio). Museo delle Terme di Diocleziano, Roma. (it)
- Het Romeinse huwelijk (matrimonium) was in essentie een privéaangelegenheid tussen twee familiae, die echter gepaard kon gaan met een rechtshandeling, namelijk de manus (d.i. macht over de vrouw). Vandaar dat men een onderscheid maakt tussen huwelijken cum (met) en sine manu (zonder manus). Verscheidene Romeinse huwelijksrituelen zijn vandaag de dag nog in gebruik in het Westen, zoals een verlovingsring, een bruidssluier, het in elkaar leggen van de rechterhanden van de verloofden (dextrarum iunctio) of de bruid het huis binnen dragen. (nl)
- Шлюб у Стародавньому Римі — священне діло і опора держави у стародавньому римському суспільстві. Більшість шлюбів у багатьох багатих сім'ях Стародавнього Риму полягало за розрахунком: для продовження роду (лат. matrimonium — «шлюб», від лат. mater — «мати»), для об'єднання володінь, а також для зміцнення політичних союзів. Серед бідного населення швидше за все також переважав розрахунок, проте не були винятком шлюби по любові. (uk)
|