Vulgarije

Uit Oncyclopedia
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Vulgarije
Vulgarijevlag.JPG
Vulgarijewapen.JPG
Vlag van Vulgarije
Wapen van Vulgarije
Basisgegevens
Talen Vulgaat
Hoofdstad Sophia 2
Regeringsvorm Republiek
Religie Basilisme
Inwoners 7.000.001
Staatshoofd Simon Zegt
Overige
Volkslied Vort Vulgarije
Motto Vort vort vort, het leven is een sport
Munteenheid Vort
Patroonheilige Sint-Basilius
Oppervlakte 111.111 km²
Internetdomein .vul
Traditioneel eten Stoemp met aardbeien
Portaal  Portaalicoon Land
BalkanTranskaart.png
De Balkanlanden
Joegoslavië

Slovenië

Kroatië

Bosnië of Herzegovina

Servië

Montenegro en Kosovo

VJRntvmeGpoM


Bordurië
Hongarije

Transnistrië

Moldavië

Roemenië

Vulgarije

Alsanië

Griekenland


Syldavië

Niet mijn stijl.
~ Oscar Wilde over Vulgarije.

Vulgarije is een schat van een te weinig bekend land met lekker eten, mooie landschappen, met internationale keuken bekende Horeca en goedkope vliegtuigtickets. De mensen zijn er gastvrij, alleen zijn zij ongelooflijk... vulgair. Of liever: "Vulgaar", want zo heet een inwoner van Vulgarije.

Ligging[bewerken]

Vulgarije in kaart. Met dank aan Gert Mercator.

Wie een kaart van Vulgarije en omgeving bekijkt, en dan nóg een kaart, en nóg een, zal merken dat er vrij grote verschillen te merken zijn, afhankelijk van waar de kaart werd gemaakt en/of uitgegeven. Geen van de buurlanden wil, zoals het gezegde al eeuwen gaat, "aan het Vulgare grenzen". Deze misvatting houdt verband met de taal der Vulgaren, het Vulgaat. Kaarten uitgegeven in deze buurlanden zullen altijd één of meer fictieve bufferstaten bevatten, die het land van uitgifte moeten scheiden van Vulgarije. De kaarten in Vulgarije zelf gemaakt zijn even precies als zeldzaam, tot groot ongemak van wie iets meer over dit land wil te weten komen.

Sint-Basilius[bewerken]

Het land was een woest, dun bevolkt en weinig boeiend steppegebied, totdat een West-Vlaamse monnik, Basiel van Koekelare, omstreeks 750 het gebied binnentrok om het te kerstenen. Dat deden wel meer monniken in die donkere tijden, en aangezien de kerstening nog niet door Rome geformatteerd was, hielden zij er elk hun eigen techniek op na.

Basielmop[bewerken]

De techniek van Basiel was even interessant als inefficiënt: hij vertelde religieuze moppen. De steppebewoners lachten zich een kriek, een hoedje, een breuk, te pletter, een bult, of wezenloos[1], en hij was enorm populair. Bij zijn overlijden op 15 augustus 812, had hij welgeteld vijf Vulgaren bekeerd, waaronder één die het eerst eens wou aanzien. Maar zijn humor bleef, en circuleert nog altijd in Vulgarije onder de noemer "Basielmoppen".

Moskee van Koekelare[bewerken]

De Moskee van Koekelare, in zuivere Vulgaarse proto-romaanse stijl (XIXde eeuw).

De verering voor zijn ongeëvenaarde moppenstijl was zo groot, dat bovenop zijn graf een enorme moskee werd neergezet. Dit moest eigenlijk een kerk zijn, maar door het West-Vlaamse accent van Basiel is de kerstening mislukt omdat de Vulgaren dachten dat hij Moslim was. Het gebouw kreeg later de naam 'moskee van Koekelare'. Dit is een zowel een verwijzing naar de heuvel als naar Basiels geboortestreek als naar prince-koeken. De moskee is van zeer ver zichtbaar, omdat Basiel op een hoge heuvel (De Koekelberg) begraven was. In deze moskee kan men de indrukwekkende tombe van Basiel bezoeken. De lokale beeldhouwer kreeg de opdracht tot het maken van een gisant voor op het graf, en Basiel werd uitgebeeld in de houding waarin hij gestorven was, en die zijn eeuwige optimisme verried: duimen op! De handen van het kunstwerk zijn duidelijk zichtbaar afgesleten door het eeuwenlange wrijven van miljoenen pelgrimshanden, want de handen van dit beeld aanraken zou heilzaam zijn voor (of een middel tegen) schurft, vreemdgaande echtgenoten, zweetvoeten, mond-en klauwzeer, aambeien, stoflong en bijgelovigheid.

Heiligverklaring[bewerken]

De kerstening was een flop gebleken (iedereen bekeerde zich tot de islam), en rond 850 werd ze nog eens overgedaan door een orthodoxe monnik, Simon de Vulgaar[2]en die man vertelde géén grapjes. Hij werd bijgestaan door een fiks legertje goedgewapende huurlingen, en het christendom had er snel een stuk territorium bij. In de war door de omvang van het bovenop Basiels graf gebouwde architecturaal monster, meende hij dat het een bedevaartsoord was, en dat de begravene vast en zeker een heilige was. Inspectie van het graf leverde daarvoor het nodige bewijs: het lichaam was totaal vergaan, op de twee handen na. Deze hadden nog altijd de houding van toen de man de laatste adem uitblies: duimen omhoog. Met veel eerbied werden ze uit het graf gelicht, en de rechterhand werd in het wapenschild van Vulgarije geplaatst, en de linkerhand in de vlag. daar bevinden zij zich nu nóg. De "Heilige Basilius" werd razendsnel een begrip, en deed zelfs de orthodoxie van Simon de Vulgaar afbrokkelen, tot er uiteindelijk alleen het nu nog altijd beleden Basilisme overbleef. Rond de moskee (die ook een bedevaartsoord werd) ontwikkelde zich de eerste echte stad in Vulgarije. Deze stad was meteen ook de eerste hoofdstad van Vulgarije.

Sophia en Sophia[bewerken]

Toen de Vulgaren besloten om het heiligdom van de moskee nog uitsluitend aan hun religie te wijten, en een nieuwe hoofdstad te creëren voor administratie en bestuur, besloten zij er de naam "Sophia" aan te geven, bij wijze van eerbetoon aan de goede invloed die deze wijze godheid al had getoond op het voorbeeldige bestuur van Oncyclopolis.

Protest[bewerken]

Maar de openingsplechtigheden en bijhorende festivaliteiten[3] waren nog maar nauwelijks achter de rug, of er stond al een afgevaardigde van Absurdistan op de stoep. Deze beweerde bij hoog en bij laag dat er al een stad met die naam bestond, en wel bij hén. En dat het bestaan van twee steden met dezelfde naam voor administratieve vergissingen zou zorgen. En dat zij het hierbij niet zouden laten. En... de Vulgaarse regering gaf toe, en herdoopte de hoofdstad "Sophia 2". De ambtenaar van Absurdistan keerde tevreden huiswaarts.

Pelgrimsweg[bewerken]

Kort na de stichting van Sophia 2 werd het met de moskee verbonden door middel van een 73 km lange pelgrimsweg. Deze weg heeft als voornaamste kenmerken zijn kleur en zijn verharding. Het gaat hier namelijk om een weg in stippellijn, waarbij platen ter lengte van twee meter, in rood beton, afgewisseld worden met stukken onverharde weg ter lengte van drie meter. Deze infrastructuur geeft goed de lichtvoetige geest van Basiel weer, en stelt de vastberadenheid van de pelgrims op de proef, iets waar pelgrims dol op zijn.

Taal[bewerken]

De taal die in Vulgarije gesproken wordt, het Vulgaat, is een van het soldatenlatijn afgeleide proto-romaanse taal. Het bekendste literaire werk in deze taal is zonder enige twijfel de beroemde Vulgaatbijbel. Bekend, maar niet gelezen, net zoals de Don Quijote. Niet wegens gebrek aan interesse, maar omdat er ten eerste maar één exemplaar van bestaat, en omdat ten tweede de gebruikte taal zodanig grof en plat is, dat elk kerkbestuur er een prioriteit van maakt om het werk uit de handen van het publiek te houden. Het enige exemplaar bevindt zich in de bibliotheek van het Vaticaan, waar het de klok rond bewaakt wordt door twee Zwitserse wachten. Het was de grofheid van deze eerste romaanse volkstaal die de intellectuelen van het vroeg-middeleeuwse Europa ertoe aanzette om werk te maken van een echte, volwaardige, meer verheven volkstaal. De Vulgaren zijn echter steeds hun Vulgaat blijven spreken, wat een conversatie steevast op een mengsel van scheldpartijen en platte grappen doet lijken. Daarvan is ook ons woord "vulgair" afgeleid, zeer tot ongenoegen van de Vulgaren, die op die manier al een even slechte naam krijgen als de Vandalen.

De tombe van Basiel in de crypte van de moskee.

Economie[bewerken]

De voornaamste bron van inkomsten van Vulgarije is het vulgariseren. Talloze "Universitairen-Zonder-Einddiploma" of "Uzes" uit de gehele wereld zakken af naar dit land om daar dan, tegen een hongerloontje, wetenschappelijke werken in een voor de inwoners van hun land van herkomst begrijpbare tekst om te zetten, met zo weinig mogelijk zinsconstructies als deze hier. Deze gevulgariseerde versies worden door de Vulgaarse staatsuitgeverij aan de meestbiedende lokale uitgeverij verkocht.

}


Potatohead aqua.png
Aan de schandpaal genageld!
Vastgenagelde versie:
3 maart 2014
Dit artikel is een verschrikking! Daarom is het vastgenageld aan de schandpaal zodat iedereen er rotte groenten tegenaan kan gooien.



Notenbalk[bewerken]

  1. Afhankelijk van de streek waarin hij predikte. Hij kon zich echter altijd feilloos aanpassen aan de aard van het publiek, zo melden de oude Vulgaarse kronieken.
  2. Een banneling die na een religieuze training eens orde op zaken kwam stellen.
  3. Een Oud-Vulgaars woord, nu enigszins in onbruik geraakt, dat precies die speciale stemming weergeeft wanneer een feest religieuze plechtigheid met wereldse uitspattingen combineert.