KΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!
Η Νεα Χρονιά να μας φέρει Υγεία  Ευημερία  Δημιουργηκότητα
και Αγάπη για τον καθένα μας.
Το 2011 ας  σβήσει κάθε τι στενάχωρο απο την παλιά χρονιά
και το χαμόγελο αισιοδοξίας ας ανθίσει στα χείλη  Ολων μας!!













   ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ!!

Κερνάω και φρεσκότατα γλυκάκια!!

Κερνάω γιορτινό καφεδάκι!!!

               Αγαπημένο μου μπλογκοπαρεάκι μου Καλημερούδια σας και
                    Χρόνια σας Πολλά!!!
Σας Εύχομαι Καλή  εβδομάδα με γιορτινό καφεδάκι ...
Ας είναι η τελευταία  αυτή εβδομάδα αυτής της χρονιάς,
ποιο αισιόδοξη απο τις προηγούμενες...
Επι τη ευκαιρία...
θέλω να σας ευχαριστήσω μέσα απο την ψυχή μου ολους σας
ανεξαιρέτως για τις ζεστές και όμορφες ευχές σας, που μου
αφήσατε στην προηγούμενη ανάρτησή μου,
που ομολογώ με συγκινήσατε
πολύ μα πάρα πολύ ,
διότι κατάλαβα οτι αξίζω την φιλία σας και είμαι εξίσου
αντάξια ολων σας...
Κάθε σας επίσκεψη είτε αφήνεται σχόλια, είτε  όχι,  εμένα μου δίνει χαρά και
αισιοδοξία να συνεχίσω να υπάρχω στην μπλογκοπαρέα μας και να 
κουβεντιάζουμε  μαζί, 
οτι μας απασχολεί, 
να γελάμε, να θυμώνουμε
  μερικές φορές
να πειράζουμε ο ενας τον άλλον , 
να τσακωνόμαστε ακόμη ακόμη,
μα ξέρουμε οτι  έχουμε αγάπη και ειλικρινά αισθήματα ο ένας για τον άλλον...
Αυτά και άλλα πολλά ήθελα να σας εκφράσω, μα δεν θέλω να φανώ  κουραστική ή
 φλύαρη, 
που εδώ που τα λεμε σαν διδυμάκι που είμαι τόχουμε λίγο πολύ μέσα μας
αυτό, μα τι να κάνω αγαπάτε με με τα ελαττώματά μου, ετσι δεν λένε..;
και κυρίως μην φανεί σε κάποιους η κάποιες, οτι σας καλοπιάνω έτσι..χιχιχι
σας πειράζω φιλαράκια μου αγαπημένα...
Ναι φιλαράκια μου!! 
Γιατί με κάποιους και κάποιες ονόματα δεν λέω, γιατί ξέρουν σε ποιούς η ποιές 
αναφέρομαι ....
μέσα απο εδώ γίναμε πολύ φιλαράκια, γνωριστήκαμε, συναντηθήκαμε
ανταλλάξαμε συναισθήματα και απόψεις για τον καθένα μας
και είναι οτι ποιό ωραίο μου εχει συμβεί,
απο τότε που κλείνω  εδώ στην μπλογκογειτονιά
2 χρόνια και κάτι θαρρώ;
Τέλος δεν λέω άλλα...
Σας τα γράφω ολα αυτά γιατί έτσι μούρθε..σήμερα, πίνοντας το καφεδάκι μου...
και....
κάνοντας την συνηθισμένη μου τσάρκα ,απο ολους οσους προφταίνω δηλ.να περάσω
πριν φύγω,
για τις καθημερινές μου δουλειές και δραστηριότητες..

Κλείνοντας θέλω να ευχηθώ σε όλους μας η Νέα Χρονιά να είναι ποιό 
Αισιόδοξη και Παραγωγική για τον καθένα μας και να μας πραγματοποιήσει
κάθε μας προσδοκία!!!

Γιορτινά φιλάκιααααα τρελοπαρεάκι μου!!







            

Ας γίνουμε για λίγο παιδιά....

Ο Ρόμπερτ Λίντ είπε:
Αν είμουν φιλόσοφος θα έγραφα μια φιλοσοφία των παιχνιδιών,
για να αποδείξω οτι τίποτε άλλο στη ζωή δεν πρέπει να το παίρνουμε
σοβαρά κι οτι η μέρα των χριστουγέννων, με παρέα παιδιά, είναι απο
τις λίγες στιγμές που οι άνθρωποι νιώθουν απόλυτα ζωντανοί.

Ετσι και εγώ  παρέα με εσας και με κόντρα στις
αντιξοότητες που με περιβάλλουν, θέλω να νιώσω εστω αυτες τις
αγιες μέρες ,ζωντανή...
είπα λοιπόν, να μοιραστώ μαζί σας  μια χριστουγεννιάτικη ιστορία.


Η ιστορία της χριστουγεννιάτικης κάλτσας






















Υπήρχε κάποτε ενας ευγενικός και καλόκαρδος κύριος οπου η γυναίκα του
είχε πεθάνει απο βαριά αρρώστια και τον είχε αφήσει απογοητευμένο με τρείς
κόρες να μεγαλώσει...
Μετά που έχασε ολα τα χρήματα σε ανώφελες και κακλες επενδύσεις η οικογένειά του
χρειάστηκε να μετακομίσει σε μια χωριάτικη καλύβα, ενώ οι τρείς του κόρες έκαναν 
μόνες τους το μαγείρεμα, το ράψιμο και την καθαριότητα του σπιτιού.

Οταν ήρθε ο καιρός να παντρευτούν οι κόρες , ο πατέρας έπεσε σε μεγαλύτερη 
κατάθλιψη εφόσον οι κόρες του δεν θα έβρισκαν να παντρευτούν χωρίς προίκα και
χρήματα για να δώσουν στην νέα οικογένεια του συζύγου τους.
Μια νύχτα, μετά που οι κόρες είχαν πλύνει και απλώσει τα ρούχα τους και τις κάλτσες 
τους στο τζάκι για να στεγνώσουν, έπεσαν για ύπνο.
Ο Άγιος Βασίλης γνώριζε την απόγνωση και την ατυχία του πατέρα και σταμάτησε
στο σπίτι του. Κοίταξε μέσα απο το παράθυρο και είδε οτι η οικογένεια ειχε πέσει για
ύπνο. Επίσης παρατήρησε και τις κάλτσες των κοριτσιών που κρέμονταν στο τζάκι. 
Και τότε του ήρθε η έμπνευση και αφου πήρε απο το πουγκί του τρία μικρότερα πουγκιά
με χρυσό, πήγε και τα πέταξε με προσοχή απο την καμινάδα ετσι ώστε να πέσουν μέσα
στις κάλτσες.


Το επόμενο πρωί που ξύπνησαν οι κόρες, βρήκαν για μεγάλη του έκπληξη τις κάλτσες τους
να περιέχουν χρυσάφι. Ετσι ο ευγενής πατέρας τους θα κατάφερνε να δεί τις κόρες του να
ζούν ευτυχισμένες και μια καλή ζωή με αυτό το χρυσό, και έζησε πολλά πολλά χαρούμενα 
χρόνια και ο ίδιος.


Τα παιδιά όλου του κόσμου συνέχισαν την παράδοση να κρεμούν κάλτσες  τα χριστούγεννα 
στο τζάκι με την ελπίδα να τους τις γεμίσει ο Αγιος Βασίλης.
Αυτό το έθιμο κρατά σε πολλές χώρες με μερικές παραλλαγές.


Στη Γαλλία τα παιδιά τις βάζουν δίπλα στο τζάκι, ενώ στην Ολλανδία τις γεμίζουν με άχυρο
και καρότα για τα ελαφάκια του Αγιου Βασίλη. Στην Ουγγαρία τα παιδιά γυαλίζουν τα
παπούτσια τους πριν τα βάλουν στο τζάκι η στο παράθυρο. Στην Ιταλία τα παιδιά αφήνουν 
τα παπούτσια τους έξω κατά τα Θεοφάνεια, για να τα βρεί η καλή μάγισσα.
Και τέλος στο  Πόρτο Ρίκο τα παιδιά βάζουν κάτω απο τα κρεβάτια τους πρασινάδα
και λουλούδια για τις καμήλες των τριών Μάγων.

Πηγή-Pathfinder Christmas















 

Τα γατούλια μου σας εύχονται χαρούμενες γιορτές!!!  Είναι συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησής μου διότι δεν μπόρεσα να αντισταθώ στην θέα αυτών των μικρών φίλων έχω άδικο; δεν νομίζω....

Καλό μας Μήνα μπλογκοπαρεάκι μου!!!

                                                      Μπήκε και ο Δεκέμβρης.....
                    



                                 


                   

                            
                               








                                                         
                                  
                         

Απο εμας για σένα Κατερινιώ μας!!!

Μέσα απο την ψυχή μας αυτό το μπουκέτο για το πτυχίο σου!!!

Αφιερωμένη  αυτή  η ανάρτηση σε εσένα Κατερινιώ μας
με πολύ αγάπη  απο  εμας και την αδελφή σου!!
Καρδούλα μου Χρόνια Πολλά  για την γιορτή σου!!!
Να σε χαιρόμαστε !!
Και επι τη ευκαιρία της γιορτής σου θέλω να σου πώ και απο εδώ....
μέσα απο το μπλόγκ μου ,
Συγχαρητήρια Καρδούλα μου , για το πτυχίο σου που παρέλαβες πριν λίγες μέρες...
Καλή σταδιοδρομία!!!
Ενας κύκλος της ζωής σου έκλεισε και ένας καινούργιος ανοίγει εμπρός σου...

Αμέτρητες ευχές για μια ζωή επαγγελματική και προσωπική,
όπως  την  έχεις ονειρευτεί.....
Αυτό το μαγικό χαρτάκι αποτελεί για σένα και για εμάς γεγονός!!!
Να ξέρεις πως πάντα θα είμαστε δίπλα σου σε ΟΛΑ....
Θα σε στηρίζουμε σε κάθε σου προσπάθεια...
Σου ευχόμαι μια πορεία απο εδώ και πέρα στρωμένη με ροδοπέταλα !!
 Ας είναι δύσκολοι καιροί δεν σε φοβάμαι .
Ξέρω πως έχεις πείσμα και θέληση....



Σ' Ευχαριστούμε για την χαρά που μας έδωσες με την απονομή του πτυχίου σου.
Σ' Ευχαριστούμε για τα υπέροχα συναισθήματα που νιώσαμε,
που πραγματικά δεν εκφράζονται με λόγια...
Σε ευχαριστούμε για ΟΛΑ!!!!
Σε λατρεύουμε!!!

Αυτή την χαρά μπλοκοπαρεάκι μου ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας
και να ευχηθώ σε κάθε γονιό που περιμένει πτυχίο απο καποιο παιδί του
να γευτεί και αυτός  την χαρά  τούτη...και σε όσων τα παιδιά το πήραν 
τους εύχομαι καλή τους σταδιοδρομία!!
Παρακαλώ περάστε να σας κεράσω για την διπλή μου χαρά !!

Επίσης να ευχηθώ και σε όλες τις Κατερίνες που γιορτάζουν μέσα απο
την καρδιά μου Χρόνια Πολλά!! Υγεία και Ευτυχία!!

Σ'ένα όνειρο ζούμε όλοι, ενα όνειρο πλάθουμε, ενα  όνειρο καρτερούμε

για ένα όνειρο παλεύουμε κι'ένα όνειρο είμαστε...
Ευτυχώς που για κάθε μέρα έρχεται πάλι η νύχτα..


Ολη μας η ζωή  ένας κόσμος γεμάτος όνειρα, υφαμένα υπομονετικά, στις
δικές μας ώρες της απομόνωσης και της ελευθερίας του μυαλού.
Νοεροί ζωγραφικοί πίνακες απεικόνισης της ψυχής μας, των επιθυμιών μας,
των σκέψεων μας. 
Κάθε πινελιά μια μικρή στιγμή που θα θέλαμε να ζήσουμε, κάθε χρώμα απο την
παλέτα της ζωής το συναίσθημα εκείνης της ώρας του ονείρου, οταν οι σκέψεις
τρέχουν σαν άσπρα σύννεφα που αλλάζουν συνεχώς σχήματα, καλπάζοντας σε
τόπους μακρυνούς, οταν κρύβονται πίσω απο τον εαυτό μας, οταν ανακαλύπτουν
τις μυστικές πτυχές του....


Όνειρα της νηπιακής και παιδικής μας ηλικίας, όταν σχηματίζαμε τον κόσμο
με τις δικές μας εικόνες, οταν προσαρμόζαμε το περιβάλλον στη δική μας,
φαντασία φτιάχνοντας μάγισσες, πρίγκηπες, νεράιδες....

Όνειρα της εφηβείας όταν πρωτογνωρίζαμε τον κόσμο και εξερευνούσαμε δειλά δειλά  ό,τι μας περιέβαλε, κάτω απο την άγρυπνη προστασία των γονιών μας, που δεν μας άφηναν και πολλά περιθώρια εξερεύνησης , έτσι τα όνειρα ήταν το μεταφορικό  μας μέσον περιπλάνησης στον έξω κόσμο, το μονοπάτι διαφυγής.

Όνειρα της νιότης μας , όταν στα πρώτα καρδιοκτύπια μέναμε
άυπνοι με την σκέψη του αγαπημένου μας προσώπου  να φωτίζει
το σκοτάδι, όνειρα που έμειναν όνειρα  και εμείς δραπέτες,
κουβαλώντας τις  αλυσίδες...


Και αργότερα, όταν βλέπαμε την αδικία να υπάρχει γύρω μας ,
στην ανθρωπότητα, στη εργασία, στις σχέσεις παντού, τα όνειρα
για έναν καλύτερο κόσμο ήταν η φυγή μας απο την πραγματικότητα,
ήταν η διέξοδός μας όταν δεν αντέχαμε τις σκληρές εικόνες της ζωής.






Όνειρα  που κρύβαμε μέσα στα σύννεφα, στις φυλλωσιές των δένδρων,
στα μακρυνά  αστέρια να μην  τα δεί, να μην τα αγγίξει κανείς,
τα μικρά μας μυστικά, οι ανάσες ζωής και ελπίδας.
Όνειρα,οι εικόνες του δικού μας ελεύθερου, ιδανικού, ανέγγιχτου κόσμου.
 'Ενα μαγικό όνειρο σ'ένα όμορφο τραγούδι, σ' ένα μενεξεδένιο δειλινό,
σ'ένα γλυκό βλέμμα , σ'ένα ζεστό χαμόγελο, σ'έναν καλό λόγο, να σε  ταξιδεύει,
να σε μαγεύει, να σε ενθαρρύνει, να σε ζωντανεύει....



































              

Γ. ΣΟΥΡΗΣ :συλλεγέντα και αναρτηθέντα επί τη πανηγυρική ελεύσει 
του ΔΝΤ...


Ο  ποιό επίκαιρος και διαχρονικός σατυρικός μας ποιητής
όλων των εποχών ακόμη και στις μέρες μας παραμένει το ίδιο
επίκαιρος.



Για αυτό και εγώ μας αφιερώνω αγαπημένο μου μπλοκοπαρεάκι,
το παραπάνω βίντεο  επιρρεασμένη φυσικά, απο το κλίμα των ημερών και
εν όψει των εκλογών πο έχουμε την Κυριακή.

Ο Σουρής τα έλεγε νωρίς μα δεν τον άκουγε κανείς.... 

Απολαύστε το μαζί μου...
Και σκεφθείτε καλά  πριν πάτε να ψηφίστε.....
Εγώ το σκέφτομαι ακόμα...


Σας παραθέτω  ολόκληρο το ποίημά του
 μη μου πείτε οτι δεν είναι επίκαιρο...
Καλό μας ΠΣΚ!!!

ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΡΩΤΑ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΜΠΛΟΓΚΕΡΣ

Το Μαράκι παλεύει με τον καρκίνο,την Neurobehcet's disease(μια σπάνια αυτοάνοση ασθένεια)
και ένα σωρό άλλες ασθένειες για χρόνια τώρα.Μια ψυχή 25 μόλις ετών που ζητά λίγη ποιότητα
στη ζωή της και που δεν σταματάει να ονειρεύεται.Οι γιατροί εδώ δεν μπορούν να κάνουν τίποτα και η μόνη ελπίδα για το Μαράκι είναι ένα εξειδικευμένο ιατρικό κέντρο στις ΗΠΑ.
Τα έξοδα είναι αβάσταχτα για την οικογένεια της Μαρίας και το κράτος επιμένει σε δαιδαλώδεις γραφειοκρατείες δυσκολεύοντας-την ήδη δύσκολη- κατάσταση.
Εχουν ανοιχθεί τραπεζικοί λογαριασμοί στους οποίους καλούμαστε όσοι θέλουμε και μπορούμε να
βοηθήσουμε στο μέτρο των δυνατοτήτων μας το Μαράκι.Σε τέτοιες περιπτώσεις και η ποιό
μικρή βοήθεια είναι μεγάλη. Ας θυμηθούμε για λίγο οτι πάνω απο όλα είμαστε 'Ανθρωποι κι'ας
βοηθήσουμε με όποιον τρόπο μπορούμε ένα συνάνθρωπό μας που παλεύει για την ζωή.
Αυτό που εμείς παίρνουμε ως δεδομένη. Διαδώστε το, μιλήστε σε φίλους και γνωστούς.
Ας βοηθήσουμε ΟΛΟΙ μας. Είναι κρίμα και άδικο. Είναι μόλις 25 ετών...

Λογαριασμοί:
1.Νέα ΣΠΕ Αγλαντζιάς:CY14007042100000000020162227-SWIFT NUMBER:CCBKCY2N
2.Ελληνική Τράπεζα: CY43005001120001121054591900-SWIFT NUMBER:HEBACY2N
 Ονομα: Μαρία Δημητρίου

Αν θέλετε να μάθετε περισσότερες πληροφορίες για την ίδια και την κατάσταση της και να επικοινωνήσετε προσωπικά με την ίδια, μπορείτε να στείλετε e-mail στην

ηλεκτρονική διεύθυνση: mariademetriou@ ymail.com.

Με αυτά σας αφήνω και σας Ευχαριστώ απο καρδιάς , εκ των προτέρων για την προσπάθεια σας  φιλαράκια μου αγαπημένα.

Σας εύχομαι καλό μήνα και ας είναι ποιό αισιόδοξος όσο γίνετε απο τον προηγούμενο για όλους μας!!!!

 

 

 

 

ΛΕΟ ΜΠΟΥΣΚΑΛΙΑ
Εχω κάνει αρκετές αναφορές για αυτόν τον υπέροχο δάσκαλο και
συγγραφέα της αγάπης!!
Το Να Ζείς, Ν' Αγαπάς και να Μαθαίνεις, είναι απο τα καλύτερα
βιβλία του Λεό Μπουσκάλια.
Ψάχνοντας λοιπόν σήμερα ενα θέμα για να αναρτήσω , βρήκα
τούτο το βίντεο και το αφιερώνω σε όλους μας, μα
κυρίως το αφιερώνω στην αγαπημένη μας φίλη το κόκκινο φουστάνι
θέλοντας να της δείξω με τόσο απλά λόγια ,
Την αλήθεια...
Την αγάπη...
Την πίστη στον εαυτό μας....
Ελπίζω και εύχομαι μέσα απο την καρδιά μου,
γλυκειά μου Ευαισθητούλα να βρείς πολλά...

Αν θέλεις στείλε μου με email την διεύθυνσή σου
για να σου χαρίσω αυτό το βιβλίο με όλη μου την αγάπη!

     Η μέρα έξω μουντή και σκοτεινή...

Ο ήλιος πάνω που πήγε να σκάσει μύτη μας
κρύφτηκε πάλι....
στο χέρι μας είναι να φωτίσουμε την ζωή μας!!!
Εμπρός λοιπόν γλυκά μου φιλαράκια χαμογελάστε
ξεκινάμε για μια  ημέρα φωτεινή και χαρούμενη!!!
Πάμε????


Νάχουμε όλοι μας ενα όμορφο ηλιόλουστο
Π Σ Κ σας εύχομαι απο καρδιάς!!!

 Είναι εκείνες οι φορές που νιώθεις τη ζωή να σε πλημμυρίζει,
απο σκέψεις και συναισθήματα ανάμεικτα σαν γλυκόπικρο κρασί...
Τα αισθήματα να ζωγραφίζουν καμβάδες αφηρημένης τέχνης
στην ψυχή σου και τα λόγια να μην επαρκούν να περιγράψουν το 
φώς  και το σκοτάδι των ανάμεικτων αισθήσεων...
Είναι στιγμές σαν "τόνοι"που τονίζουν την προσφορά της ζωής σου
και μπερδεύουν το χαμόγελο με το δάκρυ και το "θέλω" με το θα "ήθελα"!


Τότε, εκεί, τα πάντα θολώνουν στην πανδαισία ανάμεικτων 
συναισθηματικών χρωμάτων και εξαίσιων μουσικών αισθήσεων...
 Αποφασίζεις και Ναί! να αναζητήσεις την έννοια του δικού σου
"θα ήθελα" και δίνεις καινούρια αίσθηση και μυρωδιά και χρώμα..
μέσα απο το δικό σου Εσύ...και το κάνεις εκτιμητέο...
αποδεκτό απο 
τους συνανθρώπους σου...τους φίλους  σου,τον σύντροφο σου
την οικογένεια.
Γιατί νιώθουν πως εχεις όμορφα συναισθήματα για αυτούς
νιώθουν πως η καρδιά σου είναι αληθινή....
νιώθει τον πόνο...
λυπάται ,κλαίει, χαίρεται, χαμογελά αισιόδοξα...
κι'όλα αυτά σας τα λέω  μπλοκοπαρεάκι μου,
γιατί τα ένοιωσα...
στην συνάντησή μου, που είχα το προηγούμενο
Παρασκευοσαββατόβραδο
στην όμορφη Θεσσαλονίκη.


Σε κάποια έκθεση φωτογραφίας,
που μας κάλεσε η φίλη μου η Ροδούλα απο Κύπρο
και ήταν αυτή η αφορμή
να βρεθούμε με τα φιλαρακια μου, Τον Γιάννη,
την Ευτυχία,την Βούλα...

που τα γνώρισα απο εδώ και απο το face book...
Γνωρισθήκαμε απο κοντά πρώτη φορά...
μα ήταν σαν να είμασταν φίλοι απο χρόνια...


Περάσαμε υπέροχα  !!!!
Νιώσαμε την θετική ενέργεια ο ενας για τον άλλον
να μας πλημμυρίζει και να μας αγγίζουν τα ίδια συναισθήματα
αγάπης και φιλίας.
Φυσικά πίνοντα κόκκινο κρασί και οχι μόνο..
 Αυτές μου λοιπόν, τις σκέψεις και τα συναισθήματα ,ήθελα να 
τα μοιραστώ μαζί σας,
γιατί πραγματικά η φιλία οταν ειναι αληθινή
την νιώθεις...την αφουγκράζεσαι ...
φτάνει να ξέρεις να την διατηρείς
και να την φροντίζεις σαν το παλιό καλό κρασί.
Κι ας μην ξεχνάμε πως η ζωή είναι κρασί....
Ας το πιούμε λοιπόν,
μέχρι την τελευταία σταγόνα του.

 Γλυκά μου φιλαράκια ολης της μπλοκοπαρέας,
να περνάτε όμορφα ,αισιόδοξα, και με πολλά πολλά
χαμόγελα σας εύχομαι μεσα απο την καρδιά μου!!!

Απο τα καλύτερα τραγούδια της Νανάς Μούσχουρη!!!
Κάθε που βρέχει όπως σήμερα, πάντα θυμάμαι τούτο
το τραγούδι.....
Πιάνω τον εαυτό μου να το σιγοτραγουδώ
καθώς κοιτάζω τις σταγόνες της βροχής 
που χτυπούν γλυκά το τζάμι ....
λες και με συνοδεύουν στο ρυθμό του τραγουδιού....

Προσθήκη λεζάντας

Πέφτει η βροχή πέφτει η βροχή
στου κόσμου τον καθρέφτη.....

Με μαγεύουν πάντα οι σταγόνες της βροχής
μου αλλάζουν την διάθεση..
κάθε σταγόνα της γίνεται ένας μικρός καθρέφτης
που αντικατοπτρίζει ....
μας προδιαθέτει σε μια γλυκειά μελαγχολία
και μας χαρίζει στιγμές που νοτίζουν τα συναισθήματα...
 Αν  αρέσει και σε εσάς σημαίνει
πως δεν τάκανα μούσκεμα........

τι λέτε και εσείς  γλυκά μου φιλαράκια......

    Νά έχετε ένα όμορφο Σαβ/κο!!!!                                                                             

  
Το φθινόπωρο σαν πέπλο
  Μας σκέπασε...........
  Αγάπη γλυκειά αφημένη
  Ροδοπέταλα......
  Το καλοκαίρι έφυγε 
  Μια γλυκειά νοσταλγία
  Αποφθέγματα......

Τα φύλλα της καρδιάς
Στιβαγμένα.....
Μια σκελετωμένη αμυγδαλιά
Κουράστικε....
Ο έρωτας σε κομμάτια
Αφημένα......
Επαιζε με σκιές 
και χάθηκε......


Το όνειρο μου έφτασε
στο τέλος του...
Η εικόνα της καρδιάς σου
Κομματιάστικε......
Απαγορευμένο βιβλίο
Η  αγκάλη σου....
Η βουβή μοναξιά μου
Με ζάλισε....

Συναισθήματα έντονα.
Είναι όλα τόσο ήρεμα....
Καλημέρα πραγματικότητα!
Καλημέρα αλήθεια!
Καλημέρα ζωή!!!

 
             Σας παρουσιάζω κάποιες εικόνες απο τις όμορφες ακρογιαλιές 
                       Γερακινή Χαλκιδικής....
                                                 Η παραλία του ξενοδοχείου μας....


           
                                                 και η αφεντιά μου......




                                        η παραλία καλογριά Χαλκιδικής......
                   
                                        εδώ περνούσαμε  την μέρα μας...


                                   και φυσικά δεν θα μπορούσα να μην σας έχω
                                       και τα μαγικά ηλιοβασιλέματα ....
                                     βγαλμένα απο την βεράντα μας.....
  
Πίσω απο κάθε τέλος παραφυλάει, ένας αθεράπευτος στεναγμός....
Χτές  βράδυ είπα όλα τα τελευταία αντίο.
Με μια γνώριμη γεύση εγκλωβισμένων δακρύων
αποχαιρέτησα ό,τι διάφανο, απαλό, δροσιστικό,
ευωδιαστό και μελωδικό αγάπησα κι αυτό το καλοκαίρι.
  Ο ουρανός κι η θάλασσα είχαν φορέσει τα καλά τους
κάνοντας την στιγμή ποιό δύσκολη....
Ετσι γίνεται πάντα...
Καθώς φεύγαμε, το κύμα παιχνίδιζε  τρελά....
λες και μας έλεγε,
  έι!!!που πάτε....
μας κοιτούσε  σκυθρωπό σαν χανόμασταν 
απο μπρός του...
Τα βράχια ακλόνητα παίζοντας κι αυτά το μυστήριο ρόλο τους
Χιλιάδες  "γιατί" αιωρούνταν έτοιμα να πετάξουν
την επόμενη στιγμή στην γειτονιά των αστεριών
Εκεί βγάζουν όλο το χειμώνα λησμονημένα μέχρι να φανούν
ξανά το επόμενο καλοκαίρι...


Τα λεπτά κύλησαν όπως πάντα, βέβαια για το δρόμο 
που είχαν πάρει.
Η σκηνή παίχτηκε, το έργο τελείωσε....
Δεν αφήνει ο χρόνος περιθώρια.....
Αποδημητικά πουλιά οι μέρες κι οι εποχές τον ακολουθούν
αδιαμαρτύρητα.