Nederlands

Vroege levenBewerken

Nederlands werd geboren in de middeleeuwen als dochter van West Germaans en Neder Frankisch, en heette toen nog Hollands^[2]. Oorspronkelijk was Hollands een achtergesteld zusje, geklemd tussen de veel oudere nicht Fries en de veel machtigere Brabants en West en Oost Vlaams — tweelingbroers van elkaar die nog altijd populariteit genieten in de Republiek Vlaanderen. De eerste woordjes die aan Nederlands worden toegeschreven zijn dan ook eigenlijk die van West Vlaams:

 

Willem van Oranje's lijfspreuk was Je maintiendrai, ofwel Je hebt twee koeien in het Utrechts.

Sommigen beweren zelfs dat dit de eerste woorden van de wat vervreemde achterneef Engels is, maar of dat waar is, dat mag ik niet zeggen van de geheime dienst.

Eigenlijk waren het deze, wat onwennig uitgebrachte woorden, die wij de eerste echte uitingen van Nederlands mogen noemen:

Zoals gezegd waren Brabants en de tweeling Vlaams lange tijd populairder en als het in die tijd was geweest dat er een standaardtaal uit de koker moest rollen, had dat zomaar wel eens het Brabants kunnen worden. Echter kwam eerst de Tachtigjarige Oorlog om de hoek kijken en juist toen de mensen in de Benelux moesten verenigen, kozen de zuiderlingen de kant van Filips II van Spanje^[3]. Daardoor konden deze talen niet gekozen worden als de Hoofdtaal.

Een tijd werd nog aan Gronings of Fries gedacht, maar toen kwam ook Willem van Oranje om de hoek kijken. Hoewel hij hoofdman was van de RUU — de Revolutionaire Unie van Utrecht — en daardoor zijn lijfspreuk in in het Utrechts was, wilde Willem per se dat Hollands de Hoofdtaal werd. Dit omdat Hollands populair was in belangrijke steden als Amsterdam, Den Haag en Purmerend. En zoals u misschien wel weet: waar een Willem is, is een weg^[4]. Tot grote tegenzin van haar familieleden werd Hollands aldus uitgeroepen tot Hoofdtaal of Standaardtaal.

 

Een munt met moeder Nederlands en dochter Afrikaans, maar wie is wie?

DochtertaalBewerken

Hollands was zeer vereerd door de eretitel en voelde door het besluit een verantwoordelijkheid op zich het hele land tot dienst te zijn. Zij liet zich aldus hernoemen naar Nederlands. Dit was een klap in het gezicht van de andere talen in Nederland, maar dit deerde Nederlands niet. Ze spande de nakomelingen van Van Oranje voor haar spreekwoordelijke karretje en fluisterde hen in de andere talen zo goed mogelijk uit te bannen.

Ondertussen probeerde Nederlands voet aan de spreekwoordelijke grond te krijgen in het onherbergzame Afrika. Tijdens haar reis met de VOC naar de Kaap in 1652 moet het echter goed mis zijn gegaan. Enkele maanden na de reis werd Afrikaans geboren. Omdat Nederlands geen vader aan kon wijzen, was een enorm schandaal ontstaan. Afrikaans, een ongepland bastaardkind, werd gedwongen achter te blijven in het huidige Zuid-Afrika, waar zij steeds meer terrein moet prijsgeven aan Engels, de Lingua Franca^[5].

Weer thuisgekomen had Nederlands echter niets aan populariteit verloren. Willem van Oranje had eerder al de bijnaam Vader des Vaderlands gekregen en Nederlands kreeg een niet minder lief koosnaampje: Moeder Taal. De Nederlanders wisten namelijk als geen ander, zoals ook u misschien wel weet: een goede moeder is beter dan een valse vriend.

Hoewel Afrikaans vastzit op het verre continent, is de verstandhouding tussen moeder en dochter goed, volgens sommige wetenschappers zelfs beter dan met de andere talen alhier, de aan Nederlands ondergeschikte dialecten. Een beledigend woord voor deze talen, dat wij dan ook niet aan raden te gebruiken.

 

Frans maakt zich klaar om Nederlands tot uitsterven te brengen.

TaalstrijdBewerken

Terwijl de verwoede pogingen van Nederlands de andere talen uit te bannen niet erg wilden vlotten, kwam er een nieuw probleem. Eerder hadden de Verenigde Staten een voorbeeld aan Willem van Oranje genomen middels de Declaration of Independence, een regelrechte copypasta van de Acte van Verlatinghe. Nu nam Frans, de taal van Frankrijk, een voorbeeld aan Nederlands' beleid, maar voerde het efficiënter uit. Zo doodde^[6] Frans de oude Kelt Bretons, de rebel Baskisch en zelfs oud-schoolgenoot Occitaans.

Voorgaande zal ongeveer uw gedachte zijn geweest over Frans' moordgolf, maar dan heeft waarde lezer toch weinig spreekwoordelijke kaas gegeten van geschiedenis. Want anders had u geweten dat in 1795 Franse troepen de Nederlanden binnenvielen. Hierdoor begon de Eerste Taalstrijd. Deze werd glansrijk gewonnen door Frankrijk en Frans rekende zich al rijk. Maar terwijl in België inderdaad de Nederlandse talen werden geteisterd — Nederlands kreeg daar een koekje van eigen spreekwoordelijke deeg — kreeg Nederlands hulp uit onverwachte hoek.

Intussen had namelijk Napoleon I zich tot koning van Frankrijk laten kronen en hij gunde zijn broer ook een stuk land. Deze Lodewijk Bonaparte had geen enkele zin de Nederlandstaligen te onttalen. Op Frans' verzoek besloot Napoleon dat wel te doen. Toen was het echter al te laat.

Toen had een verre nakomeling van Willem van Oranje immers alweer een best legertje verzameld, waarmee hij vanuit Scheveningen Nederland, België en Luxemburg overnam. Hij kroonde zichzelf gelijk ook tot Koning Willem I en restaureerde het Nederlands in heel de Benelux.

 

Een Limburgse koopman viert het Ontzet van Maastricht door spontaan de nieuw uitgevonden viool te besepelen. De rest is geschiedenis.

Dit zinde de Franstaligen totaal niet, en toen de Duitser Leopold I zijn spreekwoordelijke kans schoon zag, begaf hij zich naar Brussel^[7]. Daar kreeg hij al snel een aardige kwade meute achter zich. Zo was binnen twintig jaar alweer de derde oorlog begonnen. Hierdoor splitste uiteindelijk België zich af. De grens werd echter wel behoorlijk verder opgeschoven dan de werkelijke taalgrens, waardoor helemaal tot in Antwerpen weer Frans gesproken werd. Willem II vond dit maar niets en hij probeerde dan ook nog wat grondgebied terug te snoepen, maar verder dan Maastricht kwam hij niet.

Om sterker te staan tegen het geweld van Frans, richtte Nederlands, samen met Willem III der Nederlanden en Vlaams verzetstrijder Bart de Wever, de Nederlandse Taalunie op, die later verantwoordelijk zou zijn voor het geheime Nationaal Hertalingskamp Alsanië^[8] voor wie Nederlans niet alleen soms, maar zelfs regelmatig geweld aandoet.

Leopold II concentreerde zich eerder op het onderdrukken van Congolezen dan Nederlandstaligen, dus in het dagelijks leven konden de Vlamingen hun favoriete taal blijven spreken. Zo kwam er een einde aan een roerige periode. Pas weer in 1914, toen Frankrijk en Duitsland weer eens levend Risk speelden, was het weer heibel.

Nadat Vlaanderen en Wallonië uiteindelijk uit elkaar waren gegaan en de Slag om Brussel en het Beleg van Sint-Genesius-Rode waren verloren, leek er een definitief einde te zijn gekomen aan de Taalstrijd, maar ook nu nog stuurt Frans dagelijks mensen de Vlaamse Rand in om daar taalfaciliteiten te claimen.

 

YLeterme @yves_leterme
Kunne dini Nedrlands lere?
18 jaar geleden

 

Luxemburgs, vlak na zijn geboorte al luid en duidelijk aanwezig.

Verdere levenBewerken

 

Ook in de voormalige kolonie Nederlands-Indië werd het Nederlands in kleuterscholen gepromoot

Naast de strubbelingen met Frans, die volgens sommige kenners op een stiekeme verliefdheid tot over de spreekwoordelijke oren duidt, zijn er meer dingen gebeurd in de afgelopen jaren. Al in 1650, nog voor de geboorte van Afrikaans, had Nederlands al een reis gemaakt naar Suriname en daar een verpletterende indruk achtergelaten, mede door haar fantastische oplossing voor de Suriname teisterende werkloosheid: verplicht vrijwilligerswerk.

In 1975 kwam er na een korte strijd een einde aan de Nederlandse overheersing, maar Nederlands bleef razend populair in Suriname, meer dan haar inheemse collega Sranantongo. Suriname bleef dan ook vrolijk meedoen in de Taalunie.

Vrij zeldzaam is in een talenfamilie, wegens de eerder genoemde natuurlijke onsterfelijkheid der talen, de geboorte van een nieuwe taal. In 1984 was in de Germaanse familie de laatste geboorte: Luxemburgs is de gezonde zoon van oude knar West Germaans en zijn nieuwe vrouw Moezel Frankisch. De nieuwe taal heeft, dankzij de nieuwe media, snel populariteit gewonnen. Zo heeft Luxemburgs op Twitter al 300.000 volgers.

In 2009 kwam Nederlands in opspraak toen de Oncyclopedia een artikel besteedde aan het tot dan toe geheime Hertalingskamp Alsanië. Het kamp bleek namelijk in een plan te passen om de “dialecten” na al die jaren alsnog uit te roeien. De gouverneur van Limburg, Rowwen Hèze, reageerde fel. Hij zei zelf een hertalingskamp op te richten in de geheime kolonie Limbabwe, tot Limburgs zelf liet weten hier niets in te zien.

Nederlands heeft mede vanwege deze controverse besloten, het de komende jaren rustiger aan te doen en zich op het schrijven te richten. Zo schreef ze twee bundels, het Groene Boekje en het Witte Boekje en schrijft ze elk jaar het Groot Dictee der Nederlandse Taal.

Hoewel men hierdoor zou vermoeden dat Nederlands veel tijd achter de spreekwoordelijke geraniums doorbrengt, is dit verre van de waarheid. Zo trekt Nederlands regelmatig op met het Engels en leent ze woorden van hem. Ook is haar spelling verder ontwikkeld, terwijl die van Duits al enige eeuwen is blijven steken.

 

De Zuiderzee, gezien vanuit Hoorn in 1923.

Tweede kind?Bewerken

Sinds enige tijd bevindt zich tussen de Noord-Nederlandse provincies niet meer het gapende gat van de Zuiderzee, maar het half drooggelegde en in stukken gedeelde poeltje, het IJsselmeer — een minder indrukwekkende naam ook al — en in het midden daarvan ligt een nieuwe provincie, Flevoland. Zo langzamerhand beginnen de bewoners daar zich al echte Flevolanders te voelen en hebben ze nood aan een eigen taal.

Omdat, door de schrijnende overbevolking die Europa teistert, er geen taal meer werkloos thuis wacht, zou er een nieuwe verwekt moeten worden. Nederlands is een logische moeder, ook al is ze tegelijkertijd bezig de andere talen te bannen, en als vader wordt Utrechts genoemd, omdat Utrechts het enige dialect is dat Nederlands het licht in de spreekwoordelijke ogen nog wel gunt.

Als andere mogelijke vaders worden de grote mannen Engels, Frans en Duits genoemd, ook al is Engels veel te druk met het verder uitbouwen van zijn eigen macht, is Frans een gezworen vijand van Nederlands en meent Duits de vader te zijn van Nederlands. Kortom, kwaliteitskranten zullen altijd twee keer nadenken eer ze aan een dergelijk gerucht kostbare inkt verspillen.

Voor de dialecten benoemd en voorgesteld worden, moet voor eens en altijd een misverstand uit de wereld worden genomen. Een dialect is niet een minderwaardige verbastering van een standaardtaal, zoals fervente aanhangers van Nederlands, de zelfbenoemde puristen, u op de spreekwoordelijke mouw willen spelden.

Deze licht cynische uitspraak, geuit door een verguisde vorser, sloeg de spreekwoordelijke plank behoorlijk mis:

Deze licht cynische uitspraak, geuit door een gevierde geleerde, sloeg de spreekwoordelijke spijker op de kop:

Hij bereikte namelijk de volgende conclusie: tot dialecten zijn die talen uitgeroepen die zich geen eigen leger konden veroorloven. Nederlands kon dat wel en bleef dus het gênante predicaat bespaard, maar des te meer worden de nabije familieleden van Nederlands gebrandmerkt.

Gevolgen van dergelijke praktijken zijn zowel voor sprekers van de standaardtaal als die van de dialecten catastrofaal te noemen. Op korte termijn lijkt het effect voor de sprekers van de standaardtaal, een meerwaardigheidscomplex in plaats van een minderwaardigheidscomplex, minder dramatisch, maar hoewel de schizofrenie die de dialectsprekers overvalt zeker niet moet worden gebagatelliseerd, is het gebrek aan zelfinzicht dat de Hollanders treft nog veel stuitender, bijvoorbeeld bij wereldkampioenschappen van allerhande sporten. Bovendien moet de gêne die daarop volgt snel worden weggewist, al dan niet met bier of een ander alcoholisch brouwsel, waardoor Hollanders eerder last krijgen van Alzheimer en leverfalen.

 

Fries in haar jonge jaren, met haar broer Sater Fries in de armen, wandelt over het strand van Schiermonnikoog.

FriesBewerken

Fries is tegenwoordig de roepnaam van Westlauwers Fries (Westerlauwersk Frysk), de nicht van Nederlands die ruim eerder het licht zag — al toen de Romeinen nog aan het dubben waren welke telg van de Romaanse clan hun standaardtaal mocht worden, dartelde Fries al door de moerassen.

Zij heeft een speciale status onder de dialecten. Terwijl de andere totaal miskend worden, geniet Fries enige mate van bescherming. Mensen in de Vrijstaat Friesland mogen ongestraft Fries aanspreken, zolang ze ook Nederlands niet links laten liggen. Dit lijkt een opmerkelijke coulance van Nederlands' kant, maar in werkelijkheid is zij het die bevreesd moet zijn van de fanatieke frisisten, die klaar staan om hun Memme Taal — een duidelijke afwijzing jegens Nederlands — met hand en spreekwoordelijke tand te verdedigen.

Fries zelf is ook wel eens aardig onvriendelijk richting Nederlands, zo zei zij dit:

“Nederlânsk is tige nau besibbe mei Dútsk, mar hat ek oerienkomsten mei Ingelsk. De taal nimt tusken beide grutte talen in tuskenposysje yn.”
~ Fries over Nederlands.

Fries beweert dus dat Nederlands het bed deelt met niet alleen Duits, maar ook “overeenkomsten” heeft met Engels, en regelmatig tussen de talen heen en weer pendelt. Nederlands wordt dus door haar nicht Fries ervan beschuldigd, van twee spreekwoordelijke walletjes te eten. U merkt: van je talenfamilie moet je het hebben!.

 

Gelders probeert wanhopig sprekers te werven tijdens een concert in Nijmegen.

NedersaksischBewerken

 

Zuster Overijssles Nedersaksisch wordt nooit serieus genomen...

De broers Gronings en Gelders en de zusters Drents en Overijssels Nedersaksisch (Grönnegs, Gelders, Drèents, Oaveriessels Nedersaksies) zijn de clan die in het oosten van het taalgebied strijden om erkenning, niet in de laatste plaats tegen elkaar. De talen kibbelen regelmatig met elkaar over wie nu de beschaafdste, de mooiste, de beste taal is. Menig Internetdiscussieforum is door dit onderwerp veranderd in een heetgebakerde arena.

Het meest verbitterd is Gronings, die de Standaardtaal had willen en kunnen zijn, maar de status aan zijn spreekwoordelijke neus voorbij zag gaan. Gronings ontkent dan ook het liefst dat Nederlands überhaupt bestaat:

“Hollaands wordt veural in Holland sproken. De offisjele toal, zo as of dat t onderwezen wordt op de schoulen, en dat t bruukt wordt deur de autoriteiten, wordt, nait krekt, Nederlaands nuimd. Nederlaands is n illusie, in staand holden deur veuraal de wat ollere lu.”
~ Gronings over Nederlands.

Gronings meent dus dat Nederlands een illusie is die door de ouden van dagen in stand wordt gehouden, als een soort god van talen. In een gelovigere provincie zou men dit als compliment kunnen opvatten, maar in het communistische Groningen toch al minder.

 

Utrechts, op vakantie in de Utrechtse Heuvelrug.

UtrechtsBewerken

Utrechts, zoals Utrechts Alblasserwaards (Uteregs Âlblaserwôôrs) zich doorgaans noemt, is een minder bekend dialect, wiens aanhangers een stuk minder fanatiek zijn dan die van voorgaande en volgende dialecten, doch zeker even trouw. Het voornaamste wapenfeit van Utrechts is het compleet uitbannen van de T, die in Hilversum asiel heeft aangevraagd.

Utrechts hoeft zich niet met overleven bezig te houden, kan rustig vakantie vieren, en is een stuk vriendelijker richting Nederlands. Sterker nog, Utrechts zelf is totaal stil over Nederlands, vandaar ook een gebrek aan citaten hier. Wel wordt, zoals eerder vermeld, wel veel gezegd over de relatie tussen Nederlands en Utrechts, al hebben er — ook in dit artikel — wel meer geruchten de ronde gedaan.

 

Zeeuws komt aan op een chique feestje in Middelburg, waar verdacht genoeg Oost Vlaams afwezig is.

ZeeuwsBewerken

Zie Zeeuws voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Zeeuws, oftewel Zeeuws Frankisch (Zeêuws Frankisch), vindt vooral veel fans in de Zeeuwse archipel, al twijfelen zelfs sommige Zeeuwen of Zeeuws überhaupt wel bestaat, en of het niet gewoon Oost Vlaams met een andere coiffure is. Het aangezicht van beide talen is namelijk, behalve het genoemde haar, niet heel anders. Er is zelfs een complottheorie volgens dewelke Zeeland niet bestaat, zich in een andere dimensie bevindt of zich aan de andere kant van de aarbol begeeft, maar hierover in een ander artikel meer.

Zeeuws zelf noemt de geruchten rond zijn bestaan raar, want er is niets aan de hand hier aan de kust. Wat betreft Nederlands houdt hij zich graag op de vlakte en beperkt hij zich tot het benoemen van bekende feiten:

“Nederlans is'n taele, die-a wort dør zekers 23 miljøn mensen Mørs Taele genømd. Dikkels wør øk wè 'Øllands ezeid, want feitelik is die alleêne de taele van 'Ølland.”
~ Zeeuws over Nederlands.

Zoals ø... pardon, u ziet, heeft Zeeuws de Ø cadeau gekregen van Zweeds, die daarna de Ö in gebruik nam. Omdat vervolgens Zeeuws de OE niet meer nodig was, deed hij die op zijn beurt cadeau aan Frans, waarschijnlijk om Nederlands te jennen, waar de OE, in een zweem van romantiek gekomen door de Parijse sfeer, prompt veranderde in Œ.

VlaamsBewerken

De gebroeders Vlaams, waartoe soms, onterecht, ook Brabants en Limburgs worden gerekend^[10], zijn vooral populair in het land dat zelfs naar hen is vernoemd. Omdat hun verhaal toch net iets interessanter dan die van de clan Nedersaksisch, gaan we meteen door naar de broers zelf.

 

Oost Vlaams staart de camera in op een feest in Aalst, waar verdacht genoeg Zeeuws afwezig is.

Oost VlaamsBewerken

Zie Oost Vlaams voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Oost Vlaams (Oast Vlaoms) is de twee-eiige tweeling van West Vlaams, al zijn er zoals gemeld meer gelijkenissen met Zeeuws dan met broertje West. Oost Vlaams geniet vooral populariteit in Gent — met de T, van Gent^[11] — en omstreken, al kan Oost hier maar weinig van genieten, daar hij nog steeds ervan droomt, de Standaardtaal te worden. Niet voor niets stuurt hij aan op een annexatie van Vlaanderen door Nederland, tot op heden zonder resultaat.

Oost Vlaams is een ware casanova en laat dit in zijn geschriften ook graag weten. Hij heeft al eens gesuggereerd de vader te zijn van Afrikaans, maar zo heeft hij wel meer gezegd over zijn seksleven dat men, gezien zijn uiterlijk, toch met een korrel zout en vleugje peper mag nemen:

Vanwege de seksuele details heeft Kijkwijzer Oost Vlaams' citaat het predicaat 54+ gegeven. Mocht u ouder zijn, of Vlaming, heeft Kijkwijzer de volgende boodschap voor u:

 

Lezer dezes heeft dan ook geen keus dan van schrijver dezes aan te nemen dat zelfs de meest fanatieke katholiek voor een avond als deze zijn Bijbel bij het grof vuil zou achterlaten.

 

West Vlaams passeert het station van Brugge en gebruikt het voorlicht om onherkenbaar te blijven.

West VlaamsBewerken

West Vlaams (West Vlams), de twee-eiige tweelingbroer van Oost Vlaams, is het buitenbeentje van de dialecten. Zeer veel mensen, ook binnen West-Vlaanderen, hebben moeite hem te verstaan, waardoor er zelfs in programma's waarin de platste zuidelijke tongval nog niet ondertiteld wordt, West dit wel overkomt. En ondanks dat West Vlaams enkele minuten ouder is dan Oost en een stuk ouder dan de meeste andere talen, geniet West geen enkele senioriteit.

Bovendien moet West Vlaams lijdzaam toezien hoe de derde broer, Frans Vlaams, ernstig onder druk staat in het noorden van Frankrijk. Al met al is West behoorlijk verbitterd geraakt en leeft inmiddels als bohémien aan de kust. Over Nederlands is hij dan ook niet mild:

“Nederlands es de offisjèle toale in Vloandern, Olland en Surinoame. In Olland klappn ze van schôon Ollands of Moeder Toale. Kik zeg doatègn Oer Dagedazèt!”
~ West Vlaams over Nederlands.

Men zou door de felle uithaal — West noemt Nederlands “Hoer Datjeërbent” — kunnen denken dat de arme zonderling gefrustreerd is door Oost Vlaams' opschepperij over de nachten met Nederlands, misschien zelfs afgewezen. Maar dat laten we aan de Holmesen van de wereld over, want er zijn nog meer talen die om aandacht smeken.

 

Naamgenoten Frans Vlaams en Frans Romaans in duel in Rijsel.

Frans VlaamsBewerken

Frans Vlaams (Fransch Vlaemsch), de in het nauw gedreven broer van West en Oost, vecht heden ten dage voor zijn leven in het noorden van Frankrijk, waar hij onder vuur ligt van zijn naamgenoot Frans Romaans, die dat als vrijetijdsbesteding doet en nochtans grote successen boekt. Zo spreken steeds minder mensen Frans Vlaams en loopt zijn territorium steeds verder terug.

Op steun van zijn familieleden hoeft hij ook al niet te rekenen, want zijn broers hebben het zelf al moeilijk zat tegenover Nederlands, die weliswaar tegen de winst van Frans is, maar liever ziet dat de Frans-Vlamingen haar leren kennen dan die andere Frans. Daar Frans Vlaams momenteel na weer een aanslag in het ziekenhuis ligt, is hij voorlopig niet beschikbaar voor commentaar.

 

Cabaretier Frans Bauer doet een flauwe imitatie van Brabants in Oss.

BrabantsBewerken

Brabants, zoals Brabants Frankisch (Brábantse Fránkische) meestal door het leven gaat, is historisch de belangrijkste concurrent van Nederlands binnen haar naaste familie. Brabants heeft fans in zowel het ene Brabant als het andere Brabant en bovendien in de regio van Antwerpen. Brabants heeft bovendien twee zoons, geheten Antwerps en Marols.

Brabants wordt door Nederlanders wel eens de standaardtaal van Vlaanderen genoemd, hetgeen natuurlijk extreem pijnlijk is voor de broers Vlaams, maar dat is natuurlijk de bedoeling. Bovendien, een gemiddelde Nederlander hoort het verschil tussen de dialecten toch niet.

Ook wordt Brabants vaak nagedaan, met name door Hollanders. Vaak is dat niet al te best, slordig zelfs, maar omdat sommige komedianten langer op Brabants' tongval studeren en namens hem rare dingen zeggen, hebben wij het zekere voor het spreekwoordelijke onzekere genomen en hier geen citaat geplant.

 

Antwerps kijkt en wordt bekeken in een gesticht in Antwerpen.

AntwerpsBewerken

Antwerps (Antwààrps), de zoon van Brabants, vindt zijn fans in de stad Antwerpen, die ondanks zijn huidige mentale toestand — daarover dadelijk meer — hechten aan de karakteristieke tongval van de relatief jonge man.

Als jongen was Antwerps bevriend met de eveneens jonge Willy Vandersteen en samen namen ze tekenles. Zo begonnen zij tezamen aan het tijdschrift Suske en Wiske, dat later Brusselnaar Hergé inspireerde tot de stijl voor zijn documentaire over Congo.

De Eerste Wereldoorlog was voor Antwerps een traumatische ervaring. In tegenstelling tot wat men vaak denkt was het Antwerps die met Vandersteen brak, niet andersom, en door het leven in de bezette stad ontwikkelde Antwerps een ernstige vorm van PTSS, waardoor hij alleen nog maar brabbeltaal uitsloeg. Wat Antwerps met dit citaat bedoelt zult u dan ook zelf moeten uitzoeken:

“BOEM! Paukeslag. Daar ligt alles... plat. Ooooow, de eer wankelt, ligt er, alle begrippen VALLEN, halt!”
~ Antwerps over Nederlands.

 

Marols vandaliseert een straat in Brussel, voor de grote gerechtigheid.

MarolsBewerken

Marols, het bijnaampje voor Brussels (Brusseleer), de andere zoon van Brabant, had aanvankelijk nog vrij veel vrienden in het nog amper verfranste Brussel, maar al vlak na zijn geboorte werd hij door de mangel gehaald door Frans. Nadat de Slag om Brussel verloren ging en Brussel door Frans definitief overwonnen, vreesde men voor het leven van de doodzieke taal, maar gelukkig was Hergé zo aardig het broertje van zijn mede-inspirator te redden, door hem aan te raden zich aan te melden in Syldavië.

Al moest Marols eerst wennen aan de Oost-Europeanen, inmiddels voelt Marols zich helemaal thuis is het kleine landje:

“Eih bennek, eih blavek!”
~ Marols, nu eens niet over Nederlands.

 

Limburgs in haar zomerkostuum tijdens een gala in Maastricht.

LimburgsBewerken

Limburgs, zoals Limburgs Tirum (Lèmbursj Téérem), naast taal ook de allereerste vrouw van adel in onze contreien meestal wordt genoemd — door leken wordt dit geslacht vaak geschreven als van/de Limburg Stirum, tot ergenis van de telgen — wordt vooral aangesproken op de straten van zowel het ene Limburg en het andere Limburg.

Limburgs heeft een bijzonder gevoel voor mode, en ze ziet er dan ook van stad tot stad en dorp tot dorp weer anders uit. Een Venlonaar zal Limburgs bijvoorbeeld niet herkennen in Genk — met de K, van Genk^[12] — of Maastricht. Door haar gedecideerde, elegante manier van bewegen heeft Limburgs in Vlaanderen de naam traag te zijn.

Dat gezegd hebbende, wij zijn nog in verwachting van haar reactie over Nederlands.

Nederlands heeft zich vooral de afgelopen jaren als schrijfster ontpopt, maar ook tijdens haar tumultueuze jeugd en vroege carrière heeft ze bijgedragen aan ons schriftelijk gedachtegoed. In de eerste plaats heeft ze dat gedaan met haar woordenschat, die inmiddels een miljoen woorden telt. Dit zijn namelijk de woorden waarmee wij Nederlands en elkaar spreken en elkaar meestal verstaanbaar maken. Maar dat is niet de enige manier waarop Nederlands haar spreekwoordelijke strepen heeft verdiend.

 

Kapitein Capteyne entert, gewapend met het Nederlandse Woordenboek, een Russisch schip.

WoordenexportBewerken

In tegenstelling tot wat velen denken zijn Engels en Frans niet de enige talen die graag woorden aan Nederlands lenen. Andersom is het ook het geval. Zo vergeten veel geschiedkundigen dat de rijkdom van Nederland in de Gouden Eeuw niet zozeer te danken was aan de VOC zelf, als wel aan Nederlands, die met de handelaars meevoer en de handelsgeest in klinkende munt omzette. In totaal zijn op deze manier ongeveer 17.500 woorden aan andere talen geleend, hetgeen de schatkist jaarlijks €112.000,- oplevert.

Omdat Nederlands zo graag voor het spreekwoordelijke ruime sop koos, zijn het vooral woorden die met scheepvaart van doen hebben die nog steeds in andere talen te vinden zijn, zoals schipper, bakboord en stuurboord. Ook een andere zeevaardersbezigheid, namelijk slavernij tamelijk bazig doen tegenover zijn wat meer getinte medemens, komt terug, namelijk in het woord baas, dat in sommige talen staat voor een slavendrijver blanke man die tamelijk bazig doet tegenover zijn wat meer getinte medemens.

 

Een codex uit 1912 met daarin alle spreek-woorden.

SpreekwoordenBewerken

Om ondanks de grote spreiding van de woorden te kunnen praten met haar fans zonder bespied te worden, moest Nederlands codes ontwikkelen die gebruik maakt van de al gemaakte codes^[13], maar waarvan de betekenis los staat van de betekenis van de oorspronkelijke codes, oftewel spreekwoorden, voor wie het voorgaande boven de spreekwoordelijke pet ging.

Tot voor kort konden mensen vaak echter geen verschil maken tussen het letterlijke en het spreekwoordelijke. Daarom is door de Taalunie besloten dat schrijvers voortaan duidelijk moeten aangeven dat ze een spreekwoord gebruiken, zoals u waarschijnlijk ook al in de spreekwoordelijke gaten heeft.

Aangezien Nederlandstaligen wel dienen te weten wat de spreekwoorden betekenen, volgen hier de betekenissen van de in dit artikel gebruikte spreekwoorden. Let wel, veel Nederlandse spreekwoorden zijn nogal schunnig:

Spreekwoorden worden vooral gebruikt door politici, die hun buitenechtelijke affaires middels deze codes geheim pogen te houden totdat een ijverige journalist zijn boodschappen doorspit met de spreekwoordencodex in zijn hand. Dan moeten ze zich met andere hulpmiddelen redden, zoals verbloemde taal, politiek correcte taal en regelrechte leugens.

BoekenBewerken

Hoewel Nederlands voornamelijk als muze dient voor schrijvers, heeft ze sinds het begin van haar carrière als standaardtaal ook regelmatig zelf haar gevoelens van zich afgeschreven. Voor de complete collectie verwijzen we u door naar onze bibliotheek.

Eerste werkenBewerken

In de zeventiende eeuw had Nederlands haar doorbraak als vertaalster, toen ze het Hebreeuwse boek “Bijbel” vertaalde, toen onder de titel “Statenvertaling”. De fans van de originele schrijver, Yehoshua Nazareth, hadden echter geen zin voortaan als de Statenvertalinggordel door het leven te gaan en al snel werd het werk hernoemd.

Het duurde nog even voordat Nederlands haar eerste eigen boek schreef. Zij gaf blijk van haar onbegrip over de Franse overheersing in de roman “Siegenbeek”, over een man die in een manische depressie raakt en Y als zondebok aanwijst. Y wordt in dit boek zwaar mishandeld en breekt uiteindelijk in tweeën, wat als gevolg de letter IJ heeft.

Het psychologische werk kon de mensen niet bekoren, maar Nederlands pakte door met een autobiografisch boek, genaamd “het Willemsspel”, over hoe ze de nakomelingen Willem van Oranje had bespeeld en bemind. Dit vroege stukje schandaalpers sloeg in als een bom en werd een enorm succes, al probeerden de telgen van Oranje het boek te verbieden.

 

Een proefdruk van De Vries en Te Winkel.

Magere jarenBewerken

Nederlands meende dat nu alle taboes konden doorbroken worden, maar gokte toch enorm mis toen ze met het epos “De Vries en Te Winkel” probeerde homoseksualiteit bespreekbaar te maken. Mede door de slechte timing van dit baanbrekende boek is het werk van Gerard Reve, dat verdacht veel lijkt op Nederlands' negentiende-eeuwse origineel, tegenwoordig veel bekender. Ook de bekende Amerikaanse film Brokeback Mountain lijkt, mits ondersteboven afgespeeld, bijzonder veel op Nederlands' homo-epos.

Door deze literaire flop was Nederlands lang schrijfster af, totdat ze door de nieuw uitgevonden film een kans tot kennismaking van het volk met haar verbannen dochter “Afrikaans” zag. Ze liet haar dochter een video-dagboek maken, zelfs voor de audiovisuele pioniers een revelatie, en beviel een uitgever dit materiaal aan alle bioscopen te verkopen. Helaas voor de arme man moest de eerste bioscoop nog gebouwd en zo verdween de arme Karel Kappelijn richting Engeland, alwaar hij volgens sommigen zelf acteur werd.

Ervan overtuigd dat film alweer passé was, legde Nederlands zich toe op het schrijven van het boek “Marchant”, waarin ze nog maar eens iets nieuws wilde proberen, immers, verandering van spreekwoordelijke spijs doet eten. Ze wilde een satirisch boek maken met persiflages van allerlei politici, journalisten en andere prominenten. Nederlands had echter moeite dit vlot te schrijven, en tegen de tijd dat het boek uit was waren sommige personages alweer overleden. Dit format werd echter na de oorlog opgepakt door clowns die geen clownspak meer konden betalen en dus maar als cabaretiers door het leven kozen te gaan, uiteindelijk niet onverdienstelijk.

 

Een exemplaar van het Groene Boekje in 1962.

Naoorlogs werkBewerken

Aangedaan door de verschrikkingen die de nazi's hadden aangericht tijdens de Tweede Wereldoorlog, schreef Nederlands binnen een jaar het “Groene Boekje”, het allereerste oorlogsdrama. Terwijl andere dichters slechts subtiel verwezen naar de pijnlijke jaren, schreef Nederlands een brandende roman en dit werd haar niet in dank afgenomen. Het boek was te schokkend om ooit een succes te worden. Wel maakte een Nederlandse regisseur in 2006 furore met een film dat naast de titel, dat de kleur zwart gebruikte, niet veel verschilde van het groene origineel.

Omdat naast de vele plegers van plagiaat er ook veel schrijvers zijn die niet over de spreekwoordelijke rug van hun taal rijk willen worden, meldden zich in de late jaren '80 een hand vol schrijvers die met haar samen wilden werken. Zo werd in 1990 gestart met het jaarlijks schrijven van “Het Groot Dictee der Nederlandse Taal”. Om het volk erbij te betrekken worden elk jaar ook een aantal prominenten uitgenodigd in Den Haag om daar, als monniken, het Dictee te kopiëren. De fouten die daarbij gemaakt worden, worden dan breed uitgelicht ter lering ende vermaak van de jeugd.

Aangestoken door het succes van de samenwerkingsprojecten begon Nederlands na de millenniumwisseling aan het “Witte Boekje”, het vervolg op het eerder genoemde oorlogsverhaal. Helaas was haar timing weer ongelukkig, want in het jaar dat ze het werk uitbracht, 2006, kwam zoals gezegd de film Zwartboek uit en de producent probeerde de rechter ervan te overtuigen dat juist Nederlands plagiaat pleegde. Gelukkig voor haar was de rechter niet van gisteren en strandde de zaak in het archief.

NaslagwerkenBewerken

Nederlands heeft niet alleen tijd gestoken in het schrijven van romans en dichtbundels, ook het nog zwaardere werk heeft zij in de afgelopen jaren menigmaal aangedurfd. Dan gaat het hier niet over verhalen, gebeiteld in steen, die letterlijk zwaar zijn, maar over de werken die in zeventien delen uitkomen en jaren kosten om te maken.

 

Anton Winkler Prins klust bij als levend standbeeld.

EncyclopedieënBewerken

Het viel haar namelijk in de jaren '80 van de vorige eeuw op dat de inwoners van deze blauwe planeet in schrijnende onwetendheid leefden, terwijl diezelfde wereld steeds ingewikkelder werd. Samen met Anton Winkler Prins, een gepensioneerde Gelderse journalist, schreef ze in een ruim decennium de Encyclopedia Neêrlandica, het meest volledige Nederlandstalige naslagwerk ooit.

Nederlands raakte echter in een journalistiek ethisch conflict met Prins en hij besloot de encyclopedie en zijn navolgers te laten uitgeven onder zijn eigen naam. Toen vervolgens andere landen het idee overnamen was iedereen inmiddels weer vergeten aan wie ze het concept dankten.

 

Mark Suikerberg, de schrijver van “Smoelenboek”, die volgens sommigen de Wizzkid is.

WikipedieënBewerken

Zie Wikipedia voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Toen in de jaren '90 van de afgelopen eeuw het internet een razendsnelle opmars maakte, kreeg Nederlands, zoals al vaker, een revelatie. In plaats van één schrijver aan te stellen om een papieren encyclopedie te maken, kan men ook door samen te werken een veel vollediger digitale encyclopedie maken. Samen met een zelfbenoemde Wizz Kid, die immer anoniem bleef, maakte Nederlands in een paar jaar de Encyclopedia Libera Neêrlandica, het meest volledige Nederlandstalige, vrij bewerkbare naslagwerk ooit.

Nederlands raakte echter in een financieel conflict met deze Wizz Kid en deze besloot de site het wijde web op te laten slingeren onder diens eigen naam. Toen vervolgens andere landen ook dit idee overnamen was iedereen inmiddels vergeten aan wie ze ook dit concept dankten.

 

Sophia laat zich aanbidden op een plein in Waalwijk.

OncyclopedieënBewerken

Zie Oncyclopedia voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Toen in de jaren '00 van de huidige eeuw mensen de droge feitelijkheid beu bleken te zijn, bedacht Nederlands weer een topplan. In plaats van een encyclopedie te vullen met hetgeen waar is, kan men voor hetzelfde spreekwoordelijke geld een encyclopedie vullen met hetgeen grappig is. Samen met Sophia, een mysterieuze grootheid in de gedaante van een aardappel, maakte Nederlands in een handvol weken de Encyclopedia Libera Humoristica Neêrlandica, het meest volledige Nederlandstalige, vrij bewerkbare, humoristische naslagwerk ooit.

Nederlands raakte echter alweer in conflict, nu Sophia de naam belachelijk lang verklaarde en besloot een vlottere naam te bedenken, namelijk een kruising tussen Onzin en Encyclopedie. Toen vervolgens andere landen ook dit concept genadeloos kaapten was iedereen inmiddels vergeten uit wiens spreekwoordelijke koker ook dit idee kwam.

 

Illogica Irratio, tevens lookalike van Absurdistaanse prominenten.

IrratiopedieënBewerken

Zie Irratiopedia voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Toen in de jaren '10 van de lopende eeuw mensen zich steeds vaker inwoner van Absurdistan waanden, kreeg Nederlands nog maar weer eens een ingeving. In plaats van een encyclopedie te vullen met artikelen met een rode draad, kan men ook een wirwar aan draden erin planten. Samen met de Absurdistaanse ambtenaar Illogica Irratio, die zoals daar gebruikelijk is uitsluitend op 1 april productief is, maakte Nederlands in luttele uren de Encyclopedia Libera Humoristica Absurdistica Neêrlandica, het meest volledige Nederlandstalige, vrij bewerkbare, humoristische, onnavolgbare naslagwerk ooit.

Nederlands raakte echter in een slepend juridisch conflict^[14] met I. Irratio, die besloot de encyclopedie onder zijn eigen naam te laten uitgeven. Nu ook hier weer de andere landen in de rij staan om het concept over te nemen is het een kwestie van tijd voor men de eigenlijke bedenkster weer vergeet.

 

 

Onze huishoudster doet een huishoudelijke mededeling, zie de leeswaarschuwing.

AutobiografieënBewerken

Wat zeker niet mag worden vergeten is hoe Nederlands uw trouwe Oncyclopedist heeft geholpen met de verslaggeving van haar eigen leven. Ze is altijd relatief open de pers tegemoetgetreden, en hoewel dat de speculaties rondom haar vaak alleen maar erger maakt, houdt ze haar toon lieflijk en lach betoverend^{[Bron: Chaudfontaine of Bru?]}.

Zelf heeft Nederlands al twee autobiografische boeken geschreven, namelijk over haar dochter Afrikaans en haar affaires met de navolgelingen van Willem van Oranje. Ook als columniste, weer een beroep dat zij zelf uitgevonden had, schreef Nederlands meermaals over haar eigen leven.

Toen de Oncyclopedia begon aan het artikel over Nederlands, had de zaakgelastigde schrijver dan ook al genoeg materiaal om mee te beginnen. Maar een brutaal schrijver heeft de halve spreekwoordelijke wereld, en al snel had de schrijver het telefoonnummer van Nederlands ingetoetst en tot ieders schrik ja gekregen op het verzoek tot medewerking.

Nederlands had echter wel één eis: het artikel moest monumentaal groot worden. Nu draait een echt lid van het schrijversgilde niet snel zijn spreekwoordelijke hand om voor een monumentale opgave, maar bij het schrijven, dat soepele polsen vereist, zou dat juist handig zijn. Het is dan ook niet verwonderlijk dat het zo lang duurde eer dit monumentale artikel gepubliceerd is.

Temeer daar er inmiddels ook collega's het lumineuze idee hebben gehad ellenlange schrijfsels te produceren, bijvoorbeeld over dichters, kunstenaars en lange artikelen zelf, is deze pagina niet zo monumentaal geworden als Moeder Taal had gehoopt, maar u weet ook: je moet knoeien met de knieën die je hebt^[15]. Wij gaan hier dan ook vrolijk mee door.

 

Onze kuisvrouw doet nog een huishoudelijke mededeling en moet daar even van bijkomen.

Autobiografieën (vervolg)Bewerken

De Oncyclopedia heeft niet stilgestaan sinds het schrijven van bovenstaande paragraaf en er liggen dan ook een aantal uren tussen de twee paragrafen. Sterker nog, als uw computer geuren zou uitscheiden zou u nu baden in de zoete geur van schrijverszweet. Gelukkig bestaat dit soort computers niet, dus als u iets ruikt raden wij u het magische goedje deodorant aan.

Eerder meldden wij u dat dit artikel naar de mening van Nederlands kolossaal moest worden, aangezien alleen een kilometerartikel recht zou doen aan haar immense woordenschat en andere verdiensten. Echter was het werk op dat moment nog in de steigers en vermoedde niemand dat het artikel daadwerkelijk groteske vormen ging aannemen.

Maar de toekomst laat zich moeilijk schetsen, en zo is het gekomen dat het artikel toch in het lijstje der allergrootsten terechtkomt. Alleen lang artikel, dat beroepsmatig langer moet zijn dan eender welk ander artikel, zal nooit in te halen zijn. Al heeft Nederlands al laten weten hier grote moeite mee te hebben, het rouwproces zal ook al lang zijn, meer dan er in zit, zit er niet in.

VoorpaginanieuwsBewerken

Nederlands! Louis De Lentdecker Van al de onderwerpen die de aardbewoner dagelijks bezighouden, is "Nederlands" zonder twijfel het meest controversiële. Wanneer een item zelfs de pagina's van het beroemde naslagwerk Oncyclopedia Neerlandica haalt, dan staat het water ons tot de lippen (lees verder op blz. 3).

Nederlands is, vooral in onze contreien, regelmatig gespreksstof, en de lijst met keren dat Nederlands ergens in de krant voorkwam is dan ook langer dan de lijst van lijsten, die wij flink verkort in de Oncyclopedia hebben opgenomen. Zelfs als wij de “verwaarloosbare daden”, hetgeen alsnog een relatief begrip is, niet erin meenemen, zou deze pagina zo lang worden, dat het hele oerwoud in Brazilië gekapt zou moeten worden om een ruw overzicht te bieden, dat dan ook niet meer overzichtelijk zou zijn. Zelfs het praten over deze daden brengt de schrijver in een zweem van langdradigheid. Laten we daarom één greep doen uit het nieuwsoeuvre van Nederlands:

OnNieuws heeft een nieuwsartikel over dit onderwerp: Nieuw Nederlands werkwoord

OnNieuws heeft een nieuwsartikel over dit onderwerp: Albayrak wil taalkamp dicht

Het spijt ons, lezer, we weten dat u nieuwsgierig bent, maar als we het hier niet bij laten, zitten we hier over een millenium nog. Dat zou weliswaar een prestatie zijn, maar u heeft hopelijk meer te doen.

In het leven van een taal zijn er grof gezegd twee soorten relaties. Die met de andere talen zijn behoorlijk langdurend en moet dan ook gekoesterd worden. De andere soort is die met de normale mens en aangezien die vanuit het oogpunt van een taal bijzonder kort duren, verkiezen de talen meestal zich niet te hechten aan deze lui. Nederlands heeft echter aangegeven graag uitzonderingen te maken voor een bepaald slag stervelingen, namelijk die met blauw bloed.

 

Een Nederlandse beroepsroddelaar met nieuw pak vol prinselijke porno.

WillemsBewerken

Van één geslacht weten we zeker dat Nederlands ermee gevoosd heeft, de Van Oranjes. Pater familias Willem van Oranje was al idolaat van Hollands en gaf die liefde over aan zijn zoons en toen uiteindelijk zijn verre nakomeling koning werd, uitte zich die liefde op het koninklijke bed, zoals Nederlands al beschreef in “het Willemsspel”. De details zullen we u besparen, want die worden al uitvoerig beschreven door beroepsroddelaars, ook wel royalty-journalisten geheten. Tot welke heldendaden Nederlands de Van Oranjes heeft bewogen vertellen wij u echter graag.

 

Willem I der Nederlanden, Soldaat van Oranje.

Willem IBewerken

Zie Willem I voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Willem Alexander Frederik van Oranje, eerste Koning der Nederlanden, is de enige Van Oranje die ook Koning der Belgen is geweest, al bestond toen die titel nog niet. Willem I was als Stadhouder al idolaat van Nederlands, maar hij was verlegen als een puber en durfde haar dan ook maar zelden aan te spreken. Ook tegenover andere vrouwen wist hij zich geen houding te geven en er zat voor zijn aan drank verslaafde vader dan ook niets anders op dan een huwelijk te arrangeren met Willems volle nicht Wilhelmina.

Volgens sommigen is het überhaupt geboren worden van gezonde erfgenamen het ultieme bewijs dat niet Wilhelmina, maar Nederlands de moeder is van de prinsen en prinsessen. Volgens hen zou de incest tot misvormingen hebben geleid, zijn de zwangerschappen van de koningin daarom genept en dus één groot complot. Daarbij gaan ze er echter aan voorbij dat ook in Volendam nog steeds gezonde individuen worden geboren.

Vader zelf was ook een lafaard en toen de troepen van Frans de grens overstaken, was Willem senior dan ook de eerste die richting Londen vluchtte. Nederlands vluchtte mee en bracht veel tijd door met Willem junior. Zij bracht hem ertoe met een ondermaats leger tegen de Fransen ten strijde te trekken en wonderwel slaagde hij. Willem werd gekroond tot koning en besloot Nederlands overal officieel als taal in te stellen.

Zoals gezegd waardeerden de Walen en Luxemburgers totaal niet en sleurden ze aan de hand van Leopold I de Vlamingen ook mee in een oorlog tegen Nederland. Het verlies hiervan en de schaamte die zijn zoon hem bracht — hierover later meer — deden hem de zin in het regeren verliezen en hij liet dat na aan zijn zoon. Omdat hij er van uit ging dat dit verschrikkelijk mis zou gaan vluchtte hij snel naar Berlijn, waar hij ook overleed.

 

Willem II der Nederlanden, Spits van Oranje.

Willem IIBewerken

Zie Willem II voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Willem Alexander Frederik van Oranje, tweede Koning der Nederlanden, was net als zijn vader een aanbidder van Nederlands alsook sociaal totaal onvaardig. Het was dan ook snel uit tussen Willem II en zijn eerste verloofde, Charlotte, die later met de Belgische koning trouwde, wat de ruzie alleen maar verergerde. Er zat voor zijn vader dan ook niets anders op dan een huwelijk te regelen met de onooglijke Russin Anna.

Volgens kwatongen is het uiterlijk van de koningin, dat al door tijdgenoten als niet mooi werd beschreven het ultieme bewijs dat niet Anna, maar Nederlands de moeder is van de prinsen en prinsessen. Volgens hen zou Willem nog eerder homoseksuele contacten gehad willen hebben dan enig contact met haar, zijn de zwangerschappen daarom genept en dus het tweede complot op rij. Daarbij gaan ze er echter aan voorbij dat ook de kinderen van Willem als half Mongools, half Nederlands werden beschreven en de gelijkenis met moeder Anna dus treffend was.

Toen de Belgen besloten het wel zonder Willem I te kunnen, voelde ook Willem II zich aangesproken en hij probeerde met een ondermaats leger in de spreekwoordelijke voetsporen van zijn vader te treden door wonderwel een oorlog te winnen. Hoewel het doormarcheren naar Maastricht vanuit Tilburg in onze hedendaagse ogen niet onaanzienlijk lijkt, was Willem I niet onder de indruk en hij gaf zijn zoon huisarrest in Tilburg^[16].

Nederlands wist de inmiddels depressieve Willem echter weer op te beuren. Zij was kort daarvoor samen met Engels getuige geweest van de allereerste voetbalwedstrijd en zag het talent van Willem II in. Hij startte daarom samen met een paar maats de allereerste Nederlandse ploeg en noemde die, bescheiden als het was, naar zichzelf.

Toen Willem II koning werd, moest hij al snel veel slikken van het volk, dat eiste dat er een enorme liberalisering zou plaatsvinden. Razendsnel schreef Nederlands een zogenaamde grondwet en gaf die aan de plaatselijke postbode, Thorbecke, die vervolgens met de eer aan de haal ging en zo de geschiedenis inging als revolutionair staatsman.

Willem II's eerste zoon en oogappel Willem Alexander Frederik, overleed en hierdoor werd Willem II in een diepe depressie gestort. Toen daarna ook nog eens Willem II, de club, degradeerde uit de pas opgerichte competitie, waren de druiven zuur. Willem II overleed uiteindelijk aan de depressie en liet het regeren na aan zijn andere zoon, Willem Alexander Frederik.

 

Willem III der Nederlanden, DJ van Oranje.

Willem IIIBewerken

Willem Alexander Frederik van Oranje, derde Koning der Nederlanden, vereerde net als zijn voorvaders Nederlands op alle mogelijke manieren. Toch trouwde hij met de Duitse schone Sophie en verwekte bij haar in recordtempo drie zoons, die echter ook in recordtempo weer overleden en Willem kinderloos achterlieten. Toen daarna ook Sophie overleed, zat er voor Willems vader niets anders op dan een huwelijk te bekokstoven met de veel jongere Emma.

Uit dit huwelijk kwam echter alleen een dochter, die Wilhelmina Alexandra Frederika werd genoemd. Omdat volgens de fameuze Wet der Koningen echter stelt dat alleen mannen in aanmerking komen voor troonopvolging, zat Willem lang zonder opvolger en moest hij doorgaan met hertrouwen en kinderen verwekken totdat op zijn 150^ste verjaardag eindelijk Willem IV werd geboren, waarna Willem dan ook snel overleed.

Volgens velen is alleen al deze ongelooflijke leeftijd het ultieme bewijs dat Willem III gemeenschap moet hebben gehad met Nederlands, omdat volgens hen alleen zo Willem de eeuwige jeugd kon gegeven worden. De zwangerschappen van Willems liefjes zouden dan ook weer genept zijn en zo ontstond alweer het derde complotverhaal. Daarbij gaan ze er echter aan voorbij dat Willems hoge leeftijd het gevolg kan zijn geweest van het Roemeense bloed van moeder Anna; in dat land is het immers normaal dat de graven zo lang leven.

Omdat Willem III en Nederlands van verre de globalisering zagen aankomen en dit als gevaar zagen voor Moeder Taal, richtten zij samen met Bart de Wever, die al sinds de Belgische Opstand streed voor (taal)autonomie voor Vlaanderen, de Taalunie op, ter verdediging van Nederlands. In het kader daarvan werd ook de Stelling van Amsterdam gebouwd, zodat Nederlands altijd een schuilplaats zou hebben.

Willem III was echter niet zo modern dat hij ook meeging in het idee van een verdediging tegen vliegtuigen en toen de Tweede Wereldoorlog begon, wist Nederlands dan ook al dat het verhaal wel eens verkeerd kon aflopen. Ze gaf Willems dochter Wilhelmina dan ook een radio mee, waardoor ze altijd contact konden houden. Toen Wilhelmina en Willem vervolgens naar Engeland vluchtten en Nederlands in het Achterhuis achterbleef, begon langzaamaan het inmiddels legendarische verzetsstation Radio Oranje, waar ook Willem III regelmatig plaatjes draaide.

Uiteindelijk werd Nederland bevrijd en kon Willem III weer door met zoeken naar een geschikte moeder. Toen uiteindelijk zijn dochter overleed, ontdekte hij dat hij gevoelens had gekregen voor zijn achterkleindochter, die totaal tegen de traditie in Beatrix was genoemd. Het huwelijk was zo wereldschokkend, dat zelfs Jan Wolkers zich openlijk afvroeg of dit wel door de spreekwoordelijke beugel kon. Het huwelijk vond echter plaats en Willem IV werd geboren. Willem III trok zich tevreden terug in Apeldoorn, alwaar hij glimlachend stierf.

 

Willem IV der Nederlanden, Stotteraar van Oranje.

Willem IVBewerken

Zie Willem IV voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Willem Alexander Frederik van Oranje, vierde Koning der Nederlanden, vond in Nederlands een moederfiguur en volgens het Freudiaanse principe ook een bedgenoot. Hij droeg de vloek van de Van Oranjes over zich heen en ook hij begon hulpeloos te stotteren in nabijheid van een vrouw. De koning van geboorte leed er zelfs zo onder, dat er voor moeder Beatrix, bij gebrek aan een vader, geen keuze was dan een vrouw te zoeken die Willem toch niet zou verstaan. En daar verscheen de Argentijnse Máxima.

Volgens menigeen voelt Willem zich bij deze Zuid-Amerikaanse schone steeds minder goed, omdat haar beheersing van de taal steeds beter wordt. Volgens hen zou Willems onzekerheid zich ook in bed uiten, met uitzondering van de nachten dat Nederlands bij hem logeert, en zijn de zwangerschappen van de koningin daarom genept en dus het vierde grote koningscomplot. Daarbij gaan ze er echter aan voorbij dat tegenwoordig de techniek voor niets staat en bevruchting via bijvoorbeeld IVF dus tot de mogelijkheden behoort.

Willem IV heeft regelmatig moeite moeten doen om Nederlands te helpen. Zo verleende hij steun tijdens de Slag om Brussel en lanceerde hij een enorme mediacampagne toen het Nationaal Hertalingskamp Alsanië werd ontdekt. Ook heeft Willem een voorbeeld aan zijn grootvader van vaders kant en betovergrootvader van moeders kant door zich sportief te laten zien tijdens schaatstochten en marathons.

Overigens heeft Willem IV geen nood aan een mannelijke troonopvolger, daar de Wet der Koningen inmiddels is aangepast door de Vereniging van Vorsten & Vertegenwoordigers. Willem IV kan zich dus te zijner tijd terugtrekken in een plaats van zijn keuze en daar zonder sores sterven.

 

Een Belgische beroepsroddelaar met een nieuw pak vol kinky kongingsdrama's.

LeopoldsBewerken

Ook van een ander geslacht vermoeden we dat Nederlands ermee geflirt heeft, de Van Saksen-Coburgs. Het moet een echte haat-liefde-verhouding zijn geweest, want officieel waren zeker vroeger de koningen van België altijd zeer anti-Nederlands. De details zullen we u besparen, want die worden al uitvoerig beschreven door beroepsroddelaars, ook wel royalty-journalisten geheten. Tot welke heksentoeren Nederlands de Van Saksen-Coburgs heeft bewogen vertellen wij u echter graag.

 

Leopold I der Belgen, Duitser in Brussel.

Leopold IBewerken

Leopold Filips Maria van Saksen-Coburg, eerste Koning der Belgen, was opportunist in hart en nieren. Ook had hij last van chronische ontevredenheid, vandaar zijn wat norse voorkomen. Hij was hierom niet tevreden met zijn bescheiden vorstendom in het midden van Duitsland. Hij was geïnteresseerd in de Griekse troon, maar toen de uitnodiging hiervoor een 1 april-grap bleek te zijn, keerde hij het oosten zijn rug toe.

Daardoor zag hij hoe in het Westen de Franstaligen morden over Nederlandse onderdrukking en hij had de ingeving van zijn leven. Hij leidde de Belgische Opstand en werd koning van het pasgeboren land. Hij werd echter ook gefascineerd door de taal die hij zo had bestreden, vooral als hij haar clandestien zag rondzwerven in de straten van de noordelijke steden.

Volgens velen had hij dan ook een geheime affaire met haar na het overlijden van Leopolds vrouw en dus niet met de Brusselse Arcadie Claret, met wie hij twee kinderen had. Dit was een affaire waarvoor Leopold zich had ingedekt door een schijnhuwelijk te regelen met een collega-edelman. Leopold zou dus een huwelijk hebben geregeld om een affaire te verdoezelen, die weer de relatie met Nederlands moest verdoezelen — een dubbele dekmantel, een complot binnen een complot.

 

Leopold II der Belgen, Congolees in Brussel.

Leopold IIBewerken

Zie Leopold II voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Leopold Filips Maria van Saksen-Coburg, tweede Koning der Belgen, was van nature een masochist. Ook was hij een kind van de koloniale tijd, vandaar zijn blik zeewaarts. Hij was dan ook niet tevreden met zijn kleine Europese landje en ging zoeken naar grond in Afrika. Hij was geïnteresseerd in Zeeland, maar toen dit op een ander continent bleek te liggen, keerde hij het noorden de rug toe.

Daardoor zag hij hoe in Congo mensen smeekten om werkgelegenheid en, geïnspireerd door Nederlands' aanpak in Suriname, eiste hij het land als het zijne op. Hij werd echter ook gefascineerd door SM en heeft dat de Congolese arbeiders laten weten: miljoenen verloren ledematen aan Leopolds zieke seksuele fantasieën. Maar ook Nederlands, de eeuwig jonge minnares van zijn vader, intrigeerde hem.

Volgens velen had dus ook hij een geheime relatie met haar, al tijdens zijn huwelijk. Leopold zou zelfs zo verliefd zijn geweest, dat hij bereid was voor haar een oorlog te beginnen, met Nederland, wel te verstaan. Dit gebaar kon Nederlands echter niet waarderen, dus gingen de plannen in de spreekwoordelijke ijskast.

 

Leopold III der Belgen, Zwitser in Brussel.

Leopold IIIBewerken

Leopold Filips Maria van Saksen-Coburg, derde Koning der Belgen, was van huis uit militair. Ook had hij ernstig last van grootheidswaanzin. Hij was dan ook niet van plan naar Frankrijk te vluchten toen de Eerste Wereldoorlog begon en de Duitsers binnenvielen, maar besloot zich naar de overwinning te vechten, en aldus geschiedde. Hij was geïnteresseerd in Duits grondgebied, maar toen Frankrijk hem alleen een handje kantons gunde en de compensatie dus een wassen neus bleek te zijn, keerde hij het zuiden de rug toe.

Daardoor zag hij hoe Nederland uit de misère was gebleven met een briljante tactiek: neutraliteit. Hij nam de techniek over en predikte trots dat hij de manier had gevonden om zijn land te beschermen. Dat hij dit ook nog predikte toen de nazi's al in Brussel waren, deerde hem weinig. Hij was namelijk dronken van liefde voor zijn inspiratiebron, zijn muze, Nederlands.

Volgens menig mens had hij daarom een geheime affaire met haar, voor, tijdens en na zijn huwelijk. Hij was zelfs bereid voor haar de opmars van Frans te stuiten middels een vaste taalgrens. Dit werd hem door niemand in dank afgenomen, want Walen wilden geen grens en Vlamingen wilden die niet met voeten getreden zien. Maar het was alles voor Nederlands, dus zat Leopold III ook deze kwestie uit.

 

Leopold IV der Belgen, Italiaan in Brussel.

Leopold IVBewerken

Zie Leopold IV voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Leopold Filips Maria van Saksen-Coburg, vierde Koning der Belgen, is van geboorte een volksvriend. Tevens is hij Oost-Indisch doof, vandaar de handgebaren. Hij was dan ook niet tevreden met de positie van minderheden en ging op zoek naar een systeem dat gelijkheid hoog in het spreekwoordelijke vaandel had staan. Hij was geïnteresseerd in het kapitalisme, maar toen hij zag hoe ongelijk men juist in dit systeem is, keerde hij het westen de rug toe.

Daardoor zag hij hoe in de USSR iedereen heppie met malkander leefde. Hij droomde van een groot rijk, met aan het hoofd hem en zijn geliefde Nederlands. Hij stichtte de Europese Unie in de hoop door te stomen naar een EUSSR. Maar op 30 februari 2013 riep Vlaanderen de republiek en verdween België. Sindsdien is Leopold alleen Koning der Walen en daarmee Koning der Franstaligen.

Volgens het voltallige journaille heeft hij desondanks een geheime relatie met Nederlands en is hij daarom niet getrouwd. Zelf zegt Leopold openlijk homofiel te zijn, maar hij geeft ook toe enorm gecharmeerd te zijn van Nederlands en probeert dan ook regelmatig Nederlands te spreken. Dit gaat vaak nogal gebrekkig, maar het is al meer moeite dan menig Waal zal hebben gedaan^[17]:

Een aantal wetenschappers spreekt zelfs van een geheel nieuwe taal, de tweede nakomeling van Nederlands. De meesten spreken echter van een accent, een vreemde ondersoort binnen de talenfamilie, waarnaar ijverig onderzoek wordt verricht. Zodra hierover meer bekend wordt, zult u de eerste zijn die het weet, tenzij er iemand u voor is, natuurlijk.