Bobi Morou

Bobi Morou
Morou sa suprugom Džo An 1956. godine
Ime po rođenju	Bobby Morrow
Datum rođenja	15 oktobar, 1935(1935-10-15)
Mesto rođenja	Harlingen, Teksas  SAD[1]
Datum smrti	30. мај 2020.(2020-05-30) (84 год.)
Mesto smrti	San Benito, Teksas  SAD
Prebivalište	SAD
Državljanstvo	američko
Zanimanje	sprinter
Delovanje	atletika, 100–400 m
Radovi	100 m – 10.2 (1956) 200 m – 20.75 (1956) 400 m – 47.7 (1959)[2][3]

Bobi Džo Morou (15. oktobar 1935 – 30. maj 2020) bio je američki sprinter koji je osvojio tri zlatne medalje na Olimpijskim igrama 1956. godine. On je bio jedan od „dominantnih sprintera 1950-ih” i „najopušteniji sprinter svih vremena, čak više od svog heroja Džesija Ovensa”.^[4]

Morou je rođen u Harlindženu u Teksasu,^[2] 15. oktobra 1935,^[5] i odrastao je na farmi pamuka i šargarepe na periferiji San Benita u Teksasu.^[6][7] Pre nego što je postao sprinter, Morou je igrao fudbal za srednju školu San Benito.^[6] Morou je takođe bio sprinter za Abilin hrišćanski univerzitet,^[6] i postao je član muškog kluba Frater Sodalis 1955. godine.^[8]

Morou je osvojio AAU titulu za 100-jardi 1955. Njegova najuspešnija sezona bila je 1956. godine, kada ga je časopis Sports Ilustrated izabrao za „Sportistu godine”.^[6] Morou je pobedio na dvostrukom sprintu na državnim prvenstvima koledža i odbranio je svoju AAU titulu. Morou je potom otišao na Letnje olimpijske igre 1956.^{[9][10][11][12]} godine u Melburnu, gde je osvojio tri zlatne medalje i bio vođa američkog sprinterskog tima. Prvo je pobedio u trci na 100 metara. Potom je predvodio američko ubiranje medalja u trci na 200 metara,^{[13][14][15][16]} dok je izjednačio svetski rekord na toj razdaljini sa vremenom od 20,6 sekundi (nezvanično, samoizmereno vreme je bilo 20,75). Svoje treće zlato osvojio je tako što je predvodio štafetnu reprezentaciju na 4 × 100 metara do svetskog rekordnog vremena.^[2][3] On je bio prvi sprinter nakon što je Džesi Ovens 1936. godine osvojio zlatne medalje u ta tri događaja.^[17]

Morou je stekao veliku slavu nakon što je osvojio svoje tri zlatne medalje, a našao se na naslovnim stranicama časopisa Lajf i Sport, kao i Sports Illustrated. On se pojavio u emisijama The Ed Sullivan Show i Arthur Godfrey and His Friends, i obratio se zajedničkoj sednici Teksaškog parlamenta.^[18]

Morou je svoj uspeh na nacionalnom nivou nastavio i posle Olimpijskih igara, ali povukao se 1958. godine, i postao poljoprivrednik i drvodjelja. Nakratko se vratio pre Olimpijskih igara 1960, ali nije uspeo da se kvalifikuje za američki olimpijski tim.^[8]

Oktobra 2006, srednja škola San Benito imenovala je svoj novi sportski objekat sa 11.000 sedišta Bobi Morou stadijum.^[19] Morou je bio na raspolaganju da pomogne u posvećivanju novog objekta. On je primljen u Nacionalnu dvoranu slavnih u atletskim disciplinama 1989. godine^[1] i u Dvoranu slavnih atletskih trenera Teksasa 2016. godine.^[20]

Morou je bio oženjen za Džo An Strikland, koju je upoznao u srednjoj školi,^[7] u onome što je opisano kao „brak iz bajke”.^[8] Oni su se preselili u Odesu,^[21][22][23] a kasnije i u Hjuston,^[24][25] gde je započeo karijeru u bankarstvu koju je napustio da bi trenirao za Olimpijske igre 1960.^[26][27][28] godine. Oni su se razveli oko 1968. godine.^[8] On se potom se preselio u Ohajo, gde je upoznao i oženio Džudi.^[8]

Morou je umro iz prirodnih razloga 30. maja 2020. godine u svojoj kući u San Benitu u Teksasu u 84. godini.^[6][29]

Bobi Morou на Викимедијиној остави.

• Bobby Morrow, Olympic sprinter who won three gold medals, dies at 84
• With three gold medals in sprints in Melbourne, he matched what Jesse Owens had memorably accomplished 20 years earlier in Berlin.